SEPTEMBER 2012 Halfjaarlijks tijdschrift - Jaargang 6 - nummer 2. Hogar Hermana Elisa El Carmen vzw

> Victoria

SEPTEMBER 2012 Halfjaarlijks tijdschrift - Jaargang 6 - nummer 2

Hogar Hermana Elisa El Carmen vzw

11

> In dit nummer… > Voorwoord > Michèle terug naar Chili > Encuentro Chileno 2012 > Veel liefs, Liza > Chilibal in Meerhout > Veel liefs, Edith > Luis Alfredo eert Madre Victoria > Peetouder zijn …van een huisje > Schilderkunst van Maritsa > Activiteitenkalender

> Voorwoord Beste vrienden van de Hogar De vakantie is alweer om en dat betekent ook voor ons een nieuw werkjaar. En er staat weer heel wat op stapel. Onze eerstvolgende activiteit is het Chilibal op zaterdag 15 september in Meerhout. Meer info vinden jullie verder in dit nummer van Victoria. Andere activiteiten zijn het missieweekend in Vliermaal met op zaterdagavond spaghetti (17 en 18 november) en het Sinterklaasfeest in Nerem (25 november). Hopelijk mogen we jullie talrijk ontmoeten bij één van deze gelegenheden. Verder denken we nog aan een nieuwe Encuentro Chileno in Genoelselderen, waarschijnlijk in het voorjaar 2013. Meer daarover in Victoria 12. Een vereniging zoals de onze is steeds in beweging en dat betekent ook jammer genoeg verandering van samenstelling van het bestuur. Sedert enkele maanden maakt Erich Bakx door omstandigheden geen deel meer uit van ons bestuur. Hij wordt als ondervoorzitter vervangen door Theo Valkeneers. Ik houd eraan Erich van harte te bedanken voor het vele werk dat hij voor onze vzw verzet heeft sedert de oprichting van onze vzw in 2006. Het is erg jammer dat onze wegen zich scheiden. Ondertussen vertrekt onze aanvraag naar het Ministerie van Financiën om ook voor de giften van 2013 en de volgende jaren zelf een fiscaal attest te mogen uitreiken. Voor de giften die in de loop van het jaar 2012 op onze rekening gestort zijn of nog worden, zullen wij de sponsors hun fiscaal attest bezorgen in 2013 (uiteraard is dat -zoals steeds- op voorwaarde dat in totaal meer dan 40 euro gestort werd). Beste dank voor alle steun. Jozef De Lombaerde, voorzitter Victoria ~ nr 11 ~ september 2012

2

> Michèle terug naar Chili Hola Drie jaar geleden kwam ik voor het eerst in contact met het tehuis en was onmiddellijk verkocht door de gastvrijheid, de liefde en de vriendschap die alle kinderen en tia’s me gaven. Onmiddellijk voelde ik me thuis. Vijf maanden nam ik toen deel aan het dagdagelijkse leven en probeerde me nuttig te maken waar het kon. Na schooltijd hielp ik de kinderen met hun huiswerk en deelde hun vrije tijd. Dat was als achttienjarige een hele belevenis en verrijking. De invulling van deze vrije tijd zou ik dit jaar graag aanpakken en verbeteren. Als pas afgestudeerde kleuterleidster wil ik dit concreet maken door een “spel-o-theek” op te richten. Zo wil ik hen de kans geven om kind te zijn en hun vrije tijd op een nuttige, leerrijke en pedagogisch verantwoorde manier door te brengen. Dit betekent dat ik op 21 augustus terugkeer naar het tehuis voor 5 maanden. Ook jullie kunnen mijn project volgen via mijn blog: www.micheleinchili.webs.com

Saludos Michèle Keunen

Victoria ~ nr 11 ~ september 2012

3

> Encuentro Chileno 2012 ~ Genoelselderen 22 april ~

Onze zesde Encuentro Chileno mag als geslaagd beschouwd worden: in een aangenaam voorjaarsweertje hebben we een honderdtal sponsors mogen ontvangen op de unieke locatie die het wijnkasteel van Genoelselderen is (waarvoor nogmaals onze beste dank aan Jaap van Rennes).

Naast de gezellige babbels hebben de aanwezigen ook kennis kunnen maken met het kindertehuis (dankzij de powerpointpresentatie met toelichting van Stefan Erens) en met de stand van zaken van onze vzw, met o.a. een overzicht van de steun aan het tehuis sedert 2006.


