Scholingsproject voor werkende kinderen in Guatemala.
Nieuwsbrief nummer 8 Eerder dan de bedoeling was, ontvangt u deze nieuwsbrief vanuit Guatemala. Begin september jl. schreven we dat u in december de nieuwsbrief nummer 8 kon verwachten, maar er is op dit moment zoveel te vertellen, dat wij u nu al willen informeren. Gedurende ons verblijf in Guatemala hebben we veel activiteiten ondernomen. Daarover vertellen we in deze brief. Op 6 december a.s. reizen we naar Nederland, om half februari 2013 weer terug te gaan naar Guatemala.
Nadenken over de toekomst: brainstormen!
We schreven al eerder dat we het plan hebben opgevat om met ‘onze’ school te praten over de toekomst. Deze brainstormsessie hebben we op maandagmorgen 5 november jl. gehouden. Uitgenodigd waren de beleidsbepalers van Ceipa (de Guatemalteekse stichting die het onderwijs verzorgt), de schoolcoördinator en diverse leerkrachten en ook Josan Barneveld, een Nederlandse vrouw die de coördinatie heeft van een soortgelijke school van Ceipa in Salcajá. We hebben van 9 tot 13 uur intensief vergaderd waarbij we deze keer gemakshalve een tolk, de Belgische Melissa Wiams, hebben ingeschakeld. Er waren 11 onderwerpen die de aandacht kregen en elk onderwerp werd ingeleid door middel van een stelling. Eén van de onderwerpen was dat de overheid moet zorgen dat er regulier onderwijs komt voor elk kind, elke jongere. En dat kinderarbeid niet mogelijk moet zijn. Onze vraag was of Ceipa aan dit onderwerp werkt en zo ja, hoe dat gebeurt. Een ander onderwerp was dat Ceipa nu al moet nadenken over de situatie wanneer ons project eind 2014 stopt. En ook of Ceipa zich ervan bewust is, dat alle hulp vanuit het buitenland op een zeker moment kan worden beëindigd. Weer een ander thema: school, ouders en overheid moeten samenwerken om kinderen na het basisonderwijs (met de naam: Primaria) zoveel mogelijk te laten doorleren (het Basico, dat 3 jaar duurt). Het bleek dat hierbij geldgebrek bij de ouders een grote rol speelt. Afgesproken is dat een voorstel wordt voorbereid om dit probleem met middelen uit Nederland op te lossen. Ook is een voorstel in de maak om een sociaal fonds op te richten. Uit dit fonds kunnen buitensporige uitgaven voor de kinderen worden betaald. Schrijnend is dat soms de medische en andere zorg de kinderen wordt onthouden omdat de ouders geen geld hebben. Vanuit de gedachte: ‘ouders helpen ouders’ wordt geprobeerd via een fonds hierin verandering in te brengen. Aan het eind van de sessie was unaniem de mening dat dit overleg in een behoefte voorzag .
Evaluatie van het jaar 2012.
We hebben daarna in een ander overleg met elkaar teruggekeken op het jaar 2012, het schooljaar in Guatemala dat half november jl. is geëindigd. Voor wat betreft de financiën hebben we de in 2012 overgemaakte gelden getoetst aan de bestedingen. De in maart 2012 aangeschafte zaken zijn gecontroleerd aan de hand van een overzicht en tevens aan de hand van de facturen. We durven te stellen dat het gedoneerde geld uit Nederland doelmatig en correct is besteed. Tijdens dit overleg hebben we soms kritisch naar elkaar gekeken. En dat moet ook (kunnen). Het schooljaar 2012 is in januari gestart met 105 kinderen, terwijl er half november jl. hooguit 90 waren. Het verschil van 15 komt grotendeels omdat kinderen halverwege het schooljaar alsnog afhaakten. Dat is jammer. Dit feit was ons echter niet gemeld en dit moet dus volgend jaar anders. We vinden dit belangrijk omdat het aantal kinderen direct invloed heeft op de kosten van de voeding. De dagelijkse maaltijd voor alle kinderen en het gebruik van vitamines bij sommige kinderen, is geslaagd te noemen. De voedingsdeskundige, Cindy Mazariegos, heeft aan de hand van meet- en weeggegevens vastgesteld dat kinderen fitter en gezonder zijn geworden. De leerkrachten merken daar het gevolg van: betere prestaties in de klas! Ook het tandartsbezoek was, na instemming van de ouders, succesvol. Doordat er oudermiddagen zijn gehouden, waarbij Cindy diverse onderwerpen aan de orde stelde, is de betrokkenheid van de ouders groter geworden. Ouders merken op dat de school een betere uitstraling heeft. De conclusie is dat het schooljaar 2012 in alle opzichten goed verlopen is.
