Persmap Swing Wespelaar 2014

VZW Swing 2000 – Blues For The People Persmap Swing Wespelaar 2014

Persmap Swing Wespelaar 2014 Inhoud

1

Swing Wespelaar: Een festival als geen ander! .............................................................................. 2

2

Programma ..................................................................................................................................... 4

3

2.1

Uurschema ............................................................................................................................. 4

2.2

Vrijdag 15 Augustus, vanaf 16h00 .......................................................................................... 5

2.3

Zaterdag 16 Augustus, vanaf 14h30 ..................................................................................... 10

2.4

Zondag 17 Augustus, vanaf 14h30 ........................................................................................ 16

Algemene informatie .................................................................................................................... 21 3.1

Inplanting & infrastructuur ................................................................................................... 21

3.2

Pers ....................................................................................................................................... 21

Pagina 1 van 21


1 Swing Wespelaar: Een festival als geen ander! Het festival gaat deze zomer voor zijn 27ste edite en blijft als één van de enige festivals in ons land gratis toegankelijk voor het publiek. Dat neemt echter niet weg dat de organisatoren er opnieuw in geslaagd zijn om een absolute topaffiche in het genre samen te stellen. Méér nog: aangezien de eerste festivaldag dit jaar op 15 augustus valt, zijn er zelfs 2 bands meer geprogrammeerd op vrijdag. Het festival begint dus ook vroeger: om 16:00 op de eerste dag. Als we het programma wat nader bekijken, zien we dat dit allerminst alleen aan de toppers is opgehangen. Zoals elk jaar is er gezorgd voor een mooie afwisseling in stijlen waardoor alle aspecten van de Blues ergens in het voetlicht kunnen treden. Er zijn echter ook steeds terugkerende ingrediënten zoals: jonge en veelbelovende bands die hun kans krijgen om zichzelf op een groot podium te bewijzen en enkele frontvrouwen die méér dan hun mannetje kunnen staan in de blueswereld. Het bluespubliek heeft lang geleden de weg al gevonden naar Wespelaar, een publiek dat van heinde en verre voor de drie volle dagen het kleine Wespelaar komt overbevolken. Maar de toevallige passant, mensen die een leuke dag willen hebben of die open staan voor muziek waar ze niet zo mee vertrouwd zijn, daar ligt nog één van onze missies: de Blues als genre “prediken” voor een breder publiek. Het mooiste wat een organisatie als deze kan bereiken is de appreciatie van een enthousiast publiek, de wetenschap dat we ’s avonds na afloop een hoop mensen een mooie dag hebben kunnen bezorgen.

Pagina 2 van 21


In totaal zijn er 16 bands te beluisteren tijdens het festival, waarbij alle toppers een exclusief concert in België afwerken. Deze zijn: Tommy Castro op vrijdag, Charlie Musselwhite op zaterdag en Walter "Wolfman" Washington op zondag. Ook jonger en aanstormend talent is niet uit het oog verloren, in die categorie zijn het vooral de Amerikaanse gitarist Bart Walker en de Engelse Joanne Shaw Taylor om naar uit te kijken.

Pagina 3 van 21


2 Programma 2.1

Uurschema

Vrijdag 15 Augustus  Buckwood Mojo (B) (16h00 – 17h00)  Albany Down (UK) (17h30 – 18h30)  The Bluesbones (B) (19h00 – 20h15)  Rachelle Plas (FR) (20h45 – 22h15)  Tommy Castro & The Painkillers (USA) (22h45 – 00h15) Zaterdag 16 Augustus  Hideaway (B) (14h30 – 15h30)  Dave Chaves Band (NL) (16h00 – 17h00)  Eugene “hideaway” Bridges (USA) (17h30 – 18h30)  The Statesboro Revue (USA) (19h00 – 20h15)  Bart Walker Band (USA) (20h45 – 22h15)  Charlie Musselwhite (USA) (22h45 – 00h15) Zondag 17 Augustus  Boogie Beasts (B) (14h30 – 15h40)  Black Market III (USA) (16h10 – 17h30)  Doghouse Rose (USA) (18h00 – 19h20)  Joanne Shaw Taylor (UK) (19h50 – 21h10)  Walter “Wolfman” Washington (USA) (21h40 – 23h10) Het uurschema is onder voorbehoud, de organisatie zal ernaar streven om het vooropgestelde uurschema zoveel mogelijk te respecteren.

