PAMPUSNieuwsJuni Nieuws. Interview TC voorzitter Salverda Pampus 168 weer als nieuw Pampus 1 snelste op Klassenevenement Wedstrijdverslagen

PAMPUSNieuws

Juni 2013

COLOFON

VAN DE VOORZITTER REDACTIE

SINDS

1 93 4•

OFFICIËLE UITGAVE VAN DE PAMPUSCLUB, DE DOOR HET K.N.W.V. ERKENDE KLASSENORGANISATIE

Interview TC voorzitter Salverda Pampus 168 weer als nieuw Pampus 1 snelste op Klassenevenement Wedstrijdverslagen SINDS

1 93 4•

CAMPER ENGINEERED BY COLOFON

VAN DE VOORZITTER REDACTIE

Het Pampusnieuws is een uitgave van de Pampusclub. Circulatie: leden en donateurs, alsmede zeilverenigingen in de regio’s.

VERANTWOORD GEKLEED GAAN IS MÉÉR DAN UITERLIJK ALLEEN

Redactieadres inleveren kopij: Hoofdredactie Sandra Dijksman- van Geenhuizen (P4) E: [email protected] M: 0650611533 Redactie Noord: Erik Groeneveld (P170) E: [email protected] M: 06 15 34 82 91 Redactie West: Marco Brocken (P397) E: [email protected] M: 06 22 34 86 61 Fotografie: Hertzen Oost, e.a. Cover: Eize Hoekstra Contactpersoon advertenties: Monique van Diepen [email protected] tel. 06 - 50244115 Vormgeving: Tj. N. Wissenraet E-mail: [email protected] Telefoon: 06-25306139 Druk: Mediacenter Rotterdam Rotterdam

Beste Pampuszeilsters en Pampuszeilers, Voor u ligt het eerste Pampusnieuws van dit jaar. Geniet er vooral van. Ons lijfblad staat weer vol verhalen en prachtige foto’s. Het unieke karakter van de Pampus komt zo mooi tot zijn recht. Een prachtige houten boot en schitterend getuigd. Onze 1 april grap (de polyester Pampus) was zeer geslaagd. Dank u zeer voor de verontruste en soms prikkelende reacties. Wij hebben ervan genoten dat u er massaal bent ingetrapt. We kunnen overigens prima de discussie aangaan over polyester. Zowel de Finn als de Star zijn immers als houten boten begonnen. Het overgaan naar polyester is (volgens mij) de redding voor deze twee type boten geweest. Hoe zal onze verre toekomst eruit zien? Ik denk dat het “unique selling point” voor de Pampus, naast de schitterende lijn, het hout is. De gerestaureerde P 168 bijvoorbeeld (mooi verhaal staat in dit nummer) is toch werkelijk een plaatje? Als ik in de P440 stap geniet ik werkelijk van het hout. Op een stoeltje voor de boot zitten en simpelweg kijken vind ik al een genot op zich. Het seizoen is begonnen! Op Loosdrecht is “de gecombineerde” van start gegaan en met een ongekend aantal deelnemers. Zondag 5 mei startten er maar liefst 30 (!) Pampussen. Genieten toch?!! Over genieten gesproken…..Ook in Sneek is de winterslaap voorbij en zijn de openingswedstrijden en ook het Houtevenement gevaren. De Pampusklasse heeft het Houtevenement omarmd en uitgeroepen tot “klassenevenement”. We hebben vijf fantastische wedstrijden gevaren waarin we behoorlijk op de proef zijn gesteld. Zaterdag drie wedstrijden met stevige wind. Verderop in dit blad de foto’s en het verhaal. Ook op de Kaag is het seizoen begonnen met de traditionele “Voorkaag”. Laten we het komende seizoen weer veel genieten van onze boten en van elkaar. Het is een bijzondere klasse en dat is het!

Hou die seile fol! Met vriendelijke groet, Jack Kamminga P440

www.musto.nl

De uitgever aanvaardt geen enkele aansprakelijkheid voor schade als gevolg van niet of onjuiste vermelding van gegevens in dit blad. De uitgever acht zich slechts gehouden tot verbetering in de eerstvolgende editie. Niets uit deze uitgave mag vermenigvuldigd en/of openbaar gemaakt worden d.m.v. druk, fotokopie, microfilmof op welke wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

SAVE THE DATE 1 en 2 juni Holland Weekend, KWV Loosdrecht 3

Variobondage

Bestuur Pampusclub

VAN DE REDACTIE DOOR SANDRA DIJKSMAN

VAN DE REDACTIE

Nederland wordt overspoeld door vrouwenliteratuur die doordrenkt is van de erotiek. Na al het testosteron geweld in de Pampusklasse, de regels van Henk Plaatje of alweer die toleranties, vind ik dat natuurlijk wel een verademing. Jarenlang heb ik gedacht dat Fifty Shades of Grey sloeg op de haardossen van (oké, een deel van) de Pampuszeilers. Of op de kleurenwaaier van De IJssel coatings waarmee je de antifouling voor het onderwaterschip kunt uitkiezen. Daar was ik tevreden mee. Ik wist niet beter.

den van de Zware Jongens. Die zijn, net zoals op hun zeilsetjes, al snel op haar uitgekeken en na één keer wordt ze afgedankt en bij de stichting Ouwe Lappen op Marktplaats gezet. Het zijn onzekere tijden voor Pampoesje wanneer zij terecht komt bij het Houten Hart en het Botte Beest, die haar geen warmte of liefde kunnen geven. Gelukkig ontmoet ze tijdens het Vrijbuiterweekend de mysterieuze en charismatische Jonge Jongens en de Jonge Jacob. Vanaf dat moment zullen zij Pampoesje geen moment meer met rust laten. Steeds dieper trekken zij haar de wereld van duistere erotische fantasieën in. Pampoesje geniet aanvankelijk zeer van alles wat ze op seksueel gebied leert en van de luxe en rijkdom van de Pampusklasse. Meer en meer krijgen zij de verliefde Pampoesje in hun macht. Hun donkerste en diepste wens: totale controle over haar. Die Kwajongens zijn verslavend gevaarlijk.

Maar nu weet ik, net zoals meer dan tien miljoen andere vrouwen ter wereld dat Fifty Shades of Grey de best verkochte chicklit aller tijden is. Ongeëvenaard, zo meldt de uitgever handenvrijwend vanaf zijn superjacht ter hoogte van Sardinië, terwijl er één boek per seconde over de toonbank vliegt. Ondertussen zit ik aan de keukentafel met mijn suffe, degelijke Pampusrubriekje. Geen cent aan te verdienen, geen roem te mee te vergaren, en opwindend? Ach. Zelfs een koningslied met 56 spelfouten haalt meer roem dan mijn keurige, foutloze rubriekje. Bijna had ik me hiermee verzoend, maar toen kwam alweer de volgende hijgende literaire golf vrouwenporno op mij af. Een diepgravende biografie van zelfbenoemde ‘mother of all milfs’ Patricia Paay over haar woeste seks escapades van 30 jaar geleden (gaap). En weer een onthullende hete huisvrouwen roman van Heleen van Royen die niet autobiografisch is, maar toch. Subtitel: Yvonne heeft alles wat haar hart begeert. Maar als zij veertig wordt, gooit ze het roer om. Beide titels vlogen de bestsellerlijst binnen. De zinsnede ‘Het roer om’, dat greep me echt aan. ‘Dat moet ik dus ook doen’ dacht ik, ‘gewoon radicaal overstag gaan’.

Voorzitter Jack Kamminga (P440) M: 06-55746021 E: [email protected]

Regiocommissaris Loosdrecht Willem Falter (P312) M: 06-53422704 E: [email protected]

Secretaris Aai Schaberg (P436) M: 06 51 23 38 66 E: [email protected]

Regiocommissaris Noord Paul Bouwman (P208) E: [email protected] Tel: 06 53 76 04 91

Penningmeester Hertzen Oost (P307) M: 06 51 23 38 66 E: [email protected]

Regiocommissaris Kaag & Braassem vacacture

Wedstrijdsecretaris Erik Koekoek (P266) E: [email protected] M: 06 20 36 54 47

Technische commissie Gerrit Salverda, voorzitter (P26) M: 06 21 27 16 16 E: [email protected] Hein Coops (P456) T: 035 69 54 695 E: [email protected] Webmaster Erik Koekoek (P266)

Pampoesje raakt alleen nog maar bevredigd als ze (Snaar-strak) wordt vastgebonden in een Pampus waarbij haar minnaar met geraffineerde bondage trimlijntjes het genot ultiem maakt. In het voordewindse rak wel te verstaan want, net zoals de naaktfoto-twitterende Van Royen, ziet Pampoesje deze ultieme seks ook als performing art. Ook vind ze het heerlijk als na afloop van de wedstrijd het dekzeil over haar heen wordt gesmeten en ze met bonzend hart ligt te wachten totdat ze er weer uit mag. Het meest opwindende is dat haar hoofd bij dit alles gesluierd blijft, dus eigenlijk zou elke vrouw stiekum Pampoesje kunnen zijn. Uiteindelijk komt het allemaal nog goed en wordt Pampoesje gered door de Prijns te Paerde die haar leert wat echte liefde is en haar overstelpt met Waterzoenen. Eind goed al goed. De dweil kan door de boot, het leven herneemt zijn loop. Maar het bleef nog lang onrustig aan de plas.

Getergd besprong ik mijn laptop en ben gaan schrijven, schrijven, tot ver na middernacht. De erotiek spatte van het toetsenbord en om me goed in te kunnen leven had ik een vrolijk matrozenjurkje van Christine le Duc aangetrokken (best wel koud zo vroeg in het voorjaar) en een fles Bolly klaargezet. De hoofdpersoon in mijn verhaal was Pampoesje, een uit Iran ontsnapte gesluierde maagd die door d’Ouwe Vossen wordt opgevangen en als een Godin wordt behandeld. Prettig, maar niet avontuurlijk genoeg voor de jonge Pampoesje. In haar zoektocht naar haar ontluikende seksuele gevoelens valt zij tijdens de Easyweek (de naam zegt het al) in de han-

Ik denk aan een trilogie. Kijkt u al uit naar het vervolg?

4

5

M: 06 20 365 447 E: [email protected] Ereleden Walter van Voorst van Beest Gerard Paulich Sandra Dijksman Wijt Struiksma Piet Soepboer Jan Brinkhorst Jan van Geenhuizen Lid van Verdienste Harry Sistermans

In Memoriam VAN DE VOORZITTER

VAN DE VOORZITTER

Erelid Wijt Struiksma 1946-2013

KWS en dat past bij Wijt. Maar ik dwaal af. Terug naar het feestvieren. In 2009 tijdens het Lustrum feest ter ere van het 75 jarig bestaan van de Pampus werd Wijt benoemd tot Erelid van de Pampusklasse. In de feesttent gevuld met 185 mensen die veel plezier aan de Pampus beleven en aan de organisatie talenten van Wijt kreeg hij daarvoor het Erelidmaatschap en een staande ovatie. Het was een prachtige avond waarbij onze gedachten natuurlijk ook teruggingen naar mede erelid Piet Soepboer die net zoals Wijt een geweldige bruggenbouwer was tussen Holland en Friesland.

