Pastorale. Wij wensen u alle goeds voor Lieuwe en Tiny -1-

Pastorale In hoeverre lukt het ons om in deze tijd op tekens te letten van hoop? Met alle nieuwsoverzichten van het jaar 2014 wordt het wel heel moeilijk gemaakt. Behalve de goede sportprestaties van Nederlanders het afgelopen jaar, was er weinig positiefs te melden. Er zijn het afgelopen jaar vele dieptepunten geweest. Het neerhalen van vlucht MH17, de oorlog tussen Palestina en Israël, de oorlog in Syrië, het om zich heen grijpen van het ebolavirus en niet te vergeten de pogingen om een islamitische staat te vestigen met alle gruweldaden die daarmee gepaard gaan. Hoe zou dat geweest zijn in de tijd van de Romeinse overheersing, in de tijd toen Jezus geboren werd? Ook toen werden er gruweldaden gepleegd door de mens en gebeurden er verschrikkelijke dingen. Eén mens die een gebod uitvaardigt waardoor de wereld bijna letterlijk op de kop komt te staan. Eén mens die denkt, dat hij de hele wereld in zijn macht heeft. Maar dan geschiedt er iets in Bethlehem, in de stad van David, zo klein, zo verborgen dat het bijna onzichtbaar is. In armoedige en ellendige omstandigheden wordt een kind geboren, de Redder, Christus de Heer. Het Woord is geschied en door de God zelf bekend gemaakt aan wie het wil horen en zien. Met het geschieden van het Woord heeft God de ellende van de wereld tot de zijne gemaakt. Zo wordt Bethlehem, de stad van David tegenover het grote Romeinse Rijk geplaatst. Zo wordt de wereldgeschiedenis dienstbaar gemaakt aan de geschiedenis van God met mensen. Zo mogen wij het nieuwe jaar ingaan als bevrijde mensen. Met de vraag: waarvan laten we ons het komende jaar bevrijden door de Redder, Christus de Heer, geboren in het verborgene? Wij wensen u alle goeds voor 2015. Lieuwe en Tiny

-1-

Welkom in de eredienst Zondag 18 januari Oecumenische dienst in de RK kerk 10.00 uur ds. Piet Hulshof en pw. dhr. Koos Dijkshoorn Collecte: Oecumenische werkgroep Zondag 25 januari - Viering Heilig Avondmaal 9.30 uur ds. Lieuwe van der Meer 1ste collecte: Bloemenfonds 2de collecte: Ontmoetingskerk Zondag 1 februari – Dienst Anders 10.00 uur da. Tiny van der Schaaf 1ste collecte: Werelddiaconaat ‘KerkinActie’ 2de collecte: Ontmoetingskerk

Koffiedrinken na de dienst

Zondag 8 februari 9.30 uur ds. Lieuwe van der Meer 1ste collecte: Leprazending 2de collecte: Ontmoetingskerk 19.30 uur

Open Deur Dienst ds. Jan Finnema, Oosterwolde

Zondag 15 februari - Doopdienst 9.30 uur ds. Lieuwe van der Meer 1ste collecte: Trans World Radio 2de collecte: Ontmoetingskerk

Koffiedrinken na de dienst

Samenkomsten in de Miente op vrijdagmiddag om 16.30 uur 16 januari 23 januari 31 januari 6 februari 13 februari

dhr. Joost den Hertog ds. Christien Schlette dhr. Obe Brandsma mevr. Wytske van der Meer-Noordmans ds. Piet Hulshof -2-

Leerhuis Actuele vragen over Bijbel en Koran, Islam en christenheid. Er komen steeds meer vragen over dit onderwerp en alle vragen zijn actuele vragen en sommige zelfs brandende. Nu het kalifaat in Syrië, Irak en Afrika is uitgeroepen, is een nieuwe situatie ontstaan, die serieus veranderd is ten opzichte van enige jaren geleden. Het is in dit Leerhuis niet de bedoeling de Islam uitputtend te bespreken en evenmin is het de bedoeling deze verregaande te vergelijken met de christenheid. Het is in eerste instantie de bedoeling enige opheldering te vinden over de actuele vragen over de Koran en het kalifaat dat is uitgeroepen. De samenkomsten zijn op 28 januari en op 11 februari. Evenals vorige jaren bestaat er de keuzemogelijkheid tussen ’s morgens of ’s avonds deel te nemen. De aanvangstijden zijn: ’s morgens om 9.30 uur en ’s avonds om 20.00 uur. ds. Lieuwe van de Meer

