Rotterdam Oost Band Nieuws

Rotterdam Oost Band Nieuws

De nieuwsbrief van het muziekkorps van het Leger des Heils korps Rotterdam Oost 4 december 2013

Rotterdam Oost Band Nieuws Beste lezers, Zo voor de drukke kerstperiode komt er nog een nieuwe versie van de nieuwsbrief. De redactie heeft dit keer veel te vertellen en heeft daarvoor aardig wat werk verzet. Dit keer een dubbeldikke versie met een reis door de tijd. Dat gaat dan over hele recente gebeurtenissen zoals het bezoek van Rochedale en het Najaarsfestival, maar William neemt u ook wat verder mee terug en wel naar 1905. In deze donkere dagen van het jaar, maar ook in de donkere zaken die om ons heen gebeuren is Kerst een prachtig lichtpunt. We vieren de geboorte van hem die tot ons de woorden sprak en nog steeds spreekt ”Ik ben het Licht der wereld; die Mij volgt, zal in de duisternis niet wandelen, maar zal het Licht des levens hebben.” (Joh. 8:12) Een prachtige tekst die in deze periode ons een opdracht meegeeft. We hebben in deze periode weer veel kansen om mensen te vertellen van dit Licht en mogen op die manier bijdragen aan het het verlichten van het leven van de mensen om ons heen. Laten we die kansen met elkaar gebruiken maar laten we in alle drukte vooral ook niet vergeten zelf stil te staan bij dit feest van Licht. Via deze plaats wil ik ook Kristine en Ismael feliciteren met de geboorte van hun dochtertje. Ook dat zijn mooie lichtpunten en zegeningen in een mensenleven. Ik wens u allen veel leesplezier. Michel Rosenquist

DISCovery KERST Natuurlijk of vanzelfsprekend moet er in deze editie van de ROBN die, zoals het ernaar uitziet als ik dit schrijf, tegen de kersttijd zal uitkomen, ook een kerst CD komen. Over het algemeen worden we bijna elk jaar bedolven onder een veelvoud van kerst CDs zo rond de gezelligste tijd van het jaar. Hetzij met religieuze muziek of met seculaire muziek, allerlei groepen proberen rond deze tijd een slaatje te slaan uit onze gevoelens m.b.t. het aan elkaar geven van de jaarlijkse presentjes.Het Leger des Heils zou het Leger des Heils niet zijn als ze hier niet op een positieve manier op in zouden springen. Zowel in Canada als in Amerika wordt er elk jaar, al zo`n tien jaar lang, een low budget CD uitgebracht met hierop diverse groepen, waaronder de natuurlijk zo bekende bands van onze organisatie. De oorspronkelijke bedoeling hiervan was om een leuke muzikale kerstkaart naar elkaar te sturen doch dit nobel streven is door zijn eigen succes al lang ingehaald. Het leuke en fijne aan deze CDs is dat er hier niet primair op kwaliteit wordt gelet maar dat ook groepen die minder vaak of wellicht nooit een CD maken, de kans krijgen zich op deze geluidsdragers te profileren. Vooral de Canadese variant is hier een goed voorbeeld van en hierdoor zijn er groepen en bands te beluisteren die je normaal gesproken anders nooit zou horen. Op de opname van dit jaar kun je luisteren naar o.a. de Canadian Staff Band, North York Temple Band, OCE Brass Quartet, Meadowlands Corps Band, St. John’s Temple Band, Mountain Citadel Band e.a. De Amerikaanse versie pakt het iets anders aan, en brengt elk jaar –vaak nieuwe- opnames van diverse Amerikaanse (territoriale en nationale) bands zoals de New York en Chicago Staff Bands, de Southern en Western Territorial Bands, de National Capital Band en wat samengestelde bands en/of ensembles. De vreemde eend in de bijt op deze CD is altijd de International Staff Band. Doch als geheel is het zeker weer een aanwinst in de kerst collectie. Wellicht heb je me er wel eens mee zien lopen, die CDs in de bekende kartonnen hoesjes, zonder uitzondering met fleurige opdruk. In de loop der jaren heeft er zich een hele schare van verzamelaars van deze kerst CDs geprofileerd en wordt er druk gezocht naar exemplaren om de verzameling compleet te maken. Ondanks dat het low-budget CDs zijn horen ze toch zeker in de categorie ‘must-haves’. Repertoire van ‘A Christmas Interlude’ (de 2013 Canadese CD) 1. Fanfare Jubiloso 2. Chiming Bells 3. Singing with the Angels 4. The Message

of Christmas 5. I Wonder as I Wander 6. O Come All Ye Faithful 7. O Little Town of Bethlehem 8. Christmas Rose Medley 9. The First Noel 10. In the Bleak MidWinter 11. The Joy of Christmas 12. Joyous Carillon 13. Christmas Can Be Every Day for You 14. See Amid the Winter’s Snow 15. March from The Nutcracker 16. O Holy Night 17. Panis Angelicus 18. As With Gladness 19. Midnight Clear 20. Isaiah 9:2-7 21. Silent Night Repertoire van ‘Christmas in Brass 2013’ (de 2013 Amerikaanse CD) 1 Sounds Like Christmas 2 The Manger Scene 3 A Holly Waltz 4 Christmas Presence 5 Worthy is the Lamb 6 Great Day 7 Silent Night 8 Christmas Canon 9 The Bells of Christmas 10 Il est né 11 The Everlasting Light 12 Intrada on Regent Square 13 Bleak Mid-Winter 14 Wonderful Child 15 The Message of Christmas 16 Infant Holy 17 Immanuel! 18 Christmas Praise 19 Coventry Carol 20 Good King Wenceslas 21 Nowell 22 Still, still, still 23 The Proclamation of Christmas AMSTERDAM STAFF BAND CD – LIVE FROM CANADA De derde CD die ik toch nog even wil benoemen in DISCovery is (alweer) een nieuwe CD van de Amsterdam Staff Band. Hoewel al enige weken ‘op de markt’, is het toch de moeite waard om hier even aandacht aan te schenken. De CD is opgenomen tijdens het tournee in Canada, afgelopen Mei. Gedurende vier concerten was de opname technici in de vorm van Ted Marshall (die ook regelmatig de Melbourne Staff Band, New York Staff Band, Canadian Staff Band en vele andere groepen opneemt) in uitstekende handen, wat een hele mooie opname opleverde. Met een repertoire dat veel mensen zal aanspreken, en ik noem alleen al ‘Divine Communion’, zal deze opname bij iedereen in de smaak vallen. Voor u, als echte 010-lezers, is het wellicht interessant om te zien dat onze kapelmeester, Michel Rosenquist, een prachtige solo speelt. Hij doet hier waar hij goed in is; met een ongelooflijke beheersing mensen laten genieten van de kunst van het euphonium spelen. In het bijzonder zijn controle in de hogere regionen kent zijn gelijke niet. LIVE FROM CANADA (2013) 1. The Golden Pen – Wilfred Heaton 2. Flow Gently, Sweet Afton – Paul Sharman 3. Hallelujah – Cohen arr. Olaf Ritman Flugelhorn Soloist: Menno van der Woude 4. Divine Communion – Arthur Gullidge 5. Lament from Stabat Mater – Jenkins arr Wainwright Euphonium Soloist: Michel Rosenquist 6. They shall come from the East – Kevin Larsson 7. In my life, Lord, be glorified – Kevin Metcalf 8. Songs of the morning (Mvt 1) – Eric Ball 9. Time to be holy– Paul Sharman 10.

