Redactioneel. Inhoudsopgave



   



 

e       !

Colofon ‘Volgens Bartjens’ is het verenigingsblad van de wiskunde studievereniging D ESDA en wordt uitgegeven door de commissie Bartjens. Het algemeen bestuur van D ESDA Daan Wanrooy (voorzitter) Stijn Meurkens (penningmeester) Luuk Weyers (secretaris) Mirte Dekkers (alg. bestuurslid) Ren´ee Hoogveld (alg. bestuurslid)

Maart 2004 Achttiende jaargang Nummer 1 Hoofdredactie Dieuwertje Ewalts Ren´ee Hoogveld Redactie Hanneke van Beijsterveld Jan Willem Bikker Marc Meertens Joris Sprunken Fotoredactie ??? Redactieadres ‘Volgens Bartjens’ p/a Wiskunde Studievereniging D ESDA Toernooiveld 1 6525 ED Nijmegen

Subfaculteit der Wiskunde Faculteit der Wiskunde, Informatica en Natuurwetenschappen Katholieke Universiteit Nijmegen

Giro 298846 Telefoon 024-3652974 Fax 024-3652140 E-mail [email protected] Internet www.sci.kun.nl/desda/ Typografie LATEX 2ε Oplage 160 exemplaren Druk Copycenter The Print Aan dit nummer werkten mee:

D ESDA-camera, Ivo Claus, Joost Heilbron, Krijn Hemminga, Chris Heunen, Anne Hoogveld, Daan Holtackers, Ronald Kortram, Karin van de Meeberg, Daan Wanrooy, Roel Willems Tekening voorkant: Marc Meertens

Volgens

1

Redactioneel Redactioneel

Inhoudsopgave Redactioneel . . . . . . . . . . . . . . . Woordje van het gezinshoofd . . . . . Nieuws uit en voor de subfaculteit . . Misschien wisten zij alles . . . . . . . . Beroemde vermoedens . . . . . . . . . Krijnigheden . . . . . . . . . . . . . . . Lees dit niet! . . . . . . . . . . . . . . . Beslommeringen van de B-Babes . . . Chris in Canada . . . . . . . . . . . . . Crypto . . . . . . . . . . . . . . . . . . Ik verveel me . . . . . . . . . . . . . . Vari´et´e avond . . . . . . . . . . . . . . Uit de oude doos . . . . . . . . . . . . Ouderdag D ESDA: doorslaand succes Gehoord en gezien . . . . . . . . . . . Dineren met Diewie . . . . . . . . . . . De Universitaire Pizza . . . . . . . . . Voetbal . . . . . . . . . . . . . . . . . . Schaatst-u-datjes met D ESDA . . . . . Oplossing Crypto . . . . . . . . . . . . W-tjes . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Agenda . . . . . . . . . . . . . . . . . .

a rtje n

s

B

1 2 3 6 7 10 11 12 13 16 17 18 19 22 23 24 25 27 27 28 28 29

´ Hoogveld Dieuwertje Ewalts en Renee

Iedereen die de afgelopen twee Bartjens gelezen heeft, en dan i.h.b de stukjes ‘Misschien wisten zij alles’, vraagt zich misschien af waar dat nou precies vandaan komt. Dit komt uit een heel dik groot roze boek geschreven door Toon Tellegen. De titel luidt: ‘Misschien wisten zij alles; 313 verhalen over de eekhoorn en de andere dieren.’ Van deze 313 verhaaltjes heb je er al enkele kunnen lezen in de Bartjens. We hebben er even over gedacht om de verhaaltjes niet meer in de VB te zetten, omdat we niet wisten of het eigenlijk wel mocht. Maar we hoorden dat zelfs iemand van de BeeVee de VB niet weggooide om deze verhaaltjes te lezen. Dit was erg fijn nieuws (en bovendien hebben we al onze lezers nodig), dus bij deze staat er weer e´ e´ n in. . . ! Een logisch gevolg van een klein aantal lezers, is een kleine aanwas van stukjes van D ESDA-leden (degenen die wel stukjes inleveren: SUPER!). Om ervoor te zorgen dat er toch minimaal 30 pagina’s zijn, en onder het motto ‘beter goed gejat dan slecht verzonnen’, hebben we besloten om maar eens te kijken naar oude uitgaven. Dit resulteerde in de nieuwe column: ‘Uit de oude doos’. Maar we hopen natuurlijk ook op nieuwe stukjes! De tekening op de voorkant was problematisch dit keer. Met het afscheid van Ard (hij heeft vorige week zijn wiskunde bul ontvangen; gefeliciteerd!) waren we onze tekenaar kwijt. We zijn dus nog dringend op zoek naar een opvolger voor Ard. Gelukkig wilde Marc deze keer zijn artistieke talenten aanroepen om weer eens een voorkant te tekenen. Rest ons nog jullie veel leesplezier toe te wensen! 

2

ns

V

olgens

B a rtje

Woordje van gezinshoofd Woordje vanhet het gezinshoofd Daan Wanrooy

H

oewel het volgens mijn agenda pas zo rond 21 maart begint, zie ik toch om mij heen al duidelijk voortekens van de zich ontluikende lente. Dan bedoel ik natuurlijk niet de winterse taferelen van sneeuw en kou die zich de afgelopen weken afspeelden. Nee dan heb ik het over D ESDA. D ESDA gonst namelijk. En dan bedoel ik gonzen zoals bijen kunnen gonzen op een warme zomerdag wanneer jouw te zoete drankje iets te lang onbeheerd op de tafel heeft gestaan of als vliegen achter een hor die op een koude winterdag worden gewekt door vijf personen die de kachel in een huisje opstoken om daar samen het weekend door te brengen. Elke dag als ik bij D ESDA ben, zijn haar leden met van alles en nog wat bezig. Daar wordt een spel gespeeld of het weekend besproken. Oplossingen voor opgaven worden samen bedacht of vlijtig overgeschreven. Aankondigingen van allerlei activiteiten wisselen elkaar gestaag op het prikbord af. Dat allemaal in een heel prettige en relaxte sfeer. Zo was ik onlangs deelgenoot van de mentorverwendag, waar de eerstejaars een bedank-etentje voor hun mentoren organiseerden. Na een prachtige speech, waarin op een speelse manier werd afgevraagd of de mentoren wel goede mentoren waren geweest, sprak uit het heerlijke eten en de gezelligheid de dank van de eerstejaars. Op dat soort momenten ben ik trots om voorzitter te zijn! Het is fijn om de D ESDA-ruimte in te lopen en ‘jouw’ leden te zien gonzen. Om te zien hoe ze voor elkaar zorgen en om elkaar geven. Je gaat spontaan van ze houden zoals een moeder van haar kind. En zo voelt het ook wel een beetje, als e´ e´ n grote familie. Natuurlijk zijn er, zoals in elke familie, ook wel minder prettige momenten. Zoals de zoon die nooit zijn kamer opruimt. Of de vader die de krant overal maar laat slingeren. Of de dochter die wel graag mee-eet, maar haar bord vertikt af te ruimen. Het is de taak als hoofd van het gezin om grenzen te stellen en die te handhaven, zodat het gezin harmonieus met elkaar kan leven. En dat is moeilijk. Misschien zijn de regels die je stelt wel te streng of juist te soepel. Het is ongelofelijk moeilijk te oordelen hoe iets eigenlijk zou moeten. Weet je het wel dan werken de kids tegen of misschien wel je partner. Om radeloos van te worden. Tot dat je even stil staat en je realiseert waar je het allemaal voor doet. Dat fijne gevoel in je buik als je dingen met je familie doet. Die ogenschijnlijk grenzeloze trots als je je kinderen ziet opgroeien, ziet dat ze zich ontwikkelen. Daar put je moed uit. Vertrouwen dat de visies die je hebt aansluiting zullen vinden daar waar nodig. Dat er eerlijk en open gesproken kan worden over belangrijke dingen en dat luchtig gelachen kan worden over de onbelangrijke. Dat er voor iedereen de gelegenheid is om zich te ontplooien en ontwikkelen. Sterker nog, dat die gelegenheden worden gecre¨eerd. Dat mensen moeite doen om dit alles te bereiken. Ik heb vertrouwen in D ESDA! 

V

olgens

ns

3

B a rtje

Nieuws voor de Nieuws uituit enenvoor desubfaculteit subfaculteit Uitreiking B`eta-onderwijsprijs. Sinds een aantal jaar wordt de B`etaonderwijsprijs uitgereikt aan mensen op de faculteit die zich op een speciale manier hebben ingezet voor het onderwijs. Vrijdag 19 december 2003 was de uitreiking van de derde B`eta-onderwijsprijs. Dit jaar sleepte Wim Gielen de prijs in de wacht voor zijn unieke vormgeving

van het wiskunde onderwijs aan nietwiskundigen, zijn didactische kwaliteiten en zijn enorme inzet om wiskunde ook voor niet-wiskundigen begrijpelijk en aantekkelijk uit te leggen. Na het ontvangen van de prijs hield Wim een praatje en vergeleek hij college geven met het geven van een volleybaltraining. Misschien een tip voor de docenten die de prijs nog niet gewonnen hebben en hem graag willen hebben? 

Foto: Dick van Aalst

Geslaagd! Even een rondje langs de mensen die de afgelopen periode ergens voor geslaagd zijn. ✯ Ard Willems studeerde op 11 maart af bij Prof. Steenbrink op een scriptie met als titel: E7 ✯ Beaudoin Tameaze Azamo studeerde op 11 maart af bij Prof. van Zuijlen op een scriptie met als titel: Convergence radius and

number of itirations of a Hopfield associative memory Allebei van harte gefeliciteerd!



