Schooljaar Nummer 1 - Herfst Enthousiasme. Verwondering. Advertenties. die daar in geïntresseerd is?

Schooljaar 2013-2014 Nummer 1 - Herfst

STRO

schoolkrant

Naam:

M

Nieuwe stroom

Verbinding Leren Enthousiasme

Ontwikkeling Verwondering Basis

Deadline Deadline voor inleveren kopij voor de volgende krant: maandag 17 maart 2014 Het thema voor de voorjaarskrant zal zijn: RITUELEN Teksten, foto’s, opmerkingen, ideëen m.b.t. de schoolkrant kunt u mailen naar: [email protected]

Advertenties

‘Soldaat van de koning, met God in zijn hart’… Namijmerend over het zingen aan de deur door mijn dochter, “wat een mooi lied, dat heb ik niet eerder gehoord”, voel ik energie stromen… En van dit lied op menig zondagochtend, kom ik bij zoonlief op de kamer en hoor ik een zanger van deze tijd zingen ‘laat het maar stromen’… Wat kunnen teksten inhoudelijk pakkend zijn en wat kan muziek mooi zijn.. ‘Stromen’.. het thema van deze schoolkrant. Vanaf dit nummer in een nieuw jasje. De reden van het nieuwe jasje is dat de school een nieuwe fase in gaat. Stroom voorwaarts, gericht op de toekomst. Vanaf 9 december is de naam van onze school officieel De Meiboom en laten we Michaël achter ons. De naamsverandering is een bekroning op de nieuw ingezette koers. De vormgeving van de schoolkrant is een combinatie van de nieuwe stijl van De Meiboom en de stijl die neergezet is voor alle Ithaka scholen. Aan de inhoud is niets veranderd, dit kabbelt voort op de manier die u gewend bent. Laat u meevoeren met de stroom aan verhalen en beelden van iedereen, die heeft bijgedragen aan deze eerste Meiboom schoolkrant! Veel leesplezier, Corine Khennane Namens de redactie

Deze schoolkrant komt mede tot stand dankzij de adverteerders. Wilt u ook een advertentie in de schoolkrant of weet u iemand die daar in geïntresseerd is?

E-mail adressen

U kunt dan contact opnemen met

Voor algemene zaken

de administratie, (023) 562 31 46,

Administratie: [email protected]

[email protected]

Directie: Rob van Tricht

Advertenties aanleveren in eps, word, jpg of pdf.

[email protected]

Sturen naar: [email protected]

[email protected] Leerkrachten

Redactie

G N I

[email protected]

Verzamelen stukken

[email protected]

juf Nienke, Petra Ringenaldus

[email protected]

Verzamelen stukken, samenstelling en editing

[email protected]

Corine Khennane

[email protected]

[email protected]

[email protected]

Samenstelling, vormgeving en opmaak

Bestuur: Stichting Vrijescholen Ithaka

Yvonne van Beek, Alexander & Lilia Kommisarov

[email protected]

[email protected]

Peutergroep en BSO Babbels

Column

Inge den Daas: [email protected]

Maritha Tofohr

Beheer gebouw, schoolplein en tuin

Illustratie column & gedicht

[email protected]

Petra Ringenaldus

Medezeggenschapsraad

Foto’s

[email protected]

[email protected]

Schoolkrant

Scans

[email protected]

Arezki Khennane

Publiciteitscommissie

Print

[email protected]

Drukkerij Van Hulzen

Foto’s en grafische vormgeving

023 56 53 661

[email protected]

Hammerskjöldstraat 230 A 2131 VN Hoofddorp telefoon: (023) 562 31 46 [email protected] www.demeiboom.nu

ren. e l n i n i je z aar krijg

D

E-mail, problemen of vragen computer op school [email protected]

Daar krijg je zin in leren.

Website [email protected]

(023) 557 16 02 (locatie Hammerskjöldstr) (023) 565 57 66 (kantoor/administratie) [email protected] www.kdvbabbels.nl

De Meiboom basisschool demeiboom.nu Schoolkrant Herfst 2013 Stroming

3

Directie

De kracht van stroming Stroming is een fascinerend proces. Het is een natuurlijk, onzichtbaar en krachtig proces dat zich met de regelmaat van de klok herhaalt. De aantrekkingskracht van zon en maan op de aarde in combinatie met het draaien daarvan zijn voldoende om grote watermassa’s in beweging te krijgen.

De zee kan ons veel leren. Een ervaren watersporter weet dat zijn bij eb drooggevallen schip meestal vanzelf weer loskomt als het hoog water wordt, als je maar een paar uur geduld hebt. Het leven met de natuur vereist kennis,

oom eib

Een school heeft ook zijn eigen stroom. Nieuwe leerlingen en vertrekkende leerlingen zorgen voor een constante beweging. Soms is het mogelijk met een relatief korte impuls de stroom extra kracht mee te geven. Wanneer die impuls wordt gedragen door kennis, geduld en vertrouwen kan een krachtige stroom ontstaan die de school naar een hoger niveau tilt. De verbouwing die we dankzij de kwaliteitsimpuls van de gemeente mochten realiseren is zo’n impuls. Het geeft de school een fris aangezicht, zowel van buiten als van binnen. De toch al in gang gezette stroom aan verbeteringen in de kwaliteit van het onderwijs worden daarmee niet langer aan het zicht onttrokken. De gemeente heeft aangegeven toegevoegde waarde te zien in de enige vrijeschool in Hoofddorp en in de Haarlemmermeer. Met de officiële opening van De Meiboom door wethouder Nederstigt lijkt de kentering van het tij inmiddels an De M gerealiseerd. Het is ev nu een kwestie van geduld en vertrouwen dat de positieve impuls zich gaat omzetten in een groeiend aantal leerlingen.

Geboor t

Getijdenstroming kan een snelheid van wel 30 kilometer per uur bereiken, dat is een gigantische waterverplaatsing. Bij de Oosterscheldekering maken kolken de stroming op spectaculaire wijze zichtbaar. De kenner weet op basis van de plek van de kolk waar de stroom vandaan komt. Die kennis is in dat gebied van levensbelang. Is het wel of niet veilig om het water op te gaan?

geduld en vertrouwen. Die eigenschappen zijn in veel meer omstandigheden waardevol.

Rob van Tricht

De ziel der aarde slaapt in de hete zomertijd; dan straalt het licht, van de spiegel van de zon in de uiterlijke ruimte. De ziel der aarde waakt in kille wintertijd; dan straalt het geesteslicht van de ware zon in het innerlijk. Zomerse vreugdedag is aardeslaap; winterse wijdingsnacht is aardedag. Rudolf Steiner 4



5

Babbels Peutergroep en BSO

Babbels nieuws Bij de peuter/BSO - groep gaan wij mee in de stroming van de zich wortelende Meiboom. Dit is een sterke stroom met af en toe grote golven; in de zomervakantie was er zelfs een week dat we het gebouw niet konden gebruiken en toevlucht zochten in de andere Babbels vestiging. O.a. werd het asbest verwijderd, maar voor je het weet, gaan we weer verder in de stroom van alledag. In september hebben wij het tienjarig bestaan gevierd van Babbels met als thema “indianen”. Er waren op het veld vlakbij Babbels, wigwam tenten en er waren vele grote en kleine indianen. Het tafel poppenspel ging over het kleine indiaantje Uchie en de peuters hebben ervan genoten. Voor de BSO kinderen was er een djembéles geregeld en op zaterdag 7 september konden de kinderen nogmaals djembéles krijgen samen met hun ouder. Het was een groot succes en wij kijken terug op een mooi jubileumfeest!

We hebben ook weer pompoensoep gemaakt, natuurlijk weer op het programma met de lepel gerapte kaas! En dan de warme, zelfgemaakte chocomelk…. Soms met een wit mutsje, want dat is toch zo lekker! Alle kinderen willen helpen! In de herfstvakantie stapte ik binnen op maandagochtend en wat een werkvolk was daar al aanwezig. Het ging er heftig aan toe zoals ik al eerder vertelde in de vlam, want er was een spontane brandoefening (loos alarm).”Bob de bouwer had met zijn boor, stof op het alarm geblazen” vertaalde Ayrton aan zijn papa. Het maakte grote indruk op de kinderen evenals het nieuwe blauwe marmoleum. Bij de peuters vielen de mondjes open, zo mooi vonden ze het! Vanaf december worden de peuters samengevoegd met de andere Babbels peuters. Het is voor de kleintjes een hele drukte als de grotere kinderen in de groep erbij komen. We hebben het geprobeerd, maar we hebben gekozen voor de rust die ze nodig hebben. Die rust kan beter gevonden worden in de peutergroep aan de Lutulistraat. Juffie Corrie gaat mee en natuurlijk ook het speelgoed en een schommelboot-huisje zodat het een veilige haven is en blijft! BSO Babbels blijft actief in de school op de gebruikelijke dagen te weten: maandagmiddag, dinsdagmiddag, donderdagmiddag van 13.00 tot 18.30, op studiedagen en tijdens de vakanties de hele dag van 7.30 tot 18.30.