Diaconaal nieuws Toelichting bij de collectes

Zondag 25 januari - Bloemenfonds We vieren vandaag het Heilig Avondmaal, daarom is de collecte bestemd voor het bloemenfonds. Zondag 1 februari - Werelddiaconaat ‘KerkinActie’ ‘Een kleine noot maakt het verschil!’. In het noordoosten van Cambodja wonen veel inheemse volken. Volken, waarmee de regering en de grote bedrijven geen rekening houden. Zij willen dat het bos, waarin de inheemse volken leven, plaats maakt voor exploitatie en dammen om de rivieren te benutten. KerkinActie werkt samen met de organisatie NTFP om de inheemse bevolking van Cambodja te ondersteunen. Ze leren welke mogelijkheden ze hebben om op te komen voor hun rechten op het land en in het bos. Maar ook om samen te werken en hun inkomen te vergroten. Dat doen ze bijvoorbeeld met de teelt van cashewnoten. NTFP leert boeren hoe ze deze noten moeten verbouwen en helpt hen ook bij het branden, verpakken en het op de markt brengen ervan. En met succes, want zo vertelt mevrouw Ra Vae: “Ik ben heel blij, dat wij geleerd hebben om cashewnoten te enten. We verdienen er zoveel geld mee, ik sta er versteld van!” KerkinActie wil graag nog meer mensen, zoals mevrouw Ra Vae ondersteunen. Helpt u mee? -3-

Zondag 8 februari - Leprazending Zondag 25 januari was het Wereld-Lepra-Dag, maar toen hadden wij een ander collectedoel, daarom vandaag dit collectedoel! Lepra wordt in de Bijbel als melaatsheid of huidvraat vertaald. Het is een oude ziekte, die ook nu in onze tijd nog steeds veel slachtoffers eist. Ieder jaar raken honderdduizenden mensen besmet, verminkt of gehandicapt. De Leprazending vraagt speciale aandacht voor deze leprapatiënten. Samen met de Nederlandse kerken wil men voor 500 patiënten de weg naar herstel mogelijk maken. Van opsporing en diagnose tot terugkeer in de gemeenschap, zodat zij niet langer uitgesloten zijn! Zondag 15 februari – TWR (Trans World Radio) Geef vervolgde Christenen het Evangelie, zodat ze kunnen overwinnen in het geloof! Noord-Korea, Somalië, Syrië, Saoedi Arabië en Afghanistan behoren tot de landen, waar de christenvervolging het wreedst is. Christenen worden vermoord of gevangen gezet. Vervolging door de overheid van familie en vrienden is vaak ondraaglijk. Bijbels en christelijke bijeenkomsten zijn verboden. Naar al deze landen zendt Trans World Radio uit! Want radiogolven gaan, waar zendelingen niet kunnen komen!

Uit de kerkenraad Omdat de kerkenraad in de maand december niet vergaderde zijn er slechts twee mededelingen:  Eens in de twee jaar is er een zogenaamd 24 uurs-beraad van de kerkenraad. Dit beraad wordt dit jaar gehouden op vrijdag 16 januari vanaf 18.00 uur tot zaterdagmiddag 17 januari in het Buitengoed ‘Fredeshiem’ bij Steenwijk  Op dinsdag 27 januari a.s. ontvangt onze gemeente kerkvisitatie. Deze visitatie is bedoeld om de kerk op classicaal en landelijk niveau een indruk te geven van het leven en welzijn in de plaatselijke gemeente. Iedereen die op dit gebied zorgen of vreugden wil delen met de visitatoren, wordt op die datum in de gelegenheid gesteld met hen te spreken vanaf 19.30 uur – 20.00 uur in de Ontmoetingskerk. Voor wie dat gemakkelijker is, is er ook gelegenheid telefonisch contact op te nemen met de visitatoren. De visitatoren voor onze gemeente zijn: ds. J. Wielenga, tel. 0517-233231 en de heer J. van Vaals, tel. 0518-461871 -4-

Met vriendelijke groet, namens de kerkenraad, Jan Boorsma scriba a.i.

