Nr Titel 4. Redactioneel 5. Van de Voorzitter 6. Even voorstellen

Inhoud

Nr 4. 5. 6. 7. 8. 12. 13. 14. 15. 16. 18. 20. 20. 21. 22. 24. 25. 26.

Titel Redactioneel Van de Voorzitter Even voorstellen Op papier: ALV ASAC Winterweek In Memoriam: Karel van Dijk Agenda Waardering: Klimmuur Haarlem Stripje Interview met: Kees Sieswerda Klimweekend: Jura Uw Quizmaster presenteert... Bas´s grappen en grollen hoekje Verslag: Discussieavond Fotorepo: CK en Dies Aankonding: ASAC Alpenweek Mededelingen Verjaardagen

asac convo #5, juli 2007

Redactioneel gebazel

Thomas

Zonder roze bril Alweer een nieuwe Convo! Och, wat werken wij toch hard als Convo-redactie. En dat terwijl jij zelf nu misschien wel ergens aan het klimmen bent, in de Alpen, of een ander mooi stukje berg/rots. Laat dit anders een Convo zijn die in eerste instantie is bedoeld voor de mensen die niet weg zijn, maar in Nederland zitten, om wat voor reden dan ook. Er zijn namelijk asac’ers op deze aarde die bijvoorbeeld moeten werken. Zelfs in Juli. Je zit op de bank, wellicht met een biertje. Waar heb je dan nog meer behoefte aan dan aan een Convo? Weer eens heerlijk lezen op welke leuke weekenden je niet bent meegeweest, wat er nog allemaal gaat gebeuren, wie je mede-asaccers eigenlijk zijn, en meer van dat soort geneuzel. Hier volgde eerst een gedicht van Trijntje Fop, om jullie in een stemming te brengen die de wereld roze maakt. Maar de wereld kan niet voor iedereen roze zijn. Ik denk in het bijzonder aan de vriendin, ouders en vrienden van Karel van Dijk. Karel, die door de Alpen op 24 juni medogenloos meegenomen is, waarover nog meer te lezen zal zijn in deze Convo. Lees daarom deze Convo maar zonder roze bril, en geniet van de verhalen en foto’s met Karel in het achterhoofd.


Van de Voorzitter

So! Wat is er weer een hoop gebeurd. Althans in mijn leventje. Sinds kort kan ik weer wat lopen enzo. En nu lijkt het of er ineens heel veel om heen gebeurd. Zat ik eerst vrijwel elke dag thuis, nu ik met het openbaar vervoer kan, kom ik op zoveel meer plekken. Hoewel ik daarvoor ook wel veel weg ben geweest. Voornamelijk heb ik dat te danken aan Sanneke die me in haar Peugeot heeft rondgereden. Het was dan wel een grijze 309 en geen rode 205 (zoals die van mij), maar toch. Het was gaaf om op zoveel plekken te kunnen komen. Zo ben ik een Velp geweest bij het mountainbikeweekend. Zij fietsen, ik naar de dierentuin en ’s avonds met z’n allen idiote spelletjes doen. Ik ben naar Kandstein geweest met een aantal ASAC’ers, een klimgebeid bij de Ith. Zij klimmen, ik zwemmen en ’s avonds samen bbq-en. Ja, die ASAC’ers zijn geweldig. Dat heb ik wel gemerkt in de algelopen periode. Ik had niet gedacht dat ik nog zoveel zou ondernemen met mijn gebroken pootje. Maar er was steeds wel iets gaafs georganiseerd. Neem nou dat Lentefestival dat Bart3 en Bas hebben opgezet. In 1 woord: schitterend. Bedenk een thema, nodig een aantal ASAC’ers uit en het wordt een groot feest. Op die manier hebben ze er een geweldig festijn van weten te maken waarbij we ons een hele dag in het Amsterdamse Bos hebben vermaakt. Je zou de foto’s moeten zien om een beetje van de sfeer mee te krijgen. Dat gaan we deze zomer ook weer doen tijdens de ASAC Alpen week. De laatste tijd is er veel over deze week te doen geweest. Het bestuur wil onveilige situaties zoals die van vorig jaar zo veel mogelijk voorkomen. Daarom zijn er een aantal maatregelen genomen die dit zoveel mogelijk


Marijn

moeten uitsluiten, verderop in deze convo meer daarover. Een aantal leden vond dat de aandacht hiermee te veel op het veiligheids aspect is komen te liggen, terwijl volgens hen de ASAC week ook gepromoot moet worden als een week waar we met z’n allen in de bergen zijn om te genieten. Ik vind dat ze gelijk hebben. Het bestuur heeft veel aangestuurd op bewustwording van zelfstandig klimmen, wat volgens ons ook noodzakelijk is. Maar ik wil benadrukken dat het vooral een leuke week is waar we met een groep gezellige ASAC’ers gave dingen gaan doen in de Alpen. Ik wil daarom ook iedereen uitnodigen om deze zomer van 29 juli tot en met 5 augustus uitnodigen om naar de ASAC week op de Camping van Gadmen te komen. Ik ben er in ieder geval en zou het ontzettend gaaf vinden als jullie ook komen! Inmiddels hebben we allemaal het trieste nieuws ontvangen over het overlijden van Karel van Dijk, GSAC’er en bestuurslid bij de NSAC. Hij was aan het doen wat hij heel graag deed, klimmen in de bergen, in de Alpen. Helaas is dit hem fataal geworden. Zijn klimmaatje Jeroen Smit is herstellende van zijn verwondingen en is misschien al weer in Nederland als je dit leest. Maar een wond zal bij hem en velen anderen die Karel liefhebben, niet makkelijk genezen. En dat is het enorme verlies van Karel. Ik wens de nabestaanden van Karel heel veel sterkte toe bij het verwerken van zijn dood. Ik hoop dat de mooie momenten die ze met Karel beleefden hen energie geven om hier mee te leren leven.

