Student rechts. Medewerker links. Zorgen over studielast op Saxion New: International Students Association Digitaal stelen is nieuwe criminaliteit

Redactioneel onafhankelijk magazine van Saxion Hogescholen

Nº 3 / NOV. 2006 / 2007

Medewerker links

Zorgen over studielast op Saxion New: International Students Association Digitaal stelen is nieuwe criminaliteit

Student rechts

r e b m e v o n 4 2 23 en t h c e r t U s r u Jaarbe

ligt De toekomst . Maar n e t e o v e j n aa oen? d e e m r e e j wat ga

T N E B E J E I W D R WO dan je r e e m n a k r E a jij g t a W . t k n e d tudie? s e j a n n e o d ekken d t n o t e h m o K urs in de Jaarbe Utrecht!

ga naar www.nobilescarrieredag.nl hoofdsponsors en mediapartners:

Inhoud

Verkiezingsspecial – Pagina 17 t/m 23

4 Gespot – Sexy piloten

14

Academie close-up: 50 jaar Bouwkunde

10 12

9 Open en bloot – longboarder

Grote zorgen over studielast op Saxion

16 30 Gezelligheid en begrip bij Iftar

Trendwatcher – Digitaal stelen

Op de Vlucht met Antonie Kamerling

34 Saxion-studente keept in Oranje

En verder: • 7 Opinie • 24 Sax International • 26 Dag & Nacht - ‘voetbalidioten’

Allereerst

• 29 GMR Nieuws en Van het Decanaat • 32 Onder de loep - Risico’s in kaart • 37 Saxservice

‘Jargon’ Nu de markt aantrekt en docenten moeilijk te vinden zijn, zie je ze steeds meer: studenten die na een worsteling door hun studie eindelijk de Saxion-muren verlaten, maar prompt terugkomen voor een baantje op hun oude hogeschool. En da’s niet altijd eenvoudig of leuk. Na een studie waarbij je op je lauweren hebt kunnen rusten, is het nu tijd voor doorpakken. Niet overal omheen draaien, resultaten boeken. Maar in plaats daarvan zie je de andere kant van de organisatie waar je twee dagen in de week te vinden was. Een stroperig geheel waar het ellenlang kan duren voordat knopen worden doorgehakt. Tja, en dan die ‘bruisende’ onderwijs- en organisatietaal. Wil je een beetje hoog op de Saxion-ladder komen, dan zul je je vooral moeten wagen aan politiek slimme taalconstructies. Let dus vooral NIET op de uitspraken van politici in campagnetijd, zou ik zeggen. Nee, op een hogeschool kun je beter niet mensen de waarheid vertellen. Achter hun rug om, dat is veel beter, dat doet iedereen immers. En wil je mensen toch iets heel duidelijk maken, draai er dan gewoon lekker omheen en laat ze zelf maar bedenken wat jij precies bedoelt. Om de nieuwe Saxion-medewerkers op weg te helpen, hieronder een beetje organisatiejargon, vertaald naar simpele zinnen.

3

november 2006

• Met deze handeling schaad je het belang van de organisatie = Als je met je domme kop niet oppast, kost je geklungel straks mijn baan! • Piet Snot neemt na een jarenlange carrière afscheid van onze hogeschool, waarin hij met zijn grote kennis een verrijking is geweest voor onze organisatie. We betreuren dan ook zijn vertrek = Eindelijk pakt die eikel van een Piet Snot zijn biezen. Na jarenlang getouwtrek zijn gelukkig van hem af • We zullen kijken hoe we op een goede manier invulling kunnen geven aan dit gebeuren = Dit wordt een hell of a job, ik heb geen idee hoe we hier uit gaan komen • De organisatie vindt dat we het op deze manier moeten doen = Ik vind dat we het op deze manier moeten doen en ik heb lekker genoeg medestanders binnen deze toko om dat voor elkaar te krijgen • We hebben de intentie dit project volgend jaar te realiseren = Het zal wel weer jaren gaan duren voor het gereed is, maar ja, we moeten toch iets roepen… Tim de Hullu, hoofdredacteur

Warming-up

Foto: Toma Tudor

Gespot

‘The Mile High Club’ Wat doe je als je pas anderhalf maand uit huis bent, in een vreemde stad zit en zin hebt in een knalfeest? Dan hou je toch gewoon samen met je huisgenoten een groot huisfeest?! Zo dacht eerstejaars student Technische Bedrijfskunde Rick Zielman er over. Samen met zijn zeven huisgenoten organiseerde hij in oktober in huize Le Sjattoo een ‘Who’s joining the Mile High Club’-feest. Een huisfeest met dertig kratten Grolsch, dertig flessen wijn, een flinke voorraad aan chips en ruim tachtig bezoekers. “We hoopte eigenlijk op meer mensen, maar aangezien we pas twee en een half week van te voren een datum hebben geprikt, werd het voor veel mensen erg

4

lastig om deze datum vrij te houden”, vertelt medeorganisator Rick. “The Mile High Club is een club van rijkere mensen die met elkaar afspreken om seksuele gezelligheid te creëren tijdens een vliegtrip. Om helemaal in het thema te blijven word je bij de deur verwelkomd door één van onze piloten of stewardessen en om toch nog een beetje de sexy feeling te creëren, liggen door het huis heen condooms verspreid. Binnen hebben we de woonkamer omgebouwd tot een vliegveld.” “De bedoeling is dat we elk jaar een feest gaan geven zoals dit, maar voorlopig laten we ons huis even voor wat het is en volgend jaar zien we samen wel weer verder.” Tim Lammers

november 2006

Warming-up

Foto: Toma Tudor

Kameruurtje

In ’t kort

m een goede, representatieve foto te kunnen maken met lunchende medewerkers erop, blijkt al snel dat voor veel docenten de middagpauze nog steeds van kracht is: tussen 12.00 en 13.00 uur blijken de stoelen in personeelskamers het meest bezet te zijn. Op andere momenten is het er relatief rustig en komen medewerkers over het algemeen alleen binnen om een kop koffie te halen of de krant te lezen. Voor de uitgebreide kaart kunnen de medewerkers terecht in de mensa, maar praktisch elke personeelskamer beschikt over een keuken en een heuse koffiemachine. Het gemiddelde design van de personeelskamer is basic: een lange tafel, stoelen er om heen, that’s it. Eén van de uitzonderingen is de personeelskamer van de Academie Bestuurskunde en Recht (ABR), waar de medewerkers in een soort cocon hun spaarzame minuten van de middagpauze kunnen doorbrengen. Of zou het dienen als geluidswal, vanwege de daarom heen computerende studenten?... De medewerkers van ABR zijn over het algemeen wel tevreden over ‘hun plekje: het is rustig, ruim en best gezellig ingericht, is de alom gehoorde mening. Robin Slot

O

Saxion-studenten winnen landelijke duurzaamheidsprijs Milieukunde-studenten Bashar al Badri, Jesper Bekke en Wouter van den Ham hebben in oktober de CDA Rentmeesterprijs gewonnen, een innovatieprijs voor duurzame ontwikkeling. Staatssecretaris Pieter van Geel reikte de prijs uit tijdens de World Food Day in Hotel Arena in Amsterdam. Het winnende voorstel is een modieuze tassenlijn ‘E-pack’ die met zonne-energie allerlei mobiele apparatuur kan opladen. De jury was van mening dat dit ontwerp het modieuze combineert met duurzaamheid. De studenten wonnen 10.000 euro waarmee ze hun plan kunnen uitwerken en prototypes kunnen produceren, met hulp van de Vrije Universiteit in Amsterdam. (TdH) Minorenmarkt en Kennisdag In november staat je agenda doorgaans vol met congressen, symposia en open dagen. Voeg daar de verkiezingsdebatten aan toe en je houdt geen vrije dag meer over. Zo vinden op Saxion de minorenmarkt en de Kennisdag plaats. Op de minorenmarkt op dinsdag 21 november in Enschede en op donderdag 23 november in Deventer kunnen studenten zich van 14.00 tot 17.00 uur oriënteren op een minor voor het derde en vierde kwartiel. Inmiddels is het minoraanbod van Saxion uitgebreid naar 100. De markt is met name bedoeld voor studenten, docenten, studieloopbaanbegeleiders. Meer info over de markt is te vinden op de opleidingspagina’s op intranet. Op de eerste Saxion Kennisdag op dinsdag 28 november in Enschede kunnen studenten van Saxion, de arbeidsmarkt en oud-studenten kennis maken met elkaar en ervaringen uitwisselen. Organisaties presenteren zich op de kennismarkt, lectoren houden lezingen en als publiekstrekker geeft ook BNN-presentator Filemon Wesselink acte de présence. Tijdstip: van 14.00 tot 20.00 uur. (TdH)

“Oh, die zit in de personeelskamer”, wordt er vaak geantwoord op de vraag waar een medewerker tegen het middaguur is gebleven. Bij Saxion Hogescholen zijn er echter vele personeelskamers, in verschillende vormen en maten. Alleen in Enschede al zijn er meer dan 10 personeelskamers voor docenten, gelijk aan het aantal daar gevestigde academies. Sax schuift vanaf volgend nummer onaangekondigd aan in een willekeurige schaftkamer.

Studentenkieswijzer De Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) heeft de website StemOnderwijs.nl gelanceerd. Deze kieswijzer helpt studenten een handje bij de Tweede Kamerverkiezingen op 22 november. De kieswijzer bevat vijftien vragen over onderwijsinhoudelijke onderwerpen als selectie en leerrechten, maar ook over studiefinanciering, huisvesting en de OV-studentenkaart. De antwoorden op de vragen bepalen welke van de acht grootste partijen het best bij studenten passen. LSVbvoorzitter Irene van den Broek: “We hopen dat deze kieswijzer studenten bewuster maakt van de standpunten en keuzes van politici op gebieden waar zij direct mee te maken hebben.” (HOP) Check Sax.nu voor het laatste nieuws.

november 2006

5

Warming-up

Ludiek jubileum Michos Deventer studentenvereniging Michos bestaat 15 jaar en dat lieten de studenten niet onopgemerkt voorbij gaan. Zo werd het huisnummer van burgemeester Van Lidt de Jeude teruggegeven. Michos had in het voorjaar de huisnummers van alle leden van hun woonhuizen verwijderd om duidelijk te maken dat de leden wel wat vaker naar de soos mogen komen. Van Lidt de Jeude

gaf even daarvoor in zijn speech aan dat hij trots was om tien jaar lid te zijn van Michos en zegde toe dat hij dat ook na zjin ambtstermijn lid zal blijven. Met een Grieks eetcafé, een badlooking contest, een All-times dance party, cabaret, een Dow Jonesnight en een gala met goktafel (foto) werden de feestweken gecompleteerd. (TdHu)

Pardon? Onbeleefde vragen in de wandelgangen. Ga jij stemmen op 22 november? Menno Huizinga (21), vierdejaars Technische Bedrijfskunde: “Ja, dat is wel de bedoeling. Ik weet alleen nog niet op welke partij. Uit de stemwijzer kwam D66, maar dat was ik toch niet van plan. Waarschijnlijk wordt het wel op een linkse partij. Als ik alleen aan mijn eigen belang denk, zou het rechts worden. Maar ik vind dat je rekening moet houden met het algemeen belang. En ik let er natuurlijk ook op wat de partijprogramma’s jongeren te bieden hebben. Zo volg ik, als bijna starter op de arbeidsmarkt, het nieuws rondom het voorstel de ontslagregeling te versoepelen. Ik las trouwens net in de Metro dat er ook een speciale stemwijzer voor studenten is: www.stemonderwijs.nl. Ik ben dan wel bijna student af, maar ik denk dat ik die toch maar ga invullen. Kijken wat daar uitkomt.” (MvdM)

Column - Aldus Steven

Steven de Jong, student Milieutechnologie Saxion Deventer, [email protected].

Stem of sterf ijn televisie is kapot gegaan. Niet gisteren, niet vorige week, maar al maanden geleden. Ik wil wel een nieuwe, maar ik wacht daar even mee tot na de verkiezingen.

M

Ik schijn nu veel te missen van het politieke debat, zeggen mensen in mijn omgeving. Maar als ik dan vraag: wat mis ik dan? Dan hebben ze het over Ali B. die met een scheve pet op zijn kop de premier zit te tutoyeren, dan hebben ze het over een premier die stampvoetend de studio verlaat omdat Jeroen Pauw een filmpje heeft getoond waarin JP onderuit gaat op zijn skateboard. Dan hebben ze het over kamerlid

Gonny die een minister niet herkent. Dan hebben ze het over een ‘normen- en waardendebat’ waar politici kapitelen over of BN’ers elkaar wel of niet in het gezicht mogen spugen, en of dat onder etenstijd moet. Ja, dat ‘mis’ ik allemaal. Ik houd best van een beetje humor of leedvermaak, maar dan stem ik liever af op Koefnoen of Get the Picture. Ik zie onze JP graag onderuit gaan op een skateboard, maar wil niet weten dat hij daar nog echt toe in staat is ook. Ik kijk graag naar Get the Picture als ik me doodverveel, maar het moet wel bij een spelletje blij-

6

ven: dus geen Paul Witteman die een echt Kamerlid foto’s van echte bewindslieden laat zien, terwijl ze denkt dat het volslagen onbekenden zijn. Maar ook als je alleen aangewezen bent op de geschreven media wordt je lastig gevallen met infantiliteit. Voorheen werden jongeren naar de stembus gelokt met de campagne ‘Jijkomttochook.nl’, maar nu heet diezelfde campagne opeens ‘Pushthatbutton.nl’. Niet stemmen is misschien de enige remedie om de gekte te keren. Al is dat ook geen optie meer, getuige de campagnerap ‘Stem of Sterf’.

november 2006

Een lichtpuntje in de campagne leek mij nog die boekenrage van politici. Bos heeft een boek, Halsema heeft een boek, en ja, Balkenende heeft ook een boek. ‘Aan de kiezer’, heet het. Dus ik koop dat boek want ik ben een kiezer. En de eerste brief die ik lees is die aan “Lieve Lucille”, het Lingomeisje. Ik citeer: “Jij bent voor mij iemand die televisieprogramma’s maakt, waar ouders ook hun kinderen met een gerust hart naar konden laten kijken. Ja, hier spreekt een bezorgde vader.” Nou beste Jan Peter, hier spreekt een bezorgde kiezer.

Opinie

Twee werelden, twee denkwijzes, één instituut “Nederlandse studenten blijven vaker in eigen land onderwijs volgen dan buitenlandse studenten. Met de zekerheid van hun Nederlandse studiefinanciering wil staatssecretaris Bruins dat meer studenten kiezen voor een buitenlands studieverblijf.” Op maandag 11 september 2006 kwam Elsevier.nl onder meer met deze zinnen naar buiten in het artikel ‘Nederlandse student mag wereldwijd studeren’. Op macroniveau is al jarenlang bekend dat het ministerie van onderwijs het volgen van opleidingen en/of stages in een vreemde omgeving stimuleert. De student komt in aanraking met nieuwe invloeden en zal zich in de meeste gevallen op persoonlijk gebied alleen maar sterker ontwikkelen. Dit laatste heb ik naar eigen gevoel ook zelf ervaren. Nadat ik de eerste twee jaren van mijn opleiding Personeel & Arbeid aan de

Saxion Hogeschool Enschede had afgerond, stond er nu een stage van tien maanden gepland. Met de gedachte om buiten mijn vertrouwde omgeving stage te gaan lopen in de randstad, liep ik al een tijdje rond. Toen ik op basis van die gedachte daadwerkelijk een keuze wilde gaan maken werd ik geconfronteerd met een nieuw besluit van de AMA (Academie Mens & Arbeid). Dit besluit hield in dat P&A studenten, naast een stage van tien maanden in het derde lesjaar, modules dienden te volgen die oorspronkelijk in de eerste helft van het vierde lesjaar werden aangeboden. Het verplichte aantal stageuren per week werd verlaagd naar 32 uur, waardoor de student iedere vrijdag in de gelegenheid werd gesteld om deze modules te volgen. In de eerste helft van het vierde jaar zou zodoende de mogelijkheid ontstaan om een verplichte minor te

volgen. Ondanks dat ik op vrijdag dus modules in Enschede diende te volgen, besloot ik toch om stage te gaan lopen in Utrecht. Nu we een jaar verder zijn ben ik nog steeds van mening dat ik een fantastische stage achter de rug heb. Mijn betrokkenheid bij het stagebedrijf evenals mijn netwerk groeide destijds met de dag. Bovendien had ik aan het einde zelfs enkele volledige dagen alleen de leiding over het bedrijf. Deze positieve ontwikkelingen hadden echter geen goede invloed op de mate waarin ik nog aanwezig was op school. Steeds vaker kon ik de motivatie niet vinden om terug te reizen en naast mijn stage lessen te volgen. Dit resulteerde uiteindelijk in het niet behalen van studiepunten voor vier van de vijf verplichte modules. Nu een jaar later vraag ik mij nog steeds af hoe de beslissing tot stand heeft kunnen komen om verplichte

Meelifters Beste redactie van de Sax, In de Sax van oktober 2006 is een interview met mij over ‘meelifters’ afgedrukt. Ik ben ernstig teleurgesteld over de kop ‘meeliften is luiheid’ die de redactie boven mijn stukje heeft gezet. Die kop is absoluut niet representatief voor het interview. Mijn betoog gaat er veeleer over dat het meeliften een bron van veel frustratie is voor studenten. Met name is het verschrikkelijk moeilijk dat van hen verwacht wordt dat ze het probleem van de meelifters binnen de groep zelf moeten oplossen als het gebeurt. Ik vraag me af of we als Saxion Hogescholen eigenlijk wel kunnen verwachten dat iemand die net van de HAVO komt in staat is groepsgenoten die matig functioneren aan te spreken. Wij medewerkers kunnen het zelf maar met moeite. ‘Meeliften is luiheid’ is een simplistisch oordeel. Oordelen zijn er al genoeg in de wereld. De meeste van mijn cliënten barsten van de negatieve oordelen over zichzelf. Meestal begint verandering pas op het moment dat je een negatief oordeel loslaat en eens gaat kijken wat er eigenlijk aan de hand is. Saskia Vlieger, Studentenpsycholoog Saxion Hogescholen

Sax heeft maandelijks een opiniepagina, waarop studenten en medewerkers van Saxion hun gefundeerde mening kwijt kunnen of kunnen reageren op artikelen in Sax. We dagen je graag uit jouw onderbouwde opinie in Sax te plaatsen! Mail naar [email protected].

november 2006

7

modules aan te bieden naast stage. Vormt dit dan geen belemmering bij het maken van de keuze voor een stage in een vreemde omgeving? Stimuleert men dan wel datgene wat men op macro-niveau nastreeft? Al deze informatie zorgt ervoor dat ik mij werkelijk begin af te vragen of men op de AMA wel pragmatisch te werk gaat en over empathisch vermogen ten opzichte van de student beschikt. Geluiden om mij heen zeggen mij namelijk dat studenten dringend behoefte hebben aan een ‘luisterend oor’. Het zou niet alleen tot verbetering van het onderwijssysteem kunnen leiden, maar ook de betrokkenheid tussen docent en student kunnen vergroten. Bij de grootste organisaties lost immers enkel en alleen het management toch ook niet alle problemen op? Roderik Lurvink, vierdejaars student Personeel & Arbeid

