Spain in the Rain. juni 2008

2 

#

juni 2008

SMáSHflash is een uitgave van SMáSH, Stichting Máxima Specialisten Huisartsen, en wordt toegezonden aan regionale (verpleeg-)huisartsen, specialisten, Huisartsenkring Zuidoost Brabant, regionale zorgverzekeraars en anderen. De volgende editie verschijnt in september 2008. redactie: Anneke Dalinghaus, Robert Mertens, Mariëtte Oostindiër en Truus van der Werf adres: SMáSH Postbus 7777, 5500 MB Veldhoven / telefoon 040 - 888 80 90 / e-mail [email protected]

Spain in the Rain Wat een heerlijke start van het voorjaar, hoe anders dan verwacht! Waar wij Madrid-gangers ons opmaakten om de eerste zonnestralen van de lente in den verre te ontvangen, wachtte ons slechts de hoon van de thuisblijvers. Thuisblijvers die op zonovergoten Hollandse terrassen tevreden constateerden dat wij in Spanje meer kennis dan zonlicht absorbeerden. Madrid, parel aan de Spaanse kroon, een stad die zich moeilijker laat beminnen dan pakweg Parijs, Rome of Barcelona. Voor u geen Eiffeltoren, Ponte Vecchio, klassieke oudheid of de geest van Gaudi. Uw schoonheid ligt gevangen in de versteende stilte van de oude pallazio’s, groots maar afstandelijk, de trotse hooghartigheid van uw vorsten nog steeds als een tastbare emotie op de achtergrond aanwezig. Het ontbreekt u aan de relativerende invloed van de zee en de havens, waar eeuwenlang contacten met andere volken en culturen een opener volksaard oplevert, een bruisender stad, meer joi de vivre. Wat dan te doen in Madrid, of nog erger, Madrid in de regen? Waar Parijs het Louvre heeft en Sint Petersburg zijn Hermitage pronkt Madrid met zijn Prado. Gedreven door de aloude band tussen arts en kunstenaar, pincet en penseel, kunst en kunde, ontkomen we niet aan een paar uur ronddwalen door de schier oneindige rij zalen die dit museum herbergt. Vanwaar die belangstelling voor de kunst, die de medici doorgaans aan de dag leggen. Wat delen wij met de kunstenaars? Is het de kunst van het observeren? Als wij kijken naar een schilderij zien we dan meer dan de gemiddelde kijker? Dwalend door het Prado hangen een paar prachtige voorbeelden. Neem de drie gratiën van Rubens, drie voluptueuze naakte vrouwen, dochters van Zeus, waarvan de middelste met haar goddelijke rug en billen naar ons toegekeerd staat aan weerskanten geflankeerd door haar eveneens naakte zussen. Aanschouwen wij slechts dit lieflijk of eerder sensuele tafereel of zien we als arts de scoliose en de positieve trendelenburg van de middelste dame die de andere kunstkenners ontgaat? Als je naar de Hofdames (las Meninas) van Velasquez kijkt, wordt onze blik dan niet automatisch afgeleid van het familietafereel naar de achondroplast aan de rechter zijkant? Vaak zijn de bijfiguren uit medisch oogpunt het meest interessant. Voor wie op de details let ziet ook bij de hoofdfiguren allerhande door de genadeloze kwast vastgelegde

