Redactioneel. Tekst: Sander Prakken

WTOS zet door

Redactioneel Tekst: Sander Prakken

Redactioneel

Briançon, in de Franse Alpen, is voor ons sinds twee jaar the-place-to-be voor onze vakantie. Voor onze groep geld Briançon als de ideale locatie om serieus te mountainbiken, waar iedereen afdaling een royale beloning is voor een lange en zware klim. Twee-en-een-halve week vrij geef ons de mogelijkheid om hier zoveel te fietsen als we willen en daarnaast voldoende tijd over te houden om lekker te relaxen! Precies lang genoeg om bij de terugkeer naar Nederland te denken dat het tijd is om fysieke rust te nemen. Een week geleden is het Nederlands studentenkampioenschap marathon gereden. Nog een nacht kamperen, in de Belgische Ardennen, en een lange dag fietsen! Een kersvers WTOS lid wist hier bij de heren licentiehouders te winnen! Lees er alles over in deze Corsa! Overigens heeft WTOS haar eigen clubkampioenschap marathon, zie de agenda. Mijn vakantie was top! Ik hoop dat iedereen een goede vakantie heeft gehad, op de fiets of de fiets thuisgelaten. Voor de mensen die de hele vakantie hard hebben gewekt; ik ben benieuwd naar jullie nieuwe fiets! Hoe dan ook, de vakantie is al even achter de rug en het naseizoen is begonnen. Er wordt weer volop gezamenlijk getraind voor de laatste wedstrijden van het jaar en er kan nog even worden genoten van het lekkere weer! In deze Corsa hebben we van Reinder, als bestuurslid, een stuk over het verloop van de WTOS wegtrainingen. Interessant voor zowel nieuwe als oudere leden! 0

Voor de roadies staan voor binnenkort nog twee kampioenschappen, het Nederlands studentenkampioenschap (NSK) en het Nederlands clubkampioenschap (NCK), op het programma. Aan het NSK kan iedere student deelnemen. Het NCK is een ploegentijdrit waar WTOS met een selecte groep voor traint. De belangrijkste kampioenschappen die nog op de agenda staan zijn natuurlijk onze clubkampioenschappen (CK) voor wielrennen en mountainbiken (XC). In deze Corsa is natuurlijk weer de agenda te vinden met alle belangrijke evenementen. Voor mij is het seizoen in ieder geval bijna voorbij. Met het CK ga ik mijn seizoen afsluiten. De reden waarom ik zo vroeg al mijn laatste wedstrijd van het seizoen rijdt? In de winter wil ik ook wedstrijden en toertochten ‘in het veld’ gaan rijden. Inderdaad, de zomer is nog niet eens voorbij en er worden al weer plannen gemaakt voor de winter. Ik ga dus even rust nemen en een nieuwe fiets opbouwen voor een leuk winterseizoen. Genoeg om naar uit te kijken dus! Overigens zal ik niet de enige WTOS-er zijn die voor het winterseizoen serieuze plannen heeft; lees eens het stuk van Alex in deze Corsa!

143

Inhoudsopgave Corsa 143 Redactioneel ..........................................................0 WTOS Agenda........................................................2 Van de voorzitter....................................................4 10 km tijdrit juli en augustus ...................................5 De perfecte training!...............................................6 WASUB .................................................................8 Studenten bundelen krachten ................................ 11 NSK Marathon...................................................... 12 Club Kampioenschap............................................. 14 Het Grote Stefan van Dijk Interview ....................... 15 Vraag het aan Peter!............................................. 19 Het Seizoen deel 5 ............................................... 20 Opmerkelijk…....................................................... 21 Veldrijden voor WTOS-ers ..................................... 23 ROTOR Crankstel.................................................. 28 Verleden leden leden heden ................................... 30

Adverteerdersindex Bike2Build .......................................................... 18 Bike-Zone........................................................... 22

143 De Corsa is het clubblad van WTOS, Wij Trainen Ons Suf, Studenten wielervereniging sinds 1983 Redactie: Sander Prakken Korvezeestraat 582 2628 CW Delft 06-18878291 Trudo Vreenegoor Van Bossestraat 25 2613 CM Delft 06-20814202 [email protected] Oplage: 175 Uiterste inleverdata: Corsa 144: 15-10-‘05 Corsa 145: 15-12-‘05 Corsa 146: 15-02-‘06

www.wtos.nl Sitemanager: Michiel Smit Westvest 305 2611 BX Delft 015-2140896 [email protected] 143

1

WTOS Agenda

September - Oktober 2005 Datum

Activiteit

Plaats

Zondag 11 september

Clubkampioenschappen Wegwedstrijd MTB-wedstrijd Barbecue (gratis)

De Spartaan in Rijswijk

La Ultimo NSK Weg (info: www.nsk2005.nl) 10 kilometer tijdrit Rabobank European Beachchallenge (www. Beachchallenge.info) Borrel WTOS Wissel ALV

Bij Zestienhoven Groesbeek

Vrijdag 21 oktober Zaterdag 22 oktober Zondag 23 oktober

Woensdag 21 september Zaterdag 24 september Woensdag 28 september Zondag 2 oktober

Tijd 14:00 16:00 18:00

Langs de A13 Scheveningen (boulevard)

20:00

Café de Tango Nader te bepalen

21:00 20:00

Bike Motion www.bikemotionutrecht.nl

Jaarbeurs Utrecht

14:00-21:00 10:00-17:00 10:00-17:00

Zondag 23 oktober

Clubkampioenschap Marathon. Bart Brentjens Challenge (www.bartbrentjens.com)

Eijsden

21:00

Iedere laatste woensdag van de maand Ieder maandag en donderdag Ieder woensdag

10 kilometer tijdrit

Langs de A13

19.00 of 20.00

Wegtraining (rondje Hoek van Holland) MTB Training (recreatief of wedstrijd) Winter Toertocht (weg)

Sportcentrum

18:30

Sportcentrum

18:30

Sportcentrum

9:30

Spinning uur

Sportcentrum

19:30

Dinsdag 4 oktober Vrijdag 7 oktober

Iedere zaterdagochtend gedurende de winter Iedere woensdag

Kijk voor de plannen van andere WTOS’ers m.b.t. deze evenementen ook even op het WTOS prikbord: www.wtos.nl/php/prikbord/index.php Belangrijk: De officiële WTOS trainingen lopen tot donderdag 6 oktober. Er wordt verzameld bij het Sportcentrum (tot 12 september om 18.30 en vanaf 12 september om 18.00) en collectief gestart. Tot die tijd kan er nog hard getraind worden om alle nieuwe en potentiële leden te laten zien wat WTOS is! Vanaf september kan er ook weer gespind worden met WTOS, het definitieve WTOS uurtje moet echter nog bepaald worden.

2

143

WTOS Borrel Elke eerste dinsdag van de maand vindt de WTOS borrel vanaf 21.00 uur plaats in café Tango aan de Oude Delft. De borrel is een uitstekende gelegenheid om de man of vrouw onder de helm wat beter te leren kennen, een avondje ouwehoeren over wielrennen, auto's en alles wat je verder interesseert. Ben je net lid en wil je weten wat er allemaal gebeurt binnen WTOS of wil je lid worden, kom dan langs! 10 kilometer tijdrit Gedurende de zomertijd wordt elke laatste woensdag van de maand de traditionele individuele WTOS-tijdrit over 10 kilometer verreden op de parallelweg langs de A13. Zet je streeftijd op het prikbord, probeer nog wat mooie weddenschappen erop af te sluiten en kom in ieder geval gewoon rijden. Het is een leuk evenement voor iedereen, ook voor de minder snelle renners, laat je niet afschrikken. De Ranglijst Aller Tijden (RAT) bevat de beste tijden van alle renners die ooit aan de 10 km tijdrit hebben deelgenomen. Verzamelen om 20:00 uur, Rijksstraatweg Delft. Gedurende de wintertijd gaat de tijdrit gewoon door, maar deelname dient vooraf aan het bestuur gemeld te worden. Elke laatste woensdag van de maand om 15:00 uur, Rijksstraatweg Delft. La Ultimo De naam zegt het al: dit is de ultieme individuele WTOS tijdrit. De wedstrijd gaat over 28 km, tussen het Delftse Hout en Pijnacker. De echte specialisten bestempelen het traject als zéér lastig omdat het uit smalle fietspaden bestaat, vele bochten bevat en ook nog eens een paar verkeersdrempels rijk is. Wie deze koers wil winnen moet daarom niet alleen hard kunnen rijden, maar daarnaast beschikken over stuurmanskunst, incasseringsvermogen en een ijzeren wilskracht. Wegtraining Vanaf 4 april wordt iedere maandag- en donderdagavond weer gewielrend, 'Rondje Hoek-van-Holland' (55 km in verschillende groepen). Er wordt verzameld bij het Sportcentrum (tot 12 september om 18.30 en vanaf 12 september om 18.00) en collectief gestart. Langs de Nieuwe Waterweg zullen groepen naar gelijk niveau gevormd worden. MTB-training Iedere woensdag wordt om 18.30 vertrokken vanaf het sportcentrum voor 2 trainingen van verschillend karakter: 1) Specifieke wedstrijdtraining, gericht op het verbeteren van techniek en conditie. Iedere week bereid een WTOS wedstrijdrijder een training voor, welke uitgevoerd wordt op een van de mountainbikeparcoursen in de buurt! 2) rustige tourtraining, bedoeld als leuke mountainbiketocht rondom Delft. Deze is een tocht van 1 a 2 uur waarbij onder begeleiding van ervaren WTOS-ers de leuke mountainbikeroutes in de buurt gereden worden. Clubkampioenschap Weg en MTB Zondag 11 september is het clubkampioenschap Weg en MTB. Wij zijn te gast op Rijswijkse Wielervereniging “De Spartaan”. De wegwedstrijd is op de wielerbaan en de MTB-wedstrijd in het nabij gelegen Elsenburgerbos. Het programma zie er als volgt uit: 14:00 Start Weg wedstrijd, 5 kwartier + 3 ronden 16:00 Start MTB wedstrijd, 60 minuten 18:00 BBQ (gratis voor leden) Clubkampioenschap Marathon Zondag 2 oktober is het clubkampioenschap (CK) Marathon. Dit CK wordt verreden binnen de Bart Brentjens Challenge in Eijsden, Limburg. Deze marathon is een mountainbike wedstrijd van 80 km. Voor de plannen van andere WTOS’ers; houd het prikbord in de gaten! Voor meer informatie: [email protected] 143

3

Van de voorzitter Tekst: Wouter Betting

Van de voorzitter

September, de maand van het clubkampioenschap. De belangrijkste wedstrijd van het jaar. Reikhalzend wordt er ieder jaar naar uitgekeken wie zich een jaar lang de beste van de club mag noemen. Dit jaar zal de titanenstrijd plaatsvinden op het wielerparcours van de Rijswijkse wielervereniging ‘De Spartaan’ en voor de mountainbikers in het nabij gelegen Elsenburgerbos. Na afloop zal er een gezellige afsluitende barbecue plaatsvinden bij ‘De Spartaan’, waar tot in de kleine uurtjes gezellig gegeten en gedronken kan worden. Met zoveel nieuwe en actieve leden verwacht ik een groot deelnemersveld en een grote opkomst bij de barbecue.