4

Maritsa Alarcón stelde tijdens deze Encuentro ook een aantal van haar werken tentoon. Een verslag hierover volgt later in dit nummer. De traditie van de Encuentro Chileno is eigenlijk gegroeid uit de ontmoetingen van de adoptieouders van Chileense kinderen met Zuster Liza. Telkens als de zuster naar België kwam, wilde zij “haar kindjes in België en Nederland” ontmoeten en werd er dus een bijeenkomst georganiseerd. In 2000 werden op deze bijeenkomst – naast de adoptieouders – voor het eerst ook alle sponsors uitgenodigd. De naam Encuentro Chileno was geboren en de locatie voor dit gebeuren was voortaan het wijnkasteel in Genoelselderen.


5

> Veel liefs, Liza Enkele jaren geleden kreeg ik van de familie Meers – Kellens twee minicassettes met grote waarde. Het was een interview met zuster Liza Mottart, mijn groottante, opgenomen op dictafoon, waarin ze een stuk van haar levensverhaal in Chili vertelt. Ik wil jullie graag elke Victoria een stukje meenemen in dat verhaal, dat ik hieronder tracht weer te geven in haar eigen spreektaal… “ En de achtste augustus 1954 zijn we dan om half acht ’s avonds in Santiago aangekomen. We kwamen aan bij de zusters en we moesten ons dadelijk bij aan de tafel zetten. Daar gaven ze de soep door en ik zag daar iets in ’mijne teleur’ (bord) liggen en ik zeg’ wat is dat?: één stuk mais. Ik dacht seffens hebben het paard en het varken niets (lacht). En ik pak mijne teleur en ik liep naar de keuken en ik zeg tegen de zuster’ kijk eens wat in mijne teleur gevallen is’, want ik zag dat de anderen dat niet hadden (lacht). Nee, zegt ze dat is ‘choclo’’. Choclo; maïs maar maïs om te eten. Dat eten ze op, maar ik heb het niet kunnen inkrijgen, ik heb jaren en jaren gewerkt om het te leren eten, nu eet ik het helegans (helemaal) op (lacht). Ik was toen 27 jaar. Toen begon het (verhaal) ... Toen kreeg ik heel erge oorpijn, maar de tandarts zei dat het van mijn tanden kwam. Hij heeft me drie tanden uitgetrokken die niet getrokken moesten worden! Ik dacht ik heb pijn aan mijn oor want ik heb mijn gehoor verloren; ik ben een beetje doof aan


6

deze kant. En toen zat ik daar zonder tanden en twee uur daarna is de tandarts gestorven. Dan hebben ze me ingelijfd daar, de zusters en dan kon ik beginnen klas te doen (les te geven). Ik kon gewoon Spaans, maar omdat er goei in ‘t Frans gegeven werd, dat was het ‘groot college’, dat was van de rijke mensen. En toen ik dat zag hoe de andere zuster liep voor de rijke mensen, die ging om er Frans te geven,… Maar ik zeg als ík moet gaan, ga ik naar de arme mensen, ik moet niet naar de rijke mensen gaan. Ik was al aan ’t reclameren van toen af , ja,… Ik moest me dan toch voorbereiden op het Spaans. Ik las veel, ik las boeken in ’t Spaans die ik hier al in het Vlaams gelezen had, dat was gemakkelijk, met mijn woordenboek erlangs. En na een maand min of meer, kon ik me verdedigen. En dan hebben ze me gevraagd om klas te doen in de basisschool: rekenen, godsdienst, aardrijkskunde en natuurwetenschappen. Maar dat was allemaal in het Frans, dat moesten we toch voorbereiden hè. Maar als de kinderen me dan iets vroegen, kon ik ze niet antwoorden. Dan schreef ik maar op wat ze mij vroegen en ’s avonds maakte ik dat klaar en liet ik dat aan een zusterke lezen, verbeteren, en ’s anderendaags bracht ik het nieuws aan die kinderen. Zo heb ik het geleerd, want ik heb nooit geen klas gehad in het Spaans (Spaanse les), alleen maar door te lezen en klas te geven en met de mensen bezig te zijn. 10 jaar heb ik dan klas gedaan daar.. Sissi Mottart


7

> Chilibal in Meerhout Op 15 september vindt het eerste Chilibal plaats in Meerhout. The Jackets, een populair Meerhouts orkest, zorgt zowel voor muziek uit de jaren 50, 60 en 70 als voor hits van nu. Al wie graag eens de benen losgooit op de dansvloer of gewoon houdt van een gezellige babbel bij een glaasje Chileense wijn, mag dit dus niet missen!


