Sibylle Januari Green Technologies. Bestuurspagina. SIB Geneva Trip. Lobbying for the Pros and Cons. Gemeente Groningen Groen

Siby lle J a n ua r i 2 010

Colofon

Inhoud

Hoofdredactie

Redactioneel

Ayla van Kessel

Green Technologies Redactie Ayla van Kessel Paula Mia Faber Emma Burgisser Philipp Müller Lay-Out Philipp Müller

Druk

Climate Health Bestuurspagina SIB Geneva Trip Agenda Lobbying for the Pros and Cons

RCG Wij bedanken Bestuur ‘09-’10 Grand Café Time Out, Groningen Maya de Waal Maikie Passchier Algemeen Sibylle is een onafhankelijk periodiek van de Studentenvereniging voor Internationale Betrekkingen in Groningen en verschijnt vijf maal per jaar in een oplage van 300 exemplaren. De redactie behoudt zich het recht voor om stukken in te korten, te redigeren of te weigeren. De redactie stelt zich niet aansprakelijk voor teksten die niet door leden van de redactie zijn geschreven. Email

Gemeente Groningen Groen Een beter Klimaat begint bij Jezelf! Rebus Recensies Timeline Climate Change Obama at the Crossroads Copenhagen - The Result What makes Millennials Tick?

2 3 6 9 10 11 12 14 16 17 18 20 21 22 24

[email protected] Postadres Postbus 1287 9701 BG Groningen Pandadres St. Walburgstraat 22a 9712 HX Groningen Tel. 050-3634674 Fax. 050-3634677 Internet www.sib-groningen.nl

1

Redactioneel


Beste lezer, De redactie wil dit jaar met goede voornemens beginnen. Klimaatverandering is volgens ons een thema dat niet kan vermoeien, de opwarming van de Aarde en alle gevolgen die deze met zich meebrengt worden steeds urgenter. Bewustmaking van deze urgentie is één goed voornemen. De volgende Sibylle op papier met FSC-keurmerk is een ander. Maar bovenal is ons goede voornemen jou een inhoudelijke en vermakelijke Sibylle bieden. Dat geldt voor deze eerste editie van jouw nieuwe redactie, en voor alle hierop volgende. Paula Mia geeft je duidelijke tips wat jij kunt doen als je aan het milieu wilt denken. Ook onze Wethouder van Milieu heeft ideeën, te lezen in het interview met haar en de Programmamanager Duurzaamheid van de gemeente Groningen. Ben jij een Millennial? Dan voel je je misschien geroepen om iets tegen de milieuvervuiling te doen. De politiek leiders van de internationale gemeenschap laten nog even op zich wachten. Philipp en Emma geven commentaar op de verwachtingen en uitkomsten van de VN klimaatconferentie in Kopenhagen van afgelopen december. Verder lees je in deze editie over de effecten van klimaatverandering op de menselijke gezondheid en over de vorderingen van technologieën van duurzame energieopwekking. Lees de columns voor inzicht in de persoonlijke opinies van de redacteurs en lees over sceptici van klimaatverandering in het artikel Lobbying for the Pros and Cons. Deze woorden sprak koningin Beatrix in haar kersttoespraak van 2009: “Onze wereld heeft mensen nodig met passie en betrokkenheid, die een plaats geven aan wie zijn buitengesloten, die klaar staan voor hun medemensen en die blijven geloven in het goede.” Mooie woorden, vind ik, en van toepassing op mijn beeld van SIBbers. Voor deze mensen schrijven wij met liefde de Sibylle. De redactie staat open voor alle ideeën, reacties en suggesties van onze lezers. Mail naar sibylle. [email protected]. Een gelukkig 2010 en mooie goede voornemens toegewenst! Namens de gehele redactie, Ayla van Kessel

2


Green Technologies – Waar blijft de groene oplossing? Door Paula Mia Faber

Green technologies – waar blijft de groene oplossing? In de strijd tegen klimaatverandering gaat het vaak over ‘green technologies’, oftewel nieuwe, schone manieren om energie op te wekken die ons moeten verlossen van de vervuilende olie, kolen en gas. Voorbeelden zijn zonne-energie, windenergie, waterkracht, en bio-energie. Klinkt allemaal leuk en aardig, maar waarom zien we er nog zo weinig van in het dagelijks leven? Hoe ver gevorderd zijn die technologieën en hoe groen zijn ze eigenlijk? Zonne-energie Hoe werkt het? De zon kan via collectoren of panelen energie opwekken. Beide worden op daken van gebouwen geplaatst. In zonnecollectoren bevinden zich buizen waar water doorheen stroomt. Door het zonlicht wordt dat water opgewarmd, en dit wordt in een voorraadvat bewaard. Zodra je in huis warm water nodig hebt, stroomt het leidingwater door het opgewarmde vat naar de kraan. Als het water niet warm genoeg is, brengt de cv-ketel of geiser het op de gewenste temperatuur. Sommige systemen met collectoren kunnen ook worden gebruikt om huizen te verwarmen. Zonnepanelen zijn gemaakt van silicium, en produceren onder de invloed van zonlicht energie. Hoeveel scheelt het? Zowel de collectoren als de panelen kunnen op jaarbasis ongeveer de helft van je gasverbruik vervangen. Dat komt neer op een besparing van zo’n 70 euro per jaar. Overigens liegt de aanschafprijs er niet om: een collector kost tussen

de 2.000 en 3.000 euro, een paneel van een vierkante meter 700 euro. Als je ze aanschaft, krijg je echter subsidie. Ook moet het feit dat zonne-energie broeikasgassenvrij is, als een kostenbesparing worden gezien. Heeft het wel zin als de zon maar weinig schijnt? Ja, want ook als het bewolkt is, vangen de collectoren of panelen zonlicht op. Praktisch: Duitsland is zeer vooruitstrevend in zonne-energie. De overheid subsidieert consequent, waardoor het land nu een kwart van alle zonnepanelen in de wereld produceert. Door deze schaalvergroting wordt zonne-energie steeds voordeliger. Leuk nieuwtje: tegenwoordig worden verschillende klimaatneutrale mobieltjes op zonne-energie geproduceerd. Wanneer ze in Nederland verkrijgbaar zijn, is helaas afwachten. Ook wordt er volop geëxperimenteerd met vliegtuigen op zonne-energie. Er zijn al verschillende modellen gemaakt. Het lijkt een kwestie van tijd voordat er lijnvluchten op zonne-energie mogelijk zullen zijn. Windenergie Hoe werkt het? Met behulp van windturbines wordt de bewegingsenergie van de lucht (de wind) omgezet in elektriciteit. De wind zet de turbines in beweging, die zijn verbonden met een generator. Daar wordt de stroom opgewekt. Het proces is te vergelijken met een fietsdynamo. Hoeveel scheelt het? Op dit moment is windenergie duurder dan grijze energie uit fossiele brandstoffen. Het verschil is echter minimaal: afhankelijk van de windsterkte waar de energie opgewekt wordt, kost het tussen de 0,05 en 0,08 euro per kilowattuur. Grijze energie kost ongeveer 0,04 euro. Echter, grijze energie is belast met een milieuheffing, wat dit verschil wegwerkt. Bovendien zal het verschil in prijs in de toekomst afnemen, omdat fossiele brandstoffen steeds schaarser worden, en de technologie voor windenergie zich steeds verder ontwikkelt. Ook hier geldt natuurlijk dat daarbij geen broeikasgassen vrijkomen, en dat is winst.

3


Column

By Philipp Müller

Winter 09/10 The winter came as an undeserved pre-Christmas surprise this year, and it was, literally, a cool surprise. From one day to another, the whole of Groningen was covered by a blanket of snow, centimeters high, and the traffic of bikes and buses was limited towards those, whose instincts to survive were inferior to their needs to be at a certain place on time: bus drivers, firemen on their way to one of the various car accidents and students who had to write exams before Christmas. With regards to the last weeks of snow chaos, the topic of the new year’s first Sibylle does not appear to be the most urgent one: the global climate increases, and you guys should stop building snowmen and finally start to safe our climate. While writing the articles, I could downright imagine students from abroad sitting at train-stations at night, because their trains got stuck in the snow, and swearing to go to the post office per plane next year if that is going to make the global climate eventually get warmer. In most Western European countries, people felt reminded of the last winter, 08/09, when we all were already wondering how scientists warned of the melting glaciers and still our motorways could freeze up to an uncomfortable extent. However, not all countries in the world have had as bad luck last winter as Western Europe had. In fact, winter 08/09 was, seen in a global perspective and compared to the reference framework from 1951-1980, rather warm. In Australia, for example, people got a real-life experience of global warming with temperatures up to 45 degrees Celsius, while 6500 hectares of land and property were destroyed by bush-fire and at least 30 people lost their lives. Global warming has to be seen in a global perspective, thus we call it global warming. If you take measures to save the climate, you do not do this solely to maintain the ability to go ice-skating in Noorderplantsoen next year, but also to stop a global change of climate, keeping in mind that living in the international community of a globalized world can sometimes mean prioritizing mutual help before building snowmen.