Diploma-uitreiking.
Op vrijdag 16 november jl. hebben we de diploma-uitreiking meegemaakt. In totaal 35 leerlingen van ‘onze’ Minervaschool hebben na 6 jaar onderwijs een diploma ontvangen tijdens een feestelijke samenkomst die 3 uur duurde. Veel tradities in Guatemala (zoals het binnendragen van de vlag, het zingen van het volkslied en het onder de vlag doorlopen) vormen een onderdeel van zo’n bijeenkomst. En evenzo de sprekers die uitvoerig hun verhaal deden. Zo iets is voor ons een aparte ervaring. Een ervaring die dus alles te maken heeft met de cultuur in Guatemala. Ook opvallend is dat diverse moeders het woord voerden om de school, de leerkrachten en ons te bedanken. Wij geven die dank graag aan onze donateurs door. Een ander opmerkelijk feit is dat veel kinderen nu al wisten dat ze volgend jaar gaan doorleren in het Basico. Maar of dit ook werkelijkheid wordt, is de vraag .
Voorbereidingen voor het schooljaar 2013.
Het terugkijken op het jaar 2012, betekent meteen ook plannen maken voor 2013. Er zijn zaken die voor verbetering vatbaar zijn en die zijn voor 2013 afgesproken. Op dit moment verwacht de schoolleiding dat 120 kinderen de school zullen gaan bezoeken. Begin januari 2012 ging het nog om 105 kinderen. Cindy Mazariegos zal haar werk als voedseldeskundige voortzetten en daar zijn we blij mee.
Ook de bereidster van de maaltijden, Lorena, blijft haar ‘kookkunsten vertonen’. Verder zal in januari 2013 een sociaal werker in dienst komen, die met de kinderen praat en vooral ook met hun ouders. De kosten hiervan komen voor rekening van ons project. Wanneer u hierna het stukje over de armoede leest, zult u begrijpen dat deze ‘trabajador social’ (de Spaanse benaming van deze man/vrouw) een belangrijke rol moet vervullen. Verder is er een aantal zaken in de school die vervangen en verbeterd moeten worden. Als voorbeeld de toiletvoorziening. Cindy hamert er bij de kinderen en bij hun ouders op om de hygiëne in acht te nemen. Niet-werkende toiletpotten en lekkende zeep-dispensers in school, zijn dan geen goede voorbeelden voor de kinderen. In datzelfde verband is ons gevraagd om de aanschaf van schoonmaakspullen te betalen. Gelet op de aangevoerde argumenten hebben we hiermee ingestemd en hebben we het bedrag vastgesteld.
Overige contacten.
Contacten leggen en onderhouden is erg belangrijk in Guatemala. De valkuil is dat een contact meteen iets moet opleveren. Maar dat duurt meestal wel even……. Op woensdagavond 24 oktober jl. hebben we met de predikant en drie diakenen van de Bethelkerk gesproken, de kerk die we op zondag bezoeken. Dit voornemen zat al langer in de pen, maar een ervaring met trieste armoede, zie hierna, was voor ons een extra impuls om dit gesprek aan te gaan. We hebben ons voorgesteld en verteld wat we in de stad Quetzaltenango doen. Men was niet op de hoogte, maar er was veel waardering voor ons initiatief. We hebben gesteld dat ook de Bethelkerk een taak heeft in de armoedebestrijding en die stelling werd beaamd. Het bleek evenwel dat er vanuit de kerk al tal van andere projecten lopen. Niettemin was men bereid om samen met ons verder te denken hoe deze hulp concreet kan worden gemaakt. Daartoe maken we begin volgend jaar een conceptplan dat met de kerk besproken gaat worden. Tot tweemaal toe hadden we een afspraak met de burgemeester van de stad Quetzaltenango, waarin onze school staat. We wilden ons graag voorstellen en hem (de heer Mito Barrientos) over ons project vertellen. Maar helaas, de cultuur in Guatemala is anders dan wij gewend zijn. Om na een lange tijd van wachten te horen te krijgen, dat de burgemeester –bij nader inzien- geen tijd voor ons heeft, is toch wel even slikken. Maar we blijven het proberen en we proberen hem voor ons vertrek nog te spreken te krijgen. Nederlanders zijn toch volhouders……?