Uit het college van kerkrentmeesters Actie Kerkbalans 2015 van 19 t/m 31 januari Vanaf 19 januari krijgt u weer de jaarlijkse envelop voor de actie Kerkbalans in de bus. Het antwoord wordt bij u opgehaald. Steeds meer leden betalen de kerkbalans door middel van automatische incasso, een systeem dat zeer goed bevalt en veel werk bespaart. Op het gele formulier kunt u aangeven hoeveel u wilt bijdragen en hoe u de betaling wilt regelen. Als u kiest voor de automatische incasso wordt uw bijdrage automatisch in de door uw aangegeven termijnen van uw giro/bankrekening afgeschreven. U hoeft hier zelf dan geen zorg meer voor te dragen. We beseffen dat het in deze tijd niet voor ieder even gemakkelijk is om de kerk te ondersteunen met een ruime bijdrage. We hopen toch dat u uw bijdrage op peil kunt houden en indien mogelijk rekening kunt houden met het feit, dat ook voor de kerk de lasten ieder jaar hoger worden. Met een vriendelijke groet uit het college van kerkrentmeesters Fedde Kortstra, Spaltenbrêge 4B, 0513-46454

Uit de diaconie De diaconie heeft een gift overgemaakt naar: - Kerk in Actie: Noodhulp Zuid-Sudan - St. Vrienden van Chust - Interkerkelijk Werkgroep AZC te Drachten - Stichting Sajith Kerstpakketten Voor de kerstdagen heeft de diaconie kerst- en aandachtspakketten ingekocht. Deze pakketten zijn in Gorredijk e.o. op verschillende adressen bezorgd. Aan alle klanten van de Voedselbank Opsterland heeft de diaconie ook een kerstpakket geschonken. Hulp in de gemeente Dit is een fonds waaruit hulpvragen uit eigen gemeente worden gefinancierd. Het bankrekeningnummer is NL34RABO 0306 4527 07 van de Rabobank te Gorredijk, t.n.v. de diaconie. -5-

Voor informatie kunt u terecht bij: Johan Mulder tel. 0516-471117 Sippy Bouma tel. 0513-463597 Met vriendelijke groeten, uw diaconie

Uit de missionaire taakgroep ZWO Classis We willen u informeren over het nieuwe project van de ZWO classis Drachten. Als ZWO classis hebben we in april besloten dat we de komende 2 á 3 jaar kiezen voor een thema: Perspectief voor kinderen. Omdat we vinden dat kinderen waar ook ter wereld recht hebben op een veilige leefomgeving en een kans verdienen op onderwijs en een betere toekomst. Binnen dit thema gaan we 4 projecten steunen in verschillende werelddelen. In het kort zijn dit de 4 projecten:

1.

Oekraïne: Vynnyky Internaat

2.

Nederland: Jeugddorp de Glind te Barneveld

3.

Mae Tao Clinic te Myanmar.

4.

Sichting Mwana Ukundwa te Rwanda

Vynnyky is een internaat in Oekraïne dat bewust kiest voor een andere benadering van kinderen en jongeren dan gebruikelijk. Ze willen de kinderen (in tegenstelling tot het kille klimaat in veel staatsinternaten) een veilige en liefdevolle omgeving bieden om op te groeien. Hier worden kinderen en jongeren opgevangen in gezinsvervangende familiehuizen. Vanwege allerlei ernstige redenen kunnen zij niet bij hun eigen familie blijven. Vanwege onrust tussen verschillende stammen in Myanmar vluchten veel mensen naar de grens met Thailand. Daar bij Mae Sot, ontstond de Mae Tao Clinic en deze zorgde in eerste instantie voor opvang en voedselzekerheid. Voor de duizenden kinderen die ontheemd zijn, is de ad hoc opvang inmiddels uitgegroeid tot een goed georganiseerde kinderbeschermingsprogramma voor onderwijs met psychosociale begeleiding enz. Mwana Ukundwa betekent “geliefd kind” en is een organisatie in Rwanda. Het was oorspronkelijk een stichting die zich inzette voor de vele weeskinderen die door de genocide geen ouders meer hadden. Inmiddels, 20 jaar na de genocide, ligt de focus op de problematiek die HIV/Aids met -6-

zich meebrengt. Kinderen verliezen hun ouders en zijn vaak ook zelf besmet. De medewerkers van Mwana Ukundwa bezoeken de (pleeg) gezinnen, ondersteunen in de gezondheidszorg en psychosociale zorg , bieden opvang waar nodig en organiseren onderwijs, naschoolse opvang en beroepsopleidingen. In de zendingsdienst van 1 maart 2015 willen we hier verder op ingaan. Postzegel-bus Graag willen we de postzegel-bus onder uw aandacht brengen. Hij staat in de hal van de kerk, als u binnenkomt, links. Hierin kunt u uw oude kaarten en postzegels doen. Er wordt namelijk nog iets gedaan met die oude kaarten en postzegels! Jaarlijks is de opbrengst – landelijk enkele honderden euro’s. Dus hebt u oude kaarten, bijvoorbeeld kerstkaarten en postzegels? Denk aan de bus! Samenwerking met diaconie We gaan de samenwerking met de diaconie intensiveren. Dit seizoen gaan we met elkaar in gesprek, we bezoeken elkaars vergadering en gaan zo aftasten in hoeverre we de samenwerking kunnen realiseren. We zijn als taakgroep erg onderbemand en zijn nog steeds op zoek naar gemeenteleden die ons willen komen versterken zodat wij onze taken goed kunnen blijven uitvoeren. Dus wees welkom! Heeft u vragen of opmerkingen dan kunt u ons altijd aanspreken of mailen via [email protected] Met vriendelijke groet, namens de Missionaire Taakgroep, Hinke van der Steege, Jan Reitsma, Antje Taekema, Anneke van Wijk.

