sept jaar Florastate!

sept. 2016 jaar Florastate!

Inhoudsopgave Redactie - Colofon Voorwoord Tressa Tigchelaar Cliëntenraad 20 jaar Florastate 20 jaar: Berend Jan Even voorstellen… Kor UitOudeGroeneveld Nieuws vanuit de organisatie Florastate 20 jaar: Coby en Jitske Plaatpizza bakken In de schijnwerper… Jan Looijenga Benu-Apotheek: Vooruit Florastate 20 jaar: Willeke Florastate 20 jaar: Nelly Uitstapje augustus: zandsculpturen Sneek Geestelijke Verzorging / Herdenken Florastate 20 jaar: Lies Feest… en meer! Programma Jubileumweek Officiële Flora Picasso’s Expositie Florastate 20 jaar: Hieke en Gerben In de schijnwerper… Tressa Tigchelaar Garden Party Florastate 20 jaar: Meino, Sophie en Emmy Vakantie op Ameland Florastate 20 jaar: Liebe-Jacob In de schijnwerper… Jitske Reinsma Florastate 20 jaar: Truus Herinnering aan Annie de Vries Afscheid nemen Florastate 20 jaar: Hanneke Florastate 20 jaar: Marijke en Jan Florastate 20 jaar: Tressa Vrijwilligers als onmisbare schakel

1

1 2 3 4 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 18 19 20 22 23 24 26 27 28 29 30 31 32 34 36 38 39 40

Van de redactie Voor u ligt een speciale editie van de Flora-Express, namelijk een editie gedeeltelijk gewijd aan het twintig jarig bestaan van de woonvorm Florastate. Er komen een aantal mensen aan het woord die hier, ieder op hun eigen manier, een bijdrage aan geleverd hebben. Maar u vindt in deze Flora-Express natuurlijk ook de gebruikelijke rubrieken zoals een verslag van een uitstapje, in de schijnwerpers, nieuws van de locatie en de cliëntenraad. De redactie heeft zijn best gedaan om er een leuk en informatief jubileumnummer van te maken. De redactie wenst u veel leesplezier! Deze foto is gemaakt in de namiddag van donderdag 4 augustus j.l…. een karakteristieke foto: wisselende wolkenpartijen symboliseren het leven in al zijn aspecten, de volle zon op het gebouw Florastate voelt als de warme gloed die het wonen op Florastate kan geven…

Colofon De Flora Express is een informatieblad voor bewoners, familieleden, vrijwilligers en medewerkers van Florastate, Holwortel 37 te Leeuwarden. De Flora Express komt 4 x per jaar uit. Kopij voor het volgende blad aanleveren voor 7 nov. 2016 bij de redactie… [email protected] [email protected] Redactie: Gerrit Rijpma, Netty Sijbesma, Bowina Kooistra, Tressa Tigchelaar en Hinke Nauta Vormgeving: Hinke Nauta Drukwerk: Libbe Hoekstra Reprocentrum MCL 2

Voorwoord In dit exemplaar van de Floraexpres staat het thema ’20’ centraal vanwege het 20 jarig jubileum van Florastate. Er zijn inmiddels al weer vijf jaar verstreken sinds ons laatste jubileum in oktober 2011. Dit was een uitgebreid feest met veel verschillende activiteiten. Voor het 20-jarig jubileum hadden we in gedachte dit iets bescheidener te vieren. Aan het programma kunt u zien dat dit ons niet is gelukt. We vieren 20 jaar Florastate. Dat feest willen we niet alleen met de woonvorm vieren, maar ook met alle bewoners van dit appartementencomplex aan de Holwortel. Vandaar dat deze Floraexpres ook bij hen in de brievenbus valt, samen met een uitnodiging om op maandag 3 oktober de festiviteiten met ons mee te vieren! Maar daarnaast vieren we dit feest ook met familie en vrijwilligers, zij zijn erg belangrijk voor ons! We hebben hen immers nodig om de zorg aan de bewoners optimaal vorm te kunnen geven. Onze speciale dank gaat ook uit naar de sponsoren die deze jubileum mede mogelijk hebben gemaakt! De cliëntenraad van Florastate heeft een grote financiële bijdrage gedaan, maar ook de Personeelsvereniging en de firma P. de Vries hebben ons een financiële bijdrage gegeven. Mede daardoor zijn we in staat dit jubileum groots te vieren! In deze Floraexpres richten we ons niet alleen op de afgelopen 20 jaar. We willen ook vooruit kijken naar de toekomst. Want die heeft Florastate zeker! Ik wens u veel leesplezier toe met deze prachtige jubileumuitgave. Geniet ook van alle feestelijkheden die u te wachten staan! Tressa Tigchelaar Coördinator zorg Florastate

Het nieuwe bord bij de hoofdingang! Noorderbreedte heeft zijn logo vernieuwd, niet de kleur…. 3

jaar Cliëntenraad Als ik dit schrijf hebben we 14 juli de laatste cliëntenraad gehad. Naast de reguliere punten is o.a. aan bod gekomen het punt vermissing van eigendommen. Bij braak zal dit altijd door de eigen inboedelverzekering gedekt worden. Maar vermissing zonder braak niet. We wonen in een woonvorm waar het personeel een sleutel van de voordeur heeft. Deze sleutel kan gestolen of verloren worden. Er kunnen dus allerlei situaties ontstaan waarbij er iets uit de woning gemist wordt, terwijl er geen sporen van braak zijn. Ingeval van vermissing eerst contact opnemen met Tressa, zodat zij op de hoogte is en maatregelen kan nemen. Daarnaast altijd aangifte doen bij de politie. Afhankelijk van de situatie zal er actie worden ondernomen en zal, indien mogelijk, de schade verhaald worden op de dader. Als die niet wordt gevonden zal er in overleg een andere oplossing gezocht worden. Een ander punt is het wegdrukken van de bel met name tijdens de pauzes. Het schijnt een enkele keer voor te komen dat het personeel gelijk pauze neemt en als er een bel binnenkomt deze wegdrukt, waardoor een bewoner lang moet wachten. Dit is een ongewenste situatie en Tressa zal hierover contact opnemen met het personeel. De zomervakanties zijn, als ik dit schrijf, begonnen en voorbij als dit blad bij jullie in huis komt. De roosters zijn zo goed mogelijk ingevuld, maar dat is niet overal helemaal gelukt. Domweg omdat er onvoldoende invalpersoneel te krijgen is. Er wordt enig begrip van de bewoners gevraagd als men een keer op een ander tijdstip geholpen wordt. Ik hoop dat uiteindelijk alles soepel verlopen is. jaar geleden is de cliëntenraad opgericht. Het was een samenwerkingsovereenkomst tussen de toenmalige directie, Hans Brandsma en het Jongerenproject PIOL. 4

Een samenwerking waarbij wij een officiële cliëntenraad werden. Florastate was toen een zelfstandige locatie met een eigen locatiemanager die toen nog verantwoording moest afleggen aan de Projectleider van PIOL, enkele jaren later aan de directeur. Nieuwe mensen, nieuwe ideeën en na enkele jaren werd besloten dat Florastate niet meer direct onder de directie viel, maar gekoppeld werd aan, ik meen Erasmushiem en de eindverantwoordelijke op Florastate een ZoCo werd. In die tijd kreeg Anneke Brandsma een andere functie binnen de Zorggroep en kregen we Patricia van der Kolk. Zij heeft zich heel wat jaren op een positieve manier ingezet voor onze woonvorm. We weten dat de samenwerking met Erasmushiem een mislukte periode is geweest. Een verbinding die totaal niet bij elkaar aansloot. Ook toen al werd er aanvankelijk meegedeeld dat we samen moesten gaan met de cliëntenraad van Erasmushiem. Uiteindelijk kwam de directie zelf tot het inzicht dat dit een totaal verkeerde keuze was. De volgende locatie mocht toezicht op ons gaan houden, Bornia Herne. Eerst onder Jos de Jager en in die tijd werd de functie van Patricia herschreven en werd ze CoZo. Na Jos kwam Gerard Booij en zowaar kregen we weer de mededeling dat de cliëntenraad opgeheven zou worden en ingevoegd in de cliëntenraad van Bornia Herne. Dit alles tegen de wens van onze bewoners in. We hebben tegen dit besluit gestreden met alle middelen die we hadden en uiteindelijk een verzwaard advies uitgebracht. Hier kon de directie niet omheen. We zijn een zelfstandige cliëntenraad gebleven. Ook toen we weer onder een andere locatie kwamen te vallen, dit keer Friesma State in Grou, onder leiding van Joop van de Lei. Joop heeft zich zelfs heel duidelijk uitgesproken over deze cliëntenraad en de verwachting is dan ook niet dat hier verandering in komt. jaar lang heeft de cliëntenraad zich ingezet voor het belang van de bewoners en meegesproken of meebeslist over het reilen en zeilen van deze woonvorm. Verschillen de bewoners hebben al in 5

de raad gezeten en zich hard gemaakt voor deze unieke woonvorm. Zelf ben ik ongeveer in 2003 als ondersteuner bij de raad gekomen vanuit mijn werk bij het stafbureau en was een lange tijd technisch voorzitter. Na mijn pensioen in 2013 ben ik door de bewoners officieel gekozen als lid van de cliëntenraad en als voorzitter. Dit jaar ben ik mijn 2e termijn ingegaan en heb ik ook aangegeven dat dit mijn laatste zou zijn. Het is en blijft van belang dat wij hier een sterke cliëntenraad houden. Ik weet dat niet iedere bewoner de energie of de kracht heeft om zich hiervoor in te zetten. Daarom is het belangrijk dat jullie nu al in gesprek gaan met familie en op zoek gaan naar vertegenwoordigers in de cliëntenraad die met veel energie voor jullie belangen kunnen opkomen. Deze woonvorm is na jaar nog steeds een succes, dit moet nog heel lang zo blijven. Hanneke Kool Florastate