Nu zijn we alweer in de herfsttijd gekomen; de klok is aangepast en de Sint Maarten liedjes klinken in de groepen van vroeg tot laat. Een mooie, warme tijd wacht ons. Onze moestuin heeft nog boerenkool en winterprei, maar we wachten nog op de eerste nachtvorst. Daarna gaan we de boerenkool maken met de kinderen, spannend!

6


Laten we er met z’n allen een mooie wintertijd van maken! Els


7

Kleuterklas

In de kleuterklas The river is flowing, flowing and growing The river is flowing, back to the sea. Mother earth is calling me, her child I’ll always be Mother earth is calling me, back to the sea.

In de klas wordt volop gespeeld. Er worden prachtige kastelen gebouwd, zowel door de meisjes als door de jongens. Er worden grootse hutten gebouwd waar bijna de hele klas in kan. De kinderen maken gebruik van hekjes, banken, lappen en niet te vergeten: de pittenzakken.

Dit lied hoort bij het eerste jaarfeest van het schooljaar, het Gaia feest. Tot tot nu toe hebben we al de nodige activiteiten en jaarfeesten beleefd dit schooljaar in de kleuterklas, namelijk: – Gaia feest (waar onze school uniek in is, er worden bootjes van bloemen gemaakt) – Michaëls feest (op een prachtig stuk natuur met speelmogelijkheden vlakbij de Cruquius) – een uitje naar het Haarlemmermeerse bos (lekker klimmen en klauteren met pannenkoeken toe) – appeltjes plukken van onze eigen boom op de Olmenhorst.

Heel prettig was dat ouders met liefde en plezier meehielpen om al deze uitjes te realiseren.

Toen Juultje haar zwemdiploma A in de wacht had gesleept, ging de hele klas ineens zwembaden nabouwen op het rode kleed. Wel met glijbaan natuurlijk. Het rode kleed werd zorgvuldig bekleed met blauwe lappen door Juultje, Danine en Jaeda. Jaeda zorgde er met Nathan voor, dat de glijbaan stevig stond. Danine en Finn maakten nog surfboards erbij van planken. En zo gingen ze van de glijbaan “het water” de blauwe lappen op. Terwijl de meeste kinderen volop aan het glijden, zwemmen en surfen waren hield Juultje het voor gezien en maakte ze een klein hutje voor zichzelf. Ze transformeerde dat tot een winkeltje en ik kon taartjes bij haar kopen. Vooral de aardbeiensmaak was erg lekker. Viviane aanschouwde alles, nam het in haar op en tekende de mooiste huisjes op papier om aan mama te geven.

De oudste kleuters gaan sinds de herfstvakantie ook op dinsdagmiddag naar school. Daar werken ze in een schriftje, ze mogen tekenen over de getallen, we doen taalspelletjes, we knutselen en we spelen buiten. Zo wennen ze alvast aan één dag langer in de week naar school gaan en oefenen ze op speelse wijze de vaardigheden die ze goed kunnen gebruiken in de eerste klas.

Nathan zette nog wat stoelen op een rij, ging erop staan en stal de show met zelfbedachte liedjes. Opruimen kunnen de kinderen ook. Een liedje helpt daarbij: Alles wordt netjes, alles wordt goed, alles wordt zoals het moet. Alles wordt netjes, alles wordt goed, zoals het moet. juffie Nienke 8



9

KitsKootsj Praktijk voor Coaching en Weerbaarheid

dyslexie ?

leerproblemen ?

weinig zelfvertrouwen ? faalangst ? adhd ?

angsten ? vol hoofd ?

ander ’gedoe’ ? KitsKootsj Praktijk voor Coaching en Weerbaarheid Vlasstraat 6 in Nieuw Vennep

 06 - 16 275 195 www.kootsjpraktijk.nl [email protected]

Biologisch tuinbouwbedrijf en zorgboerderij DE LANDYN

Spieringweg 1228, 2136 LR Zwaanshoek Telefoon: 0252 - 522 142, Mail: [email protected] Website: www.delandyn.nl

Verdieping

Stroming Vroeger toen ik met mijn ouders en mijn oudere broer op vakantie ging naar Zwitserland, genoten we van het heerlijke weer, de gezonde lucht, de prachtige bergen, de beken en rivieren. Bij ons vakantiehuisje was een klein beekje, dat leidde naar een stukje in het bos met allemaal keitjes om vervolgens aan te sluiten bij de grote rivier de Rhône. Mijn broer en ik gingen de keitjes verplaatsen om zo de loop van het beekje te veranderen, wat deels lukte. Maar je had wel ‘stepping stones’ nodig in het beekje om bij de andere kant te komen en daar weer wat te veranderen. In je leven kan je ook dingen aanpassen, het beekje blijft het beekje alleen de loop, de stroom, verandert. Je hoeft alleen stenen te verplaatsen, misschien zelfs weg te mikken. Let wel op je ‘stepping stones’: zodat je aan alle kanten kan werken aan je jezelf en niet eenzijdig aan een kant blijft. Want dan houdt het aansluiten bij de grote rivier op, de plek waar alle beekjes samen komen. Bouwen aan je beekje brengt plezier, maar ook nattigheid. Maak er geen langdurig stilstaand poeltje van, want daar huizen ziekten. Het beekje mag even stilstaan, dan zie je jezelf weerspiegeld en misschien zie je nog achter/verder/meer dan dat, daarin schuilt wijsheid… Verbinding met de stroming. Les je dorst. Kook er soep van. Deel ervan uit. Hoog uit de bergen komt steeds een aanvoer van nieuw water. Het komt vanuit de hemel naar je toe als je die weg niet stillegt, de bron van de beek. Na vele jaren zal de beek het landschap vormen, misschien onmerkbaar, maar het gebeurt wel.

Voor ons, opvoeders, is het noodzakelijk dat we kijken naar wat de stromende beek wil en naar wat gezond is. Zeker in het begin is het de kunst de stenen zo te leggen, dat de stroom een gezonde weg gaat. En om de stenen zo te leggen, dat de beek zin behoudt om te stromen en mogelijkheden krijgt om eigen waterwegen te vormen. Belangrijk is om de beek, die altijd wil stromen, niet stil te leggen. Soms kan een kleine versmalling nodig zijn om de beek gezond te houden en om zichzelf niet te verliezen in de weidsheid van het bestaan. Je moet voorkomen dat het niet meer uitkomt bij de grote rivier of het grote meer. Water heeft een reinigende werking. Het beekje kan ziekten overkomen, mits er niet teveel vervuiling in één keer op het beekje af komt. Waar water is zullen mensen wonen. Water is een beschaving vormend element. Water neemt de kracht van de kosmos in zich op, denk maar aan eb en vloed door de maan. We bestaan zelf voor 65 procent uit water, we zijn voor een groot deel zelf de beek. En water heeft een cyclus. Een Zweeds lied: Wolken vol met sneeuw en regen, vallen op de aarde neer en vormen de beken, vullen rivieren, Stromen kabb’lend naar de zee, Spieg’len zich in stille en zeer diepe koele waat’ren De zonneschijn geeft licht en warmte, dampen stijgen op ten hemel en vormen wolken, vol met sneeuw en regen. Stroom, ruis, bruis, bubbel, klater, schater, vorm, vul, bevries, ontdooi, groei, rust en stroom. Juf Nienke

De Landyn is een kleinschalig bedrijf, waar we, samen met onze medewerkers, op biologische wijze groente verbouwen. Behalve onze seizoensgroenten, kopen we ook biologische producten in, om u zo een ruim assortiment te kunnen bieden. Hieronder vallen fruit, eieren, diverse vruchtensappen, wijn, bonen en pastasauzen en nog veel meer biologische producten. We verkopen ook streekproducten zoals kaas en honing. Al deze producten worden in onze boerderijwinkel en via een abonnementssysteem (groententas) verkocht. Onze winkel is van woensdag tot en met zaterdag geopend. Woensdag t/m vrijdag van 12.00 - 17.00 uur en op zaterdag van 10.00 - 16.00 uur. We hebben schooltuintjes, een cursus biologisch tuinieren voor volwassenen en we verzorgen diverse workshops (waaronder een kookworkshop) voor kinderen. En er is de mogelijkheid tot boerderijeducatie op ons bedrijf.

