Stichting Tanzania Support
Deze vastenactiekrant wordt om de volgende reden uitgegeven: informatie voor leerlingen informatie voor ouders informatie aan externen De RKPWA steunt jaarlijks twee goede doelen; UNICEF, omdat deze VN-organisatie zich inzet voor het welzijn van kinderen, en een organisatie die de vastenactiegelden bijzonder goed kan gebruiken. De beperking tot twee komt het besef van de leerlingen ten goede en voorkomt versnippering van gelden. Jaarlijks wordt gezocht naar een doel voor de vastenactie. Dat doel kan een aantal jaren achtereen hetzelfde zijn. Het doel wordt mede bepaald door de mogelijkheid onze vastenactieopbrengst zonder tussenkomst van derden op de plaats van bestemming af te leveren. De belangrijkste voorwaarde is dat het kindgericht moet zijn, zodat de slogan
‘voor kinderen, door kinderen’ van kracht blijft. De nood in de wereld is extreem hoog en op school zijn er meer dan voldoende goede doelen te bedenken. Tevens wordt de school bestookt door externe organisaties met het verzoek deel te nemen aan hun uiterst waardevolle projecten. De keuze die dit jaar gemaakt werd, zal in de navolgende pagina’s toegelicht worden. In de hoop dat kinderen en ouders de minderbedeelden in de Derde Wereld een warm hart toedragen, zodat een hoge opbrengst verwacht wordt bij het einde van ons uniek vastenproject.
Geschiedenis van de vasten Op Aswoensdag is het Carnaval afgelopen en bereiden de mensen zich voor op Pasen. Vroeger gingen ze ook vasten om zich voor te bereiden op verschillende feesten die in de kerk gevierd werden.
Vastentijd 2012 22 februari t/m 5 april In de Middeleeuwen wilde de Kerk dat de mensen elke week een keer aten zonder vlees. Ook aten de kinderen in de vastentijd hun snoep niet op, maar bewaarden dat in een trommeltje. Je opa, oma, papa en mama weten dat misschien nog wel. In 1967 schafte de Kerk deze regel af. Vanaf 1961 is er veel veranderd. Om je voor te bereiden op Pasen werd er een nieuwe manier gevonden om te vasten. Die voorbereiding lijkt heel erg veel op de manier van vasten zoals dat heel, heel vroeger gebeurde: delen van wat jij hebt met andere mensen die het minder hebben dan jij. Dat kan door bijvoorbeeld geld te geven aan arme en gehandicapte mensen. In de Derde Wereld wonen veel mensen die straatarm zijn en niets hebben. Soms hebben ze niet eens een huis en ze weten ook niet altijd of ze morgen kunnen eten. De Derde Wereld zijn alle ontwikkelingslanden bij elkaar. In ontwikkelingslanden leven mensen die eigenlijk te weinig hebben om normaal te kunnen leven. Het vasten wordt ook gedaan door mensen die een ander geloof hebben. De moslims hebben een vastenmaand, die de Ramadan heet. Ook Joden hebben een aantal vastendagen. Bij deze twee voorbeelden betekent vasten: niet eten of alleen op tijden die afgesproken zijn.
© RKPWA Ermelo februari 2012
Vastenactie RKPWA 2012
pagina 3
Vastenactie RKPWA De vastenactie bij ons op school bestaat al erg lang. In de vasten proberen wij ook wat te doen voor de mensen in de Derde Wereld. Alle beetjes helpen. Het belangrijkste is dat wij iets voor kinderen doen. De kinderen van de RKPWA steunen kinderen in de armste landen. Kinderen die het helemaal niet goed hebben. Dit jaar willen we veel geld bij elkaar klussen voor Stichting Tanzania Support.
Verderop in deze krant lees je alles over de stichting die hulp en ondersteuning biedt in Tanzania. Eerst wat informatie over het land Tanzania.
