Zaterdag 6 oktober 2012, Balk Over een uurtje pikt Frits mij op voor de rit naar Aalsmeer, waar we de auto parkeren en dan vertrekken vanaf Schiphol. We zijn alweer lang genoeg thuis gebleven en het weer is hier ook bepaald deprimerend de laatste dagen. De hoogste tijd voor wat zon en ontspanning in een oord, deze keer op niet al te grote afstand van huis en met minimaal tijdverschil. Deze keer lang getwijfeld over de keuze, vele mogelijkheden onderzocht en uiteindelijk is Cyprus als een soort van last minute uit de bus gekomen. We hebben nog steeds niet helder of we nu op het Griekse of Turkse deel verblijven, ook niet echt belangrijk. Afhankelijk van de technische en economische bruikbaarheid van de internet verbinding ter plekke, komt regelmatig wel weer een verslagje online. Groeten Henk
Zondag 7 oktober 2012 Girne (Cyprus), We zijn net weer terug op de kamer van een ontbijtje op het terras met uitzicht op de Middenlandsezee, helemaal niet verkeerd eigenlijk. Gistermorgen om 11:00 uur heeft Frits mij in Balk opgepikt, na een beetje chaotische, maar wel vlotte rit om 12:30 uur in Aalsmeer aangekomen, waar we, de auto hebben geparkeerd. We werden zelfs begroet met de vraag waar de reis deze keer nu weer naar toe ging, humor. Om 13:00 uur vertrekhal 3 binnengelopen, onze vlucht blijkt een uur vertraagd te zijn, alle tijd dus om een beetje rond te kijken. Bagage gedropt, self check van het paspoort gedaan, weet niet of dat nu wel zo efficiënt is ten op zichtte van de werkwijze waar de marechaussee achter het loket zit. Tijdens het boarden zien we de Airbus 380 van Emirates aan ons voorbij taxiën, indrukwekkend zon vliegende dubbeldekker. Goedkoop ook trouwens, voor € 380 vlieg je met de 380 heen en weer Dubai.
Zo rond 16:30 uur vertrekken we met zo’n anderhalf uur vertraging richting Antalya Turkije, waar we tot onze verassing een tussenlanding maken. De € 15,die we extra betaald hebben voor een (smalle) stoel met meer beenruimte loont de moeite en levert direct na vertrek al een extra gratis drankje op. Gedurende de rest van de vlucht van 3,5 uren moet er betaald worden voor de catering. Midden in een onweersbui landen we op Antalya, bijzondere ervaring al die bliksemflitsen en instabiele lucht. Ongeveer een derde deel van de passagiers stapt uit, het vliegtuig wordt getankt en de bemanning gewisseld. Lekker dat de deur een tijdje open staat, kan er wat frisse lucht binnen komen. De geplande tijd op de grond van 40 minuten wordt als gevolg van het slechte weer iets meer dan 2 uren, waardoor we nog eens 40 minuten vliegen een flink stukje later dan de bedoeling was landen op het vliegveld van Ercan. Niet verkeerd dat vliegen met Corendon, maar haast moet je niet hebben. Buiten uitstappen, aangenaam temperatuurtje wel hier, het is nog 23 graden. Onze koffers zijn deze keer geheel tegen de gewoonte in bijna de laatste die op de baan komen. De douane beambte kijkt wel wat moeilijk, maar slaat een paar stempels in ons paspoort waarmee we zonder visum welkom zijn op het Turkse deel van Cyprus. De meegebrachte euro’s kunnen we helaas niet gebruiken, de Turkse Lira is hier de munteenheid, we zijn deze keer een beetje knullig voorbereid vertrokken geloof ik? Buiten de vertrekhal melden we ons bij de Corendon agent, wij mogen mee met bus nummer 4. Samen met een deel van andere passagiers uit ons vliegtuig hobbelen we door de bergen richting Girne, waar bij 3 verschillende hotels een stop wordt gemaakt. Links rijden hier, waarschijnlijk omdat Cyprus een voormalige Engelse kolonie is? Onderweg nog wat tips en informatie van Corendon, geen water uit de kraan drinken, flesje water mogen we wel kopen in de bus, maar vooral geen eten & drinken gekocht buiten het hotel meenemen in het hotel. Morgen om 11:00 uur krijgen we in het hotel meer informatie over excursies en worden al onze problemen opgelost..
Na een warrige incheck sessie zijn we zo rond 1:00 uur lokale tijd in onze kamer. Hulde aan Simon van de guest relations, het mail verkeer met hem voor vertrek heeft een kamer met sea vieuw, royaal eigen terras en twin opstelling opgeleverd. De hoogste tijd voor een biertje en een midnight snack, het restaurant is gewoon open en wordt nog serieus getafeld, dat is ons iets te heftig. We belanden uiteindelijk aan de bar bij onze nieuwe Turkse vriend, Een Efes (Turks) biertje en wat borrelnootjes helpen ons er wel weer boven op. Wat vriendelijkheid en even bijpraten over het voetbal levert wel een gezellig gesprek en de nodige nuttige informatie op. Om 2:00 lokale tijd, dat is een uur eerder in Nederland is het mooi geweest, eerst maar een paar uurtjes slapen.
