sp
ec
tr
sic
r mu fo ry e bl ra m po se m en nte co
5 01 en –2 izo 14 se 20
a
No hay camino, hay que caminar
Er is geen weg, maar gaan moéten we. Drie maal zeven jaar geleden begon Spectra vol nieuwsgierig enthousiasme een zoektocht naar muziek van onze tijd en haar plaats in onze maatschappij. Ook dit seizoen zetten we deze reis verder, met verkregen antwoorden en steeds nieuwe vragen als bagage, met een schare componisten – waarmee we in de loop der jaren een hechte band ontwikkelden – als trouwe reisgenoten en met historische voorgangers als bakens. Als vertrouwde ‘compagnons de route’ vergezellen Luc Brewaeys, Annelies Van Parys, Peter Vermeersch, Walter Hus, Claude Coppens, Karel Goeyvaerts, Joris Blanckaert, Daan Janssens en Frederik Neyrinck
3
ons opnieuw. Onderweg ontmoeten we choreografe Kaori Ito (Asobi), graphic novel schrijver Chris Ware (Lint) en filmmaker Fred Kelemen (Last and First Men). We tafelen met collega’s van het Trio Mediaeval, Ictus en Notabu. We slapen onder de sterren van Cages Atlas Eclipticalis en Boogmans Sternenrest en zoeken beschutting in Shelter van componisten Michael Gordon, David Lang, Julia Wolfe en videokunstenaar Bill Morrisson. In Benoît Merniers opera Frühlings Erwachen slaan we het soms moeizame ontwikkelingsproces van adolescenten gade, terwijl Joris Blanckaerts kameropera Elle est moi und töte mich een schrijnende blik gunt op het tragische leven van Romy Schneider. Op zoek naar het ‘terra incognita’, laten we
ons verrassen door creaties van o.a. Claude Coppens, Daan Janssens, Filip Rathé, Justina Repečkaitė (LT), Jóhann Jóhannsson (DK). Luciano Berio (Recital I, for Cathy), Karl‑Heinz Stockhausen (Tierkreis), Gérard Grisey (Talea) en hun voorvaderen Edgard Varèse, Charles Ives en Paul Hindemith wijzen als betrouwbare en ervaren gidsen de weg. Dit seizoen gaat Spectra opnieuw op ontdekkingstocht door tijd en ruimte – met muziek als kompas – naar verre, lokkende horizonten en verdieping dichtbij, met of zonder uitgestippelde weg, maar vastbesloten om te gaan. Ook benieuwd?
4
Sternenrest
Willem Boogman (°1955) Sternenrest (2008) De Nederlandse componist Willem Boogman liet zich voor Sternenrest inspireren door HD 129929, een ster waarvan astroseismologe Conny Aerts de trillingsfrequenties onderzocht. Op basis van die gegevens componeerde Boogman een werk voor elektrische gitaar, glaspercussie, Spectra en electronics. Het geheel wordt geprojecteerd via een geraffineerd systeem van 192 luidsprekers die het publiek omringen (Wave Field Synthesis). De leidraad van deze compositie is een verhaal: na het vallen van de avond en het verschijnen van de sterren wordt HD 129929 gevormd. Deze geboorte resulteert in een explosie, een supernova, waarna de ster haar leven beëindigt als pulsar of zwart gat. Daarna wordt het weer langzaam dag…
met Olaf Tarenskeen elektrische gitaar Arnold Marinissen glaspercussie Johan van Kreij, Billy Bultheel, Casper Schipper (Instituut voor Sonologie te Den Haag) realisatie elektronische muziek zaterdag 20 september 22u Lambertuskerk, Maastricht (nl)
14 emotions – allegoria via dolorosa Klaus Verscheure video-installatie Tom McRae (°1969) 14 Emotions – Allegoria Via Dolorosa (2013) 14 Emotions – Allegoria Via Dolorosa is een hedendaagse verfilming van een klassieke kruisweg. Veertien verschillende emoties gaan van opstand over berusting, naar het ultieme sterven. Deze video-installatie van schilder-cineast Klaus Verscheure is een allegorisch verhaal, wars van elke religieuze overtuiging, maar volledig gebaseerd op de iconografische beeldtaal die reeds twee millennia werelderfgoed is.
