Oversteek naar
Spanje
1
Wie droomt er niet van? Wonen op je eigen boot, in een mediterraan klimaat. Paul Boelsma en Mariska van Seventer lieten hun droom in 2013 uitkomen en voeren met hun zelfgebouwde boot naar de Canarische eilanden, om daar een nieuw bestaan op te bouwen. In dit tweede deel van hun verslag verlaten ze Engeland en steken ze de Golf van Biskaje over.
tien schepen uitgegaan en in de loop van de dag kwamen er vijftig binnen, vertelt de steward in de sluis, die ons vriendelijk helpt met vastleggen en ons tegelijkertijd onze plek wijst. Om half tien liggen we afgemeerd in de Souvereign Harbour. De volgende dag kunnen we ‘s middags terecht in de ‘hoist’ – de scheepslift. In de stad
Mariska van Seventer
kopen we snel eerst nog een dopsleutel 38, die Paul nodig heeft om de
###*P
Het is dinsdag 6 augustus, als we
White cliffs varen we richting East-
schroeven te wisselen. Om vier uur
Dover verlaten. Voor we naar East-
bourne, een vaartocht van een uur of
precies hijst havenmedewerker Nick
bourne gaan, bunkeren we 700 liter
zes. De Engelse kust is prachtig en
de Straycat uit het water.
diesel bij George Hammond voor
geeft ons een ‘vakantiegevoel’. Wel
€ 0,95 per liter! Om kwart over twee
zijn we een beetje huiverig voor de
Schroeven
‘s middags varen we af. Tot een uur
vele visfuiken in het water; die wil je
Bij de bouw van onze boot is er op
of drie hebben nog iets stroom tegen,
liever niet in je schroeven krijgen.
beide hekdrives een set van twee
maar dan voelen we dat we met het-
Als we in Eastbourne aankomen, ligt
driebladsschroeven (16’’ x 20) opge-
zelfde toerental langzamerhand snel-
de sluis naar de haven vol. Het gaat
gaan. Kort voor vertrek hebben we in
ler gaan varen. Langs de beroemde
hier 24/7 door. Vanmorgen zijn er vijf-
Horst twee nieuwe sets gemonteerd,
www.motorboot.com
Me t de Stray cat Naar Te ner i fe / D eel 2
want op de beurs en in de folders
een laatste weather-check en daarna
valt wel droog! We moeten ons zelfs
werd gezegd dat deze combinatie
overleggen we even. We besluiten dat
haasten om nog met de kano terug bij
(16’’ x 19 4-blad / 14,4’’ x 19 3-blad)
we liever nu een tijdje stroom tegen
de boot te komen. Als we weer aan
meer rendement zou geven. Tijdens
hebben, dan dat we vanavond moe-
boord zijn, vervangt Paul de ver-
het eerste testvaartje leek het inder-
ten varen in windkracht 5 Beaufort.
brandde stuurmotor.
daad een verbetering maar onderweg
Dus we vertrekken om 11.30 uur: zo’n
De volgende dag gaan we op verken-
op zee langs de kust kregen we toch
anderhalf uur voor hoogwater.
ning. Er loopt een muurtje dwars door
twijfels. We hadden het gevoel dat we
Het rekenen met de getijden blijkt een
het droogvallende deel van de haven,
wel eens zúiniger hadden gevaren.
kwestie van elkaar goed bij de les
waar je bij laag water overheen kunt
Vandaag worden de 14.4’’ 3-blad
houden. We hebben er nog weinig er-
lopen om bij de wasmachines te
schroeven van de duo-props daarom
varing mee en iedere keer is er weer
komen. Je bent dan echter wel zo’n
weer verwisseld voor de orginele
die opluchting als de berekeningen
25 minuten onderweg en dus besluit
16” schroeven.
blijken te kloppen en we zonder pro-
ik dat de was wel kan wachten...
blemen de volgende haven binnenva-
’s Avonds ligt de haven voor het
Westelijk halfrond
ren. Dat de kust steeds dichtbij is,
grootste deel droog, maar over de
Donderdag 8 augustus willen we naar
geeft een extra gevoel van veiligheid.
bodem blijk je niet te kunnen lopen; ik
Brighton. We kunnen al om één uur
Al kort na ons vetrek begint de wind
zak er tot aan mijn knieën in!