7hX[_ZifioY^ebe]_[ F[hied[[bifioY^ebe]_[ Eh]Wd_iWj_[fioY^ebe]_[ B[[hfioY^ebe]_[ EdZ[hm_`ifioY^ebe]_[ C[Z_WfioY^ebe]_[ 9e]d_j_[l[;h]edec_[ =[pedZ^[_ZifioY^ebe]_[ L[_b_]^[_ZifioY^ebe]_[

Aec C[[

dWWh 

h_d\

Z[lee hb

ehcW

j_[ef0

_Y^j_d]iZW]ef.Z[Y[cX[h

^jjf0%%fio$]hWZkWj[$kjm[dj[$db

Open en bloot

In Open en bloot gaat Sax op zoek naar de mens achter de student of medewerker. Op zoek naar bijzondere hobby’s, passies en drijfveren. Een vriend van me uit Borne had twee jaar geleden zelf een longboard gemaakt van een snowboard, toen ben ik het ook eens gaan proberen. Zo’n board is zeker anderhalve meter lang, daarmee kun je echt snelheid maken. Eigenlijk is het een variant op surfen, overgewaaid uit Amerika. Als ik nu ergens moet zijn, binnen een beperkte straal, ga ik meestal wel met m’n

“

Foto: Toma Tudor

Longboarden door weer en wind

Merlijn Nijenkamp (18), tweedejaarsstudente P&A, is helemaal gek van longboarden. Net zoiets als skateboarden, maar dan anders. Een longboard is een stuk groter en bedoeld voor lange afstanden. Hoe koud het ook gaat worden, Merlijn trotseert deze winter de kou op haar board. longboard. Zo ga ik er altijd mee naar m’n oma, die aan de andere kant van Hengelo woont. Of ik er mee naar school ga? Soms, maar vaak ben ik te lui en pak ik toch het openbaar vervoer. Mijn record ligt nu op 20 kilometer, dat was een mooie tocht. Longboarden kan eigenlijk altijd, het heeft iets rustgevends. Je hoeft een stuk minder vaak af te zetten dan bij een skate-

board, met een goede zet kun je zo 15 meter komen en je haalt een snelheid waar je fietsers mee inhaalt. Ik draag geen bescherming, dat is wel eens verkeerd gegaan. Ging ik achter iemand aan en verdraaide mijn knie. Daarna moest ik me over mijn angst heen zetten om weer te beginnen en dat kostte best moeite. Ik longboard samen met twee vrienden, in Borne of bij de

november 2006

9

Ikea in Hengelo. Eén van de jongens gaat streetsurfen, maar dat is me te duur. Dit is een redelijk goedkope hobby, een board kost 160 euro en je hoeft alleen de wieltjes te vervangen. Het is geen sport waar ik groot in wil worden of zo, dat kan ook niet echt, in Nederland zijn geen wedstrijden. Wellicht dat ik eens aan een skate-evenement mee ga doen.” Tim de Hullu

Achtergrond Opvallende resultaten uit studentenonderzoeken

Grote zorgen over studielast Saxion-studenten besteden steeds minder tijd aan hun studie, Saxion blijft als hogeschool in Nederland een grijze muis en de Saxion-opleiding Biologisch en Medisch Laboratoriumonderzoek is een topper. De resultaten van de Hogeschool Keuzegids, het onderzoek van Elsevier en Saxions eigen studenttevredenheidsonderzoek zijn weer binnen. Sax zoomt in op de opmerkelijkste uitkomsten. pvallend in het tweejaarlijkse studententevredenheidsonderzoek van Saxion, oftewel de Saxion Student Survey: studenten zijn een stuk ontevredener over de studielast dan twee jaar geleden en over de kwaliteit van docenten zijn meer studenten tevreden. 54 procent van de studenten is content met de studielast, tegenover 67 procent in 2004. Voor ruim een derde van de studenten kost de studie minder tijd dan wat er voor staat en is de studie te gemakkelijk. Waar studenten in 2004 nog 20,2 uur in een normale lesweek aan hun studie besteedden, is dat nu 18,3 uur. Tot grote schrik van het management van Saxion. Sommigen spreken zelfs over ‘dramatische cijfers’. Bestuurder Wim Boomkamp spreekt over een ernstige ontwikkeling. “Ik hoor ook wel dat niet alle studenten 40 uur per week aan hun studie kunnen of willen besteden, maar het moet wel serieus blijven. We gaan nu kijken of we de studielast kunnen intensiveren: studenten meer uitdagen door kennis met bijvoorbeeld literatuur zichtbaar te maken.” Dat betekent dat Saxion het aantal contacturen gaat opkrikken, waar die de laatste jaren juist zijn afgenomen. Boomkamp: “Veel opleidingen zijn inderdaad al bezig om de contacturen te vermeerderen. Bij de academie ABR stijgt het aantal contacturen bijvoorbeeld met twee per week.” Die tendens lijkt in contrast te staan met de onderwijsvisie van Saxion, de persoonlijke leerweg, waarbij meer verantwoordelijkheden - zoniet alle - bij de student worden gelegd. “We maken ons echt geen

O

zorgen over of we de verkeerde dingen doen”, verklaart Boomkamp. “We moeten alleen oppassen dat we het niet te ver doorvoeren en het instrument om het instrument gaan gebruiken.” Ook over de manier van studeren en studieloopbaanbegeleiding zijn studenten minder tevreden. Wim Boomkamp: “Vanaf nu worden er voor alle docenten van Saxion trainingen gegeven op het gebied van studieloopbaanbegeleiding.” Boomkamp is erg positief over de studentenoordelen over docenten: 74 procent is tevreden over docenten, tegenover 71 procent in 2004. “Ik heb altijd gezegd dat we trots moeten zijn op onze goede docenten.” Saxion streeft naar een score van boven de 70 procent per onderdeel. De helft van de onderdelen (naast docenten ook inhoud en samenhang studieprogramma, voorbereiding op de beroepsuitoefening, studie- en toetsroosters en faciliteiten) scoort boven de 70 procent. De andere helft die onder de 70 procent zit, wordt naast de studielast en manier van studeren en studieloopbaanbegeleiding gevormd door toetsen, informatievoorziening en de totaalindruk. Die totaalindruk scoort 66 procent, tegenover 65 procent in 2004. Ook in dat jaar scoorde de helft van de onderdelen een voldoende volgens de Saxion-maatstaf. Boomkamp: “Dat betekent dus dat we weer een ‘grijze middenmoter’ zijn. Ik denk dat we wel een keer uit die middenmoot komen, als we ernaar blijven streven om beter te worden.” Andere in het rapport genoemde

10

verbeterpunten vind je bij internationale ontwikkelingen (aandacht voor ontwikkelingen en ondersteuning bij een studie in het buitenland) en informatievoorziening over keuzemogelijkheden. Ook opvallend is dat het percentage studenten dat terugkijkend dezelfde studie op Saxion zou kiezen (61 procent), daalt ten opzichte van 2004. Saxion-brede uitschieters (positief en negatief) zie je verder bij de faciliteiten: studenten zijn tevreden over de ruimten voor toetsen en colleges, practicaruimten, het assortiment van de bibliotheek, de schoonmaak van gebouwen en Sax Magazine. Minder tevreden zijn studenten over ruimten voor zelfstudie, beschikbaarheid van computers en de prijs-kwaliteitverhouding in de kantine en het restaurant. Wim Boomkamp: “Er is onderzocht dat wij van de hogescholen in Nederland de meeste computers per student hebben, maar het blijft een feit dat studenten een beperkte beschikbaarheid ervaren. De oplossing zoeken we in een wireless campus, waarbij studenten hun laptop op het netwerk van Saxion kunnen aansluiten.” Voor dat wireless loopt een pilot op de academie LED. Navraag leert dat studenten het positief ervaren, maar dat nog niet alle systemen voor docenten op de laptops kunnen draaien. Saxion streeft naar een totale wireless campus over vier jaar en wil er bij de nieuwbouw rekening mee houden. Over vraagstukken als ‘wie gaan de laptops betalen’ is nog geen duidelijkheid. Over de ontevredenheid over het restaurant zegt

november 2006

Boomkamp: “In de beleving van studenten moet eten op een school goedkoop zijn. Een basismaaltijd op Saxion is ook goedkoop. Maar als je kijkt naar de wat luxere producten, betaal je dezelfde (marktconforme) prijs als in de stad. Dat is nu eenmaal het systeem dat we hebben afgesproken.” Opleidingen De eigenschap van grijze middenmoter blijkt ook uit de cijfers van de Hogeschool Keuzegids van het centrum voor hoger onderwijs informatie Choice. Zowel Saxion Enschede als Deventer staat in de landelijke middenmoot, net als vorig jaar. Door de veelheid aan oude onderzoeken is het overall-cijfer van Saxion niet veel veranderd ten opzichte van vorig jaar: Enschede krijgt net als vorig jaar een 6,72, Deventer een 6,79 (vorig jaar 6,80). Hogeschool Hanzesteden, het particuliere zusje van Saxion, krijgt een 6,59 en staat daarmee in de onderste regionen van de lijst. Kijken we naar de cijfers per opleiding, dan zie je dat slechts enkele gebaseerd zijn op recent onderzoek. Uit die actuele cijfers valt onder meer op dat de waardering voor de informaticastudies van Saxion is gedaald. Net als

Cijfers

Studenten van de hooggewaardeerde opleiding Biologisch en Medisch Laboratoriumonderzoek in Deventer. Foto: Auke Pluim

in het Saxion-onderzoek komen die opleidingen niet hoger dan een ruime zes. De informaticaopleidingen in Enschede werden vorig jaar niet geaccrediteerd, met name omdat onvoldoende materiaal beschikbaar was over de kwaliteitsontwikkeling van docenten. De academie CII kreeg een jaar de tijd om de ontwikkeling wel inzichtelijk te maken. Met interim-directeur Ton Diepenveen zijn en worden verbeteringen doorgevoerd en verwacht wordt dat de opleiding alsnog geaccrediteerd wordt. Diepenveen: “De academie moest van ver komen en we doen er van alles aan om de kwaliteit voor de student te verbeteren. Bij alles wat we doen, staat de student centraal.” Verder valt uit de actuele Keuzegids-cijfers op dat de opleiding Integrale Veiligheidskunde in Enschede met een 6,58 op de tweede plek staat in een ranglijst van zes, terwijl de opleiding in Deventer met een 6,26 onderaan staat op die lijst. Verschillen in cijfers per locatie bij dezelfde opleiding, zie je ook in de Saxion Student Survey. Zo scoort Biologisch Medisch laboratoriumonderzoek in de onderzoeken van Elsevier en Saxion heel hoog (7,6 en 8,1), terwijl de opleiding in Enschede een stuk lager scoort.

Directeur LED Peter van Dam: “Beide teams doen het goed en zijn erg enthousiast. Ik kan niet echt een vinger leggen op het verschil. Wel kun je zeggen dat je altijd scoort op stabiele roosters en goed contact met docenten en dat kleinere hogescholen het vaak beter doen.” Ook bij Technische Bedrijfskunde van de

ABO zie je verschil tussen Deventer en Enschede. Daar doet Enschede het juist beter dan Deventer. Directeur Hans Weusthof: “Het verschil heeft te maken met de computerfaciliteiten. In Deventer zijn de studenten minder tevreden met de faciliteiten dan in Enschede, waar een sneller netwerk is en een

eigen computerlandschap. We zijn dan ook bezig die situatie in Deventer te verbeteren. Voor businessopleidingen geldt doorgaans dat uitstraling boven gezelligheid gaat.” In de totaaloordelen van de Saxion Student Survey scoren Podotherapie (5,4), Chemische Technologie Enschede (5,7) en Chemie Deventer (5,9) het laagst, terwijl naast Biologisch Medisch Laboratoriumonderzoek ook deeltijdstudie Sozial Pädagogik voor Duitse studenten het met een 7,9 goed doet. Volgens coördinator Heike Kastner heeft dat cijfer mede te maken met het verschil tussen Duits en Nederlands onderwijs. “Onze studenten werken in de praktijk. De problemen die ze tegen komen worden met de theorie besproken. Het onderwijs is hier veel meer praktijkgericht dan in Duitsland. Daarnaast is het onderwijs hier heel persoonlijk, terwijl je in Duitsland meer een anonieme student bent.” (Tim de Hullu)

Hogescholen balen van slechte rapportcijfers Ruim de helft van alle studenten krijgt vroeg of laat spijt van de gemaakte studiekeus. “Dat kan beter”, aldus de makers van de Keuzegids Hoger Onderwijs, de jaarlijkse consumentengids voor studiekiezers. De Keuzegids, waarin meningen van 45.000 studenten worden verwerkt, is het grootste vergelijkende onderzoek naar de kwaliteit van het hoger onderwijs in Nederland. Daarnaast is de Nipo/Elsevier enquête verschenen, die veel kleiner van omvang is. Wie denkt dat het studenten zijn die popelend van ongeduld staan te wachten op deze twee kwaliteitsonderzoeken, heeft het mis. Het zijn vooral managers van opleidingen en bestuurders van hogescholen die elk jaar weer met samengeknepen

billen zitten te wachten op de rapportcijfers die ze van studenten krijgen. Zijn die goed dan gaat er fluks een juichend persbericht de deur uit. Vallen er onvoldoendes of is de kritiek die studenten geven niet te harden, dan worden de enquêteresultaten van Nipo en Choice ineens met veel scepsis ontvangen. Knarsetandend wordt dan geconstateerd dat de conclusies vaak getrokken zijn op basis van gedateerd onderzoek en dat appels met peren zijn vergeleken. Voor Saxion Hogescholen was dit

november 2006

11

alles een van de redenen om er een eigen ‘klanttevredenheidsonderzoek’ tegenaan te gooien dat sinds 2002 om de twee jaar wordt gehouden. Met de Saxion Studenten Survey 2006, Elsevier én de Keuzegids in de hand valt er nu wel degelijk ‘chocolade’ te maken van al die tabellen en rapportcijfers die door de studenten zélf zijn gegeven. Academies of opleidingen die in al die onderzoeken slecht scoren moeten nu wel met de billen bloot en er als een speer voor zorgen dat ze de boel op orde krijgen. Harry van Stratum Info: www.keuzegids.org , www.elsevier.nl en www.sax.nu

Foto’s: Kasimir Szekeres

Reportage

Op de vlucht met Antonie Kamerling Kunst & Techniek-studenten Niels Bourgonje en Julia Koop strikten Antonie Kamerling voor hun speelfilm ‘Vlucht’. Nog niet eerder was het studenten Kunst & Techniek gelukt zo’n bekende acteur mee te laten doen aan een filmproject. En dan ook nog gratis. Sax was op de set tijdens een race tegen de klok. et is half negen ’s morgens, halverwege oktober, de eerste opnamedag op de set van Vlucht. Plaats: een penthouse op de zesde verdieping van een appartementencomplex in Amsterdam-Oost. Voor Niels Bourgonje (regisseur) en Julia Koop (producent) is de film een verdieping in de regie en productie. De rest van de crew bestaat uit medestudenten en vrijwilligers die helpen om ervaring op te doen. Speciaal voor de korte film van Saxion-studenten van Toegepaste Kunst & Techniek heeft Marion Slewe, docent aan de filmacademie Amsterdam, haar penthouse ter beschikking gesteld. “Voor Niels maak ik een uitzondering, omdat hij bij mijn man heeft stagegelopen. Mijn eigen filmstudenten laat ik hier niet rondlopen. Ik heb teveel verhalen gehoord van kapotte spullen.”

H

In de woning lopen nog maar weinig studenten. Twee welgeteld: de opnameleider en de lichttechnicus. Waar de rest is? De meeste crewmembers blijken in de file te staan. Een aantal zijn in de verkeerde trein gestapt. “Zenuwen waarschijnlijk”, denkt opnameleider Jaap Kokorian. Het tweetal neemt vast door waar lampen komen te staan en hoe de set moet worden ingericht voor de op te nemen nachtscènes. Op de eerste dag worden alleen opnames gemaakt in de slaapkamer. Op dag twee wordt ook in de keuken gefilmd. De laatste dag wordt de set verplaatst naar Münster, waar opnames plaatsvinden op het vliegveld. Langzaam maar zeker arriveren meer crewleden. Dan begint het zware werk: het naar boven slepen van de apparatuur en het opbouwen van de set. Even is het schrikken als een klusjesman van energiebedrijf

12

Nuon voor de deur staat. Gelukkig blijkt het maar om een controle te gaan en haalt iedereen opgelucht adem. “Ik dacht even dat ze alle elektriciteit wilden afsluiten”, zegt Jaap. Dan is het tijd om Antonie Kamerling op te halen uit het hotel. Aan producent Julia Koop de eer. Wachten, wachten, wachten Op de set wordt een extra tandje bijgezet, want alles moet zo snel mogelijk af. Wanneer de set klaar is, moet de belichting nog afgemaakt worden. Op de bank in de huiskamer zit meer dan de helft van de crew te wachten. Zij kan niets doen. Alleen de cameraman en de lichttechnicus zijn nog druk in de weer om hun taak te perfectioneren. Intussen arriveert ook de andere acteur. De negenjarige Roan Oostveen (Keyser & De Boer) speelt Ben, het zoontje van Antonie Kamerling. Hij wordt aan iedereen voorgesteld. Wanneer ook Julia terugkomt met Antonie is de spanning al gelijk te snijden. De acteur stelt zich aan iedereen voor en wordt op de hoogte gesteld: de set is nog niet klaar. De acteurs begeven zich met de regisseur naar een andere kamer, waar ze hun tekst repeteren. Er wordt goed gediscussieerd

november 2006

over het script. Antonie: “Voordat je geboren was…, dat vind ik een nare zin en wil ik anders zeggen. Je vindt het toch niet erg om alles zo vaak door te nemen, Roan?” Hij knikt nee. Even later loopt Antonie met een koffiemok in zijn hand door het penthouse, al repeterend. “Omdat jij niet zó ademt als je slaapt. Omdat JIJ niet zo ademt als je slaapt…” De slaapkamer waar om tien uur met opnames gestart zou worden, is om half een eindelijk klaar. “We kunnen beginnen!”, roept de regisseur. Een deel van de crew begeeft zich naar de set. De ruimte is klein,

Het verhaal Vlucht is een korte film van vijftien minuten en vertelt het verhaal van een vader en een moeder die ruzie hebben. Zoon Ben hoort dit, terwijl hij in bed ligt en is verontrust. Als zijn vader controleert of hij slaapt, vraagt Ben of zijn ouders hem zullen verlaten. Om zijn zoon gerust te stellen vertelt de vader over de eerste ontmoeting tussen hem en zijn vrouw op een vliegveld.