Armoede: ongelooflijk, maar waar……..
In oktober jl. hebben Renje en Frans de directrice van de school, Anabela Vincente, vergezeld tijdens haar bezoek aan de ouders thuis. Anabela doet met regelmaat dergelijke bezoeken om met ouders te praten over hun kind(eren). Terzijde: Amy en Rien hebben in mei jl. een dergelijke bezoekronde meebeleefd. Op een morgen zijn er bezoeken gebracht bij 7 gezinnen. Later bleek het om gezinnen te gaan die bijzonder arm zijn. We vertellen iets over het eerste en het laatste bezoek en we zeggen nu alvast dat we na afloop geschokt en onthutst waren. Wat een armoede…. Van een huis is geen sprake: 4 hoekpalen met daarom heen golfplaten gespijkerd. Ook het dak was van golfplaten. De deuren zijn van aan elkaar vast getimmerde en gebonden planken, met
hooguit 2 scharnieren, maar geen sloten. Geen beton of tegels op de vloer, wel aangestampte aarde. Een hemelwaterafvoer is er niet. Ongedierte heeft vrij spel om ‘in en uit te lopen’. Tafels en stoelen waren er niet, tijdens het bezoek zaten we op de bedden. De kookplaats en het toilet waren buiten. Een doucheruimte ontbrak. Het terrein is niet afgepaald, waardoor de straathonden vrij spel hebben. Er is één ruimte om te leven, te eten en te slapen. Hier en daar wat kasten, in elkaar geknutseld van afvalhout, om wat spulletje op te bergen. Voor een gezin bestaande uit 9 personen, waren 3 bedden beschikbaar. Tot onze verbazing bleek later dat deze ‘huizen’ wel een adres kenden. Bij het eerste bezoek ging het om een moeder met 9 kinderen (twee ervan zitten op onze school). Haar man had haar verlaten en woonde nu bij een andere vrouw. De inkomsten van de vrouw bestond uit het bakken en verkopen van tortilla’s. Maar onlangs waren haar pannen gestolen……Ze wist niet hoe het nu verder moest (en wij op dat moment ook niet). Later bood iemand uit Nederland aan nieuwe pannen voor deze vrouw te betalen. Dat is gebeurd en nu kan ze weer bakken en verkopen. Het tweede bezoek was nog triester: vader en moeder zijn beide overleden en de oudste dochter van 17 jaar (zij zit op onze school) is verantwoordelijk voor de overige kinderen. Oma moet een oogje in het zeil houden, maar is vaak uit beeld. Anabela gaf deze dochter een standje, want het jongste kind was vies, vuil en niet goed aangekleed. Na afloop van het bezoek hebben we wat spulletjes gekocht voor dit ‘gezin’, waaronder een blikje sap voor de jongste. We hebben nog nooit een kind zo blij gezien…. Samengevat: wat een armoede en wat een triestheid. Over de overige 5 bezoeken zwijgen we maar. Het bestrijden van de armoede hoort niet bij ons project. En evenmin tot het werk dat Ceipa doet. Maar het laat ons niet los. We vestigen onze hoop op de sociaal werker die vanaf 2013 aan de slag gaat. En ook op de mogelijkheid dat de Bethelkerk, wellicht samen met ons, hiermee aan de slag wil gaan. Het verbaast u niet dat we juist dit punt onder de aandacht van de burgemeester willen brengen. Daarom doen we een 3e poging om met hem in contact te komen .
Financiën.
