PLAY

de LASpost

het album MUZIEK // ALBUMS // PLAYLISTS // FAVORIETEN // BACKSTAGE // KLEININDUSTRIE // COLUMNS STOP // REWIND // VOLUME // HARD // PLAY Tijdschrift van Liberal Arts & Sciences februari 2010

1

2

Van de re dac tie Je hebt nu de Laspost – het album in je handen en daarmee tegelijk ons afscheidstournee. Na maanden van creatieve meningsverschillen, euforie en gedeeltelijke voldoening stoppen Yuri, Roanne en ik met de Laspost. Ons riedeltje is over en nu is er alleen nog ruimte voor onze klaagzang. En gelukkig ook voor een nieuwe generatie. We houden natuurlijk altijd de opties open voor een hereniging, maar dit zal enkel zijn als er enig slaatje uit valt te slaan. Wellicht zie je ons nog als guest performance, of brengen we nog een reissue uit. Er is zoveel mogelijk. Maar voor nu gaan we andere dingen doen en gaan andere fantastische mensen ons werk overnemen. Dus ook als je het leuk lijkt om iets te doen voor de Laspost, stuur dan vooral een mailtje. Of een demo. Iedereen houdt van muziek. Dat dachten wij in ieder geval. Maar niet iedereen houdt van dezelfde muziek, dus iedereen heeft er een mening over. Blader verder en schrik en huiver wat wij over je favoriete muziek zeggen. Nura.

2

4

5 6

9 10 11

12 14

16

15

17

19

Colofon

LASPOST Krantencommissie van studievereniging Atlas Drift 21, k 2.08 3512 BR Utrecht Telefoon: 030 2536402 E-mail: [email protected] Internet: www.usatlas.nl Hoofdredacteur Nura Rutten Vormgeving Roanne van Leyden, Anne Martens, Stijn Peeters Redacteuren Anne Martens, Yuri Villa Rikkers, Bram de Rijk, Nura Rutten Bijdragen van Ruben Dieleman, Andre Klukhuhn, Jeroen de Vos

3

Post van Klukhuhn Andre Klukhuhn is door zijn interesses nauw verbonden aan onze studie. Hij heeft scheikunde gestudeerd. Daarnaast heeft hij een brede belangstelling voor alles wat het leven te bieden heeft. Scheikunde, geschiedenis, kunst en filosofie komen bij hem dan ook allemaal aan bod. Met zijn lezing “Liever de Gifbeker” opende hij tot vier jaar geleden het studiejaar voor elke lasser.

De Hemelse Symfonie In pakweg de zesde eeuw v. Chr. bedachten en gebruikten Pythagoras en zijn volgelingen voor hun onderzoek op het gebied van de muzikale harmonieën het eerste bewust voor wetenschappelijke doeleinden geconstrueerde instrument: het monochordium. Het bestaat uit een boven een houten klankbodem bevestigde snaar van geprepareerde schapendarm, die door gewichten en een verschuifbare kam gespannen kan worden en zo verschillende tonen kan voortbrengen. De vier exacte studievakken die in het zogenaamde quadrivium in de Oudheid en de Middeleeuwen werden onderwezen: rekenkunde, meetkunde, astronomie en muziek, zijn door het monochordium met elkaar verbonden, en betreffen alle in eenvoudige gehele getallen uit te drukken relaties tussen natuurverschijnselen. Dat eenvoudige getalsverhoudingen de grondslag vormen voor de kosmische harmonie volgt uit de muzikale consonanten, voortgebracht door snaren van gelijke dikte en spanning, waarvan de lengten zich verhouden als 1:2, 2:3, 3:4 enzovoort. Zo brengen ook de planeten door hun bewegingen langs het firmament en de verhouding van hun baanstralen een muzikale symfonie voort, die echter alleen maar hoorbaar is voor mensen met een ziel die daarvoor volmaakt genoeg is. Dit thema —de hemelse symfonie— komt voortdurend in de geschiedenis van de wetenschap terug, wat met een paar hoogtepunten makkelijk is te illustreren. Een eeuw na Pythagoras laat Plato in De staat zijn woordvoerder Socrates ‘De mythe van Er’ vertellen. Een op het slagveld gesneuvelde soldaat met de naam Er krijgt te zien hoe het in het hiernamaals toegaat en mag naar de aarde terugkeren om dat daar door te vertellen. Het universum blijkt dan te bestaan uit een aantal roterende ringen waaraan de planeten en de sterren zijn bevestigd, en op elke ring zit een Sirene of een schikgodin die één klank of toon laat horen en zo samen een symfonie ten gehore brengen. In de eerste eeuw v.Chr. neemt Cicero in zíjn werk over de ideale staat het verhaal van Er vrijwel letterlijk van Plato over. Meer dan tweeduizend jaar na Pythagoras – we nemen een reuzensprong - werd het idee weer opgepakt door de componist Vincenzo Galilei, vader van de veel beroemdere Galileo, maar ook de grote astronoom en natuurkundige zelf zette de muzikale experimenten van zijn vader voort, zij het pas op hoge leeftijd, toen zijn ogen zozeer achteruit waren gegaan dat hij hoofdzakelijk op zijn oren was aangewezen. Ook Galileïs tijdgenoot Johannes

4

Kepler meende dat de hemellichamen elk over een eigen, voor het oor onhoorbare, maar met het intellect wel waar te nemen melodie beschikken, die samen de wereldharmonie tot klinken brengen. Kepler dacht zelfs dat het hier op Aarde wel een tranendal moest zijn, omdat de bijbehorende melodie mi fa mi ons misère fames misère (ellende hongersnood ellende) aankondigde. Een andere tijdgenoot, de componist Jan Pieterszoon Sweelinck, schreef in 1603 in een brief aan de burgemeesters van Amsterdam dat de hele natuur zelf niets anders is dan de volmaakte muziek die de Schepper in de oren van de mensen laat herklinken. Verder verkondigde ook de Italiaanse filosoof, theoloog, astroloog en dichter Tommaso Campanella in diezelfde tijd te geloven dat de hemelse muziek echt bestaat, hoewel we die niet met onze oren kunnen horen. ‘Maar op een dag,’ schreef hij, ‘zullen we nieuwe muziekinstrumenten hebben die ons in staat stellen de kosmische muziek te horen, net zoals we door de telescoop de hemellichamen kunnen zien die voordien onzichtbaar waren.’ Zelfs de door ons als kaarsrechte wetenschapper beschouwde, maar in werkelijkheid in alchemie en andere magie geïnteresseerde Isaac Newton stelde in vrijwel identieke bewoordingen als Pythagoras en Plato dat de ziel van de wereld, die de lichamen in het voor ons zichtbare universum in beweging brengt, noodzakelijkerwijs muzikale geluiden moet voortbrengen. Een laatste sprong brengt ons bij de meest moderne natuurkundige theorie van de piepkleine wiskundige objecten die supersnaren (en -membranen) worden genoemd, omdat ze net zo kunnen trillen als gewone snaren, en die niet alleen aan de basis liggen van de materiële elementaire deeltjes, maar ook van de ruimte en de tijd waarin die deeltjes tot bestaan kunnen komen. Door op verschillende energieniveaus te trillen worden dan, volgens de beroemde vergelijking van Albert Einstein E=mc2, de massa’s van de verschillende elementaire deeltjes voortgebracht. Maar als we de wereld kunnen beschouwen als opgebouwd uit ontelbare trillende snaartjes, zijn we weer terug bij de pythagoreeërs die met behulp van hun monochordium de schoonheid en de harmonie van het universum direct betrokken op de welluidendheid van muzikale consonanten, voortgebracht door bespeelde snaren die in eenvoudige verhoudingen zijn verdeeld. Wetenschap en muziek zijn veel inniger met elkaar verbonden dan doorgaans wordt aangenomen.