Even voorstellen

het Bestuur

Nieuwe bestuursleden! Hallo, ik ben Judith de Kroon, 21 jaar jullie nieuwe Convocommissaris. Ik studeer geneeskunde en ga eind dit jaar/begin volgend jaar beginnen met de co-schappen. Mijn thuis is in een container naast de Bijlmer Bajes en de Hell’s Angels. Ik heb in september de beginnerscursus gedaan en sindsdien is klimmen een nieuwe hobby van mij. Verder houd ik van taarten bakken (lekker huiselijk), hardlopen en expres verdwalen op de fiets in Amsterdam. Leuke stukjes voor in de Convo heet ik graag welkom. Judith

Hey Hoi beste mede ASAC’ers. Hier spreekt jullie nieuwe materiaalcommisaris. Ik ben 21 jaar en studeer Aardwetenschappen (net als veel van mijn voorgangers). Dus mochten jullie materiaal willen lenen, hebben jullie materiaalproblemen of willen jullie gewoon even je ei kwijt (of bier) dan weten jullie mij te vinden, elke maandag in de hal. De Groeten van Tim Cruijssen Houdoe

Hoi ASAC’ers, ik ben Ellen Gehring, 21 jaar oud en sinds een jaar woonachtig in het pittoreske Amsterdam. Ik studeer archeologie aan de VU en heb in februari Sarah opgevolgd als Secretaris. Sindsdien houd ik onder andere ledenlijsten bij en stuur ik iedereen mailtjes. Mochten jullie nog vragen hebben dan kun je natuurlijk altijd bellen, mailen of me op maandag in de hal spreken. Ellen

asac convo

#5, juli 2007

Op papier

Thomas

Notulen ALV voorjaar 2007 Communicatie, communicatie en nog eens communicatie In het kraakpand van onze criple voorzitter vond 18 april jl. de Algemene Leden Vergadering plaats. Er waren 22 mensen aanwezig. Het grote discussie punt was de communicatie, en zoals jullie wel hebben vernomen is hier op vele terreinen wat mee gedaan, hulde aan ieder asac lid. Ter communicatie hier een korte samenvatting van wat er besproken is, een volledig verslag is op de site te vinden:

20 euro voor de dienstdoende KI(‘s) Kilometervoorstel: Als je je auto meeneemt betaal je de bovenstaande weekenprijs Verder krijg je 0.17 cent vergoeding per gereden km. We gaan dit de komende weekenden uitproberen en evalueren. Dechargeren en Installeren: Roeland, Marieke en Sarah verlaten het bestuur, ze worden hartelijk bedankt en opgevolgd door Tim, Judith en Ellen G

NSAC: onze David is de nieuwe voorzitter van de NSAC. De NSAC is bezig om meer bekendheid onder de leden te krijgen. Ook is de NSAC bezig met een gezamenlijk sponsorplan voor alle SAC’s

Opleidings Commissie: Mensen die de AKI cursus doen moeten meer worden aangespoord om ook het AKI examen af te leggen. De organisatie van een EHBO cursus is nog bezig.

NKBV: Er zijn plannen vanuit de NKBV om een nieuw kader systeem in te voeren met pasjes en dergelijke om zo landelijk één lijn te krijgen. Er zijn nog grote onduidelijkheden over de omscholing van het huidige kader en de tijd en geld dat het gaat kosten, daarom zal het voorlopig nog niet ingevoerd worden.

Borrel Commissie wordt (wegens weinig animo voor borrellen) Feest Commissie: Freakend. De borrel zal tijdelijk door het bestuur georganiseerd worden.

Materiaal: er zijn nieuwe touwen gekocht. Omdat voorgaande touwen snel bleken te slijten is er dit keer voor wat duurdere maar wel duurzamere touwen gekozen.

Wvttk: Er komt een buitenklimmuur in de buurt van Sloterplas, waarschijnlijk dit jaar nog. Het bestuur gaat kijken of daar ook cursussen gegeven kunnen worden. Michel en Maarten zullen bij komende en de daarop volgende DIES erelid gemaakt worden.

