ACTUEEL Een lone wolf. Een wapenverzamelaar. Een geïntegreerde en gelukkig getrouwde allochtoon die geen Arabisch sprak en niks met zijn herkomst te maken wou hebben. Nordine Amrani had na zijn bloederige aanslag van l-3 december in Luik amper zrjnlaatste adem gelaten of elk vermoeden tot religieuze of terroristische inslag werd door het parket de kop ingedrukt. Nochtans wordt er in Luik een heel ander verhaal verteld. "De politieagenten hadden nog nooit zulke verminkingen gezien." Tekst René DeVlitte insdag 13 december, even na de middag.
Luik krijgt de spijtige Belgische primeur van een massamoord. Aan de Place Saint-Lambert, hartje stad, gooit een gek granaten naar mensen aan de busha-ltes. ritst een
FAl-machinegeweer uit zijn rugzak en lost twee salvo's. Het bloedbad is niette overzíen.Zesrnensen zullen er het leven bij laten, exclusiefde schutter die zichzelf een kogel door het hoofdjaagt. Van de ruim 120 gewonden zijn er meerdere voor het leven verminkt
ofgetraumatiseerd. Terwijl de dolle schutter zieiloos op de passerelle boven de bakkerij Point Chaud ligt, vluchten de Lui kenaars de aanpalende straten en nabije winkels in voor beschutting. Er klinken schoten in de stad, zo melden de media. Tientallen agenten van de lokale en fede-
rale politie
-
de wapens
in aanslag
en dekking zoekend -jàgen op een mogeidke tweede schutter. Of zelfs derde. Op Twitterverschijnt een foto van twee mannen die geboeid op de grondliggen in de inhamvan eenwinkel. Een paar agenten houden ze inbedwang. Waren het de twee andere schutters? Het parket zal later met geen woord reppen over deze aanhoudingen, maar wel toegeven dat er na de dood van de aanslagpleger wel degelijk knallen werden gehoord. Van voetzoekers? Van een
alarmpistool? Onduidelijh maar wel het werkvan flauwe plezanten. De media gaan gewi-llig mee in het verhaal. Géen wagen, dus.
Snelle communicatie
Oorlogsarsenaal
Het is opvallend hoe snel de overheden met conclusies komen. Het geloei van de sirenes is nog maar pas geluwd ofhèt federaal parket en het antiterreurorgaan OCAD weten dat het bloedbad het werk is van een eenzame schutter, een Ione wolfzoals dat heet in hetjargon. Dat soort mensen handelt op eigen houtje, Ioopt doorgaans onder de radar van de poiitie en de
inlichtingendiensten door. En dus zijn zulke massamoorden niet te voorzien, laat staan te voorkomen. Ook procureur des konings Danièle Reyrrders van het parket van Luik kan ons geruststellen. Over de motievenvan Nordine Amrani kan ze nog niets vertellen, wanr het onderzoek moet
natuurlijk
nogbeginnen. Wátwe in elk geval mogen uitsiuiten, zijn politieke, religieuze of ideologische motieven. Het gaat dus zeker niet om een terreurdaad. Het onderzoek is pas gestart en men weet a-l zeker wat het niet is.'s Avonds vertelt kersvers minister van BinnenIandse Zaken Joëlle Milquer op televisie exact hetzelfde. De schutter heeft inmiddels een naam gekregen: Nordine Amrani, op 15 november 1978 geboren in Elsene. Hij woonde nadien in Oudergem, Vilvoorde en Schaarbeek om in 2000 in Luikte belanden. De omzwervingen van Amrani zijn het gevolg van de scheiding van zijn ouders. Hij gaat van instelling naar instelling. Moei-lijke jeugd, dus. ,
Dat verklaart zijn crimineel parcours van inbraken, diefstallen, een verkrachting en een veroordeIing in september 2008 tot 48 maanden gevangenisstraf nadat men bij hem in Luik een tabaksplantage met 2.800 plantjes vindt, plus een indrukwekkend arsenaal bestaande uit 9.500 wapenonder-
delen zoals geluidsdempers en een tiental wapens waaronder een
raketwerper en eenAK 47-machinegeweer. Een verwoed wapenverzamelaar, zegt het parket over Amrani. En inderdaad, hij had er geenvergunningen voor. Fout, dus. We moercn de
wapenwet herschrijven, haast
de nieuwe
minister van Justitie
Annemie Turtelboom zich eraan toe te voegen. Hoezo, wapenwet herschrijven? Is het bezit van oorlogswapens, zoals een raketwerper, niet sowieso verboden? En is iemand die in bezit is van zo veel wapenonderdelen niet eerder een 'wapenhandelaar'? En dan nog geen kieintje? T\aree van de vele advocaten
die
Amrani heeft versleten, mengen zich in het debat. Het gaat om de Brusselse advocaten Abelhadi
Amrani (geen famíJie) en zijn confrater Didier De Quévy. "Hij was inderdaad gek op wapens. Maar dan wel als verzamelaar", zeggen ze ín koor. "Amrani was een uitmuntend lasser en metaalbewerker, vandaar zij n belang-
stelling." Ze vertellen er even niet bij dat een van Amrani's specialiteiten geluidsdempers zijn. P-magazine
j 03.0:.2S12 19
Nordine Amrani
..1!i{i:i.ii}11i.:ia:r:firr:-.::.r15*1.j*{*i
jl'}r'!ii:r{,
:tf1r|itl!::i*'iryi
j:'ilir?fi'iË
1til,:i:r::r:13.r!::.irtl,ll::i:.r::illii::ia:.lrr'.t.:::r'i'11:
Levend gevild En dan, om de publieke opinie helemaa-l gerustte stellen: "Hij voelde zich allerminst Marokkaan.