March of the hours – Emil Söderström 11. Escape Velocity – Martin Cordner 12. All my days and all my hours – Olaf Ritman 13. At the edge of time – Ray SteadmanAllen • Allegro Moderato • Andante Espressivo • Allegro Vivace 14. Gently down the stream of time – Kenneth Downie 15. Amsterdam Festival March – Norman Bearcroft Over AT THE EDGE OF TIME, het grote werk op deze CD: Dit werk werd in 1982 geschreven in opdracht van de Camberwell Citadel Band uit Australië. Deze band gebruikte het werk voor haar concertreis door de Verenigde Staten en Groot Brittannië. ‘At The Edge Of Time’ bestaat uit drie aparte naamloze delen waarbij in klank verschillende aspecten worden uitgebeeld van de Christelijke hoop op de terugkeer van Jezus, zoals voorspeld in het Bijbelboek Openbaringen. In deel 1 (Allegro Moderato) varieert de componist tussen het koraal St. Magnus en een pompeuze mars. Een ironisch contrast. De volgende twee delen zijn veel soberder van stijl en zijn uitdagender voor de luisteraar (en de muzikant). In deel 2 (Andante Espressivo) komt het kinderkoraal ‘When He Cometh’ tevoorschijn als een aandoenlijk klaaglied, maar met hoop voor de toekomst. Een meer apocalyptische sfeer overheerst in deel 3 (Allegro Vivace). De muziek wordt gekenmerkt door heftige contrasten, sterke disharmonie en schijnbare chaos. Er ontstaat weer enige rust wanneer de melodie ‘Zulu Air’ doorklinkt te midden van sinistere chromatische figuren. De muziek stopt plotseling en de melodie ‘Turner’ wordt ingezet als een aarzelende bekentenis. Hierna wordt de muziek weer meer complex (At The Edge Of Time) totdat het St. Magnus koraal zachtjes terugkeert. Het slot is triomfantelijk maar sluit niet daadwerkelijk af. De terugkeer van Jezus wordt nog steeds verwacht. Zoals altijd heb ik weer geprobeerd het kort te houden, maar mocht je nog wakker zijn als je met waarschijnlijk moeie ogen deze zin hebben bereikt, dan mijn verontschuldigingen!

Agenda 09/12/2013 - Laatste muziekrepetitie 15/12/2013 - Kerstfeest voor gehandicapten 17/12/2013 - Kerstfeest MCR 18/12/2013 - Kerstfeest MCR 20/12/2013 - Kerst Lijnbaan 21/12/2013 - Kerst Bergse Dorpsstraat 22/12/2013 - Buurt Kerst Gala 23/12/2013 - Kerst verkoop SK met ROB 24/12/2013 - Kerstnachtdienst (20.00 uur en 22.30 uur)

Het favourite stuk van Roel Gankema Het is al weer enige tijd geleden dat ik werd benaderd om mijn gedachten aan het papier toe te vertrouwen met betrekking tot een muziekstuk. Niet zomaar een muziekstuk, maar iets wat mij aanspreekt. Ik hoor sommige van jullie al denken. De kerstperiode komt er weer aan. Roel en kerst, dat kan maar één ding betekenen. Hij kan het maar over één lied schrijven. Dus het zal wel gaan over “Stille ……”. Helaas ik moet jullie teleurstellen. Als ik nu schrijf over “my favourite” dan doet dat mij nadenken en beland ik van Stille Nac….. (wees niet bang, ik zal de titel niet volledig opschrijven) maar kwam ik terecht in een stille periode. Ik heb mijn grote vriend (ik ken hem al een jaar of 45) gevraagd in ons muziekkorps of hij wat achtergrondinformatie voor mij had. Mijn dank aan hem (hij heeft een hekel dat ik zijn naam noem, dus Steef dat zal ik zeker niet doen) heb ik wat informatie mogen ontvangen. Ook heb ik internet geraadpleegd. Ik zal u zeggen dat ik wat daar ook wat achtergrondinformatie heb gevonden. Op het moment dat ik aan het schrijven ben heb ik de muziek van Divine Communion ingeschakeld. Met deze prachtige muziek ben ik de informatie aan het lezen van mijn grote vriend en ook van het internet. Ik zal u zeggen dat deze combinatie mij zeer diep raakt. Sterker nog, ik voel zo sterk de aanwezigheid van God. Het is net of Hij door middel van de muziek tegen mij spreekt. De regel die ik nu schrijf kon ik pas noteren nadat ik een tijdje stil ben geweest. Wat wonderlijk dat God op Zijn tijd en op Zijn manier tot mensen spreekt. Ik heb een stilte moment beleefd en heb gebeden voor ons muziekkorps en voor jullie, voor mezelf. Jullie kennen me. Ik deel graag de momenten die mij zo aanspreken en mij raken. Misschien moet ik maar wat meer gaan schrijven om me nog bewuster te maken van de muziek die wij spelen. Maar goed. Overigens is hier geen sprake van een open sollicitatie. Dan het door mij gekozen muziekstuk. Velen van jullie zullen niet verbaast zijn. Nummer 1255 (General Series) – ‘Divine Communion’. Letterlijk vertaald Goddelijke Communie. Wij noemen dit prachtige muziekstuk Goddelijke gemeenschap. Misschien is het goed om wat meer de vertellen over de componist. Arthur Gullidge werd geboren in 1909 en was de

