Spoordonk. Nieuwstraat 17, 5688 BD Oirschot. Tel

Contactblad voor de parochie St. Petrus en H. Bernadette in Oirschot/Spoordonk

SEPTEMBER 2013 Nieuwstraat 17, 5688 BD Oirschot. Tel. 0499-571250

Nieuwe naam voor de nieuwe parochie: ”SintOdulphus van Brabant”

De toevoeging ”van Brabant” kwam als geroepen: hiermee is verwarring met de voormalige Bestse SintOdulphusparochie geen probleem meer.

Hoewel we nog uitzien naar de datum van 1 januari 2015, het moment waarop de nieuwe parochie van Best, Oirschot, Spoordonk en De Beerzen echt gaat functioneren, is ze formeel reeds een feit. Mgr. Hurkmans heeft per 1 september de nieuwe parochie formeel opgericht en besloten om haar de naam te geven: Sint-Odulphus van Brabant. Natuurlijk werd het al door velen verwacht dat de nieuwe parochie de naam van Sint-Odulphus zou krijgen, en terecht. Het gaat immers om de oudste heiligverklaarde in Nederland die bovendien in deze streek is geboren en getogen én als pastoor heeft gewerkt. Daar kun je niet omheen! Toch waren er bedenkingen: er wás namelijk al een Sint-Odulphusparochie (in Best) en dat zou verwarring op kunnen leveren. Een gedetailleerde blik van een van de pastores op een oude prent in de basiliek van Oirschot, bracht uitkomst: op die afbeelding (in 1650 gemaakt door Pieter Claesz) staat namelijk de Latijnse naam: ”Odulphus Brabantus”. De toevoeging ”van Brabant” kwam als geroepen: hiermee is verwarring met de voormalige Bestse SintOdulphusparochie geen probleem meer. Bovendien drukt ”van Brabant” uit dat Odulphus er één van ons allemaal is: een Brabander in hart en nieren, die tegelijk openstond voor de wereld. Sint-Odulphus moet namelijk geboren zijn ongeveer op de plek waar nu de Odulphuskerk staat aan de Hoofdstraat in Best.

SEPTEMBER 2013 KLOKKEN van St. Petrus en H. Bernadette

1

Als jonge priester werd hij pastoor van Oirschot. Later werd hij kannunik in het Utrechtse Sint-Maartensklooster waar hij werd opgenomen in het plaatselijk kapittel. Fredericus van Utrecht stuurde hem naar Friesland, waar hij in Stavoren een Augustijnerkapittel stichtte. Later moest hij de streek ontvluchten voor de Noormannen. In Best, Oirschot en De Beerzen zijn verschillende ”sporen van Odulphus” te vinden: naast een straat, een kerk en een Scoutingafdeling die naar hem genoemd zijn, was er tot enkele jaren geleden ook een school naar hem genoemd. Daarnaast zijn er in Best, Oirschot en de Beerzen verschillende beelden en afbeeldingen van hem te vinden. Het jongste beeld van Sint-Odulphus dateert uit 1999. Het beeld van de hand van Toon Grassens was een geschenk van emeritus-pastoor Gerard Klomp aan de Oirschotse gemeenschap bij zijn afscheid in dat jaar. Het betreft een nog jonge Odulphus, die niet stilstaat maar als pelgrim onderweg is, naar nog onbekende doelen. Wat dat allemaal betekent weet hij nog niet, maar hij stelt zich open voor zijn roeping. Op zijn stok staan de namen gekerfd van dierbare mensen met wie hij verbonden is. Zijn wangen zijn even blozend als de appel waarmee hij vaak wordt afgebeeld: symbool van jeugdige onbevangenheid. Zo bezien blijkt deze ”oudste Nederlandse heilige” (feestdag: 22 juni) een actuele boodschap voor ons te hebben en mogen we best trots zijn, om onder zijn naam samen kerk te zijn in Best, Oirschot, Spoordonk en De Beerzen! Zoals al werd aangegeven, is de nieuwe parochie Sint-Odulphus van Brabant formeel opgericht. Tot 1 januari 2015 blijven de ”oude” parochies echter met een eigen bestuur functioneren. Ondertussen participeren uit elk bestuur afgevaardigden in een stuurgroep die de nodige voorbereidingen treft om over ruim een jaar goed van start te kunnen gaan. De pastores, die meer en meer in teamverband gaan werken, blijven zoals nu verbonden aan een eigen ”thuishaven”. Het pastoraal team wordt gevormd door: Pastor Leendert Spijkers, priester/pastoor en deken van het dekenaat Bladel/Oirschot Pastor Dré Brouwers, priester Pastor Wilfred van Nunen, diaken Aalmoezenier Paul Versteegh, priester Aalmoezenier Jan van Lieverloo, diaken 2

KLOKKEN van St. Petrus en H. Bernadette

SEPTEMBER 2013

In verband met de situatie in de voormalige St. Antoniusparochie in Best is er een vacature voor een medepastor, welke we op afzienbare termijn ingevuld hopen te zien. Pastor Wilfred van Nunen.

Vormelingen De vormelingen van dit jaar gaan, zoals altijd, sparen voor een sparen voor goed doel. Kenia Dit keer is het geld bestemd voor de kinderen in Kenia.

Een meisje, 18 jaar oud, woont in Kenia. Om precies te zijn net buiten het stadje Oyugis. Zij is lichamelijk gehandicapt, kan niet staan, niet zitten, en ligt de hele dag buiten op een stuk plastic of een jute zak. Haar moeder is weduwe, al oud, en kan niet goed voor haar zorgen omdat ze niet in staat is te werken op het land en de hele dag bij haar dochter in de buurt moet zijn om haar wat eten te geven en haar te verschonen. Voor deze mensen, moeder en dochter, is het Oyugis Integrated Project in Kenia, in touw. Zij geven van tijd tot tijd een zak mais, bonen of rijst aan de familie, en dank zij steun vanuit Nederland kan het meisje nu op een matras buiten liggen, en binnen slapen. Zo zijn er talloze kinderen die in armoede leven, of wees zijn doordat hun ouders aan aids of een andere ziekte zijn overleden. Zij wonen dan bij een tante of een buurvrouw, of een oma, en zij hopen naar school te kunnen. Dat is niet voor iedereen wegSchoolkleding, gelegd, want schoolkleding en schoolboeken kosten geld, een schoolboeken, maaltijd op school ook (thuis is er vaak geen eten genoeg). maaltijden Voor deze kinderen gaan de vormelingen sparen. kosten geld, Daarnaast is er nog een actie: Er is een school in de buurt van Oyugis waar de leerlingen computerles krijgen. Die lessen zijn er voor hen om er later mee te kunnen werken en er hopelijk een baan mee te kunnen vinden. Er komt waarschijnlijk spoedig contact tussen de kinderen in de computerklas en de vormelingen in Oirschot. Er vindt dan een overdracht plaats van cultuur en de kinderen leren van elkaar te corresponderen in het engels. Wordt vervolgd. Christianne van de Wal


3

Wereld Jongeren Dagen 2013: Rio de Janeiro Verslag van Inge van Haren, Spoordonk, 19 jaar oud.

