Rotary Club Voorschoten-Leidschendam Jubileumboek 2012
1952
1992
2012
2
Inhoud Woord vooraf
Eric Kentie
5
Inleiding
Tjeert ten Wolde
7
60 jaar in vogelvlucht
Tjeert ten Wolde
9
New Generations Service De jeugdactiviteiten van de club
Popko Noordhoff
15
Community Service
Bert Hogendoorn
20
Vocational Service, in het hart van Rotary
Jan Maarten Vrij
29
International Service
Ruud Smitshuysen
35
Clubservice
Tjeert ten Wolde
41
Jaaroverzichten 1991 – 2012
Tjeert ten Wolde
45
Bijlagen 1. Ledenverloop 2. Bestuursfunctionarissen vanaf de oprichting 3. Lijst oud-leden 4. Ledenlijst 5. Colofon
3
81
4
Woord vooraf Voor u ligt een nieuw jubileumboek. Of beter gezegd, een nieuwe aanvulling op de voorgaande jubileumboeken. In de club was er bij aanvang van dit project even een moment waarop er een milde discussie ontstond of zo’n aanvulling in boekvorm nog wel van deze tijd is en daarmee nog wel nodig. Ook bij mij als, relatief, jongere Rotarian was daar meteen die primaire reactie; ‘dat hoeft toch niet, daar hebben we nou Internet voor’. En ja, op onze website staan onder de button geschiedenis de voorgaande publicaties; het 40 jarige jubileumboek in drie delen en het 50 jarige jubileumboek. Plus een drietal jubileumredes en ook nog eens een tiental jaaroverzichten. Maar tijdens de wekelijkse clubbijeenkomsten blijkt regelmatig dat onze onvolprezen website lang niet altijd de aandacht krijgt die zij, en de webmaster, verdient. Het is dan ook een prima initiatief van Tjeert ten Wolde geweest om zich als redacteur op dit project te gaan storten. Binnen afzienbare tijd kon hij het bestuur verrassen met een overzicht van wat er de afgelopen tien jaar heeft plaatsgevonden in onze club én daarbij leverde hij ook nog eens een beknopt overzicht van de 60 jaren dat de club nu bestaat. Hierdoor gunt dit jubileumboek ons een fraai kijkje in 60 jaar geschiedenis van Rotaryclub Voorschoten - Leidschendam. Daarbij hebben een aantal clubleden een zeer lezenswaardige bijdrage aan dit boek geleverd. Natuurlijk zal ook dit boek op de site beschikbaar komen. Toch is het van waarde om de inhoud ook letterlijk op schrift te stellen oftewel als boekwerk uit te geven. Het is toch heerlijk om door een boek te kunnen bladeren en terug te lezen wat er zoal in onze club is voorgevallen? Voor veel clubleden zal bij het doorlezen de historie weer herleven. Laten we er als club gezamenlijk voor zorgen dat er nog heel vele jaren aan toegevoegd kunnen gaan worden. En over tien jaar zullen we dan weer overwegen of er wel of niet een jubileumboek moet verschijnen. Als er ook dan weer leden zijn die hun tijd in het samenstellen van een jubileumboek willen steken dan komt het er naar mijn mening beslist. Grote waardering dus voor het werk van Tjeert en allen die hun medewerking hebben verleend aan het tot stand komen van dit jubileumboek. En in navolging van het voorwoord uit het voorgaande jubileumboek; We zijn als club reeds zestig jaar op weg, met een lach en soms een traan en beleven op onze eigen wijze met elkaar Rotary.
Eric Kentie
5
6
Inleiding Dit jubileumboek is een aanvulling op het jubileumboek dat in 1992 bij het 40-jarig bestaan van de club1) werd uitgegeven en beslaat dus vooral de periode 1992-2012. Om ook zonder het oude jubileumboek een indruk van de eerste 40 jaar te krijgen wordt in het artikel “60 jaar in vogelvlucht” een korte samenvatting van de gebeurtenissen gedurende deze periode gegeven. Ook bij het 50-jarig bestaan is een boek gemaakt, maar dit bevatte slechts een overzicht van de samenstelling van de besturen en de gegevens over het ledenverloop in de periode 19922002. Deze gegevens zijn in het huidige boek overgenomen en aangevuld met een inhoudelijk verslag. In het boek uit 1992 zijn vier persoonlijke verhalen van leden opgenomen. Nu is gekozen voor een verhaal over ieder van de vijf avenues, elk geschreven door een daarbij betrokken lid. In deze verhalen worden ook de ontwikkelingen in de eerste 40 jaar geschetst en worden bovendien in enkele gevallen gedachten over de toekomst uitgesproken. Na deze verhalen over de avenues volgen, net als in het boek van 1992, de jaaroverzichten, beginnend bij het clubjaar 1991-1992. Tot slot zijn er enkele bijlagen, waaronder een ledenlijst. Net als bij het boek van 1992 is de inhoud primair bestemd voor leden, andere Rotarians en oud-leden.
Tjeert ten Wolde (redacteur)
1)
Het boek van 1992 is in PDF-vorm voor iedereen beschikbaar op het openbare deel van de clubwebsite ( www.rotary.nl/voorschotenleidschendam , klik op de knop Geschiedenis).
7
8
- 60 jaar -
60 jaar in vogelvlucht door Tjeert ten Wolde
Charteruitreiking, 21 juni 1952. Links voorzitter Boss, rechts gouverneur Buss.
1952 - 1992
Eerste “Tripartite” (drielandenbijeenkomst) met de Rotaryclubs van Grays Thurrock en Iserlohn, in Nederland. 1961:Partners van clubleden richten de Innerwheel Club Voorschoten – Leidschendam op. 1962: Eerste “Halbwegstreffen” (Ontmoeting Halverwege) met RC Iserlohn. Deze vindt plaats in Schloss Raesveld bij Borken in Westfalen. Viering van het 10-jarig bestaan. 1974: De districtsgouverneur dringt aan op de vorming van een tweede club in de regio Voorschoten/Leidschendam. 1976: Discussies over de oprichting van een tweede club. Men besluit om dit voorlopig niet te doen. Gastspreker Frits Bolkestein houdt een inleiding over Ontwikkelingssamenwerking.
De belangrijkste gebeurtenissen in de eerste 40 jaar zijn, in chronologische volgorde: 1952: Op 5 mei 1952 start de club met 21 (mannelijke) leden. RC Voorburg is de sponsorclub. De eerste voorzitter is Arie Boss, dominee te Leidschendam. Hij neemt op 21 juni 1952 het charter in ontvangst uit handen van gouverneur Buss. Dat gebeurt tijdens een feestelijke rijstmaaltijd in het Marine Opkomst Centrum (MOC) te Voorschoten, waaraan ruim 350 personen deelnemen. De club wordt een “lunchclub” en komt wekelijks op dinsdag bijeen in De Gouden Leeuw te Voorschoten. 1954: Eerste contacten met RC Grays Thurrock (Engeland). 1959: Eerste contacten met RC Iserlohn (Duitsland).
9
- 60 jaar -
1992: Lustrum. Prins Bernhard op de renbaan Duindigt in gesprek met voorzitter Theo Boerkoel en clublid Rio Praaning.
1982: Yvonne Keuls spreekt over drugsproblemen bij jongeren. Tripartite in Berlijn. De club doet mee met 51 leden en partners. 1983: Deelname van twee dochters van clubleden aan het Summer Holiday Exchange Program in de V.S. 1984: Uitreiking van het Rotarycharter aan de dochterclub RC Duivenvoorde. Ons lid Arie Groot, die zich zeer voor de oprichting inspande, wordt erelid van de nieuwe club. “Tripartite” in Nederland voor de kinderen van de Rotaryclubs Grays Thurrock, Iserlohn en Voorschoten-Leidschendam. 1986: Gastspreker Dr. J. Roos houdt een inleiding over “Aids, een nieuwe ziekte”. 1987: Oprichting van de Stichting Community Service Voorschoten – Leidschendam. Omvangrijke fundraisingacties t.b.v. “Polio de wereld uit”. 1988: De club werkt mee aan de oprichting van een Probusclub. 1989: Mevrouw M. Rijntjes uit Voorschoten spreekt over haar ontwikkelingshulp in Mali en ontvangt voor dat doel een cheque van f 1.500 van de club. In de jaren hierna krijgt zij nog vele malen financiële steun van de club. 1992: Viering van het 40-jarig bestaan. De (korte) aanwezigheid van Prins Bernhard geeft hier extra glans aan. De club schenkt ter gelegenheid van het jubileum ruim f 30.000 aan goede doelen. Onder redactie van Jaap de Ruiter wordt een gedenkboek gemaakt.
De club besluit te veranderen van een middagclub in een avondclub. Als overgang zal vanaf 1 juli 1992 afwisselend ’s middags en ’s avonds worden bijeengekomen. De club besluit, ondanks verzet van ca. 40% van de leden, vrouwelijke leden te gaan werven.