afwijkingen: artrose en reumatoïde artritis aan de rijk beringde vingers, hypercholesterolemie met zijn onmiskenbare xanthelasma, een keur aan ernstige en minder ernstige oogafwijkingen enz. Als je meer in het hoofd van de kunstenaar wilt kruipen, is het een paar 100 meter verderop gelegen Reina Sofia museum voor moderne kunst een aanrader. Wie wil nou niet psychoanalytisch meimerend voor Dali’s Great Masturbator staan? Welke invloed had zijn impotentie op zijn werk? (laten we Pfizer dankbaar zijn dat ze Viagra niet eerder ontdekt hebben en Dali vervolgens alleen nog maar klaprozen zou aquarelleren!) Welke emotie heeft Spanje’s grootste zoon tot de Guernica geïnspireerd: zijn blauwe periode na de zelfmoord van Casagemas, de invloed van alle vrouwen op zijn werk? Hoe briljant was de geniale gekte van Van Gogh? Hoe gek moet je zijn om groot kunstenaar te worden? Hoeveel onrust moet er in je hoofd zitten om werken als Picasso en Dali te maken? Ach, de ware schoonheid van Madrid vind je als je er voor open staat toch binnen de muren van zijn musea! Kunst kijken kan iedereen en alle artsen kunnen tekenen, al zijn het maar recepten! Robert Mertens, huisarts

Actie reactie

Specialist in de kunst

Máxima Medisch Centrum heeft zich gemeld als promotor van het Van Abbemuseum, zoals te lezen was in het artikel in het Eindhovens Dagblad van 30 mei 2008. Op de foto stond Harm Haak als de vertegenwoordiger van Máxima Medisch Centrum. Reden om hem te interviewen over zijn affiniteit met kunst. Maar we waren ook benieuwd naar de ervaringen van een arts die zelf kunstenaar is, een zogenaamde Medicus Pictus, zoals we Laurens Vehmeijer mogen noemen.

Harm Haak, internist “Máxima Medisch Centrum heeft ingezien dat kunst belangrijk is voor kwaliteit van leven. Dat kunst mensen verrijkt, verdiept en mensen losmaakt uit de werkelijkheid van de dag. Daarom ook deze relatie met het Van Abbemuseum, dat vanaf de oprichting de burgers van Eindhoven tracht te betrekken in het beleven van kunst. “Het van Abbe maakt beter” zou je kunnen zeggen, omdat het je een goed gevoel geeft als je door dit mooie lichte museum loopt. Dat is precies wat mij ook altijd in de kunst heeft aangetrokken. Ik heb echt een andere kijk op de werkelijkheid gekregen, sinds ik me in kunst ben gaan verdiepen. Hetzelfde probleem op een andere manier oplossen, vanuit een andere invalshoek, geweldig! Ja, ik zie mezelf als een specialist in de kunst, als medisch specialist heb ik kunst eerst als hobby benaderd, echter langzamerhand wordt het een tweede specialisme! De kunsthistorie is natuurlijk belangrijk, ook ik heb ademloos voor de schilderijen van Goya, Velasquez en Picasso in het Prado gestaan. Maar de hedendaagse kunst boeit me intenser, vanwege de relatie met de actualiteit. Bijvoorbeeld de komst van nieuwe media, zoals performances en conceptuele kunst. Ook de moderne kunstenaar zelf, die gefocust blijft op zijn eigen kunstuiting, zijn mening bloot durft te geven, interesseert me. Misschien is dat weer de link naar de geneeskunde, de interesse in mensen!”

Laurens Vehmeijer, huisarts “Waarom ik schilder? Ja, dat weet ik eigenlijk niet eens, want ik heb al van kinds af aan getekend. Eerst vooral dieren, later landschappen. In die tijd dacht ik er wel aan om kunstenaar te worden, maar aangezien er geen droog brood in te verdienen viel, ben ik geneeskunde gaan studeren. Daar heb ik trouwens nooit spijt van gehad! Ik zie ook veel overeenkomsten in het zoeken naar originele oplossingen in een schilderij en het probleem dat de patiënt voorschotelt. Bijvoorbeeld zoals je als arts op zoek bent naar de betekenis van het beeld: waarom komt de patiënt nu met dit probleem bij mij en wat wil hij ermee? Hetgeen lijkt op de zoektocht om je ideeën in het juiste beeld op je schilderij te zetten. Altijd bezig met de diepere laag eronder, dat is wat je als arts en als kunstenaar doet. Want de oorsprong van het scheppen en zoeken is een zekere ontevredenheid, je streeft altijd naar iets wat mooier is dan de werkelijkheid. In de spreekkamer bijvoorbeeld wat het leven voor de mensen wat draaglijker maakt dan tevoren. Ik denk dat schilderen een emotionele uitlaatklep is, want als arts ben je vaak eenzaam bezig met zeer ingrijpende problemen. Het is ook een tegenreactie op het vak, want als je de hele dag met mensen bezig bent, wil je wel eens even níet met hen bezig zijn. Daarom schilder ik vooral landschappen, een kruising tussen realiteit en droom, in mooie kleuren. Dat er de laatste tijd mensen in voorkomen, dat is mooi. Want ze kleden het landschap aan, zoals je ook kunt zien in de prachtige schilderijen van de Engelse schilder Turner.”