zoon van een mijnwerker. Arthur was een jongen die Jezus als zijn held zag. Later werd hij dirigent en componist. Zijn eerste werk werd gepubliceerd toen hij nog maar 17 jaar was! Hij heeft twee nationale en twee internationale wedstrijden gewonnen van muziek voor koperblazers (deze wedstrijden werden vroeger door het Internationaal Muziek Departement uitgeschreven voor deelnemers uit de hele wereld – Red.). Arthur was een tijdje kapelmeester van de Brunswick Citadel Band, één van Melbourne’s Leger des Heils muziekkorpsen. In de tweede wereld oorlog was hij de mening toegedaan dat hij zijn land Australië moest helpen verdedigen. Vanuit zijn geloof wilde hij dit doen maar dan wel op een non-combattant manier. Hij vond dit een manier om niet in conflict te komen met zijn geloof. Pas na de oorlog werd duidelijk dat Arthur Gullidge door het oorlogsgeweld om het leven was gekomen. Terwijl hij op zee was met zijn bataljon werd het schip waarop hij zich bevond gebombardeerd. Met zijn kornuiten is Arthus Gullidge overleden. Pas enkele jaren na het overlijden van Arthur werd de score van Divine Communion gevonden. De motivatie waarom Arthur Gullidge dit prachtige muziekstuk heeft geschreven weten we niet. Wat ik wel weet dat Divine Communion door velen luisteraars wordt gewaardeerd. Velen zijn gezegend en geïnspireerd door deze bijdrage. Jammer dat wij niet de beweegredenen kennen waarom dit muziekstuk werd gecomponeerd. Aan de andere kant fantastisch en fijn dat zovelen geraakt zijn door dit muziekstuk. Als ik naar Divine Communion luister word ik ieder keer getroffen door de warme muziek en woorden. En geloof me als ik zeg dat ik er meerdere malen naar luister. Als we vervolgens naar de woorden kijken van enkele melodieën komen een aantal bekende liederen naar voren. Met name één lied wil ik er uitlichten en dan wel het tweede couplet: Alles wat van mij is, is Uw eigendom, Laat me uw licht verspreiden, ’t zuiverend licht rondom. O, dat men U in mij zal zien En ik met al wat ik heb u dien. De tekst is voor een aantal mensen wellicht wat oubollig. Misschien moeten we naar een wat hedendaagse en naar ons muziekkorps gerelateerde vertaling. Ik zal mijn best doen. Alles Vader willen wij door middel van ons muziekkorps voor u doen Wilt u ons muziekkorps helpen om voor anderen als Uw kinderen wat te kunnen betekenen

Vader gebruik ons om anderen te laten zien dat u er voor hen bent Wilt u ons nog meer gebruiken en ons daar bij helpen Ik ben geen dichter en ook niet een exacte vertaler van een lied. Dat wil ik ook niet zijn. Het is mijn stukje interpretatie van een lied. Divine Communion. Goddelijke gemeenschap. Fijn dat ik dit stukje mocht schrijven omdat het mij heeft gezegend. Ik bid dat mijn bedrage ook iets voor jullie mag betekenen.

Repertoire Sweet Chiming Christmas Bells We are the reason Jesus Ahatonhia Coventry Carol

Angels from Glory

While Sheperds Watched

When Children Rule the World The Pilgrims Prayer

The Lord bless thee and keep thee We saw love

Leden Bandraad voorzitter Michel Rosenquist E-mail: [email protected] secretaris en notulist Angela Buizer E-mail: [email protected] PR en donateurs Roel Gankema E-mail: [email protected] communicatie Dieuwertje Mulders E-mail: [email protected] algemeen lid Carl Rosenquist E-mail: [email protected] Steef Klepke jr. E-mail: [email protected] Wim Spek E-mail: [email protected]

Contact ROB Twitter RdamOostBand ROB Facebook Rotterdam Oost Band ROB mail [email protected] ROB website http://www.rotterdamoostband.nl

Even voorstellen...

Hoera! Een dochter!

Mij is gevraagd om een stukje over mijzelf te schrijven voor deze uitgave.

Donderdag 14 november 2013 zijn Ismael en Kristine Maulany ouders geworden van een dochter: Vivienne Evangeline Maulany. We wensen de kersverse ouders heel veel liefde, geluk en gezondheid!

Zoals de meesten van u inmiddels weten ben ik Claudia Koerts. Ik ben geboren en getogen in Arnhem. Ik heb 3 kinderen; Karsten, Esmée en Sanne. En zoals veel mensen inmiddels weten, ben ik nog niet zolang geleden gescheiden. Ik werk als verpleegkundige in het ziekenhuis. 26 Jaar geleden (ik was toen 9 jaar oud) kwam ik voor het eerst in het Leger des Heils in Arnhem. Een vriendinnetje van school (dochter van officieren) vroeg of ik zin had om een keer mee te gaan. Ik vond het direct erg leuk en ging al snel meedraaien met allerlei activiteiten, zoals jeugdmuziek, musical, tamboerijngroep en een aantal jaren later ook in de zangbrigade. Mijn ouders waren helemaal niet blij met mijn keuze en hebben er nooit achter gestaan, maar ik ben erg dankbaar dat ik ondanks alles toch de keus heb gemaakt voor God en mijn geestelijk thuis in het Leger heb gevonden. In september 2002 ben ik mee gaan zingen met het Amsterdam Stafkoor en dat heb ik 11 jaar gedaan. Het is geweldig om met zo’n groep onderweg te zijn en de mogelijkheid te krijgen om je stem te gebruiken tot eer van God. Afgelopen september ben ik officieel gestopt omdat ik het ook niet goed meer kon combineren met mijn huidige situatie. Muziek heeft altijd een belangrijke plek in mijn leven gehad. Ik vind het zelf altijd erg lastig om dingen uit te drukken in woorden en gebruik erg graag muziek om die te laten spreken en uitdrukking te geven aan de dingen die ik voel en beleef in mijn geloof. Afgelopen jaar is geen gemakkelijk jaar geweest en ben ik erg aan het zoeken geweest hoe ik verder wil, ook wat mijn geestelijk thuis betreft. Korps Arnhem voelde logisch gezien niet meer als een fijne plek, maar ik wilde wel graag weer naar het Leger. Ik ben in een ander korps wezen kijken, maar voelde me daar niet heel erg thuis en wist op een bepaald punt niet zo goed of ik nog wel naar het Leger wilde gaan. Totdat ik een keer mee ging naar RotterdamOost. Ik werd hartelijk ontvangen en voelde me welkom. Inmiddels bezoek ik sinds een paar maanden regelmatig de samenkomst en zal ik overgeschreven worden. Het is fijn om de mogelijkheid te krijgen om nu de repetities te bezoeken als ik in Rotterdam ben. Op dit moment zijn er nog een aantal zaken die spelen, waardoor ik nog niet wekelijks aanwezig kan zijn, maar hoop dat ik mij over een niet al te lange tijd, volledig in kan zetten. Claudia Koerts