Samenvatting 1952 - 1992 De periode van de eerste veertig jaar werd gekenmerkt door grote aandacht voor fellowship en veel participatie van de partners. Daarnaast waren de contacten met RC Grays Thurrock en RC Iserlohn erg belangrijk. De Tripartites en de Ontmoetingen Halverwege met deze clubs vonden vanaf het moment dat ze begonnen ieder jaar plaats. Binnen het domein van Vocational Service waren er veel beroepspraatjes, werd er goed gelet op classificaties en was er af en toe een bedrijfsbezoek. Gestimuleerd door “Polio de Wereld uit” begon Community Service vanaf 1985 een belangrijke rol te spelen. De internationale jeugdprogramma’s van Rotary waren nog slecht ontwikkeld en speelden dus ook voor onze club nauwelijks een rol. Het aantal leden groeide van 21 tot 53 (zie ook bijlage 1).
10
- 60 jaar Katja en Jaap werden beiden op 28 juni 2005 in een door onze club georganiseerde feestelijke bijeenkomst in hun functies geïnstalleerd. Zij vervulden die met verve en droegen daarmee zeer bij aan het prestige van de club.
1992 - 2012 Overeenkomstig het besluit dat aan het eind van het clubjaar 1991-1992 werd genomen begon de club in het daaropvolgende clubjaar aan de overgang naar een avondclub. Vijf jaar lang werd afwisselend ’s avonds en ’s middags bijeengekomen. Vanaf 1 juli 1997 werd dat definitief de avond.
Er werd in de periode na 1992 een aantal keren intensief gediscussieerd over de veroudering van de club. De eerste discussie over dit thema vond plaats in het clubjaar 2000-2001, onder leiding van voorzitter Jan Nieuwenhuis. De vraag kwam aan de orde of leden die niet meer actief zijn in hun beroep de club niet na enige tijd zouden moeten verlaten. Hoewel hierover geen besluiten werden genomen, leidde de discussie er wel toe dat meer dan tien oudere leden in de jaren erna de club verlieten. De discussie stimuleerde de oprichting van de Club van Past Rotarians Vlietstreek, waar veel van de genoemde oud-leden lid van werden. In het clubjaar 2008-2009 kwam de discussie over het onderwerp veroudering in een wat andere vorm opnieuw aan de orde, waarbij weer bleek dat de meningen verdeeld waren. De gemiddelde leeftijd van de clubleden was eind 2011 ruim 61 jaar. Dat is, voor zover ik mij herinner, ongeveer 2 jaar hoger dan eind jaren negentig.
Ook het tweede belangrijke besluit uit het clubjaar 1991–1992 (“vrouwen in de club”) werd uitgevoerd en op 17 januari 1995 werd Elly Hessel (protestantisme) als eerste vrouwelijk lid geïnstalleerd. In de jaren daarna volgden er meer. De club had op 31 december 2011 vier vrouwelijke leden (zie bijlage 4). Katja van der Klaauw (manuele therapie, lid geworden in 1998) was in het clubjaar 2005 – 2006 de eerste vrouwelijke voorzitter.
De fellowship in de club was gedurende het overgrote deel van de afgelopen 20 jaar uitstekend. Een (gebrekkige) indicator daarvoor is het feit dat er tussen 1992 en 2002 twaalf leden benoemd werden tot Paul Harris Fellow.
2006: Voorzitter Katja van der Klaauw installeert een nieuw lid (Nathalie Kool).
De instroom van nieuwe leden was gemiddeld ongeveer gelijk aan die van de eerste veertig jaar, maar de uitstroom was helaas belangrijk groter (zie bijlage 1). Dat resulteerde in een afname van het ledental tot 32, eind 2011. Desondanks is de club springlevend en is het activiteitenniveau minstens zo hoog als in de tijd dat de club meer dan 50 leden had.
De club had in het clubjaar 2005 – 2006 ook zijn eerste districtsgouverneur, Jaap Visser.
In 2002 werd het vijftigjarig bestaan gevierd. Er was een stijlvolle herdenkingsbijeenkomst in De Gouden Leeuw, waarbij voorzitter Popko Noordhoff een mooie rede hield. Voorts werd in theater Pepijn, onder regie van Gijs Reyns, de komische opera Eulalia uitgevoerd, gevolgd door een dinerdansant in hotel Des Indes. Aan een aantal goede doelen werd bovendien een aanzienlijk bedrag geschonken.
2005: Installatie van Jaap Visser als districtsgouverneur.
11
- 60 jaar -
2002: Lustrum. Opvoering van de komische opera “Eulalia”. Vlnr: Anneke van Katwijk, Lex van der Kooij en Gijs Reyns.
Een andere bijzondere gebeurtenis in 2002 was de organisatie van de districtsconferentie in Leidschendam, samen met RC Duivenvoorde. Het thema van die bijeenkomst was “Maatschappelijk verantwoord/duurzaam ondernemen”, een onderwerp dat zeer goed past in de avenue Vocational Service.
centraal stonden. Voorts werden er speciale trainingsbijeenkomsten op het gebied van vocational service georganiseerd en werkte de club mee aan de Rotaryprogramma’s Group Study Exchange (GSE), Rotary Youth Leadership Award (RYLA ) en JobRotary. In het artikel van Jan Maarten Vrij over Vocational Service is hier meer over te lezen. Er werd veel aan Community Service gedaan, al waren er ook clubjaren dat er weinig gebeurde. Dat betekent onder andere dat er op allerlei manieren geld werd ingezameld. Voorbeelden daarvan zijn een Surinaamse avond in 1996, een boeken- en platenbeurs in 1998, een Mexicaans diner in 1999, een concert in 2000, een tennistoernooi in 2003, een groot diner in 2009 en een gesponsorde marathon in 2011. Diverse keren werd bij deze fondsenwerving samengewerkt met RC Duivenvoorde en andere serviceclubs. In 2011 stond de club een aantal keren met een kraam op markten in Leidschendam, waarbij geld werd ingezameld voor End Polio Now en voor ShelterBox.
2007: GSE-groep naar Mississippi (VS). Maarten Schot (uiterst rechts) werd door de club gesponsord.
Vocational service kreeg ook op andere manieren aandacht. Net als in de eerste veertig jaar waren er veel beroepspraatjes en af en toe een bedrijfsbezoek. Nieuw was dat in enkele van de beroepspraatjes ethische dilemma’s
Naast de gelden die via acties werden verworven stortten de leden ieder jaar een bedrag op de rekening van de Stichting
12
- 60 jaar -
1999: Fondsenwervingdiner voor Stichting Parco en KWF Kankerbestrijding. Links voorzitter Gerard Lange, rechts Ton van Emmerik.
Community Service Voorschoten – Leidschendam. Voorbeelden van goede doelen die de club heeft gesteund zijn, naast End Polio Now en ShelterBox: • Kinderhuis Sanatan Dharm in Suriname • Een dorpsschool in Mali • KWF Kankerbestrijding • Verpleeghuis Prinsenhof in Leidschendam • De voedselbank in Voorschoten • Hospice Voorburg • Stichting Hulphond • De Voorschotense Dorpskerk Meer voorbeelden zijn in het verhaal van Bert Hogendoorn over Community Service te vinden.
2011: Voor ze vertrok naar Brazilië presenteerde outbound Sophie Schermer Voest zich in een clubbijeenkomst.
De activiteiten op het gebied van International Service omvatten vooral de contacten met RC Iserlohn en RC Grays Thurrock. Die contacten werden voornamelijk in stand gehouden via de jaarlijkse Tripartites van de drie clubs en de Ontmoetingen Halverwege met RC Iserlohn. De organisatie van deze gebeurtenissen (de Tripartite om de drie jaar, de Ontmoeting Halverwege om het jaar) vergde steeds een aanzienlijke inspanning, maar ook veel voldoening. Zie voor meer informatie het verhaal van Ruud Smitshuysen over International Service.
De club deed ook mee aan verschillende jeugdprogramma’s van Rotary. Zo werden vanaf 1992 elf jaarstudenten (de “outbounds”) uitgezonden naar Argentinië, Canada, de VS, Mexico en Brazilië en werden er drie ( de “inbounds”) ontvangen uit de VS, Brazilië en Argentinië. Voorts ontving de club in de zomer van 2006 gedurende een week een groep jongeren uit verschillende Europese landen. Zie voor meer informatie het artikel van Popko Noordhoff over New Generations Service.
13
- 60 jaar -
2010: Tripartite in Nederland. Feestelijke maaltijd in een strandtent te Wassenaar. Speeches van de Engelse en de Duitse voorzitters (Graeme Loveland en Reinhold Roels)
Andere jaarlijkse hoogtepunten waren, net als in de eerste veertig jaar, de partneravonden, de nieuwjaarsrecepties, het bezoek van de gouverneur en de firesides. Vanaf 2010 werden er bovendien regelmatig uitjes voor kleine groepen leden en partners georganiseerd. Dat gebeurde in de vorm van wandelingen, vaartochten en theaterbezoek. Meer daarover staat in het artikel van Tjeert ten Wolde over Clubservice.
maar waren wel minder intensief dan in de decennia vóór 1992. Met de andere serviceclubs in de regio en met de Probusclubs waren de contacten incidenteel. Nadat was meegewerkt aan de oprichting van de Club van Past Rotarians Vlietstreek bleef het contact daarmee beperkt tot enkele wederzijdse bezoeken van voorzitters. Tot slot mag de invloed van de digitalisering op het functioneren van de club niet onvermeld blijven. In 2000 was de beschikbaarheid van email zodanig dat kon worden overgegaan tot het rondzenden van het weekbericht in digitale vorm. In 2004 startte de club met een website. Deze werd steeds goed bijgehouden en bevat in 2012 zowel veel actuele als historische informatie, ook in het openbare deel. Het is het visitekaartje van de club.