Heeft het wel zin als het bijna niet waait? Het klopt dat de levering van energie afhankelijk is van hoe hard het waait. De productiefactor van een turbine is de verhouding tussen het gemiddeld geleverde vermogen en het maximale vermogen. Voor een moderne turbine is dat ongeveer 25%. In de toekomst wordt dit echter zeker meer. Praktisch: In Nederland is windenergie de belangrijkste bron van duurzame energie. Op dit moment wordt de helft van alle duurzame energie uit de wind gehaald. In de totale elektriciteitsproductie is dat een aandeel van 3 procent. Het kabinet is van plan het aantal windturbines verder uit te breiden. Waterkracht Hoe werkt het? Energie wordt opgewekt uit stromend water, via een gelijksoortig proces als windmolens. Dat kan in rivieren, maar ook aan de kust met golf- en getijdensystemen. Vroeger werd er al gewerkt met watermolens, tegenwoordig gebeurt het met turbines. Hoeveel scheelt het? In Nederland wordt maar een klein deel van alle energie uit water opgewekt; zo’n 0,08 procent. Dat komt omdat energie uit water vooral rendabel is door vallend water in de bergen. In Noorwegen bijvoorbeeld wordt bijna alle energie met water opgewekt. In ons land zijn er een klein aantal centrales bij rivieren. De golf- en getijdensystemen, die nog in ontwikkeling zijn, zouden in de toekomst een belangrijke bijdrage kunnen leveren. Waterkracht heeft echter ook nadelen. Grote waterkrachtcentrales (met grote stuwmeren) kunnen ecosystemen negatief beïnvloeden. Verder is het schadelijk voor de vispopulatie; vooral stroomafwaarts zwemmende vissen komen in de turbines terecht en worden vermalen. Dit kan echter verholpen worden door visgeleidingssystemen aan te leggen. Bio-energie Hoe werkt het? Bio-energie wordt opgewekt uit plantaardig materiaal (biomassa). Dit is veelal afval: bijvoorbeeld gft-afval of oud papier. Ook speciaal geteelde bomen of planten, zoals de populier en de wilg, zijn bronnen van bio-energie. Koeien- en varkensmest vallen er officieel ook onder, maar daar bestaat discussie over.

4


Er zijn verschillende technieken om bio-energie op te wekken: 1. vergisting: hierbij zorgen microorganismen voor de productie van biogas. Dit is geschikt voor in gasmotoren, maar kan ook door het verwijderen van de CO2 aan het aardgasnet worden toegevoegd. 2. verbranding: de warmte die vrijkomt bij het stoken in kolencentrales of bij het verbranden van afval wordt gebruikt om energie op te wekken. 3. vergassing: de biomassa wordt omgezet in een gasvormige brandstof. Hoeveel scheelt het? Het bijstoken van hout in kolencentrale en het opwekken van bio-energie uit afval in afvalverbrandingsinstallaties is al rendabel. In Nederland wordt hier al veel gebruik van gemaakt. Op lange termijn kunnen ook andere vormen van bio-energie kosteneffectief worden. Er bestaat echter twijfel over de milieuvriendelijkheid van bioenergie. Er komt bij verbranding tenslotte CO2 vrij. Echter, deze CO2 is daarvoor uit de lucht gehaald om organisch materiaal te vormen. Het saldo is dus precies nul. Sommige vormen van bio-energie worden door milieuorganisaties echter niet als groen beschouwd, omdat de aanbouw van bepaalde gewassen ten koste gaat van oerbossen of van de voedselproductie. Ook genetisch gemanipuleerde gewassen of afval van de intensieve veehouderij als bron worden niet als milieuvriendelijk beschouwd. De productie van mest zou

meer kosten (aan voer en het verwarmen van stallen) dan het oplevert. Wat

kunnen

concluderen?

we

Er is veel mogelijk, maar de nieuwe technologieën staan nog in de kinderschoenen. In Nederland is het aandeel in de energielevering nog erg klein. Om de nieuwe technieken rendabel te maken zal er vooral grootschalig geproduceerd moeten worden. Daar is overheidssteun voor nodig. Als de nieuwe technologieën een aanzienlijk marktaandeel veroverd hebben, zal energie uit fossiele brandstoffen steeds minder nodig zijn. Volgens Greenpeace kan de wereldwijde CO2uitstoot op deze manier in 2050 met de helft omlaag, zonder dat het de economie schaadt. Inforse (International Network for Sustainable Energy) meent zelfs dat de hele wereld in 2050 op 100% duurzame energie overgestapt kan zijn. Maar dan moet er nu wel al actie ondernomen worden. Of deze scenario’s echt haalbaar zijn, zal moeten blijken. Behalve bovengenoemde groene technologieën, zijn er nog meer mogelijkheden om energie broeikasgasvrij op te wekken, zoals uit aardwarmte of via energieopslag. Dit is echter niet altijd in Nederland mogelijk, of is op dit moment nog niet ver genoeg ontwikkeld om rendabel te zijn. Het is echter duidelijk dat we niet bang hoeven te zijn dat we terug in de tijd gaan wanneer de fossiele brandstoffen opraken; er zijn genoeg alternatieven die ons in de toekomst van elektriciteit kunnen voorzien.

5

Climate Health By Emma Burgisser


If you’re a student in the Netherlands, you probably cannot go a week without hearing the words ‘climate change’. Awareness of climate change seems to be everywhere, from the newspapers reporting on COP15 to your roommates switching to durable light bulbs. It awaits you in the supermarket by encouraging you to use an environmentally friendly bag, while your professor explains how it is involved in whatever you are studying at the moment. This is partly due to the fact that climate change can be approached from various angles and can be linked to a large array of subjects. But have you ever linked climate change and human health before? Although they might seem quite unrelated at first, the evidence of the link between the two is perpetually gaining strength. This concept has been called ‘climate health’, and might pave the way to winning the climate change battle. To a large extent, global human health is determined by a number of different factors. These are mainly drinking water, sufficient food, secure shelter and good social conditions. A change in climate is likely to affect all of these conditions. According to some recent IPCC reviews, these changes could bring some localized benefits. For example, climate change could play a significant role in reducing so-called ‘cold deaths’ in temperate climates. These are deaths caused by severe cold weather, and they occur approximately fifteen times more often than ‘warm deaths’. A second positive effect is the increase of food production in some temperate climate zones. This means for example that large areas in Europe and China will be able to increase their food production levels by, according to some, about 20 percent. However, in spite of these minimal positive effects, climate change overall is expected to bring negative effects to the global human health situation. Although measurements of health effects from climate change can only be very approximate, a WHO quantitative assessment concluded that the effects of the climate change that has occurred since the mid-1970’s is highly likely to have caused over 150,000 deaths just in 2000. This assessment is a conservative number, only taking into account a subset of the possible health impacts. In the same rapport, it is also concluded that these impacts are likely to increase in the future. The health effects related to climate change are quite diverse. For example, recent IPCC analyses show that human induced climate change significantly increases the frequencies of heat waves. The European heat wave of 2003, which is said to be caused by human activity, was associated with over 35,000 more deaths than the equivalent period in previous years. Rising temperatures also mean an increase in pollen and other aeroallergen levels. They can trigger asthma, which affects around 300 million people worldwide.

6

Another health effect of climate change is the more variable precipitation pattern. The variation within this pattern is likely to compromise the supply of fresh water, increasing the risk of water-borne disease. Water scarcity also encourages people to transport more water over long distances and store supplies in their homes, increasing the risk of household water contamination. Although food production is likely to increase in temperate climate zones, this appears to be only a temporary trend. The lack of fresh water also means that the production of staple foods in developing countries is likely to decrease, enhancing the risk of malnutrition. One of the largest concerns on climate change concerning health are rising sea levels. Currently, more than half of the world’s populations live within 60 km of the sea. Rising sea levels increase the risk of coastal flooding, necessitating population displacement. Population displacements are always a high risk for human health, since food, water, shelter and social conditions are usually at a bare minimum in these conditions. The most vulnerable areas are often incidentally also those that are the most densely populated. These areas include the Nile delta in Egypt, The Ganges-Brahmaputra delta in Bangladesh, and many small island states, such as the Maldives and the Marshall Islands. The last, but maybe the most significant effect on health is the lengthening of transmission seasons of vector-borne diseases. Most of these diseases, like malaria, only have certain seasons in which they can effectively spread amongst humans. Climate change is likely to lengthen these seasons, meaning that the spread of these diseases will increase. In addition, although these diseases are not expected to spread across the entirety of North America and Europe, climate change could alter their geographic range to some degree. This will potentially bring them to regions that lack population immunity or a strong public health infrastructure. These effects are important as climate-sensitive diseases are among the largest global killers. Diarrhea, malaria, and protein-energy malnutrition alone caused more than 3.3 million deaths globally in 2002, with 29 percent of these deaths occurring in Africa. These last two effects especially highlight the health effects climate change will have in developing countries. It has been concluded by the IPCC that climate change will hit developing countries first and hardest. The consequences in the health sector will be detrimental, as developing countries are obviously those countries which are least equipped to deal with public health disasters. When taken into account that the developing countries are the least responsible for climate change, no conclusion can be reached other than that action needs to be undertaken.


Column

Door Ayla van Kessel

Practice what you Preach This leaves the question, what actions can be taken to fight these threats to human health. Naturally, the response would be fighting climate change. However, the WHO has come up with specific tactics and ideas we can implement and use to fight these health threats and climate change simultaneously. For example, regularly riding a bike to work or walking will reduce C02 emissions. Concurrently, it will not only cut traffic injuries, but also air pollution and associated respiratory and cardiovascular diseases. Additionally, it will increase physical activity levels among the populations, lowering overall mortality rates. This is an example of how one simple idea, like taking your bike instead of your car to work or class, has numerous positive consequences for your health and the environment. Another example is indoor air pollution from biomass cooking stoves. Close to 3 billion people, or almost half the world population, use biomass such as wood, dried leaves or hay as their main source for cooking and heating. In the poorest countries in the world, over 80 percent of the population use biomass stoves. These stoves contribute to climate change by causing deforestation and global warming by emitting many greenhouse gasses. However, they produce even bigger threats to human health. The indoor pollution these stoves create can cause an array of health threats, from acute lower respiratory tract infections, pneumonia, bronchitis, chronic obstructive pulmonary disease, asthma and upper airway cancers, to cardiovascular disease, cataracts, and stillbirths. In total, biomass smoke exposure causes nearly 2 million deaths annually, or 1 life lost every 20 seconds. These threats to health and environment can be solved easily by introducing cheap, effective, durable and healthy stoves, which already exist, to these villages. In short, the solutions to these complex problems can be quite simple. If anything, the solutions shown above prove that no problem is too complex to tackle in the fight against climate change.

