Pinksterweekend 2007 notities van een anonieme kampeerder De weergoden van radio en televisie voorspellen ons een nat weekend …. reden voor een aantal kampeerders om zich af te melden. Vrijdag gaan wij na het avondeten in een publiekstrekkende kanariegele pick-up op weg. Het afdekzeil voor de ruime laadbak is niet meegeleverd. De bagage - bestaande uit twee volle koffers, een tent, grondzeil, slaapzakken en een ijskastje - zit met touw goed vastgesjord. Je moet er toch niet aan denken dat op de snelweg vanuit de laadbak losliggende haringen worden gelanceerd. Dat is m.i. een misdrijf dat gelijk staat aan het gooien van stenen vanaf een viaduct. We wisten het een jaar geleden – na het gedoe met “de plaspas” – al zeker, we zouden na drie jaar terugkeren naar camping de “Baalse Hei”op steenworp afstand van Turnhout. Naarmate de eindbestemming dichterbij komt loopt de spanning in de auto op. We eten en drinken de emoties weg met krentenbollen en veel cola. Omstreeks kwart over negen begroeten wij onze kampeervrienden. In tegenstelling tot vorig jaar hebben wij nu de beschikking over een eigen veldje …. een open grasveldje dat door struiken en bomen is afgeschermd. De nog aanwezige zon heeft er vrij spel. Onze tent is dankzij een weldoordacht systeem snel opgezet. Pffffff ….. waar is de pomp voor het luchtbed gebleven? Even later komt de pomp tevoorschijn uit het ijskastje. Ik leg het opzetten van de grote legertent vast op de gevoelige digitale plaat. Het arbeidsintensieve spektakel levert mooie sfeerbeelden op die doen denken aan touwtrekken, vliegeren, vlaghijsen en spijkerpoepen. De kleinere gaten in het tentdoek laten zich nog wèl met tape dichtplakken. Iemand oppert het idee om gezamenlijk één of twee partytenten aan te schaffen. Als we in plaats van een tent huren een prijspakker kopen dan is de investering binnen twee, hooguit drie jaar terugverdiend. Dit weekend draag ik zorg voor de financiën. Gezellie …. iemand heeft een mondharmonica meegenomen. Onder het genot van een drankje nemen we even voor middernacht afscheid van elkaar en van deze eerste kampeerdag. ’s Nachts tikt de regen op het tentdoek. Bij het ontwaken luister ik naar een symfonie van vogelgeluiden. In de verte bromt een vliegtuig. Ik hoor kinderstemmen en even later moeders die hen liefdevol toespreken. Vervolgens zijn er die schorre mannenstemmen ….. ik gok dat ze last hebben van nadorst. Het pruttelen van het koffiezetapparaat is voor mij het startsein om op te staan. Het is weer voor een T-shirt met lange mouwen. Overdag zijn er geen “verplichtingen”. Het traditionele vlaghijsen en het welkomstwoord zijn uit het programma geschrapt. Een paar meiden gaan zwemmen in één van de vennen die de camping rijk is. Aan een tafeltje wordt gekaart. Voor de liefhebber is er een ijzeren stang met een veer, voetsteunen en handvatten … en dan maar stuiteren en gaatjes ponsen in het grasveld. Jeu de boules ballen vliegen door de lucht; er is dit jaar geen toernooi. Tevergeefs bestel ik warme chocolademelk bij twee kleine meisjes die winkeltje spelen. Later zie ik ze ijverig werken aan kleurrijke tekeningen. Op de grond ligt een verfomfaaid puzzelboekje. Er is een puzzel bestaande uit een plankje met een gat erin en een aan het plankje bevestigd touw dat uit de knoop moet worden gehaald. Geduld en ruimtelijk inzicht kunnen het niet winnen van deze gordiaanse knoop.