Samenvatting 1992 -2012 De club ging verder op de koers die aan het eind van de vorige periode werd uitgezet, d.w.z. meer activiteiten op de naar buiten gerichte avenues, overgang naar een avondclub en vrouwelijke leden erbij. Dat alles gebeurde met een ledental dat eerst nog toenam maar vanaf 1995 geleidelijk aan verminderde tot ruim 30 eind 2011. Een dergelijk ledental is nog ruim voldoende om een actieve Rotaryclub te kunnen zijn en dat is onze club dan ook. Actief, met veel fellowship!
2009: Partneravond in De Kookerij in Noordwijkerhout. De deelnemers bereiden zelf een maaltijd. Vlnr: Piet Bregman, Herma Hagen, Gerard Jonk.
De club onderhield goede contacten met dochterclub RC Duivenvoorde, waarmee diverse keren werd samengewerkt in projecten. Ook de contacten met de Innerwheel Club Voorschoten–Leidschendam bleven bestaan,
14
- Jeugd -
New Generations Service door Popko Noordhoff
De jeugdactiviteiten van de club
2006: Summer Tour. Deelnemers en begeleiders poseren in Meijendel. Achteraan, met pet, jeugdcommissaris Jeroen Tolenaar
verwacht ik van de samenleving en wat mag de samenleving van mij verwachten?” en “Toekomst: leegte of vervulling?”. Naast deze voor ons jongeren plechtstatige onderwerpen werd echter ook ontspanning aangeboden, zoals een cabaretvoorstelling van Ivo de Wijs. Deze jeugdlanddagen werden druk bezocht door kinderen van Rotarians. De Rotaryclub Voorschoten - Leidschendam was in zijn beginjaren erg actief met het organiseren van activiteiten voor de kinderen van de eigen clubleden. Voor hen werden speciale activiteiten georganiseerd maar ook het betrekken van deze jeugd bij clubactiviteiten vond geregeld plaats. Dit was ook het gevolg van een sterke onderlinge band tussen de clubleden onderling, verklaarbaar door de meer kleinschalige samenleving in de jaren ’50 en ’60.
Op 28 april 2010 is door de wetgevende vergadering van Rotary International, de Council on Legislation, een voorstel aangenomen tot het instellen van een vijfde avenue waarbinnen alle jeugdprogramma’s worden gebundeld. Hiermee heeft een belangrijke doelstelling binnen de Rotary, het aspect jeugdactiviteiten, een status gekregen die hem toekomt . De jeugd heeft echter al lang binnen Rotary de nodige aandacht gehad. Zo was ik zelf als zoon van een Rotarian in 1960 uitgezonden naar Castleton (UK) waar een internationaal Rotarykamp georganiseerd was. Ik heb nadien nog lang contact gehad met een aantal deelnemers en bewaar aan die tijd nog steeds goede herinneringen. Het is vermeldenswaard dat ik in 1993 als jeugdcommissaris zelf een jongen naar Castleton heb kunnen uitzenden. In 1964 en 1966 heb ik Rotary Jeugd landdagen bijgewoond, grote manifestaties waar serieuze onderwerpen aan de orde kwamen zoals “Wat
Gaandeweg kregen de jeugdactiviteiten bij Rotary een steeds ruimer internationaal
15
- Jeugd karakter en deed ook onze club mee aan internationale uitwisselingen. In het kader van de Rotary Youth Exchange verbleef Jan Willem de Ruiter een jaar in Nieuw Zeeland. Over zijn verblijf aldaar, waar hij onder meer heeft gewerkt bij een zuivelbedrijf, een garage en een schapenfarm, doet hij in 1968 enthousiast verslag in de club. Ook Alexandra Cannegieter en Jolanda Hogendoorn, dochters van clubleden, gaan in 1984 naar het verre buitenland. In het kader van het Summer Holiday Program verblijven zij twee weken in de VS. Als tegenprestatie ontvangt de club een Amerikaans meisje uit Dayton. De VS waren in die tijd erg in trek als land van bestemming voor Nederlandse kinderen, hetgeen ook resulteerde in de ontvangst van veel Amerikaanse jongeren in Nederland.
kunnen een rondreis maken of er worden speciale kampen georganiseerd, zoals zeil- of sportkampen. Een nieuwe, vierde loot aan de stam van uitwisselingsprogramma’s is de New Generations Exchange (NGE), bedoeld voor jongeren tussen 18 en 25 jaar, terwijl de hiervoor genoemde programma’s bedoeld zijn voor jongeren tot 18 jaar. In district 1600 zal een pilot opgezet worden voor het NGE programma. Vanaf het midden van de jaren negentig kwam onze club goed op stoom en zond tot 2002 jaarlijks jongeren uit Voorschoten en omgeving naar het buitenland. De verantwoordelijke voor de jeugdactiviteiten in de club is de jeugdcommissaris met zijn commissie. Hij is de drijvende kracht achter al deze activiteiten. Deze functie brengt veel werk met zich mee, maar geeft ook veel voldoening. De bovenbeschreven jeugdactiviteiten vinden plaats in overleg met de regiojeugdcommissie onder leiding van de regiojeugdcommissaris. Deze commissie komt op gezette tijden bijeen, soms bij de jeugdcommissarissen thuis en zijn zowel nuttig als goed voor de onderlinge Rotarycontacten. Ook brengt het werk van de jeugdcommissaris met zich mee dat hij landelijke bijeenkomsten bezoekt waar outbounds worden uitgeluid en inbounds worden ingeluid. Ook deze bijeenkomsten leveren veel contacten op binnen en buiten Rotary.
1995: Afscheidspraatje van inbound Lori Haley uit de VS. Naast haar Bert Hogendoorn en Klaas Tiktak
Voor de duidelijkheid is het misschien goed om de verschillende uitwisselingsprogramma’s in het kort te beschrijven. Ten eerste de internationale jaaruitwisseling. Dit programma is het belangrijkste en meest omvattende uitwisselingsprogramma van Rotary. Binnen dit programma kun je als club jongeren uitzenden (naar een bepaald aantal landen) , de z.g. outbounds, maar ook jongeren ontvangen, de z.g. inbounds. Binnen dit programma bestaat een bepaalde wederkerigheid tussen het uitzenden en ontvangen van jongeren. Als tweede bestaat het Short Term Exchange Program (STEP), voorheen het Summer Holiday Program, een buitenlands verblijf van ongeveer 4 weken. De Europese Jeugduitwisseling, het derde programma, voorziet in kortere bezoeken aan een land in internationaal groepsverband van ongeveer 20 jongeren, gewoonlijk georganiseerd door twee hierin samenwerkende clubs. De jongeren
Terug naar onze club. Uit het bijgeleverde staatje (zie de tabellen aan het eind van dit artikel) wordt duidelijk dat wij veel meer jongeren hebben uitgezonden dan ontvangen. Dit is vooral het gevolg van het feit dat wij op regioniveau veel outbound kandidaten hebben voorgedragen van “goede kwaliteit” die in de meeste gevallen door de landelijke selectie kwamen. De goede ervaringen die wij met Ruben Brunsveld hadden, die in 1994/1995 in Argentinië verbleef, stimuleerde de club in het voortzetten van de uitzendingen. Ruben schreef op humoristische wijze leuke brieven naar de club over zijn verblijf in Argentinië die altijd met belangstelling werden gelezen. Het merendeel van onze outbounds, opvallend genoeg voornamelijk meisjes, heeft het erg naar hun zin gehad in de gastlanden. Ook opvallend is dat bijna alle gastlanden, zoals de
16
- Jeugd -
2011: Uitzwaaien van outbound Sophie Schermer Voest (knielend, tweede van rechts) op Schiphol. Hierbij waren ook een aantal clubleden.
VS, Argentinië, Brazilië, Mexico en Canada liggen op het westelijk halfrond.
2012 waarschijnlijk ook op deze wijze haar rentree maken.
Het is altijd een bijzondere gebeurtenis als een outbound vertrekt naar het uitgekozen land. Na kennismaking met de club, veelal met de ouders erbij, vindt het vertrek plaats op Schiphol, uitgezwaaid door familie, vrienden en Rotarians. Na meestal enthousiaste brieven komt vaak rond december de inzinking en de heimwee bij de outbound. In het voorjaar, waarin dikwijls de ouders en andere familieleden de outbound bezoeken, neemt de animo weer toe en worden de berichten naar de club meestal weer enthousiast. Echter, niet alles verloopt altijd even soepel. Soms klikt het niet tussen het jaarkind en de gastouders en moet Rotary ter plekke of vanuit Nederland ingrijpen. Na terugkeer in Nederland verschijnt hij of zij, gekleed in een Rotaryjasje behangen met souvenirs, weer in de club, een jaar ouder maar vooral een belangrijke ervaring rijker. Onze huidige outbound, Sophie Schermer Voest, die momenteel in Brazilië verblijft, zal medio
1996: Frederique Noordhoff (2e van links), in een Rotaryjasje met buttons, draagt de Nederlandse vlag bij de presentatie van de outbounds op een districtsconferentie in Canada.
17
- Jeugd -
2011: Verwelkoming van inbound Juanma Sanchéz (tweede van rechts) op Schiphol. Derde van links Monique Vreeburg (de eerste gastmoeder), rechts jeugdcommissaris Theo van der Steege. Achter de Rotaryvlag nog meer clubleden.