Nieuw weekendregelement: (extra info is te vinden op de site) Regulier weekend: 40 euro voor naklimmers 25 euro voor AKI’s


NSK Commissie: jaja, de ASAC gaat het NSK dit jaar organiseren

Winterweek 2007

Marijn

Een verlengde vakantie

Toerskieers en boarders on top

Vier dagen voor vertrek. Paniek bij de winterweekcommissie. Gert-Jan mag van z’n bazin, ondanks z’n charmes, niet mee op de ASAC winterweek. Geen hoofdinstructeur dus en geen grote station-bak die ons naar Zwitserland rijdt. Na wat heen en weer gebel met gids, instructeur, moeder, commissieleden is er een extra auto van mams en kunnen de toerskiers toch op pad met alleen gids en instructeur. Zaterdag 24 maart 2007 gaat de ASAC met z’n 24en naar Adelboden. Omdat wij vanaf de vooruitgeschoven vertrekpost in Noord-Limburg vertrekken zijn wij de eerste die aankomen. Het huisje dat we gehuurd hebben blijkt over een enorme voorraadkast te beschikken die rap word gevuld als de anderen met de boodschappen arriveren. Een eindeloze hoeveelheid sap, chips, groente, melk, eieren komen uit diverse auto’s. Nadat elk pakje en sapje een plekje toebedeeld heeft gekregen door de winterweekcommissie, gaan we Adelboden verkennen en ski’s regelen. Het dorpje blijkt niet bijster interessant, maar ski’s hebben we er wel kunnen huren. Als ’s avonds iedereen aan de grote tafel zit blijken er twee groepen te zijn ontstaan, de tourskiers en de pisteskiers. Of skiers tegenover snowboarders, het is maar hoe je ’t bekijkt. De toerskiers moeten elke avond een tocht plannen, op tijd naar bed en vroeg opstaan. De pisteskiers daarentegen, die kunnen lekker de hele avond bier zuipen, laat naar bed en uitslapen. In het begin lukte dat nog wel, maar na twee avonden zuipen gingen ook de pisteskiers vroeg naar bed. Uitslapen kon natuurlijk nog steeds, voordeeltje als je niet om hoog hoeft te sjouwen

Het resultaat was voor allen hetzelfde, head-first in de sneeuw.


met je ski’s of board. Met mijn beginnersski’s en mijn ervaringen van acht jaar geleden, was de eerste piste die ik nam van de categorie rood. En dat ging nog best aardig. Niet één keer gevallen, geen bijna-botsingen en geen Zwitser die me voor ‘idiote kamikaze piloot’ uitschold. De sneeuw was super, drie dagen voordat de ASAC kwam was er een halve meter verse sneeuw gevallen. Perfecte condities dus. Na een paar rode pistes besloten we daarom om ook de zwarte pistes te proberen. Dat ging best aardig, eigenlijk heel erg goed. Voor een beginnner dan.


Zo kwam het dat ik met nog een paar anderen met gelijke of mindere ervaring na dag 1 alle zwarte pistes van het gebied had genomen. Er waren dus nieuwe uitdagingen nodig. Die vonden we in het off-piste skien. Een aantal hellingen tussen de pistes die ‘off-piste’ zouden moeten zijn, waren inmiddels al zo vaak betreden dat het een soort pistes waren geworden. De pret was er niet minder om. Zeker niet toen we een klein schansje vonden waarachter een kleine kom was. De boarders probeerden wat truukjes te doen terwijl ze de schans afgingen, Maus daarentegen liet zich gewoon naar beneden storten. Het resultaat was voor allen hetzelfde, head-first in de sneeuw. ’s Avonds zat de stemming er ook altijd goed in. Tom had een paar prachtige Apres-Ski platen meegenomen zodat er elke avond een feest was waar menig Apris-Ski Bar jaloers op geweest zou zijn. Zo werd er flink gedanst tijdens de pannenparty in de keuken. En de bingo-avond met showmasters Tom, Daan en Maus gaat nu al de boeken in als legendarisch. De tussentijdse prijzen, een pakje yoghi, diverse mutsen en Floor, vlogen ons letterlijk om de oren. Met als hoofdprijs een romantisch nachtje in de twee-persoonskamer gewonnen door het koppel Pauline en Sebastiaan. Onduidelijk blijft of ze nu ook daadwerkelijk dat kamertje zijn in gegaan. Laat ik de tourskiers niet vergeten. Ongetwijfeld hebben zij genoten van de schitterende vergezichten. De magnifieke

Winterweek 2007

Marijn

Titel stukje

Eenmaal in de sneeuw beland had ik al snel in de gaten dat er iets niet helemaal goed zat.

bergen. Verbluffende stiltes. Maagdelijke hellingen. Maar laat ik vooral niet vergeten te vermelden dat hun gids, oud ASAC-er Robert Steenmeijer, z’n stijgvellen was vergeten en instructeur Maarten z’n piep nadat de avond ervoor Robert iedereen had gewezen op een goede voorbereiding. Dat Roel de eerste dag al z’n nieuwe ski’s had vernacheld. En dat Pauline een paar fraaie crashes op haar naam heeft gezet. Dit alles overigens uit betrouwbare bron. Maar er zijn natuurlijk ook mooie tochten gemaakt. Er is veel geleerd tijdens deze week, nieuwe ervaringen opgedaan voor toekomstige tochten. En dat allemaal onder de bezielende leiding van Robert en Maarten. De laatste deed overigens geheel op vrijwillige basis mee. Een spectaculaire afsluiting van de ASAC winterweek heb ik op mijn naam weten te zetten. Als meest


