Nummer 10
De Panorama uitgever BC panoramaflat
† Op 10-11-2012 bereikte ons het droevige nieuws dat onze secretaris van de bewoners Commissie Ton Taselaar is overleden. Ton heeft zich een aantal jaren met veel liefde en kracht voor de bewoners commissie ingezet. Hij was een lid wat graag gezien was onder al onze leden, we zullen hem missen zijn werk zijn lach en altijd klaar om te helpen. Het gedicht is speciaal aan Ton opgedragen we weten dat hij hier veel waarde aan hechten.
Je wilde nog zoveel... Je wilde nog zoveel, maar had niet meer de kracht. Moedig ging je door, steeds weer, tot op het laatste moment. Het wilde niet meer... Altijd stond je klaar, voor ons en voor een ander. Al die herinneringen, verzachten onze smart. Voorgoed uit ons midden, voor altijd in ons hart.
Tijdschrift de panorama mede mogelijk gemaakt door onze adverteerders Voor u ligt het tijdschrift “De Panorama” N U M M E R 1 0 Inhouds opgave 1Voorwoord&Bestuur 2 College Tour 3.Wouter Struyk 5 Zak naar Spanje 6 Wie vroeger oud was 7 Lida Eskes 9 Om even bij stil te staan 11 Nieuwjaar 12 Moppen trommel 13 Ketelbinkie 14 Winter spreuken 15 Aap noot Mies 16 Inname Den Briel
Het tijdschrift verschijnt vier keer per jaar, dat wil zeggen dat het nu 2½ jaar bestaat. Daar mogen wij als redactie best trots op zijn, vinden wij zelf. Trots en ook dankbaar zijn wij op onze adverteerders die het tijdschrift financieel mogelijk maken. Wij hopen en vertrouwen dat wij ook in de toekomst op hun steun kunnen rekenen en wij herhalen elke editie weer: Koop bij onze adverteerders en/of maak gebruik van hun diensten. De redactie doet zijn best het tijdschrift leesbaar te maken met een mengeling van, in onze ogen interessante onderwerpen, grapjes en anekdotes maar vooral informatie voor de bewoners. In deze 10e editie die op 1 december a.s. verschijnt heeft de redactie, op de haar eigen wijze, aandacht geschonken aan sinterklaas, Kerstmis en oud en nieuwjaar. De Bewoners Commissie is in druk overleg met Maasdelta over het energieplan en het groot onderhoud. We zullen u hiervan op de hoogte blijven houden.
17 Nieuws maasdelta 18 Groot onderhoud 20 Mia Sliwinski
Henk Immers
Voorzitter
Ton Taselaar
In herinnering
213
Ria Höhle
Lid
301
Lies v Buuren
Lid
281
Jan Metzelaar
Lid
231
1
Chiel Bakelaar
Algemene zaken 339
Op 12 oktober 2012 verscheen als gast in het programma College Tour,u weet wel dat programma met studenten als publiek, een kleine man met een donkere bril, hij kwam rechtstreeks uit Parijs waar hij één van zijn vele lezingen had gehouden, een Amerikaan, overal heel bekend-beroemd,had 1 miljoen boeken verkocht, maar uw redactie had nog nooit van hem gehoord. De naam David Sedaris David vertelde dat hij in Nederland de Nederlander Oscar, die voortreffelijk Engels sprak en met wie hij een vergelijking maakte tussen de Amerikaanse Kerstman-Santa Claus en onze eigen Sinterklaas. Lees hieronder hun vermakelijke verhaal: “In tegenstelling tot de vrolijke, vlezige Amerikaanse Kerstman, is Sint Nicolaas verschrikkelijk mager en doet hij in zijn kledij aan de paus denken, bij al zijn gewaden draagt hij een hoge hoed die wel wat van een geborduurde theemuts heeft. Dat kostuum, werd mij verteld, was een overblijfsel van zijn eerdere loopbaan, toen hij als bisschop van Mira in Turkije diende. “Sorry”, zei ik, “zou je dat laatste nog eens kunnen herhalen?”
Je wilt geen al te grote culturele chauvinist zijn, maar dit leek mij helemaal fout. Om te beginnen dééd de Kerstman nooit iets. Hij is niet met pensioen en, wat nog belangrijker is, hij heeft niks met Turkije te maken. Het is te gevaarlijk daar, en hij zou daar niet gewaardeerd worden. Op de vraag hoe hij van Turkije op de Noordpool kwam, vertelde Oscar mij vol overtuiging dat Sint-Nicolaas tegenwoordig in Spanje resideert, wat ook weer domweg niet waar is. Hoewel hij waarschijnlijk zou kunnen wonen waar hij wilde, heeft de Kerstman de Noordpool vooral gekozen omdat het onherbergzaam en afgelegen is. Niemand kan hem daar bespioneren en hij hoeft niet bang te zijn dat er mensen aan de deur komen. In Spanje kan iedereen op de stoep staan, en in dat kostuum zou hij zonder meer worden herkend. Daar komt bij dat de Kerstman, afgezien van wat beleefdheden, geen Spaans spreekt. Hij spreekt net genoeg Spaans om zich te redden maar hij spreekt het niet vloeiend en hij eet in elk geval geen tapas. Waar onze Kerstman in een arrenslee vliegt, arriveert de Nederlandse versie met de boot en stapt dan over op een wit paard. Die gebeurtenis wordt op de televisie uitgezonden en aan de waterkant verzamelt zich een enorme mensenmenigte om hem te verwelkomen. Ik weet niet of er een vaste datum voor is, maar hij meert meestal eind november aan en blijft dan een 2 paar weken rondhangen om de mensen te vragen wat ze willen hebben. Vervolg pagina3
Samen werkt beter! Op donderdag 11 oktober ’12 mocht ik aanwezig zijn bij de aftrap van de computercursus voor ouderen in het Panoramaflat. Een schitterend initiatief van de bewonerscommissie waarbij jongeren van Scala Rietvelden ouderen gaan begeleiden bij het gebruik van een computer. Jongeren die bereid zijn ouderen te helpen in de snel veranderende wereld. Nieuwe technologie heeft ervoor gezorgd dat steeds meer elektronische middelen beschikbaar zijn om mee te communiceren. De computer is daarbij niet meer weg te denken. Toch is het niet voor iedereen even makkelijk om deze ontwikkelingen te volgen. Jongeren kunnen ouderen wegwijs maken in de digitale computerwereld. Ouderen kunnen jongeren op hun beurt weer wegwijs maken door hun levenservaring. Een mooi voorbeeld van solidariteit tussen generaties. Een mooi maatschappelijk cadeautje richting de feestdagen in deze decemberuitgave van het tijdschrift van de bewonerscommissie Het hierboven besproken voorbeeld zou een goed voorbeeld moeten zijn voor de komende regering. Samen werken aan een beter Nederland door elkaar iets te gunnen. Een stabiel beleid die de rechtse fratsen van het vorige kabinet doen vergeten waar solidariteit wordt omarmd. Natuurlijk komen er zware tijden aan door de ontstane crisis, maar we moeten met opgeheven hoofd de toekomst tegemoet treden. De eerste onderhandelingsfase heeft al een linkse gezicht gekregen door het liggeld voor een ziekenhuisbezoek af te schaffen. Dit zijn stappen in de goede richting. Van mij mogen er nog vele stappen volgen! Wouter Struijk Raadslid namens PvdA Spijkenisse
“Komt hij alleen?” vroeg ik. “Of hij versterking bij zich?” Het Engels van Oscar was vrijwel perfect, maar hij leek even van zijn stuk gebracht door een term die normaal gesproken met politieversterking wordt geassocieerd. Toen ik begreep dat Sint-Nicolaas rondtrok met wat consequent werd omschreven als zes tot acht zwarte mannen. Ik heb verscheidene Nederlanders om een iets nauwkeuriger aantal gevraagd, maar geen van hen kon een precies aantal geven. Het waren er altijd “zes tot acht” wat vreemd lijkt, als je beseft dat ze honderden jaren de tijd hebben gehad om de neuzen te tellen. Oscar wees die vraag als grotesk en onrealistisch van de hand Die zes tot acht zwarte mannen werden tot halverwege de jaren vijftig van de vorige eeuw als persoonlijke slaven beschouwd. Toen veranderde het politieke klimaat en werd besloten dat ze, in plaats van slaven, gewoon goede vrienden waren. Volgens mij heeft de geschiedenis wel aangetoond dat normaal gesproken nog iets tussen slavernij en vriendschap komt, een periode die niet wordt gekenmerkt door snoepgoed en rustige uurtjes bij het haardvuur, maar door bloedvergieten en wederzijdse vijandschap. Dat geweld kennen ze ook in Nederland, maar dan het onderling uit te vechten, besloten Sint-Nicolaas en zijn voormalige slaven het af te reageren op het publiek. In die eerste jaren gaven Sint-Nicolaas en zijn zes tot acht zwarte ondeugende kinderen ervan langs met wat Oscar omschreef als “een takje van 3 een boom.” “Een roe?”
