Postbus 9010 6500 GL Nijmegen
Thabloid nr. 2 - jan 2007
In deze thabloid
Colofon
Van de voorzitter
4
Reisverslag Oeganda
6
Facultaire Studentenraad
15
Alfa vs. Bèta
16
Spetter Spieter Spater
18
Redactieplannen
21
Puzzel
21
Doofpotten van het NIII
22
Plagiaat
23
Recept Pindakaasman
27
Luiheid
28
Uit den ouden console
30
Redactie Mathijs Schmittmann Wouter Roelofs Andrew Wolters Postadres Thalia Toernooiveld 1 6521 ED Nijmegen E-mail
[email protected] Website www.thalia.nu/nieuws
Agenda 11-jan Benefietborrel
1-feb TafelvoetbalIntegratieborrel
25-jan Beestfeest
8-feb Proefstuderen
26-jan HBO-voorlichtingsdag
2
19-feb Carnavalsvakantie 28-feb Thalia ALV
Van de redactie Voor je ligt de eerste Thabloid uit 2007, en tevens de laatste Thabloid ooit met de huidige indeling en opmaak. Zoals je op de voorkant al kon lezen heeft de redactie grootse plannen (voornemens?) om de Thabloid nóg leuker en voller te maken dan hij al is, maar meer hierover later in dit boekje. We hebben er sinds deze editie ook een nieuw redactielid bij, menig Thalia-lid zal hem al kennen: Andrew Wolters. Hij heeft al redactiewerk gedaan bij het Algemeen Nijmeegs Studentenblad, ANS, dus we verwachten dat we nog veel aan elkaar zullen hebben! Rest ons niets meer dan je een prettig nieuw jaar toe te wensen en blijf vooral kopij sturen om de Thabloid vol te houden! De redactie
3
Van de Voorzitter Beste Thalianen, De eerste tentamenperiode staat alweer voor de deur en dat betekent dus dat we alweer ver zijn gevorderd in het collegejaar. De hoogste tijd voor de 2e thabloid van het jaar dus! De afgelopen maanden is er natuurlijk een hoop gebeurd. Van een cocktailborrel, helaas zonder Nederlands kampioene – ik was de vorige Thabloid iets te enthousiast, tot een bezoek van Sinterklaas. Van de studiereis naar Oeganda tot het eerste Thalia pokertoernooi. Vele leuke en leerzame en minder leerzame, maar daarom niet minder leuke activiteiten. De studiereis is hoogstwaarschijnlijk een van activiteiten waar het meest over nagepraat gaat worden. Het feit dat we überhaupt op reis gingen is op zichzelf al noemenswaardig, maar vooral de bestemming: Oeganda. Niet meteen de plek waar je aan denkt als je aan een Informaticastudiereis denkt. Maar misschien juist daarom wel een groot succes! Dat kan ik natuurlijk zeggen, omdat ik het geluk had zelf mee te gaan met deze reis. Verderop in de Thabloid kunnen jullie een aantal verslagen van de reis lezen. Uiteraard kon ook een bezoek van de goedheiligman niet uitblijven. Na lang overleg bleek dat De Sint 2 dagen langer in het land kon blijven om zodoende toch nog een bezoek te brengen aan onze vereniging. Dit alles vond natuurlijk plaats onder het genot van een heerlijk gratis biertje, of ander gratis drankje naar keuze, tijdens één van de befaamde Integratieborrels. Natuurlijk heeft Thalia ook achter de schermen niet stilgestaan. Zo gaat binnenkort de tentamenbundel zijn herintreden maken binnen onze vereniging en zal er aan het einde van dit collegejaar een prachtig TOECboek beschikbaar zijn zodat je nog eens met veel plezier terug te lezen hoe leuk, of minder leuk, dat vak dit jaar ook al weer was.
4
Om ook een steentje bij te dragen aan een betere wereld maakt ook de benefietborrel weer, na jaren van afwezigheid, zijn opwachting: namelijk donderdag 11 januari! Ik wil jullie dan ook allemaal oproepen om die donderdag voor het goede doel, stichting Uthando, te komen borrelen. Dit uiteraard in de Thalia-kantine, en vanaf het vertrouwde tijdstip 16:00 uur. Stichting Uthando zet zich in voor kinderen die direct of indirect slachtoffer zijn geworden van de HIV/AIDS-crisis in Zuid-Afrika. In het bestuur van deze stichting zitten onder andere Michel Groenenstijn en Linus Wiggers, beide ereleden van onze vereniging. Een mooiere manier om onze een aantal van onze ereleden nogmaals te bedanken is er haast niet! Dus komt allen! Als laatste wil ik jullie veel plezier toewensen met deze vernieuwde Thabloid en om maar aan het wensen te blijven: het allerbeste en bovenal veel studieplezier en -punten toegewenst voor het nieuwe jaar! Xander Damen Voorzitter Thalia
5
IT-studenten in de bush Afgelopen maand is een groep van twintig studenten en vier docenten van de Radboud Universiteit op studiereis geweest in Oeganda. Paul van Vlaanderen en Carmen Caspers doen verslag. Sinds jaren organiseert de studievereniging Thalia in samenwerking met de faculteit Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica weer een studiereis. Het onderwijsinstituut voor Informatica en Informatiekunde heeft een sterke relatie met de ‘Faculty of Computing and Information Technology’ van de Makerere University in Kampala, de hoofdstad van Oeganda. De keuze voor Oeganda was daarom niet zo vreemd. Het doel van de studiereis is om ICT gerelateerd onderzoek te doen in een andere cultuur. Zodoende kunnen de studenten te weten komen wat de inzet van IT is in onder andere derde wereld landen, hoe men daar werkt en welke kennis men heeft. Om deze doelstellingen te bewerkstelligen werden er vier onderzoeksgroepen gevormd, die elk afzonderlijk onderzoek zouden gaan verrichten naar een specifiek ICT gerelateerd onderwerp in Oeganda. De onderzoeksonderwerpen betreffen de verschillen in educatie tussen Informatica en Informatiekunde in Nijmegen en soortgelijke studies in Oeganda. Daarnaast werd de focus gelegd op ICT infrastructuren en de toepassing van ICT in bedrijven, universiteiten en bij particulieren. Op zaterdag 14 oktober was het dan zo ver en gingen we met vierentwintig personen naar Oeganda: vier docenten en twintig studenten. In alle vroegte vertrokken we van Schiphol richting het lokale vliegveld van Entebbe, niet ver van de hoofdstad Kampala. Aangekomen in Entebbe werden we verwelkomd door Rosette Birungi, onze contactpersoon van de Makerere University. Al snel werd duidelijk dat onze gastvrouw aan alles gedacht had. Er stond een bus, geleend van de ‘Faculty of Arts’, klaar en aangekomen bij het hotel stond ook al snel een bord eten voor onze neus. De volgende ochtend begon onze onderzoekstocht in het onbekende Oeganda. We werden door John Ngubiri welkom geheten op de universiteit en kregen een uitgebreide rondleiding. De universiteit heeft een verzorgde uitstraling met moderne gebouwen. De campus is verspreid over een groot terrein en verschillende gebouwen liggen verdeeld over de stad. Onze aandacht ging vooral uit naar de ICT faculteit, welke gehuisvest is in een splinternieuw gebouw. De faculteit trekt een hoop studenten uit de wijde omgeving en om het stijgende
6
