Overzicht Vredesvrouwen 2014 Adriana Barcena Flores (NL) bevordert in Aalst het samenleven van mensen met een verschillende culturele achtergrond. Ze bezielt heel wat multiculturele initiatieven, zoals een veelkleurige Moederdag, 100 jaar internationale vrouwendag, ‘Ritmo Latino’, enzovoort. Ze richtte ‘Entre Amigos Aalst’ op en stond mee aan de wieg van het diversiteitplatform ‘Aalst Mixt’. Ze is actief betrokken bij de buurtwerking. Ze begeleidt ook slachtoffers van geweld. Contact:
[email protected], 0499 31 61 73
Madeleine Bitshilwalwa Lwakabwanga (FR) helpt sinds 1991 jongeren in een wijk in Kinshasa. Ze geeft hen kleren, schoenen en voeding, waakt erover dat zij leren lezen en schrijven en biedt hen een opleiding tot taxichauffeur. In 2007 hielp ze een kunstwerk te maken van een vrouw die nee zegt tegen geweld. Ook componeerde ze een vredeslied voor Congo. In 2013 werkte ze samen met Congolese vrouwenbewegingen in Brussel een aanklacht uit tegen de situatie in Oost-Congo. Ze neemt deel aan vele activiteiten met als doel geweld tegen vrouwen te stoppen. Contact:
[email protected], 0488 79 46 87
Marie-Astrid Blondiaux (FR) engageert zich binnen meerdere landen om mensenrechten te respecteren zonder raciaal, cultureel of politiek onderscheid. Ze biedt steun aan mensen die lijden onder gewapende conflicten. Als medewerkster aan het ‘Internationale Rode Kruis’ neemt ze overal ter wereld deel aan missies. In de Afghaanse hoofdstad Kaboel bezocht ze vrouwen die vanwege zogenaamde ‘eergerelateerde misdaden’ waren opgesloten. Ze waakte erover dat hun rechten werden gerespecteerd en dat ze toegang hadden tot aangepaste voorzieningen. In de Congolese regio Kivu ontmoette ze vrouwen die waren verkracht. In Haïti hielp ze vrouwen aan gezondheidszorg en drinkbaar water. In Somalië en Tanzania organiseerde ze vluchtelingenkampen. In Ivoorkust gaf ze een stem aan vrouwen in de gevangenis. Contact:
[email protected], 071 70 18 36
Andrée Caillet-Themelin Rozenberg (FR) zet zich, als stichtend lid van een Brusselse cel van ‘Soroptimist International’, in voor de promotie van de rechten van vrouwen binnen de samenleving. Ze documenteert de vernietigingspolitiek van de nazi’ en klaagt die aan. Daarnaast investeert ze in onderzoek om genocides en misdaden tegen de menselijkheid beter te begrijpen. Daarvoor heeft ze ‘Stichting Rozenberg – Caillet’ opgericht. Die stichting helpt jongeren aan beurzen, prijzen enzovoort om oorspronkelijk onderzoek te doen naar de oorzaken van massamoord en genocide. Contact:
[email protected], 02 231 05 82
1
Yve Callebaut (NL) zet zich al jaren in voor de bevolking van Myanmar. Ze verzamelt fondsen voor de bouw van waterputten en de inrichting van scholen en apotheken. Ze zendt dokters en medisch materiaal uit, zet de overheid van Myanmar aan tot actie en regelt langdurige partnerschappen tussen universiteiten. Via haar ‘Steunfonds Myanmar’ draagt ze bij tot de vrede in het land. Ze heeft de gave om de juiste mensen samen te brengen, los van politieke of religieuze overtuiging. Zo slaagde ze er in 2008 in om na de doortocht van de cycloon Nargis (waarbij 138.000 mensen stierven) snel visa te regelen voor het Belgische B-Fast team, iets wat de Europese Commissie toen niet gedaan kreeg. Contact:
[email protected], 0496 07 39 33