ALV Op 17 december vond er een ALV plaats. Normaal gesproken worden er twee algemene ledenvergaderingen georganiseerd, maar er was dringend behoefte aan een bestuurswissel. Chris zou eind december voor een half jaar naar Canada vertrekken

je n s

4

Vol

s gen

B ar

t

(en daar zit hij ondertussen ook, zie ook zijn stukje ‘Chris in Canada’ verderop in deze VB) hetgeen natuurlijk lastig is om te combineren met het penningmeesterschap. Verder was Karin als lio (leraar in opleiding) begonnen bij het SSGN, waar ze vier dagen in de week les moet geven. Dit had tot gevolg dat ze niet meer veel aanwezig kon zijn bij D ESDA. Dus zowel Karin als Chris traden af tijdens de ALV, wat dus betekende dat de posten voorzitter en penningmeester vrij kwamen. Verder kwam ook nog de functie voor secretaris vrij omdat Nick ook zijn taken neerlegde. Zij werden opgevolgd door een aantal zeer enthousiaste D ESDA-leden, te weten: Stijn Meurkens, Luuk Weyers en Ren´ee Hoogveld. Waarbij Stijn de taken van Chris overneemt en Luuk het secretariaat op zich neemt. Het voorzitterschap werd overgedragen aan Daan Wanrooy. Ren´ee kwam Mirte versterken als algemeen bestuurslid. De redactie wil Karin, Chris en Nick heel erg bedanken voor hun inzet en het nieuwe bestuur veel succes toewensen! 

Koepel Olympus Net voor het afgelopen BeestFeest had de Olympus Koepel een oprichtingsborrel. Maar wie of wat is Olympus? Zoals iedereen weet zullen we verhuizen naar het nieuwe gebouw (in augustus 2004). De rol van ons zo vertrouwde D ES DA-ruimte zal worden overgenomen door een grotere kantine die we moeten delen met verschillende andere β-verenigingen (te weten BeeVee, Thalia en D ESDA in de ene ruimte en Marie Curie, Leonardo en Σigma in de andere). Dit is al langer bekend en is een motivatie geweest om ongeveer een jaar geleden een vereniging op te richten die overkoe-

pelende problemen van B`eta-verenigingen makkelijker maakt om aan te pakken. E´en lid van het bestuur van elk van de zes B-verenigingen heeft zitting in Olympus, zoals de koepel is gaan heten. Hierdoor worden de belangen van iedere vereniging behartigd. Vanuit D ESDA heeft onze voorzitter Daan op het moment zitting in de Olympus koepel. De taak van D ESDA is het bijhouden van het geld. Dit omdat wiskundigen zo goed kunnen tellen? 

Universitaire verkiezingen In mei worden elk jaar de universitaire verkiezingen gehouden, en als jij wilt dat mensen dit jaar op jou kunnen stemmen stel je dan nu kandidaat voor de opleidingscommissie, de Facultaire StudentenRaad of de Universitaire StudentenRaad. Als lid van de FSR , USR of opleidingscommissie kun jij jouw steentje bijdragen aan een betere faculteit/universiteit of opleiding. Heb je hier interesse in of wil je er nog meer over weten, neem dan contact op met Dieuwertje: [email protected] De deadline om je in te schrijven is al begin april, maar hopelijk wordt het nog iets verschoven. Voor meer algemene informatie over de medezeggenschap binnen de KUN lees het stukje de universitaire pizza, geschreven door Joost Heilbron, e´ e´ n van de twee voorzitters van de USR. 

Kerstlunch Dit jaar hing de kerstboom aan het plafond. Vrijdag 19 december was er weer de jaarlijkse kerstlunch. Er was precies genoeg plek voor de 30 D ESDA-leden in de D ES -

je n s

Vol

s gen B ar

t

5

DA-ruimte,

waar het dit jaar voor het eerst georganiseerd werd in plaats van in de veel grotere colloqium kamer N5. Het was een lekkere en gezellige lunch om alvast in de kerstsfeer te komen en om nog een laatste keer van elkaar te genieten zodat we de twee weken vakantie zonder D ESDA kunnen overleven. 

leuke puzzel in zit. Iedereen die een opgave voor de wedstrijd heeft wordt van harte uitgenodigd om deze in te leveren bij Frans Clauwens (kamer N2022). De opgave goeft niet tot in detail uitgewerkt te zijn, dat doet de opgavecommissie wel. Eind april gaat deze commissie aan de slag dus lever je idee¨en in voor die tijd.

Steunpunt BaMa

Het is toch leuk om dadelijk meer dan 400 scholieren te zien worstelen met jouw opgave! 

Op donderdag 11 maart opende onze Rector Magnificus Prof. Blom een Bachelor/Master steunpunt bij de Dienst Studentenzaken op de comeniuslaan. Dit steunpunt kan jou helpen met alle vragen die je hebt betreffende de nieuwe BaMa-structuur. Zoals vragen over de eisen voor een master, wat je moet doen als je over wilt stappen naar een andere universiteit, wat je bachelor eigenlijk inhoudt, en nog meer van dat soort dingen. 

Wiskundewedstrijd – Oproep Ben jij goed in het bedenken van sommetjes? Dan is dit jouw kans! Ook aankomende september organiseerd de subfaculteit wiskunde weer een nieuwe wiskundewedstrijd voor middelbare scholieren. Maar het bedenken van de opgaven voor de individuele wedstrijd en de estafette kost natuurlijk behoorlijk veel voorbereiding. Het gaat om opgaven waarvoor enige maar niet teveel middelbareschoolstof voor nodig is. Kijk om je heen naar wiskundige facetten van het dagelijks leven en wees steeds attent of er niet ergens een

Platform Puinhoop Eind maart, begin april vindt de bespreking van het HOOP (Hoger Onderwijs en Onderzoek Plan) plaats, dit is het vierjaarlijkse beleidsplan van het ministerie van Onderwijs. Een paar dagen voor deze bespreking op 26 maart vindt er een demonstratie plaats op de Dam in Amsterdam die georganiseerd wordt door Platform Puinhoop. Een demonstratie tegen de nieuwe plannen. De nieuwe plannen van het ministerie zijn onder andere: ✴ Hoger collegegeld voor sommige opleidingen ✴ Strengere selectie maatregelen ✴ Een tweede of derde studie (naast je huidige studie) wordt niet meer vergoed Kortom een soort van elite onderwijs! Platform Puinhoop wil goed en toegankelijk onderwijs voor iedereen. Kijk voor meer informatie op hun website: www.platformpuinhoop.nl. Kom en demonstreer mee op 26 maart! 

tje n s

ar

6

Volgen

s

B

Misschien wisten zij alles Misschien wisten zij alles Toon Tellegen

A

an de rand van de wereld woonde de sneeuwuil. Het was daar koud en guur en er kwam nooit iemand langs. De sneeuwuil woonde op de onderste tak van een bevroren boom. Hij zat stil en dacht na. Hij bewoog zich nooit. Denken is al meer dan genoeg, vond hij. Alleen zijn ogen knipperden af en toe en dat stoorde hem. Want telkens als ze knipperden vergat hij wat hij dacht. Nu ben ik alweer de draad kwijt, dacht hij dan mismoedig. Hij dacht en dacht, maar kon niets tegen het knipperen bedenken. En er kwam ook nooit iemand langs aan wie hij iets kon vragen. Ik moet een brief maken, dacht hij. Voor iemand. Maar hij wist niet hoe je een brief moest maken. Moet je een brief roepen? dacht hij. Of moet je hem krabben? Of graven? Hij dacht lang na, knipperde af en toe even, raakte de draad kwijt en begon opnieuw te denken. Mompelen komt er nog het dichtst bij, dacht hij tenslotte. Hij voelde dat hij weer moest knipperen en mompelde vlug een brief: Beste iemand, Ik wil niet meer knipperen. Help. De sneeuwuil. Toen knipperde hij. De orkaan die daar altijd woei ving zijn woorden op, sleurde ze mee en smeet ze door de deur in het huis van de boktor. “Als ik het niet dacht,” zei de boktor. De volgende dag stond hij rillend en met ijspegels aan zijn oren voor de sneeuwuil. “Hebt u die brief gemompeld?” vroeg hij. De sneeuwuil knikte. “Ja,” zei hij. “Kon u hem niet schrijven?” mompelde de boktor. “Ach . . . ” zei de sneeuwuil. “Schrijven . . . dat is het dus.” De boktor zuchtte en sperde de ogen van de sneeuwuil zo wijd open dat hij ze nooit meer kon sluiten en zeker nooit meer met ze kon knipperen. “Nog iets anders?” vroeg hij.“Rode veren? Een slurf?” De sneeuwuil schudde zijn hoofd. “Kom,”zei de boktor. “Dan ga ik weer.” De sneeuwuil bedankte hem en de boktor verdween in de grimmige duisternis. Het was midden in de winter en het had nog nooit zo hard gevroren en gestormd. Tevreden zat de sneeuwuil op de onderste tak van de bevroren boom en keek om zoch heen. Ik knipper niet meer, dacht hij. Nu vergeet ik nooit meer wat ik denk. En hij dacht maar en dacht maar, steeds weer nieuwe dingen, mooiere dingen, waarvan hij er niet e´ e´ n vergat. 

tje n s

ar

Volgen

s

B

7

Beroemdevermoedens vermoedens Beroemde R.A. Kortram

H ET

VERMOEDEN VAN

B IEBERBACH

L

udwig Georg Elias Moses Bieberbach werd geboren op 4 december 1886 en overleed op 1 september 1982. Hij heeft o.a. bij Felix Klein gestudeerd en onder diens leiding een proefschrift geschreven met de titel Zur Theorie der automorphen Funktionen

De promotie was in 1910; de “habilitation” vond plaats in 1911. Kort daarna volgde zijn benoeming aan de universiteit te Basel en enkele jaren later, na wat tussenstations, aan de universiteit van Berlijn. Bieberbach had grote faam als docent en veel van zijn studenten hebben belangrijke bijdragen aan de wiskunde geleverd. Enkele van zijn meest bekende studenten zijn Karl Lowner, ¨ Heinz Hopf, Werner Fenchel, Helmut Grunsky en Ewald Rengel. Over zijn politieke opvattingen en over zijn persoonlijke ambities zijn de meningen tegenwoordig eensluidend: daar deugde niets van. Onder wiskundigen heeft hij blijvende roem vergaard door een voetnoot bij een artikel uit 1916 waarin hij problemen over conforme afbeeldingen bestudeert. In dat artikel laat hij zien dat een zekere functie op de eenheidsschijf 4 in het complexe vlak de oplossing geeft van enkele problemen over conforme afbeeldingen. In de voetnoot vraagt hij zich af of deze functie ook de oplossing geeft van sommige andere problemen. Deze opmerking werd al snel door de wiskundige gemeenschap aangeduid als “het vermoeden van Bieberbach”. Het heeft tot 1984 geduurd voor dat het vermoeden van Bieberbach helemaal was opgelost. In maart 2004 vieren we het twintigjarig bestaan van de oplossing. Natuurlijk is er in de 68 jaar tussen ontstaan en oplossen wel het een en ander gebeurd. Om wat nader in te kunnen gaan op het vermoeden van Bieberbach moeten we wat begrippen introduceren. Alles draait hier om differentieerbare complexwaardige functies f gedefinieerd op de open eenheidsschijf 4 in het complexe vlak C. Een van de schitterende resultaten die Cauchy in de eerste helft van de negentiende eeuw verkreeg, zegt dat zo’n functie f de som is van een machtreeks die convergent is voor alle punten van 4. f (z) =

∞ X n=0

an z n

voor alle z ∈ 4.