Voorzitter Cliëntenraad

Florastate bestaat 20 jaar Wat is je eigen gedachte bij het getal 20? Was ik 20 jaar jonger, had ik nog geen bril, ging ik veel uit, kocht ik een huis en deed ik nog een opleiding, woonde ik in Alphen a/d Rijn. 20 jaar Florastate – wat zijn je ervaringen/herinneringen met/aan Florastate? Werk ik met veel plezier, heb ik veel geleerd in al die jaren, opleiding gedaan, leuke collega’s, een mooie doelgroep mee te werken. Wat is de leukste anekdote die je met Florastate associeert? Ik ben een keer met Klaas en Annie naar het zwembad geweest in Stiens en heb ik daar in het doelgroepen bad met Annie gezwommen en klaas natuurlijk. Maar jammer genoeg, hield ze daar een gebroken enkel aan over, omdat ze met het aankleden gevallen is van de Bea, dus dat was 1 keer en nooit weer! Het was wel een leuke ervaring. Waar zie je jezelf in het jaar 2020? Ik denk dat ik dan op een andere werkplek werk, even een andere doelgroep na al die jaren dat ik hier gewerkt heb. Ben ik een stukje ouder en af en toe moet je even wat anders doen. Ik hoop dan in de thuiszorg te werken of revalidatie. Berend Jan, medewerker zorg 6

Even voorstellen Een hele goedemiddag allemaal. Mijn naam is K.J Uit Oude Groeneveld en ben één keer in de week op Woensdags jullie Kok. Ik ben geboren in Sneek en opgegroeid in IJlst, hotel restaurant Het Wapen van IJlst. Daar heb ik het vak kok geleerd en dat beviel mij zo goed dat ik nog steeds werkzaam ben als kok. Toen mijn vader en moeder het bedrijf verkochten, ben ik nog steeds kok waarvan 3 jaar in Davos. Overdag naar de Hogere Hotel Vakschool en in de middag aan het werk bij Herr Mozer in hotel Bellevue. Daarnaast heb ik 10 jaar gewoond en gewerkt in Griekenland op Kreta. In Leeuwarden heb ik via een re-integratie bedrijf Reax gewerkt op de kinderboerderij en het MFC in Camminghaburen in een tijdsbestek van 6 jaar als kok. Ook ben ik in Parkhoven werkzaam geweest als kok, zowel Achter de Hoven en bij Greunshiem waar het nu zit, omdat Parkhoven een nieuw gebouw krijgt. Tot slot bij jullie en dit bevalt mij tot op heden goed en ik heb nog geen klachten gehad over mijn kookkunsten. Ik hoop zo dat ik jullie zo voldoende op de hoogte heb gebracht!

Angelien de Vries, beautysalon ‘Bella Farfalla’, is eens in de 14 dagen vanaf 10 uur aanwezig in de soos van

Voor afspraken: Tel.: 06-31781013 Email: [email protected] 7

Nieuws vanuit de organisatie Sinds 8 augustus heeft Noorderbreedte een nieuwe directeur- bestuurder, Saskia van Opijnen. Op 25 augustus heeft zij een bezoek aan Florastate gebracht. Omdat de deadline voor het inleveren van de copy al voor deze datum was, kan ik u daar hier niets over vertellen…. Saskia van Opijnen komt overigens op 3 oktober weer naar Florastate om de officiële opening van de jubileumweek te verrichten. In het voorwoord heb ik al gerefereerd aan het feit dat we ook vooruit willen kijken. Florastate groeit! Er is veel belangstelling om naar Florastate te komen. Naast veel rondleidingen, melden ook veel mensen zich aan voor de wachtlijst. Sommige om een plekje te reserveren voor de toekomst, anderen die hebben op korte termijn al een plaats nodig. Sinds dit jaar zien we echter ook dat de procedure voor het aanvragen van een indicatie bij het CIZ anders verloopt. Mensen kunnen hun indicatie pas aanvragen als er een woning beschikbaar is. In sommige gevallen wordt die indicatie niet of moeizaam afgegeven. Dit heeft consequenties voor de leegstand van de appartementen. Het duurt vaak langer voor we een nieuwe bewoner kunnen verwelkomen. In augustus hebben we de beschikking over een 23e appartement gekregen, de Holwortel 29 op de 1e etage. We zijn nog met de gemeente in overleg over de aanpassingen aan dit appartement. Het liefste willen we deze eerst laten verbouwen zodat hij geschikt is voor een nieuwe bewoner. De Holwortel 17 is onlangs verbouwd en aangepast aan de eisen die wij daaraan stellen: brede deuropeningen en een ruime badkamer. Volop ontwikkelingen. De komende jaren hopen we langzaam uit te kunnen breiden. Ik houd u op de hoogte van het vervolg! Tressa Tigchelaar Coördinator zorg Florastate

8

Florastate bestaat 20 jaar Wat is je eigen gedachte bij het getal 20? Op mijn twintigste woonde ik in een tehuis, gingen we op stap, het geeft herinneringen aan mijn jeugd. 20 jaar Florastate – wat zijn je ervaringen/herinneringen met/aan Florastate? Ik heb het naar mijn zin op Florastate, heb mijn maatje Rob, geniet van de momenten in de soos, meeste activiteiten doe ik aan mee… kortom: ik vind het hier fijn! Wat is de leukste anekdote die je met Florastate associeert? Het leukste is voor mij het samen zingen met Rob, daar word ik gelukkig van! Waar zie je jezelf in het jaar 2020? Hoop dat alles goed met me gaat en dat ik dan nog steeds met zoveel plezier hier op Florastate kan wonen. Coby Sijtsma, bewoner Wat is je eigen gedachte bij het getal 20? Dat ik straks 20 jaar werkzaam ben in Florastate, dat de tijd erg snel gaat. 20 jaar Florastate – wat zijn je ervaringen/herinneringen met/aan Florastate? Fijn dat er zo’n mooie woonvorm is, waar bewoners, ook echtparen, zelfstandig kunnen wonen, met 24 uur hulp / verzorging, en dat er zoveel mogelijk, rekening word gehouden met de wensen van de bewoners. Leuke feesten en uitstapjes gehad. Lieve collega’s, waar lief en leed met elkaar word gedeeld, geboortes van kinderen collega’s, overlijden van naasten collega’s en partner. Wat is de leukste anekdote die je met Florastate associeert? Weet ik zo even niet. Waar zie je jezelf in het jaar 2020? Misschien nog werkzaam in Florastate, maar w.s. meer nachtdiensten dan dag / avonddienst. Jitske Reinsma, medewerker zorg 9

Plaatpizza bakken dinsdag 2 augustus 2016 Een memorabele dag… Een dag waarop Judith de wekker vroeg had gezet om haar afspraak met Lotte na te komen, een dag waarop voor het eerst een plaatpizza werd gebakken in de soos èn een dag waarop Liebe-Jacob zijn eerste pizza ooit! zou gaan eten! Judith was tijdig beneden in de soos om samen met Lotte (onze kokkin van die dag) boodschappen te gaan doen. Vervolgens stonden ze samen in de keuken: Judith snijdt de champignons, de courgette en de paprika... Lotte kneedde het deeg en maakte van alle ingrediënten 2 verschillende plaatpizza’s! Judith ging later nog terug voor pesto en olijven, die mochten natuurlijk niet ontbreken in de pizza’s en salades. Om 12.30 uur het moment van de waarheid: met 11 mensen om de tafel werden de pizza’s in stukken gesneden en verdeeld. De één was wel ietsje enthousiaster dan de ander, maar Liebe-Jacob at met graagte zijn twee stukken pizza! Missie geslaagd! De keuken een waar slagveld, Liebe-Jacob een ervaring rijker! Deze gedenkwaardige maaltijd moest natuurlijk op de foto worden vastgelegd… Judith en Hinke 10

In de schijnwerper… Jan Looijenga Wat is je functie: Ik ben ziekenverzorgende op Florastate en werk in de nachtdienst, en ik heb nu direct het gevoel het woord “zieken” tussen deze tekens te moeten plaatsen, want een ziekenhuis is anders! Wat wil je over je privé aan ons kwijt? Ik ben 42 jaar getrouwd met Gea, ook bekend als planner. We hebben 2 zonen, Mark en Sander, en 4 kleinkinderen: Sharon (16) en Milan (14) zijn kinderen van Mark, Ayunda (4) en Djakaro (geboren in juli) zijn kinderen van Sander. We wonen in Britsum bij Stiens met 2 katten, Pasha en Poemba en met de Fryske hinnen: Mies, Gijs, Zus en Jet. Vertel eens iets over je carrière. Al die tijd dezelfde functie gehad of waren er ook andere beroepen? Ik heb mijn carrière in tweeën gedeeld: ik ben 25 jaar schilder geweest en werk nu in Oktober 25 jaar in de zorg. Eerst 5 jaar in Bornia Herne en Nieuw Mellens en nu 20 jaar op Florastate. Wat waren de echte hoogtepunten in al die jaren en wat maakt het werk aantrekkelijk voor jou? Hoogtepunt is toch die eerste nacht op Florastate! Spannend! Geheel Florastate was leeg en ongestoffeerd, 1 tafeltje en stoel op het beton in het kantoor, en 1 appartement bewoond, geen piepers, dus 1uur controle.nacht 22app etc. Een ècht hoogtepunt vind ik het, dat je gevrijwaard bent gebleven van echt dieptepunten en dat je kùnt werken! De omgang met bewoners en collega’s maakt het werk leuk en aantrekkelijk voor me. Als je het nog eens mocht overdoen, zou je dan een andere carrière gekozen hebben? Ik zou het weer zo willen en heb geen spijt van mijn keuzes, alhoewel? Beroepsnatuurfotograaf is wel een ander verhaal! Wat doe je het liefst in je vrije tijd? En waar heb je een hekel aan? Mijn grote hobby/passie is (natuur)fotografie >www.janfotoman.nl , klussen, tuin, kippen, Cambuur kijken! Hekel aan DKV (grapje), verder nergens aan. Wat is je levensmotto?Tob niet! Het komt toch anders! Wat is je grootste wens?GezondheidGelukWereldvrede Heb je nog een boodschap voor al onze lezers? Zie levensmotto! 11