Reportage

Antonie Kamerling over Vlucht “Het is erg interessant om mee te maken hoe jonge mensen de filmwereld instappen. De opnamen gaan natuurlijk gepaard met wat haperingen, omdat ze nog niet alles onder de knie hebben. Zo heeft Roan, een jochie van negen, meer ervaring dan de meeste crewleden. Ook heb ik nog wel wat discussies gevoerd met de regisseur over het aantal keren dat we een scène opnieuw kunnen doen. Daar was weinig tijd voor. Ik moet natuurlijk wel een bepaald acteerniveau bereiken, want ik heb een naam hoog te houden. Gelukkig wordt ook hier wel naar geluisterd. Ik help graag mensen in het vak. Natuurlijk niet al te vaak, maar toen ik dit script las wilde ik deze studenten wel helpen. Ik ben zeer benieuwd naar het eindresultaat.”

drie bij vier meter. Hierin staan tien mensen en alle benodigde apparatuur en de setstukken, waaronder het bed waar Roan in ligt. De eerste takes worden een paar keer doorgenomen en dan is eindelijk het moment van opnemen aangebroken. De opnameleider schreeuwt: “Camera loopt, actie…” Terwijl de opnames in volle gang zijn, kunnen de anderen niet veel anders dan wachten, wachten en nog eens wachten. “Je leert wel veel op zo’n dag”, vindt Charlotte Storm van ‘s Gravezande, die op de continuïteit let. “Dit had ik van tevoren niet verzonnen. Eigenlijk best maf, er is tijd tekort en wij zitten niets te doen.” Chaotisch In de woonkamer loopt iedereen op zijn tenen om de opnamen in de slaapkamer niet te storen. Wanneer er in de woonkamer wordt gepraat, gebeurt dit op fluistertoon. De

je afwegingen maken die moeilijk zijn. Ik baal van het tijdgebrek. Hebben we Antonie gestrikt, kunnen we er niet het uiterste uithalen. Toch hebben we wel geluk met een acteur van zijn kaliber. Hij heeft maar weinig takes nodig om een hoog niveau te halen.” Julia heeft veel geleerd. Haar werk vond voornamelijk voor de opnames plaats. “Het is moeilijk om sponsoren te vinden voor een studentenfilm, maar het is wel een hele ervaring.” Ook de ervaringen met Antonie worden zachtjes besproken. “Het was heel raar om alleen met hem van het hotel naar de set te lopen”, vertelt Julia. “Ik ratelde maar door om rare stiltes te voorkomen.” Charlotte: “Ik durfde hem eerst niet te zeggen dat zijn gulp open stond tijdens de opnames, maar toen ik zag dat het in beeld kwam heb ik het hem wel gezegd.” Aan het einde van de lange opnamedag klinkt het vanuit de slaapka-

‘Ik durfde eerst niet te zeggen dat z’n gulp openstond’ gebeurtenissen worden geëvalueerd. “De hele dag verloopt al raar”, zegt Julia. “Eigenlijk was de situatie zo erg dat je alleen nog maar kunt lachen. Slecht slapen van de zenuwen, in de verkeerde trein stappen, set niet op tijd af. Ik zie het allemaal maar als een goed teken, een slechte generale repetitie is dat toch ook?” “Zo’n eerste dag is natuurlijk chaotisch, dat hoort erbij”, vindt regisseur Niels. “Het is een uitdaging om er vaart in te houden en soms moet

mer: “Het staat erop voor vandaag!” Niels loopt de woonkamer in met vermoeide blik. ‘Bedankt allemaal voor vandaag. We hebben vijf shots niet kunnen doen, maar die kunnen we morgen wel doen. Nog even opruimen en dan morgen weer ‘back to business’. Dan gaat alles sneller en nog professioneler.” De film is begin volgend jaar te zien. Meer informatie: www.vluchtdefilm.nl. Wendy van Til

november 2006

13

Academie close-up

Toen

‘Er moet nog steeds beton worden gestort’

Opleiding Bouwkunde & Techniek bestaat 50

“Hier staan ze nog wel, de boeken van de oude hts. Kijk deze blauwe jongens, weg- en waterbouw, puur op techniek gericht. Met dit boek in de hand zijn bij wijze van spreken de Deltawerken nog gebouwd.” Josh Sijbom is alumnus van de hts bouwkunde & civiele techniek. Voor Sax graaft hij in het verleden van de Saxion-opleiding die dit jaar het vijftigjarige bestaan viert. et hoger technisch onderwijs heeft een lange traditie in OostNederland. Met een bloeiende textielindustrie als voedingsbodem werd in Enschede al in 1864 met de technisch georiënteerde Hoogere Textielschool de basis gelegd voor het hbo in Twente. In 1956 werd een hts opgericht met afdelingen bouwkunde en weg- en waterbouw. Niet in Enschede, maar in Hengelo aan de Sloetsweg. Hier stonden in 1956 zo’n vijftig studenten ingeschreven aan de toen nog katholieke hts. “Zoons van bruggenbouwers, staalboeren, aannemers, jongens van beton. Het waren studenten met praktijkervaring die met de opleiding wel raad wisten”, herinnert Josh Sijbom zich. “Ik zat in 1968 in de klas met de zonen van aannemers als Hegeman, Abbink en Hulshof en wegenbouwer Reef. Zelf kwam ik van de hbs en ik wist eerlijk

H

gezegd het verschil niet eens tussen een dorpel en een stijl. Ik moest het vooral hebben van vakken als mechanica, hogere wiskunde, materiaalkunde en staal- en betonberekeningen. Al kan ik me herinneren dat ook die vakken compleet andere koek waren dan de wiskunde die we op de middelbare school voorgeschoteld hadden gekregen. Voor de klas stonden eveneens mannen uit de praktijk die, naast de adviesbureaus die ze doorgaans bestierden, oog hadden voor de behoefte aan goed hoger onderwijs in de regio. Mannen als Zwaga, die een ontwerpbureau in Hengelo had, Kleverink met zijn adviesbureau en Van Leeuwen uit de staalwereld. Die wisten echt van de hoed en de rand.” Wie over de hts praat, praat over mannen en jongens, zo blijkt ook nu. Net als in Enschede waar aan de

14

Boulevard werktuigbouw, elektrotechniek en technische natuurkunde werd gedoceerd, was het in Hengelo aan de Sloetsweg aanvankelijk een regelrechte ‘mannen monocultuur’. “Nee, geen dame te zien”, herinnert Sijbom zich. Dat veranderde trouwens vlot toen de hts er in 1968 twee afdelingen bij kreeg. Chemie en vooral de laboratoriumopleiding waren meer in trek bij de vrouwen met als gevolg dat de Hengelose hogeschool al snel groeide naar zo’n 1200 studenten. De schaalvergroting in het Twentse hbo ging door, aangemoedigd vanuit Den Haag. Er volgden besprekingen met de Enschedese hts en de technische hogeschool (nu UT) over een fusie. Ook de hogere textielschool was daarbij betrokken. De fusie in het hbo kwam er toen in 1990 de Hogeschool Enschede werd gevormd. De Hengelose hts verhuisde naar Enschede, tot frustratie van veel personeelsleden van de eerste lichting. Sijbom die na zijn opleiding carrière maakte bij Rijkswaterstaat en nu wethouder is in de gemeente Hof van Twente, kan zich de colleges op zijn oude hts nog goed voor de geest halen. “Weg- en waterbouw en bouwkunde waren sterk op techniek gerichte opleidingen. Met veel minder of bijna geen aandacht voor ruim-

november 2006

telijke ordening en procedures. Dat bestond toen gewoon nog niet. De wet ruimtelijke ordening stond nog in de steigers en het woord milieuwetgeving kwam niet voor in de dikke Van Dale. Ook aan projectleiding waarmee ik later in de praktijk natuurlijk wel volop te maken kreeg, werd bij de toenmalige hts relatief weinig aandacht besteed. Dat vond ik een gemis. Het is goed dat studenten tegenwoordig meer met dit soort zaken geconfronteerd worden. Maar vergeet de techniek niet”, voegt Sijbom er onmiddellijk aan toe. “Technische vaardigheden zijn in de beroepspraktijk zeker niet minder relevant geworden. Er moet nog steeds beton worden gestort en er moeten nog steeds balken aan elkaar worden gekoppeld. De adviesbureaus schreeuwen bij wijze van spreken om deskundigheid. Inderdaad, er worden vandaag de dag te weinig mensen opgeleid in de civiele techniek, de natte bouw. Ik weet ook best dat het moeilijke vakken zijn en dat je daarvoor de uitblinkers van het voorgezet onderwijs moet rekruteren. Zelf ben ik vroeger meegenomen naar de Deltawerken en naar bruggen die in elkaar gedonderd waren. Daar werd mijn interesse gewekt voor het vak. Daar gaat een wereld leven voor jongeren. Dat kan ik je verzekeren.” Harry van Stratum

Academie close-up

Nu

Civiele jaar

Foto: Toma Tudor

Achter het geitenwollen sokken imago

laats: Saxion Hogescholen Enschede, projectruimtes tweede verdieping van de Schierbeekvleugel. In één van de ‘kantoortjes’ zijn drie mannelijke vierdejaars Bouwkunde twee dagen voor de herfstvakantie nog druk bezig met hun afstudeeropdracht. “Een aantal onderzoeken moet nog af”, zegt Job Benerink, die intussen onverstoord verder tikt op zijn laptop. “Anders liggen we nu al achter op de planning en we zijn net twee maanden bezig.”

P

De drie werken bouwproject De Bron in Haaksbergen verder uit voor hun afstuderen. Normaal gesproken doen ze dat met vier, maar de vierde man had een andere afspraak. De Bron is een begeleid wonen-project voor minder valide mensen dat vorig jaar is afgekeurd door de gemeente Haaksbergen. “Een ander project was interessanter”, weet Benerink. De bedoeling is dat het viertal het concept zo ver klaar krijgt, dat een bestemmingsplan kan worden aangevraagd. Dan mogen ze het presenteren en hopen ze dat ze slagen. De bouwtekeningen en paperassen getuigen dat veel informatie verzameld is. Een aantal mappen ogen officieel. Hoe ze deze hebben bemachtigd? “Gebeld met architecten en andere contacten die we tijdens onze opleiding hebben

Bouwkunde en civiele techniek: twee broertjes die lang geleden samen van Hengelo naar Enschede verhuisden. De opleidingen stammen uit de tijd dat gebreide sokken nog in waren, maar zelfs na ontwikkelingen als projectonderwijs en specialisaties met felgele helmen en interessant ogende meetinstrumenten is het geitenwollen sokken imago nog niet afgeschud. Misschien dat het toekomstconcept van system engineering meer mensen aanspreekt? ontmoet”, legt Maarten Hovenier uit. “Zo hebben we ook onze afstudeeropdracht bemachtigd. We hadden zelfs keuze uit vijf afgekeurde praktijkprojecten.” Alle projecten op de academie Ruimtelijke Ordening & Bouw (ROB) worden uit de beroepspraktijk gehaald. Ook de projecten voor de eerste, tweede en derdejaars. Eerstejaars Bouwkunde moeten bijvoorbeeld een analyse maken van het woonhuis van één van de projectgroepleden en leren hierdoor vakjargon en welke materialen worden gebruikt. Waar bouwkundestudenten gebouwen maken, houdt Ruimtelijke ordening, ook wel Civiele Techniek, zich bezig met infrastructurele objecten als viaducten, dijken, zuiveringsinstallaties en vliegvelden. System engineering De academie is constant in beweging. Zo zijn de huidige vierdejaars de laatste lichting die alle competenties voorgekauwd krijgt. De volgende lichtingen moeten deze zelf verzinnen. Maar ook de praktijk van de bouwnijverheid zit niet stil. Nieuwe ontwikkelingen worden toegepast in de schoolprojecten. Dit geldt nog niet voor de huidige tendens in de praktijk. Volgens meerdere docenten wordt het een trend in de praktijk dat aannemers ingenieursbureaus opkopen om zelf te kunnen ontwerpen. “Vaak zijn de ontwerpen te duur om verwezenlijkt te worden”, vertelt Adri Mulder, docent Milieukunde en

coördinator Civiele Techniek. Om te voorkomen dat deze ontwikkeling doorzet, wordt momenteel overlegd met aannemers, het ROC en de Universiteit Twente over mogelijkheden om het bouwproces voor alle partijen te vergemakkelijken. “Als de verschillende partijen, waar we onze studenten voor opleiden, al van het begin van het proces met elkaar communiceren, worden veel problemen voorkomen en wordt sneller gewerkt’, aldus GertJan Kuiper, docent Bouwkunde. Dit concept wordt uiteindelijk ook weer teruggekoppeld naar de opleidingen. Alhoewel het in de brainstormfase zit, spreken zowel Mulder als Kuiper zeer positief over het overlegconcept, dat ook wel system engineering heet. Studenten van de verschillende opleidingen van de academie ROB worden bij een project betrokken. Hierin krijgen ze rollen als ontwerper, uitvoerder en beheerder toebedeeld en moeten ze leren samenwerken. “Alle partijen zitten dan aan tafel en praten over hoe iets makkelijk uit te voeren is, hoe het betaalbaar wordt en of het lang meegaat”, zegt Mulder. “Nu leren de studenten nog: zo ontwerp je een brug, straks denken ze na over het totaalconcept.” “In de praktijk is vraag naar mensen die om zich heen kijken en weten samen te werken met andere disciplines”, vult Kuiper aan. Imagoprobleem In het rapport ‘Studie & Werk 2006’, dat in opdracht van Elsevier

november 2006

15

werd uitgevoerd naar de arbeidsmarkt voor studenten, staat dat twee tot drie maanden na het afstuderen op één van beide opleidingen de student een baan heeft gevonden. Ondanks het stijgende werkaanbod in de bouwnijverheid, neem het aantal studenten dat voor Bouwkunde en Civiele Techniek kiest, af. Kuiper hoopte dat de stroom van studenten toe zou nemen nadat de bouwsector herhaaldelijk in het nieuws was na het balkonincident in Maastricht, waarbij een balkon van een flat ‘afbrak’. “Iedereen was toch even geïnteresseerd in bouwconstructies, maar helaas houden te weinig mensen van rekenen en mechanica. Althans niet lang genoeg om het als beroep te kiezen.” Peter van Leuteren, laatstejaars Civiele Techniek, denkt dat veel mensen niet echt weten wat hun vak inhoudt. “Iedereen vraagt altijd eerst ‘wat doe je dan?’ of denkt ‘het klinkt duur, dus het zal wel goed zijn’.” Ook Mulder denkt dat het imago van de opleidingen de oorzaak van de lage interesse is. “We worden geassocieerd met geitenwollen sokken. Wij zijn de mensen die altijd problemen verzinnen. Toch moeten mensen die dit denken verder kijken dan de gele bouwhelm of het meetinstrument dat we vasthouden. Achter de geitenwollen sokken zie je dat we bezig zijn met het oplossen van problemen. Wanneer het concept system engineering wordt doorgevoerd, zal dat veel duidelijker zijn voor buitenstaanders.” Wendy van Til

Foto: Toma Tudor

Reportage

Moslims en niet-Moslims aan tafel

‘Gastvrijheid en noaberschap’ “Een gezellige avond”, “prima sfeer met bijpassende muziek” en een “goede gelegenheid om in contact te komen met allochtone studenten”. Reacties van deelnemers aan de Iftar-diners (verbreken van een vastenperiode) die de interculturele organisatie Cosmicus organiseerde op Saxion Enschede en Deventer. Sax schoof aan in Enschede. et Saxion-restaurant zit bomvol met studenten, docenten, andere Saxion personeelsleden en enkele genodigden van buiten Saxion, als de voorzitter van Cosmicus Salim Akbulut iedereen welkom heet. Volgens wethouder Wallinga van Enschede, die de 150 gasten, waaronder ongeveer 115 Moslims, toespreekt, is het Iftar-diner “een voorbeeld van gastvrijheid en noaberschap, een gelegenheid die bij uitstek geschikt is voor dialoog.” Spreekster Bozlak-Ilkince geeft uitleg over wat het vasten tijdens de Ramadan voor Moslims betekent: “Vasten is een oefening in zelfdiscipline, het opgeven van slechte gewoontes zoals roken, drinken en overmatig eten. Het is het invoelen van wat anderen niet hebben. Het is één van de 5 zuilen van het geloof en een dankbetuiging aan God.” Wim Slingerland, directeur van de Academie voor Mens en Maatschappij voegt daar aan toe dat er een overeenkomst is tussen het Iftar-diner en de filosofie

H

van Saxion: “Het creëren van verdraagzaamheid en doorgeven van normen en waarden.” Wallinga suggereert dat het Suikerfeest een erkende nationale feestdag zou moeten worden in plaats van, bijvoorbeeld, Tweede Pinksterdag. Deelnemer Thomas Moeke, student Bedrijfseconomie, is het daar mee eens. “Mag van mij, ze mogen van mij ook alle Christelijke feestdagen afschaffen. Ik ben van mening dat geloof iets persoonlijks is en daar geen regels of in dit geval vrije dagen aan verbonden moeten zijn.” Stephan Corporaal, docent FEM, gaat dat iets te ver: “Ik heb er niets op tegen om het Suikerfeest een officiële feestdag te laten worden maar het gaat me iets te ver om dat in plaats van een Nederlandse feestdag te doen; vooral oudere mensen zijn erg gehecht aan de bestaande Nederlandse feestdagen.” Studente SPH Özlem Yüksel: “Om niet-Moslims hiermee in te laten stemmen moet er wel een goede reden gegeven worden: ik zou

16

ook niet instemmen met iets wat ik niet nuttig vind.” De zon is onder, het rijk gevulde buffet met veelal Turkse gerechten en lekkernijen kan aangebroken worden. “Het eten is vreemd voor mij, maar het smaakt heerlijk”, zegt Purry Hidayaticka, studente Art & Technology, die tijdens de Ramadan wel wat heimwee heeft naar haar vaderland, Indonesië. Voor en tijdens de maaltijd zorgt Neyzen Suayb Ozturk voor sfeervolle achtergrondmuziek. Hij zingt in het Nederlands en Turks, waarbij hij zichzelf op de gitaar begeleidt. Tijdens het diner vertelt studente Özlem Yüksel wat de Ramadan voor haar betekent: “Tijdens de Ramadan voel ik me vrolijk. Het is een heilige maand maar ook een periode waarin ik rust en vrede vind.” Haar studiegenote Yasemin Yildiz vindt de Ramadan naast rustgevend ook gezellig. “Je zit altijd met z’n allen aan tafel, vaak ook met gasten. Het vasten is erg heilig voor mij. Als ik wegens verscheidene redenen niet vast, lijkt het alsof ik half ben en geen geheel.” Docent Corporaal heeft respect voor zijn tafelgenoten. “Ik doe zelf niet aan vasten, maar ik heb veel respect voor de mensen die dagenlang overdag niets eten en drinken: vooral nu ik de diepere betekenis van het vasten weet.” Docent Mark Schrooten (ABO) vult aan: “Persoonlijk heb ik niets met de Ramadan aangezien

november 2006

deze vorm van vasten niet bij mijn geloof hoort. Mensen die wel aan de Ramadan doen, zeggen dat ze in de periode van de Ramadan vaker bij elkaar op visite komen, dus vanuit dat gezichtspunt denk ik dat de Ramadan wel aan saamhorigheid bijdraagt, wat in deze tijd soms ver te zoeken is.” Het is na achten als de gasten afscheid nemen van elkaar en het organiserende Cosmicus bestuur, hen en de groep studenten die voor het eten hebben gezorgd en geserveerd achterlatend met lege schalen. Cosmicus kan terugkijken op een zeer geslaagde avond, vinden de deelnemers. Student Thomas Moeke: “Prima sfeer, jammer dat de sprekers iets te veel op integratie zijn doorgegaan. Als je steeds zegt dat dit soort dingen goed voor de integratie is, benadruk je teveel dat we niet één zijn en dat is juist wel de bedoeling.” En Yasemin Yildiz: “Ik houd van contacten met mensen. Door zulke bijeenkomsten komen studenten meer van elkaars geloof en cultuur te weten. Uit ervaring weet ik dat als ze meer van elkaar weten, er ook meer begrip komt.” Ook Stephan Corporaal spreekt over een goede sfeer. “We hebben wel dertig keer ‘smakelijk eten’ gehoord van, voor mij en mijn collega’s onbekende, andere deelnemers. Het viel me wel op dat vrouwen en mannen behoorlijk gescheiden van elkaar aan tafel zaten.” Hannie Schipper

