PERSDOSSIER DE 10 VERKIEZINGSEISEN VAN DE BELGISCHE VROUWENBEWEGING

PERSDOSSIER DE 10 VERKIEZINGSEISEN VAN DE BELGISCHE VROUWENBEWEGING

Persdossier 10 gemeenschappelijke verkiezingseisen van de vrouwenorganisaties in België 2014

Inhoudstafel 1.

De vrouwenorganisaties geïnspireerd.............................................................................3

2.

De tien verkiezingseisen .............................................................................................. 4

4.

De tien eisen onder de loep ...........................................................................................5 4.1 Europees niveau ........................................................................................................................5 4.2 Federaal niveau......................................................................................................................... 7 4.3 Regionaal/communautair niveau ............................................................................................. 9 4.3 De tiende eis ........................................................................................................................... 11

5.

De vrouwenorganisaties ............................................................................................. 12 5.1 Vrouwenraad .......................................................................................................................... 12 5.2 Conseil des femmes francophones de Belgique ...................................................................... 13 5.3 De Europese Vrouwenlobby .................................................................................................... 14 5.4 Het Vrouwen Overleg Komitee ............................................................................................... 15 5.5 Les Femmes Prévoyantes Socialistes ...................................................................................... 16 5.6 De Wereldvrouwenmars ......................................................................................................... 17

2


1. De vrouwenorganisaties geïnspireerd

Naar aanleiding van de verkiezingen op 25 mei 2014 stellen de grote vrouwenorganisaties in België 10 gemeenschappelijke verkiezingseisen voor

De aanstaande Moeder aller verkiezingen inspireerde de vrouwenorganisaties in België om zich gezamenlijk achter tien verkiezingseisen te scharen. Tien concrete en glasheldere eisen waarmee de overheden op Europees, federaal en regionaal/communautair niveau mee aan de slag kunnen. Tien maatregelen die zonder meer een positieve impact zullen hebben op het leven van vrouwen, hun gezinnen, en op de samenleving in haar geheel. Tien eisen waarmee de vrouwenorganisaties een krachtig signaal willen geven en onze beleidsmakers willen inspireren. Het nastreven van een duurzaam en coherent gender- en gelijkekansenbeleid, het bevorderen van de economische zelfstandigheid van vrouwen, de strijd tegen geweld op vrouwen, het uitroeien van genderstereotypen en het verbeteren van de openbare diensten, dat zijn de grote uitdagingen die de toekomstige regeringen en parlementen moeten aangaan om tot een meer gelijke burgersamenleving te komen. De aanwezige vrouwenorganisaties en hun vertegenwoordigsters zijn: de Nederlandstalige Vrouwenraad met Magda de Meyer, de Europese Vrouwenlobby en de Conseil des femmes francophones de Belgique met Viviane Teitelbaum, het Vrouwen Overleg Komitee met Sofie De Graeve, les Femmes Prévoyantes Socialistes met Françoise Claude, en de Brusselse coördinatie van de Marche Mondiale des Femmes met Marcela de la Peña Valdivia.

3


2. De tien verkiezingseisen Naar aanleiding van de verkiezingen op 25 mei 2014 en in het kader van de post-2015 agenda formuleren de grote vrouwenorganisaties in België 10 gemeenschappelijke verkiezingseisen: drie eisen per beleidsniveau plus één eis over alle niveaus heen. Op Europees niveau ijvert de vrouwenbeweging voor: 1. Een EUROPESE COÖRDINATRICE voor vrouwenrechten en gelijkheid tussen vrouwen en mannen 2. Een “Europees jaar tegen GEWELD op vrouwen en meisjes” in 2016, met voldoende middelen voor sensibiliserende en ondersteunende acties 3. ECONOMISCHE ONAFHANKELIJKHEID van vrouwen door hun participatie op de arbeidsmarkt te bevorderen, de armoede van vrouwen te bestrijden en de loon- en pensioenkloof weg te werken. Op federaal niveau ijvert de vrouwenbeweging voor: 4. De INDIVIDUALISERING van de sociale & fiscale rechten in plaats van de huidige afgeleide rechten 5. BEKRACHTIGING door de federale overheid van het Verdrag van de Raad van Europa inzake het voorkomen en bestrijden van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld, beter bekend als het VERDRAG VAN ISTANBUL. 6. Het WEGWERKEN van de NEGATIEVE EFFECTEN van alle (ANTICRISIS)MAATREGELEN, genomen in het kader van het socio-economisch beleid, op de situatie van vrouwen en mannen. Op regionaal/communautair niveau ijvert de vrouwenbeweging voor : 7.