Wilt u meer weten, kijk dan op onze website of kom eens langs. U bent van harte welkom.

10



11

Klas 1-2

De wondere wereld van de taal Stel je voor dat je zes jaar bent en je zit in de eerste klas, hoe beleef je dan de wereld? In hoeverre neem je dan al op een bewuste manier je omgeving waar? Kinderen leven op die leeftijd vaak nog heel onbewust en dromerig. Ze hebben de taal op een hele natuurlijke manier door nabootsing eigen gemaakt. Ze hebben verhalen gehoord, liedjes gezongen, gesprekken gevoerd zonder dat ze dit bewust geleerd hebben. Zo aan het einde van de kleuterklas begint het eerste ontwaken van de geletterdheid. Het kind krijgt interesse in boeken en begint vragen te stellen over wat voor letter dat is. Een eerste bewustzijn, het ene kind heeft dit eerder dan het andere kind. Aan het eind van de kleuterklas wordt gekeken of een kind al ‘schoolrijp’ is. Dit houdt in dat er onder anderen gekeken wordt en ze onthouden de letterbeelden sneller. Ook wordt er aangesloten bij de beweeglijkheid van de kinderen en worden er klankgebaren gekoppeld aan de letterbeelden. Er worden woordjes gezocht met een zelfde klank en de letters worden getekend op de rug, in de lucht en natuurlijk in een schrift met de tekening van het verhaal er bij. Ook wordt de drukletter er naast gedrukt door de kinderen. Als ze dan hun eerste woordje gelezen hebben zijn ze ontzettend trots. Er gaat een wereld voor ze open.

of het kind al toe is aan leren, of het bijvoorbeeld instaat is om de verschillende klanken binnen een woord te onderscheiden of klanken samen te voegen tot een woord. Of kinderen plaatjes in een bepaalde volgorde kunnen leggen zodat er een verhaal ontstaat. In de eerste klas wordt een beroep gedaan op dit vermogen en er wordt aan gesloten op de magische wereld van het kind in die leeftijdsfase. Wanneer de letters te voorschijn worden getoverd uit een verhaal, zijn de kinderen direct betrokken

In de klas staat een bord met allemaal houten bordjes. Aan de achterkant staan letters. Telkens als er een nieuwe letter geleerd wordt, wordt deze zichtbaar gemaakt op het bord. Laatst zei een kind: “Juf we hoeven nog maar één bordje dan hebben we alle lange klanken gehad!” Ook het zelf maken van woordjes met de al geleerde letters vinden ze erg leuk: “kijk juf ik heb bram gelegd, dat is mijn buurjongen!” Er worden gesprekjes gevoerd over waarom mensen lezen en schrijven, wanneer je taal gebruikt en waarom en waarom het handig is als er afspraken zijn over hoe je iets schrijft. Ook met de tweede klas worden deze gesprekjes gevoerd. De kinderen in deze klas hebben zich alle letters al eigen gemaakt en zijn zelfs al bezig met niet klankzuivere woorden waarbij ze allerlei regels moeten hanteren om het goed te schrijven. Dit vraagt al een enorme wakkerheid. Het zelf schrijven van zinnen en verhaaltjes wordt geoefend en de vraag wordt gesteld: “Wat is een zin nu eigenlijk?” We hebben het over doewoorden(werkwoorden) en naamwoorden en maken de kleinst mogelijke zinnen. Iedere dag halen de kinderen het verhaal van de vorige dag weer terug en worden de doe en naamwoorden uit het verhaal op het bord gezet. De kinderen maken er zinnen mee met hoofdletter en punt. Inmiddels zijn ze al toe aan het uitbreiden van de zin met de vraag “wat”. Wie doet wat? Bijvoorbeeld:(wie) Assepoester (doewoord)veegt (wat)de haard. Zo zijn we ook al met taalbeschouwing bezig. Als je kijkt wat kinderen allemaal in zo’n korte tijd leren is dat eigenlijk ongelooflijk knap. Iedere dag is een ontdekkingstocht samen met de kinderen in de wondere wereld van de taal. Juf Ella

12



13

Klas 3-4

Lezen/rekenen/spelling In de klas oefenen we iedere dag met lezen, vlot rekenen en spelling. De kinderen van de derde klas hebben inmiddels de meeste tafels onder de knie. Voor de vierdeklassers mag inmiddels worden verwacht dat zij alle tafels vlot beheersen. De ene dag oefenen we de tafels (zoveel mogelijk in één minuut) en de andere dag oefenen we + en – sommen onder de 20 (ook weer zoveel mogelijk in één minuut). Bij het lezen oefenen de kinderen de hele week woorden van een bepaalde spellingscategorie. Zij proberen deze steeds sneller te lezen. Op maandag krijgen alle kinderen een blad mee naar huis om thuis nog eens te oefenen. Voor sommige kinderen is dit extra oefenen een wezenlijk onderdeel van het succes, dat zij op school halen bij het lezen. In de klas oefenen de kinderen ook dagelijks met de spelling door een dictee te maken. De derdeklassers hebben op donderdag een dictee dat wordt beoordeeld door de leerkracht, vrijdag geldt dit voor de vierdeklassers. Van de 10 woorden dienen er 9 goed gespeld te zijn. De kinderen kunnen zich op dit dictee voorbereiden door op www.bloon.nl in te loggen. Kinderen voor wie dit thuis niet mogelijk is, mogen op school oefenen.

Drama Op de donderdag staat er in de middag een les over omgang met elkaar op het programma. Zo hebben we met elkaar de dieren van het huis van Axen ontdekt en beleefd. Alle dieren hebben zo hun kwaliteit, maar de kwaliteit die te sterk aanwezig is kan door een ander vaak als erg onprettig worden ervaren. Hierdoor kunnen problemen ontstaan. Kinderen hebben steun aan en vinden herkenning in de dieren. Hierna is er dramales. In deze les kunnen de kinderen wat ze hebben geleerd met het hoofd, ervaren en oefenen met het lichaam. Naast dat plezier maken een belangrijk doel is van drama, is het ook goed om te oefenen met nieuw gedrag. Bij drama oefenen wij ook het improviseren; dus zonder (veel) afspraken een kort spel maken. Het gaat hierbij om waardevolle dingen als waarnemen, zien, reageren, terughouden en volgen.

stukjes kaars opbouwen (rijgen) en gieten in een mal. De kaarsenmaker vertelde dat de kaars eigenlijk is ontstaan toen de mensen vroeger vuur nodig hadden om te kunnen koken, warm te blijven en voor bescherming. Om een vuur te laten branden is veel droog hout nodig. Dat was er niet altijd voldoende. De mensen bedachten de fakkel; een stok die in vet gedrenkt was. Later ontdekten de mensen dat met een lont en vet ook een vlammetje kon blijven branden. Deze boterkaarsjes zie je nu nog steeds in bijvoorbeeld Tibet, China en India. We hebben bij het ambacht van de visserman (de beroepsvisser) geleerd hoe de mannen een net breien. Dit hebben we ook zelf gedaan. Dit was voor veel kinderen best lastig al waren er ook kinderen die er echt plezier in kregen om het net zo mooi mogelijk te knopen.