Pagina 4 van 21


2.2

Vrijdag 15 Augustus, vanaf 16h00

Buckwood Mojo (B) De heren van Buckwood Mojo kunnen samen uitpakken met een waslijst aan eerdere groepjes. Het verklaart waarom dit Vlaamse gezelschap uit zo’n breed spectrum aan muziekjes put. Bo Diddley, Canned Heat, Van Morrison: het zijn namen die soms door het hoofd van de luisteraar flitsen, wanneer dit zestal optreedt. Sterke songs die doen dansen, aanstekelijke instrumentals met een New Orleansfeel, uitgelezen covers… Boogie, swing en blues weven zich bij Buckwood Mojo samen tot een tapijt van ‘good vibes’.

Line-up:  Hans “Bad luke” Deboeck: Vocals  Jan “Jumpin’ Jay” Carels: Guitar  Louis “King Louis” De Cat: Bass  Diane “Brownie Morelli” Bruyndonx: Piano / Organ  Jan “Janosz Koniec” Van Den Eynde: Drums  Leo “Ol’ Lee Harper” Dresselaers: Bluesharp Discography: Pagina 5 van 21




Blues from the Hill (2012)

URL: https://www.facebook.com/Buckwoodmojo

Albany Down (UK) Het Britse Albany Down helpt vrijdag Swing wakker schudden met een stevige portie bluesrock. De groep omschrijft zichzelf als ‘the hottest independent rock band in the UK’ en dat is geen betekenisloze bluf. Op drie albums bewees dit jonge viertal ondertussen dat de geest van Led Zeppelin – met een tussenstapje via Joe Bonamassa – doorgegeven wordt van generatie tot generatie. Verwacht je aan een energieke bluesrocksongs met een gitaarspel dat je zo een plaatje wilt geven in je classic rockverzameling, stel verbaasd vast dat deze jongens (en aan de drum een dame) ook nog eens straffe eigen songs schrijven, en besef: van dit groepje zullen we nog horen.

Line-up:  Paul Muir: Vocals  Paul Turley: Guitar  Billy Dedman: Bass  Donna Peters: Drums DISCOGRAPHY:  Jock’s Juke Joint (2012)  Not over yet (2013) URL: http://www.albanydown.com Pagina 6 van 21


The Bluesbones (B) Soms zegt een titel alles. Het eerste album van het Vlaamse The Bluesbones heet Voodoo Guitar, en zo klinkt de muziek van deze jongens ook. Of de groep een sterke eigen song of een uitgelezen cover speelt, de vibe is aanstekelijk, vaak met een rockabilly-kantje en doorspekt met virtuoze solo’s. Wie de originele versies kent van songs als Cruisin’ (Cora Lee) of She’s got the devil in her (Cedell Davis en Kimbrough), Slim Harpo’s King Bee of Howlin’ Wolfs Mr Highway man kan niet anders dan bewonderend knikken voor de manier waarop deze groep de songs een nieuw leven geeft. Hadden we al gezegd dat gitarist Andy Aerts en zanger Nico De Cock al ervaring opdeden in The Blues Conspiracy en Dusty Dollar? Let ook op de sensationele, piepjonge tweede gitarist Stef Paglia.