September betekent einde vakantie. De colleges zullen hervat worden. Velen van ons zullen afgelopen tijd vanaf de fiets een andere omgeving hebben aangeschouwd dan het landschap van het Westland en anderen hebben de fiets even laten staan. Ik zelf heb een combinatie hiervan gemaakt, al was het meer niet fietsen dan wel. Deels noodzakelijk, deels een eigen keuze. Het feit is dat onze bus kapot ging op vakantie tijdens de terugreis naar Nederland. De Asia hi-topic 2.7 diesel heeft het dus niet gehaald. Nu staan al onze glimmende WTOS-concordes in onze bus weg te smelten op een zonnig weiland naast Garage ‘Pitot’ te St-Flour. Bij terugkomst thuis stond er dus geen fiets meer te wachten om al die stokbroden met kruidenboter eraf te trainen. C’est la vie.

September is ook een afsluitende maand voor het bestuur. Begin oktober is daar alweer de algemene ledenvergadering met daarin een bestuurswissel. De puntjes worden nog even op de i gezet, alvorens een deel van het huidige bestuur afzwaait, waaronder ikzelf. Dit zal dan ook de laatste ‘van de voorzitter’ zijn van mijn hand. Een tweejarig WTOS-bestuuravontuur sluit ik dan af. Een leuke tijd waarin ik veel geleerd, gelachen en gedaan heb. Voor geen goud zou ik deze periode gemist willen hebben. Via deze weg wil ik iedereen die ik op de ALV niet spreek alvast bedanken voor deze mooie tijd. Maar zoals gezegd, het is nog niet over. Eerst nog het clubkampioenschap en natuurlijk ook nog het Nederlands studenten kampioenschap wielrennen in Nijmegen, wat zeker nog mooi gaat worden. Wees erbij dus, want september is sneller voorbij dan je denkt.

September, een maand die synoniem staat voor het nieuwe begin. Een nieuw begin voor vele sjaarsen en voor de ouderejaars het begin van alweer een nieuw collegejaar. Het bestuur en vele vrijwilligers hebben zich in de OWEE-week weer hard ingezet om nieuwe leden aan te trekken en op dit moment lijkt dat zeker geslaagd. Mijn dank gaat uit naar alle vrijwilligers die dit mogelijk hebben gemaakt. In ieder geval is WTOS weer een stuk bekender geworden in Delft, mede door nachtelijke poster-plak-acties op goede zichtbare plaatsen. Gelijk werden we herkend als die wielrennende studenten.

4

143

10 km tijdrit juli en augustus

10 km tijdrit juli en augustus

Gedurende de zomertijd wordt elke laatste woensdag van de maand de traditionele individuele WTOS-tijdrit over 10 kilometer verreden op de parallelweg langs de A13. Zet je streeftijd op het prikbord, probeer nog wat mooie weddenschappen erop af te sluiten en kom in ieder geval gewoon rijden. Het is een leuk evenement voor iedereen, ook voor de minder snelle renners, laat je niet afschrikken. De Ranglijst Aller Tijden (RAT) bevat de beste tijden van alle renners die ooit aan de 10 km tijdrit hebben deelgenomen. Inmiddels wordt de RAT door Pieter Dijkshoorn aangevoerd met een tijd van 13:06.09. Tijden 10 km tijdrit woensdag 27 juli Tijdrijden is (voor mij) toch vooral jezelf steeds pushen om door te gaan, aldoor geen genoegen te nemen met een snelheid die niet hoog genoeg ligt, steeds weer richting je grens gaan en jezelf niet toestaan de druk op de benen en pedalen te verminderen. Natuurlijk is dit het best op te brengen als je een doel hebt en dat doel heeft Wouter voor me gemaakt. De 13:00grens doorbreken blijft het doel, maar het leek een doel dat te hoog gegrepen was. Wouter zorgde er dus én voor dat duidelijk werd dat niets onmogelijk is én zorgde er met zijn 'diefstal van het CR' voor dat ik ook echt wilde. Aldus de Club-Record houder Pieter Dijkshoorn. 1. Pieter 2. Wouter 3. Jeroen 4. Justin 5. Jelle 6. Trudo 7. Amy 8. Job 9. Wim 10. Erik 11. Danny

13:06:09 [CR] 13:25.83 13:51.71 13:51.75 14:34.14 14:36.67 14:39.08 16:12.60 16:29.88 16:32.74 16:39.63

Tijden 10 km tijdrit 16 heren en 2 dames aantal! Het werd dan de startende coureur.

143

woensdag 31 augustus op de tijdrit, een ongekend ook een filevorming achter Hartstikke mooi dus.

1. François 2. Wouter P. 3. Jasper 4. Amy 5. Stijn 6. Eelco 7. Trudo 8. Jelle 9. Jurjen 10. Michiel B. 11. Bart 12. Ferry 13. Jarno 14. Peter 15. Danny 16. Jeroen 17. Marjolijn 18. Debbie

14:02.83 14:12.04 14:22.91 14:29.64 14:31.47 14:34.02 14:34.17 14:49.32 14:50.15 15:32.19 15:50.12 15:55.12 16:07.53 16:21.61 16:31.99 16:54.46 17:16.33 17:19.25

5

Twee aan twee, handjes op het stuur en lekker babbelen... Tekst: Reinder Ebbens – WTOS bestuur

De perfecte training!

Twee aan twee, handjes op het stuur en lekker babbelen... Oftewel het rondje Hoek van Holland. Al jaar en dag het fundament voor de gezamenlijke trainingsuurtjes bij een neergaande zon en een vaak zo ijverig blazende wind. Een training waarbij iedere deelnemer zijn ei kwijt kan en met een voldaan gevoel thuis komt. Om dat te bewerkstelligen heeft de training een goede structuur en opzet nodig. Kernwoorden voor de training zijn: Sociaal rijgedrag, Veiligheid en Hard fietsen. Hard fietsen echter alleen als dit op een veilige manier gebeurt, rekening houdend met de groep waarin je je bevindt! Uit menig discussie op de fiets, achter de computer of onder genot van een biertje omtrent dit onderwerp blijkt dat dit niet altijd even goed gaat, en vandaar voor eens en altijd een betoog voor de perfecte training. Vertrek is om 18.30 vanaf het sportcentrum, bij grote opkomst is een praatje door de autoriteit op zijn plaats, koppen tellen, nieuwe deelnemers het ‘plan de campagne’ verkondigen, evenementen aankondigen en bij zeer grote opkomst gelijk splitsen. Het wegfietsen van het sportcentrum geschiedt rustig zodat de eersten niet al op de Kruithuis brug gelost worden. Tot aan de Nieuwe Waterweg is het motto van de training simpel: Twee aan twee, handjes op het stuur en lekker babbelen... Vanaf de Nieuwe Waterweg zal gelang de grootte van het opgesplitst worden in meerdere deze splitsing wordt door de 6

begeleid. Een bezemveger begeleidt de langzame groep en is de laatste man en blijft de laatste man, iedereen komt dus in de groep thuis. De snelle groep redt zich ook wel, in de middengroep ontstaan juist de problemen omdat deze vaak veel nieuwe rijders herbergt die niet gewend zijn in grote groepen te rijden. Wat te doen op zulke momenten: je muil opentrekken, aanwijzingen geven en/of opsplitsen in kleinere groepen. Langs de Nieuwe Waterweg wordt gereden in groepen van, bij voorkeur, 6-8 man, en staan waaiers en een sprint voor de haven van Hoek van Holland garant voor flink wat wielervertier. Na de sprint zal de groep, wederom geformeerd, haar aangenomen koers hervatten door het eerder genoemde kustplaatsje. Dit badplaatsje verlaten, mag het tempo weer omhoog door de duinen van ZuidHolland. Over dit meanderende fietspad wordt op verantwoorde wijze doorgestoomd richting Monster en daarna Kijkduin. Ook hier geldt, groepen van 6-8 man, en niet meer! De weg is namelijk smal en vaak druk. Om naderend gevaar aan te geven kan volgend wielerjargon gebruikt worden: ‘Voor’ het aankondigen van medeweggebruikers op eigen rijstrook. ‘Tegen het aankondigen van medeweggebruikers op tegengestelde rijstrook. ‘Paal’ & ‘Bobbel’ het aanduiden van obstakels op de weg

er, naar peloton, groepen, autoriteit 143

In Kijkduin wordt gewacht bij de bushalte op langzamere groepen. Als je goed je best gedaan hebt, heb je 2 x 20 min. goed gestampt en ben je moe, tijd om naar huis te gaan dus. Dat gebeurt ook op de wijze zoals WTOS-ers dat het liefst doen: Twee aan twee, handjes op het stuur en lekker babbelen... In een kleine drie kwartier terug naar huis, waar je lieftallige huisgenoten uiteraard een bordje pasta voor je bewaard hebben. Bij een wielervereniging wordt gefietst en een WTOS-er doet dat bij uitstek tijdens de reguliere training, welke de basis is voor de vereniging. Daarnaast is dit de geijkte plek waar nieuwe leden gemaakt worden, waar je wielermaten spreekt, waar je op de hoogte blijft van alle nieuwtjes en evenementen binnen de WTOS.

Don’ts: Rijd niet met dertig in het uur op kop van het peloton weg van het sportcentrum. Rijd niet als een kamikaze door Hoek van Holland of Kijkduin. Laat je lig-stuurtje maar thuis, die geheime troef haal je maar tijdens de 10km tijdrit voor de dag. Do’s: Doe eens gek & ga naast iemand rijden die je nog niet kent. Kijk ook eens achterom of iedereen nog in de groep zit. Bekommer je eens om rijgedrag van je mede-wielrenners en geef ze wat rij-tips.