een zak en namen het mee terug naar Spanje.”
“Zes tot acht, zei je?!.
“Sint Nicolaas schopte die kinderen?”
In de jaren voor de centrale verwarming lieten Nederlandse kinderen hun schoenen bij het vuur staan. Ze hadden de belofte gekregen dat als Sint Nicolaas en de zes tot acht zwarte mannen niet van plan waren je te slaan, te schoppen of in een zak te doen, ze cadeautjes in je klompen zouden doen. Afgezien van het dreigen met geweld en ontvoering is dat niet zo heel anders dan bij ons je kousen aan de schoorsteenmantel hangen. Nu zo weinig mensen nog maar een open vuurplaats hebben die als zodanig functioneert, worden Nederlandse kinderen geïnstrueerd hun schoenen bij de radiator of allesbrander te zetten. Sint Nicolaas en de zes tot acht zwarte mannen komen op paarden die van de straat op het dak springen. Vervolgens springen ze weer naar beneden en gaan door de deur naar binnen of ze blijven op het dak verdampen om door pijpen en elektrische snoeren te kunnen afdalen.
“Nou ja, niet meer,” zei Oscar.”Nu doet hij alleen maar alsof hij ze schopt.” Wat is dat voor een Kerstman, die doet alsof hij mensen schopt alvorens ze in een jute zak te stoppen? Dan heb je natuurlijk nog de zes tot acht voormalige slaven die er in principe elk moment tussenuit kunnen knijpen. Dat is, denk ik, het grootste verschil tussen ons en de Nederlanders. Een bepaald deel van de bevolking zou waarschijnlijk dik tevreden zijn met een dergelijke gang van zaken, maar als je de gemiddelde blanke Amerikaan vertelde dat zes tot acht zwarten midden in de nacht zijn huis in zouden sluipen, zou hij de deuren barricaderen en zich bewapenen met alles wat hij maar te pakken kon krijgen.
Oscar was niet zo heel duidelijk over de bijzonderheden, maar ja, dat kunnen we hem moeilijk kwalijk nemen. Wij hebben hetzelfde probleem met onze Kerstman. Die wordt geacht zich van het schoorsteenkanaal te bedienen, maar als je dat niet hebt, slaagt hij er toch in binnen te komen. Het is maar het beste daar niet al te diep over na te denken. Hoewel acht vliegende rendieren hoogst verdacht zijn, blijft ons kerstverhaal toch aan de saaie kant. De Kerstman woont met zijn vrouw in een afgelegen dorpje op de Noordpool en reist één nacht per jaar de wereld rond. Als je ongehoorzaam bent, laat hij kolen voor je achter. Als je lief bent en in Amerika woont, geeft hik je zo ongeveer alles wat je maar wilt. Wij zeggen tegen onze kinderen dat ze lief moeten zijn en sturen ze naar bed, waar ze wakker blijven liggen en zich alvast verheugen op hun grote geluk. Een Nederlandse ouder heeft beslist een hacherlijkerboodschap voor zijn kinderen.”Luister” zegt die, “misschien is het beter als je een paar spullen pakt voor je naar bed gaat. De voormalige bisschop van Turkije komt vanavond langs met zes tot acht zwarte mannen. Het kan zijn dat ze snoep in je schoen doen, het kan zijn dat ze je in een zak stoppen en meenemen naar Spanje en het kan ook zijn dat ze doen alsof ze je schoppen. Wat het wordt weten wij ook niet, maar we willen in elk geval dat je erop voorbereid bent.” Dat is de beloning voor het wonen in Nederland. Als kind krijg je dat verhaal te horen. Als volwassene draaien de rollen om en 4ben jij degene die het vertelt. Als extra bonus doet de regering daar nog gelegaliseerde drugs en prostitutie bijdus wat is er eigenlijk op tegen om Nederlander te zijn?.
5
Wie vroeger vier jaar oud was, ging
, Een rekenmoe, een luizenmoe, Een voorleesmoe, een moe voor zang,
een moe voor overblijf
een moe voor overblijf een knutselmoeder toe,
een moeder voor het kerstgedoe
een moeder voor het kerstgedoe een moeder in de overgang,
en een moe voor het schoongeschrijf
en een moe voor het schoongeschrijf. die is klaar overmoe
naar school. Zo lag het feit, en raakte dan, een droevig ding, zijn moe een beetje kwijt. Nu kent het schoolkind dat niet meer. Zijn moe blijft aan zijn zij en krijgt hij zelfs nog ongeveer zo’n moe of tien erbij.
6
Die moeders zijn voor school gewis, Een hele grote bof, Want juffrouw Els zit thuis, die is met zwangerschapsverlof.