Op wintersport in Zwitserland. Waarom wordt een jonge zakenman nog steeds toegejuicht wanneer hij voor een grote zaal zijn schoenen uitdoet om vervolgens zijn sokken in het publiek te gooien? Geitenwollen sokken. We skiën op de toppen, tien minuten autorijden naar beneden is geen sneeuw meer te zien. Waarom worden in Kopenhagen de eerste dagen gewijd aan het behandelen van welbekende zelf te bestuderen temperatuurstijginggrafieken? Kostbare dagen. De sneeuw is fijn. Uit sneeuwkanonnen. Waarom komen diegenen die niets afweten van klimaatverandering nooit op bijeenkomsten waar alle feitjes nog eens worden herhaald? Mijn reisgenoot bedenkt zich dat we toch nog te weinig spullen mee hebben kunnen nemen en stelt voor om volgend jaar met drie auto’s te komen. De eerste avond eten we erwtensoep. De spliterwten vanuit Nederland meegenomen. Wie drinkt de plastic soep in de Stille Oceaan? De volgende avond zuurkool. Straks is alle brandstof op om nog voedsel te kunnen verbouwen, om zonnepanelen te maken of om Solar Cookers naar de bewoners van Kenia te sturen. Straks is de Aarde opgewarmd waardoor de rivieren in China en India, waarvan het grootste deel van de wereldbevolking afhankelijk is, seizoensrivieren worden. Straks is de Aarde opgewarmd waardoor methaan uit de grond ontsnapt, waardoor er bosbranden ontstaan in tropisch regenwoud. Straks ligt al het asfalt er voor niets, wonen we in flats zonder uitzicht en zullen nieuwe kinderen nooit een ander continent beleven. Straks gaat het geld van een eenvoudige familie op aan het kopen van zuurstof. Straks passeer je niet de hemelpoort als je met de auto naar de brievenbus gaat, een uur doucht of vlees eet. Waarom ga ik nog op wintersport? Of vind je dat ik overdrijf.

7

Sib Genève Trip Door Maya de Waal


Na lang wachten was het dan eindelijk zover! Op vrijdagavond stapten we met z’n allen op de trein richting Amsterdam om daar de avondvlucht naar Genève te pakken. Bepakt en bezakt kwamen we ‘s nachts aan bij het hostel dat gelukkig op een fijne loopafstand was van het station. Zaterdagochtend kon iedereen uitslapen en bijkomen van de reis, waarna we naar het centrum liepen (sprinten :P) voor een tour néerlandais door Genève. De tourgids was een gezellige oude vrouw die ons de ins en outs van de stad liet zien. Daarna kon iedereen gaan shoppen, waar gretig gebruik van werd gemaakt. Pas rond 19 uur kwamen we weer bij elkaar om gezellig uit eten te gaan en daarna te stappen. Zondag stond in het teken van cultuur. Om 10 uur waren we al bij het Reformatiemuseum waar we door, alweer, een Nederlandse gezellige oudere vrouw werden rondgeleid. Door de ondergrondse kerk kwamen we weer naar buiten om naar het Rode Kruis museum te gaan waar we werden begeleid door een gezellige Nederlandse oudere vrouw. Patroon? Daarna gingen we heerlijk Zwitsers racletten in een shabby restaurantje en bereidden we ons voor op de volgende, serieuzere, dag. Maandag hadden we om 10 uur een vergadering bij de Permanente Vertegenwoordiging van de VN. Hier hoorden we over de rol van de PV in de VN en hun kijk, oftewel de Nederlandse, op zaken omtrent alternatieve energie. De IB/ IO-ers werden nog even wakker geschud door beweringen die niet strookten met hun opleiding, maar lang konden ze er niet over nadenken aangezien we al weer op weg gingen naar CERN. Daar kregen we de natuurkundige kant van energie te zien. Een oud mannetje dit keer vertelde ons over ionen, gammastralen en magnetische velden en velen van ons hadden zich nog nooit zo dom gevoeld… Het was echter wel heel leuk en na een paar uur begon het zelfs een beetje begrijpelijk te worden voor ons alfa’s. Beduusd, maar tevreden reden we in de geleverde tourbus terug en haalden wonderbaarlijk al

onze aansluitingen. Dinsdag bekeken we de economische en humanitaire kant van energie. Na wat gezoek kwamen we om 8.30 aan bij de Worldbank, waar we door een opgewekte Amerikaan werden onderwezen over ontwikkelingsgeld en het stimuleren van alternatieve energiebronnen. Hij was blij met de meegebrachte stroupwaffels en wij gingen door naar het Rousseau-huis, waar we even konden filosoferen over het leven voordat we door gingen naar de World Health Organization. In de WHO presenteerden vier medewerkers hun verschillende invalshoeken op de gezondheidsproblematiek en zagen wij hoeveel kennis er al is op dit gebied, waar weinig mee gedaan wordt. Woensdag kregen we een tour van een Politicologiestudent door het gigantische VN-gebouw in Genève. Daarna gingen we naar het kantoor van het Intergovernmental Panel on Climate Change en de World Meteorological Organization, waar iedereen ondanks de Vodafone-storing toch op tijd aankwam. Bij het IPCC/WMO kregen we, samen met studenten van de University of Kent, een presentatie over onder andere global warming. Donderdag was alweer onze laatste dag. We liepen naar de UN Refugee Agency (UNHCR) waar we een presentatie kregen over ecologische vluchtelingen en de problemen die vluchtelingen ervaren door klimaatverandering. Het was een interessant verhaal en aan het eind gaven we onze laatste stroupwaffels aan de spreker. Het was een supertoffe week! Met lezingen en tours, speed daten en musea. We hebben ons vermaakt! En we vonden het allemaal jammer dat Eva er niet bij kon zijn… Maya de Waal Projectgroep Genève

De almanak hotline is terug! Ook dit jaar zullen er weer genoeg mooie uitspraken van je mede-SIBbers de revue passeren. om te voorkomen dat deze niet worden vergeten is de almanak hotline weer ingeschakeld. Dus ben jij getuige van een geniale quote van een SIBber, die absoluut het vermelden in de almanak waard is, aarzel dan niet en sms! Stuur de [Naam van degene die de quote deed] <spatie> [qoute] <spatie> [je eigen naam] naar 06-21644934.

De almanak hotline is altijd bereikbaar, maar alleen bedoeld voor quotes!

8

Bestuurspagina


Beste SIBbers, In een ongelooflijk mooie winterse omgeving (het lijkt hier Zweden wel ) zit ik hier, voor mij nog in het jaar 2009, met de feestdagen nog in het vooruitzicht. Het jaar 2009 is voor jullie al twee weken voorbij, 2010 is al weer volop aan de gang. Voor de gemiddelde SIBber waarschijnlijk een tijd van alleen maar studeren, UB-en, koffieafspraken en lange fietstochten naar het Zernike. Maar ondanks dat het alweer een tijdje terug is, zullen jullie allemaal dit nieuwe jaar zijn begonnen met goede voornemens. Sommigen willen wat kilo’s kwijt, sommigen wat minder drinken, meer studeren, liever zijn voor de medemens of zich meer gaan inzetten voor de SIB. Het is altijd weer een mooi streven om het jaar mee te beginnen. Ook ik heb nagedacht over goede voornemens, en ondanks dat gezonder eten wel een must is, het drankgebruik misschien ook getemperd kan worden en meer inzet voor de SIB natuurlijk altijd goed is, dacht ik dit jaar ook aan iets anders. Toen ik namelijk door de enorme sneeuwheuvels en over bevroren paden met mijn Dispuutgenootjes op weg was naar het Glazen Huis, waar wij als Groningse studenten dit jaar van hebben mogen genieten (hoop dat jullie allemaal zijn geweest!), viel het ons op hoe erg je de stoep weer kan waarderen, wanneer er niet een dikke ijslaag op ligt. Net zoals dat er voor mijn huis een half jaar geen brug heeft gelegen, maar slechts een vreselijk onhandige noodbrug. Sinds een paar dagen ligt er over de mooie gracht ‘de A’ gewoon weer een brug, waar je overheen kan fietsen, en zelfs de bussen rijden weer door mijn straat. Heerlijk! Ik denk dat iedereen dat gevoel weleens heeft. Dat je er altijd maar vanuit gaat dat dingen er zijn. En dat je af en toe vergeet dat te waarderen. Pas op het moment dat iets er even niet is, besef je je pas hoeveel waarde het heeft. Bijvoorbeeld wanneer je een duim bezeert en je ineens beseft hoe vaak je deze gebruikt en hoe blij je mag zijn dat je duim het normaal gesproken gewoon doet. Daarom is mijn goede voornemen voor dit jaar, om in plaats van almaar te kijken naar wat je nog meer kan hebben en kan doen, ook eens stil te staan bij wat je al hebt, en daar ook eventjes van te genieten. Zo kunnen we met ons allen ook wat meer waarderen wat de SIB op dit moment heeft. Met ruim 320 leden mogen wij ons op dit moment de vijfde studentenvereniging van Groningen noemen. Hoe goed is dat! Met het feit dat wij vorige week een telefoontje kregen van de secretaresse van Minister Koenders, met het verzoek of wij een bezoek van hem aan Groningen willen verzorgen, zouden wij onszelf op zijn minst zeer professioneel mogen noemen en goed bekend in Den Haag. Met een overvolle liftwedstrijd naar Parijs en een fantastische reis naar Ierland en Schotland op het programma, zijn we lekker ondernemend. Met een project als CEUS op het programma, waar Minister Verhagen en Jaap de Hoop Scheffer onze kennis gaan verbreden, mogen wij onszelf zelfs trots noemen en presteren we het toch maar mooi weer. En dat onze leden zulke mooie initiatieven hebben, dat wij inmiddels een tweede stichting hebben kunnen maken van een goedlopend SIB-project, is natuurlijk subliem. Ik denk dat wij ons als bestuur in de handen mogen knijpen met de mooie vereniging die wij op dit moment in onze handen dragen. En naast dat we ons uiteraard als een malle blijven inzetten en naar nog mooiere dingen streven, mogen we soms ook wel eventjes trots zijn op wat de SIB nu is. Lieve SIBbers, wat jullie goede voornemens ook mogen zijn, ik hoop dat ook jullie af en toe volop genieten van het moment nu en waarderen wat je hebt. Liefs, Anouk Bosma Voorzitter 2009-2010

9


Oproepen

Er zijn nog een paar Commissieplekken vrij! Redactie Heb jij altijd al gedroomd van een carrière in de journalistiek? Heb jij talent voor schrijven en wil je al je mede SIBbers hier van mee laten genieten in de volgende Sibylle? Versterk dan dit jaar de Redactie! Kampcommissie Je helpt mee het komende februarikamp te organiseren en je zorgt in september voor een onvergetelijk introductiekamp voor alle nieuwe leden!