de sluis in, voor de schutting van
aan te wakkeren. De zee is heftig,
13:30 uur. Er wordt niet geschut tus-
maar desondanks gaan we 9 á 10
Valwind
sen HW en HW + 30 minuten. In de
knopen. Ondertussen hebben we met
Maandag 12 augustus. Er is geen
sluis kunnen we de boot gewoon
flinke golfdalen te maken; het water
weerbericht, want de internetlijn van
vastleggen; de steigertjes aan de zij-
slaat tot over de flybridge. En toch is
de haven ligt er uit. De havenmeester
kanten van de kolk gaan namelijk mee
dát de plek waar we sturen, want de
zegt dat er een ‘light breeze’ staat,
omhoog en omlaag. Grappig!
binnenbesturing is tijdelijk buiten wer-
maar aan de steiger waait het als een
We hebben windje 4 West en pittige
king; de stuurmotor is onderweg te
zotte... De wind blijkt met vlagen te
golven, maar we lopen mooi. Halver-
heet geworden en heeft het begeven.
komen en tijdens de koffie besluiten
wege Eastbourne en Brighton passe-
we daarom tóch maar richting Yar-
ren we de nul-meridiaan. We zijn nu
Droogvallen
mouth te gaan. Als we de haven uitva-
op het Westelijk halfrond! Als we om
In Bembridge liggen de zeilboten vijf-
ren, is er ineens wéér zo’n rare
vijf uur Brighton binnenlopen, staat er
dik aan de Duver-Marina steiger. Veel
valwind. Paul maakt er echter handig
zelfs in de haven veel wind en blijkt
Engelsen van het vaste land komen
gebruik van voor een draai.
het nog een hele uitdaging om de Cat
het weekend hierheen om te BBQ’en.
De vaartocht over de Solent is prach-
op de ons toegewezen plaats te krij-
Bij de lange steiger waaraan zij liggen,
tig. We hadden er vooraf allerlei india-
gen.
is de haven uitgebaggerd. De boten
nenverhalen over gehoord, maar het
vallen daar niet droog. Wij mogen
blijkt goed te doen. Wel is het op de
Rekenen
naar de visbotensteiger. En die, zo
Solent drukker dan we tot nog toe ge-
Zaterdag 10 augustus. De haven van
ontdekken we als wij met onze kano
wend waren.
Brighton loopt al vroeg leeg. Paul doet
naar de Marina-Office zijn gepeddeld,
Om kwart over vier liggen we afge-
1 In de ‘hoist’. 2 De beroemde ‘white cliffs’ van Dover.
2
###*R*Z+28*n *Y
###*P
3 4
3 Brixham. 4 Nick, havenmedewerker in Eastbourne. 5 Hoezo, geen filters?
###*P
www.motorboot.com
5
Me t de Stray cat Naar Te ner i fe / D eel 2
meerd aan de oude kade van Yar-
de haven drie wassen weg. ‘s Mid-
naar Plymouth Mount Batten, waar
mouth. Omdat er voor ons geen plek
dags gaan we de leuke stad in. Paul
we ‘s middags afmeren tussen drie
is aan de drijvende steigers, mogen
wil nog een paar brandstoffilters
zeil schepen die vorige week hebben
we hier blijven liggen. Vanwege het tij
kopen, maar die blijken niet te vinden.
meegedaan aan de fastnetrace. Tijdens de race ligt het in de haven zo
moeten we wel de meerlijnen in de gaten houden. Dan komt ineens de
Kermis
vol, dat je over de schepen heen van
80-tons ‘Dive Star’ met 12 duikers
Donderdag 15 augustus. Paul wisselt
de ene naar de andere kant kunt
aan boord langszij. De Belgische
het voorfilter van de stuurboord motor.
lopen. We blijven hier een paar dagen;
schipper is niet blij; hij zegt een plek
Daar heeft hij er nog wel tien van lig-
we wandelen door de heuvels, gaan
gereserveerd te hebben. We balen er
gen. Zijn voorraad fijnfilters is echter
met de watertaxi naar de stad en
een beetje van. Wíj door die boot van
beperkt; daar heeft hij er nog maar
maken schoon schip.
80 ton platgedrukt tegen de kade en
twee van. En in Weymouth is het dus
híj klagen. Als de ‘Dive Star’ nu eens
niet gelukt die voorraad aan te vullen.