In de bus

Een hoop mensen die in een bus met hun rug naar de rijrichting zijn gaan zitten, zie ik vaak nog halverwege de rit wisselen van plaats omdat ze misselijk worden. Vaak komt dit doordat ze zitten te lezen, maar dat begrijpen ze niet. Misschien is het in het belang van deze mensen eens te bespreken welke voordelen het heeft om “achteruit” te rijden, en het krantje of romannetje weer terug in de tas te stoppen. Voor een mensenliefhebber klinkt het nogal logisch. Wat is er nu mooier dan gezichten kijken? En gezichten zie je nu eenmaal veel als je achteruit rijdt, want de meeste stoelen wijzen in de rijrichting. Even een flirt maken, even die mode afkeuren (zó 2009), even checken of die jongen daar wel echt naar buiten staart, of gewoon zichzelf of een ander zit te bewonderen (dit kun je altijd aan de pupillen zien: als deze schokkend heen en weer bewegen kijkt de persoon naar buiten). En staat haar mp3-speler eigenlijk wel áán? Dan de veiligheid. Je voelt zelf wel aan dat je nergens heen kunt vliegen als de bus ergens op knalt. De rugleuning houdt je mooi op je plek. Hoogstens valt de schoonheid tegenover je op je schoot, maar dat hoeft niet erg te zijn. Ook zijn er symbolische betekenissen aan achteruit rijden. Zo vind ik het fijner om, als ik uit het raam

Yuri Villa Rikkers

kijk, te zien wat ik heb meegemaakt in plaats van wat er gaat gebeuren. Je krijgt steeds beter zicht op je verleden, ziet het geheel zogezegd. Als ik vooruit rij komt de toekomst als een monster op me af. Kijk uit voor dat jongetje! Tot slot is het ook een gemakzuchtige keuze om achteruit te rijden. Zo zijn de meeste stoelen die in die positie staan geplaatst in een vierzit, en dat betekent knieruimte. Verder loop je als je de bus binnenkomt sowieso in de achteruitrichting, dus je hoeft je op locatie alleen maar achterover te laten vallen. Is dat niet makkelijk? Voor sommigen klinkt dit alles nogal overdreven. Een nutteloze analyse over een alledaags thema. Maar alledaags betekent, neem ik aan, dat je dagelijks in die situatie terecht komt. En als je niet kieskeurig bent over de concrete invulling van zo’n situatie, breng je voor je het weet een groot percentage van je leven door in ongemak, frustratie en leed. En de GVU frustreert al meer dan genoeg zou ik zeggen, door het bijvoorbeeld te gedogen dat de laatste bus van de dag zeven minuten te vroeg vertrekt. Of door chagrijnige buschauffeurs in te zetten. Nog een reden om achteruit te rijden zou ik zeggen: hoef je die smoel tenminste niet te aanschouwen in zijn achteruitkijkspiegel. Ik zeg het nog één keer. Muziekje inpluggen, en achteruit rijden.

5

Thank you for the music

(PART ONE)

Door: Roanne van Leijden

´Writing about music is like dancing about architecture, it’s a very stupid thing to want to do.´ - Elvis Costello

Quotes, ze zeggen zo veel en zo weinig tegelijkertijd, en ze zijn zo goed te gebruiken wanneer je zelf even niets te zeggen hebt. Al zijn ze vergezocht en achterhaald, er is er altijd wel een te vinden die van toepassing is op het onderwerp. Bij muziek is het mogelijk te putten uit een hoeveelheid juweeltjes van zinnen waar je misselijk van wordt, en dan heb ik nog niet eens de lyrics meegeteld. Het is niet vreemd dat er zoveel quotes over muziek te vinden zijn. Het is handig dat ze je eigen woorden zo af en toe een beetje kunnen vervangen, want het is niet altijd eenvoudig muziek te beschrijven. Je kunt meestal niet precies vertellen wat er zo mooi of goed aan is. Muziek moet vooral worden ervaren. Er is toch ook weer niet niets te zeggen over muziek. Er zijn genoeg wetenschappers die zich ermee bezig houden, bijvoorbeeld op psychologisch, sociaal, evolutionair en wiskundig niveau. Hier volgt kijkje in de wetenschap van muziek aan de hand van een aantal quotes. Dat praat gemakkelijker.

Never Mind The Bollocks - The Sex Pistols

´”Now I guess I’ll have to tell ‘em That I got no cerebellum” -Teenage Lobotomy, The Ramones

Bij muzikale activiteit is bijna elk deel van de hersenen (zo ver als

we het kennen) betrokken. Het brein verwerkt de verschillende aspecten van de muziek, zoals toonhoogte, tempo en timbre, min of meer onafhankelijk van elkaar. Het luisteren naar muziek begint in de lagere structuren van het brein (de stam en het cerebellum), waarbij ongeveer hetzelfde gebeurt als het wanneer je een auto hoort toeteren. Je registreert onder andere het volume van het geluid en waar het vandaan komt. De verwerking van de tonen gaat vervolgens verder in de hogere structuren van de hersenen. Deze zijn belangrijk bij het volgen van de muziek. Omdat het bijna altijd gaat om muziekstijlen waar je bekend mee bent, als pop of blues, zijn daar voornamelijk de centra die te maken hebben met het geheugen bij betrokken (de hippocampus en delen van de frontale kwab). Meetikken met de muziek wordt gereguleerd door de timing circuits van het cerebellum en dan zijn er nog de centra voor taalverwerking voor het begrijpen van de lyrics. Ook is er nog de altijd aanwezige emotionele respons, waarbij de zeer primitieve delen van de hersenen en de amygdala zijn betrokken. In onderzoek is aangetoond dat het luisteren naar je favoriete muziek delen van de hersenen activeert die gemoeid zijn met beloning en motivatie. Wanneer je dus intensief naar je favoriete muziek luistert is bijna het hele brein actief, een ‘rush of blood to the head’. Echter, ook als niet het gehele brein functioneert zoals het hoort, is het nog mogelijk muziek te beluisteren. Hier stuiten we op een bijzondere eigenschap van muziek (of het brein, het is maar net hoe je het bekijkt). Er zijn vele

6

6

A Rush Of Blood To The Head - Coldplay

gevallen bekend waarbij mensen met ernstig hersenletsel toch, of juist, in staat zijn te reageren op muziek. Bij de ziekte van Alzheimer bijvoorbeeld, waarbij delen van de hersenen geleidelijk uitvallen en mensen in de laatste fase van de ziekte ‘weer baby’ zijn, bestaat er nog altijd de kans dat zij op muziek reageren, terwijl reacties op al het andere meestal uitblijven. Dat muziek ons dus kennelijk raakt in de ‘kern’ doet vermoeden dat het een bepaalde functie heeft voor de mens en dat deze functie misschien wel vanuit evolutionair oogpunt moet worden bekeken.

´”God is a DJ” - Faithless

Darwin geloofde dat muziek zich ontwikkelde door

natuurlijke selectie, als een onderdeel van de paringsrituelen van onze voorouders. Je zou je daar misschien iets bij kunnen voorstellen als je bijvoorbeeld kijkt naar de hoeveelheid seksuele partners van rock – en popsterren. Dit kunnen er honderd keer zoveel zijn als het aantal van de gemiddelde man en we weten dat het fysieke voorkomen hierbij niet eens een grote rol speelt. Helaas

is dit voorbeeld natuurlijk geen bewijs voor muzikaliteit als positieve eigenschap voor natuurlijke selectie. De situatie van de popster van nu is immers niet toepasbaar op de situatie van onze voorouders waarin de muziek is ontstaan en ontwikkeld. Daarnaast zijn er andere argumenten die de visie van Darwin tegenspreken. Volgens neuropsycholoog Steven Pinker heeft het ontstaan van muziek niets te maken met natuurlijke selectie maar is het simpelweg een bijproduct van de ontwikkeling van taal. “Music is auditory cheesecake, it just happens to tickle several important parts of the brain in a highly pleasurable way, as cheesecake tickles the palate.” Muziek is dus volgens Pinker een evolutionair ongelukje dat niet is vormgegeven met het doel een lang leven, een hoop kleinkinderen of een betere perceptie van de wereld te bewerkstelligen. Muziek bestaat simpelweg omdat het plezier geeft; de basis is puur hedonistisch. Nu zijn er ook mensen die denken dat Pinker ongelijk heeft. Voor ‘succesvol zijn’ in evolutionair opzicht zijn twee dingen voor een organisme belangrijk: het organisme kan zich succesvol voortplanten om de genen door te geven en zijn nakomelingen kunnen overleven om hetzelfde te doen. Hoe kan muziek hierin een rol spelen? Muzikaliteit zou biologische en seksuele gezondheid kunnen indiceren, wat partners aan zou trekken. Bovendien; zijn muziekliefhebbers in het nadeel? Hoe

kan het dat muziek er al zo lang is, zou het niet allang moeten zijn verdwenen als het ons niets opleverde? Puur genotzoekend gedrag komt immers ook onder heroïnegebruikers voor. Zij negeren echter hun gezondheid en vaak ook hun nakomelingen, geen groot evolutionair voordeel. Een ander argument is dat muziek een sociaal-emotionele functie vervult. Muzikaliteit zou samengaan met sociale vaardigheden als het invoelen van emoties van anderen en zou een groepsgevoel creëren. Daarnaast denken sommigen dat muziek een voorbereiding is op taal, dus in de tegenovergestelde volgorde van wat Pinker beweert. Muziek zou misschien de activiteit zijn die onze voorouders heeft voorbereid op spraak en zou nu nog de ontwikkelende hersenen van kinderen voorbereiden op taal en sociale interactie. Mocht je nu nog niet de behoefte voelen om je biologische en seksuele gezondheid door middel van zang en dans tentoon te spreiden, denk dan hieraan. Muziek, in het bijzonder de soort die in je hoofd blijft hangen, zou zich kunnen vestigen in het hoofd van een potentiële partner. Zelfs als je voor langere tijd op jacht gaat zal deze partner nog aan je denken en hartstochtelijk wachten op je terugkomst.