8

> Veel liefs, Edith Ook de facebookpagina van Edith Jans wordt nog dagelijks overstelpt met berichten. Op 5 mei zou Edith 54 jaar geworden zijn. Ze kreeg die dag heel veel verjaardagswensen van mensen die haar nog steeds niet vergeten zijn.

Een greep uit de verschillende wensen: “Een dikke knuffel, vriendin, vanuit mijn hart stuur ik je al mijn liefde voor je verjaardag… Ik mis je en dat weet je.” F. Navarrete “Meter, gelukkige verjaardag, je bent altijd aanwezig in onze harten!” F. Cortés Muñoz “Ik ben er zeker van dat het engelenkoor vandaag ‘Lang zal ze leven’ zingt voor jou en dat jij gelukkig bent bij onze Lieve Heer, het mooiste geschenk waar je nu van mag genieten. Gefeliciteerd, vriendin!” N. Bórquez Orellana “Ik wens je een gelukkige verjaardag. Ik zie je graag en ik hoop dat je vanwaar je nu bent altijd bij ons blijft.” M. Mardones


9

> Luis Alfredo eert Madre Victoria Op 21 juli 2012 was het negen jaar geleden dat Zuster Liza overleed. Naar aanleiding hiervan schreef Luis Alfredo Troncoso een mooi eerbetoon op zijn facebookpagina. Luis Alfredo werkte jarenlang in het kindertehuis en draagt de kinderen nog steeds een warm hart toe. Hieronder kunnen jullie een uittreksel lezen uit de tekst. Gisteren was het 9 jaar geleden dat Zuster Elisa Mottart, beter bekend als Madre Victoria, van ons heenging in de armen van God. Die 9 jaar gingen zo snel voorbij maar nooit zullen wij haar grote persoonlijkheid, alles wat ze ons leerde en de waarden die ze ons meegaf, vergeten. We bidden om de herinnering aan alles wat zij heeft bijgedragen aan onze gemeenschap El Carmen en zeker ook aan het kindertehuis Nuestra Señora de la Paz, een levenswerk dat haar liefde voor God weerspiegelt en dat aan zoveel kinderen een bestaansreden gaf. Madre, bedankt dat je ons een levende Christus hebt leren kennen, menselijk en dichtbij de mensen. Dankbaar zijn we omdat Christus in de harten van de mensen kwam door jouw eenvoud en groot vertrouwen in Hem, dankbaar omdat jouw leven en voorbeeld ons leerde kijken naar het leven vanuit het perspectief van Christus; elkaar beminnen zoals hij ons bemint en dankbaar omdat jij na al die jaren blijft verder leven in ieders gedachte. […]


10

Negen jaar geleden verliet jij ons maar ik moet zeggen dat je levenswerk, alles wat je ons leerde en vooral de liefde voor God elke dag weer blijft verder groeien omdat het zaadje dat je plantte, ontkiemt, bloeit en de lucht doet geuren. Een proces dat zich elk jaar opnieuw herhaalt en jouw liefde toont. Voor ons allemaal en vooral voor de kinderen in het tehuis blijf jij leven! Bedankt voor alles, Madre! Luis Alfredo Troncoso

Deze foto van Zuster Liza plaatste hij bij de tekst.


11

> Peetouder zijn… van een huisje! Misschien bent u wel één van hen: onze peetouders die in de Hogar “hun petekindje” hebben, of .... die er “hun huisje” hebben? Voor sommigen is dit laatste heel nieuw, anderen hebben al een foto of briefje(s) van de kinderen van hun huisje (of casita) gekregen en zijn intussen al best vertrouwd met “hun kinderen en hun tía”. Zuster Liza zette ooit het “traditionele” peetoudersysteem op poten in het tehuis: mensen uit België kregen een Chileens petekindje toegewezen, ze konden corresponderen, hun kindje volgen doorheen zijn of haar leven in het tehuis en het zo financiële steun bieden. Vele mensen genieten nog steeds van dit systeem, er wordt regelmatig gecorrespondeerd en kinderen kijken nog steeds uit naar post uit België. Maar in de loop der jaren is er heel wat veranderd. In de eerste plaats is er het gewijzigde verblijf van de kinderen. De Chileense kinderen jeugdbescherming (Sename) vindt het belangrijk dat kinderen zo vaak en zo lang mogelijk thuis zijn of naar hun gezin terugkeren wanneer mogelijk. Dat betekent dat vele kinderen niet langer hun hele kindertijd doorbrengen in het tehuis en het ‘verloop’ van kinderen is dan ook erg toegenomen de laatste jaren. We vinden het dan ook erg jammer, zowel voor de peetouder als voor het (kwetsbare) petekind dat het contact met het petekind niet gegarandeerd kan blijven en soms bruusk stopt wanneer het kind het tehuis verlaat. Bovendien heeft de directie in overleg met ons al een hele tijd geleden beslist dat álle kinderen moeten kunnen meegenieten van de steun die binnenkomt via het peetoudersysteem, óók de kinderen die toevallig geen peetouders hebben. En dus krijgen alle kinderen dezelfde financiële steun. Victoria ~ nr 11 ~ september 2012