We begroeten degenen die voor één dagje helemaal uit Den Haag of Zoetermeer langskomen. Ik maak kennis met de jongste kampeertelg. Hé leuk …. foto’s bekijken van het afgelopen pinksterweekend. De foto’s zijn gemaakt door iemand die anno 2007 nog steeds zweert bij een analoge camera. De organisatoren van de speurtocht van vanavond lopen noodgedwongen de hele tocht na, omdat … pffffft …. de antwoorden op de vragen zijn zoekgeraakt. Ik zal slechts één beestje bij de naam noemen. Harry is een uitgeputte sierduif die is komen aanwaaien. Hij krijgt een liefdevolle verzorging van één van de oudere meiden en leert zelfs een paar kunstjes. Om half vijf is de succesvolle kinderbingo afgelopen. We kunnen vroeg beginnen met het aansteken van de barbecues. Plop ... plop …plop .. er vallen een paar regendruppels; uit voorzorg zetten we de barbecues onder een luifel van de grote tent. De hamburgers smaken werkelijk voortreffelijk. Het vlees is voordelig ingekocht bij een slager in Den Haag. De hete barbecuesaus blus ik met een portie appelmoes. Er loopt iemand rond met een videocamera, hopelijk krijgen we ooit het resultaat te zien. Het is een goed plan om een reünie te organiseren …. onder het genot van een hapje en drankje herinneringen ophalen en oude foto- en video-opnamen bekijken. Wie heeft er een groot huis? Tijdens de barbecue borrelen herinneringen op. Hihi … weet je nog dat we tijdens een dropping in de modder vast kwamen te zitten? Was lachen hè toen we tijdens een test geblinddoekt achter het stuur achteruit moesten rijden. Mijn tent was een keer door grappenmakers in zijn geheel verplaatst. Als ik bij de wasbakken mijn tanden sta te poetsen wordt de camping opgeschrikt door vuurwerk. Campinggasten spreken er schande van. Plaatsvervangende schaamte maakt zich van mij meester; de dader moet één van de onzen zijn! De avondwandeling duurt voor degenen die in het donker de aanwijzingen goed volgen ongeveer drie kwartier. Voor morgen staat er een fietstocht van 35 kilometer op het programma.
Eerste pinksterdag begint met 60 verse broodjes. Na het ontbijt de fietstocht voorbereiden; appels, kartonnetjes Fristies en een regenjas meenemen voor onderweg. Het is droog en warm. Een verhuurbedrijf uit Bladel bezorgt 17 fietsen … we krijgen er zelfs uitleg bij. De fietstocht leidt ons naar de landelijke omgeving van Oud-Turnhout. De routebeschrijving is verlevendigd met foto’s van herkenningspunten. Echt leuk gedaan. We krijgen achtergrondinformatie over bezienswaardigheden. De vragen zijn boeiend en een verkleedpartij waar je veel punten mee kunt verdienen, vormt een leuke onderbreking. Op het terras van restaurant “Corsendonks Hof” gaan we met z’n allen in het zonnetje zitten. Voor sommigen betekent op adem komen genieten van een sigaar, voor mij betekent dat warme chocolademelk met een uitsmijter ham kaas. Vlak voor vertrek staat voor onze gehuurde fietsen even de wereld op zijn kop. [noot: lachen joh ….. iemand heeft onze fietsen onderste boven gezet.] We missen het mooiste gedeelte van de fietstocht, het natuurgebied en vogelreservaat “De Liereman”. Een grote tak heeft het zicht op een bord ontnomen. Gelukkig kunnen we thuis via “google earth” het gemiste stuk alsnog bekijken. Het eten van de chinees smaakt goed. Vijftien porties en wat extra stokjes saté is voor 30 man ruim voldoende. Tijdens de afwas raakt één van de spoelbakken verstopt en er valt een bord op de grond … uitgerekend het enige bord dat niet van plastic is! Na het eten vindt de prijsuitreiking plaats van de wandel- en de fietstocht.