Op 14 schermen interpreteert hij de kruiswegbeelden ont daan van hun oorspronkelijke betekenis en transponeert daarbij in evenveel tableaux-vivants de inhoud van elke statie naar één enkele gedachte: emotie. De via dolorosa als metafoor voor het opgedrongen schuldgevoel dat elke religie met zich meebrengt, een spiegel van de hedendaagse maatschappij. Voor deze eigentijdse installatie componeerde de Engelse singer-songwriter Tom McRae een passende soundtrack.
zaterdag 4 oktober Beursgebouw, Brussel
6
Times & Spaces
Hans Roels (°1971) Centra (2013), fl(ASH) (2014) Karl-Heinz Stockhausen (1928–2007) Tierkreis (1974–’75) John Cage (1912–1992) Atlas Eclipticalis (1961), Cartridge Music (1960) Al sinds mensenheugenis hebben kunstenaars zich aan de sterren vergaapt. Woelwater Karlheinz Stockhausen, zelf afkomstig van de ster Sirius, greep voor Tierkreis (Duits voor dierenriem) terug naar haast naïef melodisch materiaal. Zijn Amerikaanse generatiegenoot John Cage maakte gebruik van astronomische kaarten om zijn Atlas Eclipticalis te componeren. Spectra plaatst deze muziek uit de ruimte opnieuw ín de ruimte en bestookt het publiek uit alle hoeken van de concertzaal.
Eenzelfde ruimtelijk uitgangspunt ligt aan de basis van het stuk fl(ASH) van Hans Roels, een componist geïntrigeerd door sociale situaties waarbij mensen met elkaar een zeer relaxte en toch intense relatie hebben: zoals een groep vrienden in één ruimte. Eén leest, twee anderen praten en een vierde doet de afwas. Afstand tussen mensen is niet altijd een teken van vervreemding. De hyperpolyfone muziek van Hans Roels is als een simultane uitvoering van meerdere autonome composities die echter niet uitmonden in een amorfe massa. Flarden van bekende en minder bekende muziek zijn de broze bouwstenen van zijn ‘sculpture musicale’. Tijden en ruimtes: een onuitputtelijk web van verbanden. met G.A.M.E. woensdag 15 oktober 20u Conservatorium, Gent
Transit
7
Luc Brewaeys (°1959) Cardhu (2008) Annelies Van Parys (°1975) Fragrances (2008) Serge Verstockt (°1957) Feuillage du Cœur (1995) Filip Rathé (°1966) El agua y la muerte (creatie) (2014) Daan Janssens (°1983) (l’espace d’une page) (creatie) (2014) Hoezeer Transit steeds vooruitkijkt, het openingsconcert 2014 blikt ditmaal ook terug. We keren terug naar Transit 2008: Spectra creëert Cardhu van Luc Brewaeys, New York New Music Ensemble creëert Fragrances van Annelies Van Parys. Op tournee krijgt Van Parys lovende kritieken in de Amerikaanse pers. Brewaeys’ werk reist naar Zagreb, Amsterdam en de Biënnale van Venetië. Ook het magistrale Feuillage du Cœur van Serge Verstockt trekt de aandacht: coloratuursopraan, ensemble en live-electronics versmelten in een virtuoze symbiose.
Maar geen openingsconcert zonder actuele creaties van eigen bodem. Filip Rathé werkt met El agua y la muerte – op twee gedichten uit Federico García Lorca’s Diván del Tamarit – verder aan een ‘work in progress’ dat de volledige gedichtenbundel zal verklanken. Daan Janssens integreert het cimbalom, een Hongaars volksmuziekinstrument in zijn specifieke idioom. met Elise Caluwaerts coloratuursopraan vrijdag 24 oktober 20u30 Stuk, Leuven
8
GAIDA Festival
Frederik Neyrinck (°1985) Gestalt VIII (2014) Daan Janssens (°1983) (Paysages – études) IV (2011) Hanna Kulenty (°1961) Crossing Lines (2001) Filip Rathé (°1966) Avec Diamants Extremes (2011) Karel Goeyvaerts (1923–1993) Les voix du Verseau (1985) Justina Repečkaitė (°1989) creatie (2014) Gérard Grisey (1946-1998) Talea (1986)
Op uitnodiging van het Gaida Festival in Vilnius (Litouwen) – één van de belangrijkste festivals voor hedendaagse muziek in Centraal-Europa – brengt Spectra een programma waarvan het leeuwendeel uit Vlaams werk bestaat. Drie generaties vertellen hun verhaal. De jonge componisten Daan Janssens en Frederik Neyrinck componeerden reeds verschillende werken in opdracht van het ensemble. Hun (Paysages – études) IV en Gestalt VIII gaan de dialoog aan met een creatie van de aanstormende Litouwse componiste Justina Repečkaitė. De Poolse Hanna Kulenty is centrale figuur in het Gaida Festival. Haar Crossing lines vormt samen met Avec Diamants Extrêmes van Filip Rathé de link naar de historische hoekstenen van dit programma. Nora Petročenko zingt Karel Goeyvaerts’ ontroerende Les voix du Verseau, een voorbode op het komende Aquariustijdperk met nieuwe intermenselijke relaties. Gérard Griseys magistrale Talea evoceert de contrasterende tijdsbeleving van insecten, mensen en walvissen.