4

Voorprogramma in Campo Belo Zesentwintig uur onderweg geweest vanaf het moment dat ik thuis opgehaald werd en het moment dat we uit de bus stapten voor de school in Campo Belo: dat was erg vermoeiend en indrukwekkend. En dit was dan alleen nog maar de heenreis. Aangekomen in Campo Belo stond er een hele groep dolenthousiaste Brazilianen op ons te wachten. Ze hadden allemaal muziekinstrumenten bij zich en deden dansjes voor ons. Voordat we het in de gaten hadden waren ze onze koffers naar binnen aan het dragen. Dit deden ze door middel van een rij te maken op de trap omhoog, om zo alle koffers door te geven; wat een gastvrijheid al meteen. En dan te bedenken dat het 2.00 uur ’s-nachts was. We werden op de binnenplaats ontvangen en wij gingen op zoek naar onze slaapplekken. Aan de ene kant van de school sliepen de jongens in klaslokalen en aan de andere kant van de school sliepen de meiden in klaslokalen. We kregen nog te eten en daarna mochten we dan toch eindelijk gaan slapen. De eerste week in Campo Belo waren we te gast in de school van de Kruisheren. Hier sliepen we, ontbeten we en hadden we de inleidingen en deelgroepsgesprekken. Vanuit de school gingen we elke ochtend een project bezoeken. De eerste dag hadden we in de avond de welkomstviering in het dorpje bij de kerk. Dit was niet te bevatten hoeveel mensen er naar toe kwamen alleen maar om ons te zien. Overal gingen we op de foto, werden er dansjes gedaan voor ons, werd er gezongen, werden er toneelstukjes opgevoerd, maar vooral de camera deed het erg goed. We hadden een viering in de kerk, dit was heel feestelijk en gezellig. Helemaal het tegenovergestelde van Nederland. Er werd heel veel gezongen en geklapt en ineens werd er gewoon midden in de kerk gedanst. Toen we de communie wilden gaan halen kwamen we er al snel achter dat het in Brazilië ook anders werkt. Iedereen loopt door elkaar heen en dat gaat allemaal goed. In Nederland gaat iedereen netjes georganiseerd rijtje voor rijtje naar voren toe. De Brazilianen zijn in dat opzicht best ongestructureerd, ze doen waar ze zelf zin in hebben, dit heeft dan ook wel weer iets om dat eens mee te maken. Kinderen dansen gewoon voor in de kerk of spelen met hun speelgoed, honden komen ook gewoon de kerk in gelopen en die worden niet weggestuurd. Dit kan allemaal daar, erg bizar om mee te maken maar wel erg leuk! Op de derde dag gingen we ons eerste project bezoeken: het Pastoral Care Centre (ouderenzorg). Het doel van de reis was om de handen uit de mouwen te steken en echt mee te gaan helpen. KLOKKEN van St. Petrus en H. Bernadette

SEPTEMBER 2013

Het is heel mooi om te zien dat de mensen hier echt met hun hart werken en het beste voor de zorgvrager willen.

We kwamen er al snel achter dat de Brazilianen dat niet wilden. Wij waren te gast en hoefden niet te werken was hun redenering; wij wilden daarentegen juist graag iets doen. We hebben eerst uitleg gekregen over wat er gedaan werd in dit centre. Hier zitten ouderen die zorgbehoeftig zijn. Het centre wordt beheerd door zusters, zij wonen hier ook. Verder zijn er vrijwilligers. Het is heel mooi om te zien dat de mensen hier echt met hun hart werken en het beste voor de zorgvrager willen. We hebben de huisjes gezien waar de mensen wonen, dit was erg schrikken. Ik heb zelf in de zorg gewerkt. Wij kennen tilliften, medicijnzakjes/bakjes, douchestoelen, armsteunen bij douche en toilet. Dit hebben ze in Brazilië allemaal niet, ze werken echt met de hand en hun eigen kracht. Dit is erg mooi om te zien, maar het maakt ook wel een enorme indruk dat de verschillen op de wereld zo groot zijn. Normaal zie je dit alleen op tv en nu sta je er zelf middenin. De projecten die we nog meer bezocht hebben zijn: Revalidatiecentrum voor chemisch verslaafden (drugsverslaafden); dit vond ik persoonlijk een van de indrukwekkendste projecten. Ik was bij een vrouwenkliniek (boerderij) waar vrouwen zaten van ongeveer 26 à 28 jaar die gemiddeld 4 jaar verslaafd waren en sinds een aantal maanden in de kliniek zaten. De meesten hadden kinderen die ze waren kwijtgeraakt aan het pleeggezin. De eerste vier maanden moeten ze daar blijven en mogen ze niet van de boerderij af. Hun familie mag een zondag in de maand op bezoek komen. Na 6 maanden mogen ze terug de maatschappij in en worden ze begeleid om hun goede leven weer op te pakken zodat ze niet opnieuw de fout ingaan. Deze kliniek is heel erg gericht op het geloof. Hier halen de vrouwen veel kracht en steun uit, dit is erg mooi om te zien. De opname daar is vrijwillig dus als ze weg willen mogen ze ook weg. De meesten willen dit echter niet want ze zeggen: “ze hebben hier alles wat we nodig hebben, een dak boven ons hoofd, eten, drinken, bezigheden en liefde van andere mensen en God”. De meeste van de vrouwen vallen ook niet meer terug in hun oude leven en blijven clean. Het derde project was Pastoral di Crianca. Dit project zorgt ervoor dat de kinderen in het dorpje niet ondervoed raken en dat ze voldoende eten en drinken binnenkrijgen. Dit was in het armste gedeelte van Campo Belo. Hier hebben we drie huisjes bezocht om het verschil te kunnen zien tussen heel arm, normaal, en rijk. Dit vond ik erg heftig om te zien. En toch is het ook heel mooi om te zien dat die mensen blij zijn met wat ze wel hebben, hier kunnen wij als Nederlanders veel van leren. Wees blij met wat je hebt, en niet met wat je wilt hebben. Wij heb-