Ve rk iez in gs sp ec ia l

Close finish in studentenranglijst

Illustratie: Barbara Hamburg, studente Kunst & Techniek

B-battle op Saxion

Net als bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen laat de Sax Verkiezingspoll het stemgedrag zien van studenten en medewerkers van Saxion. De respons is met bijna drieduizend beduidend hoger dan de kleine 1.500 bij de poll voor de gemeenteraadsverkiezingen. Als je uitgaat van ruim 18.000 studenten en 1.800 medewerkers, is de respons erg goed te noemen. Met als opmerkelijke resultaten: een duidelijk onderscheid tussen het stemgedrag van studenten en medewerkers. Zo is de top-3 van de studenten VVD, PvdA en CDA, terwijl bij de medewerkers de PvdA, GroenLinks en SP de kopposities innemen. Bos en Balkenende zijn de droompremiers bij Saxion-studenten, terwijl Bos bij de medewerkers alleen aan kop staat. Op pagina’s 20 en 21 geeft Sax een analyse van de uitkomsten, met een reactie van campagnevoerende Saxionstagiairs. Op pagina 18 en pagina 22 lees je interviews met alumni op de verkiezingslijst.

november 2006

17

Foto: Auke Pluim

Thema verkiezingen

‘Ik wil er toe doen’ 18

november 2006

Alumnus op de lijst Oud-studente Hbo-v Sabine Uitslag heeft een missie “Drie jaar geleden werd ik er zo zat van dat er heel veel over de zorg en verpleegkundigen werd geschreven, maar nooit door de mensen zelf.” Drs Albertje Sabine (roepnaam) Uitslag (33) zit na 22 november in de Tweede Kamer. Daar is ze heilig van overtuigd, ook al staat ze 50e op de CDAlijst. “Ik heb een missie.” itslag komt uit Vriezenveen, woont tegenwoordig op een boerderijtje in het fraaie Welsum, studeerde (onder meer) Hbo-v bij Saxion en werkt nu bij de Isala Academie in Zwolle. Haar stem lijkt sterk op die van zangeres Ilse de Lange. Sabine Uitslag zingt ook, in de rockband Zipper, maar verder houdt de vergelijking op. Uitslag zet je onbedoeld steeds op het verkeerde been. Op basis van het telefoongesprek voorafgaande aan dit interview, vermoed je een naïef nietwereldwijs meisje. Als je haar puur op haar cv zou beoordelen, denk je aan een nerd. Niet veel meiden zullen ‘even’ naast Hbo-v ook nog wiskunde studeren. Ze heeft aan de universiteit van Maastricht Verplegingswetenschap gedaan, verder heeft ze nog (onder meer) Opleidingsmanagement Gezondheidszorg gevolgd (Hogeschool Arnhem/Nijmegen) en Top Class Bestuurskunde aan de Erasmus Universiteit (Rotterdam). En ze overlegt met Saxion over het geven van gastcolleges. Een beetje hoogleraar zou trots zijn de tientallen presentaties tijdens symposia die zij gegeven heeft, de vele publicaties en notities van haar hand en de projecten die zij heeft begeleid. Onderaan haar vier pagina’s curriculum vitae bundelt nog een zestien punten tellende lijst van nevenactiviteiten (vice-voorzitter ‘Karel de V’, verpleegkundigen in de politiek, lid Raad van Toezicht Vérian Apeldoorn, bestuurslid Vereniging ter bevordering voor wetenschappelijk onderzoek in de V&V). Maar Sabine Uitslag is gewoon een ‘gaaf wijf’, blijkt als we haar een op avond treffen in haar geboorteplaats. Bij het verlaten van het etablissement (waar ze later die avond een vergadering heeft) staat ze er op de koffie te betalen, als er beloofd wordt in het artikel te benadrukken “dat ze zoveel heeft geleerd tijdens

U

haar studie Verpleegkunde op de Hogeschool in Enschede. Het was zo’n leuke tijd.” Waarvan acte. De keuze voor de politiek komt niet uit de lucht vallen. “Vroeger thuis zeiden ze dat al.” Drie jaar geleden kwam het er van. Uit frustratie over het Nederlandse zorgbeleid schreef ze een plan en stuurde dat aan het CDA-kamerlid Siem Buis, nu nog woordvoeder gezondheidszorg. Tijdens één van haar studies werd de nadruk gelegd om meer verpleegkundigen en verzorgenden op invloedrijke posities te krijgen en daarop baseerde ze haar ideeën. Via Buis kwam haar notitie in handen van fractievoorzitter Verhagen. Niet veel later werd Uitslag gevraagd met drie andere verpleegkundigen de kerncommissie van de fractiebegeleidingscommissie verpleging, verzorging van het CDA te vormen. Uitslag vindt dat ze de Kamer in moet, omdat zoveel anderen bij wie ze kennis van zaken over de zorg herkent (Buis, Ross) na de komende verkiezingen de Kamer verlaten. “Er zijn minder mensen in de Kamer die weten waar het over gaat. Ik weet hoe het voelt om verpleegkundige te zijn die tegen regelgeving en bureaucratie aanloopt.” Het kamerwerk is veel vergaderen. “Ik heb als motto: onderzoek alles, beproef alles en behoud het goede.” Bovendien heeft ze al aan de hand van Siem Buis een dag in de Kamer meegelopen. “Ik vond het heerlijk.” Maar waarom zet het CDA haar dan niet meteen op een verkiesbare plaats? “Ik was al zo verbaasd dat ik zo hoog werd gekandideerd. Behalve een jaar in het bestuur van het CDA in Deventer heb ik geen politiek bestuurlijke ervaring.” Ook de wijze waarop ze in de zorg is beland, is weer een typisch Uitslag-verhaal: “Als vijftienjarige schoonmaakster in het Twenteborgh

Ziekenhuis vond ik het daar wel heel leuk. Ik maakte ook de kamer schoon van de docente verpleegkunde, daar lag een keer een moduleboek in de vuilnisbak en toen heb ik aan die mevrouw gevraagd of ik dat boek mocht hebben.” Het was het begin van een (nog) korte doch indrukwekkende carrière. Als verpleegkundige werkte ze onder meer in het verpleeghuis P.W. Janssen in Deventer, in ‘t Bouwhuis in Enschede, bij de Thuiszorg Den Ham en in de drie grote Twentse ziekenhuizen. Ze was docent verpleegkunde bij het ROC in Hengelo, praktijkopleider bij Verpleeghuis Krönnenzommer in Hellendoorn, Hoofd Opleidingen Adhesie GGZ Midden Overijssel en sinds september van dit jaar is ze consultant Isala Academie Zwolle. “We bekijken hoe we alle medische en verpleegkundige opleidingen kunnen samenvoegen in die academie. Het moet een academie worden waar alle kennis en kunde wordt verzameld.” Ze staat niet meer aan het bed. En dat is maar goed ook. “Mijn vriend zegt dat ik

De mondiale ellende, de problemen in de zorg, de echt ellendige dingen die je ziet die mensen meemaken, elkaar aandoen, het brengt haar niet van haar geloof. “Ik heb op de aidsafdeling gewerkt, een zware terminale afdeling. Als je vrijdag naar huis ging, lagen er maandag heel andere mensen omdat een groot deel van de patiënten was overleden. Daar heb ik gezien dat het geloof voor mensen heel veel kan betekenen.” Ze moet en zal de Kamer in. “Ik heb echt het gevoel dat ik er klaar voor ben. Maar stel dat het niet lukt? Raak ik dan zwaar depressief? Nee hoor. Als het niet gebeurt, dan moet het nog niet zo zijn. Nee, ik geloof niet in lotsbestemming, dat is zo depressief. Mensen kunnen keuzes maken. Als ik niet in de Kamer kom, dan richt ik mijn pijlen op wat anders.” Bij de Isala klinieken ligt haar toekomst niet, althans… “Ze weten hier dat ik wil managen, besturen. Het liefste in de politiek, maar anders een instelling. Ik denk er ook wel eens over een eigen organisatie op te richten.

‘Het is jammer voor het CDA als ik niet in de Kamer kom’ dan binnen drie weken ruzie zou hebben met de leiding.” Ze denkt niet alleen het beter te weten, ze weet het ook vaak beter. Terwijl Uitslag zeker geen recalcitrant type is. Integendeel. Waar veel andere pubers rebelleren, ging ze vroeger op zondag twee keer naar de Nederlands Hervormde kerk, ze zat zelfs in de jeugddienstcommissie. “Wij organiseerden jeugddiensten voor randkerkelijke jongeren, om hen bij het geloof te betrekken; hadden we een bandje in de kerk en dan stond ik met getoupeerd haar op de preekstoel de kerkgemeenschap toe te spreken.” Ze kent de Bijbel van voor naar achteren. Ineens zegt ze wat geks: “Ik geloof in reïncarnatie.” Dat staat toch niet in de Bijbel? “Er staan veel zaken in de Bijbel. Ik heb het goed gelezen en ben daar over gaan nadenken en dan kom ik hier op uit.”

november 2006

19

Ondernemersschap heb ik ook wel in me. Ik heb tegen het CDA gezegd tijdens het selectiegesprek: “Het is jammer voor het CDA als ik niet in de Kamer kom.” Zo voel ik dat echt. Jammer voor hun.” Ik erken het ruiterlijk, aan een man had ik deze vraag niet gesteld: je hebt een leuke vriend, je woont op een boerderij, je bent Godsvruchtig. Wordt het niet tijd dat de liefde niet alleen geconsumeerd wordt? “Moeder zijn vind ik het zwaarste beroep van de wereld, het wordt onderschat. Ik vind echt dat de competenties voor moederschap zwaar worden onderschat. Ik heb heel veel respect voor vrouwen die én moeder zijn én die ook werken. Ik heb nu niet het gevoel van: dat is aan mij besteedt. Ik bestuur liever een ziekenhuis in mijn eentje dan moeder zijn”. Jan Medendorp

Thema verkiezingen

Politieke interesse en maatschappelijke betrokkenheid ver te zoeken bij Saxion-student

Studenten rechtser dan medewerkers Politiek vinden ze niet zo boeiend, stemmen doen ze niet heel graag en hun eigen welzijn vinden ze erg belangrijk. Hun beoogde leider moet durven doorpakken, niet te veel luisteren naar het volk en van rechtse signatuur zijn. Jawel, we hebben het over de Saxionstudenten. eze studenten zijn het ideologische spiegelbeeld van het Saxion-personeel dat hen in de gelegenheid stelt te studeren, zo blijkt uit een verkiezingspoll van Hogeschoolmagazine Sax.

D

Studenten op Saxion Hogescholen lopen niet over van politiek engagement. 35 procent geeft aan matig tot niet geïnteresseerd te zijn en slechts een groep van 17 procent houdt de politieke actualiteit nauwgezet bij. Hoewel 80 procent belooft te gaan stemmen, duiken de studenten ver onder het landelijk gemiddelde als het gaat om stembeloftes. Medewerkers, daarentegen, zijn veel meer ‘erg geïnteresseerd’ dan ‘niet tot matig geïnteresseerd’ in politiek. 94 procent van de medewerkers belooft te gaan stemmen. Betrokkenheid Een opmerkelijk verschil dus, tussen student en medewerker. Waar komt dit vandaan? Een verklaring hiervoor vinden we in de beweegredenen van beide groepen om te gaan stemmen. Zo zegt 35 procent alleen te gaan stemmen om zijn eigen belang te behartigen, tegenover 14 procent van de medewerkers. Ofwel, studenten zijn minder maatschappelijk betrokken dan de mensen die het studeren voor hen

mogelijk maken. Ze denken waarschijnlijk ook dat hun egoïstische kijk op de politiek er niet zoveel toe doet in Den Haag. Dit maakt hen echter niet rancuneus, want 74 procent van de studenten wil daadkrachtig leiderschap en geeft minder om leiders die continu naar draagvlak zoeken. Medewerkers vinden daadkracht ook belangrijker dan draagvlak, maar zijn daar veel minder uitgesproken in. Verkiezingsthema’s Waar student en medewerker elkaar wél vinden is in de waarde die zij toekennen aan verkiezingsthema’s. Onderwijs en sociale zekerheid vinden zij de belangrijkste. Voor medewerkers komt zorg op de derde plaats, en bij studenten is dat arbeidsmarkt en bedrijfsleven. Wat studenten en medewerkers nog meer met elkaar delen, is hun afkeer tegen begrippen als ‘links’ en ‘rechts’. 47 procent van beide groepen laat zich niet vangen in zo’n hokje. Maar kijken we naar de mensen die dat wel doen, dan zien we dat student en medewerker zich in ideologische voorkeur sterk van elkaar onderscheiden. 27 procent van de studenten voelt zich ‘links’, tegenover 44 procent van de medewerkers. Conclusie: studenten zijn veel rechtser dan medewerkers.

20

Medewerker Floor van Grouw (SP) en student Mark Huizenga (VVD) ‘in strijd’. Foto: Toma Tudor.

Gedroomde premier We weten nu wat voor vlees we in de kuip hebben, maar de grote vraag is natuurlijk: wie is de gedroomde premier voor deze studenten en medewerkers? Voor de overwegend rechtse, aan eigen belang verknochte en naar daadkrachtig leiderschap hunkerende student is dat Jan Peter Balkenende van het CDA. 26 procent ziet deze christen-democraat het liefst nóg vier jaar de scepter zwaaien, op de voet gevolgd door Wouter Bos (PvdA) met 25 procent. De overwegend linkse, maatschappelijk georiënteerde en naar ‘beleid op draagvlak’ hunkerende medewerker geeft Wouter Bos het liefst de stuurknuppel in handen. Deze sociaal-democraat geniet onder medewerkers een populariteit van 36%. Femke Halsema (Groenlinks) en Jan Marijnissen (SP) nemen voor medewerkers plaats twee en drie in. Voor studenten komen Wouter Bos en Marijnissen op de tweede en derde plaats. Wouter Bos is door de bank genomen dus de populairste kandidaat voor het premierschap. Student Herald Immink, die momenteel stage loopt bij de CDA-fractie, kan dat niet rijmen met de voorkeur van Saxionners voor daadkrachtig leiderschap. “Volgens mij was Balkenende

november 2006

de afgelopen vier jaar juist daadkrachtig. Hij durfde immers impopulaire maatregelen te nemen.” Partijvoorkeur Hoewel de studenten blijk geven van een rechtse signatuur, zijn ze dus tamelijk verdeeld in hun premierkeuze. En dat geldt evenzo voor hun partijkeuze. De top drie van studenten bestaat uit VVD (21 procent), PvdA (20 procent) en CDA (18 procent). Medewerkers zijn bewuster van hun ideologische voorkeur en laten zich daar in hun partijkeuze daadwerkelijk door leiden. 26 procent zegt PvdA te gaan stemmen, 20 procent Groenlinks en 17 procent SP. Voor Bjorn Blokzijl, stagiair bij de VVD-fractie, is het niet geheel duidelijk waarom de linkse partijen zo in trek zijn bij medewerkers. “Want ook voor de werknemers van Saxion Hogescholen is de VVD een uitstekende keuze. De VVD zet zich ervoor in dat goede leerkrachten meer kunnen verdienen dan middelmatige, zodat het loont om meer energie in het vak te steken.” Steven de Jong

In Sax reageren op dit artikel? Stuur een mail naar [email protected]!

Coververhaal

De komende tijd zal de populariteit van Mark Rutte dan ook sterk stijgen!” Herald (CDA): “Premier Balkenende heeft de afgelopen jaren veel negatieve aandacht over zich heen gehad. Hij durfde Nederland te hervormen en dat werd niet altijd in dank afgenomen. Nu blijkt dat de economie weer aantrekt, dat de Nederlanders zich weer veilig voelen, dat de hervormingen succesvol zijn en dat de Nederlanders weer trots zijn op hun land. Daarnaast vind ik dat Balkenende gegroeid is als premier. Hij staat sterk in zijn schoenen en komt eindelijk ontspannen over. Zijn uitstraling is misschien niet altijd oké, maar hij wordt steeds meer gewaardeerd om zijn inhoud en daar gaat het toch om?”

Saxion-studenten op campagne jorn Blokzijl en Herald Immink, beiden student op Saxion Hogescholen, maken de strijd om de kiezersgunst van dichtbij mee. Sterker nog, ze nemen er als stagiair van kandidaat-Kamerleden actief aan deel. Bjorn voor de VVD en Herald voor het CDA. Sax ondervroeg deze spindoctors.

B

Hoe verklaren jullie de (im)populariteit van jullie lijsttrekker? Bjorn (VVD): “De beperkte populariteit van Mark Rutte heeft de volgende reden: Balkenende, Bos en Marijnissen zijn de oude rotten in de politiek. Mark Rutte is pas bekend geworden tijdens de lijsttrekkerverkiezingen van mei 2006.

Wat raad je jouw lijsttrekker aan? Bjorn (VVD): ”Het moet voor de kiezer duidelijk worden dat een stem op het CDA een stem voor stilstand is, en een stem voor de PvdA een stem op de achteruitgang betekend. Een stem voor de VVD betekent een stem voor de toekomst, een stem voor vooruitgang, een stem voor een samenleving met ambitie! Dus doe mee, stem VVD!”

Op welke partij ga je stemmen? 2 1%

1

2 2%

2%

4%

1%

1%

4%

6%

10%

7%

14%

18%

6%

Herald (CDA): “Als je op het CDA stemt, stem dan op Olger van Dijk, nummer 56. Hij is dé jongerenkandidaat van het CDA. Olger wil bijvoorbeeld dat onderwijs voor iedereen toegankelijk blijft. Dus geen verhoging van het collegegeld!” Steven de Jong

1 = studenten, 2 = medewerkers

1

2%

En wat raad je de lezer van Sax aan? Bjorn (VVD): “Gezien de uitslag van de Saxion verkiezingspoll is de VVD onder de studenten de grootste partij. Dit is een logische uitslag, omdat de VVD voor jongeren een perfecte partij is. De VVD zorgt voor een omgeving waarin jongeren veilig naar school kunnen. Bovendien ziet de VVD er op toe dat de Nederlandse universiteiten en hogescholen zich kwalitatief versterken.”

De gedroomde premier

1 = studenten, 2 = medewerkers

5%

Herald (CDA): “Balkenende, blijf wie je bent. Dan komt het helemaal goed. Laat aan de jongeren zien dat het CDA de jongeren serieus neemt. Dat heb je de afgelopen jaren ook laten zien. Ik noem als voorbeeld dat de kosten van de vergrijzing niet alleen bij de jongeren zijn neergelegd, maar juist bij alle bevolkingsgroepen. Dit in tegenstelling tot de PvdA en SP.”