LIDA ESKES-NIJSSEN door redactie In onze Panoramaflat wonen mensen waarvan een groot gedeelte de meeste levensjaren al achter de rug hebben en waarvan je mag aannemen dat ook hun levenspad niet altijd over rozen is gegaan. Daarom is het aan één kant ietwat gênant om in dat leven te willen kijken of te gluren zo u wilt, maar aan de andere kant past eerbied en respect hoe ze verdriet en tegenslagen te boven zijn gekomen en toch hun leven op “de rails’’ hebben gekregen. Eén van die bewoners is Mevr. LIDA ESKES-NIJSSEN. Wij gaan ons best doen van haar leven voor u verslag te doen. Lida, ja zo mogen wij haar noemen, is geboren in Wateringen, een dorp in het Westland op 11 september 1920, ze was de derde van vier zussen waarvan één in het klooster ging, de tweede verpleegkundige werd in het westeinde ziekenhuis en waarvan Lida nu de enige is die nog leeft. Haar ouders dreven een café. De familie was van huis uit RK, maar deden er,zoals zoveel mensen nu, niet veel meer aan.
Toen ze acht jaar was scheidden haar ouders. Er ontsond een probleem, echtscheiding was toen nog niet zo algemeen geaccepterd, dus zusjes verloren hun vriendinnetjes, mochten bij niemand meer thuiskomen en kwamen in een sociaal isolement terecht als gevolg daarvan kwamen Lida en haar zusje terecht in een weeshuis. Dit was niet de prettigste periode van hun leven, herinnert Lida zich nu. Daar bleven ze zes jaar tot Lida 14 jaar was, toen niet meer leerplichtig, kwam ze weer thuis en moest meewerken o.a.in het café. Ze had geen goede relatie met haar vader. Via een plaatselijke bakker is ze, toen ze zeventien was op kamers gaan wonen in Den Haag. Ze voorzag in haar onderhoud door werk in een naaiatelier. In 1940 leerde zij haar toekomstige man kennen, een echte Hagenees Paulus Eskes.(roepnaam Paul) Hij werkte in een houtzagerij annex meubelmakerij. In 1942 trouwden ze . Lida was toen 22 jaar. Het huwelijksgeluk was van korte duur, Paul werd opgepakt tijdens een razzia en op transport gesteld naar Berlijn. Lida werkte de oorlogsjaren in het naaiatelier.Er was veel ongerustheid over lot van Paul, ze hoorde van de hevige bombardementen op Berlijnse woonwijken. Maar in 1945 keerde Paul ongedeerd terug en vatte zijn werk bij de houtzagerij weer op. Zo ging dat in die dagen….In 1950 gaat Paul bij V & D als verkoper werken op de meubelafdeling. In 1970 gaat Lida werken in een fotozaak waar ze werkt in de doka (donkere kamer) en het foto-atelier, later ook als verkoopster. Het paar deed wat zoveel jonge paren deden: ze kregen twee kinderen, twee jongens, waarvan er
één is overleden. Lida wordt stil als ze het verteld; niets is zo erg als je eigen kind verliezen. Paul overlijdt in 1977 na een hartstilstand.
7
Lida woont als 22 jaar in de Panoramaflat, van 1990 tot heden. Tot zover haar levensloop.
In 1946 kwam ze in contact met de amateur-toneelvereniging “Ons Genoegen”. De vereniging had 35 leden, was zeer actief, deed mee aan wedstrijden en voerde toneelstukken op die ook het grote toneel en de film hadden uitgebracht. Hier vond Lida haar draai, ze bleek een talent te hebben voor toneelspelen en speelde hoofdrollen in diverse toneelstukken, zoals “OP HOOP VAN ZEGEN” van Herman Heijermans. Lida speelde hierin de rol van Kniertje. Er was een reder, Bos genaamd, die oude gammele vissersschepen hoog verzekerde en die schepen in de herfst de zee opstuurde waar ze met man en muis vergingen en waar Bos dan het verzekeringsgeld van opstreek. Dat de bemanning daarbij om het leven kwam deed voor hem niet terzake. Kniertje verloor twee zonen en uitte haar verdriet met de inmiddels beroemd geworden smartekreet: “De vis wordt duur betaald.” Ze speelden dit stuk een week lang elke avond en elke avond was de zaal uitverkocht. “DE JANTJES” Een muzikaal toneelstuk, spelend in de Jordaan in Amsterdam. Lida speelde in dit stuk de caféhoudster tante Sien. Bekende figuren waren: Tante Pietje (nu gespeeld door Willeke Alberti) blonde Greet de Blauwe, Liedjes die je nu nog wel eens hoort: O mooie Westertoren, Nou tabé dan, Als je huilt ben je een stakker enz. “WIE IS ER BANG VOOR VIRGINIA WOOLF”, van Edward Albee, een stuk over een man George en zijn vrouw Martha, waarvan de vrouw teleurgesteld is in haar man, hem dit elke dag verwijt maar die toch van elkaar houden. Lida speelde de zware rol van Martha. Van dit toneelstuk is een film gemaakt waarin de hoofdrollen werden gespeeld door Liz Taylor en Richard Burton. ‘’MY FAIR LADY” de musical naar het toneelstuk Pygmalion van Bernard Shaw, die geen verdere uitleg nodig heeft. Lida speelde daarin de rol van de moeder van professor Higgins. “MADAME TIC-TAC” Haar liefste rol, zoals ze nu zegt. Ze speelde daarin de rol van een half-dove, blinde vrouw die een coffeeshop runt een daar allerlei avonturen beleeft. Tijdens een concours van amateurtoneel wordt Lida opgemerkt door het jurylid Wieteke van Dordt die haar het telefoonnummer geeft van een figurantenbureau en zo kwam Lida bij de TV terecht.