5

ben bijna drie weken koude douches gehad waarvan je in het begin helemaal chagrijnig wordt maar na een keertje denk je beter dit dan niks en waardeer je de koude douche ook. Op donderdag zijn we naar Belo Horizonte gegaan. Deze dag heeft de RKK mij gevolgd en het filmpje is op youtube te vinden onder de naam: Zalige Brabander boeit Bossche pelgrims. Het vierde project was de koffiebonenplantage, dit was erg mooi om te zien. Het vijfde project was het bezoek aan de Jeugdgevangenis. Dit was ook erg mooi om te zien, maar de andere projecten hebben meer indruk gemaakt. Maar het is zeker de moeite waard geweest. Verder bestond elke dag tijdens het voorprogramma uit ’s-ochtends een eucharistieviering of ochtendgebed. Deze waren facultatief. Een inleiding met elke dag een andere onderwerp. Deze werden gevolgd door deelgroepsgesprekken in groepjes van tien. ’s-Middags werd er in de parochie waar we die dag te gast waren geluncht. Dit bestond altijd uit rijst met bruine bonen en elke keer een ander soort vlees en salade. Dit eten kregen we in de avond ook. We hebben dus 1,5 week alleen maar rijst met bruine bonen gegeten in de middag en de avond. In de avond hadden we meestal nog een viering in de parochie waar we te gast waren, met veel dans, muziek en dansjes die ons geleerd werden.

Overal kwam je weer andere nationaliteiten tegen, er werd gezongen, gedanst, op de foto gegaan maar vooral veel geruild.

6

Rio de Janeiro Na een uurtje of zes à zeven in de bus te hebben gezeten kwamen we dan toch eindelijk aan in Rio de Janeiro. Onze verwachtingen waren hoog gespannen, helaas regende het heel hard en was de stemming niet echt optimaal, aangezien iedereen moe was van de busreis. De eerste ochtend konden we onze Wereld Jongeren Dagen(WJD)rugzak ophalen waarin wat boekjes zaten om de vieringen te kunnen volgen, een drinkzak, een houten kruisje, een pinpas om te kunnen eten, een ov-chipkaart, en een ontbijtkaart. Om 9.00 uur begon de Catechese, deze hebben we drie gehad. Die werden gehouden door drie Nederlandse Bisschoppen. Dit was erg interessant. Daarna hadden we deelgroepsgesprekken, een kwartiertje pauze en dan nog een eucharistieviering. Rond 13.00 uur waren we klaar om de stad in te gaan. Helaas zaten we 30 km van het centrum af en waren we twee uur aan het reizen met de bus. Aangezien wij niet de enige pelgrims waren, was het altijd erg gezellig in de bus en op het busstation. Overal kwam je weer andere nationaliteiten tegen, er werd gezongen, gedanst, op de foto gegaan maar vooral veel geruild. Ik had twintig klompjes aan een sleutelhanger bij me en ik heb ze allemaal geruild. Rio de Janeiro is een gigantische stad, met gigantisch veel KLOKKEN van St. Petrus en H. Bernadette

SEPTEMBER 2013

mensen zo tijdens de WJD. We zijn naar de openingsviering op het Copacabana strand gegaan, helaas regende het maar dat mocht de pret niet drukken, een poncho aan en een paraplu en we kunnen gewoon verder zingen. De openingsviering was erg mooi en goed te volgen op een van de grote schermen die verspreid stonden over het 4 km lange strand. Op vrijdagavond zijn we naar de Corcovado gegaan, dit is de berg waarop Christus de Verlosser staat. Dit was echt geweldig om te zien. Het beeld dat je altijd op internet ziet of op tv of films daar sta je nu gewoon onder. Het is gigantisch groot, net zo hoog als de kerktoren in Oirschot. Wij waren ’s-avonds gegaan dus konden wij Rio ook nog verlicht zien, echt een geweldige ervaring. Toen we op de dag van de kruisweg op weg waren naar het strand om te gaan kijken, kwamen we ineens tot de conclusie dat we naast de Pausroute We hebben een stonden. Ik heb de Paus op twee meter afstand gezien en nog een pelgrimstocht mooie foto kunnen maken ook. gelopen van 10 km, dit was erg Na deze ervaring was mijn WJD wel echt compleet. Ik heb hem vermoeiend daarna nog twee keer gezien. Echt heel onwerkelijk dat de nieuwe maar wel een Paus gewoon voorbij komt gereden zonder kogelwerend glas in zijn heel bijzondere Pausmobiel en met 15 rennende beveiligers voor hem omdat hij zo ervaring. hard voorbij gereden komt, binnen twee seconden is hij voorbij. De laatste avond was de avondwake met de Paus, dit heb ik helaas niet zo goed kunnen zien. We hebben een pelgrimstocht gelopen van 10 km, dit was erg vermoeiend maar wel een heel bijzondere ervaring. Toen we bij het strand aankwamen was het al zo druk dat we niet meer bij een scherm konden zitten. Natuurlijk wilden wij op Copacabana overnachten dus had ik mijn slaapzak meegenomen. De volgende ochtend werd ik om 6.00 uur wakker met een heel mooie zonsopgang, hier heb ik een foto van gemaakt en ben weer opnieuw gaan slapen. Een uur later werd ik wakker van alle mensen die ontwaakten uit hun slaap en begonnen te dansen of te bidden, een erg bijzonder gevoel is dit. Dit was echt het allermooiste moment van de WJD: wakker worden op Copacabana en met iedereen de slotviering vieren samen met de Paus en 3,5 miljoen andere jongeren. Dit is een ervaring om nooit meer te vergeten, en ik ben ontzettend blij dat ik hieraan heb mogen deelnemen! Over drie jaar op naar Krakau in Polen. Aan alle jongeren die dit lezen, ga zeker mee want het is echt de moeite waard en zo’n geweldige ervaring!!