Vooruit Allereerst wil ik Florastate namens alle medewerkers van BENU Apotheek Aldlan feliciteren met haar 20 jarig bestaan. Van mijn voorganger weet ik dat Florastate en Apotheek Aldlan (toen nog niet BENU) al 18 jaar samenwerken. In al die jaren is er uiteraard veel veranderd. De meest recente verandering in de samenwerking tussen de apotheek en Florastate is de invoering van Medimo in Florastate. In de apotheek hebben we een eigen informatiesysteem. Dit systeem is een van de twee grootste apotheeksystemen van Nederland en wordt door alle apotheken in Leeuwarden gebruikt. Omdat het niet werkbaar is om in de apotheek met 2 verschillende systemen te werken maken wij geen gebruik van Medimo. Wij verwerken alles in ons eigen systeem en van daaruit wordt een speciaal bestand naar Medimo gestuurd en ingelezen in het Medimo systeem van Florastate. Zo is het voor zorgverleners van Florastate nu mogelijk de medicatie elektronisch op de iPad af te tekenen en komt de informatie ook overeen met het geleverde van de apotheek. Bij de eerste evaluaties bleek iedereen over het algemeen tevreden te zijn met dit nieuwe systeem en het scheelt veel papier. Een mooi voorbeeld van een verandering die ook echt een verbetering geeft. Soms blijkt na jaren dat een ingevoerde verandering toch geen verbetering was en komt alles weer terug bij het oude. Zo las ik in het vakblad voor apothekers dat in de afgelopen 20 jaar het aantal receptregels dat een apothekersassistente verwerkt vrijwel is verdubbeld. Om deze hoeveelheid werk op te vangen zijn er de afgelopen jaren robots geïntroduceerd die de medicijndoosjes “uitspugen”, vaak met etiket en al. Ook werd bedacht dat het efficiënter was om de verschillende taken van de apothekersassistente op te splitsen. Zo ging er één alleen maar typen (= verwerken van de recepten in het apotheek informatiesysteem), een ander stond aan de balie en weer een ander pakte de medicijnen uit de kast. Dit werd jaren de standaard werkwijze in vele apotheken. De laatste jaren lopen de wachttijden helaas verder op en is de werkdruk in de apotheken erg hoog. Tijd voor verandering! Na beoordeling van de hiervoor genoemde werkwijze in de apotheek volgens de zogenaamde “lean” methode bleken er zeer vele verstorende en inefficiënte stappen te zijn. Zo moest bijvoorbeeld 3 x 12

iemand zich in het recept verdiepen. Degene die typt, degene die klaarmaakt en degene die aflevert. Soms schreef degene die typte een vraag op het recept zodat degene die afleverde dit met de patiënt kon overleggen. Dat kostte natuurlijk extra tijd en de kans op onduidelijkheid nam toe. U begrijpt het misschien al, we komen weer terug bij de werkwijze die we lang geleden ook hadden. Eén assistente handelt het volledige recept zelf af. Zo hoeft maar 1 persoon zich in het recept te verdiepen, blijft het werk afwisselend en voelt de patiënt zich beter geholpen. Natuurlijk is er wel altijd nog een tweede controle nodig. Sinds we een paar maanden geleden zijn begonnen met deze werkwijze merken we al veel positieve veranderingen. We meten continu via vragenlijsten de klantentevredenheid. Deze is duidelijk verbeterd en de ervaren wachttijden zijn ook duidelijk korter. Natuurlijk blijven er drukke piekmomenten maar over het algemeen merken we meer tevredenheid bij zowel onze klanten als het personeel! En daar doen we het natuurlijk allemaal voor. Rest mij u veel plezier te wensen met de feestelijkheden rond het 20jarig bestaan! Met vriendelijke groet, Michiel van der Wal Namens alle medewerkers van BENU Apotheek Aldlân

Florastate bestaat 20 jaar Zet mijn kreten anders maar wat kriskras, want op vraag 2 en 3 weet ik niet een antwoord. Ik werk hier nog maar net nl en de begin periode was vrij hectisch voor me i.v.m. opleiding. Heb het gevoel nu pas te beginnen. Wat is je eigen gedachte bij het getal 20? -Wat een mooie leeftijd was dat, onbezorgd, net uit huis, veel lol, lange dagen korte nachten. -Vorig jaar werkte ik 20 jaar in de zorg. -20 is het landnummer voor internationale telefoongesprekken naar Egypte. Waar zie je jezelf in het jaar 2020?? Tsja, 2020 is wel heel ver weg! Dan ben ik alweer 44. Wie het weet mag het zeggen.. dat weet je maar nooit! In ieder geval hebben we dan wel een leuk feestje in het vooruitzicht, want in 2021 bestaat Florastate 25 jaar!!! Willeke van der Weij-Kuipers, medewerker zorg 13

Waar denk ik aan bij het getal 20? Het eerste wat in mij opkomt is, wat was dat een mooie leeftijd. Kocht toen ik 20 was mijn eerste auto. Ging op mij zelf wonen en was klaar met de opleiding. Werk 20 jaar in Florastate, daarvoor bijna 20 jaar in Bornia Herne.  In de wiskunde is 20 een driehoekig piramidegetal  In natuurwetenschap is 20 het atoomnummer van calcium  In de tijdsrekening is 20 uur acht uur in de avond  In het Nederlands is 20 een hoofdtelwoord  Een stijg eieren is 20 eieren  En 20 is het landnummer voor telefoongesprekken naar Egypte Ook was een vraag wat is je mooiste herinnering aan de afgelopen 20 jaar. Vind dat heel moeilijk, alle feesten met de bewoners en personeel waren gezellig en ook de vakanties met de Willem Alexander waren onvergetelijk. Ben ook met een bewoner naar Engeland geweest en heb daar gelogeerd in een MS hotel. Ook dat was een bijzondere ervaring. Het is een voorrecht om op zo’n bijzondere locatie te mogen werken. Twintig jaar geleden was het uniek in Nederland. Waar ik mij zelf zie in het jaar 2020? Zou het niet weten, misschien vervroegd pensioen (als het financieel haalbaar is), en anders mag ik nog 10 jaar blijven werken. Nelly van Rijs, medewerker zorg

Johannes heeft na jaren een nieuwe rolstoel: beter zitcomfort, snelheid opgevoerd en in een flitsende rode kleur! Iedereen mag het weten: Johannes is apetrots!

14

Uitstapje donderdag 4 augustus!

Naar de Zandsculpturen in Sneek met het thema: ‘Een reis door de tijd…’ En die maakten we: de jagers uit de Préhistorie, Wiebe, Johannes en Coby voor Venus, Willem van Oranje (Vader des Vaderlands) en Rembrandt. Vervolgens nog Marie Antoinette (echtgenote Lodewijk XVI), de Batavia uit de 17e eeuw, Jodenvervolging en de Catwalk met Doutzen Kroes en Kate Moss! Met een bewolkte lucht was het goed rondkijken, al gaf hij uiteindelijk (tijdens ons kop koffie met gebak) voor een ware hoosbui!! 15

Geestelijke verzorging – Florastate Uganda. Zo hier en daar mocht ik kennismaken. Meer informeel, gewoon. En dat is leuk. De sfeer te proeven bij de warme maaltijd. Losse gesprekken te hebben, die toch hout snijden voor de kennismaking. Proeven en ruiken in Florastate. Dat is een hele ervaring. Woensdagmiddag 3 augustus heb ik verteld over mijn werk reis naar Uganda, die werkreis was afgelopen maart. De werkreis van Uganda ging voornamelijk over albino’s (mensen met te weinig pigment en eigen beperkingen) . Op de foto zien we een vader met een albinokindje, die de huiddokter bezoekt. Deze huiddokter hadden we mee genomen uit het ziekenhuis van de hoofdstad Kampala. Bij het vertellen over Afrika konden we ook tegelijk kennismaken. Afrika maakt verhalen los. Wie iets van reizen en het leven heeft meegemaakt kan vertellen. Vertellen verbindt ons met elkaar. Verhalen verbinden ons met elkaar. Waar ben jij ooit op reis geweest? En waar naar toe? Het maakt niet uit of het dichtbij of ver weg is. Want jouw verhaal, dat maakt wat uit! Terwijl we praatten, maakte Hinke, tijdens het reisverslag, charpati en rolex. Rolex in Uganda is “roll eggs”, het rollen van de eieren in een pannenkoek. Het was lekker. Dank je wel, Hinke. En we hebben ook nog mango geproefd. Een oranje, soort perzikachtig vruchtvlees met een eigenwijs smaakje. En een hele dikke, gekke pit, toch? Ja, dat is em. Als het gaat om reizen en vertellen, zag ik laatst nog een spreuk bij het MCL. Nou ja en wie heeft niet ooit een reisje gemaakt naar het ziekenhuis? Het MCL laat je een spreuk zien. Een lange spreuk , die in de richting van het fietsenhok te lezen is op een rij blokken beton: TELL ME ALL THE STORIES, YOU HAVEN’T TOLD ME BEFORE! 16

Vertel me al de verhalen, die je me nog nooit hebt verteld. Dat geeft wel stof tot nadenken. Bij alle overgangen in het leven , die ons raken, horen verhalen…..verhalen die je deelt; en dat je deelgenoot wordt van elkaars verhalen.