Om 7:00 uur ziet Frits de eerste zonnestralen rechts van onze kamer over de bergen komen. Lekker irritant, als je de deur naar het balkon open of dicht doet gaat de airco aan en uit, wat gepaard gaat met de nodige piep, lees wekker geluiden. Nou ja, lekker vroeg opstaan dan maar. Het hotel en de kamer blijken bij daglicht wel een beetje vergane glorie te zijn en aan de bezettingsgraad te zien is het seizoen hier nu ook echt bijna voorbij. Alles bij elkaar is het prima te doen en prijs kwaliteit verhouding is niks mis mee. Na het ontbijt de omgeving en het hotel eerst maar eens een beetje verkend. De woonbuurt achter hotel is zoals we thuis al hadden gelezen niet echt bijzonder, maar dat stoort ons niet zo. Aan de waterkant van het hotel, bij de zwembaden en het strandje voldoende gelegenheid om lekker in de zon te liggen, en mooie vergezichten over en langs het water. We zien veerboten vertrekken richting Turkije, aangezien het vliegtuig er 40 minuten over doet zal dat wel te ver zijn om op één dag heen en weer te reizen? Om 11:00 uur melden we ons met een hele club in de lobyy om tekst en uitleg te krijgen over de excursies die Corendon dagelijks organiseert. Reisleider Yusun heet ons welkom op het volgens hem nu koude Cyprus, hoogst gemeten temperatuur in de hoofdstad Lekosia afgelopen zomer was 59 graden!! De excursie zijn voor ieder wat wils, voor niet al te gek veel geld. Wij boeken voor morgen een bootreis langs de kust en voor woensdag een trip langs de
historische gebouwen en de weekmarkt hier in de omgeving. Voor donderdag hebben we nog een optie om het de Griekse helft van Cyprus te bezoeken, dat besluiten we woensdagavond nog wel. Rondleiding gehad in de spa, daar kunnen we ons tegen behoorlijke tarieven op allerlei manieren laten scrubben, peelen en masseren als we daar zin in hebben. Gelukkig kunnen we ook gewoon gratiss de sauna, stoombad en het zwembad gebruiken. Aan het begin van de middag nemen we een taxi naar het centrum van Girne, dat is de andere naam voor Kyrenia, lekker verwarrend wel die dubbele plaatsnamen. Het is een ritje van een paar minuten, eigenlijk ook best wel te lopen, maar goed wel zo handig om de route zo even te verkennen. In het centrum een beetje rondgelopen, al snel belanden we in de oude haven, mooie en fotogenieke omgeving met een bakbeest van een kasteel op de achtergrond. Dat schijnt te stammen uit de tijd van de kruistochten, maar dat laten we ons woensdag allemaal wel vertellen. En ja hoor we kunnen nog even mee genieten van het middag gebed vanaf de moskee, klinkt hier wel een stukje bescheidener van dan toon dan in de Emiraten. Na een rondje foto safari is het de hoogste tijd om ons vochtgebrek weer wat aan te vullen, het wil hier echt wel zweten als je in de zon loopt. Zelf als je in euro’s afrekent zijn de prijzen een stuk lager als in Nederland, maar het is natuurlijk verstandiger om wat Liras uit een automaat te trekken. Aangezien de lucht betrekt zien we de bui letterlijk en figuurlijk al hangen, taxi terug naar het hotel dan maar, het is ook wel bijna tijd voor een siësta. De regen blijft beperkt tot een paar spetters, maar de lucht blijft bewolkt en de temperatuur een stukje lager, eigenlijk wel handig om de eerste een beetje te kunnen acclimatiseren. Om 17:00 uur is het zonnetje weer terug, nog even wat zonnestralen mee gepikt, om 18:00 uur verdwijnt de zon weer achter de bergen, tijd voor een rondje sauna. Het is en gaat een beetje creatief allemaal, maar je frist er toch wel lekker even van op.