studentenaantal te huisvesten wordt er al weer volop gebouwd. 95% van de Oegandese studenten kiest ervoor om aan de Makerere University te studeren. Het nieuwe gebouw moet zes enorme computerlandschappen gaan huisvesten met in totaal zesduizend computers. Dat er meer computers moeten komen, merkten we al snel in het huidige gebouw. Er zijn verschillende computerlokalen, maar er zijn nog veel meer studenten die deze computers willen gebruiken. Om de drukte te reguleren worden er 24 uur per dag colleges gegeven en de lokalen zijn dus midden in de nacht nog volop gevuld. Dit tezamen met de minimale aanwezige bandbreedte was voor ons bijna een cultuurshock. Toen we met de medestudenten in gesprek raakten en praatten over een niet ongewone verbinding thuis van 20 megabit, zien we sterk verontwaardigde blikken. Na de eerste kennismaking gingen we eerst de stad Kampala verkennen en werden we tevens weer voorzien van jeeps met chauffeur. Collegedag - maandag 16 oktober Na een eenvoudig ontbijt gingen we naar de universiteit om kennis te maken met een grote groep studenten van ongeveer 120 personen. Nadat we onszelf hadden voorgesteld, werden er vier groepen gevormd. De communicatie kwam in het begin moeilijk tot stand. De studenten beheersen het Engels perfect omdat dit hun tweede taal is, echter spreken ze met een accent en bovendien waren veel studenten een beetje timide. Nadat we een tijdje gesproken hadden, werden de groepen iets losser in de communicatie en werd er interessante informatie uitgewisseld. De onderzoeken begonnen al vorm te krijgen en we verkregen meer inzicht in het kennisniveau van de universiteit en de studenten. Het viel vooral op dat de studenten erg praktische vakken voorgeschoteld krijgen in een nietpraktische context. De studenten kunnen bijvoorbeeld hun CCNA (Cisco) certificering halen, echter hebben velen vaak nog nooit aan een router gesleuteld. Dat de studenten meer praktische vakken krijgen in een theoretisch kader heeft zo zijn achtergronden. Er zijn maar weinig faciliteiten in Oeganda en tevens wordt een hoog abstractie vermogen op ICT gebied niet nuttig geacht. Het bedrijfsleven in Oeganda is namelijk nog niet zo ver ontwikkeld. Het klinkt bijvoorbeeld logisch dat men nog niet bezig is met informatiearchitectuur zoals bij veel westerse kennisinstellingen, omdat er weinig architectuur nodig is in een organisatie met tien computers en slechts een enkel informatiesysteem. Verdere constateringen waren dat de studenten weinig toegepaste informatica gedoceerd krijgen en dat zaken als security alleen theoretisch worden gedoceerd. Er wordt bijvoorbeeld niet toegespitst op de noodzaak van security in organisaties. De studenten zijn stuk voor stuk wel erg gemotiveerd en werken voortvarend aan hun studiecarrière. Het is in Oeganda nog steeds een luxe als je in de gelegenheid bent om te studeren. De collegegelden zijn hoog en alleen de beste (arme)
7
studenten krijgen een overheidsbeurs. Een uitloop van twee jaar in het studietraject is er dan ook ondenkbaar. Ook is het zo dat de universiteiten de toestroom van studenten slecht aankunnen, waardoor studenten veelal gedwongen worden te kiezen voor een studie die niet hun eerste keuze is. De doorloop van de basisschool naar het voortgezet onderwijs en daarna verder naar beroepsvorming of de universiteit, is redelijk te vergelijken met het Nederlandse systeem. Bijna alle Oegandezen gaan naar de Primary School tot hun twaalfde levensjaar. Vervolgens gaat een iets kleinere groep naar het voortgezet onderwijs, het A-level, totdat ze ongeveer zestien jaar zijn. Wanneer de scholieren dan genoeg capaciteiten en de financiële middelen bezitten, is het mogelijk daarna nog het tweejarige O-level af te ronden. Van hieruit kunnen de studenten doorstromen naar de universiteit of een Technical College. Middelbaar beroepsonderwijs is minder aanwezig en wordt vooral gevormd door een aantal Vocational Education Schools. De ochtend liep uit en pas uren na afloop van het college vertrokken we, omdat onze lunch (perfect geregeld door de universiteit) koud stond te worden. Na de lunch hadden we een bijzondere middag, vooral voor onze medestudenten Drake Patrick Mirembe en Richard Ssekibuule. Deze Oegandese studenten hebben aan ons onderwijsinstituut hun Master of Computer Science afgerond en kregen vandaag hun diploma’s uitgereikt. Zowel Drake als Richard gaven een indrukwekkende speech, waarna ze onder luid applaus van familie, studenten, docenten en andere genodigden hun diploma overhandigd kregen. Vervolgens sneden de kersverse Masters, samen met hun verloofden, een ceremoniële cake aan. Bedrijvendag - dinsdag 17 oktober Om beter inzicht te verkrijgen in de ICT infrastructuur en de mate waarin ICT wordt toegepast in organisaties, stonden er vandaag verschillende bedrijfsbezoeken gepland. Charles Halonda-Funa was onze contactpersoon vanuit de Makerere University naar de verschillende bedrijven toe. Hij had onder andere gesprekken met de volgende organisaties voor ons geregeld: True African (telecommarkt, consultancy), UConnect (ICT-leverancier voor scholen), MFI (antennetechniek), MTN (grootste telecomaanbieder van Oeganda), Oeganda Investment Authority (investeringsmaatschappij) en het Ministerie van Educatie. Elke organisatie heeft zijn eigen ideeën en visie op de ICT-ontwikkeling in Oeganda. We kwamen onder andere te weten dat investeringen in het bedrijfsleven erg moeizaam verlopen, door bijvoorbeeld stroomuitval en het gebrek aan bandbreedte. Bijna geheel Oeganda is afhankelijk van de enige waterkrachtcentrale: Owen Falls. Door een zakkend waterpeil in het Victoriameer
8
is er in Oeganda maar wisselend elektriciteit en hoor je gedurende de dag verschillende malen de aggregaten aanslaan. In het binnenland heeft men soms weken achter elkaar geen stroom. Daarnaast heeft Oeganda zelf geen directe glasvezellijn vanuit Europa, Azië of Zuid-Afrika en is het land voor haar bandbreedte aangewezen op de directe buurlanden. Het gevolg is dat de meeste bedrijven veel geld kwijt zijn aan dure en slechte internetverbindingen. De meeste bedrijven zijn niet groot van opzet, maar hebben wel hoge ambities. Veel innovatieve technieken worden hier al toegepast of getest, zoals WiMAX. Ook zijn veel bedrijven in handen van buitenlandse investeerders. Zo is MTN een Zuid-Afrikaans bedrijf en met 440 medewerkers een van de grootste bedrijven in Oeganda. Ook zijn veel bedrijven in handen van de Indiërs. Van oudsher zaten er al veel Indiërs in Oeganda maar onder het bloedige regime van Idi Amin zijn veel van deze investeerders vertrokken. De Indiërs keren nu langzaam terug en zijn weer veel te vinden in het MKB. Zo is ook MFI een organisatie in handen van Indiërs. MFI heeft weer een geheel andere kijk op de ICT-ontwikkeling in Oeganda. De Indiërs zijn bijvoorbeeld niet te