Tanzania Tanzania ligt in oostelijk Afrika, nét onder de evenaar. Geografisch gezien ligt het land tussen 1 en 11 graden zuiderbreedte, tussen 30 en 39 graden oosterlengte. In het noorden wordt Tanzania begrensd door Kenia, Lake Victoria en Oeganda. In het oosten ligt de Indische Oceaan met de eilanden Zanzibar en Pemba en in het zuiden vinden we Mozambique en Zambia. Als je de westelijke grens over gaat kom je in Zaïre, Rwanda en Burundi. Met z'n 945.087 vierkante kilometer (waarvan 886.040 vierkante kilometer land) is Tanzania ongeveer 26 keer zo groot als Nederland. Het landschap van Tanzania is erg variërend. Hoogvlaktes en dalen wisselen elkaar onverwacht af. Je vindt er savannen, maar Mount Kilimanjaro met als piek de 5895 meter hoge Uhurutop wordt met recht 'het dak van Afrika' genoemd. Die hoogteverschillen veroorzaken verschillende klimaten, wat weer invloed heeft op de flora en fauna van het land.
Vastenactie RKPWA 2012
pagina 4
Klimaat Vanuit de ligging ten opzichte van de evenaar gezien, heeft Tanzania natuurlijk een tropisch klimaat. Maar vanwege de afwisseling in het landschap kent het eigenlijk verschillende klimaten. De extremen even niet meegerekend (op de Kilimanjaro vriest het en op sommige plaatsen in het binnenland kan de temperatuur gemakkelijk tot boven de veertig graden Celsius stijgen), kent het land best aangename gemiddelden. Het hele jaar valt er wel enige regen in Tanzania, met uitzondering van een aantal plaatsen in het binnenland. Men spreekt van lange regens in de maanden maart tot en met mei en korte regens gedurende oktober tot en met december. De meeste regen valt gedurende de lange regens. De regenval is dan ook intensiever. Over het algemeen is het kustgebied bijna het hele jaar warm en vochtig. De temperaturen variëren tussen de 22 en 30 graden en de gemiddelde luchtvochtigheid ligt tussen 75 en 80 procent. De avonden en nachten kunnen fris zijn.
Munteenheid De shilling is de munteenheid van Tanzania (TSh).
Vastenactie RKPWA 2012
pagina 5
De volgende munten worden gebruikt:
Het papiergeld is beschikbaar in:
•
50 shilling
*
500 shilling
•
100 shilling
* 1.000 shilling
•
200 shilling
* 2.000 shilling * 5.000 shilling * 10.000 shilling
1 Euro = ca. 2000 TZS Per datum: 1/13/2012
Vlag van Tanzania
De kleuren van de vlag hebben een betekenis. Groen is voor de vruchtbaarheid van het land, De 2 gele stroken in het midden zijn voor de rijkdom aan delfstoffen, Zwart is de huidskleur van bijna alle Tanzanianen, En blauw werd toegevoegd na het één worden met Zanzibar en staat voor het water van de Atlantische oceaan.
Taal in Tanzania Het Swahili (Swahili: Kiswahili) is een Afrikaanse taal die vooral in Oost-Afrika gesproken wordt door ongeveer 50 miljoen mensen. In Tanzania, en Kenia is het Swahili, naast het Engels een officiële voertaal. De taal wordt door ongeveer 50 miljoen mensen als tweede taal gesproken.
Wil je wat Swahili leren? Door www.sawadee.nl/paspoort_en_visum.../TAALGIDS_SWAHILI.pdf te downloaden krijg je de meest gebruikte woorden in Swahili aangereikt. Via de link http://www.swahili.org.uk/handige-woorden-zinnen vind je de vertaling Swahili per onderwerp.