Dus, blauwhemden en geelhuiden, Tot ziens op de WTOS wegtraining!

Langs de nieuwe waterweg wordt in groepjes gereden

143

7

HUMAN POWERED SUBMARINE Tekst: François Geuskens

WASUB Aangezien de inbreng van WTOS in het WASUB-succes aanzienlijk was, gaf dit een aanleiding om er een stukje over te schrijven. Sinds 1989 wordt iedere 2 jaar de International Submarine Race gehouden. Aanvankelijk aan de kust in Florida, maar sinds 1995 in de grootste sleeptank ter wereld; het David Taylor Model Basin. In 2005 debuteerde het WASUB-team. Het project is in 2004 ontstaan als opdracht van de Ontwerp Synthese Oefening ter afsluiting van de Bachelor van Lucht-en Ruimtevaarttechniek. Tijdens het symposium van deze opdracht nam het team al geen blad voor de mond: het concept zou wereldrecords breken. Het team besloot daarom dit project te realiseren waarbij ik als enige echte ambitie toonde om het team te leiden……was dit een gouden zet …? De start van het debuterende project was moeizaam. Het animo van extra teamleden en sponsoren viel tegen. Op technisch vlak is in de eerst helft van het jaar aandacht besteed aan het design, terwijl het productieteam een testopstelling had gemaakt om het vermogen van piloten te testen. De afstanden gingen over 100 meter, dus piloten werden geselecteerd op explosiviteit en formaat. De eerst geselecteerde was Malaya …. Maar moest helaas omwille van duikmedische redenen later in het jaar afhaken. Uiteindelijk is Jodi wel 1 van onze 3 piloten geworden. Verder heeft het productieteam tijdens de ontwerpfase een replica van de rompvorm gemaakt om deze dan aan hydrodynamische tests te onderwerpen. De test was echter wel t.g.v. een crash rampzalig afgelopen, maar het testresultaat wees op een romp van WR-kwaliteit. Het uiteindelijke ontwerp van de onderzeeboot was een hydrodynamische romp waarbij de piloot in een buikligfiets-houding de propeller aandrijft. De piloot lag er dus in met perslucht in een watergevulde romp. De piloot had een vast verzet en de weerstand van de aandrijving werd geregeld door een elektronisch systeem dat automatisch de schroefspoed aanpast. Dit systeem was ingebouwd in de naaf van de propeller. Verder kon de piloot manueel het hoogteroer en het richtingsroer bedienen 8

David Taylor Model Basin

Piloten-testopstelling

Francois mankeert explosiviteit

Replica in testbassin

143

richtingsroer bedienen. Na een uitvoerige testperiode waarbij de meeste kleine problemen die aan het licht kwamen waren verholpen kon het WASUB Team afreizen naar de VS om wereldrecords te breken. De eerste dag was meteen al een succes, want onze piloten zetten gelijk een aantal veelbelovende snelheden neer. We zijn ook als enige bij de eerste poging in het net gevlogen omdat de marineduikers die de boten opvingen schrokken van onze snelheid. Dat we tot de snelste behoorden zou de rest van de week ook niet meer veranderen. Dit werd al bevestigd tijdens de tweede dag, want de snelheden die we toen al hebben gehaald werden niet meer gebroken door andere onderzeeboten uit onze klasse. Ook braken we toen al het WR op de 100 meter, dat nog eens door Jodi verscherpt werd op woensdag. Op donderdag had Jodi een demonstratie gegeven op de slalom in een tijd waarbij we zelfs in de straight race geen modderfiguur zouden slaan. Tot onze frustratie mochten we geen extra pogingen meer ondernemen omdat de slalom nog sneller kon. Tijdens de laatste wedstrijddag heeft Sam (huisgenoot van Diana) de topsnelheid nog eens verscherpt met als uiteindelijke snelheid 6.903 knopen. Een fractie langzamer dan Omer …. Het team uit Montreal, dat meedeed in een tweepersoonsboot! Uiteindelijk was WASUB een Megasucces waarbij we maar 1 prijs hebben laten liggen: Het WR topsnelheid (7.192 knopen). In elk geval hebben onze opvolgers dan tenminste nog een doel voor ogen.

Vacuüm injectie bovenste helft

Perfect Fit

Propellernaaf

Mijn waardeloze wielerseizoen heeft dan toch nog zijn vruchten afgeworpen, en ik zal me de worstelpartij in het hotelzwembad met de Omer-chick nog lang blijven heugen. Eerste tewaterlating

Testen in het bassin

143

9

Prijzen

Technische gegevens

Meer informatie kunnen jullie vinden op de website http//wasub.oli.tudelft.nl. Ook kun je op deze website leuke films downloaden van de wedstrijd en andere interessante momenten van het afgelopen jaar.

10

143

Studenten bundelen krachten Tekst: Jerome van Harn

Studenten bundelen krachten Misschien weten jullie het al, maar sinds dit jaar is er een nieuwe studenten wielerorganisatie opgezet: Studenten Wielersport Nederland (SWN). Ikzelf neem hier momenteel ook deel aan en daarom leek het me de moeite waard om hier kort iets over te vermelden. Nederland kent een grote groep studenten die zich bezig houdt met de wielersport. Niet al deze studenten zijn aangesloten bij een studentenwielervereniging zoals WTOS, omdat er maar weinig steden (11) zijn die beschikken over zo’n vereniging. We mogen dus heel blij zijn met een vereniging in Delft…en wat voor één! Sinds vorig jaar bestond er het idee om een overkoepelende organisatie op te richten die de studenten wielersport zou gaan stimuleren, coördineren en ondersteunen met daarbij de verenigingen als belangrijkste basis. Dit initiatief werd goed ontvangen bij de verenigingen, maar ook bij Studenten Sport Nederland (SSN) en andere organisaties als de KNWU. Inmiddels is de geslaagde oprichtingsvergadering achter de rug en hebben we veelbelovende gesprekken gehad met de KNWU, NTFU en de Rabobank (bijna alle verenigingen worden namelijk gesponsord door de Rabobank). Onze website wordt veel bekeken en we ontvangen veel verenigingsnieuws zoals mooie overwinningen, studenten activiteiten, nieuwe teamfietsen etc.

Zonder ambities geen resultaten. Daarom streven we naar moderne, sterke en in aantal toenemende studenten wielerverenigingen. Zo zijn we momenteel bezig om te kijken naar de mogelijkheden om in Wageningen en Rotterdam een nieuwe vereniging op te zetten en andere verenigingen te enthousiastmeren voor de KNWU. Daarnaast probeert de SWN de individuele studenten wielersporters meer te betrekken bij de studenten wielersport, waarbij natuurlijk gedacht kan worden aan de diverse NSK’s. Ook zou het mooi zijn als het activiteitenaanbod van de verenigingen kan worden verbreed en versterkt, een voorbeeld hiervan zijn nieuwe vormen van NSK’s zoals de MTBmarathon en tijdrijd-specials. Deze kampioenschappen zullen vanaf nu ook via de ALV worden toegewezen in plaats van het achterhaalde onderlinge geregel. Tot slot zullen we de verenigingsbesturen optimaal proberen te ondersteunen (workshops, draaiboeken, beleidsplannen etc) net als de NSK commissies (website, evaluatieverslagen) en zullen we ons best doen om de belangen van de studenten wielersport optimaal te kunnen behartigen. De SWN focust zich dus meer verenigingsbesturen en studentenwielersport in het geheel jullie als verenigingleden, maar ik van overtuigd dat we elkaar snel zullen treffen.

op de de dan op ben er ergens

Bezoek ook eens onze site: www.studentenwielersport.nl Hier wordt je op de hoogte gehouden van het laatste studentenwielernieuws en kan (na)discussiëren over NSK’s, wedstrijden en overige zaken.

143

11

NSK Marathon Tekst: Sander Prakken

NSK Marathon

Het einde van de zomer nadert. Vanwege het mooie weer is de zomer is voor de fietser de periode voor de lange tochten. Dit geldt in het bijzonder voor cross country (XC) wedstrijdmountainbiker, omdat, afgezien van de internationale kampioenschappen, in de zomer een gat in het wedstrijden programma bestaat. Een lange toertocht op de mountainbike wordt ook wel een marathon genoemd. Door de lange afstand onderscheidt zich de marathon sterk van XC. De marathon is een aparte discipline in het mountainbiken, welke ook als wedstrijdsport beoefend wordt. Bijzonder is dat normaal gesproken de wedstrijd rijders tegelijk starten met een grote groep toerders. De groeiende marathondiscipline heeft de Nijmeegse Studenten Mountainbike Vereniging (NSMV) Velocidad op het idee gebracht het Nederlands Studenten Kanpioenschap Mountainbike Marathon, het Dolphiq.nl NSKMM te organiseren. De Houffalize marathon werd uitgekozen voor het NSKMM. Deze marathon wordt verreden in de Belgische Ardennen aan het einde van de zomer, op 28 augustus. Met acht WTOS-ers vertrekken we richting Houffalize. Keurig op tijd (?!) komen we aan bij de inschrijving. Rustig gaan we naar de camping waar voor de NSK deelnemers een apart veld gereserveerd is. Met een grote groep studenten erg dicht op elkaar. Vorig jaar was het parcours van de Houffalize marathon door de aanhoudende regen omgetoverd tot één grote modderpoel. Hoewel dit jaar het weer ook niet geweldig is, is het met de regen de 12

afgelopen periode meegevallen. Het parcours zal niet kurkdroog, maar wel goed berijdbaar zijn. Nu nog hopen op een zonnetje. ’s Ochtends vroeg worden we stevig geconfronteerd door het weer. Er hangt een dichte mist en het is koud. Pas laat maken truien en broeken plaats voor de WTOS tenues. Erik is zo vriendelijk bij de start de shirts-lange-mouw voor de rijders van de lange afstand aan te nemen. Tussen de start van de lange en de korte afstand zit drie kwartier, waarin Erik makkelijk even op en neer naar de camping kan fietsen om de shirts weg te leggen. We gaan naar ons startvak. Direct achter de groep wedstrijdrijders is een vak voor de NSK marathon deelnemers gereserveerd. Iedereen heeft daarom gelijke kansen op de titel. Zelfs al voor de start breekt de zon door. Alles lijkt ineens perfect te verlopen, we geven onze shirts af en het ultieme marathon gevoel is compleet! Ruim zestig studenten starten de wedstrijd. Heren licentiehouders rijden de lange afstand van 120 km. Dames (licentieklasse en niet-licentieklasse) en heren niet-licentiehouders rijden de korte afstand van 60 km. Bij de finish druppelen de WTOS-ers een voor een binnen. Als eerste finishen de deelnemers van de korte afstand. Niet al te lang daarna finishen de eerste mannen van de langste afstand. Langzaam ontstaat een groepje waarin natuurlijk de tocht uitgebreid besproken wordt.