De verzameling van al deze functies f wordt aangeduid met H(4). Bieberbach hield zich bezig met de verzameling van de (genormeerde) injectieve functies uit H(4). S = {f ∈ H(4); f is injectief, f (0) = 0, f 0 (0) = 1}.

Een opvallend element van S is de zogenaamde functie van Koebe k(z) =

z = z + 2z 2 + 3z 3 + 4z 4 + · · · · · · , (1 − z)2

rtje n

Ba

Volgens

s

8

de functie die 4 bijectief afbeeldt op C \ (−∞, − 14 ]. De functie van Koebe en de functies kϕ uit k verkregen door rotatie z → kϕ (z) = e−iϕ k(eiϕ z)

ϕ ∈ [0, 2π]

zijn precies de functies uit S waarvoor de tweede co¨effici¨ent maximale absolute waarde heeft. Anders gezegd: als f : z → z + a 2 z 2 + a3 z 3 + · · · · · · ∈ S dan is |a2 | ≤ 2.

Het gelijkteken kan alleen optreden als f = kϕ voor een of andere waarde van ϕ. In een artikel waarin Bieberbach bewijst dat deze functies voor nog wat meer problemen de oplossingen leveren, werpt hij in een voetnoot het probleem op of zij ook de oplossing leveren op de vraag: wat is voor willekeurige n ∈ N het maximum van |an | voor functies f uit S ? Met andere woorden, als f ∈ S en als f (z) = z +

∞ X

an z n ,

n=2

is dan |an | ≤ n? Dit probleem heeft de naam “het vermoeden van Bieberbach” gekregen. Tussen 1916 en 1984 zijn er heel wat deelresultaten gevonden. Zo bewees de Finse wiskundige Rolf Nevanlinna in 1921 dat voor functies uit S die 4 afbeelden op een stervormige verzameling het vermoeden van Bieberbach juist is. Bieberbachs leerling Karl Lowner ¨ bewees in 1923 dat de derde co¨effici¨ent van een univalente functie absolute waarde ten hoogste drie heeft. Lowner ¨ had daartoe een zeer ingenieuze methode bedacht; deze methode is een wezenlijke bouwsteen voor het bewijs uit 1984. Er is een anekdote die zegt dat Lowner ¨ in 1923 al voorspeld had dat zijn methode goed genoeg was om het probleem op te lossen. Het heeft echter tot 1931 geduurd voor er weer substanti¨ele vorderingen waren. Onafhankelijk van elkaar bewezen J. Dieudonn´e, W. Rogosinski en O. Sz´asz dat voor de functies uit S met re¨ele co¨effici¨enten het vermoeden van Bieberbach juist is. Net als voor het resultaat van Nevanlinna zijn elementaire hulpmiddelen sterk genoeg. De volgende horde n = 4, werd in 1955 genomen door P. Garabedian en M. Schiffer. Hun bewijs leunde hevig op resultaten van Helmut Grunsky, de al eerder genoemde leerling van Bieberbach. Daarnaast gebruikten ze een speciaal soort variatierekening. Bij variatierekening onderzoek je wat er met je objecten gebeurt als je de variabelen een klein beetje verandert. Het probleem bij analytische functies is dat veranderingen op e´ e´ n plaats overal gevolgen hebben. Dat maakt het moeilijk de gevarieerde uitdrukking te vergelijken met de oorspronkelijke. Onder functietheoretici bestond al van meet af aan de indruk dat de co¨effici¨enten met even nummer makkelijker aan te pakken waren dan die met een oneven nummer. Deze indruk werd bevestigd toen R. Pedersen in 1968 en M. Ozawa in 1969 onafhankelijk van elkaar bewezen dat |a6 | ≤ 6. Het zou nog tot 1972 duren voordat Pedersen en Schiffer lieten zien dat ook |a5 | ≤ 5. De bewijzen voor de vijfde en de zesde co¨effici¨ent berusten allebei op variatierekening.

rtje n

Ba

Volgens

s

9

In de tussentijd was er ook wel het een en ander gebeurd aan het bewijs van het algemene vermoeden. Zo had Walter Hayman al in 1954 bewezen dat voor iedere f ∈ S geldt: |an | n→∞ n lim

bestaat,

en

|an | < 1 tenzij f = kϕ . n→∞ n In 1972 bewees Carl FitzGerald dat voor alle f ∈ S de ongelijkheid r 7 |an | < n. 6 lim

Ongeveer 20 jaar geleden, in maart 1984 werd de wiskundige gemeenschap verrast met de mededeling dat Louis de Branges het gehele vermoeden van Bieberbach had opgelost. De Branges had nieuwe inzichten gecombineerd met reeds bestaande technieken (de methode van Lowner) ¨ en had zo een gecompliceerd bewijs verkregen. Met behulp van collega uit (toen nog ) Leningrad wist hij het bewijs te vereenvoudigen waarna hij op een aantal plaatsen in en buiten Europa zijn resultaten presenteerde. Zoals te verwachten kwam er enkele jaren later, in 1991, een bewijs van Lenard Weinstein dat voortbouwt op de inzichten van de Branges, maar dat de technische complicaties handig weet te omzeilen. Het bewijs zoals Weinstein dat geeft is niet wezenlijk gecompliceerder dan het bewijs van Lowner ¨ voor de derde co¨effici¨ent, maar het levert wel een bewijs voor alle co¨effici¨enten. Met de oplossing van het vermoeden van Bieberbach is natuurlijk niet het onderzoek in die tak van de wiskunde weggevallen. Er zijn altijd al onderzoekers geweest die speciale klassen van functies bekeken. Daar heb je meer gegevens tot je beschikking en daarom hoop je sterkere uitspraken te kunnen krijgen. Bovenal blijft er nog veel te doen aan het zogenaamde “Hauptproblem” voor de univalente functies: geef voorwaarden die nodig en voldoende zijn zo dat een rij complexe getallen a2 , a3 , a4 , · · · · · · · · · de co¨effici¨entenrij is van een functie uit S. Van dat probleem weten we nu nauwelijks meer dan we vijftig jaar geleden al wisten. 

B a rtje

lgens

ns Vo

10

Krijnigheden Krijnigheden Krijn Hemminga

A

ls je een nieuwe auto wilt gaan kopen, en je oude gaat v´erkopen, dan kan je jezelf veel geld besparen met de volgende truc. Voordat je naar de dealer rijdt, was je je auto grondig en ga je zelfs voor het eerst in lange tijd met de stofzuiger door de auto heen. Bij de taxatie is je auto dan zeker een paar duizend euro meer waard. Dezelfde truc werkt met een te verkopen huis. Je geeft de keuken een enorme opknapbeurt voor zesduizend euro en opeens krijg je tienduizend euro meer voor je huis. Precies dezelfde truc moet het faculteitsbestuur in gedachten hebben gehad. Vlak voordat we gaan verhuizen [red: Het duurt nog zeker twee jaar eer het hoofdgebouw tegen de vlakte gaat, en de liften waren nu eenmaal kapot. . . ] hebben alle liften een flinke beurt gekregen (het moet het faculteitsbestuur even ontschoten zijn dat ons lelijke gebouw straks letterlijk met de grond gelijk wordt gemaakt).

Vooral de tweelingliften bij D ESDA hebben een grote facelift gehad. Aan de buitenkant zijn de knopjes (waar ik in de vorige Krijnigheden commentaar op had) helemaal vernieuwd en ook aan de binnenkant van de lift zijn alle knopjes vervangen door een modernere variant. Dat is fijn, want alle lampjes werken nu weer, zodat je kan zien waar je heen gaat. Ons B`etagebouw is nu minstens een ton meer geld waard.

Verder over de knopjes van de liften, vooral dan die aan de buitenkant. Ik snap er namelijk helemaal niks van hoe die werken. Lees hier eerst maar eens de volgende bevindingen. Je staat op 2 en je wilt met de lift. De linkerlift is op 4 en de rechterlift bevindt zich op S. Je drukt op het linkerknopje, de linkerlift komt. Dat is niet vreemd, want die lift was dichterbij. Maar nu deze: je staat weer op 2 en je roept een lift met het linkerknopje. De linkerlift was op 1 en de rechter op 3; en de rechterlift kwam. Dat snap ik niet. Ik kan hier geen wijs uit worden. Als beide liften even ver weg zijn, dan lijkt het mij zeer logisch dat als je op het rechterknopje drukt, dan ook de rechterlift komt. Dit blijkt echter niet zo te zijn (wie heeft dat programmaatje geschreven?). We zullen er maar mee moeten leren leven. . . Als je precies wilt weten hoe het nu zit met die liften en hun knopjes, kan je twee dingen doen. Ten eerste kan je bellen naar de liftenbouwer (ik geloof Schindlers Lift (vond ik altijd al een leuke naam)). Het nummer is vast wel te vinden in de liften zelf. Ten tweede is er iets veel leukers, waarmee je echter wel wat tijd kwijt bent (daarom heb ik het niet voor jullie gedaan). Je bouwt een aantal leuke tabellen in elkaar, per verdieping

B a rtje

lgens

ns

11

Vo

eentje. Langs de linkerkant van de tabellen zet je waar de linkerlift is, en langs de bovenkant de plaats van de rechterlift (je mag deze natuurlijk wel verwisselen). Vervolgens ga je in elk vakje van de tabellen twee dingen invullen; op bijvoorbeeld de plaats “2, linkerliftis-op-3, rechterlift-is-op-1” vul je eerst in welke lift komt als je op het linkerknopje drukt en na een mooie slash (/) vul je in welke lift komt als je op het rechterknopje drukt. (Natuurlijk moet je elk experiment herhalen (denk aan natuur- en scheikundeproefjes) om te kijken of misschien ooit de andere lift komt.) Als je dan een keertje de lift moet hebben, dan kan je op het correcte knopje drukken, zonder dat je daarna helemaal naar de andere lift hoeft te lopen. Op den duur ken je alle tabellen natuurlijk uit je hoofd (zeker die van BG en de tweede verdieping) en kan je snel handelen. Je vrienden zullen verbaasd zijn (en je heel hard uitlachen). Nog e´ e´ n opmerking over de nieuwbouw. Iedereen kent het gebouw wat over een paar jaar romantisch de waterlelie zal worden genoemd (bij de oude hoofdingang). Toen ik laatst mijn fiets aan het pakken was, hoorde ik een alfastudent over het bouwwerk praten. Ik ving op dat zij het een citruspers noemde. Bij nader inzien vind ik het groene ding inderdaad meer op een citruspers lijken dan op een waterlelie (heel misschien wordt dat nog anders als er straks water omheen ligt). 

dit niet! niet! Lees Lees dit of toch wel?