7

Nieuw koor in de nieuwe parochie zoekt een naam

Dat het niet alleen nodig, maar ook goed en plezierig is om samen te werken, is duidelijk. Vanuit die positieve gedachte is gewerkt aan een nieuwe parochie Sint-Odulphus van Brabant, waar de geloofsgemeenschappen van Best, Oirschot, Spoordonk en de Beerzen deel van uitmaken. Sommige groepen uit die gemeenschap hebben elkaar reeds gevonden. Zoals de koren Carpe Diem uit Oirschot en The Singing Voices uit Spoordonk. Enerzijds uit nood geboren - de dirigente van Carpe Diem is er afgelopen jaar mee gestopt - en anderzijds vanuit het besef, dat samen sterk maakt: méér stemmen en méér muzikale begeleiding; een nóg krachtiger en enthousiaster geluid! En dat onder de kundige en bezielende leiding van Annemarie Markgraaf. Zo gaan Carpe Diem en The Singing Voices als nieuw koor verder. En bij een nieuw koor hoort óók een nieuwe naam. Daarom nodigen alle leden van het nieuwe koor u uit om ideeën voor een nieuwe naam aan te dragen. Men hoopt mede dankzij u een naam te kunnen uitkiezen, die nét als het koor klinkt als een klok! Suggesties voor een naam voor het nieuwe koor kunt u mailen naar [email protected] Het nieuw koor hoopt op een bíjna volle mailbox! Pastor Wilfred van Nunen.

Troostbomen als druppels goud hangen de kegels aan de dennenbomen; tegen het ochtendblauw lijken het tranen van zware dromen; zachtjes bewegen zij zich voor degene die het ziet, hoe zij solidair zijn met ieders verdriet; 8

ganzen beroeren het luchtruim om hen heen, voltooien het beeld dat zich nestelt, puur en sereen in mijn ogen; ik ervaar de troostende kracht, waarop de mens, in al zijn verdriet en onmacht, wacht.


SEPTEMBER 2013

Heeft U interesse om met ons mee te gaan naar

Via dit formulier peilen we hoe groot de belangstelling is en welke manier van reizen de voorkeur heeft. De definitieve inschrijving voor de bedevaart is mogelijk vanaf 1 september 2013 tot 1 maart 2014. Verdere informatie is verkrijgLOURDES ? baar bij onderstaande contactpersonen. Van 26 april tot en met 3 mei 2014 organiseert het bisdom van ’s-Hertogenbosch een diocesane bedevaart naar Lourdes met naar verwachting ongeveer 1000 deelnemers. Onze bisschop, mgr. drs. A.L.M. Hurkmans, nodigt alle nieuwe parochies in zijn bisdom uit om met hem mee te pelgrimeren. De Nieuwe Parochie Sint Odulphus van Brabant (bestaande uit Best, Oirschot, Spoordonk, Oost-,West- en Middelbeers) wil graag op die uitnodiging ingaan en hoopt samen met pastoor Spijkers met een flinke groep deel te nemen. Onze groep zit bij elkaar in hetzelfde hotel. Deelname aan de bedevaart kost 869 euro per persoon op basis van een tweepersoonskamer en volpension. Exclusief reis- en annuleringsverzekering. De Bedevaart wordt georganiseerd door de VNB in Den Bosch. Laat U ons weten of U interesse heeft om met ons mee te gaan? Ik denk erover om mee te gaan: Naam: ....................................................................................... Adres: ....................................................................................... Woonplaats: .............................................................................. Telefoonnummer: ..................................................................... E-mailadres: .............................................................................. Er zijn 4 mogelijkheden om deel te nemen. 1. Per TGV van 26 april tot 3 mei. We gaan dan per bus naar Tourcoing in Noord Frankrijk en vandaar overdag met de TGV naar Lourdes. 2. Per vliegtuig: van 27 april tot 2 mei. 3. Per bus: van 25 april tot 3 mei. Wat heeft Uw voorkeur: TGV / BUS / VLIEGTUIG (doorhalen wat niet van toepassing is)


9

Ook voor 4. Ook als u zorg nodig heeft kunt u met de bus naar Lourdes. mensen die zorg De VNB Lance is een bus die plaats biedt aan pelgrims, die nodig hebben. zorg nodig hebben, die van een (elektrische) rolstoel gebruik maken of die liggend vervoerd moeten worden. Ook begeleiders kunnen met de VNB Lance meereizen. Medische en verpleegkundige zorg is aanwezig tijdens de busreis en in Lourdes. Ik heb zorg nodig: ........................................................ Ja/nee Ik maak gebruik van een elektrische rolstoel: ........... Ja/nee Ik moet liggend vervoerd worden: ............................. Ja/nee Ik ga in de VNB Lance bus mee met die zorg nodig heeft: ........... Ja/nee (doorhalen wat niet van toepassing is)

Ga je mee als Tijdens de bisdombedevaart zijn er twee manieren om als vrijvrijwilliger? williger mee te gaan, te weten binnen de parochiegroep en als vrijwilliger aangesteld door VNB. Vrijwilligers die mee willen binnen de parochiegroep kunnen bijvoorbeeld mee als rolstoelduwer, als persoonlijke verzorger van een pelgrim, etc. Voor deze vrijwilligers geldt helaas geen functietarief. Ik wil als vrijwilliger mee binnen de parochiegroep:...Ja/nee (doorhalen wat niet van toepassing is)

Vrijwilligers die meegaan in functie van de VNB betalen het tarief van € 309,00. Dit is voor de vrijwilligers die werkzaam zijn in het Accueil/zorghotel en voor artsen, verpleegkundigen, hotelleiders en pastores. Om in functie als vrijwilliger mee te gaan, kan men zich opgeven bij Roosmarie Manders van de VNB [email protected] bij voorkeur voor eind september, begin oktober. Geïnteresseerden krijgen vervolgens een informatiepakketje toe gemaild met informatie over de verschillende functies en een intake formulier. Half november gaat de VNB de inventarisatie van vrijwilligers doen. Vrijwilligers die als zodanig bij de VNB bekend zijn krijgen een uitnodiging om zich op te geven en hun voorkeur uit te spreken voor reisdatum en functie. Uiterlijk eind december wil de VNB iedereen berichten in welke reis ze zijn ingedeeld, hierbij uitgaande uiteraard van de voorkeur. Jongeren zijn Ook speciaal in deze bedevaart willen we proberen zoveel moook van harte gelijk jongeren enthousiast te krijgen om mee te gaan. Zij verwelkom. blijven in het hotel van de parochiegroep en kunnen hun diensten aanbieden als bijv. rolstoelduwer. 10