Paar vaasjes bier gedronken en een hapje gegeten bij Adil aan de bar, aardige gozer is het wel. Wel grappig om wat gesprekjes te voer met de gasten die zich melden aan de bar voor een drankje, één van de dames in het personeel, blijkt trouwens ook uit Friesland afkomstig te zijn. Haar vriend studeert hier op Cyprus, daarom woont en werkt zij hier ook. Soort van Friese gastarbeidster in een soort van Turkije zeg maar. Om 21:00 uur voor 20 lira een week internet verbinding gekocht, helaas kunnen we die niet tegelijk gebruiken, dat moesten we natuurlijk eerst wel even uitproberen.. Eerst maar eens wat foto’s en dit verslag uploaden, daarna maar een beetje eerder slapen dan gister geloof ik. Morgen worden we om 9:30 uur opgehaald voor de boottocht excursie. We zitten nu trouwens nog lekker buiten op ons balkon, dat is nog prima te doen. Groeten Henk
Maandag 8 oktober 2012 Girne (Cyprus), Afgelopen nacht door de Cyperse katers die hier blijkbaar op het terrein wonen op een miaaaaaaaaaaaaaaauw concert getrakteerd, niet om aan te horen. Misschien dat het daar van komt of omdat we het te warm vinden, in ieder geval zijn we vandaag ook weer vroeg wakker. Om 8:00 uur zitten we al aan het ontbijt, wel een beetje jammer dat het roken hier overal nog toe is gestaan om toch ook maar iets te klagen te hebben. Niet echt prettig om in de rookwolken te moeten ontbijten. Ondanks de vroege start is Frits toch de laatste die om 9:30 uur het gezelschap aan boord van de bus voor de excursie compleet maakt. Ritje van een paar minuten naar de haven en onder de supervisie van een Nederlands sprekende Turkse jongedame lopen we naar de boot waarmee we vandaag gaan varen.
Schoenen uit bij het aan boord gaan, dat zou slecht zijn voor het houten dek, net of dat zo goed onderhouden is dan? Als snel heeft iedereen een lig, hang of zitplek gevonden. Na zo’n 10 minuten gaan de trossen los en varen we de haven uit, zo vanaf het water maakt het ook wel mooie foto’s van het kasteel en de boten. Vandaag trouwens de spiegelreflex camera ook maar eens uit de koffer gehaald. Niet zo behendig als de compact, maar maakt ondanks de maar 5 megapixels mooiere foto’s dan de compact met 3x zoveel megapixels. Later op de dag komen we tijdens het bekijken van de foto’s tot de conclusie dat het verschil zit in de scherpte van zowel onderwerp als achtergrond met als resultaat mee diepte in de foto’s. Lees compact is mooi voor dichtbij, is het verder weg en wijdser, dan is de spiegereflex de betere keuze. Buiten de haven gaan we rechtsaf en varen we langs de kust, stevige deining en zo nu en dan een zilte spetter douche. Er is zowaar al iemand die zeeziek wordt en dat de rest van de boottocht ook blijft, beetje overdreven. Na ongeveer een uur varen gaan we voor anker, er kan gezwommen worden, het water is zo helder dat je bodem kunt zien. Ongeveer een derde deel van de rod de 30 gasten aan boord neemt een duik. Ik geloof het wel tijd voor een biertje en lekker luilakken in de zon, zonder in de smeren natuurlijk.. Rond de middag wordt de lunch geserveerd, allemaal Turkse gerechten waarvan ik de namen al weer kwijt ben. Het smaakt in ieder geval prima, niks mis mee die Turkse kookkunsten. Zon, schaduw en wel of niet pet / shirt maar wat afgewisseld, de condities met zon en een lekker windje zijn bedrieglijk, je voelt het niet maar je verkleurt wel snel. Comfortabeler dan badend in het zweet te liggen zonnen, dat wel. We hebben intussen gezelschap gekregen van 2 andere boten die opereren onder dezelfde formule. Uurtje na de lunch gaat het anker omhoog en varen terug naar een andere plek waar we nog een tijdje blijven liggen, niemand heeft nog behoefte om te zwemmen.
Na een half uurtje varen we verder, het gaat er stevig aan toe voor wat betreft de deining en de spetters. Er waait nog een ligkussen overboord, dat natuurlik wel weer even gered moet worden. Na de reddingsactie varen we zonder onderbreking terug naar de haven. Deze keer zit ik aan walzijde, lekker veel foto’s maken met de telelens. Niet echt opwindend trouwens die kustlijn en de bebouwing, de natuur is ook niet echt bijzonder te noemen. Denk dat er hier buiten het toerisme ook niet al te veel werkgelegenheid is? Om 15:30 uur zijn we weer terug in de haven, kunststukje van de stuurman om de boten even achteruit in het rijtje te parkeren. De bus vertrekt om 16:00 uur weer richting hotel, dat geloven we wel. We blijven hier nog een tijdje en redden onze eigen thuisreis wel. Tijd voor een kopje Turkse koffie, lekker pittig en heet, met zo’n laag drab onder in het kopje, glaasje water erbij om het weg te spoelen, Nog een uurtje winkels gekeken, mooie horloges en mooie praatjes hier ook ☺. Taxi gepakt en ons naar het hotel terug laten rijden. Bij mij is de batterij even helemaal leeg, oorzaak, zon en zeelucht en de golven, even een half uurtje liggen dan maar. Frits is intussen nog een keer gaan zwemmen, nou dat zie ik morgen wel. Vandaag lekker veel foto’s gemaakt, we hebben het er best druk mee om dat allemaal verantwoord digitaal te verwerken. Via internet trouwens net gehoord dat de temperatuur thuis s’nachts al weer richting vriespunt gaat, net best.. Onze digitale sessie onderbroken voor een drankje bij Adil aan de bar en daarna het dinner buffet maar eens met een bezoek vereerd, niks mis mee. Wel killing van calorie gehalte zijn die Turkse nagerechten, wat een zoetigheid. Morgen hebben we een dag vrij volgens Frits… hij bedoelt natuurlijk dat we niet op excursie gaan.