Meer aandacht voor WERKGELEGENHEID EN VORMINGEN

8. Om economische zelfstandigheid van vrouwen te realiseren is er nood aan KINDEROPVANG EN SOCIALE ZORGVOORZIENINGEN voor hulpbehoevenden, toegankelijk voor iedereen en aangepast aan de noden van de gezinnen. 9. Een gendergevoelig ONDERWIJSSYSTEEM dat relationele en seksuele vorming (RSV) opneemt in het curriculum, en de strijd aanbindt tegen alle vormen van stereotypen en sociale ongelijkheid. De tiende eis over alle niveaus heen: 10. Om deze verschillende uitdagingen te realiseren, vragen de vrouwenorganisaties een COHERENT en DUURZAAM GENDERBELEID dat rekening houdt met de diversiteit van vrouwen. Dit veronderstelt een duurzame financiering op alle beleidsniveaus, institutionele mechanismen en gender mainstreaming van het beleid.

4


4. De tien eisen onder de loep 4.1 Europees niveau Op Europees niveau ijveren de vrouwenorganisaties voor:

1. De benoeming van een Europese coördinatrice voor vrouwenrechten en gelijkheid van vrouwen en mannen.

De Europese coördinatrice voor vrouwenrechten en gelijkheid van vrouwen en mannen moet toezien op de uitvoering van de EU-Strategie voor de gelijkheid van vrouwen en mannen, en op de gender mainstreaming van het EU-beleid. De vrouwenorganisaties zijn ervan overtuigd dat deze post cruciaal is voor een gecoördineerde, allesomvattende werking inzake vrouwenrechten en gelijkheid van vrouwen en mannen in de EU. De Europese coördinatrice, die rechtstreeks verslag uitbrengt bij de Voorzitter van de Europese Commissie, speelt zowel een leidinggevende als coördinerende rol in de Europese instellingen en agentschappen. Zij moet toezien op de uitvoering van de strategie van de Europese Unie voor de gelijkheid van vrouwen en mannen, en op de toepassing van gender mainstreaming in het hele EU-beleid. Op Europees niveau betreuren we de tendens van meerdere lidstaten om druk te zetten op de moeizaam verworven seksuele en reproductieve rechten van vrouwen, vooral wat betreft het recht op abortus en anticonceptie. Deze situatie is onaanvaardbaar. De Europese coördinatrice waakt daarom eveneens over de gelijke rechten van vrouwen in de EU en geeft op deze manier een nieuwe impuls aan het gelijkekansenbeleid. De Europese Unie herbevestigt zo haar actieve engagement voor de vrouwenrechten.

5


2.

Een “Europees jaar tegen geweld op vrouwen en meisjes” in 2016, met voldoende middelen voor sensibiliserende en ondersteunende acties op alle niveaus.

De vrouwenorganisaties willen dat 2016 uitgeroepen wordt tot het “Europees Jaar tegen geweld op vrouwen en meisjes”. De Europese Unie moet de bewustwording van de geweldproblematiek hoog op de agenda plaatsen, en tegelijkertijd concrete actiemaatregelen voorstellen om een einde te maken aan de verschillende vormen van geweld op vrouwen. De resultaten van een grootscheepse Europese enquête over geweld tegen vrouwen, uitgevoerd door het Bureau van de Europese Unie voor de grondrechten en gepubliceerd in maart 2014, tonen duidelijk aan dat geweld tegen vrouwen een alomtegenwoordig Europees fenomeen is: een op drie vrouwen werd geconfronteerd met fysiek en/of seksueel geweld sinds de leeftijd van 15 jaar; een op vijf vrouwen werd al eens gestalkt, en 50% van de vrouwen kreeg reeds te maken met een of meerdere vormen van seksuele intimidatie. Het aantal gevallen van geweld op vrouwen in Europa is veel te hoog – er is dringend verandering nodig.

3. ECONOMISCHE ZELFSTANDIGHEID van vrouwen door hun participatie op de arbeidsmarkt te bevorderen, de armoede van vrouwen te bestrijden en de loon- en pensioenkloof weg te werken.