Uit het water
zelf aan de kade zou gaan liggen, met
Om 08:00 uur gaan we door de brug
Vrijdag 23 augustus gaat de boot op-
ons langszij, zouden zij met twaalf
en varen dan naar Brixham, een vaar-
nieuw uit het water, deze keer omdat
man makkelijk om de beurt de lijnen in
tocht van 51 NM. Zodra we uit de be-
de olie van de drives moet worden
de gaten kunnen houden.
schutting van de haven zijn, krijgen
ververst. Tegelijkertijd zullen toch ook
Van pure ellende besluiten we de vol-
we weer te maken met een pittige
de schroeven nog een keer worden
gende ochtend met het eerste goede
zee. Zeven uur achtereen stampen we
gewisseld. Deze keer worden ook de
tij te vertrekken. Ondertussen probeer
als een rodeo stier op de kermis.
4-blad 16” schroeven die er kort voor
ik nog een keer te overleggen: “Als wij
ons vertrek waren opgezet vervan-
aan de buitenkant gaan liggen, kun-
Malle Pietje
gen. We varen vanaf nu weer volledig
nen we morgenochtend zó weg en
In Brixham besluiten we direct op
met de originele sets duoprops: twee
hoeven jullie niet zo vroeg voor ons je
zoek te gaan naar een shop waar we
keer 16”x 20, op beide hekdrives. Dit
bed uit!” Maar nee hoor, niet nodig.
filters kunnen kopen of desnoods be-
blijkt uiteindelijk toch de beste combi-
Jammer! We houden de lijnen bij en
stellen. Als we naar het centrum wan-
natie, waarmee maar weer eens is be-
krijgen uiteindelijk zelfs een Belgisch
delen zeg ik tegen Paul dat ik wel
wezen dat praktijkkennis meer waard
biertje van onze buren.
even aan een local zal vragen waar ze
is dan kennis uit een folder. Het
Als we de volgende ochtend om vier
filters verkopen. Paul kijkt naar alle
scheelt ons uiteindelijk 0,2 liter per mijl
uur saampjes zitten te wachten tot we
toeristen en zegt lachend: “Ja hoor,
per motor, bij varen op kruissnelheid.
kunnen vertrekken, is het nog aarde-
vind jij hier maar een ‘local’.” Dan zie ik
Dat lijkt misschien geen groot ver-
donker. Bij de buren aan boord is het
in de deuropening van pub ‘The Blue
schil, maar op een afstand van 2227
bovendien nog verdacht stil. Ik ga
Anchor’ een tanig mannetje een shag-
mijl (van Horst naar Tenerife) gaat het
maar eens wat aan dek rommelen,
gie staan draaien. Als ik hem aan-
toch om een kleine 900 liter diesel!
misschien dat ze daarop reageren. En
schiet, zegt hij: “Oh, loop maar mee!”
ja hoor, daar steekt de schipper zijn
Hij brengt ons naar een steegje, met
Falmouth
hoofd door het raampje.
aan het eind een inhammetje en daar
Met de oude schroeven er weer
Buiten de haven is het ruig. We duiken
blijkt een soort volgestouwde werk-
onder, vertrekken we aan het einde
in de diepe golfdalen en krijgen flinke
plaats te zijn gevestigd. Chris, onze
van de ochtend richting Falmouth. De
klappen. Paul heeft alles echter onder
gids, roept wat en dan horen we ge-
Cat trekt zonder problemen in plané;
controle en ik ga onbezorgd wat slaap
stommel op de zolder. Het lijkt wel of
het voelt weer als vanouds.
inhalen. Na een paar uur wordt de zee
we met Swiebertje bij Malle Pietje zijn
Rond vijf uur zijn we bij Falmouth,
rustig en is het prachtig varen.
beland. Maar... die ‘Malle Pietje’ heeft
waar de zeilboten drie rijen dik in de
mooi wél de goede filters, voor een
Visitors harbour blijken te liggen. Wij
Weymouth
derde van de prijs in Nederland. We
varen door naar Falmouth Marina,
Om tien over half tien zijn we bij de
nemen de hele doos mee en trakteren
maar daar is geen plek voor een schip
Townbridge van Weymouth, die ieder
Chris op een pint Stella Artois. Chris is
“our size”. Bij Port Pendennis Marina
‘even’ uur opent. We zijn dus mooi op
engineer op een vistrawler. Hij is nu
vinden we uiteindelijk een mooi be-
tijd voor de opening van 10:00 uur.