met Nora Petročenko sopraan zondag 26 oktober Vilnius (lt)
Rebels with a cause
9
Graham Fitkin (°1963) Ardent (1993) Frederic Rzewski (°1938) Les moutons de Panurge (1969) Peter Vermeersch (°1959) Charms (revisited) (2000–2014) Julius Eastman (1940–1990) Stay on it (1973) Een keure aan componisten die outof-the-box op een originele manier de actuele muziek opnieuw hebben gedefinieerd.
De Amerikaanse componist Frederic Rzewski stelt in Les Moutons de Panurge de dociele kuddementaliteit in vraag. Julius Eastman, een Afro-Amerikaanse componist is evenmin een toonbeeld van volgzaamheid. Zijn composities Gay Guerrilla en Evil Nigger getuigen van zijn sociaal engagement. In Stay on it pioniert hij in het combineren van popcultuur met minimalistische tendensen. Met Charms (revisited) brengt de Vlaamse muzikale rebel Peter Vermeersch, former-Maximalist, zijn muzikale visie op het werk van Ruslands grootste absurdistische schrijver en dichter Daniil Charms. Ardent van de onconventionele Graham Fitkin geeft een eigenzinnige kijk op het post-minimalisme.
met Esther Lybeert zang maandag 17 november 20u30 Espace Senghor, Brussel Festival Ars Musica
10
Asobi
Kaori Ito choreografie & regie Guillaume Perret (°1981) muziek Marybel Dessanges (°1970) muziek Bauke Lievens dramaturgie Gabriel Wong assistentie choreografie Alain Platel coaching Carlo Bourguignon licht Wim Van de Cappelle decor Mina Ly kostuums Chris Van der Burght fotografie
Asobi – een samenwerking van Spectra met les ballets C de la B en De Bijloke – is een Japanse verzamelnaam voor wat we doen in de marge van de verplichtingen die het leven ons oplegt: de vluchtige activiteiten en de kleine obsessies. Kortom, naar dat wat plezier opwekt. In het Japan van vandaag heeft het woord ook een erotische connotatie en refereert het in sterke mate aan het spel dat volwassenen met elkaar opzetten, zoals we gewoon zijn van kinderen. Dat is vooral een mannelijke aangelegenheid, want het wordt Japanse vrouwen tot op de dag van vandaag niet toegestaan met dergelijke zaken bezig te zijn. Maar wat als ze dat wel zouden doen? Wat als vrouwen mannen bestuderen en hen exploreren? Vanuit de zogenaamde Asobi-beoefening, gaat de voorstelling op die vraag in. In een decor met een brede doorkijkspiegel op scène, zoekt de voorstelling naar de betekenis van fetisjisme, van voyeurisme, van de obsessie voor het lichaam en het spiegelbeeld. De Franse jazz-saxofonist/componist Guillaume Perret en Marybel Dessanges tekenden voor de muziek.