Economische zelfstandigheid van vrouwen is van cruciaal belang om vrouwen de kans te geven om op gelijke voet met mannen keuzes te maken in het leven, en om gelijkheid tussen vrouwen en mannen effectief te realiseren. Het is daarom noodzakelijk om de kwalitatieve werkgelegenheid van vrouwen te promoten door middel van een effectieve handhaving en versterking van de EU-wetgeving inzake de gelijkheid van vrouwen en mannen. Echte en volledige economische zelfstandigheid van vrouwen is echter in nog geen enkele EU-lidstaat gerealiseerd. Hardnekkige genderkloven in loon en pensioen wegen op de economische zelfstandigheid van vrouwen en vergroten het risico op armoede. Volgens de statistieken verdienen vrouwen in de EU nog steeds gemiddeld 16% minder dan mannen. Indien gerichte beleidsmaatregelen en acties uitblijven, ziet het ernaar uit dat het nog 70 jaar zal duren voor de loonkloof gedicht wordt (!). De Gendergelijkheidsindex van EIGE geeft aan dat vrouwen gemiddeld met een groter armoederisico kampen dan mannen. Meer dan een kwart van de vrouwen in de EU (26%) is arm. 22% oudere vrouwen zitten onder de armoedegrens, tegenover 16% van de oudere mannen. Wat alleenstaande ouders – hoofdzakelijk vrouwen – betreft, gaat het om meer dan één derde. De arbeidsparticipatiegraad van vrouwen in Europa bedraagt 63%, en ligt dus ver onder het vooropgestelde streefdoel van 75%. Bovendien blijven de werkpatronen de traditionele genderrollen weerspiegelen, met vier keer meer vrouwen dan mannen in een deeltijdse functie.

6


4.2 Federaal niveau Op federaal niveau ijveren de vrouwenorganisaties voor:

4. De INDIVIDUALISERING van de sociale & fiscale rechten in plaats van de huidige afgeleide rechten.

De vrouwenorganisaties vragen dat het sociale zekerheidsstelsel zo wordt herzien dat de individualisering van de sociale en fiscale rechten voor iedereen een feit wordt. Deze verandering is niet enkel noodzakelijk voor de gelijkheid van vrouwen en mannen, maar ook voor de sociale rechtvaardigheid én voor het evenwicht in de sociale zekerheid. De sociale zekerheid is een solidair en collectief verzekeringsstelsel. Ze is gestoeld op bijdragen die men, in tegenstelling tot de verzekeringen in de commerciële sector, niet enkel voor zichzelf betaalt, maar voor de hele gemeenschap. De regelgeving en uitkeringen in de sociale zekerheidssectoren zijn echter niet gelijk verdeeld. Bij de berekening van de uitkeringen worden diverse categorieën gehanteerd, zoals alleenstaande persoon, persoon met gezinslast (gezinshoofd) en persoon zonder gezinslast (samenwonende). Voor samenwonenden, die steevast de laagste uitkeringen ontvangen, speelt vooral de problematiek van de eigen niet-ontvangen rechten. Personen met gezinslast ontvangen hogere uitkeringen dan de andere categorieën. Deze uitkeringen, of afgeleide rechten, komen ook ten goede aan hun partner die nooit of nauwelijks beroepsactief geweest is en dus nooit of nauwelijks bijdragen betaald heeft. Het resultaat van dit alles is een reeks onrechtvaardigheden: vrouwen worden onrechtstreeks benadeeld ten opzichte van mannen, vrouwen onderling worden in bepaalde situaties verschillend behandeld, en het “modelkoppel” van de werkende man en de huisvrouw blijft bestendigd. Ook de semi-progressiviteit van de belastingtarieven werkt niet herverdelend tussen vrouwen en mannen. Diverse fiscale voordelen komen in de praktijk voornamelijk aan mannen toe, zoals het huwelijksquotiënt en de progressieve recuperatievormen (de hypotheeklening, bedrijfskosten, levensverzekeringen, pensioensparen, giften, enz.). Hoewel vrouwen gemiddeld minder verdienen dan mannen, betalen ze in verhouding tot hen meer belastingen. De overstap naar de totale individualisering voor de inkomstenbelasting is dus eveneens logisch, al wordt dan bijvoorbeeld geen rekening gehouden met het lot van de eenoudergezinnen met een lager inkomen. Voor hen kunnen andere technieken soelaas bieden.

7


5. De BEKRACHTIGING door de federale overheid van het Verdrag van de Raad van Europa inzake het voorkomen en bestrijden van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld, beter bekend als het VERDRAG VAN ISTANBUL.