Taal In de eerste periode na de herfstvakantie zijn we bezig geweest met taal in verschillende vormen. Zo hebben we naar aanleiding van souvenirs gefilosofeerd over wat een souvenir eigenlijk betekent. We hebben onderzocht wat geuren en kleuren ons vertelden en hebben we proza gemaakt rondom reizen en de bestemming. Echt een periode voor de kinderen die veel gevoel hebben met taal. Leuk zijn dan ook de taalvondsten die sommige kinderen doen. Voorbeelden te over en de mooiste hebben de kinderen op een mooi papier geschreven dat bij onze klas op het prikbord hangt. Meester Peter

De Ambachtenperiode Deze periode hoort echt bij de derde klas, maar er is ook voor vierdeklassers voldoende te beleven. De kinderen ervaren dat de mens de natuur met zijn handen heeft gemaakt tot cultuur. Dit jaar kwam er een papierschepper in de klas om samen met ons papier te scheppen. Hij vertelde ons dat de wespen eigenlijk het papier hebben uitgevonden. Kijk maar eens naar hun nesten. De kinderen hebben verschillende papieren geschept. Een papier met kleuren en een papier met blaadjes. De papieren liggen nu in een pers te drogen zodat ze recht opdrogen en we ze kunnen beschrijven. Er is dit jaar ook een kaarsenmaker langs geweest. Hij heeft ons verschillende manieren van het maken van kaarsen laten zien. Zo kun je een kaars rollen, bijvoorbeeld bij een bijenwaskaars. Ook kan je een kaars dompelen, uit 14



15

Michaëlfeest Schieten met pijl en boog, mikken vanaf de kabelbaan en ten aanval met het zwaard: het verslaan van de draak was de kinderen van de Michaël School weer heel wat inzet waard. In de vroegte op woensdag vol goede moed bijeengekomen op het veld, kwamen zij oog in oog te staan met de draak! Een rol die de kinderen van klas 5 en 6 graag op zich namen. Een goede samenwerking is vereist zo met z’n allen in het zelfgemaakte drakenkostuum. Eén misstap en de draak zou zichzelf ten val brengen en dat is nu juist de taak van de kleuters en de kinderen van klas 1 t/m 4. Maar het gaat goed: de draak

16

blijft overeind en de geïmponeerde leerlingen trekken ten strijde. Door de verschillende door klas 5 en 6 voorbereide en begeleide spellen te spelen, weten de jongere kinderen menig (innerlijke) draak te verslaan. Er wordt gezwoegd en gezweet, maar ook gejuicht als een van de kinderen de pijl recht in het oog van de draak weet te schieten. Maar van al dat overwinnen wordt je wel hongerig: gauw naar het Koekenbos waar de drakenhapjes aan de bomen groeien. Al moet je die dan wel als blindeman weten te vinden… Al met al een bijzonder geslaagde viering van het Michaëlfeest.


Sint Maarten De kleuters staan vol verwachting te zingen. Toch wel spannend om in het donker op school te komen. Gelukkig hebben ze een stralend lichtje en een juf bij zich, die hen de weg wijst. Dan gaan ze al zingend met hun fonkelende pompoenen in de hand op pad. De oudere kinderen zijn hen reeds voorgegaan. Onderweg ontmoeten ze twee lieve vrouwtjes met hun kroost. De kinderen brengen een lied ten gehore en krijgen een kleine traktatie. Tot slot stuiten ze op een hele rijke man, die hen wel wat geven kan. Bij terugkomst op school, is het plein versierd met vele lichtjes en brandt er een knapperend vuurtje. Ouders en kinderen warmen zich aan het vuur en aan een heerlijk kopje pompoensoep met een stukje zelfgemaakt brood.

Vanuit een hoek komt er ineens een man aan gestrompeld. Een bedelaar vraagt om hulp. “Een aalmoes, een aalmoes, alstublieft!” Niemand schiet te hulp of geeft deze arme man iets. Is er dan geen levende ziel die hem helpen kan? Dan komt Sint Martinus. Hij heeft niets te geven, geen geld en geen brood. Hij heeft slechts zijn mantel die wijd is en groot. Hij pakt zijn zwaard uit de schee en snijdt zijn mantel vlug in twee. De helft krijgt de bedelaar heel warm om zich heen... Wat is het fijn om met elkaar te kunnen delen en in deze tijd, die steeds donkerder wordt, onze lichtjes samen te brengen.


17

Kin d

Hoi, ik ben Kent. Ik ben net 10 jaar geworden en ik zit in klas 5 bij Juf Maria en Marie José. Ik heb een oudere zus Joy.

Zoek jouw schat en ontwikkel je talent!

Wat vind je het leukst/mooist aan jezelf? Ik kan goed voetballen en dat vind ik ook heel leuk. Wat is je lievelingskleur? Ik vind alle kleuren mooi behalve roze. Ik zeg altijd dat roze voor de meisjes is en de rest is voor de jongens. Wat eet je graag? Ligt er een beetje aan waar ik zin in heb. Wat eet je niet graag? Spinazie, maar dat heb ik eigenlijk al heel lang niet gegeten. Ik vind wel dat smaken veranderen, dus ik ga het binnenkort nog een keer proberen. Welke sport beoefen je? Ik voetbal, maar er zijn nog wel andere sporten die ik graag wil doen. Ik wil ook wel op turnen gaan, omdat ik heel veel

Hoi, ik ben Juba. Ik ben 10, bijna 11 jaar en zit in klas 5 bij Juf Maria en Marie José. Ik heb één jonger zusje Iness en zij zit in klas 1.

Voor kinderen die zich willen ontspannen en in hun kracht willen staan. Als coach ga ik samen met jou op zoek naar jouw schat. Waar ben je goed in en hoe kan je dat in je dagelijkse leven, thuis en op school gebruiken. Ook leer je je beter ontspannen en concentreren en hoe je het beste met gevoelens als boosheid of verdriet kan omgaan.

www.puurinbalans.com

Kinderyoga, Yoga voor tieners, Body & Mind lessen, workshops en coaching voor kinderen en volwassenen.

18


Wat vind je het leukst/ mooist aan jezelf? Ik maak veel dingen met mijn technisch Lego. Ik heb een keer een bestuurbare auto gemaakt, een hijskraan en zelfs een keer een skilift, die van het gordijn naar de lamp liep (thuis). Wat is je lievelingskleur? Mijn mooiste lievelingskleur is blauw en daarna zijn rood en donkerpaars ook mijn lievelingskleuren. Wat eet je graag? Patat Wat eet je niet graag? Witlof, want het ziet er vies en uit en het is ook niet lekker. Welke sport beoefen je? Ik zit op zeilen. We zijn dan met een groepje van 15 kinderen en dan gaan we met 2 of 3 boten zeilen. Het is wel een leuk ‘cluppie’, want we zijn allemaal vrienden met elkaar en halen samen grapjes uit. Welk huisdier zou je willen of heb je? Ik zou wel heel graag een hond willen. Mijn ouders willen het niet, omdat we hem dan moeten verzorgen. Maar ik wil wel met de hond lopen en hij kan ook in de tuin. Van welke muziek hou je?

n zo

onder d n e e er

koprollen enzovoort wil doen. Zeilen lijkt mij ook een leuke sport. Welk huisdier zou je willen of heb je? Vroeger had ik een hond, Sacha. Vroeger toen wij haar kregen trok ik altijd aan haar staart. Ik hoop dat ik er nog één krijg. Van welke muziek hou je? Ik hou wel van muziek. Hitzone luister ik wel, Pitbull en Kuikentje Piep. Wat is je favoriete vakantiebestemming? Amerika, want ik heb daar gewoond. In Amerika heb ik ook nog heel veel vrienden wonen. Wat vind je het leukste vak op school? Spelling en rekenen Wat vind je het minst leuke vak op school? Knutselen. Heb je al plannen voor de toekomst? Als ik nu zou mogen kiezen, zou ik prof voetballer worden of ik zou het werk willen doen wat mijn vader doet. En als bijbaantje weet ik het ook al, dan wil ik bij de Albert Heijn werken. Wat is volgens jou een leuke dag? Mijn verjaardag is een leuke dag. Vroeger gaf ik dan een partijtje en toen heb ik ook een keer een Nerf gevecht gehouden.

Ik hou van pianoliedjes, zelf speel ik ook piano. Soms neem ik mijn eigen liedjes op en dan luister ik ze terug. Wat is je favoriete vakantiebestemming? Oostenrijk. Ik was daar in de zomervakantie op vakantie geweest en toen gingen we ook een berg op. Op die berg waren allemaal spelletjes en toen gingen we met een rutschbahn naar beneden. Ik deed de hendel helemaal naar beneden, dus ik ging heel snel. Wat vind je het leukste vak op school? Taal en rekenen. Wat vind je het minst leuke vak op school? Spelling, want dan moeten we zo veel woordjes schrijven dat mijn arm helemaal moe wordt. Knutselen doe ik liever thuis. Heb je al plannen voor de toekomst? Ik weet het nog niet. Wat is volgens jou een leuke dag? Mijn verjaardag. Ik ben 18 februari jarig en dan maken we altijd een beetje lol.