Bezoek Rochedale Op 1 november was het dan “eindelijk” zover. Na maandenlange voorbereiding kwam de ferry aan in het Europoort gebied met aan boord de leden van de Rochdale Citadel Band. Het ontvangst comité, in de persoon van Carl en Steef, stonden onze gasten op te wachten op deze vroege vrijdagochtend. Steef zou het weekend fungeren als tourleider, een rol, wat naar bleek, hem op het lijf geschreven is. Er werd koers gezet naar het hoge noorden. Na aankomst in Leeuwarden werd er een rondleiding door de stad gegeven omdat het openluchtconcert was afgelast vanwege het slechte weer en s’avonds was er een concert. En het was daar een volle bak. Na een goede nachtrust was de route weer naar het zuiden gericht, natuurlijk naar Rotterdam Oost. In de ochtenduren werd door een aantal ROB leden al voorbereidingen getroffen voor een goede ontvangst en in de bovenzaal was de ruimte al ingericht voor de gezamenlijke lunch. Het keukenteam, onder de bezielende leiding van Gonnie Gankema, was al enige tijd druk bezig. Om klokke twaalf kwam de bus de straat inrijden. Op zo’n afstand is het knap om zo scherp op tijd aan te komen. Er waren zelfs bandleden die de tourleider ervan verdachten dat hij de bus tot twaalf uur om de hoek heeft laten wachten.. Er waren ook bandleden die dachten dat Steef op een achternamiddag zijn rijbewijs voor touringcar had gehaald. Na wat uitleg, dat ze aan de overzijde van de plas aan de verkeerde kant van de weg rijden, werd duidelijk dat Steef voorin zat als een soort TomTom. We werden hartelijk begroet en we gingen gezamenlijk naar boven voor de lunch. Het was duimen voor wat het weer betreft maar na de lunch waren de weergoden ons gunstig gezind en kon de RCB vertrekken naar het Alexandrium

voor een openlucht. Daar mochten er heel wat mensen bereikt worden met de Boodschap. Niet alleen door de muziek maar ook door diegene die contact zochten met toehoorders. Na een uur buitenspelen kwam de RCB terug naar de zaal. Alle benodigde instrumenten werden uitgeladen en ook de wok wat later een grote gong bleek te zijn. Alles kreeg zijn plaats en er werd een korte soundcheck gedaan. Het maatschappelijk centrum was bereid gevonden om de maaltijd te verzorgen. En die was in een woord geweldig. Het was een wonder dat er s’avonds nog muziek uit de band kwam. Om 19:30 waren er geen plaatsen meer vrij in de zaal en begon de RCB aan hun concert. Enkele hoogtepunten waren: The Kingdom Truimphant, Written in Red, Glorifico Aeternum, de xylofoon solo van James Kershaw (Rondo Alla Turca) en de vocale bijdrage van Angela Holt. Het was een fijne avond en de bandleden gingen naar hun gastgezinnen of naar het hotel. In de ochtendsamenkomst konden we ook luisteren naar twee getuigenissen van de leden van de RCB. De preek werd verzorgd door Lt. Kol. Ivor Telfer. Voor mijzelf was het een bijzonder moment dat toen zr. Kamphuis naar de gang werd gebracht, omdat ze onwel was geworden, hij een kort gebed uitsprak voor haar zo midden in zijn toespraak. Na de lunch hadden we goede hoop op een openlucht op de Beurstrappen. Echter het spoelde op een dusdanige manier dat er geen discussie was over het wel of niet doorgaan van de openlucht. Het moment van afscheid was gekomen en de tourleider ging met de bandleden naar het centrum om tussen de buien door wat te shoppen. We zien uit naar het bezoek van de ROB aan Rochdale over 18 maanden. Alvast een beetje sparen of een goede sponsor zoeken. Geef alvast een muziekstuk door aan Michel wat je graag tijdens ons bezoek aan Rochdale zou willen spelen. We moeten Michel hierin ook niet alleen laten tobben. Wim Spek

Rara.. Wie oh wie zijn deze twee ROB-leden?

Reis door de tijd door William Sprokkereef

Het is zaterdagmiddag. Onder de Heilssoldaten heerste een opgewekte stemming. Ensign Palstra en Kapitein Govaars waren druk bezig met wat decoraties, terwijl de vrouwelijke Officieren en enkele andere zusters druk bezig waren met de thee. Snel zou het muziekkorps van Chalk Farm arriveren om zijn reis door Nederland hier te beginnen. Grote scharen mensen zochten een plaatsje aan de stationsweg en ook vulden de straten zich langzamerhand met een zeer groot aantal belangstellenden en nieuwsgierigen. “Daar stoomt de trein binnen. Halleluja!” hoorde men Commandant Estil zeggen en spoedig begroette Luitenant-Kolonel Govaars de mensen en stapten ook de muzikanten in hun prachtige uniformen uit. In een oogwenk was de stoet opgesteld en nam de mars een aanvang. Heerlijk klonken de tonen van het muziekkorps. De schare werd steeds groter, het gedrang was erg groot, zo erg, dat een fietser er de dupe van werd en met fiets en al te water raakte.