In juli 2006 heeft de club in samenwerking met een zusterclub een “Summertour” georganiseerd. In dat kader is onze club gedurende een week gastheer geweest van achttien jongeren uit achttien verschillende Europese landen. Hierbij is de omgeving bezocht, zoals Leiden, het Vredespaleis in Den Haag, werd een wandeling door Meijendel gemaakt en is op een stralende dag met een tweetal sloepen gevaren door het waterrijke gebied van onze provincie.
Nu iets over de inbounds. Hoewel het uitzenden van outbounds het nodige werk met zich meebrengt, vraagt vooral het ontvangen van inbounds veel inspanning van de jeugdcommissaris en zijn commissie. Vooral het vinden van gastouders, gewoonlijk drie, is voor de meeste Rotaryclubs een hele opgave. Verder moet er een geschikte school gevonden worden en andere zaken zoals een fiets, erg belangrijk in Nederland. Gelukkig heeft onze club met zijn inbounds geen wezenlijke problemen gehad. Dat het wel anders kan toont het volgende aan. In 1996 werd ik als jeugdcommissaris door Rotary Nederland benaderd vanwege mijn contacten binnen justitie om een dreigende uitzetting door de IND van een inbound in Groningen te voorkomen. Via de juiste contacten kon op het nippertje uitzetting van de jongen voorkomen worden.
De jeugduitwisselingsprogramma’s kunnen een enorme stimulans geven aan de fellowship binnen de club, vooral daar waar sprake is van een goede en initiatiefrijke jeugdcommissie zoals ook nu het geval is bij ons huidige jaarkind Juanma uit Argentinië. Alle leden van de club zijn gevraagd om iets met hem te ondernemen. Van deze activiteiten tot nu toe heeft hij al een leuke presentatie gegeven voor de club. Ten slotte mag zeker de grote inzet van de gastouders vermeld worden die onmisbaar is voor het welslagen van een uitwisselingsprogramma. Ik wil mijn verhaal niet besluiten zonder de jeugdcommissarissen of commissieleden te noemen die zich ingespannen hebben om de jeugd een gezicht te geven binnen onze club. Ik noem hierbij in het bijzonder de leden Henk de Bakker en Theo van der Steege en de oudleden Jeroen Tolenaar en Gerrit-Jan van Holst.
2011: Juanma met al zijn gastouders en twee van zijn “broertjes”en “zusjes”.
18
- Jeugd -
Bijlage Ontvangen en uitgezonden kinderen Internationale jaaruitwisseling: uitgezonden kinderen (de “outbounds”)
Jaar 1994-1995 1995-1996 1996-1997 1996-1997 1997-1998 1998-1999 1998-1999 2000-2001 2000-2001 2005-2006 2011-2012
Naam en woonplaats Ruben Brunsveld, Voorschoten Frederique Noordhoff, Voorschoten Ilona Mc Neill, Wassenaar Willemijn Noordoven, Wassenaar Saskia Portegies, Voorschoten Kathelijn Voet, Leiden Mirjam Werner, Leiden Arnold van Velzen Claudia Werner, Leiden Irene van Holst, Voorschoten Sophie Schermer Voest, Leiden
Land waar het jaar werd doorgebracht Argentinië Canada Verenigde Staten Verenigde Staten Argentinië Verenigde Staten Argentinië Verenigde Staten Mexico Mexico Brazilië
Internationale jaaruitwisseling: ontvangen kinderen (de “inbounds”)
Jaar 1994-1995 2001-2002 2011-2012
Naam Lori Haley Anna Paula de Paula Juan Martin Sánchez
Land van herkomst Verenigde Staten Brazilië Argentinië
Europese uitwisseling: uitgezonden
Jaar 1993
Naam en woonplaats Thomas Stolk, Voorschoten
Land waarmee werd uitgewisseld Verenigd Koninkrijk
Zomervakantieuitwisseling: uitgezonden
Jaar 1984 1984 1997
Naam en woonplaats Alexandra Cannegieter, Jolande Hogendoorn, Leidschendam Pim Zwager, Leidschendam
Land waarmee werd uitgewisseld Verenigde Staten Verenigde Staten Verenigde Staten
Zomervakantieuitwisseling: ontvangen
Jaar 1984
Naam en woonplaats Cindy Bradfield
Land waarmee werd uitgewisseld Verenigde Staten
Zomerkamp: ontvangen
Jaar 2006
Beschrijving 18 kinderen, ieder uit een ander land
19
Landen van herkomst 17 Europese landen en Israël
- Community Service -
Community Service door Bert Hogendoorn
De eerste 40 jaar
voor het overbrengen naar Nederland van leden van een Vietnamees gezin in Leidschendam.
Hoewel Community Service al heel lang één van de doelstellingen van Rotary is, werd hier in de eerste tien jaar van het bestaan van de club weinig aandacht aan geschonken. Dat werd eveneens geconstateerd tijdens één van de firesides in het najaar van 1963, hetgeen er toe leidde dat werd voorgesteld jaarlijks een kerstboom bij het nieuwe bejaardenhuis in Voorschoten te plaatsen en de zogenaamde kwartjespot te veranderen in een guldenspot. Een bescheiden begin was gemaakt.
In ’84-’85 worden in het kader van een boekenproject 21.000 boeken verzonden naar Curaçao, waarvoor uit twee externe bronnen f 10.000 beschikbaar werd gesteld. ”Onze club heeft hiermede op Curaçao geschiedenis gemaakt”, werd destijds gemeld. Daarna ging in 1986 het Polio Plus-project (Polio de Wereld uit!) draaien. De keus voor dit project van Rotary International werd gemaakt in overleg met de World Health Organisation. Rotary Nederland adopteerde Indonesië. Het streefbedrag voor onze club was f 49.000. In oktober 1988 verwachtte Henk Boom, als trekker van het project, dat via allerlei acties f 95.000 verzameld zou kunnen worden en dat is ook gelukt. Hiervoor werd o.a. in Voorschoten een sponsorloop voor schoolkinderen georganiseerd.
Bij de bestuursoverdracht naar het jaar 19641965 sprak Arie Groot zijn zorg uit over de activiteiten op het gebied van de Community Service van de club. In het jaar 1979-1980 meldde Wim Hoekstra, voorzitter van de Commissie CS, dat de Stichting Coöperatieve Samenwerking Suriname (SCOS) onze club om steun vraagt voor de totstandbrenging van een kleinschalig landbouwproject. Dit project kwam erg moeizaam van de grond en toen het uiteindelijk 8 jaar later toch lukte, heeft de club er ten slotte toch geen financiële bijdrage aan verstrekt.
In mei 1987 werd de Stichting Community Service Voorschoten-Leidschendam opgericht. Henk Boom stelde daarvoor de statuten op.
1992 - 2012
In het clubjaar ‘79-‘80 werd voor het eerste halfjaar een tekort aan “vrijwillige” bijdragen voor de guldenspot geconstateerd van f 1.750, een teken dat Community Service niet die aandacht kreeg die zou mogen worden verwacht. Langzaam maar zeker nam in de jaren daarna de aandacht ervoor echter toe.
Na de door Polio Plus gestimuleerde acties aan het eind van de vorige periode bleef Community Service (CS) een belangrijk onderdeel van de clubactiviteiten.. Ik bespreek hierna de belangrijkste acties van de laatste 20 jaar. Als voorzitter of lid van de Commissie CS was ik bij veel ervan betrokken, met name in de periode 1995 – 2005. Ook anderen, zoals Henk Boom, Ad Boesveld, Gerard Lange, Henk Okken, Kees Grooss, Maarten Jol, Lizette de Groot en Floris van Gulick hebben echter veel aan de avenue bijgedragen – zie ook de lijst met commissievoorzitters (bijlage 1 bij dit artikel).
In ’82-’83 werd deelgenomen aan het Foster Parents Plan en werd een bijdrage verstrekt van f 1.400 aan Yvonne Keuls voor haar werk voor drugsverslaafden. In het jaar ’83-’84 werd bijgedragen aan een project van onze dochterclub Duivenvoorde
20
- Community Service -
Acties 3. Suriname
1. Jubileum 1992
Omdat ik tijdens mijn loopbaan een groot aantal jaren in Suriname heb gewoond heb ik een grote verbondenheid met dat land. Toen ik in 1994 aantrad als inkomend voorzitter heb ik dan ook de steun van de club gevraagd om in mijn voorzittersjaar één of meer projecten op te zetten voor dat land. De club ondersteunde het voorstel en dat resulteerde in het clubjaar 1995–1996 in een contact met het Zeister Zendings Genootschap (ZZG), welk genootschap zich in Suriname o.a. bezighoudt met zending, onderwijs en gezondheidszorg. De inschakeling van het ZZG betrof niet alleen de keus van een project, doch eveneens de garantievergroting voor de juiste besteding van eventueel beschikbaar te stellen bedragen. Het gekozen project betrof de aanschaf van een kleine open bestelauto voor de Surinaamse Vrouwenbond van het ZZG, bestemd voor het transport van materialen naar het binnenland en het vervoeren van producten naar Paramaribo. Hiervoor was een bedrag van f 31.500 benodigd, hetgeen door sponsoren en het organiseren van evenementen zou moeten worden opgebracht.