´ You are the Music while the Music lasts. -T.S. Eliot, The Four Quartets

In bijna alle literatuur over muziek wordt gesproken over ‘the power of music’. Deze kracht van muziek zou bijvoorbeeld bestaan uit het tot tranen bewegen of tot elkaar brengen van mensen, of zelfs het tijdelijk doen belanden in een andere werkelijkheid. Wellicht heeft muziek je nog nooit tot tranen bewogen en zie je ook niet zoveel in die andere werkelijkheid, maar misschien kun je je iets voorstellen bij de bijzondere werking van muziek op het geheugen. Het horen van een melodie of liedje kan je soms onmiddellijk doen denken aan een bepaalde gebeurtenis. Denk bijvoorbeeld aan de vakantiemuziek die in de auto wordt gedraaid of het discofeest in groep 8 dat levendig voor je ogen verschijnt bij het horen van 2 Unlimited. Dit is niet ongewoon. Een groot aantal Engelse vrouwen van rond de 60 schijnt precies te weten waar zij waren toen zij voor het eerst een nummer van The Beatles hoorden, ook schijnen ze hier levendig en tot in detail over te kunnen vertellen. De relatie tussen muziek en herinneringen is op zijn minst bijzonder te noemen. Deze relatie heeft nog een andere interessante component. Je kunt de muziek zelf namelijk ook herinneren en afspelen in je hoofd. Als je ooit een keer in je leven Für Elise hebt beluisterd is het nooit meer mogelijk de eerste vijf noten als losse noten te beschouwen, ze zijn onderdeel van een groter geheel. Volgens sommige wetenschappers neemt het herinneren van muziek een bijzondere plaats in, omdat het weinig te maken heeft met het geheugen in de gangbare opvatting. Het herinneren van muziek vindt namelijk plaats in het nu.

Men’s needs, women’s needs, whatever - The Cribs

Hail To The Thief - Radiohead

7

7

Vreemd? Probeer eens het college van vanmorgen te herinneren. Wanneer je er niets van hebt begrepen gaat dat vast niet erg eenvoudig. Je hebt enkel een paar losse herinneringen, maar de structuur is je ontgaan. Je zou het college niet op dit moment kunnen reconstrueren. Als je er wel iets van hebt begrepen, je hebt bijvoorbeeld het causale verband binnen een bepaalde theorie ingezien, gaat het makkelijker. Je kunt de theorie nu, in het heden reconstrueren. Zo gaat het volgens sommigen ook met muziek. Je begrijpt de structuur van de muziek en kan de melodie zodoende in je hoofd afspelen. Net als bij lopen doe je het stap voor stap maar denk je daar niet bewust bij na, elke stap is een onderdeel van het geheel. Elke toon die we afspelen vult voor dat specifieke moment ons gehele bewustzijn, maar is tegelijkertijd gerelateerd aan het geheel. We spelen de muziek af in het nu: you are the music, while the music lasts. Zo kunnen we muziek blijven beluisteren zonder dat het gaat vervelen. “Hearing a melody is hearing, having heard, and being about to hear, all at once.”1

´”You know my name, look up the number” - The Beatles

Muziek is cultuur, cultuur is sociaal, en in de sociale en culturele wetenschappen bestaat er volgens mij één begrip waar zo’n beetje alles aan wordt opgehangen: identiteit. Met onze muzikale voorkeur zouden we iets van onze identiteit weggeven. Zomaar, zonder dat we het doorhebben. Of doen we het bewust? In een sociaalwetenschappelijke studie is nagegaan wat mensen zoal over elkaar denken op basis van hun muzikale voorkeur. Uit de studie blijkt dat mensen het aardig eens zijn over welke persoonlijkheidskenmerken er aan welk muziekgenre wordt gekoppeld. Zo zijn rock – en rapfans bijvoorbeeld extravert en iets minder gewetensvol dan de introverte fans van klassieke muziek. Wat interessant is, is dat de onderzoekers de muziekfans zelf ook de lijst hebben laten invullen. Wat blijkt? De stereotypen lijken over het algemeen te kloppen.2

´”It’s only rock ’n roll, but I like it”

DJ Shadow - Endtroducing

- The Rolling Stones

Mensen houden van muziek. Mensen houden ook van praten over muziek, met name over ‘goede’ en ‘slechte’ muziek. Praten over muziek

is nodig. Door te zeggen dat we iets ‘goed’ of ‘slecht’ vinden definiëren we onze plaats ten opzichte van andere muziekliefhebbers en haters en gebruiken we muziek als een bron van identiteit. Het lijkt echter vaak dat we met het goed of slecht vinden van een nummer niet alleen iets willen zeggen over onze persoonlijke smaak, maar ook daadwerkelijk een moreel oordeel willen geven. We willen bewijzen dat de muziek die we luisteren ook echt ‘goed’ is en noemen een aantal semiobjectieve feiten over een band zoals ‘solide drummer’ of ‘goede compositie’, terwijl het uiteindelijk eigenlijk gaat om een emotioneel oordeel. Is het je immers weleens gelukt om mensen puur op dit soort argumenten te overtuigen van je gelijk? Naar mijn mening bestaat er niet zoiets als betere en slechtere muziek. Het oordeel over een stuk muziek hangt af van de sociale en psychologische toestand van de persoon die het velt. De sociale toestand bestaat uit de identiteit die men zich met zijn muzikale voorkeur wil verschaffen. De gedachte is bijvoorbeeld dat wanneer sommige mensen zeggen dat zij van zeer ingewikkelde klassieke muziek of jazz houden, zij eerder hun waardering tonen voor de intellectuele waarde die in de muziek wordt uitgedrukt - de wetenschappelijke/academische gemeenschap waarmee zij zich identificeren- dan de muziek zelf. Toch is er naar mijn mening meer dan een sociaal aspect. Ik houd bijvoorbeeld naast een hoop verantwoorde alternatieve bands ook enorm van ABBA. Ik denk dat dit soort voorkeuren niet sociaal te verklaren zijn (iedereen die ik ken een hekel heeft aan ABBA), maar psychologisch. Ik denk dat muziek in staat is je tijdelijk even uit je sociale situatie te halen doordat het herinneringen en gevoelens in ons ontlokt zonder dat we er iets aan kunnen doen. En zo komen we uiteindelijk toch weer bij het emotionele argument terecht en zien we dat praten en discussiëren over muziek, hoewel hard nodig, compleet nutteloos zijn. The Beatles zijn immers beter dan The Rolling Stones, om maar een voorbeeld te noemen.

Noten:

Victor Zuckernandll Artikel: Rentfrow, P. J., & Gosling, S. D. (2007). The content and validity of music-genre stereotypes among college students. Psychology of Music, 35, 306-326. Bronnen: Oliver Sacks, Musicophilia, Tales of music and the brain. 2008. Daniel J. Levitin, This Is Your Brain on Music: The Science of a Human Obsession. 2007. 1

2

8

8

ANTONY & the johnsons

De zaal zit vol, de kaartjes waren binnen enkele minuten uitverkocht. De strijkers van het Metropole Orkest zijn aan het stemmen wanneer het licht dooft: een daverend applaus volgt en Antony Hegarty, de zanger van Antony and the Johnsons begint te zingen. Hij heeft een opvallende Frank Sinatra-achtige stem, alhoewel zijn zangtechniek heel anders is dan die van Frank. Waar Frank zwoel en met uithalen zingt, gebruikt Anthony zijn stem met veel ingetogenheid.

op het ritme van de muziek wat naar buiten. Soms houdt hij zijn handen met de ‘bovenkanten’ tegen elkaar, met de vingers naar zich toe. Zijn lange vlassige haar (het lijkt wel ongewassen) hangt los langs zijn gezicht, diep in zijn bleke, gelaat –brede kaaklijn en hoge jukbeenderen- liggen twee donkere oogkassen. Door de verlichting van boven vallen zijn ogen vaak in de schaduw en zijn zij dus niet te zien.