spreken over het opleidingsniveau van de studenten en halen hun werknemers daarom vooral uit India. De kansen om grote outsourcingsprojecten binnen te halen zijn in hun ogen daarom ook miniem voor Oegandese bedrijven. Jinja Falls - woendag 18 oktober Het leven in een ander land met een ander klimaat, voedsel en cultuur begon zijn tol te eisen. Veel studenten hadden last van hun darmen en vermoeidheidsverschijnselen. Woensdagochtend hebben we het dan ook vooral rustig aan gedaan. Er werd besloten om in plaats van op de universiteit, dan maar in het hotel onze bedrijfservaringen van de dag ervoor uit te werken. De voorlopige resultaten werden aan elkaar gepresenteerd en er ontstond een vruchtbare discussie over de verschillende onderwerpen. We hadden de visies van studenten, de universiteit en het bedrijfsleven kunnen horen en waren toen in staat om deze te vergelijken. Het bleek dat deze visies op verschillende fronten botsen. De mogelijkheden op de arbeidsmarkt worden door het bedrijfsleven anders gezien dan door de studenten zelf. Dit komt onder andere voort uit de verschillen tussen het opleidingsniveau en -inhoud van de studenten en de behoefte vanuit het bedrijfsleven. Bij ons in Nederland heeft het bedrijfsleven een ruime mate van invloed op de verschillende curricula. Dit resulteert in een bijna naadloze aansluiting tussen de studie en het toekomstige werkveld. In Oeganda bestaat deze connectie echter nog niet. ’s Middags stond een bezoek aan de bron van de Nijl en de Jinja Falls gepland. Beide toeristische plekken waren erg indrukwekkend: erg mooie natuur. Door kanovaarders aldaar werd ons verteld dat Oeganda bezig is een tweede dam te plaatsten. Het resultaat daarvan zal een hogere waterstand in de Nijl zijn en
9
daarmee het verlies van deze bijzondere watervallen. Oeganda moet hierbij dus een moeilijke keuze maken tussen enerzijds het bedrijfsleven en anderzijds de opkomende toeristische markt. Bedrijvendag - donderdag 19 oktober Donderdag waren de meesten nog niet helemaal bekomen van de darmproblemen die de dag ervoor begonnen. Sommigen vonden het dan ook verstandig om een dag rust te nemen in het hotel. Toch stonden er ook vandaag bedrijfsbezoeken gepland, onder andere bij True African en UConnect; beide gevestigd in Kampala. Op dinsdag was bij beide organisaties al een groep op bezoek geweest, vanuit echter een ander onderzoeksperspectief. Naar True African ging vandaag de groep die zich focust op het ICT-gebruik in het bedrijfsleven (en overheid en particulieren). Bij True African kwam weer de typisch Afrikaanse instelling naar boven: de Management Officer met wie we onze afspraak hadden, de Keniaan Eric van Veen, was er niet toen wij tijdig aankwamen in het bedrijf. Gelukkig was er wel iemand anders beschikbaar, die ten tijde van de oprichting van True African zeer nauw betrokken was bij de ontwikkelingen. Het werd een erg interessant gesprek, waarbij na een half uur alsnog Eric binnenkwam en zich excuseerde voor zijn afwezigheid. Het bleek dat, in tegenstelling tot wat bij een ander gesprek naar boven kwam, Oeganda wel degelijk aan software-ontwikkeling doet. True African is een relatief klein ICT-bedrijf; het bestaat uit elf vaste werknemers en is ook pas sinds vier jaar actief. Hun grootste dienst, waar de ‘gewone’ Oegandees het meest van zal merken, is de SMS-dienstverlening. Uit het gesprek bleek ook dat Eric van mening is dat de ‘Faculty of Computing and Information Technology’ van Makerere University de studenten eigenlijk op de verkeerde manier opleidt, in elk geval om bij True African te kunnen gaan werken. Omdat de opleiding veel te praktisch gericht is, worden studenten te specifiek opgeleid. Waarschijnlijk is de opleiding te vergelijken met een technisch gerichte HBO-opleiding in Nederland. Dit sluit aan bij de mening die ook naar voren kwam bij het gesprek met MFI, op dinsdag. Dezelfde middag is ook een groep bij UConnect op bezoek geweest. UConnect is een organisatie die de educatie middels ICT gebruik in minder ontwikkelde gebieden stimuleert. Wij hebben gesproken met Daniel Stern, de oprichter van deze organisatie. Deze bijzondere man heeft de stellige overtuigen dat ICT educatie het land verder kan helpen. Inmiddels heeft UConnect al meer dan tweehonderd kleine scholen voorzien van computers. IT in de rural area’s - vrijdag 20 oktober Vrijdag 20 oktober stond een bezoek aan het Community Multimedia Centre (CMC) in Nakaseke op het programma. In Oeganda zijn er in totaal zes van deze centra, gesteund door UNESCO in samenwerking met het IDRC (International
10
Development Research Centre) en enkele Oegandese organisaties. Weer een typisch Afrikaanse ervaring was dat ons vooraf werd verteld dat we er binnen een uur wel zouden zijn… Uiteindelijk werden we na toch ruim 2,5 uur in de bus gezeten te hebben, pas hartelijk verwelkomd door Martin Nsubuga. Het doel van een CMC is om ook op (afgelegen) plattelandsgebieden de mensen over de voordelen van de ICT-opkomst te leren en hen ermee te leren omgaan. Door deze mensen, grotendeels landbouwers, toegang te geven tot een grote informatiebron als Internet, kunnen ze zich informeren over de huidige prijzenstand, waardoor ze tegen een eerlijke prijs hun landbouwproducten kunnen verkopen. Maar ook informatie over het effectief onderhouden van hun gewassen of het bestrijden van bepaalde ziektes, is een grote meerwaarde voor de plaatselijke landbouwers. Het centrum bestond dan ook uit een aantal computers met internet, een bibliotheek, een aantal televisies en zelfs een radiostation. Het doel van dit radiostation is om ook de mensen die niet zelf naar het centrum toekomen, toch kunnen laten profiteren van nuttige informatie, zoals het uitbreken van een gewasziekte en mogelijke te nemen maatregelen. Nadat we een rondleiding in het gebouw hadden gekregen, verplaatsten we ons naar buiten; in een grote kring onder een boom. Martin vertelde daar nog een aantal interessante dingen en er was uiteraard ook gelegenheid tot het stellen van gerichte vragen. Tijdens het gesprek werd het initiatief genomen om geld in te zamelen voor het CMC in Nakaseke. ’s Middags hebben wij een seminarium bezocht in het luxe Sheraton Hotel in Kampala. Veel personen die wij eerder hebben gesproken komen we hier ook weer tegen. Het motto van dit seminarium was dat investeringen in ICT door de overheid en het bedrijfsleven essentieel is om het land verder te helpen in haar ontwikkeling. Aan het eind van het seminarium is er gelegenheid om te netwerken en wij doen weer interessante informatie op en maken nog wat verdere afspraken. Safariweekend - 21 & 22 oktober In het weekend was een safaritrip gepland, tijd voor ontspanning. Aanvankelijk was het de bedoeling dat we het Murchison Falls National Park zouden bezoeken, het grootste nationale park van Oeganda. Net voor vertrek bleek echter dat het Ministerie voor Buitenlandse Zaken een negatief reisadvies uitbrengt voor dit park, omdat het dicht bij de onveilige noordelijke gebieden ligt waar het rumoerig is door de aanwezigheid van de Lord Resistance Army. Deze rebellen strijden voor een onafhankelijke staat. Er werd besloten om het Queen Elizabeth National Park te bezoeken, zuidwestelijk gelegen ten opzichte van Kampala. Het was wederom een Afrikaans geplande busrit: “5 tot 6 uur”, werd uiteindelijk ruim 8,5 uur rijden. Onderweg hebben we genoten van de mooie, afwisselende natuur die Oeganda bezit. Ook zijn we de evenaar gepasseerd tijdens de busreis. Natuurlijk werd er even gestopt om de nodige foto’s te maken. Ook ontstonden de nodige discussies