Projectgroep Uitwisseling Deze Projectgroep organiseert een uitwisseling naar het buitenland voor een groep SIBbers en ook een mooie en inhoudelijke week in Groningen voor de uitwisselaars! Integratiecommissie In januari wordt er doorgewisseld in de Integratiecommissie. Dat betekent dat er nieuwe leden worden gezocht! Het voornaamste doel van de Integratiecommissie is Nederlandse en internationale studenten met elkaar kennis te laten maken. Denk jij internationale studenten zo actief mogelijk te kunnen maken bij de SIB en bij onze activiteiten te betrekken?

Dit zijn de nieuwste leden van de SIB! Voeg ze snel toe aan je vriendenlijst. Anouk Loes Esther Jennifer Kenneth Bahakal Michal Aimée Mashal

van

Faber Rijsewijk Hessels Noble Otikah Yimer Smialkowski Roerink Sultan

[email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected]

06-12820363 06-30796596 06-15112078 06-30082577 06-47837944 06-47270948 06-84144200 06-57229944 06-34479834

Bureau Jeugdzorg Groningen zoekt vrijwilligers voor de Kindertelefoon (beantwoorden van telefoon- en chatoproepen, ca 6 uur pw). Kom naar de informatieavond op maandag 1 februari 20.00 in De Oude Drogisterij, Lage der A 4, of mail voor meer informatie [email protected]. De Kindertelefoon is inmiddels al 30 jaar een begrip onder kinderen en jongeren van 8-18 jaar. Meer dan een miljoen keer per jaar zoeken zij contact met de Kindertelefoon, telefonisch, via de website of de msn chatbot. Al deze oproepen leiden tot vele gesprekken over relaties, pesten, seksualiteit, vriendschap, schoolproblemen of mishandeling. Sommige kinderen hebben een serieuze vraag, andere blijven stil of proberen de Kindertelefoon uit op verschillende manieren. Niet alle kinderen durven meteen hun vraag of probleem voor te leggen. Uitgangspunt is dat de Kindertelefoon er wil zijn voor alle kinderen en jongeren die hun vraag of probleem serieus willen bespreken. Sinds de komst van de chat is het aantal gesprekken over zware problematiek explosief gegroeid. De Kindertelefoon probeert met haar werkwijze zo goed mogelijk aan te sluiten op de wens van het kind en deze ontwikkeling. Zo is het sinds kort mogelijk een kind direct door te verbinden met een professional als er meer hulp nodig is en het kind bereid is de anonimiteit te doorbreken. Bij de Kindertelefoon Groningen vinden vele studenten een werkervaringsplaats. Ze krijgen een interne opleiding aangeboden en leren daarna de praktijk kennen in een gezellige en professionele werkomgeving. Interesse? Kom naar de informatie-avond!

Kijk ook eens op www.WordVrijwilligerBijDeKindertelefoon.nl!

10

Agenda Januari 25

DEBAT

08

MARC CHAVANNES

Onder andere Andrew Mann zal komen spreken en debatteren. Mr. Mann is de Counselor of political and economic affairs op de VS-ambassade te Den Haag.

10

Bezoek aan Buitenlandse Zaken

In samenwerking met studievereniging Clio zal er vanavond een debat georganiseerd worden over de VS met als onderwerp: A future perspective on the international politics under the Obama administration.

Vandaag is er de mogelijkheid om met de SIB een bezoek te brengen aan het ministerie van Buitenlandse Zaken. We zullen hier van verschillende ambassadeurs informatie krijgen over werken bij het ministerie. Ook zullen ze ons vertellen over de procedure en de mogelijkheden om te werken bij Buitenlandse Zaken.

Aanvang: 20.00 uur Locatie: Senaatzaal, Academiegebouw

Februari 01

Aanvang: 22.00 uur Locatie: Heereweg 1

04

12 - 14 FEBRUARIKAMP

Het februarikamp belooft ook dit jaar weer een mooi kamp te worden. Met een groep SIBbers zal weer een mooi kamp plaatsvinden. Samen zullen we drinken, slapen, actief en brak zijn en elkaar op een leuke manier beter leren kennen! Het thema zal binnenkort bekend worden gemaakt.

Feest & Almanakveiling

Deze avond is het de eer aan de Feestcommissie om hun eerste feest te geven! Het thema is nog niet bekend, maar het belooft een spetterend feest te worden! Ook is er vanavond de almanakveiling. Dé kans om een almanakpagina te kopen!

Ambassadeur van Koeweit

Deze avond zal de ambassadeur van Koeweit, Ton Boon von Ochssée, ons meer vertellen over het heden en de toekomst van Koeweit. Koeweit blijkt in de hedendaagse tijd een belangrijke partner te zijn voor Nederland, gezien de spanningen in het Midden-Oosten. De ambassadeur zal ons meer vertellen over deze relatie. Aanvang: 22.00 uur Locatie: Heereweg 1

Professor Marc Chavannes, bekend van het boek ‘Niemand Regeert’ zal een kritische blik werpen op de Nederlandse politiek. Naar zijn mening is onze regering als een zacht broodje op asfaltbeton. Marc Chavannes is tevens correspondent van de NRC in onder andere Frankrijk en Amerika.

15

MINISTER BERT KOENDERS

Wederom komt Minister Koenders ons een bezoek brengen aan de SIB. Hij zal komen praten over internationale solidariteit in relatie tot onderwerpen zoals eerlijk delen, gelijke kansen, onderwijs, crisis en de 3e wereld als kind van de rekening. Hierna zal er ruimte zijn voor discussie. Tijdstip en locatie zullen later bekend worden gemaakt.


Climate Change: Lobbying for the Pros and Cons By Philipp Müller

The most important event within the last weeks was undoubtedly the Climate Conference in Copenhagen. 15,000 delegates from about 200 countries came together in order to discuss all imaginable means to fight global warming and to maintain a world worthwhile living in for their children. The run on the Conference by those willing to rescue the world turned out to be so great, that temporarily it emerged that the Copenhagen Airport could not provide for sufficient space for all of the 140 private jets the participants used in order to travel into cold Denmark. Organizers of the Climate Conference estimate that 41.000 tons of CO2 were emitted by those who came together to save our climate, an amount which some countries do not effort to reach within one year. Hence, this huge run onto the Conference could arouse the question, whether in our times fighting global warming necessarily means caring for our climate. In the forefront of the Climate Conference, the case of Phil Jones began to attract public attention. On December 1st, the university professor in Norwich, England, announced that he would temporarily stand aside as director of the Climatic Research Unit CRU, due to a reasonable suspicion of inappropriate scientific conduct. The CRU is responsible for the instrumental temperature records, a compilation recording global temperature fluctuations since the 1850s, which is frequently used by the Intergovernmental Panel on Climate Change in all its publications. The suspicions against Phil Jones came up in November, when it emerged that a CRU server had been hacked. Due to that incident, about 1000 stolen e-mails were published on the internet, leading to upcoming suspicions that essential data concerning the climate change had been faked, forecasts had been dramatized, data had been erased and critical scientists had systematically been taken out of literature. After Jones had confirmed that the mails are genuine, he agreed on an impartial review, standing aside until its completion. Amongst others, Roger Pielke experienced what this policy of the CRU means in practice. Earlier that year, a request to publish important temperature data by the American university professor for environmental studies had been rejected by Jones. After a judge had confirmed that Pielke had a right to see the data, the CRU responded that most of the temperature records of the past 150 years have been destroyed due to lack of space in the archives, thus scientists had to believe the records without a sufficient scientific foundation. Meanwhile, Mr. Jones does not appear to be the only “black sheep” that ruins the reputation of a branch of responsible scientists and politicians. In December 2009, the head of

12

the UN Climate Change Panel, Dr Rajendra Pachauri, was accused by journalists of The Guardian of maintaining a financial interest in climate change. According to the article of Dec. 20, Dr Pachauri has invested billions of dollars worldwide in companies, banks and investment funds dependent on the IPCC climate policy. He himself is thereby said to hold various positions as director or adviser in leading bodies of the “climate industry” - the fastest growing market in the world.