Line-up:  Nico De Cock: Vocals  Stef Paglia: Guitar  Andy Aerts: Guitar  Ronald Burssens: Bass  Dominique Christens: Drums DISCOGRAPHY: • Voodoo Queen (2013)  Live at The Bosuil (2013) URL: http://www.thebluesbones.be/ Pagina 7 van 21


Rachelle Plas (FR) Blues en Frankrijk? Het kan best zijn dat u de link niet meteen legt, en toch heeft het land van pain, vin et Boursin een lange traditie als thuishaven voor het genre. Lang voor de blues in de VS een groot blank publiek vond, haalden de Fransen zwarte artiesten met open armen binnen. Het is dus niet vreemd, dat het land ook eigen talent ontwikkelde, zoals Rachelle Plas. De straks 22-jarige Plas was een paar jaar geleden nog judokampioen maar koos dan toch voor een andere liefde: de mondharmonica waarop ze al sinds haar vijfde levensjaar speelt. Doe daar een klok van een stem bij in knappe eigen – Engelstalige – songs, en u begrijpt waarom een Duitse krant haar eerder dit jaar tot ‘Mademoiselle 100.000 Volt’ omdoopte. Vakgenoten als Toots Tielemans, Marcus Miller of Joe Louis Walker koesteren Rachelle al langer, nu krijgt ook het grote publiek die kans. Line-up:  Rachelle Plas: Vocals, harmonica  Philippe Hervouët: Guitar  Philippe Gonnand: Bass  Marc Hazon: Drums  DISCOGRAPHY: • Profile (2014) URL: http://www.rachelleplas.com/

Tommy Castro & The Painkillers (USA) Tommy Castro is een laatbloeier. De in 1955 geboren Amerikaan neemt al van in de jaren tachtig albums op onder eigen naam en trad lang op met The Dynatones maar vooral de laatste jaren neemt zijn faam hand over hand toe. Castro speelt al vijf decennia gitaar, een kunst die hij verfijnde door een uitgelezen dieet van blues, soul en rock-‘n-roll. Soms overheerst funk, dan weer de soul van Otis Redding, maar altijd is pure, gitaar-gedreven blues Castro’s ruggengraat. Hoor op zijn pas verschenen, stevig rockend album The Devil You Know hoe hij met zijn instrument in gesprek gaat, merk dat illustere gasten als Marcia Ball, Joe Bonamassa en Magic Dick (The J. Geils Band) een handje toesteken, ervaar na één beluistering al de sensatie van een uitmuntend album en je weet: die Castro wil je live niet missen. En de afgelopen jaren gaat het voor hem sneller dan ooit. Zijn songs worden nog beter, zijn sound nog straffer. Sinds het nieuwe millennium is ‘the sky the limit’: B.B. King werd fan, John Lee

Pagina 8 van 21


Hooker speelde zijn laatste sessie op een Castro-album en de awards als ‘bluesartiest van het jaar’ stapelen zich op. We zijn blij Tommy Castro op zijn piek te kunnen strikken!

Line-up:  Tommy Castro: Vocal, Lead Vocal, Guitar  Randy McDonald: bass, backing vocal  David Tucker: Drums, backing vocal  James Pace: Keyboards, backing vocal DISCOGRAPHY (Selection): • The Devil You Know (2014)  Hard Believer (2009)  Command Performance: Legendary Rhythm & Blues Revue (2008)  Painkiller (2007)  Soul Shaker (2005)  The Essential (2003)  Gratitude (2003)  Triple Trouble (2003)  Guilty of Love (2001)  Live at the Fillmore (2000)  Right as Rain (1998)  Can't Keep a Good Man Down (1997)  Exception to the Rule (1995)  No Foolin (1994) URL: http://www.tommycastro.com/