143

Nagenieten na de marathon

Het parcours was veelal glad. Erik was enige die de hele tocht niet onderuit is gegaan. Jerome wist door de gladheid het record haaks-op-de-weg-staan op zijn naam te brengen. Miriam en Diane maakten om de beurt foutjes en hadden het meeste plezier van de tocht. Ikzelf wist waarschijnlijk als allereerste van het veld onderuit te gaan. Jodi, die mij hielp bij het langzaam weer op gang komen, toonde zich, in de gladheid, koning in het toerders inhalen We, in ieder geval de rijders van de lange tocht, zijn het er over eens dat het een erg zware marathon was. Ook ons materiaal heeft veel te verduren gehad. Een uitstekend resultaat is neergezet door Dirk, net nieuw WTOS lid (zie leden heden leden verleden). We kunnen hem, als enig WTOS lid (in de kleding van zijn sponsor) het podium van het NSKMM heren licentieklasse zien betreden en wel op de hoogste trede! Als iedereen zijn verhaal aan iedereen heeft verteld vertrekken we weer naar de camping. We genieten nog even van de campingsfeer. Na een heerlijke douche en na rustig onze spullen te hebben ingepakt verlaten we, zoals gewoonlijk als laatste, de camping. Op de terugweg wordt natuurlijk nog even de legendarische McDonald’s in Maastricht bezocht.

143

Dirk van der Walle (in het shirt van zijn sponsor) op de hoogste trede Het was absoluut een mooi weekend. De NSKMM Commissie heeft uitstekend werk verricht! Daarnaast heeft zij met de organisatie van het NSKMM ook nog eens aandacht gevraagd en geld ingezameld voor een goed doel, KWF Kankerbestrijding.

Resultaten WTOS leden op het NSK: Dames niet-licentie (totaal 9 deelneemsters gefinished) 5. Miriam ter Brake 4:20:38 7. Diana Schaap 4:37:54 Heren 120 km (totaal 24 deelnemers gefinished): 1. Dirk van der Walle 5:31:35 8. Eric Wictor 6:15:02 10. Jerome van Harn 6:26:19 16. Jodi Kooijman 7:03:34 17. Sander Prakken 7:10:29 18. Menno Hensbroek 7:11:44 24. Marcel van Leeuwen 8:16:56 Heren 60 km (totaal 15 deelnemers gefinished): 10. Erik Nienhuis 3:45:02

13

Club Kampioenschap

Zondag 11 september, te gast bij wielerclub “de Spartaan”, zal het Club Kampioenschap 2005 verreden worden. Het CK is ieder jaar een leuk evenement, voor ieder niveau, en na afloop de traditionele BBQ waar je je “wieler-ei” kwijt kan bij je clubgenoten. Vorig jaar was het CK op het technisch zware parcours bij Trias. Een select groepje wist zich los te maken van de rest. Uiteindelijk wist Edwin Commandeur de titel clubkampioen.WEG te bemachtigen in de sprint. Janne Brok werd eerste bij de dames.

WEG 14:00 uur

Elk jaar blinken er weer anderen uit, zoals Jurgen die al verschillende koersen gewonnen heeft. Maar ook een Peter van Schaik die een koers op zijn naam wist te schrijven. Wie weet ben jij wel de “underdog” van dit jaar?

WIE WORDEN ONZE NIEUWE KAMPIOENEN? Jerome van Harn wist vorig jaar de titel clubkampioen.MTB te bemachtigen. Hij versloeg Jodi Kooijman, die de drie jaar ervoor de titel droeg. Dit jaar geld Jerome als dé favoriet, maar is hij op 11 september de sterkste? Misschien onverwachts bezoek uit Utrecht of Spanje? Misschien wordt het ‘gewoon’ weer Jodi? Of zijn er nog andere bedreigingen? Bij de dames won vorig jaar, net als op de weg, Janne Brok. Gaat zij het dit jaar weer proberen? En wie kan haar dit jaar bedreigen?

14

MTB 16:00 uur

143

Het Grote Stefan van Dijk Interview ‘Ja, doe maar.’ Met een zwaai geeft Stefan de trommel met kaakjes aan. ‘Hier mag je er zo veel van eten als je wilt.’ De ietwat potsierlijke bank zit heerlijk, de koffie smaakt buitengewoon. Stefans vrouw, Marie, loopt constant heen en weer van keuken naar kamer en lijkt met allerlei huishoudelijke activiteiten bezig te zijn. Vijf minuten geleden liepen we nog wat nerveus het pad op. De dakpan naast de voordeur met opschrift 'familie van Dijk' deed ons zeker zijn van de goede deur. Stefan van Dijk. Het idee ontstond in Nice. Gezeten op het balkon van ons appartement. Herman, Jos en Pieter dronken wat, filosofeerden over koers, over trainen en over renners. ‘Hoe ver zou je nu kunnen komen met trainen in het Westland? Hoeveel toprenners komen daar nou vandaan?’ Zoekend kwamen we nog op Michael Boogerd, maar dat is toch een Hagenees. Nee, er was eigenlijk maar 1 renner die altijd op ‘onze’ wegen trainde en toch tot de betere profs gerekend mocht worden: Stefan van Dijk, sprinter van beroep. Tegenwoordig zijn loon ontvangend van Mr. Bookmaker. Een Belgische ploeg. Natuurlijk feliciteren we hem met zijn etappeoverwinning in de Ronde van België. Ook de winst in de Tweede Noord Nederland Tour, blijft niet onbesproken. Na een mysterieuze salmonellavergiftiging in het voorjaar weet Stefan toch nog iets van zijn seizoen te maken. Met enige schroom pakken we onze notitieblokken – natuurlijk inclusief ‘spiekblaadje’ om een eventueel doodvallen van het gesprek op te kunnen vangen – en bereiden we ons voor op onze eerste vraag. Stefan is, zoals het 143

Het Grote Stefan van Dijk Interview Tekst: Jos en Pieter een sprinter betaamt, sneller dan wij. ‘Zo, waarom wilden jullie nu zo graag met me spreken?’ Niet van ons stuk gebracht, formuleren we snel ons antwoord. ‘Nu, dat zit zo. Wij verbaasden ons erover dat er eigenlijk zo weinig bekende renners uit het Westland komen, terwijl de wielersport hier toch zo leeft.’ Direct worden we op onze plaats gezet. ‘En wat dachten jullie dan van mannen als Van Vliet, Den Bakker, of een Zuijderwijk? Dat zijn toch niet de minsten! En allemaal hier uit de buurt.’ Zo’n heftige reactie, daar hadden we even niet op gerekend, maar vanzelfsprekend konden wij Stefan (wij mochten hem inmiddels Stefan noemen) direct van repliek dienen. ‘Ach, Zuijderwijk, die heeft het toch niet gered bij de profs, of wel dan? Den Bakker is ieder jaar blij met verlenging van z’n contract en heeft nooit een aansprekende koers gewonnen en Van Vliet, ja Van Vliet, die hebben wij nooit bewust meegemaakt’. Zo, de kop is eraf, het interview kan beginnen. J&P: ‘Sprinten, Stefan, kun je dat nu leren?’ SvD: ‘Ik begon te fietsen toen ik acht was. Hier in de buurt had je toendertijd elke week van die kleine koersjes. Wij er met het hele gezin heen. Ik bleek talent te hebben. Dat kwam er snel uit. Talent blijft niet lang verborgen, zeiden ze dan. Ik won die wedstrijden meestal solo. Dan pakte ik een rondje op de rest. Trainen deed ik toen nog niet. Alle jeugdcategorieën heb ik zo doorlopen. Ik begon pas concurrentie te krijgen bij de nieuwelingen. De wedstrijden werden langer, de omlopen zwaarder. Toch pikte ik direct in m’n eerste jaar een paar mooie overwinningen mee. Zo won ik 15

onder andere de omloop van het Lage Land. Destijds een grote koers. Nou ja. Sprinten. Daar bleek ik toen echt aanleg voor te hebben. M’n benen waren dik. Ik was snel uit de bochten vandaan. En lef, hè. Want zonder duwen kom je nooit vooraan.’ J&P: ‘Mooi verhaal. Maar Stefan, is dat sprinten trainbaar?’ SvD: ‘Oh ja, dat was de vraag. In ieder geval moet je voor sprinten een domme kop hebben. Ha, ha, ha. Nee, ha, ha, nu even serieus. Ik denk dat alles te trainen is, maar zonder aanleg zul je natuurlijk nooit een hoogvlieger worden.’ J&P: ‘Ja maar Stefan, je moet toch wel op sprinten kunnen trainen? Ook zonder specifiek talent moet je de verschillende wielerdisciplines toch beter onder de knie kunnen krijgen?’ SvD: ‘Inderdaad, trainen is mogelijk… maar er zijn ook mensen die ondanks alle training nooit zullen kunnen sprinten. Met dat soort renners reed ik bij de junioren nog wel in de ploeg. Ze waren er altijd. Aardige lui ook. Trainden hard, maar ze reden geen koers uit. Die dachten niet eens aan de sprint en specifieke trainingen daarvoor. J&P: ‘Bij onze vereniging in Delft rijdt ook nog iemand die zegt samen met jou bij de junioren van Westland Wil Vooruit te hebben gereden. Hij heeft het er nog vaak over.’ SvD: ’Ik moet zeggen dat ik tot gisteren nog niet van jullie club gehoord had en ik zou dan ook niet weten over wie jullie het hebben.’ J&P: ’Peter van Schaik, zo heet ‘ie. Die moet je je herinneren!’ SvD: ’Van Schaik. Zegt me helemaal niks. Ik kan me ook niet meer zo veel herinneren uit die tijd, behalve dan de 16

