Op de grens van hemel en aarde Een bijna-doodervaring
Eerste druk, 2014 © 2014 Tineke H.C.M. Verwij Illustraties: Tineke H.C.M. Verwij Coverfoto: Tineke H.C.M. Verwij isbn: nur:
9789048432684 402
Uitgever: Free Musketeers, Zoetermeer www.freemusketeers.nl
Hoewel aan de totstandkoming van deze uitgave de uiterste zorg is besteed, aanvaarden de auteur en uitgever geen aansprakelijkheid voor eventuele fouten en onvolkomenheden, noch voor de directe of indirecte gevolgen hiervan. Niets uit deze uitgave mag zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever worden openbaar gemaakt of verveelvoudigd, waaronder begrepen het reproduceren door middel van druk, offset, fotokopie of microfilm of in enige digitale, elektronische, optische of andere vorm of (en dit geldt zonodig in aanvulling op het auteursrecht) het reproduceren (I) ten behoeve van een onderneming, organisatie of instelling of (II) voor eigen oefening, studie of gebruik welk(e) niet strikt privé van aard is. De inhoud van dit boek kan autobiografische elementen bevatten en weerspiegelt de persoonlijke beleving van de feiten, de gebeurtenissen en verwachtingen van de auteur. De uitgever aanvaardt dan ook geen aansprakelijkheid voor schade wegens onjuistheid of onvolledigheid van de gestelde feiten, de gebeurtenissen, verwachtingen, beweringen en meningen.
Tineke H.C.M. Verwij
Op de grens van Hemel en Aarde Een bijna-doodervaring
Dit boek is opgedragen aan mijn vader IN MEMORIAM H.A.C. VERWIJ *28-04-1940 †02-08-2001
Enige tijd nadat ik uit het ziekenhuis was gekomen, ging ik bij mijn vader op visite in Gouda. We hadden een gesprek over mijn bijnadoodervaring. Ik vertelde hem alles over hoe prachtig en sereen het was in de hemel. Ik zei hem: “Pa, als jij eerder dood gaat dan ik, wat ook de bedoeling is; een ouder hoort zijn kinderen niet te overleven, laat jij mij dan weten of het net zo mooi is als ik je verteld heb?” Mijn vader zo nuchter als hij is gaf mij het voordeel van de twijfel. Hij zei: “Ok Tineke, als het zover is laat ik je het weten. Ik weet alleen niet hoe?” Maar onze afspraak stond! Hij stond vol in het leven en genoot van alles wat het leven hem te bieden had. Zijn kinderen en kleinkinderen waren zijn alles. Toen kwam de dag 2 augustus 2001 dat mijn vader kwam te overlijden, door medische nalatigheid veel te jong op 61 jarige leeftijd. Een aantal jaren later was ik met mijn vriendin naar een psychometrische avond. Er stond een tafel met daarop allerlei voorwerpen. Het meeste van overleden dierbaren. Ik had een foto neergelegd van mijn vader. Nadat de vrouw een aantal voorwerpen had behandeld, pakte ze opeens de foto van mijn vader. Ze vertelde mij een aantal persoonlijke eigenschappen van mijn vader en toen vertelde ze over de afspraak die mijn vader en ik hadden gemaakt die bewuste dag. De vrouw vertelde mij dat ze van mijn vader moest zeggen: “Tien, zo noemde mijn vader mij altijd, het is nog veel mooier dan je mij toen hebt verteld!” Ik was zo verheugd dit te horen. Voor mij was dit de bevestiging dat er een grens is tussen hemel en aarde.
6
Inhoudsopgave
Voorwoord9 Een bijna-doodervaring door ziekte 11 Een bijna-doodervaring door visualisatie en meditatie 34 Een bijna-doodervaring tijdens geboorte 42 De overkant (gedicht) 46 Een bijna-doodervaring als kind 48 Een bijna-doodervaring door bijna-verdrinking 53 Hier en daar (overdenking) 58 Negatieve bijna-doodervaring 59 Een bijna-doodervaring door een CVA63 Een bijna-doodervaring door verkeersongeluk 68 Moment (gedicht) 72 Dankwoord74
Voorwoord
De meeste mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad, praten over hoe mooi en prachtig het is, maar er is natuurlijk ook een andere kant. Je hoort weinig over een negatieve duistere bijna-doodervaring. Men ervaart een ijskoude donkere duistere plaats, ziet vuur en hoort rammelende kettingen, er zijn duivelse figuren en vreselijke gedaantes die zijn blijven hangen en niet naar het licht konden overgaan. Deze mensen met een negatieve bijna-doodervaring vertellen dan ook dat ze in de hel waren. De mensen die een negatieve bijna-doodervaring hebben meegemaakt schamen zich om hierover te praten. Ze hebben dit als zeer angstig ervaren en willen deze verschrikkelijke ervaring het liefst zo snel mogelijk vergeten. Mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad hebben minstens twee van de tien onderstaande elementen ervaren. Zoals een lichaamsuittreding. Het zien van het goddelijke licht. En hun levenspanorama als een film aan zich voorbij hebben zien gaan. Een tunnelervaring. Men voelde zich heel gelukkig en zonder pijn. Een landschap hebben gezien met bloemen in alle prachtige kleuren en het verwoorden als het paradijs. Ook vertellen zij dat ze hun overleden dierbaren hebben ontmoet. Prachtige klanken van muziek hebben gehoord. Toekomst visioenen ervaren hebben. Deze elementen hebben ervoor gezorgd, dat de mensen na een bijna-doodervaring, geen angst meer hebben voor de dood en geloven in reïncarnatie. Ze zijn minder geïnteresseerd in materieel succes en ze hebben een grotere interesse in spirituele ontwikkeling. Ook hebben zij een versterkt verlangen naar het alleen-zijn en zijn paranormaal gevoeliger dan voorheen. Het zelfbeeld wordt positiever en eveneens kijken ze positiever naar andere mensen. Er is sprake van een sterkere wilskracht en soms stappen mensen die een bijnadoodervaring hebben gehad van een bestaande religie over naar een persoonlijke spirituele beleving. 9
Heel lang heb ik gedachten gehad over het hoe en waarom van mijn bijna-doodervaring. Wat moet ik ermee? Wat is het doel ervan? Gevoelens van twijfel, eenzaamheid, aarzeling en angst wisselden elkaar af. Mijn bijna-doodervaring heeft mijn leven totaal veranderd als mens. Ook mijn visie over het leven veranderde enorm. Emoties en beelden die niet gemakkelijk zijn uit te leggen, laat staan verwoorden op papier. Nu, vijftien jaar later, heb ik eindelijk de angst overwonnen en de kracht gevonden om mijn verhaal, mijn bijna-doodervaring op papier te schrijven. Ik heb mijn ervaringen gecombineerd met het dagboek dat is bijgehouden door familieleden tijdens de dagen dat ik werd beademd en in kunstmatig coma werd gehouden, terwijl ik reisde naar de andere wereld. Boven ieders verwachting herstelde ik en kwam uit het ziekenhuis op 27 april 1994. In deze boekbundel staan acht persoonlijke, indrukwekkende verhalen van mensen die een bijna-doodervaring (BDE) ieder op zijn eigen manier hebben beleefd, ervaren. Aangrijpende verhalen met veel emoties en gevoelens die ze willen delen. Voor ieder die een stukje erkenning of herkenning zoekt. Vanwege privacyredenen zijn de gebruikte namen in dit boek gefingeerd.
10
