Nr.26 april 2012
themanummer dubbele kansen
Minder armoede en meer scholing voor mensen met een beperking
Dubbele kansen Mensen met een beperking leiden in ontwikkelingslanden vaak een verborgen bestaan. Als kind worden ze weggestopt en kunnen ze niet naar school; als volwassene kunnen ze niet in hun levensonderhoud voorzien. Ouders van een kind met een beperking schamen zich. Een handicap wordt gezien als een straf van god. Mensen met een beperking leven zodoende in armoede én kunnen daar weinig aan doen. Ze worden dubbel getroffen.
In Kenia worden kinderen met een fysieke beperking vaak slecht verzorgd en soms zelfs verstopt uit schaamte. In 2005 begon een medisch team van de katholieke kerk in het Isiolo district met fysiotherapie en bezigheidstherapie voor kinderen met een beperking. Hieruit ontwikkelde zich in 2011 het Almasi Childrens Village, waar 350 kinderen lichamelijke training en scholing krijgen. Dutch Support Group Kenya en Wilde Ganzen willen nu een revalidatiecentrum bouwen waar kinderen na een operatie kunnen herstellen.
Juist daarom heeft Wilde Ganzen mensen met een beperking tot een van haar pijlers benoemd. Onder het motto ‘dubbele kansen’ dragen we bij aan het bestrijden van hun armoede én zorgen we voor scholing. In Libanon heeft de stichting Al-Kafaat goed begrepen hoe dat moet. Zij zet zich al sinds 1957 in voor mensen met een beperking en afgelopen zomer bezochten we haar projecten: het Lily Centre waar kinderen met een zware beperking worden opgevangen, het Myriam Centre waar gehandicapte kinderen les krijgen, en The Village waar Al-Kafaat autistische mensen opvangt. Voor Al-Kafaat is het zelfredzaam maken van mensen met een beperking heel belangrijk. Ze verzorgt daarom zelf beroepsopleidingen. In Libanon zagen we mensen met groot enthousiasme werken aan hun toekomst. In dit kwartaalmagazine leest u over Al-Kafaat en andere inspirerende projecten voor mensen met een beperking. We bevelen deze projecten, groot en klein, van harte bij u aan. Josine Westerbeek-Huitink Reageren?
[email protected] P.S. Vanaf januari zijn onze tv-uitzendingen niet meer standaard elke zondag te zien. Wel kunt u onze Projecten van de Week elke zaterdag bekijken om 11:29 uur op Nederland 2. In het schema op pagina 8-9 ziet u alle uitzendtijden voor de komende drie maanden.
COLOFON Het magazine van Wilde Ganzen verschijnt vier keer per jaar. Productie Global Village Media in opdracht van Wilde Ganzen Bladmanagement Arjen Duijts/Global Village Media, Amsterdam Redactie Bregje Ament, Johanne van Dijk, Lex van Iterson (hoofdredacteur), Peter Jansen, Linda Muskens/Wilde Ganzen, Marjolein van Rotterdam/ Global Village Media
2
Aan dit nummer werkten mee Anika Kerkvliet, Josine Westerbeek-Huitink, Daniella de Winter Eindredactie Selma Kers/ Global Village Media, Amsterdam Fotografie Marcel van den Bergh, Hollandse Hoogte, iStock, Paul Kronenberg, Marjolein van Rotterdam, Wilde Ganzen Artdirectie, grafisch ontwerp Marijke Hoogendoorn richgirl-design.com Drukwerk Drukkerij Zwaan, Wormerveer
Wilde Ganzen Heuvellaan 36 1217 JN Hilversum t 035 - 625 10 30 f 035 - 624 66 77 rekening 40 000
[email protected] www.wildeganzen.nl
Het Almasi kinder dorp in Kenia heeft onze steun nodig
Help kinderen met een beperking weer te lopen Keniase kinderen met een beperking uit hun isolement halen. Dat is het doel van Dutch Support Group Kenya. De steungroep zorgde al voor behandeling, voeding en een school. Nu wil ze, met steun van Wilde Ganzen, een revalidatiecentrum bouwen.
“Laatst vroeg een leerling van een basisschool het nog: hoe kan het dat er in Kenia zoveel kinderen met een beperking zijn? Het antwoord is simpel: er zijn er daar niet meer dan hier, maar in Nederland worden kinderen met een vergroeiing al geopereerd voor ze een jaar oud zijn. Een peuter zoals Lino Leachole, die is geboren met een klompvoetje, zou zich dat voetje al bijna niet herinneren als ze in Nederland was geboren. Maar in Kenia gaat het anders”, vertelt Frans Groot, bestuurslid van de Dutch Support Group Kenya die kinderen met een beperking helpt. Een kind dat in Kenia geboren wordt met een handicap, krijgt er nog een probleem bij. Een sociaal probleem. “Een ver-
standelijke of fysieke beperking wordt gezien als een straf van god, of die god nou islamitisch of christelijk is. Ouders die een kind krijgen waar wat mee is, schamen zich daarom en verbergen het kind”, zegt Rita Poker, de voorzitter van Dutch Support Group. Zij is fysiotherapeute en woont met haar man Peter negen maanden per jaar in Kenia. Toen zij drie maanden lang op zoek ging naar kinderen met een beperking, kwamen er zomaar 440 kinderen boven water die tot dan toe een verborgen bestaan leidden. Dutch Support Group besloot ze te gaan helpen. Eerst in de hal van een hotel, later in een eigen kinderdorp dat Almasi heet, dialect voor diamant. Nazorg ontbreekt Dutch Support Group biedt steun als een kind moet worden geopereerd in een ziekenhuis. “Maar omdat de nazorg ontbreekt, gaat het daarna nog weleens mis”, zegt Frans Groot. “Eenmaal thuis
krijgen de geopereerde kinderen vaak infecties. Daarom willen we nu een revalidatiecentrum bouwen waar de kinderen kunnen blijven tot ze helemaal zijn genezen. Wilde Ganzen gaat ons helpen. Hopelijk kunnen we met de steun van donateurs het geld bij elkaar halen en in maart 2013 starten met de bouw.” De kinderen kunnen bijna niet wachten op het revalidatiecentrum. Kevin Eyanai, een jongen van 13 die problemen heeft met zijn linkerknie en rechterenkel, wil bijvoorbeeld ongelooflijk graag verder. Hij heeft inmiddels wel een goede rolstoel. Longole Toko, een negenjarig meisje dat nu alleen kan kruipen, kan dan geopereerd worden en met enkele maanden revalideren volledig leren lopen. Taboe doorbroken Ook de ouders staan intussen achter het werk van het kinderdorp Almasi. Frans Groot: “Het taboe is doorbroken. Er zit-
ten ouders in het bestuur van de Keniaanse tak van onze stichting, er zijn er die in het centrum helpen met koken en verzorgen. En ouders verstoppen de kinderen niet meer. Dat komt ook door de successen die we boeken. We hebben al kinderen aan het lopen gekregen.”