Waarschijnlijk blijven we in het hotel, alhoewel de hele dag in de zon liggen denk ik niet een goed idee is, vandaag toch wel op het randje van verbranden bijgekleurd. Groeten Henk
Dinsdag 9 oktober 2012 Girne (Cyprus), Vanmorgen een half uurtje langer blijven liggen, ik dan, Frits moest natuurlijk weer foto’s maken van de zonsopgang. Dat is iets wat ik niet snap, na hooguit 2x zou ik dat echt wel gezien hebben, maar hij vind dat elke dag weer geweldig en dat heeft eigenlijk ook wel weer wat. Om 9:00 uur zitten we aan het ontbijt, 2 dames uit Engeland houden ons vandaag gezelschap tijdens het ontbijt, geeft weer eens wat andere gesprekstof. De beide Nigeriaanse knapen zaten gisteravond tijdens het buffet in de bediening, maar zijn vanmorgen ook al weer van de partij. Blijkt dat ze 6 dagen van de week een gebroken dienst van 4 uren in de morgen en 4 uren s’avonds werken, niet echt fijn, lijkt wel een beetje op de uitbuitende praktijken uit het midden oosten. Later op de dag Adil discreet een beetje uitgehoord, blijkt dat er hier geen verschillen bestaan in de betaling en werkuren, maar een vetpot is het ook niet zo te horen. De beide Nigerianen sturen hun verdienste naar huis om de familie te steunen. Beide zijn ze of dromen ze er van om profvoetballer te worden in een Europese competitie. Het gesprek met Adil leert verder nog dat de eigenaar van Oscar hotel een Cyprioot.. zelf ook in het hotel woont. Hij laat zich zelden zien, zijn zoon treed op als general manager. Hobby van de beste man is de aanleg van een tuin met allerlei exotische planten. Dat mag een paar centen kosten hebben we al gezien, daar zijn namelijk dagelijks nog al een paar mannetjes mee aan de slag. Ergens 2e helft van de morgen een plekje aan het water gezocht, de opstelling is een beetje vergane glorie. Gelukkig voldoende plaats en schijnt het zonnetje er vrolijk op los.
Met zo nu en dan een wolkje en een koel briesje van zee is het er prima vol te houden. Kost me eerst toch wel wat moeite om de onrust van binnen de baas te worden, eigenaardig zoiets, maar wel nuttig te beseffen en aan toe te geven. Wel een relaxed dagje zo, beetje muziek luisteren, dutje doen, zowaar een half boek gelezen. Kleine onderbreking voor de lunch, stuk bescheidener dan al dat eten van gister in de vorm van een salade, voor de aardigheid wat Turkse bubbeldrankjes op smaak getest. Die met de citroen smaak is niet verkeerd, maar bevat gek genoeg 2x zoveel suiker als de variant met mandarijn smaak. De buurtsuper bezocht voor aanvang van de 2e helft van onze sessie aan het water. Was eigenlijk wel benieuwd of ze hier die liter blikken cola die we in het centrum op een terras hebben gezien ook verkopen, dat blijkt niet het geval te zijn. Dan later in de week in het centrum nog maar een keer zoeken, moet daar eigenlijk wel even een foto van hebben. Als alternatief maar wat water, chips en chocolade koekjes ingeslagen, wat maakt het ook uit het is vakantie. Ergens 2e helft van de middag via sms vernomen dat mijn moeder helaas weer in het ziekenhuis op is genomen. Het geeft allemaal wel te denken, niet echt fijn zo. Wel fijn aan het einde van de middag is de aangename temperatuur en de zonnestralen. Heb het de hele dag uitgesteld, maar toch ook even gezwommen in de Middenlandse zee, het water is goed van temperatuur en zo zout dat je bijna blijft drijven. Frits moet natuurlijk nog weer foto’s maken van de zonsondergang, dat geloof ik wel, tijd voor een biertje. We gaan vandaag uit eten in een restaurant wat de hemel in wordt geprezen in de recensies van het hotel. We laten ons er met een taxi heen rijden. De eerst taxi met een meter, ritje naar de stad kost dus 7,5 lira in plaats van de 10 lira die we zonder meter steeds moeten betalen… In restaurant Peanut, top locatie met uitzicht op de baai hebben we al snel een bordje pinda’s op tafel staan. Eigenaardig deze zijn aan de buitenkant van de dop