Op tweede pinksterdag alles inpakken. Ik weet nu het antwoord op de vraag van de fietstocht: “waar is het gras altijd groener?” Nou, nièt onder de tent maar ernaast. Ik maak de kas op. Geen slechte score …. er is slechts één wanbetaler, iemand die niet voor zijn huurfiets heeft betaald. Het afscheid valt zwaar. Vlak voor vertrek halen we bij de frituur snacks die zijn overgoten met “joeppiesaus”. Gedurende het gehele pinksterweekend was het overdag warm en droog, maar nu nuttigen we onze consumpties in de stromende regen. Nóódgedwongen …. want we mogen nièt schuilen in het nagenoeg lege restaurant. Uit recent onderzoek blijkt dat Urbanus de bekendste Belg is. Ik vermoed dat voor onze Belgische vrienden Bokito de bekendste Nederlander is. Op weg naar huis zingt mijn bijrijdster liedjes uit de musical “de kleine zeemeermin”. Een waardig afscheid van een in vele opzichten geslaagd pinksterweekend. Udo
Pinksterenweekend van voorbereiding tot afsluiting. December 2006 ga ik in de vroege ochtend samen met Marcel en Daniëlle naar Den Haag Centraal station om Udo op te halen. Deze dag staat in het teken van de avondwandel speurtocht. Om 10.00 uur vertrekken we eindelijk vanuit Den Haag richting Turnhout. Als we eindelijk anderhalf uur later aankomen op de plaats van bestemming kunnen we direct beginnen met onze "regenbeschermatributen' te pakken. Gelukkig duurt het niet lang voordat het uiteindelijk droog wordt. Vol goede moed beginnen we met het uitzetten van een wandelroute, na een aantal keren te zijn omgekeerd tijdens de wandeltocht (wegen die doodlopen te veel obstakels etc.) hebben we het uiteindelijk toch weer voor elkaar gekregen om een leuke route uit te zetten. Tijdens de tocht hebben we ook voor de zekerheid te toiletgelegenheden bezocht (je weet immers maar nooit). Gelukkig hier geen pasjessysteem en het sanitair ziet er goed uit. Na deze vermoeiende tocht besluiten we om wat te gaan eten en een warme chocolademelk te gaan drinken in de kantine. Hier worden uiteraard weer diverse plannen gesmede voor het komende pinksterweekend. Na wat foto's gemaakt te hebben en de rekening te hebben voldaan gaan we weer richting Den Haag. Onderweg komen natuurlijk weer de verhalen los en worden er alvast wat foto's bewonderd die we gemaakt hebben. Thuis aangekomen (enigszins vermoeid) kan ik gelukkig direct aanschuiven aan tafel. Hier wordt mij natuurlijk gevraagd om het allemaal gelukt is en hoe de route loopt (mijn kinderen willen zich altijd goed voorbereiden). Natuurlijk heb ik hierover mijn mond gehouden en genoot van mijn maaltijd. Het uitwerken van de route moest natuurlijk thuis gebeuren op de computer. De tekst en de foto's samenvoegen is ook geen probleem. De vragen hebben we ter plekken bedacht en de antwoorden natuurlijk opgeschreven, alleen moet je deze tijdens een opruimwoede natuurlijk niet weggooien……………. Gelukkig moeten we de route tijdens het weekend toch nog een keer nalopen, zodat we gelijk de antwoorden weer kunnen noteren. Het regelen van de legertent hebben we ook dit jaar weer overgelaten aan Marcel. Helaas is dit ding niet in je auto te vervoeren (het is geen pubtentje). Het probleem trekhaak komt dus om de hoek kijken. Wie van ons heeft en kan de aanhanger met legertent meenemen? Het liefst moet de tent er al op vrijdag wezen maar op zaterdagochtend zou ook nog kunnen. Tegenwoordig zijn de trekhaken ook niet meer wat ze waren. De een heeft geen trekhaak meer (heeft een leenauto omdat zijn auto een deuk heeft opgelopen) de andere heeft problemen met zijn verlichting en vervolgens heeft Dennis iets anders op zijn trekhaak zitten waardoor het hele ding niet meer functioneert. Gelukkig zijn Saskia en Serge bereidt om de tent mee te nemen, ze hadden dit weekend toch geen optreden (hahahaha). Marcel en ik spreken af om de legertent op te halen met mijn auto (ik heb nog wel een goed functionerende trekhaak). Aangekomen bij de scouting rijdt er alleen maar een of andere cowboy op een veel te snelle grasmaaier met een flesje bier rondjes op het grasveldje. Zonder ons ook