In 1970 begon ze voorzichtig als figurant bij de “Stratenmaker op Zee show”, ze speelde met Aart Staartjes, Joost Prinsen en Wieteke van Dordt (met wie Lida nu nog steeds bevriend is). Ze speelde twee jaar lang kleine rolletjes. Ze speelde, twee jaar lang. kleine rolletjes in de TV-serie :”Dat ik dat nog mag meemaken” Een serie die zich in een bejaardenhuis afspeelde, zoals dat toen nog heette. In de “Late Lien Show” van Wieteke van Dordt speelde ze kleine rolletjes,zo’n twee jaar lang. Daarnaast 8 speelde ze nog kleine rolletjes in tal van andere series. Het laatst was ze te zien in de TV-serie “Hof van Holland” samen met Guus Oster. Ze speelde tot 1990 toen ze naar Spijkenisse verhuisde. Haar motto was: Als ik de mensen maar een leuke avond
Om even bij stil te staan Een lief klein meisje stond onder een luifel. Ze had juist boodschappen gedaan in de supermarkt, met haar mama. Ze zal ongeveer zes jaar oud zijn geweest, dit prachtige roodharige sproetige beeld van onschuld. Het stortregende buiten. U weet wel, dat soort tegen dat de goten en afvoerputjes doet overstromen, zo gehaast om de aarde te raken,dat het geen tijd had om de straal wat zachter te zetten.We stonden allemaal onder deze luifel aan de ingang van de supermarkt. We wachtten, sommigen geduldig, anderen “geïrriteerd”, omdat de natuur hun haastige dag in de war had gegooid. Ik ben altijd wat dromerig als het regent. Ik verdwijn in het geluid en met het inzicht dat de hemel het vuil en het stof van de wereld afspoelt. Herinneringen van “rennen en spetteren”als een kind-zo zorgeloos spelen in je gedachten, als een welkome onderbreking van een voorbije dag met zorgen en stress. Haar stem was zo mooi toen ze de hypnotische trance onderbrak waar we allemaal in gevangen zaten. Mama, laten we door de regen gaan rennen,”zei ze. Wat? vroeg Mama. Laten we door de regen gaan rennen!” herhaalde ze. Nee, lieverd. We wachten tot het wat minder wordt antwoordde mama. Het kind wachtte nog een minuutje en herhaalde: Mama, laten we door de regen gaan rennen. We worden doornat als we dat doen zei mama. Nee, dat zullen we niet, mama. Dat is niet wat je zei vanmorgen zei het meisje terwijl ze aan haar mama’s arm trok. Vanmorgen? Wanneer zei ik dat we door de regen konden rennen en niet nat zouden worden? Het meisje zei kalmpjes: “Weet je dat niet meer?Toen je met papa praatte over zijn kanker, toen zei je: Äls we hier samen doorheen , komen, komen we door alles heen!. Iedereen was opeens muisstil. Ik zweer dat je niets anders hoorde dan de regen. We stonden allemaal doodstil. De volgende minuten kwam er niemand en ging er niemand weg. Mama dacht even na over wat ze zou antwoorden. Sommigen zouden het weglachen of haar voor gek uitmaken. Sommigen zouden zelfs negeren wat ze zei. Maar dit was een moment van vertrouwen in een kinderleven. Een moment van onschuldig vertrouwen, dat wanneer het gevoed en verzorgd wordt, zal bloeien in geloof in de goede dingen en de hoop van het leven. Lieverd, je hebt gelijk. Laten we door de regen rennen. als het zo moet zijn dat men ons vanuit hierboven nat lat worden, wel, dan hadden we misschien juist een wasbeurt nodig “zei mama. Daar gingen ze. We stonden daar allemaal te kijken en te glimlachen, toen ze daar vooruit sprongen tussen de auto’s door en jawel, door de plassen.
Ze hielden hun boodschappentassen boven hun hoofd. Ze werden doornat. Maar ze werden gevolgd door enkele anderen die schreeuwden en lachten als kinderen, onderweg naar hun auto’s. Ja, ik ook. Ik rende en werd nat. Ik had ook een wasbeurt nodig. Omstandigheden of mensen kunnen je geld, je materiële bezittingen en je gezondheid wegnemen. Maar niemand kan ooit je dierbare herinneringen wegnemen. 9
TROOSTLIED VOOR WIE MET KERST ALLEEN ZIJN Raak niet verloren in herinneringen. Wees niet zo bang voor Kerst. Het zijn twee dagen, wees toch een beetje wijzer deze keer. dat is niet meer dan achtenveertig uur, Zing maar van “Stille Nacht”als je kunt zingen, En uren, het ene vlug, het andere trager want stil zal het zijn, die nachten, Zeer. uren vervliegen op den duur.
Zing in jezelf: De witte vlokken zweven”
Gedenk de dieren op de schalen en de borden
terwijl de regen langs de ramen ruist,
die zitten meer dan jij in de puree.
Het kind is niet in Bethlehem gebleven:
Eten is beter dan gegeten worden,
het is naar Golgotha verhuisd.
ook in de glans van Lucas 2.
Gedenk de dieren op de schalen en de borden die zitten meer dan jij in de puree. Wees niet zo bang voor Kerst, Het zijn twee dagen, Wllem Wilmink Eten is beter dan gegeten worden, Uit: VERZAMELDE LIEDJES EN GEDICHTEN 1988 Kort commentaar: waarom juist dit gedicht? ook in de glans van Lucas 2. Kerst. Voor velen een feest van romantische gevoelens: kerstboom met engelenhaar, lekker eten en cadeautjes. Kerst betekent ook eenzaamheid, wanneer je alleen op je kamer of flat de feestdagen moet doorbrengen. En niet bent uitgenodigd. Wilmink heeft een trefzekere, scherpe pen. Voor die eenzamen schreef hij een zogenaamd troostlied, vol spot en ironie. Het is en hard gedicht. Het is ook een aansporing tot christelijk barmhartigheid. Zo kan het nog een functie hebben voor ons. 10
Nieuwjaar Is de dag waarop het begin van het nieuwe jaar wordt gevierd. In de westerse wereld is dit op 1 januari, in andere culturen vaak op andere data. Bij deze viering zijn wederzijdse gelukwensen en goede voornemens gebruikelijk. Geschiedenis Lang geleden begon het nieuwe jaar bij het begin van de lente, als de natuur weer tot leven kwam, of begin januari, als de dagen beginnen te lengen. Bij de invoering van het christendom wilde de kerk een eind maken aan de heidense gewoonten rond deze nieuwjaarsviering, en riep 1 januari uit tot bid-en boetedag om de besnijdenis van Jezus (8 dagen na de geboorte) te vieren. Bij de Romeinen begon het nieuwe jaar op 1 maart, dit komt nog tot uiting in de namen van onze maanden september(“zevende maand”).oktober (achtste maand”), november (“negende maand”), en december(“tiende maand”), en in de schrikkeldag, die voorkomt aan het eind van de laatste maand van het jaar: februari. Julius Ceasar voerde in het jaar 44 voor Christus de juliaanse kalender in, vanaf die tijd was Nieuwjaar op 1 januari.
11
Tradities en gebruiken Men ziet de periode van Kerst tot Driekoningen (Caspar,Melchior en Balthasar )op 6 januari tegenwoordig nog steeds als feestelijke periode. In deze periode vallen dikwijls (verplichte) snipperdagen en schoolvakanties, en veel bedrijven zijn gesloten. Veel mensen laten de kerstboom tot na Driekoningen staan. De tradities van onze heidense voorouders hebben dus nog steeds invloed. De Nieuwjaarsvuren zijn terug te vinden in de traditionele kerstboomverbrandingen die in sommige plaatsen nog steeds worden georganiseerd. In het oosten van ons land kent men de Nieuwjaarsvuren, soms meters hoog opgetaste stapels brandbaar materiaal. De vuren kondigen de vernietiging van het oude jaar aan en onderstrepen de komst van het nieuwe jaar.
Ook moesten de geesten van de overledenen en de demonen worden verjaagd, die juist deze tijd konden opspelen. Dat gebeurde met veel lawaai, wat we nog terugvinden in het gebruik om rond de jaarwisseling vuurwerk, klokgelui en scheepshoorns te gebruiken.
De geesten moesten echter ook gunstig gestemd worden . Zij konden namelijk de mensen en het vee vruchtbaar maken en het gewas doen groeien. Men bracht ze daarom ook offers, die men na het ritueel zelf opat en-dronk. Dit vinden we terug in onze eigentijdse kerst en oud-ennieuwgerechten terug, zoals kerststollen, appelbollen, appelbeignets, appelflappen en oliebollen en de traditie om uitgebreide maaltijden aan te richten met veel alcoholische drank.