gezouten. Uitgebreide menu kaart en hoge omloop snelheid, lekker eten, maar erg zout voor mijn smaak. Frits heeft het er niet op staan, toch gaan we lopend terug naar het hotel, vlak voor we denken verdwaald te zijn komen we een paar andere hotel gasten tegen die de weg al wel weten te vinden. Nog even een kopje Turkse thee gedronken voor dat we onze laptops aanslingeren, op de achtergrond de meezingers van de Karaoke avond, net best ☺ Morgen gaan we weer op excursie, langs de historische gebouwen hier in de buurt en een bezoekje aan de weekmarkt, ben benieuwd wat ik me daarbij voor moet stellen. Groeten Henk
Woensdag 10 en donderdag 11 oktober Girne (Cyprus), Gistermorgen om 9:30 uur stonden we klaar voor de bus, die zo’n 10 minuten later arriveerde. Bij Oscar resort komen alleen wij beiden aan boord van de al redelijk gevulde bus. Nog een stop bij een ander hotel en we zijn compleet. Reisleidster is dezelfde jongedame als tijdens de boottocht op maandag. Ze is geboren in Nederland, maar woont na al weer een jaartje of op 7 op Cyprus. Haar uitspraak van het Nederlands is prima, maar aan de manier van praten en de kleine foutjes kun je merken dat ze vaker Truks praat. Reisleidster voor Corendon is ze overigens nog maar een maand. Onderweg nog wat algemene informatie, iedereen heeft hier een watertank op het dak die als buffer dient tussen nuts bedrijf en het aftappunt in huis. De levering is namelijk niet al bedrijfszeker en er is gewoon krapte aan water. Zonnepanelen zijn daarin tegen hier met al die zonneschijn natuurlijk wel weer een succes nummer. Na een kort ritje over de hoofdweg gaan we de bergen in richting St. Hilarion kasteel, ruïne is het eigenlijk. Via een verzameling haarspeldbochten gaan we omhoog, hoogste punt van het kasteel zit op 732 hoogte boven op de berg.
Vlakbij het kasteel een Turkse legerbasis, camera’s opbergen graag, foto’s maken wordt niet bepaald op prijs gesteld. Ik zie een militair met zijn wapen op de rug in de tuin werken en bij de poort staat een ander met in de hand zo’n spiegel waarmee de onderkant van binnenkomende voertuigen gecontroleerd kan worden. Beetje overtrokken allemaal naar onze indruk. Is helemaal een apart verhaal trouwens de historie van Cyprus en de huidige verdeling, gewapende vrede tussen Turkije en Griekenland. Het Griekse deel is een eigen staat en valt onder de euro, het Turkse deel wordt internationaal niet erkend, maar is ook geen Turkije. Dit is ook de reden waarom wij op zowel de heen als terugreis een tussenlanding moeten maken in Turkije. De Turkse en Griekse bewoners op het eiland hebben geen probleem met elkaar, dat zit vooral op politiek en regering niveau. Eigenaardig detail in dit verband, de Grieken besteden 7,5% van elke euro die wij tegenwoordig regelmatig in hun economie pompen aan hun militaire apparaat…. Het kasteel is de moeite van het bekijken wel waard, door de eeuwen heen heeft het als kerk, klooster en kasteel dienst gedaan. Je kunt er wel een paar uren rondlopen op en door de restanten. Niet aan te bevelen als je slecht ter been bent, geen vlakke stap en trap trede te bekennen. Wil je naar het hoogste punt op 732 meter, dan kost dat wel een paar zweetdruppels. Frits is halverwege al afgehaakt, mooie gelegenheid voor mij om even flink gas te geven, lees spierpijn in de boven beenspieren vandaag, Vanaf het hoogste punt kun je de hele kuststrook hier in de omgeving overzien, dat is waarschijnlijk ook de reden waarom deze locatie vroeger gekozen is om te bouwen. Nog het vermelden waard, het schijnt dat Walt Disney het kasteel geleend heeft of zich er door heeft laten inspireren voor het verhaal van Sneeuwwitje en de zeven dwergen. Om 12:00 uur zitten we weer in de bus, om bij de bus te komen lopen we door iets wat uit het toilet over de weg loopt. Lekker fris en ook heel bijzonder de kwaliteit van de riolering hier. Na een kort ritje naar een lager gelegen plek op de berghelling arriveren we bij het Bellapais klooster, mooie plaats, helaas er is ons maar weinig tijd gegund om hier een beetje rond te kijken. Snel, tegelijk met nog een paar busladingen