Het muziekkorps van Chalk Farm in Onvermoeid speelde het muziekkorps, de Nederland ene straat na de andere doortrekkend, totdat ze bij het huis van de waarnemende De eerste muziekkorpsen die een burgemeester, de heer Rost, waren tournee maakten door Nederland waren aangekomen. Daar stopte het muziekkorps de Household Troops Band (1891), de en speelde op een uitstekende wijze International Staff Band (1892, 1903 en het “Wien Neerlands bloed.” Na nog een 1905) en het Belgische Stafmuziekkorps korte mars gemaakt te hebben, bereikten (1896). In 1905 was de Chalk Farm Band zij de Poelestraat, waar de mars tot een het eerste muziekkorps dat aan een korps einde kwam. Wat een drukte was er op de verbonden was, die een tournee maakte Vismarkt, de een haastte zich nog meer door Nederland. dan de ander om een kaart te kopen en al snel is de zaal stampvol. Het muziekkorps was al jaren het grootste muziekkorps van het Leger des Heils De Nieuwe Provinciale Groningse Courant en behoorde tot korps Chalk Farm, in schreef: “Wij hebben dit muziekkorps het Noordwesten van Londen. Het was met zijn 48 leden gehoord en met groot het eerste muziekkorps dat een stel genoegen. Inderdaad, dit muziekkorps saxofoons, es- en bes trompetten bezat. Londense werklieden-musici heeft het zeer In 1902 maakte het muziekkorps een ver in de kunst der muziek gebracht. De 10-daagse reis door Schotland, legde instrumenten mogen zich laten zien, vooral daarbij een afstand van bijna 2000 mijl af de es- en bestrompetten, zomede de dure en bezocht achtereenvolgens Aberdeen, saxofoons. In het muziekkorps heerst grote Montrose, Brechin, Arbroath, Peth, orde en toch weer die vrijheid, die men zo Dundee, Edinbugh, Rothesay, Greenock graag in een muziekkorps waarneemt. en Glasgow. In augustus 1903 bezocht het Men behoeft niet te informeren of er een muziekkorps het westen van Engeland en onderlinge kameraadschappelijke geest had op de 11-daagse reis veel successen heerst, dat kan men ieder ogenblik geboekt. De steden die toen bezocht waarnemen, men gaat broederlijk werden waren Penzance, Falmouth, en ongedwongen met elkaar om. De Plymouth, Devonport, Torqauy, Paignton, Bandmaster, de heer A.W. Punchard, een Newton Abbot, Feignmouth, Exeter, jong en sympathiek figuur, voert de troep Weston-Super-Mare en Bristol. aan en leidt deze door de grote muzikale moeilijkheden met de grootste accuratesse Zaterdag 5 en zondag 6 augustus 1905 – en gemakkelijkheid heen. De directeur Vlissingen en Groningen: heeft zijn muzikanten “aan de stok.” Op zaterdagochtend 5 augustus 1905 Opgewekt wordt het programma afgewerkt, kwam het muziekkorps aan in Vlissingen het geheel van de muziekstukken klinkt als en vertrok daar vandaan met de trein een klok. Voor goede afwisseling wordt naar Groningen. Met toestemming van de gezorgd, want af en toe zingt het hele burgemeester zou het muziekkorps van muziekkorps, of een dubbel kwartet uit het het station naar de Legerzaal marcheren, muziekkorps, Engelse liederen. Het vlugge op de zoete tonen van Legermuziek. tempo van refreinen, gaf de Groningers Marcheren was in die tijd verboden en aanleiding om te lachen. Het was of de toestemming werd met hoge uitzondering Engelsen dit begrepen. De handige leider verleend. van de muziekavond verzocht daarop het

gehoor een Engels versje te zingen, het werd een keer gerepeteerd en daar ging het. Dat deed de Engelsen goed, die daarop ook spoedig de Hollandse tekst van een lied uit het Leger des Heils te pakken hadden.Keurig werd het saxofoonsextet “Jezus en de kinderen” uitgevoerd, of het zangstuk “Welke weg denkt hij in te slaan, mijn broeder?” Later zong men in het “Just without the city wall,” zo treffend van het Lam dat geslacht is voor onze zonden en waardig is te ontvangen alle lof, eer en aanbidding. In de liederen van vele naties, in het Amerikaanse, in het Noorse, in het Franse, in het Belgische volkslied, kwam het volle orkest tot zijn recht, in het Zweedse de trombone solo, in het Duitse het saxofoonkwartet, en in het Nederlandse volkslied kwam de euphoniumsolo mooi uit. Vooral in de zangen van Holland, werd het kroningslied uitmuntend gespeeld. Ze brengen deze mannen hun vakantie door, zo tracht men door gebed, muziek en zang mee te werken om het reddingswerk van het Leger des Heils tot meer voltooiing te brengen.` De heiligingssamenkomst ´s zondagsmorgen was ook erg druk bezocht. Nu was de hoofdzaak niet de muziek, maar het groot maken van onze gezegende Verlosser. (zie voor vervolg pagina 6)

Bezetting ROB kapelmeester Michel Rosenquist solo cornet Steef Klepke jr. Daniël Rosenquist Robert Wolf Johan Weijers eerste cornet Charlotte Gankema Noëlla Outhuijse Dirk Mulder tweede cornet Sam Koerts Renate van Bruchem Trees van Bruchem flugelhorn Deborah Wolf solo hoorn Roel Gankema Gerard Verroen eerste hoorn Angela Buizer Claudia Koerts tweede hoorn Antoinette Faassen

eerste baritone Erik Maan Dieuwertje Mulders tweede baritone Melody Klepke Jannie Faassen euphonium Carl Rosenquist eerste trombone Edwin Outhuijse Kristine Maulany Marvin van Vessem tweede trombone Wil van Vliet Colinda Outhuijse Wim van der Boor bastrombone Ewout Maan es bas Aad van Bruchem Ismael Maulany Hans Buizer bes bas Maarten Slingerland Wim Spek slagwerk Linda Rosenquist William Sprokkereef

foto: Paola Klepke

Het Najaarsfestival en de NJB Op zaterdag 26 oktober vond in Apeldoorn weer het Najaarsfestival plaats, dit jaar was het thema 'hoe zout ben jij?. Hoe zout smaak jij en smaken wij wel 'zout' genoeg naar God? Naast onder andere de nationale muziekgroepen van het Leger des Heils, de Amsterdam Staff Band en de Amsterdam Staff Songsters, waren de speciale gasten Emma en Nik Pears uit Engeland. Ook werd tijdens het slotevenement de Nationale Jeugdbrassband van het Leger des Heils geïnstalleerd. Op marsmuziek van de Amsterdam Staff Band, onder leiding van Maurice Cooper, kwamen de 33 bandleden van achter in de zaal het podium opgelopen. Na de overhandiging van een eigen vlag ontving ik van commissioner Hans van Vliet mijn aanstelling als muzikaal leider van deze band. Na twee werken door de Nationale Jeugdbrassband (NJB) zèlf bracht de NJB tot besluit nog samen met de Amsterdam Staff Band (ASB) het werk 'They Shall Come from the East' ten gehore met flugelsolisten Deborah Gankema (NJB) en Menno van de Woude (ASB). De jongeren van deze band zullen maandelijks ergens in het land bijeen en door middel van muziek mensen een 'voorproefje' te kunnen geven van hoe fijn het is wanneer je naar God smaakt; bepaald niet zoutloos!