“De kinderen hebben een enorme drive” Ook de lokale overheid is bijgedraaid. Zij heeft de grond voor het centrum beschikbaar gesteld. Alleen op straat gaat het nog net als altijd. Kinderen met een beperking worden in de maatschappij nog niet helemaal geaccepteerd. “Maar de kinderen zullen zich er niet door laten afremmen. Kinderen als Lino, Kevin en Longole zijn het meest gemotiveerd van iedereen. Nu ze de kans krijgen, grijpen ze die. Ze hebben een enorme drive.” n
Direct doneren voor dit project: vul de antwoordkaart in of ga naar www.wildeganzen.nl
3
project
hoe is het met.... In het Ghanese Wa wordt een school voor kinderen met een verstandelijke beperking gebouwd met hulp van de donateurs van Wilde Ganzen en het Equal Opportunity Fund. Kinderen en ouders kunnen bijna niet wachten tot de school klaar is…
Het Equal Opportunity Fund, dat al ruim 20 jaar in Ghana werkt, is blij dat het met steun van de donateurs van Wilde Ganzen de school voor speciaal onderwijs in Wa kan realiseren. 4
De stad Wa krijgt een school voor speciaal onderwijs
Blindenschool in Jaipur is afhankelijk van donaties
“Ook de Ghanese overheid helpt mee aan de school”
“Braillepapier helpt jongeren direct vooruit”
“Op dit moment zijn we bezig met elektriciteitsmasten”, vertelt Sylvester Bayor, directeur van de aanstaande school voor speciaal onderwijs in de Ghanese hoofdstad Wa van de Upper West Region in Ghana. “Om elektriciteit naar de school te krijgen, zijn er dertig masten nodig. De regionale overheid probeert elk district in de regio zover te krijgen dat ze er drie van betalen.” Minstens zo mooi vindt Bayor dat ook de landelijke overheid betrokken is geraakt; het ministerie van Onderwijs zorgt voor onderwijzers.
“De digitale revolutie is voor blinden een zegen”, zegt Gerard Smith, oogarts en voorzitter van de Lions Werkgroep Blinden, die samen met Wilde Ganzen Fight for Sight vormt en ondermeer de blindenschool Rajasthan Netraheen Kalyan Sangh ondersteunt. “Waren vroeger hun beroepskeuzemogelijkheden beperkt, nu ligt de hele wereld voor ze open. Een jaar of tien geleden werden blinden in India nog mandenmaker, fietsenmaker of masseur. Tegenwoordig stromen ze door naar de hoogste banen, mits ze intelligent genoeg zijn, natuurlijk.” Eén leerling van de school schopte het zelfs tot burgemeester. “En een andere jongen die ik tijdens mijn bezoek aan de blindenschool vorig jaar ontmoette, is nu het hoofd van onze school, dus zijn eigen oude school. Een enorm slimme jongen, die me alles wist te vertellen over daisy’s en ander computermateriaal.” Een daisy is een apparaat, eigenlijk ook een computer, dat gesproken woord op schijf zet, de daisyroms. De school gebruikt ze veel - ook omdat er nauwelijks investeringen voor nodig zijn. “Als je
Mangoplantjes opkweken Bayor, behalve directeur ook leerkracht en fysiotherapeut, werkt met zijn leerlingen intussen gewoon door op de oude stek, een lokaal in een al bestaande dovenschool. “De kinderen leren nu hoe ze groenten moeten telen en hoe ze mangoplantjes kunnen opkweken uit zaad. Ook planten we bomen en bloemen, en zijn we bezig met textielverven en kralen rijgen.” In gesprekken komt de nieuwe school vaak ter sprake. “De kinderen kunnen bijna niet wachten. Ze vragen steeds
wanneer we nu verhuizen. Ook de ouders staan te popelen, er is al een wachtlijst van ouders die hun kinderen straks ook op de nieuwe school willen doen.” Een van de kinderen van het eerste uur is Luttof. Hij werd naar Mr. Bayor gestuurd door zijn oom. Die had ontdekt dat de jongen niet in staat was om te rekenen en vroeg of de school hem dat kon leren. Zo gebeurde het. Luttof ging naar school en bleek niet alleen te kunnen rekenen, hij had ook een talent voor sport. “Luttof is zelfs geselecteerd voor de Paralympics, dit jaar in Ierland. Daarnaast werkt hij nu in de winkel van zijn oom en verdient een salaris”, vertelt zijn trotse meester Bayor. De bouw van de school voor speciaal onderwijs vordert beetje bij beetje. Een jaar nadat het geld bij elkaar was, staan de klaslokalen en praktijklokalen overeind en wordt er hard gewerkt om ook de slaapzalen en het administratiegebouwtje klaar te krijgen. De slaapzalen hebben inmiddels een dak. Naar verwachting kunnen de kinderen in september 2012 op de nieuwe school terecht. n
Zie voor meer interessante projecten en online doneren: www.wildeganzen.nl
een studiootje hebt, kun je ze maken. Ik ben zeer onder de indruk van de efficiency van de school.” Brailleboek Ondanks de digitalisering blijft één papieren leermiddel onmisbaar: het brailleboek. Eenvoudig al doordat veel leerboeken nog niet gedigitaliseerd zijn. De school heeft zelf een brailleprinter, het enige probleem is het benodigde papier. “Dat is heel duur. Je moet er een stevig soort papier voor gebruiken, de hamertjes die putjes in het papier slaan mogen het papier niet kapotslaan.” De school kan het papier zelf niet betalen. Net als voor andere grote uitgaven is ze hiervoor afhankelijk van donaties. Lions en Wilde Ganzen willen nu voor het braillepapier geld bij elkaar gaan brengen. Gerard Smith: ”Zonder papier zijn er geen boeken, en dus geen leermiddelen om een opleiding te doen. We hebben dit soort hulp weleens ‘een van de meest rendabele’ soorten ontwikkelingshulp genoemd; het braillepapier zorgt heel direct voor een betere toekomst van de jongeren.” n
doneren kan met de antwoordkaart of Ga naar www.wildeganzen.nl
Een relatief kleine investering van de Lions Werkgroep Blinden en Wilde Ganzen, samen onder de naam ‘Fight for Sight’, helpt de jonge mensen van de blindenschool in het Indiase Jaipur aan een glansrijke carrière: van burgemeester tot schoolhoofd.