Máxima Medisch Centrum Eindhoven gestroomlijnde kliniek voor planbare zorg; Acute opname afdeling Máxima Medisch Centrum Veldhoven Máxima Medisch Centrum locatie Eindhoven is vanaf september 2008 een gestroomlijnde kliniek voor planbare zorg. De behandeling van patiënten wordt dan niet meer doorkruist door acute ingrepen. De diagnostiek en behandeling van uw patiënten vindt in een keer plaats en zal daardoor comfortabeler zijn. In Veldhoven wordt zorg voor patiënten met acute en/of complexe zorgvragen verder uitgebreid. Op deze locatie wordt momenteel de unieke multidisciplinaire acute kern ingericht met het accent op snelle triage, diagnostiek, behandeling en doorverwijzing. Vanuit de eerste hulp kunnen patiënten direct worden opgenomen op een specialistische afdeling (IC, MC, CC, Stroke unit) of op een acute opname afdeling (AOA). Hier verblijven de patiënten maximaal 48 uur en daarna gaan ze of naar huis of naar een reguliere verpleegafdeling. Het uitbreiden en stroomlijnen van acute zorg voor locatie Veldhoven heeft uiteraard invloed op de organisatie en huisvesting van afdelingen. In dit kader wordt de eerste hulp verbouwd en de OK-planning aangepast. Uiteraard is het uitgangspunt bij alle veranderingen dat uw en onze patiënten hier geen hinder van ondervinden. De acute kern op locatie Veldhoven zal in september 2008 gereed zijn.

Afscheid dr. Fred Croiset van Uchelen; 30 jaar chirurg met accent op stomazorg Een markant chirurg heeft na bijna 30 jaar afscheid genomen van Máxima Medisch Centrum. In de sfeer van ‘een dag niet gelachen is een dag niet geleefd’, ‘samenwerking tussen alle geledingen draagt bij aan een kwalitatief betere zorg’ en ‘de akker is goed geploegd, dus er kan worden gezaaid’, hebben we een terugblikkend gesprek met hem gehad. inrichtte, waarbij naast curatieve technieken ook een groeiende plaats was voor de psycho-sociale begeleiding van een stomapatiënt. Begin jaren negentig werd dit gevolgd door de TME trial, waarbij ik als consultant surgeon fungeerde. Hiermee hebben we volgens het ‘teach the teacher’ principe een nieuwe landelijke standaard voor rectumchirurgie geïntroduceerd. Kijken in elkaars keuken en het lef hebben om naakt te zijn; deze introspectie heeft de kwaliteit van de rectumchirurgie enorm verbeterd.”