Op 20 januari van dit jaar verloren wij ‘onze’ Wijt, ons hartelijke en betrokken Friese boegbeeld. Wijt was al jaren enthousiast Pampuszeiler toen hij in 1994 de eerste Friese voorzitter in de geschiedenis van de Pampusclub werd. Na zijn aftreden werd hij Regiocommissaris van de Pampusclub. Op de ALV vorig jaar in november ontbrak Wijt door ziekte. Toen wisten wij nog niet hoe ernstig het was. In zeer korte tijd verslechterde zijn situatie. Gelukkig hebben veel Pampusvrienden uit de regio’s persoonlijk afscheid van Wijt kunnen nemen. Dat was moeilijk, want Wijt wist dat zijn toekomst eindig was. Het waren ontmoetingen met een lach en een traan. Ook Ko Otte en Jaitie Dijkstra zijn op bezoek geweest om hem te bedanken namens de KWS, sectie Joast en natuurlijk ook Pampusclub Noord. Wijt’s inzet was een voorbeeld voor elke vrijwilliger, altijd positief en enthousiast. Emotioneel was Wijt toen men hem toezegde dat zijn naam straks weer op het water zou varen doordat de KWS een Optimist naar hem gaat vernoemen. Op zijn indrukwekkende begrafenis bewezen honderden vrienden en bekenden hem de laatste eer. Ter nagedachtenis aan Wijt drukken wij hieronder de toespraak van onze voorzitter af:

kunnen lachen. Niet te hard…niet overdreven… een beetje ingehouden zelfs. ‘Jahaa….ha..ha wij; de Pampusklasse houden wel van een feestje; nou?’ (nou dat begreep ik inmiddels) Hij ging verder met: ‘Ik ben Wijt Struiksma en dat is mijn vrouw Els’ en hij gaf me een stevige hand. Ik keek naar een, in prachtig Friese klederdracht gestoken, mevrouw die zich totaal niet van de wijs liet brengen en mij vrolijk lachend een berenburg aanbood. Dat… lieve mensen… was mijn kennismaking met Wijt. In de loop der jaren bleek hij een soort alleskunner te zijn die, als er iets te organiseren viel, van de partij was. Dat ging voor zijn geliefde Pampusclub ver. Heel ver. Van bowlen in de winter tot spareribs eten tijdens de Sneekweek. Die inmiddels beroemde spareribs avond tijdens de Sneekweek was pas compleet als Wijt de poule indeling bekend had gemaakt. Goud en zilver. Waar hij zelf in zeilde vertelde hij er niet altijd bij en vaak dacht ik dat Wijt dat hele zeilen maar een hinderlijke onderbreking vond van de gezelligheid die om het zeilen heen hing. Want dat was Wijt op zijn best. Een echt gezelligheidsmens!

‘Het was december ‘98 en ik wilde weer gaan wedstrijdzeilen. Ik kocht Pampus 14. Wist ik veel. In het komende seizoen bestond de Pampus 65 jaar. En dat moest gevierd. Dat spreekt voor zich. Ik schreef mij dus dapper in voor enkele wedstrijden en ook voor het Lustrum evenement. Ik kende bijna niemand. Of ik ook naar de Friese avond kwam? Ja, waarom niet. Wist ik veel. Niets vermoedend wandelde ik op die gedenkwaardige zaterdagavond naar de tent. Totaal overdonderd door het feestgewoel stond ik een beetje verdwaasd in de tent om me heen te kijken. Een band speelde dat het een lieve lust was. Later bleek dat Pampuszeiler Onno Zweep in die band de maat aangaf.

En precies dat was op de KWS zeer voorhanden. De KWS speelde in Wijt’s leven een grote rol. Pas nog waren clubleden op bezoek die hem vertelden dat, er een Optimist naar hem vernoemd zou worden. Dan zat Wijt toch nog op het water. Dat is natuurlijk een hele lieve gedachte van de KWS. Het is een mooi gebaar. Een warm gebaar en dat past bij de

Een grote man kwam op me af en zei: ‘Aha, Pampus 14 niet? Leuk dat je er bent.’ Ik mompelde iets van ‘Ja; ik dacht kom maar eens kijken’. Want wist ik veel? De grote man lachte zoals alleen Friezen 6

Ik zal nog een kort verhaal vertellen dat een beetje weergeeft wat voor een man Wijt voor de Pampusklasse was. In 1995 kwam Harrie Sistermans tijdens de Sneekweek bij Wijt en Els logeren. Harrie had wel een boot maar toen geen geld meer en zeker geen auto. Harry had net verkering met zijn huidige vrouw en haar zo gek gekregen samen de Sneekweek te gaan zeilen. Voor een prille liefde een gevaarlijke onderneming. Want waar gaan we slapen? Wijt en Els gebeld. Ook zoonlief Bart had geen bezwaar. Hij vond dat wel gezellig. ‘Ja hoor kom maar’.Tot Harry’s stomme verbazing toverde Wijt ergens een kajuitzeiljachtje tevoorschijn omdat hij wel zo’n beetje inschatte dat de jong geliefden privacy zouden prevaleren boven de luxe van hun huis. Naar verluidt is Harrie vol gas naar het riet gevaren. Maar dat weten we niet helemaal zeker. De Pampusclub heeft aan Wijt een bestuurder pur sang verloren….. een enorme ambassadeur die kon organiseren als de beste. De Pampusclub is dankbaar voor zijn inzet als regio commissaris, als voorzitter-Noord, als voorzitter landelijk, als bestuurslid, als verzin het maar en Wijt is het geweest of Wijt heeft het gedaan. Maar vooral zijn wij dankbaar voor wat hij was….gewoon Wijt. Onze gedachten en gevoelens van medeleven gaan uit naar zijn vrouw Els, zijn zoon Bart, verdere familie en vrienden. Sneek 25 januari 2013 Jack Kamminga, Voorzitter Pampusclub. 77

Algemene Leden Vergadering voorjaar VAN DE REDACTIE

VAN DE REDACTIE

Dopingcontrole nu ook bij Pampus, een lijfverslag van de ALV De arm van Brussel reikt steeds verder. De Europese dopingautoriteit heeft aangekondigd ook te gaan controleren binnen de watersport. Uit interne bronnen is vernomen dat, vanwege weliswaar geleidelijk maar al jarenlang toenemende snelheden, de Pampusklasse als eerste doelwit is aangemerkt.

Maar er bleek ook een zorg omtrent het effect op de stabiliteit van de mast. Carbon kan dit uiteraard verhelpen maar op dit moment bleek er geen draagvlak voor de daarmee gepaard gaande kosten. Onze secretaris Aai Schaberg meent dat bakstagen de oplossing zijn. Simpel en goedkoop. Hij heeft wederom aangekondigd zijn boot als proef hiermee uit te rusten.

Het verbond speelt handig op de dopingtrend in door ook voor bemanningen een wedstrijdlicentie te vereisen. Of moeten we dit zien als een slechte camouflage voor extra inkomsten? Temeer daar het bestuur van de Pampusclub heeft besloten geen tekorten van het verbond meer aan te vullen. Na enig doorvragen geeft de regiocommissaris Loosdrecht, Willem Falter (ja hij is weer voor een bliksembezoek in het land) aan dat op de EasyWeek stimulerende middelen wel blijven toegestaan. Hij zal in Augustus zijn gedoogplan presenteren. De Friezen hebben besloten niets te gedogen. Hun beleidslijn is om vooral geen zeiljeugd te registreren en bemanningen gewoon van de wal af te blijven plukken, met of zonder licentie. Op ons lustrum dat in 2014 in Sneek wordt gehouden zal van beide vormen een demonstratie worden gegeven. Het bestuur is voor dopingcontrole uitsluitend op een NK en wel voor de eerste vijf van het klassement.

Ook het bewaken van de eenheid kwam ter sprake. Eerst weer een half uurtje afgeven op de Regenbogen die nog met oude aluminium mallen meten. Wij gaan digitaal. De TC komt binnenkort met een App (ook voor Android) en mobiel scandevice waarmee je je eigen boot kan scannen. Werkt echter niet op polyester schepen. Bart van Soest is van mening dat de Zware Jongens de enige standaard boot is. Die moet de norm worden voor alle metingen. Ja, zo heb ik er ook nog wel een (redactie). Hertzen Oost lijkt een carrière in de mode te ambiëren (rok of broek?). Als dressman oogstte hij veel bewondering bij de aanwezige dames. Besloten is voor een sober jack te gaan van maximaal 100 euro. Wij wachten met spanning op de nieuwe show. Dit bedrag is tevens het nieuw vastgestelde inschrijfgeld voor het NK. De enquête wees uit dat 80% van de zeilers voor een flinke verhoging was. Willem Falter (ja nog steeds in Nederland) merkt fijntjes op dat de EasyWeek nu niet kan achterblijven.

Gerrit Salverda leidde een fraaie discussie over het inkorten van de zalingen. De aanwezige leden zien duidelijk het voordeel dat dit oplevert met betrekking tot de stand van de fok.

Pampusclub lanceert Cruiser Collection

Aftredend regiocommissaris Jacques van Leeuwen en Jack Kamminga

Voor het voortbestaan van onze klasse is jeugd nodig. Het beleid is er op gericht met een aantal kleine initiatieven zeilers uit andere klassen aan te trekken. Hierover in latere uitgaves van het Pampus nieuws meer. Gerard Paulich zoekt vooral heil in integratie met het jongere (60-) deel van de Partij van de Ouderen en zal Henk Krol inviteren.

De Pampusklasse heeft vanaf nu haar eigen fashion brand. Maak je Pampus lifestyle compleet met een gepersonaliseerd Pampusjack. Voorop het zeilteken met je nummer en de naam van de boot, achterop plek voor een mooie lijntekening van het Pampusjacht (meerprijs). Kleuren rood en blauw. Kwaliteit winddicht met voering ( echt een lekker zomeravondjack en in de winter op de schaats. U kunt zo’n Superjack bemachtigen voor de speciale clubprijs van € 65, excl. Verzendkosten op www.pampusclub.nl. Op de foto ziet u het prototype. Eigenlijk had de redactie hier de supergladde ‘sixpacks’ van Abercrombie & Fitch voor gevraagd maar die verdwaalden op weg naar Friesland. Gelukkig vonden wij Holland’s next topmodels Jack en Hertzen bereid om stand-in te zijn, en eerlijk is eerlijk, zo doen het met verve!

Gert Pauli was er deze keer niet bij. Hij had het namelijk te druk met het oppoetsen van oude wisselbekers. Overigens heeft hij zich wel netjes voor de ALV afgemeld. Tot zover het belangrijkste nieuws uit de ALV van 6 April. Een ALV waar zoals altijd veel gelachen is maar waar door Jack Kamminga ook op serene wijze een stiltemoment werd gecreëerd om ons onlangs overleden erelid Wijt Struiksma te gedenken. Marco Brocken P397

88

9

Regio Kaag

Regio Kaag

VAN DE REDACTIE

VAN DE REDACTIE

De bewogen geschiedenis van P168 ‘Wervelwind’

Zoals jullie elders in het Pampusnieuws kunnen lezen is P168 door Jachtwerf de Groot met veel vakmanschap en liefde gerestaureerd. De iets (veel) oudere Pampuszeilers zullen zich ‘Wervelwind’ nog wel kunnen herinneren maar voor alle andere is het misschien leuk om iets over haar historie te vertellen.

Na de oorlog wordt het schip weer in elkaar gezet en kan er eindelijk gezeild worden. Vermeldingswaard uit deze periode is de eerste wedstrijd van de 168. Mijn vader ligt als beginnend zeiler zover achter dat de voorlaatste niet eens meer in zicht is. Als klap op de vuurpijl wordt hij ook nog eens gediskwalificeerd. Wat is het geval, mijn zus Inge heeft als baby de hele wedstrijd in een wieg in het vooronder liggen slapen. Ook toen al was een tweede bemanningslid niet toegestaan.

Midden jaren ’30 laat mijn opa Biesot een 8 meter kajuitzeilboot de ‘Heemskerk’ bouwen. Het teakhout dat overblijft wordt door vader Gé gekocht. Hiermee is gelijk zijn spaargeld op (van je ouders moet je het tenslotte hebben) dus voordat er een zeilboot kan komen moet er eerst weer gewerkt worden.

In de winter van ’61-’62 laat Gé bij Klinkerbouw in Leiden een nieuwe mahonie Pampus bouwen, ‘Westerkim’ (P301). De 168 wordt verkocht en verdwijnt richting Amsterdam. In de jaren ’70 wordt het schip nog op Sneek gesignaleerd maar daarna ontbreekt elk spoor. Tot er in de zomer van 2010 een advertentie op de Pampussite verschijnt: te koop P168; ligplaats Tervuren (België). In een vlaag van verstandsverbijstering breng ik ongezien een bod uit en een paar e-mails later is ‘Wervelwind’ weer terug in de familie. Als het schip midden augustus aan de Braassem arriveert, is mijn vader ondanks zijn snel slechter wordende gezondheid toch aanwezig. Helaas overlijdt hij 4 maanden later.