Herdenken We hebben kunnen kennismaken bij de herdenkingen van Dinie Herder en Annie de Vries. In samenwerking met Tressa, Hinke, anderen en mijzelf, worden vaak eerst vragen gesteld. Wat gaan we doen bij de herdenking? Wanneer doen we uitgeleide? Wie neemt contact op met wie? Wat is toepasselijk bij de herdenking? Ik heb gemerkt dat het uitgeleide doen en de herdenking erg indrukwekkend is. Prachtig ook, in de zin van: Dit is wezenlijk. Dit is een mooie bijdrage van bewoners en personeel. Dit hoort bij het leven, het geeft betekenis aan ons verdriet en onze betrokkenheid. Ook hier passen onze verhalen en het deelgenoot worden van elkaars verhalen. We hebben elkaar kunnen steunen door er te zijn, door iets bij te dragen aan de verhalen…. Ik kwam ook op een voorstel, een ideetje. Na het uitgeleide doen, is de herdenking. Vooraf is er een tijd van wachten. En toen dacht ik, al pratende met jullie, misschien is het een idee om wat toepasselijk muziek te beluisteren, terwijl we wachten. - Zou het een idee zijn om muziek van de afgelopen herdenkingen daarvoor te gebruiken? B.v. Stay with me, till the morning? - Zou het een idee zijn enkele vaste intro’s te beluisteren b.v. instrumentale of iets met lichte zang? Wie een hierover suggesties kan doen, graag! Mail ze, of geef het maar door aan mij…… En toen ik zo hier en daar in gesprek was, was er ook een verzoek om eens te praten over de laatste dingen. Praten over je eigen uitvaart en laatste dingen? Ook best wezenlijk. Groetjes, Harry Harry.Nobbe@ZNB tel. 06 22289704

17

Florastate bestaat 20 jaar Wat is je eigen gedachte bij het getal 20? Dat ik al 20 jaar werkzaam ben in Florastate; op mijn 20ste woonde ik al op mezelf in Leiderdorp. Hier heb ik mijn opleiding gedaan voor de zorg; ik had al verkering met Henk, nu mijn huidige man; ging ik al veel op stap en was het lang leve de lol. Geregeld met de motor erop uit. Zat op voetballen enz. Wat zijn je ervaringen/herinneringen met/aan Florastate in 20 jaar? Ik ben vanaf dag 1 al werkzaam binnen Florastate. We zijn begonnen onder de naam Jongeren project Piol en later is dit verandert in Woonvorm Florastate. Het eerste jaar was het roeien met de riemen die we hadden. Piepersysteem wat niet goed werkte, waardoor je geregeld bij alle bewoners langs moest om te kijken of alles wel in orde was. Er was 1 tillift die door alle bewoners werd gebruikt. Soms moest er op elkaar worden gewacht enz. We hadden een prachtig team en samen gingen we er voor. Met de jaren, is de ”woonvorm Florastate” uitgegroeid tot iets moois. Een project waar we met zijn allen, heel trots op mogen zijn. Wat is de leukste anekdote die je met Florastate associeert? In de afgelopen 20 jaar hebben we veel meegemaakt. Er zijn zoveel leuke dingen die je niet vergeet: Ik had vroege dienst. We hadden net het werk verdeeld en gingen aan de slag. Op een gegeven moment kom ik Klaas de Vries mopperend tegen op te gang. Zijn ‘pausmobiel’ wou niet starten en hij moest naar het Leger om te blazen. Tja, wat doe je dan!? Vlug met mede collega’s over leggen. En daar ging ik met Klaas en zijn hele hebben en houden crossend door Leeuwarden naar het Leger des Heils. Klaas was nog net op tijd. Ook hadden we eens een reanimatie training op Florastate en ik had geen oppas voor mijn kinderen. Dan de kinderen maar mee. Ze vonden het een feest. Eerst bij Klaas en Annie aan de lekkers. Daarna door naar Netty. Jelmer vond de elektrische rolstoel erg leuk. Toen hij op schoot zat, ging hij er vandoor met de stoel. Onze kinderen kunnen het zich nog herinneren! 18

Ook hadden we een bewoner die zijn koelkast gebruikte als schietschijf. Eerst even kloppen voordat je naar binnen ging ,was wel zo verstandig. Waar zie je jezelf in het jaar 2020? Ik denk dat ik in 2020 nog werkzaam ben binnen Florastate. Ik heb het nog erg naar mijn zin en ga nog met plezier naar mijn werk. Lies de Vries, medewerker zorg

Feest In oktober is er feest in Florastate, een 20 jarig bestaan. Daarom in september een vrolijk gespreksthema over Feest : met de programmamakers Mariska de Vries (muziektherapeute), Hinke Nauta (AB) en Harry Nobbe (GV)

Met Hinke, Mariska en Harry woensdagmiddag 21 september 15.00 uur Thema: Feest Even praten, brainstormen, iets doen rondom het thema FEEST ?! Heb je zin in een Feessie?

Schrijf de datum alvast in je 19

agenda!

Programma jubileumweek: Maandag 3 oktober 10.30 uur, opening van de jubileum week Vanaf 10 uur bent u welkom in de soos voor koffie met gebak. Om 10.30 uur zal het jubileum worden geopend door Saskia van Opijnen, directeur-bestuurder van Noorderbreedte. Aansluitend zal Sylvie Boersma de schilderijententoonstelling openen. Sylvie is vrijwilligster van de schildersgroep ‘de Picasso’s’. Gedurende een aantal weken zal het werk van deze schildersgroep, maar ook dat van andere bewoners, te bezichtigen zijn op de 2e en 3e etage. Na het officiële gebeuren bieden wij u graag nog een hapje en een drankje aan! De opening is voor alle bewoners van het appartementencomplex en voor de medewerkers van de woonvorm. Verder zijn ook de sponsoren van de jubileumweek hiervoor uitgenodigd. Maandag 3 oktober 18.30 uur, optreden van de jeugdband van Takostu. Takostu is een showband uit Stiens, die internationaal hun sporen hebben verdiend. Op maandag 3 oktober komt de Jeugdband van Takostu een openbare repetitie verzorgen op het parkeerterrein voor het gebouw. We nodigen hiervoor, naast onze bewoners ook alle buren, buurtgenoten en andere belangstellenden uit! Dinsdag 4 oktober 14 tot 19 uur, boottocht met de Princenhof Dinsdag gaan we varen met bewoners en medewerkers van de woonvorm. Voor deze boottocht hebben we sponsoren gevonden, zodat we alle bewoners en medewerkers deze boottocht aan kunnen bieden! We worden om 14 uur verwacht in Eernewoude, waar we uitvaren. Aan boord worden we onthaald met koffie, thee, fris (max. 2 p.p.*) en lekkere hapjes. We gebruiken rond 17 uur een warme maaltijd aan boord. Aan boord is er een mogelijkheid om te roken. 20

(* mocht u meer als 2 drankjes gebruiken, dan is dit voor eigen rekening) Woensdag 5 oktober 13.30 tot 17 uur, mini-symposium met als thema: ‘2020, een robot aan je bed?’ De ontwikkelingen op het gebied van robotica staan ook binnen het zorglandschap niet stil. Kunnen we over 20 jaar een robot aan ons bed verwachten? En is er nog toekomst voor de zorgmedewerker? Tijdens het mini-symposium zal Jan Willen Faessen (firma Redmax) ons mee nemen in die ontwikkelingen. Joep van der Geer, geestelijk verzorger bij het MCL, zal over de ethiek van deze ontwikkeling met ons in gesprek gaan. Het symposium is bedoelt voor alle medewerkers van Noorderbreedte. Donderdag 6 oktober 17 uur, diner in de soos! Op donderdag verzorgen de drie koks van Florastate: Kor, Lucina en Lotte een heerlijke maaltijd voor alle bewoners. Iedereen wordt om 17 uur in de soos verwacht, waar we rond 17.45 uur aan tafel gaan. Laat u verrassen! Vrijdag 7 oktober 19 tot 22 uur, feestavond met als thema ‘Black and White’! We sluiten de jubileumweek af met een spetterende feestavond! Hiervoor nodigen we, naast de bewoners, ook hun familieleden uit. Maar ook alle mensen die maken dat alles op Florastate zo goed functioneert: alle vrijwilligers en personeelsleden. De dresscode voor de avond is ‘Black and White’. Vanaf 19 uur wordt u verwacht in de soos voor een gezellige avond. De muziek wordt verzorgt door Rob en zijn zoon Christiaan.