-7-

De toezegging van een kandidaat om in deze rubriek als peteargast te fungeren, ontving uw verslaggever ditmaal vrijwel per omgaande. Een zonder meer verheugend feit, ware het niet dat het realiseren van het petear in de drukke decembermaand, voor zowel ondervraagde als ondervrager, ondoenlijk bleek. ‘Geen nood’, vonden beiden, dan schuiven we het gewoon door naar het eerstvolgende nummer. Zorgen over het vullen van de ontstane leemte plaagden vervolgens alleen (en terecht) de interviewer. Ofschoon, overdrijven is ook een kunst, want na enig prakkiseren, diende de oplossing zich al redelijk snel aan: waarom niet (in vogelvlucht ) teruggeblikt op de petearen van het afgelopen jaar. Een prima manier om de gasten nog even weer in herinnering te roepen. De serie van 2014 telde zeven petearen, waarvan als eerste dat met dominee Piet Hulshof uit Jubbega. Ds. Piet Hulshof (januari 2014)

Onze ‘buurtpredikant’. Zo noemden we Piet Hulshof, en met recht. Bovendien al een tijdje vaste gast op en naast (!) de kansel in de Ontmoetingskerk, alsook in de Miente. Opvallend in het petear was dat zijn roeping aanvankelijk allerminst in het ambt van predikant lag. Hij vertelde: “Ik voelde me altijd al aangetrokken tot de agrarische sector. Dat kwam door mijn oom en tante. Zij hadden een boerderij in Oldebroek en als kind logeerde ik er zo vaak als ik kon. Ik vond het er geweldig. Voor mij stond het dan ook een als een paal boven water dat ik later iets in die sector wilde gaan doen. Boer worden zat er niet in, maar er waren, én zijn, genoeg andere beroepen die je eraan kunt linken. Dus wist ik zeker dat ik na de Mavo naar de Landbouwschool zou gaan.” Een uitwisselingsprogramma van dezelfde Mavo gaf aan Piets toekomst echter -8-

een onverwachte, en aanvankelijk ook ongewilde, wending. “Een collegapredikant die regelmatig bij mijn Amerikaans gastgezin over de vloer kwam, was de ‘schuldige’,” blikte Piet Hulshof terug. “Elke keer als de man kwam, zei hij dat ik dominee moest worden. Volgens hem was ik ervoor in de wieg gelegd.” Eerst wilde Piet er niets van weten, maar toen de predikant het maar bleef herhalen, zei hij uiteindelijk bij zichzelf: “Als God echt wil dat ik het doe, dan moet ik het maar doorzetten, maar ik hoop dat het niet lukt.” Inmiddels weten we dat die laatste woorden volledig in tegenspraak zijn met de wijze waarop Piet Hulshof de studie Theologie aanpakte: vol overtuiging en vol verve. En weten we ook dat hij op dezelfde wijze invulling geeft aan zijn ambt van predikant!

Joke Rudolphy (februari 2014)

’Druk, druk, druk’, zo kan het dagelijkse leven van Joke Rudolphy het beste geschetst worden. Ze is eerlijk genoeg om te bekennen dat het soms weleens ‘te’ is. En ook dat ze het meestal over zichzelf afroept. Althans voor een groot deel. “Maar ik heb het gewoon nodig”, gaf ze aan. ‘Verklaar’, was de logische reactie van de verslaggever. En dat deed ze: “Door me binnen het kerkgebeuren met van alles en nog wat bezig te houden, word ik qua geloofsbeleving constant gevoed. Dat is voor mij belangrijk! Het is fijn dat mijn man Rolf, die helemaal niets met religie heeft, mijn behoefte om ermee bezig - en er actief in - te zijn, ten volle respecteert. Toen ik met hem trouwde, wist ik natuurlijk dat ik wat dat betreft in hem een klankbord zou missen Vandaar dat ik binnen de kerk zo actief ben. Iets wat Rolf me van harte gunt! Ook hij is op vele terreinen actief, zodat het regelmatig voorkomt dat we door de week geen avond samen thuis zijn.” Als oorspronkelijk Apeldoornse nam, nadat ze zich met echtgenoot Rolf in Gorredijk gesetteld had, het begrip ‘integratie’ een belangrijke plek in Jokes leven in. Ze vertelde daarover: “In Friesland wonend, vond ik dat ik op zijn minst de Friese taal moest kunnen verstaan. Dat lukte, met dank aan Omrop Fryslân, waarop in het eerste jaar mijn radio vrijwel constant stond afgestemd.” Met het spreken van het Fries beperkt ze zich overigens voornamelijk tot haar werkkring (de nierdialyse-afdeling van ziekenhuis Tjongerschans te Heerenveen), in het bijzonder in de omgang met de oudere patiënten.