“Mijnheer den Oudsten, U bent werkelijk kerngezond!” prijst de internist de krasse patient. “Met Uw lichaamsgesteldheid word U minstens tachtig jaar!” Vervolg op pagina 17 “Maar ik ben toch al tachtig, dokter!” Zegt de arts triomfantelijk: “Nu wat heb ik U gezegd!” Twee gepensioneerden zitten in een park op een bankje. Zegt de één tegen de ander: “Hé, Ik heb nu een nieuw gehoorapparaat, dat is zo goed, ik kan nu alles weer horen!” “Ja?” vraagt de andere, “Wat heeft het dan gekost?” “Half vier!” Oma en opa gaan voor de eerste keer naar een balletvoorstelling. De volgende dag wordt hun gevraagd, hoe het hun bevallen is. Zegt oma: “Heel mooi. De danseressen waren allemaal zo lief. Toen ze merkten, dat opa begon te dommelen, hebben ze op hun tenen verder gedanst.!” ---------------------------------------------------------------Misverstand: De echtgenote van een zelfstandige winkelier bekijkt de boekhouding van haar man. Als hij thuiskomt zegt de vrouw tegen hem: “Ik ben trots op jou, jij hebt echt een goed hart……dat doet me plezier.” “Hoezo”, vraagt de man een beetje verbaasd. “Nou”,zegt ze, “Ik heb een beetje in je boekhouding gekeken en heb opgemerkt dat jij elke maand 500 euro stort op de rekening van een Marokkaan……” Voor hen die het aangaat……..50+ ………en ook voor de anderen
“Van een Marokkaan?” vraagt de man verschrikt…….en hoe heet die
De badkuip dementie test! Tijdens een bezoek aan een verpleeghuis, vroeg ik aan de directeur, wat het criterium is om een patiënt opgenomen te krijgen. Wel, zei de directeur, we vullen een badkuip met water, dan krijgt de patiënt een theelepel, een theekop en een emmer. Dan vragen we hem/haar om de badkuip leeg te maken. Oh, ik snap het, zei ik, een normaal persoon gebruikt de emmer, omdat die groter is dan een theelepel of een theekop. 12 de directeur, een normaal persoon Nee, zei zou de stop uit de badkuip trekken. Wilt u een bed bij het raam of in het midden?
dan?” ALI MENTATIE
De straatjongen van Rotterdam, beter bekend als Ketelbinkie, is een Nederlandse smartlap uit 1940. (In Frankrijk zouden ze het een chanson noemen) De tekst werd geschreven Anton Beuving voor het hoorspel “Vrouw aan boord” en de muziek gecomponeerd door Jan Vogel. Over Ketelbinkie zelf is niets bekend, hij is naamloos. Ketelbinkie is de naam van zijn functie. Het lied is gemaakt in de tijd dat kinderen na 8 jaar lagere school konden en mochten gaan werken. Het ligt voor de hand dat Ketelbinkie tussen de 14 en de 15 jaar was. Ook weten veel mensen niet meer wat Ketelbinkie aan boord voor werk deed. Poetste hij ketels op zo’n stoomschip? Nee, hij liep hele dagen op het schip rond met ketels koffie voor de bemanning, daar komt zijn naam vandaan. 1) T oen wij van Rotterdam vertrokken Met de Edam, een oude schuit Met kakkerlakken in de midscheeps En rattennesten in het vooruit. 2) Toen hadden wij een kleine jongen Als ketelbink bij ons aan boord Die voor de eerste keer naar zee ging En nooit van haaien had gehoord. 3) Die van zijn moeder op de kade Wat schuchter lachend afscheid nam Omdat hij haar niet durfde zoenen Die straatjongen uit Rotterdam. 4) Hij werd gescholden door de stokers Omdat hij al de eerste dag Toen wij maar net de pier uit waren Al zeeziek in het foc’sle lag 5) En met jenever en citroenen Werd hij weer op de been gebracht Want zieke zeelui zijn nadelig
7)En als-ie ’s avonds in zijn kooi lag
En na het sjouwen eind’lijk sliep Dan schold de man die wacht te kooi had Omdat-ie om zijn moeder riep 1) Toen is-ie op een mooie morgen ’t was in de Stille Oceaan Terwijl ze brulden om hun koffie Niet van zijn kooigoed opgestaan. 2) En toen de stuurman met kinine En wonderolie bij hem kwam Vroeg hij een voorschot op zijn gage Voor ’t ouwe mens in Rotterdam. 3) In zeildoek en met roosterbaren Werd hij die dag op ’t luik gezet De kapitein lichtte zijn petje En sprak met grogstem een gebed.
En brengen schade aan de vracht.
4) En met een één twee drie in Godsnaam Ging ’t ketelbinkie overboord Die ’t ouwetje niet durfde zoenen Omdat dat niet bij zeelui hoort.
6) Als-ie dan sjouwend met zijn ketels Uit de kombuis naar voren kwam Dan was het net een brokje wanhoop Die straatjongen uit Rotterdam.
5) De man een extra mokkie shoot-an En ’t ouwe mens een telegram Dat was het einde van een zeeman Die straatjongen uit Rotterdam.
13
Winter spreuken Noordenwind met volle maan kondigt een strenge winter aan. Houden de kraaien school, zorg dan voor hout en kool. Al is de ijzel nog zo koud na drie dagen valt hij van het hout Brengt december kou en sneeuw in het land, groeit het graan zelfs in het zand.
Nederlandse streekkeuken: Spek met peren. Tijdens een gezellig theedrinken bij een oude tante kwam het zo ter sprake, dat hetgeen haar achterkleinkinderen vandaag de dag eten, totaal verschilt van de gerechten die zij als kind voorgeschoteld kreeg. Geen frites pizza, macaroni of lasagna, maar ouderwetse gerechten zoals spek met peren. Moderne tijden, ander eten.Hoe anders is het nu? Haar achterkleinkinderen zullen het niet kennen, misschien niet lusten en waarschijnlijk ook nooit eten, maar mijn tante vertelt ze met smaak, hoe zij nog regelmatig haar versie van spek met peren klaarmaakt. Gewoon omdat het zo gemakkelijk te maken is en omdat zij het nog steeds erg lekker vindt.