toeristen aan de lunch. Snel de bus weer in richting weekmarkt waar we ook een half uurtje tijd hebben. De markt is best aardig om even op rond te neuzen, specialiteit het Turkse fruit (zoetigheid), maar de nootjes, allerlei soorten groenten & fruit en de vers gebakken broden zijn de moeite ook waard. Blijkbaar heel gewoon om overal waar je zin in hebt maar wat van te proeven. Snel de bus weer in naar het Kruisvaarders kasteel, imposant bouwwerk is het met veel verhalen die onze reisleidster nog niet allemaal goed in haar hoofd heeft zitten. Het is ons trouwens weer gelukt in de UAE regent het als wij daar zijn, in Lissabon regent het als wij daar zijn, in Cyprus heeft het maanden niet geregend, maar als wij er zijn een complete wolkbreuk. Daar zijn ze hier totaal niet op berekend, dat is wel duidelijk. Daken, goten, riolering het is allemaal maar zo zo, zelfs de bus heeft gelekt blijkt als we na zo’n 45 minuten de bus weer op kunnen zoeken. Wij worden als eerste bij ons hotel afgezet, om 17:00 zijn we weer binnen. We zijn het er snel over eens, morgen gaan we niet nog een keer met de bus op pad, niet echt ons ding. Het kruisvaarders kasteel willen we nog wel een keer bekijken, aangezien dat op loopafstand is gaan we dan wel met de benenwagen. Eerst maar even bijkomen op de kamer, kort sauna rondje en buffetten maar. Prima in orde dat buffet hier, vooral de saladebar is indrukwekkend, bijzondere smaakjes en smaak combinaties. Tip de zoetigheid van de toetjes gecombineerd met de licht zure smaak van de Turkse yoghurt, echt lekker. Frits ontfutselt de Nigerianen nog het bedrag wat ze hier per maand verdienen met 48 uren op 6 dagen per week te werken. Wij zouden het er niet voor willen doen en zij zijn er ook niet gelukkig mee. Wel is het meer in veel minder werkuren dan in de UAE gebruikelijk is en het leven is hier een stuk prettiger voor hen lijkt ons. Natuurlijk is het veel meer dan ze in Nigeria ooit zouden kunnen verdienen, het is raar verdeeld in de wereld. Via internet het laatste medische nieuws van het thuisfront vernomen en besproken, dubbele longembolie niet om bepaald vrolijk van te worden.
Om 23:00 uur valt nachtbraker Frits zowaar om van de slaap, hoezo krijgt thuis veel te weinig lichaamsbeweging. Vanmorgen vroeg hadden we nog een buitje, maar als we wat later opstaan schijnt de zon weer. Deze keer mogen we niet buiten ontbijten, het is ook veel rustiger bij het ontbijt dan de afgelopen dagen, later blijkt dat er gister 150 gasten zijn vertrokken. Tijdens het ontbijt zien we Turkse kustwacht een bezoekje brengen aan de haven, groot kanon voorop, overdreven hoor dat machtsvertoon. Na het ontbijt een kopje Turkse koffie, dat spul uit de automaat bij het ontbijt vinden we niet lekker. Daarom lopen we na het ontbijt altijd even bij de bar langs, het staat nog niet klaar als we er aan komen, maar het personeel kent onze gewoontes al aardig. Gezien de wolken partijen die voorbij komen drijven en de zon regelmatig even tegen houden besluiten we eerst maar eens in de zon te gaan liggen. Stel je voor dat het vandaag ook weer op regen uitdraait. Rond de middag lijkt het zo ver te zijn, snel naar binnen, maar 10 spettertjes regen en een half uur later is het eigenlijk weer prima weer. Snel even wat proviand in geslagen bij de buurt super en we kunnen wel weer een paar uurtjes. Mijn boek uitgelezen, stukje zwemmen, muziek luisteren, lekker verbranden in de felle zon gecombineerd met een stevig briesje en voor je het weet is de middag alweer bijna voorbij. Met het treintje van 17:00 uur ons naar het stadcentrum laten rijden. We hebben gezien dat er vlakbij de toegang tot het kasteel een terrasje zit dat uitkijkt over de oude haven. Mooi plekje om een biertje te drinken en alle actie beneden een tijdje gade te slaan. Tot onze verbazing schuimen de 3 katers die we op de dag na aankomst hier bij het hotel om zagen scharrelen nu de terrasjes in oude haven af. Als de zon achter de gebouwen verdwijnt nemen we een taxi terug naar het hotel, tijd voor een rondje sauna, wat zou het effect daarvan op onze toch wel enigszins verbrande lijven zijn?
