Sander Kloet koud zo voelt het hier. kil ik weet niet waar het vandaan komt het is geen kou. het is angst. angst voor de wereld angst voor de dag van morgen bang dat we dingen vergeten bang dat we dingen mislopen bang dat we dingen achter ons laten dingen die ons eigenlijk altijd zouden moeten bijblijven laten we daarom herdenken, en niet vergeten nooit vergeten. Wat wij mensen kunnen doen
Elisha Mercelina Het zwarte meer Het meer waar ik vroeger altijd kwam Waar de zon altijd scheen Waar ik mijn rust en vrede vond Mijn wervelende blijdschap Werd toen een weerkaatsende leegte Een machteloze pijn Het werd het meer van duisternis van vlijmscherpe tranen Waar ik alles tegen kwam behalve wat ik nodig had. Alle duisternis die het meer omving Gaf mij eindeloze wanhoop en het meest pijnlijk verlies Als ik terug denk aan het meer van vroeger Hoor ik alleen maar geschreeuw het vallen van de tranen Als ik nu terug kom bij het meer drijft het licht de duisternis uit Langzaam begin ik weer te wennen aan het geluid van vrijheid De vertrouwde geur van mijzelf.
Devika Gillesse Licht Ze ligt op bed haar lampen zijn gedimd het is al acht uur geweest de gordijnen zijn gesloten Ze luistert naar wat er gebeurt op straat het is muisstil zelfs de vogels houden op ze ligt te wachten op haar slaap Haar broertje kruipt bij haar in bed hij vraagt wat gaan we morgen doen en ze denkt eerst maar eens zien of het dag wordt maar ze zegt dan spelen we met het licht
Lotte de Jonge Voor jou Bloemen schreeuwen Bomen krijsen Niets ooit meer hetzelfde Voor jou Ogen van steen Hard en emotieloos Een glimlach van glas Koud en breekbaar Tranen van toen Lieten een brandend spoor achter Met je blote voeten door het vuur Met je knieën door de zwarte sneeuw Niets ooit meer hetzelfde Voor jou
Paulien Sipma Zweven zonder zuurstof Bommen die fluisteren Als een ster die groeit Kleuren die je niet ziet De brug is kapot De deuren klapperen Een verlaten piano Een dorp vol geluid De wereld een supernova Zo koud Geen eten Bloembollen die opkomen Chocolade gevuld met vreugde De klok tikt weg Mensen in stilte
Isa Hamerlinck Het blijft maar komen Het is ons verteld, zoals de zee zo veelzijdig Goed of kwaad, hoe je het ook bekijkt Wij weten wat jij hebt gedaan Maar wat als, wat als wij daar hadden gezeten Hadden wij het dan ook zo gedaan Zoveel vragen voor je, maar het kan niet meer Ik kan ze niet meer stellen, het heeft nooit gekund Maar wat als, wat als het had gekund Had ik dat dan gedaan, had ik dat gewild Wat als mijn vragen beantwoord zouden zijn Zou ik dan teleurgesteld zijn, of juist niet Steeds meer vragen, ze blijven maar komen Net als de duinen maar blijven groeien
Amber Bontekoe Stilte Zeg niets Doe niets Ervaar en luister De stilte, zo vol van geluid Het geluid van jezelf Het geluid waarvan je niet weet dat het bestaat Omdat je het nog nooit hebt gehoord De stilte kijkt je recht in de ogen Loop niet weg blijf staan Het geeft niet als het je raakt Er is stilte omdat jij geen geluid maakt De stilte slaat een arm om je heen Neem de tijd om stil te staan bij dit moment Verleden Herinneren Herdenken Stilte
Joëlle Timmerman Rust De wereld slaapt Slapen kan ik niet Spokende gedachten Wat als Iedereen is rustig Rustig ben ik niet Wat als het weer gebeurt Nu niet de joden Maar de mens die anders is Ben ik dan anders Als je er naar vraagt Zeg ik niets Ik ben ondoordringbaar Zo emotioneel Niemand is goed genoeg Luister niet naar mij Ik wil vrede Vrede zo sterk Ik wil rust Rust zo fijn als de stilte op mijn plek
Hanne Postma Ik, ik sta nu hier, dit te vertellen. Mensen kijken mij aan. Spanning, ik doe het. ik begin. Mensen vragen aan mij. u heeft veel heftige dingen gezien, is het moeilijk, om erover te praten? heeft u veel verdriet? Ik antwoord, Stil, langzaam, maar zeker. Als ik vertel, zie ik alles weer voor me. wanhoop, frustratie, ik verloor mijn dierbaren, alles wat ik liefhad. Moeilijk? natuurlijk is het moeilijk. maar ik moet verder, verder met de rest van mijn leven. Ja, ik, ja, ik sta nu hier, stil, langzaam, maar zeker, dit te vertellen.
Dave Bührs In stilte overwonnen ‘Vader, wat gebeurt er toch?’ Het kind kruipt angstig weg, luistert de stilte af. In de schuilkelder tussen hen die ooit met rechte rug liepen door de straten, nu in diepe schaduw achtergelaten. ‘Moeder, de pijn laat niet meer los.’ Verwoestend gehuil en donderslagen dreunen door in iedere nachtmerrie, steeds weer badend in het zweet. ‘Vader, bestaat de mens nog wel?’ Maar toen zag het kind een deken voor de oude vrouw, bevende mensen omhelsd in een gemoedelijk strelen. De adem stokt niet langer en zal het ook vandaag niet begeven.
Hilde Sprengelmeijer Kinderliedje Vader schreeuwde moeder huilde ik lachte niet wetend wat oorlog was Vader vertrok moeder hield me vast ik was trots niet wetend wat soldaat was Moeder snikte een brief in haar hand ik huilde mee niet wetend wat gesneuveld was Moeder vertelde: nooit komt vader weer ik huilde echte tranen begrijpend wat oorlog was
Ana Pandurevic De twee minuten… Twee minuten staan wij stil, Twee minuten lang hoor je het geruis van de bomen. Waar denken wij dan aan? De angst dat er geen morgen is? De angst voor verlies? Twee minuten zitten je gedachten vol, Met vragen, verhalen en verzwijgende woorden. De stilte die er is raakt ons allen. Het voelt leeg, de mensen die er toen waren zijn er niet. Daarom staan wij twee minuten stil.
Romy Joziasse Afstand Ik zie ze kijken naar mij op de kast in de kamer Ze kunnen zeggen dat ze het gevoel delen maar ze doen het niet Ik kan wel zeggen hoe het voor mij voelt maar ze voelen het niet Mensen zeggen dat het verleden het verleden blijft bij mij niet Woorden blijven steken tranen stromen ze voelen het maar ook weer niet Ik zie ze kijken naar mij een foto vol verdriet Woorden blijven steken tranen stromen ze voelen het verdriet maar ook weer niet
Joy Schroevers Jij was een van de duizenden die zagen die hoorden die voelden die het meemaakten Jij was een van de duizenden Die hoop gaven in de duisternis Jij was een van de duizenden die vochten voor ons toen wij te bang waren Jij was een van de duizenden die gingen en niet meer terug kwamen en nog steeds ben jij een van de duizenden die wij herdenken.