Een integrist? Welnee. Een terrorist? Nog minder. Mijnheer Amrani sprak geen woord Arabisch env/as geen moslim.Wat hij ons zei, was dat hij zich Belg voelde." Ten bewijze: Amrani is al jaren
getrouwd met een Belgische. Een verpleegster en dochter van een notaris. Ook zijn laatste advocaat, JeanFranqois Dister, komt aan het woord. Hij brengt ons dichter bij het mogelijke motief. Daags voor de aansiag is hij twee keer oPgebeld door Amrani, de ochtend van het bloedbad nog een keer. Amrani heeft op maandag een uitnodiging in de bus gevonden om zich de dag nadien om haiftwee voor verhoorte meldenbij de Politie. MEESTER JEAN-FR"ANCOIS DISTER- "Ik vroeg hem of hij
wou dat ik hem vergezelde, maar wat hem vooral verontrustte, was dat hij opnieuw in de cel zou belanden. Op zijn vraag heb ik naar de substituut en de speurder gebeld die zich met het dossier bezighielden. Een zedenzaak, zo bleek, maar iets dat weinig omhanden had. Maar mijn cliënt was er niet gerust in. Hij vreesde een opgezet spel. ze zochten hem, zei hij. Hij was er doodsbenauwd voor dat hij opnieuw naar de cel zou moeten."
Amrani is in oktober 2010, na zowat de heiftvan zijn straf, invoorwaardelijke vrijheid gesteld. Als ze hem op nieuwe criminele fei.tenpakken, maghij terug naar de gevangenis.
Amrani zitvol wrok omwiile van zij n verblijfi n de cel. zo heri nneren zich ook de twee andere advocaten zich. "Hij voelde zichlevend gevild door het gerecht en de maatschaPPij. Hij was het sPuug-
Naar Luik Een week later. Luik likt zijn wonden. De Place Saint-Lambert Puilt
uitvan de ruikers. De rouwbetuigingen zijn talrijk. Nieuws is er de voorbije dagen vanwege het Parket niet meer gekomen over de aanslag. Met zijn dood is de oPen-
20
P-rïat;:í1. : 13.*1.2-ll;
bare vordering tegen Amrani uitgedoofd en dus hoeft over het onderzoek niet meer te worden gecommuniceerd. Einde verhaa-l, de waarheid is gekend: een lone iroff Da t de stoPPen zij n doorgesiagen uitgerekend tijdens de kerstmarlrt, is louter toevai. Het heeft (allicht) met dat politieverhoorte maken.
Marc Toussaint en ik Parkeren bovenaan de rue Sainte-Margerithe. Toussaint was in een vorig Ieven rijkswachter en deed onderzo
ek naar
ze
denzaken en zw aar a1s losse
maar kennelijk zonder enig gevolg. Het handeltje gaat door on' der de ogenvan de Luikse Politie. Als we naar Luik komen, krijgen we het hele verhaal, zegt de bron Maar we zullen niet gaan.