Fight for Sight, het samenwerkingsverband van de Stichting Lions Werkgroep Blinden en Wilde Ganzen, zorgde binnen 15 jaar al voor 200.000 oogoperaties. Met 2 miljoen mensen met een visuele handicap per jaar erbij, gaat de strijd van Fight for Sight gewoon door. 5
project
hoe is het met... De Armeense schooldirecteur Ashot Avetisyan is Nederland dankbaar. Dankzij inspanningen van Wilde Ganzen, de stichting Pijnackenaren Helpen Armenië en leerlingen van het Stanislascollege uit Pijnacker kreeg zijn dovenschool in Jerevan eindelijk verwarming.
dove Leerlingen in Jerevan hebben nu verwarming
Voor het eerst ook les in de Armeense winter “Afgelopen winter was ik nog in Armenië. Het was er bitterkoud, we sliepen met al onze kleren aan. De temperatuur varieert ’s winters van rond het vriespunt tot zo’n 25 graden onder nul. Zonder verwarming kun je dan geen lesgeven. Tot vorig jaar werden de ruim 200 leerlingen van de dovenschool van Jerevan meestal in januari naar huis gestuurd.” Aan het woord is voorzitter Piet van Daalen van de stichting Pijnackenaren voor Armenië. Het was de Nederlandse Maria Goris die de dovenschool van Jerevan onder de aandacht bracht van zijn stichting. Maria Goris verhuisde naar Armenië om er in een weeshuis te werken, later zette ze sociale projecten op met haar stichting Kamersjak. De dovenschool is één van die projecten. Dankzij Maria en de Nederlandse hulp kunnen de leerlingen van de dovenschool nu dus voor het eerst ook in de winter naar school. “Ik heb gehoord dat iedereen dat echt geweldig vindt”, zegt Maria aan de telefoon vanuit Jerevan. “Ze zijn ontzettend blij met de verwarming. Het betekent heel veel voor ze. De
kinderen hebben al zo véél problemen. Dankzij de hulp vanuit Pijnacker en van Wilde Ganzen nu gelukkig eentje minder.” Straatarm land Piet van Daalen: “In de leslokalen is het warm, op de slaapzalen niet. Deze dovenschool is de enige in heel Armenië en heeft een groot aantal interne leerlingen. Ze komen er vanuit het hele land naartoe en kunnen dus meestal niet naar huis. Dat het op de slaapkamers ijskoud is, vinden ze niet gek: thuis is het ook koud op hun slaapkamers. Het land is straatarm.” Toen de voormalige Sovjet-Unie instortte, vertrokken de Russen en sloten zij al hun fabrieken in Armenië. En zo veranderde het land van een welvarende Sovjetrepubliek in een arm land. “We weten allemaal van de armoede in Afrika, maar dat het in delen van Oost-Europa ook zo erg is, is veel onbekender”, zegt Piet van Daalen. Samen met de Lions Pijnacker en Wilde Ganzen blijft de stichting Pijnackenaren Helpen Armenië de dovenschool steunen. n
Zie voor meer interessante projecten en online doneren: www.wildeganzen.nl
6
Second Home helpt kinderen aan een beter leven
Voor alle Yaja’s en Isatoe’s in Gambia In Gambia lijden kinderen met een zware handicap een verborgen en treurig bestaan. Maar het Second Home-project in Kololi haalt ze uit hun isolement en maakt doordeweeks (enigszins) goed wat de ouders de kinderen thuis niet kunnen bieden. Een van de kinderen in dit ‘tweede huis’ is Isatoe. Ze is vaste gast van de lodge, de huiskamerhut. “Isatoe heeft leucodystrofie, een dodelijke ziekte. Patiëntjes worden vaak niet ouder dan 15 jaar. In Gambia lijden kinderen met deze ziekte nog veel meer; het ontbreekt ze aan de benodigde pijnmedicatie of sondevoeding. Sinds kort kan Isatoe niet meer in een rolstoel zitten. Ze ligt de hele dag in bed, is incontinent en eet gemalen eten”, zegt bestuurslid Petra van Haandel van de stichting Gambia Second Home. Epileptische aanvallen Isatoe blijft van maandag tot vrijdag in de huiskamerhut, zo heeft ze nog wel gezelschap van de andere kinderen met een zware handicap of leerachterstand die in Second Home aan hun toekomst werken. Naast de huiskamerhut heeft
het woonhuis een schooltje en slaapkamers en zijn er activiteiten. Yaja doet er enthousiast aan mee. Hij is autistisch, heeft een verstandelijke beperking en epileptische aanvallen die steeds heftiger worden. Yaja heeft medicijnen nodig, vanwege geldgebrek waren die er vaak niet. Petra van Haandel: “Dankzij een sponsor krijgt Yaja nu gelukkig wel medicijnen.” Tweede woonhuis Naar omstandigheden gaat het goed met de kinderen – als ze doordeweeks in Second Home wonen. “Het is wel een probleem dat de Gambiaanse regering haar belofte niet nakomt om voor het schoolvervoer van de kinderen te zorgen. Hierdoor blijven sommige kinderen noodgedwongen thuis”, vertelt Petra. Momenteel is de stichting Second Home geld aan het werven voor een tweede woonhuis, een expertisecentrum en een werkplaats. Nog veel meer Yaja’s en Isatoe’s dan nu zullen dankzij de uitbreiding worden geholpen. Steunt u Second Home en Wilde Ganzen hierbij? n
Hulp voor kinderen met een verstandelijke beperking of leerachterstand is iets ongewoons in Afrika. Second Home in Gambia laat zien dat het ook anders kan. Het ‘tweede huis’ zorgt voor een blijvend beter leven voor de kinderen, voor hun familie en voor de gemeenschap. Wilde Ganzen ondersteunt dit project graag.