Op het losse opgaveformulier kunt u zich aanmelden voor een aantal onderdelen van de jubileumweek. U kunt dit formulier inleveren bij Hinke en / of Meino. U kunt zich ook via de mail opgeven, doe dit aan [email protected] 21

De Officiële Flora Picasso's Expositie Zoals jullie misschien weten heeft Florastate een eigen schilderclub: De Flora Picasso's. Sylvie en Jorieke zijn een jaar geleden begonnen met een groep van vijf gemotiveerde dames en heren: Wiebe, Coby, Netty, Judith en Johannes. Ondertussen leidt Sylvie de groep alleen, en heeft Anne zich bij de schilders gevoegd. Sandra is onze vaste supporter. Na een jaar kunnen we wel zeggen dat het een groot succes is! We proberen in een gezellige sfeer interessante en vooral ook mooie schilderingen te produceren. Iedereen heeft zijn eigen talenten en beperkingen, maar samen komen we er altijd uit. Het doel is om te leren, oefenen, en plezier te hebben. We werken met thema's waarbij iedereen binnen dat kader zijn eigen schilderij maakt. Ons eerste thema was het strand: palmbomen, zeesterren, ondergaande zonnen....om heerlijk bij weg te dromen. Daarna zijn we begonnen met kleurrijke paradijsvogels. De verscheidenheid is enorm, en dat is ook juist weer het leuke. Ons laatste project is wat 'kunstzinniger': een eigen compositie van vaas en bloemen op een zwarte achtergrond. Nieuwsgierig geworden? Dan is er goed nieuws! In het kader van het 20-jarig bestaan van Florastate organiseren we een heuse expositie van onze Flora Picasso's. Vanaf eind september kunnen jullie de werken van onze schilders bewonderen op de galerijen van Florastate. Op 3 oktober is de officiële opening wat wordt ingeluid met een bakje koffie en wat lekkers. Kom gerust langs en vier met ons dit feestje! 22

Florastate bestaat 20 jaar Wat is je eigen gedachte bij het getal 20? Het getal 20 is voor mij nu 10 jaar geleden. Ik ben nu 30 jaar en toen ik 20 werd dacht ik, die 30 is nog zo ver weg.. maar dan is het zomaar zover. Wat zijn je ervaringen/herinneringen met/aan Florastate? In het jaar 2012 (ook weer het nummer 20 in te vinden) ben ik begonnen bij Noorderbreedte op de locatie Bornia Herne en vanaf november 2012 ben ik begonnen als facilitair coördinator op de locatie Florastate. Florastate is weer een hele ander locatie als Bornia Herne, maar ik werd heel erg hartelijk ontvangen. Vanaf dat moment stuur ik het facilitaire team binnen Florastate aan en dat doe ik nog steeds met heel veel plezier. Het is een eer en een uitdaging om de bewoners elke dag weer te mogen faciliteren en om dit samen met het facilitaire team te mogen doen. Wat is de leukste anekdote die je met Florastate associeert? De leukste en bijzondere momenten op Florastate zijn: de sinterklaasvieringen (er liggen dan in ieder geval wel 20 surprises of gedichten op de tafel), de bootreis met de Prins Willem Alexander met een paar bewoners van Florastate, de gesprekken met de bewoners op hun appartement en de lekkere gebakjes die klaar staan bij feestelijke momenten (ik heb zeker meer dan 20 gebakjes gegeten de afgelopen jaren mmmm). Waar zie je jezelf in het jaar 2020? Ik zie mezelf in het jaar 2020 als moeder (ik hoop eind dit jaar te mogen bevallen van een jongen of meisje), als een gelukkige werkende moeder op Florastate of elders (maar de herinneringen aan Florastate zullen mij altijd bij blijven) en dat alle bewoners en medewerkers op deze prachtige locatie op deze wijze samen kunnen zijn en dat Florastate nog maar heel lang mag blijven bestaan. Hieke Landman, Facilitair coördinator Met het getal 20 heb ik niet iets speciaals. De anekdote die ik heb is het uitje naar aquarium. In 2020 hoop ik nog gezond te zijn en dit vrijwilligers werk te doen. Gerben Blümers, vrijwilliger

23

In de schijnwerper… Tressa Tigchelaar Wat is je functie: Sinds april werk ik als coördinator zorg op Florastate. Persoonlijk vind ik deze functienaam niet passen bij mijn werkzaamheden. De medewerkers van het zorgteam zijn degene die de zorg coördineren. Ik facilitair hen zodat zij hun werk goed kunnen doen en stuur op hoofdlijnen het team aan. Wat wil je over je privé aan ons kwijt? Ik ben in 1966 in Leeuwarden geboren en hoop in december 50 jaar te worden. Als middenstandsdochter ben ik opgegroeid in de binnenstad van Leeuwarden, boven de zaak van mijn ouders. Ik heb goede herinneringen aan mijn jeugd in de binnenstad! Vanuit Leeuwarden ben ik via Stiens en Britsum in Itens terecht gekomen. Daar wonen Ronald en ik sinds 2005 met veel plezier! Ons huis staat buiten het dorp en we hebben vrij uitzicht over de weilanden. Daarnaast hebben we een heerlijke tuin rondom het huis waarin we volop genieten! De kinderen zijn inmiddels de deur uit. Onze dochter Johanneke (22) woont en studeert in Utrecht. Onze zoon Stefan (19) woont en studeert in Groningen. Als ze thuis zijn geniet ik daar erg van! In mijn vrije tijd ben ik veel buiten te vinden. Sinds we in Itens wonen heb ik steeds meer plezier in tuinieren gekregen. We hebben sinds dit jaar een kas in de tuin en kweken onder andere onze eigen tomaten en komkommers. Daarnaast wandel ik graag, maar gaan Ronald en ik ook regelmatig op de fiets of met ons bootje erop uit. Voor de stapels boeken die nog op mij liggen te wachten heb ik momenteel niet zoveel tijd, die moeten nog maar even blijven liggen. 24

Vertel eens iets over je carrière. Al die tijd dezelfde functie gehad of waren er ook andere beroepen? Van 1985 tot 1988 heb ik de in-service opleiding tot verpleegkundige gevolgd. Ik heb de opleiding in De Sionsberg in Dokkum gedaan. Na mijn diplomering kon ik daar op de interne afdeling blijven werken. In 1991 ben ik naar het MCL gegaan voor de opleiding tot dialyseverpleegkundige. Uiteindelijk heb ik 19 jaar op het dialysecentrum gewerkt. Eerst als dialyseverpleegkundige en later als teamleider / unithoofd. Omdat ik graag een andere wending aan mijn carrière wilde geven heb ik in 2010 de overstap naar Noorderbreedte gemaakt en ben in de Batting (Harlingen) als coördinator zorg gaan werken. Toen in 2014 de vacature in Florastate voorbij kwam heb ik die kans aangegrepen. Sindsdien werk ik hier met veel plezier! Afgelopen augustus heb ik gevierd dat ik 25 jaar in dienst van de organisatie ben. Die 25 jaar zijn voorbij gevlogen doordat ik zoveel verschillende dingen heb gedaan en ook veel heb kunnen / mogen leren. Wat waren de echte hoogtepunten in al die jaren en wat maakt het werk aantrekkelijk voor jou? Gedurende al die jaren in de zorg zijn er veel mooie momenten geweest. Het mooiste vind ik wel dat ik het verschil heb kunnen maken voor de mensen die aan mijn zorg zijn toevertrouwd. Door aandacht te hebben voor de mensen om je heen en je zorg af te stemmen op hun behoefte lever je een bijdrage aan het leven van die ander. Als je het nog eens mocht overdoen, zou je dan een andere carrière gekozen hebben? Ik heb absoluut geen spijt van de keuzes die ik heb gemaakt. Voor ik de zorg in ging was ik van plan ergotherapie te gaan studeren. Ik werd uitgeloot voor die opleiding en koos als alternatief voor de zorg. Daar heb ik geen moment spijt van gehad!

25

Garden Party – zondag 7 augustus

Vanwege de regen werd het op het laatste moment een ‘binnentuin’-party! In een gezellige sfeer werd er gezongen door Rob en Coby, Maartje en Johannes. Gedanst werd er door enkele gasten, waaronder de moeder en tante van Rob! Grote hilariteit was er, toen poes Tommie besloot om met grote snelheid een rondgang over de galerij te maken… ook hij wilde graag van de partij zijn! 26

Florastate bestaat 20 jaar  Wat is je eigen gedachte bij het getal 20? Dat is al even geleden zeg. Dat is tweemaal tien. Ik ben al ruim 20 jaar werkzaam binnen MCL/Noorderbreedte, nu Zorgpartners Friesland.  20 jaar Florastate – wat zijn je ervaringen/herinneringen met/aan Florastate? Ik ben 10 jaar geleden begonnen in Florastate. Wat een warm welkom en wat een leuke plek om te werken.  Wat is de leukste anekdote die je met Florastate associeert? Ik werd gebeld door een Engelse meneer die vroeg of wij bloemen verkochten. Toen moest ik in mijn beste Engels uitleggen dat dit niet zo was en wat wij dan wel deden. Pffff, dit viel nog niet mee. Ik dacht echt dat ik er gigantisch tussen werd genomen en dat ik mezelf op de radio terug zou horen of zoiets.  Waar zie je jezelf in het jaar 2020? Nog steeds in het mooie Dokkum. En als het een beetje kan, dan graag op dezelfde plek in Florastate. Ik heb het naar mijn zin hier. Meino Stellingwerf, secretaresse

Getal 20: dan denk ik aan jong en onbezorgd. Herinnering aan Florastate: goede verzorging en achteruitgang van mijn gezondheid. Anekdote heb ik niet. 2020? Wanneer ik nog leef, dan woon ik nog steeds in Florastate. Sophie vd Kooi, bewoonster

Mijn gedachte bij 20 is: Toen begon het getrouwde leven voor mij. Nu bijna 40 jaar verder, met 3 kinderen en een kleinkind… en nog steeds gelukkig. Ik ben nog niet lang bij Florastate om hier een goed antwoord te geven, maar de eerste indruk is erg goed, gezellig. Anekdote nee, ook hier heb ik geen antwoord op. 2020: nog lekker bezig met het vrijwilligers werk in Florastate. Emmy Boersma, vrijwilligster 27