11
over een experiment dat gedaan werd rond de evenaar: een trechter gevuld met water werd links, rechts en erop ten opzichte van de evenaar gezet, wat achtereenvolgens voor een linksdraaiend, rechtsdraaiend en stilstaand bloemetje zorgde… Eenmaal gearriveerd in het park, maakten we op zaterdagmiddag een boottocht over het Kazinga kanaal, dat de meren Lake George en Lake Edward met elkaar verbindt. Erg mooi, met nijlpaarden, waterbuffels, zelfs een krokodil en verschillende soorten vogels die we natuurlijk hebben gefotografeerd. Zondagochtend was dan de ‘echte’ safari. Een hele ervaring om olifanten, antilopen, springbokken, buffels, wrattenzwijnen en weer nijlpaarden zo in hun eigen natuurlijke leefwereld te zien. Martyrs University - maandag 23 oktober Na een ontspannend weekend vertrokken we op maandagmorgen weer met de bus, dit keer op weg naar Nkozi. In deze stad is de Uganda Martyrs University gevestigd, een universiteit met een erg mooie groene campus en typische Engelse ‘barakken’ als faculteitsgebouwen. De universiteit had eigen vervoer geregeld om ons bij het hotel op te komen halen, vergezeld door de Dean. Na aankomst op de campus werden we richting het auditorium geleid, waar al snel het welkomstwoord begon. De zaal was gevuld met een groot aantal studenten. Vanuit onze universiteit deed Theo van der Weide een inleidend praatje, waarna achtereenvolgens de verschillende groepen hun bevindingen tot dan toe uit de doeken deden. Zo kreeg men ook in Nkozi een idee van het doel van onze studiereis in Oeganda. Nadat onze studenten hun verhaal hadden gedaan, werden er nog een aantal presentaties gegeven door studenten van Martyrs University. Er was een presentatie door een viertal studenten over hun opgezet industrieel ontwerpbedrijf, een presentatie door een studente over de aldaar gebruikte digitale leeromgeving KEWL.NextGen. Deze leeromgeving biedt de universiteit veel voordelen: het is open source, gratis, platformonafhankelijk en bovendien kunnen studenten het systeem aanpassen aan hun eigen wensen. Omdat het inmiddels tijd was geworden voor de lunch, werden we naar de eetzaal geleid, waar al een Oegandees lunchbuffet klaarstond. Tijdens de lunch werd er veel gepraat tussen ons en Oegandese studenten die er bij kwamen zitten. We werden na de lunch bovendien door enkele studenten rondgeleid over de campus: langs de computerruimtes, de verschillende faculteitsgebouwen, de sportvelden en de kapel. Het was erg gezellig en ook interessant, zo’n informele mogelijkheid van ervaringuitwisseling. Ook kregen de gesprekken een persoonlijk tintje, waaruit bleek dat mannen overal toch dezelfde eigenschappen bezitten.. Later in de middag vertrokken we met de bus richting een Secondary School in Nkozi; vergelijkbaar met de middelbare school in Nederland. Aan het hoofd van
12
deze school staat een zuster, die ons hartelijk begroet. Na een korte uitleg over hoe het er in zijn werk gaat, worden we meegenomen naar een ander gebouw, waar het computerlokaal van de school zich bevindt. De Nederlandse stichting Change IT! heeft daar haar eerste computercentrum in Oeganda opgezet, op 30 september 2005. Twee Oegandese medewerkers, Charles Kakooza en Robert Mukayi, van Change IT! hielden een verduidelijkend praatje over hun werkzaamheden en de doelstellingen van het centrum. Ook was Rosetta, de vrouwelijke systeembeheerder van het centrum, aanwezig. De lagere klassen krijgen elke dag les op de uit Nederland afkomstige computers en de leerlingen van de hogere klassen kunnen zelfstandig gedurende hun vrije uren de computers benutten. Sinds januari 2006 is het ook mogelijk voor niet-scholieren om met de computer kennis te maken, door middel van cursussen. Change IT! stelt zich tot doel om het centrum vooral door lokale mensen te laten draaien en niet vanuit Nederland. Het is belangrijk dat de Oegandezen zelf over kennis, management- en onderhoudcapaciteiten beschikken. Financieel wordt er wel nog bijgesprongen, omdat inkomsten uit internetgebruik door personen van buiten de school, het gebruik van kopieermachines en de computercursussen niet voldoende bleken te zijn het computercentrum te financieren. De ondersteuningstermijn van Change IT! is daarom verlengd van twee naar drie jaar. Voor elk van deze centra’s geldt echter wel dat zij op de langere termijn volledig zelfstandig moeten kunnen draaien. Vertrekdag - dinsdag 24 oktober Dinsdag 24 oktober, alweer de laatste dag voor ons in Oeganda! De tijd was erg snel gegaan, we hadden veel gezien en geleerd. De tassen waren allemaal alvast weer ingepakt, omdat de komende dag nog een aantal activiteiten op de planning stonden. ‘s Morgens werden we met behulp van een aantal Oegandese taxibusjes naar een Afrikaanse markt in Kampala gebracht. Daar kregen we anderhalf uur de tijd om in de verschillende kraampjes rond te kijken en souvenirs te kopen voor de thuisblijvers. Er stonden zoveel mooie objecten uitgestald dat het moeilijk was een keuze te maken. Om 12:00 uur verzamelden we dan toch op het binnenpleintje van de markt om gezamenlijk weer terug te gaan naar het hotel. Vanuit daar vertrokken we lopend naar de universiteit, omdat we daar nog een laatste gesprek met de Dean hadden. Terwijl sommigen nog nuttige vragen hadden voor hun onderzoek, maakten anderen van de gelegenheid gebruik om even contact te maken met het thuisfront. Om 15:30 uur verzamelden we bij het hotel, met bagage, om vervolgens om 16:00 uur in het Faculty of Arts busje te vertrekken naar Entebbe. Na een diner aan het strand werden we naar het vliegveld gebracht, waar we afscheid namen van Rosette en de Dean. Om 22:30 uur vertrokken we dan echt naar Nederland: tien dagen vol ervaringen achter de rug, het uitwerken van onze onderzoeken en het voorbereiden van een seminarium nog voor de boeg.