Fred Croiset van Uchelen, chirurg

Antoniaanse opleiding “Ik ben opgeleid in het St. Antonius ziekenhuis in Nieuwegein (destijds Utrecht), waar we in de geest van samenwerking werden getraind. Samenwerking met verschillende (para)medische disciplines, ongeacht je hiërarchische positie, levert een kwalitatief betere zorg, dat werd ons daar met de paplepel ingegoten. Ik moest erg wennen in het toenmalige St. Joseph ziekenhuis. Terwijl er in het St. Antonius ziekenhuis nauwelijks onderscheid was in rang en stand, heerste er binnen het St. Joseph ziekenhuis een duidelijk verschil in verhoudingen. In het St. Joseph ziekenhuis kregen de chirurgen bijvoorbeeld hun lunch in een aparte kamer geserveerd, waarvan in de deur een luik was, waardoor je broodjes kon uitreiken aan zusters die aardig waren.” Integrale zorg “Het opleidingsadagium ‘samenwerken maakt sterk’, heb ik meegenomen en in de loop van de jaren geprobeerd te introduceren in ons ziekenhuis. In 1985 zijn de orthopedie en chirurgie intensief gaan samenwerken op het gebied van de traumatologie en is de maatschap traumatologie opgericht. Binnen dit verband hebben we ook chirurgische technieken verder ontwikkeld, zoals de dynamische heupschroef en de dorsale enkelplaatfixatie en de repositie van AC-luxatie (de zogenaamde acromioclaviculaire dislocatie) door middel van een oplosbaar bandje. Daarnaast kreeg ik de opdracht om de proctologie uit te bouwen en in het verlengde daarvan de gehele darmchirurgie. In 1987/88 waren wij het eerste ziekenhuis die stomazorg

Een chirurg is een doorzetter en weet niet van opgeven “Soms tegen de (bestuurlijke) stroom in en met een lange adem heeft de chirurgie ook aan de wieg gestaan van de introductie van de intensivisten, de SEH-opleiding en de SEH-artsen, de bariatrische chirurgie en de introductie van een podotherapeut in de integrale aanpak van patiënten met een diabetische voet. Eén van de laatste nieuwe ontwikkelingen is de inzet van (para)medische specialisten op een deelgebied van de chirurgie. Het opleiden en inzetten van een Physician Assistant (PA) bij de vaatchirurgie en bijvoorbeeld een chirurg specifiek voor de mamma of de laproscopische technieken zijn daar goede voorbeelden van. In 1985, de aanloop van de nieuwbouw van het St. Joseph ziekenhuis, zijn er al vergaande gesprekken gestart, stafbreed, om tot een fusie van het toenmalige Diaconessenhuis te komen, een ziekenhuis Noord, een ziekenhuis Zuid. Helaas is dit destijds mislukt, waarbij de verschillen tussen bisschop en het diaconaat een rol speelden. In 2000 zijn er gesprekken geweest met het Catharina-ziekenhuis, het toenmalige Diaconessenhuis en het St. Joseph ziekenhuis over het opzetten van het ‘Trio-heel’. Dit centrum had een soort Antoni van Leeuwenhoek in ZuidoostBrabant moeten worden. Helaas is het niet gelukt om dit centrum op te richten. De akker was goed geploegd, we konden en kunnen misschien nog steeds (gaan) zaaien! Een chirurg geeft echter niet gauw op, hij is taai en vecht door tot hij zijn doel heeft bereikt.” Samenwerking met de eerstelijn? “In de jaren negentig werden de contacten tussen specialist en huisarts steeds minder. Vroeger zag je de huisarts elke week. Met de verhuizing naar Veldhoven lijkt een omslag te zijn gekomen. Men was druk en ging in deeltijd werken, zodat