Een heerlijk verzorgde vakantie in de Stelp op Ameland! Jaap Sijtsma en Marten Broersma worden regelmatig geplaagd door gezondheidsproblemen. Ze hebben hier frequent verzorging en begeleiding voor nodig. In hun dagelijkse leven is dit goed geregeld. Maar wat doe je in de zomervakantie? De heren huren beiden een appartement in Flora State in Leeuwarden en ontvangen hier de nodige zorg. Beiden zijn optimistisch in hun bestaan, maar hebben ieder voor zich wel het nodige aan zorgen te verstouwen. Zo heeft Jaap, naast zijn gezondheidsproblemen, verdriet en moest hij onlangs afscheid nemen van zijn partner. Martin wordt geconfronteerd met een langzame fysieke achteruitgang. Om de zorgen eens aan de kant te zetten, adviseerde Jaap zijn arts om eens enkele dagen met vakantie te gaan. Naar een Waddeneiland, voorbeeld. Lekker dichtbij, maar er toch even helemaal uit. Dit was echter gemakkelijker gezegd dan gedaan. Want waar moet je terecht als je veel zorg nodig hebt? Voor Jaap was het uitgemaakte zaak. Dan zou hij graag naar Ameland willen. Zijn echtgenote kwam er vandaan en zijn schoonmoeder had in de Stelp gewoond. Met dit verlangen in het achterhoofd heeft de maatschappelijk werker van Flora State contact gezocht met de Stelp. Binnen een week was de organisatie rond en togen de beide heren op hun scootmobiel naar Ameland. Een vrijwilliger van de Stelp haalde hun bagage van de boot en zelf hebben zij hun reis naar de Stelp op hun scootmobiel volbracht. De aankomst op Ameland voelde voor Jaap als een warm welkom. Het zonnige weer deed hier nog een schepje boven op. Martin koestert warme herinneringen aan de tijd dat hij een eigen zeiljacht bezat en regelmatig de Waddenzee bevoer.

28

Ameland was voor Jaap een soort thuiskomen. Ondanks dat hij er in jaren niet meer was geweest, werd hij toch door vele Amelanders herkend en aangesproken. De aanwezigheid op Ameland was dan ook een feest van ontmoeting en herinneringen ophalen. Ook heeft Jaap van de gelegenheid gebruik gemaakt een voetbalclinic van Cambuur te bezoeken. Hij is niet alleen fan van deze voetbalclub, maar hij werkte vroeger ook bij Cambuur als verzorger. Marten had wat pech met zijn scootmobiel, maar hij kon direct op het eiland bij Total Visser terecht voor een vlotte reparatie. Ook de zorg en het verblijf in de Stelp beviel beide heren bijzonder goed. Na een week zijn ze , moe maar voldaan, weer afgereisd naar huis. Op de Stelp hebben zij hun waardering achter gelaten voor het hele team, en ze zullen het zeker aan hun medebewoners aanraden om eens een weekje naar Ameland te gaan. De Stelp heeft er twee ambassadeurs bij. Tony Dijkstra, eilandcoördinator De Stelp 

Florastate bestaat 20 jaar  Wat is je eigen gedachte bij het getal 20? Toen kon ik nog lopen… en woonde ik bij mijn ouders in Oosternijkerk, een dorpje boven Dokkum. In dienst gekomen bij Sociale Werkvoorziening Oostergo te Dokkum, op hun administratief centrum in Metslawier. Ben daar begonnen als typist, later heb ik de administratie overgenomen van een collega. In juni 1976 werd ik 3 maanden ‘uitgeleend’ om op het gemeentehuis in Ternaard te komen helpen.  20 jaar Florastate – wat zijn je ervaringen/herinneringen? Heb hier nu 13 jaar gewoond, met 12 jaar Welmoed als mijn PB’er. We hadden èn hebben een goede band samen. Ik woon hier met plezier. Het op Florastate gaan wonen heeft voor mij als een medicijn gewerkt, het heeft mijn depressie doen wegvloeien.  Wat is de leukste anekdote die je met Florastate associeert? ‘k Zou hier op maandag komen wonen, want dan kwam er iemand van het beademingscentrum om de collega’s zorg te autoriseren voor de specifieke hulp… uiteindelijk kwam ik hier de vrijdags daarvoor: de afspraak met het verhuisbedrijf was al gemaakt en die konden niet schuiven naar de maandag. Dus toen heeft mijn zus hier verplicht drie nachten met mij door moeten brengen; zij was, als mantelzorger, bevoegd om mij te helpen…  Waar zie je jezelf in het jaar 2020?? In Florastate, in appartement 63. Liebe-Jacob Bergema, bewoner 29

In de schijnwerper….. Jitske Reinsma- Lageveen Wat is je functie: Verzorgende IG Wat wil je over je privé aan ons kwijt? Ik woon in Wergea, een mooi dorp 7 kilometer vanaf Leeuwarden. Heb 2 zonen, 26 en 21 jaar oud, jongste zoon nog inwonend, helaas is mijn man in 2010 door ziekte overleden. Vertel eens iets over je carrière. Al die tijd dezelfde functie gehad of waren er ook andere beroepen? Ik ben 16 augustus 1976 begonnen in dienst van Triotel verpleeghuis, waar ik de opleiding ziekenverzorging heb gedaan, 1978 gediplomeerd, en hier tot 1983 gewerkt. Hier een mooie tijd gehad, we hadden vele leuke activiteiten met de bewoners en personeel van de afdeling. Hierna in het verzorgingshuis Abbingahiem gewerkt, tot juli 1990 in vaste dienst, hierna een periode door geboorte zoon als invalkracht gewerkt tot januari 1993. Hierna weer in vaste late dienst bij verpleeghuis Bornia Herne, hier tot september 1996 gewerkt, waarna ik mee over gegaan ben naar Florastate, oktober 1996. Hier eerst ook alleen ’s avonds gewerkt, later ook in de ochtend en nu ook in de nachtdienst. Ik werk nog steeds met veel plezier, en hoop het nog wat jaartjes vol te houden. Wat waren de echte hoogtepunten in al die jaren en wat maakt het werk aantrekkelijk voor jou? Afdelings feesten in verpleeghuis Triotel, Abbingahiem en Florastate, en het werken in Florastate. Fijn dat de jonge bewoners een eigen appartement hebben met hun eigen inboedel, eigen regie, en waar ze hulp bij nodig hebben, dat wij er dan voor hun zijn. Als je het nog eens mocht overdoen, zou je dan een andere carrière gekozen hebben? Nee, ik ben erg trots op mijn werk en werkplek. 30

Wat doe je het liefst in je vrije tijd? En waar heb je een hekel aan? Ik ben graag in de tuin bezig, wandelingen, fietstochten en reisjes maken, skiën. Schilderen is niet mijn hobby. Wat is je levensmotto? Geniet van iedere dag. Wat is je grootste wens? Gezond blijven. Heb je nog een boodschap voor al onze lezers? Haal uit het leven wat mogelijk is.

Florastate bestaat 20 jaar Wat is je eigen gedachte bij het getal 20? 20 (jaar) moeilijke periode in mijn leven, mijn moeder overleden, ik kreeg een kluitje in linkerborst en ben geopereerd. Gelukkig goedaardig, wat een opluchting was voor mij en mijn familie! Wat zijn je ervaringen/herinneringen aan 20 jaar Florastate? 20 jaar geleden: een historische dag voor een aantal bewoners, zij gaan verhuizen naar Florastate, krijgen daar een eigen appartement met aangepaste zorg. Hun medebewoners zijn jonge mensen en er gaat ook een aantal personeelsleden mee naar de nieuwe locatie! Wat is de leukste anekdote die je met Florastate associeert? Anekdote geen, maar dit wil ik wel even kwijt: de betrokkenheid/warmte/vriendschap van de bewoners van Florastate is als een warme deken, zij geven mij weer moed om door te gaan. Waar zie je jezelf in het jaar 2020? Hoop dat ik dan nog steeds wat kan/mag betekenen voor de bewoners en personeel van Florastate. Truus Tromp, vrijwilligster

31

Herinnering aan Annie de Vries (1940 -2016) Wie bij Annie de Vries binnenkwam kon altijd rekenen op warme aandacht, of dit nu was in een lekker chocolaatje, een plakje cake of een: “Hé, ben jij er weer?” en vervolgens: “Hoe is het met je?”. Ook als Annie naar het klaverjassen of een MDO ging, steevast had zij iets lekkers bij zich en ze ging alleen maar als zij zich goed voelde, goed genoeg om aandacht te hebben voor de ander. Aandachtig, zorgzaam en behulpzaam, sterk en vooral vreselijk lief, zo hebben wij Annie leren kennen in de afgelopen vijftien jaar in Florastate. Vijftien jaar geleden kwam Annie hier wonen samen met Klaas, haar echtgenoot. Dit was een grote opluchting voor Annie na de twee jaar die zij gescheiden van haar echtgenoot heeft moeten doorbrengen in revalidatie en verpleeghuis. Annie is dat altijd blijven beschouwen als een donkere periode in haar leven. Annie had veel verloren door de CVA (hersenbloeding) die haar was overkomen, vooral de moeite die zij had met spreken en de slechte verstaanbaarheid die daarvan het gevolg was, is voor haar erg moeilijk geweest. Hierover sprekend liet Annie weten nog altijd meer te hebben om dankbaar voor te zijn, zij doelde dan op haar echtgenoot, kinderen, kleinkinderen en de fijne band die zij met haar broer en schoonzus had. Daarnaast zijn de liefde en vertrouwen in God erg belangrijk geweest voor Annie om altijd positief te blijven en vooruit te willen. 10 december 1940 werd Annie geboren in Haarlem, waar zij samen met haar broertje opgroeide. Vanaf haar vroege jeugd is Annie actief lid geweest van het Leger des Heils, uiteindelijk is zij benoemd tot korpsofficier, waardoor zij zich bezig hield met het voorgaan en leiden van samenkomsten, het geven van Bijbelstudies en jeugd en jongerenwerk. Vooral het jeugd en jongerenwerk was iets waar Annie nog altijd met veel plezier over kon vertellen, kinderen hebben aandacht en liefde nodig om een goed leven te kunnen leiden als zij volwassen zijn vond Annie en zij wilde hen die graag geven. Het Leger des heils zegt: ‘Iedereen is welkom en iedereen kan een beroep op ons doen. Wij geloven in kansen voor iedereen omdat iedereen ertoe doet’, deze uitspraak laat zien waarom Annie als korpsofficier zo goed op haar plaats was in het Leger. 32