10% 19%

26%

8%

26%

20%

18%

20%

18%

15%

36%

25%

17%

21%

CDA PvdA VVD

SP GroenLinks D'66

14%

13%

ChristenUnie Wilders / Partij vd Vrijheid Other

Jan Peter Balkenende (CDA) Wouter Bos (PvdA)

11%

Mark Rutte (VVD) Jan Marijnissen (SP)

Femke Halsema (GL) Alexander Pechtold (D66)

Geert Wilders (PVV)

In deze tabellen zijn de zwevers buiten beschouwing gelaten. Van de studenten weet 24 procent nog niet wat ze gaat stemmen, tegenover 23 procent van de medewerkers. Als het gaat om de droompremier heeft 29 procent van de studenten en 25 procent van de medewerkers geen mening. Alle andere tabellen vind je op Sax.nu.

november 2006

21

Foto: Auke Pluim

Thema verkiezingen

22

november 2006

Alumnus op de lijst Alumnus Keklik Yücel op de kieslijst voor de PvdA

‘Jongeren zijn ons sociale kapitaal’ Keklik Yücel (38) studeerde zes jaar geleden bij Saxion af. Haar maatschappelijke betrokkenheid heeft ze inmiddels vertaald in een politieke loopbaan. De komende Tweede Kamerverkiezingen staat ze op de kieslijst voor de PvdA: “Ik ben zelf het voorbeeld van wat ik propageer: kansen krijgen en kansen pakken! Daar profiteert de samenleving als geheel van. Niemand is gebaat bij mensen die langs de zijlijn blijven staan.” Nadat ik kinderen kreeg ben ik een paar jaar thuis gebleven. Toen ik daarna weer aan de slag wilde, realiseerde ik me dat ik van het werk dat ik tot dan toe had gedaan niet gelukkig werd. Ik had al een meao-diploma en heb ook een aantal jaren in administratieve functies gewerkt. Maar ik wist dat ik meer kon, wilde mezelf verder ontwikkelen. Dus ben ik weer gaan studeren. Bij Saxion heb ik zes jaar geleden de deeltijdopleiding Personeel en Arbeid afgerond, in 2004 haalde ik mijn politicologiediploma aan de Vrije Universiteit.

“

Kansen benutten In mijn huidige baan als beleidsadviseur bij de gemeente Deventer maak ik me sterk voor inburgering en educatie. Dat zijn ook onderwerpen waar ik me sterk persoonlijk bij betrokken voel. Ik ben zelf eigenlijk het voorbeeld van wat ik propageer. Je moet kansen leren zien en benutten. Jongeren uit

breed, van vrienden uit achterstandsbuurten tot intellectuelen. Dat zie ik als een voordeel. Ik weet wat er in verschillende milieus speelt en kan me in diverse situaties verplaatsen. Zo wordt er in mijn privéleven nog regelmatig een beroep gedaan op mijn achtergrond van beroeps- en studiekeuzeadviseur. Dat ervaar ik als heel waardevol. Goed geïnformeerd zijn over je mogelijkheden is van cruciaal belang. Rolmodel Ik ben zelf een migrantenkind met een Turkse achtergrond. Ik ben niet bewust een rolmodel voor anderen met een allochtone achtergrond, maar door wat ik doe laat ik wel zien dat emancipatie van minderheden mogelijk is. Dat vertrouwen wil ik uitstralen. Niet alleen naar migrantenkinderen, maar naar jongeren in het algemeen. Politiek gaat over jezelf. Jouw beleving en ideeën doen ertoe. Jongeren zijn

‘Mijn persoonlijk Bruto Nationaal Geluk is in balans’ achterstandsposities hebben vaak net een extra duwtje in de goede richting nodig. Je afkomst is nog steeds te vaak bepalend of je wel of niet succesvol in de samenleving mee kan doen. Dat moet veranderen. Mijn eigen sociale netwerk is

ons sociale kapitaal. We kunnen van bovenaf wel van alles bedenken, maar jongeren weten vaak zelf wel wat goed voor ze is. Politieke betrokkenheid klinkt zwaar, maar er zijn allerlei manieren om politiek actief te zijn. En dan is het

dichterbij dan je denkt: via een studentenvereniging, door je aan te sluiten bij een politieke jongerenbeweging of door in je wijk actief te zijn. Je kunt in je directe leefomgeving invloed uitoefenen. Maar het belangrijkste is toch wel dat je 22 november gaat stemmen! Bruto Nationaal Geluk De keuze voor de politiek is eigenlijk een logisch vervolg op wat ik al doe. Ik ben ervan overtuigd dat we ons moeten inzetten voor kansarmen in de samenleving. Anders wordt de kloof tussen kansrijken en kansarmen steeds groter. Mensen eerlijke kansen geven, daar staat de PvdA ook voor. We kunnen het ons met de op handen staande vergrijzing niet eens veroorloven dat er mensen langs de zijlijn blijven staan. Vrouwen moeten de komende jaren ook meer aan de arbeidsmarkt gaan deelne-

Nederlands kandidaat-kamerlid met een Turkse achtergrond, toen werd ik ineens Turks kandidaatkamerlid. Terwijl ik net zoveel van die hele kwestie weet als de gemiddelde Nederlander. Ik ben hier opgegroeid en weet meer over de Nederlandse geschiedenis dan over de Turkse. Of er wel of niet sprake is van genocide is een volkenrechtelijke zaak. Rond 1944 zijn daar criteria voor opgesteld. De PvdA betreurt wat er destijds gebeurd is en vindt dat er over gesproken moet kunnen worden, maar laat het oordeel of het wel of niet een genocide mag worden genoemd over aan juristen en historici. Daar sluit ik me als PvdA-kandidaat-kamerlid bij aan. Innerlijke drive Dat ik me voor de Tweede Kamer verkiesbaar heb gesteld zie ik als een eervolle kans. Ik sta op de

‘Ik ben het voorbeeld van wat ik propageer’ men. Nederland loopt achter wat betreft de participatie van vrouwen op de arbeidsmarkt. Niet alleen in aantallen maar ook als het gaat om hun vertegenwoordiging in de hogere posities. We zeggen als PvdA niet dat iedereen fulltime aan de slag moet. We willen juist dat er een balans is tussen zorg- en werktaken voor werkende ouders. We streven naar een zogenaamd Bruto Nationaal Geluk. Daar moeten de faciliteiten ook op worden ingericht. Gratis kinderopvang bijvoorbeeld. Of dat haalbaar is? Niet van de ene op de andere dag. Het mag niet ten koste gaan van de kwaliteit. Maar het is wel een streven waar we de komende jaren naartoe kunnen werken. Armeense kwestie Net in de week dat ik me verkiesbaar stelde kwam de kwestie rondom de Armeense volkerenmoord in het nieuws. Eerst was ik

november 2006

23

49ste plaats, in principe een kansrijke positie. Als ik daadwerkelijk gekozen word zal mijn leven veranderen. Nu kan ik op mijn fietsje naar het werk, dan ben ik drie ‘kamerdagen’ per week in Den Haag. Tijdens die dagen ben ik voor mijn gezin niet in te plannen. Daarnaast zal ik ook in de regio actief blijven. Gelukkig hebben mijn man en ik altijd de zorg- en werktaken kunnen verdelen. Mijn persoonlijk Bruto Nationaal Geluk is in balans. Of dat zo blijft als ik in de Tweede Kamer terechtkom is natuurlijk de vraag. Mocht ik niet gekozen worden, dan wacht mij in elk geval vanaf 1 januari een nieuwe uitdaging als teammanager van de afdeling Kennis en Verkenning bij de gemeente Deventer. Maar ik zal me hoe dan ook maatschappelijk blijven inzetten, dat is een innerlijke drive.” Mariska van der Meer

INTERNATIONAL

Last year, in her third year of Environmental Science, to do a work placement abroad, Renata Fortuin went to the Cameron Highlands, Malaysia, where she carried out a research project on soil erosion.

‘I held electricity company responsible for possible landslides’

n 30 October she presented this project to her fellow students and teachers from the School for Environmental Planning & Building. “I went to Malaysia without having a fixed idea of what my project would be about, but after I arrived and looked around me, it was quite obvious that soil erosion in these highlands was a serious problem. The organization REACH (Regional Environmental Awareness Cameron Highlands) at which I did the work placement agreed that a research report supported by data obtained by erosion measurements would help them in their aims to raise awareness of this environmental problem.

led: “Also agriculture forms a threat to the Cameron Highlands as the area is very suitable for growing certain crops which are for a great part also exported to Singapore. Other ways of cultivation would lead to less soil erosion. In my report I also made recommendations about these alternatives. Of course there are laws and regulations but corruption makes that officials, who do not earn much, turn a blind eye so that steep hills are being built on. For political reasons, under the guise of creating better access to the coast, the government is now building a road, which is really meant to be able to get timber in the lower areas.”

So I proved that on the top of the highlands, where the Malaysian National Electricity Company had cleared a whole area of trees in order to place electricity poles, soil erosion had reached a stage that would become critical in times of heavy rainfall. In my report I held the electricity company responsible for possible landslides that would make these poles roll down the hill sides. It would endanger the lives of many people in this area, which because of the pleasant climate attracts a lot of tourism. The electricity company are now looking into this matter and can no longer ignore it.”

Selecting work placement “What made me choose Malaysia to spend my 5-month work placement abroad? Well, there were a few conditions that had to be met. First of all, it had to be a safe place as I was going to be there all by myself. Other students who had worked in Malaysia on a water project assured me it was safe for a woman on her own. It also had to be a country where I could live relatively cheaply. Although 10% of my expenses were paid for by a Saxion fund to which I applied for financial assistance, the rest I paid for out of my savings. The climate was another thing: In the highlands the temperature is 20° C., which was ideal for me. I wanted to be in an English speaking environment and finally I wanted to have an

O

Other threats Renata mentions other reasons why over large areas trees have been fel-

24

independent position in the organisation I would work for. Social contact The fact that REACH was a voluntary organisation was an extra boon. Apart from carrying out my research, I also helped the nature guides in the running of nature camps for young people under the age of 15, and I supervised volunteers on, for instance, reforestation activities. As there were very few young people in the area - many move to the cities for study and work - I was pleased to be able to join in these activities to have some social contact as well. Of course people were also very hospitable and I was often invited to come and see people at home.” Image Yet, not all social interaction with Malaysians went smoothly. Being fair skinned and having blond hair and blue eyes, Renata had to fight the image of the immoral European woman: “I came somewhat prepared so I expressly dressed in clothes that were not too tight and I did not wear make up, to avoid giving the wrong impression. But I had to keep men at a distance who thought I was available and who would not easily take “no” for an answer. I remained friendly and they eventually understood.” Something Renata had not quite expected was the reproach from one of the volunteers that she was from a rich country like the Netherlands. “Of

november 2006

course I tried to explain that not everybody in Holland was rich and that I had had to work to finance my studies and the work placement I was doing in his country, but he stayed hostile.” Further cooperation REACH – Saxion Apart from the report she produced, Renata”s work placement at REACH will have other results. “One of my recommendations was that more students from Saxion would come and do work placement research projects to underpin the work of the organisation. Actually at this moment Henk Blokland, responsible for international projects at the School for Environmental Planning & Building, is visiting Malaysia to talk about further cooperation between REACH and Saxion.” Future career Renata is now in her fourth year and will obtain her Bachelor”s Degree this year. What are her job opportunities in the years to come? “The environment may not be such a hot topic in the Netherlands as it was in some previous decades, but sustainability certainly is”, she points out. “I hope to find work with agencies doing environmental impact assessment, which will enable me to do research abroad. Another option would be nature and environmental education, preferably in an international setting, with the Netherlands as my home base.” Hannie Schipper

Sax International

The end of ‘just cycling between school and home’ International students at Saxion Enschede will lead more exciting social lives and become part of a larger student network this year and in the years to come, if it depends on Temona Diriyai and the seven other students who form the board of the newly founded Saxion International Students Association (SISA). Elections Temona put forward the idea of an organization for international students at a party organised by International Office for newly arrived students, their buddies and friends on 6 October. It was met with a lot of enthusiasm and that same evening elections were held among those present to form the board of the association. Each of the eight students who were elected represents a particular nationality or groups of nationalities. Board members and their tasks At their first meeting the tasks were divided between the board members as follows: Sangramsinh Rane, an Electrical Engineering student from India, President and External Affairs Asim Chaudry, MBA student from Pakistan, Secretary General Nam Tran, IBMS student from Vietnam, Administrative Adviser Henri I Gede, MBA student from

Indonesia, Academic Adviser Dina Rimareva, IBMS student from Latvia, Social Adviser Temona Diriyai, Electrical Engineering student from Nigeria, Sports Adviser

home and I feel the life of a university student shouldn”t be like this.” Dina points out that unlike Dutch students, foreign students do not know where to go out and do not have many friends to go with. “It would be great to go to the pub once a week all together to relax and socialise. Students will get to know each other and enjoy it more. We need to find an inexpensive pub….” In Sangramsinh”s view “students need an organization to be represented and make their presence felt, whereas Henry sees the association not only as a place for international

Saxion International Student Association (SISA) founded Volkan Urcanli, Art and Design student from Turkey, Media Adviser Yu Xiaoxiao, MBA student from China, Member without portfolio Aims and plans One of SISA”s aims is “ to promote a better socio-academic environment for the international students”. The new student association certainly fills a need. As Volkan puts it: “Many international students are just cycling between school and

students to share ideas and express their interests, but also as a means to create a global network to contact each other also after finishing their studies. Next to plans put forward by the board, the other international students will have a say as to what is going to be organized: “We intend to give the students what they want.” Experience The board members realize that the

november 2006

25

idea of starting an organisation and making a success of it are altogether different things. They have enlisted the support of the SMIT Association of the University of Twente who have experience in organizing activities for international students. Besides, also among the board members themselves there are students who were active in student clubs in their own countries. Henri, for instance, was engaged in various study and cultural communities at the Bandung Institute of Technology and Asim was an active member of a students” organisation in Pakistan. Communication In the coming months the association intends to present itself and its activities by means of mass mailings, posters, articles such as this and intranet articles. Hannie Schipper

Rectification On page 22 of the October issue in the introductory passage of the article about the South African reunion the story was wrongly attributed to Arjan Walsweer. It should have been Berto Bosscha.

Dag & Nacht is een serie waarin studenten of medewerkers van Saxion met precies tegenovergestelde leefpatronen, muzieksmaken, levensopvattingen, banen, et cetera, naast elkaar worden gezet.

Trots op de Eagles

Al lang een echte Go Ahead Eagles hooligan? ”Ik behoor nu al zo’n 12 jaar tot de harde kern van Go Ahead, maar een hooligan? Nee dat ben ik niet. Het gaat bij mij vooral om het aanmoedigen en steunen van mijn eigen club in plaats van jezelf te richten op de tegenstander.” Je hebt vast wel eens echt kattenkwaad uitgehaald tijdens wedstrijden? ”Ja, kattenkwaad haalt iedereen wel eens uit, toch? Bij het voetbal is het bij mij niet veel verder gegaan dan het in de fik steken van een FC Zwollesjaaltje in het hek of het meenemen van een fakkel in het stadion. Ook een niet rechtmatig verkregen steward hesje hangt nu in mijn kledingkast, maar daar zal ik maar niet meer over vertellen…” Waarom Go Ahead en niet een eredivisieclub? ”Ik ben geboren en getogen in Deventer en ben van jongs af aan opgegroeid met de Go Ahead Eagles. Ik liep al heel jong met een wereldontvanger over straat om de wedstrijden goed te kunnen ontvangen. Maar nadat ik in 1995 met mijn vader voor het eerst een thuiswedstrijd heb mee-

Eenmaal zullen we de kampioenen zijn”, klinkt het uit de kelen van de hardcore Twente-fans in Vak P wanneer er in ‘de hel van Enschede’ weer eens een tegenstander kansloos van de mat wordt gespeeld. Aan optimisme geen gebrek in het Enschedese Arke-stadion nu de toppositie in de eredivisie weer in zicht is. Ooit waren de Tukkers begin jaren ‘70 onder aanvoering van clubicoon Epi Drost dicht bij het landskampioenschap en sindsdien dromen de Enschedese supporters nog steeds van de dag dat

“

gemaakt, was ik helemaal verkocht.” Ga je met vrienden of heb je hier je eigen vriendengroep gemaakt? ”Ik ben aan het begin met een tweetal vrienden naar Go Ahead gegaan. Dit groepje is in de loop der jaren uitgegroeid tot een groep van ongeveer 10 personen. Voor de wedstrijd gezellig indrinken en dan met z’n allen naar het stadion! ”Lijkt het je niet veel relaxter om lekker zorgeloos tussen de bobo’s te zitten? ”In ons eigen Adelaarshorst? Nee, nooit!!! Ik word hoogstwaarschijnlijk meteen verwijderd door mijn fanatisme. “ Hoe vind je de sfeer tijdens thuiswedstrijden? ”Ik denk dat Go Ahead Eagles bekend staat om haar fanatisme. Niet alleen in Deventer en omstreken, maar in heel Nederland. Go Ahead was vroeger een voetbalbolwerk met zeer fanatiek publiek. De afgelopen jaren is er natuurlijk minder publiek gekomen door de degradatie en de slechte resultaten, maar desondanks zaten er toch altijd ruim 3.000 supporters in het stadion. Door de sfeer en ambiance in het stadion door de Eagles-supporters ben ik fan geworden en gebleven van deze club, iets waar ik best trots op ben.” Ook wel eens bij uitwedstrijden te vinden? ”Ja, ik probeer elk seizoen de mooiste uitwedstrijden wel mee te pakken. Vaak waren dit drie of vier wedstrijden per seizoen. Dit seizoen ben ik al vijf uitwedstrijden meegegaan.” Tim Lammers

de ‘Reds’ van FC Twente met de KNVB-kampioenschaal op het balkon van het gemeentehuis aan het Ei van Ko staan. Een clubje met ambitie dus, die de zaken naar Nederlandse maatstaven ook groots aanpakt. FC Twente is opgericht in 1965 en komt voort uit een fusie tussen Sportclub Enschede en Enschedese Boys, twee clubs die in de vorige eeuw eveneens tot de landelijke top behoorde. Sinds de oprichting is FC Twente bijna zonder uitzondering te vinden in de (sub)top van de eredivisie. Tweemaal won de club de KNVB beker (1977

26

Foto: Auke Pluim

Erik Haverkamp, vierdejaarsstudent HTRO, is een fanatieke supporter van Go Ahead Eagles. Zorgeloos tussen de bobo’s gaan zitten? Nooit! Dan word ik ook meteen verwijderd door mijn fanatisme.” Hij vindt zichzelf geen hooligan. “Ik ben niet verder gegaan dan het in de fik steken van een FC Zwolle-sjaaltje.

en 2001) en ook op het internationale podium in de Enschedese FC geen onbekende meer. Zelf was ik er bij toen in een afgeladen Diekman stadion de Europese topclub Juventus in de halve finale uit het UEFA-cuptoernooi werd geknikkerd waarna Twente over twee wedstrijden de finale mocht spelen tegen Borussia Mönchengladbach dat uiteindelijk de beker won. Van het oude Diekman werd trouwens, ook al met het oog op de grote ambities van de club, in mei 1998 afscheid genomen. Sinds die tijd speelt FC Twente de thuis-

november 2006

You’ll never wedstrijden in het Arke Stadion dat met 13.500 toeschouwers vrijwel elke wedstrijd is uitverkocht. Niet voor niets worden er nu plannen gesmeed voor een ‘tweede ring’ waarmee de capaciteit van het stadion volgend jaar uitgebreid zou moeten worden tot 28.000 zitplaatsen. Want FC Twente leeft in de regio en zeker bij de meest trouwe aanhang van FC Twente, de Ultras Vak P

In de drie plaatsen waar Saxion is gevestigd, is ook een bekende Nederlandse voetbalclub te vinden. Sax belicht FC Twente en GoAhead Eagles. De één groter dan de ander, maar beide clubs staan bekend om hun fanatieke supporters. Tijd om een kijkje te nemen bij deze clubs. Deze maand als contrast: groot versus klein en supporter van versus werken bij een voetbalclub.