een andere balans tussen werk en privé leven ontstond. De chirurgie was in 1985 de eerste afdeling die met parttime chirurgen werkte. Eigenlijk vond men dat parttime werken niet kon bij de chirurgie. Parttime werken noodzaakt echter ook tot een nog betere patiëntoverdracht. Het goed overdragen van patiëntgegevens tussen eerste- en tweedelijn en vice versa blijft van cruciaal belang Via de huisartsenpost zouden we veel meer kunnen overleggen met de huisartsen en meer uitwisseling van kennis kunnen bewerkstelligen. Ik vind het een goede zaak om de kennis die je hebt uit te dragen. Naar mijn mening kan 70% van de op de SEH behandelde patiënten terug naar de huisarts.” Eigen levenservaring “Na het noodlottige ongeval van onze zoon, ben ik met een andere passie aan het werk gegaan. Het leed dat je bij de patiënten ziet, maakt je bescheidener. Je relativeert meer, raakt met meer compassie betrokken bij de patiëntenzorg en benadert de situatie meer vanuit de patiënt. Maar wel altijd met humor; de dag wordt begonnen met een kwinkslag en een lach en dan gaan we met z’n allen aan het werk.” Toekomstplannen “Door het werken in een ziekenhuis leef je in een betrekkelijk kleine cirkel en ik heb hierdoor weinig tijd voor hobby’s gehad. Na mijn afscheid ga ik lekker uitwaaien, dingen zien die ik altijd al heb willen zien, sporten, tuinieren en verder zie ik wel wat op mijn pad komt. Ik wil samen met mijn vrouw alleen nog maar leuke dingen doen. Daarnaast wil ik me verder gaan verdiepen in de parapsychologie, dat mijn belangstelling heeft gekregen o.a. nadat ik die andere Croiset (de paragnost) had ontmoet en ik op persoonlijk vlak intensief werd geconfronteerd met de betrekkelijkheid van het leven. Ik geloof dat er meer is tussen hemel en aarde.”

Afscheid dr. Jo Jan Keuning, hematoloog en oncoloog Met het symposium ‘Over veranderingen; de dingen die achterhaald zijn’, heeft Jo Jan Keuning, oncoloog/hematoloog, op 13 juni 2008 na 26 jaar afscheid genomen van Máxima Medisch Centrum. In een afscheidsinterview heeft hij ons de veranderingen van de hemato-oncologie en de oncologische zorg binnen het ziekenhuis van de afgelopen kwart eeuw meegegeven. Ontwikkelingen binnen de hemato-oncologie “De hemato-oncologie is een relatief jong vakgebied. Basis principes van diagnostiek en behandeling van bijvoorbeeld Non Hodgkin Lymfomen (NHL) gelden nog steeds, ze zijn alleen veel verfijnder geworden. Door veranderende inzichten en technieken in diagnostiek zijn diverse typen NHL te herkennen met hun verschillen in agressiviteit en immunologisch profiel. De gouden standaard van de behandeling met CHOP-kuren kon daarmee worden verfijnd. Immunotherapie (Rituximab) heeft zijn intrede gedaan als monotherapie of gecombineerd met chemotherapie. Voor de NHL-patiënt

Een globale inschatting over hoeveel maanden een patiënt ongeveer nog te leven heeft, kunnen we geven. Als er geen kans meer is op genezing, is het aan de arts om de patiënt te begeleiden en te troosten. De bijdrage van een klinisch psycholoog bij dit acceptatieproces is ook heel waardevol. Anderzijds mag je de mooie momenten met je patiënten soms meebeleven zoals bijvoorbeeld pannenkoeken eten met een jongen met het syndroom van Down, vijf jaar nadat we hem genezen hadden verklaard van een testiscarcinoom.”

Jo Jan Keuning, hematoloog en oncoloog

betekent dit minder bijwerkingen en een grotere kans op genezing. Mocht de standaard eerstelijnstherapie niet aanslaan, dan is er voor jongere patiënten ook nog de mogelijkheid van een stamceltransplantatie (voorheen een beenmergtransplantatie). Door deze nieuwe technieken in diagnostiek, classificatie van NHL en therapieën geënt op het biologische profiel van de tumor (‘tailor made’), zijn patiënten met NHL beter te behandelen dan 30 jaar geleden.” Werken in Máxima Medisch Centrum “In mijn dagelijkse ziekenhuisbestaan zie ik verhoudingsgewijs meer oncologische patiënten (60%) dan hematologische patiënten (20%) en daarnaast zie ik ook nog patiënten met algemeen interne geneeskundige klachten (20%). Naast het medisch inhoudelijke deel van het werk, is troost bieden en compassie tonen ook een rol van de arts. Deze aspecten van het geneeskundig beroep zijn niet veranderd, alhoewel alles wel meer wordt uitgesproken dan vroeger. Voor jongeren is de dood taboe. Voor ouderen is de dood makkelijker te accepteren. Zij maken de balans op van hun leven en komen vaak tot de conclusie dat het voor hen niet meer hoeft.