Second Home heeft als doelstelling het realiseren en in stand houden van een woonvoorziening voor kinderen met een verstandelijke beperking of leerachterstand, zodat zij naar school kunnen.
Direct doneren voor dit project: vul de antwoordkaart in of ga naar www.wildeganzen.nl
7
Iedere week zet Wilde Ganzen op radio en televisie één project in de schijnwerpers, waarvoor zij samen met haar donateurs geld inzamelt. Op deze pagina’s kunt u de informatie over onze Projecten van de Week nalezen.Wilt u één of meerdere van deze projecten steunen of Wilde Ganzen op een andere manier helpen, dan kunt u gebruikmaken van de uitneembare machtigingskaart middenin deze nieuwsbrief. Maar u kunt natuurlijk ook direct geld overmaken op rekening 40.000 van Wilde Ganzen in Hilversum. Op www.wildeganzen.nl vindt u meer informatie over onze Projecten van de Week en kunt u ook online doneren.
project van de week
INDONESIË Rem op onnodige blindheid Van staar hoef je niet blind te worden, maar zelfs onder Indonesische schoolkinderen is het een belangrijke oorzaak van blindheid. Samen met 12 ziekenhuizen wil de Indonesische stichting Persatuan Karya Dharma Kesehatan Indonesia (Perdhaki) staaroperaties en preventie bieden op eilanden met gebrekkige oogzorg. Begroot zijn 2250 operaties, plus oogzorg in het veld aan 23.000 patiënten, een oogscreening bij 40.000 leerlingen, een bril voor 360 arme scholieren, en selectie en training van de lokale mensen die voor dit alles zorgen. Perdhaki werkt sinds 2004 samen met de Nederlandse stichting Light in the World (voorheen Dark & Light). Helpt u mee?
BRAZILIË Uitbreiding succesvol kindercentrum Capão Bonito is een van de armste stadjes in de staat São Paulo, met een hoge baby- en kindersterfte. Met financiële hulp van onder meer Wilde Ganzen richtte parochiegeestelijke Henk Helsloot in 1973 een centrum op. Hier krijgen 500 kinderen van 0 tot 14 jaar uit de regio overdag onderwijs, voeding en medische begeleiding. Met groot succes bevordert dit centrum de sociale cohesie in de gemeenschap en dient het als voorbeeld voor andere kleine gemeenschappen. Nu is het sociaal centrum dringend toe aan uitbreiding en renovatie van de eetzaal. De stichting Handreiking over Oceanen en Wilde Ganzen willen helpen. U ook?
INDIA
Braillepapier: kansen voor Indiërs Wie leergierig maar blind is of slecht ziet, is in Rajasthan slecht af. Er zijn eenvoudigweg geen goede braille-onderwijsboeken. Het in 1967 opgerichte blindencentrum Rajasthan Netraheen Kalyan Sangh heeft wel een brailleprinter maar niet genoeg papier om iedereen die wil leren te helpen. Als er meer papier komt, kunnen zo’n 100.000 blinde en slechtziende jongeren en volwassenen van 10 jaar en ouder daarvan profiteren. Ze krijgen dan onderwijsmaterialen en dus toegang tot informatie en onderwijs. Wilde Ganzen ondersteunt het project samen met Stichting Lions Werkgroep Blinden. Helpt u mee?
SENEGAL
Drinkwater voor 3900 mensen De Nederlandse Stichting Water is Our World (WIOW) zorgt wereldwijd voor verbetering van de watervoorziening. Vrijwilligers zetten hun kennis, ervaring en contacten in voor kleinschalige waterprojecten. Zo ook in het zuiden van Senegal. Samen met het dorpscomité herstelde WIOW het watersysteem in Abéné. Uit het dorpscomité is het waterbedrijf Casameau gegroeid, dat water levert aan 350 aansluitingen. Twee andere dorpen, Dioloulou en Kataba, hebben WIOW gevraagd ook in hun dorp schoon en veilig drinkwater te leveren voor 3900 mensen. Dat wil WIOW samen met Wilde Ganzen en het waterbedrijf Casameau gaan doen. Doet u mee?
NEPAL
Een echt schoollokaal voor Nepalese kinderen Hoog in de Nepalese bergen is het onderwijs slecht, vooral daar waar etnische minderheden wonen. In het dorp Jaubari staat de Padmakanya Primary School. Eén klas heeft een onderkomen, de overige drie krijgen les in tijdelijke constructies van bamboe en stro. De stichting Tamsarya wil gaan zorgen voor een goed schoolgebouw en 3 toiletten, de dorpelingen dragen bij aan het project met hun arbeid. Al sinds 1994 werkt Tamsarya met lokale partners aan verbetering van onderwijs en gezondheidszorg in Nepal. Samen bouwden zij al meer dan 38 scholen, met steun van Wilde Ganzen. Helpt u mee?
Aanvulling projecten In het Wilde Ganzen magazine worden per kwartaal acht tot tien projecten uitgelicht. Uiteraard willen we u ook op de hoogte stellen van Projecten van de Week die u niet in dit magazine kunt terugvinden (omdat deze bij het ter perse gaan van het magazine nog niet bekend waren). In de digitale nieuwsbrief van Wilde Ganzen leest u er alles over. Abonneer u daarom vandaag nog op deze aanvulling per e-mail. Dat kan snel en eenvoudig op www.wildeganzen.nl.
GHANA
Oogzorg voor 2 miljoen mensen De Stichting Vrienden van Bawku werkt al jaren samen met de Presbyteriaanse kerk (PCC) in Ghana. In Bolgatanga in het noorden van Ghana runt PCC een nieuwe kliniek waarvan 2 miljoen mensen uit de regio gebruik kunnen maken. De kliniek behandelt oogaandoeningen en voert staaroperaties uit. PCC wil de kliniek uitbreiden met de bouw van een opleidings- en preventiecentrum, als onderdeel van een omvangrijk en meerjarig programma om oogaandoeningen te voorkomen en te behandelen. Als het geld er is, wordt het centrum gebouwd bij de nieuwe oogkliniek. Wilde Ganzen helpt graag mee. U ook?