Een vreemd gevoel bekruipt me: ‘deze man is anders’. Zijn hele overkomen is Een vreemd zo raar, zo wringend met mijn idee over Behalve het naar mijn zin te minimale gevoel mannen en vrouwen. Door zijn vrouwelijke, Water and Dust, waar Antony blijft hangen in een soort egotrip, is sprake bekruipt me: wat spastische trekjes kom hij over als van een zekere symbiose tussen Antony een tamelijk extraverte homoseksueel of deze man is een soort amorf, sekseloos figuur. Het lijkt en het Metropole Orkest. Zijn muziek anders. of emoties voortdurend met hem spelen blijft zeer subtiel en is prachtig in zijn en de overhand nemen in zijn overkomen, gebruik van strijkers voor het bouwen van een spanningsboog. Het Metropole Orkest geeft wat terug te horen is in de ‘onzekere’ trillingen in zijn door zijn symfonische instrumentatie het idee te stem. luisteren naar filmmuziek, soms bombastisch (zoals in Starfish), soms subtiel (zoals in Her Eyes Are Na een daverend applaus bedankt hij het Metropole Underneath The Ground). Deze samenwerking zorgt Orkest (waarbij zijn blote benen onder zijn jurk vandaan komen), waarna een stilte valt en hij in zijn voor sprankelende, vernieuwende muziek. ogen wrijft: “Well that was nice, they’re amazing Maar muziek alleen maakt niet een concert, het right? Yeah, gosh, (zucht) does anybody cry when is het gehele overkomen: niet alleen de muziek is people clap at football games? Maybe it are the opmerkelijk, maar ook zijn performance. Antony steroids but people clapping makes me cry” waarna staat in een witte jurk met een diepe uitsnede aan weer een daverend applaus volgt. Al met al een zeer de onderkant. Hij komt rusteloos over door het bijzonder concert van een zeer bijzondere man met voortdurend bewegen van zijn brede torso en het bijzonder mooie muziek. meewiegen van zijn hoofd. Vaak slaat hij zijn armen Jeroen de Vos

9

Thank You for the Music (PART II) Een experiment met het muzikaal collectief geheugen of een aanklacht tegen het copyright op creativiteit Als ik mijn verhaal woord voor woord zou vertellen,1 dan is dit wat je zou krijgen.2 Het is een lange en donkere december.3 Je vraagt of ik zin heb in een sigaret.4 Ik zeg ja.5 Haar mooie ogen kunnen makkelijk een onwillig doel verhullen.6 Zij heeft soms geheimen waar ik niets van weet.7 We zijn rokers buiten de ziekenhuisdeuren.8 Het is koud buiten.9 Die flitsende lichten komen overal vandaan.10 Komend en gaand. Wakker en slapend.11 Ik begrijp niet wat er gebeurt.12 Ik denk dat ik paranoïde ben.13 Opeens ben ik niet half de man die ik was.14 Een M.E. busje rolt het terrein op.15 Ik zeg: “Hey Ho, laten we gaan.16 Jij hebt een snelle auto en ik heb een plan om hier weg te komen.”17 Ze zegt: “Ik ga, waar jij gaat.18 Schatje, je mag in mijn auto rijden.19 Start de motor en rij richting de snelweg.20 Ik weet een plek waar geen auto’s komen.”21 Ik rij de hele nacht, mijn handen zijn nat op het stuur. Het is half vijf en ik schakel,22 wanneer het meisje glimlacht.23 Ze wil de auto uit, midden op de weg.24 “Ik denk dat ik nu beter kan gaan,25 maar ik wil je dit vertellen:26 Doe de radio aan!27 Je krijgt het nieuws dat je nodig hebt op het weerbericht.”.28 We veranderen onze route en nemen verschillende wegen.29 Ik hoor een man op de radio zeggen:30 “Noord, zuid, oost, west en overal. Ga naar de ondergrondse,31 blijf daar32 en wacht totdat ik terugkom aan je zijde.”33 Het is tijd om weg te gaan.34 Ok, gaan.35 Ik ga dieper onder de grond.36 Ik hoor de trommels echoën vanavond.37 Het is het geluid van de ondergrondse.38 Plotseling,14 kijk ik in de loop van een geweer.39 “Draai je om.40 Voor je kijken, doorlopen” ,41 zegt de man met het gouden pistool.42 Ik kijk niet achterom in angst43 en loop door.44 “Stop nu, dankjewel.”45 Ik kan niet meer rechtdoor kijken,46 alle lichten die ons leiden zijn verblindend.47 “Hou je mond en laat me gaan!”48 Een meisje met een slank middel loopt naar binnen.49 Het is mijn meisje.50 Ze is verrukt als ze de man met het gouden pistool42 ziet:51 “Hey Joe, wat doe je met dat pistool in je hand?”52 “Doden in de naam van53 een paard zonder naam.54 Ze heeft me nooit haar naam verteld.55 Geluk is een warm pistool,56 ik kan er niet genoeg van krijgen.”57 Ik onderbreek het gesprek met:58 Wat is er aan de hand?59 Zeg, ken jij60 deze ‘charmante man’?”61 “We zijn familie.62 We gingen vroeger samen op vakantie.”63 “Schatje, het maakt me niets uit, een ding weet ik zeker, ik loop die deur uit.64 Laat me gewoon gaan.”65 “Ik wil je niet laten gaan,66 ik wil je liefde en ik wil je wraak, jij en ik kunnen slechte romantiek hebben,67 kleine soldaat.”68 “Ik heb ziel, maar ik ben geen soldaat.69 Je hebt het helemaal fout.70 Ik wil je,71 maar als ze de kans krijgen zullen ze het zeker eindigen.72 Ik gaf je mijn hart, maar je nam mijn ziel.73 Je bent de getuige van een moord die plaatsvindt zonder een aanwijzing.74 Liefde was toen ik je liefhad.75 Het is te zwaar76 om samen te blijven.77 Je bent niet goed,78 dus wat ik wel en niet moet doen hoef je mij niet te vertellen.79 Ik ben maar een ziel met goede intenties,80 ik voel me zo verraden.81 Je hebt me keihard voorgelogen, besodemietert en bedrogen.82 Stop spelletjes met mijn hart te spelen.83 Waarom loop je niet weg?84 De verwarring stopt nooit,85 dit is ons lot86 en het is allemaal jouw schuld.”87 Ze haalt haar schouder op en loopt weg88 en zegt89: “Als je van gedachten verandert ben ik de eerste,90 ik zal wachten.”91 Pistoolschoten weerklinken92 en mijn hart is dood, dood.93 Één nacht om verward te zijn, één nacht om de waarheid te versnellen.94 Ik heb het niet begrepen.95 Einde96 Door: Roanne van Leijden en Nura Rutten