Moderne tijden, ander eten. Hoe anders is het nu? Haar achterkleinkinderen zullen het niet kennen, misschien niet lusten en waarschijnlijk ook nooit eten, maar mijn tante vertelt ze met smaak, hoe zij nog reglmatig haar versie van spek met peren klaarmaakt. Gewoon omdat het zo gemakkelijk te maken is en omdat zij het nog steeds erg lekker vindt. Traditioneel streekgerecht Oorspronkelijk schijnt het uit de Hoekse Waard te komen, tenminste dat zeggen ze in de Hoekse Waard. Dan was het varken geslacht en was het stoofperentijd. Ingrediënten. (voor 4 personen) 1,5 = 2 kilo stoofperen (bij voorkeur Gieser Wildeman-peren) 500 gram (varkens) schouderkarbonade) of fricandeau aan een stuk(je) Zout Een grote kookpan Bereiden Was de peren, maar niet schillen Zout het vlees Doe het vlees en de peren (tegelijk) in een grote pan met ruim water Breng de pan aan de kook Laat het gerecht zo’n 1,5 tot 2 uur sudderen, totdat het vlees gaar is (de peertjes zijn zeker gaar. Serveren Serveeer dit gerecht met gekookte aardappelen, liefst eigenheimer, en gebruik het kooknat als jus, als u wilt met een klontje boter. Trek het steeltje uit de gekookte peer en gooi het weg, de peer wordt verder met klokhuis en al gegeten.
14
Aap Noot Mies
Wij hadden vroeger een leesplankje.... Maar wij zijn nu 65 jaar verder. VIJF EN ZESTIG, Nu hebben onze kleinkinderen een ander leesplankje. En dat werkt kennelijk ook
Gelukkig hebben we nu ook computer les en zal dit plankje ook voor ons gaan werken
15
De inname van den Briel Op 1 april 1572 legde de geuzenvloot, bestaande uit 26 schepen, aan bij de Zuid-Hollandse plaats Den Briel. Een Brielse veerman, Jan Coppelstock, vertelde de Watergeuzen dat de Spaanse troepen niet meer in de stad waren. Geuzenaanvoerder Lumey zei hierop dat Den Briel zich moest overgeven, anders zouden 5000 geuzen de stad bestormen. Hij gaf het bestuur van Den Briel twee uur bedenktijd. In die twee uur vluchtte veel mensen de stad uit, maar het stadsbestuur gaf geen antwoord op het ultimatum. Hierop bestormden de geuzen de Noordpoort en bezetten Den Briel. Omdat Den Briel op dat moment niet verdedigd werd, besloten de geuzen de stad in bezit te houden in naam van de Prins van Oranje. Hij was immers de leider van de opstand. De opperbevelhebber van de geuzen was Willem II van der Marck, of in het kort gewoon: (graaf van ) Lumey. Waarschijnlijk was hij één van de bekendste admiraals van de Watergeuzen.In 1566 was hij nog een Zuid-Nederlandse edelman en één de ondertekenaars van het Smeekschrift der Edelen dat aan Margaretha van Parma aangeboden werd. Later werden zijn bezittingen verbeurd verklaart en werd hij verbannen. Hierop sloot hij zich aan bij de Watergeuzen. De geschiedenisboeken op school spreken lovend over de heroïsche Watergeuzen die als eersten de Hollandse stad Den Briel veroverden op de troepen van de gehate Spaanse hertog van Alva. We leerden over de brandstapels waar de protestante ketters op terecht kwamen, als ze hun dwalingen niet afzworen. Maar we leerden niets over de negentien martelaren van Gorcum, het groepje geestelijken dat door de Watergeuzen gevangen was genomen. In de nacht van 26 op 27 juni 1572 hadden ze de stad Gorcum aangevallen. Wanneer ze de stad binnenvallen nemen ze de groep priesters gevangen, het zijn pastoors, kapelaans, paters en een broeder. Ze zaten in een toren van de stad. In deze toren dachten ze veilig te zijn Maar ze hadden zich vergist. De Watergeuzen nemen hen gevangen. Een van de paters krijgt zijn eigen koord dat hij draagt op zijn kloosterkleed om zijn nek.
16
over de kerkdeur heen en trekken de pater omhoog. Dan later ze hem weer vallen. De overste van de paters overkomt hetzelfde. Ook hij wordt aan zijn nek omhoog getrokken. De priester raakt buiten bewustzijn. Met de vlam van een kaars komt hij weer bij bewustzijn gebracht. Hij komt weer bij van de pijn. Gedurende acht dagen worden de priesters bespot. De priesters worden op allerlei manieren mishandeld. Op 6 juli moeten ze hun bovenkleren uittrekken. Dat is ontluisterend en vernederend. De gevangenen worden in een schip geladen en naar Den Briel gevaren. Daar worden ze in een dievenput gegooid. Later worden er nog andere priesters bijgegooid. Een paar dagen later moeten ze bij een leider van de protestanten komen. Admiraal Lumey. Ze worden verhoord De overste van de paters verdedigt de paus. De overste spreekt duidelijk over de grote betekenis die de paus heeft voor de katholieken. Een pastoor valt hem bij. Twee andere paters komen op voor het allerheiligste wat de katholieken kennen. Dat is de Eucharistie. De paters vertellen over hun geloof, dat Jezus echt in de Eucharistie aanwezig is.
De priesters weten dat hun getuigenis gevaarlijk is. Zij zijn niet de eerste priesters, die gevangen zijn. Zij zijn ook niet de eerste priesters die gaan sterven. Dat weten ze heel goed. Ze hadden natuurlijk kunnen zeggen dat de Eucharistie maar onzin is. Of dat de paus helemaal niet zo belangrijk is. Sommige andere priesters hadden dat ook gezegd en zijn toen vrijgelaten. Maar deze priesters hebben hun geloof niet verloochend. Ze zijn, toen het moeilijk en gevaarlijk werd, trouw gebleven. Midden in de nacht van 9 juli 1572 moeten de priesters en de broeder zich helemaal uitkleden. Dat is natuurlijk iets om helemaal beschaamd te worden. Maar ze hoeven zich niet lang te schamen. In een turfschuur worden ze allemaal opgehangen. Andere priesters vonden de dood op de brandstapel op de Grote Markt van Den Briel. In 1675 worden ze zalig verklaard; in 1867 worden ze heilig verklaard.
Vervolg van pagina 13 In 1535 schafte Maarten Luther Sinterklaas af; Het Kerstkind werd de brenger van geschenken. Het geven van cadeautjes en nieuwjaarsgiften aan familie en personeel werd gebruikelijk. Kleine kinderen kregen wat kleingeld voor hun spaarpot en personeel een kerstpakket. Op 1 januari wensen we iedereen het beste, zodat we die wensen ook terug ontvangen. Vroeger werd vooral geld gegeven. Tegenwoordig zijn het de tijdschrift-en krantenbezorgers en de bezorgers van de folders die ons hun beste wensen overbrengen, en zien we dit gebruik nog terug in het sturen van kerst-en nieuwjaarskaarten, het geven en bezoeken van nieuwjaarsrecepties en de gewoonte iedereen die men ontmoet het beste te wensen in het nieuwe jaar. De laatste jaren is het gebruikelijk geworden zich massaal in het open en dus koude water te storten, meestal in, soms zonder zwemkleding, maar ook in allerlei fantasie-uitmonsteringen, dit gebruik staat bekend als de Nieuwjaarsduik. De traditionele Nieuwjaarsdijk die op 89 locaties in Nederland werd georganiseerd, trok op 1 januari 2012 een record aantal deelnemers. In Scheveningen namen deze keer 36.000 mensen een duik. Gereinigd en schoon het nieuwe jaar in.