met Csaba Varga, Jann Gallois, Kaori Ito, Peter Juhasz spel & creatie les ballets C de la B productie Muziekcentrum De Bijloke, Spectra, Torino Danza, Théâtre National de Chaillot (Paris), Theater in Pfalzbau (Ludwigshafen), La Rose des Vents (Villeneuve d’Ascq) coproductie donderdag 20 november 20u30 Les Halles, Brussel woensdag 10 december 20u donderdag 11 december 20u Grand Théâtre, Luxembourg (lu) donderdag 26 februari 20u30 vrijdag 27 februari 20u30 STUK, Leuven
lint Walter Hus (°1959) Lint (2012) Chris Ware (°1967) graphics Sébastien Hendrickx dramaturgie
In de 72 pagina’s tellende graphic novel Lint schetst de Amerikaanse striplegende Chris Ware het leven van Jordan Wellington Lint, een man die uitblinkt in foute keuzes en gemiste kansen. Elke pagina schetst in een verbluffende beeld taal een kantelmoment voor elk levensjaar van deze sombere anti-held. De leidmotieven, contrapunten en andere muzikale elementen in dit beeldverhaal trokken de aandacht van componist Walter Hus (°1959), die de strip pagina na pagina van een meeslepende sound-track voorzag. Het resultaat is een strip-operaproject, waarbij Angélique Willkie zingend en vertellend het tragische verloop van Lints leven reveleert. Hierbij wordt zij begeleid door Spectra, voor de gelegenheid aangevuld met een Fender Rhodes keyboard en een elektrische gitaar. Beeldprojectie op groot scherm maakt de voorstelling compleet: lezend, kijkend en luisterend ondergedompeld in Lints dramatiek.
11
met Angélique Willkie stem vrijdag 21 november 20u15 De Warande, Turnhout vrijdag 28 november 20u Théâtre Marni, Brussel Festival Ars Musica
12
Kubrick’s Bone
Luca Francesconi (°1956) Kubrick’s Bone (2005–2006) Daan Janssens (°1983) (l’espace d’une page) (2014) Isabel Mundry (°1963) Dufay-Bearbeitungen (2003–2004) Een legendarische scène, misschien wel één van de bekendste uit de filmgeschiedenis; een wezen, ergens tussen aap en mens, ontdekt het ‘gereedschap’. Een werktuig dat geen deel is van zijn lijf, dat sterker is dan zijn vlees, harder. Het wezen kan nu leren bouwen, bewerken… maar ook doden. Kennis en vooruitgang, andere leefomstandigheden; Paradise Lost. In 2005 schreef Luca Francesconi Kubrick’s Bone, zijn veelgeprezen concerto voor cimbalom en ensemble, gebaseerd op bovenstaande scène uit Stanley Kubricks film 2001: A Space Odyssey. De machinale complexiteit wordt muzikaal gethematiseerd maar Francesconi is duidelijk ook op zoek naar – een verloren? – lijfelijkheid.
Op een avond luisterde Isabel Mundry naar chansons van Guillaume Dufay, terwijl ze telkens een andere stem afzonderlijk meezong. Ze kreeg de indruk steeds hetzelfde te zingen vanuit een ander perspectief. Die veelheid aan mogelijke betekenissen bracht ook een gevoel van leegte dat ontstaat wanneer elke beslissing haar eigen relativiteit herkent en zich bewust wordt van haar mogelijk verdwijnen in een veranderend perspectief. De DufayBearbeitungen houden zich bezig met deze lege ruimtes – het falen van begrip – en alluderen zo op de duisternis die ontstaat door afstand in de tijd.
met Luigi Gaggero cimbalom vrijdag 5 december 20u de Bijloke, Gent
Civilisations Claude Coppens (°1936) n.n. (creatie) (2014) Claude Coppens (°1936) Civilisations (2012–2013) excerpts Claude Coppens (°1936) Sweet murderers of men (1994) Nous autres, civilisations, nous savons maintenant que nous sommes mortelles. (Paul Valéry, 1919)
13 Pianist en componist Claude Coppens stond in 1963 mee aan de wieg van de toenmalige Spectra groep, samen met componisten als o.a. André Laporte, Louis De Meester, Lucien Goethals, Karel Goeyvaerts en Norbert Rosseau. Coppens is een meester in referenties. Sweet murderers of men verwijst naar het elfde hoofdstuk Sirens uit Joyces Ulysses, waar twee diensters dialogeren aan de bar van het Ormond Hotel. Hij schreef dit werk voor Spectra in 1994. In zijn recente cyclus Civilisations voor twee klarinetten, twee percussionisten en bariton overschouwt hij 2.500 jaar wereldgeschiedenis. Van Sophocles over Cervantes naar Majakovski, van Griekenland over Japan, het Ottomaanse rijk en Aufklärungs-Duitsland naar de Verenigde Staten. Spectra brengt een selectie uit dit meer dan anderhalf uur durende werk. De creatie van een nieuw opdrachtwerk maakt het concert compleet.