(vervolg pagina 5) Enkele muzikanten gaven hun getuigenis en ook hadden de bezoekers het genoegen Brigadier Bond te horen, die naar aanleiding van Paulus’ brief aan de Efezen sprak. De geest was, en dat gold voor alle samenkomsten, voortreffelijk en de belangstelling werd voortdurend groter. De toehoorders van de zaterdagavond en zondagochtend hebben de beste reclame gemaakt. De zaal was weer stampvol in de samenkomst op zondagmiddag. Het muziekkorps gaf een prachtig concert, het overtrof hetgeen men reeds gehoord had. De nummers die grote indruk maakten waren het saxofoon-sextet, de cornetsolo van de Kapelmeester en tegen het einde “The echoes of the congress.” De toeloop voor de avondsamenkomst was groter dan in de vorige samenkomsten. De politie moest bij de deur orde houden, anders was deze door de menigte ingedrongen. Het ene na het andere groepje werd toegelaten en zo stroomde de zaal in een ogenblik vol. Helaas moesten veel mensen door gebrek aan een plekje teruggezonden worden. Stafkapitein Visser had het ontzettend druk, maar het was voor hem wel een aangename drukte. De regelingen waren uitstekend. Al snel klonken de tonen van de muziek en het was alsof iedereen nog eens echt wilde genieten in deze laatste samenkomst. Vijf zielen zochten die avond vrede aan de voet van het kruis. Maandag 7 augustus 1905 Leeuwarden: Aan het station in Groningen bevonden zich een groot aantal Soldaten en vrienden, waaronder ook de vele gastheren voor onze makkers, die zich,

hoewel zij zich slechts door gebaren met de muzikanten konden onderhouden, die het met hun Hollands nog niet veel verder hadden gebracht, toch tot hen voelden aangetrokken.Na een spoorritje van ongeveer dertig minuten arriveerden de muzikanten in Leeuwarden. Al voor het station bereikt was, hoorden zij de mensen langs de spoorlijn roepen: “Daar zijn ze!” De verwachting was zeer gespannen, hetgeen ook bleek toen de trein het station binnenreed, waar honderden in en buiten het station het muziekkorps verwelkomden en hen vergezelden naar de zaal van het korps, waar een flinke maaltijd was voorbereid en waarvoor de Kapiteins Kolkman alle inspanning hadden geleverd. Tot grote teleurstelling, zowel van de korpsleden als van de muzikanten, meende de overheid van Leeuwarden dat het beter was om geen mars door de stad te houden. Overal hoorde men, hoe de mensen er hun spijt over uitdrukten, dat het muziekkorps deze vrijheid niet gegeven was. Dat de grote zaal van de Harmonie goed gevuld zou zijn, vernamen de muzikanten al bij aankomst. Bijna 1.000 kaarten waren al vooruit verkocht. Hoewel de verwachting zo groot was, bleek de werkelijkheid dit nog ver te overtreffen. Honderden en nog eens honderden verdrongen zich bij de ingang om nog een plekje te kunnen krijgen en zij ondervonden dat, ook al gaan er veel mensen in het gebouw, ook dit gebouw te klein kon zijn en moest men teleurgesteld zonder plekje weer naar huis. De heldere, zuivere tonen van de muziek die door deze hoge en brede zaal wondermooi klonken, maakten dat het publiek genoot en zich telkens met een herhalend applaus van zich lieten horen. In de zaal zaten een aantal heren die op muzikaal gebied bijzonder ontwikkeld waren en die geen woorden konden vinden om hun bewondering uit te drukken over wat zij hoorden. De volgende morgen liet een vooraanstaand bewoner van Leeuwarden het muziekkorps dankzeggen voor de heerlijke avond die hij had gehad en hij wilde er nog verder over worden ingelicht. Onder de samenkomst werd ook nog bekend gemaakt dat er nog een aantal logies nodig waren en onmiddellijk waren een aantal vrienden bereid om een aantal Engelse makkers te herbergen. Dinsdag 8 augustus 1905 - Meppel: In Meppel hoefde dit niet gevraagd te worden. Kapiteine Both had daar Ds. v.d. Hooft bezocht en hem met haar problemen om logies te vinden in kennis gesteld. De Dominee wist daar wel raad mee. In zijn kerkbode schreef hij een vriendelijk artikel en snel waren een aantal mensen in Meppel bereid om de muzikanten te laten logeren. Ds. v.d. Hooft was helaas afwezig, maar ook hij stelde zijn woning voor hen open.

In Meppel hadden de muzikanten ook weer een mars. De honderden bewonderaars werden er spoedig duizenden, en omstuwd door een groot aantal agenten, onder de leiding van de commissaris, marcheerden de muzikanten de hele stad door en brachten een serenade aan de waarnemende burgemeester, waarop de Kolonel en de Kapelmeester werden uitgenodigd om binnen te komen, waar het waarnemend hoofd van de gemeente hen hartelijk ontving en zich enige ogenblikken met hen onderhield. Bij het afscheid nemen overhandigde hij ook een flinke gift, de ene helft voor het muziekkorps, de andere voor het Leger des Heils korps in Meppel, een praktisch blijk van belangstelling. Gedurende dit onderhoud had het muziekkorps voor het huis een paar nummer ten gehore gebracht. Na de vriendelijke magistraat te hebben uitgewuifd, werd toen de mars naar de Legerzaal voortgezet. Dat de klaargezette maaltijd na al die drukte een gunstig onthaal vond, hoeft geen betoog. De gasten deden de tafel alle eer aan. Ook hier was een groot gedeelte van de plaatskaarten al uitverkocht en dus natuurlijk de zaal lang voor de aanvang al propvol. In de daarnaast gelegen tuin bevonden zich honderden belangstellenden die geen toegang meer konden krijgen. De samenkomst liep weer als van een leien dakje. Iedereen genoot en God zegende. Het bezoek aan Meppel is werkelijk een succes geweest. De Nieuwe Meppeler Courant gaf een uitvoerig verslag. Het schreef o.a.: “Dinsdagmorgen kwart voor twaalf kwamen de Engelse Heilsmuzikanten hier van Leeuwarden aan en dadelijk begon men de tournee door de stad. Bij de waarnemende burgemeester, den heer M. de Hes, werd even halt gehouden tot het brengen van een heilsgroet aan de overheid, zoals bij het Leger te doen gebruikelijk is. De heer de Hes onderhield zich enige ogenblikken met de vriendelijke Kapelmeester Arthur William Punchard, wie verversingen werden aangeboden. Daarna trok de stoet onder grote toeloop naar de zaal van het Wapen van Meppel. ’s Avonds voor acht uur stroomde het publiek in grote getale naar de muziekuitvoering, die tot opluistering van de heilsdemonstratie werd gehouden. De vergadering werd bij afwezigheid van Commandant Estill, geleid door Luit.Kolonel G.J. Govaars, de welbeproefde, oudste van de getrouwe heilsveteranen, die reeds het zilveren jubileum van zelfverloochening in de dienst van het Heilsleger met grote eer mocht vieren. De heer Govaars begon met een kort overzicht te geven van het ontstaan en het doel van het Chalk Farm muziekkorps,