10

11


De redding is nabij voor Marijn

voorzichtige skier ging ik onderuit op een vlak stuk waardoor ik met mijn rechterbeen gestrekt in de sneeuw kwam en er een fraaie salto achteraan maakte. Eenmaal in de sneeuw beland had ik al snel in de gaten dat er iets niet helemaal goed zat. De toegesnelde EHBO-ers van de piste konden er ook niet veel aan doen en bestelde een helikopter voor me. Eenmaal in het ziekenhuis bleek mijn heup uit de kom en een paar stukjes bot afgebroken te zijn. Een operatie was onvermijdelijk. Zo gezegd, zo gedaan. Daar lag ik dan, versuft van de narcose en een paar luidruchtige ASACers op m’n kamer. Gelukkig hadden ze een aantal attributen meegenomen op mijn saaie ziekenhuiskamer te pimpen. De twee dagen die de ASAC nog verbleef in Adelboden hebben ze gelukkig gebruikt om mij vaak op te zoeken. Tot grote verbazing van de lieftallige zusters die soms 13 ASAC-ers op mijn kamer aantroffen. Ondanks deze ongelukkige gebeurtenis heb ik tijdens mijn verlengde vakantie op dat kamerje in het ziekenhuis van Thun ook nog kunnen genieten. De gedachte aan een te gekke winterweek met stuk voor stuk geweldige ASAC-ers maakte alles een stuk draaglijker. Bovendien was het uitzicht van kamertje schitterend. Op de voorgrond het kasteeltje van Thun en daarachter de eerste bergen met nog besneeuwde toppen die je ziet als je de Alpen in komt. Met deze achtergrond als inspiratie is het niet moeilijk de tijd uit te zitten en nieuwe plannen te maken om de komende zomer weer de Alpen in te gaan en de volgende winter een tourskicursus te gaan volgen.

In Memoriam

Redactie

Karel van Dijk 1984 - 2007

24 Juni 2007 hebben de alpen ons weer laten zien hoe wreed ze kunnen zijn. Op dit moment zijn er velen die plotseling Karel van Dijk zullen moeten missen in hun leven, in het bijzonder zijn vriendin, ouders en vrienden. Een zware periode, en een last voor het leven. Laat ons Karel, en daarnaast ook anderen die een confrontatie met de Alpen niet hebben overleefd, in gedachten houden. Zeker als we zelf daar staan, want zoveel moois als de Alpen herbergen, zoveel gruwelijks zit erachter verborgen. Bijzonder veel sterkte toegewenst aan hen die Karel zullen moeten missen, een klimmer die ik niet persoonlijk kende, maar waarover niets dan

positiefs mijn oren en ogen heeft bereikt. Karel, lid van de GSAC en bestuurslid van de NSAC, was met zijn klimpartner Jeroen de Klockerin (3425m) in de Oostenrijkse alpen aan het beklimmen toen ze werden overvallen door een nattesneeuwlawine. Beiden maakten een flinke val die Karel niet heeft overleefd. Jeroen is gelukkig inmiddels buiten gevaar en terug in Nederland. Op de site van NSAC bevindt zich een condoleanceregister.


12

Agenda

Redactie

Juli

September

7-8 8-28 29 juli -5 aug

Klimweekend Freyr, geef je op via het weekendformu lier op de site NSAC camping in Innert kirchen (zie mededelingen) ASAC zomerweek (zie pa gina 24)

Augustus 28 Intreeweek. Op deze dag staat de ASAC samen met allemaal andere studenten sportverenigingen in het Amsterdamse bos om nieuwe zieltjes te werven. Heb je zin om je geweldige ervaringen met de ASAC te delen met de nieuwe eerste jaars, wil je graag je kunsten vertonen op de slackline of gewoon lol maken dat kan allemaal. Stuur even een mailtje naar [email protected] als je komt.

13


12 15 15-16 19 25

Inschrijfavond in cafe de Havelaar, kom ook de nieuwe leden verwelkomen NSK Boulderen in Groningen (zie med edelingen) Klimweekend Ith. Speciaal voor wadvo’s. DE kans om nog voordat alle na jaarsweekenden beginnen je nutjes- handtekening te halen. Meld je aan bij de weekendcommissaris, jullie wadvo’s krijgen voorrang. Start voorklimcursus (5 cursusdagen, examen 24 oktober) Start beginnerscursus