met Guillermo Anzorena bariton zaterdag 13 december 20u Zebrastraat, Gent
14
Frühlings Erwachen
Benoît Mernier (°1964) Frühlings Erwachen (2007) Frederik Neyrinck (°1985) bewerking
naar het gelijknamige stuk van Frank Wedekind (1864–1918)
Jacques De Decker libretto Guy Joosten regie Roel Van Berckelaer scenografie, kostuums, belichting
Hätt’ich’s gewusst, ich wäre lieber nicht vierzehn geworden. Frank Wedekinds Voorjaarsontwaken beschrijft op meesterlijke wijze de problematiek van de puberende jeugd: hun ontluikende seksualiteit, hun verzet tegen leraars en ouders, hun streven naar nieuwe idealen, naar een andere en betere wereld. Dat proces verloopt zelden of nooit van een leien dakje.
‘De oude , gezellige pelgrimstocht van het leven, die moest dienen als een ietwat lang uitgevallen toelatingsexamen voor een betere wereld, is nu een ononderbroken en gejaagde steeplechase geworden, over niets dan hindernissen en valkuilen’ zei Wedekind. Dit schrijnend en immer hoopgevend verhaal is hertaald in een hedendaagse context. De opera van Benoît Mernier – gecreëerd in de Muntschouwburg in 2007– wordt voor Spectra bewerkt voor kamerorkest door internationaal aanstormend talent Frederik Neyrinck.
met Studenten van de International Opera Academy & de conservatoria van Antwerpen, Brussel, Gent & Leuven (LUCA) solisten & koor International Opera Academy en Spectra coproductie vrijdag 30 januari 20u zaterdag 31 januari 20u zondag 1 februari 15u Minard, Gent dinsdag 26 mei 20u CC Hasselt zaterdag 30 mei 20u15 Flagey, Brussel woensdag 10 juni 20u donderdag 11 juni 20u Vlaamse Opera, Antwerpen
Shelter Michael Gordon, David Lang, Julia Wolfe muziek Bill Morrison video Deborah Arman libretto
Shelter, toevluchtsoord. Een schuilplaats die bescherming biedt tegen de buitenwereld en haar fysieke en emotionele gevaren. Een primaire behoefte, ‘wonen’ en ‘bouwen’ als instinct. Een mensenrecht, een vanzelfsprekendheid? Allerminst evident. Shelter begon als een samenwerkingsproject tussen drie componisten van Bang on a can (Julia Wolfe, David Lang en Michael Gordon) die de voorbije 25 jaar het denken over componeren en presenteren van muziek hebben veranderd. Deze kunstenaars creëerden een eigen landschap in de moderne muziek, waarbij de vermenging van de klassieke traditie met technieken uit de popmuziek tot op heden een inspiratie zijn voor jonge artiesten. Samen met filmmaker Bill Morrison creëerden ze een majestueus, indrukwekkend multimediaal oratorium voor groot ensemble en video, speciaal geschreven voor de stemmen van Trio Mediaeval. Centraal staan de verschillende aspecten van de woning/schuilplaats: van de esthetische schoonheid van bouwplannen over de rituelen van het thuiskomen tot de vernietigende krachten van de natuur die dat alles in gevaar brengen.
15
met Trio Mediaeval G.A.M.E. Ictus Ensemble Filip Rathé muzikale leiding dinsdag 24 maart 20u de Bijloke, Gent
16
Romy – Elle est moi und töte mich
Joris Blanckaert (°1976) Romy – Elle est moi und töte mich (2013) Ruud Gielens regie Tom Hannes libretto
De kameropera Elle est moi und töte mich toont de laatste seconden van het leven van Romy Schneider: herinneringen, flarden uit haar films en voortdurende conflicten. Een leven vol turbulentie, onafgebroken op voet van oorlog met de pers, haar ouders, haar ex-minnaars en de Sissi-fans. De meest ingrijpende strijd beleeft ze echter in zichzelf: verscheurd tussen haar carrière en de hunkering naar dagdagelijks geluk, verscheurd tussen de Duitse en de Franse identiteit, tussen een autoritaire of losbandige relatie en vooral door de pogingen om te voldoen aan alle verwachtingen van de buitenwereld. In een leven waar tragische rampspoed je voortdurend op de hielen zit, is zelfs de grootste eenvoud uiteindelijk onbereikbaar. Deze kameropera van Joris Blackaert en Tom Hannes, zweeft onafgelaten zoekend tussen gespleten tragiek en liefdevolle overgave, tussen Frans chanson en Duits expressionisme: een beklijvende spiegel van inwendige conflicten en de onvoltooide zoektocht van een bijzondere artieste.