Research connected to climate is often granted Benefits This new sector of industry is in the Western world favored not only by the customers, but as well by the governments. The amount of subventions, which are, for example, paid by the German government for the production and use of solar power plants, reaches billions in double-digit range. Given that wind and other renewable sources are not yet part of this calculation, it becomes evident that there certainly is an industry branch that benefits. Furthermore, scientists have realized that the prospect of state subsidiaries increases, once their research includes an aspect of climate. This boom of climate-related research, both in natural and in social sciences, causes an increasing amount of foundations of so-called Climate Institutes worldwide. Again, the tax-payer supports these subsidiaries with billions of Euros, since politicians are mostly not too eager to refuse the financial support if the whole research is basically about the survival of earth and mankind.

Both sides use to lobby for their particular points of view However, one must not make the mistake to put the supporters and the skeptics in a scheme of black and white, of good and bad. Certainly, those who deny that there is man-made global warming do as well have a background of vivid financial interests, hence, within the past 20 years, the oil and coal industries have attracted attention by a broad range of PR measures, all with the purpose to play down the effect of global warming and the involvement of man. One of the scientists that have been accused of denying man-


Column

By Emma Burgisser

I am a Climate Skeptic made global warming due to the prospect of financial benefits is Dr. Patrick Michaels, former professor at the University of Virginia. Even though it was revealed in 2006 that he had been given 100,000 dollars by a Colorado Energy Cooperative, he is still engaged by big newspapers such as The Guardian for his commentaries, without giving any further information about his obvious interests. In 2008, the Heartland Institute of Chicago, which frequently receives significant sponsoring by the oil company Exxon, published a list of 500 Scientists with Documented Doubts of Man-Made Global Warming Scares. Of these 500 scientists, 45 later complained that they were neither informed about their appearance on the list, nor agreed to the claims of the attached article. However, up to today the list still contains all 500 names, stating that “the evidence in their studies is for all to see”, even though the scientists themselves might not all be skeptical towards man-made global warming.

The Debate is about the Motivation of the other side, not about the scientific truth The significance of the conflict between the both sides is apparently not only the scientific dimension of the debate. Additionally, supporters of both parties tend to raise a debate on the motivation and the strategies of the other side to support their aversion against their point of view. Thus, it becomes evident that in order develop a strong opinion, one has to question the arguments of both sides, since, in fact, the debate on man-made global warming is, for both sides, about more than just the question how to rescue the world.

Although more needs to be done about climate change, and our world leaders did not seem to step up at Copenhagen, we all agree that climate change is a real threat, right? This seemed to me like the consensus until a few weeks ago. All of us are aware that the earth has been showing signs of warming up over the last decade. It has also been proven that these changes are partly due to human activity, such as the production of CO2. All of this will have extremely negative consequences for the human race if left alone. Oil will run out, sea levels will rise, weather patterns will become extreme and the entirety of the human race will be annihilated. Practically, it’s the end of the world as we know it. And yet, I find myself completely unmoved by any of it. Yes, I am a climate skeptic. Now, to be clear, I do not rationally disbelieve the findings of huge organizations like the WMO and the IPCC. I’m sure their reports can be trusted and they know what they are talking about. It just doesn’t seem to bother me all that much. The raging passion some people are able to stir up in themselves for separating paper from plastic has completely passed me by. I simply seem unable to lay awake at night because a polar bear won’t have enough ice to stand on next summer. All this troubled me, because, if the end of the world isn’t something I should worry about, what is? I started feeling left behind, living in a world where everyone ‘got it’, and I was just pretending. That was until I realized I wasn’t alone, and that there were hundreds of people unable to care, just like me. They made me realize it was okay, that it’s natural not to care about something so remote and obscure, and that it’s okay to say: ‘I am a climate skeptic!’

13


Gemeente Groningen Groen Door Ayla van Kessel

’Groningen energieneutraal in 2025.’ Dat is het streven van het huidige gemeentebestuur van Groningen. De Partij van de Arbeid, de Socialistische Partij en GroenLinks hebben samen de ambitie van Groningen de duurzaamste stad van Nederland te maken. De redactie was benieuwd naar de aanpak en voortgang van dit plan en interviewde daartoe mevrouw Jannie Visscher, Wethouder Milieu (SP), en mevrouw Lotus van Nes, Programmamanager Duurzaamheid bij de gemeente Groningen. Visscher: “Als gemeente willen wij niet blind zijn voor de ontwikkelingen wereldwijd, de bedreiging van klimaatverandering. We willen een bijdrage leveren en ons plekje op de grote wereldbol beschermen. En natuurlijk willen we een fijne, leefbare stad blijven in de toekomst. We willen niet dat door ons handelen mensen hier, elders of in de toekomst te maken krijgen met onacceptabele gevolgen.” Van Nes: “Tussen de zandkorrels op het strand zitten korrels plastic. We zitten nu al in ons eigen afval. We willen door middel van dit plan de urgentie benadrukken.” Visscher: “Laat ik uitleggen wat we met ‘duurzaamheid’ bedoelen. Ik heb namelijk ook wel eens zien staan ‘Wees duurzaam, schaf een airco aan’. De gemeente heeft twee speerpunten: het terugdringen van CO2-uitstoot en de leefomgeving kwalitatief verbeteren door voldoende groen en speelplekken in de stad. Klimaatneutraal in 2025 is heel duidelijk de keuze van het huidige College van Bestuur. GroenLinks is een belangrijke initiatiefnemer geweest en heeft anderen enthousiast gekregen. Maar we zijn blij dat de andere partijen in de gemeente het programma ook onderschrijven.” Van Nes: “Sterker nog, ondanks de economische crisis pleiten de meesten voor een schepje duurzaamheid er bovenop. Elke partij in de gemeente onderschrijft de urgentie en de twee graden grens.” Visscher: “Je hoeft niet links te zijn om dit belangrijk te vinden.” Routekaart Van Nes: “We hebben een prioriteitenlijstje gemaakt, een soort routekaart. Het allerbelangrijkste is het voorkómen van energiegebruik. Als er een goede fietsinfrastructuur is in de stad, zullen mensen minder snel de auto pakken. Ten tweede kijken we hoe je energie kunt besparen. De gemeente stimuleert bijvoorbeeld woningcorporaties om bij het renoveren van woningen betere isolatie aan te brengen. Er

14

zijn veel besparingen te behalen door goed aan te sluiten bij marktpartijen. Vervolgens kijken we hoe we meer gebruik kunnen maken van duurzame energie. Met verschillende gasen energiebedrijven onderzoeken we hoe de gemeente lokaal duurzame energie op kan wekken, zodat Groningen minder afhankelijk wordt van fossiele brandstoffen. Daarna is het belangrijk om zo efficiënt mogelijk om te gaan met fossiele brandstoffen, bijvoorbeeld door spaarlampen. En echt als laatste stap houden we ons bezig met compensatie van onze energie-uitstoot. Compensatie willen we ook zoveel mogelijk op lokale schaal doen.” Beperkingen Visscher: “Het is jammer dat veel dingen niet strenger geregeld zijn. Voor de woningbouw geldt het landelijk Bouwbesluit en als lokale overheid mag je geen strengere wetgeving opstellen voor bijvoorbeeld extra energiebesparende maatregelen. Zo kunnen wij een particuliere ontwikkelaar dus niet verplichten duurzaam te bouwen. Ook kunnen wij huisbazen van studentenhuizen niet dwingen groene stroom af te nemen.” Van Nes: “Er is wel altijd de mogelijkheid om voor een duurzame oplossing te kiezen en de gemeente probeert deze keuze te vergemakkelijken, de inwoners te informeren en te stimuleren. Op 8 februari wordt het Duurzaamheidcentrum geopend in de Openbare Bibliotheek om bewoners en ondernemers van informatie te voorzien over duurzaamheid, subsidies en voorbeelden hoe je duurzaamheid toe kunt passen. Visscher: “Niet iedereen is ervan doordrongen dat ze wat moeten doen tegen klimaatverandering, maar de mensen die dat wel willen maar niet weten hoe, willen we zeker de kans bieden.” “Het is heel belangrijk een goede aansluiting te vinden en bewustwording te creëren bij partijen in de stad en dan vooral bij jongeren. In november heeft de gemeente 2000 gratis kaarten weggegeven voor de nieuwe klimaatfilm ‘The Age of Stupid’.” Van Nes: “We horen het graag als iemand suggesties heeft hoe we Groningers beter kunnen bereiken.” Zichtbaarheid Van Nes: “Er is al van alles te zien in de stad. In de wijk Lewenborg hebben huizen zonnepanelen en zonneboilers op de daken. Scholen hebben bodemsystemen waardoor ze de warmte in de zomer kunnen opslaan voor in de winter en in de zomer kunnen koelen met de kou van de winter. Het Forum dat


gebouwd wordt op de Grote Markt wordt energiezuiniger.”

dat een kat in ’t bakkie.”

Visscher: “Eerst waren er de groengasbussen, nu is er de zuinige Qbuzz. Er is ongeveer 5 miljoen euro geïnvesteerd in de fietsinfrastructuur.”

Visscher: “We zijn jaloers op het feed-in tarief in Duitsland. Voor huishoudens is het daar economisch interessant om duurzame energie te produceren, omdat ze die kunnen verkopen aan het (elektriciteits)net. Het zou mooi zijn als dat ook in Nederland landelijk geregeld is. Met dat soort maatregelen is het voor ons als gemeente natuurlijk ook makkelijker klimaatneutraal te worden.”