Waardering

Anne-Margot en Zillah

Klimmuur Haarlem bezocht: 21 maart 07

kenmerken: adres: prijs: betaalmethode: bar: boulder: inbindmethode: douche: kluisjes: verwarming: chilmogelijkheid: voorklim: eten: prijs bier: koffie: winkel:

spaarndamsewe 120b 023-5259997 10,00 E 10 ritten: 85,00 E PIN & contant ja ja indirect ja nee (in de hal in hokjes neerleggen) ja volop aanwezig =) ja (maar wel weinig = 1 wandjes sterke overhang) ja (8 gerechten! + pannenkoek assorti) 1,80E speciaal bier: 2,00E mok AA groot: 2,50E klein: 1,60E 1,60 ja

nuttige info bereikbaarheid: gevarieerdheid wand: gevarieerdheid routes: trainingsmogelijkheden: grepen/schoon: touw: muziekkeuze:

ov goed! wel ff lopen vanaf Haarlem station sfeer: gezellig, goed best wel heel oke, missen wel btje een dak/buikje iets leuk, mooie routes campusborden goed schoon af en toe te dik maar ook goeie! =) wel leuk maar iets te chill: we willen meer actief/pompen, muziek iets harder misschien?

geblaat blote mannen: WC papier: barman eetbaarheid:

3 gespot! Er staat een bord dat de beginnerscursus ‘vandaag’ voor minder is aan te schaffen: staat er waarschijnlijk al vet lang ;). 1 laags grijs ‘ toastje met zalm’ = een beetje een flirt met lekker & leuk: hap slik weg! ‘ spaghetti met spinazie roomsaus & spekjes’ = eenvoudig doch voedzaam, stevig & betrouwbare maaltijd.

cijfer: 8,3 (3 tiende voor de blote mannen) + punten: - punten:

op z’n kop boulderen is tof! (overhang boulder) goeie variatie aan hoogte, soepele routes, ruime keuken, gezellig & chille banken weinig voorklim, muziek kan beter, weinig boulder, geen 3tjes gezien, en geen dakjes.


14

Stripje

15


Coen

Interview met

Door Max

Kees Sieswerda Langzaam, tergend langzaam schuift de auto over het beijzelde wegdek. Naast me zit Pauline met grote paniekogen verstijfd in haar stoel. Pompend remmen, handrem, niets helpt. Een gemetselde paal komt steeds dichterbij. Stress. Met gas bij en vol sturen weet ik hem nog net te ontwijken. Wat niet voorkomt dat de auto met één wiel in de beek ernaast komt te hangen. Ik vloek hard. Deze auto is duur, en niet van mij. Hij is niet eens van mijn ouders, maar van de ouders (Kees en Winnie) van een vriend van me. Zijn moeder heeft gisteren mijn rijden nog beoordeeld, ik ben de enige chauffeur op deze skitrip. Pijnlijk. Met een steen in mijn maag bel ik dat de auto in een beek staat. Kees is verbazingwekkend aardig, sterker nog, hij stelt me weer een beetje gerust. Ik regel een sleepdienst. Als de auto uit de beek is, blijkt de schade aan de auto gelukkig klein te zijn. Op het schadeformulier zie de sleper wel een heel groot bedrag invullen, geld dat ik zeker niet heb. Bij Kees en Winnie aangekomen, blijken ze vooral geïnteresseerd in hoe ík me voel; zie ik het nog zitten? Terug van vakantie zie ik er als een huis tegen op om te vragen wat de rekening was. Ultrakort zie ik Kees zijn antwoord afwegen. “Dat heeft niets gekost.” Wát een stijlvolle manier om te zeggen: dat betaal ik wel, denk ik vol dankbaarheid.

toen ik met mijn ouders ging wandelen. Die waren op hun beurt meegenomen door de familie Tadema, dat waren toentertijd echt KNAV coryfeeën. Ik wilde hoger, verder, en ben een jeugdcursus gaan doen. Die werd ook geleid door de Tadema’s. Op mijn negentiende was ik in de zomer al vier weken aan het klimmen. Ik deed het voor de schoonheid van de bergen en het plezier in het gebruiken van mijn lichaam. Met de gevaren was ik niet echt bezig. De top was daar, dus moesten we daarheen, risico’s hoorden daarbij. Dat is het voordeel van jeugdige onbezonnenheid. Mijn ouders hadden

Nu is Kees Sieswerda niet alleen de vader van een van mijn beste vrienden, maar hij was van 1968 tot 1971 ook voorzitter van de ASAC. Daarom heb ik hem gevraagd of ik in het kader van het lustrum een interview mocht afnemen. Toen ik hem belde om half tien ’s avonds, had hij nog een vergadering met zijn maatschap (hij is vaatchirurg in de omgeving van Arnhem). Maar als ik hem de vragen mailde, dan had hij de volgende dag wel 10 minuten tijd. “Ik kwam in aanraking met de bergen