Pagina 9 van 21


2.3

Zaterdag 16 Augustus, vanaf 14h30

Hideaway (B) Brugge is niet alleen de stad van fragiel historisch erfgoed. Hier leeft ook Hideaway, sinds 1986 een van dé grote Vlaamse vaandeldragers van de Chicago blues en een vaste waarde in het Europese bluescircuit. Vorig jaar werd die Europese klasse van Hideaway nog benadrukt toen de groep als overwinnaar uit de Belgian Blues Challenge kwam en vervolgens ons land mocht gaan vertegenwoordigen op de European Blues Challenge in Toulouse. Ook de Fransen zagen grensoverschrijdende kwaliteit van een groep die eigen materiaal en uitgelezen covers hand in hand laat gaan. Mooier kan een bluesdag niet worden afgetrapt dan met Hideaway. Line-up:  Ralph Bonte: Guitar, vocals  Jean-Marie Herman: Guitar  Johan Guidée: Drums  Eric Vandekerckhove: Bass  Geeraard de Groote: Sax  Patrick Cuyvers: Keys DISCOGRAPHY:  Hideaway 76’51” Live  Hideaway  Come inside  Unable to label URL: http://www.hideaway20.be/

Dave Chavez Band (NL) De geschiedenis van de Nederlandse Dave Chavez Band heeft zijn wortels in de vorige eeuw, toen de groep werd opgericht. Toch bleef het na die eerste periode een tijd stil, tot de groep in 2011 werd heropgericht en vorig jaar eindelijk zijn eerste album voorstelde. ‘Sharp like a knife’ heet dat, een album dat virtuoos spel combineert met Chavez’ diepe stem (al vaker vergeleken met Bill Withers) en gaat van luie blues tot puntige rockers. Sinds die heroprichting rijgt de Dave Chavez Band de concerten aan mekaar. Verwacht een goed gerodeerde band in topvorm. Line-up:  Dave Chavez: zang/gitaar  Slim Robin: bluesharp Pagina 10 van 21


 

Jules v Brakel: Bas gitaar Darryl Ciggaar: drums

DISCOGRAPHY :  Sharp Like a knife (2013) URL: http://www.davechavezband.com/

Eugene “hideaway” Bridges (USA) Eugene Bridges werd een halve eeuw geleden geboren in muziekstad New Orleans. Er waren ook andere voortekenen dat Eugene ‘iets met muziek’ zou gaan doen: pa trad op als bluesgitarist Hideaway Slim, ma was familie van Tina Turner. Op jonge leeftijd begon Eugene met zijn broers in een gospelgroep te zingen. Het was het eerste van vele groepjes, die later uitmondde in de Eugene ‘Hideaway’ Bridges Band, een carrièrezet die de Amerikaan zich niet zou beklagen. Hij werd geroemd voor zijn zangstem, viel met zijn albums in de prijzen en vond wereldwijd een trouw publiek met concerten waarin hij zijn liefde voor de blues en zijn platenkast vol soul en gospel gelijke kansen geeft. Line-up:  Eugene Bridges: Guitar/Vocals  Peter Zivkovic: Keys  Salvatore Patacca: Bass  Arturs Reirs: Drums DISCOGRAPHY :  Man Without A Home (2000)  Jump The Joint (2003)  Coming Home (2005)  Eugene Hideaway Bridges (2007)  Live In San Antonio Special Edition (2009)  Live In San Antonio (2009)  Rock and a hard place (2011) Roots & Vines (2013) URL: http://www.bluearmadillo.com/eugene-bridges-artist/

Pagina 11 van 21


The Statesboro Revue (USA) “One hell of a band”, zo omschreef een Amerikaanse journalist al in 2009 de Statesboro Revue. Een collega van het toonaangevende rockblad Rolling Stone noemde in datzelfde jaar de groep een van de hoogtepunten van het grote South by Southwest Festival. Vijf jaar later is de band rond songschrijver Stewart Mann en zijn jongere broer-gitarist Garrett Mann nog sterker geworden. Met albums als Different Kind of Light en Ramble On Privilage Creek onder de arm, honderden concerten op de teller en vele duizenden kilometers in de benen is The Statesboro Revue uitgegroeid tot een vaandeldrager van de rootsy zuidelijke rock die wij graag associëren met The Black Crowes, The Allman Brothers of CCR.