welke vereniging de jaarlijkse vakantie benut om in Engeland, Schotland, Ierland en nu in Nederland propagandatochten te ondernemen in dienst van het Leger. NA het zingen van een openingslied en het uitspreken van een gebed door een van de Officieren begon het eigenlijke concert.” Woensdag 9 augustus 1905 - Deventer, Stadsschouwburg Bij de aankomst van het Muziekkorps in Deventer zagen zij wederom een grote menigte mensen die snel aangroeide, vooral omdat de werklieden hun schaftuur hadden. De Stadsschouwburg was voor deze gelegenheid afgehuurd, een mooi groot gebouw. Het publiek genoot ook hier enorm, zowel van de muziek als van de zang. Vooral het door de muzikanten in het Hollands gezongen koor: “Wy haan steeds voort (bis) Wy haan steeds voort vor immer God zeekne ons Leker overal En houw ons trouw vor immer.” Onafgebroken aandacht en herhaald applaus. Ook hier hebben honderden door de muziek iets gehoord van het heerlijkheid van verlossing. Het Deventer Dagblad schreef: “De Schouwburgzaal was, ondanks de drukkend warme zomeravond, geheel gevuld met een aandachtig en belangstellend publiek. Belangstelling verdiende dit concert, dat een enigszins godsdienstig karakter droeg, dan ook in hoge mate. De ten gehore gebrachte muziek was werkelijk zeer voldoende, menigmaal hoort men in parken of buiten sociëteiten muziek van lager gehalte. En dan te weten, dat het allen werklieden zijn, die gisteren zo verdienstelijk gespeeld hebben! Mogen velen zicht door dit concert gedrongen voelen, het weldadig werk van het Leger des Heils krachtig te steunen.” Het Nieuwsblad voor Deventer gaf het volgende: “De kennismaking is ons bijzonder meegevallen. De muziek, die ten gehore werd gebracht, evenals de liederen, die de uitvoerders zongen, hadden meestal betrekking op het doel en streven van het humane leger en de vertolking deed dit doel en streven goed uitkomen. Het instrumentale gedeelte van de avond was wel het beste. Ofschoon voor deze kleine ruimte een muziekkorps van 50 personen veel te zwaar is, was toch de indruk, die de muziek maakte, uitstekend. Er werd getoond, dat het de musici, allen werklieden, met hun taak menens was en dat de leiding in uitstekende handen is. De nummers, die het gehele muziekkorps uitgevoerd, muntten uit door correct spel en grote harmonie. Wel het beste van

deze nummers beviel ons “The Soldier of The Salvation Army,” een nummer dat indruk maakt en waarvan de compositie uitstekend genoemd mag worden. Daverend applaus loonde telkens de spelers. Van de solo’s noemen we de trompetsolo van “niet de grootste onder ons,” zoals de speler werd genoemd. Hij bleek zijn instrument volkomen machtig te zijn, en ook mag hierbij met veel lof melding worden gemaakt van de pianobegeleiding.” Donderdag 10 augustus 1905 Nijmegen, de Harmonie Dat Nijmegen niet zou onderdoen voor andere plaatsen, bemerkten de muzikanten spoedig, ondanks dat de route en tijd van de mars niet bekend was gemaakt. Toen de mensen de Officieren zagen begaven ze zich direct naar het station. Duizenden en nog eens duizenden stonden langs de prachtige brede wegen opgesteld. Voor het huis van de Burgemeester en Commissaris werd een stuk gespeeld. Het publiek genoot enorm. Zoals tot nu toe in iedere stad, die door het muziekkorps bezocht werd, bleek ook in Nijmegen zeer veel vraag te zijn naar gereserveerde plaatsen. Op straat werden de muzikanten herhaaldelijk aangehouden door mensen die nog kaarten wilden. Lang voor de aanvang van de samenkomst was de zaal goed vol met een uitgelezen publiek, waaronder veel van de meest bekende en voornaamste mensen van de gemeente. Het publiek was weinig terughoudend en vanaf het eerste nummer begon men enthousiast te applaudisseren na elk nummer dat was uitgevoerd. Men waardeerde de muziek en zangnummers die ten gehore werden gegeven zeer. Dit bleek onder meer, toen door enige aanwezigen een flink bedrag beschikbaar werd gesteld, om de muzikanten, waarvoor nog geen logies was gevonden, in hotels onderdak te geven, terwijl anderen zich bereid verklaarden de overige logies te verschaffen. Nijmegen zal zou niet snel het bezoek van het muziekkorps vergeten. De provinciale Gelderlandsche en Nijmeegsche Courant schreef: “De Londense Chalk Farm Band heeft met haar concert de opgewekte verwachtingen niet teleurgesteld en de stampvolle zaal, op alle rangen dicht bezet, heeft dit door haar telkenmale daverend applaus wel bewezen. Inderdaad ontwikkelen deze arbeiders uit Londens noordwester kwartier, die gezamenlijk hun jaarlijkse vakantie tegelijk namen en deze besteden tot een reisje door ons schone Nederland, een muzikale kracht en een voortbrengingsvermogen van niet alledaagse kwaliteit. Het ruim vijftig man sterke muziekkorps in zijn donker rode uniformen en met zijn zo fraai uitziende nikkelen instrumenten is goed geschoold,