Voor het dinner nog een drankje gedronken bij en een praatje gemaakt met Adil. Deze keer de cocktail van de maand maar eens geprobeerd, best in te nemen dat spul. Eigenaardig tafereel, Adil vraagt gedienstig aan zijn chef Siat of hij tijdens zijn korte pauze wel een bakje koffie mag drinken, Heel anders dan wij gewend zijn. Het plan is om morgen eerst het centrum te bezoeken op zoek naar wat souvenirs, dan kunnen we morgenmiddag eventueel nog wel weer een paar uurtjes in de zon liggen. Groeten Henk
Vrijdag 12 oktober Girne (Cyprus), Als we wakker worden lopen de veerboten die gistermiddag vertrokken zijn weer binnen. Ergens halverwege de middag vetrekken ze om de beurt, tijd komt blijkbaar niet zo precies. Eigenaardig is dat ze de volgende morgen telkens tegelijk weer terug zijn. Het schijnt overigens 74 kilometer te zijn naar de Turkse kust, de snel(ste) boot doet daar iets van 2 uren over, Om 10:00 uur met het treintje mee gereden naar het centrum, we zijn net op tijd en het boemeltje zit al bijna vol. Eerst de burcht nog maar een keer bezocht, stuk beter weer dan de vorige keer, geen busladingen andere toeristen en de zon in de rug bij het fotograferen van de haven. Indrukwekkend gevaarte dit kasteel met een indrukwekkende historie, even googlen op “Girne castle” en je kunt zelf lezen hoe het zit. Deze keer het kasteel in alle hoeken gezien en overal rond gelopen, lekker zweten in de volle zon boven op de kasteelmuur en torens. Aan het einde van de morgen eerst maar een terrasje doen dan. Frits heeft geen zin om te shoppen, we spreken af om elkaar rond 13:00 uur weer te ontmoeten bij het standbeeld van Ataturk.
Ik heb de winkelstraten ook al snel bekeken, vind niet echt iets van mijn gading. Misschien in een winkeltje met houtsnijwerk, mmmm van een te hoog made in China gehalte voor mijn smaak en de verkoper ligt bovendien te pitten. Is ook niet van plan om wakker te worden zelfs als er nog meer klanten in de winkel komen, wonderlijk zoiets. Omdat we het treintje van 13:00 uur nu toch gemist hebben, eerst nog maar even lunchen dan, daarna met de taxi retour naar het hotel. Deze keer loopt de meter mee en komt de prijs voor het eerst boven de 10 Lira die alle andere chauffeurs voor het zelfde ritje vragen. Snel even naar de kamer, insmeren met zonnebrand spulletjes bij elkaar zoeken, wat water halen bij de buurtsuper en we zijn klaar voor een paar uurtjes zon aan het water. Deze keer vooral in de schaduw blijven, gister toch wel een beetje te veel zon gehad. Aan het einde van de middag nog even genieten van de avondzon, om 18:00 is de pret voorbij, richting sauna dan maar. Zo voorspelbar is ons dag ritme maar wel heerlijk relaxed. Er wordt nog een poging gewaagd om ons een “behandeling” aan te praten, Frits twijfelt geloof ik nog, maar mijn niet gezien. Even bijpraten met Adil onder het genot van een drankje en buffetten maar weer. Vandaag onze laatste volle dag hier, morgen rond middernacht vliegen is om 21:00 uur van hier vertrekken naar het vliegveld. De vertrektijd is inclusief de 2 uren vertraging die voor vertrek naar Cyprus al bekend waren, maar hopen dat het hier bij blijft. In ieder geval pikken we zo nog wel een hele dag hier mee voordat we afreizen naar de kou thuis, brrrrrrrrrr nog helemaal geen zin in eigenlijk. Laatste positieve nieuws van het thuisfront is dat mijn moeder morgen weer naar huis mag vanuit het ziekenhuis. Bijzonder verhaal, maar ze mag geloof ik niet klagen hoe dit afloopt. Groeten Henk
Zaterdag 13 oktober Girne (Cyprus), Normaal gesproken ben ik daar niet bepaal gevoelig voor, maar sinds gisteravond zijn mijn darmen serieus van slag, geen prettig idee met de thuisreis in het vooruitzicht. Gelukkig heeft Frits een wondermiddeltje dat hij over heeft gehouden aan zijn recente expeditie naar Ghana in zijn koffer. De capsules gaan onder dan naam Revodium. Ik wist niet van het bestaan, maar inderdaad het werkt super, 2 capsules genomen, daarna hoef je 2 volle etmalen helemaal niet meer naar de plee. Het spul legt je darmwerking op de één of andere manier stil. Kan nooit echt gezond zijn, maar altijd beter dan diarree op een reisdag. Na het ontbijt, voor mij even niet deze keer, de maximale tijd benut om onze koffers en onszelf voor te bereiden op de rest van dag en de reisnacht. Om 12:00 uur uitgecheckt en onze drank (en voedsel) rekening voldaan, volgens mijn administratie klopt er geen fluit van, maar goed een vergissing van de bank in uw voordeel kan geen kwaad.. Het plan in is om de rest van de middag aan het water in de zon te liggen, wat we ook daadwerkelijk tot de laatste zonnestralen vol hebben gehouden. Beetje in het voor slapen, 2e boek uitgelezen, muziek luisteren, dit ga ik missen na vandaag. Als extra service mogen wij en de rest van de groep die vannacht naar huis reist gebruik maken van de badkamers in een suite op de 2e verdieping. Wel zo prettig om nog even op te kunnen frissen. De bagage definitief ingericht voor de vliegreis en we zijn klaar voor het dinner buffet, lees een paar lepels soep voor mij, geen honger en meer durf ik ook niet te eten. Wel keurig trouwens dat ik zonder dat we daar om vragen niks hoef te betalen voor het eten. Nog een uurtje omhangen in de lobby, jammer dat Adil vandaag vrij is, heeft hij gister niks over verteld. Om 21:15 uur staat de bus richting vliegveld klaar voor vertrek, nog één stop bij een ander hotel waar na een kwartier zoeken om de passagiers die niet op komen dagen blijkt dat alle namen bij dit hotel dubbel op de lijst staan, mooi dom.