Vastenactie RKPWA 2012
pagina 6
Maasaï (volk) De Masaï, Massai of Maasaï is de naam die wordt gegeven aan een grotendeels nomadisch volk in Oost-Afrika, voornamelijk woonachtig in Kenia en Tanzania. De Maasaï slaagden er in om, ondanks de groeiende moderne civilisatie, hun eeuwenoude tradities te bewaren. Door verschillende oorzaken, zoals de afname van weidegrond voor hun vee en droogte, staat deze traditionele leefwijze sterk onder druk. De totale populatie van de Maasaï wordt geschat op 900.000, zo'n 350.000 tot 453.000 hiervan leven in Kenia. Exacte gegevens kunnen niet verstrekt worden aangezien er geen volkstellingen plaatsvinden. De Maasaï is een nomadenstam, ze kennen geen landsgrenzen. Vee is voor de Maasaï onontbeerlijk. Ze eten het vlees, drinken het bloed en melk, gebruiken de huiden voor huizen en hun botten voor bijvoorbeeld kammen. De Maasaï spreken hun eigen taal, het “Maa”.
Sieraden en kleding De Maasaï dragen als kleding één tot twee doeken (shuka), die ze over hun schouders knopen, en meestal een riem. Dichter bij de steden wordt daarbij tegenwoordig ook wel een (korte) broek gedragen, als aanpassing aan de stedelijke kleding. Over hun schouders dragen ze een grote doek die ze kanga noemen en die hen beschermt tegen de zon overdag en de kou 's ochtends en 's avonds. Ze dragen over het algemeen rode kleding. Ze vinden dat namelijk de kleur van het leven en van het bloed. En bovendien is er een verhaal dat rood wilde dieren afschrikt.
Maasaï houden ook van versieringen. Zowel mannen als vrouwen dragen oorbellen in hun oorlel én aan de bovenkant van hun oor. Soms rekken ze de oren uit door gewichten aan de oorbellen te hangen. Naarmate er meer gewicht aan komt te hangen, worden de oorlellen steeds langer. Dit wordt soms ook gedaan met de nek, die ze verlengen door middel van ringen boven elkaar te plaatsen om de nek. Als de nek lang genoeg gerekt is, is het van levensbelang dat ze er nooit meer afgaan. Want als dat gebeurt heeft de nek te weinig steun, en zal die breken. Een andere gewoonte is het uitslaan van de voorste twee
Vastenactie RKPWA 2012
pagina 7
ondertanden. Dit heeft niet alleen esthetische waarde, het wordt ook gebruikt bij ziekte. De zieke persoon hoeft dan namelijk niet meer de mond te openen om gevoed te worden. Maasaï dragen ook veel kettingen. Die zijn gemaakt van kleine kraaltjes en elke kleur betekent iets. Je kunt bijvoorbeeld aan iemand zijn sieraden zien of diegene getrouwd is. Ze dragen armbanden en ook enkelbandjes.
Kinderen Kinderen bij de Maasaï blijven tot ze ongeveer zes jaar zijn bij hun moeder. Daarna gaan ze naar een soort school. Als de kinderen ouder worden gaan ze lopend of met de schoolbus naar school. Maar het is vaak heel ver, en niet erg makkelijk om er te komen. Tegenwoordig hebben ook heel veel Maasaï stammen een eigen school in hun kamp. Toch gaan vele Maasaï kinderen nog steeds niet naar school omdat ze de kudde moeten hoeden. Een besnijdenis is een belangrijk onderdeel in het leven van een Maasaï. Het betekent volwassen worden. Er is wel een groot verschil tussen jongens en meisjes over hun leven na de besnijdenis. Jongens worden veel vrijer, maar meisjes juist veel minder. Meestal trouwen ze niet zo lang na de besnijdenis. Bijna altijd trouwen ze een veel oudere man (tien tot vijftien jaar ouder) en krijgen ze kinderen. Ze moeten dan voor een huishouden gaan zorgen.