Door de bekrachtiging van het Verdrag van Istanbul verbinden landen er zich officieel toe om op te treden en maatregelen te nemen tegen alle vormen van geweld op vrouwen. De vrouwenorganisaties vragen dat België dit verdrag in de komende legislatuur bekrachtigt en dat alle betrokken overheden werken aan de uitvoering ervan. Hoekstenen van het verdrag zijn de preventie van geweld, de bescherming van slachtoffers en de strafrechtelijke vervolging van daders. De uitroeiing van alle vormen van geweld is een cruciale stap in de verwezenlijking van gelijkheid tussen vrouwen en mannen. De geweldcijfers in België zijn onthutsend: er worden gemiddeld 8 verkrachtingen per dag aangegeven, wat slechts een fractie van het reële aantal is. Slechts weinig slachtoffers van geweld dienen een formele klacht in. Daarenboven ligt de seponeringsgraad ontzettend hoog. Met de uitvoering van dit verdrag wordt België verplicht om onder meer een gecoördineerde en gespecialiseerde opvang voor slachtoffers van seksueel geweld te voorzien, in de vorm van voldoende gemakkelijk bereikbare en laagdrempelige centra. Andere vereisten zijn de organisatie van intensieve opleidingen voor specialisten die werken met slachtoffers en/of geweldplegers, het opzetten van bewustwordingscampagnes, en de erkenning en stimulering van de rol van het maatschappelijk middenveld in de preventie van geweld. De concrete implementatie van de maatregelen van het Verdrag van Istanbul wordt gecontroleerd door een groep onafhankelijke deskundigen (GREVIO), die indien nodig bijkomende maatregelen en aanbevelingen formuleert.

6. Het WEGWERKEN van de NEGATIEVE EFFECTEN van alle (ANTICRISIS)MAATREGELEN, genomen in het kader van het socio-economisch beleid, op de situatie van vrouwen en mannen.

De door de overheid genomen (anticrisis)maatregelen in het kader van het socio-economisch beleid en de bezuinigingen, hebben andere effecten op vrouwen dan op mannen en vergroten de bestaande ongelijkheid. De vrouwenorganisaties vragen dat de negatieve effecten van deze (anticrisis)maatregelen op de gelijkheid v/m weggewerkt worden, in het bijzonder die effecten die armoede en werkonzekerheid met zich meebrengen (bijvoorbeeld huishoudpersoneel met dienstencheques). Daarnaast vragen we een corrigerend overheidsbeleid ter bestrijding van armoede bij vrouwen. Maatregelen zoals de versnelde degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen en de nieuwe definitie van ‘passend werk’ – waarbij werklozen hun uitkering dreigen te verliezen wanneer ze een job weigeren die binnen een straal van 60 km, 4 uur reizen of 12 uur afwezigheid ligt – verzwakken vooral de positie van vrouwen. Maar ook de toename van de armoede onder werkenden en de werkonzekerheid (bijvoorbeeld huishoudpersoneel via dienstencheques) baren ernstige zorgen.

8


4.3 Regionaal/communautair niveau Op regionaal/communautair niveau ijveren de vrouwenorganisaties voor:

7. Meer aandacht voor WERKGELEGENHEID EN VORMING van vrouwen

Op het vlak van werkgelegenheid is het vandaag meer dan ooit noodzakelijk om vrouwen te sensibiliseren en te informeren over de lange termijngevolgen van hun loopbaankeuzes (en de impact hiervan op hun pensioen). We moeten blijven vechten tegen “werkloosheidsvallen” die negatieve gevolgen hebben op vrouwen ( zoals bv. deeltijds werk) en niet zwichten voor de verleidingen van het systeem van ‘mini-jobs’ zoals in Duitsland en Nederland. Daarom moeten voltijdse tewerkstellingen voor vrouwen aangemoedigd worden. Op het vlak van vorming, vragen de vrouwenorganisaties om de volgende maatregelen:  



Voldoende aanbod aan opleidingen en bijscholingen voor werkneemsters, zowel in de privésector als bij de overheid, zodat vrouwen gemakkelijker doorstromen naar hogere functies ; Sensibiliseringscampagnes die vrouwen informeren over knelpuntberoepen en vrouwvriendelijke opleidingen in deze sectoren, zodat meer vrouwen zich hierdoor aangesproken voelen ; Informatiecampagnes die vrouwelijke werkzoekenden en meer bepaald “herintreedsters” wijzen op de mogelijkheden om hun eerder verworven competenties te laten valoriseren.

8. Om economische zelfstandigheid van vrouwen te realiseren is er nood aan KINDEROPVANG EN SOCIALE ZORGVOORZIENINGEN voor hulpbehoevenden, toegankelijk voor iedereen en aangepast aan de noden van de gezinnen.