Gé Biesot

Op moment van schrijven is nog niet helemaal duidelijk of dat gaat lukken maar ik kan niet wachten om weer met ‘Wervelwind 2’ een steekie te gaan maken.

Na verkoop van mijn eigen ‘Malle Meid’ (P333) in het voorjaar van 2012 besluit ik P168 compleet te restaureren. In juli gaat Jeroen de Groot enthousiast aan de slag en werkt hij, samen met Bert, de hele winter hard door om het schip voor aanvang van dit seizoen klaar te hebben.

Tot op het water! Gerard Biesot

Zeilen met blinde bemanning In de daaropvolgende jaren komt ‘Wervelwind’ steeds verder naar voren in het wedstrijdveld met als hoogtepunt het kampioenschap van 1959. Mijn vader zeilt in die jaren met zijn blinde bemanning, Jacques van der Harst.

Door de Duitsers gevorderd Een paar jaar later krijgt Jachtwerf Hollandia uit Woubrugge de opdracht om met het reeds aangekochte hout een Pampus te bouwen. Het schip is net klaar als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt en wordt dan ook prompt door de Duitsers gevorderd. Goede raad is ook in die tijd duur dus wordt de Pampus weer uit elkaar gehaald. De kiel verdwijnt in een sloot en de romp bij een molenaar op zolder. Het vorderingsbriefje wordt verschoven naar een oude BM. De Duitsers, die met een sleepboot langs de scheepswerven aan de Braassem varen om de gevorderde jachten op te halen, vinden deze niet de moeite waard en laten haar liggen. Ook de romp en kiel van de Pampus worden niet gevonden.

10

11

Regio Kaag

Regio Kaag

VAN DE VOORZITTER

Tot 1962 wordt er in de 168 gevaren. Hierna is het tijd voor een nieuw schip, waardoor de 301 wordt afgeleverd. Ook hier wordt snel in gezeild. Veel prijzen volgen, waaronder de bronzen bel van 1966. We maken een sprong in de tijd en gaan veertig jaar vooruit. Het gezegde ‘Zo vader zo zoon’ is van toepassing. Zoon Gerard vaart ook Pampus en heeft vanaf 2007 de 333 in eigendom. In 2012 wordt deze verkocht. Niet (Pampus)zeilen is geen optie, dus moet de leegte opgevuld worden. Je kan natuurlijk alleen een Pampus verkopen als er weer één voor in de plaats komt. De vervanging van de 333 blijkt al aangeschaft te zijn in 2010. Welk schip wordt het? Een nieuwe(re)? Nee hoor, Gerard komt thuis met de 168, de eerste boot van vader Gé. De boot moet uit België komen, maar is het waard.

Tweede jeugd voor Pampus 186 Oorlogstijd, De Kaag, 1942. Gé Biesot geeft opdracht aan Fa. Markx & zn om een Pampus te bouwen. In Woubrugge glijdt in 1943 de teakhouten ‘Wervelwind’ van de heling. Pampus 168 ziet voor het eerst het water. De kersverse eigenaar vaart in de jaren daarna veel wedstrijden. De Kaag, Loosdrecht, Alkmaar of Sneek, overal wordt gevaren. Van trailers kon men in die tijd nog alleen dromen, dus ging het vervoer per sleep of vrachtschip. Ook toen werd veel zeilen beloond met goede resultaten, waardoor in 1959 het NK werd gewonnen.

De renovatie is een monsterklus In de nazomer van 2012 wordt de 168 naar Jeroen de Groot gebracht. Het schip is toe aan een complete renovatie, een monsterklus. Eerst wordt het schip aan de binnen- en buitenkant kaal gehaald en netjes op kleur gekrabd. Spanten en wrangen die niet sterk

genoeg zijn worden verwijderd en vernieuwd. De zandstroken en de kielbalk kunnen niet achter blijven en worden ook vervangen. Verder is de romp in goede staat. Wel is het nodig om de frees op de buitenzijde te zetten en hier dunne latjes in te lijmen. De mooie teakkleur komt al snel terug. De romp is na het voorzien van nagelnieuwe delen en meerdere lagen epoxy stukken steviger. Bovendien is de romp maar liefst 8 cm. smaller geworden, waardoor het schip weer aan de huidige eisen voldoet. Een verse spiegel en het plaatsen van de nieuwe kiel maakt het geheel af. Al snel blijkt dat het renoveren van de romp niet voldoende is. Ook de dekbalken, het complete dek en de rondhouten zijn in slechte staat en aan vervanging toe. Deze delen worden in etappes (en stukjes) naar de prullenbak gebracht. Er wordt begonnen met het plaatsen van de dekbalken, gevolgd door een gloednieuw dek. Het potdeksel wordt uit één stuk mahonie gehaald waarna het dek een mooi roomwitte kleur krijgt. Een nieuwe mastkoker, nieuwe rondhouten en het plaatsen van het beslag zijn de laatste zaken van de renovatie. Met een verse set zeilen is de Wervelwind klaar voor haar tweede jeugd met wederom een G. Biesot aan het roer! P. 170

12

13

De Jonge Jacob

Regio Friesland

VAN DE REDACTIE

VAN DE VOORZITTER

Lief dagboek

Gezellige drukte op Boot Holland

Breukeleveen, april 2013.

ben ze (potverdorie!) meer wind. Lief dagboek, ik word langzaam gek want als ik daar heen zeil….is de wind weg! Laatst nog slikte ik van pure woede mijn nog brandende sigaar in. Waar gebeurd! Gelukkig had ik de tegenwoordigheid van geest om het hoosblik vol water te laten lopen en snel leeg te drinken. Maar dat viel toch niet helemaal lekker. Normaal plassen we daarin en dat bleef maar door mijn hoofd spoken, lief dagboek. Dus samengevat drie keer pech. De wind was weg, mijn sigaar was weg en helemaal lekker voelde ik me ook al niet meer. Maar toen kwam het tweede kruisrak en ik gebruikte de ‘van Grieken’ techniek. Dat is de boot een hoek in branden (zo noemen die goede zeilers dat) en hopen op (in jouw voordeel) draaiende wind. Lief dagboek, daar zit nou de kneep. Bij hun lukt dat. Bij mij zelden en zeil ik nog veel verder naar achteren. Maar, lief dagboek, ik heb er iets op gevonden en beweer tegenwoordig met grote stelligheid dat die toppers altijd mazzel hebben en dat die boten niet kunnen kloppen. Onzin natuurlijk maar zo verbloem ik mijn eigen onkunde en trakteer dan snel op een biertje om de aandacht weer af te leiden. Lief dagboek, je begrijpt dat deze bekentenis onder ons moet blijven. Dan schrijf ik na de wedstrijd weer stoere zeilverhalen en snap je een beetje als ik schrijf dat de mazzelaars en ‘foute’ boten steeds weer dezelfde blijken te zijn. Nou, dat was het weer voor vandaag, lief dagboek. Tot morgen!

Ik moet je wat bekennen. Al jaren schrijf ik je stoere zeilverhalen maar ik kan eigenlijk helemaal niet wedstrijdzeilen. Natuurlijk is het hartstikke leuk, maar lief dagboek, ik kan het simpelweg gewoon niet. Ik snap niet waarom steeds dezelfde figuren voorin varen. Ga altijd dapper en hoopvol van start, maar dan gaat het langzaam maar zeker mis, lief dagboek. Het eerste gedeelte zeilen we tegen de wind in en noemen dat het kruisrak. Steeds dezelfde figuren doen zulke slimme dingen en zijn altijd ver voor mij bij de boei. Ja-ja-ja, dagboek, dat probeer ik ook heus wel!! Maar als ik doe wat zij doen gaat het nog veel meer mis. Bij hun draait de wind altijd goed en bij mij niet. Lief dagboek, ik begin wanhopig te worden. Ik krijg wel tips hoor. ‘Je moet leren buiten de boot te varen’, zeggen ze dan….Huhhh??....’Ja, euh nana-natuurlijk’, antwoord ik dan wat stotterend. Dus, lief dagboek, je snapt het al; ik ga buiten de boot varen. Helaas pindakaas. Ver voor me uit kijkend zie ik nog steeds niks. Ja, water… echt heel veel water en soms een vlaag. (dat is wat hardere wind die donker op het water kleurt) Kijken doe ik wel maar ik zie niks! Zelfs als we voor-de-wind varen gaan ze me aan alle kanten voorbij, lief dagboek. Steek ik rustig mijn sigaartje op en stuur strak naar de boei. De kortste weg! Echt waar! Om mij heen zie ik die gasten naar links en naar rechts gaan en altijd heb-

Jacob jr

Prijs je rijk De gelukkige prijswinnaars tijdens het NK 2012 op de Beulaeker hebben ze voor het eerst gekregen, de ongelofelijk hebberig makende prijzen die onze voorzitter heeft laten maken. Een schitterende 3D Pampus, in krystalhelder acryl gegoten. Daar wil je graag wat harder voor varen! Niks zilverpoetsen of opbergen in de prijzendoos op zolder. Deze prijs krijgt een ereplek! De prijzen zijn in Nederland gemaakt, maar leuk detail om te vermelden is dat het 3D model door een kunstenaar in China op basis van tientallen foto’s is opgezet. De prijzen vielen enorm in de smaak en wegens dit succes worden ze in 2013 geprolongeerd. Dus alle kansen liggen nog voor u open om er ook een te bemachtigen! 14

Boot Holland (7-12 februari) was dit jaar vertegenwoordigd met de Pampus 364 (Swaen) van de gebr. A. en S. van der Land. Ate van der Land en Kemal Degryze hadden de boot voor dit seizoen in orde gemaakt bij Jachtbouw Pieter Boelsma. Voorzien van nieuwe verf en lak, een prachtig glimmend dek en gepoetst rvs. Op naar Leeuwarden met een piekfijne boot die opgetuigd een fraaie blikvanger vormde voor de Pampusclub, Ate: “Naast mijn Pampus stond de favoriet van mijn tweelingbroer, de Top klasse waar ik ook nog in gezeild heb. Zo stond ik vrijdag en zaterdag gezellig naast mijn broer, die ook veel kon vertellen over de Pampusklasse.’ De stand werd verder bemand door een enthousiast team vrijwilligers van Pampusclub Noord: Hessel Douma P.127, Henk Keuning P.260, Gerrit Salverda P.26, Pieter Boelsma, Onno Zweep, Kemal Degryze P.364, en Marieke Guichard P.65.

Er was veel aanloop en belangstelling voor de Pampus van mensen die er nog in zeilen of vroeger ook mee gezeild hadden en oud bemannings leden. Maar ook mensen die er één te koop hadden of mensen die er wel een wilden kopen om op te knappen. Er was zelfs een mevrouw die dacht dat de P. 364 nieuw was, en ook wel een nieuwe wou kopen want ze was er nog steeds verliefd op, zij had er vroeger met haar man in een Pampus gevaren. Geen wedstrijden maar toerzeilen. Maar toen ze hoorde wat een nieuwe kostte, ging ze toch maar voor een goed gebruikte. Ook werden er foto’s ingebracht (P. 8 ) Maar het aller mooiste was wel dat de oude eigenaar en bouwer van de Pampus 364, Frank Kelder en zijn bemanningslid Sjoerd de Boer de stand hebben bezocht. Frank Kelder had ook nog diverse foto’s van de bouw van de P364. Met elkaar toch weer een fantastische week!