Toussaint heeft zijn bron na de aanslag teruggebeid. Wat hij hoorde, was een heel ander verhaal dan het ofÊciële. En dus zijn we nu wél samen naar Luik gereden. lets is ons duidelijk: de ofrciële communicatie over de aanslagpleger rammelt. Is er iets wat de publieke opin ie beter niet weet?
banditisme. Nu volgt hij
i""1"#:::ïï,:ïïï:$ïi"ïï"ï Heilige oorlos staPPenwe Ubu. In maafi heeft hij me gebeld
met
Op weg naar de bron eerst het café binnen waar de fa-
meuze transacties zouden worden besproken. Het is op een steenin oorlogswapens in Luik. Zijn bron heeft hem eerder verder ge- worp van het politiecommissariholpen met informatie die achter- aat gelegen in het toeristische hart van de stad. Dit is duldelijk af ook over de hele lljn bleek te kloppen. Een betrouwbare bron geen afspanning die dagjesmensen aantrekt. De blik van de bardus, die hem heeft verteld over nieuwe wapentrafleken vanuit de man zegt genoeg: 'Wat komen die Turkse gemeenschap en het Ma- twee hier binnengevallen?' De twee allochtonen aan het tafeltje rokkaanse milieu in Luik. De bron kan ons het café in hartje naast ons dimmen de stem ln het Luik aanwijzen waar islamitische zaaltje achter de toog is er meer animo. Een tienta'l mannen van handelaars elkaar aantreffen en afl
handel
t'Armra^ni wa^s een
eclrte
wapenhanrdelaarn en geen kleintje ook. Een che4, iemand wierrs lrand merr kust op straa.t.tt
vanop straat, speelhol.
Iijkt dit het
idea-le
DE BRON: (lacht) 'lVroeger lagen de bankbiljetten er in staPels oP tafel. Nu zijn ze discreter. Maar inderdaad, hier zitten ze veilig. De
politie durft er geenvoetbinnen te zetten.'s Avonds komt niet iedereen er zomaarbinnen. Ikheb
Nordine Amrani hier meermaals gezíen.Zegmaar dat hij een stamgast was. Het is in dit soort zaken dat de schÍmmige deals tot stand komen. En ja, ookwaPendeals. >Kijk, dat Luik sindsjaar en dag een draaischijfis voor waPens, is voor niemand een geheim. Tot voor enkele jaren ging het voorna-
melijk om wapens van 200 euro voor een klein tot 400 euro voor een groter. TWeedehands ailemaal, maar nu gaat het om nieuw spul dat uit Oost-EuroPa komt en via Luik weer vertrekt naar Pakistan, Albanië, Turkije... In Droux, de appartementsblokken waar de
Luikse politie niet eens meer naadoe durft, zag ik ooit een oPslagplaats met duizenden waPens voor de PKK. Amranl zat middenin dat soort trafleken. WaPenverzamelaar,zoaJs het gerecht laat uitschijnen? Laat me niet lachen. Een wapenhandelaar ja, en geen
kleintje. Amrani was een echte chef zo iemandwiens hand men kust op straat. Vergis u niet, hij was eenkaïdi' (eenlei'der een cornmandant; red".) Onder de vele voormalige advoca-
tenvanAmraniwil
er eentje Pra-
ten over die activiteit van Amrani. Maar danwel anoniem. Hij is niet op zijn gemak a-ls zijn ex-cliëntter sprake komt. DE ADVOCAAT: "Men moet niet rond de pot draaien. Nordine Amrani was een notor wapenhandelaar."
DE BRON: "Luik is altijd een draaischijf geweest en zal dat blijven. Maar wat me vooral zorgen baart, is dat sinds enkelejaren ook de Maghrebijnenvan Luik zich beginnen te bewaPenen. Vroeger droegen ze messen, nuwapens. En daar speelde Amrani een niet te onderschatten rol in. Ik maak me grote zorgen. Niemand bhjkt te willen weten welke radicale, haatdragende taal in sommige moskeeën de jongste ja-ren wordt gesproken door de imams. Het gaat in sommige bidhuizen ronduit over een oproep tot de Jihad,
ACTUEEL debuurt." Dat hij een praktiserende, radicale
Heilige Oorlog. Men onderschat de haat van islamitische integristen voor de blanke honden." hè. De
moslÍmwas, betekent niet dat de daad van Amrani religieus geïnspireerd was. Maar er is wel gelogen over zijn geloofsovertuiging. Waarom? Omdat zeker niemand in die richting zou den-ken?