Het is een maatschappelijke opdracht van de overheid om een fijnmazig, kwaliteitsvol en voor iedereen toegankelijk zorgaanbod zonder wachtlijsten te realiseren. Dit aanbod moet tegemoet komen aan de reële noden van alle soorten gezinnen, in het bijzonder aan de meest kwetsbaren op de arbeidsmarkt. De kinderopvang en sociale zorgvoorzieningen moeten ook betaalbaar zijn en rekening houden met de gezinsinkomens. Zorgen voor anderen is vaak verrijkend en schenkt voldoening, maar het moet te allen tijde mogelijk zijn om zorg op een goede manier uit te besteden. Omdat het leeuwenaandeel van de zorg op de schouders van vrouwen rust, worden zij het sterkst geraakt door het gebrek aan kwalitatieve en betaalbare plaatsen in de kinderopvang en zorgvoorzieningen. De zorgnoden nemen bovendien gestaag toe als gevolg van maatschappelijke ontwikkelingen zoals vergrijzing, meer werkende vrouwen, werkende oma’s die niet langer instaan voor de opvang van kleinkinderen,… De realisatie van een evenwichtige combinatie van

9


beroeps- en gezinsleven zorgvoorzieningen.

vereist

voldoende

betaalbare,

toegankelijke

en

kwaliteitsvolle

Het probleem van de kinderopvang in ons land haalde al meermaals de voorpagina’s. In Antwerpen zijn er slechts 25,5 kinderopvangplaatsen per 100 kinderen tussen 0 en 3 jaar, in Charleroi heeft slechts één kind op vijf plaats in de kinderopvang. Deze tekorten belemmeren vooral vrouwen, omdat zij meestal instaan voor de combinatie van werk en gezin. Bovendien kunnen niet alle bevolkingsgroepen in gelijke mate gebruikmaken van kinderopvang en zorgvoorzieningen: alleenstaande ouders, kinderen uit kansarme gezinnen en kinderen met een andere etnisch-culturele achtergrond vallen vaak uit de boot.

9. Een gendergevoelig ONDERWIJSSYSTEEM dat relationele en seksuele vorming (RSV) opneemt in het curriculum, en de strijd aanbindt tegen alle vormen van stereotypen en sociale ongelijkheid.

De vrouwenorganisaties vragen dat er werk gemaakt wordt van een gendergevoelig onderwijs. Dit veronderstelt onder meer dat de beroepskrachten kennis hebben van gender en dat er werk gemaakt wordt van een structurele inbedding van relationele en seksuele vorming (RSV) in het onderwijs. Relationele en seksuele vorming moet in alle graden van het onderwijs (van kleuteronderwijs tot hoger onderwijs) worden aangeboden, aangepast aan het ontwikkelingsniveau van de leerlingen. Een goede relationele en seksuele vorming begeleidt jongeren op een positieve manier in hun seksuele ontwikkeling, leidt tot meer verantwoord seksueel gedrag, en draagt bij tot een daling van ongeplande (tiener)zwangerschappen, van seksueel overdraagbare aandoeningen en van seksueel geweld. Het is essentieel dat men voor deze relationele en seksuele vorming externen inschakelt die het vormingsbeleid kunnen coördineren, en juiste, neutrale en passende informatie kunnen bezorgen. Het onderwijssysteem moet gelijke kansen centraal stellen en de zelfontplooiing van ieder kind en iedere jongvolwassene respecteren. Gecoördineerde en aangepaste opleidingen voor alle beroepskrachten in het onderwijs, die kwesties als de gelijkheid van vrouwen en mannen en de strijd tegen alle vormen van stereotypen integreren, zijn noodzakelijk. Meer bepaald gaat het over: 

  

10

Een vorming in gender- en gelijkheidskwesties in de initiële opleiding van onderwijspersoneel, voor onthaalouders en voor werknemers van Centra voor Leerlingenbegeleiding, zodat ze een onderwijsmethode ontwikkelen vrij van genderstereotypen; Pedagogische instrumenten en schoolboeken die vrij zijn van de traditionele genderrollen en alle vormen van stereotypen; De integratie van een genderperspectief in het regulier onderwijs en in alle leerplannen van het hoger onderwijs; Bijzondere aandacht voor voorlichting en begeleiding bij de studie- en beroepskeuze van jongeren, opdat ze hun perspectieven verruimen en genderneutrale keuzes kunnen maken. De seksesegregatie in het onderwijs sijpelt immers maar al te vaak door naar de arbeidsmarkt.