vrij want the trawler is stuk. Broken?
schut plekje. Hier zullen we wachten
In de marina scheert Paul de baard
The engine? Nee, natuurlijk niet; “I’m
op een weather-window: een periode
weg, die zich aan bakboord op de
the engineer!” Er blijkt iets mis te zijn
van goed weer voor de oversteek
romp van onze Cat heeft gevormd.
met het tuig.
naar Spanje. Falmouth is een gezellig stadje, met
Het is er prachtig weer voor. Paul spant een touw van achter naar voor,
Plymouth
leuke winkeltjes en restaurants. In de
laat de kano zakken en gaat met een
Maandag 19 augustus. We hebben er
pub bij Falmouth Marina is aan de tek-
soort verfkrabber de algen te lijf. On-
nu 500 NM op zitten en willen daar
sten op de plafondbalken te zien dat
dertussen werk ik in het washok van
vandaag 40 aan toevoegen. We varen
dit de bekende vertrekkershaven is. ###*R*Z+28*n *Y
###*P
6 De baard knippen.... 7 De Townbridge in Weymouth. 8 Langs de Britse kust, sturend op de flybrigde. 9 Dolfijnen tussen de beide boegen van de boot.
6
Advies
kaart. Paul zet ondertussen een hen-
groene folie uit een doosje Pickwick-
Woensdag 28 augustus lijkt de dag te
geltje uit met een plastic inktvis eraan.
thee. Ik spurt naar beneden en haal een zaklamp, maar in die theedoosjes
zijn waarop we hebben gewacht. De wind is N-NW en in de hoek van Cabo
Stopverf
zit tegenwoordig dus écht geen folie
Villano en Cabo Finisterre zal het beter
In de loop van de avond zien we onze
meer.... Uiteindelijk pak ik een rood en
worden naarmate de week vordert.
eerste dolfijn. Hij duikelt een poosje
een groen T-shirt, dat we om de beurt
De Zweedse bemanning van een zeil-
met ons mee aan bakboordzijde. We
om de zaklamp kunnen doen, afhan-
schip met Amerikaanse vlag deelt
zijn dol-enthousiast, maar voelen ons
kelijk van welke kant een schip ons
onze mening. Zij hebben de oversteek
langzaam maar zeker tóch een beetje
nadert. Voor van alles en nog wat
al vaker gemaakt en zullen vandaag
wee worden. De trage deining van de
hadden we reserve-onderdelen bij
eveneens vertrekken. Ik krijg nog een
oceaan speelt ons parten.
ons, maar natuurlijk net géén reserve
tip van de Swedish skipper: “Ga óm
We gaan op de flybridge zitten, voor
navigatie lampjes...
de bocht heen, dus niet naar A
wat frisse lucht. Ik haal de quilts naar
Zodra het licht is ga ik een paar uur
Coruña. En blijf vooral ook uit de
boven om ons lekker warm te hou-
slapen. Paul houdt het nog even vol,
buurt van de kust in de bocht, want
den. We proberen een broodje pinda-
ik zal hem over enkele uren aflossen
de twee stromen komen daar bij el-
kaas te eten, maar dat smaakt en
kaar en dat zorgt voor een ruige zee.”
voelt als stopverf. Na een paar hapjes
Dolfijnen
Voor we vertrekken doe ik de laatste
beseffen we; dit wordt ‘m niet. Water
’s Middags zien we ineens een stuk of
en
creamcrackers
tien dolfijnen rond de boot. Ze zwem-
dan maar... We heb-
men een minuut of tien al dollend met
ben afgesproken dat
ons mee, verdwijnen dan en komen
we
Het zal met slapende walvissen waarschijnlijk niet anders zijn dan met slapende honden...
nachten
vervolgens weer terug. Zo gaat het de
samen wakker zullen
de
hele middag door. Ze blijken het
blijven en overdag
vooral leuk te vinden om tussen de
lossen
twee boegen van onze boot te zwem-
we
elkaar
dan af.