V

oor ons gezellig redactieteam van de Volgens Bartjens zoeken wij nog enkele enthousiaste aanwinsten. Heb je affiniteiten met schrijven of tekenen; of heb je zin om af en toe eens met een ander gezelschap dan je huisgenoten te eten? Word dan lid van de commissie Bartjens. We hebben maar e´ e´ n echt harde eis: je bent lid van D ESDA (of zoals in het speciale geval van JWB, lid geweest). Eens per kwartaal komt er een nieuwe VB uit en ongeveer twee weken van te voren gaan we dan bij iemand lay-outen. Dit komt neer op lekker samen eten en daarna onder het genot van koffie/thee en koekjes de stukjes nakijken (en bekritiseren). Als lid van de Bartjens hoef je niet per se stukjes te schrijven, maar elk stukje is welkom (dus ook van niet-commissieleden!). We zoeken ook nog iemand die de tekening voor de voorkant wil verzorgen. Dus heb je interesse in ons/de Bartjens/D ESDA? Wij hebben zeker interesse in jou! 

ns ens

B ar

tje

12

Volg

Beslommeringen van B-Babes Beslommeringen van de de B-Babes Karin en Diew

Magic Marakesh, Pittige Port, Typisch Tapas, Carnaval in Cimono

Z

o af en toe borrelt er bij ons wel eens iets leuks naar boven. In de donkere winterdagen snak je naar een beetje warmte en gezelligeid en is een leuke borrel op de Bijleveldsingel nooit weg. Alleen borrelen is voor de Bourgondische B-Babes natuurlijk niet genoeg. Daar hoort lekker eten bij. Besloten werd om er een nieuwjaars-tapas-borrel van te maken. Een geschikte datum te vinden valt voor deze drukke dames nog niet mee. In plaats van een kerstkaart stuurden we een uitnodiging om precies een week na oud-en-nieuw het nieuwe jaar in te luiden met drank en tapas. Om onze gasten culinair te verrassen besloten we bij het bestuur het D ESDA-Makropasje te claimen (huidige inkopers; D.F. Ewalts & K. v.d. Meeberg. . . ) om daar inspiratie op te doen. Een magisch moment –bleek later– was aangebroken. Marakesh! Gemengd met koffie en opklopper, ‘heaven in a glass’ (dank u Ikea). Met een kar vol (helaas maar e´ e´ n fles Marakesh) begaven we ons richting kassa. Auw! Om ons leed iets te verzachten besloten we tussen het eten een collectebus te plaatsen. Al het zorgvuldig gefabriceerde lekkers verdween zienderogen. Het verband tussen het legen van de schalen en borden en het vullen van de pot was beduidend minder dan rechtevenredig. Auw! Misschien was het informatik(a)undig gezien niet duidelijk genoeg dat ook de BBabes moeten afrekenen bij de kassa. Zou e-mail of een topic op irc geholpen hebben? De borrel was een groot succes en zeker

voor herhaling vatbaar. Stefanie bedankt! Een aantal flessen Marakesh later is het februari. . . Carnaval!

Het gastvrouwinstinct bleek bij deze sociale, wederom Bourgondische, gebeurtenis weer naar boven te komen. Tijdens een magisch en pittig avondje brainstormen besloten we de kimono’s aan te trekken om enkele dagen als Geisha door te brengen. Met natuurlijk de obi op de rug gestrikt. De complementair kleurende Geisha’s gingen Maastricht verkennen. Kleding technisch gezien was Maastricht top, maar muziek technisch gezien was Venlo beter. Hier werden we na een treinreis met twee jongens uit Echt (ˆech woar?) verwelkomt met echt Venloose vasteloavend muziek. Het bleek dat het op de parade weer goed paraderen was. Veur os ˆ is 2004 weer good begos! ˆ 

B ar

ns

ens

tje

13

Volg

in Canada ChrisChris in Canada Chris Heunen

Tuum esse potest1

S

tel je even voor dat het herfstsemester zojuist afgelopen is, en je docenten zo aardig waren om je de week na het laatste college te tentamineren. Bevorderlijk voor je resultaat is dat niet – vooral voor de laatste hoofdstukken die nog nauwelijks bezonken zijn – maar goed, je moet er wat voor over hebben: over een week vertrekt immers je vliegtuig, om over een half jaar pas weer terug te keren. Heb je dat beeld ongeveer voor je? Mooi. Want nog voor nieuwjaar zul je aan de andere kant van de wereld zijn, om aldaar je studies te vervolgen. Voor nieuwjaar, want al op 5 januari beginnen de eerste colleges. En daarvoor zijn er natuurlijk nog allerlei introducties en dergelijke. Tegen de tijd dat de eerste Bartjens uitkomt, zul je dan ook al bijna 9 weken collegestof rijker zijn. Herinner je je eigen eerste jaar aan de universiteit nog? Beter nog, de eerste weken? Denk je even terug in die mooie tijd van nieuwe mensen, nieuwe manieren van √ doen en denken en nieuwe levensstijlen. Vermenigvuldig dat ongeveer met 2, en je hebt je eerste internationale week in gedachten: nu krijg je immers ook een andere taal en cultuur op je bord. Een van de eerste dingen die je op zal vallen – tenminste, als we even aannemen dat je bestemming Vancouver, Canada is – aan het academische leven is het levensgrote verschil tussen zogenaamde undergraduate en graduate studenten, ruwweg het equivalent van de eerste drie en laatste twee jaar van een Nederlandse studie. Binnen wiskunde vertaalt zich dat er vooral in dat ‘onderbouw’-colleges eruit zien als massacolleges calculus, die niemand leuk lijkt te vinden om te geven, noch te volgen. Sterker nog, het lijkt wel alsof men ze gewoon verplicht stelt om geld in het laatje te brengen voor de verder ‘nutteloze’ graduate-vakken. Want die worden met het grootste respect behandeld: graduate-studenten krijgen bijvoorbeeld elk een eigen kantoortje, ook al is de wiskunde-faculteit(!) zeker niet klein2 . En de graduate-vakken worden stuk voor stuk enthousiast gedoceerd; er zijn geen tentamens voor – opgaves of een praatje over nieuwe stof zijn meer dan voldoende – en als een onderwerp het publiek klassikaal niet zint wordt de stof simpelweg aangepast. (Maar denk nu ook weer niet dat je niets hoeft te 1 2

Letterlijk vertaald: ‘Het kan van jou zijn’, als mijn Latijn me niet in de steek laat. Met als voordeel bijvoorbeeld dat er maar liefst een stuk of 5 colloquia per week zijn.

B

a rt

je n s

Volgens

14

doen. Integendeel!) Daar staat tegenover dat je als graduate-student wordt geacht bij de ‘stomme’ undergraduate-vakken te assisteren, maar als ‘buitenlandse gast’ heb je daar toch geen last van. Het grootste verschil is misschien wel die calculus. Van daaruit wordt de wiskunde aan deze universiteit namelijk opgebouwd. Analyse komt pas in het tweede jaar, en het concept van een groep pas in het derde. Laat staan meetkunde of topologie. (Maar goed, dat is misschien maar het gevoel dat je zal overkomen, misschien is het wel niet helemaal waar; zo komen undergraduates misschien wel erg negatief over.) Verder zul je verrast zijn over het leven op de campus. De campus is namelijk zo enorm, dat je, als je wilt (maar dat wil je natuurlijk niet), er niet vanaf zou hoeven. Hoe dicht bij de ‘gewone’ bebouwing van de stad ook, is het een hele andere leefwereld. Op een ge¨ısoleerde ‘land-uitham’ van de oceaan, tussen de bossen, zijn naast alle academische gebouwen caf´es, restaurants, supermarkten, kledingwinkels, kappers, boekhandels, kantoorvakhandels, electronicaketens, skizaakjes, en natuurlijk sporthallen en -velden, zwembaden en wooncomplexen (waarvan ook voor gezinnen). Het merendeel van de studenten (en eigenlijk van iedereen die aan de universiteit verbonden is) woont op die campus. Het is dan ook allemaal strak geregeld. Neem mij nu als voorbeeld: ik woon met 5 andere jongens in een complex dat qua architectuur vergelijkbaar is met Galgenveld – met 3 andere eenheden delen we de 14e verdieping (met een uitzicht...!). Dat iedereen op zijn kamer ‘bezoek ontvangt’ (lees bijvoorbeeld: samen eten met vrienden), zoals ik dat in Nederland gewend was, is hier niet zo gewoon. Maar in het complex wordt wel van alles georganiseerd: in de gemeenschappelijke ruimtes op de begane grond zijn regelmatig spelletjesavonden en ander vertier. Of neem bijvoorbeeld de ‘progressieve diners’, waarbij je op de 1e verdieping begint met een voorafje, naar de 2e gaat voor, zeg, soep, om door te gaan naar de 3e, etcetera. Over strak regelen gesproken: zorg er ook voor dat je minimaal twee stukken legitimatie meeneemt als je van plan bent naar gelegenheden te gaan waar ook maar in de verste verte alcohol mee gemoeid is. Want zodra dat het geval is, staat er beveiliging voor de deur alsof er binnen een atoombom ontmanteld wordt: “There’s alcohol being served in there man!” was de ongelovige reactie op mijn onschuldige vraag waarom de beste man mijn identificatie wilde zien. Als je, zoals ik, de 16-jaar-grens alweer een tijdje gepasseerd bent, is het toch vreemd om weer net oud genoeg (21) te zijn. En met alcohol in openbare ruimten vertoeven, zoals op straat, is bij wet al helemaal uit den boze. (Maar je mag wel autorijden vanaf je 16e, met rijlessen waar ik vraagtekens bij zet: twee mensen die al zes jaar rijbevoegd zijn wisten niet eens wat een knipperend groen verkeerslicht betekent. (Dat het op oranje zal springen zodra een voetganger op de oversteek-knop drukt.) En hoewel softdrugs bij wet verboden is, duldt diezelfde alcohol-gevoelige beveiliging het wel als er wiet gerookt wordt vijf meter verderop?!?)