SEPTEMBER 2013

Voor hen zal er op enkele momenten binnen de bedevaart een apart programma georganiseerd worden, maar in principe maken ze deel uit van de parochiegroep en volgen daarmee het programma. Voor deze jongeren geldt het speciale tarief van € 590,00 met als doel dat de jongere zelf € 295,00 betaalt en de parochie de andere helft. Voor maatschappelijke stagiaires geldt hetzelfde. Het jongerentarief is tot 27 jaar. Kinderen t/m 12 jaar betalen € 499,00 waarvan ze zelf ook € 295,00 betalen en het restantbedrag zoals omschreven bij de jongeren. Ik wil als jongere mee met de Lourdesbedevaart: ....Ja/nee Ik wil als kind mee met de Lourdesbedevaart: ..........Ja/nee Ik wil als maatschappelijke stagiaire mee met de Lourdesbedevaart: ...........Ja/nee (doorhalen wat niet van toepassing is)

Met vriendelijke groeten, Coordinator: Pastoor Spijkers Nieuwstraat 17a 5688 BD Oirschot Tel. 06 5501 9913 [email protected] WILT U DIT FORMULIER INLEVEREN BIJ EEN VAN de Contactpersonen voor de Bisdom parochie Bedevaart van 26 april t/m 3 mei 2014 Parochie H. Bernadette te Spoordonk Sjan Smetsers Beerseveld 3 5688 JD Spoordonk 0499-572677 (geen computer) Parochie St. Petrus te Oirschot Annelies van de Ven Nieuwstraat 2 5688 BE Oirschot 0499-576072 [email protected] SEPTEMBER 2013 KLOKKEN van St. Petrus en H. Bernadette

11

Hoop op een Onderstaande tekst is gelezen tijdens de Startviering op nieuwe 8 september toekomst Ik hoop op een toekomst, waarin alle bittere woorden uit de

mond genomen worden. Overal: in ieder huis, in iedere stad, in elke straat. En dat de één tegen de ander kan zeggen: Ik hoop op een nieuwe toekomst, waar alle harten worden gevuld met tederheid en waar de handen gaven van vriendschap zijn. Ik hoop op een massa nieuwe kansen, wanneer de rijke, zich schamend over zijn rijkdom, afstand zal doen van macht en bezit en naar de arme zal gaan met de woorden: Ik hoop op een nieuwe toekomst. Vergeef me, dat ik te veel voor mezelf nam. Ik zal aan jouw tafel gaan zitten met hetzelfde brood en met bloemen van vrede in de zon. Ik hoop op een nieuwe lente over de wereld, waar iedere soldaat zijn wapen in de grond steekt en naar de zichtbare en onzichtbare vijand zal roepen: Ik hoop op een nieuwe toekomst. Ik zal je niet doden. Ik zal je geen kwaad doen. Ik heb vertrouwen in de toekomst. Laten we dit doorgeven aan elkaar, zonder woorden. Zeg het met een glimlach, met een gebaar van verzoening, met een handdruk, met een klop op de schouder, met een spontane omhelzing, met een kus, met een ster in je ogen. Zeg het voort met duizend kleine attenties, elke dag opnieuw. Want zo bouwen we aan een nieuwe toekomst.

Algemene Algemene gegevens parochie St. Petrus en H. Bernadette: parochie- Pastoraal-centrum: op werkdagen open van 9.00 -- 12.00 uur en gegevens elke donderdagavond van 18.30 tot 19.30 uur. Nieuwstraat 17, 5688 BD Oirschot. Tel: 0499 57 12 50. E-mail: [email protected] Internet: www.petrusparochie.nl en www.bernadetteparochie.nl Pastores: L. Spijkers (priester) Nieuwstraat 17A, 5688 BD Oirschot, tel: 0499 57 12 50, fax: 0499 57 73 57. E-mail: [email protected] W. van Nunen (diaken), de Rentmeester 3, 5688 VN, Oirschot, tel: 0499 57 02 60. E-mail: [email protected]

12


SEPTEMBER 2013

50 keer Rijwielbedevaart TilburgKevelaer

21 september 2013 reed ik voor de 50ste keer mee met de Rijwielbedevaart Tilburg-Kevelaer naar Maria van Kevelaer. Het begon in de jaren 60 toen ik nog thuis woonde. Daar we thuis een boerderij hadden, moest er in de vakantieperiode geoogst worden en mocht men niet met vakantie. We mochten wel op bedevaart in die tijd. Daarom besloten we met enkele jongelui met de fiets naar Kevelaer te gaan in Duitsland. Omdat de tocht naar Duitsland ging en we gingen overnachten in een echt hotel zagen wij het als een vakantietrip. Op 14 augustus 1962, daags voor Maria Hemelvaart vertrokken we om 22.00 uur vanaf de kerk van het Heike in Tilburg voor de lange tocht van 100 km. naar Kevelaer. Voorop reden 4 bazuinblazers, die in elk dorp dat ze passeerden hun trompetten lieten schallen. Daarachter reden 2 fietsers met vaandel en met het Mariabeeld, versierd met bloemen. Hierachter volgden de bedevaartgangers met hun blauwe petten op. Onderweg werden er diverse rozenhoedjes gebeden. Om 2.00 uur ’s-nachts was er een H. Mis in Handel en werd er een van huis uit meegenomen broodje genuttigd. In Vierlingsbeek gingen we met de pont over de Maas en op 15 augustus om 8.30 uur arriveerden we in Kevelaer. Dit was toen nog een heiligendag(zondag). Daar namen we deel aan de kruisweg, de processie, de hoogmis en het lof, samen met ons eigen Kevelaerkoor, de voetgangers- en busbedevaart, die ook vanuit Tilburg in Kevelaer gearriveerd waren. Na de overnachting in Kevelaer gingen we als fietspelgrims om 7.00 uur naar de H. Mis. Daarna ontbijt en het smeren van brood voor de terugweg. Alles werd van huis uit meegenomen, brood, boter, beleg en gekookte eieren. Rond 9.00 uur namen we afscheid van Maria met een eigen Kevelaerlied en reden we huiswaarts. Toen 15 augustus als heiligendag werd afgeschaft, reden we voortaan het eerste weekend van september naar Kevelaer. Later werd het verzet naar het tweede weekend in september. Ook reden we een andere route, niet meer ’s nachts, maar overdag. De bazuinblazers en het beeldje met vaandel gingen niet meer mee op de fiets. Onderweg werd het rozenhoedje ook niet meer gebeden. Daar het verkeer steeds drukker is geworden, worden we nu op alle kruisingen veilig overgezet door brigadiers. De rijwielherstellers fietsen nog steeds mee en er is een bezemwagen als men niet meer verder kan.