Joost Houweling North Sails One Design +31 (0) 622798462 [email protected] Harry Amsterdam North Sails Friesland +31 (0) 515543779 [email protected] John Den Engelsman Sailing 1 Design + 31 (0) 365364148 [email protected]

Namens de Pampusclub Noord bedank ik iedereen voor de belangstelling en de bemanning voor de stand, en ik wens iedereen een fantastisch zeil seizoen toe.

northsails.com

Ate van der Land

15

Regio Friesland

Regio Friesland

VAN DE VOORZITTER OPENINGSWEDSTRIJDEN SNEEK

VAN DE VOORZITTER

Van alles een beetje

form de verwachting afnemend naar nul. Met veel pijn en moeite kon er nog 1 wedstrijdje uitgeperst worden. En zelfs die ene wedstrijd eindigde in een drijfpartij. Maar ook in die totaal andere omstandigheden bleken de 294 en 62 duidelijk de sterkste. Waarbij de combinatie Heineke/Van de Wijngaard definitief de eindoverwinning pakte. Grote klasse! Dat betekende overigens niet dat Cees van Grieken op een ingetogen manier de prijsuitreiking onderging. Aan zijn uitbundige grappen en verhalen te oordelen heeft hij er weer zin in en kunnen we ook van hem nog het nodige verwachten dit jaar. De 454 (jazeker) werd uiteindelijk (op enige afstand) 3e in het klassement. Daarbij een handje geholpen door de mannen van de 453 die in het eerste kruisrak waarschijnlijk effe de weg kwijt waren en zo ongeveer als laatste om de boei kwamen. Helaas voor hen gaf de rest van deze wedstrijd geen mogelijkheden meer om die enorme achterstand nog goed te maken. Kortom, een geweldig evenement met van alles wat. De deelnemers hebben hun materiaal kunnen testen en zijn klaar voor het nieuwe zeilseizoen.

Toegegeven, zo heftig als de voorgaande editie was het dit jaar niet. In 2012 lagen de hagelstenen op het dek. En dat in combinatie met een zeer krachtige wind. Ook dit jaar moesten de deelnemers aan de openingswedstrijden van de KWS op zaterdag direct aan de bak. Met een temperatuur van rond de 7 graden en gemiddeld een dikke 4 met flinke uitschieters, was de winterslaap al na het eerste kruisrak totaal vergeten. Maar toch, het nieuwe zeilseizoen kan eigenlijk niet beter beginnen. Mooie lange kruisrakken, strakke organisatie, ruim voldoende deelnemers van naam en faam en Berenburg op een van de Friese moederschepen na afloop. Ik raad een ieder aan om volgend jaar mee te doen.

Cees van Grieken en Joost Houweling) en niet te vergeten de 453 (met de Friese troeven Klaas Jasper en Bram Pasma) zaten een groot deel van wedstrijd goed vooraan. Ook in de tweede wedstrijd, die met minstens zoveel wind gevaren werd, maakten Heineke/Van de Wijngaard en van Grieken/Houweling in zekere zin de dienst uit. Zeer opmerkelijk was een klein incidentje met Pampus 453. Die halverwege de wedstrijd, liggend in een sterke positie, te maken kreeg met een los geraakte genua. Toch even iets vaker de harpjes checken heren! Door het voorval zakten ze ver terug naar de staart van het veld. Om vervolgens op miraculeuze wijze als 6e te finishen, zeer kort achter nummer 5 van die wedstrijd, te weten ondergetekende en uw aller voorzitter Kamminga. Met die 6e plek hielden ze aansluiting met de eerste twee. Ook de 43 van Erik van Eijk en Johan Otte stond na de eerste dag in de kop van het klassement.

Maar terug naar de wedstrijden. Ondanks de schijn van stabiele lucht (strak blauw met hier en daar een bescheiden wolkje) bleek de wind zeer veranderlijk qua kracht en richting. Al na het eerste kruisrak was het veld door een shift in 2 delen opgebroken. Slechts een enkeling schoof vanwege een wereld- of noodklap van groep 1 naar 2 of andersom. De kopgroep bleef echter solide aan de leiding. Onder andere de 294 (de heren Heineke jr. en Laurence van de Wijngaard), de 62 (met ervaren rotten

Leon Heddes (P454)

Vaker de harpjes checken De tweede dag gaf een heel ander beeld. Gelukkig een paar graadjes erbij. Maar een wind die wel erg veel zwakker was dan de dag ervoor. In de ochtend nog een windje 2, maar geheel con16

17

Regio Friesland

Regio Friesland

VAN DE VOORZITTER HOUT-/KLASSENEVENEMENT SNEEKERMEER

VAN DE SNEEKWEEK KLEINE VOORZITTER

Elk foutje afgestraft

Jeroen en Sipko domineren de Kleine Sneekweek

Pak vier klassen van houten wedstrijdschepen, tuig ze op en start het evenement. Laat ze varen op een inner- en outerloop baan met een optimale zeilwind, het zonnetje erbij en je hebt een uniek zeilevenement. Veel ruimte op het meer, door de baan en het aantal klassen geeft het de zeiler meer de kans zijn eigen koers te varen. De Pampusklasse heeft daarom terecht deze locatie en wedstrijdserie aangewezen voor een Klassenevenement op 4 en 5 mei. Alles was geregeld, hotelovernachting, vervoer, eten, ligplaats, kranen, sleep en soep en broodjes in de Roerkoning. We gaan niet klagen over het aantal niet ingeschreven Pampussen, wat je toch voor een klassenevenement op zo’n 30 stuks wil hebben, maar we gaan het over de 18 boten (voornamelijk Friezen) die er wel waren hebben.

Gelukkig is het zeilen in de Pampus nog niet door een computer of robot overgenomen. S ’avonds aan de wal werden andere zintuigen getriggerd tijdens een gezellig samenspel van eten, drinken en zwetsen. De tweede dag was voor velen een bevrijding met een wat vriendelijker windsterke 3. Daardoor kon men meer bekeken de slagen pakken in plaats van overleven. Toch veranderde er niets meer aan de eerder genoemde stand. Dit lag niet in het onvermogen van de rest, want zoals altijd in de Pampusklasse wordt er zeer sterk gezeild en gestreden. De eerste en de laatste kunnen bijna met elkaar praten. Eén foutje en je bent zo weer vijf plekjes kwijt. Na een serie van vijfwedstrijden waren Jeroen en Sipko terechte winnaars om de Klassen- en Hout bokaal in ontvangst te nemen. Het is de bedoeling het Klassenevenement 2014 weer tijdens het Houtevenement houden, vanwege deze unieke entourage, de mooie banen en goede voorzieningen. Hou hier vast rekening mee, dan kunnen we volgend jaar meer dan de 35 boten aan de start brengen. Bekijk vooral de prachtige foto’s op de KWS site www.sneekweek.nl , dit om de sfeer vast proeven.

P1 en P257 als matadors in de lead Na de Regenbogen, 30m² en 16m², startten de Pampussen zaterdag 3x met een krachtje 4 tot 5. Dit ultieme zeilweer gaf meteen al een weergave van de ranglijst aan. P1- Jeroen de Groot/Sipko Zwart(2.2.1.) en P257-Paul Bournas/Thomas van der Wijngaard (3.1.2.) gaven aan wat ze wilden. P416- Harry Kort/Jaap Huiteman (5.3.8.) kwam samen P453- Klaas Jasper/Bram Pasma in het kielzog van de matadors. Alle zeil zintuigen werden op de proef gesteld na een lang winterseizoen. Waar ligt de boei? Wat is bakboord? Kan ik er voor langs? Wordt deze slag beter? Allemaal even wennen dus, hier en daar een aanvarinkje, boei raken, het hoort erbij.

1 NED 1 2 NED 357 3 NED 416

mensen van onze leeftijd rustig op gang kunnen komen. Tijdens de wedstrijd was het snel duidelijk hoe de verhoudingen deze week zouden zijn. Jeroen en Sipko waren vanuit de start vertrokken en zijn niet meer teruggezien. In de strijd daarachter kwam P101 als winnaar uit de bus voor de P453. Op vrijdag besloot het wedstrijdcomité in samenspraak met de familie Guichard om de wedstrijden af te gelasten zodat iedereen zich optimaal voor kon bereiden op de BBQ bij hen in de tuin. Helaas moesten ondergetekenden dit jaar voor het eerst verstek laten gaan maar dankzij goed ingevoerde bronnen hoorden wij dat het weer een geslaagd feest was. Na drie dagen nagenieten van onze zeilweek in Riva del Garda was het donderdagochtend tijd voor de Kleine Sneekweek. Afkicken van het zwembroekenweer en terug naar de kou en regen op het Sneekermeer. Gelukkig begint de Kleine Sneekweek donderdags altijd rustig met maar één wedstrijd zodat

Op zaterdag zorgden uitstel (buien) en tweemaal de lange baan gezamenlijk voor een lange en natte dag op het water. De wedstrijden werden gewonnen door wederom P1 en de tweede zege was voor de sterk varende P453 van Klaas Jasper en Bram Pasma. Met een 4e en 5e plaats voor ons verliep de dag steady maar we konden niet volledig tevreden zijn. Het gevoel dat het veel beter kan zorgt ervoor dat we veel zin hebben gekregen om dit jaar weer meer Pampus te gaan varen in de door onze vaders beschikbaar gestelde boten. De slotdag, zondag, moesten nog twee wedstrijden gevaren worden om de afgelaste wedstrijd van vrijdag in te halen. Tijdens de eerste wedstrijd waren we voor het eerst tevreden en lagen we bij de laatste boei nog voorop samen met de P1 en P453. Toch trokken Jeroen en Sipko weer aan het langste eind en eindigden voor P453 en ons. De laatste wedstrijd moesten we wegens wat materiaalpech en de behoefte van Sander aan een frisse duik aan ons voorbij laten gaan. Vanaf de kant zagen we de P1 de verhoudingen nog maar eens een keer duidelijk maken.

Jeroen de Groot, Foxhol, Sipko Zwart Paul Bournas, Hilversum, Thomas van der Wijngaard Harry Kort, Lelystad, Jaap Huitema

Paul Bouwman (P208)

Met een 4e plek overall met gelijk aantal punten met de nummer 3 konden wij redelijk tevreden terugkijken op ons eerste evenement in de Pampus dit jaar. Sander Oost & Jan Deen P306/7

18

19

Regio Friesland VAN DE VOORZITTER

‘In de boot genomen’

Het zeilen begint eigenlijk met een brommer. Als jonge knaap krijgt Harry samen met zijn broer de keus van hun vader: Een brommer of een (zeil) Schouw. Zijn broer kiest de Schouw dus Harry de brommer. De broers gaan samen wat wedstrijdzeilen. Harry eerst als fokkenist en later als stuurman. ‘Mijn broer kon niet goed zeilen en viel soms gewoon in slaap tijdens de wedstrijd, ik ben toen gaan sturen.’ In die tijd was er een zeiler die alles bij de Zeilschouwen won en Obbe vroeg of ze eens goed naar die boot mochten kijken. Op basis daarvan is een nieuwe schouw gebouwd, de nummer 100, en toen wonnen de Korten alle wedstrijden. ‘Ach, zeilen is gevoel, je denk dat je er verstand van hebt, met een kast vol zeilen, maar het is niet gemakkelijk te definiëren wat goed is.’

Het zeilen zit in de genen Als je Harry Kort ontmoet tijdens het zeilen is er altijd een glimlach. Hij geniet met volle teugen van de sfeer rond het zeilen en de sport op het water. Een echte liefhebber. Maar over Harry Kort is veel meer te melden. Tijd om dit eens uit te diepen. De P 416 is de spil waar het allemaal omdraait. Daaraan verbonden is het gezin Kort, of nog ruimer, de familie Kort / De Groot. Ankie en Harry zijn met hun kinderen al jaren betrokken bij de wedstrijdzeilerij. Daarbij is Terherne, waar Harry is geboren en Ankie haar ouders vandaan komen, nog steeds de uitvalsbasis voor motorschip en zeilboten. Want boten hebben die Korten wel. Gelukkig wordt er zo nu en dan weer wat verkocht, maar helaas ook weer gebouwd of terug gekocht. Schoonvader Obbe de Groot is nu een oude 12-Voetsjol aan het herstellen die hij jaren gelden heeft gebouwd. Kleinzoon Arjen heeft het bootje opgespoord en voor vader Harry aangekocht. Wij staan in de werkplaats en de glimlach van de familieleden bij het aanschouwen van al dat moois spreekt boekdelen. Volledig verwaarloosd ligt er een bijna niet te herkennen Jol, maar Obbe en Harry hebben er alle vertrouwen in dat het jolletje weer kan gaan zeilen.