Line-up:  Stewart Mann: Guitar, Vocals  Garrett Mann: Guitar  Kristopher Schoen: Bass  Nicholas Casillo: Drums DISCOGRAPHY: URL: http://www.statesbororevue.com/

Bart Walker Band (USA) Stevie Ray Vaughan is nooit veraf wanneer Bart Walker de gitaar omgordt. Dat compliment kan voor deze jonge Amerikaan ook een molensteen om de hals zijn: vergelijkingen met de meest betreurde Pagina 12 van 21


bluesman van de laatste decennia leggen de lat zo hoog dat men er moeilijk over kan. Maar toen Walker in 2011 zijn eerste album Who am I uitbracht en dat een jaar later opvolgde met Waiting on Daylight, verstomde dat soort kritiek al snel. Ja: Walker blinkt zoals SRV uit in sterk rockende blues en zijn gitaarspel doet meer dan één belletje rinkelen, maar zijn songs zijn zo sterk, zijn stem zo krachtig en zijn virtuositeit zo verbazingwekkend dat hij snel op eigen benen een begrip wordt. De blueswereld heeft dat al begrepen: in 2012 werd hij tot beste bluesgitarist gekroond op de International Blues Competition en pas nog zette USA Today hem in de toptien van ‘niet te missen artiesten’. The future looks bright…

Line-up:  Steve Wouters: Guitar  Eric Wels: Drums  Patrick Cuyvers: Keys  Thomas Bart Walker: Guitar, Vocals DISCOGRAPHY:  

Waiting on daylight (2013) Who I am (2010)

URL: http://www.bartwalker.net/

Pagina 13 van 21


Charlie Musselwhite (USA) Charlie Musselwhite begint de weg in Vlaams-Brabant een beetje te kennen. Vorige zomer stond hij met Ben Harper op de affiche van TW Classic, dit jaar ziet u hem exclusief op Swing. De 70-jarige Musselwhite is een van die artiesten die al decennialang als profeet van de blues rondreist. Musselwhite, die gedeeltelijk indiaans bloed heeft, groeide op met een dieet van soul, blues en rock‘n-roll en begon zijn muziekcarrière in de jaren zestig. Hij speelde met zowat alle blueslegendes die het genre toen groot maakten, smeedde een levenslange vriendschap met John Lee Hooker en begon een repertoire op te bouwen dat hem als bandleader, zanger en harmonicaspeler nog steeds aan het werk houdt. Musselwhite werd ook een graag geziene gast bij opnamesessies van collega’s zoals Bonnie Raitt, Blind Boys of Alabama, Tom Waits en INXS en bereikte in 2013 alweer een nieuw publiek dank zij het duo-album met Ben Harper. Het leverde hem begin 2014 een Grammy Award op voor beste bluesalbum van het jaar, waarbij Harper en Musselwhite aankondigden dat er een vervolg zou komen. Maar stilzitten is Musselwhite vreemd: ondertussen toert hij opnieuw op eigen houtje. Het recente live-album Juke Joint Chapel geeft een goede voorsmaak, live in Wespelaar proeft u helemaal waar het om draait.

Line-up:  Charlie Musselwhite: Vocals, Harmonica  Wirtford Core: Drums  Stephen Froberg:Bass  Matthew Stubbs: Guitar Pagina 14 van 21


DISCOGRAPHY: (Selection)               

Stand Back! Here Comes Charley Musselwhite's Southside Band (Vanguard) (1967) Stone Blues (Vanguard) (1968) Tennessee Woman (Vanguard) (1969) Memphis, Tennessee (MCA) (1970) Goin' Back Down South (Arhoolie) (1974) Times Gettin' Tougher Than Tough (Crystal Clear) (1978) Where Have All the Good Times Gone? (Blue Rock'It) (1984) Ace of Harps (Alligator) (1990) In My Time (Alligator) (1993) Continental Drifter (Virgin) (1999) One Night in America (Telarc) (2002) Delta Hardware (Narada) (2006) The Well (Alligator) (2010) Juke Joint Chapel (Henrietta) (2012) Get Up! with Ben Harper (Stax) (2013)