Lees over dit project op pagina 5
KENIA
Revalidatiecentrum voor kinderen met een beperking In Kenia worden kinderen met een fysieke beperking vaak slecht verzorgd en soms zelfs verstopt uit schaamte. In 2005 begon een medisch team van de katholieke kerk in het Isiolo district met fysiotherapie en bezigheidstherapie voor kinderen met een beperking. Hieruit ontwikkelde zich in 2011 het Almasi Children Village. 350 kinderen krijgen er lichamelijke training en scholing. Voor kinderen met een mentale beperking komt er speciaal onderwijs. Een beroepsopleiding voor de kinderen is in de maak. Maar de eerste behoefte is nu een verblijf waar kinderen kunnen herstellen na een operatie. Draagt u hieraan bij?
MALAWI
CAMBODJA
Kinderziekenhuis op zonne-energie
Hulp voor weeshuis in nood
De stroomvoorziening valt in Malawi geregeld uit. Dit kan in ziekenhuizen fataal zijn voor baby’s die niet zonder zuurstoftoediening kunnen. Samen met de ngo Solar Without Frontiers (SWF) wil het Mulanje Mission Hospital daarom de stroomvoorziening van de kinderafdeling en voor de gangen van het ziekenhuis laten lopen op zonne-energie. De Presbyteriaanse kerk beheert dit districtsziekenhuis en de overheid betaalt de salarissen van de staf. Voor extra investeringen is echter geen geld. De English Reformed Church Amsterdam wil helpen, samen met de Rotary Club Amsterdam International én Wilde Ganzen. Helpt u mee?
Weeskinderen in Cambodja leven onder erbarmelijke omstandigheden. Zonder opvangprojecten zou er niets voor ze zijn. De Stichting Kinderhuis Cambodia sponsort het kinderhuis Orphanage and Poverty Center (OPC) in Siem Reap, vlak bij het tempelcomplex Anchor Wat. Er wonen 31 kinderen in de leeftijd van 3 tot 17 jaar, een Cambodiaans echtpaar zorgt voor ze. Het kinderhuis heeft zware financiële problemen. De steun van Wilde Ganzen is bestemd voor de achterstallige kosten voor het levensonderhoud van de kinderen in 2011 én voor de opzet van inkomstengenererende projecten zoals een groentetuin of (uitbreiding van) een rijstveld. Draagt u hieraan bij?
Lees over dit project op pagina 2-3
Lees over dit project op pagina 11
SOMALIË
Drinkwater voor nomaden én hun vee Door langdurige droogte in de regio maken de mensen van het dorp Budunbuto noodgedwongen gebruik van vervuild water. Een op de vijf kinderen sterft vóór het vijfde levensjaar, en ook het vee sterft door watergebrek. Hierdoor verliezen de veehouders hun bron van inkomsten. De stichting KAALO wil 1500 nomaden helpen met een veilige en duurzame drinkwatervoorziening. Een deel van hen zijn mensen die na de tsunami al hun vee kwijtraakten en zijn neergestreken in Budunbuto. Het project is een samenwerking tussen de Somalische stichting Kaalo en de Nederlandse stichtingen SamSamWater en Islamic Relief. Helpt u mee?
Uitzenddata
Uitzenddata
Uitzenddata
Uitzenddata
Uitzenddata
Uitzenddata
Uitzenddata
Uitzenddata
Uitzenddata
Uitzenddata
21 april Ned 2 11:29
28 april Ned 2 11:29
5 mei Ned 2 11:29
12 mei Ned 2 11:29
19 mei Ned 2 11:29
26 mei Ned 2 11:29
2 juni Ned 2 11:29
9 juni Ned 2 11:29
16 juni Ned 2 11:29
23 juni Ned 2 11:29
22 april Radio 5 10:58
29 april Radio 5
6 mei Ned 2 11:59
13 mei Ned 2 11:59
20 mei Ned 2 11.59
27 mei Radio 5
3 juni: Ned 2 11.59
10 juni Ned 2 11:59
17 juni Radio 5 10:58
24 juni Radio 5
6 mei Radio 5 10:58
13 mei Radio 5 10:58
20 mei Radio 5 10:58
3 juni Radio 5 10:58
10 juni Radio 5 10:58
8
10:58 + 17:58
10:58 + 17:58
10:58 + 17:58 9
project
hoe is het met... Wat gebeurt er als mensen met een beperking, die hun hele leven opgesloten zaten, ineens hun vrijheid krijgen? Iets onbeschrijflijks. Ali Unal over de scootmobielenactie van de Mozaik Cultuur en Kunststichting voor het platteland van Turkije.
Mozaik is eigenlijk een culturele en geen liefdadigheidsorganisatie. Maar toen Turkije in 1999 werd getroffen door een zware aardbeving, begon het bestuur met ontwikkelingswerk voor Turkije, met name voor kinderen en gehandicapten. 10
Vrijheid en een toekomst voor mensen met een beperking
Nederlandse scootmobielen op het Turkse platteland Bevlogen vertelt voorzitter Ali Unal hoe Turkse ondernemers in Rotterdam enthousiast raakten en ook Wilde Ganzen steun gaf aan de scootmobielenactie van Mozaik Cultuur en Kunststichting. Vorig jaar konden alweer voor de derde keer honderden scootmobielen en rolstoelen naar het Turkse platteland worden gestuurd, voor mensen met een beperking. In Turkije zijn wel scootmobielen te krijgen maar die zijn alleen geschikt voor in de stad en bovendien erg prijzig. In Nederland koopt Mozaik ze tweedehands. Unal was erbij toen de scootmobielen werden bezorgd. “Ik had iets ingenomen om niet totaal overmand te raken door emoties. Toch moest ik huilen. Het was ook zo mooi. Die mensen die allemaal zo blij waren… Iederéén huilde. Alleen de burgemeester niet. Daar werd ik toen boos over. Waarop hij uitlegde dat hij ook tranquillizers genomen had. Waarschijnlijk nog iets meer dan ik.” De held van de familie “Het mooiste verhaal gaat over de 24-jarige Ibrahim”, zegt Ali. “Deze gehandicapte jongen had eigenlijk geen leven: ’s ochtends werd hij buiten gezet, en ’s avonds weer binnengehaald. Het
moment dat hij een scootmobiel kreeg, draaide alles om. Het gaat nu uitstekend met Ibrahim. Hij heeft een karretje achter zijn scootmobiel en een bedrijfje dat oude spullen verzamelt, opknapt en doorverkoopt. En hij doet vrijwilligerswerk in de buurt. Voor alle ouderen die het zelf niet meer kunnen, haalt Ibrahim de boodschappen. In zijn familie is hij nu dé man.”