I{oezo, moslim? Maar wacht even. zeggen we tegen de bron. Is er niet gezegd dat niets konwijzen op eenterreurdaad? DatAmrani geen moslim was? Geen Arabisch sprak? Hele-
Smerige smoel
maal niets meer met Marokko te maken had? Dat hij zich Belg voelde? Wat kan hij dan in godsnaam te maken hebben met integristen of fundamenta-listen?
De krantenwinl<elierster kon het niet geloven dat de man die geregeld bij haar over de vloer kwam
DE BRON: "Wat een onzin allemaal. Ik zag hem elke vrijdag in zijn wit habijt en witte pots naar de moskee trekken. Nadien deed hij, zoals zoveel moslims, de inkopen voor de komende week. Ga maar naar de nre Sainte-Margerithe en de rue Saint- Séverin. De moskee vinden jullie in een zijstraat. En geen Arabisch spreken? I lot
dêêd
hrr
rrrêl
-
Er Ioopt weinig volk in die straten. Toch maar checken ofAmranr hier een bekend figuur was..Nee,
bezweert de vishandelaar ons met de hand op het har1, hij heeft Nordine Amrani nooit gezien in de
wijk. Totaal onbekend. Dat zegft ook de Marokkaanse kruidemer watverderop. DE KRUIDENIER: "Nooit gezien, echt niet. Weet u, mijne heren, ook de hele Marokkaanse gemeenschap is diepbedroefd over wat er is gebeurd. U las toch ook dat die man niets meer met zijn afl
tot zo'n gruweldaad in staat was. DE IATTNKELIERSTER "HiJ was wiendelijk, hoffelijh discreet. Eigenlijk heel gewoon."
"Ileefit dat echt in de media gestaamo dat hij geen moslim was? ISom zeg, iedereen hier in de buur{ wist dat hij moslim rf,ras." onmiddellijk en zag hem hiervaker in de straten, op weg naar de moskee. En dathij Arabisch sprak, staat ook buiten kijf. Ook de man die we op straat naar de moskee vragen, kent Amrani van op straat hier. Hij is liberaal gemeenteraadslid in Luik en Belg. Veel weet hij niet te vertellen, behalve datAmraniwel degelijk de moskee bezocht en ook naar het sporicafé vlalbij ging. 'Ja, die zaak daar met het kogelgat in het raam." En ook in de Turkse winkel
kenthemhier."
kwamhijvaak.
Dat lijkt ons weemd. Amrani woont hooguit tien minuten stappen van de wijk. Om te winkelen, kan hij bijna niet anders dan naar hier te stappen. Bij de Turkse kruidenier kijkt de kassier ons nors aan.'Ja. hij kwam hier geregeld, maar ik ken hem niet. Vraag het aan de baas." De baas is de verwelkte bladeren van de prei aan het scheuren.'Amrani? Een klant? Zou kunnen. Ik heb er m isschien we1 duizend. Denkt u dat ik
HETGEMEENTERAADSLID:
ze allemaal ken?"
Bij de Turkse man zijn we overd uidelijk niet welkom. Hij liegt. zoveel is duidelijk. Hier heerst een omerta. De Belgische ober in het cafe op de hoek spreekt a ndere taal. Hij herkent de man op de foto
"O ja, de moskee? Daar!
des Fossés.
In de rue
Ofu erbinnenkan, be-
twijfel ik. Dat mogen zeifs niet alle moslims. De strekkingis er, hmm, hoe zou ikhet zeggen..." Inderdaad, nogal radicaal, zo Ieert
(anoniem) getuigit over Amrani die er belandde nadat hij door een handgemeen weg moest uit Lant1n.
DE CIPIER: "Hij kon over alles meepraten, over politiek, over het geloof. Hij was moslim, maar zonder extremist te zijn." Vreemd dat geen enkelejournalist dit oppikte. Alle media gingen mee in het verhaai van de weli n-
geburgerde allochtoon. We bellen zijnlaatste advocaat. Was hij dan toch een moslim? En dan nog een die naar de moskee gaat? Zijn antwoord komt er zonder enige aarzelíng. MEESTER DISTER: "Hij was zeer oplettend voor zijn cultuur van oorsprong. Hij was moslim. Ik ben voor hem tussengekomen om
zijn persoonlijk bidmatje in de ge-
iiteratuur. De moskee El MousIimoune staatbekend als vanwahabist ische strekking, naa r de officiële godsdienst in SaoediArabië en bekend als een van de meest radicale stromingen binnen de islam. Op het moment van ons bezoek is
vangenis van Andenne Le krijgen." Amrani zegde dus in de gevangen1É zijn gebeden op, weten we nu. Meer moslim dan men ons wou doen geloven. En er is nog een brori. De uitbaatster van de kran-
ons, zoals alle media, een artikel van 17 december in de loka-le krant La Province ontgaan. Het is een gesprek met een cipiervan de gevangenis van Andenne die
ons stomverbaasd aan.