10

1 Young Folks - Peter, Bjorn & John 2 Karma Police - Radiohead 3 Violet Hill - Coldplay 4 Het is een nacht - Guus Meeuwis & Vagant 5 Hello, Goodbye - The Beatles 6 Girl Inform Me - The Shins 7 Daar gaat ze - Clouseau 8 Smokers Outside the Hospital Doors - Editors 9 Baby, It’s Cold Outside - Jessica Simpson 10 Lovestoned / I Think That She Knows - Justin Timberlake 11 Hospital Beds - Cold War Kids 12 I Can’t Understand What’s Going On - Air Traffic 13 I Think I’m Paranoid - Garbage 14 Yesterday - The Beatles 15 Riot Van - Arctic Monkeys 16 Blitzkrieg Bop - The Ramones 17 Fast Car - Tracy Chapman 18 I’ll Go Wherever You Will Go - The Calling 19 Drive My Car - The Beatles 20 Born to Be Wild - Steppenwolf 21 No Cars Go - Arcade Fire 22 Radar Love- Golden Earring 23 When the Lady Smiles - Golden Earring 24 No Trust - The Black Keys 25 Leave Right Now - Will Young 26 I Want to Tell You - The Beatles 27 Close Your Eyes - Chemical Brothers 28 The Only Living Boy in New York - Simon & Garfunkel 29 Love Will Tear Us Apart - Joy Division 30 NBC - Anti-flag 31 Let’s Push Things Forward - The Streets 32 Sweet Disposition – The Temper Trap 33 Wait - The Beatles 34 Time to Get Away - LCD Soundsystem 35 Bandnaam - OK Go 36 Deeper Underground - Jamiroquai 37 Toto - Africa 38 Sound of the Underground - Girls Aloud 39 Mardy Bum - Arctic Monkeys 40 Total Eclipse of the Heart - Bonny Tyler 41 Voorjekijkendoorlopen – De Jeugd Van Tegenwoordig 42 The Man With the Golden Gun - Lulu 43 Don’t Look Back In Anger - Oasis 44 Walk On – U2 45 Stop – Spice Girls 46 Just Dance - Lady Gaga 47 De nieuwste - Oasis 48 Shut Up and Let Me Go – The Ting Tings 49 Baby Got Back - Sir Mix-a-Lot 50 The Girl Is Mine – Michael Jackson & Paul McCartney 51 When the Sun Goes Down – Arctic Monkeys 52 Hey Joe – Jimi Hendrix 53 Killing In The Name Of – Rage Against the Machine 54 A Horse With No Name - America 55 She Never Even Told Me Her Name – Air Traffic 56 Happiness Is a Warm Gun – The Beatles 57 Can’t Get Enough – The infadels 58 I Write Sins Not Tragedies – Panic At The Disco 59 What’s Going On – Marvin Gaye 60 Zeg ken jij de mosselman? – Kinderkoor de Regenboog 61 This Charming Man – The Smiths 62 We Are Family – Sister Sledge 63 We Used To Vacation – Cold War Kids 64 Last Night – The Strokes 65 Mr. Brightside – The Killers 66 Never Wanna Let You Go – Take That 67 Bad Romance – Lady Gaga 68 Brave Little Soldier – Dolly Parton 69 All These Things That I’ve Done – The Killers 70 Jessica – Adam Green 71 I Want You – Bob Dylan 72 Girl, You’ll Be A Woman Soon – Neil Diamond 73 Don’t Think Twice, It’s Allright – Bob Dylan 74 Straight Outta Compton - NWA 75 My Heart Will Go On – Celine Dion 76 Other Side Of The World – KT Tunstall 77 Let’s Stay Together – Al Green 78 Waltz #2 – Elliot Smith 79 Niet Als Jouw – De Jeugd Van Tegenwoordig 80 Don’t Let Me Be Misunderstood – Nina Simone 81 Outta Here – Esmee Denters 82 Ik leef niet meer voor jou – Marco Borsato 83 Quit Playing Games With My Heart – Backstreet Boys 84 Walk Away – Franz Ferdinand 85 Clocks - Coldplay 86 I’m Yours – Jason Mraz 87 It’s All Your Fault - Pink 88 Brandy Eyes – Joni Mitchell 89 You Are Not Alone – Michael Jackson 90 Take A Chance - ABBA 91 Time After Time – Cindy Lauper 92 Hurricane – Bob Dylan 93 Dead – The Pixies 94 Heartbeats – The Knife 95 He Doesn’t Know Why – Fleet Foxes 96 The End – The Doors

10

Sterk verhaal

Een treurig verhaal over een jongen die muziek wilde maken Pannen. Potjes, bekers emmers. Deurposten blikken bestek. Kasten ramen sloffen knuffels, lasagne wattenstaafjes. Alles kon ik gebruiken voor een volmaakte percussieset. Ik had geen bassist nodig, geen gitarist of piano. Ik kon solo. Ik trommelde de sterren van de hemel, en ik was pas zes. “Mama, mag ik een drumstel?”. “nee”. Op een gegeven moment was ik negen, en begon ik me af te vragen waarom. “Mama, waarom mag ik geen drumstel?”. “Omdat we die niet kunnen betalen.” Voor mijn twaalfde verjaardag werd ik ter compensatie naar keyboardles gestuurd. Mijn leraar heette Ben, en hij had er net als ik allemaal niet zo veel zin in. Een les duurde twintig minuten, waarvan hij de eerste tien gebruikte om al sigaren rokend zijn computerspelletje af maken. Vervolgens vroeg hij of ik mijn huiswerk had gemaakt (“oefen 300 keer Boer er ligt een kip in het water”), en als hij dan nee zei vroeg hij blij of ik dan wat wilde improviseren. In vijf minuten maakte ik een stukje muziek, wat hij opnam, direct uitprintte op bladmuziek en dit aan zijn andere leerlingen meegaf als huiswerk. Of ik hier blij mee was? Nee, ik haatte keyboards, en wilde drummen. Toen werd ik veertien. Ik had een bijbaantje, en geld voor een drumstel. “Ma, waarom mag ik geen drumstel?” “Omdat zo’n ding veel te veel herrie maakt voor de buren.” Toen ik zeventien was verhuisden we naar een vrijstaand huisje. “Ma, waarom mag ik geen drumstel?” . “Omdat we daar nu geen ruimte meer voor hebben.” Ik vluchtte naar Australië, kwam platzak terug en ging op mezelf wonen. Na lang sparen kon ik een elektrisch drumstel kopen (ik heb eigenlijk een hekel aan het halve werk, maar ik begon te beseffen dat het niet veel beter zou gaan worden). Snel echter, kwam ik tot de conclusie dat ik het drummen veel te makkelijk oppikte. Met mijn 22 jaar voelde dit als een gemiste kans. Sindsdien staat het ding me slechts stoffig aan te gluren vanuit de hoek van de kamer. Spelen zal ik niet meer. Het is klaar. Yuri Villa Rikkers

Een lekkere fietstocht naar de Uithof is zeer fascinerend. Deze persoonlijke reis mag ik bijna dagelijks ondernemen en wel zo: ik stap op mijn fiets, en velen met mij, en fiets de route langs amelysweerd richting het klinische kennisverschaffend nirvana. Langs organische bomen met daaronder dijken verbruinde bladeren in verschillende staten van ontbinding beweeg ik mij over een prachtig geasfalteerde rose pad welke met deze kleur aangeeft dat je daar behoord te fietsen. Onder altijd rumoerige snelweg door en daar verschijnt een nieuwe wereld. De wereld van vierkante gebouwen met een modern binair uiterlijk. Hier verschijnt een grimas op mijn gelaat, de menselijkheid - organische structuren- lijkt uit deze architectonische brouwsels te zijn weggelaten. Dit is de plaats waar kennis wordt overgedragen, waar de elite zich van academische informatie kan laten voorzien. De basale indeling in faculteiten geeft aan in welk gebouw je welke kennismaaltijd kan halen. Ik ben van plan een cultureel verantwoord diner te gaan halen en stap het Ruppert binnen. Achter de grote grijze of glazen deuren zijn academici in de weer een mooie kennisconsumptie voor te bereiden voor gewillige volgelingen. Als consument kun je kiezen uit verschillende maaltijden alhoewel zij enkel variëren van smaak, maar niet van structuur: telkens dezelfde hapklare brokken. Eenmaal in de collegezaal is een van de academici maaltijden aan het toedienen en de kinders en ik zitten rustig te eten. Ik laat me de maaltijd goed bevallen, laat een boer van zelfbehagen en begeef mij weer richting mijn stalen ros die mijn naar huis zal brengen. Op de weg naar huis moet ik opnieuw acclimatiseren in de dynamische ongestructureerde omgeving die ik mijn natuurlijke habitat noem. Weer thuis kijk ik smachtend uit naar de volgende schranspartij op de Uithof. Bram de Rijk

11

Het is geen verrassing dat het nogal moeilijk was een favoriet album uit te zoeken. Om tot iets zinnigs te komen heb ik het bovenstaande album gekozen. En nee, het heeft niets te maken met de tragische dood van de arme man. Fan was ik, ja je leest het goed, daarvoor ook al. Het beste nummer op het album vind ik dan In The Closet. Ik ken weinig mensen die bij dit nummer kunnen blijven stilzitten. Wellicht komt het door de typische truc van MJ om een explosief fijn refrein af te laten steken tegen een bizar slecht couplet. Net als je de herrie wilt uitzetten explodeert je hoofd van euforie, en kom je terecht in een manische episode. Het hele album gaat zo verder, en swingt tevens de pan uit. Wat een album. Yuri Villa-Rijkers