maar een blik te gunnen maait deze man vrolijk door. Er is verder niemand te vinden en we wachten geduldig tot dat de persoon waarmee we de afspraak hebben komt opdagen. Uiteindelijk komt onze man opdagen en begint deze met het bij elkaar sprokkelen van de stokken en het tentdoek. Dit alles wordt in aanhanger gestopt (mag de naam eigenlijk niet meer hebben) en vervolgens aan mijn wagen gekoppeld en wat blijkt…………er werkt niks. Wij achter de man van de scouting aan naar zijn huis om een nieuw achterlicht te monteren. Gelukkig werkt deze wel en kunnen we richting het huis van Marcel om daar de aanhanger te stallen tot de andere dag. De tent is gewoon onmisbaar voor de lange avonden en de eventuele regenbuien. Gelukkig heeft de weersvoorspelling ons niet van de wijs gebracht en zijn we met goede moed
vertrokken richting Turnhout. Hier aangekomen blijkt al snel dat zon ons goed gezind is en schijnt volop. Het hele weekend zijn we met zon en enige bewolking (alleen in de nacht regen) goed doorgekomen. We hebben met zijn allen lekker kunnen genieten van het zonnetje op diverse terrasjes tijdens de fietstocht. En ook tijdens dit weekend hebben er een aantal kinderen gezwommen in de plas. De kinderbingo werd ook dit jaar weer gedraaid door Theo en zijn hulpjes. Helaas dit jaar een hoop kinderen minder maar hierdoor niet minder gezellig. Er is een iemand die hierdoor zoveel prijzen kon winnen dat ze zelfs een postduif heeft moeten aanschaffen om al haar prijzen te laten overvliegen…………….Zou deze Belgische duif inmiddels asiel hebben aangevraagd in Nederland? Gelukkig heeft ook dit jaar iedereen weer zijn tent droog kunnen inpakken en heeft iedereen het naar zijn zin gehad. Volgend jaar misschien geen legertent meer maar een paar partytenten. Aangezien de kosten van de legertent niet in verhouding staan met de kwaliteit van de spullen, willen we kijken of we een andere oplossing kunnen verzinnen. Dit wordt vervolgd…………………………. We hopen dat volgend jaar iedereen weer meegaat (ook degene die er dit jaar niet bij waren) zodat we er weer een drukke gezellige boel van kunnen maken. Raijmond
Verslag Pinksteren 2007 Na het pinksterkamperen op de Scheepsbel in 2006, waar wel wat minpuntjes waren aan te wijzen (zie verhaal van Roel) konden we gelukkig voor 2007 een veld reserveren op Camping de Baalse Hei in de buurt van Turnhout. Hans begon al snel aan het begin van 2007 te inventariseren welke informatie beschikbaar was, om een leuke fietstocht uit te zetten. Hij maakte een opzet met twee alternatieven: een rode en een blauwe route. Aan de werkgroep fietstocht (Gerard, Henk en ondergetekende) de taak een keuze te maken uit de twee tochten. Zo gingen we op 29 april op weg naar Turnhout om de fietsroute voor te bereiden. Om half twaalf begonnen we aan de tocht op prima gehuurde fietsen van de camping. Onderweg werden er veel foto's geschoten door Gerard en Hans. Een lekkere uitgebreide lunch bij Corsendonck hoorde er natuurlijk ook bij. Rond vier uur waren we terug op het terras van de Baalse Hei. We waren er van overtuigd dat deze fietstocht een eitje zou zijn. De weersvoorspelling beloofde weinig goeds voor het pinksterweekend 2007. Catharina laste op het laatste moment nog een creatief idee in. De opdracht was zeer geschikt voor therapeutische zelfhulpgroepen, zoals het weekend ook wel eens getypeerd wordt. Ze had een A4-tje met zeven modellen regenkleding, gemaakt van vuilniszakken. Creatief met Komo zou goed van pas komen dit weekend. De voorspellingen zijn niet uitgekomen. Het hele weekend bleef het droog weer, op een buitje na in de nacht van vrijdag op zaterdag en een paar spetters op zaterdagavond. De tent hebben we weer droog mee naar huis kunnen nemen. Op vrijdag gingen Henk en ik met de fiets op de trein naar Tilburg. Hiervandaan fietsten we langs het Bels lijntje naar Turnhout. Dit superrechte fietspad is een geasfalteerde oude spoorbaan. Heerlijk om hier even vaart te maken. Onderweg is Baarle Nassau dé plek voor een uitgebreide lunch. Totaal is de tocht iets meer dan 30 kilometer.