In het jubileumjaar werd, vanuit gelden die grotendeels in de jaren daarvoor bijeengebracht waren, f 40.000 besteed aan de volgende goede doelen: Foster Parents Plan (2 kinderen), Stichting Rolstoelbus Leidschendam, Sociaal en Cultureel Dovenproject, Stichting Texel Vakantiekamp voor gehandicapte kinderen, audiovisuele apparatuur voor een toneelclub in Polen en samen met onze zusterclubs in Duitsland en Engeland, een waterputtenproject in India.
2. Mali Sinds 1989 werkt mevrouw Mathilde Rijntjes uit Voorschoten aan de verbetering van het onderwijs en de gezondheidszorg in het dorp Bangha Kura en enkele omliggende dorpen in Mali. Zij heeft daar een goed netwerk opgebouwd en inspecteert haar projecten regelmatig. Onze club ondersteunde haar daarbij, meestal via een gift, maar soms ook op andere manieren. Mevrouw Rijntjes was diverse keren gast in een clubbijeenkomst om te vertellen over haar acties. Henk Boom onderhield de band met haar. De eerste, bescheiden, bijdrage ( f 500) werd gegeven in het clubjaar 1991–1992. In veel van de daarop volgende clubjaren werden voor verschillende projecten grotere bedragen ter beschikking gesteld. Details zijn in de Jaaroverzichten (verderop in dit boek) te vinden. Dat laatste geldt ook voor alle acties die hierna besproken worden.
1996: Leden van de Surinaamse Vrouwenbond en bewoners van het dorp Brownsberg poseren voor de door onze club gefinancierde auto.
De volgende activiteiten werden hiervoor voorbereid en uitgevoerd: 1. Een bridgedrive georganiseerd in het Cultureel Centrum te Voorschoten. 2. Een concert in de Moeder Gods Kerk te Voorschoten. 3. Een kunstveiling in Arts Place te Den Haag o.l.v. de bekende veilingmeester Theo Laurentius. 4. Een Surinaamse feestavond op 8 juni 1996 in Party Centrum Starlight te Leidschendam. Deze avond was een groot
2003: Na afloop van een avond lichtbollen maken overhandigt Bert Hogendoorn een cheque van € 2000 aan mevrouw Rijntjes.
21
- Community Service succes. Hij werd geleid door Henk de Bakker, geassisteerd door voormalig topatlete Nelli Cooman. Er was muziek van de Surinaamse band Faja Lobi (vurige liefde) en een optreden van een Caraïbische dansgroep. Er waren meer dan 250 deelnemers.
In de jaren 1996 t/m 2003 bezocht ik vier maal Suriname om de uitvoering van diverse projecten te controleren. Eén keer deed ik dat samen met Henk Okken, de initiator van het Moengoproject.
Voor het wekelijks overzicht van de inkomsten introduceerde Ad Boesveld de ”Community Service Fondsenwerving Thermometer”. Na afloop van alle activiteiten gaf de thermometer de stand aan van f 32.500 aan. Dit bedrag werd nog verhoogd met f 10.000 verkregen uit een Matching Grant van Rotary International. Hiervoor was het vereist om samen te werken met een Rotaryclub in Suriname. De Rotaryclub Paramaribo Centraal werd hiertoe bereid gevonden. Daarnaast werd een aanvulling verkregen van de Nederlandse Commissie voor Duurzame Ontwikkeling NCDO, zodat uiteindelijk f 75.000 voor Suriname beschikbaar kwam. Het surplus aan beschikbare gelden werd aangewend voor de renovatie van het Kinderhuis Sanatan Dharm te Paramaribo.
2002: Leidsters en kinderen voor kinderhuis “Leliëndaal”.
Op 13 juli 2004 overhandigde Soeroedj Tewarie van RC Zoetermeer-Zegwaart een Community Service Award van de Stichting Kinderhuizen Sanatan Dharm in Suriname aan de club als dank voor onze grote bijdrage voor de totstandkoming van de renovatie van het Kinderhuis in Paramaribo. In zijn toelichting vertelde hij dat, samen met de RC Paramaribo Centraal en de drie RC’s uit Zoetermeer, een bedrag van € 168.000 werd bijeengebracht voor de renovatie van het kinderhuis, dat 135 kinderen kan herbergen. In zijn dankwoord memoreerde hij mijn grote inzet voor dit project.
2002: Leiders en kinderen voor kinderhuis Sanatan Dharm in Paramaribo.
In de jaren 1997 t/m 2009 werd nog aan meer projecten voor Suriname meegedaan: • Een computerproject voor een districtshuisarts te Moengo. • Verdere steun aan het kinderhuis Sanatan Dharm in Paramaribo. • Steun aan het kinderhuis “Leliëndaal” in het district Commewijne. • Een drinkwaterproject in het boslanddorp Goejaba. Hiervan was RC DelftKoningsveld de trekker. • Een drinkwaterproject in Langatabiki. • Steun aan het Lotjeshuis, dat zich ontfermt over zeer jonge kinderen.
Vanaf 2007 was ik een aantal jaren lid van de Rotary Interland Commissie Nederland – Suriname en was betrokken bij het opzetten van CS-projecten in Suriname.
22
- Community Service -
1998: Boeken- en platenbeurs in Leidschendam. Kees Grooss is veilingmeester, Henk Boom is in functie als notaris.
4. Polio Stichting Dark & Light. In het daarop volgende clubjaar werd dit herhaald en de opbrengst van f 22.500 werd gelijkelijk over de twee clubs verdeeld. Van het deel voor onze club werd f 8.000 besteed aan de verdere renovatie van het Kinderhuis Sanatan Dharm in Suriname.
Na de grote actie in de periode 1986 – 1988 werden er geruime tijd binnen Rotary geen verdere fondsen voor de strijd tegen polio geworven. In respectievelijk 1996, 2003 en 2009 kwamen er echter toch nieuwe acties en ook onze club deed daar aan mee. Zo was er in 1996 een wijnproeverij ten bate van de polioactie, werd in 2003 de opbrengst van een fundraisingdiner in De Knip aan de actie besteed, werden er in 2010 door veel clubleden postzegels met opslag gekocht en werd er in 2011 in Leidsenhage voor gecollecteerd. Daarnaast werden er uit de kas van de Stichting CS aanzienlijke bedragen aan de acties geschonken. Polio is intussen nog slechts in enkele landen aanwezig, maar helaas nog niet geheel verslagen. In de overgebleven landen gaan de massale vaccinatieacties nog door.
In de jaren daarna ging onze club alleen door met het organiseren van beurzen. In het clubjaar 2000 – 2001 werd in de Dorpskerk van Voorschoten een kunst- en curiosaveiling georganiseerd. De te veilen voorwerpen waren door de clubleden beschikbaar gesteld en geveild door Kees Grooss. De opbrengst bedroeg ruim f 17.000. In het jaar daarop was er, opnieuw met Kees Grooss als initiator, een boeken-, platen- en CD-beurs in diezelfde Dorpskerk. Deze bracht € 3.500 op. Dit geld ging naar het fonds voor de lustrumprojecten. De laatste beurs (boeken, platen, CD’s) werd op 5 april 2003 gehouden in Leidschendam. Het aantal bezoekers viel tegen en de opbrengst dus ook. Er bleef een grote verzameling boeken, platen en cd’s over, waarvan een deel later nog ondershands verkocht werd, o.a. aan boekhandel De Slegte. Dat leverde nog enkele honderden euro’s op.
5. Beurzen Op 3 oktober 1998 werd er, in een voortreffelijke samenwerking met RC Duivenvoorde, een zeer geslaagde boeken- en platenmarkt georganiseerd in het Verzorgingshuis Mariënpark te Leidschendam. De opbrengst van f 10.000 ging naar de
23
- Community Service 6. Verpleeghuis Prinsenhof
9. Jubileum 2002
In de periode 1993–2003 waren er een aantal projecten ten bate van het Verpleeghuis Prinsenhof in Leidschendam: • In het clubjaar 1993–1994 werd f 12.500 geschonken voor de financiering van een rolstoelbus. • In 1998 vond in Prinsenhof een fundraisingdiner plaats, waarvan de opbrengst van f 18.000 bestemd werd voor het Sociaal Pedagogisch Centrum Santhage, een aan Prinsenhof gelieerde instelling. • In september 1999 werd opnieuw een
Door de club werd in het jubileumjaar € 40.000 voor goede doelen beschikbaar gesteld. De volgende projecten werden daarmee gefinancierd: • Kinderhuis Sanatan Dharm te Paramaribo ( € 4.500 plus € 4.500 van NCDO, o.a . bestemd voor nieuwe bedden) • Stichting Parco (€ 20.000) • Bejaardenhuis Rustoord Adegeest, Voorschoten (€ 2.000) • Mevrouw Rijntjes, voor projecten in Mali (€ 2.000). • Stichting Dorpskerk te Voorschoten ( € 11.000). Omdat het erg lang duurde voordat het project werd uitgevoerd, werd het bedrag verlaagd tot € 10.000 en pas in maart 2008 uitgekeerd.
fundraisingdiner
•
georganiseerd
in
Prinsenhof. Het kreeg de naam “Casa Fiësta”. De opbrengst bedroeg f 11.000, waarvan f 4.000 ging naar de Stichting Parco (aan Prinsenhof gelieerd) en f 6.000 naar het Koningin Wilhelmina Fonds (kankerbestrijding). Maarten Jol zorgde, net als bij het diner in 1998, voor gesponsord voedsel van Grand’Italia. In het kader van het 50-jarig bestaan van de club werd in 2002 een bedrag van f 20.000 geschonken aan de Stichting Parco.