19

Klas 5-6

Periodeonderwijs stroomt Natuurberichten van klas 5/6 Het was nog hoogzomer toen we dit schooljaar begonnen en in klas 5/6 lag een mooi schrift klaar, waarin de leerlingen hun natuurwaarnemingen mochten noteren. Buiten fladderden er nog volop vlindertjes rond en al gauw doken ze op in ons schrift: koolwitjes natuurlijk, maar ook kleurige kleine Vosjes en Atalanta’s. Met die laatste vlinder is iets heel bijzonders aan de hand, zo leerden wij: het is een trekvlinder! Deze vlinder fladdert in de lente helemaal vanuit Afrika en Zuid-Europa naar Nederland en in het najaar vliegen ze in groepjes weer terug naar het zonnige zuiden. We vonden op een dag ook een prachtige groene sprinkhaan in onze klas en buiten vingen we een krekeltje. En toen de ochtenden weer wat kouder en vochtiger werden waren ze er opeens weer: dikke kruisspinnen in prachtig geweven spinnenwebben. Als je ’s ochtends buiten loopt krijg je soms zo’n kleverige draad in je gezicht. We leerden waar die spinnen opeens vandaan kwamen. Aan het eind van de zomer is de kruisspin volwassen. De vrouwtjes gaan dan hele grote webben maken die goed opvallen en ze eten zich dan rolrond aan vliegjes. En na al die kleine kriebelbeestjes lag er eind september opeens een grote groene draak in de klas, die na het Michaël feest plotseling weer spoorloos verdween. Zouden draken ook wegtrekken naar het zuiden? En nu zitten we al middenin de herfst. Sommige geluksvogels hebben alweer vliegenzwammen gezien, inderdaad rood met witte stippen. En af en toe horen we boven onze school groepjes ganzen overvliegen. We zijn nu al benieuwd wat de winter brengt. Kijken jullie mee?

Weer of geen weer Aan het begin van het schooljaar zag je de leerlingen van klas 5/6 vaak naar buiten kijken. Denk nu niet dat onze lessen niet interessant waren. We hadden het in deze periode over weer en klimaat en tja, daarvoor moet je toch echt af en toe even naar buiten kijken. En daar bleef het niet bij. De leerlingen begonnen met het maken van een eigen meetstation. Langzaam aan werd een hoekje in de tuin gevuld met meetinstrumenten om temperatuur, vochtgehalte, windkracht en neerslag te meten. De leerlingen bouwden kunstige windmeters, waarmee we de windkracht en de windrichting konden bepalen. Heel belangrijk natuurlijk, want uit het noorden waait een hele andere wind dan vanuit het zuiden. Elke ochtend gingen we naar buiten om metingen te doen en alles te noteren in ons weer-logboek. Maar waar bleef die wind nou? Heerlijk natuurlijk die prachtige nazomer, maar met onze weermetingen schoot het weinig op. We hadden de ene windstille dag na de andere. In de periodeschriften verschenen tekeningen van mooie cumulus- en stratus- wolken die ons konden helpen bij het voorspellen van het weer, maar de hemel bleef stralend blauw en wolkeloos. De enige ‘wolken’ die we zagen waren de witte strepen die de vliegtuigen in de lucht achterlieten. We noteerden in de schriften alle windkrachten en de leerlingen tekenden stormen en orkanen. Buiten luisterden we of we de blaadjes konden horen ritselen. Dan konden we windkracht 2 in ons logboek noteren. De regenmeter bleef angstvallig leeg. Wel zagen we de vochtmeter in de loop van september steeds hoger uitslaan. Dat was interessant om waar te nemen. De ochtenden begonnen wolkeloos en met een hele vochtige lucht. En naarmate het zonnetje de aarde ging verwarmen zagen we de vochtmeter steeds lagere waarden aangeven. Waar bleef al die vochtige lucht? Daarvoor moesten we alweer naar buiten kijken. De vochtige 20

lucht steeg omhoog en zowaar verschenen daar in de loop van de dag de eerste stapelwolken. Gelukkig konden we deze periode afsluiten met de eerste herfstige buien met mooie regenwolken en een paar prachtige regenbogen. Wil je weten hoe die regenbogen ontstaan? Vraag dat maar aan de weermannen en weervrouwen van klas 5/6.

Hoog bezoek Op een regenachtige donderdagmiddag werden de leerlingen van de lagere klassen uitgenodigd in het lokaal van klas 5/6. Al gauw bleek het niet om een gewoon bezoekje te gaan, maar om een heuse tijdreis. Een tijdreis naar de tijd van de oude Grieken. De leerlingen werden opgewacht door een aantal Goden en hun wachters, gehuld in prachtige gewaden, gouden kronen en helmen. Speciaal voor deze gelegenheid waren zij afgedaald van hun berg de Olympus om te vertellen over het leven in het oude Griekenland. Eén van de wachters vertelde over de rijkdom van hun steden. Terwijl wij hier in de lage landen nog woonden in hutjes van leem en stro bouwden de Grieken al prachtige steden vol stenen tempels en paleizen. De jongens gingen naar school en leerden rekenen en schrijven. De meisjes bleven thuis om zich voor te bereiden op hun werk in het huishouden. Veel meisjes trouwden wanneer ze twaalf jaar waren. In het oude Griekenland waren de mannen de baas. De oppergod Zeus liet vervolgens aan de kinderen zien hoe hij zijn bliksemschichten de wereld in slingerde. Zijn broer Hades, God van de onderwereld, vertelde hoe hij vanaf zijn troon van botten heerste over het onderaardse dodenrijk. Kerberos was zijn monsterlijke driekoppige hond, die de toegang naar de onderwereld bewaakte. Poseidon, de God van de zee, liet zijn drietand zien waarmee hij heerste over de zeeën en oceanen. Hestia, Godin van het (huiselijke haard)vuur, vertelde dat zij ervoor zorgde dat overal de vuren konden blijven branden. Zij zorgde er ook voor, dat gezinnen samen bleven en geen ruzie maakten. De Goden vertelden het verhaal van de doos van Pandora. Ze hadden de doos zelfs bij zich en de kinderen mochten even in de doos gluren naar alle rampen die hierin verborgen zaten. Poseidon vertelde over de Olympische Spelen. Lang geleden zijn de Grieken begonnen om de God Zeus te eren in het stadje Olympia. Er mochten alleen mannen meedoen. Zij hadden geen sportkleren aan, maar waren naakt. Daarom mochten de vrouwen niet komen kijken. Met een schaal vol druiven en een ereboog van speren namen de Goden en hun wachters afscheid van de kinderen, die ademloos hadden geluisterd. Door het verhaal over de spelen kwamen we op het idee om klas 5/6 een gymles te laten bedenken in de stijl van de Olympische spelen. Deze begon, zoals bij de oorsprong van de spelen, met een aantal rondes hardlopen. De kinderen van klas 5/6 hadden alle onderdelen klaar gezet en er kon geworsteld en ver gesprongen worden. Ook was er een spel bedacht dat ‘Goden vereren’ was genoemd. De les werd afgesloten met het spel tussen Hestia en Poseidon en dat hield in, dat als je getikt werd door Poseidon (water), dan bevroor je en bleef je staan, maar werd je bevrijd door Hestia (vuur), dan was je weer vrij! De kinderen hebben met veel plezier gesport en wij kijken met veel plezier terug op deze leerzame periode. Juf Maria en juf Marie-José



21

8 oktober - opa’s en oma’s in de klas

Leerzame schooldag voor opa’s en oma’s. De opa’s en oma’s van de kinderen van onze school mochten 8 oktober een kijkje komen nemen in de klas van hun kleinkinderen.