Maria Donvil (NL) zet zich in voor vrede, vrouwenrechten en ontwikkeling. Maria was jarenlang actief in ‘Markant’. In Leuven is zij actief binnen de ‘Derde Wereld Raad’, ‘11.11.11’ en ‘Oxfam Wereldwinkels’. Ze is medeorganisator van ‘De Andere Kerstmarkt’. Ze is ook actief binnen ‘Pax Christi’ en het ‘Vlaams Aktie Komitee tegen Atoomwapens’. Ze neemt bestuursfuncties op en organiseert (en neemt deel aan) talloze activiteiten en vreedzame protesten tegen bewapening en oorlog. In Leuven is ze de stuwende kracht achter de Vlaamse Vredesweek, de Goede Vrijdagtochten, de Hiroshima-wakes, de stiltecirkels en de herdenking van de onbekende oorlogsvrouw. Contact:
[email protected], 016 20 03 74
Frieda Groffy (NL) steunt als kunstenares wereldwijd vrouwen. Ze gebruikt haar talent om te helen, te versterken, te sensibiliseren en te investeren in menselijke ontwikkeling. Zo organiseerde ze ‘Schrijven van op de regenboog’. Deze lezingen en workshops bieden via het werk van vrouwelijke schrijvers zicht op andere culturen. De strijd tegen Apartheid heeft een bijzondere plaats in haar leven. Haar ‘Stemmen met littekens’ is een bundel van verhalen en gedichten over ZuidAfrika. Ze gaf ook talloze workshops over ‘empowerment’ en over ‘creatief schrijven’. In 2006 lauwerde Zuid-Afrika haar voor haar inzet voor vrijheid en gelijke rechten voor vrouwen. Contact:
[email protected]
Chantal Kabangu Tshibola (FR) richtte de organisatie ‘Vrouwen van Waregem’ op. Deze vereniging zet zich in voor migrantenvrouwen, voor sociale cohesie en voor interculturele dialoog. In 2004 zette Chantal de ‘Union des Femmes pour le Développement’ op. Die ngo begeleidt Congolese vrouwen die aan landbouw doen. Ook helpt Chantal om informatie over Resolutie 1325 te verspreiden. In België richtte ze ook de ‘Ligue des Femmes Kasayiennes’ op, met als doel vrouwen te verenigen tegen conflicten in Centraal Congo. In 2014 richtte ze in Congo een ‘Maison de la Femme’ op. Daar leren vrouwen praktische vaardigheden. Ook beoogt men er de gelijkheid tussen vrouwen en mannen en streeft men naar meer vrouwen binnen besluitvormings- en vredesprocessen. Contact:
[email protected], 0024 397 14 66 232
2
Michèle Le Docte (FR) zet zich sinds meer dan 40 jaar in voor geweldloosheid. Ze bouwt mee aan de verzoening tussen gemeenschappen en generaties. Ze lanceerde meerdere initiatieven en nam deel aan talloze acties voor vrede. Ook organiseerde ze ontmoetingen tussen culturen en generaties en ondersteunde ze organisaties voor migrantenvrouwen. Ze voert een humanistische politiek ten voordele van gevangenen en asielzoekers in gesloten centra. Als overtuigd democrate kiest ze sinds lang voor ‘empowerment’ als strategie om haar ideeën te promoten, om te vechten tegen discriminatie en om respect voor vrouwenrechten te verankeren. Ze tolereert geen geweld tegen vrouwen en als dusdanig heeft ze binnen talloze commissies dit soort geweld aangeklaagd. Contact:
[email protected], 0478 20 03 52
Florence Lobet (FR) vangt slachtoffers van partnergeweld en seksueel geweld op. Sinds ongeveer tien jaar klaagt ze het tekort aan opvang en steun voor slachtoffers van partnergeweld aan. In het regionale hospitaal van Val de Sambre in Auvelais heeft ze een centrum opgericht tegen partnergeweld. Ze vult er alle functies in, gaande van onthaal over bijstand tot begeleiding. In negen jaar tijd ving ze er maar liefst 900 vrouwen op en hielp ze hen om hun negatieve ervaringen te overwinnen. In het geval van zware crisissen helpt ze om snel het slachtoffer te beschermen. Dat vraagt om zaken als een aparte brievenbus, aangepast logement en sanitair, de uitwerking van een dossier voor verdere stappen en de begeleiding naar de rechtbank. Tenslotte creëerde ze een netwerk van mensen die tussenkomen op het terrein, zoals rechters en advocaten, politieagenten en medisch personeel. Contact:
[email protected], 0496 31 86 89
Marcelline Lukala (NL) zet zich in voor conflictpreventie, voor het voorkomen van geweld op vrouwen en voor het harmonieuze samenleven van mensen met verschillende culturele achtergronden. Ze is actief in verschillende vrouwenverenigingen zoals het ‘Collectif des Femmes Congolaises pour la Paix et la Justice’ en het ‘Platform van Vrouwen van de Congolese Diaspora in België’. Zo ijvert ze mee voor vrede, ontwikkeling en wederopbouw in Congo. Ze zet zich in om de capaciteiten en het leiderschap van vrouwen te versterken. Zelf richtte ze de vereniging ‘De Nieuwe Blik’ op, die oudere en jongere vrouwen samenbrengt om hen te sensibiliseren over diversiteit binnen de samenleving. Elkaar leren kennen is één van de beste strategieën om conflicten te voorkomen. In haar kinderdagverblijf ‘Mozayika’ vangt ze kinderen van verschillende culturele achtergronden op en stelt ze jonge moeders in staat om zich aan hun eigen ontplooiing te wijden. Contact:
[email protected], 0483 04 04 24
3
Yvette Makilutila – Massamuna (FR) engageert zich voor vrouwenrechten, vrede en de uitvoering van Resolutie 1325. In 1990 richtte ze de organisatie ‘La Zaïroise et ses Soeurs’ op. Die organisatie biedt aan Congolese vrouwen in België een plaats om zich uit te drukken en zich te emanciperen. Yvette stelt zich open voor andere culturen om een vredesdialoog te promoten. Ze ondersteunt gekwetste vrouwen met heel haar hart. Ook hebben vele vrouwenorganisaties (zoals het Vrouwenhuis in Schaarbeek, de ‘Conseil des Femme Francophones de Belgique’, de ‘Commissie Vrouwen en Ontwikkeling’, ‘Vie Féminine’ en de ‘Wereldvrouwenmars’) steeds kunnen rekenen op haar medewerking. Als lid van de antiracistische beweging ‘MRAX’ verzet ze zich tenslotte tegen elke vorm van racisme. Contact: 0486 30 93 86
Gisèle Mandaila (FR) versterkt de positie van Congolese vrouwen binnen de besluitvorming en helpt hen om financieel autonoom te worden, zichzelf te ontplooien en zich bewust te worden van hun rechten. Daarnaast handelt ze tegen (seksueel) geweld en steunt ze slachtoffers. Ze engageert zich in talloze activiteiten, zoals het ‘Comité de Soutien aux Femmes Congolaises’. Dit comité steunt en coacht vrouwelijke kandidaten voor de verkiezingen en vraagt de bevolking om op hen te stemmen. Ook hielp ze mee aan de creatie van een Congolees fonds voor microkrediet. Daarnaast zet ze zich in voor verschillende organisaties voor de kansen van vrouwen, zoals ‘RAFEMCO’ (een platform van Congolese vrouwen die vechten tegen geweld op vrouwen), ‘Fistula Aid’ (een structuur die zich inzet voor de slachtoffers van gynaecologische fistels) en ‘Femme Africa Solidarité’ (een organisatie die pleit voor vrouwenrechten binnen de Afrikaanse Unie en de Verenigde Naties). Contact:
[email protected], 0485 02 72 24