Zoals gebruikelijk houden wij u op de hoogte van de stand van zaken. De boekhouding is bijgewerkt tot eind september 2012. Omdat we op dit moment alle vier in Guatemala zijn kunnen we niet helemaal up-to-date zijn. Dagelijks controleren wij de inkomsten op onze bankrekening, maar het bijwerken van de boekhouding gebeurt weer als we terug in Nederland zijn. Over september 2012 kunnen we melden dat we bijna € 1.000 aan donaties ontvingen en € 140 aan verkoop goederen. Naast de contractueel afgesproken bijdrage in het najaar hebben we ook een extra voorschot van € 1.250 overgemaakt voor voeding. Meer leerlingen betekent meer monden om te voeden. Hoewel onze kas nog niet leeg is, hebben we in 2013 extra geld nodig voor twee specifieke zaken. De eerste is voor de voeding van het groeiend aantal leerlingen. Wanneer het aantal
leerlingen van 120 in januari a.s. gehaald wordt, moet het voedingsbudget met 20% groeien. De tweede zaak is het probleem van kinderen die hun opleiding willen vervolgen in het Basico (zie boven), maar dat niet kunnen omdat de ouders geen geld hebben. In Guatemala is de regel: geen geld, geen (vervolg)onderwijs. Nu is er wel een systeem van een soort studiebeurs. Maar dit wordt zeer beperkt toegepast. Wij hebben Ceipa toegezegd, te zullen bekijken of in Nederland geld gevonden kan worden waardoor meer jongeren een studiebeurs krijgen en dus kunnen doorleren. Het gaat om een bedrag van € 10 per maand per jongere. Afgerond globaal € 120 per jaar per jongere, waarbij gevraagd wordt deze toezegging 3 jaar gestand te doen. Het Basico duurt immers 3 jaar. Wilt u erover nadenken of u misschien een dergelijke jongere financieel wilt ‘adopteren’? Het doorleren, betekent later meer kansen op werk! Er is nog een ander punt te vertellen. Een lezer van onze nieuwsbrieven jubileerde op zijn werk. Zijn werkgever hanteert een regeling waarbij de jubilaris een goed doel mag noemen, die vervolgens door de werkgever gedoneerd wordt met een bedrag. We ontvingen op die manier € 150 voor ons project. Prachtig en we zijn er erg blij mee! Naast geld ontvangen we soms ook andere nuttige zaken. Zo kregen we onlangs twee laptops aangeboden, die gebruikt gaan worden op de school. Op dit moment wordt er nog geen computeronderwijs gegeven, en dat gaat hopelijk snel vernaderen. De gever wordt bedankt voor deze bijdrage. Wordt er in uw bedrijf, organisatie e.d. overwogen om de traditionele kerstattentie te vervangen door aan een goed doel een bedrag te schenken? Wij hebben er geen bezwaar tegen wanneer u het project “Niños Contentos” als een goed doel naar voren brengt. Wij geven daartoe graag alle benodigde informatie aan bedrijven, organisaties e.d. En, zoals u weet, we zijn ANBI-gecertificeerd. De donatie is dus fiscaal aftrekbaar.
Tenslotte
We denken dat de volgende nieuwsbrief begin februari 2013 zal verschijnen. Het moment van verschijnen hangt ook van de ontwikkelingen op de Minerva-school in Guatemala af. We eindigen met een persoonlijke noot. Op woensdag 7 november jl. werd Guatemala getroffen door een aardbeving, de ergste sinds 1976 en met een sterkte van 7,4 op de schaal van Richter. Dit feit werd heel snel wereldnieuws. We hebben op die dag veel reacties, meeleven en vragen ontvangen en ook daarna nog. Dit alles heeft ons erg goed gedaan. Wij zijn gespaard gebleven en daar zijn we dankbaar voor. Ontvangt u de nieuwsbrieven liever niet meer, laat het ons weten. U kunt daarvoor het emailadres:
[email protected] gebruiken.
Guatemala / Quetzaltenango, 24 november 2012. Amy en Rien de Kievit Renje en Frans van Rij.
Het project “Niños Contentos” wordt uitgevoerd onder verantwoordelijkheid van de stichting “Corazón para los Niños” te Enschede; zie de website: www.cpln.nl en kies daarna het tabblad: Minerva-school. De initiatiefnemers van het project zijn de 4 hierboven genoemde personen. Zij betalen zelf de kosten van het reizen en van het verblijf in Guatemala. Het door u gedoneerde geld gaat dus volledig naar het project. Het bankrekeningnummer is: 58.17.22.663 ten name van CPLN – Niños Contentos. Het e-mailadres is:
[email protected] Wanneer u een typisch Guatemalteeks presentje wilt kopen, zie facebook: http://www.facebook.com/SussiesaandenIJssel