Jeltsje Smits (april 2014)

Treffend in het petear met Jeltjse was de terugblik op haar jeugdjaren in Hantum. Ze vertelt dat het vanzelfsprekend was dat het gezin Bekker (Jeltsjes meisjesnaam) zondags naar de Hervormde Kerk ging. Haar heit -9-

en mem vaak tweemaal zelfs. Jeltsje: “Moarns yn Hantum en de middeis yn Hantumhuzen. Mar dat hoegden wy as bern net hear.” Wat overigens niet betekende dat de kinderen, naarmate ze ouder werden, de diensten vrijblijvend bijwoonden. “Sa no en dan hie ús heit it mei ús wolris oer de preek”, blikt Jeltsje terug. “Hy wie dan gewoan benijd oft wy wat fan ‘it boadskip’ meikrigen hienen. As soks dan bliken die, wie er tige grutsk. En wie it tsjindiel it gefal, wat faak genôch sa wie, dan toande er him net teloarsteld. Ynstee dêrfan drukte er ús op it hert tenei noch krekt in bytsje better te lústerjen. Sa wie ús heit; in hiel bysûndere man.” Sprekend over haar vader, vindt Jeltsje dat ze ook aan haar moeder niet voorbij kan gaan. Want zegt ze: “Us mem wie in hiel leave frou. Altyd stie se klear mei de tee. En as it jirpelsyktiid wie, stiene, as ik út skoalle kaam, de limonade en koeke al foar my klear. Plus, by de achterdoar, in briefke. Dêr stie op: ‘Ik ben op het land, kom je daar ook’?” Verrast over de lengte van haar verhaal verzuchtte Jeltsje na afloop: “It is dochs noch in hiele lape tekst wurden; hie’k net tocht. Mar ja, sa sjochst mar wer: elk minske hat syn ferhaal.”

Durk Jongsma (mei 2014)

In het petear met Durk Jongsma namen de begrippen ‘heimwee’ en ‘ûnwennichheid’ een belangrijke plek in. De succesvolle uitvoeringen van de musical ‘Ester’, waar Durk een belangrijk aandeel in had, lagen hieraan ten grondslag. “Ik bin net de ienige dy’t der lêst fan hat,” was zijn reactie. “De hiele ploech fan Ester hat op it stuit it gefoel eefkes yn in gat fallen te wêzen. Gjin wûnder, bist moannen meielkoar dwaande - fan ferline jier septimber ôf – mei it tawurkjen nei in útfiering dy’t besjen lije kin. As it úteinlike produkt, yn de foarm fan fjouwer útfierings, dan ek noch sa suksesfol útpakt, hast suver in bytsje in eufoarysk gefoel. Gelokkich stiet der noch net hielendal in punt efter. In soarte fan neipetear, of neisit, ha wy al hân en yn in maaie stiet der noch in reuny op it program. Der is foarearst dus noch folop gelegenheid om ‘ôf’ te ‘kicken’.” Naast zijn (hilarische) interpretatie van de rol van Hegai, had Durk tevens de taak van het instuderen van de liederen met het (speciaal voor de musical samengestelde) koor op zich genomen. Durk vertelt dat dit voor hem nog best een spannende aangelegenheid was. Want het was alweer een aardig tijdje geleden dat hij als dirigent voor een koor had gestaan. “Ik tink wol in jier as fiif, mar gelokkich gie it net ûnaardich”, blikte hij tevreden terug. De musical mag dan allang voorbij zijn, muzikaal komt Durk nog volop aan zijn trekken. Onder andere zingend in de close harmony vocalgoup -10-

‘Breeze’ en, niet te vergeten, als bespeler van de trombone bij muziekvereniging ‘De Vlecke’.