URL: http://www.charliemusselwhite.com/

Pagina 15 van 21


2.4

Zondag 17 Augustus, vanaf 14h30

Boogie Beasts (B) Waar is zo’n taalgrens in godsnaam voor nodig? Boogie Beasts laten ze niet aan hun hart komen. Dit Belgische viertal – vijftig procent Limburg, vijftig procent Luik – laat met één poot in elk landsgedeelte vooral de universele taal van de blues spreken. Vuile beats, een duivelse mondharmonica, een hoog tempo en een bezetenheid die op het publiek overspringt: tussen beide landsdelen worden in Boogie Beasts duivelse verbonden gesmeed. Snuifje John Lee Hooker, geutje Black Keys, gekruid met wat Motphine en een druppel psychedelica. Doe daarbij pakken energie als smeerolie en de politieke conclusie luidt: niets zo mooi als wat communautair overleg! Line-up: DISCOGRAPHY: URL: http://www.boogiebeasts.com/

Black Market III (USA) Hoe dicht rock en blues bij elkaar liggen, bewijst het Amerikaanse Black Market III. Het hart van dit trio is Scottie ‘Mad dog’ Blinn, die met zijn vorige groep Mississippi Mudsharks al een trouw publiek verzamelde. In Black Market III gaat hij in trioformule verder op dat ingeslagen pas: rock met een bluesbasis of andersom, sterk gespeeld met de bezeten, grauwende zang van Blinn centraal. De III in de groepsnaam is geen sequel-teken maar een verwijzing naar de trioformule: bas, gitaar, drums. U zal het na dit concert opnieuw met ons eens zijn dat daar niks boven gaat.

Pagina 16 van 21


Line-up:  Scott Blinn: guitar / vocal  Roxanne Coverdale: bass/vocal  Gavin Glenn: drums  DISCOGRAPHY:

URL: http://www.blackmarketiii.com/

Doghouse Rose (USA) Swing serveert u een menu met veel smaken en kleuren. Het uit het Amerikaanse Ontario afkomstige Doghouse Rose laat zich niet graag vastpinnen op één genre, en injecteert zijn rootsmuziek met folk, punk, rock-‘n-roll, country en rockabilly. Centraal staat het singer-songwriterduo Sarah Beth en Jefferson Sheppard, die als ‘Sarah & Jeff’ al ruim zeshonderd concerten op de teller hadden vooraleer ze aan het Doghouse Rose-debuutalbum begonnen te werken. Hoor hoe mooi die stemmen samensmelten, verbaas je erover hoe grenzen vervagen in hun songs en schrik niet wanneer het bluesy Swing plots wordt opgeschrikt door een song die net zo goed op de soundtrack van The Broken Circle Breakdown had kunnen staan.

Line-up: DISCOGRAPHY:

URL: http://www.doghouserose.com/ Pagina 17 van 21


Joanne Shaw Taylor (UK) Jaar na jaar breekt Swing Wespelaar een lans voor het vrouwelijke kantje van de blues. Noem het genre zeker geen mannenzaak wanneer Joanne Shaw Taylor in de buurt is. De Britse uit Birmingham begon als twintiger een stevige reputatie op te bouwen in het circuit nadat ze verliefd was geworden op het gitaargeluid van Jimi Hendrix, Albert Collins en Stevie Ray Vaughan. Maar ere wie ere toekomt: het was ex-Eurythmic Dave Stewart die al lang voordien had gemeld dat hij de – toen zestienjarige! – jongedame zo gitaar had horen spelen, dat zijn nekharen overeind stonden. Aan de zijde van Stewart deed Taylor podiumervaring op, om in 2009 met haar eerste solo-album White Sugar zichzelf volop in de kijker te zetten. Nadien volgden in snel tempo nog twee albums en in 2013 een verzengend live-album, ‘Songs from the road’.