B

a rt

15

je n s

Volgens

Denk je nog mee? Juist, je staat op het punt om een semester in het buitenland te gaan studeren. In die nieuwe toestand zul je meer tijd hebben om, voorbeeld bij uitstek, de toerist uit te gaan hangen. Want je bent natuurlijk niet voor niets op twee uur afstand van een van de grootste wintersportgebieden ter wereld, Whistler-Blackcomb. De bergen kun je trouwens overal in de stad zien lonken - de bebouwing is zo uitgekiend dat die op zoveel mogelijk plaatsen zichtbaar zijn. Of natuurlijk de oceaan, met aanverwante voordelen. De weidse natuur buiten de stad heeft een hoop te bieden. En dat merk je ook aan de mensen. Die nemen tijd voor zichzelf heel serieus. En daarom hebben velen al vanaf een uur of vier vrij, om nog zon te kunnen genieten in de buitenlucht. Je komt er ook snel genoeg achter dat de volksaard anders is. Hoe precies, daar waag ik me nu niet aan. Misschien een volgende keer3 . Hoe je dat allemaal voor elkaar krijgt? Je kunt natuurlijk zoals ik de moeilijke weg bewandelen, door eerst een universiteit te kiezen en dan te kijken hoe je daar kunt komen (via een uitwisselingsprogramma van de Universiteit van Leiden, en met hulp van het Nijmeegse SNUF-fonds). Maar het kan veel gemakkelijker, zeker binnen Europa. UBC’s4 motto tuum est5 vat het goed samen: je krijgt een hoop wijsheid mee, en niet alleen op academisch vlak. Naar het schijnt gaat iedere internationale student door een aantal fases. Eerst de wittebroodsweken, waarin alles glimt en spannend is. Daarna irritatie aan de dingen die anders zijn. En tenslotte begin je je thuis te voelen. Zo staat het tenminste gedrukt in het handboekje dat ik kreeg tijdens de introductie. Misschien ben ik blijven steken in fase e´ e´ n, maar ik kan je echt aanraden een tijdje in het buitenland te studeren. Het denkbeeld wat je de afgelopen paar pagina’s hebt opgebouwd kan verwezenlijkt worden, en is zeer zeker de moeite waard. Echt. PS: Voor de geinteresseerden proberen we een soort dagboek bij te houden op chris-lotte.net. Sowieso helpt internet enorm om contact te houden met ‘het thuisfront’. En om van jou te vernemen is altijd leuk (hint). 

3

Als ik tenminste tegen de volgende Bartjens niet al terug ben ... University of British Columbia. 5 Letterlijk vertaald: ‘Het is van jou’. 4

B a rtje n

s

V

olgens

16

Crypto Crypto Roel en Daan H. 2

1 3

5

4 6

11

7

8

9

10

12 13 14

15

16

17

18 19

20

21

22 23 25

29 26

27

28

32

31

34

24

35

36

30

33

B a rtje n

s

olgens

7) beschermheer van de zwangerschap? (19) 11) geil,geil? (11) 14) op welke plek klopt dit? (4) 16) hierdoor krijg je (geen) adem (8) 17) schatting van vreemde belasting (7) 18) net een stap (3) 19) in de dierentuin liegen over groente (11) 21) een Ford voor het hooi, wat een lawaai (6) 22) de koude boot is leeg (5) 23) zzz (12) 25) een raar lidwoord om de hals (3) 26) soort sieraad? (8) 30) 111111 (8) 31) proberen om in het buitenland op te nemen? (12) 33) naar bier stinkende incisie? (10) 34) partime aan het werk? (12) 36) prijs het bos (4)

V

Horizontaal

17

Verticaal 1) hij streed met water (5) 2) kerktoren? (8) 3) wax voor een kleuter? (5) 4) enigzins onzware dode (9) 5) informatici? (15) 6) een gek mode? (3) 8) bekwaam in het uitvegen? (10) 9) vreemde bende in de hal (4) 10) outfit van een spits of een rechtsback? (14) 12) winkel voor het gehoor? (7) 13) stil, de brand vormt een reep (6) 15) europeaan van verweg? (13) 20) achter je aan slepen om te controleren (9) 24) zich bescheurende vogels (6) 27) speelse muziek (3) 28) (geen) Franse zuster (3) 29) het begin van het einde van een zin (9) 32) binnen het getij heeft hij macht (7) 35) geheel overdag, natuurlijk (7)



Ik verveel me Ik verveel me De D ESDA-camera

H

allo!

Bij deze wil ik mij even voorstellen, aangezien veel mensen mij nog niet echt kennen. Ik ben de digitale D ESDA-camera. Ongeveer een jaar geleden werd ik opgenomen in de ‘grote’ D ESDA familie. Helaas heb ik nog niet met veel mensen kennis mogen maken; het grootste gedeelte van mijn leven tot nu toe heb ik doorgebracht in mijn hoesje.

Ik wil eruit! Ik verveel me en wil jullie graag zien. Ik zou het fijn vinden om ook deel te mogen nemen aan jullie activiteiten en zo een volwaardig lid van D ESDA te worden. Wie wil mij helpen? Stuur me dan even een e-mailtje (ik ben immmers digitaal) en dan kunnen we iets regelen. [email protected] 

B a rtj

en s

Vo

s lgen

18

e´ t´e avond Variet ´Vari´e avond Iemand uit het publiek!

O

p 18 december was het zover. D ESDA had haar eerste vari´et´e avond! Zij werd gepresenteerd door het komische duo Dion en Mieke. Het was een avond vol gezelligheid, muziek, gegoochel en . . . gestrip! De avond begon met een kleine teleurstelling: Jim en Jamai hadden afgezegd . . . En daarvoor in de plaats kwamen Mirte en Ren´ee die een goede poging hebben gedaan de twee Idols te vervangen. Ze zongen 3 tweestemmige liedjes. Maar zoals de meeste mensen tegenwoordig, misten ze een stukje performance en de oh zo belangrijke X-factor. Hierna kwam Bart N. die een paar klassieke/komische stukken op de piano speelde. Hij deed overduidelijk zijn eigen ding en dat werd erg gewaardeerd. Hij kreeg zelfs een staande ovatie! Verder was er aan muziek nog een rap-battle, een stukje klassiek van Chris, de D ESDA Boys, Acda en De Munnik en 2 blazers. De rap-battle ging tussen Meron en Stijn. Ze hadden allebei een eigen rap bedacht die de ander de grond in moest boren. Degene die het meeste applaus kreeg had gewonnen. Ze waren erg aan elkaar gewaagd, maar uiteindelijk was het applaus van Stijn net iets harder en was Stijn dus degene die voor het komende jaar de rap-battle eer krijgt. Chris speelde heel erg mooi 2 pianostukken. Eentje uit de film Am´elie en een klassiek stuk. Daarna speelde hij een lied van Billy Joel en ging er ook nog mooi bij zingen. Ik persoonlijk dacht: Wat kan die jongen niet? Na de gevoelige stukken van Chris kwam er even iets anders. De D ESDA-Boys bestaande uit Daan W., Marcel, Meron en Mink zongen (of playbackten?) een liedje van de Backstreet Boys. Even een momentje waarop de vrouwelijke bezoekers eens lekker konden kwijlen. Kwijlen was het ook voor sommigen op Acda en de Munnik alias Daan en Meron. Met een leukje Abelgrapje in het begin! (Maar dit was nog niet het grote kwijlmoment . . . !) Hierop volgde een stukje trompet van 1e-jaars Martijn en Marcel! Ze speelden een tweestemmig klassiek stuk, erg origineel (niet sarcastisch bedoeld!)! Behalve muziek was er zoals gezegd ook een goochelact. Daan en Gijs wisselden elkaar af met goocheltrucs. Eigenlijk was het de bedoeling dat Gijs de assistent van Daan was, maar Gijs wou (heel terecht!) niet meer Daan’s slaafje zijn, dus liep het wat anders dan verwacht en deden ze om de beurt een truc! Gelukkig is het meningsverschil op het einde van hun act opgelost. En volgend jaar doen ze het samen! Als allerlaatste kwam (zoals het hoort) de klapper van de avond! Dit was het grote kwijlmoment. Er waren mensen van ver speciaal voor deze act gekomen: Daan en Mink gingen strippen . . . Overal waren flitsen van fototoestellen en kwijlende vrouwen. Toen ik even (heeeeel even, want ik wou natuurlijk niks missen . . . !) om me heen keek, zag ik dat zelfs de mannen er van genoten! Ik betrapte mezelf erop dat ik toen dit alles ten einde kwam een klein traantje liet lopen: we moesten weer naar de koude donkere buitenwereld. Maar gelukkig was ik (en met mij alle vrouwen!) nog warm van de laatste act! En wat de mannen betreft: warmte zit toch van binnen? 