Beenmergtransplantaties “Met vier hematologen en een goed bloedtransfusielaboratorium zouden wij voldoen aan de eisen om beenmergtransplantaties uit te voeren in Máxima Medisch Centrum. De beenmergtransplantaties worden echter in samenwerking met het UMC St. Radboud uitgevoerd: de beenmergtransplantatie vindt plaats in Nijmegen, wij doen de nazorg van deze patiënten. Deze samenwerking heeft voor ons een toegevoegde waarde, omdat de kennis en kunde in een academisch centrum makkelijker up-todate te houden is, dan in een perifere kliniek. De beenmergtransplantatie techniek is namelijk snel ‘high tech’ geworden. Veranderingen voor de patiënt “De begeleiding van en de voorlichting aan de patiënt met kanker is de laatste decennia sterk verbeterd, ook door de opkomst van de integrale kankercentra en het Koningin Wilhelmina Fonds (KWF). De oncologieverpleegkundige heeft tevens hiertoe bijgedragen. Daarnaast bespreekt de patiënt zijn of haar situatie vaak met de huisarts. De patiënt is tegenwoordig zo mondig dat hij/ zij zelf goed kan uitleggen wat het probleem is. Toch zijn er soms communicatieproblemen, omdat

de ene specialist een zelfde probleem in andere bewoordingen uitlegt dan een andere specialist.” Intercollegiale samenwerking “De intercollegiale samenwerking is niet wezenlijk veranderd. Toen ik in 1982 in het St. Joseph ziekenhuis begon, was er nog geen verslag van de oncologiebespreking. Nu hebben internist/oncoloog, chirurg en andere betrokken specialismen een geïntegreerde oncologiebespreking en zijn daardoor goed op de hoogte van elkaars behandelstrategie. Tevens is prof. C. Punt uit Nijmegen één keer per maand aanwezig bij de oncologiebespreking en dat is een verrijking. Complexe ziektegevallen worden gepresenteerd en gezamenlijk wordt een behandelplan opgesteld. Als er een studie of protocol loopt in Nijmegen kunnen wij onze patiënten hierin includeren en hoeven we het wiel niet opnieuw zelf uit te vinden. In de toekomst zullen de oncologiebesprekingen anders worden georganiseerd, meer opgesplitst naar tumorsoort. Het is bijvoorbeeld niet zinvol dat een gynaecoloog bij de bespreking zit van een maagtumor. Dit is een plan dat nog verder moet worden uitgewerkt.” Samenwerking met de eerstelijn “Het contact met de eerstelijn is in de loop van de jaren minder geworden. Vroeger werden nascholingen door één van de stafleden verzorgd en hierdoor was er een goede interactie tussen de eerste- en tweedelijn en dat was prettig. De specialist had de status van de patiënt bij zich en had direct contact met de huisarts over de patiënt. Tegenwoordig worden de huisartsen bij de oncologiebespreking uitgenodigd, maar de huisarts is meestal niet aanwezig. Dat gebrek aan persoonlijk contact is een gemis. Zo’n formule zoals vroeger zouden we weer moeten opzetten en we zouden weer petites conferences moeten gaan organiseren.” Hoe ziet uw toekomst na 13 juni er uit? “Ik ga natuurlijk meer tijd besteden aan mijn hobby’s, zoals varen, tuinieren en ga meer tijd doorbrengen met mijn vijf kleindochters. Op 18 juni verhuizen we naar Friesland en gaan we een tocht maken met de boot naar Zeeland. Als het op mijn pad komt, zal ik waarschijnlijk iets op bestuurlijk niveau gaan doen vanuit Friesland.” SMáSH wenst dr. Croiset van Uchelen en dr. Keuning een hele goede nieuwe fase in hun leven, waarin het onontdekte ontdekt kan worden.