Annette Ntignoi (FR) stichtte in haar geboorteland Kameroen de organisatie ‘Grain de Sable’. Die organisatie biedt onderwijs aan minderjarigen in de gevangenis en ondersteunt een proces om vrouwen meer autonomie te geven wat betreft toegang tot land en financiële middelen. In België richtte ze het ‘Collectif des Femmes Africaines du Hainaut’ op’. Dit is een vereniging die het leiderschap van migrantenvrouwen ontwikkelt en hen aanmoedigt om deel te nemen aan de samenleving. Ook helpt de organisatie met de ontwikkeling van het thuisland. Annette staat aan de oorsprong van meerdere projecten, zoals een jaarlijkse samenwerking met de Koning Boudewijn Stichting en andere organisaties om migrantenvrouwen te helpen om een sociaal leven uit te bouwen. Contact:
[email protected], 0498 53 86 65
4
Francine Ramakers (FR) zet zich in voor verbetering van het statuut en de levenscondities van vrouwen. Dat doet ze vooral in Congo. Als kind van twee culturen pleit ze voor de vrede, voor de ‘empowerment’ van vrouwen en voor de uitvoering van Resolutie 1325. Ze is actief binnen meerdere vrouwenorganisaties. Voor de Congolese organisatie FIREFEC bemant ze het algemeen secretariaat. Sinds 2010 biedt ze ook hulp aan een groep vrouwen die tijdens de oorlog in Oost-Congo slachtoffer werden van seksueel en ander geweld. Ook ondersteunt ze een weeshuis dat kinderen opvangt die werden misbruikt of verlaten. Contact:
[email protected], 0488 48 39 02
Elien Spillebeen (NL) draagt bij aan de heropbouw van Oost-Congo. Zij streeft ook naar betere levensomstandigheden voor vrouwen en meisjes. Voor haar thesis binnen de opleiding ‘Politieke en Sociale Wetenschappen’ trok zij enkele maanden naar Noord Kivu. Ze zag er hoe jarenlange oorlog en seksueel geweld levens ontwrichtte, maar ook hoe vrouwen er zich inzetten voor de toekomst. Samen met deze vrouwen investeert haar vzw ‘Mama Kivu’ in lokale opbouwprojecten van vrouwen. ‘Mama Kivu’ steunt onder andere een vrouwenvoetbalcompetitie, schoolbeurzen en opvang voor slachtoffers van seksueel geweld. Om in België mensen te sensibiliseren, maakte ze mee de documentaire ‘Backup Butembo’. Die documentaire biedt een goed beeld van de kracht van vrouwen in Noord-Kivu. In mei 2014 werd ‘Backup Butembo’ bekroond met een LAMA, de ‘Los Angeles Movie Award’ voor beste lange documentaire. Contact:
[email protected], 0497 53 32 40
Simone Süsskind (FR) probeert Joodse en Palestijnse vrouwen met elkaar te verzoenen. Ook haar inzet voor de promotie van vrouwenrechten en de uitvoering van Resolutie 1325 verdient groot respect. Ze wijdt haar leven aan de realisatie van een wereld waarin verschillen worden gerespecteerd en waarin de uitwisseling van ervaringen leidt tot meer begrip tussen mensen. Ze begeleidt discussiegroepen en verenigt Joodse en Palestijnse vrouwen om dialoog en samenwerking op het terrein te realiseren. Ze werkt voor de evenwichtige deelname van vrouwen op alle niveaus van het politieke en socioculturele leven. Volgens haar leidt een grotere betrokkenheid van vrouwen in besluitvormingsprocessen sneller tot een duurzame vrede tussen Israëli’s en Palestijnen. Ook heeft ze Europese en Mediterraanse vrouwen verenigd voor een beter statuut voor vrouwen binnen hun gemeenschappen. Voor haar werk ontving ze reeds meerdere prijzen, zoals ‘Femme de l’Anneé’, de ‘Prix de la Citoyenneté’ van de Koning Boudewijn Stichting en een eredoctoraat aan de ULB. Contact:
[email protected], 0475 73 32 38
5