Dorpen en huizen Maasaï wonen in een dorp dat ze "boma" noemen. Om het dorp heen staat een schutting van doorntakken om de wilde dieren op afstand te houden. In de kraal staan hun huizen en een plek voor het vee. Hun huizen zijn gemaakt van gevlochten takken, waarvan de gaten zijn opgevuld met mest en modder. De huizen zijn ongeveer 15 vierkante meter groot (3m x 5m). Er zijn drie gedeeltes: •
slaapkamer voor de man
•
slaapkamer voor de vrouw een kleine, soort huiskamer met vuur
•
iets grotere kamer voor hun vee
Vastenactie RKPWA 2012
pagina 8
De vrouw en de kinderen slapen samen op een koeienhuid. Bij speciale gelegenheden slapen de man en de vrouw samen. Op het vuur koken ze eten. 's Nachts komt het vee in huis, zodat er niks mee kan gebeuren. Het vee heeft de grootste kamer. Een kamp voor de krijgers (ook morani genoemd) wordt "manyatta" genoemd.
Eten Maasaï eten bijna alleen maar vlees. Ze eten het vlees van koeien, geiten en schapen. Ze eten geen wilde dieren, vis of kip. Vroeger aten ze nauwelijks producten van de landbouw, zoals maïs. Nu eten ze 's morgens pap van maïsmeel. Ze eten niet veel groente en fruit. Toch zijn ze gezond. In de droge tijd, als de koeien weinig melk geven, drinken ze ook wel eens bloed van koeien. Het "laten bloeden van een koe" doen ze volgens traditie. Ze zoeken een gezonde koe uit de kudde. Ze binden de hals af met een riem. Dan schiet de eigenaar van de koe met pijl en boog in de hals van het dier. Ze vangen het bloed op in een kalebas. Als er ongeveer een halve liter in zit knijpen ze de wond even dicht, om het bloeden te laten stoppen en dan mag de koe weer bij de kudde. Een koe heeft er geen last van als deze een halve liter bloed verliest. Ze letten er wel op dat die koe niet nog een keer hoeft te bloeden in ongeveer vier weken. Ze doen melk bij het bloed en drinken het op. Maasaï houden van zoete dingen. Zoete thee betekent: welkom, en: het gaat mij goed. De melk lengen ze aan met de urine van koeien om verzuring door slechte bacteriën tegen te gaan. Ze verzamelen ook honing van grondbijen. Die zijn veel kleiner dan gewone bijen en ze steken niet. Hun honing zit ongeveer een meter diep in de grond. De honing wordt heel voorzichtig door de mannen opgegraven.
Vastenactie RKPWA 2012
pagina 9
Onderwijs De kinderen van de Maasaï gaan naar school. De eerste levensjaren blijven de kinderen bij de moeder. Op een leeftijd van 6 gaan ze naar een school die bij de betreffende stam hoort. Daar leren ze het alfabet, en de basis van het rekenen. Als de kinderen ouder worden gaan ze wandelend of met een schoolbus naar school. Afstanden zijn vaak groot en moeilijk te overbruggen. Het kind van de medicijnman wordt opgeleid tot medicijnman en kan de taak van zijn vader overnemen. •
Stichting Tanzania Support De kinderen gaan sparen voor ontbrekende, essentiële faciliteiten van de basisschool van Selela, een gemeenschap met ca. 5000 omwonenden. De basisschool van Selela telt tegenwoordig zo'n 1.200 kinderen, is in 1973 opgericht. Vooral sinds de invoering & controle op de leerplicht sinds ca. het jaar 2000 komen er (gelukkig) meer kinderen naar school. De basisschool is gratis. Wel wordt er van de ouders een bijdrage van € 2,50 (per jaar) voor de schoolmaaltijd, hout om te koken & bewaking van het terrein verwacht. Je krijgt op school voornamelijk 'ugali' te eten = puree van water en maismeel. Dat is vulling maar geen voeding, maar voor kinderen soms de enige maaltijd die ze per dag krijgen en daardoor natuurlijk een stimulans om naar school te komen.