Han Taekema (juli 2014)

Opmerkelijke, alsook grappige, passage in het petear met Han Taekema was zijn ‘bemoeienis’ met de opening van nieuwe Gereformeerde School aan de Wabbe Wissesstrjitte, later De Librije. Hij vertelde dat de oude school gesitueerd was op de plek die nu in gebruik is als parkeerterrein van Chinees-Indisch restaurant Indrapoera. Han Taekema: “Sa lyts as ik wie, hie’k yn de holle dat, wannear’t de nije skoalle klear wie, ik as earste de skoalle yngean soe. Gjin minske koe my fan dat idee ôf krije. En it slagge my hast ek noch. By de iepening mocht ik de kaai oan de boargemaster oerhandigje. Der yn mocht ik lykwols net, want ik wie gjin genoadigde. Fûn’k net slim, want in pear dagen earder wie’k, by it ferhúzjen fan ús spullen, der dochs al yn west. ”Eveneens ‘nijsgjirrich’ was wat Han vertelde over zijn tijdelijk ‘los zijn’ van de kerk. In diezelfde periode leerde hij zijn toekomstige vrouw Antje kennen, door wie hij weer op het juiste ‘spoor’ werd gebracht. Han Taekema: “Antje is hielendal net tsjerks grutbracht. Mar troch in tante dy’t Baptist wie, kaam sy as jong famke yn oanrekking mei de sneinsskoalle. Dêr gong se oergryslik graach hinne, it ynteressearre har tige. Trochdat ik sels ek sykjende wie, ha wy in tal petearen hân mei fertsjinwurdigers fan ferskate tsjerken. Foar ús wie’t wichtich dat wy in rjochting fûnen dêr’t wy ús beiden thús by fielden.” Dat ze die hebben gevonden, en ook welke, is uiteraard meer dan bekend. Evenals dat ze zich er volledig bij thuis voelen. En er ook al heel lang, op diverse fronten, actief in zijn.

Hette van der Wal (september 2014)

‘Bijzonder’, zo mocht het petear met Hette van der Wal gerust genoemd worden. Ten eerste vanwege zijn hoge, achtenswaardige leeftijd (93) en daaraanvolgend zijn sterke gestel. Want er zijn maar weinig leeftijdsgenoten die dagelijks, van het vroege voorjaar tot en met de late herfst, noeste arbeid in hun tuin verrichten. Bijzonder is ook zijn scherpzinnigheid, onder meer tot uiting komend in het regelmatig oplossen van kruiswoordpuzzels. En daarbij, evenals bij het krant-, boeken Bijbellezen, slechts sporadisch gebruik hoeft te maken van een leesbril. Opmerkelijk was tevens zijn bescheidenheid. Want ‘ik fyn’t wol moai dat jimme my freegje hear; ik bin lykwols mar in ienfâldich minske dy’t in like ienfâldich libben laat’, was Van der Wals reactie toen we hem vroegen te -11-

gast te zijn in deze rubriek. Hoe en waarmee te beginnen, was in het begin echter even de vraag. Van der Wals reactie was kordaat: “Dat lit ik graach oan jo oer; jo, stelle de fragen en ik jou, nei eare en gewisse, de antwurden”, hielp Van der Wal de interviewer op weg. En met een glimlach: “Mar ik hoopje wol dat jo der begryp foar ha dat ik net alles fertel. Myn privee wol ik graach privee hâlde.” Gelukkig viel hier niet zijn mening (én gevoel) over de Ontmoetingskerk onder: “Ik kom der graach, ik fiel my der thús. Sawol yn de âlde sitewaasje, doe’t wy it gebou noch dielden, as yn de nije. Ik ha mei it tegearre-gean ek nea muoite hân.” Hetzelfde geldt voor Van der Wals favoriete radiozender, Radio 4, waar hij op de vroege ochtend steevast als eerste naar luistert. “Dêr kin’k sa fan genietsje!”

Alie Prins (november 2014)