de
tenwinkel vlakbij het appartementsgebouw van Amrani staart DE \ÀIINKELIERSTER: "Hoezo, heeft dal echt in de media gestaaie dat hij geen moslimwas? Kom zeg, dat wist iedereen hier in
DE (ANONIEME)ADVOCAAT: "Op het eerste gezicht leek hij r"ustig maar vergis u niet. Hij duidde geen enkele tegenspraak,
wilde in alles het iaatste woord, liet zich niet op de tenen trappen. }i'1j w as colèri,g, hoor. Een
manipu-
lator ook." DE BRON: "Hij had eensale ueule, een smerige smoel. Hij spotte met iedereen. Hij was een charmeur, maar zonder enige klasse. Hij was eenvrouwenversierder." De krant La Libre Belglque weet meer over het liederlijke leven van de diepgelovige moslim Amram.
g
DE KRANT: "Doorheen de gesprekken wordt het duidelijk dat de man duidelijk niet één levensgezellin had, maar heelwat minnaressen verzamelde, onder meer een uit zijn wijk. 'Het ging niet goed met zijn vrouw, maar hij had geld en hij heeft er haar gegeven aalr' za6r oan dêfrridê "
Alweer een mooie officiële versie die snel aforokkelt. Zijnhuwelijk met de Belgische verpleegster Marie-Hélène Ballon-Périn zou een aanwijzing zijn van zijn integratie. Maar is dat zo? Kort na de feiten vertelt de broer van de vrouwhoe Amrani haar familie geweerd heeft op hun huwelijk en dat hij haar later ook alle contact had verboden. Buren in het appartementsgebouw aan de rue de Campine 3BB waar Amrani is gedomicilieerd, vertellen dat het er vroeger tussen het koppel elke dag bovenarms opzat. Maar na zijn vrijlating uit de gevangenis waren de mzres over. Amrani was bedaard terug-
gekeerd. Denken de buren ten
l-in;!;zírr l {]3.C1.2*l: 2L
Nordine Amrani
ACTUEEL
mtnsre.
lievè lust is. Open en bloot. Iedereen kan het zien, maar zegt u me, waarom doet de politie niets? Als
DE BRON: "Wateengiller. Hij was 's avonds nooit meer thuis. Hij had beneden in de rue de Campine een huis vanwaac hij zljn handeltje dreef. Het was er tot
ik jullie een goede raad mag geven: steek uw neus niet in dit soort zàken. Veel te gevaarlijk. De politie heeft dat hier niet graag. >Waarom ze Amrani met rust
's nachts een op- en afrijdenvan bezoekers die dan claxonnerend wegreden. Gewoonweg respectIoos. Wat een ellende voor de
lieten? Haha, iedereen weet toch dat een aantal agenten zelfbetrokken is bij dat soorl vieze
buurt." Volgens het parket holde zijn wouw, nadat ze op televisie de
zaakjes. Misschienwas hij wel een informant van de politie, hè. In Luik kan al1es."
beelden had gezien van het lijk van haar maq naar het politiebureau. Om wat te vertellen? Mysterie. (e ging nadlen niet meer wer-
DE BRON: "In Luik wordr mer
flikken gelachen. Ze kijken altijd de andere kant op. Dit is een de
ken en verhuisde'om veiligheidsredenen naar een geheim adres. Waarom? Is er iets wat ze voora.l aan niemand mag verklappen?
Liegen over een
moord
Die dinsdag, kort voor Amrani naar de benedenstad zal rijden. Hij staat bol van de adrenaline en de wrok. Naar de politie zal hij niet gaan. Hij heeÍt een ander plan, een bioedbad. Hij stopt granaten, munitie en zijnwapens in een sporttas. Maar toch zal hij eerst nogAntonietta Racona aansprekeq de 49-jarige moedervan twee kinderen die hij kent als de poetswouw bij enkele van zijn buren. Of ze niet bij hem wil komen poetsen, in zijn hangar aan de rue
Bonne Nouvelie? Tja, de
wouw
wil vooraf wel zien om welk werk het gaat. Getuigen zien de twee samen naar het atelier van Amrani stappen. Dan niets meer. Wanneer de politie na de aanslag
huiszoekingverricht in het pand, wordt het levenloze lichaam een
van de wouwteruggevonden. Met één kogel door het hoofd, aldus het parket. En nee, er zijn geen aanwijzingen van een verkrachting. Heeft de wouw iets gezien wat ze beter niet had gezien? En werd haar daarom het zwijgen opgelegd? Het parketvermoedt dat het zoiets moet geweest zijn. T\ree dagen later. De Franstalige pers meldt dat er geen verkrachting is geweest, en er ook geen sporen van geweld zijn. De
maffiastad. Al lang gev/eten. De maffia is de cultuur van de stad.