Ik heb geen idee hoe je dit soort muziek moet noemen of in welk hokje het past. Cyberpunk? Cybergothic? Industrial Metal? Die drie woorden geven in ieder geval een goed idee over hoe Neuromance klinkt: hard, elektronisch, met een hoop geschreeuw en een bij vlagen wel erg cheesy geluid. Maar het is in ieder geval energiek, catchy, en het zorgde ervoor dat ik meer van dit soort muziek ging luisteren. Alleen al daarom staat het ergens bovenin mijn Beter Dan Het Beste Album Ooit-lijstje; als beginpunt van mijn avontuur door de wondere wereld van muziekgenres die met “industrial” of “cyber” beginnen, een avontuur dat ik niet had willen missen. Gelukkig heb ik de bijbehorende kledingstijl weten te weerstaan. Stijn Peeters

12

Bram de Rijk

Het al weer bijna tien jaar oude Sailing to Philadelphia doet mijn hart toch telkens als ik het beluister weer opengaan. In wezen is het een boek met allerlei kleine verhaaltjes. Elk nummer vertelt over een andere gebeurtenis, waarbij het titelnummer wel het duidelijkste verhalende karakter heeft en een verzonnen gesprek tussen de bekende landmeters Mason en Dixon voorstelt. Los van het feit dat het leuke verhalen zijn, gaat het natuurlijk vooral om de muziek, immers; 70% van de mensen verstaat songteksten niet eens. Nu is de muziek, en daarmee bedoel ik dus naast de tekst, weer dik in orde zoals dat eigenlijk met Knopfler altijd wel is. Zijn muziek is als solo-artiest is was rustiger en minder ‘swingend’ dan die uit zijn Dire Straits-tijd, maar daarom zeker niet minder. Hij heeft zijn gitaarspel nog verder verfijnd en zijn lage, een tikje schorre, stem vormen samen een combinatie die zowel geschikt is als achtergrond muziek of om actief naar te luisteren. Dit album is Knopfler op zijn best op de top van zijn muzikale kunnen.

Het is natuurlijk onzin om je favoriete album te gaan verkiezen. Er is er niet één de beste en er is ook niet één met de meeste emotionele waarde. Als we het nou per genre zouden doen, of per decennium… Dan zou het ook nog onzin zijn. Toch heb ik heb ik het maar afgebakend. Mijn selectie moest zich allereerst beperken tot mijn leven, het moest iets met gitaar van doen hebben (arbitraire selectie) en een mooie albumcover hebben (nog meer arbitrair). Dan blijft er op een gegeven moment wat over, denk je daar over na en wacht je op een teken van boven. Okee, Is This It van The Strokes. Niet vernieuwend, ook niet geheel legendarisch en ook bekend bij mijn vader, maar toen het uitkwam mijn introductie in alles wat daarvoor was gekomen aan muziek. En dat is ook wat. Nura Rutten

Ik zou niet durven beweren dat dit het beste album aller tijden is. Het is in ieder geval wel de leukste albumhoes die ik ken. Hapklare popliedjes tot keiharde punk, nog wat muzikale genres die je niet kunt benoemen, briljante songteksten, geniale muzikanten. Zoiets.

Roanne van Leyden

13

Backstage... Allerliefste LASsers,

Na jaren van winters met motregen hebben we dit jaar eindelijk weer een échte winter met heuse sneeuw. En wat is er in zulke barre tijden nou fijner dan bij de kachel zitten met een Laspost en een stukje van het Atlasbestuur lezen? Want natuurlijk zijn jullie benieuwd naar wat er backstage allemaal geregeld wordt! Na de commissiewissel zijn de commissies hard aan de slag gegaan met het organiseren van activiteiten. Zo waren er een paar leuke feesten en werd er flink geruild tijdens het ruilspel. Daarnaast werd het cultuurgehalte bij Atlas omhoog gehaald met filmavonden en waren er natuurlijk de tweewekelijkse borrels in onze nieuwe stamkroeg 't Oude Pothuys. De winterse kou, de GVU en de NS konden Atlassers zelfs niet stoppen om naar een geslaagde Afternoon tea te komen. Maar het kon nog gekker: na de kerstvakantie verzamelde een grote groep Atlassers zich gezellig rond een vuurtje om jawel te barbecuen in de sneeuw. Ook dit jaar kunnen jullie weer veel moois verwachten. De derde periode begint goed met een nachtje Antwerpen, een spelletjesavond en een nieuwe editie van de inmiddels befaamde filmavond. Daarnaast kunnen jullie je nog tot 16 februari aanmelden voor het Running dinner dat zal plaatsvinden op dinsdag 2 maart. Dus hou je van koken of gewoon van gezellig samen eten, schrijf je dan in via de website. Verder zal er na het succes van vorig jaar ook dit jaar weer een Ouderdag georganiseerd worden. Er is een

14 14

beperkt aantal plaatsen, dus zorg dat je ouders zich op tijd inschrijven! De commissie is nog op zoek naar vrijwilligers; schroom niet hen te benaderen wanneer je in een goede bui bent... Later dit jaar volgen natuurlijk ook nog de Grote Reis naar de Balkan en zal het lustrumjaar worden afgesloten met een spetterende sluitingsweek. Mis het niet! Aan het begin van een nieuwe kalenderjaar is het ook voor Atlas tijd om te kijken naar de financiële situatie. Penningmeester Alex zal op 23 februari op de tweede ALV van dit collegejaar het financiële jaaroverzicht presenteren. Daarnaast zullen we jullie die avond een update geven over de stand van zaken en zal het nieuwe alumnibeleid gepresenteerd worden. Hoewel wij als bestuur nog tot half mei aanblijven, zijn we al wel aan het nadenken over opvolging. Lijkt het je wat om jouw ideeën voor Atlas te verwezenlijken? Als je eerst meer wilt weten over wat een Atlas-bestuursjaar inhoudt, maar de bestuursvoorlichting gemist hebt, spreek een van ons dan aan bij een van de activiteiten, kom gezellig langs op de Atlaskamer of mail naar [email protected]. We kijken uit naar jullie komst. Wie weet schrijf jij later dit jaar dit stukje...

Liefs, het bestuur van Atlas: Bram, Alex, Anne, Martinus en Maya

c cursusrec c cursusrec c cursusrec c cursusrec c cursusrec c cursusrec c cursusrec c cursusrec

cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursu cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusre censie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursu cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusre censie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursu cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusre censie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursu cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusre censie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursu cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusre censie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursu cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusre censie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursu cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusre censie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie repertoirekennis cursusrecensie cur cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusre censie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursusrecensie cursu

Toen ik de eerste periode op zoek was naar nog een vak zag ik de cursus repertoirekennis voorbij komen. Een niveau 2 vak bij muziekwetenschappen. Al vanuit mijn jeugd mocht het duidelijk zijn dat ik niet erg muzikaal ben. En ik weet bovendien ook bijna niets van muziek, zeker niet van klassieke. Het verschil kunnen horen tussen Bach en Chopin is nou niet een eigenschap die je in het dagelijks leven absoluut nodig hebt, maar een zeker gemis in algemene kennis is het toch wel. Het leek mij dan ook een goed idee om een cursus te volgen die daar wat verandering in zou brengen. Repertoirekennis leek deze cursus te zijn, als cursusdoel werd opgegeven de “kennismaking met vijftig cruciale stromingen en composities uit de Westerse muziekgeschiedenis.” Precies waar ik naar opzoek was dus, een kennismaking met een onderwerp waar ik nagenoeg niets van af wist. Dat het hier om een zelfstudie-cursus ging stoorde mij niet, het kwam juist wel goed uit in mijn rooster. Vol goede moet toog ik dan ook naar de eerste, en enige, bijeenkomst waar wij door de docent, een hoogleraar zelfs, zouden worden geïnstrueerd over het verdere verloop van deze cursus. Er waren een stuk of twintig studenten waarvan de helft muziekwetenschappers en de andere helft gewoon belangstellenden zoals ik. Dat wij als nietmuziekwetenschappers toch wel een stuk mindere mensen waren werd in het verhaal van de docent al snel duidelijk, maar we mochten toch wel meedoen. De inhoud van de cursus bleek echter een tikje anders dan uit de summier cursusbeschrijving in osiris was gebleken. De zogenaamde ‘kennismaking’ bestond er uit dat we simpelweg een vijftigtal muziekstukken uit verschillende periodes van buiten moesten leren. We werden kort gezegd naar huis gestuurd met een alfabetische lijst met vijftig namen van composities en de boodschap dat we over twee weken over de eerste twintig (A t/m L) een tentamen zouden krijgen. De muziek zelf konden we natuurlijk niet krijgen, want die was auteursrechtelijk beschermd, maar in de bibliotheek waren ze wel en anders konden we vast wel via een andere weg eraan komen. Enige verdere literatuur om te bestuderen kregen we ook niet, dat