###*P
7
men.
boodschappen. Het stadje is vol met
Het is deze eerste nacht helder, met
Dan volgt onze tweede nacht op zee.
gasten van het vanmorgen binnenge-
een prachtige sterrenhemel. Maar
Om tien uur is het volledig duister en
lopen cruiseschip AIDA Cara.
toch... best spannend! Dat wordt er
het verbaast ons weer zoveel sterren
Om twee uur ‘s middags staat alles
niet beter op, als – tien minuten na el-
als er staan. Gelukkig maar want we
aan boord weer zeevast en we heb-
kaar – aan bak- en aan stuurboord
zien er geregeld een vallen...
ben onze dierbaren ge-appt dat we
ineens de lampjes van de navigatie-
Het weeë gevoel ben ik inmiddels
vertrekken. We bunkeren nog een
verlichting stukgaan. Alleen het hek-
kwijt. Met Paul gaat het ook al wat
keer diesel en dan varen we weg. Om
licht doet het nog. Paul komt nog op
beter. Hij is nog niet aan koffie toe,
drie uur ‘s middags zijn we op zee en
een goed idee: aan stuurboord kun-
maar als ik naar boven kom met mok-
teken ik het eerste waypoint in op de
nen we een zaklamp hangen, met
ken thee, kikkert hij daar zichtbaar
www.motorboot.com
Me t de Stray cat Naar Te ner i fe / D eel 2
8
9
van op. De spanning van de eerste
naten. Het is een lange, lange nacht.
een walvisrug. Het blijkt een slapende
nacht is over.
De wolken en de zee zijn inktzwart.
walvis. Hij drijft op een gegeven mo-
Heel af en toe geeft een ster een klein
ment zó dichtbij, dat Paul besluit er
Walvissen
blinkertje. Het is misschien maar goed
omheen te sturen. We willen hem lie-
De volgende middag, het is intussen
dat we niks zien. Die enorme rollers
ver niet wakker maken, want het zal
vrijdag, ziet Paul water opspuiten:
zijn vast angstaanjagend.
met slapende walvissen wel niet an-
twee walvissen! Af en toe zien we zo’n
Bij het ochtendgloren is de zee pas
ders zijn dan met slapende honden...
lange brede rug boven water komen.
echt onstuimig. Dit is dus waar de
In het begin van de avond zien we er
‘Swedish skipper’ het over had: de
Siësta
weer twee. Eén komt een aantal keer
twee stromen botsen hier tegen el-
Als we zaterdagmiddag om twaalf uur
ver boven het water uit en duikt er dan
kaar op. Met de wind erbij – een dikke
de haven van Camariñas binnenvaren,
met een flinke plons weer in. Die wil je
6 Beaufort – levert dat golven op van
staat er twee man klaar om in de
liever niet onder je boot hebben.
zeker drie meter, alle kanten op. Het is
harde wind onze lijnen aan te nemen.
De nacht, de laatste van drie, is zwart.
een heksenketel. De Cat geeft geen
We hoeven ons niet te haasten zegt
We kijken in een diep donkere duister-
krimp, maar de autopilot raakt af en
‘el capitano’, want ze gaan siësta hou-
nis. De Cat wordt door de twee meter
toe danig in de war; Paul stuurt dan
den; als we ons om vijf uur komen
hoge golven heftig heen en weer ge-
tijdelijk op de hand. Tussen de woeste
melden is dat vroeg genoeg. Heerlijk.
slingerd. Ieder uur noteer ik de coördi-
golven ziet hij af en toe een glimp van
We mogen slapen!
Met de Straycat naar Tenerife Paul Boelsma en Mariska van Seventer varen met de Straycat naar de Canarische Eilanden. Dit is het tweede deel van hun reisverslag.
Navigaitie: Voor de navigatie is onderweg gebruik gemaakt van onder meer de Reeds Nautical Almanac en de almanak ‘Imray Atlantic Islands’. Verder waren er zeven (papieren) zeekaarten van Imray aan boord, voor het hele gebied tussen Hoek van Holland en de Canarische Eilanden. Electronische navigatie: Garmin plotter met bluecharts van The English Channel en the North Atlantic t/m de Arquipelago de Cabo Verde, gecombineerd met de radar. AIS: Veel gemak hebben we gehad van de AIS-transponder. Hierop lees je uit wat voor schepen er naderen (naam, afmetingen, koers en bestemming). De transponder zendt ook ónze scheepsgegevens uit.
###*R*Z+28*n *Y
###*P