Instituut voor - huidverbetering - anti aging - permanente make-up - laser ontharen van gelaat en lichaam - verwijderen couperose en wratten - verwijderen/verminderen pigmentatie - Welness behandelingen Venneperweg 453 2153 AD Nieuw Vennep Tel. (0252) 68 31 51 06 49 360 396 [email protected] www.lamouette.nl

Daarnaast hebben ze ook gebaren om de categorieën aan te geven, bijvoorbeeld handen breed voor het lichaam’ zijn de lange klanken; aa-ee-uu-oo. Na deze les kwamen de opa’s en oma’s niet aan de koffie en thee toe in de hal, want ze werden bij de kleuters uitgenodigd door juf Nienke. Zij las een prentenboek voor aan de kinderen, die op hun stoeltjes rond een rood kleed zaten. Als verwerking

Als eerste bezochten zij de klas van juf Ella. Zij gaf leesles aan de kinderen van klas 1. Klas 2 was ondertussen zelfstandig aan het werk met een stelopdracht. Deze kinderen schreven wel een halve bladzijde vol met zinnen, die over de woorden op het bord gingen. Juf Ella liet zien hoe de kinderen van klas 1 leesles krijgen. Dit gaat volgens een nieuwe methode en is anders dan wat er tot twee jaar geleden op school werd gedaan. De juf flitste, dat is snel achter elkaar laten zien, klanken. Dit doet de juf omdat zij de klanken (letters) bij de kinderen wil inslijpen, zodat deze beter onthouden worden. Alle aangeboden klanken worden iedere dag herhaald d.m.v. verschillende oefeningen, waarvan flitsen er één is. Op ‘opa en oma dag’ kregen de kinderen voor het eerst een twee-tekenklank (eu) aangeboden.

gingen ze woorden opdelen in klanken met behulp van kabouter Hakker de Hak. Hierna maakten de kinderen over één van de woorden een tekening. De juf schrijft de woorden er ook bij, waardoor de kinderen ‘zelf’ kunnen lezen wat er staat. Sommige kleuters hebben aan hun opa of oma ‘voorgelezen’ uit eigen werk. Als laatste was de klas van meester Peter aan de beurt, klas 3/4. De opa’s en oma’s gingen aan de slag met het maken van een vormtekening. Het was een moeilijke vorm, waarbij kleuren door elkaar gingen. Er werd met veel inzet gewerkt aan de vormtekening, waarbij enkele opa’s en oma’s enige ondersteuning wilden van de kinderen of meester.

Bij klanken horen ook gebaren. De kinderen kunnen gebaren verbazingwekkend snel maken, zoals het gebaar voor de ‘p’. De kinderen pakken met hun linkerhand zogenaamd de klep van hun pet en leggen hun arm en hand op tafel, dan zien zij aan welke kant van het stokje de rest van de ‘p’ geschreven wordt.

Aan het einde van deze les ging het brandalarm af. Alle lokalen dienden ontruimd te worden en iedereen moest naar buiten. Daarna verscheen de brandweer. Na ongeveer 20 minuten werd het alarm gestopt en kon iedereen weer terug naar de klas om verder te gaan met de lessen. Het alarm was afgegaan vanwege het stof dat veroorzaakt werd door de verbouwwerkzaamheden. Het was een spannende onderbreking van een verder goed en leuk verlopen ‘opa en oma’ dag. Juf Miranda

22



23

Column

Stroming

Behalve van toiletten met grote ramen en vooral zonder deuren, droom ik ook nogal eens dat ik mij in water bevind. Van snelstromende bergrivier tot subtropisch zwemparadijs met een glijbaan waarin je over de kop gaat. En hoe gek het tafereel ook mag worden: ik voel mij in deze dromen altijd heerlijk. Het water draagt mij, voert mij mee en steeds precies daarheen waar ik wezen moet. Heel ontspannen. Maar zo is er ook een andere stroom die mij meevoert, een in de realiteit, die ik als alles behalve ontspannend ervaar: de stroming in de Haarlemmermeer. Het mag dan drooggelegd zijn hier, er kolkt wel degelijk van alles om en door mij heen. Een enorme dynamiek van zo veel verschillende mensen met nog veel meer verschillende wensen, drijfveren en doelstellingen: het voelt voor mij als een draaikolk. Een stroming waaraan ik mij zou willen onttrekken. Maar daarmee zou ik mij ook aan de realiteit onttrekken en dat is niet mijn wens. Toch vraag ik mij af wat deze ‘draaikolk’ voor mijn kinderen inhoudt en of wij er wel goed aan doen om hun erin op te laten groeien. Alleen al om het effect dat het feit dat ik het zo ervaar, op hun heeft. Aan de andere kant wil ik hun eigen kracht en flexibiliteit niet onderschatten. Wat voor mij zo is, hoeft voor mijn kinderen niet ook zo te zijn. Dit is de stroom waarin zij zwemles hebben, dus weten ze misschien ook niet beter.

Simpel en snel een schoon huis, wie wil dat nu niet? Als voorbeeld: u kunt met alleen water (dus zonder toevoegingen!), een Droogdoek en een Profidoek uw ramen en alle andere watervaste oppervlakten streeploos schoon krijgen! Zo hebben wij nog veel meer aantrekkelijke producten waardoor schoonmaken een stuk sneller en eenvoudiger gaat. Daarnaast zijn de producten ook nog ecologisch en duurzaam. Als u vragen over JEMAKO producten heeft, een bestelling wilt plaatsen, een presentatie wilt organiseren of een advies wilt, dan ben ik voor u de juiste contactpersoon. Mail of bel mij, ik sta graag voor u klaar! Nieuw! Elke maandagavond van 20:00 tot 21:30 uur en donderdag ochtend van 9.00 tot 10.30 uur heb ik inloop bij mij thuis. U bent welkom voor advies, bestellingen of een refill van reinigers!

Misschien is de stroming wel gewoon wat het is. Maar als mens heb je wel de keuze hoe jij je erin gedraagt. Spring je erin, zwem je mee of er tegenin, ervaar je het liever op een vlotje of klim je op een rots en laat je ervaringen aan je voorbijgaan. Hoe klein onze persoonlijke keuzes ook mogen zijn: ik geloof dat zij wel degelijk invloed hebben op de grote stroming. Als allemaal afzonderlijke takjes en plukjes modder die samen een dammetje vormen, waardoor de grote stroom wellicht enigszins ombuigt. Of er zich een rustig poeltje kan vormen, om in te rusten en de stroom te kunnen overzien voordat je je er weer door mee laat voeren. De keus om onze kinderen naar de Vrije School te laten gaan is voor mij zo’n takje; een onderdeel van een dammetje. De antroposofie, in ieder geval voor zover ik daar bekend mee ben, geeft voor mij een welkom tegenwicht aan de draaikolk.

Maritha

Vanaf december is de webshop online. U kunt dan ook eenvoudig online uw bestelling plaatsen. tel.: 06 - 41 499 444 Groetpolderstraat 14 mail: [email protected] 2131 ZN Hoofddorp web: www.beunis.nl

24



25

bijdrage van een ouder

Levensstroom Toen ik het thema ‘stroming’ voor de schoolkrant las, kwam bij mij het volgende beeld naar boven. Ik zie het als ik aan mijn bureau zit. Het is een schilderij van Quint Buchholz. Het verstilde beeld toont een spiegel op een kale houten plankenvloer. De spiegel leunt tegen een lichtblauwe muur van een kamer. Een rood bolletje wol ontrolt zich naar de spiegel, waarvoor een dagboek en wat steentjes. Hoewel het bolletje wol wordt gespiegeld is het toch ook geen spiegel: de rode draad van het bolletje wol loopt door in de spiegel. De rode draad meandert dan als een rivier door een afgebeeld landschap. Niet duidelijk is waar de draad eindigt. De betekenis die ik aan deze ‘verbeelding’ hecht is je leven, de rode draad in je leven, eindigend, maar waar? Hoe? Waartoe? Grote tijdloze levensvragen. Louis Couperus verwoordt het mooi in zijn boeken, o.a. in Langs de lijnen der geleidelijkheid: “Aan zijn leven richting geven, dat is een moeilijke. Ieder leven heeft een lijn, een richting, een weg, een pad: langs die lijn moet het leven vervloeien in de dood…” De hoofdpersoon ziet zijn geliefde: “hij zag haar eensklaps verloren, zoekende, dwalende zoekende, zij wist zelve niet wat; dwalende, zij wist zelve niet door welk labyrinth; ver van haar lijn, haar levenslijn en richting van haar zielebeweging, die zij nog nimmer had gevonden.” Een labyrint bestaat uit een lang, slingerend pad naar een bepaald einddoel. De weg doet iets met de wandelaar, brengt soms verwarring, maar ook inzicht en heeft vooral een symbolische betekenis. Het spiegelt voor een ieder een zoektocht. Hoewel ieder zijn eigen pad volgt – zijn eigen rode draad heeft in het leven – staan we er niet alleen voor! Zo kom ik op het verhaal uit de Griekse mythologie van Theseus en Ariadne. Ariadne zou de held Theseus geholpen hebben te ontsnappen uit het labyrint. Ze gaf hem een zwaard en een kluwen wol. De wollen draad moest hij afwikkelen terwijl hij het labyrint inging. Ariadne was bereid Theseus te helpen op voorwaarde dat hij, zodra hij de weg uit het labyrint had gevonden, met Ariadne zou trouwen en hij samen met haar zou terugkeren naar Athene. Theseus doodde met het zwaard de Minotaurus die in het labyrint huisde, en vond dankzij de draad van Ariadne de uitgang terug. ‘De rode draad’ in het leven van Theseus en ‘de draad van Ariadne’ zijn met elkaar verweven. Het is dankzij de draad van de liefde van Ariadne dat Theseus zijn lijn, zijn weg, door het labyrint vond. Het klassieke labyrint vind je terug in het kerklabyrint, zoals beroemde labyrint op de vloer van de kathedraal te Chartres. In de middeleeuwen doorliep de pelgrim als vorm van bezinning eerst het labyrint voor het volgen van de viering. Het kenmerk van dit labyrint is wel dat hoe lang en bochtig de weg ook moge zijn je nooit de weg kan kwijtraken, maar altijd 26