13
14
Invloed Zie je iets op onderswijsgebied fout gaan? Ligt de studentenadministratie dwars? Hiervoor is er de studentenmedezeggenschap. Je kunt hen aanspreken over deze problemen, ze gaan hier dan zo goed mogelijk mee aan de slag. De opleidingscommissie De opleidingscommissie -elke opleiding heeft er één- bestaat uit 6 (tijdelijk 5) studenten en 4 docenten van zowel Informatica als Informatiekunde. Zij bekijken de evaluaties van de vakken -waarin je als student je mening over een vak kunt geven- en dragen op basis daarvan verbeteringen aan voor het onderwijs van jouw opleiding. Ook brengen zij advies uit aan de onderwijsdirecteur over wijzigingen in en uitvoering van het Onderwijsen Examenreglement (OER) waarin belangrijke rechten en plichten van studenten en docenten staan. De studentleden van de opleidingscommissie zijn Jeroen Roelofs, Sven Haster, Rafih Berkane, Bart Schotten en Carmen Caspers, je kunt ze bereiken op
[email protected]. Ook hebben ze een website: www.student.ru.nl/olc.niii/. De Facultaire Studentenraad De Facultaire Studentenraad overlegt met het bestuur van de faculteit en een commissie van werknemers van deze faculteit (de onderdeelcommissie) over zaken die op facultair niveau spelen. Denk hierbij aan computervoorzieningen, zelfstudiemogelijkheden, reglementen voor het onderwijs en studenten, de kwaliteitszorg voor het onderwijs en de algemene bedrijfsvoering. Op een aantal zaken heeft de FSR het zogeheten instemmingsrecht. Het faculteitsbestuur mag bijvoorbeeld het eerder genoemde Onderwijs en Examenreglement niet wijzigen zonder toestemming van de FSR. De facultaire studentenraad kan je bereiken via
[email protected], ze hebben ook een website waar ze onder andere bijhouden waar ze mee bezig zijn (geweest): www.ru.nl/fnwi/fsr/
15
Aartsvijanden: Alfa vs. Bèta >:@ Het is de eeuwige strijd. Overeenstemming zal nooit worden bereikt. Zwart tegen wit, noord tegen zuid, NEC tegen Vitesse, Alfa tegen Bèta. Tekst: Phryne Het bètagebouw is af. Het is mooi, vooral in het donker, het is imponerend en sexy. Mijn hoofdkwartier, het Erasmusgebouw, is ook imponerend, maar mooi en sexy… nee. Terwijl je als je naar de studenten kijkt, tsja, dan zou je het precies andersom verwachten. Ik bedoel, alfa’s zien er over het algemeen een stukje modieuzer, moderner, hipper, verzorgder, kortom: aantrekkelijker uit. Steek gewoon een keertje over en proef het verschil.
anders komt er niks meer van die nachtrust. En dan bedoel ik dus niet dat ik lig te zwijmelen, het is pure angst en afgrijzen. Ze lijken op die nerds van de beauties, en das niet fijn voor ze. Ze hebben lang haar op hun hoofd, bijeengebonden in, jawel, een paardenstaart. En dan die kleren… laat ik niet in détail treden, er zijn misschien lezers net aan het eten.
α−β
Kijk, als ik aan bèta denk, dan zie ik de bekende mannelijke paardenstaarten, ik zie bergschoenen en vale wortelspijkerbroeken. Scheikundigen zijn het ergst, vooruit, dat bewijst The beauty and the nerd maar weer, met die Nijmeegse scheikundestudenten. Maar Thalialeden kunnen er ook wat van. Er zijn een paar figuren waar ik maar beter niet aan kan denken voor het slapengaan,
16
Maar er gloort altijd hoop voor dit soort mensen, want uiteindelijk komt alles altijd goed. Soms is daar alleen wat hulp bij nodig. Ik stel voor dat jullie de Thalia-heren een selectieprocedure laten ondergaan, waarbij je de luiste en vervelendste eruit pikt. Deze groep neem je mee op Oegandareis, en ‘vergeet’ hen dan daar. Zo geregeld. “Maar in mijn boekje stond dat we morgen zouden terugvliegen!” “Ja in jouw boekje wel.” Genoeg te doen voor Informatici daar, want er is bijna geen netwerk
(want: bijna geen computer, maar daar komen ze te zijner tijd wel achter) te bekennen. Ze hoeven zich geen moment te vervelen. Als er stroom is, tenminste. Maar is dat jullie zorg? De Oegandezen zullen ook een beetje bang voor ze zijn. maar nogmaals: is dat jullie zorg? Misschien hebben ze daar wel heel creatieve manieren om met engerds om te gaan, je kunt nooit weten. De jongens waar nog wel aan te werken valt, laat je hier, natuurlijk. Die bedwelm je met bijvoorbeeld alcohol, ether of Fruit-tella en dan knip je hun haar af. Ziet er meteen een stuk beter uit. Gooi al hun kleren weg, en zet ze met hun stufi van deze maand in een H&M. Een helpende hand in de vorm van een
winkelbediende is geen overbodige luxe. En laat dan de natuur haar werk doen. Alles komt uiteindelijk goed. Onthoud wel dat de nerdness er nooit helemaal uit te pimpen valt. Het blijven wereldvreemde bleekscheten achter een beeldscherm, natuurlijk. Afijn, terug naar de Heyendaalseweg, naar de Alma Mater en haar borsten aan wie wij studenten ons laven. Dwaal ik alweer af. Goed, de campus. Zou het nou niet eerlijker zijn als onze behuizing aangepast was aan de studentenpopulatie? Inderdaad, je begrijpt het goed, ik stel een ruil voor. Jullie het hoogste betonblok van Nijmegen en wijde omstreken, en wij jullie lichte, luchtige, stijlvolle en grintvloerloze architectonische hoogstandje. Jaloers? Ik? Mwoah.
α−β
17
Spetter, spieter, spater Terwijl in Nederland de nazomer nog maar eens aanwakkerde, op de akkers de suikerbieten lagen te wachten tot de bieten van de suiker gescheiden werd en nog geen enkele vogel aanstalte maakte om de grote tocht naar het zuiden in te zetten, pakten wij het vliegtuig op weg naar de evenaar: Uganda. Na vier nachten was het zover: De riolering van ons hotel begon overuren te maken. Met andere woorden: iedereen zat aan de dvneria. Of mooier gezegd: De ontlasting had een viscositeit van rond de 1. Of zoals Alfred Jodocus Kwak zou zeggen: Spetter, spieter, spater, het spuit eruit als water. De volgende twee dagen zouden we - op wat interessante tripjes na vooral rond het hotel hangen. Omdat wij in de luxe positie verkeerden dat onze kamers zich op de bovenste (4e) verdieping bevonden en in het restaurantje beneden niet echt sprake was van een wc, zag je met de regelmaat van een Zwitsers uurwerk iemand een heel bekrompen gezicht trekken, om hem daarna met dichtgeknepen billen te zien smeren richting 4e verdieping. Na 2 dagen had ik er ongeveer 28 van zulke bezoekjes opzitten. De gesprekken tijdens het eten gingen ook maar over een ding. Maar dat allemaal zonder dat ding bij naam te noemen, maar meer te praten over de eigenschappen van dat ding. “Heb jij al een plons?” vroeg er iemand. “Nee, het is bij mij nog een lange scheut”. Sommige mensen kregen ook al wat meer praatjes en gingen wat opscheppen: “Ik durf al een scheet te laten!”. Maar voor het eerste gepruttel al hoorbaar was, renden ze al weer naar boven om de wc-eend te voeren. Het zwaarste momentje had ik toen we naar een bedrijf net buiten Kampale gingen. Het was ietsje meer dan een uur rijden, dus na zo’n 3 uur rijden kwamen we aan. Het laatste uurtje reden we over een zandweggetje vol met hobbels, wat er voor zorgde dat alle inhoud mooi naar beneden dwars door je darmen werd gedrukt, wat een drukkend gevoel op de achterkant teweeg bracht. Nadat ik toch nog zo’n twee minuten van de rondleiding had volgehouden heb ik maar iemand de weg naar de wc gevraagd. “Follow me”, zij hij, dus ik denk “Mooi,
18