16

geen idee, als ze dat wel gehad hadden… ” Als ik hem vraag wat hij toen allemaal geklommen heeft, dan noemt Kees zoveel bergen dat ik het niet weet bij te houden met schrijven. Ik hoor diverse hoge toppen in Wallis (waaronder de Dent Blanche), overige Alpen en Scandinavië. Allemaal zonder gids gedaan, wat bepaald niet vanzelfsprekend was in die tijd. “Ach, de condities waren toen ook makkelijker. Veel tochten zijn nu veel moeilijker, bijvoorbeeld omdat gletschers zijn weggesmolten.” “In de jaren ’68 tot ’71 ben ik voorzitter van de ASAC geweest. De ASAC was toen nog deel van het Amsterdams Studenten Corps, we hadden iets van tien tot twintig actieve leden. Wat me het meest is bijgebleven uit die periode zijn de weekenden naar de Maasrotsen bij Freyr. Ik huurde een busje, en midden in de nacht reden we dan daarheen, we kwamen meestal tegen vieren aan. Eén keer mistte het zo erg dat we de middenstreep op de weg niet eens meer konden zien. Op de heenweg stopten we altijd even in Brussel. De vader van een van ons werkte bij Bols, en zo hadden we toegang tot ongelimiteerde hoeveelheden jenever. Samen met de andere studenten op het bivak werden we stomdronken. Dat was altijd ontzettend gezellig. Uiteraard gingen we de volgende dag evengoed de rotsen in.” “Toen ik klaar was met mijn opleiding ben ik gaan reizen, ik heb drie jaar in Afrika gewerkt als chirurg. Dat is wel ten koste gegaan van het klimmen, maar ik vind reizen ook heel leuk. Expedities, zoals Eelco Dijk is gaan doen, hadden me wel leuk geleken, maar daar had ik toen absoluut geen tijd meer voor.” Je bent uiteindelijk helemaal gestopt met klimmen. Kan je daar iets meer over vertellen? “Angst is een gek iets. Het is heel sterk, en je hebt er nauwelijks controle over. Ik werd me meer bewust van de risico’s. Ik heb een aantal narrow escapes meegemaakt. In Noord-Scandinavië hadden we route geklommen, en bij het abseilen

17


bleef het touw vastzitten. Ik ben weer naar boven geklommen, en staand op een metersgroot blok kon ik het touw losmaken. Toen ik ervan af stapte stortte het hele gevaarte de diepte in. Toen we kinderen kregen zijn we echt gestopt, je krijgt dan een verantwoordelijkheid die verder gaat dan alleen je eigen leven. Nee, ik mis het niet. Ik kom nog steeds graag in de bergen, ook zonder klimmen kan ik genieten van de omgeving en het bewegen. Ik heb zeker net zoveel plezier in skiën en wandelen. Deze zomer gaan we de Kilimanjaro op, dat is iets waar ik enorm naar uitkijk.” “Als er in mijn tijd een toppenplan was geweest, dan had ik niet meegedaan. Een heuvel in Estland… Nutteloos. Daarvoor was ik toch te maatschappelijk bewust. Hoewel eigenlijk het hele leven zinloos is. Niet dat het niet leuk is, maar weet je, op dit moment ben ik nog nuttig. Ik help mensen. Over twee jaar stop ik met werken, en om mij heen zie ik zoveel voorbeelden van mensen die hun tijd slecht invullen. Dat wil ik niet, maar het is moeilijk een zinvolle invulling te vinden. Maar dat is een andere discussie!” Een discussie waar ik me al erg op verheug!

Klimweekend

Thomas

Jura

De avond voor Hemelvaart vertrokken wij naar het paradijs, om daar onchristelijk vroeg aan te komen. Het paradijs, Zwitserland, dat stukje waar geen bergen zijn, maar wel de rotsformaties van de Jura. Na een heerlijke nacht in het busje moesten we dan toch ontdekken dat onze plek van bestemming een troosteloos regenoord was. Toen de ochtendschemer de luxe camping begon te strelen stond de grote tent overeind en konden we onder licht gedrup slapen. Klimmen zat er toch niet meer in die dag. De eerste dag werd gevuld met slapen, het bekijken van naburige wereldstad Solothurn en alles wat je verder op een regendag doet. Vanaf onze aankomst tot het moment dat zo goed als iedereen sliep aan het eind van het volgende etmaal is het geen moment droog geweest. De drie dagen die daarop volgden maakten alles goed en heeft ons volop laten genieten van de zon, het magnifieke uitzicht op een rij alpenreuzen (waarin Elout gelijk de Schreckhorn, de Eiger en de Jungfrau herkende). De camping zelf bleek bij mooi weer ook goed te doen. Een nadeeltje was misschien alleen dat wij van een ander kaliber waren dan de meeste andere campinggasten. Vooral de campingbazin gaf niet de indruk dat ze blij was dat ze ons op de camping had toegelaten. Vrijdagochtend kregen we bijvoorbeeld te horen dat we wat spullen (eten, branders...) hadden laten staan op een parkeerplaatsje bij de ingang. Toen had ze maar besloten dat die spullen vast bij het afval moesten, waarna later een ander mannetje onze spullen uit een vuilniszak ging graaien om ze terug te

kunnen geven. Achter de camping stroomde de Rijn waar elke dag (ook die eerste regendag) door menigeen in werd gezwommen, wat een heerlijke verfrissing en wat campingpubliek met zich meebracht. Op de campingbazin na leek onze omgeving nog wel blij met ons te zijn, zoals een vrolijke Zwitser die ons kwam vertellen hoe mooi Zwitserland wel niet is, met vernuftige gekke draaidingen aan zijn fiets die hij zelf gefabriceerd had. Teleurgesteld dat we het prachtige uitzicht de rug toe moesten keren om te kunnen klimmen zijn we dan toch zo hier en daar de rots op geklauterd, waarbij enkele personen zo slim waren om maar hun eigen spullen en die van mij naar beneden te laten denderen. Verder waren er natuurlijk de ingrediënten die ieder weekend laten slagen, de wentelteefjes, gebakken eieren waarbij iedereen zowaar mocht kiezen in welke staat de dooier zou zijn, stevig verbrande schouders van de laatste dag, biertjes en algehele gezelligheid.