bij het centrum uitkomt. Zo kun je je op je innerlijke ervaring concentreren. Met dezelfde achtergrondgedachte lopen de kinderen op onze school met Advent de spiraal. Om de weg naar buiten toe te nemen is een ommekeer nodig. Het labyrint is een symbool voor dood en wedergeboorte, einde en een nieuw begin, voor desoriëntatie en nieuwe doelgerichtheid. Tot op de dag van vandaag kunnen mensen gedurende de zomer in de kathedraal van Chartres het ‘doorlopen’ van het labyrint en de bezinnende invloed ervan zelf ervaren. Op vrijdag gaan de stoelen van de grond en kun je het labyrint ingaan. Het trekt enorm veel mensen aan. De grote aantrekkingskracht die labyrinten op mensen hebben, zie je ook in Nederland terug; niet alleen het kerklabyrint zoals in de beeldentuin van de Johannes de Doper kerk hier in Hoofddorp, maar ook getuigen de vele maïsdoolhoven in de zomertijd hiervan. Het doolhof kent echter in tegenstelling tot het klassieke labyrint wel vele vertakkingen en kruispunten en allerlei andere vormen die de bezoeker met opzet naar dwaalwegen leidt. Laat een kind een labyrint of doolhof ingaan en het zal eindeloos het spel van zoeken en vinden spelen. Het leven, de gang der dingen, wordt als een spel gezien. Helaas vergaat het plezier bij velen als ze hun weg moeten vinden in de maatschappij. Onze maatschappij lijkt meer op een van jezelf vervreemdend ‘dool’hof, waarin alleen goed of fout bestaat. Kijk hoe leerlingen en scholen afgerekend worden op prestaties, resultaten van citotoetsen. Het eenzijdige beeld van juist en niet-juist, zo hoog mogelijk scoren, presteren en de ratrace. De meerwaarde van de vrijeschool ligt hier nu juist in dat het meer op een klassiek labyrint lijkt. De vrijeschool biedt tegen de stroom in een bredere uitdaging. Inhoudelijk trekken vrijescholen hun eigen lijn, de citotoetsen mogen niet leidend zijn. Op een vrijeschool wordt geprobeerd het kind in zijn geheel te zien en te laten ontwikkelen. Richtinggevend is de aandacht voor de ratio, het denken, maar er wordt evenzeer nauwgezet gewerkt om ‘hart’ (voelen) en ‘handen’ (willen) te stimuleren. Ondanks de toenemende prestatiedruk hoop ik dat de school een omgeving aan het kind kan blijven bieden om tot ware vorming te komen. Er is een Engels gezegde ‘It only takes a spark to light a fire’. Ware vorming is zo’n ‘spark, vonk’. Het vuur van het kind licht op, misschien eerst gloeiend en later in volle vuur en vlam! Het kennis willen maken met het nieuwe onderwerp, de nieuwe leerstof gaat dan organisch, vanzelf. Het kind ervaart (on)bewust: ‘Ik wil meer hiervan weten, ik wil mij hierin verdiepen, voor inzetten, een werkstuk van maken, over lezen’. De ware vorming maakt wezenlijk contact met de natuurlijke aanleg van het kind om te willen leren, niet voor een goed cijfer, maar omdat het wil ontdekken en verder wil komen van binnenuit en met nieuwsgierigheid. De school kan alle rust en ruimte en kaders bieden om leerlingen hun talenten te ontwikkelen en om hun eigen richting te bepalen vanuit een eigen vrije bewuste keuze. Als er een dynamisch evenwicht ontstaat tussen denken, voelen en willen raken we niet van onszelf vervreemd; zijn we in contact


met onze ziels- en levenskracht en hebben we het gevoel dat het leven ertoe doet, dat het leven zin heeft. Karakter vormt zich uiteindelijk in stroom van het leven**. Laat ons het plezier niet afnemen om te stromen door een labyrint; stromen ontmoeten elkaar en vervolgen daarna hun eigen pad. Je gaat je eigen weg en tegelijkertijd ben je samen op weg. Bovenal het labyrint legt niet de nadruk op goed en fout, maar zegt: loop of als je vastloopt, bezin je! En als meander zul je vanuit je innerlijk vertrouwen altijd op zoek blijven naar wegen om verder te kunnen stromen. Kijk in de spiegel en zie hoe jouw rode draad zich ontrolt en uit welke bron hij ontsprong… Lisette van Doorne ‘Durch einen Spiegel’ © Quint Buchholz Met dank aan de kunstenaar: www.quintbuchholz.de * Beeld ‘Durch einen Spiegel’ met vriendelijke toestemming van de kunstenaar: www.quintbuchholz.de (de ‘Boekerij’ te Zutphen verkoopt zijn boeken en kaarten) ** “Talent ontwikkelt zich in eenzaamheid, karakter in de stroom van het leven” (J.F. von Goethe)

Stagiaire stelt zich voor

Denken, voelen en handelen binnen de kunstzinnige begeleiding Vanaf september ben ik werkzaam als stagiaire kunstzinnige therapie op de Michaël school. De eerste maand van deze stage heb ik meegelopen in de klassen, om de kinderen, de leerkrachten en de school te leren kennen. In oktober zijn de eerste kinderen voor individuele kunstzinnige begeleiding bij mij gekomen. Voor mijn afstuderen voer ik een afstudeeronderzoek uit binnen deze stage. Het onderzoek gaat over kinderen die zich voornamelijk in “het denken” bevinden. Vanuit de antroposofie en ook de kunstzinnige begeleiding, kijken we naar de mens vanuit een drieledig mensbeeld. Dit mensbeeld bestaat uit het denken, voelen en handelen. Deze drie gebieden vullen elkaar aan en houden elkaar in balans. Soms is er een disbalans tussen deze drie gebieden. Binnen kunstzinnige begeleiding werken we aan een gezonde balans tussen deze drie gebieden. Hiervoor worden de middelen kleur, vorm en materiaal ingezet. Tegenwoordig worden schoolkinderen steeds vroeger aangesproken in het denken. Op jonge leeftijd worden er al testen afgenomen en is er

steeds minder tijd om op school te kunnen spelen en hun eigen fantasie te gebruiken. Binnen mijn onderzoek zal ik onderzoeken hoe we de kinderen die zich voornamelijk in “het denken” bevinden, weer meer in verbinding kunnen brengen met hun gevoel en handelen. Wanneer de kinderen bij mij komen zullen ze de eerste drie keer “vrij werk” maken. In hun vrije werk, schildering, tekening of boetseerwerk mogen zij helemaal zelf kiezen wat zij willen maken en hun eigen fantasie laten spreken. Ik bestudeer de werken en stel mijzelf een aantal vragen. Zoals bijvoorbeeld: Is het werk gemaakt vanuit beweging? Of is het vanuit vaste vormen? Of is er meer sprake van een sfeer? Hierdoor kan ik mij meer en meer een beeld vormen welk gebied van het drieledig mensbeeld sterker of minder sterk aanwezig is bij het kind. Naar aanleiding van deze bevindingen stel ik een aantal opdrachten samen om de balans in de verschillende gebieden te waarborgen of te verbeteren. met hartelijke groeten, Isa Helwig stagiaire kunstzinnige therapie


27

Euritmie

Stappen ze in de stroom?

28


Nu we op school al weer een aantal weken aan het werk zijn, is er ook weer een periode euritmie. Eén keer per week haalt meester Boudewijn de kinderen uit de klas en krijgen ze onder muzikale begeleiding van Ronald (vader van Julie en Eline) euritmieles. Voor de leerkrachten is dit een enorme kans om de kinderen rustig te kunnen observeren. Ik let dan meestal op drie gebieden: het denken, het gevoelsgebied en de wil. Hoe neemt het kind patronen waar, kan het zijn aandacht richten, kan het bewegingen uit voeren en hoe doet hij dit. Kan het de wil richten en zich tot in de tenen en vingertoppen sturen? Kan het in het verhaal op gaan?

het kind, wie het is en waar het staat in zijn ontwikkeling. Juist in de euritmie worden deze drie gebieden allemaal aangesproken en heel zichtbaar.