Droomstage bij FCT Lars Oosting had altijd een seizoenskaart van FC Twente, maar zit nu aan de andere kant: de derdejaars student CE loopt stage bij de Kidsclub en de communicatieafdeling. “Ik heb er geen moeite mee niet bij het ‘echte’ publiek te zitten.” Dus jij loopt stage bij FC Twente, wat doe je daar precies? “Momenteel loop ik stage bij de Kidsclub en verricht ik enkele marketing en communicatie werkzaamheden bij FC Twente. Mijn werkzaamheden lopen nogal uiteen. Zo moet ik spelers interviewen voor de kidsclub, evenementen organiseren en schrijf ik stukjes voor de Thuis-krant. Daarnaast

Zit je niet veel liever tussen het ‘echte’ publiek in Vak-P in plaats van te werken tijdens wedstrijden? “Een paar jaar geleden bekeek ik elke thuiswedstrijd vanuit Vak-P. Nu ben ik vaak bezig tijdens de thuiswedstrijden, maar daar heb ik geen moeite mee, met een beetje geluk zie ik toch nog 35 minuten van de wedstrijd.” Hoe vind je de sfeer tijdens thuiswedstrijden? “Dat is natuurlijk een retorische vraag. De sfeer in het stadion is werkelijk tot in je tenen te voelen! Typerend is ook om te zien dat de sfeer vaak medeverantwoordelijk is voor het eindresultaat. Als je terug kijkt naar FC Twente – RKC Waalwijk en het staat na 69

‘Leuk om te werken’

Foto: Toma Tudor

heb ik geholpen bij het draaiboek voor de interland wedstrijd Jong Oranje – Jong Denemarken die in het Arke Stadion plaats vond. Ik moest een plan opzetten om zoveel mogelijk publiek te trekken.”

walk alone en de Vriendenkring, de veruit oudste supportersvereniging van FC Twente. Terwijl deze supporters zorgen voor de sfeer in het stadion, netwerken de bobo’s in de skyboxen en op de hoofdtribune zich een slag in de rondte om de benodigde 15 miljoen bij elkaar te sprokkelen die nodig is om de Enschede betaald voetbal organisatie (bvo) als eredivisietopper te laten presteren. Iets wat

met prestigieuze sponsors als Arke, Grolsch en Menzis en niet te vergeten de TOS, de grootste businessclub in het Nederlands betaald voetbal, dit seizoen lijkt te lukken. Hoe anders is de sfeer in de oude vertrouwde en knusse Adelaarshorst aan de Vetkampstraat in Deventer waar Go Ahead Eagles de thuiswedstrijden in de Jupiler League afwerkt. Doorgaans met zo’n 3.000 in rood en geel gehulde toeschouwers op de tribune, die zich er al lang bij hebben neergelegd dat voor hun Eagles slechts een plaats in de marge is weg-

minuten voetballen nog 1-3, dan zie je dat het publiek gaat staan en voel je dat het goed gaat komen. De twaalfde man van FC Twente heeft er tijdens deze wedstrijd werkelijk voor gezorgd dat er bij het eindsignaal 4-3 op het scorebord stond. Kortom: de sfeer is fantastisch!“

Hoe kom je bij dit stageadres? “Ik had FC Twente al meerdere malen een brief gestuurd of ze een stage plaats hadden op een ‘commerciële afdeling’. Helaas kreeg ik elke keer te horen dat er geen stagiaires gezocht werden. Totdat een goede vriend van mij, mij erop attendeerde dat ze een stagiaire zochten bij de FC Twente Kidsclub. Ik heb hier meteen opgereageerd en FC Twente bood mij de unieke kans om mijn ‘droomstage’ te vervullen.”

Moet je ook wel eens bij uitwedstrijden werken? “Ook tijdens uitwedstrijden ga ik wel eens mee. Maar als ik dan ga, dan vind ik het altijd leuk om te ‘werken’. Bij een uitwedstrijd worden de Kidsclub acties meestal geregeld door de tegenstander. Ik hoef er alleen maar voor te zorgen dat de kinderen op tijd klaar staan in een FC Twente tenue. Bij uitwedstrijden krijg ik dan ook veel meer mee van de wedstrijd.” Tim Lammers

gelegd in het Nederlandse betaalde voetbal. Natuurlijk, Go Ahead werd in een grijs verleden (tussen 1917 en 1933) vier keer landskampioen, maar dan wel bij de amateurs. De oude vertrouwde Adelaarshorst die uit 1920 stamt, werd onlangs na keer op keer uitgestelde plannen voor een nieuw stadion nog maar weer eens opgelapt. Want realisme en geldzorgen bepalen de sfeer in de gerenoveerde Adelaarshorst, waar nu plaats is voor 6.400 toeschouwers en de Bside net als vroeger weer gewoon een statribune is. Hier geen prestigieuze

businessclubs maar Top- en PlusPartners die in ruil voor ‘een stukje promotie’ samen goed zijn voor een bescheiden budget van zo’n 2 miljoen euro waarmee de bvo uit Deventer jaarlijks rond moet zien te komen. Dus juichen ze in de Adelaarshorst voor de acties van jongens als Patrick Ax, Kevin Moeliker, Diego Jongen en Geoffrey Knijnenburg terwijl er in het Arke stadion na weer een goal van Blaise N’Kufo “You’ll never walk alone” en ‘Eenmaal zullen wij de kampioenen zijn” klinkt… Harry van Stratum

november 2006

27

`_`

b[[h  c[di[dX[j[hb[h[d5 CWij[hefb[_Z_d]ef^[j][X_[ZlWd0 9khh_Ykbkc"?dijhkYj_["C[Z_W"CWdW][c[dj" ;lWbkWj_[7ii[iic[dj"B[h[d_d7hX[_Zieh]Wd_iWj_[i

8[d`_`Z[_Z[Wb[jhW_d[h5

L[hX[j[h`_`Z[amWb_j[_jl$^$edZ[hm_`i5

M_b`_`edZ[hm_`iedjm[hf[hmehZ[d5

AecdWWhZ[leehb_Y^j_d]iZW]ef.Z[Y[cX[h C[[h_d\ehcWj_[ef0^jjf0%%[ij$]hWZkWj[$kjm[dj[$db

Informatie op deze pagina valt buiten de verantwoordelijkheid van de redactie van Sax.

GMRRRRRRRR Leerflat en glasbak: het LTHP Bouwen voor de groei 2006 – 2011 Een negen verdiepingen hoge flat in Enschede met op het dak een openluchttheater, de inrichting van student/docent ontmoetingsplekken en de bouw van een grote glazen entree in Deventer. Onderdelen van het Saxion Lange Termijn Huisvestings Plan 2006-2011(LTHP) ter waarde van 30 miljoen euro dat door de Raad van Bestuur aan de GMR ter instemming is voorgelegd. Uitgangspunten van het LTHP zijn: alle activiteiten op één locatie dicht bij elkaar; groei in Enschede van 12.000 naar 15.000 studenten; stabilisering in Deventer op 5.000 studenten; samenwerking met het MBO; gebouwen die “open” en bereikbaar zijn voor allerlei groepen in de samenleving met een aansprekende, uitnodigende architectuur. De nieuwbouw in Enschede waarvan Saxion en het ROC van Twente de gebruikers worden, betekent dat de over de stad verspreide, gehuurde ruimtes, kunnen vervallen en alle activiteiten op de stadscampus worden geconcentreerd. De financiële commissie van de GMR vindt het een goed doortimmerd plan. Ook over de inrichting van ontmoetingsruimtes bij elke academie tussen de collegezalen en de werkplekken van docenten, waar medewerkers en studenten met elkaar projecten bespreken; werkstukken voorbereiden en één-

Nieuws op-één gesprekken voeren, is de financiële commissie positief. De 24 miljoen euro die daar in totaal, inclusief inventaris, voor nodig is heeft een gunstige invloed op de kwaliteit van het onderwijs en het contact van studenten met docenten. Stijlvolle entree ook in Deventer? De financiële commissie en de GMR hebben nog geen standpunt bepaald over het voorstel van de Raad van Bestuur om in Deventer, net als in Enschede een grote, open entreehal van glas te bouwen. Er zijn nog veel punten die moeten worden verduidelijkt. In Enschede kijk je vanuit de stad naar een uitnodigende hal; je loopt er makkelijk binnen; bijvoorbeeld voor een receptie; een open dag of als ondernemer met een stage-aanbod. In Deventer komt die hal aan de achterkant van het gebouw. De hal in Deventer biedt geen uitzicht op de stad, het enige dat je vanuit die hal ziet zijn auto’s en spoorrails. Het gesloten aanzicht aan de stadskant met een mini toegangsdeur die is verstopt naast de roestige ui, verandert niet. De hal in Deventer komt op het niveau van de eparkeerplaats, dus je komt op de 1 verdieping het gebouw binnen en kunt dan met een roltrap naar het gelijkvloers, waar ca. 1.000 m2 bij komt voor kantoren ene studieruimtes. Ook bovenin, op de 4 verdieping komt er ca. 500 m2 bij. Kwaliteitsverbetering Het belangrijkste punt voor de GMR

Van het Decanaat Wanneer maak ik een afspraak met de studentenpsycholoog? Je kunt een afspraak maken wanneer je merkt dat een gebeurtenis in je leven te veel negatieve invloed heeft op je dagelijks functioneren. Bijvoorbeeld: je slaapt slecht, je kunt je niet meer op je studie concentreren of je bent voortdurend verdrietig. Ook als je probleem nog wat vaag lijkt, kun je een afspraak maken. In het eerste gesprek bekijken we samen waar je hulp bij nodig hebt. Aan het einde van dit gesprek wordt het je duidelijk welke vervolgstappen er zijn. De hulpverlening is kortdurend van aard. Als blijkt dat er meer gespecialiseerde of langdurige hulp(verlening) nodig is kan het zijn dat je verwezen wordt naar een instelling voor hulpverlening buiten Saxion. Misschien heb jij veel aan een van de trainingen die Saxion heeft opgezet voor tal van specifieke problemen zoals bijvoorbeeld de faalangsttraining (zie kader). “Eindelijk mensen die weten waar je het over hebt”. Voor veel studenten is de stap naar een afspraak met de studentenpsycholoog groot. Vaak is het makkelijker als een vriend of vriendin ervaring heeft op dat gebied. ‘Is het wel nodig voor mij….Is mijn probleem zo groot dat ik hulp nodig heb?’ Als je twijfelt, realiseer je dan dat de gesprekken een ondersteuning zijn van jouw eigen groeikracht

is de beantwoording van de vraag: “Wat voegt zo’n prachtige glazen hal toe aan de kwaliteit van het onderwijs en het “gevoel” van medewerkers, studenten en bezoekers in Deventer. Onderzoek bij de “organische” gebouwen van de ING-groep heeft uitgewezen dat een bijzonder gebouw, een positieve invloed heeft op de werksfeer. Maar als GMR blijf je toch zitten met vragen over alternatieven, zoals: “En als we nu eens € 5 miljoen steken in een draadloos netwerk en alle studenten en medewerkers een laptop in bruikleen geven.” Zou dat méér tevredenheid; uitstraling en aantrekkingskracht opleveren? Wat vind jij? De GMR vertegenwoordigt studenten en medewerkers in het overleg met de Raad van Bestuur. We nodigen de dienstenraad; de academieraden en de individuele studenten en medewerkers in Deventer uit om hun mening te geven over de voorgenomen bouw van de hal. Je kunt je mening kwijt op [email protected].

Beoordelen en belonen Met ingang van dit schooljaar krijgt iedereen te maken met de nieuwe manier van beoordelen en belonen. Het al dan niet krijgen van een salarisverhoging is rechtstreeks gekoppeld aan de realisering van gemaakte prestatie-afspraken. Geen prestatie geleverd (bijvoorbeeld door langdurige afwezig-

heid), dan ook geen salarisverhoging. Een uitzonderlijke prestatie geleverd? Dan kun je het dubbele krijgen van de normverhoging. De GMR adviseert de lokale vakbonden over de manier waarop deze CAO-regeling wordt uitgevoerd. Voorheen werden er functioneringsen beoordelingsgesprekken gehouden tussen leidinggevende en werknemer. Aan die gesprekken waren geen salariële consequenties verbonden. Nu is dit veranderd: functioneringsgesprekken waarin er sprake was van bilateraal overleg tussen werknemer en leidinggevende over o.a. werkzaamheden, ontplooiingsmogelijkheden en functioneren maken plaats voor plangesprekken, voortgangsgesprekken en beoordelingsgesprekken. De gesprekken zijn veranderd in top–down gesprekken, waarbij het beoordelingsgesprek wordt samengevoegd met het plangesprek voor het komende schooljaar. In het plangesprek worden resultaatafspraken gemaakt voor het aankomend jaar; in het beoordelingsgesprek wordt vastgesteld in hoeverre de afspraken voor het lopende studiejaar zijn nagekomen en welke salariële gevolgen dat heeft. Tegen deze samenvoeging kan de werknemer overigens wel bezwaar maken, zodat er toch een apart beoordelings- en een apart plangesprek komt. Kortom: een nieuwe “organisatie” waarin belonen naar prestatie in de plaats komt voor belonen op basis van opgebouwde ervaring. Hoe deze nieuwe systematiek verder zal uitpakken, zal de tijd ons leren.

De studentenpsycholoog en daarom lossen problemen zich met wat hulp erbij vaak sneller op dan wanneer je het alleen zou doen. Je kunt er dus vooral je voordeel mee doen. Om je een idee te geven van het soort problemen waarmee de studentenpsycholoog ervaring heeft: • depressieve klachten (somber, nergens zin in, gevoelens van schuld of waardeloosheid) • het voortdurend uitstellen van je studie of blijven piekeren waardoor je nergens aan toe komt • problemen met de relatie met je ouders of vriend/vriendin • het verwerken van een ingrijpende gebeurtenis, bijvoorbeeld als een dierbaar persoon is overleden • angsten, bijvoorbeeld in sociale situaties, waardoor je ze misschien vermijdt • schuldgevoelens of een negatief zelfbeeld • eetproblemen en/of slaapproblemen Waar kan ik een afspraak maken? Bij de studentenbalie kun je een afspraak maken. Dit kan ook telefonisch: In Deventer 0570603773 en in Enschede 053 4871808 Je krijgt dan een aanmeldingsformulier dat je ingevuld meeneemt naar het eerste gesprek. Hoe wordt met mijn informatie om gegaan? Met jouw gegevens wordt strikt vertrouwelijk omgegaan.

november 2006

29

Je ouders of docenten horen niet waar je over hebt gepraat. Wanneer je wilt dat ze weten waar je mee bezig bent of wat je dwars zit, is het aan jou om ze daarvan op de hoogte te brengen. Wie zijn de mensen van het team psychosociale hulpverlening? Bij Saxion werken we vanuit het team psychosociale hulpverlening deze bestaat uit: Elli van der Voort [email protected] psycholoog NIP locatie Enschede, Saskia Vlieger [email protected] psycholoog NIP locatie Enschede en Deventer Marja Berntssen [email protected] psychosynthese-therapeut te Deventer.

De trainingen Omgaan met uitstelgedrag Omgaan met angst en spanning Omgaan met verlegenheid Ooit gepest, nu onzeker Communicatietraining Autonomiegroep Omgaan met depressieve stemming Succesvol studeren Leren presenteren

Downloaden van films, muziek, software en games

Foto: Toma Tudor

Trendwatcher

‘Je bent toch ook geen dief van je eigen portemonnee?’ Een CD jatten in de platenwinkel, dat doe je niet. Maar muziek, games of films downloaden? Ja, dat is wel sociaal geaccepteerd. De entertainmentindustrie haalt alles uit de kast om dit tegen te gaan: campagnes, lobby’s voor wetsverandering, rechtszaken. Maar het helpt weinig, want ook de politiek wil haar vingers niet branden aan deze populaire volkssport.

30

Een nieuwe vorm van criminaliteit neemt hand over hand toe. Veel jongeren gebruiken illegale games en andere software die ze gekregen, gekopieerd of gedownload hebben. Dat lijkt onschuldig maar is het niet.” Met deze boodschap begon de campagnespot ‘BIG: Ban illegale games en software’, waarin Peter R. de Vries namens de entertainmentindustrie jongeren de stuipen op het lijf probeert te jagen.

“

november 2006

Probeert ja, want het helpt weinig als we Hermien Alma, 4de jaars Commerciële Economie, hierop aanspreken. “Ik trek me vrij weinig van die campagne aan. Je bent toch ook geen dief van je eigen portemonnee?” En zo is het maar net, want via p2pprogramma’s als BitTorrent en Limewire zijn films, software, muziek en games in een handom-

Trendwatcher draai te downloaden. Niet alleen de kosten, gratis versus winkelprijzen, spelen mee, maar dus ook het gemak. “Ik heb gewoon geen zin om naar een winkel te gaan voordat ik een bepaald nummer kan horen”, legt Hermien uit. “Ik koop eigenlijk nooit meer cd’s of films.” ’Verkopen muziek gedaald door illegaal aanbod’ Wouter Rutten, hoofd communicatie van de NVPI (de grootste belangenorganisatie voor de entertainmentindustrie in Nederland, red.) ligt daar wakker van. Zijn organisatie is de initiatiefnemer van de BIGcampagne. “De verkopen van muziek zijn de afgelopen jaren behoorlijk gedaald. Daar zijn meerdere redenen voor, waaronder het illegale gratis aanbod. Een exacte berekening van de schade is moeilijk te geven omdat niet elke download in de plaats komt van een verkoop”, aldus Rutten. Rutten is overtuigd van het succes van zijn campagne. “We zien dat jongeren het maken en krijgen van een kopie van een game minder vanzelfsprekend zijn gaan vinden. Bovendien wordt er over het onderwerp gepraat. En dat is winst. Verder geldt toch wel het motto ‘do they care? Yes, but not about us’ en zijn we vooral op zoek naar argumenten die het voordeel van het origineel onderstrepen.” Welke voordelen? “Het origineel is compleet, het is virusvrij, er zit geen spyware op en in de winkel krijg je er een hoesje bij.”

Downloaden is niet illegaal De Nederlandse regelgeving voor het downloaden van auteursrechtelijk beschermd werk, richt zich vooral op de legaliteit van het aanbod. Mensen die thuis een boekenplank vol met kopieën van films en muziek hebben, zijn op basis daarvan niet strafbaar. Dit wordt door de wetgever gezien als een ‘thuiskopie’: een kopie die uitsluitend voor eigen oefening, studie of gebruik gemaakt mag worden. De term ‘illegaal downloaden’ is hierop dus niet van toepassing, zelfs niet als er sprake is van downloaden uit illegale bron. Nederland heeft hierin een uitzonderingspositie, want in meer dan tien andere EU-lidstaten is het downloaden van illegaal aanbod wel verboden. De NVPI zegt hiermee niet gelukkig te zijn en voert al jarenlang, samen met andere organisaties, een lobby voor strafbaarstelling van downloaden uit illegale bron. Toch is dit nog niet gelukt, maar volgens Rutten ligt dit niet aan de lobby. “Ik denk dat de lobby heel goed is geweest, we zijn op alle punten tevreden behalve op dit punt. En dat komt omdat de politiek het punt niet wil erkennen. Er vallen geen stemmen mee te winnen.” Zeker de stem van student Tom niet, zo blijkt. “Muziek koop ik nooit meer. Ik vind het gewoon een beetje duur, en als je het gratis kan downloaden is de keuze snel gemaakt.”