met Elise Caluwaerts, Laurence Servaes, Yvette Loynaz, Bruno De Canne, Fernando Guimarães, João Pedro Coelho Cabral zang Nona & Spectra productie CC. Mechelen & Mechelen Hoort Stemmen coproductie donderdag 23 april 20u30 vrijdag 24 april 20u30 zondag 26 april 15u Nona, Mechelen vrijdag 29 mei Operadagen Rotterdam
Futurisme Edgar Varèse (1883–1965) Octandre (1923) Paul Hindemith (1895–1963) Kammermusik No. 1 op. 24 /1 (1922) Charles Ives (1874–1954) The Gong on the Hook and Ladder (1911) Het Italiaanse futurisme, dat in de jaren ’10 van de 20ste eeuw de lofzang predikte van de snelheid, de machine, het gevaar en de strijd had een immense en tot op heden onderschatte impact op de geschiedenis van de Westerse muziek. Talloze componisten werden erdoor beïnvloed, hoewel ze dit niet allen met zoveel woorden onderschreven.
17 Naast o.a. Edgard Varèse, die vanuit een uitermate persoonlijke insteek het futurisme van Pratella en Russolo een eigen verklanking gaf, waren er ook in Duitsland – dat schijnbaar op muzikaal vlak aan deze esthetiek voorbijging – enkele opmerkelijke bijdragen. Zo is Hindemiths Kammermusik No. 1 zonder enige twijfel een parel van het futuristisch gedachtengoed, hoewel Hindemith enkele jaren later zijn toevlucht zocht in de ‘Neue Sachlichkeit’. Ook de visionaire Amerikaanse beeldenstormer Charles Ives deelde de fascinatie voor lawaai en machine zoals mag blijken o.a. uit zijn The Gong on the Hook and Ladder of Firemen’s Parade on Main street.
zondag 3 mei 10u30 & 11u15 Concertgebouw, Brugge
18
Last and First men
Jóhann Jóhannsson (°1969) Last and First Men (creatie) (2015) Fred Kelemen (The Turin Horse, The Man from London) cinematografie Killit Films – Kirstine Barfod, Louise H. Johansen (Grandma Lo-fi) productie Forma Arts and Media – David Metcalfe co-productie Last en First Men is een avondvullende film en multimediaperformance die op de grens ligt tussen fictie en documentaire. Het is een reflectie over geheugen, over oorlog en utopie, geplaatst in een sciencefiction context. De interferentie van drie gerelateerde lagen roept continu nieuwe verbanden op. De beelden tonen vooral de futuristische en abstracte monumenten, gebouwd tussen 1950 en 1980 in de voormalige Joegoslavische republiek. Ondanks hun grote symbolische waarde werden ze al snel verwaarloosd toen de republiek werd ontbonden en de gebouwen vervielen tot bevreemdende ruïnes.
De teksten zijn gebaseerd op een novelle van Olaf Stapledon (°1886–1950), een gepassioneerd antifascist en pacifist. Zijn boek, geschreven in 1930, beschrijft de geschiedenis van de mensheid. De verfilming van dit boek focust hoofdzakelijk op de laatste twee hoofdstukken: het verhaal van de Last Men, de ultieme beschaving. De muziek is elegisch en somber, wat aan het geheel de allure geeft van een requiem, uitgevoerd door een tienkoppig ensemble: een strijkerskwintet, houtblazers, E‑guitar en live electronics. De integratie van geluidsopnames van op de sites van de monumenten zelf vormt een belangrijk element in de soundtrack.