7. Concerten Er werd twee maal een benefietconcert georganiseerd in de Moeder Gods Kerk in Voorschoten. Het eerste concert was in mei 1996 ten behoeve van het eerste Surinameproject. Het tweede volgde in augustus 2000, deze keer ten behoeve van het project Inheemse Dialogen. Dit project stelt organisaties van inheemse volkeren in staat om met elkaar te communiceren. Aan het concert werd o.a. medewerking verleend door Lenny Kuhr (zang) en Diane de Vries (harp). Gerard Lange was de initiator.
2008: Voorzitter Marc van Dijk overhandigt de cheque voor de koperen hemelwaterafvoer van de Dorpskerk in Voorschoten.
10. Kerstversieringen maken In 2003 werden in het Veurs College te Leidschendam kerstdecoraties gemaakt. De organisatie gebeurde in samenwerking met de Ladies Circle Voorschoten-Leidschendam. De opbrengst (€ 2.100) werd verdeeld over de twee partijen. Ons deel ging naar mevrouw Rijntjes voor één van haar Mali-projecten. In 2004 en 2005 werd deze kerstworkshop op dezelfde manier met succes herhaald. Ook in 2006 werden kerstdecoraties gemaakt, maar deze keer in het tuincentrum Life&Garden en zonder medewerking van de Ladies Circle. De opbrengst van € 2.000 ging naar een woonproject voor verstandelijk gehandicapten in Leidschenveen. In 2007 werd de kerstworkshop voor het laatst gehouden, opnieuw bij Life&Garden. De opbrengst was voor het Hospice in Voorburg.
8. Rabobankdiner Op 28 december 2000 namen 28 leden, allen met partner, deel aan een door de Rabobank aangeboden diner in restaurant De Knip te Voorschoten. Carol Janssen was daarbij de gastheer. De deelnemers stelden een bedrag beschikbaar voor de Stichting Straat- en Zwerfkinderen in Zuid Amerika. Een dergelijk diner werd ook in de jaren 2001 t/m 2004 gehouden, waarbij er steeds een bedrag van enkele duizenden euro’s werd ingezameld voor goede doelen.
24
- Community Service Duivenvoorde en de Lionsclub Leidschendam-Veur een fundraisingdiner georganiseerd in het Green Park Hotel te Leidschendam. De opbrengst van ongeveer
11. Tennistoernooien In september 2003 bracht een door tussenkomst van Katja van der Klaauw georganiseerd tennistoernooi op de banen van de Tennis Vereniging Zuid West in Leiden € 1.700 op, te besteden aan een project van mevrouw Rijntjes in Mali en het Kinderhuis Leliëndaal in Suriname. In het jaar daarop werd het toernooi opnieuw georganiseerd op dezelfde banen. Weer ging de opbrengst naar projecten in Mali en Suriname. Het derde, en laatste, tennistoernooi werd gehouden in september 2005.
€ 23.000 ging volledig naar de Stichting Villa Joep. Deze stichting richt zich op de financiering van onderzoek ten behoeve van de bestrijding van neuroblastoom kinderkanker. Het organisatiecomité werd voorgezeten door ons lid Lizette de Groot.
14. ShelterBox Tijdens de Tripartite van 2008 in Grays Thurrock werd besloten dat de drie clubs gezamenlijk drie “shelterboxen” zouden kopen. Aanvullend werden er in 2010 nog twee shelterboxen gefinancierd. In 2011 werd er op Koninginnedag op de vrijmarkt in Leidschendam voor ShelterBox gecollecteerd. Het leverde ongeveer € 1.000 op. Dit bedrag werd aangevuld tot € 1.500 uit de kas van de Stichting CS en opnieuw werden twee shelterboxen gekocht.
12. Voedselbanken In december 2005 vulden de clubleden 100 dozen met zelf gekocht voedsel en kerstdecoraties, aangevuld met producten van Grand’Italia. De dozen werden in de regio verspreid via voedselbanken en kerkelijke instellingen. In de jaren 2006 t/m 2010 werd deze actie op vrijwel dezelfde manier herhaald. In 2011 werd een andere opzet gekozen. In overleg met de Voedselbank Voorschoten en met Hoogvliet werd een lijstje met gewenste producten opgesteld dat door clubleden werd uitgedeeld aan de binnenkomende klanten van de winkel van Hoogvliet in Voorschoten. De gekochte artikelen werden na afrekening door clubleden ingezameld en getransporteerd naar het gebouw van de Voedselbank. Er werden ongeveer 3500 artikelen verworven, ter waarde van ongeveer € 7.000.
2011: Op Koninginnedag collecteerde de club in Leidschendam voor ShelterBox. Te zien zijn Paul Beeres, Ernest Lambers en Floris van Gulick.
15. Markten RC Iserlohn heeft al jaren een kraam op de markt in Iserlohn waar één keer per maand ten behoeve van goede doelen spullen verkocht worden, PR voor Rotary wordt gepleegd en Rotarians elkaar treffen (het project heet dan ook “Treff am Markt”). Ruud en Anke Smitshuysen deden er enkele keren aan mee en verkochten er met succes Hollandse haringen. In mei 2010 stelde Ruud voor om dit voorbeeld te volgen en de club nam het voorstel over. In 2011 resulteerde dit in de aanwezigheid van de club op drie markten:
2011: Monique Vreeburg en Jan Maarten Vrij staan klaar om wensenlijstjes uit te delen aan klanten van Hoogvliet.
13. Villa Joep In april 2009
werd samen met
RC
25
- Community Service -
2011: Eén van de ploegen die in Leidsenhage collecteerden en postzegels verkochten voor “End Polio Now”. Vlnr: Jan Roelof van Leeuwen, Gerard van Hasselt, Tjeert ten Wolde, Gert Gort, Henk Boom, Janine Tuinhof de Moed.
•
•
•
Op 26 februari in Leidsenhage te Leidschendam. Hier werd gecollecteerd en werden postzegels verkocht voor de strijd tegen polio. Op 30 april op de vrijmarkt t.g.v. Koninginnedag in het oude centrum van Leidschendam. Deze keer werd gecollecteerd voor ShelterBox. Op 10 september op de Vrijwilligersmarkt te Voorschoten. Hier werd PR voor Rotary en de club gepleegd, o.a. door middel van een opgestelde tent van ShelterBox.
•
een groot bedrag voor goede doelen werd verzameld. In februari 2011 liep Eric van Soest de marathon van Tokyo en bracht daarmee een bedrag van € 1.750 bijeen voor Stichting Hulphond.
16. Sponsorlopen en sponsorfietstochten De club organiseerde tussen 1992 en 2012 geen sponsorlopen of sponsorfietstochten. Wel namen er twee leden aan dergelijke, door anderen georganiseerde, tochten deel en de club sponsorde hen daarbij: • In 2009 deed Gerrit-Jan van Holst mee aan een Rotaryfietstocht van Rome naar Mekka, waarbij een brief van de paus werd overhandigd aan de emir van Mekka en
2011: Eric van Soest tijdens zijn marathon in Tokyo.
Ook sponsorde de club in een aantal gevallen anderen die aan dergelijke tochten deelnamen.
26
- Community Service -
2009: De fietsploeg van Rotary poseert bij Mekka onder het bord dat aangeeft dat alleen moslims verder mogen. Gerrit-Jan van Holst staat op de achterste rij, recht onder de “o” van “only”.
17. Steun uit de kas
Conclusies
Er is een categorie projecten die in het voorgaande enigszins onderbelicht bleef, namelijk de steun met bescheiden bedragen direct uit de kas van de Stichting CS. In totaal zijn er tientallen van dergelijke kleinere giften gedaan. Ik volsta hier met het noemen van enkele voorbeelden: • Tesselhuus en de Stichting Rotary Vlielandkampen, ter financiering van vakanties van respectievelijk gehandicapte en minder bedeelde kinderen (diverse jaren). • Stichting Vincentius op Curaçao voor de inrichting van een verblijf voor naschoolse opvang (2009). • Brandweer Voorschoten voor de renovatie van een oude brandspuit (2010). In de jaarverslagen verderop in dit boek zijn veel meer voorbeelden te vinden.
Er werd in de periode 1992 – 2012 veel gedaan aan Community Service, op allerlei manieren en voor veel verschillende doelen. Daarbij was er geruime tijd een focus op projecten in Mali en Suriname en op projecten voor het verpleeghuis Prinsenhof. Voorts werd meegedaan aan de acties van Rotary International ter bestrijding van polio en met het internationale Rotaryproject ShelterBox. De laatste jaren richt de club zich sterk op steun aan de lokale voedselbanken. De totale hoeveelheid geld die met dit alles gemoeid was is ongeveer € 240.000, waarvan € 150.000 uit fondsenwerving en bijdragen van de Rotary Foundation e.d. kwam (zie bijlage 2 bij dit artikel). Vergeleken met sommige andere Rotary Clubs is dit wellicht geen indrukwekkend bedrag, maar ik ben van mening dat ook met relatief kleine bedragen veel waardevolle hulp kan worden geboden. Het voorgaande illustreert dat.