kunnen we weer een probleem oplossen”. Hij liep naar buiten en wees me een of ander hokje aan. Wat ik hierbinnen aantrof overtrof elke vorm van ranzigheid die je maar kan verzinnen. In dat hokje stonk het naar stront en er zat een gat in de vloer van 10 bij 20 centimeter waar aan de randjes de resten van uitwerpselen nog duidelijk herkenbaar waren. Het was een wc, maar ja, als je aan de dunne bent, dan spuit het alle kanten uit en dan is het niet altijd even makkelijk om netjes binnen de lijntjes te kleuren. Gelukkig had ik in mijn oneindige wijsheid wel wc-papier op zak want deze uitdaging was al groot genoeg. Tja de snelste manier om mijn probleem kwijt te raken was op het gat te gaan zitten, de boel te ontspannen en klaar is Kees. Echter, zoveel eigenwaarde hadden mijn zitfaciliteiten nog wel en ze begonnen heftig tegen te sputteren toen dat zieke idee in mij opkwam. Ik moest nu gaan improviseren en snel ook, want er stond een tijdsdruk op die met geen enkel practicum te vergelijken is. Om nu te zeggen dat er sprake was van een ‘harde deadline’ is ook weer overdreven, het was meer een losse flodder. Na een kwartier te staan ijsberen had ik toch een oplossing gevonden. Achteroverleunend, steunend op mijn handen hing het ene gat net boven het andere en kon ik met veel gepruttel mijn zaakje downloaden. De rest van de week hebben we met z’n allen ook nog vrolijk zitten pruttelen met als hoogtepunt de terugkomst op Schiphol. Bij het eerste wc-blok die we daar tegen kwamen stond al gauw een rij, dus zijn we met de inmiddels bekende verbeten uitdrukking op het gezicht en het houterige loopje - maar doorgelopen naar de volgende wc’s. Daar konden we niet in want die werden op dat moment schoongemaakt. Bij het derde wc-blok was het wel raak. Vijf lege wc’s op een rij, in een mum van tijd bezet door Thalianen. Zowel van links als van rechts hoorde je elkaars gepruttel, een zucht van verluchting en snoof je die overbekende geuren op. “Nou die van jou was een mooie hoor, dat was wel een 9 waard”, roep je over het wc-hokje. “Nou die van jou mag er anders ook wel wezen hoor”, hoor je van de andere kant. Maar we waren weer thuis! Bij de volgende pruttel-sessie kunnen we gewoon weer de Donald Duck mee nemen! Thijs Kupers
19
20
Redactieplannen: een tipje van de sluier We kunnen nog niet al teveel loslaten over wat we allemaal van plan zijn met de nieuwe indeling van de Thabloid, wel kunnen we vertellen dat we in ieder geval over stappen van Microsoft Publisher naar Adobe Indesign, en tevens hebben gebrainstormd over de volgende onderwerpen:
Interviews, Onderzoeksverslag, CEM, Reportage, Miniserie, Wist-u-dat, Hackcontest, Grootse prijzen, (P)Reviews, Nieuwe column(s), en nog veel meer!
Puzzel Dit keer een bekend type puzzel, hoewel nog niet eerder vertoond in de Thabloid: een woordzoeker! Uiteraard zijn de woorden enigzins verbonden aan waar je je als informaticus danwel informatiekundige mee bezig houdt. Woorden kunnen horizontaal, verticaal en diagonaal staan, zowel vooruit als achteruit geschreven. Om het extra moeilijk te maken is er een extra dimensie aan de puzzel toegevoegd: woorden kunnen om het randje van de puzzel heen. Om dit duidelijk te maken staat het woord 'voorbeeld' vetgedrukt. Wanneer je alle woorden hebt weggestreept blijven er een aantal vakjes over waar niet in gestreept is (m). De oplossing van de puzzel is te verkrijgen door de volgende som op te lossen: 33 * m + 3 = n. Vanuit het getal n is met enige fantasie de oplossing af te leiden. Stuur de oplossing en de manier waarop je hierop gekomen bent naar
[email protected] en maak kans op een mooie prijs! De puzzel kun je vinden op de achterkant van deze Thabloid! Let op: het is mogelijk dat woorden elkaar kruisen, maar het kan niet zo zijn dat een woord een ander woord geheel overlapt. Ofwel: • de doorsnede van de verzameling Vakjes(WoordA) en Vakjes (WoordB) is mogelijk niet leeg. • de verzameling Vakjes(WoordA) kan geen deelverzameling zijn van Vakjes(WoordB), of omgekeerd.
21
Doofpotten van het NIII Het is duidelijk. Het NIII heeft een doofpot. En blijkbaar een erg sterke, want niemand durft zijn mond open te doen: niemand durft ons ook maar iets te vertellen over het mysterie dat we jullie in de vorige editie van de Thabloid hebben voorgelegd. Wie zit hier achter? Waarom wil niemand wat vertellen? Zijn de verhalen over de SM-kelder dan toch waar? We zullen het misschien nooit weten. De vraag is nu natuurlijk: men is blijkbaar behendig in het verzorgen van een goede doofpot. Wordt deze eigenschap van het NIII ook voor andere niet-voor-de-buitenwereld-geschikte dingen gebruikt?
Haha™ André: Ik heb Sytse-dekking Carmen: Jullie met jullie vieze piemelvingers Bartje: Ik stem vvd want ik wil bij de nederlandse elite horen Linsey: Dat is niet besproken in mijn college dus ik denk dat er geen kern van waarheid in zit.
22
Plagiaat De Plagiaat sectie was altijd een leuk stukje in de Thabloid. Toevallig heb ik er een tijdje terug wat inspiratie voor gekregen. Het toeval wou namelijk dat ik langs een boekenwinkel kom die dezelfde naam draagt als onze vereniging. Het gaat hier om de Duitse Thalia boekenketen. Het bedrijf is in 1919 in Hamburg opgericht. In 2005 had het bedrijf al 145 filialen in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. In die tijd werkten er 3097 mensen en werd er een omzet van 461 miljoen euro geboekt. In 2006 werkten er al 3539 mensen en werd er een omzet van 550,8 miljoen euro geboekt. Hieruit blijkt verassend dat ondanks de internet hype ook ’gewone’ boekhandels nog flink wat omzet kunnen maken. Voor meer informatie kun je kijken op de Duitse wikipedia site of op www.thalia.de. Voor de internetters onder ons, de Thalia boekenketen is eigenaar van www.thalia.de, www.thalia.at en www.thalia.ch. Oppassen dat ze niet ons mooie www.thalia.nu domein willen kapen ;). Hieronder een kleine sfeerimpressie van de Thalia winkel in Paderborn. Johan Janssen
23
Websurfen met onbetrouwbare computers Dit stukje is een samenvatting van mijn bachelorscriptie “Websurfen met onbetrouwbare computers” Als een computer gebruikt wordt om bijvoorbeeld te internetbankieren wordt er vanuit gegaan dat deze computer betrouwbaar is. Dat wil zeggen dat hij niet voorzien is van bijvoorbeeld virussen en/of spyware. Als dat wel het geval is wordt het bankieren onveilig. Een aantal banken in Nederland die online bankieren aanbieden maken gebruik van een ‘cardreader’ die in combinatie met bankpas en pincode gebruikt kan worden om in te loggen op de pagina en transacties te ondertekenen. Het probleem hiermee is dat de ondertekening ‘blind’ is. Dat wil zeggen dat je niet precies weet wat je ondertekent. Je ziet in je browser wat je gaat ondertekenen, maar dat kan aangepast zijn (zonder dat je weet of dat echt is wat je transactie inhoudt). Er zijn een aantal zaken waar je als ‘aanvaller’ of schrijver van spyware rekening mee moet houden. Als de gebruiker goed oplet zal hij in de gaten hebben dat er iets mis is zodra de verbinding met de bank niet via SSL verloopt (het slotje ontbreekt, of de adresbalk wordt niet geel). Door nu een vals SSL-certificaat te importeren in de browser kan er gewoon een SSL-verbinding opgebouwd worden naar een andere computer zonder dat het opvalt. Dit omleiden van de gebruiker naar de valse website kan door middel van het configureren van een proxyserver in de browser. Weinig mensen zullen deze instellingen bekijken en het zal daardoor niet zo snel opvallen. Deze proxyserver handelt gewoon netjes al het verkeer af zoals het hoort, behalve verzoeken aan de website van een bank. Deze worden omgeleid naar de valse server. Daar het ge¨ımporteerde SSL-certificaat er voor zorgt dat de verbinding netjes via SSL verloopt zal het nooit opvallen (behalve als het certificaat grondig onderzocht wordt door middel van een controle van de MD5/ SHA-hash.