Vastenactie RKPWA 2012
pagina 10
Maar naar school komen doen de kinderen sowieso heel graag, ze zijn ontzettend nieuws- en leergierig! Want wat wil je als het alternatief rondhangen en verveling is. Of voor meisjes: water halen, hout sprokkelen, op kleinere kinderen passen etc. Voor jongens: jongvee hoeden. Speelgoed is er niet. Sommige kinderen vermaken zich met gevonden doppen van frisdrankflesjes of lege conservenblikjes. Ze scharrelen langs de kant van de weg om plastic flessen van drinkwater te zoeken die toeristen die op safari gaan voor dit doel (met opzet dus) uit de auto gooien. Kinderen gaan in Tanzania vaak op latere leeftijd (gemiddeld 7 jaar) naar school want op die manier kun je wat later profiteren van de totale basisschooltijd. Want geld voor een vervolg op de middelbare school is er vaak genoeg niet, minder dan de helft stroomt door. Met 14 jaar houdt scholing dan dus op, je krijgt een certificaat. Naast de ouderbijdrage voor eten wordt er verwacht dat kinderen in een schooluniform naar school komen (kost kleine € 5,- op de markt), dat is verplicht in Tanzania. Maar zonder uniform zijn kinderen gelukkig ook welkom, want voor sommige families is die € 5,- niet eens op te brengen. De basisschool van Selela is een openbare school. De basisschool van Selela is berekend op 400 kinderen (waar er zoals eerder vermeld 1.200 komen), aan alles is dus tekort; kasten, stoelen, schoolbankjes, latrines, leraren, lerarenhuisjes enz. Sport- en spelmateriaal is er helemaal niet, evenals boeken. Het onderwijs verloopt via een schoolbord en krijtje, na de laagste groepen gebruiken kinderen een schriftje. De overheid betaalt per kind per jaar maar ca. € 2,50, waarmee 'het schip net niet zinkt', van onderhoud, verbetering of uitbreiding is echter amper sprake.
De gemeenteraad van Selela heeft zelf besloten om enige jaren geleden een dependance te bouwen in het buitengebied van Selela om op die manier zoveel mogelijk Maasai kinderen te bereiken die van heinde en verre dagelijks heen en terug komen lopen. En dit blijkt inderdaad een schot in de roos te zijn! De Ndinyika dependance begon 2 jaar geleden met alleen muren en een dak, een vrijwilliger als leraar, geen schoolbord en de kinderen merendeels op de grond gezeten omdat 12 bankjes niet voldoende was.
Vastenactie RKPWA 2012
pagina 11
Het lokaal voor groep ('Standard') 1 zit nu dagelijks mudvol met 95 kinderen. Er zitten wel 4 à 5 kinderen in 1 bankje. Meerdere vrijwilligers wisselen elkaar af en met hulp van de Stichting Tanzania Support zijn er meer schoolbankjes gekomen. Men wilde 1 januari jl. officieel beginnen met Standard 1 èn Standard 2. Dat betekent 95 + 110 leerlingen !
Onze Stichting zamelt dit jaar geld in voor de basisschool van Selela - de hoofdvestiging & de Ndiyika dependance - met steun van de bekende organisatie Wilde Ganzen. Deze organisatie is akkoord gegaan met ons projectplan van 1 jaar, dat betekent dat wij ons dit jaar verplichten om ruim € 7.000,- in te zamelen waarop Wilde Ganzen bij het behalen van dit resultaat ruim € 4000,- extra bijlegt (55% om precies te zijn). Tot nog toe hebben we ruim € 2.000,- ingezameld, ons projectplan loopt tot 23 augustus 2012.