27
- Community Service -
Bijlagen 1. Commissievoorzitters Voorzitters van de Commissie CS vanaf het clubjaar 1995-1997: 1995 – 1997: Ad Boesveld 1997 – 2000: Bert Hogendoorn 2000 – 2002: Kees Grooss 2002 – 2005: Bert Hogendoorn 2005 – 2006: Toby Bouman 2006 – 2007: Piet Bregman 2007 – 2008: Jan Roelof van Leeuwen 2008 – 2009: Lizette de Groot 2009 – 2011: Maarten Jol 2011 – 2012: Floris van Gulick
2. Financiën Op grond van informatie uit de weekberichten en uit een aantal financiële verslagen van de Stichting CS was het mogelijk om een redelijk goede raming te maken van het geld dat in de periode 1992 – 2012 met Community Service gemoeid was. Voor de jaren waarin de gulden de munt was (1992 – 2002) zijn de bedragen als volgt: Directe bijdragen van de leden 60.000 Opbrengst fondsenwerving 130.000 Aanvullende gelden 35.000 Totaal f 225.000 Voor de jaren waarin de Euro de munteenheid was (2002 – 2012) zijn de resultaten: Directe bijdragen van de leden 55.000 Opbrengst fondsenwerving 50.000 Aanvullende gelden 20.000 Totaal € 125.000 Als wij de waarde van één gulden stellen op een halve Euro (een overschatting gezien de inwisselkoers in 2002, maar een onderschatting gezien de inflatie in de periode 1992 – 2002) dan komen wij op de volgende totalen voor de gehele periode 1992 – 2012 (afgerond op € 10.000 ): Directe bijdragen van de leden 90.000 Opbrengst fondsenwerving 110.000 Aanvullende gelden 40.000 Totaal € 240.000
28
- Vocational Service -
Vocational Service, in het hart van Rotary door Jan Maarten Vrij
de praktijk vinden we dat vaak niet eenvoudig, want het is misschien een beetje abstract en kan soms confronterend zijn. In onze club hebben we de aandacht voor Vocational Service weer een beetje opgepoetst. Centraal daarin staat een clubbijeenkomst op 26 januari 2010, die speciaal gewijd was aan de vraag wat onder Vocational Service verstaan moet worden. Vocational Service is: • Het bewust worden, formuleren en respecteren van hoge ethische normen in de uitoefening van het beroep en in het privé leven, • Het tonen van maatschappelijke betrokkenheid in en door middel van de beroepsuitoefening, dat wil zeggen die houding uitstralen en hanteren in je contacten met collega’s, medewerkers en zakelijke relaties • Het concreet gestalte geven van dienstbaarheid aan de samenleving in de beroepspraktijk.
Een beschouwing wijden aan Vocational Service is lastig. Bijna even lastig als invulling geven aan Vocational Service in de praktijk van de club. Gelukkig heeft de redactie van dit gedenkboek wel een handreiking gegeven: ‘geef een beschrijving van de activiteiten op het gebied van Vocational Service in de afgelopen jaren: van 1992 tot 2012’. Nu is een opsomming van de feiten (er van uitgaande dat ze nog volledig bekend zijn over deze periode) net zo boeiend als het lezen van een telefoonboek. Zo zal de handreiking dus waarschijnlijk niet opgevat moeten worden. Om toch tot een lezenswaardig verhaal te komen, wil ik daarom drie punten aansnijden: • Wat verstaan wij onder Vocational Service? • Hoe heeft RC Voorschoten-Leidschendam dit in de afgelopen jaren ingevuld? • Welke accenten moeten we in de nabije toekomst leggen?
Wat verstaan wij onder Vocational Service?
Vocational Service vraagt van iedere Rotarian om: • Hoge ethische standaarden in zijn/haar beroep na te streven • Het waardevolle van alle nuttige beroepen te erkennen • Hun beroepstalenten bij te dragen aan de problemen en behoeften van de maatschappij.
Vocational Service, je dienstbaar maken aan de samenleving via je beroep, staat aan de basis van Rotary. Bij de start van Rotary International in 1905 was het hoofddoel te streven naar hoge ethische normen bij de uitoefening van het beroep. Voor oprichter Paul Harris vormde de corruptie in het zakenleven van Chicago één van de redenen om een groepje vrienden en kennissen bijeen te brengen voor wie een nette manier van zaken doen juist wel belangrijk was. Vocational Service vormt sindsdien één van de hoekstenen van Rotary, naast de andere Avenues of Service. Rotary onderscheidt zich door Vocational Service van alle andere service clubs die we kennen. Het is uniek voor Rotary. Hoe belangrijk Vocational Service is voor de club merk je, als je je afvraagt wat we zouden missen als het er niet was. Genoeg redenen dus om op een goede wijze invulling te geven aan Vocational Service. In
In ‘het waardevolle van alle nuttige beroepen’ zit het woord ‘diversiteit’ verscholen. Eén van de waardevolle elementen van Rotary wordt gevormd door de diversiteit aan mensen die je er tegen komt. Divers door hun beroep en ook divers door hun leeftijd. Dit helpt om buiten je eigen koker te kijken en zo een breder inzicht te krijgen, ook voor je ontwikkeling als persoon. Verschillende beroepen hebben hun eigen invalshoeken en uitdagingen. Daarvan kun je leren. Verschillende leeftijdsgroepen
29
- Vocational Service Hoe heeft RC VoorschotenLeidschendam dit in de afgelopen jaren ingevuld?
hebben elk hun eigen kijk op de gang van zaken. Midden in de ontwikkeling van je carrière of gepensioneerd met meer afstand en ervaring? Diversiteit kan een belangrijk onderdeel zijn van Vocational Service, mits we ons bewust zijn van de verschillen en er gebruik van maken. Een Rotarian (niet van onze club) zei me laatst: ‘In mijn club behoeft niets te veranderen, de jongeren passen zich wel aan’ Was hij zich bewust van de meerwaarde van de verschillen? Wanneer professionals lid worden van een Rotaryclub, doen ze dat als vertegenwoordiger van hun classificatie: van hun specifieke bedrijfstak of beroep. Rotarians hebben de dubbele verantwoordelijkheid om hun beroep in de club te vertegenwoordigen en om een voorbeeld te zijn van de idealen van Rotary in de werksituatie.
Beroepspraatjes. In RC Voorschoten-Leidschendam zijn in de afgelopen jaren veel beroepspraatjes of beroeps gerelateerde praatjes gehouden. In de afgelopen vijf jaar waren dat er gemiddeld 12 per clubjaar. Ze werden gehouden door leden van de club en ze gaven inzicht in wat betrokkene bezig hield (of had gehouden) in zijn of haar werk. De onderwerpen varieerden van ANWB, via de financiële crisis, de zuivelindustrie, duurzaamheid en biologisch, de Zuidplaspolder, Ahold, Zeppelin, de verzekeringsarts tot communicatie. Kortom: zeer uiteenlopende onderwerpen. Een enkele keer ging men een extra uitdaging aan en werd de eigen beroepspraktijk (aan de hand van enkele voorbeeldgevallen) getoetst aan de vier vragen van de Four Way Test. Dit gebeurde twee keer in het clubjaar 2003-2004 en één keer in het jaar 2007-2008.
De hierboven genoemde hoge ethische standaarden komen tot uiting in de Four Way Test: • Spreek ik de waarheid? • Is het eerlijk naar alle betrokkenen? • Bevordert het onderling vertrouwen en vriendschap? • Is het maatschappelijk verantwoord? Vragen die niet altijd even gemakkelijk met ‘ja’ beantwoord kunnen worden. Vooral de tweede: ‘eerlijk naar alle betrokkenen’ kan in de praktijk tot veel vragen aanleiding geven. De lat ligt dus hoog voor ons Rotarians! Is dit reden om de Four Way Test in de praktijk te negeren of juist om er aandacht aan te schenken? Misschien vinden we Vocational Service lastig omdat ethische dilemma’s en diversiteit er zo’n belangrijk onderdeel van uitmaken. De omgang met elkaar in de club moet ruimte geven om ethische dilemma’s en verschillen aan de orde te kunnen stellen. Het is immers veiliger om je in een beroepspraatje te beperken tot een opsomming van cijfers over omvang en groei dan om problemen of dilemma’s te noemen waarmee je worstelt (of geworsteld hebt). Van belang is dat de omgang in de club gekenmerkt wordt door vertrouwen, veiligheid en openheid. Je moet zaken met elkaar kunnen delen, open staan voor ontmoeting. Dit zijn voorwaarden om Vocational Service goed te laten werken.
Vijf-minuten-praatjes Vijf-minuten-praatjes kunnen een belangrijke rol vervullen bij Vocational Service, omdat ze de mogelijkheid bieden om in enkele minuten een actuele ervaring of dilemma te delen. Van belang is daarvoor dat ze op korte termijn ingepland kunnen worden, om aan te sluiten bij de actualiteit. Dit vergt actieve sturing en inpassing in het programma. In de praktijk werden vijf-minuten-praatjes in de afgelopen jaren ook gebruikt om een bijeenkomst ‘te vullen’ als er geen ander programma was.