24
De valse website zal er voor zorgen dat alle verzoeken van de besmette computer direct voor ’t grootste deel transparant worden doorgestuurd naar de bank, met eventueel een paar subtiele wijzigingen. In mijn scriptie heb ik alleen gekeken naar het ‘afluisteren’ van bankgegevens die voorbij komen, zoals rekeningnummers, saldo informatie, overzicht van betalingen, creditcardnummers, etc. Het aanpassen van betalingen zal iets meer moeite kosten. Het ‘mooie’ is dat dit allemaal werkt als je alleen gebruikersrechten hebt op de computer van de persoon bij wie je het bankverkeer wilt onderscheppen en/of manipuleren. Je hoeft dus als doelwit niet eens als beheerder te werken. De oplossing voor dit probleem kan gezocht worden in meer geavanceerde cardreaders. Deze kunnen bijvoorbeeld de betalingen weergeven op een display zodat je echt weet wat je ondertekent en niet alleen wat je browser zegt. Dit zal echter een flinke investering vereisen van banken (of klanten) voordat hier iets uit kan komen. Wat je zelf bijvoorbeeld kunt doen is een ’Live-CD’ van een GNU/Linux distributie downloaden (of bestellen). Bijvoorbeeld Ubuntu1 of Knoppix2. Je hebt dan in principe meer zekerheid van een veilig systeem. Mijn scriptie (en presentatie) zijn te vinden op http://www.student.ru.nl/ fkooman/ François Kooman 1. Ubuntu website: http://www.ubuntu.com 2. Knoppix website: http://www.knoppix.org
25
26
Recept Pindakaasman (voor 2 personen) Hieronder zullen wij het geheim verklappen achter het traditioneel Nederlandse gerecht pindakaasman. Dit gerecht is uiterst geschikt om te serveren op feestjes en partijen, of tijdens de feestdagen, en zal voor de nodige opschudding en vertier zorgen. Ingredienten : 150 kg vlees (in de vorm van 2 menselijke entiteiten), 6 potten pindakaas (met stukjes) a 500 ml, 2 bivakmutsen Bevat per portie: Energie 360210 kcal, Eiwitten 15750,0 g, Vet totaal 9086,2 g, Koolhydraten 890,4 g Suikers 1500,0 g, Vezels 1500,3 g, Overig: 47020,8 g (Halveer of vermenigvuldig de ingrediënten verhoudingsgewijs voor minder of meer)
Bereidingswijze: Haal de pindakaas uit de koelkast, verwijder de deksels van de potten, en laat de pindakaas ongeveer een uur rijpen op kamertemperatuur. Verwijder hierna de pindakaas uit de verpakking en plaats deze in een ruime pan. Neem vervolgens een (staaf)mixer en meng de inhoud van de pan hiermee, circa 5 minuten goed, door elkaar. Dit zal de smeerbaarheid sterk ten goede komen. Neem vervolgens het vlees en verwijder overtollige kledij. Tip: mocht het vlees op dit punt beginnen te tegenstribbelen vormen handboeien of tie wraps een uitstekende oplossing om ontsnapping te voorkomen. Verdeel hierna gelijkmatig de pindakaas over de stukken vlees. Voorkom hierbij dat de pindakaas gaat klonteren door gebruik te maken van een spatel. Plaats tenslotte de bivakmutsen over het hoofdgedeelte van de twee stukken vlees ter decoratie. Variatietip: Gebruik in plaats van pindakaas ook eens appelstroop of bestrooi het eindresultaat met hagelslag voor een nog explosievere smaaksensatie.
27
Je bent Lui! Toen ik pasgeleden een mailtje kreeg dat ik nog steeds geen stukje ingeleverd had voor de thabloid, terwijl ik schrijven toch eigenlijk helemaal niet zo erg vind, kwam ik er achter, dat ik diep van binnen eigenlijk best lui ben. Maar wat is luiheid, en waarom zijn mensen lui? Het eerste deel is erg makkelijk te beantwoorden. Luiheid is het niet uitvoeren van akties die op dat moment wel mogelijk zijn maar niet direct gelukkig maken. Niet aan je werk beginnen, niet leren voor dat tentamen, geen lampjes voor op je fiets kopen zijn allemaal van die typische voorbeelden waar een lui persoon eigenlijk geen zin in heeft. Maar waarom doen luie personen die dingen dan niet? Het argument wat je vaak hoort is dat mensen er het nut niet van in zien, of ze vinden het wel prima zoals de situatie op dat moment is. Persoonlijk denk ik niet dat dat waar is. Bij alle drie bovenstaande voorbeelden zie ik er het nut van in en meestal kan ik ook niet zeggen dat ik de situatie wel prima vind zoals die op dat moment is. Het echte probleem zit volgens mij in het niet inzien van het toegevoegde geluk, of bij het niet uitvoeren, het niet zien van een verslechterde situatie in de toekomst. Je kunt het probleem namelijk omdraaien en jezelf afvragen waarom je iets wel graag doet. Waarom doe je die ene sport waar je heel moe van wordt wel? Waarom vind je dat ene project wat heel veel tijd kost wel leuk? Dit komt omdat je overtuigd bent dat je er in de toekomst gelukkiger van wordt! Een sport waar je goed in bent is automatisch leuker dan één waar iedereen beter in is. Je krijgt vertrouwen dat je door de sport waar je goed in bent gelukkig wordt en dus ben je gemotiveerder om die sport te doen! Andersom geldt ook dat iets opgeven door tegenslag, eigenlijk niets anders is dan het vertrouwen dat er mee doorgaan gelukkig maakt verloren zijn. Aan de andere kant heb je de voorbeelden met het kopen van lampjes op je fiets en het beginnen met je werk. Zoals je niet altijd inziet dat een situatie in de toekomst verbeterd als je een bepaalde aktie uitvoert, kan het ook zo zijn dat je niet inziet dat een situatie in de toekomst kan verslechteren door een bepaalde aktie niet uit te voeren. Het kopen van
28
lampjes voor je fiets kan je een minder prettige situatie in de toekomst besparen, en het beginnen met je werk kan er voor zorgen dat je straks voldoende geld overhebt. Nu duidelijk is dat luiheid te maken heeft met je overtuiging over geluk in een toekomstige situatie, is zien hoe je minder lui wordt makkelijker. Op het moment dat je jezelf er van kunt overtuigen dat het uitvoeren van een bepaalde aktie in de toekomst een beter resultaat oplevert dan de situatie die het oplevert door de aktie niet uit te voeren, krijg je de motivatie om deze aktie te doen! Het is volgens sommige mensen zelfs zo, dat je precies kunt wat je gelooft en daarmee je eigen geluk dus volledig in de hand hebt! Gandhi zei bijvoorbeeld "Man often becomes what he believes himself to be. If I keep on saying to myself that I cannot do a certain thing, it is possible that I may end by really becoming incapable of doing it. On the contrary, if I have the belief that I can do it, I shall surely acquire the capacity to do it even if I may not have it at the beginning." Kortom, inventariseren van waarom je bepaalde akties moet doen, en je zelf overtuigen en overtuigd houden om hiermee door te gaan is de ultieme sleutel tot succes. De vraag hoe je de overtuiging moet krijgen om een bepaalde aktie uit te voeren betekend eigenlijk al dat je het nut er niet van in ziet en de aktie dus ook niet zou moeten uitvoeren. Hoe je overtuiging kunt vasthouden heeft te maken met je doorzettingsvermogen en je initiële overtuiging. Wat je nu dus te doen staat hoef ik je waarschijnlijk niet eens te vertellen, want aangezien je nog aan het lezen bent, betekent al dat je niet lui bent!