12

Door deze wijzigingen is er een nieuw peetouderschap ontstaan, nl. dat van een huisje of casita. Wat betekent dat nu concreet? 1. U krijgt een huisje (er zijn er 11 in totaal) toegewezen, dat wil zeggen een groep kinderen die samenleeft in een bepaald huisje met hun tía of begeleidster. U bent voortaan hun peetouder (samen met andere mensen) en ontvangt een foto van de kinderen van uw huisje. 2. Uw financiële steun komt elk kind van het hele tehuis ten goede, net zoals in het individuele peetouderschap. 3. U ontvangt informatie over uw huisje: over de kinderen en hun tía, over het reilen en zeilen in hun casita. Hoe gaat het met hen, wat is er veranderd of gebeurd, ....? Ze zijn uiteraard ook heel blij met post uit België, dus schrijf gerust (ook in het Nederlands kan dat), ze zullen heel blij zijn met uw brief, kaartje of foto! 4. U kan peetouder blijven van uw huisje. Zelfs als er kinderen weggaan, blijft het contact tussen u , de tía en de andere kinderen van het huisje behouden. Zo kan u de groep steeds blijven volgen. Heel wat mensen zijn nu al peetouder van een huisje. Wilt u ook graag meer informatie, of wilt u (nu of in de toekomst) graag peetouder zijn van een huisje, dan kunt u contact opnemen met iemand van onze peetouderwerkgroep: Lies (013/462940), Wim (014/237714) of Sissi (089/244962). Er zal alvast een hele bende met hun tía heel blij zijn met hun nieuwe peetouder!


13

> Schilderkunst van Maritsa Voor al diegenen die reeds het genoegen hadden de prachtige kunstwerken van Maritsa, alias Astiram te mogen bewonderen, en voor alle anderen: tijd voor een nadere kennismaking met de kunstenaar!

Maritsa Alarcón werd op achtjarige leeftijd in het kindertehuis opgenomen. Ze verbleef daar tot haar achttiende en heeft er goede herinneringen aan. Op 18-jarige leeftijd kwam ze naar België en werd geadopteerd door de familie Vanheusden – Slegers in Bilzen. Bij een gezellige babbel komen we meer te weten over haar favoriete hobby: schilderen. Was je als kind ook al veel bezig met tekenen, schilderen? Was er de mogelijkheid in de Hogar? Een vriendin van mij was bijna altijd aan het tekenen. Van haar kreeg ik de microbe te pakken, ze motiveerde me. Ik tekende vooral op school, we namen vaak deel aan wedstijden en ik won de prijs van het dorp. In de hogar was er zeker ook de mogelijkheid tot tekenen en schilderen. We hadden plakkaatverf en aquarel nodig voor school en mochten deze ook in onze vrije tijd gebruiken. Op mijn vijftiende won ik een wedstrijd, uitgeschreven door de provincie met één van mijn schilderwerkjes. Dat betekende veel voor mij. In de hogar, in de gang van de oficina hangt nu nog steeds één van mijn eerste kleine schilderwerkjes.


14

Wanneer ben je dan naar België gekomen? Op mijn achttiende kwam ik terecht bij mijn adoptieouders. Het was een hele aanpassing voor mij, alles was nieuw en ik kende de taal niet maar ik was gelukkig een familie te hebben. Mijn adoptiemama, Helène Slegers kon zelf goed schilderen en had academie gevolgd. Ze zag dat ik interesse toonde voor tekenen en schilderen, kende het wereldje een beetje en schreef me in in de kunstacademie. Daar volgde ik vijf jaar tekenkunst en vijf jaar schilderkunst. Aanvankelijk leer je verschillende technieken en materialen, dan volgen er opdrachten maar uiteindelijk is het de bedoeling dat je zelf je richting vindt.