Bij Tom Wolterink, 2de jaars International Business & Languages, komt die boodschap niet aan. “Die campagne vind ik een beetje kinderachtig, meer een ‘bang-maak’verhaal. Daar trek ik me dus echt niets van aan.”

’Kopiëren kun je niet tegengaan’ “Filesharing is ongelofelijk populair”, vervolgt Rutten. “Martijn van Dam van de PvdA, maar ook oudstaatssecretaris Medy van der Laan van D66 zeggen doodleuk ‘je lost het maar technisch op’. Met kopieerbeveiligingen dus.”

Verbieden p2p-programma’s Het liefst zou Rutten zien dat alle p2p-progamma’s verboden worden. Waarom dat nog niet is gebeurd? “Dat moet je aan de wetgever vragen.” Martijn van Dam (PvdA) is zo’n wetgever, en heeft de entertainmentindustrie in zijn portefeuille. “Sommige figuren in de industrie proberen op drie paarden te wedden: én meer compensatie én meer wettelijke bescherming tegen kopiëren én meer mogelijkheden om zelf aanbieders te vervolgen. Dat is teveel van het goede”, zegt Van Dam.

Van Dam meent dat Rutten een verkeerde voorstelling van zaken geeft. “De muziekindustrie heeft jarenlang zelf gezegd: ‘wij hoeven geen heffingen, wij beveiligen ons werk wel tegen kopiëren’. Wouter Rutten heeft dat herhaaldelijk naar mij toe uitgedragen. Dat is dus hun eigen keuze.” De PvdA’er beweert dat hij keer op keer zijn twijfel heeft geuit over de mogelijkheid om beeld- en geluidsdragers waterdicht te beveiligen tegen kopiëren. “Immers, als één persoon op de hele wereld een mp3 online weet te krijgen, kan het bestand vrij worden

gekopieerd. Dat kopiëren kun je dus niet tegengaan.” Downloader is ook uploader Technisch gezien leggen p2p-programma’s verbindingen met aanbieders van de gezochte bestanden. Wie begint met downloaden, start bijna tegelijkertijd ook met het uploaden van bestandsfragmenten naar andere downloaders. Op dat moment ben je een peer in het netwerk, en bied je feitelijk zelf illegaal materiaal aan. Toch schuilt hierin een definitieprobleem. Gebruikers kunnen tegenwerpen dat ze slechts stukjes van bestanden uploaden, en er dus geen sprake is van een overdracht van een compleet product tussen twee personen. Maar volgens Rutten snijdt dit argument geen hout. “Volgens mij is het zo dat je de bestanden in z’n geheel aanbiedt en dat het de downloader is wiens programmatuur naar stukjes identieke bestanden op zoek gaat om in zo’n kort mogelijke tijd het hele bestand binnen te halen. Je blijft dus aanbieder van een auteursrechtelijk beschermd werk, zelfs al zou het een fragment zijn.” In de visie van de NVPI maken honderdduizenden p2p-gebruikers zich hier dus schuldig aan. Mensen die volgens Rutten in principe “kinderlijk eenvoudig” opgespoord kunnen worden. “Je speurt het web af naar illegaal aanbod, identificeert het IPadres en vraagt aan de serviceprovider welke abonnee daar bij hoort. Dat werkt over de hele wereld zo.” ’Industrie speelt eigen rechter’ Van Dam is van mening dat de privacy van burgers in gevaar komt als nagetrokken kan worden wat mensen uploaden. “Daar kunnen ook allerlei privacygevoelige zaken bij zitten”, aldus de PvdA’er. “Denk bijvoorbeeld aan informatie die politieke voorkeur, seksuele geaardheid of religie verraden.” Volgens Van Dam mag een private organisatie dat niet zomaar opslaan. “Daarom ben ik niet zo voor het eigen rechter spelen door de industrie. Dat gebeurt nu wel.” Die taak is voorbehouden aan Justitie, benadrukt het Kamerlid. “Maar de boetes moeten dan wel in verhouding staan tot de aard van de overtreding.” Rutten begrijpt de argwaan van Van Dam niet. “Er wordt gewerkt

november 2006

31

met filters. Dan heeft niemand enig inzicht nodig in wat iemand verder allemaal nog aanbiedt.” Van Dam stelt ook dat opsporing op basis van een IP-adres rammelt. “Er is p2p-software die IP-adressen verbergt, er zijn mogelijkheden een IPadres te vervalsen, op sommige netwerken zijn mensen niet te identificeren en er zijn soms meerdere gebruikers op één IP-adres. Mensen die muziek openbaar aanbieden zijn dus niet eenduidig te identificeren.” Compenseren en betaald downloaden Overigens ziet het Kamerlid wel nut in heffingen op brandbare CD’s en DVD’s ten gunste van de industrie. Maar, bedrukt hij, “dan moeten zij wel zelf tot de conclusie komen dat kopieerbeveiligingen niet goed genoeg kunnen worden om kopiëren tegen te gaan. Het ligt dus voor de hand om extra te compenseren. Daar ben ik erg voor.” Het Kamerlid is zeer te spreken over de ontwikkelingen op het gebied van betaald downloaden. “Er komen binnenkort aanbieders op de markt die een abonnementsmodel aanbieden voor muziek. Bijvoorbeeld voor een tientje per maand onbeperkt downloaden. Ik denk dat dat voor veel mensen een goed alternatief voor p2p zal zijn.” ‘Ooit iets van Kazaa gehaald’ Zelf zegt Van Dam “niet zo’n muziekfan” te zijn. Of hij weleens muziek downloadt? “Ik heb natuurlijk weleens ooit een liedje van Kazaa gehaald. Alleen al omdat ik toch moet weten hoe het werkt en ik vind het een handig kanaal om af en toe eens iets nieuws te leren kennen.” Ook de NVPI-woordvoerder geeft toe zelf ook weleens p2p voor privé-doeleinden gebruikt te hebben, althans een poging daartoe. “Ik heb acht jaar geleden eens geprobeerd met Napster wat muziek binnen te halen maar het lukte allemaal niet zo goed. Daarna heb ik het niet nog eens geprobeerd, maar dat kwam vooral omdat ik geen breedbandverbinding had. Die heb ik pas sinds ik bij de NVPI werk.” Ook kent Rutten p2p’ers in zijn kennissenkring, maar daar is de woordvoerder niet minder streng tegen. “Mensen die zich niet aan de wet houden kunnen dat van mij te horen krijgen, ja.” Steven de Jong

Onder de Loep

Risico’s van chloortransport, vuurwerkrampen en bijensteken in kaart gebracht Hogescholen zijn op zoek naar professionele verdieping. Docenten en vooral studenten moeten aan de slag met toegepast wetenschappelijk onderzoek, ooit het exclusieve domein van universiteiten. Spin in het web van onderzoek en kenniskringen zijn de lectoren, van wie er inmiddels achttien binnen Saxion actief zijn. In de serie ‘Onder de Loep’ gaat Sax op zoek naar lectoren en hun studenten die zich samen storten op ‘de wetenschap’. Deel 11: drs. Wilbert Rodenhuis, lector Risicobeheersing bij de Academie Bestuur & Recht.

Je loopt bij Ikea in Hengelo te shoppen om een trendy bedbankje te scoren. Plots een enorme knal. Het dak gaat eraf en je ogen beginnen te tranen door een pregnante en bijtende rookwolk die het gebouw binnendringt. Op de snelweg A1 pal naast de Ikea is een tankwagen met nitrofenyl-thionfosforzuur ontploft. Een ramp! Zeg dat wel, maar de kans op zo’n ramp is uitermate klein”, weet Wilbert Rodenhuis sinds kort zeker. Want samen met zeventien studenten die de minor Fysieke Veiligheid volgen, heeft de lector in opdracht van de gemeente Hengelo de veiligheidsrisico’s in kaart gebracht van de A1-zone in die gemeente. “Het is een gebied waar niet alleen veel vrachtverkeer via de snelwegen A35 en A1 af en aan rijdt richting Duitsland, maar waar ook tot voor kort de chloortreinen van de Akzo spoorden en waar ook nog eens het Twentekanaal doorheen loopt. Zeker weten dat in dit gebied de nodige gevaarlijke stoffen vervoerd worden. Hengelo wil in deze zone bedrijventerreinen ontwikkelen en richting Borne is woningbouw gepland. Dus wil je als overheid inzicht hebben in de fysieke veiligheidsrisico’s die de mensen lopen die daar straks wonen en werken. Het

“

onderzoek dat we daar samen met de studenten hebben uitgevoerd is een onderdeel van de bestemmingsplanprocedure waarin vandaag de dag strenge regels gelden om rampen te voorkomen. We hebben de bestuurders in Hengelo met dit onderzoek gerust kunnen stellen: onze conclusie is dat op dit moment de aanwezige risicobronnen en de te verwachten ontwikkelingen in het transport op de weg en langs het spoor in principe geen belemmering vormen om de plannen uit te voeren. Ongevallen zijn nooit uit te sluiten, maar de kans dat er ooit slachtoffers vallen, is uiterst klein.” Aangescherpte wetgeving en strenge regelgeving maken het er tegenwoordig niet gemakkelijker op om in stedelijke regio’s nieuwe bouwplannen uit te kunnen voeren. Leven we op een vulkaan of is er geen reden voor paniek als burger in ons over-

32

volle landje. Rodenhuis schetst een genuanceerd beeld aan de hand van het ‘Besluit externe veiligheid Inrichtingen’ dat nu twee jaar van kracht is. “Daarin wordt geregeld dat in principe geen kwetsbare gebouwen zoals woningen, scholen of verzorgingshuizen gebouwd mogen worden op korte afstand van risicovolle bedrijven. Hoe groot die afstand is hangt af van het risico dat door het bedrijf wordt veroorzaakt. In de regels staat dat die afstand ten minste zodanig is, dat een denkbeeldig persoon, die 24 uur per dag het gehele jaar door en zonder bescherming in de omgeving verblijft, een kans loopt van hoogstens eens per miljoen jaar om dodelijk getroffen te worden door een ongeval met de gevaarlijke stoffen in dat bedrijf. Dat is heel weinig als je het vergelijkt met de kans om slachtoffer te worden in het verkeer of te sterven als gevolg van een bijensteek.”

november 2006

Risicobeheersing is een hot item sinds in Enschede de vuurwerkopslag van SE Fireworks de lucht in vloog en een ramp veroorzaakte. Het is dan ook niet toevallig dat juist bij Saxion in Enschede in 2004 het lectoraat Risicobeheersing werd opgetuigd dat Wilbert Rodenhuis overigens samen met collega-lector ir. Menso Molag bestiert. “De directe aanleiding voor de start van dit lectoraat was inderdaad de vuurwerkramp. De speurtocht naar oorzaken en maatregelen om dergelijke rampen in de toekomst te voorkomen, dan wel de gevolgen daarvan te kunnen beperken of beheersen, heeft geleid tot een versnelling van lokale beleidsontwikkeling, wet- en regelgeving op het terrein van externe veiligheid en fysieke en organisatorische maatregelen. Ons doel is integrale methodieken, instrumenten en strategieën te ontwikkelen voor overhe-

L

Onder de Loep

De A1 nabij Ikea in Hengelo. Het lectoraat Risicobeheersing heeft in opdracht van de gemeente Hengelo de veiligheidsrisico’s in kaart gebracht van de A1-zone in die gemeente. Foto: Toma Tudor

den, instellingen en bedrijven. Vooral het integrale en interdisciplinaire karakter van het uit te voeren onderzoek speelt daarin een belangrijke rol.” Wilbert Rodenhuis studeerde politicologie en staathuishoudkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Hij kwam in dienst bij de Universiteit Twente, deed onderzoek en verzorgde colleges op het terrein van beleidsprocessen. Hij herinnert zich nog goed hoe hij ooit zelf als projectleider aan de basis stond van de opleiding Integrale Veiligheidskunde (IVK) waaraan zijn lectoraat nu verbonden is. In 1987 maakte hij namelijk een overstap naar het hbo. “Onder aanvoering van toenmalig directeur Harry Peters hadden we bij bestuurskunde vlak na de vuurwerkramp in heel korte tijd de plannen rond voor een nieuwe opleiding die

niet alleen in onze ogen maar ook gezien de actualiteit, grote maatschappelijke relevantie zou hebben. Maar hoe kom je zo snel aan studenten? Een artikel in de Telegraaf bracht uitkomst”, zegt hij met en lach. “’Saxion begint poli-

Het zijn trouwens niet alleen studenten Integrale Veiligheidszorg die zich met de problematiek en kennis van het lectoraat Risicobeheersing bezighouden. Zo waren in het Hengelose onderzoek ondermeer ook studenten betrokken van

onderwerp dat we uitstekend met de kennis van tal van Saxion academies in Deventer en Enschede kunnen invullen.” Inmiddels zijn lokale, regionale en provinciale overheden, hulpverleningsorganisaties en milieudiensten belangrijke opdrachtgevers voor het lectoraat. Naast het onderzoek naar de fysieke veiligheidsrisico’s binnen de A1-zone in Hengelo zijn onlangs ook een inventarisatie naar de uitvoering van extern veiligheidsbeleid in Gelderland en Overijssel, het externe veiligheidsbeleid van de gemeente Hardenberg en de groepsrisico’s binnen de gemeente Barneveld afgerond. Ook werkt de kenniskring inmiddels nauw samen met toonaangevende adviseurs en kenniscentra als AVIV, DHV, RIVM, Royal Haskoning, SPHOV en TNO. Het opleidingsprogramma Externe Veiligheid blijkt een succesnummer in de markt. Rodenhuis toont zich niet voor niets tevreden over de ontwikkeling van het lectoraat. “Dit soort onderzoeksopdrachten zoals die in Hengelo zijn natuurlijk prachtig voor onze studenten die het werk van a tot z kunnen en mogen uitvoeren. Docenten en lectoren van de kenniskring bewaken de wetenschappelijke kwaliteit van het onderzoek en de opdrachtgevers kunnen er dus gerust op zijn dat de

Risicobeheersing werd hot item na vuurwerkramp tieschool in Enschede’ kopte ‘de krant van wakker Nederland’ zaterdags in vette letters. En het liep storm, kan ik je verzekeren. Ik werd datzelfde weekend plat gebeld met vragen om meer informatie en in september, slechts een paar maanden later, konden we beginnen met maar liefst 150 nieuwe studenten IVK.”

Chemie, Bestuurskunde, Ruimtelijke Ordening & Planologie en Milieukunde. “Het beheersen van veiligheidsrisico’s in de gebouwde omgeving, zowel vanuit het perspectief van het bedrijfsleven, de overheid als vanuit de burger, vormt het centrale onderzoeksonderwerp van dit lectoraat. Dat is bij uitstek een multidisciplinair

november 2006

33

risico’s verantwoord in kaart zijn gebracht.” Dus ook voor de klanten van de Hengelose vestiging van Ikea. Ook daar is de kans dat je een bijensteek niet overleeft groter dan dat je slachtoffer wordt van een ramp met een ontplofte tankwagen met nitrofenyl-thionfosforzuur. Harry van Stratum

Foto: KNVB - Jan de Koning

Topsporter

34

november 2006

Topsporter

Saxion-studente klimt op in Nederlands voetbalteam

Loes ruikt haar kans Friezin Loes Geurts (20), eerstejaarsstudent Fysiotherapie, ruikt haar kans om de top te bereiken in de voetbalsport. Vrouwenvoetbal wordt in Nederland waarschijnlijk professioneel en de vaste doelvrouw van het Nederlands elftal stopt ermee. “Als het kan, kies ik zeker weten voor fulltime voetbal.” e is net terug uit Zuid-Korea, waar Loes met het Nederlands vrouwenvoetbalteam het prestigieuze toernooi om de Peace Queen Cup heeft gespeeld. En omdat eerste keepster Marleen Wissink haar vertrek aangekondigd had, werd dat een productief toernooi voor Loes, met twee duels waarin ze in de basis stond. “Persoonlijk heb ik lekker gepresteerd. Tegen het wereldteam van Australië hebben we maar met 1-0 verloren en tegen Denemarken hebben we ook als ploeg goed gespeeld. Denemarken speelden we gewoon van de mat, maar je weet: als je niet scoort, krijg je ‘m tegen…”

Z

Loes oogt stoïcijns, die keeper laat zich niet gek maken, denk je. “Nou, ik was knap nerveus voor een wedstrijd. Ik zit nu een jaar bij de nationale seniorenselectie en begon tot nu toe op de bank. Dan is een stadion met achtduizend mensen een mooie vuurdoop… Gelukkig weet ik nervositeit goed om te zetten in concentratie.” Het toernooi was

een Amerikaans college, die van haar had gehoord en haar aanbood om in Amerika te gaan voetballen. Als ze het zou doen, kreeg ze alles vergoed: studie, woning, eten, noem maar op. Dus hapte Loes toe en verbleef anderhalf jaar in Illinois. “Een mooie ervaring, maar het voetbalniveau was daar erg laag. Ik weet zeker dat ik in die periode een stuk slechter ben geworden.” Gek genoeg, werd ze gewoon in de gaten gehouden door de KNVB en werd ze opgeroepen toen de tweede doelvrouw er mee stopte. Dat was voor Loes reden om terug te gaan naar Nederland. Eenmaal terug in Nederland, zocht Loes naar een club. Eerder speelde ze bij de D-jeugd (jongens) van SC Heerenveen. Ex-teamgenote Jennifer Voss loosde haar binnen bij het Duitse FFC-Heike-Rheine, een verschil van dag en nacht met het Amerikaanse voetbal. “Duitsers zijn een stuk stugger dan de Amerikanen, kijken de kat uit de boom. Wat dat betreft heb ik meer

‘Vrouwenvoetbal wordt ondergewaardeerd’ meteen een mooie proef om de kwaliteit van de combinatie met studie te testen. Loes: “Ik heb een topsportregeling bij Saxion, waardoor ik een tentamen kon verzetten. Goed geregeld!” Loes zit helemaal in het voetbal en daar geniet ze zichtbaar van. Dat was een tijdje terug wel anders: op haar achttiende werd ze gebeld door iemand van

met Amerikanen. Ik ben ook niet van plan om in Duitsland te gaan wonen. Maar het voetbalniveau ligt hier zo veel hoger…” En ze verdient er ook nog iets mee. “Over wat ik verdien, laat ik me niet uit. Ik kan er niet van rondkomen, maar het is een leuke bijdrage.” Bij Heike Rheine speelt Loes samen met Saxion-studente Anouk Dekker,

met wie ze samen reist naar de trainingen. “We trainen vier keer per week, het is driekwartier rijden. Met studie is het soms aanpoten; ik moet in de tussenuren leren, omdat ik er ’s avonds geen tijd voor heb.” De keuze voor Duitsland is logisch, temeer het niveau een stuk hoger ligt dan in Nederland. In Duitsland is vrouwenvoetbal semi-professioneel, in Nederland is het een amateursport. Weliswaar wil FC Twente nu beginnen met een vrouwen-

krijgen, bijvoorbeeld op financieel gebied. En in deze regio zijn niet zo heel veel goede vrouwelijke voetballers, er is in Twente geen team dat in de hoofdklasse speelt.” In eerste instantie zou FC Twente dan gewoon meedraaien in de huidige hoofdklasse. Loes: “Dan kunnen ze wel UEFA Cup spelen en dat stimuleert andere Nederlandse clubs wellicht om ook een professionele tak te beginnen.” Loes moet het nog zien, maar mocht het zo ver komen, dan heeft ze grote belangstelling.