was blijkbaar verondersteld al bekend te zijn hoewel in de cursusbeschrijving expliciet vermeld stond dat musicologische en muziekhistorische basiskennis niet noodzakelijk was. Het genoemde tentamen hield vervolgens in dat de docent een willekeurig fragment uit een van de opgegeven stukken laat horen, aan ons de taak vervolgens stuk, componist en ‘wat we verder nog wisten’ te noteren. Dit laatste omvatte onder andere: jaar van compositie, deel van het stuk, genre, plaats in het oeuvre van de componist, etc. Als je van alle fragmenten op het tentamen de naam en componist wist zat je slechts rond een voldoende (lees: 5,5-6,5). Om hoger te halen was het noodzakelijk om ‘verder nog dingen te weten’. Waar deze informatie vandaan moest komen was niet helemaal duidelijk en persoonlijk hoopte ik maar dat Wikipedia een beetje accuraat was op dit gebied. Nodeloos te zeggen dat ik als amuzikaal persoon een niet erg goed figuur sloeg op het tentamen. Ik heb het na dit tussententamen dan ook maar opgegeven en me op andere zaken gericht; als het me met twintig niet lukte, zou het met vijftig niet veel beter worden. Je zou kunnen zeggen dat ik dom bezig was om een niveau 2 vak te gaan volgen op een gebied waar ik niets van af wist, en dan heb je gelijk. Maar waarom wordt er dan vermeld dat je geen voorkennis nodig hebt als je dat wel nodig hebt? Wat is bovendien de wetenschappelijk waarde van het uit je hoofd leren van verschillende riedeltjes, dat je er 7,5 ECTS op niveau 2 voor krijgt? Al met al vond ik het een teleurstellend vak en ik ben er niet rouwig om dat ik het niet heb gehaald. Wellicht had veel extra inzet me er doorheen gesleept, maar dan zou ik nog alleen maar het onderscheidt kunnen maken tussen de verschillende deuntjes, en geen idee hebben waarom ze nou verschillend waren. Als je veel weet van klassieke muziek en studiepunten nodig hebt dan is dit vak misschien wat voor jou. Wil je echter iets leren over muziek, ga dan muziektheorie of muziekgeschiedenis doen. Ik heb geen idee of dat leuke vakken zijn, maar minder nuttig dan dit zal het niet snel zijn! Bram de Rijk

15

VERZAMELD WERK OverLASt

Metal for Astronauts

Dit jaar is, zoals jullie misschien al wel hebben gehoord, een nieuwe commissie opgericht. De nieuwe commissie heeft de naam OverLASt gekregen. Dit woordgrapje betekent natuurlijk niet dat we jullie overlast zullen gaan bezorgen, in tegendeel zelfs! Deze muziekcommissie is erg enthousiast om op bijvoorbeeld activiteiten van Atlas, op zelf georganiseerde avonden, of in cafétjes in Utrecht een gaaf repertoire neer te zetten.

Wat me altijd veel goed doet (en mijn trommelvliezen des te minder) is muziek van het vierkoppige 'democratic collective' Rosetta. Hun eerste album, The Galilean Satellites, is in het afgelopen jaar uitgegroeid tot een hoogsteigen verslaving.

De bedoeling van deze commissie is om LASsers de gelegenheid te geven om wat met hun passie te doen, of om gewoon te groeien in hun vaardigheden als muzikanten. Dus onze commissie is ook geschikt voor LASsers die nog niet zo goed zijn in het bespelen van een instrument, wat onzeker zijn over hun eigen muziek-kwaliteiten of podiumvrees hebben. Want je weet wat ze zeggen: oefening baart kunst! De enige vereiste is dat je enthousiast bent en graag wat wil doen met muziek. En wat voor instrument je ook bespeelt, we kunnen altijd wel een plekje voor je vinden. Natuurlijk kan niet elk lid bij elke activiteit meedoen, simpelweg omdat we veel leden hebben en iedereen een kansen willen geven. Maar het grote aantal leden zorgt ook voor veel diversiteit. En muziek is tenslotte ook een zeer divers begrip! Het grote aantal leden zal er dus voor zorgen dat jij altijd wel iemand kunt vinden die dezelfde muziekstijl als jij heeft en waar je prettig mee samen kunt werken. Lijkt het je leuk om meer met muziek bezig te zijn en spreekt de bovenstaande beschrijving je aan, maar ben je nog geen lid? Stuur dan een mailtje met je naam en instrument(en) die je bespeelt naar [email protected]. — Ingezonden mededeling — Heb jij altijd al willen weten wat er allemaal gebeurt in area 51? Of wat er nu eigenlijk allemaal waar is van die complottheoriën? Had Tesla echt een motor ontworpen die op water liep? En wat spoken die vrijmetselaars nu eigenlijk uit? Ik ben op zoek naar enthousiastelingen die met mij deze onderwerpen op een serieuze manier willen onderzoeken en hier over willen schrijven. Wat de invulling zal worden weet ik nog niet precies, maar ik zit te denken aan een maandblad. Stuur een mailtje naar: [email protected]

16

Ruben Dieleman

Metal for Astronauts, zo wordt dit recente, fascinerende maar weinig bekende hoofdstuk in de wereldwijde muziekkronieken geboekstaafd. Die genrenaam klinkt pretentieus maar is gezien hun thema's en atmosferische composities niet misplaatst. Niet zozeer duidt deze benaming op de persoonlijke soundtrack voor een reis door het ijle heelal; zij is meer een "sonic expression that might be found especially enjoyable by the particular type of person whose occupation or preoccupation has taken them – physically or metaphysically – out of Earth's atmosphere”, aldus rosettaband.com. Bijna even interessant als de muziek zelf zijn de concepten erachter. Dat klinkt behoorlijk zweverig, maar luisterend blijf je dan ook niet met beide benen op de grond. Lift off, van je sokken geblazen. De meeste nummers bouwen op, breken af en herijzen tot zintuigelijke hoogtepunten. Op TGS, zoals het op internet soms liefkozend wordt afgekort, gebeurt precies dit. Eerder luisterde ik niet naar wat 'harde' muziek genoemd wordt - ik weet nu: een muzikale indeling op basis van volume zou volledig ontoereikend zijn voor een waar muziekminnaar - maar op een of andere manier heeft het raketgeluid van Mike Armine & Co. wortel geschoten in mijn oren en, zoals dat met elke verslaving gaat, verlang ik naar meer. Als een opdringerige roker probeer ik dan ook anderen 'n trekje te laten nemen om te kijken of ze gezellig meeluisteren: "Na een paar flinke hijsen kun je niet meer zonder". Rosetta bestaat al sinds 2003 en heeft nog altijd de oorspronkelijke bezetting en toert dit jaar waarschijnlijk weer door Europa. Twee albums heeft het viertal uit Philadelphia tot nu toe voortgebracht: gevierd binnen de scene, zonder echt opgemerkt te worden door de buitenwereld. Het zijn nou eenmaal sterren die door niet veel telescopen kunnen worden waargenomen.

uw

Horoscoop

Kreeft

22 juni 23 juli

Je Gronings regenpak wordt te strak rond de ellebogen, dus het wordt tijd voor een garderobe passend bij je provinciale gesteldheid. Een familielid zal naast gelukswensen ook ingehouden wanhoop brengen.

♫

Bob Dylan - A Hard Rain’s A-Gonna Fall

Weegschaal

23 sept 23 okt

Digitalism - Jupiter Room

Steenbok

23 dec 20 jan

Venus dwingt je actief te worden in het buurtcomité. Implementeer daar CV-halve wat meer content management systems. Is de melk snel zuur, verbreek dan enkele familiebanden ongeacht de woonplaats.

♫

The Beatles - With a Little Help From My Friends

Ram

21 maart 20 april

De achtertuin van je ex blijkt vergeven van de mollen. Negeer de conclusies die je hieruit zou kunnen trekken en neem plaats in een focusgroep met een werkbaar thema. Lust is liefde voor het ego.