Van Nes: “Op Zernike is er nu een duurzaam gratis oplaadpunt voor elektrische fietsen en scooters en er komen oplaadpunten voor elektrische auto’s.” “Ook wordt jaarlijks de Duurzaamste Ondernemer Prijs van 20.000 euro uitgereikt, te winnen met een duurzaam innovatief concept.” Visscher: “Vanaf volgend jaar zijn alle supermarkten verplicht alle koelvitrines af te dekken, bijvoorbeeld met een deklaag op hun koelschappen.” Van Nes: “De versierverlichting in het centrum is LEDverlichting.” Visscher: “Als we kijken naar onze eigen bedrijfsvoering, koopt de gemeente 100% duurzaam in. Onder meer met groene stroom, biologische catering en Fair Trade producten. De stad is in tien verschillende ecogebieden ingedeeld, waarin een bepaalde planten- of diersoort voor gaat komen en zich kan ontwikkelen. Wanneer deze pioniersoort handhaaft, betekent dat automatisch dat een heleboel andere soorten daar ook zijn. Het aantal hectares ecologisch beheer is ook erg uitgebreid.” Van Nes: “En, dat is leuk, in Groningen loopt een stadskudde schapen. De herder is vaak bij Zernike, en 2 à 3 keer per jaar steekt hij met zijn schapen de Grote Markt over.” Visscher: “Met die schaapskudde proberen we de natuur meer in de stad te brengen. Wanneer je wilt dat mensen ergens de waarde van inzien, kan dat het beste zo jong mogelijk. Hier wonen kinderen die nauwelijks een vlinder van een vogel kunnen onderscheiden. Klimaatneutraal in 2025? Visscher: “Het moet lukken! Het is verdraaid moeilijk, maar het MOET lukken. Van Nes: “We doen erg ons best. En als de leden van de SIB daar ook nog aan bijdragen, lijkt ons

Wat kan ik doen? Van Nes: “Het gaat om keuzes maken. Pak ik de auto of de fiets, accepteer ik plastic tasjes bij de winkel of neem ik een eigen tas mee, hoeveel lampen doe ik aan en koop ik spaarlampen.” Visscher: “Let op het verpakkingsmateriaal van producten die je koopt, het is allemaal grondstof. Koop ook niet te veel. 40% van al het voedsel in de Westerse wereld wordt weggegooid, terwijl het produceren van voedsel enorm veel water, energie en meststoffen kost.” Van Nes: “Veel vlees eten is niet duurzaam. Koop kleding gemaakt van biologische katoen. En later: welke woning koop ik? Let op het energielabel.” Visscher: “Oefen invloed uit op je verhuurder over energiebesparing of duurzame energie.” Van Nes: “Ga met de bedrijfsleider van je supermarkt in gesprek waarom deze geen biologische of Fair Trade producten verkoopt. Je kunt als individu al heel veel ter sprake brengen. Ik heb het idee dat mensen best wel willen maar niet eens weten wat er allemaal mogelijk is.” Van Nes: “Wij realiseren ons dat wat je ook doet, we er in ieder geval jongeren bij moeten betrekken. De studenten van nu zijn de inkopers en projectontwikkelaars en zeker de opvoeders van morgen en de beslissers bij overheden en bedrijven.” Voor meer informatie over de aanpak en de vorderingen van Groningen Klimaatneutraal in 2025 kijk op duurzaamstestad. groningen.nl.

15


Een beter Klimaat begint bij Jezelf! Door Paula Mia Faber

Waarschijnlijk lees je berichten over klimaatverandering met gemengde gevoelens. De opwarming van de aarde kan niet worden ontkend en de gevolgen zijn nu al zichtbaar. Maar kun je er, als individu, wat aan doen? Jazeker! Als student doe je het waarschijnlijk al heel goed door veel met de fiets en het openbaar vervoer te reizen. Hier vind je nog meer tips om energiezuinig te leven. Druppels op een gloeiende plaat? Misschien, maar: iets is beter dan niets, het goede voorbeeld geven helpt en de meeste maatregelen leveren ook nog geld op! Zuiniger met energie Zet apparaten uit. Op stand-by verbruiken ze nog steeds stroom, evenals ongebruikte laders in het stopcontact. Gebruik spaarlampen, ze zijn veel zuiniger en gaan langer mee dan gloeilampen. Je bespaart 8 euro per jaar. Verwarming omhoog? Trek eerst een trui aan. Het scheelt 50 euro per jaar als je de verwarming laag houdt. Douche korter en minder heet, dit kan je 40 euro per jaar opleveren. Als het even kan, doe je was dan op 30 graden. Verminder je afval Vermijd plastic tasjes uit winkels; doe je boodschappen gewoon met je rugtas. Gooi spullen die nog goed zijn niet weg, maar breng ze naar de kringloopwinkel. In Groningen is dat Stichting Mamamini. Ze hebben vier vestigingen in de stad en een gratis ophaalservice, dus je hoeft er de deur niet eens voor uit. Altijd eten over? Kook op maat of bewaar restjes. Houd één keer per week een restjesdag, en klaar is Kees. Als je een vriezer hebt kun je eten natuurlijk langer bewaren. Eet groen Raadpleeg de vlees- en viswijzer om te zien welke soorten je wel en niet moet kopen als je aan het milieu wilt denken. Ook is het dierenwelzijn meegewogen, oftewel hoe diervriendelijk de productie is. Een kleine greep: 1.Vegetarisch eten scoort het hoogst als aller-groenste. 2.Biologisch rundergehakt, biologisch kalfsvlees en gewoon rundergehakt zijn qua vlees de beste keus. 3.Helaas is kip niet groen… Een klap voor alle Tandoori en Madras liefhebbers. Biologisch is beter, maar wel een stuk duurder. 4.Echt slecht is varkens- en rundvlees. Bij de productie komen veel broeikasgassen vrij. De biologische varianten zijn niet veel milieuvriendelijker.

16

Voor de visliefhebbers, vis met het MSC-keurmerk is altijd goed. Voorbeelden van soorten die met uitsterven bedreigd worden, zijn zalm en tonijn uit de Stille Oceaan. Als deze vissen verdwijnen, is dat schadelijk voor het ecosysteem in zee, en daarom een slechte keus. Als studenten moeten we nog een teleurstelling incasseren: bier blijkt slecht voor het milieu. Volgens een Britse studie is de productie van hop in bier één van de boosdoeners bij de uitstoot van broeikasgassen. Dus, als je milieubewuster wilt leven, zul je je pilsje vaker moeten laten staan. Of niet? Gelukkig is er hoop: Gulpener heeft al het eerste klimaatneutrale bier van Nederland geproduceerd! Actie! Naast al deze bescheiden aanpassingen in je levensstijl kun je een milieuorganisatie steunen. Greenpeace en het Wereld Natuur Fonds zijn de twee grootste internationale organisaties. In Nederland bestaan verschillende kleinere zoals Milieudefensie en Natuurmonumenten. Wereldwijd hebben verschillende organisaties zich verenigd in de HIER klimaatcampagne. Ook ontwikkelingsorganisaties hebben zich erbij aangesloten. HIER vraagt aandacht voor de gevolgen van klimaatverandering in ontwikkelingslanden. Op de site legt Kofi Annan in eigen persoon uit hoe jouw handelingen ‘hier’ gevolgen hebben ‘daar.’ Natuurlijk kun je zelf ook acties op touw zetten om aandacht voor het klimaat te vragen. Zo gingen een aantal Groningse studenten je al voor met de ‘Doe iets, pak je fiets’ campagne. Kijk voor meer informatie en tips op: www.hier.nu, www.daarbenik.nl, www.wnf.nl/viswijzer, www.vleeswijzer.nl, www.mamamini.nl


Rebus

17

Recensies The Age of Stupid, Franny Armstrong Door Ayla van Kessel Het is 2055 en de klimaatverandering is geen halt toegeroepen. In een onheilspellende toren leeft één van de laatste mensen op aarde samen met het erfgoed van de mensheid. In The Age of Stupid maakt hij een compilatie van zes verhalen over verschillende mensen op de wereld die met klimaatverandering te maken hadden toen er nog iets aan gedaan kon worden. ‘It’s too late for us’, maar hij hoopt met deze film toekomstige soorten te waarschuwen voor de mogelijke gevolgen van hun daden. Natuurlijk is het doel van de film om ons nú te waarschuwen. Hij confronteert ons met wat er zal gebeuren als we niet nu in actie komen. The Age of Stupid is onderdeel van de campagne ‘Not Stupid’, bedoeld om druk uit te oefenen op de politieke vertegenwoordigers om op de klimaatconferentie in Kopenhagen vergaande afspraken te maken die klimaatverandering tijdig tegengaan (www. notstupid.nl). Het is een originele film. Vernieuwend aan deze film, in tegenstelling tot vorige bekende klimaatfilms, is de persoonlijke benadering van klimaatverandering. Centraal staan mensen uit verschillende delen van de wereld en hun dilemma’s bij het ondernemen, overleven en het klimaatprobleem overwinnen. Bijvoorbeeld een jonge vrouw in Nigeria die geneeskunde wil studeren om haar dorpsgenoten te helpen die ziek zijn geworden van de olievervuiling. Om het geld te verdienen voor haar studie heeft ze uiteindelijk geen andere keus dan olie te verhandelen op de zwarte markt. De dvd-hoes is volledig recyclebaar. Voor het maken van deze film is 94.270 kg CO2 uitgestoten.