Nieuws Maasdelta Bewoners commissie krijgt vragen of de keukens ook vervangen worden in het nummer woon heeft u het volgende kunnen lezen Een moderne keuken geeft, net als een modern toilet en een moderne badkamer, extra wooncomfort. Maasdelta zette daarom enkele jaren geleden stapsgewijs een beleid in voor het vervangen van keukens (vervangen na 20 jaar), badkamers en toiletten (beide vervangen na 30 jaar). Gaandeweg hebben we moeten constateren dat het aantal vervangingen bij het handhaven van de genoemde vervangingstermijn de komende jaren te groot is. Mede omdat de kwaliteit van de producten een langere tijd mogelijk maakt en de kosten aanzienlijk zijn, heeft Maasdelta besloten deze termijnen te verlengen. Keukens worden voortaan pas na 25 jaar vervangen, badkamers en toiletten worden na 40 jaar vernieuwd. Uiteraard blijven wij er verantwoordelijk voor dat u uw keuken en sanitair goed kunt gebruiken en bent u als gebruiker verantwoordelijk voor de staat waarin alles zich bevindt. Bron Bewonersblad WOON! Wanneer er iets kapot is in uw keuken, toilet of badkamer, dan kunt u ons dit telefonisch melden. Echter moet u wel hiervoor het service onderhoud contract voor hebben afgesloten de kosten hiervan zijn 4.50€ u kunt deze aanvragen bij de maasdelta Mocht hier verandering in komen zullen we u als BC natuurlijk op de hoogte stellen
17
Met groot onderhoud gaat de bewoners commissie met de Maasdelta een energie zuinige woning realiseren wat houd dit in
Een beter energielabel, met woonlastengarantie Als een woning energiezuiniger wordt gemaakt moet dat leiden tot lagere of gelijkblijvende woonlasten, en niet tot een huurverhoging die het voordeel van de lagere energierekening weer teniet doet. Dat is het uitgangspunt van de woonlastenwaarborg, die onlangs succesvol werd ingezet in het Utrechtse Montfoort. Woningcorporatie GroenWest, verhuurder in het Groene Hart, heeft vorig jaar 82 eengezinswoningen in Montfoort energiezuiniger gemaakt. De slecht geïsoleerde woningen uit 1975 zijn ingrijpend verbeterd. Er kwam isolatie voor daken, vloeren en panelen. De ramen kregen HR++ glas, kieren
werden gedicht, en er kwamen zonneboilers. Ook werden de woningen uitgerust met een vraaggestuurd ventilatiesysteem. Door al deze maatregelen ging het energielabel van de woningen omhoog van E naar A. Bij de voorgestelde huurverhoging van € 29, - per maand werd een woonlastenwaarborg afgesproken: de huurverhoging mocht in de praktijk niet hoger uitpakken dan de gemiddelde besparing op de energierekening. De corporatie schakelde de Woonbond in om besparingsberekeningen te controleren en bewoners over de waarborg te informeren.
Na een jaar controle bereikte besparing Na een jaar is bekeken wat de huurders daadwerkelijk hebben bespaard op hun energierekening. De gemiddelde besparing was ruim € 40 per maand, dicht in de buurt van het bedrag dat vooraf was berekend. Daarmee is de woonlastengarantie in Montfoort ruimschoots gehaald. Was nou gebleken dat de gemiddelde besparing in het complex lager was geweest dan de huurverhoging, dan had dat tot aanpassing van de huurprijs geleid. Want ook dat hoort bij de woonlastenwaarborg. Als na een jaar blijkt dat de huurverhoging de lagere energierekening teniet heeft gedaan, wordt de huur opnieuw berekend en krijgen huurders geld terug. Waarborg in convenant Energiebesparing Het instrument woonlastenwaarborg werd in het leven geroepen door de Woonbond en Aedes, vereniging van woningcorporaties. Dat gebeurde vanwege het Convenant Energiebesparing Huursector. Intussen is de waarborg tientallen keren toegepast in de corporatiesector, en wordt er ook door particuliere verhuurders mee geëxperimenteerd. Sinds juni 2012 doen ook particuliere verhuurders (VastgoedBelang) mee aan dit convenant. Nog veel te bereiken met inzet waarborg Van 2 miljoen woningen is inmiddels bekend of ze energiezuinig zijn of juist niet, zo blijkt uit een recente inventarisatie van het Centraal Bureau voor Statistiek. Vooral huurwoningen hebben een energielabel, maar liefst 90% van de gelabelde woningen is een huurhuis. Nog geen 14% van de gelabelde huurwoningen heeft het zuinige label A of B. Met energiebesparende maatregelen en inzet van de woonlastenwaarborg valt dus nog een forse reductie op de woonlasten van huurders te bereiken.
Uit het overzicht zien we dat we kunnen besparen op onze dure energie kosten natuurlijk staat hier een geringe huurverhoging tegenover Maasdelta investeert in energie zuinige woning en wij als bewoners kunnen hiervan profiteren de bewoners commissie zal zeker alle belangen hierin u goed vertegenwoordigen, en is er van overtuigd dat na alle verbouwingen we een flat krijgen waar we nog jarenlang plezier van kunnen hebben.
18
Wat doet de politiek om de huurmarkt weer op gang te krijgen we hebben via de Woonbond het onderstaande artikel gevonden en plaatsen onze kanttekening waarom dit nog niet is doorgevoerd Inkomensgrens sociale huursector mag omhoog van Europa De Europese Commissie gaat niet dwarsliggen als Nederland de inkomensgrens voor de sociale huursector zal verhogen naar 40.000 of 43.000 euro. ‘Zolang het maar geen 70.000 wordt’. Dat bleek dinsdag 30 oktober tijdens een Europese hoorzitting over de inkomensgrens in Brussel. Topambtenaar Gert-Jan Koopman van de Europese Commissie (EC) benadrukte tijdens de hoorzitting dat de lidstaten hun eigen beleid kunnen voeren wat betreft de omvang van de sociale huursector, inclusief het vaststellen van de inkomensgrenzen. Als er maar geen sprake is een zogeheten ‘manifest error’. Hij herhaalde daarmee wat Eurocommissaris Joaquín Almunia van Mededinging al diverse malen heeft gezegd: ‘Ik ben niet de minister van Wonen van Nederland’.