"AIs Amrani vreesde om opnieuw opBesloten te urordetÈ was hij wel ondergedoken. HiJ had erop dat de wouw zich hevig heeft verzet. En dan ís er het artikel van journaliste Emmanuelle Praet in het weekblad S oir Magazíne Ze citeert een van de twee politieagenten die het lijk hebben ontdekÍ. DE AGENT: "Uit respect voor haar echtgenoot kunnenwe geen
beschrijving geven van de verwondingen die ze heeft opgelopen." Hoe erg kan het wel zijn geweest, dat geen enkel detail mag worden bekendgemaalrt? En waarom houdt het parket het bd óén enkele kogel als doodsoorzaak? We bellen de journaliste. EMI\4AI\IUELLE PRAET: "De agenten wilden enkel.kwijt dat ze geschokt waren, dat ze nooit zulke verminkingen hadden gezien. Ze zegden ook dat ze het formele be: vel hadden gekregen met geen woord over de zaakte reppen." Alweer dus een leugen van het gerecht. En de waag \Maarom.
Ondemoeid - dOOf er (le ; --tt-::--: pOffEfe eenpogingtotverkrachtingisgeautopsie heeft uitgemaakt dat
22
De vraag op ieders lippen: hoe
komt het dat men een zware criÊ-magazine I 03.01.2012
I de onderwereld. Wat denlt uwat :. menverkiest: eenpeetvader die u ,: 50 euro drinkgeld toestopt, ofeen :: of andere schoft die gaat lopen 1t zonder zíjnrekening te betalen? :, >Zíetu? Eígenli.jk is het milieu nog best plezant. De omerta, de t samenhorigheid, de geheimen, de wiendschap, de banden die je mineel als Amrani,vanwie men nergens elders vindt in de maatzíjnzware zaakjes kent, na zijn schappij." vrijiating gerust laat? Omdat de politie de opdracht heeft om mensen in voorwaardelijke vrijheid niet te veel lastig te vallen, Iezen we. Ook omdat de justitieWe hebben nog een vraag. Am-" huizen onderbemand zijn. Echt rani, al veroordeeld voor zedencontroleren of de veroordeelden feiten, moet verhoord worden zich houden aan de voorwaarden. over een nieuw e zedenzaak. D e
er gleld genoegvoor."
Maamsepersweetietsanders.D"
weest. De verwondingen wijzen
En datvinden de meeste Luikenaars niet eens zo erg, want het is :r de mafradie de stad doet leven. ,, Er is zelfs enige syrnpathie voor :,.
55l{etklopt allemaal niet"
kan niet. Het systeem mangelt, en zo kon
Amrani ongemoeid nieuwe wapens ïerzamelen'. Granaten onder meer. die men zich enkel kan aanschaffen als je heel diep in het
wapenmilieu zit. Maar Amrani glipt maandenlang vrolijk door de mazen van het (polltie)net. Hoe kan dat? De
winkelier die al 40 jaar handel
drijft in het hartje van
de stad, is aanvankelijk argwanend, maar dan komt zijn tong los. Het moet maar eens geschreven worden,
zegt hi.j.
DE WINKELIER. "Laksheid van de politie? Laat me niet lachen. Hier vlakbij durft niemand na acht uur's avonds nog op de Place Saint-Lámbert. Hèt wemelt er van de dealers. Er wordt gedeald en verbruikt dat het een
Iogica zou gebieden dat hij niet wordt uitgenodigd voor een simpel verhoor, maar wordt opgepákt en voorgeleid voor een onderzoeksrechter. Toch niet.
DEGERECHTELIJKE BRON: "Dat lijlrt me inderdaad de gangbare procedure. Ik begrijp het ook niet. Amrani wordt dus thuis niet opgepaJ
in ditverhaal. Hetklopt niet."
I