Zeilen is een gevoel Na de Schouw wordt door Obbe een 16m² gebouwd voor Harry. Schoonvader speelt iedere keer een belangrijke rol. Iedereen noemt Obbe ook gewoon Obbe of Pake, met respect voor zijn gevorderde leeftijd van 90 en respectabele staat van dienst als amateurbouwer van o.a. Vrijheid voor dochter Ankie, de 1490 waarvan de foto trots boven de eettafel hangt, diverse 16m²-en, Valk, Schakels, Flitsen, 3 x Pampus, 22m² en diverse 12-voets jollen. Het is eigenlijk niet te geloven dat je dat allemaal kunt maken in je garage.

Terherne als uitvalsbasis

Als de eerste 16m² zeilt Harry de Sneekweek met schoonzus als bemanning in de B2 klasse en wint direct. Daarna wordt nog eens een nieuwe kwadraat gebouwd en met wisselende successen gezeild. De thuisbasis was een caravan op de camping van Terherne en met een Valk als onderkomen ging het dan naar de wedstrijden. Op een gegeven moment komt collega 16m² zeiler Wiebe Kort ( geen familie) vragen of één van de zoons ook wil bemannen in de Flits bij Thijs of Erik Kort. Arjen gaat met Erik varen en zo worden de kinderen ook besmet met het zeilvirus. Zowel Arjen, Evelien als Hidde zeilen veel in Flits ( 623 en 1084) en later Schakel, uiteraard allemaal gebouwd door Pake. Evelien en Hidde zeiler later wat minder, maar zijn nog steeds geregeld van de partij. Enige jaren geleden gaan Arjen en Evelien meedoen aan het NK in een Pampus gebouwd door Pake ( P442 ) en worden gewoon even 2e. In 2012 wordt Arjen nu met Afke Deen in de 416 weer 2e. Ook Hidde bemant nog regelmatig. 20

Als Obbe voor Ed Warger de Pampus 398 gaat bouwen raakt ook Harry geïnteresseerd in deze klasse. In 1998 wordt de 416 gebouwd en begint Harry met Jaap Huitema in de Pampus. ‘Jaap kende ik niet zo goed, maar ik hoorde dat hij beschikbaar was als bemanning. Eis van mij was dat de bemanning ook zelf een moederschip moest hebben en dat had Jaap. Ik heb Jaap toen gevraagd en wat blijkt, Jaap had kort daarvoor tegen zijn vrouw gezegd dat hij eigenlijk alleen met mij verder wilde zeilen als bemanning, vanaf dat moment zeilen we samen.’

van de ultieme trim. Er zijn teveel varianten mogelijk. De zijstagen vaar ik vrij strak, zonder hier een uitgewerkte theorie voor te hebben. Het loopt wel goed zo. Bij de 16m² kon ik horen dat het goed liep, dat heb ik met de Pampus minder.’

Ik geloof niet in de ultieme trim ‘Het zeilen in de Pampus vind ik geweldig. Bijvoorbeeld de Winterwedstrijden. Die zeil ik veelal met Arjen als stuurman en ikzelf als fokkenist. Heel erg leuk om dat met je kinderen te kunnen doen. Dat raad ik meer zeilers aan. Eén zondag in de maand, goed te plannen en vaak nog mooi weer ook.’ ‘Mijn praktijk is behoorlijk druk, met weekend- en avonddiensten opgeteld werk ik eigenlijk 53 weken per jaar, aan uren is dat 7 weken en we hebben 6 weken vakantie. Dan is de ontspanning van het zeilen geweldig.’ Merkwaardig is wel dat alle boten waarin de Korten zeilen de naam ‘Poask’ 1, 2 enz hebben. ‘Dat heeft een reden. Vroeger hadden bewoners van een dorp in Friesland een bijnaam of eigenlijk scheldnaam, voor de bewoners van Terherne was dat Poask. Dat is een klein stekelbaarsje. Dit zijn we als naam gaan gebruiken voor de boten. De Jol die we nu weer terug gekocht hebben krijgt de naam Poask 13. De nummering is al verder maar 13 hebben we tot nu toe niet durven geven. Maar voor deze boot is het wel van toepassing gezien de staat waarin ze verkeert.’

Onderhoud in de huiskamer Ook thuis wordt veel over zeilen gesproken en onderhoud van mast of vlonders wordt in de huiskamer gedaan, bank aan de kant en lakken, lekker warm. Een model Pampus staat prominent in de kamer. De garage is zo ontworpen (door Obbe als architect) dat er een 16m² of Pampus boven de auto kan hangen. Maar de auto staat buiten want de zeilen moeten ook een plaatsje hebben. ‘De P 416 heeft een vrij eenvoudige inrichting. Een noviteit was destijds wel een onderdek bevestigde fokkenschoot via draaibare basis. Dat werkt heel goed, de bediening kan door de stuurman worden gedaan, erg handig als je voordewind gaat varen. Enige jaren geleden voer ik met zeilen van Wiebe Kort en nu van UK De Vries. Ook is er een nieuwe mast geplaatst. De diamant- verstaging vaar ik nu veel strakker dan vroeger. Met harde wind was ik voorheen op mijn best, maar dat wordt de laatste tijd minder. Of dat aan de mast of zeilen ligt weet ik niet, oorzaak zal de ouder worden bemanning zijn en dan bedoel ik ons beide’ ( glimlach). ‘De overloop heb ik achter op het dek en gebruik ik alleen bij veel wind. Ik geloof niet zo in een theorie

Oh ja, Harry heeft ook nog een lieve schoonmoeder die dit alles met een glimlach aanschouwt. Hertzen Oost

21

10 Vragen VAN 10 VRAGEN DE VOORZITTER AAN GERRIT AGE SALVERDA, VOORZITTER TECHNISCHE COMMISSIE

ook alweer het nodige werk aan heb gehad. Het is in de loop der jaren een hele vloot geworden, omdat ik beter in het kopen dan verkopen van boten ben……. In het dagelijks leven ben ik werkzaam als trainer/ coach/adviseur. Ik doe dit voornamelijk in de nonprofit sector, orthopedagogische instellingen/zorginstellingen/ scholen e.d. Ik geef trainingen, coaching en advies op het gebied van teamsamenwerking/ontwikkeling, omgaan met conflicten & agressie en methodieken, wet & regelgeving. 1. Wie is Gerrit Salverda Ik ben Gerrit Age Salverda, 56 jaar, waarvan al 34 jaren getrouwd met Lucy. We hebben twee zoons. Friso van 19 jaar en Berend van 16 jaar. De jongens zeilen Schakel met elkaar en Lucy bemant af en toe in de Pampus, dit is niet echt haar ding… ze is meer van de support, catering en de sociale contacten (apres-sail). Ik zelf ben van jongs af op het water opgegroeid en werd al snel besmet met het watersportvirus al zeilend in mijn eikenhouten zeilschouwtje. Ik ben opgegroeid in Sneek waar we ’s zomers elk weekend met ons hele gezin naar ‘de Meer’ gingen. Het wedstrijdzeilen begon toen is als jochie voor het eerst met mijn vader mee mocht in de 16m², en als opstapper in de Regenboog. Op mijn 12de stapte ik in de Vaurien, eerst als bemanning maar al snel ging ik zelf sturen. Toen ik begin 20 was ben ik in de 22m² gaan zeilen en hier heb ik ruim 25 jaar met plezier in wedstrijd gezeild.

2. Hoe ben je in de TC gekomen en hoe ben je voorzitter geworden Mijn carrière als lid Technische Commissie is jaren geleden begonnen vanuit de 22m² klasse, er werd een nieuwe 22m² gebouwd en de toenmalige N.N.W.B. vroeg mij om zitting te nemen in hun TC. Om de eenheid in de 22m² klasse te behouden moesten er keuzes worden gemaakt en beslissingen worden genomen. We zijn toen al gestart met het digitaliseren van tekeningen. Van daaruit ben ik telkens wel weer betrokken geraakt bij technische zaken, ook weer toen ik in het bestuur van de Flitsclub kwam. Toen ik Pampus was gaan zeilen heeft Wijt Struiksma mij gepolst of ik zijn functie op termijn over wilde nemen. Ik vond dat ik daarvoor te kort bij de club was, maar wel iets voor de club wilde doen. Zodoende kwam ik in de TC terecht. De kennis die ik had verworven bij de restauratie van mijn Pampus op het gebied van constructie en maatvoering kwam daarbij goed van pas. Afgelopen Sneekweek hebben we Jack (onze voorzitter) ’s ochtends heel gezellig bij ons aan boord op de koffie met gebak gehad, en toen kwam de vraag of ik het voorzitterschap van de TC van Rolf wilde overnemen.

De belangstelling voor deze klasse is de laatste jaren sterk teruggelopen. Daarom ben ik, mede door jarenlange druk van o.a. Pieter Boelsma en Jan Eringa toch overgestapt naar de Pampus-klasse. Daar heb ik absoluut geen spijt van! Het maken van de overstap heeft ook sterk te maken met mijn passie voor bootjes. Ik heb Pampus 26, die in deplorabele staat verkeerde, zelf helemaal gerestaureerd bij Pieter Boelsma op de werf. Het werd een complete refit: vernieuwen van wrangen, spanten, dek, kiel enz. Dit was overigens niet mijn eerste klus met een boot, ik heb in de loop der jaren verschillende projecten onder handen gehad: een mahonie Texelse Vlet, mijn 22m² gerefit en in epoxy gezet, ons Notarisbootje uit 1907 gerestaureerd en betimmerd, Jachtbotter “Taling” bij Jachtwerf vd Meulen gerestaureerd, Flits en Schakel voor mijn kids opgeknapt. Met het gezin varen we met onze Valkvlet waar ik

3. ‘Meten is Weten’ is een oude slogan uit de Pampusclub. Maar de laatste tijd was daar wel veel discussie over. Hoe staat het daarmee? Het is een oud probleem waar elke klasse mee te maken heeft, iedereen die wedstrijd zeilt, wil graag een boot de snel is dus zoek je vaak de grenzen op, daar is niets mis mee. Discussie over interpretaties van tekeningen en klassenvoorschriften zijn op zich prima zolang daarmee de sfeer in de klasse goed blijf vind ik. Een probleem hierbij is denk ik dat klassen- voorschriften in taal proberen weer te geven wat er met een tekening bedoeld wordt, dus voor interpretaties vatbaar. 22

VAN DE VOORZITTER

Een TC heeft als taak om enerzijds de eenheid te bewaken maar anderzijds ook open te staan voor veranderingen, en de discussie in goede orde te laten verlopen, met open vizier.

bij willen inzetten. Natuurlijk is het mooi om ambitie te hebben als TC, maar een TC is wel een commissie die ten dienste staat van de klasse en ook door de leden gedragen moet worden. Naast het digitale meten wil ik graag inzetten op communicatie over technische aangelegenheden. Belangrijk hiervoor is een goede en open communicatie met de leden Pampuszeilers Daarnaast is een goede communicatie met het Watersportverbond van groot belang bij het bewaken van de eenheid in de klasse en bij het ontwikkelen en aanpassen van klassen-voorschriften. Als TC zijn we momenteel druk bezig om communicatie en verstandhouding met het Watersportverbond te verbeteren, bijvoorbeeld bij de procedure bij het renoveren van een Pampus. Het idee is er ook om (zoals de Regenboogklasse) jaarlijks 2 boten, uit de top 15, aan een uitgebreide meting te onderwerpen, bijvoorbeeld door middel van loting.