Welke medicijnen gebruikt u? Het is van cruciaal belang dat een behandelaar geïnformeerd is over de voorgeschreven - en zelfmedicatie van patiënten die acuut worden opgenomen. Patiënten blijken zelf vaak niet goed op de hoogte te zijn van de medicijnen die zij gebruiken.

Laurens Vehmeijer en Dominique Rutgers vormen samen één huisartsenpraktijk Laurens Vehmeijer, voor de meesten welbekend, is al 21 jaar werkzaam als huisarts op de Aalsterweg in Eindhoven. Dominique Rutgers kwam eind 2005 bij hem werken, aanvankelijk als waarnemer en later als HIDHA. Het bleek een goede match, zodat ze uiteindelijk hebben beslist om alle werkzaamheden volwaardig te delen. Ze hebben samen een goedlopende praktijk met twee uitstekende assistentes en praktijkondersteuning. Dominique Rutgers is opgegroeid in Eindhoven, heeft gestudeerd in Rotterdam en de huisartsenopleiding gevolgd in Utrecht. Ze is gehuwd en heeft 3 kinderen. Laurens Vehmeijer en Dominique Rutgers hopen beiden op een goede samenwerking en laagdrempelige prettige contacten met alle huisartsen en specialisten.

Op vele manieren wordt regionaal gewerkt aan een elektronisch medicatie voorschrijfsysteem en elektronische transmurale overdracht van voorgeschreven medicatie. Het zal echter tot medio 2010 duren voordat deze systemen operationeel zijn. Reden waarom enkele verpleegkundigen van het Observatorium (straks de nieuwe afdeling Acute Opname Afdeling) in het kader van hun afstudeerstage hebben onderzocht hoe de kwaliteit van het continueren van thuismedicatie bij acute opname kan worden verbeterd.

De patiënt kan een rol spelen bij deze gewenste kwaliteitsverbetering. De patiënt kan een medicijnpaspoort aanvragen bij de apotheek en die regelmatig laten actualiseren. Daarnaast is het handig als de patiënt in geval van acute opname zowel dit medicijnpaspoort als voor minimaal 24 uur zijn/haar thuismedicatie meeneemt naar het ziekenhuis. Door middel van een poster op verschillende plaatsen in het ziekenhuis, bij de (stads)apotheken en in de wachtkamer van de huisarts, vragen de verpleegkundigen aandacht voor deze regierol van de patiënt.

Onderscheiding voor Theôdor Vogels Theôdor Vogels, nefroloog maatschappelijk werker op de dialyseafdeling van NEWS Máxima Medisch Centrum heeft in april de International Social Workers FLASH Award van de Council of Nephrology Social Workers van de Amerikaanse National Kidney Foundation onderscheiding ontvangen. Theôdor is de eerste buitenlandse maatschappelijk werkende die deze Award krijgt. Hij is door zijn collega’s verkozen vanwege zijn verdiensten voor de begeleiding van chronische pre-dialyse, dialyse en niertransplantatie patiënten. De uitreiking vond plaats op het internationale congres ‘Spring Clinical Meeting’, dat van 2 tot en met 6 april 2008 werd gehouden in Dallas, Texas. Koninklijke onderscheiding Internist-nefroloog Paul Gerlag is benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Hij kreeg de koninklijke onderscheiding tijdens een symposium over dialyse dat op vrijdag 28 maart 2008 werd gehouden. Het symposium werd georganiseerd ter gelegenheid van het vertrek van dr. Gerlag die na 31 jaar is afgezwaaid. Hij kreeg het lintje voor zijn jarenlange inzet voor de nierpatiënten. Stichting Huisartsen organisatie Kempen en omstreken (SHoKo) verhuist in oktober dokterspost Veldhoven naar Máxima Medisch Centrum (MMC) SHoKo verhuist op 1 oktober 2008 haar Veldhovense dokterspost naar Máxima Medisch Centrum, locatie Veldhoven. Dit is tevens het startschot voor een nauwere samenwerking tussen SHoKo en MMC. Aanvankelijk zou de huidige post aan de Kerkakkerstraat met ingang van april naar MMC locatie Veldhoven verhuizen, maar deze datum bleek niet haalbaar. Het gebouw waar SHoKo zich gaat vestigen zal pas in augustus beschikbaar zijn, waarna per 1 oktober de dokterspost wordt geopend. De insteek van de nieuwe locatie blijft ongewijzigd: huisartsen gaan de avond- en weekenddiensten voor Veldhoven verzorgen. Tijdens de nachten wordt vanuit deze post de Kempen bediend. SHoKo en MMC zijn in goed overleg samen tot dit besluit gekomen.