Na enige jaren werd er een beroep gedaan op Annie om voor haar zieke moeder te zorgen, wat zij natuurlijk met alle liefde wilde doen en gedaan heeft. Na het overlijden van haar moeder was er geen aanstelling als korpsofficier beschikbaar, waardoor er ruimte ontstond om een andere kant van het leven te leren kennen. Via een advertentie in het korpsblad reageerde Annie op een hulpkreet van een weduwnaar met twee kleine jongens in Friesland. Zo vertrok Annie naar Leeuwarden. Bij het uitstappen zag zij twee jongetjes van vijf en zeven staan en was zij op slag verliefd……na enige tijd werd zij dit ook op hun vader, deze strekking van de ontmoeting werd vooral door Klaas altijd in deze volgorde verteld. Voor Annie was dit nieuw en onverwacht, een nieuwe kans om van betekenis te zijn. Een mooie uitspraak, die daar bij hoort komt van haar zoons: “Ma, je weet toch wel dat je ons hebt gered?” Waar Annie kon zeggen “Jullie hebben mij gered” Of in andere woorden: jullie zijn zo waardevol voor mij, dat we samen het leven aan konden en kunnen Een jaar na hun ontmoeting trouwen zij met z’n viertjes, de prachtige foto van Klaas en Annie in uniform samen met de twee jongens, hing goed zichtbaar aan de muur. Na het overlijden van Klaas in 2011, heeft Annie een moeilijke tijd gehad. Klaas was haar brug naar de wereld, haar spreekbuis in veel zaken. Annie had het gevoel opnieuw te moeten beginnen. Het heeft haar veel moeite gekost om te leren zeggen “Ik wil….”, om voor zichzelf op te komen. Dat was een hele verandering, maar wederom heeft zij dit aangepakt en heeft ook hier kracht in gevonden. Annie ging een nieuwe fase van haar leven in. Zorg ontvangen was altijd al vreselijk moeilijk voor Annie, maar nu zij er zelf om moest vragen was dit nog moeilijker. Annie geloofde vooral in geven. En geven, het geven van aandacht, zorg, hulp, kracht en liefde dat heeft Annie gedaan, met hart en ziel. We mogen dankbaar zijn dat wij haar hebben mogen kennen en we mogen verdriet hebben omdat wij haar moeten missen. Sylvia van der Ven 33

Afscheid nemen Momenten bij de herdenking die we als bewoners, personeel en vrijwilligers hebben gehouden. Bijna tegelijkertijd met de uitvaartdienst van Annie. Op dinsdag 9 augustus, aan het begin van de middag, deden we uitgeleide aan Annie de Vries. De familie bedankte ons voor dit gebaar. Het waren mooie, stille momenten allemaal ter herinnering aan Annie. Om 15.00 uur begon de herdenking. Er viel veel over Annie te vertellen, veel te delen…… Annie was van de traktaties, zo maar of bij een gelegenheid. In de herdenking van Florastate ging als een moment voor Annie, Engelse drop rond in een schaaltje en een chocolade schuimpje. Dan kon je proeven hoe het is om een traktatie te krijgen en tegelijk te denken aan Annie. Annie en geloven in God hoorden bij elkaar, ze was Heilssoldate van het Leger des Heils. Op haar rouwbrief stond : ‘Tot heerlijkheid bevorderd’. Bij het uitdragen van Annie werd een lied van Vicky Brown beluisterd en ook wij hoorden in de herdenking van Florastate: “Stay with me, till the morning.” Liebe hielp door ons de originele cd aan te leveren. Hier is de tekst: Dawn breaks above the neon lights, Soon the day dissolves the night Warm the sheets caresse, my emptiness as you leave Lying here in the afterglow, Tears in spite of all I know Pride’s a foolish sin, I can't give in… Can't you see Though you want to stay, You're gone before the day I’ll never say those words, How could I Stay with me ‘til the morning I've walked the streets alone before, Safe I'm locked behind my door Strong in my belief, No joy or grief touches me But when you close your eyes, It's then I realise There's nothing left to prove So darling, Stay with me ‘til the morning When you close your eyes, It's then I realize There's nothing left to prove So darling, Stay with me ‘til the morning Stay with me ‘til the morning 34

Nog twee andere teksten hebben we rondom Annie gedeeld. Het feit dat ze zich gedragen voelde, en hoe moeilijk het was om dat echt te voelen. En de persoon die Annie was in het aandacht geven. En verder dat we alle bewoners hartelijk willen bedanken voor de spontane inbreng, wie Annie voor jullie was. We hebben echt bij elkaar kunnen schuilen door te luisteren, door er te zijn…….. Voetstappen in het zand.. ( gelezen door Hinke Nauta) Ik droomde eens en zie, ik liep aan 't strand bij lage tij. Ik was daar niet alleen, want ook de Heer liep aan mijn zij. We liepen samen het leven door, en lieten in het zand, een spoor van stappen; twee aan twee, de Heer liep aan mijn hand. Ik stopte en keek achter mij, en zag mijn levensloop, in tijden van geluk en vreugde, van diepe smart en hoop. Maar als ik het spoor goed bekeek, zag ik langs heel de baan, daar waar het juist het moeilijkst was, maar één paar stappen staan. Ik zei toen "Heer waarom dan toch? Juist toen ik U nodig had, juist toen ik zelf geen uitkomst zag, op het zwaarste deel van mijn pad..." De Heer keek toen vol liefde mij aan, en antwoordde op mijn vragen; "Mijn lieve kind, toen het moeilijk was, toen heb ik jou gedragen..."

Aandacht is gezien worden, oog voor jou. Aandacht is toewijding, iemand voor jou. Aandacht is een oase, weg van de snelweg. Aandacht is attent zijn, zonder op winst te letten. Aandacht moet niets, maar doet veel. Aandacht schept ruimte waar het knelt. Aandacht kost geen tijd, maar schept tijd. Aandacht is ervaren, dat je er mag zijn. Aandacht geven is aandacht ontvangen. Aandacht vragen is mensenrecht. Aandacht geven is van mensen houden. Marinus van de Berg

Harry Nobbe, Geestelijk Verzorger Florastate 35

Florastate bestaat 20 jaar Wat zijn mijn gedachten bij het getal 20? 20 jaar geleden stond ik aan de wieg van Florastate. Het mooiste project ooit door mij ontwikkeld waar ik nog steeds trots op ben. En nu ook nog gaan de ontwikkelingen door. Mijn ervaringen en herinneringen van 20 jaar? 20 jaar gelden is Florastate gestart. 21 jaar geleden is het begonnen bij de eerste ideeën over wonen voor jongere mensen met een lichamelijke aandoening waardoor er beperkingen ontstaan en hulp noodzakelijk is bij de dagelijkse activiteiten. Mensen die verpleeghuiszorg nodig hebben. Binnen een jaar waren die ideeën uitgewerkt en in de praktijk gebracht. Ook Tiemen stond aan de wieg van Florastate en heeft mee invulling mogen geven aan hoe het in de praktijk opgezet moest worden. En nu staat er al 20 jaar een woonvorm waar de bewoners zelfstandig wonen, onder leeftijdgenoten, met privacy, in een zelfgekozen inrichting en met eigen regie. Bewoners die er al 20 jaar wonen. Tiemen en Sandra die ik al langer dan 30 jaar ken. Bewoners van het eerste uur. Ook Doutzen ken ik al zeker 30 jaar en woont er vanaf het begin. Gelukkig zijn er nog een paar bewoners die er 20 jaar of bijna 20 jaar wonen. Fijne mensen die zich thuis voelen en voelden in hun eigen woning. Velen hebben er lang gewoond, sommigen wat korter. Wat hebben we in die tijd moeten strijden met de WMO voor de hulpmiddelen en aanpassingen. Er waren medewerkers die letterlijk tegen mij zeiden: “Waarom heb je deze mensen niet in het verpleeghuis gelaten, nu draaien wij voor extra kosten op”. Gezonde mensen die zich totaal niet konden voorstellen wat het is om als 40jarige tussen allemaal 80-jarigen te wonen in het verpleeghuis. Het leek wel alsof ze het uit hun eigen zak moesten betalen. Mijn strijdlust werd er alleen maar groter door. Ook de indicatiecommissie vond dat het maar voor een beperkte groep was en ook hier heb ik moeten strijden om sommige bewoners een indicatie te laten krijgen. Bewoners die uiteindelijk prima in deze woonvorm pasten en door de medebewoners vriendelijk opgevangen werden. Er was zelfs een directeur in die tijd die het maar niets vond en er het liefst een dependance van maakte met alle regels van het verpleeghuis. Gelukkig is het plan overeind gebleven. 20 jaar ben ik er nu al bij betrokken. Eerst als verantwoordelijke projectmanager, later als ondersteuner van de cliëntenraad. En sinds 3 jaar als lid en voorzitter van de cliëntenraad. 20 trotse jaren op niet alleen de woonvorm, maar ook op het personeel die het allemaal waar maakt, op de bewoners die er wonen en met elkaar invulling geven aan het wonen en het zorgen voor elkaar. En zeker trots op de cliëntenraad die meedenkt in de ontwikkelingen en andere zaken die de bewoners aangaan. De leukste anekdote is moeilijk te benoemen. Er waren meerdere momenten die herinneringen oproepen. Uiteraard Tiemen die na 6 weken wonen tegen mij zei: ‘Hanneke, ik ben na 6 jaar Bornia Herne weer thuis’. Een grotere beloning kon ik niet krijgen. Rineke, die zich graag door Lara (mijn Westy) liet knuffelen. Oebele die boos was op alles, iedereen en mij en pas wilde praten als ik gebak meenam. 36