4.3

De tiende eis

10. Om deze verschillende uitdagingen te realiseren, vragen de vrouwenorganisaties een COHERENT EN DUURZAAM GENDERBELEID dat rekening houdt met de diversiteit van vrouwen. Dit veronderstelt een duurzame financiering op alle beleidsniveaus, institutionele mechanismen en gender mainstreaming van het beleid.

De uitgangspunten van dit genderbeleid zijn: 

Een nieuw, aangepast en eigentijds samenlevingsmodel, waarin we betaald werk, zorg, huishouden en vrije tijd zo gelijk mogelijk onder vrouwen en mannen in al hun diversiteit verdelen.



De erkenning door de overheid van het belang van de realisatie van maatschappelijke gelijkheid v/m en vrouwenrechten als een belangrijke pijler van een duurzame samenleving.



De integratie van het gelijke kansenperspectief in alle beleidsprocessen. Wij vragen om gender mainstreaming als het instrument voor de v/m- gelijkheid verder door te voeren op alle beleidsniveaus. Dit betekent dat de overheid in alle beleidsplannen en -strategieën ambitieuze doelstellingen vooropstelt voor de bevordering van de gelijkheid tussen vrouwen en mannen. Hierbij zet de overheid voldoende in op de instrumenten om dergelijke doelstellingen te realiseren: seksespecifieke statistieken, genderindicatoren, impactanalyses, monitoring en evaluatie.



Genderbudgetting in alle fasen van de budgettaire cyclus (inkomsten en uitgaven). Een gendergevoelige financiering houdt rekening met de respectievelijke situaties van vrouwen en mannen, dit met het oog op de structurele bevordering van de v/m-gelijkheid. Vandaag is genderbudgetting meer dan ooit nodig wegens de huidige crisis die een negatieve impact heeft op de meest zwakke groepen in de samenleving – vooral alleenstaande vrouwen met kinderen – en op de gelijkheid v/m. Bovendien biedt een herschikking van de bevoegdheden en middelen in het kader van de zesde staatshervorming een uitstekende gelegenheid om van bij aanvang het genderperspectief te integreren.



Structurele inspraak en een autonome werking van de vrouwenbeweging, waarin expertise, actie én inspraak in het beleid moeten kunnen samengaan.We vragen dat de overheid voorziet in de nodige efficiënte middelen om dit te realiseren.

11


5. De vrouwenorganisaties 5.1 Vrouwenraad De Vrouwenraad strijdt als koepel met zijn 40 verenigingen voor de realisatie van de maatschappelijke gelijkheid van vrouwen en mannen in een duurzame en vredevolle samenleving. Daartoe is politieke, sociale en economische gelijkheid een must, moeten mannen en vrouwen gelijke toegang hebben tot goederen en diensten, net als gelijke macht om de maatschappij mee vorm te geven. De Vrouwenraad heeft drie grote opdrachten: informeren en sensibiliseren, overleg plegen en in dialoog treden, de politieke agenda mee bepalen en druk uitoefenen bij de beleidsmakers. De drie pijlers waarop onze werking stoelt, zijn non-discriminatie en gender, solidariteit en vrede. Dit alles met respect voor de mensenrechten en de vrouwenrechten en in het licht van een duurzame ontwikkeling van de maatschappij.

Vindt het verkiezingsdossier van de Vrouwenraad, met o.a. hun prioriteiten en aanbevelingen voor het beleid op alle niveaus, en een overzicht van de punten in de partijprogramma's m.b.t. het gelijkekansenbeleid.

www.vrouwenraad.be Prioriteiten van de Vrouwenraad voor het beleid De Vrouwenraad lijstte voor de verschillende beleidsniveaus de belangrijkste domeinen op waar de volgende regering nog veel werk voor de boeg heeft voor het gelijkekansenbeleid.  Prioriteitennota 'Regionale, federale en Europese verkiezingen'  Wat vrouwen verwachten van Europa  Vlaams memorandum  Brussels memorandum  Federaal memorandum

Kies met een genderbril  Voor Europa Wat vinden de kandidaten voor het Europees parlement belangrijk voor het Europese gelijkekansenbeleid? De Vrouwenraad legde deze vraag voor aan de best geplaatste kandidaten op de kieslijsten aan de hand van zijn prioriteitennota Wat vrouwen verwachten van Europa 

Vrouwenraad vzw Middaglijnstraat 10, 1210 Brussel  02/229.38.19  [email protected],

12

Voor het Vlaams en federaal parlement Documentatiecentrum RoSa vroeg aan de verschillende democratische partijen in Vlaanderen wat hun concrete doelstellingen en plannen zijn om gelijke kansen voor vrouwen en mannen te realiseren.