18

19


Vorige en nieuwe convocommissaris

Uw quizmaster presenteert.....

M’F*ck’n Zope Wizards

de M’F*ck’n Zope Wizaaards! KLOP, KLOP!...., doe je computer eens open! Het is hier zo benauwd, we zitten hier al zo lang! Het ruikt hier naar zweet van het harde werken. Net als het mannetje van de radio en het vrouwtje van de wc, zitten we constant in een kleine bedompte ruimte, bleekneuzig en zwoegend. Iedereen heeft er iets aan, maar niemand ziet ons... Wat we doen? Nou, we zorgen er bijvoorbeeld voor dat er geen criminelen met zwartwit gestreepte boevenpakken de donkere krochten van de Asac-site binnendringen om gewilde notulen te stelen. Ook is er geen Viagra-grappenmaker die door onze enorme met virtueel prikkeldraad omspannen forum meer heen dringt. Wel kunnen digifobe Asac-leden keer op keer met onze hulp hun foto’s uploaden, zodat je toch nog stiekem

die ene prinses of prins met de witte klimgordel kunt bespieden! Steeds minder diepweggestopte, onzichtbare troep bevuilt de kelders van de Asacburcht. Van buiten is de site qua uiterlijk ietwat gerenoveerd, en de stembus (poll) is weer voor iedereen toegankelijk. Het blijft een klein rothok, die computer van jou, maar leuk is het wel er te broeden op ideeën voor de Asac-community, zoals het forum (wie kent ‘m niet), een verjaardagskalender (coming up soon) of een geheel gepimpt menu (coming up too)! Heb jij ook leuke ideeen of verzoekjes, of klachten? Gooi een briefje in onze e-mailbox ([email protected]). Dan hebben wij nog wel een klacht voor jou: kun je die porno alsjeblieft van je pc halen?

Bas’s Grappen en Grollen hoekje Waarom hebben sommige auto s twee uitlaten? Als ie kapot is kan je hem altijd nog als kruiwagen gebruiken. Zitten twee gekken in de auto voor een stoplicht, schreeuwt de een plots : Het is groen!! Antwoord de ander: Een kikker!!!


20

Verslag

Thomas

Discussieavond over veilig klimmen en de taak van de Asac daarin Woensdag 13 juni kwam een deel van de asac´ers bijeen om eens een stevige discussie te voeren over veilig klimmen. De aanleiding hiervoor waren onder andere enkele voorvallen die vorige zomer hebben plaatsgevonden in de alpen. Marijn was de onversaagde discussieleider die vol vuur ons gekakel stuurde, ondanks zijn gebrekkige validiteit. De opkomst viel me alles mee, we waren met ruim 25 mensen bijeen, van alle soorten. Er was, zoals jullie hadden kunnen lezen, ook al een panel samengesteld met zeer uiteenlopende persoonlijkheden daarin Gert-Jan van de Meulen , ouwe rot, Bart de Kruijf, alpien instructeur, Bas Visscher, jonge alpinist, en Ula Kraus, bestuurslid, om zeker te stellen dat er wat verschillende meningen naar voren zouden komen. Ook waren er twee afgevaardigden van buiten, een uiterst charmante dame van de USAC en een stoere bikkel van de TilSAC. In den beginne werd ons uitgelegd dat er per stelling, waarvan er drie zouden zijn, een kwartier de tijd zou zijn om over te discussiëren, maar zowel aan de stellingen als aan die tijd hebben we ons niet heel strak gehouden, omdat Marijn van mening was dat de discussie wel lekker ging. De eerste stelling behandelde de vraag of de structuur van de ASAC overdreven is, en of men zich er iets van aantrekt bij het zelfstandig klimmen buiten de ASAC om. Het werd al snel duidelijk dat men privé gewoon klimt met mensen die vertrouwd zijn, waarvan men de vaardigheden kent, maar hier kwam de grote aandachteiser van de avond om de hoek kijken: De ASAC-Alpenweek. De veelbesproken week komt er al bijna aan, maar was niet voor niets zo belangrijk bij de discussie. De Alpenweek is namelijk een week waarbij er een grote verzameling asaccers op een camping staat in de Alpen en waar iedereen kan uitvoeren waar hij of zij zin in heeft. De week is georganiseerd door het bestuur, maar er is geen ASAC-ve-