13

….met z’n allen onderweg naar Maria van Kevelaer om steun, troost en dankbaarheid….

In Kevelaer zijn alle diensten hetzelfde gebleven. In de loop der jaren is het aantal fietspelgrims afgenomen en weer uitgebreid, met als dieptepunt 17 deelnemers en als hoogtepunt 200. Als enige van de jongelui uit 1962 ben ik al die jaren mee blijven rijden. Eerst met mijn buurmeisje, die 21 september ook 50 jaar mee reed, later met mijn man Theo, die tevens rijwielhersteller is en vanaf 1987 samen met onze dochter die 21 september voor de 25ste keer mee reed. Onze kleinzoon Bram reed voor de eerste keer mee. Zo hopen we de traditie voort te zetten. In het bijzijn van onze familie en alle fietspelgrims zijn we door de voorzitter van onze rijwielbedevaart in de basiliek gehuldigd met een zilveren medaille met de beeltenis van Maria van Kevelaer. Door de jaren heen moeten we nog steeds zelf trappen, door weer en wind. Rangen en standen verdwijnen op deze tocht, want we zijn met z’n allen onderweg naar Maria van Kevelaer om steun, troost en dankbaarheid in het leven dat niet altijd over rozen gaat. Voor de 50ste keer vooral uit dankbaarheid, voor de 50 jaren, dat ik aan deze tocht in goede gezondheid heb kunnen deelnemen en voor de vriendschap die ontstaan is met vele pelgrims. Mien Kools – Broeders.

Vastenactie Het duurt nog een hele poos maar het is iets om nu al te over2014 denken en in de agenda te plaatsen: volgend jaar wordt de vastenactie gehouden voor 3 projecten in Indonesië. Het gaat om een project van de Beerzenaar Piet van Hoof, een ander van de Beerzenaar frater Ad Hems en tenslotte het project van de Oirschotse Marjanne Oomen. Het gaat bij alle drie om kleinschalige projecten en de coördinatie ligt bij Oirschottenaren. Op de eerste maandag na carnaval wordt de informatieavond gehouden over deze drie projecten. In de volgende Klokken van… hoort u meer over de inhoud van de projecten, de lokatie, etc. Van belang is te weten dat voor de organisatie van de vastenactie (het geheel aan info, de collecte, etc.) de MOV de Beerzen en de Werkgroep Kerk en Wereld Oirschot nauw samen gaan werken.

14


SEPTEMBER 2013

Redactie ”KLOKKEN van St. PETRUS en H. BERNADETTE” is het contactblad voor de parochie St. Petrus en H. Bernadette in Oirschot en Spoordonk. Verschijnt 4 maal per jaar. Redactieadres: Nieuwstraat 17, 5688 BD Oirschot. Redactieleden: Piet van den Akker, Mien Kools, Norbert van Luxemborg, Piet Nouwens, Wilfred van Nunen, Annie Smetsers en Christianne van de Wal. Uw eventuele bijdrage voor het volgende parochieblad kunt u tot uiterlijk 25 november inleveren bij de redactie of via E-mail: [email protected] of: [email protected]

Website Kijk ook eens op onze parochie websites: www.petrusparochie.nl parochie

www.bernadetteparochie.nl

DOPELINGEN PAROCHIE ST. PETRUS en H. BERNADETTE

26 mei: Dilayla Helmerich

19 juli:

Natalia Vargas Garcia.

09 juni: Teun van Gerwen

21 juli

Pleuni Kemps.

09 juni: Daan Dekkers.

28 juli:

Liz van Stiphout.

09 juni: Hidde Deenen

04 augustus:

Isabel Kox.

16 juni: Daan van Gerven.

04 augustus:

Valerie Kox.

30 juni: Jens van Kollenburg.

04 augustus:

Thies v. Kollenburg.

30 juni: Mayke van den Bosch.

11 augustus:

Eef van der Wegen.

30 juni: Jules de Bresser.

11 augustus:

Suus Verspeek.

14 juli:

Lenne van de Kerkhof.

25 augustus:

Job van der Hijden.

14 juli:

Luca van Loon.

25 augustus:

Nino van der Hijden.

14 juli:

Lana Hoppenbrouwers.

25 augustus:

Joe van den Aker.

14 juli:

Wout van de Schoot.


15

OVERLEDENEN PAROCHIE H. BERNADETTE 07-06-2013. Gerrit van Diesen. 85 jaar. Gerrit is geboren en getogen in Spoordonk. In 1956 nam hij de boerderij van zijn vader over. Het werk op de boerderij was zijn lust en leven. In 1980 zette hij het bedrijf voort aan de Hakkelaren, samen met zijn neef Piet. Daarnaast werkte hij graag in het bos en legde op zijn tijd een kaartje met z’n vaste kaartmaten. Later is hij verhuisd naar St. Joris, maar z’n interesse in het boerenleven bleef hij tot het laatst behouden. Moge hij rusten in vrede. 08-06-2013. Kees Beekmans, echtgenoot van Miet Erven. 86 jaar. Het boerenleven was Kees op het lijf geschreven. Toen hij 56 jaar geleden trouwde met Miet begonnen ze samen een boerderij op de Kattenberg. Ze kregen 6 kinderen en 15 kleinkinderen. Hij was een opa met gevoel voor humor. Kees was een echte buitenmens. Paarden waren zijn grote hobby, maar hij hield ook van kaarten en dansen. Toen hij de ziekte van Parkinson kreeg moest hij een stapje terug doen. Ook de verhuizing naar ”Turp” was een grote verandering voor hem. Zijn pretoogjes is hij echter nooit kwijt geraakt. Samen met al zijn dierbaren heeft hij een mooi leven gehad. 10-06-2013. Piet van de Wal. 68 jaar. Piet was de jongste van 7 kinderen. Naar school gaan was niet zijn grootste hobby. Zijn hart lag bij de motoren. Vele jaren was hij een populaire coureur. Piet was zowel op de racebaan als daarbuiten een markant persoon. Ook in de wereld van sportwagens en Jaguaronderdelen lag zijn passie en bouwde hij een succesvol bedrijf op. Piet leefde zijn leven op zijn eigen manier en genoot van de vele (kleine) dingen, elke dag weer. Zelfs toen hij langdurig ziek was zei hij: ”ik heb een mooi leven gehad!” 26-06-2013. Johan van de Pol. 33 jaar. Opgegroeid in Spoordonk, ging Johan al op jonge leeftijd werken in de bouw. Daar promoveerde hij al snel tot leermeester. Hij woonde in dezelfde straat als zijn zusje, die als een tweede moeder voor hem zorgde. Hij verbouwde zijn huis tot in de puntjes. Hij was ijdel en zag er altijd piekfijn uit. Toen hij ernstig ziek werd, klaagde hij nooit, het ging altijd goed met hem, als je er naar vroeg. Zijn vrienden waren zijn beste maatjes. Hij is tot het laatst omringd geweest door mensen die van hem hielden en hem erg zullen missen. Bedankt Johan. Je bent een voorbeeld voor velen. 06-08-2013. Tonnie van Brunschot, echtgenote van Christ van der Heijden. 74 jaar. Tonnie groeide op in de Notel, in Oirschot. Op 16 jarige leeftijd ging ze werken op de boerderij bij haar zus Sjaan. In 1962 trouwde ze met Christ en gingen ze boeren in Spoordonk. Samen kregen ze 3 zonen en 7 kleinkinderen. Tonnie hield van kaarten, toneel spelen, volksdansen en jeu des boules. Ze ging graag naar Lourdes, met deze bedevaartplaats had ze een speciale band. Ruim 5 jaar geleden werd ze getroffen door een herseninfarct, dat haar hele leven veranderde. Ze werd een permanent bewoner van Huize Liduina in Boxtel. Ondanks haar beperkingen was ze altijd positief en vrolijk. Nadat er steeds meer functies uitvielen is zij op 74-jarige leeftijd rustig en vredig ingeslapen. 16