Nou ja we hebben de tijd, nadeel is wel dat we nu helemaal achter in de rij aan mogen sluiten voor het inchecken bij de beide balies die open zijn, één mannetje moet alle koffers op de juiste transport zetten. Met andere woorden het kost even een uurtje, maar aangezien er intussen nog al een extra uur vertraging toe is gevoegd aan onze vertrektijd hebben we de tijd. Ongelofelijk trouwens hoe er om ons heen geklaagd wordt over van alles en nog wat, onze nieuwe NL nationale volkssport? Om 00:10 uur land ons vliegtuig in Ercan, gaat allemaal wel vlot op z’n klein vliegveld, gewoon buiten uitstappen bij 2 uitgangen, stukje lopen naar de terminal. Het mannetje dat bij de deur naar buiten onze boardingpass controleert mompelt in niet al te best Engels iets van vector, begtor of rechtdoor….hij bedoelt waarschijnlijk backdoor ☺ , in ieder geval zitten we helemaal achter in het vliegtuig deze keer. Elke aan een kant van het gangpad, deze keer wel wat bredere stoelen dan op de heenreis, maar verder bepaald krap, klaag ,klaag, klaag.. We vetrekken voor 1:00 uur richting Antalya waar we deze keer een tussenlanding maken, Ik ben tijdens de vlucht in slaap gevallen en schrok wakker tijdens de landing, een vreemde gewaarwording. Nog een kleine 20 extra passagiers op gepikt, waarmee de bus dan ook helemaal vol zit. Volgende halt is Amsterdam, vliegtijd 4 uurtje, onderweg niet van de stoel afgeweest en zo nu en dan wel een beetje geslapen. Rond 5:00 uur in Amsterdam geland, deze keer maar kort taxiën naar de terminal, ben blij dat ik weer in beweging kan komen en mijn benen kan strekken. Onze koffers opgepikt en onze komst bij de parkeerservice aangemeld. Wel redelijk belangstelling op Schiphol trouwens, met dan aan de herfstvakantie denk? Frits heeft nog behoefte aan appeltaart en koffie, mij niet gezien, rapido naar huis en nog een paar uurtjes slapen. Kort na 6:00 uur vanuit Aalsmeer vetrokken richting Berlikum, lekker rustig op de weg, erg slecht weer en een mooi stukje frisser voor wat betreft de tempratuur.
De MiTo staat bij Rinsma buiten het hek geparkeerd op ons te wachten. Bagage overgeladen en het laatste stuk van de route gaan we ieder onze eigen weg.
Zondag 14 oktober Balk, Lekker relaxed ritje naar Balk, om 8:30 uur ben ik thuis, nog even wat drinken en proberen of de computer het nog doet. Frits is ook al weer in de lucht en weet te melden dat zijn rugzak in Aalsmeer is achter gebleven. Beetje jammer en gezien de inhoud, paspoort, camera, creditcards ook wel noodzakelijk om direct actie te ondernemen. De tas gaat opgestuurd worden, details maandag nog even afstemmen. Om 9:00 uur mijn bed opgezocht, eerst een paar uurtjes slapen. 12:30 uur weer opgestaan om terug te keren in de koele en herfstige Nederlandse werkelijkheid. Omdat ik nu wel weer zin in eten heb met beleid maar gewoon weer wat eten dan. Kom er vanzelf achter hoe dat gaat vallen voor mijn ingewanden. Naar alle waarschijnlijkheid is mijn reisprogramma voor 2012 zo wel compleet, 30 vlieguren minder dan de afgelopen jaren, maar wel mooi 6x op vakantie geweest. Schandalig eigenlijk, maar zolang ik dat leuk vind en het kan doen, gewoon doorgaan. De plannen voor volgend jaar, eind februari een weekje naar de zon en hopelijk in juni een grote treinreis, daarna zien we wel weer verder. Oh ja, prima bestemming trouwens dat Cyprus, heerlijk weer in oktober, niet te ver weg en prettig geprijsd, ik kan het je aanraden. Misschien volgend jaar de Griekse helft maar eens bezoeken. Groeten Henk
PS. Net op internet gelezen dat niet al te lang na onze tussenlanding in Antalya er brand uit is uit gebroken in de cockpit van een ander Corendon toestel. In de paniek die er ontstond tijdens de evacuatie van het toestel zijn gewonden gevallen. Waarmee wij dan eigenlijk ook weer helemaal niet mogen klagen over het verloop van onze vlucht!