zaterdag 9 mei 21u Schouwburg, Kortrijk
Diva Luciano Berio (1925–2003) Recital I (for Cathy) (1972) Serge Verstockt (°1957) Feuillage du Coeur (1995) Filip Rathé (°1966) El agua y la muerte (2014) Moritz Eggert (°1965) n.n. (creatie) (2014) Edgar Varèse (1883–1965) Octandre (1923) Ze bestijgt het podium om daar te merken dat de pianist er niet is. Ze staat alleen voor het publiek. Vertwijfeld vangt ze aan met Monteverdi, begeleid door een klavecimbel dat zich ergens achter de scène bevindt. Ze vertelt, zingt Bach, Ravel, Purcells magnifieke When I am laid in Earth, De Falla, Milhaud, Bernstein, Schönberg… en Berio zelf. Meer dan veertig vocale meesterwerken passeren de revue als fragmenten uit een ijldroom waarin de zangeres steeds dieper wegzakt.
19
Luciano Berio schreef Recital I (for Cathy) voor zijn ex-vrouw, de fantastische sopraan Cathy Berberian. Niet minder veeleisend en exuberant is Verstockts Feuillage du cœur naar het gelijknamige gedicht uit Maurice Maeterlincks Serres Chaudes uit 1889. In dit werk tasten een coloratuursopraan en een door live-electronics gemoduleerd ensemble elkaars grenzen af. In El agua y la muerte verklankt Rathé een wrange verdronken waan op twee gedichten uit Federico García Lorca’s Diván del Tamarit. Een wereldcreatie van Moritz Eggert en Varèses monolitische Octandre flankeren twee diva’s in hun passionele overgave.
met notabu.ensemble neue musik Mark-Andreas Schlingensiepen & Filip Rathé muzikale leiding Elise Caluwaerts coloratuursopraan Marisol Montalvo sopraan vrijdag 5 juni 20u de Bijloke, Gent zondag 7 juni 19u Tonhalle, Düsseldorf (de)
musici Jan Vercruysse fluit Kris Deprey klarinet Pieter Jansen viool Bram Bossier altviool Jan Sciffer / Peter Devos cello Luc Van Loo piano Frank Van Eycken percussie Filip Rathé dirigent solisten Angélique Willkie Esther Lybeert Elise Caluwaerts Nora Petročenko Marisol Montalvo Laurence Servaes Yvette Loynaz João Pedro Coelho Cabral Guillermo Anzorena Bruno de Canne Fernando Guimarães Luigi Gaggero Olaf Tarenskeen Arnold Marinissen
gasten Pieter Jaspers Luk Nielandt Dirk Descheemaeker Peter Merckx Deian Toptchiev Dries Geeraert Jan Van Duffel Serge Rigaumont stem Roel Smedts stem Wibert Aerts coloratuursopraan Veerle Van Gorp sopraan Kris Hellemans sopraan Francis Mourey sopraan Ben Faes mezzosopraan Olivier Garnier tenor Gabi Sultana bariton Jutta Troch bariton Bjorn Denys bariton Jona Kesteleyn cimbalon An Raskin elektrische gitaar Dirk Veulemans glaspercussie Yannick Willox
hobo hobo klarinet klarinet fagot hoorn hoorn trompet trombone viool viool altviool cello contrabas contrabas piano harp percussie elektrische gitaar bajan electronics sound engineer
21
22 Spectra werd opgericht in 1993. Acht geïnspireerde musici vormen de kern van het ensemble. Zij werken reeds meer dan twintig jaar samen en ontwikkelden zo een unieke sound en een opmerkelijke muzikale coherentie. Het ensemble is een gedreven pleitbezorger van Vlaamse hedendaagse componisten op de internationale muziekscène. Filip Rathé is artistiek leider en dirigent van het ensemble. Spectra creëert vele opdrachtwerken in constante dialoog met referentiewerken in een ruime waaier aan presentatievormen zoals concerten, happenings, muziektheater en multimedia events.