SEPTEMBER 2013

HUWELIJKEN PAROCHIE ST. PETRUS 25 mei: Ruud Donkers en Judith van Overbeek 01 juni: Roel Habraken en Carolien Rijnders. JUBILEA PAROCHIE ST. PETRUS 22 juni: 50-jarig huwelijk Jos van de Broek en Jo Robben. 28 juli: 60-jarig huwelijk Jan en Reina van Rulo. 27 augustus: 50-jarig huwelijk Pieter van den Akker en Diny Sterke. OVERLEDENEN PAROCHIE ST. PETRUS 22-05-2013. Toon van de Schoot, weduwnaar van Toos Liebregts, 94 jaar. Toon was een hardwerkende man en heeft zijn kinderen de kansen geboden om te komen waar ze nu zijn. Voor zijn zoon en andere kinderen met een beperking heeft hij zich zijn leven lang ingezet. Hij was mede-oprichter en prominent lid van Gilde Sancta Barbara en is daarvoor met een koninklijke onderscheiding beloond. Hij was recht-door-zee, vooruitstrevend en sociaal betrokken. Een gewone, eenvoudige, hartelijke man is van ons heengegaan. 31-05-2013. Antoon van Laarhoven, echtgenoot van Jeanne Vriens, 84 jaar. Antoon was metselaar en later aannemer samen met zijn broers. Hij was vader van vier kinderen en een lieve, grappige opa voor zijn kleinkinderen. Hij genoot erg van de natuur, van zijn wei met stal in de Mortelen en van zijn paarden. Met zijn kinderen ging hij in het weekend graag zeilen of schaatsen. Hij was een echte levensgenieter. 01-06-2013. Gijs Vogels, echtgenoot van Ria Nouwens, 68 jaar. Gijs was een opgewekte man, vader en opa. Hij hield van fietsen in de natuur, lekker rommelen in de garage en wroeten in de tuin. Een ritje in de auto en koffie op een terras. Praten over hoe het vroeger was en hoe het later zou moeten worden. Zijn onomkeerbare ziekte heeft hij moedig gedragen Altijd was hij positief en bleef zeggen: ”het komt goed, we zien elkaar nog….. toch.” 09-06-2013. Jan van Gerven, weduwnaar van Marietje van Oers, 88 jaar. Jan was een rustige, eenvoudige, hardwerkende man. Hij was gelukkig met zijn gezin en later trots op de kleinkinderen. Hij had humor en had graag mensen om zich heen. Het overlijden van zijn vrouw heeft hem veel verdriet gedaan, maar door zijn geloof kon hij hierin berusten. Hij genoot van de natuur en had oog voor alles wat daarin ontluikt. Hij straalde rust en vertrouwen uit. 10-06-2013. Bart Lips, zoon van Bart en Mariken Lips – Priem, 31 jaar. Bart was een lieve, gevoelige jongen vol humor. Hij had een overdosis aan verstand, waardoor hij in zijn schooljaren niets hoefde uit te voeren. Op een paar puntjes na miste hij het VWO en gaf het studeren op. Hij had allerlei baantjes en was gelukkig. De afhankelijkheid van wiet bracht hem steeds verder in de problemen. Er werd hulp geboden door SEPTEMBER 2013 KLOKKEN van St. Petrus en H. Bernadette

17

zijn familie en door professionals. Na verloop van tijd leek hij zijn draai gevonden te hebben, maar het was niet zo. Uit zijn afscheidsbrief spreekt liefde, warmte en berusting. Hij heeft zijn rust gevonden en zal vreselijk gemist worden. 13-06-2013. Nellie Verbeek, weduwe van Martien Driessen, 81 jaar. Nellie was een krachtige, vriendelijke vrouw die veel zorg had voor haar gezin. Ze hield van gewone, kleine dingen, zoals de bloemen in de natuur. Ze was heel handig met naald en draad en genoot van de kinderen, die in haar snoepwinkeltje kwamen. Ze vond het ook gezellig om een kaartje te leggen met vrienden en bekenden. Regelmatig bezocht ze de H. Eik om een kaarsje te ontsteken. Ze was een trotse oma en superoma. De laatste maanden ging haar gezondheid hard achteruit en ze is in het bijzijn van haar kinderen rustig heengegaan. 18-06-2013. Piet van de Schoot, echtgenoot van Zus Roozen, 90 jaar. Piet was een eenvoudige, hardwerkende man die van de natuur en het boerenleven hield. Na zijn werkzame leven bij de MCB, de NCB en in de bouw ging hij graag naast zijn werk op de boerderij autoritten en lange fietstochten maken. Zijn gezin was zijn alles en zijn kleinkinderen hadden een fijne opa. Toen zijn gezondheid minder werd kon hij niet meer thuis wonen en is hij opgenomen in het verzorgingshuis. 18-06-2013. Cees van Hout in liefde verbonden met Bernadette van Dooren, 59 jaar. Cees was een goede man, vader en trotse opa. Hij werkte in de psychiatrie en had veel interesse in de politiek, voetbalver. ”de Bocht”, gilde St. Joris en een spelletje kaarten. Samen met Bernadette had hij oud willen worden en hun huwelijk stond gepland. Helaas is hij onverwachts van ons heengegaan. 20-06-2013. Elise Donders, weduwe van Gerard Lasance, 91 jaar. Weggaan Weggaan is iets anders dan het huis uitsluipen Zacht de deur dichttrekken achter je bestaan en niet terugkeren. Je blijft iemand op wie wordt gewacht. Weggaan kun je beschrijven als een soort van blijven. Niemand wacht want je bent er nog. Niemand neemt afscheid want je gaat niet weg. Rutger Kopland 19-06-2013. Marietje van Keulen, echtgenoot van Leo Oomens, 90 jaar. Marietje was ruim 65 jaar getrouwd met Leo. Samen kregen ze drie dochters en namen ook de zorg op zich van een nichtje, dat wees geworden was. Marietje was een lieve oma. Ze kon goed koken, haken, breien en naaien. Ze bakte mooie taarten en was de regelaar van het huishouden. Ze is heel rustig van ons heengegaan. 03-07-2013. Riekie van de Ven, echtgenote van Jan van de Berk, 59 jaar. Riekie was een lieve vrouw, moeder en oma. Ze was vriendelijk, gedienstig, zorgzaam en bescheiden. Ze werkte in de huishoudelijke dienst op Zonhove en had altijd een vriende-lijk