‘Ik wil fulltime profvoetballen’ proftak, maar er zijn volgens Loes nog genoeg slagen te maken. Ook al wint de sport aan populariteit bij meiden, er blijven een boel vooroordelen. “Vrouwenvoetbal wordt erg ondergewaardeerd.” Voetbal wordt nog steeds gezien als een harde, mannensport. Onzin, vindt Loes. Ook zouden vrouwelijke voetballers mannelijke types zijn. “Nou, dat valt dus echt wel mee!” Om iets te doen aan dat imago, opperde een voetbalbobo een tijd geleden om vrouwenkleding meer sexy te maken. Loes: “We hebben inmiddels wel een vrouwenlijn, die kleren zitten gewoon lekkerder. Maar het gaat er natuurlijk niet om dat je er sexy uitziet in de sport.” Nederland zou toe moeten werken naar een profcompetitie, vindt Loes. Wat dat betreft vindt Loes de zet van FC Twente een hele goede. “Ik hoop alleen dat ze het rond kunnen

november 2006

35

“Als je vraagt wat ik over vijf jaar wil doen, zeg ik: fulltime profvoetballen. Als je vraagt wat ik mezelf over vijf jaar zie doen, zeg ik: semi-profvoetballen, semi-studeren. Misschien dat het over tien jaar wel anders is.” Over tien jaar? Dan is haar voetbalcarrière toch al voorbij? “Haha. Ik vraag me gewoon af of een professionele vrouwentak er in Nederland zo snel zal komen. Ik denk dat het eerst semi-professioneel zal worden.” Net als een boel andere topsporters die Fysiotherapie studeren, ziet ze zichzelf wel fysiotherapeut worden in de sport. Wat er ook gebeurt, Loes heeft in elk geval een grote mogelijkheid om zich in de kijker te spelen, want met het wegvallen van Marleen Wissink, is de kans groot dat zij bij de EK-kwalificatie in april volgend jaar, de nieuwe vaste keeper van het Nederlands elftal wordt. Tim de Hullu

Ben jij een bachelor op zoek naar een masteropleiding?

www.masteryourfuture.nl Kom naar de TU Delft Masterlunches iedere 2de donderdag van de maand. Je krijgt gedetailleerde informatie over de masteropleidingen van de TU Delft tijdens een informele lunch. Inschrijven voor één van de lunches kan via www.masteryourfuture.nl. Data: 14 december

i`ÊÛiÀ`ˆi˜i˜Ê“iÌÊ ii˜Ê}œi`Ê}iëÀiŽ¶

i˜`ÀˆÃ - ʈÃʜ«ÊâœiŽÊ˜>>ÀÊi˜Ì…œÕÈ>ÃÌiÊVœi}>½ÃÊۜœÀʈ˜Êœ˜Ãʅˆ««iÊV>Vi˜ÌiÀ°Ê

7ˆÊˆÊÜiÀŽi˜Ê>ÃÊV>Vi˜ÌiÀ>}i˜ÌʜvÊÌi>“iˆ`iÀ¶ >˜ÊŽÕ˜ÊiÊLˆÊ i˜`ÀˆÃ - ÊÜiÀŽi˜Êœ«ÊÛiÀÃV…ˆi˜`iÊ«ÀœiVÌi˜Ê“iÌÊyÊi݈LiiÊ̈`i˜Êˆ˜Êii˜Ê«ÀiÌ̈}iÊi˜ÊVœi}ˆ>iÊÃviiÀ° iiÀʈ˜vœ¶ iÊՈÌ}iLÀiˆ`iÊÛ>V>ÌÕÀiÌiŽÃÌi˜Êi˜Ê ܏ˆVˆÌ>̈i«ÀœVi`ÕÀiÃÊۈ˜`ʍiʜ«Êœ˜âiÊ ˆ˜ÌiÀ˜iÌÈÌiÊÜÜÜ°Vi˜`ÀˆÃLÃV°Vœ“° À>>}Êâˆi˜ÊÜiʍiÊÌiÀÕ}ʜ«Êœ˜ÃÊV>Vi˜ÌiÀt

8JK
[PSHFO
WPPS
XBBSEFWPMMF
LMBOUDPOUBDUFO

i˜`ÀˆÃ - Ê

ÕÃ̜“iÀÊ-iÀۈViÃ

œœÃÃiՓÊÈx ÇxÓ£Ê**Ê ˜ÃV…i`i

/ÊÊännʇÊÓÓxÊxäÊ{ä ÊÊännʇÊÓÓxÊxäÊ{£ÊÊÊÊÊÊ

Saxservice

Walstraat 9 Studentensoap met in de hoofdrol Fred Pels, Danny van de Welle, Katja Schurink, Tamara Tukkers, Diane Dikmoet, Babs Brinkgreeve, Jelle Mouthaan, Heidi Pechstein en Mikel Minnema, negen Saxion-studenten en bewoners van een sloopwaardig studentenhuis aan de Walstraat.

Verkiezingskoorts “Wat is dat bokbier toch een goor spul”, klaagde Jelle Mouthaan, terwijl hij dwars door de vieze vette bruine korst in zijn glas de bezoekers van zijn stamkroeg monsterde. Thuis aan de Walstraat was het oorverdovend stil sinds de ‘coalitie’ van Saxion-studenten in het roemruchte huis uiteen was gespat. Het was allemaal begonnen toen Roderick Zwethsloot er nog woonde. Die had met zijn rabiaat rechtse praatjes en zijn hardvochtige toelatingsbeleid zijn medebewoners tot op het bot getergd. “Vol is vol”, had hij geroepen toen Diane weer eens een in de knel geraakte vluchtelinge mee naar huis had genomen. Vervolgens had-ie de spullen van Ahmad en Ebrahim in een vuilniszak voor de deur gezet waarna de ‘huisoudste’ de twee logés te verstaan had gegeven dat er in een barak op Schiphol-Oost nog wel plaats voor Iraniërs was. Voor Babs Brinkgreeve en Heidi Pechstein was

de maat toen vol. Ze hadden het helemaal gehad met die Zwethsloot en vertrokken ook, twee kamers leeg achterlatend. Het ene incident was nog niet achter de rug of het andere diende zich al aan. Een brandje op zolder, waar de wietplantjes welig tierden onder de felle lampen die met illegaal afgetapte stroom aan de praat werden gehouden, had voor veel commotie gezorgd. Iedereen in huis was op de hoogte van deze brandgevaarlijke opbergplaats. Maar toen de brand geblust was en de wiet naar de mallemoer was, wezen alle beschuldigende vingers naar Tamara Tukkers en Danny van der Welle. Fred Pels, die de krakkemikkige stroomaansluiting primair geregeld had, mocht blijven zitten, maar Tamara en Danny waren de klos en moesten na een emotionele schuldbekentenis het veld ruimen. Weer twee kamers leeg. Nu was het verkiezingstijd en waren de vijf overgebleven bewoners ieder

zijn stropdas gestrikt en hem met een dikke zoen veel succes gewenst, maar ze had vervolgens doodleuk alle ramen volgeplakt met posters van Groen Links. “Kijk niet zo sip, man”, zei de man die naast Jelle aan de bar was komen staan. “Politieke carrières gaan niet altijd over rozen. Dat blijkt wel bij m’n eigen partij. Onze beoogd lijsttrekker heeft ooit iets onverstandigs geroepen over de goede kanten van Volkert van der G. Dus moesten we op zoek naar een nieuw gezicht. Die krijgt vervolgens slaande ruzie in een chique restaurant waar ze ganzenlever op de kaart hebben staan en is sindsdien hoofdverdachte in de zaak van Taxas Rib House waar vannacht de complete inboedel aan barrels is geslagen. Met de politie in je nek is het lastig campagne voeren kan ik je verzekeren.” De man stelde zich voor als Koeman en bood Jelle een bokbiertje aan. “Misschien ben jij wel onze ideale lijsttrekker. Jong, dynamisch en student zo te zien. Precies het imago dat we nodig hebben om het volk in deze stad in te palmen. De mensen hier willen simpele antwoorden op ingewikkelde vragen. In die zin wijken we niet zoveel af van die splinterpartij van jou, dus die overstap kun je gemakkelijk maken.” Drie bokjes verder en met een vegaburger in z’n mik stapte Jelle Mouthaan met opgeheven hoofd Concordia binnen. Hij zou ze vanavond in de forumdiscussie eens ‘n poepie laten ruiken. Als nieuwe voorman van de plaatselijke fractie van de Partij voor de Dieren!

voor zich op campagne voor hun partij. Want wat politieke overtuiging betreft waaide de wind aan Walstraat 9 uit alle richtingen. Jelle was zelf na weer een dag campagne voeren voor zijn D66 in De Geus beland. Hij nam nog maar eens een bokbiertje, terwijl-ie eigenlijk meer toe was aan een strakke neut. Maar dat leek ‘m toch niet zo verstandig met de forumdiscussie in Concordia nog in het vooruitzicht. Strak in het pak en met een button op beide revers had hij nu al dagenlang de sociaal liberale wanhoopskreten van zijn idool Alexander Pechtold lopen te verkondigen. In de Pakkerij, bij Michos en in ‘t Zömpke waren er her en der nog wel wat studenten te vinden geweest die zich vaag iets van zijn gemarginaliseerde partij konden herinneren. Maar voor de rest was het knudde met een rietje en werd hij doorgaans met hoongelach als verrader ontvangen. In café Het Bolwerk en bij De Heks was-ie zelfs met een grote boog op straat geschopt toen hij de shagrokende uitvreters aldaar een lesje wilde leren over een moderne en effectieve aanpak van sociale zaken in het algemeen en de economische groei in het bijzonder. Huisgenoot Mikel Minnema was dag en nacht op stap om voor de SP campagne te voeren. Jelle zag hem zo nu en dan wel eens staan in de kraam op de Oude Markt of op de Brink waar Mikel hem met een triomfantelijk opgestoken linker vuist begroette als hij schalks passeerde. En de bloedmooie Katja had thuis dan wel netjes

Wat staat er op jouw iPod?

4

Overal zie je hem zitten met zijn Ipod, Rudie en zijn Ipod zijn onafscheidelijk. Dit is dan ook meteen de reden waarom ik deze maand wel eens benieuwd ben naar de top-5 van vierdejaars student commerciële economie Rudie Demirel.

2 1

Akon

“Akon is iemand die in een heel korte tijd ontzettend gegroeid is, dat komt natuurlijk ook omdat hij met veel bekende namen werkt. Daarnaast klinken zijn nummers over het algemeen ook nog eens erg goed.”

Snoop Dogg

Mariah Carey

“Naar de muziek van Mariah Carey luister ik het meest, ze zingt met gevoel, zelfs als ze live zingt. Daarnaast schrijft ze bijna al haar teksten zelf.”

“Snoop Dogg is een artiest die ik eigenlijk altijd al erg goed heb gevonden. Maar de muziek die hij de laatste tijd uitbrengt klinkt wel heel erg goed. Een reden hiervoor zou kunnen zijn dat veel van zijn laatste nummers geproduceerd zijn door Pharell.”

3

Justin Timberlake en Nelly Furtado “Beide in het bezit van een nieuwe cd die geproduceerd is door Timbaland. Op beide albums wordt er op geheel verschillende manieren gezongen.”

november 2006

37

5

Extraatje “Naast mijn artiesten-top-5, heb ik één nummer dat altijd in mijn I-pod top-play-list staat en dat is Darren Hayes met Insatiable.” Tim Lammers

Saxservice

De boeken top-3 van… COLOFON J.D. Salinger: The Catcher in the Rye Een literaire klassieker. In dit boek is het precies omgekeerd, de hoofdpersoon is veel volwassener dan zijn eigenlijke leeftijd van zestien jaar. Dit is mijn favoriete boek aller tijden. Ik lees het ook steeds weer. Omdat ik zelf ouder word zie ik er steeds weer nieuwe dingen in. In de basis gaat het over de zoektocht naar de zin van het leven.

2

Niels Bourgonje (25), vierdejaars Kunst & Techniek. Nick Hornby: High Fidelity “Ik kan me heel gemakkelijk verplaatsen in de hoofdpersoon in dit boek. Nick Hornby snapt hoe mannen in elkaar zitten zonder alles terug te verwijzen naar seks. De hoofdpersoon is iemand van rond de dertig die eigenlijk niet volwassen wil worden. Hij is net gedumpt door z’n vriendin en gaat zich langzaam eens achter z’n oren krabben waarom zijn relaties niet standhouden. Dat heeft alles te maken met zijn passie: muziek. Mannen kunnen gewoon helemaal in iets opgaan. Dat herken ik wel, hetzelfde heb ik met film. Ik wil na mijn studie filmregisseur en scriptschrijver worden en daar heb ik veel voor over.

1

3

Robert McKee: Story Dit boek heeft alles te maken met mijn werk en passie: filmen. Robert McKee is in Amerika een goeroe op het gebied van het schrijven van scripts. Hij geeft in dit boek advies hoe je een succesvol scenario kunt schrijven. Daar zijn duidelijke richtlijnen voor. Altijd als ik zelf aan iets begin, blader ik het boek weer door. Het is mijn persoonlijke naslagwerk.” Mariska van der Meer

Sax is een redactioneel onafhankelijke uitgave van Saxion Hogescholen met vestigingen in Enschede, Deventer en Apeldoorn. Het magazine verschijnt maandelijks en wordt gratis verspreid onder ca. 18.000 studenten en 1.700 medewerkers van Saxion Hogescholen. Het magazine Sax verschijnt tevens in de vorm van een online nieuwsversie via de webpagina: www.sax.nu Redactiesecretariaat Enschede: Tromplaan 28 Forum kamer F1.79 Postbus 70.000 7500 KB Enschede 053 4871635 Redactiesecretariaat Deventer: Handelskade 75 Kamer A5.19 Postbus 501, 7400 AM Deventer 0570 603048 Contact abonnementen/toezending: [email protected] E-mail redactie: [email protected] Tel. redactie: 053 487 16 35, 0570 603 003 en 06 25 371 693 Hoofdredactie: Tim de Hullu Advies: Harry van Stratum

De DVD top-5 van… Jiskefet “Deze dvd is ontzettend droge humor. Het zijn steeds weer aparte typetjes die ze erg goed doen. Kortom: het is gewoon leuk. Dit soort dvd’s zet ik op wanneer alleen thuis ben. Dat doe ik niet met vrienden of mijn vriendin. Jiskefet kun je altijd kijken, het maakt niet uit in wat voor bui je bent.

1

Reservoir Dogs Deze film is van de regisseur Quentin Tarantino. Tja, moet ik daar nog meer over zeggen? Zijn manier van filmen is uniek. Het mooie aan deze film vind ik de actie. Ook de manier waarop zij met drugshandel omgaan vind ik prachtig.

2

Redactie: Steven de Jong, Harry van Stratum, Mariska van der Meer, Robin Slot, Joska Hissink, Tim Lammers, Jan Medendorp, Ton de Haan, Wendy van Til

Herman Finkers Het is een droge cabaretier uit het oosten. Zijn humor is zo gemakkelijk, maar je moet er maar net op kunnen komen. Herman is erg ziek geweest, maar hij gaat binnenkort de bühne weer op. Echt knap!

3

Fear and Loathing Las Vegas Ook een klassieker die niet mag ontbreken in je dvd-collectie. Dit is een typische film die ik met mijn maten kijk. Johnny Depp speelt hier een ontzettend goede rol in. Het gaat over een man die met zijn advocaat richting Las Vegas reist en onderweg in allerlei verwikkelde, door drugs veroorzaakte, situaties komt.

4

Eindredactie: Tim de Hullu, Hannie Schipper, Harry van Stratum Sax is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP)

Arno Voskamp, 4e jaars student ROP te Deventer. The Boondock Saints Het verhaal gaat over twee broers die voelen dat ze alle criminelen in Boston moeten vermoorden. Ze krijgen snel media-aandacht en worden betiteld als ‘The Boondock Saints’ Natuurlijk erg onrealistisch en overdreven, maar daarom ook zo leuk.” Ton de Haan

5

Cartoons: Reid, Geleijnse en Van Tol (Fokke en Sukke), Roel Venderbosch (Jacques) Fotografie: Toma Tudor en Auke Pluim Conceptontwikkeling: DeFirma, Enschede DTP en Drukwerk: Salland de Lange, Deventer Advertenties: Bureau van Vliet BV Postbus 20 2040 AA Zandvoort 023 5714745 Inzending van kopij aan Sax houdt in dat de auteur akkoord gaat met eventuele inkorting of journalistieke bewerking door de redactie van de kopij. Anonieme bijdragen worden geweigerd. Artikelen en illustraties in deze uitgave mogen slechts met toestemming van de redactie door derden worden gereproduceerd. Deadline Aanleveren kopij/tips Sax nr. 4: uiterlijk 28 november Verschijningsdatum Sax 4 2006/2007: dinsdag 12 december

38

november 2006

Telder voert marktonderzoek uit. Voor ons callcenter in Enschede zijn wij op zoek naar:

TELEFONISCHE ENQUÊTEURS voor het afnemen van telefonische onderzoeksinterviews (geen verkoop). Ben je 17 jaar of ouder, communicatief vaardig en een doorzetter? Spreek je accentloos Nederlands, heb je minimaal een afgeronde Havo of MBO opleiding en ben je in voor een goed gesprek? Dan ben je bij ons van harte welkom! Wij bieden: een afwisselende baan voor minimaal 8 uur per week tegen een aantrekkelijk salaris. Je kunt bij ons je eigen tijd indelen, mits overwegend in de avonduren en op zaterdag. Ook mensen die vloeiend Duits spreken worden verzocht te reageren. Bel om je aan te melden: 053-4802250.

KOM NAAR DE OPEN DAG OP 13 JANUARI OP UNIVERSITEIT NYENRODE

Je staat voor een moeilijke keuze: of voorlopig alleen werken, of verder studeren. Bij NIVRA-Nyenrode kan het allebei. Onze universitaire deeltijdopleidingen bieden de mogelijkheid om naast je werk als (assistent-)controller de opleidingen Managerial Controlling of de Master of Science in Controlling te volgen. Beide opleidingen worden door je werkgever betaald en bieden volop nieuwe carrièremogelijkheden. Meer weten over onze post-hbo- en masteropleidingen? Meld je dan aan voor onze open dag op zaterdag 13 januari op Universiteit Nyenrode, of vraag onze brochure aan via www.nivra-nyenrode.nl.

NIVRA-Nyenrode School of Accountancy & Controlling

N U 10 S

%

AX K ORTI NG

Surf n aar w ww.j en vu l daar achen vanda sen.n ag no g het l / sax actief ormu lier in !

DE NIEUWSTE COLLECTIE

PAKKEN 135.349.V.A.

T/M

DIV. LUXE ZIJDE

STROPDASSEN

13.

50

WWW.JACHENSEN.NL AMERSFOORT LANGESTRAAT 114

DEVENTER LANGE BISSCHOPSTR. 11-15 DOETINCHEM HEEZENSTRAAT 39

KOOPAVOND




DO

EDE ARNHEMSEWEG 4a




ALMELO GROTESTRAAT 39-41 DEN HAAG BOEKHORSTSTRAAT 49





VR

EEN PURE MANNENZAAK

ENSCHEDE DE HEURNE 48 HENGELO BRINK 174








ZEIST SLOTLAAN 235 ZUTPHEN BEUKERSTRAAT 29

ZONDAG ALTIJD GESLOTEN