Tijdens de hoorzitting drongen diverse sprekers uit Nederland aan op verhoging van de grens. Woonbonddirecteur Ronald Paping wil dat de grens omhoog gaat van € 34.085 naar € 40.000 voor alleenstaanden en € 48.000 voor meerpersoonshuishoudens. Wethouder Arie Wijten van Schiedam, die sprak namens de 32 grootste gemeenten, pleitte voor een inkomensgrens van € 43.000. Hij hield de zaal voor hoe desastreus de huidige inkomensgrens uitpakt voor veel huishoudens met een middeninkomen. Een onderzoek van het Planbureau voor de Leefomgeving dat dezelfde dag werd gepubliceerd bevestigt zijn analyse. Sinds de introductie van de inkomensgrens is de gemiddelde zoektijd voor een woningzoekende met een inkomen tussen € 34.000 en € 38.000 gestegen met 52 procent, van 2,1 naar 3,2 jaar. Voor inkomens tussen de € 38.000 en € 43.000 nam de zoektijd met 34 procent toe van 2 naar 2,7 jaar. Daar staat tegenover dat voor de inkomens onder de € 34.000 de zoektijd met 19 procent is gedaald, van 2,7 naar 2,2 jaar.
Pleidooi voor betaalbare huren Namens de IUT, de internationale huurdersbond, hield Barbara Steenbergen in Brussel een vurig pleidooi voor een grotere sociale huursector, met betaalbare huren. ‘Het aantal mensen dat zich zorgen maakt over de betaalbaarheid is in twee jaar tijd gestegen van 29 naar 43 procent. De economische crisis demonstreert het marktfalen. De markt kan de huisvestingsproblemen niet oplossen.’ Misbruik EU-regelgeving Steenbergen maakte zich boos op de commerciële verhuurders die met hun klacht over de vermeende oneerlijke concurrentie van de sociale huursector verantwoordelijk zijn voor veel problemen. ‘Jullie krijgen wat mij betreft een rode kaart. Wat is jullie doel? Jullie kunnen in de sociale sector bouwen maar doen het niet. Jullie misbruiken EU-regelgeving om schaarste te creëren en de prijzen op te drijven. Is dat jullie geheime agenda?’ Interventie in private markten nodig Volgens advocaat Maarten Meulenbelt van de commerciële verhuurders was de reden van de klacht niet zozeer de omvang van de sociale huursector als wel het gebrek aan transparantie. Diverse sprekers betwistten dit. Raymons Hencks, die voor de EC op dit moment de laatste hand legt aan een rapport over sociale huisvesting, hield een opmerkelijk pleidooi voor een andere koers. ‘Het is duidelijk dat de markt faalt bij het oplossen van de problemen op de woningmarkt. De overheden zouden moeten daarom interveniëren in de private markten.’
19
Fusie- en bezuinigingsperikelen en een vertrekkende wethouder financiën. Mia Sliwinski Dat we in roerige tijden leven is wel duidelijk en daar doet de Spijkenisser wethouder GertJan ’t Hart nog een schepje bovenop. Op het moment dat Spijkenisse voor een enorme bezuinigingsopdracht èn een mogelijke fusie met buurgemeente Bernisse staat, stapt hij op. Laat ik voorop stellen dat Trots best veel moeite had met de keuzes van deze wethouder, maar dat zij toch van mening is dat hij zijn karwei moet afmaken.
Wat nog zorgelijker is, is dat het nieuwe theater nu gebouwd wordt. Er is een bedrag voor gereserveerd, maar het is een kwestie van tijd dat we geconfronteerd zullen worden met overschrijdingen. U begrijpt vast wel, dat hier geen reserves meer voor zullen zijn, de potjes zijn immers reeds omgekeerd en het geld is uitgegeven. Daarnaast de tegenvallende inkomsten vanuit de parkeergelden, die reeds in 2012 voor een min van een miljoen zorgen. Dit betekent kortweg dat Spijkenisse in de schulden gaat belanden met artikel 12 op de loer. Ik houd m’n hart vast!
Laat ik beginnen met die bezuinigingsopdracht. Spijkenisse moet circa 15 mlj € in de komende jaren bezuinigingen. Dit komt o.a. door minder toelages vanuit het rijk en de lagere opbrengst van de te verkopen gronden. In 2013 gaan we daar nog weinig van merken aangezien alle potjes omgekeerd worden om alle lopende zaken van te betalen. Dat dit zorgelijk is, lijkt mij duidelijk. In 2014 echter, zijn alle potjes leeg en moeten we het doen met de inkomsten vanuit het rijk en de belastingen die lokaal worden opgelegd. Het is alleen te hopen dat Spijkenisse nog wat grondopbrengsten binnenhaalt, want zonder dat wordt het geen leuk jaar. U en ik zullen dit direct gaan merken, zowel in de portemonnee als in onze woonomgeving.
Dan die fusie met Bernisse. Er is een hoop gekrakeel vanuit de Bernisser inwoners die de fusie totaal niet zien zitten. Begrijpelijk, maar zeer voorbarig, vind ik. De fusiemogelijkheid is nog in onderzoek en de uitkomsten daarvan komen spoedig. Wellicht moeten de Bernissenaren daar even op wachten voordat zij in actie komen. Trots staat niet negatief tegenover die fusie, maar is wel van mening dat het huwelijk ‘in gemeenschap van goederen’ moet plaatsvinden. Een ervaren wethouder van financiën is daarin onontbeerlijk. Met het vertrek van ’t Hart verzwakt Spijkenisse haar positie en het is nog maar te bezien of de beoogd opvolger van ’t Hart dit grote karwei kan klaren. Overigens staat Trots niet te popelen om een nieuwe wethouder aan te stellen. Zij ziet liever dat de portefeuille van ’t Hart verdeeld wordt onder de zittende wethouders. Gezien de enorme bezuinigingsopdracht die er staat scheelt dit alweer een snel een paar ton aan uitgaven. Daarnaast zijn er binnen twee jaar alweer nieuwe verkiezingen, dus laten we het tot die tijd even met vier wethouders doen.
De vertrekkende wethouder financiën laat Spijkenisse voor gezien vanwege een mooie nieuwe uitdaging, hij wordt directeur van het bedrijf waar hij voor zijn wethouderschap al werkte. Is het een vlucht of is het een ‘offer he can’t refuse’? Ik denk dat hij, gezien de malaise in de stad, eieren voor z’n geld kiest. Hij heeft immers altijd geroepen dat hij ‘z’n karwei’ af wilde maken, maar de bouw van het theater is nog maar net gestart, laat staan afgerond en de opening ligt nog ver weg, om over de ontwikkelingen rondom Haven Zuid nog maar niet te spreken. Ik vind het ook opvallend dat hij vertrekt terwijl er nog een mogelijk gevalletje belangenverstrengeling ligt. Zo voert Trots aan dat de wethouder het eigen beleid voor het geven van opdrachten niet na heeft geleefd. In dat beleid is opgenomen dat bij iedere opdracht ten minste drie offertes (artikel 4.4 van het aanbestedingsbeleid) moeten worden opgevraagd en bedrijven uit Spijkenisse, mits voorhanden, voorrang krijgen. Nu is er niet één offerte opgevraagd, maar heeft een bedrijf uit Schiedam de opdracht voor het ‘Charme-offensief’ gekregen. Opvallend is, dat een oud-raadslid van ONS de eigenaar van dit bedrijf is.
ONS kent ONS zullen we maar zeggen! Met Trotse groet, Mia Sliwinski
20