Voor 1.200 kinderen zijn er zo'n 10 leraren beschikbaar, dat is natuurlijk niet genoeg en daarom hebben kinderen maar een deel van de dag les. De rest van de dag blijven ze wel op school of in een lokaal rondhangen, in de hoop op een sprankje aandacht of vermaak. Een leraar wordt van overheidswege naar een school uitgezonden, de overheid betaalt het salaris, de school moet voor huisvesting zorgen anders komt er geen leraar beschikbaar. De leraar neemt natuurlijk zijn gezin mee. Leraren worden slecht betaald. De RKPWA kan met de Vastenactie 2012 door het inzamelen van geld bijdragen aan het tegemoetkomen aan ernstige tekorten die er op de basisschool van Selela zijn. We willen het geld in het bijzonder gebruiken voor het afmaken van 1 lokaal (liefst 2) en 1 lerarenhuisje bij Ndinyika. Het is namelijk de wens dat de Ndinyika vestiging dit jaar met een gediplomeerde leraar en een vervolgklas gaat draaien. De gemeenschap is ondertussen met eigen inzet en zeer beperkte financiële middelen verder gegaan met het vervolmaken van het 1e klaslokaal. Door hout- en stroomgebrek is het zelf maken van schoolbankjes in Selela voorlopig niet aan de orde en betrekken we bankjes uit Arusha ad. € 25,- excl. transport, bij kleine zelfstandigen. Deze hebben ook 2 tafeltennistafels voor de middelbare school van Selela hebben gemaakt.
Vastenactie RKPWA 2012
pagina 12
Naast het inzamelen van geld, kunnen jullie ook denken aan het inzamelen van nuttige dingen die in de loop van de tijd met het vliegtuig meegenomen kunnen worden voor de basisschool - kleurrijke platen of posters (in geen enkel lokaal hangt iets aan de wand) - pennen, potloden, gummetjes, puntenslijpers, linialen - speelgoed of spelletjes zonder Nederlandse opschriften (en niet groot, zwaar, breekbaar of gevaarlijk), denk eens aan springtouwen bijv. - opblaas- of oppompbare ballen - Engelstalige kinderboeken of -tijdschriften (op basisschool is voertaal Swahili, op middelbare school Engels) Vanwege het gewicht, papier is zwaar, kunnen wij het beste zelf in Arusha schriftjes inkopen, papier is zwaar, vanaf € 0,05 p st. Daar kunnen we ook wat Engelstalige educatieve posters kopen. Wat is er een leukere vorm van betrokkenheid dan dat jullie ansichtkaarten opsturen; grappig, kleurig, van Nederland of de Veluwe, of (nog leuker) zelfgemaakt? Het adres is: Primary School Selela, PO Box 27, Arusha, Tanzania Foto's van jullie zelf opsturen kan natuurlijk ook.
Hoe kun je helpen en wat kun je doen? Het zou geweldig zijn als we voor Stichting Tanzania Support een geldbedrag bij elkaar kunnen krijgen. Het mooiste is als je wat van je vrije tijd gebruikt om geld te verdienen. Dat hebben al veel kinderen van de RKPWA tijdens
Vastenactie RKPWA 2012
pagina 13
vorige vastenacties gedaan. Als je aan klasgenoten vraagt hoe zij toen geld verdienden, kun je dat misschien op dezelfde manier doen. Je kunt ook aan je ouders vragen of zij ideeën hebben om geld te verdienen. Er zijn tips genoeg en hieronder staan er een aantal:
hond uitlaten
lege flessen inleveren en het statiegeld houden
auto wassen (als je lang genoeg bent)
auto stofzuigen
stoep of terras vegen
de afwas doen
je kamer een keer echt opruimen
winkelwagentjes terugbrengen naar de supermarkt voor 50 eurocent
de hele vastenperiode de vuilcontainer op de straat zetten en weer ophalen