koersen die ik toen won. Maar dat werd allemaal bijgehouden door m’n pa.’ J&P: ’Nou ja, van Schaik. Binnen onze vereniging toch wel een soort fenomeen. Rossig haar, een hoog piepende en krakende stem. Hij heeft het nog vaak over jou en over de koersen die jullie in Vlaanderen reden.’ SvD: ‘Rossig haar, zeg je. Die bijzondere stem. Ja, vaag zie ik hem voor me. Z’n pa kwam nooit mee. Oh ja, dat was die domineeszoon. Grappig zeg. Het komt nu allemaal weer boven. Hij had zo’n stalen fiets, 6-speed, wij reden toen al met 8speed, maar die Peter hield vast aan tradities...’ J&P: ‘…Ja, dat herkennen we wel…’ SvD: ‘…Maar koersen, daar was hij volgens mij niet al te sterk in. Hij doorzag de koers wel, dat weet ik nog wel. Altijd met koersen bezig. Heel precies in z’n voorbereidingen en hangend over z’n frame gaf hij tips aan ons. Daar had ik toendertijd toch wel heel veel aan. Hij wist heel precies aan te geven wanneer ik waar moest zitten. En nooit te beroerd om dat naar me te roepen als hij dan langs de kant stond – uitrijden deed hij volgens mij niet zo vaak. Eigenlijk kan ik wel zeggen dat Peter aan de basis heeft gestaan van mijn verdere carrière. Zijn adviezen waren echt belangrijk voor me. Stom dat je dat weer zo snel vergeet! Hoe rijdt die Peter tegenwoordig?’ J&P: ‘Volgens ons is er niet veel veranderd. Nog steeds is Peter een uitstekend adviseur en daarbij ook nog een kenner van klimmetjes in België en bovenal een uitstekend kok. Laatst heeft hij trouwens toch wel de kroon op z’n carrière gezet door een trainingskoers op Eemland te winnen, bij de B’s weliswaar, maar toch. Een knappe prestatie.’ SvD: ‘Dat is goed om te horen! Rijdt hij nog steeds op die knalrode Pinarello? Ik kan me dat frame nog goed herinneren. 143

Ooit reden we met de ploeg in België, Dwars door Vlaanderen. Peter mocht toen ook mee. Regen, wind, mist, en voortdurend zag ik dat frame naast me. Hij week geen moment van mijn zijde, zette me uit de wind. Hoe hij het deed weet ik niet, maar die dag beleefde hij waarschijnlijk de beste dag uit z’n leven. Die bultjes van de Vlaamse Ardennen voelden aan als helse Alpencols en ik kreeg een inzinking. Peter was altijd erg gevoelig en voelde dat ook precies aan. Hij heeft me er toen doorheen gesleept, op me ingepraat en mij met een laatste inspanning teruggereden naar de groep. Zesde, of iets dergelijks, werd ik uiteindelijk. Peter moest er helaas wel af, maar zonder Peter had ik geen uitslag gereden. Petje af, hoor.’

143

J&P: ‘Dat is een mooi verhaal, Stefan. Nooit geweten dat ‘ie zo gereden heeft. Maar over die fiets: die Pinarello is nu een knalrode Massi, maar verder is er niet veel veranderd. Hij is nog een van de weinigen die ‘op staal’ rijdt en hij lijkt er nog trots op te zijn ook.’ Stefan bleek op dreef gekomen. We praten, lachten en de klok bleef draaien. Koers, vrouwen. We deelden interesses. Tegen half zes kwam de heerlijke geur van gebraden karbonades de kamer in. Na enig aandringen bleven we eten. De aardappels waren voortreffelijk. De spruitjes hadden iets korter gekund.

17

- Advertentie -

Tja… Weer zo’n advertentie met fietsplaatjes en fietspraatjes. En we weten ook deze keer weer niet wat we erin willen zetten uit ons assortiment van meer dan 250 verschillende merken. Bike2build, de grootste on-line Bikeshop ter wereld, of in ieder geval bijna, verkoopt alles. Staat het niet op de site? Bel even en wij gaan het voor je regelen. Buiten dat wij (bijna) alles verkopen, weten wij ook heel veel, dus als je een fietstechnisch probleem hebt aangaande onderdelen dan kan je dat vragen bij [email protected] Vind je dat je fiets zo mooi is dat deze een plekje verdiend in onze Bike Gallery, stuur dan een e-mail naar [email protected] Natuurlijk hebben wij ook een fietsenwinkeltje, waar de koffie altijd klaar staat en het vooral erg gezellig is. Dus kom ook een keertje langs voor een kletspraatje.

Dus… heel snel naar www.bike2build.nl voor alles wat je zoekt met scherpe prijzen en prima service.

www.bike2build.nl

a: Maassluissedijk 11-13 Vlaardingen t: 010-248 0329 f: 010-248 0339 e: [email protected]

18

143

Vraag het aan Peter Tekst: Peter van Schaik

Vraag het aan Peter! Elke week behandelt de befaamde oudtoprenner Peter van Schaik vragen van lezers. Deze week de vraag van F. te D. Hoe rijd ik een clubrecord? Een clubrecord rijden is niet voor iedereen weggelegd, maar niet onmogelijk. Sommigen hebben er aanleg voor, anderen hebben wat hulp nodig. Om te beginnen is een lichte fiets handig. Tip hiervoor is bijvoorbeeld de Scott CR1. Met slechts 6,4kg kom je hiermee aardig voor de dag. In de Tour mag dit niet (maar daar mag wel meer niet), maar bij WTOS is de weegschaal nog niet ingevoerd. Voor 8.599,- is ‘ie van jouw (www.salden.nl). Dan natuurlijk nog wel een dicht achterwieltje (bijv. Zipp à 1.349,-) erbij. Het hardst ga je trouwens op de zogenaamde ‘tubes’. Dit is een soort gecombineerde binnenen buitenband welke verlijmd wordt aan de velg. Tot slot maak je je fiets af met een carbon tijdritstuurtje (bijvoorbeeld van ITM à 499,-). Naast het stuurtje, gaat het echter vooral om het kuurtje. Twee middeltjes die veel gebruikt worden door starters, zijn Epogen (Erythropoïetine) en Aranesp, beide van de firma Amgen (maar er zijn ook andere fabrikanten). In de topwielersport zijn er inmiddels ook al weer andere middeltjes, maar bij WTOS kan het nog altijd goed van pas komen. Bijkomend voordeel is dat het beproefde middelen zijn, getest en goedbevonden door toprenners. Epo is een stof die de aanmaak van rode bloedcellen stimuleert. Met meer rode bloedcellen kun je beter zuurstof van de longen naar de spieren sturen. Aranesp is 143

een verbeterde, maar ook duurdere variant. Een standaardkuur met EPO duurt drie tot vijf weken, waarbij je twee- of driemaal per week een EPO-injectie neemt. Het prestatieverhogende effect begint na een week en houdt 2 à 3 maanden aan. Bijwerkingen zijn er nauwelijks. Als EPO goed gebruikt wordt, blijven die nevenwerkingen best 'handelbaar'. Je kan er helemaal 'grieperig' van worden, met spierpijnen in je hele lichaam, met koorts ook. Er kan hoge bloeddruk optreden en in sommige gevallen kan je er echte epilepsieaanvallen van krijgen. Maar zolang je hematocriet (de hoeveelheid rode bloedcellen per liter bloed) binnen de perken blijft, is EPO volstrekt ongevaarlijk. Volgens de Belgische dokter Johan De Saedeleer, kun je er zo’n 5 kilometer per uur harder mee rijden. Is je huidige PR rond de 15 minuten (40km/u), dan is dus 13.20 mogelijk (45km/u). Epogen en Aranesp zijn te bestellen via www.drugstore.com . Epogen is verkrijgbaar vanaf $26,22 per dosis, Aranesp kost vanaf $491,- voor 4 doses. Voor studenten raad ik aan de fiets achterwege te laten (wel een tijdritstuurtje natuurlijk!) en te kiezen voor het vertrouwde Epogen. Voor 150 euro rijd je al een PR. Wel even oefenen hoe je het op de juiste manier in je aderen spuit. Live strong! Volgende keer ga ik in op het gebruik van oxyglobin, nandrolon en actovegin. Heb je er ook eentje voor ‘Vraag het aan Peter?’ Stel deze via: [email protected] 19

Het Seizoen-Deel 5 Tekst: Gerrit en Kees

Het Seizoen deel 5

Instemmend knikkend lopen ze rond de bus. Het is mooi! De bandjes staan mooi op spanning, de muziek klinkt goed, hij is redelijk schoon, de vijf fietsen staan er mooi in, evenals de bungalowtent van de ouders van Johan, de stoeltjes, de luchtbedden, alles. Alles is klaar om te vertrekken. Eerst maar richting Duitsland, eens kijken hoever ze komen en dan door naar Italië. Het land van Cippolini, van Cappuccino, van Cantucinni, van Bartoli, van Bardolino. De koersen van de afgelopen weken zijn ook mooi geweest. De rondes van Badrigem, van Almheze, van Mekkeldorp, van Wederlos en met natuurlijk als hoogtepunt de ronde van Kulmhout. De ronde die tot verrassing van iedereen door Jeroen gewonnen werd. Dat Jeroen nog eens zou winnen, de verrassing was compleet en de moraal ook natuurlijk. Want als Jeroen kan winnen, dan moeten Koos, René en misschien zelfs Johan dat toch ook kunnen. Allemaal criteriums. Bocht, aanzetten, bocht, aanzetten, bocht, je kent het wel. Maar nu heeft eigenlijk de gehele ploeg het wel even gehad met dat gekoers, gesleep met tassen, geren van hot naar her en het steeds weer in- en opladen. De komende drie weken zal er gerelaxed gaan worden. Lekker op stranden liggen, voor de tent hangen, niksen, af en toe afgewisseld met een stukje fietsen. Losjes. Althans, dat is de bedoeling. Waarschijnlijk zal er wel weer een competitie losbarsten, want zo zitten ze nu eenmaal in elkaar, maar het doel blijft vakantie. Over een maand staan pas de eerste en eigenlijk ook tevens laatste koersjes en koersen van dit jaar gepland. 20