Ook kijk ik naar de verbinding tussen deze drie componenten. Kan het kind in de stroomstappen van de beweging en zo het beeld te pakken krijgen. Kan het een vorm waarnemen en vertalen in zijn eigen handelen. Kan het zich inleven in het verhaal en zijn gevoel zichtbaar maken in de beweging? Kan het kind beweeglijk zijn in zijn denken? Kan het beweeglijk zijn in het gevoelsgebied en kan het zich bewust zijn van het gevoel? In welk gebied is het kind het meeste thuis en welk gebied is zijn natuurlijke ingang bij het leren?

Verder is het heel interessant om te zien hoe een collega met de groep werkt. Bijvoorbeeld, wat doet hij om de kinderen in de stroom te krijgen? Kortom, er is een hoop te beleven en te leren voor de leerkracht ook al zit hij of zij aan de kant. En eerlijk gezegd is het een feest om naar de kinderen te kijken en te zien hoe ze opgaan in en genieten van de muziek, de klankgebaren en de beelden. Om te zien hoe ze iedere week weer een stapje zetten op hun ontwikkelingspad.

Allemaal vragen die als je er op let enorm veel vertellen over

Juf Ella

Ook is het waarnemen van het sociale gedragen heel boeiend om te zien. Hoe is de groepsdynamiek, wie reageert op wie en hoe. Welke positie neemt het kind in binnen de groep, hoe beweegt het zich binnen de groep, hoe wordt er samen gewerkt. Wie toont initiatief, wie volgt, wie helpt, wie ziet alles wat er mis gaat of goed gaat, wie trekt zich terug, wie durft in de schijnwerpers te staan enz.


29

Jaarfeesten belicht

Michaël, St Maarten, St Nicolaas, Advent Een deel van de jaarfeesten schenkt aandacht aan religieuze thema’s. Voor een ander deel geven de jaarfeesten ritme en samenhang met de seizoenpatronen in de natuur: van afsterven en weer tot leven komen, licht en duisternis. Ze zijn als een ademende, ritmische beweging door het jaar heen en tillen je als het ware boven het alledaagse uit.

Michaël Wanneer de herfst begonnen is, vieren we op 29 september het feest van aartsengel l. Hoewel het feest van Michaël in de vroege herfst wordt gevierd, behoort deze feestdag toch met die van Sint Maarten en Sint-Nicolaas tot de drie feesten, die ertoe bijdragen kinderen op het kerstfeest voor te bereiden. In de zomer heeft de aarde al haar levenskrachten volledig uitgeademd. Wij zijn uit ons “geestelijk huis” gegaan (vakantie). Dan krijgen de negatieve krachten (de draak, de oude slang, die ook duivel en satan wordt genoemd en die de wereld verleidt) kans om bezit te nemen van “ons huis”. Het feest is het zinnebeeld dat de mens met zijn bewustzijn wakker moet zijn om het kwaad in de wereld te doorzien en te bevechten. Het Michaël feest is een feest van moed, van doorzetten en van standhouden. De kinderen worden uitgedaagd met spelletjes waarvoor moed en doorzettingsvermogen nodig zijn. Uiteindelijk verslaan ze de ‘draak’ zoals Sint Michaël met een zwaard de draak versloeg. Sedert de middeleeuwen, toen de ridders zich inzetten voor de verbreiding van het christendom, is de legende van Joris bekend. Zonder angst trok de ridder Joris erop uit om tegen de draak te vechten. Hij overwon het monster met zijn lans en bevrijdde daardoor de koningsdochter, die aan de draak opgeofferd zou worden. Met deze daad verricht Joris op aarde, wat Michaël in de hemel verrichtte. Joris geeft ons het beeld van de moed die nodig is om gemeenheid, lafheid, egoïsme en onwaarheid te overwinnen.

Sint Maarten Martinus werd geboren in Hongarije in het jaar 316. Volgens een legende is de oorsprong van het feest van Sint- Maarten dat Martinus als Romeins legioensoldaat een bedelaar zag zitten in het donker bij een kampvuurtje. Martinus, hoog te paard gezeten, zag dat de bedelaar bijna naakt was en het koud had. Daarom sneed hij met zijn zwaard zijn eigen mantel in twee stukken en gaf de bedelaar de helft. In de nacht verscheen in een droom tot drie keer toe Christus aan hem als bedelaar, die de mantelhelft droeg. En sprak: ‘Wat gij aan die bedelaar hebt gedaan, hebt gij aan mij gedaan.’ Hierop besloot Martinus zijn leven aan God te wijden. Hij verliet het leger en stichtte later een klooster in Tours in Frankrijk. Op 80 jarige leeftijd sterft hij en hij wordt op 11 november begraven. Die datum wordt zijn feestdag. Bij de katholieken was 11 november vroeger ook het begin van de veertig dagen durende vastentijd vòòr Driekoningen. 30

Als de kinderen aan de deur komen, spelen zij de bedelaar. De lampion symboliseert het kampvuurtje waaraan de bedelaar zich probeerde te warmen, toen Sint- Maarten hem een deel van zijn mantel gaf. Vroeger werd de lampion gemaakt door een suikerbiet uit te hollen, er uitsnijdingen in te maken en er een brandend kaarsje in te plaatsen. Tegenwoordig gebruikt men een pompoen. Sint Maarten helpt ons op de drempel tussen licht en donker, in de schemering, een medemens voor elkaar te zijn. Hij leeft ons voor om ons hart, ons ‘midden’ te verzorgen. Oog te hebben voor de nood van een medemens en te delen van onze eigen (innerlijke) rijkdom. Moed, trouw, een medemens zijn, jezelf ‘overtreffen’, iets offeren, delen, je hart volgen: onderwerpen ook om, naar aanleiding van een verhaal, met oudere kinderen eens over in gesprek te gaan. Gedachten, vragen, antwoorden over de thema’s van dit jaarfeest kunnen ons begeleiden op de weg naar binnen, ze leren je iets over jezelf; verbinding met je eigen kern.

Sint Nicolaas Dit is het feest van de schenkende Goedheiligman, het feest van geven en ontvangen, in een sfeer van blijde verwondering, vreugde, geheimen en geheimzinnigheid. Het gaat om de onvoorwaardelijke liefde van Sint Nicolaas voor alle kinderen, waarop alle kinderen zonder restricties kunnen vertrouwen. Sint Nicolaas, de grote heilige, die alle kinderen iets brengt. Rijdend op zijn witte paard, over de daken. Terwijl Piet door de schoorsteen kijkt of iedereen goed zijn best doet (de schoorsteen, de open verbinding met de hemel), en iets in onze schoen doet, om ons aan te moedigen, of met humor ons ergens op te wijzen. Een prachtig beeld geeft dit Hollandse feest, hoe aan onze moed, om geheel opnieuw te beginnen, tegemoet gekomen wordt met hemelse gaven; om ons zo te sterken in ons voornemen.

Advent De Adventstijd is de periode van voorbereiding op de komst van het Kerstkind. Vroeger begon dit op 11 november, nu begint het op de vierde zondag voor Kerst. De adventskaars wordt aangestoken: het voorteken van het grote, stralende licht, dat geboren wordt in de midwinternacht. Er wordt uiterlijk vorm gegeven aan de vier weken met een adventskrans van groene takken met daarop vier kaarsen. Vanaf de eerste Adventzondag komen de kinderen, ouders en leerkrachten een stille, donkere school binnen slechts verlicht door kaarsjes. Er staat een kerstboom, maar nog zonder versiering en kaarsen. Er is een Adventstuin gemaakt: een spiraal op de grond gemaakt van zand, waarin appeltjes liggen met een kaarsje erin. Elk kind mag het weggetje door de spiraal afleggen en een appeltje met een kaarsje pakken en vervolgens het kaarsje aansteken bij de grote kaars in het midden. De weg, die afgelegd wordt de door spiraal staat symbool voor onze innerlijke weg tot het beleven van kerstmis. Overdag valt het buitenlicht gedempt de klassen binnen door de sterrengordijnen, die de ramen gedeeltelijk bedekken.


www.demeiboom.nu Hammarskjöldstraat 230a, 2131 VN Hoofddorp 023 562 31 46, [email protected]

Schooljaar Nummer 1 - Herfst Enthousiasme. Verwondering. Advertenties. die daar in geïntresseerd is?

Recommend Documents