The Great Global Warming Swindle, Martin Durke Door Paula Mia Faber Deze documentaire is de tegenhanger van Al Gore’s ‘An Inconveniant Truth’. In iets meer dan een uur komen wetenschappers aan het woord die tegenspreken dat de opwarming van de aarde een menselijke oorzaak heeft. Ze leggen uit dat niet de uitstoot van broeikasgassen, maar processen veroorzaakt door de zon de aarde doen opwarmen – en dat dit volkomen natuurlijk is. Klimaatverandering heeft altijd al plaatsgevonden, en dat de mens er nu aan zou bijdragen, is bedacht door politici die niet afhankelijk willen zijn van olie en kool, anti-kapitalisten, antiglobalisten en mensen die de ontwikkeling van arme landen willen tegenhouden, zo luidt de boodschap. De film zit goed in elkaar en laat je meteen twijfelen over één van de grootste vraagstukken van deze tijd. Bijna zou je gaan geloven dat het inderdaad onzin is dat de mens ook maar iets te maken heeft met klimaatverandering. Echter, nadat de film uitkwam hebben twee wetenschappers zich van het project gedistantieerd, omdat hun uitspraken en werk misbruikt werden. Ook is ontdekt dat er met sommige grafieken is geknoeid, om de boodschap geloofwaardiger te laten lijken. Bovendien stelden 37 klimaatexperts in een open brief dat de documentaire de werkelijkheid verdraait, en daarom uit de handel zou moeten worden genomen. De regisseur, tot slot, staat bekend om zijn controversiële films en kreeg al vaker te maken met wetenschappers die hadden meegewerkt, maar achteraf klaagden dat hun bijdrage misbruikt werd. Toch blijft, als leek zijnde, de vraag knagen: wie moeten we nu geloven? Zit achter de milieubeweging inderdaad één groot complot? Of is deze documentaire zelf een ordinaire propagandafilm? Kijk en bepaal zelf. Hij is te zien op YouTube.

Plan B 3.0 - Mobilizing to safe Civilization, Lester R. Brown Door Ayla van Kessel Plan B: In 2020 80% minder uitstoot ten opzichte van 1990. Er is een plan B nodig voor de Aarde, voor de mensheid, omdat de manier waarop de samenleving nu functioneert geen duurzame toekomst heeft. Plan A werkt zelfdestructief: totaal afhankelijk van olie, veel armoede en economische groei als belangrijkste doel. Plan B verhoogt de belasting op milieuvervuilende activiteiten en verlaagt die op inkomen. Plan B vervangt alle energie opgewekt uit fossiele brandstoffen door duurzame energie en plan B maakt een eind aan ontbossing en plant bomen bij. Stap voor stap behandelt Brown alle aspecten van de wereldsamenleving met betrekking tot klimaatverandering. Aan elk onderwerp wijdt hij een apart hoofdstuk dat zelf weer is ingedeeld met tussenkoppen. Het maakt het boek overzichtelijk. Brown schrijft heel volledig. Hij geeft een heleboel feiten en cijfers en vervolgens voorbeelden om deze feiten te ondersteunen. Ook zijn voorgedragen oplossingen onderbouwt hij geloofwaardig met berekeningen. Hij laat zien dat de jaarlijkse wereldwijde uitgaven aan militaire defensie wel tien keer zo hoog zijn als de uitgaven nodig voor het uitvoeren van zijn plan B. Het maakt het een confronterend boek en een ware eyeopener. Brown geeft zoveel informatie dat je het gevoel krijgt niets te willen missen. 2020 is al snel en daarom moet de wereld zich aanpassen in een tempo waarin de Verenigde Staten in tijden van de Tweede Wereldoorlog hun economie in één klap omgooiden. Maar nu zal die omslag voor altijd zijn, een duurzame omslag. Welke actoren de verantwoordelijkheid moeten nemen plan B te realiseren en te financieren blijft onduidelijk en dat is een groot gemis. Ondertussen is Plan B 4.0 verschenen en beide boeken zijn te downloaden op www.earthpolicy.org.

Optimisme, Rebecca Solmit Door Emma Burgisser Het nieuwe boek van Rebecca Solnit, Optimisme, gaat over waarom we ons meer aantrekken van tegenslagen dan van positieve berichten. Zijn we te cynisch om nog ergens in te kunnen geloven? Of zijn we gewoon te makkelijk geworden: als we niets verwachten van onszelf, kunnen we ook niet falen? Volgens het boek is veel leed het gevolg van menselijk handelen, wat dus ook door ons op te lossen valt. Vaak zijn de oplossingen simpel en binnen het handbereik van ieder mens. Zo hebben juist gewone mensen en niet de politici de geschiedenis verandert. Denk maar aan de anti-kernwapenbeweging, de val van de Berlijnse muur, de anti-apartheidsbeweging, of de massale, wereldwijde vredesdemonstraties. Zonder deze initiatieven van gewone mensen zou de wereld er anders uitzien. Er is reden tot optimisme. Al is het doel van de schrijfster wel te waarderen, namelijk om de gewone mens een gevoel van invloed te bezorgen, kan ik het niet met haar analyses eens zijn. Al zijn er wel instanties geweest waarbij het ‘gewone’ volk veel invloed heeft gehad op de geschiedenis, maken haar voorbeelden daar geen deel van uit. Zo hebben vredesdemonstraties nog nooit tot het effectieve einde van een oorlog geleid, en bewegingen zoals de anti-kernwapenbeweging hebben lang niet zoveel invloed op de geschiedenis gehad als berekenende politici. In kort, het is een inspirerend boek om te lezen, totdat de feiten erbij worden gehaald.


Timeline Climate Change and Sustainable Development By Emma Burgisser 4 phases Early Phase -up until 1972 Increasing awareness of climate Second Phase 1972 – 1992 Growth of specific climate laws (e.g. marine pollution, protection of animals and plants) Third Phase 1992 – 2002 Focusing on broad, overarching principles on collaboration between states

1992 UNCED -United Nations Conference on Environment and Development, (Rio de Janeiro Conference), first introducing concepts like sustainable development, biodiversity, economic ecologic policy, responsibility to protect the environment, and different shades of responsibility for different countries 1997 Kyoto Protocol -United Nations Summit on Climate Change in Kyoto, focusing on climate change and CO2 2002 World Summit on Sustainable Development -Johannesburg, focusing on economic development and poverty in relation to climate

Fourth Phase

2008 Copenhagen Protocol -United Nations Summit on Climate Change in Copenhagen, focusing on CO2 emissions and developing countries’ responsibilities

1972 Stockholm Conference -states agreed on the famous article 21, which states that countries should not pollute in such a way that other countries take damage from it

2010 Mexico City… -finally setting CO2 emission goals?

2002 – now (Copenhagen and Mexico City) Focusing on CO2 emissions and helping developing countries to deal with climate change

1973 CITES -Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora 1982 UNCLOS -United Nations Conference of the Law of the Sea, in which marine pollution was tackled by several states 1985 Vienna Convention -Convention on air pollution, recognizing the hole in the ozone-layer as a problem

20

Obama at the Crossroads By Philipp Müller


There is probably no politician who will remain in people’s mind connected to Copenhagen as close as Barack Obama. In the forefront of the Climate Conference, the question whether or not Obama will come and participate was the main object of newspaper headlines, above articles which dealt with the purpose of the Conference, the question how to fight manmade global warming. The Climate Conference increasingly appeared to become an Obama Conference.

Column

Door Paula Mia Faber

Op het moment van schrijven vriest het buiten een graad of tien, ligt er twintig centimeter sneeuw en ben ik érg blij dat ik thuis-thuis ben, voor de houtkachel, in plaats van op mijn tochtige, enkelglazige studentenkamertje met gaskachel. Om het dáár nu warm te krijgen, zul je wel bovenop die kachel moeten gaan zitten. De kerstboom staat te prijken, 3FM met Serious Request staat aan, en vanuit de keuken komt de ouderwetse geur van aardappelen en stoofvlees. Winter in Nederland.

He aroused Expectations before the Conference he just could not fulfill

Opwarming van de aarde lijkt iets van een andere wereld. Het is in tijden niet zo koud geweest! Toch was het niet eerder zo actueel. De klimaattop in Kopenhagen is gisteren uitgelopen op een mislukking. Op tv komen ze voorbij: Obama, Sarkozy, Merkel, onze eigen Jan Peter… Stuk voor stuk doodop, na urenlang onderhandelen. Het resultaat? Een mager, niet-binTo everybody who followed the news before the Conference, dend akkoord. Er wordt alweer uitgekeken naar de volgende it soon became evident that the reputation of the President of klimaattop, volgend jaar in Mexico. Wat moeten we daar nu the United States will, on the long term, not benefit from the van vinden? expectations asked from him. Hence, Obama probably has acknowledged that the fail of the Copenhagen Conference Nog nooit was er zoveel aandacht voor, nog nooit waren er was more than just the death sentence for the world. It will zoveel regeringsleiders bij elkaar. Als het nu niet is gelukt, now remain in public minds as Obama’s disgrace, and the wanneer gaat het dan wel lukken? Eerlijk gezegd weet ik het entire world watched. niet. Over het algemeen beschouw ik mezelf als optimistisch, maar als het om zulke grote belangen gaat, ben ik toch bang “The Time to talk is over”, that is what Obama said right – zeker na bijna drie jaar IB/IO – dat het misschien nooit zal after his arrival in Copenhagen. However, after having had lukken om alle landen te verenigen. Uiteindelijk zijn regeringa look on the “Copenhagen Accord”, a noncommittal paper sleiders ook maar mensen – en als mensen zijn we goed in het drafted by 25 nations and acknowledged by the plenum, it vooruitschuiven van problemen. might seem that this sentence was nothing but a mean to calm down the masses. The Accord does not appear to contain any Net zolang totdat het pal voor onze neus staat, en we er niet binding goals for the states, like the Kyoto protocol does, meer omheen kunnen. Pas dan, als het te laat is, komen we in in fact, it only distributes the expenses among the industrial beweging en doen we wat er gedaan moet worden. Een somnations and calls up states to record their efforts and propose bere conclusie, zo vlak voor Kerst. Bij deze is dit dan ook mijn them at the next Conference. goede voornemen voor het nieuwe jaar: niet uitstellen, maar handelen!