B a rtj

en s

Vo

19

s lgen

de oude doos doos Uit deUitoude Niveliteiten door Ivo Claus, VB 52 maart 1999

T

ik tik. Verschrikt kijk ik op van m’n papieren, m’n ogen richten zich op het raam en een lach verschijnt op mijn gezicht: daar op de vensterbank zit zij weer, de Mathasiaanse duif. Goh, dat is lang geleden. De hele winter is ze hier niet geweest, maar nu, op deze zonnige dag tikt het spierwitte beestje op het venster. Mijn hart begint sneller te kloppen. Van vreugde, want maandenlang heb ik naar ons wederzien uitgekeken. Ik open het raam en pak het beestje voorzichtig met beide handen op. Wat is ze warm, denk ik terwijl ik het houten kokertje op haar borst uit het ringetje schuif. Ik wil het meteen openen, maar bedenk me: laat ik eerst Mathalia (zo noem ik haar) wat voer en water geven, want dat heeft ze zeker verdiend, daarna ga ik thee zetten en me op de bank nestelen om daar, op mijn gemak, het briefje te kunnen lezen. Zonnestralen verlichten de opgerolde brief. Het kokertje leg ik op tafel en neem het theeglas in mijn linkerhand. Ik rol het blaadje uit en volledig op m’n gemak begin ik te lezen. Beste Ivo, Het is een stralende dag hier in Mathasia. Nu het voorjaar op het punt staat aan te breken, beginnen ook de vlinders weer te fladderen in de buik van menig Mathasiaan. Zo ook bij mij... Nou heb ik je al eens eerder verteld over de meisjes en de vrouwen in ons land. Er lopen heel veel mooie exemplaren rond, ze kunnen goed koken en weten goed hoe ze kinderen moeten krijgen en opvoeden, maar echt slim, dat zijn ze niet. Nou ja, misschien is dat iets te negatief gezegd. Laat ik het zo stellen: het zwakke geslacht is lichtelijk onzeker op het gebied van de wiskunde. In tegenstelling natuurlijk tot ons, de mannelijke Mathasianen. Veel van onze mannen hebben ons land al verdedigd met hun sublieme kennis van de wiskunde. Maar gisteren stond ´ık met een mond vol tanden en daarom wil ik jou nu om raad vragen. Hier in Mathasia is het de gewoonte dat de vader van het meisje met wie je verkering hebt je toetst op je wiskundige kunnen. Als je daarin faalt, dan kun je je liefje wel vaarwel zeggen. Ik zal je wat over mijn verleden als casanova vertellen, zodat je begrijpt waar ik het over heb. Een aantal jaren geleden kreeg ik een vriendinnetje, Finitia. Een mooi meisje, met een prachtige buste. Na een week intens met haar bevriend te zijn, zei ze op een middag met een lichtelijk verdrietig gezichtje tegen me: ‘Papa zei vanochtend dat ik vanaf vandaag elke dag een opdrachtje moet vervullen. Ik vroeg wat hij bedoelde.”Nou”, zei hij,¨ık zal je elke ochtend een deelverzameling van de re¨ele getallen geven met precies twee elementen erin, en dan moet jij ’s avonds, v´oo´ r je naar bed gaat, er eentje kiezen”. Ik dacht eerst dat dat erg makkelijk was, maar toen gaf hij meteen de eerste verzameling. Dat was {1, 2}. Ik heb er lang naar zitten kijken, maar ik kon niet kiezen. Weet jij welke element ik vanavond moet noemen?’ Ik keek haar verbaasd aan. Dat meisjes niet zo pienter waren, was mij welbekend, maar dit had ik niet verwacht. Het is toch niet moeilijk om een element uit een verzameling te kiezen? Maar goed, ik snapte ook wel dat ze het meende en bovendien leek dit de vader-schoonzoon-test te zijn, waarover ik je vertelde. Ik stelde Finitia gerust: ‘Kies 1 maar’. Ze keek ineens weer een stuk vrolijker en begon me te kussen. Nou, dat was makkelijk verdiend, dacht ik.

Ba

rt j

Volge

ns

ens

20

De volgende middag ging het eender. Finitia, weer met een beteuterd gezichtje, vroeg: ‘Nou, vanochtend kreeg ik van papa de verzameling {π, 37} en weer wist ik niet welke ik moest kiezen. Het is ook zo moeilijk. Kun je me helpen, schatje?’ ‘Tuurlijk, liefje. Ik zou 37 kiezen. Dat is wel een mooi getal.’ En weer klaarde haar gezicht op. Maar het was van korte duur. Ik vroeg haar waarom ze niet meer vrolijk was. ‘Morgen is het zondag en dan mogen we elkaar niet zien. Wat moet ik dan? Dan kan ik vast weer niet kiezen.’ Tsja, dat vraagt om uitleg natuurlijk. Zondags mogen stelletjes in Mathasia geen contact hebben, op welke wijze dan ook. En je begrijpt wel dat dat een groot probleem zou opleveren. De dag erna zou Finitia weer een tweepuntsverzameling van haar vader aangereikt krijgen en haar kennende zou het haar niet gaan lukken er eentje uit te kiezen. Wat een ellende. Maar ik ben niet voor niets een mannelijk Mathasiaan en hielp haar uit de brand. ‘Kies gewoon de kleinste. Er is er altijd precies e´e´n kleinste in een tweepuntsverzameling.’ Haar voorhoofd fronste diep, maar na een paar minuten leek het tot haar doorgedrongen te zijn. Ze jubelde: ‘O, maar dat is fantastisch. Dan hoef ik je dus nooit meer te vragen om er eentje voor me te kiezen. Want dat kan ik dan elke dag zelf doen. Gewoon de kleinste kiezen.’ Ik wilde zeggen dat ze ook best eens een keer de grootste mocht kiezen, maar besloot dat het maar beter was van niet. Dat zou haar juist weer verwarren. En dat was wat ik op dit moment juist niet wilde, want ze had zich inmiddels op me gestort en zoende me van top tot teen, blij met haar nieuwe regeltje. Een week later was het uit. Ik was een beetje op haar uitgekeken. Bovendien vond ik haar buurmeisje, Gonia, veel spontaner. En daarbij, zij had sproeten, en dat vind ik heel tof. Maar goed, daar gaat het niet om. Na een paar dagen verkering begon de ellende weer. ‘Matthias, pa heeft me vanmorgen een opdracht gegeven. Hij gaat me elke morgen een niet-lege gesloten begrensde verzameling van re¨ele getallen geven. Gesloten met betrekking tot de euclidische topologie, zei hij er nog bij, maar daar snap ik toch niets van. En, zei die, dan moet ik er elke keer, dezelfde dag nog, een element uitkiezen. Maar ik ben best wel onzeker, hoor, wat dat kiezen betreft. Vanmorgen zei hij dat de verzameling van vandaag [0, 1] ∪ [2, e2 ] was. Maar ik zie niet hoe ik uit die enorme verzameling er ooit eentje moet kunnen kiezen. Jij kunt me toch wel helpen, h`e?’ Ik had natuurlijk wel geleerd van het gedoe met Finitia, dus gaf ik Gonia een antwoord waar ze langer dan vandaag wat aan had. ‘Als je elke keer een gesloten begrensde verzameling krijgt, dan weet ik daar wel wat op: neem gewoon het maximum van de verzameling! En — voordat je het vraagt — ja, zo’n verzameling heeft altijd een maximum. Dus vandaag kies je dus e 2 .’ ‘Ooo, wiskunde-kanjer van me. Wat ben je toch geweldig. Nou kunnen we voor altijd bij elkaar blijven. Pa zal versteld staan van m’n kiesvaardigheid.’ Ik lachte en dacht: ja, een beetje slim ben ik toch wel. Maar ook deze relatie was van korte duur. Nou ja, ikzelf vond het niet kort, drie weken, maar Gonia was best wel teleurgesteld. Ach, ze komt wel weer een andere leuke knul tegen. Hoe dan ook, een paar dagen later kwam ik in de disco een alternatief grietje tegen. Voor ik het wist raakten we aan de praat en... ach, van het een komt het

Ba

rt j

Volge

ns

ens

21

ander, je weet wel hoe dat gaat. Maar net zoals bij de vorige twee vriendinnen, werd ik al snel door haar vader, meneer Kantoor, op mijn wiskundige vermogens getest. Want geen enkele vader wil dat zijn dochter een dom vriendje heeft. Ratia, zo heette m’n nieuwe vlam, had weer een soortgelijke opgave opgekregen. Zij moest elke dag uit een door haar vader gegeven interval een element kiezen. Ze was duidelijk slimmer dan Finitia en Gonia, want ze had gezegd: ‘Als het nou eens een keer een begrensd gesloten interval is, dan kon ik het maximum kiezen, maar ja, dat is dus niet altijd het geval.’ Na een korte denkpauze bedacht ik een oplossing en schreef die voor haar op een briefje, want het was moeilijk in een paar woorden te zeggen (en dus ook moeilijk voor een meisje om te onthouden): Interval (−∞, ∞) (−∞, b) (−∞, b] (a, ∞) (a, b)

Kies 0 b−1 b a+1 1 (a + b) 2

Interval Kies (a, b] b [a, ∞) a [a, b) a [a, b] a

Als een kind zo blij was Ratia met het briefje. Ze kende het teken ∞ wel niet, maar dat was zo uitgelegd. Ik dacht: die vaders onderschatten mij allemaal wel, zeg. Al het goede komt in drie¨en, wordt wel eens gezegd, maar dat was voor mij niet het geval. Ratia mocht dan niet zo dom zijn als het doorsnee meisje (is het vrouwelijk geslacht bij jou daar eigenlijk ook wat minderbegaafd dan het mannelijke?), ze bleek behoorlijk lui te zijn. Wat de huishouding betreft dan. Dus na een paar maanden liep die relatie op de klippen. Ergens in Mathasia moet toch een goede levensgezellin te vinden zijn, dacht ik toen. En dat bleek al heel snel waar: eergisteren was het raker dan het ooit was. Anna heet ze. Ze is de doorsnede van de vorige drie wat betreft de pluspunten. Er is slechts e´e´n minpunt: haar vader, meneer Lyse. Hij heeft blijkbaar van de andere vaders gehoord dat ik de eerste de beste niet ben. Gisteren kwam Anna namelijk aanzetten met haar opdracht. Papa Lyse had gezegd: ‘Kies elke dag uit een door mij gegeven willekeurige deelverzameling van re¨ele getallen e´e´n element.’ Ik dacht: daar bedenk ik wel even een regeltje voor, maar dat viel zwaar tegen. Gisteren was het {sin 3} ∪ (−∞, − log 4], vandaag { p1 ; p priemgetal}. Nou, daar kan ´ık wel een element uit kiezen, maar v´oo´ r aanstaande zondag moet ik Anna een regeltje geven, en ik heb nog steeds niets kunnen bedenken. Er geldt hier een ongeschreven wet dat je dan geen hulp mag vragen aan andere Mathasianen. Maar toen bedacht ik me, dat ik jou dus wel mag raadplegen. Dus, Ivo, jij kunt me vast helpen, toch? Wil je het antwoord op een briefje schrijven en met de postduif terugzenden? Doe je het wel v´oo´ r zondag? Anders kan ik Anne wel vergeten en dat terwijl ik eigenlijk van plan was met haar te gaan trouwen, want Anne is one in a million. Alvast bedankt, Matthias Ik rol de brief weer dicht en begin te denken, heel diep na te denken. Maar hoe ik ook denk, de gouden regel wil me maar niet te binnen schieten. En het is al bijna zondag. 