en staat bij de Kapelmeester A.W. Punchard onder blijkbaar deugdelijke leiding, nog daargelaten het enorme volume, dat deze musici ontwikkelen, is er in de overgangen, in het prachtig regelmatig aanzwellen en afnemen van de klanken, in de goed volgehouden tempo een muzikale ontwikkeling waar te nemen, welke voor liefhebbers, die in hun vrij uren moeten oefenen, buitengewoon is. De grote nummers van de avond waren de krachtige trombonesolo met een goed geslaagde nabootsing van een veldslag en de uitnemende cornetsolo van de Kapelmeester “Onward Christian Soldiers,” welke door het muziekkorps met goede climax tot een zeer indrukwekkend effect werd gebracht. Toen scheen er aan het gejuich bijna geen eind te komen, en of de leider van de samenkomst al wenkte en glimlachend dankte, men bleef doortrappelen en hield niet op voor men door een bisnummer was tevreden gesteld. Trouwens, de houding tegenover de vreemde gasten was zeer sympathiek van het begin af. Gejuich begroette hen bij hun binnenkomen en na elk nummer. En daarbuiten op straat stond een zeer groot buitenpubliek, dat met niet minder aandacht de duidelijk hoorbare klanken opving en blijkbaar evenzeer met genoegen luisterde naar de ernstige stemming, die uit deze demonstratie sprak.” Vrijdag 11 augustus 1905 - Amsterdam, Bellevue De zo zegevierend begonnen en voortgezette veldtocht van het Chalk Farm muziekkorps is gezegend voortgegaan. Vrijdagavond moesten in Bellevue honderden mensen worden teruggezonden. Het gebouw werd letterlijk belegerd. Het Algemeen Handelsblad schreef: “Het is al eens meer in deze kolommen gezegd en het trof ons gisteravond weer opnieuw. Alle werk van het Heilsleger is reeds daarom zo sympathiek, omdat er een liefde en toewijding van uitgaat, die aantrekt en bekoort. En die indruk zag zich versterkt, toen wij in de grote zaal van “Bellevue,” met honderden die haar ganselijk vinden, luisterden naar het Chalk Farm Muziekkorps, dat uit Londen overgekomen, de Heilsvrienden hier te lande getuigenis komt brengen van het machtige, dat door samenwerking in het Engelse Leger kon worden opgebouwd. Want niet de grote vraag van het geld bracht deze kapel tezamen, we hoorden uit de mond van de Commandant, die de musici bij ons inleidde, dat ieder lid van deze “band” werkt in een vak voor het dagelijks brood, maar meespeelt in het muziekkorps ter wille van de zaak, die hem lief is boven alles, de zaak van het Leger des Heils. En mocht nog iemand daaraan hebben getwijfeld, dan heeft het spel hem de waarheid gebracht.

We hoorden slechts enkele nummers, maar daarin lag van begin tot het eind de vertolking van hogere gevoelens. En dit nu bracht de hoorders onder merkbare bekoring. De musici speelden en zongen, en met de bekende melodieën stemde de stampvolle zaal in. Het was voor velen een avond van genot, een van grote indruk tevens. Wij voor ons verklaren tenminste graag, dat we in deze laatste bedoelde stemming weer terugkwamen in het gewoel van de straat, waar het contrast wel groot was met de wijding, die ons trof in de zojuist verlaten samenkomst in Bellevue.” Zaterdag 12 en zondag 13 augustus 1905 - Den Haag, Legerzaal Hofspui Zaterdag en zondag was het muziekkorps in Den Haag, waar onder leiding van Kolonel Govaars gezegende samenkomsten werden gehouden. Het spel en de getuigenissen van de Engelse muzikanten maakten een diepe indruk. ’s Middags en ’s avonds werden onder leiding van Stafkapitein Feenstra met de helft van de muzikanten ook samenkomsten in korps Den Haag 2 gehouden. De laatste vooral was wonderbaar. Zeven zielen kwamen tot God. Op het Hofspui kwamen uit de grote schare twee mannen naar voren, belijdende hun zonden. Maandag 14 augustus 1905 Middelburg, Schuttershof Met de trein, die omstreeks twaalf uur moest aankomen, maar de hele middag al enige vertraging had, kwam het muziekkorps aan, dat die avond in het “Schuttershof”zijn medewerking zou verlenen bij een samenkomst. De ruim 40 muzikanten waren in uniform gekleed, een rode met gele tressen afgezette tuniek, waarover een witte bandelier, een blauwe broek met rode bies en een witte pet met rode band en het insigne van het Leger. Aan het station werden zij opgewacht door een niet groot publiek, zeker omdat het uur van aankomst bij weinigen bekend was, maar toen het muziekkorps, vrolijke marsen spelende, een deel van de gemeente doortrok, nam het getal begeleiders langzaam toe en vormde ten slotte een talrijke menigte. Op de Grote Markt gaven de muzikanten het “Wien Neerlands bloed” ten gehoren. Het muziekkorps maakte een goede indruk en de muziek klonk in de straten zeer goed. De grote “Schuttershof” zaal was voor die avond zo goed als uitverkocht. De plaatselijke courant schreef: “Dat was gistermorgen twaalf uur een drukte en beweging aan het station. Een Engels muziekkorps van het Leger des Heils zou met de trein van half twaalf hier aankomen om hier een concert te geven en van het station af zou het muziekkorps met volle muziek door de stad trekken.

Honderden bewogen zich op de Stationsweg, in afwachting van de komst der vreemdelingen. De trein was veel te laat en het was reeds over twaalven toen het publiek de eerste tonen van de muziek vernam. Omstuwd door een steeds aangroeiende menigte trok de stoet naar het huis van de burgemeester. Daar werd het “Wien Neerlands bloed” geblazen en de burgemeester verscheen op de stoep. Hij sprak het muziekkorps in het Nederlands toe, wat door een officier van het Heilsleger in het Engels vertaald werd. Met een luid hoera werd deze toespraak beantwoord. Daarna trok het muziekkorps weer verder. Deze muzikale optocht was op de drukke marktdag een hele gebeurtenis. Het was de gewone vertoning: gearmde troepjes omringden de kapel en trokken vrolijk mee. ’s Middags gaf het muziekkorps in de “Prins van Oranje” een concert, dat zeer druk bezocht was. Tot in de tuin toe stonden de toehoorders. Het Chalk Farm muziekkorps is geheel samengesteld uit dilettanten en zonder overdrijving kan gezegd worden, dat het orkest totaal niet verraadt, dat het niet is samengesteld uit beroepsmusici. De samenklank is zeer goed, terwijl de verschillende partijen uitstekend bezet zijn, zoals bleek uit verschillende solo’s, kwintetten, enz. Vooral de trompetsolo door de jeugdige muzikant W. Punchard, broer van de Kapelmeester, voldeed zeer. Er zijn beroepsmusici, die van hem zouden kunnen leren. Het programma was heel aardig samengesteld. Verscheidene nummers waren composities van officieren en soldaten van het Leger des Heils. De instrumentatie was van het Muziek Departement van het Leger des Heils te Londen en die instrumentatie verdient ook alle waardering. Bijzonder de aandacht trok het nummer “Songs of Holland”, dat een fantasie was over verschillende Nederlandse liederen. De muzikanten zijn gekleed in een kleurig, net uniform en de instrumenten zijn verzilverd. Naar gewoonte van het Leger des Heils werd de samenkomst met gebed geopend en met dankzegging gesloten. Door een Engelse officier van het Leger werd een toespraak gehouden, die door een Nederlandse collega voor het publiek werd vertaald. In de zaal werden prentbriefkaarten te koop aangeboden van het muziekkorps, die druk gekocht werden. Om ongeveer half 4 was het concert geëindigd.”