“In zijn familie is Ibrahim nu dé man” Eén vraag blijft nog hangen. Waarom kan Turkije zelf niet zorgen voor zijn mensen met een beperking? Ali: “Vijf jaar geleden is de overheid begonnen met het project ‘Turkije zonder handicap’. Maar alles staat nog in de kinderschoenen. Over een jaar of tien is hulp waarschijnlijk niet meer nodig. Maar zo ver is het nog niet. En je kunt de mensen die hun leven lang opgesloten hebben gezeten, toch niet laten wachten? Geef die mensen ook plezier in hun leven! We zijn daarom alweer de vierde actie aan het voorbereiden: dit jaar willen we 500 scootmobielen en rolstoelen gaan bezorgen.” n
Actie voor zonne-energie op de kinderafdeling
Levensbedreigende stroomuitval in MalAwisch ziekenhuis Ruth Shakespeare is directeur van het Mulanje Mission Hospital in Malawi. Als zij het missieziekenhuis binnenstapt, weet ze nooit hoe lang het duurt voordat de stroom uitvalt. “Dat gebeurt zo’n vier tot vijf keer per week, in het ergste geval een uur of acht achter elkaar. In september hadden we op één dag veertien storingen”, zegt ze. Oplosbaar probleem In Malawi is gezondheidszorg bij voorbaat problematisch. Ongeveer een kwart van de bevolking is besmet met hiv/aids, de levensverwachting ligt niet hoger dan 39 jaar, en tweederde van de vacatures in de zorg kan niet worden ingevuld. Het Mulanje Mission Hospital is een gunstige uitzondering. Het heeft zelf een opleidingsschool en is uitgegroeid van een kraamkliniek naar een algemeen ziekenhuis met een polikliniek waar veel hiv/aidspatiënten worden behandeld. De problemen die het ziekenhuis heeft, vallen in de categorie ‘oplosbaar mits er voldoende geld is’. Eén ervan is de energievoorziening. Ruth schetst hoe elke stroomuitval
weer een crisis oplevert: “Gisteren nog. Om een uur of tien hoorden we dat er geen stroom zou zijn tot vier uur ’s middags. De zuurstofapparaten stopten al. Een baby’tje aan het zuurstof stopte met ademen. Een dokter wist haar gelukkig handmatig te beademen, maar we hadden ook nog een hoogzwanger veertienjarig meisje aan het zuurstof, en geen grote generator die alles kan overnemen. “We moesten als een razende gaan bellen om dat meisje bij een ander ziekenhuis onder te brengen voor een keizersnede en haar te vervoeren met de kleine generator naast haar bed. Intussen belden we ook steeds met de energiemaatschappij. Eindelijk kwam er iemand die ervoor zorgde dat wij weer stroom kregen.” Om dit soort levensbedreigende situaties te voorkomen, wil het Mulanje Mission Hospital overstappen op zonne-energie, te beginnen bij de kinderafdeling. De English Reformed Church Amsterdam, Rotary Amsterdam International en Wilde Ganzen steunen het ziekenhuis vanuit Nederland. n
Direct doneren voor dit project? Ga naar www.wildeganzen.nl of gebruik de antwoordkaart middenin dit magazine
In ziekenhuizen is elektriciteit van levensbelang. Denk alleen al aan baby’tjes aan het zuurstofapparaat. Maar in Malawi valt de stroomvoorziening geregeld uit. Daarom wil het Mulanje Mission Hospital zo snel mogelijk overstappen op zonne-energie, met hulp vanuit Nederland.
Het Mulanje Mission Hospital, dat zich ontwikkelde van een kleine kliniek voor moeder en kind tot een districtsziekenhuis, wordt beheerd door de Presbyteriaanse kerk en de Malawische overheid betaalt de salarissen van de staf. Voor extra investeringen is echter geen geld. 11
GEEF!
de expert
Meer met hetzelfde geld
Empowerment-expert Paul Kronenberg over Braille Without Borders
Droomfabriek voor blinde kind eren in Tibet Als Paul Kronenberg en Sabriye Tenberken een plan hebben, gaan ze er gewoon voor. Zo ontstond het empowermentprogramma Braille Without Borders voor blinde kinderen in Tibet én Kanthari, een opleidingscentrum voor sociaal ondernemers. “In alles zeggen wij: het gaat niet om je zogenaamde handicap, het gaat om wat je wél kunt.”
12
“We zijn een droomfabriek”, zegt Paul Kronenberg, samen met zijn vrouw Sabriye Tenberken de oprichters van Braille Without Borders. “We vragen de blinde kinderen die onze school in Tibet binnenkomen altijd eerst waar ze van dromen. Terwijl aan deze kinderen is nooit iets gevraagd. Maar na een week heeft bijna iedereen een antwoord. Eén jongen, Norbu, vertelde dat hij taxichauffeur wilde worden. ‘Oké!’, zeiden wij.” De kracht van mensen Wilde Ganzen heeft empowerment, het krachtiger en zelfstandiger maken van mensen hoog in het vaandel staan. Haar visie hierop beschreef ze enkele jaren geleden in de beleidsnota ‘Mensen met een beperking’. Braille without borders kun je gerust een empowerment-expert noemen. Paul: “Bij ons gaat het om de kracht van de mensen, om de houding ‘ik ben blind. Nou en?! Ik kan wel in het donker lezen en schrijven’. Mijn vrouw Sabriye, die zelf blind is, heeft dat heel sterk. Die houding brengen we over op kinderen die soms jaren opgesloten hebben gezeten. In Tibet en veel meer Aziatische landen verbergen ouders hun blinde kinderen. Ze zien hen als een
last.” Sabriye ontmoette de kinderen toen ze te paard (!) door Tibet trok. Mede door haar blindheid was ze een bezienswaardigheid. Iedereen die een blinde kende, bracht hem of haar met Sabriye in contact. Zo ontstond, alweer vijftien jaar geleden, het idee voor Braille Without Borders: een school om blinde kinderen sterk te maken. Intussen zijn er ruim 200 blinde kinderen bij de school geweest.