15

Hoe zou je je eigen stijl omschrijven? Ik werk vooral met acryl op doek en grijp vaak terug naar warme zuiderse kleuren. Elk schilderij wil iets zeggen, heeft een symbolische betekenis voor mij ;ik kan er veel emotie in kwijt. Mijn inspiratie komt zowel uit Chili, als uit België, waar ik nu ongeveer elk de helft van mijn leven heb doorgebracht. Merk je zelf een evolutie in je werk? Toch wel, er zit nu meer kracht en zekerheid in mijn werk, ik zie zelf in mijn schilderijen dat ik rijper geworden ben. Mijn eerste schilderleerkracht vroeg zich in het begin wel eens af – wat gaan we maar doen met dat timide meisje (lacht)- maar ze vertelde nu hoe anders en sterk mijn werk is geworden. Ik las in de krant dat je een prijs gewonnen hebt? Tijdens mijn laatste jaar aan de academie moesten we een eindwerk maken, een werk, geheel in je eigen stijl. Het werd een schilderij van een vrouw, ze stond symbool voor mezelf. Ik heb heel veel gevoel in dat schilderij gelegd. Uit alle kunstrichtingen werd mijn schilderij gekozen en bekroond met de eerste prijs van de stad Bilzen. Een jurylid heeft het gekocht. Dat is nu twee jaar geleden. Heeft het winnen van die prijs deuren voor je geopend? Toch wel, samen met Monique Maurissen heb ik zelf een tentoonstelling georganiseerd. Monique was mijn eerste Belgische klastitularis en is intussen een heel goede vriendin geworden. De tentoonstelling liep een maand en was op zaterdag en zondag geopend, er was zelfs een receptie


16

bij. Het deed deugd dat er zoveel belangstelling was, ik zag er zelfs mijn huisdokter, mijn oud-directrice, enkele schepenen, … Heb je in tussentijd nog veel geschilderd? Eigenlijk niet, ik heb vooral tentoon gesteld en voor mezelf een adempauze ingelast, ook om weer wat inspiratie op te doen. (Opvallend is dat er in haar woning geen enkel schilderij van zichzelf ophangt –ook dit om de inspiratie de vrije loop te laten-). Ik wil in september terug naar de academie gaan om daar de draad weer op te pikken. Waar droom je nog van op artistiek vlak? Ik heb altijd gedroomd van een eigen atelier maar van de kunst kan je helaas niet leven. Goh, ik zou graag nog een aantal goede werken willen maken, deze dan verzamelen en een nieuwe tentoonstelling organiseren. Ik ben vooral heel dankbaar dat ik zowel in de Hogar als bij mijn adoptieouders naast alle andere kansen, ook de kans heb gekregen om mijn talent te benutten. Ik hoop dat mensen er plezier aan beleven, en dat ik zelf kan blijven evolueren. Wij wensen je daar nog heel veel succes mee!!


17

Wij mochten zelf ook al enkele werken van Maritsa (en Monique) tentoonstellen op onze Fiesta chilena en de Encuentro chileno, en we hopen dat in de toekomst ook nog te mogen doen. Momenteel loopt er nog een tentoonstelling in Bokrijk –Bokrijk Art- waar tot eind september 2 schilderwerken van Maritsa te bewonderen zijn in het kasteel.


18

> Activiteitenkalender Chilibal Feestzaal De Kapel Meerhout 15 september 2012 [email protected] http://www.facebook.com/groups/61965137891/

Spaghettifeest in Vliermaal 17 en 18 november 2012 [email protected]

Sinterklaasfeest Kwb-Nerem 25 november 2012 [email protected]

Sterzingen in Vliermaal januari 2013 [email protected]

Organiseert u zelf een activiteit t.v.v. het kindertehuis en wilt u graag een vermelding in Victoria? Laat het ons weten! [email protected]

Wenst u enkel een elektronische


19

versie van Victoria te ontvangen? Meldt u dit gerust. Op die manier kunnen we zowel de drukkosten als het milieu sparen! [email protected]

Met dank aan


20

> Victoria Verantwoordelijke uitgever: Hogar Hermana Elisa El Carmen vzw Langveldstraat 84 3570 Alken Rek. Nr.: 068-2455849-30

> Contactpersonen:

Sissi Mottart ([email protected]) Wim Houtmeyers ([email protected])

SEPTEMBER 2012 Halfjaarlijks tijdschrift - Jaargang 6 - nummer 2. Hogar Hermana Elisa El Carmen vzw

Recommend Documents