5.2 Conseil des femmes francophones de Belgique De Franstalige Vrouwenraad van België (CFFB), opgericht in 1905, is een « koepel » organisatie die een zestigtal Franstalige vrouwenorganisaties en individuen - verdeeld over Brussel en de Franstalige Gemeenschap - verenigt. Het is een organisatie gericht op permanente vorming, en heeft als doelstellingen: 



Het samenbrengen, verenigen en vertegenwoordigen van vrouwen en vrouwenbewegingen, met uiteenlopende achtergronden, posities en standpunten, ter bevordering van hun rechten, en hun sociale, culturele, politieke en economische belangen, en dit steeds met respect voor hun zelfstandigheid. Samenwerken met andere verenigingen, organisaties, instellingen, privé- of publieke instanties op federaal, communautair, regionaal en internationaal niveau

De CFFB werkt voor en draagt bij tot:      

Een grotere deelname van vrouwen in het openbare leven Het stimuleren van de “gelijkheidsreflex”in alle aspecten van het leven (gender mainstraiming) De bevordering van het statuut van vrouwen De strijd tegen de uitbuiting van vrouwen en het geweld dat hen wordt aangedaan De gezondheid en levenskwaliteit van vrouwen De solidariteit met alle vrouwen wereldwijd

Om dit werk tot stand te brengen richtte de CFFB verschillende commissies op: Kunst en Cultuur, Vrouwenrechten en Interculturaliteit, Onderwijs, Vrouwen en Immigratie, Vrouwen en Ondernemingen, Vrouwen en Ondernemerschap, Wetgeving en Beleid, Internationale betrekkingen en Europa, Gezondheid, Vrouwen en Vergrijzing. Deze commissies komen samen volgens een agenda opgesteld door de leden, en in functie van de noden van lopende activiteiten, en hebben tot doel voorstellen te formuleren voor de politieke wereld. De CFFB organiseert eveneens bijeenkomsten, vergaderingen en debatten, sensibiliseert en interpelleert de openbare bevoegdheden omtrent verschillende onderwerpen, en publiceert een nieuwsbrief. Zij zijn aanwezig in Wallonië met vestigingen in Luik, Huy-Waremme, het arrondissement Verviers en CharleroiThuin.

Vindt de verkiezingsmemoranda van de CFFB op www.cffb.be Mémorandum pour les élections fédérales Mémorandum pour les élections régionales et communautaires Manifeste du Lobby Européen des Femmes pour les élections européennes

CFFB – Middaglijnstraat 10 - 1210 Brussel  ++/32/2/229.38.21  [email protected]

13


5.3 De Europese Vrouwenlobby

De Europese Vrouwenlobby (EWL) is de grootste overkoepelende organisatie van vrouwenverenigingen in de Europese Unie, en heeft als kernopdracht het promoten van de vrouwenrechten en de gelijkheid tussen vrouwen en mannen. Het EWL-lidmaatschap strekt zicht uit tot organisaties in alle 28 lidstaten en de drie kandidaat-lidstaten van de EU, en tot 20 pan-Europese organisaties. In totaal vertegenwoordigt de EWL meer dan 2500 organisaties. De Europese Vrouwenlobby, opgericht in 1990 door 12 nationale ledenorganisaties, is een van de oudste en grootste niet-gouvernementele organisaties in Europa. De missie van de EWL is de concrete realisatie van gelijkheid tussen vrouwen en mannen, in alle gebieden van het openbare en private leven, doorheen de hele EU. Deze missie is gebaseerd op de visie van een vreedzame en democratische Europese Unie, in een cultuur van respect voor de mensenrechten, gelijkheid, vrede en solidariteit. De Europese Vrouwenlobby werkt nauw samen met de Europese Unie, De Raad van Europa en de Verenigde Naties, om de representatie van de Europese vrouwen in al hun diversiteit en hun gelijke rechten te bevorderen.

Lees het Manifest van de EWL:

Adres: Waterkrachtstraat 18 - 1210 Brussel  +32 2 217 90 20 Fax: +32 2 219 84 51  [email protected]

14

www.womenlobby.org


5.4 Het Vrouwen Overleg Komitee

Het Vrouwen Overleg Komitee (VOK) … is een groep vrouwen van diverse strekkingen die zich feministisch en maatschappijkritisch opstellen. … is een pluralistische en multiculturele, niet zuilgebonden, open vereniging die wil denken én doen. … kan door zijn onafhankelijke werking zijn stem vrijuit laten klinken … bundelt voor concrete acties de krachten met andere ngo’s/middenveldorganisaties Kortom een pluralistische en feministische overleg- en actiegroep.