4. Er zou sprake zijn van ’digitale-of laser’ meting van de Pampussen. Waarom en wat zijn de voordelen? Er was ook sprake van een aluminium-mal en een simpele houten mal; kan je daar wat meer over vertellen? Vanuit het principe van eenheidsklasse is het streven naar een zo grootmogelijke eenheid een goede zaak, met die gedachte dat we wel met een traditioneel handgemaakt zeiljacht te maken hebben. Om discussies over welke boot nu wel of niet klopt te voorkomen, zul je moeten meten. Dat kun je, zoals voorheen, op de ‘houtje touwtje’ manier gaan doen of nieuwe methodes gaan onderzoeken. Om een start te maken zijn we eerst officieus gaan inventariseren: waar hebben we mee te maken? Dit heeft de TC afgelopen jaar met een mal gedaan. De aluminium-mal bleek in de praktijk niet voor zijn doel geschikt te zijn. We hebben i.s.m. Pieter Boelsma toen een houten kielmal gemaakt die gemakkelijker te hanteren is. De controle met deze mal is een soort quick-scan om te kijken hoe groot de afwijkingen zijn. De bevindingen zijn wat dat betreft tot nu toe erg geruststellend! Het meten met de mal is een indicatie maar geeft niet uitsluitsel of een boot helemaal binnen de toleranties valt. Willen we dit meten dan kun je de boten traditioneel gaan meten. Dat kost echter veel tijd, kennis en vaardigheid van de meters. Alternatief is de boten digitaal inscannen. Voordeel is een exacte scan van iedere boot die we over een digitale nominale-mal leggen, je hebt dan als het ware een digitaal-paspoort van je boot. Geen touwtjes en duimstokken meer nodig. Als we meerdere boten op een dag kunnen inmeten zijn de kosten waarschijnlijk te overzien. Een probleem kan nog zijn dat we nog in een onderzoekend stadium zitten en nog niet precies kunnen aangeven wat het gaat kosten, of het allemaal gaat lukken en of het ook de verwachte meerwaarde gaat opleveren. Wordt vervolgd.

6. Er zou sprake zijn dat het mogelijk wordt om de spreaders in te korten. Wanneer mag dat nu? En zij er nog andere veranderingen die we kunnen verwachten. Er ligt inmiddels inderdaad een voorstel om (voor de Pampuszeilers die die willen) de spreaders(zalingen) 4 cm in te mogen korten. Dit voorstel is in de vergadering besproken en akkoord verklaard. Hein Coops (TC lid) heeft afgelopen jaar, als experiment, met ingekorte spreaders gezeild en de ervaringen zijn positief. Om de klassenvoorschriften hiervoor aan te passen zou er een Technische ALV uitgeschreven moeten worden door het Watersportverbond. Wij (bestuur) dachten dit i.c.m. de komende ALV te kunnen doen. Maar uiteindelijk gaat dit niet lukken want het Watersportverbond hanteert de 4 jaren cyclus en we zijn nu niet aan de beurt. De vraag is wanneer wel? Er staan bij mijn weten geen andere directe veranderingen op stapel. 7.Wat zijn belangrijkste punten die gerealiseerd zij in de afgelopen jaren? Ik ben er zelf nog niet zolang bij betrokken maar ik heb wel het idee dat er van alles is gedaan en dat er ook van alles staat te gebeuren voor de TC. Er is een inventarisatie gemaakt (spreadsheet) van alle meetgegevens van de Pampussen die in het archief van het Watersportverbond zitten. We hebben een oplossing gevonden, met advies van ‘de wijze mannen’ voor de 2.10.10 regel van de klassenvoorschriften.

5. Iedere nieuwe voorzitter heeft belangrijke plannen die in de toekomende jaren gerealiseerd zouden moeten worden. Wat zijn de plannen van de TC? Naar het voorgaande verhaal over het digitaal meten kijkend zou ik dit graag op een of andere manier voor elkaar willen krijgen en mijn meerwaarde hier23

10 Vragen

Regio Loosdrecht

VAN DE VOORZITTER

VAN DE VOORZITTER EASYWEEK 2013

er een Solo van te maken (hij bestaat nog steeds, zo Walter van Beest). Een Pampus afbouwen (aan het handje van Gert Lamme weliswaar) lag dus in de lijn der verwachting. In de huidige TC is afgesproken dat ik me ‘er tegenaan zal bemoeien’ om de relatie met het Verbond effectief te krijgen. Hoe dat moet is nog niet helder, de materie is taai, zo hebben meerdere TC leden voor mij al ervaren. Wij geven dit onderwerp graag prioriteit. Elke Pampuseigenaar heeft er immers een hekel aan te moeten twijfelen en wachten op de zekerheid dat zijn boot voldoet aan alle eisen die een eenheidsklasse vertegenwoordigt. Want er is toch niets leukers dan bij elkaar in de buurt kunnen blijven tijdens wedstrijden, om daarna niet op elkaar te hoeven wachten op het terras.”

We zijn actief boten met een mal gaan controleren. We zijn in gesprek met het Watersportverbond over de communicatie, rol/positie TC, hierbij hebben we ook de TC van de Regenboogklasse uitgenodigd. 8. Soms lijkt het dat TC zaken binnen een klein groepje zeer goed ingevoerde Pampuszeilers geregeld wordt? Hoe denkt de TC er toe bij te kunnen dragen dat ook de gemiddelde Pampuszeiler goed en begrijpelijk geïnformeerd wordt? Wat ik al eerder heb gezegd is dat wij er als TC naar streven om zo open mogelijk te communiceren naar de leden toe. De Pampuszeilers er op tijd bij betrekken en dus niet met voldongen feiten confronteren. Als TC open staan voor vragen en ideeën. Zo heb ik over het digitaliseren en scannen dit voorjaar een presentatie gegeven van de mogelijkheden, zodat iedereen op de hoogte is waar wij mee bezig zijn als TC. Voor de toekomst van de klasse is het van belang om de actieve zeilers bij de ontwikkelingen te betrekken. De TC moet door de klasse gedragen worden willen we iets bereiken. De TC zou wat mij betreft ook een actievere rol moeten gaan krijgen bij het renoveren en aanvragen van registratiebewijzen.

Gerard Biesot “Aan het verzoek voor een korte introductie geef ik natuurlijk graag gehoor. Mijn naam is Gerard Biesot. Ik ben 50 jaar en getrouwd met José. Samen met onze 2 kinderen, Nienke van 14 en Hessel van 9, wonen we in Woerdense Verlaat. Na 15 jaar in de ICT te hebben gewerkt ben ik in 2005 mijn eigen watersportbedrijfje Sloep + co begonnen en ik verhuur nu sloepen aan het bedrijfsleven onder het motto “Nautisch netwerken zonder zorgen”. Ik ben opgegroeid op en rond de Kaag. Elk vrij weekend gingen we met de boot naar de Kaagsociëteit. Honderden uren heb ik daar rondgezworven. Met wedstrijdzeilen ben ik begonnen op 7 jarige leeftijd, als bemanning in Jeugdboot 397 met Gert(je) Pauli. Later ging ik alle zeilweken af met een vaste groep Laserzeilers van de Kaag. Veel gezeild en een hoop lol gehad. Verder nog enkele jaren bemand in Yngling (2x WK) en Regenboog. Daarna een sabbatical van een jaar of 15 waarbij de maatschappelijke carrière voorrang had. Toen mijn vader op 86 jarige leeftijd met Ton van Beek weer Pampus ging zeilen besloten er zelf ook één aan te schaffen. Dat werd P333 waar ik vanaf 2007 samen met José heb gevaren. Dit jaar is deze vervangen door P168.”

9. Mag je zelf opstellen en beantwoorden. Wat vind je van het zeilen in de Pampus? Het wedstrijdzeilen in de Pampus is voor mij een nieuwe uitdaging na ruim 25 jaar 22m² zeilen, met 3 man, gaffeltuig, spinaker, en bakstagen, maar ik heb het erg naar mijn zin. Het is ook wel even wennen om niet altijd meer bij de voorste boten te varen maar ik doe mijn best. De sfeer in de klasse ervaar ik als erg gezellig, sportief en gemoedelijk, iets waar ik erg veel waarde aan hecht. 10. Kan je de medeleden van de huidige TC (nog een keer) aan ons voorstellen? Hein Coops “Met zeilen in Loosdrecht ben ik opgegroeid. Ik heb Solo en Laser gezeild, en heb ook jaren rond- en platbodem ervaring. In 1991 ben ik in de Pampus gestapt samen met mijn zeilpartner Wim Leene. De techniek, en het met eigen handen iets maken heeft mij altijd geboeid. Ooit heb ik bij Schakenbos een casco en een stapel hout meegenomen om

EasyWeek 2013 Maximaal 50 boten - Inschrijving geopend Dan een iets minder luchtig punt. Het inschrijfgeld. We hebben dat dit jaar verhoogd tot 110 euro per boot. Vanwaar deze verhoging? We zijn de afgelopen jaren gesponsord door een ‘stille’ sponsor, waarvoor hulde. Deze sponsor is conform afspraak gestopt. Gelukkig hebben we een nieuwe relatie kunnen opbouwen met ABN Amro Mees Pierson. Vorig jaar is gebleken dat er een heel goede match was tussen het team van de bank en onze zeilers. DE bank gaat derhalve met ons door. Wederom hulde. De kosten voor de EasyWeek bedragen 143 euro per boot. Dankzij sponsoring van ABN Amro Mees Pierson hebben we dit kunnen terugbrengen tot 110 euro per boot.

Van maandag 19 t/m vrijdag 23 augustus wordt op de Loosdrechtse plassen weer de EasyWeek gezeild. Een beproefd succesvol concept met elke middag een lange plasbaan, een uitgebreid walprogramma, een serie prijzen waar je stil van wordt en – last but not least – een sterk wedstrijdveld.

Voor het inschrijfgeld krijgt u: Vijf lange wedstrijden verzorgd door het WOC van de KWVL. Tien eindprijzen, elke dag een dagprijs en kans op de ‘gepimpte rollator.’ Dinsdag Borrel aan de Plas op Long Island. Woensdag 3 gangen maaltijd bij de KWVL met life muziek. Donderdag Steiger 7 borrel bij HWH. De financiële details treft u aan in bijgevoegde begroting die uitgaat van 45 deelnemende Pampussen.

Om met dit laatste te beginnen. Op de woensdag mag u het opnemen tegen onze gast van de week, Marcelien de Koning. Zij was wereldkampioen en heeft Olympisch zilver behaald in de 470. Wij varen Pampus. Wie daagt wie nu uit? Op de woensdag is er – voor het eerst – overdag een ‘partnerprogramma’. ’s Middags is er een lange plasbaan uitgezet op de Solex. De buitenombaan. Zij mogen de motoren starten bij ons voorbereidingssein. En ze mogen daadwerkelijk van start op het moment dat wij reglementair gestart zijn. Daarna is het gaan. Er kan uiteraard alleen reglementair gefinishd worden met een volle tank. Spannend. Wint de moderne (1946) techniek het van het vermaarde scheepsontwerp (1934)?

We hebben één wijziging aangebracht in het wedstrijdreglement. De gepimpte rollator kan niet meer worden gewonnen door de familie Heineke of door de Zware Jongens. Vanwege hun ongekende zeilkwaliteiten hebben deze heren de rollator te vaak gepimpt. Zij mogen de EasyWeek wel winnen, maar de unieke wisselprijs gaat door naar de eerstvolgende in het klassement. We hebben de limiet weer op maximaal 50 boten gezet. Omdat we in één groep willen starten. Easy. Dus wees er snel bij. U kunt zich vanaf heden inschrijven via de website van de Pampusklasse. Dit geldt ook voor de trip op de Solex.

Marceline de Koning als troef Op donderdag is er traditioneel de Steiger 7 borrel bij Het Witte Huis. Onder bezielende leiding van Frans Hessing wordt deze borrel door een groot aantal dames aangekleed tot een ware feestmaaltijd. En laten we de borrel aan de plas niet vergeten. Dit keer hebben we een tweeling weten te strikken, de gebroeders Bekkering (P419). De locatie is het fraaie Long Island, gelegen in een van de trekgaten. Enno en Jan Peter, alvast dank.

24

Succes, Marco Brocken (P397) en Willem Falter (P312) 25

Regio Loosdrecht

Regio Loosdrecht

VAN DE VOORZITTER HOLLAND WEEKEND 1-2 JUNI

VAN DE VOORZITTER HEMELVAARTSWEDSTRIJDEN 2013

Maximale kruisrakken en entertainment op Holland Weekend 1-2 juni

Moederdagontbijt met hoofdprijs in huize Bournas

Een van de jaarlijkse hoogtepunten voor de Pampuszeilers is het Holland Weekend met grote Pampusvelden. Dit jaar zal het Holland Weekend plaats vinden op 1 en 2 juni voor de klassen: Regenboog, Pampus, 16m², Vrijheid, O-jol, 12-voetsjol en Solo. Er wordt gezeild op een “plassenbaan” met een variant dat bij een windschifting de baan gewijzigd kan worden zodat er maximale kruisrakken zijn.

