Oosterkerk, Zondag 27 januari 2013, Kinderdienst Het verhaal van de verloren zoon (Lucas 15:11-32) door de ogen van het varken Meditatie in woord en beeld ds.Wim Hortensius
Roodborstje tikt tegen 't raam, tik, tik, tik laat mij erin, laat mij erin. 't Is hier te guur en te koud naar mijn zin Laat mij er in, ja er in. Afgelopen weekend was het landelijke vogeltelweekend. Wie heeft er het afgelopen weekend vogels geteld in de tuin? Welke vogeltjes heb je gezien? Gelukkig is het Roodborstje weer in de top tien terecht gekomen! Ook toen ik zelf kind was keek ik veel door een raam, een ruit, dat was door de ruit van het aquarium dat ik had. Ik kweekte namelijk tropische vissen. Uren lag ik dan te kijken naar de kersenbuikcichlide
Het mannetje en het vrouwtje gingen in snelle bewegingen naast elkaar zwemmen en hun buikjes werden dan prachtig kersenrood, ik kreeg er zelf ook een beetje een kleur van. Als de eitjes uitkwamen, en wat was dat een mooi gezicht, dan zwom een hele school minikersenbuikvisjes achter vader en moeder aan.
Wij, mensen en dieren, wij hebben wat met elkaar. We zijn allemaal door God geschapen.
Het is denk ik ook niet voor niets dat Noach niet alleen zijn gezin maar ook allemaal dieren mee mocht nemen in de ark! Veel van jullie houden van dieren. Kijk maar eens wat een knuffeldieren jullie hebben meegenomen!
Wat is het heerlijk om de zachte vacht van je poes of je hond te aaien, even knuffelen. Toch houden we niet van alle dieren…
Wie houdt er van spinnen?
En dan dat nare gezoem van een mug als je wilt slapen. Soms slaan we dieren gewoon dood. Boem, weg! En dieren houden ook niet altijd van mensen. Denk maar aan de Oehoe! Wie weet er wat een oehoe is?
Aan de waddenkust in Friesland valt zo’n enorme uil de laatste tijd mensen aan die in zijn buurt aan het wandelen zijn. Ze moeten hollen voor hun leven. Mensen en dieren hebben wat met elkaar, we zijn soms bang voor elkaar, maar we geven elkaar ook veel liefde.
Het varken in de gelijkenis, in het toneelstukje, hij wil de weggelopen verloren zoon wel helpen. Het duwt zijn vieze snuit tegen de jongen aan om hem te troosten. Ze worden zelfs vrienden. Als de zoon weer naar huis gaat, gaat het varken met hem mee. Ze ontsnappen samen.
De zoon is heel bang om naar zijn vader toe te gaan. Hij heeft ook niet aardig gedaan tegen zijn vader. Maar zijn vader kijkt al naar hem uit. Al de dagen dat hij weg was heeft hij op zijn zoon gewacht. En het wordt een groot feest nu hij weer thuis is.
En ook al is het varken een onrein dier, hij mag rondsnuffelen bij de feestmaaltijd en krijgt wat extra schillen om te eten. Een paar dagen geleden vertelde één van onze gemeenteleden een waar gebeurd verhaal. Zij hebben nog niet zo lang een lieve hond.
Maar van de week was er ineens paniek. Niemand in huis wist meer waar de hond was. Hij was nergens te vinden. Toen zijn zij bij de overburen gaan vragen, maar die hadden hem ook niet gezien. Mensen begonnen allemaal te helpen zoeken. Er gingen er een paar naar het Weezenlandenpark, en een stel fietste door Assendorp. Maar niemand vond de hond. De vader stond al met de telefoon in de hand om de Dierenambulance te bellen, toen iemand boven in huis een klein belletje hoorde. Achter een deur op zolder? Ja hoor, het hondje probeerde de deur te openen, die achter hem was dichtgevallen toen hij op onderzoek was uitgegaan. Het ging eigenlijk net als bij de zoon in het Bijbelverhaal. Hij gaat ook op onderzoek uit, uit nieuwsgierigheid, om een beetje vrij te zijn, een eigen weg te gaan. Soms gaat dat niet helemaal goed. Eigenlijk heel menselijk, heel dierlijk. En wat was de vader in het verhaal blij dat de zoon weer thuis kwam. En wat waren de mensen van de hond weer blij dat ze hem hadden gevonden!
Zo is God blij, als wij mensen blij zijn met elkaar
Ieder van ons is anders, uniek. En dat mogen we ook ontdekken, door onze eigen weg te gaan. En er dan misschien achter komen dat wij niet alleen poeslief zijn, maar soms ook prikken kunnen als een steekvlieg. Maar allemaal zijn wij kinderen van God, met al onze goede en slechte eigenschappen, net als de zoon in het verhaal! De andere zoon kan dat niet begrijpen. Hij vindt zichzelf beter dan zijn broer. We mogen met elkaar samen leven met de vogels en de vissen en alle dieren op onze prachtige aarde, schepping van God. Op wie we zuinig moeten zijn. God is blíj als mensen met elkaar willen samenleven, als jullie met elkaar willen spelen op het schoolplein en wat over hebben voor elkaar. Als we elkaar vinden, misschien soms na lange tijd, en voor elkaar willen zorgen. Want zo is God zelf ook! God houdt van ons allemaal en wil ons helpen, hij wacht op ons en staat altijd voor ons klaar! God wil ons geluk en dat we met elkaar gelukkig zijn! Het vieze varken? Het geeft ons vandaag het goede voorbeeld!