Bedrijfsbezoeken Bedrijfsbezoeken vormen al jaren een vast onderdeel van het programma van onze club, meestal met een frequentie van één of twee per jaar. Zo waren er bezoeken aan de (in opbouw zijnde) Floriade Zoetermeer, Beers (importeur van Scania), ziekenhuis Antoniushove, de Europese Commissie en de NAVO in Brussel, de boerderij van Jan en Centine Olieman in Leidschendam, ‘Kalkar’, verzorgingstehuis Prinsenhof, de tramtunnel in Den Haag, de Tweede Kamer, Fugro Leidschendam en aan de brandweer in Voorschoten. Bedrijfsbezoeken kunnen een aanvulling op of verdieping van beroepspraatjes vormen.
30
- Vocational Service -
2009: Bezoek aan de Tweede Kamer. Kamerlid en gast vrouw Lutz Jacobi 7e van rechts.
1995: Bedrijfsbezoek aan Beers, Leidschendam. Vlnr. Gert Gort, Jan Dwarshuis, Henk van Steenis.
2009: Bezoek aan FUGRO te Leidschendam. CEO Klaas Wester verwelkomt ons en geeft een presentatie over FUGRO . 2005: Bedrijfsbezoek aan de bloemenkwekerijj van Coert Bregman in Stompwijk. Voorzitter Jeroen Tolenaar dankt de gastheer
31
- Vocational Service -
Districtsconferentie over Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen Op 25 mei 2002 organiseerden RC Duivenvoorde en onze club de districtsconferentie met als thema: Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen. De conferentie vond plaats in het Green Park Hotel te Leidschendam. Er vonden lezingen over dit thema plaats, er was een enquête onder lokale ondernemers en er werd een MVO-prijs toegekend. Deze werd uitgereikt door minister Gerrit Zalm.
2010: Bezoek aan de Brandweer Voorschoten. Albert Zwart mag spuiten.
Group Study Exchange In de verslagen wordt meerdere malen melding gemaakt van GSE-teams. GSE van Rotary Foundation is een uniek internationaal cultureel en vocational uitwisselingsprogramma van teams van jonge beroepsbeoefenaren in de leeftijd tussen 25 en 40 jaar. De GSE-reis duurt meestal vier weken, waarin het team iedere dag een bezoekt brengt aan meerdere bedrijven en Rotaryclubs. In 1993 hebben we een GSE-team uit de VS ontvangen. Jaap Visser heeft in 1994 een GSEteam geleid naar IJsland en Theo van der Steege deed hetzelfde naar India in 1998-1999. In 2005 ontvingen wij een GSE-team uit Brazilië, dat een week te gast was bij onze club. Enkele maanden later kwam het GSEteam van District 1600 verslag uitbrengen van zijn bezoek aan Brazilië. Eén van de leden van dat team werd door onze club gesponsord. Ook in 2007 sponsorde RC VoorschotenLeidschendam een GSE-deelnemer. Dit team bracht een bezoek van vijf weken aan Mississippi.
2002: Districtsconferentie-PPP. Minister Zalm bewondert de door Ben Aalbers gemaakte oorkonde.
Tevens werd een fonds gevormd, waaruit nog enkele jaren MVO-prijzen zijn toegekend aan ondernemers in de regio Zoetermeer. Onze club was vertegenwoordigd in het bestuur van de Stichting die dit fonds beheerde.
Rotary Youth (RYLA)
Leadership
Award
In 2005, 2010 en in 2011 sponsorde onze club de deelname van jonge volwassenen (tussen 20 en 26 jaar) aan het RYLA management weekend. Hierin leren de deelnemers (begeleid door Rotarycoaches) belangrijke vaardigheden op het gebied van leiderschap en. 2005: Presentatie van het GSE-team uit Brazilië.
32
- Vocational Service -
2011: Intuïtiespel. Oefenen van ethische dilemma’s kan leuk zijn! Vlnr: Paul Beeres, Ruud Smitshuysen, Theo van der Steege, Eric Kentie, Angeline van Dijk
communicatie. De deelnemers zijn zonder uitzondering zeer positief over dit weekend
Cramwinckel de club al laten oefenen met communicatietechnieken. Op 8 maart 2011 speelde RC VoorschotenLeidschendam onder leiding van de Vocational Commissie van District 1600 het Intuïtiespel. Hier werd geoefend en ervaren hoe de intuïtie een rol speelt bij het oplossen van ethische dilemma’s en hoe je de rol van de intuïtie daarbij kunt beperken.
JobRotary In april 2010 werd onze club door een vertegenwoordiger van RC Apeldoorn Zuid geïnformeerd over JobRotary. Deze Rotaryorganisatie ondersteunt werkzoekenden die ouder zijn dan 40 jaar en die minimaal een half jaar werkloos zijn. Veelal hebben zij voor het vinden van werk niet veel meer te verwachten van het reguliere circuit. Begeleiding door een Rotarian kan dan leiden tot nieuwe inzichten, een nieuwe invalshoek of nieuwe contacten. Kort daarna werd besloten om als club hiermee ervaring op te gaan doen. Eind 2011 waren er 15 kandidaten begeleid, of nog in begeleiding. De meeste hiervan waren boven de 50. De kandidaten ervaren het als prettig en positief dat zij in hun vaak frustrerende zoektocht naar een baan worden ondersteund. Helaas is de markt erg moeilijk voor de leeftijdscategorie. Een aantal kandidaten heeft inmiddels een baan, de overigen blijven wij zo lang mogelijk ondersteunen. Dat laatste uit het oogpunt van
2011: Mariet van Hasselt vertelt in een clubbijeenkomst over haar ervaringen tijdens het RYLA-weekend.
Eén van de clubleden (Ruud Smitshuysen) trad enkele malen op als begeleider van het RYLA weekend.
Workshops In 2010 en 2011 heeft onze club enkele malen een workshop gehouden over onderwerpen in het kader van Vocational Service. Op 16 maart 2010 werd het Rotaryspel over ethische dilemma’s in beroep en bedrijf gespeeld, waarbij deelnemers aan de hand van kaartjes met dilemma’s uit de praktijk hun antwoorden op het dilemma met elkaar deelden en bespraken. Een maand daarvoor had Els
33
- Vocational Service maatschappelijke verantwoordelijkheid om mensen zoveel mogelijk ‘erbij’ te houden.
Ook binnen de club kan Vocational Service verder worden versterkt. Daarbij kunnen we denken aan de inhoud van de beroepspraatjes: houden we het veilig of durven we de uitdaging aan? De essentie van het beroepspraatje vormt de wijze van uitoefening van het beroep, waarbij technische zaken en ethische en sociale aspecten aan de orde komen. De uitdaging zit in het delen van zaken als: waarop is je keuze voor dit beroep gebaseerd, wat is je motivatie voor dit beroep, wat daagt je er in uit, wat vind je lastig, welke (ethische) dilemma’s kom je tegen, wat is het imago van je beroep, welke maatschappelijke invloeden zie je, ……..? Vragen waarover je even moet nadenken, omdat ze verder gaan dan de feiten en cijfers. Maar die wel voor diepgang zorgen! Natuurlijk blijft het wenselijk om ongeveer één keer per jaar een workshop over een thema van Vocational Service te houden, zoals we de afgelopen jaren gedaan hebben. Tenslotte blijft het een uitdaging om via vijfminuten-praatjes de actualiteit in de beroepsuitoefening van de leden aan de orde te laten komen: spontaan of gepland. Voor dit alles is een nauwe samenwerking wenselijk tussen Vocational Service als Avenue en de programmacommissaris. Daarom valt te overwegen om de programmacommissaris voortaan deel uit te laten maken van Vocational Service. Dit maakt de afstemming eenvoudiger! Meer dan bij andere Avenues is een goede uitwerking van Vocational Service afhankelijk van de inpassing in het programma. En Vocational Service behoort immers in het hart van Rotary?
Welke accenten moeten we in de nabije toekomst leggen? Terugkijkend zien we dat in de afgelopen jaren actief invulling is gegeven aan Vocational Service, met name door de vele beroepspraatjes, door de bedrijfsbezoeken en door de medewerking aan GSE. Meer recentelijk zijn daar workshops over speciale thema’s en JobRotary bijgekomen. Deze activiteiten zijn bewust in het kader van Vocational Service geplaatst, met de bedoeling om Vocational Service een centralere rol in de club te geven. Al met al hebben we als club veel ervaring op dit gebied ‘in huis’ waarmee we verder kunnen werken. En wat zouden de lijnen naar de toekomst kunnen zijn? Welke accenten zouden we moeten leggen? Een paar gedachten daarover. Bij Community Service hebben we afgelopen jaar gekozen voor activiteiten waarbij we bewust naar buiten treden en een maatschappelijke rol vervullen. Zichtbaarheid is goed voor de toekomst van de club. Ook bij Vocational Service zouden we dat kunnen overwegen. JobRotary is een voorbeeld van een project waarmee we naar buiten treden, zij het vooral in één-op-één relaties. We zouden op zoek kunnen gaan naar mogelijkheden om (naast of in vervolg op JobRotary) projecten uit te voeren waarin we onze beroepservaring kunnen toepassen. Daar zijn in Rotaryverband vele voorbeelden van te vinden (beroepenvoorlichting, project Solliciteren, geven van adviezen, …..). In 2011 is er al een begin gemaakt met die advisering. Twee leden van onze club zetten hun kennis in ten dienste van de kinderboerderij in Voorschoten.
34