Op de camping gekomen, was het nog verbazend rustig. Rutger en Saskia zaten bij te komen van hun avontuur. Zij hadden met de aanhanger gereden met de legertent. Maar voordat ze op de snelweg waren, was de aanhanger los geschoten van de auto. Zaterdag zijn Henk en ik een beetje rond gaan kijken in Turnhout. Zondag is de dag van de fietstocht. Hans had alles prima onder controle. Hij had drie groepen samengesteld die minstens tien minuten na elkaar mochten starten. Henk en ik reden met de eerste groep mee tot aan de kerk van Oud Turnhout, waar we Roel in het plastic hezen bij de creatieve opdracht. De andere twee groepen gingen ook enthousiast aan de slag met de doorzichtige vuilniszakken, schilderstape en viltstiften. Sommigen gaven hun creatie zelfs een naam als sari, Zorro, discomeisje, burka. Daarna reden Catharina en Henk achter de laatste groep aan voor de rest van de tocht. Precies op het punt waar Catharina met het uitzetten van de route de verkeerde kant op ging, zagen we de laatste groep in de verte langs de autoweg fietsen. Henk heeft tempo gemaakt om ze terug te halen. We hoorde van Brigitte dat ze Theo nog voor zich zag rijden. Even bellen met het crisiscentrum Hans om met de bezemwagen deze groep af te snijden, was wel handig. In het bezoekerscentrum de Liereman was de laatste stop van de route. Uiteindelijk waren alle fietsers rond zes uur weer terug op de camping. De meeste mensen konden geen boe of bah meer zeggen. Iedereen was zo moe, dat niemand opstond om chinees te halen. Hans vond dat we beter meteen naar de ingevulde antwoordformulieren konden kijken om een winnaar aan te wijzen. De winnende groep had qua antwoorden een flinke voorsprong op de twee anderen. Daarentegen waren ze duidelijk minder bedreven in kleding maken van plastic. De winnende groep bestond uit Jos, Remco, Roel en Nick. Voor de tweede keer op rij mag Nick de prijzenbeker mee naar huis nemen. Groeten van Catharina.
Pinksterkampeerweekendherinneringen 2006 De weergoden van radio en televisie hadden ons een droog weekend beloofd ...... dus geen gezellig regengekletter op de tentdoeken, er lag zelfs geen druppel ochtenddauw. De zon - die af en toe het wolkendek opzij wist te duwen - was krachtig genoeg om ons tevergeefs te doen zoeken naar niet meegenomen zonnebrandolie en -brillen. We wisten het een jaar geleden al zeker ..... dit jaar zouden we weer met Pinksteren ons tentenkamp opslaan tussen de bomen van camping "de Scheepsbel". Alleen omdat er een budget ter beschikking was gesteld voor innovatie (inclusief reiskosten) heeft de organisatie er een gezellig dagje van gemaakt om andere kampeerlocaties te bezoeken. De enige twee minpuntjes van vorig jaar waren verholpen, te weten: de slecht functionerende natte groep en de geluidsoverlast die de A28 veroorzaakte. Zichtbaar waren kosten nog moeite gespaard om toiletten en douches te renoveren. Pfffffffft ..... het moet een heel werk zijn geweest om bij de kanariegele toiletdeuren een tegel in exact dezelfde kleur te vinden. Er was een nieuw systeem bedacht, namelijk dat van "de plaspas". Alleen met behulp van een dergelijke pas had je toegang tot de natte groep en ..... we hadden slechts 7 pasjes voor een groep van ruim 44 man .... en bovendien ..... per pas moest een borg worden betaald van 25 euri. Dat moet volgend jaar anders!!!! Ik eigende mezelf twee pasjes toe, zodat er ongemerkt één kon verdwijnen. Met één vermiste kaart was het hele geavanceerde systeem met de pasjes onbetrouwbaar en daarmee WAARDELOOS geworden .... [lachen] ..... Ik zat ervan na te genieten totdat bleek ..... pffffffft ..... dat twee overijverige meisje de verdwenen pas achter de stortbak in het herentoilet hadden gevonden. Tja ... de verdwenen pas heeft binnen de groep geleid tot spanningen en verdachtmakingen .... uiteraard mag niet uitlekken dat ik daar de oorzaak van ben. De douches waren echt lekker warm ...... dat moet gezegd worden ..... tenminste als je er in de daluren gebruik van maakte Slechts bij één op de vier bezoeken aan de douches ging het fout .... goed foutttt !! Er stond een lange rij wachtenden voor de drie douches die de camping rijk is en men was zo vriendelijk om mij voor te laten gaan. Toen ik piemelnaakt onder de douche wilde gaan staan .... brrrrrrrrrrrr ..... bleek de muntautomaat verstopt .... [balen] .... Buiten hoorde ik de wachtenden gniffelen .... ik heb maar mee gelachen. Later heb ik bij de receptie 50 eurocent teruggekregen voor een muntje dat nooit in de defecte automaat is gestopt. Even voor alle duidelijkheid .... uiteraard is het redelijk dat voor twee minuten lauw tot warm water een halve euro moet worden betaald. Tussen de camping en de A28 was een geluidswal van metershoog zand opgeworpen; je kon nu een speld in het gras horen vallen. We waanden ons temidden van het vogelgekwetter in een volière. Vorig jaar overstemde het geluid van voorbijrazende vrachtwagens nog onze muziekvoorkeur en ons enthousiasme. Dit jaar ..... pffffff .... het was niet alleen voor ons maar ook voor onze talrijke buren een onvergetelijk weekend. Och, en verder wil ik het er liever niet meer over hebben. De oplossing ligt voor het opscheppen .... een metershoge geluidswal van zand rondom onze staanplaats!
Dit jaar geen officiële opening van het pinksterweekend met speech en vlag hijsen. Wel werd ons gezamenlijk onderkomen - de grote legertent - versiert met een sliert oranje vlaggetjes; Yessssss .... zondagavond de voetbalwedstrijd Nederland - Oekraïne kijken in de kantine. Oepssss .... was niet alleen vergeten om cryptogrammen en de stop van het nieuwe tweepersoonsluchtbed mee te nemen, maar ook ...... mijn steradent-tabletten!! In het donker struikelen over scheerlijnen en niemand vindt van zichzelf dat hij of zij snurkt. Kinderen die met hun vieze, zanderige schoenen je tent in kruipen. En 's ochtends was het steeds weer dezelfde die voor koffie zorgde. De kinderen vermaakten zichzelf wel. Ze kropen met z'n allen in een hangmat en dan net zo lang duwen totdat ..... het lijntje breekt ..... [lol] Zaterdagmiddag kende het jeu de boules een sterk deelnemersveld. Er werd hard geknokt om de wisselbeker die drie jaar geleden voor een paar euro bij een kringloopwinkel was gekocht. Na het jeu de boules tornooi werd de camping talloze malen opgeschrikt door een luidkeels "val-se bin-go .... val-se bin-go!!". Als gevolg van een communicatiestoornis waren er van huis geen bingokaartjes meegenomen, maar gelukkig wilde de camping zijn plastic kaartjes wel uitlenen. Het kinderbingo was een daverend succes. Het barbecuen stond onder leiding van een man in camouflagebroek en van zijn broer. De gedoodverfde winnaar van het jeu de boules was hun assistent. Kinderen eerst ... netjes in de rij voor een stuk geroosterd vlees. Vervolgens verdrongen de volwassenen zich voor de barbecues onder het niet hardop uitgesproken motto "wie het eerst komt die het eerst maalt". Op de borden werd het vlees omringd door stokbrood, verse sla, salades, pikante sausjes en appelmoes. Smullen .... jammie jammie .... ehhh .... uiteraard nadat je een stoel had weten te bemachtigen. Evenals voorafgaande jaren had niet iedereen een klapstoel van huis meegenomen ... het zal wel toeval geweest zijn, maar "de stoellozen" zaten wel steeds op de beste plaatsen. Op zaterdagmiddag kregen we al de beschikking over de ruim 30 huurfietsen voor de tocht van zondag. Er ontbraken voorlichten, de te harde zadels waren niet te verstellen, de snelbinders bonden helemaal niet snel en er ontbraken riempjes bij de voetsteunen van het kinderzitje. De fietsenverhuurder zal de hint wel hebben begrepen ....... ik heb alvorens maandag de fietssleutels bij de receptie in te leveren de labels met de nummers verwisseld, en om het nog moeilijker te maken ook mijn eigen fietssleutel voorzien van een nummer ingeleverd ..... [deukkkkkk !!]