Obama was downright humiliated by the Chinese Delegate In fact, Barack Obama was, during the single day he participated at the Conference, downright humiliated by the Chinese negotiators. A journalist of the “Guardian”, who participated in the negotiations as an English delegate, reported how China only sent a “second-tier official in the country’s foreign ministry”. Additionally, he frequently had to leave the room to call his boss, as opposed to Obama, Ban-Ki Moon and EU heads of state like Brown, Sarkozy and Merkel. During the course of the discussions, China was the party to undermine the Western goals such as the 2020

21


peaking year in global emission and a global 50% cut until 2050. The article ends on the claim that China is to blame for the lack of a meaningful deal – a deal which is probably needed by Obama more than by any other head of state at the moment. The brand-new bearer of the Nobel Peace Price has ultimately been brought back down to earth in Copenhagen. Obama finally has experienced that there is a fundamental difference between hustings and politics, and that a strong and vital will does not necessarily result in change. Contrariwise, Copenhagen probably was Obama’s encounter with the fact that world politics are likely to mean to stultify America and its president. Still, we all should hope that the disgrace of Copenhagen

has not broken, but strengthened his will to speak up for our climate. Our world will need it.

Copenhagen - The Result By Emma Burgisser The results of the Copenhagen summit were probably expressed best in the middle of the night when a delegate from Saudi Arabia, of all places, said: “I am working without break for 48 hours now. I do not see, in the future, a situation where we can adopt a legally binding document, given this accord. This is without exception the worst plenary I have ever attended, including the management of the process, the timing, everything.” The delegate was referring to the Copenhagen Accord, a deal hammered out between the US, China, India, Brazil and South Africa. Hours after its publications, it was bitterly attacked by environmentalists, and even its chief architect, President Barack Obama, admitted that the pact was ‘not good enough’. However, for all that can be said for this interim accord, it is the first real step towards fighting climate change in the 21st century. Its real value lies in what it can teach us about dealing with climate change itself. Here are four lessons we can take from the summit:

22

1. George W. Bush was right, sort of. Although it took him much of his tenure to realize climate change was real, the tactic he used to combat climate change now seems to have been correct. Bush called a meeting in Washington of just the major economists, without the UN hoping to make some headway in climate talks. People were critical of this move, as they thought he was undercutting the UN. However, at Copenhagen, having direct talks between the major players without UN interference seemed to be the only way to cut a deal. The deal they came up with was presented on a take-it-or-leave-it basis for the other 180 countries. This signifies a shift in decision-making by a smaller group of powerful nations working in more manageable numbers. Though maybe undemocratic, Copenhagen demonstrated that it might be the only way to accomplish anything. 2. China will be decisive. Throughout the summit, China and the US kept butting heads on issues like transparency. The real breaking point, however,


lies in the willingness of China to relinquish its developingnation status, constituted at Kyoto. This status is enabling them to withhold participation in negotiations, and the US wants to see it relinquished. This is understandable as China is looking to be the world’s second largest economy by the end of the year, however it is still the home to millions of extremely poor people – hence the developing-nation mindset. In short, China needs to step up. 3. We can agree to saVe the forest. Although there were no legally binding emission-reduction targets in the accord, progress was made on slowing deforestation. The program omitted in Kyoto designed to Reduce Emissions from Deforestation and Degradation, or REDD, made a comeback in Copenhagen. It is mentioned in the Accord and was one of the only undisputed items on the

agenda, showing that governments may have at least found one issue which they can agree on. 4. it’s going to get harder, and that’s a good thing. In the weeks preceding the summit, world leaders had downgraded expectations for a binding agreement. The summit’s final 48 hours were passed on the brink of collapse, and Mexico City is even going to be tougher. Yet this struggle demonstrates that serious climate diplomacy has finally come of age. The negotiations were so tough exactly because of the very real impact they will have. The onset of this climate realpolitik, which eschews hot air for real action, signifies that global climate talks have moved beyond symbolic rhetoric. The time for action is here.

Recensie: Grand Cafe Time Out Elk gewapend met een kladblok A4, twee pennen, Paula Mia een loep, Emma een monsterkit en Ayla rubber handschoenen kwam de redactie van de Sibylle Grand Café Time Out binnen. ‘Drie personen?’ Nog een test, Philipp komt een half uur, liefst drie kwartier te laat. Moet je mee om kunnen gaan. Ook al is het een spel, Paula Mia wordt ongeduldig en we beginnen met het ontleden van stokbrood met kruidenboter (vers, smaakvol, vullend voor precies dat halve uurtje). ‘Geen probleem hoor, we wachten geduldig. Kan gebeuren.’ Aardige serveerster. Op het krijtbord in het voorgedeelte van het restaurant staat de rijke keuze aan dagschotels. Emma kiest de lamskoteletten (mals, goed gekruid, bordvol). Paula Mia een reuze canneloni (met spinazie, heerlijk), Philipp de carpaccio (precisely what I needed) en Ayla de huisgemaakte saté van varkenshaas (perfect), van de kaart. Ondanks dat Philipp later had besteld, komen alle gerechten mooi tegelijk. (De frietjes en groenten waren ook lekker!) We vinden het gezellig in Time Out. Het is mooi en ruimtelijk ingedeeld. Jammer van dat jammerende kind aan de andere tafel, maar ook daar heeft onze serveerster een goede oplossing voor: ‘Als uw zoon het hier niet zo fijn vindt, kan hij achter in het restaurant wel leuk spelen hoor.’ Geen tijd voor een dessert, we haasten ons voor het Genève-debat. Daar komen we nog een keer voor terug. Zonder attributen. Zijn we nog welkom?

De waardering: Grand Café Time Out Poelestraat 34-36 tel 050-3131535 Dagelijks geopend vanaf 11 uur.

23


What makes Millennials tick? Door Ayla van Kessel

Millennials, oftewel Generatie Y-ers, zijn geboren tussen ongeveer 1975 en het begin van de jaren ‘90. Zij zijn als eerste generatie opgegroeid met mobiele telefonie, MSN en Internet. Door deze technologie gaat communicatie en informatie inwinnen sneller en moeten Millennials sneller leren denken. Sommigen zeggen zelfs dat door de technologie deze generatie slimmer is dan voorgaande. Het maakt hen potentieel ontzettend belangrijk in de maatschappij. Ze geven om de wereld en zijn de eersten die gedurende hun hele leven zijn geïnformeerd over bijvoorbeeld klimaatverandering. Millennials proberen wat ten goede te veranderen aan de wereld. Ze wonen over de hele wereld en zijn op die manier verbonden aan elkaar. Ze geven niet alleen om hun eigen volk, maar om de mensheid in haar algemeenheid. Millennials voelen de absolute noodzaak dat zij de wereld nu moeten veranderen. Deze generatie moet een halt toeroepen aan klimaatverandering. Anders is het misschien te laat. Sayida Vanenburg, Young Professional Worldconnector, is een Millennial. Worldconnectors, afkomstig uit diverse sectoren van de Nederlandse samenleving en verschillende generaties, komen een paar keer per jaar samen om de dialoog te voeren over internationale vraagstukken en oplossingen. “Qua leeftijd val ik nog net binnen de groep, maar vooral in mijn gedrag voel ik me een Millennial. Door het gebruik van technologie kan ik mijn dagelijkse gang van zaken heel anders inrichten. Daarnaast vind ik het belangrijk om waarden en normen waar ik voor sta terug te vinden bij mijn werkgevers en heb daarom ook bewust gekozen voor werkgevers die maatschappelijk verantwoord ondernemen hoog in het vaandel hebben.” Momenteel werkt ze bij Capgemini Consulting als Consultant Operational Excellence. In november, in dezelfde week dat een groep SIBbers in Genève verschillende internationale organisaties bezocht met als thema Energie, gingen de Youth & Young Professional Worldconnectors naar Washington en New York met de vraag hoe jonge mensen in beweging komen en zelf actief bijdragen

24

aan een omslag naar een duurzame samenleving. Daarbij had de reis ten doel inspiratie en informatie op te doen om jongeren in Nederland te betrekken bij het maatschappelijk debat. Ook wilde men inzicht krijgen hoe jongeren te inspireren om hun rol als duurzame wereldburgers over te brengen aan een breder publiek. “Het belangrijkste wat ik in de VS heb ingezien is dat Millennials in actie komen als zij dichtbij en concreet aan de slag kunnen en daarbij ook inzicht hebben in hoe hun acties in het grotere geheel passen. Jongeren zijn in staat buiten de reguliere paden te werken en verder te kijken dan hun neus lang is. Op het gebied van duurzame en creatieve oplossingen vormen zij echt de voorhoede die het verschil gaat maken,” aldus Sayida. De Youth & Young Professional Worldconnectors richten zich wat betreft het debat in Nederland onder andere op de strijd tegen klimaatverandering. Sayida: “Wat betreft klimaatverandering, zullen allereerst ambitieuze en evenwichtige doelstellingen moeten worden overeengekomen over emissiereductie. Verder moeten er afspraken worden gemaakt over de uitwisseling van kennis over schone technologie tussen landen. Los van het nakomen van de al gemaakte beloftes over het financieren van het realiseren van de VN millenniumdoelen, moet er additionele steun komen voor adaptatie aan klimaatverandering in ontwikkelingslanden.” “What makes me tick? Uitdagende vraagstukken waarbij ik door middel van creatieve, duurzame oplossingen bijdraag aan de ontwikkeling van een individu, team of organisatie. In lijn met mijn motto `Be the change you want to see in the world` (Mahatma Ghandi) ben ik blij met elke kleine stap voorwaarts. ‘What makes me tick?’ is een belangrijke vraag die een ieder zich regelmatig zou moeten stellen” Voor meer informatie over Worldconnectors, het profiel van Sayida Vanenburg en voor filmpjes en blogs over de reis naar de VS, ga naar www.worldconnectors.nl.

Sibylle Januari Green Technologies. Bestuurspagina. SIB Geneva Trip. Lobbying for the Pros and Cons. Gemeente Groningen Groen

Recommend Documents