De 63-jarige Alie Prins vertelde over haar leven dat door zowel mooie als verdrietige fases gekenmerkt wordt. Zo ook geldend voor haar jonge jaren, die ondanks het opgroeien op de boerderij voor een groot deel overschaduwd werden door de ziekte van haar moeder. “It libben op de buorkerij fûn’k sûnder mear fijn”, blikte Alie terug. “En oant my tolfde wie myn libben ek ûnbesoarge. Want ús heit en mem wiene ynleave minsken, se hienen it bêste mei ús foar.” Met ‘ús’ bedoelde ze, behalve zichzelf, haar beide zusters en haar enige broer. “Nei myn tolfde krige ús mem lykwols kanker, wêrnei’t der in fertrietlike tiid oanbruts”, vervolgde Alie. Eveneens verdrietig was het overlijden van haar echtgenoot Arnold die maar 44 jaar mocht worden. Naast die van haar (schoon)familie, alsook goede vrienden en bekenden, ondervond Alie veel troost en steun van de toen nog maar net in Gorredijk aangestelde dominee Lieuwe van der Meer. “Dêr tink ik mei tankberens oan werom”, vertelde Alie. “Lieuwe wie yn dy tiid as in heit foar ús. Dat sil’k nea wer ferjitte.” Veel voldoening put Alie uit het invullen van haar functie als diaken. Niet onderdoend qua voldoening zijn nog een flink aantal andere zaken. Alie noemde er ‘in stik as wat’: “Ik fertelde fan myn oppasadres, mar ik nim de bern ek regelmjittich mei nei myn eigen hûs. Dêrnjonken bin ik frijwilliger yn de Miente, wêr’t ik fan de tsjerke út ek it Avondmaal mei fersoargje, en by Talant. Dan hast ek noch it frouljusbûn en tiisdeis, myn fêste jûn, gean ik te folksdûnsjen. Lange kuiertochten meitsje, doch ik ek graach, lykas fytse en sjonge.”

-12-

Frederik en Hillie de Vries (december 2014)

Hoe een echtpaar elkaar heeft leren kennen, is - en blijft - leuk om te vernemen. De kennismaking van organist Frederik de Vries met zijn (latere) echtgenote Hillie, vormde daar geen uitzondering op. Hoewel het tweetal op de lagere school (tijdelijk) in hetzelfde lokaal zaten, blijkt Hillie de enige te zijn die dat is bijgebleven. “It gie mar om ien momintsje hear”, vertelde ze. “Om’t de jonges doe allegear yn de bleate bast gimmestykje moasten, moast Frederik fan de master it himd útlûke. En dat woe er net. Fûn’k wol nijsgjirrich, mar fierder sloegen wy yn dy tiid hielendal gjin acht op elkoar.” De ware liefdesvlam ontbrandde op latere leeftijd. Samen met een groep vrienden streken Fredrik en Hillie in die tijd regelmatig neer in een populaire uitgaansgelegenheid in Dokkum. Daar sloeg de vlam in pan. “Yn Paradiso, tapasliker kinst it net betinke”, zei Fredrik lachend. Drie jaar later gaven ze elkaar het ja-woord. Hoewel Frederik meer dan content is met zijn baan als hoofdkantonnier bij Provinciale Waterstaat, deed hij tijdens het petear de ontboezeming dat zijn hart wellicht nog wel meer in de gehandicaptenzorg ligt. “Dat komt troch ús bern”, gaf hij aan. “Alle trije binne yn dy sektor wurksem en dêr bin’k grutsk op. Like goed bin’k der wis fan dat soksoarte wurk my ek goed lizze soe. Switche op myn leeftyd kin fansels net mear, mar hie’k doetiids witten dat soks bestie en dat ik der oanlis foar hie, dan hie’k der fêst foar keazen.”

Tot zover de petearen van het afgelopen jaar. Uw verslaggever vond het een eer en genoegen om ze voor u samen te stellen. En uiteraard is het de bedoeling om in 2015 op dezelfde voet door te gaan. In het februarinummer van De Lichtbron verschijnt het eerste van de nieuwe reeks. Tevens maakt schrijver dezes graag gebruik van de gelegenheid u te bedanken voor de warme blijken van belangstelling, medeleven, én stipe, ontvangen tijdens de (vier) ziekenhuisopnamen van echtgenote Geertje. Die hebben ons erg goed gedaan! Bert Veenstra