De camping valt toch tegen. ZuidDuitsland. Zuid, mooi weer, dachten ze. Druilerig is het. En er zijn geen vrouwen. De buren proberen een gesprek op gang te brengen. ‘Nou ja, het zal inderdaad de twintigste keer zijn dat we hier staan. Alles hebben we hier: natuur, aardige mensen en lekker eten.’ Hierbij doelen ze waarschijnlijk op de braadworsten die ze gisteravond veel te lang op de barbecue hadden liggen. De camping ligt er zielig bij zo. Overal tenten waar de regen zachtjes op tikt. Af en toe een mede kampeerder die de oversteek waagt naar het toilethokje. Onnatuurlijk, iemand die rent op teenslippers. Het campingwinkeltje is ook verlaten. De jongens lopen er een beetje omheen om te kijken of er nog iets te beleven valt op deze tweede vakantiedag. Op een boom naast het hutje hangt een nat geworden papiertje. Bierfeste, dem 18. august im Nisseldorf. De tekst is nog net waarneembaar. De jongens kijken elkaar lachend aan: ‘hier zijn wij bij vanavond.’ Vijfendertig, zesendertig. Dat zal ongeveer de gemiddelde leeftijd zijn op het feest. Maar omdat er mensen van een jaar of 60 lopen betekent dit dat er ook jongere mensen zijn. En daar zitten vrouwen bij. Ach, vrouwen, je hebt vrouwen en je hebt vrouwen. Deze vrouwen zijn het niet, is de algemene mening van de groep, behalve. Behalve die ene. Brunette. Niet te lang, niet te kort. Niet te dik, niet te dun. Precies goed. Koos heeft direct een grote mond. Binnen de groep dan. De rest ziet hem vervolgens schuchter schuiven, schuiven, de pul bier stevig omklemd. Dat wordt natuurlijk weer niets, de rest kent dit wel. Zo gaat het altijd. Grote verhalen, maar niets presteren en ze gaan verder met drinken, kijken, lachen, kijken, praten, 143

kijken. En dan opeens zien ze Koos weer. Geanimeerd in gesprek. In gesprek met haar. Vervolgens zien ze de twee dansen. Dit kan niet waar zijn. Koos zingt hard mee met nummers die de jongens niet kennen. De muziek doet hen denken aan Wolter Kroes. Wolter Kroes, dit kan niet waar zijn! Het blijkt niet waar. Nog geen drie minuten later slentert het meisje richting haar vriendje. Koos aangeschoten hangend tegen de muur achterlatend. ‘We zijn weg jongens’ schalt Koos door de tent. Tussen grote Duitsers met bierpullen in de hand en een gordijn van rook banen de jongens zich een weg naar buiten. Naar de camping, de tent ligt binnen 10 minuten opgevouwen in de bus. Italië daar zal het beter zijn. ‘Het waren, zijn en blijven Duitsers hier’, vat Jeroen de 2 dagen pakkend samen.

En weg zijn ze. De nacht in. Eerst nog stoppen voor een paar goede koppen koffie en veel water. Veel water valt ook uit de hemel neer op de bus. De ruitenwissers zwiepen, de Dire Straits zorgen voor sfeer en het motortje zoemt. Met moeite komen ze over de Brennerpas, maar dan ligt Italië aan hun voeten. Ontbijtje onder een waterig zonnetje in Bressanone, ook wel: Brixen, want dit deel is nog tweetalig. Bus in en naar het Garda meer. Lago di Garda, dat klinkt beter. Alles is hier beter. De zon schijnt. De camping is groot. Het publiek is jong. Het water is helder en koel. De jongens zijn uitgelaten. ‘Snel boodschappen doen, bier kopen’, schreeuwt Arno. Arno. Gooi er bier in en het wordt een compleet andere jongen, vooral nu z’n vriendin er niet bij is. En er moet nu bier in en het loopt uit de hand… Wordt vervolgd

Opmerkelijk… WTOS gaat internationaal! Enkele WTOS-ers hebben met succes de meerdaagse Ronde van Luik gereden. Zo werd Jurgen 7e, Rien 12e, Pieter en Edwin ietsje verderop en ergens rond plek 100 nog Alex, Amy en Peter nog een paar minuutjes verder. In het ploegenklassement werd WTOS 3e, bergprijs Alex 5e en Jurgen 6e. Ofwel mooie resultaten.

Start tijdrit in de Ronde van Luik, naast een BBQ!?

143

Maar waarom die BBQ nou naast de start moest staan?!

21

22

143

Veldrijden voor WTOS-ers Tekst: Alex de Kraker

Veldrijden voor WTOS-ers

Tour-etappe 16. 't Is half juli en het wielerseizoen is nog maar net in gang geschoten. Beïnvloed door de schoonheid van de cyclocross, nam ik mij aan het einde van het vorig veldritseizoen voor een motiverende monoloog over het veldrijden te schrijven. Welnu, het is zover. Want voor je het weet is het oktober en vliegt de ene na de andere mooie cross voorbij. Ik spreek helaas uit ervaring. Tot mijn grote vreugde heb ik gemerkt dat er onder WTOS-ers brede interesse is om ook het veldrijden eens nader te gaan onderzoeken. Om dat vuurtje nog wat verder aan te wakkeren wil ik hier voor de eventuele nieuwe aanhangers uiteenzetten waar het om draait bij het veldrijden, aangevuld met praktische informatie om het komende veldritseizoen op een succesvolle wijze te beginnen. Omdat ik in hoofdzaak twee categorieën potentiële veldrijders binnen WTOS heb kunnen onderscheiden, zal ik het nu volgende deel van het verhaal onderverdelen in eveneens twee hoofdbestanddelen, gericht op beide groepen. Zo is er de warme-chocomel-enerwtensoep-veldrijder (kortweg: WCEEveldrijder) en de wedstrijdcrosser. De eerste categorie bevat WTOS renners met twee soorten rten motivatie, laten we zeggen type A en B. Type A kan worden gekarakteriseerd als een WTOS wegrenner die in de winter ook iets wil doen om zijn conditie op een leuke manier op peil te houden, maar bang is om zijn suprematie op de weg in het veldrijden niet waar te kunnen maken. Daarom kiest dit type renner in de winter voor de cyclocrossfiets en gaat daarmee de immer 143

gezellige veldtoertochtjes rijden. Voor type B geld min of meer hetzelfde, ook hij/zij wil in de winter trainingsuren maken om in het voorjaar met een goede basis op de weg te kunnen starten, maar doet altijd alles min of meer voor de gezelligheid – een overigens zeer legitieme reden – en heeft ontdekt dat je deze ambities heel aardig op een cyclocrossfiets kunt waarmaken. Zowel type A als B, en dus de WCEE veldrijder in het algemeen, gaat gedurende de wintermaanden graag iedere zondagochtend mee naar een van de vele veldtoertochten die er georganiseerd worden, met als hoogtepunt de erwtensoep na afloop van een twee en een half uur durende tocht door de ijzige kou. De WCEE-categorie dus. Het rijden van deze veldtoertochtjes is uitermate onderhoudend, zowel voor je WTOS contacten gedurende de winter, alsmede voor je fietsconditie. En inderdaad, de warme chocomel of erwtensoep na afloop is verkwikkend. Afgelopen winter reden er steevast twee auto's met veldrijders en een enkele MTB-er naar deze tochtjes en dat aantal lijkt komende winter verder te gaan groeien. Waarom zou je nu kiezen voor een crossfiets en niet voor een MTB? De uitleg is eenvoudig, een wegrenner zit toch het liefst in een positie waarin hij in het zomerseizoen ook zijn kilometers maakt. Zeg maar op een fiets met een 'krom stuur'. Het zal duidelijk zijn dat de crossfiets dan voor de hand liggend is. Bovendien vraagt een crossfiets veel meer behendigheid dan een MTB. Met de gemiddelde MTB rijd je eenvoudigweg dwars door alle kuilen en obstakels heen, de brede banden en vering en demping in 23

de fiets vangen de klappen wel op, je kunt in de meeste gevallen gewoon rechtdoor rijden. Gezeten op een cyclocrossfiets zul je deze functies zelf moeten opvangen door behendig met de fiets om te springen, her en der met een klein wipje of sprongetje je fiets even ergens overheen moeten zetten en razendsnel reageren op het parcours omdat je snelheid ook nog eens iets hoger ligt. Kortom, je stuurkunsten zullen rap verbeteren. Daarnaast is ouderwetse snelheid toch nog altijd een van de meest aansprekende facetten van de wielersport. Dat je met een cyclocrossfiets met zijn smallere bandjes en vaste voorvork de meeste snelheid zult maken in het bos of veld zal niemand verbazen. Het grootste verschil met de MTB zit 'em echter in het op gang brengen van de fiets. Drie ferme trappen en de bomen schieten weer voorbij. De tweede groep potentiële veldrijders kunnen we aanduiden met de term 'potentiële wedstrijdcrosser'. Deze WTOS renner heeft in de gaten dat het rijden van wedstrijden in het veld wel eens heel erg leuk en spannend kan zijn en waar, behalve hard fietsen, diverse andere factoren een rol spelen. Zo komen techniek, tactiek en afzien in deze wedstrijdsport bijeen. Bovendien kan de behendigheid van het veldrijden de wegrenner nog wel eens van pas komen. Het rijden van wedstrijden Hoe gaat zo'n wedstrijd er aan toe? Laten we bij het inrijden beginnen. Het verkennen van het parcours (tevens warm rijden) is geen overbodige luxe. Bestudeer het parcours goed tijdens een eerste rustige ronde. Waar is er ruimte om in te halen, waar zitten de moeilijke bochten, en vooral, waar heb je grip. Grip is een van de belangrijkste zaken. Vaak is het parcours modderig. Dat betekent dat je zoveel mogelijk de grasrandjes op zoekt. Daar heb je nog enige grip om snelheid te maken. Na een eerste verkennende ronde rijd je 1 of 2 ronden op snelheid. Je merkt nu waar de lastige stukken zitten. Vlak 24

voor de start rijd je nog een paar startjes. De benen staan nu op scherp. Het opstellen vindt doorgaans plaats op een ruim grasveld of op de weg. Nadat het startschot is gevallen begint de strijd, maar in omgekeerde volgorde in vergelijking met een wegwedstrijd. Je zet een eindsprint in. Belangrijk hierbij is dat je snel in je pedaal zit. Met een pelotonnetje van een man of vijftig ga je volle bak op de buitenplaat totdat de brede weg verandert in een smal paadje. Hier is het zaak niet te snel in de remmen te gaan. De daarop volgende ronde ga je voluit om je positie te houden, of om nog een aantal plaatsen door te schuiven. Hier geldt: flikken of geflikt worden, dus verdedig je je positie. Daarna wordt het even iets rustiger, je probeert wat te herstellen van je inspanningen. In het laatste deel van de wedstrijd is het zaak een goed eindschot in te zetten. Geef vooral niet toe aan de pijn in je benen, dat doen anderen wel. Zo ga je nog een aantal plaatsen pakken en ruk je op naar een mooie top tien klassering. Dit alles speelt zich af in slechts veertig minuten. Maar let wel, je bent helemaal kapot! Met een warme muts op haal je het prijzengeld op. Bij het rijden van deze wedstrijden moet je wel even een andere visie op het idee 'fietsen' ontwikkelen. Het komt in essentie neer op de volgende vraag: Hoe kom ik met mijn fiets sneller dan mijn tegenstander(s) bij de finish? Soms is dat even een sprintje trekken naar het volgende smalle deel van het parcours. Soms is dat even 'de deur dicht doen'. In sommige gevallen is dat: fiets op de nek en rennen. Bijvoorbeeld als je voor de tweede keer geconstateerd hebt dat je al fietsend die enorme zandbak niet doorgeraakt. In de moeheid van de strijd is het dan erg aantrekkelijk om zonder nadenken alle daarop volgende zeven ronden ook stil te vallen in de zandbak. Echter, het verstand gebruiken loont in het algemeen en zo ook in dit geval. Als je de keuze maakt om voor die zandbak al 143