ZorgDomein nieuws Nieuwe verwijsafspraken: - vanaf 15 juni 2008 is de verwijsafspraak bekkenbodempolikliniek beschikbaar in Máxima Medisch Centrum op beide locaties (locatie Eindhoven is toegevoegd). U kunt deze verwijsafspraak vinden onder het specialisme gynaecologie en urologie, onder het kopje incontinentie alsmede onder de multidisciplinaire en een speciale polikliniek. De logistiek binnen Máxima Medisch Centrum is bij deze verwijsafspraak iets anders. Na verwijzing nemen de polikliniekmedewerkers contact op met de verwezen patiënt. Contactgegevens van de patiënt zijn daarbij zeer behulpzaam. - De verwijsafspraken voor het Vasculair Preventie Centrum zijn geunifomeerd voor beide locaties van Máxima Medisch Centrum. De afspraken zijn te vinden onder interne geneeskunde bij de subkopjes hypertensie, nefrologische aandoening en vetstofwisselingsstoornissen. Digitaal opname- en ontslagbericht Máxima Medisch Centrum verstuurt vanaf 12-06-2008 het bericht van opname of ontslag van uw patiënten alleen nog digitaal. De digitale opname- en ontslagberichten worden per patiënt dagelijks meerdere malen per dag verstuurd. Bij klinische opname: • datum van opname en afdeling waar uw patiënt wordt verpleegd. • opnamediagnose en behandeling (indien beschikbaar). • behandelend specialist. Bij overplaatsing: • naar IC, CCU of stroke unit. • van de ene locatie naar de andere locatie van Máxima Medisch Centrum. Bij ontslag: • datum van ontslag of eventuele datum van overlijden in het ziekenhuis en de plaats waarnaar een patiënt wordt ontslagen (huis, verpleeghuis of anders). U krijgt dus geen bericht van opname en ontslag op de dagbehandeling en/of interne overplaatsingen van patiënten voor niet levensbedreigende situaties. Mocht u geen digitale post kunnen ontvangen, dan krijgt u twee maal per week een papieren cumulatief overzicht van uw opgenomen en/of ontslagen patiënten

PRAKTISCHE INFORMATIE

Kalender

Bedside teaching locatie Eindhoven 9 oktober 2008 specialisme: chirurgie Grote vergaderzaal, van 17.30 tot 19.00 uur

Bedside teaching locatie Veldhoven 28 augustus 2008 specialisme: nog niet bekend Jordanszaal, van 16.45 tot 19.00 uur

Palliatieve zorgbespreking locatie Veldhoven 2 september 2008 Sint Joseph Zaal, van 17.15 tot 18.30 uur

Master Class 2 oktober 2008 onderwerp: eigenwaarde ‘Met minder moeite meer bereiken’, door Robert Benninga Auditorium locatie Veldhoven, van 17.00 tot 19.30 uur

Staflunches locatie Veldhoven Elke woensdag vinden staflunches plaats in het auditorium van 12.45 tot 13.30 uur, start voordracht exact om 13.00 uur. De staflunches in Veldhoven komen in de maanden juli en augustus te vervallen.