Bij meer dan 40 inschrijvingen kan er gesplitst worden in groepen Op zaterdag is er na de wedstrijden een gezellige borrel met entertainment en een verrassing. Gevolgd door een heerlijke buffetmaaltijd en daarna meer muziek. Inschrijving via www.kwvl.nl / wedstrijden/inschrijvingen.

Dagelijks vindt de eerste start om 10.30 uur plaats en voor de Pampusklasse , als 3e klasse, zal dit om ca. 10.45 uur zijn. Zaterdag zijn er 3 wedstrijden gepland en zondag 2, natuurlijk afhankelijk van de weercondities.

Komt allen! Hoe meer zeilers, hoe gezelliger! Rolf Kurpershoek Commissaris wedstrijdzeilen KWV ‘Loosdrecht’

De Gecombineerde in 2013: alle dertien goed! ‘

Alive and Kicking’ zou je kunnen zeggen over de Gecombineerde Wedstrijden in 2013. De aanzet was al in 2012 gegeven met regelmatige nieuwsbrieven, waarmee een dieptepunt in deelname werd voorkomen. In 2013 wordt er nog een tandje bijgezet. Dat begon al in de winter met een zeer positief overleg met de Wedstrijd Organisatie Comités van de drie verenigingen KWVL, HWH en Vrijbuiter. Er worden in 2013 méér wedstrijden gevaren (13), er zijn méér aftrekwedstrijden en er wordt extra goed op de ligging van de eerste in de windse ton gelet. Maar er is meer: In lijn met ‘de Tegel’, de jaarprijs van de Gecombineerde met het wapen van Loosdrecht is opgenomen, zal als logo voortaan de vlag van de gemeente Loosdrecht fier wapperen op de clubs ten tijde van de Gecombineerde wedstrijden.

Je mag het hele jaar een reden hebben om niet te komen, maar op 9 juni is deze niet geldig. Iedereen moet komen en we gaan proberen de hoogste opkomst van alle Gecombineerde Wedstrijden ooit te realiseren. Bij de tweede Gecombineerde waren er al 30 Pampussen aan de start, dus dat gaat wat worden. Leve wedstrijdleider Tinga! En je kon er op wachten; spontaan hebben zich een groot aantal sloepen gemeld die op de 9e juni komen volgen. Vandaar dat de boodschap uitgebreid werd met ALLE SLOEPEN KOMEN OOK! Samengevat: het gaat goed met de Gecombineerde. Als je geïnteresseerd bent om de ‘Gecombineerde Nieuwsbrief’ te ontvangen, stuur dan even een mailtje aan: [email protected]

9 juni met maximale vloot Op 9 juni a.s. staat de volgende krachtproef voor de deur. Dan wordt de ALLE BOTEN KOMEN Gecombineerde wedstrijd georganiseerd. De naam spreekt voor zich.

Walter 26

Met dit resultaat op zak hoefden we de laatste dag niet meer te varen. Via deze weg wil ik mij nogmaals verontschuldigen dat ik de volgende dag niet ben gaan zeilen ( aftrek wedstrijd) maar mijn vrouw was erg blij met deze verassing op moederdag! Ontbijt op bed, en voor het eerst in vier dagen lekker warm!

Wat een prachtige vierdaagse wedstrijdserie had moeten worden kunnen we samenvatten in enkele woorden: Veel wind, koud, tegenvallend aantal inschrijvingen voor Loosdrechts doen, en aan de grond lopende Pampussen. Er was een leuk deelnemersveld dat veel sportieve rivaliteit beloofde. Bart van Soest, in de weer geheel gerepareerde P438, en Martin Heineken met een nieuwe set zeilen. De eerste dag werd gekenmerkt door een stevige bries en spannende wedstrijden. Helaas waren er ook aanzienlijke winddraaiingen zodat de eeuwige vraag weer actueel was: gaan we linksom of rechtsom het Lamme eiland? Dit laatste bepaalde uiteindelijk voor een groot deel de eind uitslag. Voor mij geluk die eerste dag, twee keer een eerste plek, gevolgd Jack Kamminga P440 en Martin Heineke P387 beide met 9 punten. Er waren er ook drie toppers die helaas te vroeg waren gestart. De volgende dagen werden gekenmerkt door nog meer wind en afgelastingen. Ook in deze wedstrijden was diegene die de kop pakte bij de eerste boei ook niet meer terug te halen. Dat waren Martin Heineke en Bart van Soest.

Race 6 Race 6 werd gewonnen door Erik (266) bij een windkracht 3-4 en volgens mijn thermometer bij 9°C. Voor de totaal uitslagen verwijs ik graag naar de Pampus site. En hoop jullie allemaal te treffen onder betere weersomstandigheden, en meer deelnemers! Paul Bournas P357 - Kwajongen

Race 4 Na een spannende race met Bart op kop, Martin in tweede positie, Jack en Erik (P266) 3 en 4, en met een aandringende 357, maakte Martin een jammerlijke fout door naar de verkeerde boei te varen. Jack en Erik zaten wat hoog langs de wal waardoor ik onder ze door kon lopen naar de volgende boei. Dit leverde een 2de plek op en ik wist hierdoor de leiding te verstevigen. Race 5 Bij boei 4 op de eerste plas waren de rietkragen verdwenen door het kruiende ijs, en helaas niet overal aangegeven met staken. Bart rondde merkteken 4 (voor de Loosdrecht kenners)als eerste, en ging bakboord uit (aan de wind) langs de wal waar vroeger riet stond. Ik wilde aanvallen en ging gelijk na de boei overstag (geluk). Enige tijd nadat ik weer teruggedraaid was naar bakboord keek ik in mijn grootzeil ruit en zag wel een heel erg hoog op het water liggende Pampus (aan de wind planeren?). Gelukkig was er weinig schade, en ik wist de wedstrijd te winnen. 27

Regio Loosdrecht

Internationaal

VAN DE VOORZITTER

VAN DE VOORZITTER

Thijs Kort Kampioen der Kampioenen

boaties één met elkaar zijn, ongeacht rang of stand. En je de hele week in je Brunotti broek kan lopen. Een paar sfeermakers zoals de gebroeders Bekkering erbij. Hans Duif laten langskomen met zijn trekzak. En je week kan niet meer stuk. Kortom een perfecte stek om bij te komen van het racegeweld. Gezeild werd er in lokale Pampussen van het type Jeanneau Sunfast 20 met elk drie man aan boord. Dit zijn boten met een mogelijkheid tot reven. We weten, reven is niet stoer. Dat werd in het begin dus ook niet gedaan. Maar ook een Pampuszeiler gaat uiteindelijk overstag. Over het klassement wordt overigens niets losgelaten.

Zaterdag en zondag 13 en 14 april werden weer de traditionele Primus Inter Paris wedstrijden op de Loosdrechtse plassen gehouden tussen 15 Kampioenen van 2012. Kampioen der kampioenen is voor de vierde maal Thijs Kort geworden. In totaal werden er vijf wedstrijden gevaren onder wel haast ideale weersomstandigheden. De wedstrijden waren zeer spannend. Het feit dat Thijs van de 5 wedstrijden slechts één eerste plaats kon varen maar ook een tiende plaats achter zijn naam had staan zegt in dat opzicht genoeg. Jeroen de Groot werd tweede in totaal met twee eerste plaatsen maar dat was niet genoeg om kampioen te worden. Verder viel de derde plaats van Floor Vrijenhoek, kampioene 2012 in de Laser 4.7 op. Zij zeilde twee, tweede plaatsen maar ook een 14 plaats was haar deel.

Overseasyweek: De alternatieve EasyWeek Grote wintersportevenementen kennen in tijden van nood hun alternatief. Hun deelnemers en supporters komt niets tekort. Voor de alpinesport wordt kunstsneeuw opgespoten. De Elfstedentocht wijkt uit naar de Weissensee. Onze eigen winterwedstrijden hebben nog niets. Na 10 jaar is het tijd voor een ijsvrij alternatief. En dat is broodnodig want het was bar met de vorst in het afgelopen seizoen. De eerste aflevering van de alternatieve winterwedstrijden is gehouden op Nederlands water dat met zekerheid ‘s winters bezeilbaar is. En wel de Simpson Bay Laguna op St. Maarten, een van de grootste laguna’s in de Carribean. Theo van Driessel (P356) heeft samen met Willem Falter en Paul Stoutenbeek de organisatie ter hand genomen. Theo: ‘Altijd leuk met een stel mannen een weekje zeilen. Is eigenlijk niet te herhalen. De eerste keer is altijd het lekkerst’. Walter vVvB (sorry, ik mag van Sandra maar een beperkt aantal woorden gebruiken) vult hem aan: ‘Goede vrouwen begrijpen dat’. Vervolgens beiden: ‘Het was een levenservaring’. Als mannen van boven de vijftig iets een levenservaring noemen dan hebben ze ofwel weinig meegemaakt in hun leven of het was het met geen pen te beschrijven. Beiden gelden in dit geval niet. We kiezen toch voor de laatste.

No Zeilno Naam 1 6 Thijs Kort 2 4 Jeroen de Groot 3 12 Floor Vrijenhoek 4 14 Pieter Jan Postma 5 15 Sven Coster

De eerste keer is altijd het lekkerst Thuisbasis was Lagoonies, de Marina van Paul Stoutenbeek. Jawel de broer van meervoudig Pampuseigenaar Saskia (P15 & P312). Een relaxte plek waar 28

De lage prijzen moedigden de mannen aan met bezuinigingstips te komen. Bijvoorbeeld even de grens over gaan naar het Franse gedeelte om te bellen. Dan ben je in Europa en dat scheelt ruim 2 dollar per minuut. Of nog een bezuinigingstip: Slapen met Joop van der Pijl voor 42 euro per nacht. Ik heb maar niet doorgevraagd. En net als bij onze eigen EasyWeek heeft ook onze huissponsor, ABN Amro Mees Pierson, weer bijgedragen. Je moet het easyconcept inderdaad wel goed kopiëren. Vind de overseasyWeek volgend jaar weer in St. Maarten plaats? En wordt er dan weer in Jeanneau’s gevaren of bezorgen we een scheepslading Pampussen. Misschien valt de keuze op de Draken die op Antigua liggen. Dat er een vervolg komt lijkt wel zeker. Het EasyWeek concept is niet stuk te krijgen. En zou de tweede keer niet nog lekkerder kunnen zijn? Marco Brocken

Sommige geheimen blijven op het eiland. Dat lag niet aan de wedstrijdleiding van Carry Logan. Bijzonder knap dat deze dame, ISAF gecertificeerd, in haar eentje (ook dat is easy) de wedstrijden heeft geleid. Volgens haar gewoon een kwestie van de start/finishlijn in het midden leggen en boven- en onderwinds een ton plaatsen. Een perfect concept waarvan we overwegen dat te importeren. Het gerucht gaat dat de heren zeilers deze juffrouw mee willen importeren.