Wat mag wel en wat kan echt niet. Het makkelijkste is om thuis klusjes te doen. Je maakt eerst met je ouders afspraken. Achteraf om geld vragen voor iets wat je altijd al doet, of wat je moet doen is niet eerlijk. Klusjes doen bij andere mensen overleg je altijd met je ouders. Zij bepalen immers wat je wel en wat je niet mag gaan doen. Zij spreken met je af waar en bij wie je om werkjes mag gaan vragen. Je ouders moeten altijd weten wat je doet en waar je bent! Als je bij anderen gaat klussen, laat dan altijd deze vastenactiekrant zien. Je vertelt dan hoe je heet en op welke school je zit. Het is niet de bedoeling dat je geld gaat ophalen. De vastenactie is geen collecte. Voor zo’n collecte heb je toestemming nodig van de burgemeester en die heb je niet. Leg de mensen uit dat je wilt klussen voor het geld. Hebben zij geen idee wat ze jou kunnen laten doen, dan kan je ze ook een karweitje voorstellen. Willen de mensen je toch geld geven zonder dat je gewerkt hebt, dan hoef je dat niet te weigeren. Het geld is immers bestemd voor een erg goed doel. Op de klusjeslijst laat je noteren wie, wat en hoeveel? Wie vroeg jou om een klusje te doen? Wat voor een soort werk deed je? En hoeveel geld kreeg je er voor? Na een tijdje kun je zien welk karwei het meeste geld opbrengt. Zorg er voor dat je niet al je verdiende geld mee neemt als je gaat werken. Als je het verliest heb je voor niets gewerkt.
Vastenactie RKPWA 2012
pagina 14
Informatie voor ouders VASTENACTIE KALENDER RKPWA 2012
Start vastenactie op school:
29 februari 2012
Geld inleveren bij de juf of meester:
4 april 2012
Rommelmarkt:
5 april 2012
Bekendmaking eindbedrag:
10 april 2012
Rommelmarkt Hoe gaat de rommelmarkt in zijn werk.
Het is de bedoeling dat kinderen spulletjes die ze niet meer nodig hebben en/of zelfgemaakte spulletjes gaan verkopen. Te denken valt aan overtollig speelgoed, boeken, tuinplantjes, lekkere dingen, enz. Vanwege de kans op knoeien is het niet toegestaan om in de lokalen drinken te verkopen. De verkoop is in principe in het eigen lokaal of in overleg met de leerkracht ergens anders. In de aula zal ook weer een ‘koek en zopie’-tent staan. Wilt u daar iets lekkers voor maken, bijv. taart, cake, koekjes, salade enz. vul dan de lijst in die bij het lokaal van uw kind hangt. Alle lekkernijen kunnen ’s morgens in de lerarenkamer worden gezet.
Vastenactie RKPWA 2012
pagina 15
De rommelmarkt begint om 13.30 uur en duurt tot 15.30 uur.
De opbrengst is helemaal voor de vastenactie. Wij hopen dat u uw kind stimuleert om te verkopen en natuurlijk hopen wij u deze middag ook op school te zien. Ook opa’s en oma’s, buren, oppassen, zijn van harte welkom. Heeft u nog vragen over deze rommelmarkt, kom dan gerust.
Heeft u ideeën om de rommelmarkt een andere dimensie te geven zonder dat het karakter verandert? Mist u iets in de totale opzet van de afsluiting van de vastenactie? Heeft u een verfrissend plan om de traditie op te pimpen? Laat het juf Aukje weten, of een van de groepsleerkrachten.
Links www.tanzaniasupport.org
www.vastenaktie.nl
www.rkpwa.nl
www.nl.wikipedia.org/wiki/Tanzania
www.Tanzania.startpagina.nl
www.landenweb.net/Tanzania
www.Tanzania.nl
www.Tanzania.starttips.com
www.worldcountries.info
Vastenactie RKPWA 2012
pagina 16
Vastenactie RKPWA 2012 Klussenlijst
van …………………………………………………….
Naam
Soort klus
Bedrag
Totaal:…………..…………………
Vastenactie RKPWA 2012
pagina 17