met je fiets op de nek te rennen heb je weer drie plaatsen gewonnen. Kortom, blijven denken, ook al zit je nog zo stuk (en dat zit je). Maar onthoud de nuchtere wijsheid van Erik Dekker; de anderen zitten minstens zo kapot als jij! Het veldritseizoen loopt van de eerste week van oktober tot eind januari, krap vier maandjes dus slechts. Vermits het aantal wedstrijdrenners veel kleiner is in vergelijking met de wegwedstrijden rijden de amateurs A en B in dezelfde klasse, genaamd amateurs, zoals dit ook bij het MTB gebruikelijk is. De eerste wedstrijden voor 2005-2006 zijn al weer op de KNWU kalender verschenen, op de bekende plaats onder www.knwu.nl/evenementen. Verder is www.veldrijden.com interessant voor de regiowedstrijdjes hier in de buurt. Dit is vergelijkbaar met de zondagochtendcompetitie voor de wegwedstrijden. Ze worden meestal in de nabijheid van de bekende wielerbaantjes gehouden. Net over onze provinciegrens is er ook een vergelijkbare competitie, op http://wielrenneninwestbrabant.nl/indexv eldrit.htm vind je meer info. Verder is er ook een prikbord met allerlei onzin en nuttige berichten, te vinden op veldrijden.pagina.nl (prikbord). Techniek, het is niet zo moeilijk Hoe zit dat nu met die techniek van het veldrijden? Iedereen kent de tv-beelden van de zondagmiddag vanuit de luie zetel. Op het ene moment zit Sven Nijs nog met 35 per uur 'op' zijn fiets, het volgende ogenblik heeft ‘ie deze op zijn schouder. Hoe doet hij dat? Net als met zoveel dingen in het leven lijkt dit moeilijker dan het is. Met driemaal een uurtje techniektraining kun je namelijk al heel aardig een wedstrijdparcours afleggen. Snel op en af de fiets, springen met de fiets, modderige bochtjes door glijden, het is allemaal goed te leren. De fiets Een veldrijdfiets, of cyclocrossfiets, heeft het meeste weg van een wielrenfiets. De 143

verschillen zijn op één hand te tellen. Het bracket ligt wat hoger, zodat men minder snel met het pedaal de grond of een obstakel in het veld raakt. De fiets heeft een wat kortere bovenbuis dan een wegfiets, zodat de renner wat rechterop zit. Tevens is de afstand tussen de wielen vaak iets kleiner. Dit resulteert in een grote wendbaarheid die men nodig heeft op een bochtig veldrit parcours. Shifters, verstellers en wielen zijn hetzelfde materiaal dat ook op de weg wordt gebruikt. Mocht je overwegen een crossfiets aan te schaffen, dan wil ik je de volgende wetenswaardigheden niet onthouden. Iedereen weet dat een te grote wielrenfiets uitermate vervelend is, stuur te ver weg, bovenbuis te lang, fiets lastig te beheersen, uit de bocht vliegen, etc, etc. Een te grote crossfiets is kort gezegd een ramp. Echter, de geschikte maat crossfiets is ongeveer zo’n twee tot drie cm’s kleiner dan een goed passende wegfiets! De reden hiervoor is drieledig. De lengte van de bovenbuis schaalt mee met die van de zitbuis en is dus ook wat kleiner. Je zit dus meer rechtop, wat het sturen ten goede komt. Daarnaast komt een wat lagere compactere fiets wederom de wendbaarheid ten goede. Ten slotte zou een fiets met een hogere bracket en gelijke lengte van de zitbuis natuurlijk juist in een hogere fiets resulteren. Kortom: koop een crossfiets niet te groot, liever een cm te klein dan te groot! Wat kost een crossfietsje ongeveer? Een nieuwe crossfiets met voldoende goede onderdelen (bijvoorbeeld Campa Veloce) kun je vinden vanaf zo'n 1000 euro. Doe je het net wat leuker met de onderdelen en ga je tevens voor hét frame onder de crossfietsen dan neem je een Empella en moet je vanaf een bedrag van 1500 euro rond zijn. Tweedehands is er echter ook een behoorlijk aanbod. Via de zoekertjes op www.cyclo-cross.info of via het bekende www.marktplaats.nl kom je zeker een geschikte fiets tegen om mee te 25

beginnen. Ga dan bijvoorbeeld voor een tweedehands Empella, dan zit je helemaal goed. Bovendien behoudt deze fiets zijn waarde enigszins. Begin echter wel op tijd met zoeken en wacht niet tot oktober, want dan zijn er meer kapers op de kust. Als je al in het bezit bent van een setje SPD pedalen en MTB schoenen, dan kun je deze natuurlijk overzetten op je crossfiets. In het geval je nog pedalen moet aanschaffen, ga dan voor het TIME systeem. Onder aanwezigheid van veel modder en bij versleten schoenplaatjes wordt het SPD systeem gekenmerkt door de vervelende eigenschap dat de schoen met geen mogelijkheid meer valt uit te klikken. Wanneer je net voor een balk of andere hindernis met een wonderschone manoeuvre van plan was van de fiets te gaan kan dit wel eens resulteren in een vervelende valpartij. TIME pedalen daarentegen klikken bij veel modder nog steeds goed in en uit en bij het verslijten van de plaatjes gaat dit alleen iets gemakkelijker. Als je zelf een cyclocrossfiets gaat opbouwen Op een crossfiets wordt in de meeste gevallen gebruik gemaakt van dezelfde onderdelen die je ook op een wegfiets vindt. Er wordt wel een kleiner buitenblad gemonteerd of men rijdt met slechts één voorblad, een 42. Een voorderailleur is dan niet nodig, wel een paar zogenoemde ‘schutbladen’ die ervoor zorgen dat je ketting er niet af stuitert. Een 12-25 cassette is dan voldoende. De meeste gebruikte combinatie voorbladen is 39-46. Men heeft dan voldoende aan een 12-23 cassette. Als rasechte Campagnolo gebruiker zou het vreemd zijn om het gebruik van Shimano aan te raden. Dat doe ik dan ook niet. Behalve mijn uitgesproken voorkeur voor het Italiaanse materiaal is er wel degelijk een reden om in het veldrijden voor Campa te kiezen. In het veld, daar waar zand en vocht, en dus modder, de hoofdrol spelen is de keuze voor Campa veruit de beste oplossing. De degelijkheid van Campagnolo is nog altijd 26

niet geëvenaard door Shimano. Het Shimano materiaal is vaak wat kleiner (lees: priegelig) uitgevoerd en er wordt veel gebruik gemaakt van kunststof. Vooral de shifters van Campagnolo zijn minder gevoelig voor slijtage in vergelijking met Shimano materiaal door het gebruik van grotere onderdelen in het mechanisme welke zijn uitgevoerd in metaal i.p.v. kunststof. Als je nog een Shimano groep over hebt kun je daar natuurlijk gerust je crossfiets mee opbouwen, het zal niet meteen uit elkaar vallen. De wielen kunnen oude of nieuwe wegwielen zijn. Je doet er wel verstandig aan om niet de wielen met zeer weinig spaken te kiezen of extreem lichte wielen. Een flinke tik op de velg komt in het veld nog al eens voor en bij de recentere wielen met weinig spaken resulteert dit in een kromme velg, die niet met de spaken is recht te trekken. Een goede keuze is bijvoorbeeld een naaf die hoort bij je (Campa) groep naar keuze, in combinatie met de sterke maar toch behoorlijk lichte Mavic Open Pro velg en standaard spaken van DT of Sapim. Neem bij voorkeur tenminste een 32-spaaks wiel. Banden Nog een interessant puntje, de banden. De belangrijkste eigenschap van een crossband is de grip. Voor een deel wordt dit natuurlijk bepaald door de omstandigheden en het profiel van de band. De belangrijkste factor is echter de druk waarmee je rijdt. Optimale grip wordt gecreëerd door een lage bandenspanning in combinatie met een soepele band. De band plooit daardoor makkelijker over oneffenheden in het terrein en zorgt voor een groot contactoppervlak wat resulteert in betere grip. Tevens resulteert een soepele band in een lage rolweerstand. Rolweerstand wordt immers veroorzaakt door de energie die verloren gaat in het vervormen van de band. Een stuggere band zal meer energie dissiperen. 143

Net als op de weg kun je in theorie kiezen voor draadbandjes of tubes. Daar waar het op de weg intussen gemeengoed is om met bandjes te rijden – alleen een deel van de profs en fervente liefhebbers rijden nog met tubes, overigens met zeer goede argumenten en als het geld niet belangrijk is –, is de keuze voor draadbandjes in het veld niet triviaal. De gewenste eigenschap ‘soepelheid’ wordt veruit het beste benaderd door een tube. Een bijkomend voordeel van een tube is dat door de afwezigheid van een binnenband en velgrand zoals bij een draadvelg het risico op stootlek minimaal is. Derhalve kun je met een gerust hart op een zeer lage bandenspanning rijden. Als je eens een keer met de velg door de band heen stoot is er niets aan de hand. Het overduidelijke nadeel van een tube is de montage en de prijs. Je kiest voor draadbandjes omwille van de prijs, verkrijgbaarheid en het montagegemak. Ook heb je niet een speciale tube velg nodig. De breedte van de band meet meestal 32 of 34 mm, maar ook worden er bandjes van 30 mm aangeboden. Kies in het geval van een draadband bij voorkeur voor een breedte van 34 mm, zodat je ze toch op een wat lagere druk kunt rijden. Crosstubes worden over het algemeen in een maat van 30mm gebruikt. De nadelen van de draadband zijn de stuggere band en hogere druk – en dus mindere grip – waarmee je moet rijden om stootlek te voorkomen. En goed alternatief met de voordelen van de tube is de zogenoemde ‘tubular clincher’ van het merk TUFO. Dit is een tube die links en rechts over een groefje beschikt dat precies in het randje van een draadvelg grijpt. Montage is een eitje, je legt deze nog makkelijker op je velg dan een normale binnen- en buitenband combinatie. De voordelen van de tube blijven behouden terwijl de prijs het midden houdt tussen een tube en een draadbandje. 143