Sommige geheimen blijven op het eiland Naast memorabel was het ook een goedkope week. Waar kan je nog een biertje kan drinken voor een dollar? Bij Lagoonies. Of voor 8 dollar fish & chips eten. Bij Lagoonies. Goedkoper kan niet. Een echte aanrader in dit genre is ook ‘Maison Flottante’, een B&B gerund door een Belgisch echtpaar. Perfecte Gall & Gall wijnen. Lamsbouten eten op de veranda temidden van bootjes. Zoals elke dag weer een superspeech van Kees Kruijer. En een huisgemaakte mandarijn likeur. En dat alles voor 28 dollar. Niet slim om juist op die dag je ‘not drinking Day’ te kiezen. 29

Agenda

Team 36 knopen

VAN DE VOORZITTER

VAN DE VOORZITTER

1-2/6

Holland Weekend, Loosdrecht

29-30/6

Zomerwedstrijden Sneek

6-7/7

Vrijbuiterweekend, Loosdrecht

11-14/7 Kaagweek 3-8/7 Sneekweek 17-18/8

O. Loosdrechts Kampioenschappen

19-23/8

Easyweek Loosdrecht

29/8-1/9 N.K. 14-15/9

Open Najaarsweekend Sneek

21-22/9 Nakaag 28-29/9

Sluitingswedstrijden Sneek

5-6/10

Houtskoolcup Loosdrecht

Opgeven is geen optie

Een tocht van 150 km door de polder, mét een straf noordelijk windje. Een toch die ik (zoals ik net bij binnenkomst in Sneek zei) persoonlijk liever per boot had afgelegd dan op de fiets als ik eerlijk ben! Wat was het afzien. Maar goed; we hebben het gered, mede dankzij de appeltaart en de chocomel in de kroeg in Urk. Weer de grenzen verlegd. Wat een toch, wat een gezelligheid ook! In de laatste weken van onze voorbereiding staat er nog een fietsclinic van Leontien van Moorsel op het programma en fietsen we vlak voor het Holland Weekend de ‘Bergsma Classic’. Een tocht van de KWVL naar Groningen, naar de moeder van Henk. Dit zal een kleine 200 km zijn. Mocht ik bij aankomst nog niet van mijn fietsje gevallen zijn, dan word ik fit genoeg bevonden voor de echte tocht.

10/11 Openingswinterwedstrijden 8/12

Kerst winterwedstrijden

Pampuszeilers fietsen Alpe d’HuZes ‘Het lijkt hier wel een fietsclub’ horen we geregeld als we met onze strakke pakjes en snelle fietsen op de KWVL uitpuffen na een lange fietstocht. Ik kan deze mensen geen ongelijk geven. Het zit namelijk zo... Henk Bergsma (P455) en Razzo van Dam (onze oud-barman van de KWVL) hebben vorig jaar de Alpe d’Hues beklommen, voor het goede doel, Alpe d’HuZes / KWF. Razzo was zelf getroffen door de ziekte kanker en een betere motivatie voor Henk om ook mee te fietsen was er niet. Zo geschiedde. Beiden heren hebben zeer succesvol gefietst en veel geld opgehaald. Dit smaakte naar meer. Inmiddels heeft Henk de stoute schoenen aangetrokken en heeft zijn eigen team van fietsers samengesteld voor de editie ‘Alpe d’HuZes 2013’. Dit team bestaat voornamelijk uit bevriende zeilers, en mix van Regenboog- en Pampuszeilers. Zo fietsen Paul Bournas, Monique van Driessel, Henk Bergsma en ik als Pampuszeilers mee. Het gehele fietsteam, ‘Team 36knopen’ bestaat uit 36 renners/zeilers, uit Loosdrecht, Leiden, Friesland en Rotterdam/ Delft. Met 36 knopen verwijzen we naar 36 renners, het zeilen, windkracht 8, je knopen tellen etc. Kortom; een hoop power voor het goede doel!

Op 6 juni gaat n.l. de echte klim van de Alpe d’Huez van start. Onder het motto “Opgeven is geen optie” wordt door Team 36knopen op één dag de legendarische Alpe d’Huez tot max 6 keer toe beklommen. De opbrengst van de Alpe d’HuZes gaat volledig naar het KWF. De stichting verstrekt met dit sponsorgeld subsidies voor projecten tegen kanker. Opgeven is geen optie! U kunt ons initiatief ook steunen via www.36knopen.nl. Alle steun is meer dan welkom. En eerlijk is eerlijk; na deze tocht zullen wij de fiets weer even in de schuur opbergen en wordt ons strakke fietspakje weer verruild voor de o zo gezellige jollenbroek.

150 km van KWVL naar KWS

Sponsoren en meer info: www.36knopen.nl Facebook: www.facebook.com/36knopen

Op 27 april hebben we met een 7-tal fietsers een geweldige trainingstocht gefietst, van de KWVL naar de KWS. 30

31

Bedenkingen

Pampushistorie

VAN DEAAI DOOR VOORZITTER SCHABERG

VAN DE VOORZITTER

Een heerlijk gezelschapsspel

NK Pampus 1956 Bij het maken van het KWVL Lustrumboek kwamen een aantal Pampusfoto’s boven water die achteraf uitstekend zouden passen bij de brief van Erik van Lamsweerde die in 2010 in het Pampusnieuws werd gepubliceerd. De foto’s zijn genomen tijdens de kampioenschappen in 1956 op de Westeinder. Erik van Lamsweerde zeilde als bemanning van Carl Huisken in de 262 die toen ‘Roest rust niet’ heette. Later werd de P 262 overgenomen door Friso Palsma die hem ‘Rust roest’ doopte. Een naamgeving met vooruitziende blik, want de resultaten van eigenaar Huiskens waren wat beter dan die van zijn opvolger!

Eigenlijk zou het beter zijn om dat zo te laten. Want als we straks echt kunnen scannen, moeten we misschien wel vaststellen dat het met de eenheid wel goed zit en valt er niet veel meer te kletsen. Ik vind het in dit verband nu al zorgelijk dat Gert Pauli zich niet meer over dit onderwerp roert, maar te langen leste heeft aangeboden onze wisselprijzen nieuwe glans te geven. Natuurlijk op zich al een wisselbekertje waard, maar toch.

Wanneer ik dit stukje schrijf, is het zeilseizoen weer langzaam op gang gekomen. En dat is maar goed ook. Want als er niet wordt gezeild, valt er weinig te kletsen. En daar doen we het natuurlijk allemaal voor. Dat zeilen zelf is helemaal niet leuk, zeker niet in een Pampus. Een Pampus is een erg ongemakkelijk schip, met een beweegbare, of beter: een bewegelijke, mastvoet. Met een fok die permanent met het achterlijk langs het want schuurt. Waarin hangen eigenlijk neerkomt op het afknijpen van de hoofdslagaders in onder- en bovenbenen. Een schip dat permanent loefgierig is, zonder bakstagen en dat je kunt zeilen als een dinghy noch als een volwassen kielboot. Te groot voor het servet, te klein voor het tafellaken. Het enige voordeel van een Pampus is dat je er goede sier mee kunt maken op feesten en partijen. Als je zegt dat je in een Pampus zeilt, is dat goed voor je imago. Iedereen denkt een Pampus te kennen als een schitterend klassiek schip. En dat je wel een dikke portemonnee moet hebben om je te kunnen veroorloven daarin te zeilen.

En nu er weer gezeild moet worden, zit het weer gelukkig niet mee. Het Hemelvaartweekend was natuurlijk bar en boos. Ik was er niet bij in Loosdrecht en Sneek, maar ik heb gehoord dat het koud was, regende, en nog erger: dat er veel, heel veel wind was. Er werden zelfs wedstrijden afgelast. Heel veel tijd om te kletsen dus. Over de banen, over de in de windse ton die onzichtbaar achter een eiland lag, over de start die een algemene terugroep had moeten zijn, over de lijn die er verkeerd in lag. Ik was er niet bij en kon er dus helaas niet over mee kletsen. Bij de koffie ‘s-morgens in het Vooronder of op het terras. Bij het biertje na de wedstrijden en nog lang daarna bij Heineke aan de bar of in de Draai. En de volgende morgen nog een keer ‘uitzending gemist’. Tot de volgende wedstrijd. Daarna begint de volgende cyclus weer. Dat de Pampus zus en zo voor de wind de mast zo ver voorover vaart. Dat die net gerestaureerde Pampus zo hard gaat. En die nieuw gebouwde.

Hoe zou dat eigenlijk komen? Een goede marketing misschien. Begin dit jaar waren we te gast bij onze voorzitter op de hei. Schitterend, een weekend lang kletsen over zeilen, in het bijzonder over de Pampus. Wat we er aan zouden kunnen doen om de Positie van de Pampus in het krachtenveld van de nationale eenheidsklassen te consolideren, ja zelfs verder uit te bouwen. Er waren marketing en communicatie deskundigen uitgenodigd, actieve zeilers in de Pampus natuurlijk. Zo hadden we het al snel over de vier marketing P’s van de Pampus. U mag verder zelf invullen welke die zijn. Wij hadden in ieder geval heel veel Plezier. Ook hebben we uitvoerig gesproken over het bewaken, ja zelfs verbeteren van de eenheid van de klasse. Enigszins schamperend werden vergelijkingen gemaakt met de Regenboogklasse. Gerrit Salveda wees ons nogmaals op de mogelijkheid om binnenkort je eigen boot te kunnen scannen. Maar hoe is het eigenlijk werkelijk gesteld met de eenheid in de klasse? Wie het weet, mag het zeggen. Maar gelukkig zijn er velen die daarover hun eigen, goed gefundeerde menig hebben.

Hoe zou dat allemaal toch kunnen? Eindeloos kunnen we er over kletsen, een heerlijk gezelschapsspel. Niets aan veranderen dus!

P 262 met trapeze NK 1956 op de Westeinder. In de 262 Carl Huisken en Erik van Lamsweerde

Pampuszeiler Carl Huisken was de eerste die met Dacron zeilen aan de start verscheen en daarmee direct een degelijke 800-1000 meter voor nummer twee over de finish ging. Maar het duurde minder dan een seizoen voordat iedereen met Dacron zeilde. Erik van Lamsweerde vertelt: ‘Dus werd ons leven weer moeilijk. De Ruyter was toen een grote tegenstander. Andere Pampuszeilers uit die tijd waren Sprenger, Besseling, Tjebbes, Palsma, Rozendaal. Carl Huisken kwam ook als eerste op het idee van een trapeze, die dan ook werd gemonteerd. Dit was heerlijk voor de bemanning, lekker staan op het randje in plaats van proberen te hangen over de kuiprand (zonder hangbanden, red.).’ Het liep allemaal gesmeerd totdat de heren te horen kregen dat een trapeze niet was toegestaan. Dus de draadjes verdwenen weer. Bijgaande foto’s zijn van het Nederlands Kampioenschap op de Westeinder in 1956. Het was in die tijd gebruikelijk dat de Pampus van toenmalig KWVL voorzitter Huisken met de verenigingsvlet naar

32

33

Pampushistorie VAN DE VOORZITTER

de Westeinder werd gesleept, vermoedelijk door het havenpersoneel of eigen schipper. Zelf kwamen de heren met de auto, zo tegen starttijd. Op een zekere dag vroeg Carl aan Erik van Lamsweerde of hij wilde bemannen. Dat was een hele eer en volgens van Lamsweerde was het een ‘mieters’ weekend. Het resultaat was een nationale titel.

Kaartje in plaats van SMS In dit digitale tijdperk is het haast niet meer voor te stellen, maar als je iemand wilde spreken was het tot lang in de vorige eeuw, heel gewoon om even een kaartje te sturen. Deze twee kaartjes tussen Pampus vrienden laten echter zien dat er sinds de jaren dertig en 2014 niets (ja, u leest het goed) is veranderd! Op het kaartje uit de jaren vijftig nodigt Carl Huisken zijn vriend Erik uit om gezellig een kijkje te nemen bij Pampusbouwer Baay. Baay bestaat niet meer maar ook vandaag de dag gaan we met vrienden ‘voor de gezelligheid’ een kijkje gaan nemen naar Pampussen in restauratie of aanbouw. Heerlijk om de werkplaats in te lopen, het hout te ruiken en te genieten van het moois in wording. Over bootjes praten is van alle tijden en over een Pampus raak je nooit uitgepraat! Het bericht uit de dertiger jaren van KWVL voorzitter Paul Moes aan de heer Hallie van de Zaanse Zeilvereniging gaat over deelname van zeilklassen aan een evenement. ‘U kunt op een Jollen team van de W.V.L. (toen was de KWVL nog niet Koninklijk) rekenen. Het Sharpie team levert nog eenige moeilijkheden maar in orde komt het zeker. Zeer zou ik het op prijs stellen als de start der Pampusklasse niet al te vroeg was op zaterdag.’ Er was nog geen Easyweek in die tijd, maar zo te zien was men er toen al klaar voor!

34

c l a s s i c b o at i n g r e d e f i n e d

40 RUNABOUT

www.longisland.nl Uiterweg 104b

1431 AR Aalsmeer

Tel. +31 (0)297 383 300