“Kijk bij een project altijd naar de drive van mensen” Op het eerste gezicht een druppel op een gloeiende plaat; op 2,7 miljoen Tibetanen zijn er 35.000 blinden en enkele honderdduizenden slechtzienden. “Onze school staat in hartje Lhasa, vlak bij het grote plein bij de tempel. De blinden kunnen niemand ontgaan. In het begin riep men ze weleens na: ‘shargo’, blinde sukkel. Maar tegenwoordig zeggen de mensen van de stalletjes er wat van: ‘Hé, hij is wel blind maar geen sukkel hè!’ Zo werkt de school als een inktvlek”, aldus Paul.
Innerlijke motivatie Paul en Sabriye bedachten een nieuw empowerment-project. In het Zuid-Indiase Kerala richtten ze Kanthari op, een trainingscentrum voor sociaal ondernemers die hulp bieden aan mensen die achtergesteld zijn. “De ondernemers die we trainen, komen zelf ook uit die doelgroep. Ze hebben een beperking, zijn oorlogsslachtoffer, of hebben andere tegenslagen in het leven gehad. Mensen die gemotiveerd zijn om persoonlijke redenen, zijn de besten. De wereldberoemde Mahatma Gandhi werd ook pas activist, toen hij in ZuidAfrika uit de trein was gezet. Dat is ook wel een tip voor mensen die projecten opzetten. Kijk naar de drive, de innerlijke motivatie van de mensen die het uitvoeren. Praat nooit alleen met de geldschieter en de projectleiders. Wilde Ganzen doet dat goed: die spreekt altijd met alle betrokkenen.” En Norbu, die jongen die taxichauffeur wilde worden, hoe liep het met hem af? “Hij werd geen taxichauffeur”, zegt Paul. “Hij is in Nederland opgeleid tot kaasmaker, werkte in onze kaasmakerij in Tibet en heeft toen een volgende droom gerealiseerd. Norbu volgde een massageopleiding en runt nu zijn eigen medische massagekliniek.” n
Schenken aan Wilde Ganzen is per definitie een slimme keuze. We merken echter dat niet iedereen op de hoogte is van de manieren waarop schenken op een nog voordeligere manier kan. Daarom informeren we u graag over de mogelijkheid om uw donaties in de vorm van een periodieke schenking te gieten. De periodieke schenking is een manier om met hetzelfde geld meer te kunnen geven. En zodoende krijgen kansarme mensen in ontwikkelingslanden indirect meer kansen. Het werkt zo: in een notariële akte zegt u toe dat u Wilde Ganzen minimaal vijf jaar lang met een vast bedrag steunt. Dit kan elk bedrag zijn. Voor Wilde Ganzen geldt: we zijn blij met elke euro! Hoeveel u schenkt, maakt voor de aftrekbaarheid niet uit. Elke euro in een periodieke schenking is fiscaal volledig aftrekbaar. Hoe hoger het belastingtarief, hoe groter het belastingvoordeel. We raden u aan om al uw donaties aan goede doelen langs die weg te doen. Ga naar www.wildeganzen.nl om uit te rekenen wat u voortaan ‘gratis’ meer kunt geven. Klik rechtsboven op de rubriek Doneren, en vervolgens ziet u ‘Periodiek schenken’ staan. Klik op het logo ‘Schenkservice’ en daarna op het logo ‘Schenkcalculator – bereken uw voordeel’. Nog belangrijker dan de uitkomst van dit rekensommetje is het wereldwijde gevolg: dat meer kansarme mensen met concrete projecten kunnen werken aan beter onderwijs, betere gezondheid, betere zorg, betere inkomsten. Uiteraard sturen we u graag nadere informatie toe. Vult u daarvoor de antwoordkaart midden in dit magazine even in? Hartelijk dank alvast.
Gemakkelijk doneren? Ga naar www.wildeganzen.nl 13
Els Waalen en Han Hoed willen hoop bieden
De Samenwerking Al-Kafaat, de Libanese stichting die al sinds 1957 werkt met mensen met een beperking, heeft als motto: potentials, not handicaps. Wat mensen wél kunnen is belangrijk, wat ze niet kunnen maakt niet uit. Wilde Ganzen steunt Al-Kafaat daarom al jaren. Met geld, maar ook met expertise.