Hoogtepunt van de zondag was natuurlijk de traditionele fietspuzzeltocht. Voordat we van start mochten gaan moest er eerst "een proeve van bekwaamheid" worden afgelegd. Om een boom fietsen met onder de snelbinder een teiltje met water .... [hoe bedenk je het] ..... en een "onpartijdige jury" gaf er "op gevoel" een cijfer voor. Wat een afgrijselijke tegenstelling met het jeu de boules, waar door een deskundige jury tot op de millimeter nauwkeurig werd gemeten!!! We hielden aan dit spektakel een natte broek over. De fietsroute liep uitgerekend door een gebied waar men de zondagsrust niet graag verstoord ziet ....... en zeker niet door groepjes naar frites hunkerende fietsers. In het centrum van het oude vestingstadje Elburg werd ons 6 man sterke groepje uitgenodigd door een terrasje om er te pauzeren. Warme chocolademelk met .... een portie frites. De boterhammen die op de camping waren belegd vond ik vandaag beschimmeld terug in mijn rugtas. Wat een opluchting .... naar het toilet zonder pasje!!.
Even voorbij Elburg leidde de routebeschrijving ons naar de Oude Zeeweg die gelegen is op de oude strandwal langs de vroegere Zuiderzee. Op deze weg werden wij door Hans overROMPELD .... [lachen] ..... deze woordgrap is niet van mij maar toch is ie leuk. Zo snel mogelijk de 100 meter fietsen. Vlag omhoog, drie tellen wachten en starttttttttttt ..... Zzzzzzzzzzzzoef .... Zestien seconde !!!!..... pfffffft .... geen slechte tijd ....... [hijgggg] ..... als de scheidsrechter bij de start niet zo snel was geweest met het indrukken van de stopwatch dan was ik terecht eerste geworden. Doordat we na de molen De Duif een rotonde verkeerd namen raakten we de weg kwijt. Gelukkig zijn er vele wegen die naar Rome leiden, maar de kortste weg was het zeker niet. Het vooruitzicht op een ovenheerlijke maaltijd van de Chinees hield de moed erin. Volgens het spreekwoordelijke "uitgeput maar voldaan" kwamen wij als allerlaatste terug op de camping, waar tot onze grote teleurstelling niemand ons nog bleek te hebben gemist. Zondagavond zoals gewoonlijk eten halen bij de Chinees. We hadden uitgerekend dat 20 maaltijden genoeg moesten zijn. Voor ons een speciale prijs. Wat er mis is gegaan viel niet meer te achterhalen .... er kwam genoeg eten voor 100 man!! Maar dat was nog niet het ergste ..... de loempia's deden me nog het meest denken aan nat karton, een beschrijving van de rest van wat moest doorgaan voor Chinees eten zal ik u besparen. Ook dit jaar ging er weer meer bestek mee naar huis dan waarmee ik was gekomen.
Door de organisatie werd erop toegezien dat een ieder met een prijs naar huis zou gaan. En zo kon het gebeuren dat ik de derde prijs kreeg voor het onderdeel behendigheid. De door mij gewonnen zaklantaarn gaf geen licht ....pfffffff ... er zaten géén batterijen in! Daarmee gelukte het de organisatie om mij op kosten te jagen. Via sms-jes hield ik contact met de buitenwereld. "Alles loopt gesmeerd" overdreef ik. Misschien heb ik wel meer overdreven ?!? Verheug me alweer op het volgende pinksterweekend ........
Groetjes van Udo