23
2014
agenda
zaterdag 20 september 2014 Locatie Lambertuskerk, Maastricht (nl) zaterdag 04 oktober 2014 Locatie Beursgebouw, Brussel woensdag 15 oktober 2014 Locatie Conservatorium, Gent vrijdag 24 oktober 2014 Locatie Stuk, Leuven zondag 26 oktober 2014 Locatie Vilnius (lt) donderdag 13 november 2014 Locatie Zebrastraat, Gent maandag 17 november 2014 Locatie Espace Senghor, Brussel donderdag 20 november 2014 Locatie Les Halles, Schaarbeek vrijdag 21 november 2014 Locatie De Warande, Turnhout vrijdag 28 november 2014 Locatie Théâtre Marni, Brussel
22:00 Sternenrest www.musicasacramaastricht.nl 14 Emotions – Allegoria Via Dolorosa nuitblanchebrussels.be 20:00 Times & Spaces schoolofartsgent.be 20:30 Transit www.festivalvlaamsbrabant.be Gaida Festival www.vilniusfestivals.lt 20:00 Update_5 www.zebrastraat.be 20:30 Rebels With A Cause www.senghor.be www.arsmusica.be 20:30 Asobi www.halles.be 20:15 Lint www.warande.be 20:00 Lint www.theatremarni.com www.arsmusica.be
p. 4 p. 5 p. 6 p. 7 p. 8
p. 9 p. 10 p. 11 p. 11
vrijdag 05 december 2014 Locatie de Bijloke, Gent woensdag 10 & donderdag 11 december 2014 Locatie Grand Théâtre, Luxembourg (lu) zaterdag 13 december 2014 Locatie Zebrastraat, Gent
20:00 Kubrick’s Bone www.debijloke.be 20:00 Asobi www.theatres.lu 20:00 Civilisations www.zebrastraat.be
vrijdag 30 & zaterdag 31 januari 2015 Locatie Minard, Gent zondag 01 februari 2015 Locatie Minard, Gent donderdag 26 & vrijdag 27 februari 2015 Locatie Stuk, Leuven dinsdag 24 maart 2015 Locatie de Bijloke, Gent donderdag 23 & vrijdag 24 april 2015 Locatie Nona, Mechelen zondag 26 april 2015 Locatie Nona, Mechelen
20:00 Frühlings Erwachen www.minard.be 15:00 Frühlings Erwachen www.minard.be 20:30 Asobi www.stuk.be 20:00 Shelter www.debijloke.be 20:30 Romy – Elle est moi und töte mich www.nona.be 15:00 Romy – Elle est moi und töte mich www.nona.be
p. 12
agenda
p. 10 p. 13
2015 p. 14
p. 14 p. 10 p. 15 p.16 p. 16
agenda
zondag 3 mei 2015 Locatie Concertgebouw, Brugge zaterdag 9 mei 2015 Locatie Schouwburg, Kortrijk dinsdag 26 mei 2015 Locatie CC Hasselt vrijdag 29 mei 2015 Locatie Operadagen Rotterdam (nl) zaterdag 30 mei 2015 Locatie Flagey, Brussel vrijdag 5 juni 2015 Locatie de Bijloke, Gent zondag 7 juni 2015 Locatie Tonhalle, Düsseldorf (de) woensdag 10 & donderdag 11 juni 2015 Locatie Vlaamse Opera, Antwerpen
10:30 & 11:15 Futurisme www.concertgebouw.be 21:00 Last and First Men www.schouwburgkortrijk.be www.festivalkortrijk.be 20:00 Frühlings Erwachen www.ccha.be Romy – Elle est moi und töte mich www.operadagenrotterdam.nl 20:15 Frühlings Erwachen www.flagey.be 20:00 Diva www.debijloke.be 19:00 Diva www.tonhalle.de 20:00 Frühlings Erwachen www.vlaamseopera.be
p. 17 p. 18 p. 14 p.16 p. 14 p. 19 p. 19 p. 14
contact Het Spectra Ensemble vzw ¬ Hundelgemsesteenweg 204 bus 3 b · 9050 Ledeberg (Gent) √ƒ + 32 9 225 68 34 ≈
[email protected] ∆ www.spectraensemble.com Filip Rathé Greet Swinnen Bram Bossier Katrien Wemel Voor ’n kussie Yves Peters voor Don Q Design Karin Borghouts www.karinborghouts.be verantwoordelıjke uitgever Filip Rathé Hundelgemsesteenweg 204 bus 3 b · 9050 Ledeberg (Gent) Op de hoogte blijven? Schrijf je in voor de tweemaandelijkse e-zine via onze website: www.spectraensemble.com Alle vermelde gegevens onder voorbehoud van wijziging.
colofon artistieke leiding manager artistieke promotie communıcatie technische ondersteuning grafische vormgeving fotografie
Spectra krijgt de steun van de Vlaamse Overheid, de Provincie Oost-Vlaanderen en de Stad Gent.