B

Volgens

a rtj e n s

22

Ouderdag D ESDA doorslaand succes Ouderdag D ESDA:: doorslaand succes ´ Anne Hoogveld (zus Renee)

V

rijwillig college volgen op je vrije zaterdag. Wie doet dat? Afgelopen zaterdag 31 januari was een grote groep mensen zo gek. In alle vroegte verzamelden ze zich voor een grote collegezaal. Dringend voor de koffie en thee. Wachtend op wat hen te wachten stond. Schuchter om zich heen kijkend naar de andere aanwezigen. Na een korte toespraak over het wel en wee van de komende dag nodigde Daan hen uit om plaats te nemen in de collegebanken. “O ja, en bewaar je plastic bekertje voor als je straks nog wat wilt drinken.” Ook ik was e´ e´ n van de aanwezigen. Benieuwd als ik was naar de vrienden, docenten en universiteit van Rene, was ik bereid om mijn zaterdag op te offeren. Dat bleek niet voor niets. Met volle teugen heb ik genoten van de uurtjes waarin ik even aan het bestaan van de Nijmeegse wiskundestudent kon proeven. Bij het eerste college ’Banden en Spruitjes’ leerde ik hoe magisch de wiskunde kan zijn. Nog steeds kan ik niet begrijpen dat een doorgeknipte dubbel gekruiste band in vier stukken uit elkaar valt. Ik kan daar met mijn alfaverstand niet bij. De spruitjes leerden ons hoe we altijd kunnen winnen. Afhankelijk van het aantal spruiten is het aan jou om te zorgen dat je als eerste, of juist als tweede, aan het spruitenspel begint. Winnen is dan een garantie! En dat is mooi, want ik kan slecht tegen mijn verlies. De titel 1 + 1 = 10 had een grote verwachting bij mij gecreerd. “Nu zullen we het krijgen” dacht ik. En jawel. Binaire getallen vlogen ongestuurd door de collegezaal. En met alle geduld van de wereld werd ons -de leken- uitgelegd waarom e´ e´ n plus e´ e´ n tien zou zijn. Ik weet niet hoe het met de rest van de aanwezige ouders, broertjes en zusjes zat, maar langzaam aan begon ik me steeds meer thuis te voelen in de harde collegebank. Ik vond ”1+1=10¨ıneens heel logisch. Een bizarre constatering, want ’s ochtends toen ik het ouderdagboekje doorlas en op deze titel stuitte, kon ik enkel fronzen en diep zuchten: “die wiskundigen hebben het echt niet begrepen!”. ;-) Voor een uurtje was ik genezen van deze overtuiging. Vol enthousiasme ging ik met Willemijn en Marius tijdens het werkcollege aan de slag om de sommen op te lossen. We bleken ware wiskundehelden: we snapten alles, we vonden het zelfs best simpel en we konden het aan de ouders die naast ons zaten uitleggen! Misschien heb ik toch de verkeerde studie gekozen, begon ik al te denken. Het college van professor Keune wist echter met alle gemak deze droom te verstoren. (Wiskunde studeren is toch een droom? Slechts voor een klein select groepje (jaja, dat zijn jullie!) wordt deze werkelijkheid.) Reeksen getallen met heel veel cijfers achter de komma werden op het bord gekalkt. Door de cijfers kon ik op een gegeven moment de getallen niet meer zien en kwam ik langzaam in een soort trance. Ik kon nog maar moeilijk volgen waar het nou over ging. Toen professor Keune ineens beweerde dat 0,99999 . . . gelijk is aan 1 werd alles gelukkig weer glashelder. “Die wiskundigen hebben het dus toch niet begrepen, ik wist het wel,” schoot het door me heen. Als 0,99999 . . . gelijk is aan 1, waarom zijn het dan twee verschillende getallen? Dat is toch niet logisch? Dit sloeg echt alles! Met een simpel rekensommetje liet Keune echter weten dat hij wel degelijk gelijk had. Maar hoe wist ik dat hij gelijk had? Marius en ik waren het erover eens dat er

B

Volgens

a rtj e n s

23

vast ook zo’n simpel rekensommetje bestaat om juist het omgekeerde te bewijzen. Op de borrel achteraf spraken we Keune erop aan. Hij leek niet echt onder de indruk van onze argumenten en bleef overtuigd van zijn gelijk. Wat kon ik anders doen dan hem maar te geloven en aan te nemen dat 0.99999 . . . gelijk is aan 1? Het is in ieder geval wel weer een mooi verhaal en misschien komt deze kennis me nog eens van pas als ik indruk probeer te maken op deze of gene. Deze leerzame, lekkere (de broodjes en het zelfgemaakte gebak waren fantastisch!), inspannende en vernieuwende dag sloten we af met een eet-zoveel-als-je-kan-buffet bij de Chinees. Dat was nog een hele happening: nieuwe vriendschappen ontstonden, goede grappen werden verteld en de elektriciteit begaf het om de haverklap. Het moordenaarsspel en het kijken van Idols bij Daan was de perfecte afsluiter van een zeer geslaagde ouderdag. Dankjewel D ESDA! 

Gehoord gezien Gehoord en en gezien ✰ Gelezen op Teletekst: Het aantal 15- en 16-jarige studenten in het WO is sinds 1992 vervijfvoudigd naar 72. Het aantal 15- en 16-jarige studenten op HBO-niveau is ten opzichte van 1992 verdrievoudigd naar 1841. ✻ Kortram over de naamsverandering van de Universiteit: “Over een tijdje onderteken ik mijn brieven met de zin: From the University formerly known as. . . ”. ✔ Stijn over zijn kwaliteiten om vader te worden: “Ik zit er echt niet op te wachten dat er nog meer mensen rondlopen met mijn DNA. Als ik ooit een kind krijg, dan drop ik hem bij de overheid met een briefje: ’Ik denk niet dat ik in staat ben om een capabele ouder te zijn’.” ✽ Deze komt van Stijn: Stijn [red.] komt met een kikker op zijn hoofd bij de dokter. De dokter vraagt: “Wat is het probleem?” Zegt de kikker: “Ik heb een gezwel aan mijn reet.” ✖ Prof. Van Rooij over de eerstejaars: “Als je een willekeurige eerstejaars een stelling geeft om te bewijzen, dan zullen ze hem allemaal bewijzen. Of de stelling nu waar is of niet.” ✫ Dion over boksen: “Ik kwam er laatst achter dat het bij boksen echt de bedoeling is om elkaar knock-out te slaan!” ✢ Joost: “Ik heb problemen met mijn korte termijngeheugen. . . denk ik.” ❁ Koos Gubbels (nat.) tijdens discussie over puberstudenten: ”Het lijkt me wel lastig als je twee jaar jonger bent dan je leeftijdsgenoten.” ✸ Anne Hoogveld (zus Ren´ee) schreef de Volgens Bartjens over de bekende Prof. K EULEN (ipv. Keune). Gelukkig kwam Ren´ee snel tot hulp en veranderde de naam in KeuneN! 

ns

V

olgens

B a rtje

24

Dineren met Diewie Dineren met Diewie Diew

G

a je binnenkort een etentje geven en weet je eigenlijk niet wat je wilt gaan maken? Denk dan eens aan een zeven of meer gangen diner. Ik heb pas geleden een elf gangen diner gemaakt en het was zeer geslaagd. Helaas hebben we gang 10 en 11 niet meer gered: toen was de meeste wijn, champagne en port op en bleek dat 9 gangen eigenlijk ook al wel heel erg veel is. Het koken van een veel gangen diner valt eigenlijk reuze mee. Je moet ervoor zorgen dat je makkelijke gerechten hebt, die je grotendeels van te voren kunt maken. Het is natuurlijk ook belangrijk om te zorgen voor een goede aankleding van de tafel. Veel bestek, wijnglazen, een servet en een menukaart maken veel indruk. 0 Om de eetlust een beetje op te wekken, begin je met een amuse. Dit is een e´ e´ nhapshapje. Ik had een klein kruidentoastje met champignons. De champignons had ik ’s middags al gebakken met verschillende kruiden zodat ik het ’s avonds alleen maar even hoefde op te warmen. Ook leuk om vooraf een aperitiefje te schenken, bijvoorbeeld Grand Marnier met vers geperste sinaasappelsap en wat champagne. 1 Dan komen de voorgerechten. Begin altijd met een koud voorgerecht. Ik had carpaccio. Hier hoef je eigenlijk niet veel aan te doen. Je kunt het bij de slager halen, of de supermarkt, en die zorgt ervoor dat het dun gesneden is. Je hoeft het alleen maar uit te leggen op een bord, beetje pesto erbij, beetje gemengde sla, pijnboompitjes en wat geraspte kaas. Hierbij serveer je het eerste glas wijn. Altijd zorgen dat je met wit begint. 2 Toegekomen aan het tweede lauwwarme voorgerecht. Terine van shii take, oesterzwammen en aubergine met een dakje van gevlochten courgette. Dit gerecht kostte nogal wat tijd. Daarom had ik het al een dagje eerder gemaakt en alleen nog even in de oven opgewarmd, terwijl we aan de carpaccio zaten. 3 Tijd voor soep. Zorg dat je niet een mega grote soepkom gebruikt, want soep vult behoorlijk. Een klein glas (zoals een glas waar je bessen met ijs in schenkt) voldoet prima. De soep van geroosterde rode paprika met een beetje room en kleine geelgroene paprikablokjes leende zich er uitstekend voor om ’s middags al gemaakt te worden. Na witte wijn komt rode wijn of ros´e. Ik had voor het laatste gekozen. 4 Een zeer lekker en makkelijk tussengerecht kan worden gemaakt met tempura. Dit is een van oorsprong Japans beslag (gewoon in pakjes te koop bij de Albert, beetje water toevoegen en klaar). Je kunt van alles frituren in tempura beslag. Grote garnalen lenen zich hier perfect voor. Doop de garnalen in hun geheel in het beslag, een paar minuutjes frituren en serveren met een beetje gemengde sla met dressing.