En dat had hij niet verwacht, want toen ik voor zijn deur stond met gebak viel hij mij huilend in de armen. Daarna kon ik nog eens een potje breken bij hem en waren we dikke maatjes. En Jan Moezelaar die graag een hond wilde die we samen uit het asiel hebben opgehaald. Ook de huiskat die een tijdje door Rineke werd verzorgd, maar waar de buren altijd over klaagden omdat hij natuurlijk ook weleens in de tuin kwam en dan daar z’n behoefte deed. En Paulos, achteraf door al het personeel als een fantastische bewoner gezien. Vooraf was het wel anders, de vooroordelen vlogen door de lucht. Hij zou wel moslim zijn en dat past hier niet. Hij was besmet met een virus en dat kunnen we hier niet verplegen en het was een asielzoeker en nog veel meer. Ik denk dat de medewerkers van het eerste uur er nu wel om kunnen lachen en niet weer zo zullen reageren. Rediet die niet alleen een zorgzame mantelzorger was voor Paulos, maar ook voor anderen iets kon betekenen. Wat hebben we veel van deze mannen geleerd. Ik zou nog wel een tijdje door kunnen gaan, maar vind het zo wel genoeg anders wordt het een heel boekwerk. Er is nog één ding wat ik kwijt wil. In 2000 kreeg ik zelf de diagnose MS. De schrik was aanvankelijk erg groot omdat mijn beeld bepaald werd door bewoners van Florastate met MS die veel hulp nodig hadden. Inmiddels weet ik wel beter en zie ik ook dat er maar een betrekkelijk kleine groep is die hard achteruit gaat. En juist omdat ik de bewoners van Florastate ken, heb ik geleerd om positief in het leven te blijven staan. Ik heb bewondering voor jullie houding, hoe jullie nog actief zijn en met elkaar er wat van maken. Ik heb veel aan jullie te danken en ben blij dat ik door deze woonvorm jullie heb mogen leren kennen. Ontroerend vond ik de opmerking van Sandra, die nadat ze gehoord had dat ik ook MS had zei: ‘Nu ben je echt één van ons’. Waar zie ik mezelf in 2020? Over 4 jaar ben ik geen voorzitter meer van de cliëntenraad. Ik ben dan zelf ook 4 jaar ouder en hoop dat ik nog steeds in staat ben om verschillende dingen te ondernemen. Ik zal dan meer tijd hebben voor mijn hobby’s, omdat ik minder vrijwilligerswerk doe. Nu zijn m’n dagen gevuld met verschillende werkzaamheden voor de MS Vereniging, de cliëntenraad van Florastate en de belangenvereniging op Texel en kom ik nauwelijks aan mijn hobby’s toe. Helemaal niets doen zal wel niet lukken, want dat is de aard van het beestje niet. Ik zal wel vaker op Texel te vinden zijn, want mijn partner gaat over twee jaar ook met pensioen. Misschien ben ik nog een beetje betrokken bij de cliëntenraad, maar dan op afstand, als adviseur. Ik zal zeker nog af en toe even langskomen, al is het alleen maar voor het gevoel van “Dit heb ik toch maar even neergezet”. Hanneke Kool

Muzikale woensdagmiddag 13 juli 2016 Luisteren naar, praten over en genieten van… MUZIEK!! 37

Florastate bestaat 20 jaar Wat is mijn gedachte bij het getal 20? Ja, wat een moeilijke vraag, even denken, ik heb net mijn twintiger jaren afgesloten. Veel beleefd vanaf dat ik 20 jaar was: geslaagd voor mijn opleiding, gewerkt in Nieuw Toutenburg, getrouwd, Lisanne is geboren, gescheiden, verhuisd van Dokkum naar Damwoude en nu woon ik weer in het mooie Dokkum etc… ennnnn, ik ben gaan werken in Florastate. Mijn ervaringen en herinneringen met/ aan Florastate? Ik werk nu sinds 16 maart 2015 hier in Florastate. Eerst moest ik erg wennen in ‘Florastate”, ik kwam wat in een vreemde, moeilijke situatie aanwaaien. Ik heb mijn draai gevonden en vind het heel gezellig en leuk om hier bij jullie te mogen werken. Lieve mensen wonen hier en heb ik al mogen ontmoeten. Ik heb heel veel leuke anekdotes wat betreft Florastate, met een ieder van de Bewoners, dat weet iedereen voor zich wel. Ik hou wel van een grap en grol op zijn tijd, geniet ik ontzettend van. Maar wat mij bijvoorbeeld wel is opgevallen, dat op de site staat dat Florastate een Welnesscentre is, zou het? Haha. Waar zie ik mezelf in 2020? Ja, we zullen zien wat de tijd ons brengt. Marijke Kooistra, medewerker zorg * Het getal 20 is voor mij onmiskenbaar verbonden aan Florastate waar ik vanaf de oprichting mocht werken. * 20 mooie jaren, veel (kleurrijke) bewoners gekend, gezelligheid, humor, zingen, bijzondere verhalen, maakte het werken leuk. Ook het Persoonlijk begeleider van bewoners zijn vond ik erg leuk om te doen. Met een bewoner, de grootste Ajax fan van Nederland, naar de Arena geweest waar hij in de rolstoel op de middenstip heeft gestaan, prachtig! En verder verschillende uitstapjes met bewoners naar SC Cambuur, zijn mooie herinneringen. Zo ook de vaartochten met Klaas de Vries naar Biesbosch en Waddenzee. * Een bijzondere gebeurtenis was toen ik voor de nachtdienst de lift beneden binnenstapte en op de vloer een bewoner aantrof waarvan de rolstoel nog op de 2de etage voor de lift stond. Ik heb deze bewoner met mijn jas nog aan meteen maar naar bed gebracht! * In het jaar 2020 ben ik al een tijdje met pensioen. Jan Looijenga, medewerker zorg 38

Florastate bestaat 20 jaar  Wat is je eigen gedachte bij het getal 20? Bij het getal 20 denk ik aan de periode waarin ik 20 jaar was. Een prachtige leeftijd! De leeftijd waarop ik mijn diploma als verpleegkundig haalde en vanuit de zusterflat naar een huurwoning verhuisde. Mijn eerste stappen op weg naar volwassenheid / zelfstandigheid met een toekomst die nog open voor mij lag!

 20 jaar Florastate – wat zijn je ervaringen/herinneringen met/aan Florastate? Ik werk nu bijna 2 ½ jaar op Florastate. Wat ik mij herinner van de eerste kennismaking was de rust maar ook de kracht die uitgaat van deze locatie. Het eerste contact met de bewoners en bevlogen medewerkers, dat heeft indruk op mij gemaakt. Ik ben dan ook blij dat ik daar nu onderdeel vanuit maak!

 Wat is de leukste anekdote die je met Florastate associeert? Het gebeurt regelmatig dat ik een rondleiding mag verzorgen. De mensen die hier komen zijn altijd enthousiast over het Florastate en het zorgconcept wat wij hier hebben. Dit maakt mij trots op wat wij hier samen doen!

 Waar zie je jezelf in het jaar 2020?? In 2020 zal ik zeker nog werkzaam zijn in de zorg, daar ligt mijn hart. Of dat op Florastate zal zijn weet ik niet. Inmiddels werk ik al 25 jaar op verschillende locaties bij Zorgpartners Friesland (MCL en Noorderbreedte). Ik vermoed dat het over een paar jaar wel weer gaat kriebelen en dat ik dan mijn vleugels weer uitsla. Tressa Tigchelaar, coördinator zorg

39

Het Wad op zijn mooist bij Harlingen… Foto Jan Looijenga

De vrijwilliger als onmisbare schakel Is vrijwilligerswerk bij Florastate ook iets voor u? Op Florastate zetten we ons in voor een goede en plezierige invulling van de dag van onze cliënten. Dat doen we niet alleen. We doen het samen met familie en bekenden. En ook vrijwilligers zijn hierbij van onschatbare waarde. Op Florastate zijn maar liefst 25 vrijwilligers actief. Samen met de cliënt en diens familie/naasten en de vrijwilligers kunnen we een goede dag mogelijk maken. Wij zijn op zoek naar betrokken en enthousiaste vrijwilligers. Jong of minder jong, man of vrouw. Wekelijks of twee keer per maand. Uw inzet is welkom! Bent u de persoon die wij zoeken.. of kent u de personen die wij zoeken, meld u dan aan bij Tressa Tigchelaar, coördinator zorg Florastate of Hinke Nauta, dagbestedingscoach Florastate. Dit kan telefonisch of via de mail [email protected] en [email protected] 40

Woonvorm Florastate Holwortel 37 8935 LH Leeuwarden Telefoon (058) 2847190 www.florastate.nl / www.noorderbreedte.eu

41