18


SEPTEMBER 2013

woord voor de bewoners en collega’s. Ook op ’s-Heerenvijvers bij de familie Eysbouts was ze graag gezien. In het bijzijn van Jan en de kinderen is ze vredig heengegaan. 03-07-2013. Hans van der Vleuten, 41 jaar. Lieve Hans, Veel te jong ben je van ons heengegaan, Slechts 41 jaar mocht je bij ons zijn. Toch heb je zo intens geleefd, overvol van liefde en acceptatie. Altijd jouw glimlach, soms een traan. In liefde ben je ontslapen. In rust ben je heengegaan. Wij zullen jou bij ons dragen. 18-07-2013. Leo van Nunen, weduwnaar van Nelly van der Horst, 84 jaar. Leo was een vriendelijke, hulpvaardige man met een eigen mening. Als oud-Indiëganger is hij geridderd. Hij hield van de natuur in zijn geheel. Dat bleek uit het lidmaatschap van de vogeltjes-, vis- en hondenclub, waar hij zich voor honderd procent inzette, hetzij als bestuurslid of vrijwilliger. Ook was hij een echte ”Oirschot Vooruit”-supporter. De laatste jaren had hij een fijne vriendschap opgebouwd met Paula. Zijn motto was: Het doet me goed als ik iemand goed kan doen.” Voor vele was hij Ome Leo, maar voor zijn familie onvoorstelbaar meer. 25-07-2013. Cees van der Sanden, weduwnaar van Liesbeth de Beer, 69 jaar. Cees was een grappige, leuke en liefdevolle man, vader en opa. De laatste jaren werd zijn gezondheid minder en moesten we hem beetje voor beetje loslaten. Hij was niet meer de man van vroeger. Hij is nu weer verenigd met zijn vrouw, die hij zo gemist heeft. 27-07-2013. Annie Zeebregts, weduwe van Piet van der Sommen, 83 jaar. Annie was een eenvoudige vrouw. Ze trad niet graag op de voorgrond. Ze wilde niemand tot last zijn. Ze had een twinkelende blik en stralende ogen als haar kinderen of kleinkinderen binnenwipten. Ze konden altijd op haar belangstelling rekenen. 28-07-2013. Harrie van Heesch, weduwnaar van Jo Kuypers, 86 jaar. Harrie werkte in zijn huwelijksjaren bij de Zusters Franciscanessen op de boerderij. Samen met zijn vrouw kreeg hij vier kinderen. Het overlijden van zijn vrouw en schoonzoon heeft hem veel pijn gedaan. Toen zijn lichaam hem in de steek liet werd hij opgenomen in Amaliazorg waar hij een goede band had met de verpleging. 01-08-2013. Truus Verkerk, weduwe van Henk van Laarhoven, 93 jaar. Truus was een zorgzame vrouw en moeder. Ze was druk met het huishoudelijk werk en met de opvoeding van de kinderen. In haar vrije tijd hield ze van breien en borduren en van de autoritjes op zondag. Ze had een grote verzameling van Anton Pieck kaarten waar ze veel zorg aan besteedde. Ze leed aan aangezichtspijn en haar lopen werd steeds slechter, zodat ze in een rolstoel belandde. Toen thuis wonen niet meer mogelijk en verantwoord was is ze opgenomen in St. Joris, waar ze een goede verzorging genoot.


19

07-08-2013. Nel van Dijck, 81 jaar. Nel was een hardwerkende vrouw en moeder, die liefdevol voor haar kinderen zorgde. Toen haar huwelijk strandde, verliet ze de boerderij en nam werkhuizen aan. Later begon ze te genieten van haar kleinkinderen, waarvoor ze een oprechte belangstelling had. Toen haar gezondheid minder werd, verhuisde ze naar een aanleunwoning waar ze vanaf de eerste dag goede aard had. Ze hield van kaarten en borduren. Omdat haar longen slecht waren, had ze dag en nacht zuurstof nodig. Ze gaf vaak aan dat het leven haar te zwaar werd. Samen met haar kinderen en tante Koos heeft ze afscheid van het leven genomen. 25-08-2013. Bert van Nunen, weduwnaar van Miet van Straten, 89 jaar. Bert is opgegroeid in de nabijheid van de H. Eik en woonde na zijn trouwen in het Slingerbos. Hij was een hardwerkende, gezellige man. Hij was meubelmaker van beroep en maakte thuis ook kinderstoeltjes, kasten enz. voor zijn kinderen. Hij genoot van de vakanties met zijn vrouw naar Oostenrijk. Toen de gezondheid minder werd verhuisde hij samen met zijn vrouw naar St. Jorishof. Het overlijden van Miet was een groot gemis, maar hij klaagde nooit. Hij was een goede vader, belangstellende opa en trotse overgrootvader.

20


SEPTEMBER 2013

Spoordonk. Nieuwstraat 17, 5688 BD Oirschot. Tel

Recommend Documents