olgens

B a rtje

ns

V

25

5 Als tweede tussengerecht was er geitenkaas met tijm, basilicum en courgette uit de oven. Snij dunne plakjes van de geitenkaas, doe een beetje van het tijm/basilicum mengsel erop, pak het in repen courgette. Even aanbraden in een pan, minuutje in een zeer hete oven en klaar. De pakketjes kun je van te voren maken en in de koelkast bewaren. En dan is het nu tijd voor een glaasje lichte wijn. De wat zwaardere rode wijn serveer je pas bij het hoofdgerecht. 6 Om alles even te laten zakken wordt een spoom gemaakt. Een spoom bestaat meestal uit een bolletje citroenijs met champagne. Het is vaak lekker om een scheutje van een zoet tropisch likeurtje toe te voegen. Voor een non-alcoholische variant kan ook ijs met siroop en 7-up geschonken worden. 7 En dan is het moment aangebroken voor het hoofdgerecht. Een kleine portie is sterk aan te raden. Een simpel hoofdgerechtje van gebakken portabello en risotto (deze kan gekookt worden terwijl je lekker van je tussengerecht en spoom geniet) beviel goed. Hier serveer je de vollere rode wijn bij. 8 Heb je kaasliefhebbers erbij zitten dan kun je er voor kiezen om een klein kaasplankje te serveren. Drie verschillende kaasjes met een stukje roggebrood, wat pijnboompitjes, olijfjes en zongedroogde tomaatjes vormen een lekkere combinatie. Bij kaas is een glaasje rode port aan te raden. Vooral de 10 jaar oude port ging er goed in. 9 Tja, dan zou nu het nagerecht moeten komen, maar we zaten helemaal vol. We zaten ook al sinds half zeven aan tafel en ondertussen waren we vijf uur verder. Het nagerecht zou overigens warme ijsbergen zijn geweest. (Opgeklopt eiwit met suiker, bloem, vanille-extract en eidooiers, bruin gebakken in de oven en bestrooid met poedersuiker.) Een heerlijk moscato d’asti (zoete witte desertwijn) stond koud om hierbij genuttigd te worden. 10 Tot slot zou er dan koffie zijn. Koffie Marakesh! Mocht elf gangen een beetje veel zijn om mee te beginnen, kun je natuurlijk ook verschillende dingen weglaten. En heb je nog meer idee¨en nodig. . . ik heb er genoeg! 

De Universitaire Pizza Pizza De Universitaire Joost Heilbron

M

edezeggenschap. Een heel suf woord voor een heel suf iets. Of valt dat allemaal wel mee?

Die vraag is moeilijk te beantwoorden. Medezeggenschap is eigenlijk wat je er zelf van maakt. Wat dat betreft is het dus eigenlijk net pizza. Zoals je misschien weet hebben studenten iets te zeggen op drie niveau’s: De opleidingscommissie Wiskunde heeft inspraak

B a rt

26

je n

gens

Vol

s

binnen Wiskunde, de Facultaire Studentenraad NWI is het medezeggenschapsorgaan dat op de b`etafaculteit medezeggenschap uitoefent en de Universitaire Studentenraad (USR) is het medezeggenschapsorgaan dat op centraal niveau, dus met het College van Bestuur van de Universiteit overlegt over zaken die de gehele studentenpopulatie aangaan, zoals sportfaciliteiten, de regeling voor financi¨ele compensatie van studievertraging en natuurlijk het Studentenstatuut. Dat is niet alles waar de USR over praat. Het is de bodem, de kaas en de tomaat - een vrij suffe pizza dus. Maar wel een pizza, want het omvat de hoofdingredi¨enten: zonder deze ingredi¨enten geen pizza. De offici¨ele macht van de USR is helaas beperkt tot de bodem, de kaas en de tomaat. De USR vindt dit te weinig en probeert daar dan ook aan te werken, maar het is een moeizaam traject. Over alle andere ingredi¨enten (die de pizza pas e´ cht lekker maken) praat de USR mee, en zal ze het vooral moeten hebben van lobby en informele contacten. Zo probeert ze druk uit te oefenen op de dienst Studentenzaken (DSZ) voor bijvoorbeeld een regeling voor universiteitsbrede ondersteuning van opleidingscommissies, en op het UCI voor bijvoorbeeld goedkopere internetaansluitingen ook voor studenten die niet in een SSHN-pand wonen. Ook de reorganisatie op de b`etafaculteit belandde op de USR-pizza. Het was een onderwerp waar de meningen in de Ondernemingsraad (de equivalent van de USR voor het personeel) nogal over uiteen liepen. De huidige USR heeft echter weinig zicht op deze ingewikkelde materie: Niet alleen zitten er op dit moment geen wiskundestudenten in de USR, ook heeft de USR (te) weinig contact met deze studenten. Voor zover de USR weet heeft de reorganisatie nauwelijks invloed op studenten, met dien verstande dat het onderdeel Technische Zaken (TZ) in zal krimpen, en dat daarmee de ondersteuning die TZ biedt aan studenten ook minder zal zijn. Hoe dan ook, de USR hoort graag waar studenten door deze reorganisatie gedupeerd worden. De FSR hoort het overigens ook graag als studenten tegen problemen aanlopen. De huidige USR-pizza is opgedeeld in 14 punten: 8 leden komen uit de drie fracties: Student’01 (pizza met KUN-wijn), SIAM (pizza met kip) en AKKUraatd (pizza met eko-kaas). De overige 6 zetels worden bezet door zogenaamde koepels. De koepel van studieverenigingen (dus ook DESDA) heet SOFv, de overige vijf koepels omvatten in omgekeer alfabetische volgorde - de culturele verenigingen (Ouverture), sportverenigingen (NSSR), internationale verenigingen (KIS), christelijke verenigingen (CSN) en gezelligheidsverenigingen (BOS). Meer weten? Surf naar de sites van de verschillende fracties en koepels! De URLs staan onderaan dit artikel. Als je graag notulen ontvangt van de USR, dan kun je dat even doorgeven aan [email protected]. Als je volgend jaar zelf een pizzapunt wil beleggen, dan kun je contact opnemen met de fractie van jouw voorkeur. Gerelateerde websites: www.kun.nl/usr www.kun.nl/sofv www.kun.nl/student01 www.kun.nl/siam www.kun.nl/akkuraatd



B a rt

je n

gens

Vol

27

s

Voetbal Voetbal Hanneke

B

innenkort wordt er gevoetbald. Maar er wordt niet zo maar gevoetbald. Er wordt gevoetbald tegen Bekende Nederlanders. En de opbrengst van de wedstrijd gaat volledig naar het KWF (www.kwfkankerbestrijding.nl). Hoe zit dat? Vorig jaar besloten een aantal jongeren om iets te organiseren en daarmee geld voor het KWF op te halen. Ze kozen ervoor om een voetbalwedstrijd te organiseren. Er zijn twee teams. Het ene team bestaat uit BN-ers en het andere team bestaat uit mensen die op de een of andere manier iets met kanker te maken hebben of ermee te maken hebben gehad. De wedstrijd vindt plaats op zaterdag 8 mei 2004.Plaats is het stadion van de Go Ahead Eagles in Deventer. De kaartjes kosten 10,- euro per stuk, en de opbrengst hiervan gaat volledig naar het KWF. Dus kom gezellig met al je broers, zussen, vriendjes en vriendinnetjes naar deze wedstrijd kijken. Voor kaartjes of voor meer informatie kan je bij mij terecht ([email protected] of me gewoon even aanspreken). 

Schaatst-u-datjes met D ESDA Schaatst-u-datjes met D ESDA ´ Hoogveld Renee

W ✦ ✝ ✧ ✟ ✪ ✡ ✬ ✣ ✮ ✥

ist U dat:

Springer 30 januari een dagje schaatsen met D ESDA georganiseerd heeft? Ongeveer 15 D ESDA-leden meegingen? Meneer Steenbrink ook meeging? Hij erg goed kan schaatsen? Maar helaas toch minstens 1 keer gevallen is? E´en iemand Sep net niet kon bijhouden? De rest bij lange na niet? Mink heel schattig schaatst? Ren´ee hem heeft in gemaakt bij een wedstrijdje? Mink dus van een meisje verloren heeft?



Ba

28

ns

Volge

rt j e s n

Oplossing Crypto Oplossing Crypto Roel en Daan H. 1 2

M 5 P E R S E 9 G E R O E K 11 WE E RM 12 H U 14 S AM E N ZWE A E R V 18 R U I A 21 WA A R G

C R A R T

H 3 O G 6 ON F E R E N H F E 10 D MONO T O O N R D T 15 16 E N OMA C R E H D S T T E N 20 G E M E E L R L E U N 23 V I 25 S P O R T V L 26 L E D I E 27 D I E N I G

4

N T I E C O ON T I N E

7

V T O L L G W 13 NO A RMA A L G E 17 U N 19 P I N T E HU I S N G 22 A N E 24 A I B K E R E N I G I NG S A Y K AN T P K R E S T S E C T O R P E N 8



W-tjes W-tjes Ard en Krijn

W

e moesten nog even ophelderen wat het onware W-tje van de allerlaatste aflevering was. In die aflevering beweerden we: “Bevers kunnen mikken welke kant ze een boom op laten vallen”. Dat is natuurlijk grote onzin! Dat de bomen vaak het water invallen is puur geluk voor die beestjes, want aan die kant hangen nu eenmaal meer takken dan aan de ‘boskant’ en dus is de boom daar zwaarder. 


18 maart Gala! 22 maart Begin Perudo-competitie 31 maart

ALV

& ALV-Borrel

1 april Beestfeest 9 april Goede Vrijdag : Vrij! 12 april 2e Paasdag : Vrij! 15 april Sound of Science 15 april Spellennacht 16 april D ESDA’ S 18e verjaardag 19 april Begin 4e kwartaal. 22 april Sound of Science bij D ESDA 24 april Batavierenrace 3 mei Mei vakantie 10 mei Deadline Volgens Bartjens mei



Gezien in D ESDA:

Weer een langharige minder! Nog maar twee te gaan. . .