Line-up:  Joanne Shaw Taylor: Guitar, Vocals  Tom Godlington: Bass  Joe Leadbeater: Keys  Oliver Perry: Drums DISCOGRAPHY:    

White Sugar (2009) Diamonds in the dirt (2010) Almost always never (2012) Songs from the road (2013)

URL: http://www.joanneshawtaylor.com/

Walter ”Wolfman” Washington (USA) New Orleans kreeg zijn reputatie van meest muzikale stad van de VS niet zomaar. Zit er iets in het water? Is het de gekruide mix van bevolkingsgroepen? Of zijn het mensen als Walter ‘Wolfman’ Washington die de resultaten van die smeltkroes verfijnen tot muziek die onmiskenbaar de kleuren van de stad verklankt? De zeventigjarige Washington was in de jaren zeventig en tachtig al een Pagina 18 van 21


bekende naam in het lokale circuit van de ‘crescent city’, toen hij een breder publiek begon te vinden met een mix van blues, funk, r&b en jazz. Marvin Gaye en James Brown zijn soms niet ver zoek wanneer Washington en zijn Roadmasters op dreef geraken. Swing had Walter ‘Wolfman’ Washington al in 2012 op de affiche geplaatst, maar toen kon dat concert niet doorgaan. Maar natuurlijk hielden we beide armen wijd open om deze Amerikaanse topper te verwelkomen.

Line-up:  Walter Washington: guitar, vocals  Jimmy Carpenter: sax/vocals  Jack Cruz: bass/vocals  Antonio Gambrell: trumpet/vocals  Wayne Maureau: drums  DISCOGRAPHY (Selection):      

Rainin' In My Heart (Help Me) (1981) Wolf Tracks (Rounder) (1986) Out of the Dark (Rounder) (1988) Wolf at the Door (Rounder) (1991) Sada (Point Blank) (1991) Funk Is in the House (Bullseye Blues) (1998) Pagina 19 van 21


   

Blue Moon Risin' (Artelier) (1999) On the Prowl (Rounder) (2000) Doin' the Funky Thing (Zoho Roots) (2008) Live at the Maple Leaf (Independent) (2008)

URL: http://www.walterwolfmanwashington.com/

Pagina 20 van 21


3 Algemene informatie

3.1

Inplanting & infrastructuur

Het festival vindt plaats in het centrum van Wespelaar, op de Grote Baan, in open lucht. De Grote Baan is verkeersvrij vanaf de Nieuwstraat tot aan de El. Willemslaan. Er is voldoende parkeergelegenheid op wandelafstand van het festivalterrein. Het veiligheidsplan, dat werd opgesteld in samenwerking met het gemeentebestuur van Haacht, de brandweer en de politie zorgt ervoor dat zowel de bezoekers als de lokale bewoners het weekend in een prettige en ontspannen sfeer kunnen doorbrengen. Een team van security-mensen zal erover waken dat deze veiligheidsvoorschriften nageleefd worden. Kampeergelegenheid wordt voorzien in Wespelaar, in de onmiddellijke omgeving van het festivalterrein. Om aan de comfortwensen van de kampeerders tegemoet te komen zijn er voldoende douches en WC’s op de camping voorzien worden.

3.2

Pers

Journalisten kunnen beschikken over een perspas die toegang geeft tot de backstage ruimte, het maken van geluid- en filmopnames is ten allen tijde verboden zonder de uitdrukkelijke en schriftelijke toestemming van de VZW Swing 2000. Perspassen dienen –net als interviews met artiesten- van te voren aangevraagd worden. Er worden GEEN perspassen toegekend tijdens het festival! Een perspas kan enkel aangevraagd worden via onze website met volgende link: http://www.swingwespelaar.be/ (Press / Guests)

Pagina 21 van 21

Persmap Swing Wespelaar 2014

Recommend Documents