14
De stichting Al-Kafaat is dolblij met Wilde Ganzen
“iedereen kan bijdragen aan het welzijn van Libanon” Nadim Shwayri was een bijzondere man. In een tijd dat gehandicapten in Libanon uit schaamte werden verstopt, richtte hij in 1957 de stichting Al-Kafaat (letterlijk: ‘vaardigheden’) op, die hen zou gaan helpen een normaal leven te leiden. Na veertig jaar nam zijn zoon Raïf Shwayri de dagelijkse leiding over. Die bouwde de stichting van zijn vader uit tot een organisatie die dagelijks 5000 mensen met een beperking traint, begeleidt en verzorgt en 860 mensen in dienst heeft, waaronder veel vroegere cliënten. Raïf ’s broer Ramzi is ook al een bijzondere man. Hij is de beroemdste chef-kok van Libanon en leidt mensen van AlKafaat op tot cateraar. “Het uitgangspunt van onze vader”, vertelt Raïf, “was het idee dat zelfstandigheid en zelfrespect net zo belangrijk zijn als verzorging. Mijn vader wilde bewijzen dat alle mensen gelijk zijn en dat ook gehandicapten kunnen bijdragen aan het welzijn van Libanon.” Alle projecten werden een succes. Raïf: “Bij onze projecten leren we ook van Nederland, vooral dankzij Wilde Ganzen. De samenwerking begon alweer decennia geleden we deden al ruim twintig projecten samen – en nog steeds zijn we er ontzettend blij mee. Wilde
Ganzen heeft ons niet alleen financieel ondersteund maar ook in contact gebracht met organisaties in de gehandicaptenzorg. Zo hebben we nu een heel fijn contact met de Nederlandse gehandicapteninstelling Baalderborg Groep. Elk kwartaal sturen zij drie weken lang iemand die bij ons komt werken. Van die expertise leren we heel veel.” Speciaal ouderenhuis Raïf: “De moeilijkste problemen hebben we opgelost. Door ons werk kunnen mensen met een beperking een normaler leven leiden; de Libanezen zien hen niet meer als afstotend.” Al-Kafaat hoopt nog zo lang door te gaan als nodig is. In de nabije toekomst acht Raïf het van groot belang om de regeringsverantwoordelijkheid voor mensen met een beperking te bevorderen, en de hulp aan oudere gehandicapten te verbeteren. “Vroeger werden deze mensen gewoon niet oud. Nu wel, dus dat is een ‘probleem’ want ze hebben zelf geen ouders meer die de benodigde zorg kunnen bieden. Daarom bouwen we een speciaal ouderenhuis waar mensen met een beperking zullen komen te wonen. Ja zeker, ook weer met hulp van Wilde Ganzen.” n
Els: “In 2005 was ik voor het eerst in ZuidAfrika, op bezoek bij Thembalethu Home Based Care, dat voornamelijk aidswezen opvangt. Het had een ongelooflijke impact. Toen ik daar was, keek ik vooral door de lens van mijn camera. De schok kwam toen ik weer thuis was. Het liet me niet meer los. Toen realiseerde ik me ook dat het meisje dat op een gegeven moment mijn hand pakte, een kind was dat verder niemand had en zo hunkerde naar aandacht.” Els Waalen is oudbestuurslid van Stichting Thembalethu Nederland en nog steeds zeer betrokken bij het project. Ze zet acties op poten, zorgt dat er geld op honderd manieren in het laatje komt en doet waar nodig weleens wat voor andere goede doelen. Haar man Han steunt waar hij kan. Ook het eigen bezit van Els en Han gaat ooit naar Thembalethu, dat letterlijk ‘hoop’ betekent. Via een nalatenschap aan Wilde Ganzen: dat leek het paar op de lange termijn veiliger. Els: “Het project in Zuid-Afrika leunt erg op de schouders van Sally McKibbin, de directrice ter plaatse. Hoe het er over twintig jaar is, weet je niet. Regel je een nalatenschap aan Wilde Ganzen, dan heb je wél de zekerheid dat het geld, als je er zelf niet meer bent, terechtkomt waarvoor het bedoeld is. Met Peter Jansen van Wilde Ganzen hebben we alles goed doorgenomen. Hij vertelde dat je de zaken nooit té specifiek moet maken, maar ook weer
Zonder druppels geen regen
niet te vaag. Daarom hebben we in ons testament laten zetten dat het geld naar Tembalethu gaat als het project op dat moment nog steeds voldoet aan de eisen. En mocht dat niet meer het geval zijn, dan komt onze nalatenschap ten goede aan een soortgelijk project. De notaris vond dat uitstekend geformuleerd.”
DE GEVER(S)
Vijftien jaar zijn ze samen, geen kinderen, Els Waalen en Han Hoed. Ze hadden al een testament. Maar onlangs vroeg Els aan Han: “Zullen we het veranderen en iets doen voor Zuid-Afrika?” En zo belandden ze bij Wilde Ganzen.
Betere toekomst Dat er ook in de (verre) toekomst geld nodig is voor Thembalethu, staat volgens Els en Han buiten kijf. “We hebben kleine huizen laten bouwen, er is nu droog onderdak, en we zijn bezig met training in praktische vaardigheden. Maar er komt altijd weer iets bij, het project is nooit klaar. Van het idee dat onze steun een druppel op een gloeiende plaat is, hebben we geen last. Zonder druppels geen regen! Het is eigenlijk simpel: als je niks doet, hebben de mensen daar zeker geen perspectief. Doe je wel iets, dan geef je ze tenminste een kans op iets beters. De mensen in Zuid-Afrika hoop op een betere toekomst bieden, daar gaat het ons om.” n
Gemakkelijk doneren? Ga naar www.wildeganzen.nl
15
bij u thuis Wilde Ganzen gaat graag het gesprek aan over haar werk. Op de buis, op de radio, maar zelfs bij u thuis. Desgewenst komt Wilde Ganzen-medewerker Peter Jansen persoonlijk langs om te informeren over onze activiteiten, om vragen te beantwoorden en vooral om met u in gesprek te gaan.
Van eenrichtingsverkeer naar een echt gesprek
Wilde Ganzen Huiskamergesprek Vermoedelijk kent u Wilde Ganzen al een aardig poosje. Tenslotte komen ‘de ganzen’ al 55 jaar de huiskamer binnen - via radio en tv - en krijgt u als donateur, particulier initiatief en relatie ons kwartaalblad toegestuurd. We kunnen ons voorstellen dat u zich op een goed moment weleens afvraagt hoe zus of zo nou precies zit. Of dat u over een bepaald onderwerp meer wilt weten, uw vrienden en kennissen met Wilde Ganzen wilt laten kennismaken of gewoon eens rustig wilt praten met iemand die u alles kan uitleggen over de werkwijze en visie van Wilde Ganzen. Hoe werkt het huiskamergesprek? Van eenrichtingsverkeer naar een echt gesprek. Medewerker Peter Jansen is er klaar voor. Hij heeft een presentatie in zijn koffertje, kent Wilde Ganzen tot in de vezels, en neemt de tijd om met u een bijeenkomst samen te stellen die precies aan uw wensen tegemoet komt. Het enige wat u hoeft te doen, is wat mensen uitnodigen en een ruimte ter beschikking hebben, bijvoorbeeld uw huiskamer of eventueel een andere ruimte. Vanaf zes personen is een huiskamergesprek mogelijk. Een bezoek duurt zo lang als u zelf wilt.
16
Er zijn geen kosten aan verboden, al is een gift voor Wilde Ganzen natuurlijk altijd welkom, geheel vrijblijvend. n Wilt u meer informatie over de mogelijkheden van een huiskamergesprek? Wellicht Peter Jansen meteen uitnodigen? Belt u hem dan op werkdagen op 035 - 625 6109 of mail naar
[email protected]. U krijgt dan snel een reactie.