♫

Simon & Garfunkel - Cecilia

Door Nura Rutten

23 juli 24 augustus

Een aanvaring met de decaan van je broertje doet je beseffen dat je beter kan doorleren. Volgende maand zal je hem weer tegenkomen en van hem ook meer over de Chileense keuken leren. Je CAO verandert drastisch.

♫

Als het klimaat je niet meer warm laat lopen, dan zal je onder de invloed van de hoge stand van Jupiter financieel binnenlopen. Nu China definitief aan je geheugen is ontsloten kun je Robert Pattinson weer boven je bed hangen. ♫

Leeuw

astr vera ologisc h ntw oor d!

The Beach Boys - God Only Knows

Schorpioen

24 okt 22 nov

Maagd

24 augustus 23 september

Stop nu echt met het herlezen van Komt een vrouw bij de dokter. De sneeuwklokjes die je hebt gepland zullen als gerbera’s naar boven komen; trek hier je lessen uit over de toekomst van je buurman.

♫

Fall Out Boy - This Ain’t a Scene, It’s an Arms Race

Boogschutter

23 nov 22 dec

Uranus zorgt voor een eenmalig hoogtepunt in je apathie; probeer hier blij mee te zijn. Na het kopen van een pot body mud zullen alle zorgen van je afglijden. Zeg het abonnement op de Autoweek op als de Toyota Prius weer de auto van het jaar is. ♫ Lionel Richie - Hello

Geloof niet in de negatieve sfeer waarmee mensen je willen omhullen; jij bent het zonnetje in hun leven. Hou een aansteker op zak om de geest van mensen te verlichten met je uiterst unieke inzichten. Daarnaast zul je velen in vuur en vlam zetten. ♫ LCD Soundsystem - Someone Great

Waterman

Vissen

21 jan 18 feb

Zoek berusting in de zorgen over je uiterlijk bij de vriendenkring van je ouders. Je gezondheid zal opfleuren bij de herontdekking van je collectie Suske & Wiskes. Identificeer jezelf echter niet te veel met Krimson.

♫

21 april 21 mei

Na een aanvaring met het CBR is het verstandig gas terug te nemen en je illusie over je eigen drumkunsten weer op te pakken. Als je spaargeld hebt zal dit waarschijnlijk worden weggesluisd naar India. Pech.

♫

Je onverschilligheid over Q-koorts wordt je duidelijk als Mars de baan van Venus kruist. Vrijwilligerswerk blijkt je eerste keuze, maar denk ook na over een grondige analyse van de inherente achterstand van Brabant.

2 Unlimited - The Magic Friend

Stier

Neil Young - After the Gold Rush

19 feb 20 maart

De Heideroosjes - Ben je geil of wil je een koekje

Tweelingen

22 mei 21 juni

Je herontdekte obsessie met het stedelijke leidt tot het kapotmaken van de relatie met je neven. De aanhoudende pijn vanuit je enkel zal zich langzaamaan uitbreiden. Baren is voor jou de niet weggelegd.

♫

ABBA - I Am The City

17

GROOT ZONDER TE GROEIEN?

Als je als band wordt gedreven door scooters, kauwgom, makreel, de afkeer van de maatschappij en je positie daarin als slaaf van informatie en indoctrinatie en driemaal Jim Morrison dan moet je wel een gouden toekomst tegemoet zien. Of je band bestaat uit drie studenten die het nog niet helemaal weten. Kleinindustrie wordt gevormd door Sjef – zanger, Martinus – gitarist en Willem – drummer. Ze waren eerst vrienden en toen pas band. Dat doet het altijd goed als verhaal en ongetwijfeld ook als muziek. Dit is een verhaal over vriendschap en niet over muziek. Ik ben in Berlijn als ze besluiten hun ziel bloot te leggen. Mijn verzoek tot een week embedded te zijn in de cultuur van de band leidde tot een uitnodiging om ze te volgen op hun korte promotietour door de stad met de schijnbaar de grootste undergroundscene. Kleinindustrie is wellicht nog niet in heel Nederland bekend, maar in het buitenland krijgen ze al enige voet aan de grond. Alle drie beamen ze dat groot worden hun doel is, voor Willem hoeft dat echter niet per se met Kleinindustrie. Als ik met ze door Berlijn slenter wordt me snel duidelijk dat het ontastbare imago van deze band al begint bij hun uitstraling. De nonchalance laat vele hoofden draaien (voornamelijk van meisjes; ze zijn immers de pretty boys). Soms maken ze een praatje met wat nieuwsgierige mensen en anders lopen ze rustig om zich heen kijkend van café naar café. Eenmaal weer aan het bier komt het gesprek op wat het nou is om met z’n drieën Kleinindustrie te vormen. Alle drie wijzen ze Martinus aan als degene met het grootste creatieve aandeel “als hij niet alles vergeet”. “Martinus is de lijmende factor”, zegt Willem. “Ik zie mijzelf meer als de creator, op een drammende manier en Sjef zorgt voor de dialoog”. Martinus voegt daaraan toe dat ook het publiek een aandeel heeft in het creatieve proces. Ambitie hebben ze zeker, maar op de vraag of ze een duidelijk imago hebben komt geen antwoord. Als Kleinindustrie dan toch een imago zou moeten hebben, dan is dat naar mijn idee voor een groot deel opgebouwd uit nonchalance. Het is die onverschilligheid die je doet hopen op dat biertje, dat sigaretje en dat nachtje, van hun. Kleinindustrie laat je verlangen naar net dat beetje meer. Een muzikaal proces is eigenlijk niet met woorden te beschrijven. Als het gaat over de muziek vervallen ze al snel in verhalen over hun dierbaarste herinneringen met elkaar. Een verhaal over Sjef en een klauwhamer waar hij mee gooide, waardoor een tak op Willem zijn duim viel en Martinus erbij stond en ernaar keek. Een verhaal over toen Willem Sjef sloeg, of toen Martinus uit zijn broek scheurde tijdens een potje voetbal en op de scooter naar huis moest. Als je muzikale proces bestaat uit tig jaren vriendschap, dan is visie haast niet meer nodig. Op hun SJEF MARTINUS WILLEM site www.myspace.com/kleinindustrie beschrijven ze hun muziek als alternatief, experimenteel en indie. 3voor12 zegt over het optreden FILM Always for Four Rooms WIld at Heart van Kleinindustrie bij de Winston popprijs: “Hun geluid heeft wat Pleasure weg van The Horrors, mede dankzij de toegevoegde dramatiek van de zanger.”. Ergens in de hoek van de experimentele rock bevindt BOEK Honderd jaar Under the Middaad en Kleinindustrie zich dus, en groot zullen ze ermee worden. eenzaamheid Vulcano straf Als ik afscheid neem na drie dagen onbeantwoorde liefde in - Marquez - Lowry - Dostojevsky Berlijn zeggen ze terloops nog dat er maar één ding is dat ze op zou kunnen breken. Mijn verlangen wordt weer aangewakkerd. ETEN Brood met Macaroni Geen antwoord Dan zegt Willem inderdaad “een vrouw”, en zeggen Martinus en pindakaas en met ham, kaas mogelijk Sjef tegelijkertijd “geld” en “accijnsverhoging”. Je weet dat ze een komkommer en ei spelletje met je spelen. Even de stille hoop, en bam je bent weer terug in je tienerjaren met hopeloze liefdes. Daarom een plaatje om HOE ZE HET ALS KLEINE SCHUIN HOOFD BEZWEET uit te knippen en boven je bed te hangen. VROUWELIJKE KUIKENTJES WEEE GLIMLACH PUBLIEK WILLEN

RODE KOONTJES

PASPOORTJE 18

18

Kleinindustrie zoekt nog een drummer. Nee, sorry, een bassist. Wil je bij deze magie horen, laat ze dat dan even weten. Door: Nura Rutten

19

19

KLEININDUSTRIE

Van links naar rechts, van boven naar beneden: 1. Metallica - St. Anger, 2. Bruce Springsteen - Born in the U.S.A., 3. Pink Floyd - Dark Side Of The Moon, 4. Coldplay - X & Y, 5. Green Day - American Idiot, 6. Nirvana - NeverMind, 7.Oasis - Definitely Maybe, 8. Led Zeppelin, 9. Limp Bizkit - Significant Other, 10.The Beatles - Sgt. Peppers Lonely Haerts Club Band, 11. The Shins - Wincing The Night Away, 12. Queens Of The Stone Age - Era Vulgaris

20

Raden