Het VOK (°1972) wil ook vandaag mee doorbraken forceren wat genderongelijkheid betreft. Door onze stem te laten horen in het maatschappelijke debat, door kanttekeningen en alternatieven aan te reiken aan beleidsmensen, door acties en projecten met andere organisaties op touw te zetten. Zoals elke 11 de november de Vrouwendagen, om er één te noemen.

Vindt het memorandum van het VOK op www.vrouwendag.be.

Vrouwen Overleg Komitee Middaglijnstraat 10 1210 Brussel tel: 02/229.38.73 fax: 02/229.38.06 Woordvoerster: Sofie De Graeve Mobiel: 0479 78 98 33 [email protected]

15


5.5 Les Femmes Prévoyantes Socialistes

Les Femmes Prévoyantes Socialistes zijn een feministische beweging die actie voert voor een meer egalitaire samenleving. De organisatie bestaat uit 11 regionale en meer dan 200 lokale comités die verschillende diensten ter beschikking stellen aan het grote publiek (scholen, medische consultaties, opvangdiensten, alternatieve vormingen enz.) en verschillende beroepsopleidingen organiseren in de Franse Gemeenschap. Als lobbygroep zetten ze acties op touw en ijveren ze voor de rechten van vrouwen: emancipatie, gelijkheid van vrouwen en mannen, attitudeverandering, pariteit enz. Als mutualistische organisatie voeren ze actie en strijden ze tegen ongelijkheden in de gezondheidszorg.



Ze INFORMEREN en SENSIBLISEREN (conferenties, studies & analyses, bewustmakingscampagnes)



Ze MOBILISEREN (evenementen, politieke eisen)



Ze ZORGEN VOOR gezondheidsvoorlichtingen (Centre de planning familial)



FPS staat ook voor VOLWASSENENONDERWIJS

Vindt de verkiezingseisen van de FPS via www.femmesprevoyantes.be

Les Femmes Prévoyantes Socialistes Place Saint-Jean 1/2 - 1000 Bruxelles  02/515 17 67

16


5.6 De Wereldvrouwenmars

De Wereldvrouwenmars (WVM) is een netwerk van acties over heel de wereld tegen armoede en voor de herverdeling van de rijkdom, tegen geweld en voor de integriteit van vrouwen. De Wereldvrouwenmars ontstond in 1996 en groeide snel uit tot een wereldbeweging waar je niet omheen kunt: In het jaar 2000 sloten bijna 6.000 vrouwengroepen uit 163 landen en wereldstreken zich aan. In België heeft de Mars meer dan 80 vrouwenorganisaties gemobiliseerd. Op 14 oktober 2000 namen 35.000 vrouwen deel aan een Europese betoging. De Wereldvrouwenmars wil Belgische vrouwengroepen zichtbaarder maken, versterken en verenigen rond de gemeenschappelijke eisen tegen geweld en armoede waarvan vrouwen te vaak het slachtoffer zijn. De mars was de aanzet voor de oprichting van talrijke regionale groepen waarvan een groot aantal nog steeds actief is. De vier centrale thema’s van de WVM zijn: “ Armoede & economische onafhankelijkheid - vrouwen en waardig werk” “Geweld tegen vrouwen” “Vrede en demilitarisering” “Verdediging van openbare basisvoorzieningen – Voedselsoevereiniteit”

MMF - WVM Middaglijnstraat 10 - 1210 Brussel  02/229 38 28 E-mail : [email protected]

17


Voor meer informatie:

Magday De Meyer (Vrouwenraad) : 0476/94.91.31 Viviane Teitelbaum (Conseil des femmes francophones): 02/229.38.40 Viviane Teitelbaum (Le Lobby européen des femmes) : 02/210.04.40 Sofie De Graeve (Vrouwen Overleg Komitee) : 0479/78.98.33 Françoise Claude (Les Femmes Prévoyantes Socialistes) : 02/515.04.03 Marcela de la Peña Valdivia (La Marche mondiale des femmes) : 02/229.38.28 Ariane Dierickx (Directrice asbl Amazone) : 02/229.38.00

Met de steun van Amazone vzw en het Instituut voor Gelijkheid van Vrouwen en Mannen

18

PERSDOSSIER DE 10 VERKIEZINGSEISEN VAN DE BELGISCHE VROUWENBEWEGING

Recommend Documents