-13-

Open Deur Dienst Zondag 8 februari a.s. staat er weer een Open Deur Dienst op het programma in onze Ontmoetingskerk te Gorredijk. In deze dienst zal voorgaan ds. Jan Finnema uit Oosterwolde. Muzikale medewerking wordt verleend door het interkerkelijk mannenkoor in shanty stijl ‘It Ljochtbeaken’ uit Haulerwijk. Dit mannenkoor zorgt in ieder geval dat de stemming er direct goed in zal zitten! Wat het thema precies gaat worden? We zijn nog druk met de voorbereidingen. Waarschijnlijk wordt het iets met ‘samen delen’. Ds. Jan Finnema komt met een verhaal over twee broden en één koek, een waargebeurd verhaal. De tekst uit de Bijbel is uit Mattheus 25: 40 ‘Wat je aan de minste van mijn broeders gedaan hebt’. Zo zijn we wat begonnen met puzzelen en brainstormen. Zou je zomaar iemand uitnodigen om aan tafel mee te eten - samen delen? We leren onze kinderen wel: samen spelen = samen delen! De voedselbanken krijgen het steeds drukker, steeds meer mensen die aan komen kloppen voor extra hulp. Hebben wij nog iets extra's in de kelder/keukenkast staan? In de jeugddienst begin december (2014) werd er een filmpje getoond van een straat in New York. Iemand had honger en vroeg zomaar enkele voorbijgangers om eten. Hij kreeg NEE als antwoord. Kort daarna deelden twee jongens een pizza uit aan een zwerver, die erg dankbaar meteen begon met eten. Daarna kwam er een jongen naast hem zitten, die ‘ook’ honger had. Die zwerver deelde de zojuist ontvangen pizza meteen in tweeën wat geweldig! Terwijl hijzelf (bijna) niets had, begon hij meteen met delen, terwijl je het juist van deze jongen NIET zou verwachten. ‘Wat je aan de minste van mijn broeders gedaan hebt’. Ja, die tekst blijft nog wel even hangen. We kunnen er in ieder geval een heel nieuw jaar mee vooruit. Nieuwsgierig geworden naar deze dienst? We hopen u te ontmoeten in de Ontmoetingskerk. U bent van harte welkom ! Namens de Open Deur Dienst commissie, Harma Verloop – Reitsma -14-

Autorijden Mevr. Hengst Mevr. Akkerman 18 jan 25 jan 1 feb 8 feb 15 feb

Stationsweg 73 Schoolstraat 7-18

T. Hoekstra F. Veenstra S. van der Wal S. v/der Wijk H. Geerligs

tel: tel: tel: tel: tel:

466817 463087 463580 463658 462107

tel: 464142 tel: 464636 10 uur 10 uur

Wilt u vervoer naar de kerk? Bel buiten werktijd met Geart Feddema telefoon 528737 of stuur een e-mail naar [email protected]

-15-

GIJ ENIGE Gij Enige Levende wonend in licht zo onmogelijk mooi dat je kind moet worden om te kunnen verstaan wie Gij zijt. Gij Naam voor altijd. Misschien duurt mijn vorsen een leven lang eer dat ik zien kan hoe ver uw Naam reikt, hoe Gij mij draagt en zult torsen gestadig de gang van mijn dagen. Al is mijn vragen nog onvervuld, ik blijf geduld en genadig gegrift in de helende palm van uw hand. Is het hier dat wellicht nieuwe zin wordt gedicht, een begin dat een antwoord verhult? naar Jesaja 46: 3-4 en 49: 14-16 Adri Kortekaas (benedictijner monnik van de Sint-Adelbertabdij te Egmond-Binnen) NB: In november 2014 is een aantal kerkgangers uit onze en omliggende gemeenten een aantal dagen in deze abdij geweest. -16-

Oecumenisch Bijbelleesrooster 2015 vrijdag zaterdag zondag maandag dinsdag woensdag donderdag vrijdag zaterdag zondag maandag dinsdag woensdag donderdag vrijdag zaterdag zondag maandag dinsdag woensdag donderdag vrijdag zaterdag zondag maandag dinsdag woensdag donderdag vrijdag zaterdag zondag

16 januari 17 januari 18 januari 19 januari 20 januari 21 januari 22 januari 23 januari 24 januari 25 januari 26 januari 27 januari 28 januari 29 januari 30 januari 31 januari 1 februari 2 februari 3 februari 4 februari 5 februari 6 februari 7 februari 8 februari 9 februari 10 februari 11 februari 12 februari 13 februari 14 februari 15 februari

Jesaja 59:15b-21 Kolossenzen 1:1-11 Kolossenzen 1:12-23 Jesaja 60:1-14 Jesaja 60:15-22 Jesaja 61:1-11 Jesaja 62:1-12 Psalm 149 Marcus 1:1-15 Marcus 1:16-28 Marcus 1:29-45 Marcus 2:1-12 Marcus 2:13-22 Marcus 2:23-3:6 Marcus 3:7-19 Kolossenzen 1:24-2:5 Kolossenzen 2:6-15 Kolossenzen 2:16-3:4 Psalm 18:1-20 Psalm 18:21-35 Psalm 18:36-51 2 Korintiërs 1:1-11 2 Korintiërs 1:12-22 2 Korintiërs 1:23–2:13 2 Korintiërs 2:14–3:6 2 Korintiërs 3:7-18 2 Korintiërs 4:1-6 2 Korintiërs 4:7-18 2 Korintiërs 5:1-10 Psalm 32 Kolossenzen 3:5-17

-17-