Hoeveel bar moet er nu in? Welnu, dat is simpel. Zet de banden zo zacht dat je op het parcours waarop je gaat rijden nèt niet door de band heen stoot en met de velg de grond raakt. In het geval van een tube resulteert dit meestal in een druk van ongeveer 2 bar. Om stootlek te voorkomen kom je dan voor een draadbandje uit op zo’n 2.5 – 3 bar. Trainen Waar en wanneer gaan we nu trainen voor het veldrijden? Onderstaand geef ik een paar suggesties: Iedere woensdagavond, reeds voor de start van het veldseizoen, wordt er in Dordrecht op en nabij de verlichte wielerbaan van D.R.C. De Mol een uitstekende cyclocrosstraining verzorgd. Duur: twee uurtjes. Kosten: 1 euro, afspuiten fiets na de training mogelijk. Dit is een erg leuke training, en vooral erg leerzaam door de zeer ervaren trainer! Lampjestraining: één avond per week wordt er twee uurtjes rustig op de weg getraind om de conditie te onderhouden, af te spreken op het WTOS prikbord. Op afspraak via het prikbord wordt er zo nu en dan wat techniek getraind in de polder rondom Delft. Hierbij komen de basis technieken van het veldrijden aan bod, zoals het op en af de fiets geraken, het dragen van de fiets tijdens het lopen, springen over kleine hindernissen, starten, etc. Op zaterdag in het seizoen natuurlijk de wedstrijd. Zondagochtend gezellig met de WCEEcategorie naar de veldtoertocht. Inmiddels is mijn motivatie tot schrijven wat ingezakt en zet ik er een punt achter. Ik hoop dat ik geïnteresseerden hiermee van dienst heb kunnen zijn.

27

ROTOR Crankstel Tekst: François Geuskens

ROTOR Crankstel ROTOR is een innovatief systeem dat het dode punt elimineert tijdens het fietsen. Dit effect wordt verkregen door 2 onafhankelijke cranks te synchroniseren d.m.v. een excentrische as en 2 gelagerde stangetjes. Hoe deze cyclus er nu uitziet kun je zien op het bovenste plaatje van dit artikel. Het komt er dus op neer dat het dode punt geëlimineerd is en dat de neergaande slag trager loopt dan de teruggaande slag. Dit wordt duidelijk bij het onderstaande plaatje. ROTOR heeft hier gevisualiseerd hoe groot het equivalente tandwiel is voor een tandwiel van 34 tanden.

Het klinkt natuurlijk heel logisch dat de neergaande slag trager moet verlopen dan de teruggaande slag, aangezien je meer kracht zet tijdens het duwen, en daar wil je dus je voordeel uithalen. Hoe een dergelijke krachtenverdeling eruit ziet zie je in het klokdiagram. Het klokdiagram laat de krachtenverdeling zien van Elitewielrenners die met normale cranks en Toeclips een vermogen van 400 Watt leveren bij 100 tpm. Vergelijk de 28

krachtenverdeling met het equivalente tandwiel. Daar heeft ROTOR dus goed over nagedacht. ROTOR claimt dat wetenschappelijke studies uitwijzen dat hiermee een 16% vermogensverbetering gerealiseerd wordt. Op een tijdrit van een uur zou dit een tijdswinst opleveren van ±3 minuten. Verder beweert ROTOR dat de verzuring minder is en bijgevolg een lagere 143

belasting voor het hart. Ook zouden de typische knieblessures bij fietsers aanzienlijk verminderd worden. Als enige WTOS-er die met deze crank rijdt moet ik natuurlijk ook mijn ervaring met mijn clubgenoten delen: Zodra ik de crank zag geloofde ik in dit principe. En dat doe ik nog steeds. Vooraleer ik mijn Cervélo had gekocht, had ik me deze crank al aangeschaft, om er al in het najaar op te leren fietsen. Het duurt nl. een tijdje voordat je aan de crank gewent bent. Aanvankelijke voelt het raar, maar motorische gewenning bereik je al na ±2 uurtjes. Je moet er echter wel ±1000 km mee fietsen, willen al je spieren helemaal op de Rotor afgestemd zijn. De 16% die rotor claimt geloof ikzelf niet, want deze crank heeft 7 lagers meer dan een normale, en dat levert wrijving op. Vorig jaar was ik gedwongen om in de laatste maand van het seizoen weer met een normale crank te rijden. Vreemd genoeg heb ik toen mijn beste resultaten gereden. Toch is dit niet helemaal objectief, want ik had mijn seizoen zo ingedeeld dat ik topvorm in de laatste maand zou bereiken. Verder schat ik mijn 14de plaats bij de ronde van Pernis niet lager in dan een 2de plaats bij de ronde van Gouda. Ik heb echter niet gemerkt dat de rotorcrank voordeel oplevert bij de criteriums…. Misschien wel een nadeel, omdat naar mijn gevoel een gewone crank efficiënter is als je op de trappers gaat staan. Wat ik wel merk is dat de rotorcrank inderdaad meer tijdwinst oplevert bij een tijdrit…. Hoewel die 3 minuten net wat te optimistisch is. Naar mijn ervaring scheelt het zeker wel 1,5 sec/km. Ook levert de rotorcrank zeker voordeel op bij beklimmingen.

keren overkomen dat de crank zich tijdens het fietsen ontregelde, …of dat de crank gewoon uit elkaar gefietst werd. Dat ligt niet aan het mechanisme, maar aan de huidige bevestiging van cranks op een fiets. Dat is zeker niet optimaal voor dit systeem. Zo moet je ook de instelling van de crank voor een tijdrit extremer zetten want de conventionele instelling rijdt voor geen meter bij een steilere zithoek. Maar goed, dat is dus het verhaal. Nu de conclusie: Is de ROTOR beter of slechter? In elk geval is het totnogtoe de beste vinding op een aandrijfsysteem dat het dode punt elimineert. En het is goedgekeurd door de U.C.I., omdat de coureur een circulaire beweging maakt. Een pasklaar antwoord is er niet op te vinden. Als je een goede wielrenner bent, zul je niet overschakelen op een systeem waarvan je niet weet wat het jou oplevert. Als de resultaten uitblijven, zal dit systeem je ook niet helpen omdat de gewenningsperiode te lang is vooraleer je er resultaten uithaalt. EN: slechte wielrenners blijven slechte wielrenners! Verder is het een duur crankstel (±400 euro) en weegt het een halve kilo meer dan de allerlichtste conventionele carboncranks. Als je het hebt, geloof je er in, en heb je een prachtig stukje vakmanschap op je fiets zitten … en dan zul je er in ieder geval harder mee fietsen! Meer info vindt je op www.rotorbike.com

Het grote nadeel van de rotor is de montage, demontage en onderhoud. Dat is een gedoe. Je moet goed gereedschap hebben, en alles moet heel goed geloctited zijn. Het is me al meerdere 143

29

Verleden leden leden heden

Verleden leden leden heden Gegevens: Diana Schaap

Deze Corsa kunnen we maar liefst zeven pagina’s vullen met maar liefst 17 nieuwe leden! Natuurlijk is de OWEE de oorzaak van dit geweldige aantal. Natuurlijk zitten er ook een groot aantal nieuwe studenten onder de nieuwe leden! Een compliment aan iedereen die heeft geholpen met de OWEE is hier op zijn plaats! Opvallend is dat iedereen over een racefiets beschikt, maar dat slechts zes personen een mountainbike hebben… Voor de BMX’ers onder ons: tussen de nieuwe leden zit ook iemand met een BMX! De Corsa redactie heet deze leden hartelijk welkom bij WTOS en wensen hun veel plezier in de fietssport! IN DEZE ONLINE CORSA ZIJN DE GEGEVENS VAN NIEUWE LEDEN WEGENS PRIVEREDENEN VERWIJDERD.

30

143

Studentenwielervereniging Delft Bestuur 2004-2005 Voorzitter Wouter Betting 015-2853876 06-55775900 [email protected] Vice-voorzitter Reinder Ebbens 06-19438234 [email protected] Penningmeester Erik Nienhuis 015-2621666 06-20959605 [email protected] Commissaris Wedstrijden Jos Burger 06-24289215 [email protected]

Wedstrijdrijders MTB Wedstrijdrijders WEG Amateur Thijs Brentjens Niels Dijkstra Reinder Ebbens Michiel Groothoff Jerome van Harn Jodi Kooyman Ronald Mollers Sander Prakken Eric Wictor Victor van Velzen Zonder licentie Job van Heusden Wim Kanning Marcel van Leeuwen Miriam ter Brake Diana Schaap

Secretaris Diana Schaap 06-19410845 [email protected]

Ereleden

Roeland Brouns medeoprichter van de vereniging

Studentenwielervereniging WTOS

Amateur A Wouter Betting Jos Burger Pieter Dijkshoorn Guido Dirkx Menno Kloosterman Jurgen Lindhoud François Geuskens Alex de Kraker Wouter Perry Eric Pieterse Stijn Schoen Rien Schuurhuis Jacob van der Veen Amateur B Jannie van den Berg Danny Lathouwers Amy de Man Arnold Medemblik Jeroen Plomp Peter van Schaik Trudo Vreenegoor Jelle Zijlstra Master Justin Lewis Dames B Annemiek Voetberg Zonder Licentie Michiel Brevet Patricia Ammerlaan

Lidmaatschap

Mekelweg 8, 2628 CD Delft Van 1 september tot en met Ingeschreven bij Kamer van Koophandel 31 augustus voor 20 euro. (onder nummer V 397988) Geef naam, adres,telefoonnummer, aangesloten bij KNWU en NSWO e-mailadres en geboortedatum Girorekening 5065391 t.n.v WTOS te Delft door aan de secretaris en Girorekening 7234596 t.n.v. WTOS kmk te Delft maak het geld over naar (Alleen voor KMK) nevenstaand gironummer