29
Uit den ouden Console In de vorige Thabloid stond een screenshot van een computerspel. Oorspronkelijk was dit slechts bedoeld als opvulling, maar er kwamen zo snel en veel reacties op dat het ons, de redactie, een leuk idee leek om dit te verheffen tot een eigen rubriek. In 'Uit den ouden console' zullen we spellen van vroegah weer eens onder de loep nemen en waarschijnlijk wekken we hiermee enige nostalgische gevoelens mee op (Commodore 64 w00t!). Nu begrijpen we dat de eerderejaars onder ons steeds jonger en jonger worden en dus misschien niet eens meer weten wat een Commodore 64 is (ketters!). Daarom zullen we niet te ver in het verleden duiken, om iedereen een eerlijke kans te geven. "Eerlijke kans zei je?" Ja, we zullen namelijk telkens onderin de rubriek een screenshot plaatsen van het spel dat de volgende keer bekeken zal worden en door deze snel te herkennen en ons de juiste titel toe te mailen kun je prachtige prijzen winnen! Genoeg inleiding, laten we beginnen. Zoals velen onder jullie vrij snel zagen, maar Bram Vonk nog wel het snelst (gefeliciteerd Bram, je kunt je prijs bij de redactie ophalen!) was de screenshot in de vorige Thabloid van het spel Grim Fandango. Grim Fandango is een spel uit 1998 en valt in de categorie adventure. De systeemeisen zijn, zoals je bij oudere spellen kunt verwachten, niet bijzonder hoog (Pentium 133, 32 MB ram, Windows). Als je een 3d grafische kaart hebt krijg je zelfs 3d-geaccelereerde beelden. Het spel speelt zich af in het land der doden. Je bent Manny Calavera, een reisagent voor de 'Department of Death'. Deze afdeling haalt pas overleden mensen op uit de wereld van de levenden en biedt ze een zo mooi mogelijke deal aan. Ze moeten immers een reis afleggen van ruim 4 jaar voordat ze eeuwige rust kunnen vinden. Manny werkt hier al een tijdje en was een van de succesvolste verkoper. Maar de laatste tijd gaat het niet zo goed, zelfs bij de doden die een perfect leven hebben geleid kan hij geen mooier pakket vinden dan een voetreis. Hij is het zat en denkt dat er iets niet in de haak zit. En daar kom jij als speler kijken.
30
Je begeleidt Manny gedurende zijn hele zoektocht naar de waarheid, waarbij hij meer dan 50 verschillende mensen ontmoet, door wel 90 exotische locaties en over een tijdsperiode van vele jaren. De omgeving en muziek is geïnspireerd door de Azteken en het geheel bevat dan ook lekkere Mexicaanse muziek waarmee je in een ontspannen sfeer de puzzels kunt oplossen. Het verhaal zit werkelijk heel goed in elkaar, zoals je ook wel verwacht bij een beetje adventure, zeker als het van LucasArts afkomt. Als je eenmaal begint te spelen en je raakt verstrikt in het verhaal, dan wil je 'm ook in één keer uitspelen (wat ik niet kan aanbevelen trouwens, doe je waarschijnlijk nog steeds twee dagen over). Kortom, een echte aanrader voor wie van goede verhalen en puzzelen houdt en tegen de wat mindere graphics kan. Dan nu de screenshot voor de volgende keer:
Rara, welk spel is dit? Stuur de oplossing naar
[email protected] en maak kans op één van de fantastische prijzen. Als bonus kun je er ook nog bij vermelden welk level uit het betreffende spel hier afgebeeld staat. Dit zal je een extra prijs opleveren! Let wel: de eerste inzender is de winnaar, met of zonder bonus.
31
m k g j s i r r m y a k r c i b u s s c r i p t i e
a s u f n n e g n u a g m f e x n h u h b c u t o w
f i i t f s w q s e c f s q e l t l e v r e a a c f
o d e a d a t a r e i q p p t l r d a e s u o b g h
o r l l i y e t p d f r a l y h s h s r g e y y d n
r p e s e t n i i i i r r l b o o m s t r u c t u u
account algorithme assembly boolean boomstructuur boot certificaat combinatorisch compiler convergentie decimaal disk dynamic
d e e e n a s a r e t o c l a d h f j a k q u e v u
b r f e r e t m m i r e f p g r m s f l l j d c p n
s f b g u y w g t i e t h r e a d h e e i d s t a r
e a n g h a e i e e c u c o m p i l e r l f b o o l
h n b w r t e t r j k r s c h j i m l h e s e o s m
s s g e a r y x e d n i f e a l z u p t n a v t t y
d a o l r e v o f h m n g s h r n o n l r s a g n i
eenheidswortel exclusion expressie file firmware functie identificatie implementatie index instructieset interrupt kernel linux
t a c i f i t n e d i g f h i e m i a i e c a m e i
i y d n b a q s h d n d e c i m a a l n k m o g e n
e t r o w s d i e h n e e s b a m s g i q s e n a l
r t e s e i t c u r t s n i h c s s o g n a s n v y
e f d f e r y e h d h v s r g h w e r y v u b a t e
r x n c m e c f a s n j g o u t e m i t b s x v g a
log machtreeks megabyte netwerk nulrij overloading partitie policy priemgetal proces queue recursief register
t g c s w c i s p v e e l t e r m b t i y d l l f e
n i e l g u l i a b d o d a x e h l h r u h d k g g
r q e n u r o r x c e o g n p e i y m u i f h i n r
s c i r t s p a e w w l d i r k a g e c o s s r s a
t o h e u i i l y n a k n b e s c j d e i t c n u f
script security semafoor shutdown solaris sparc stack static thread turing veelterm vertaler yottabyte
s h e r v e e o z f i a e m s m c k e s e a b y a i
e e m h w f k s n g t p l o s n o l f r c t o o b l