21

asac convo#5, juli 2007

rantwoordelijkheid, er zijn geen instructeurs (in ieder geval niet in functie) en de ASAC-structuur (ADVO enz..) is niet van toepassing. Wat doe je dan als ervaren klimmer als je hoort dat een groep relatief onervaren klimmers een tour gaat doen die niet geheel zonder gevaren is? Hoe werkt de groepsdruk in zo’n omgeving? Het is de bedoeling dat je ervaring opdoet door met meer ervaren mensen mee de berg op te gaan, maar wat als die er niet zijn, of je niet mee willen nemen? Wat zou je zelf doen als je ziet dat iemand de gletsjer op wil als je ziet dat diegene nog nooit een pickel heeft vast gehad? Veel vragen kwamen over en weer. Als voorbeeld werd een tour genoemd die vorig jaar is ondernomen naar de dôme de neige door een groep die net de C1 had gedaan, een week voor de Alpenweek. Het was een tocht die zonder ongelukken is afgerond, maar die misschien beter niet ondernomen had kunnen worden. Bart noemt het zorgelijk dat “beginners” rustig een gletsjer oversteken die ervaren klimmers afschrikt. Wat is hier de taak van de ASAC, wanneer dit buiten ASAC activiteiten om gebeurt? Waar Bas opmerkt dat er “een groot verschil is tussen alpien klimmen en sportklimmen” moeten Daniël en David toevoegen “en bij de Mac klimmen!” Overal is het natuurlijk weer een ander verhaal met wie je kan klimmen en wat je ervaring toevoegt. Ook een discussiepunt: moet de ASAC Advo’s zonder alpiene ervaring afraden in de alpen te gaan klimmen? Zelfs in de Alpen gaan sportklimmen kan volgens enkelen dubieus zijn, want je weet immers niet altijd of een route alpien is, en om dat onderscheid goed te kunnen maken heb je wellicht weer alpiene ervaring nodig. Maar kan je met een beetje ervaring, bijvoorbeeld alleen een C1, dan wel alpien gaan klimmen?

Fotoreportage

Redactie

Clubkampioenschap en Dies


22

23


Aankondiging

het Bestuur

ASAC Alpenweek 29 juli t/m 5 augustus – Gadmen, Zwitserland Deze zomer vind de ASAC Alpen week plaats in de Urner Alpen van Zwitserland. We hebben een mooi plekje gereserveerd op de camping van Gadmen. Dit wordt het basiskamp van waar we deze week in een fantastische omgeving zullen beleven. Het bestuur nodigt iedereen van harte uit om hierheen te komen om een week te camperen in de bergen en mooie tochten te maken. Wat er in ieder geval op het programma staat is een bbq op zondag 29 juli om de week te openen. Ook gaan we een trektocht van een paar dagen door de Urner Alpen ondernemen. Hoe deze er precies uit gaat zien is nog niet helemaal bekend. Wat wel bekend is dat het enige wat je hiervoor nodigt hebt motivatie, wandelschoenen en een goede conditie zijn. Verder kan er ook worden geklommen, er zullen enkele topo’s en klimgidsjes van de omgeving aanwezig zijn. Let daarbij wel op dat de touwen alleen aan advo’s en kader worden uitgeleend. Als je naklimmer bent en je wil toch sportklimmen, zul je een aki moeten vragen of die met je gaat klimmen. Neem daarbij ook in het achterhoofd mee dat de Alpen

niet de Maasrotsen zijn. In deze convo staat ook het verslag van de discussie avond die is gevoerd over zelfstandig klimmen.

Het bestuur zou het op prijs stellen als iedereen die deze zomer zelfstandig op pad gaat dit verslag goed doorleest. Ook willen we graag dat degenen die van plan zijn om langs te komen in Gadmen een mail sturen naar [email protected] . De aanmelding is vrijblijvend, je hoeft hierna geen campingkosten o.i.d. te betalen. De aanmelding is vooral belangrijk zodat het bestuur een idee heeft van hoeveel ervaren en minder ervaren mensen er aanwezig zullen zijn. Voor een routebeschrijving zie de site van de camping: http://www.camping-gadmen.ch/default.htm


24

Mededelingen

Redactie

Sponsor op ASAC-site! Vanaf 9 juli zal er op de site een banner staan van I Love My Club. De ASAC krijgt v€2,- per lid wat zich via de banner registreert bij I Love My Club. Het is dus belangrijk dat zoveel mogelijk leden zich registreren bij I Love My Club als ASAC-lid, anders krijgt de ASAC geen geld voor jouw lidmaatschap. Aan de registratie is niets verbonden tenzij je daar zelf toestemming voor geeft. Dus geen overstromende mailbox zonder dat je daar zelf voor kiest. Daarnaast kunnen alle leden via deze banner toegang kijrgen tot unieke aanbiedingen, die te vinden zijn bij I Love My Club. Wanneer je aankopen doet via deze site profiteert de ASAC hier ook van. Op deze manier kan je dus dubbel profiteren: jullie kopen met korting èn spekken de clubkas van de vereniging! Surf dus naar de site en registreer je dus allen zo snel mogelijk zodat wij optimaal kunnen profiteren van deze sponsor!

Foto wedstrijd ASAC- ers! De AC daagt jullie uit om de meest heftige zomervakantie foto met daar op de ASAC-sticker te maken! Overtref alle sterke verhalen en leg je meest indrukken de vakantiemoment vast, met ASAC Sticker erop! De sticker ligt in THEA op de bar en kom t met de volgende Convo meegestuurd. Degene met de mooiste vakantiefoto maakt kans op legendarisch prijzen, en naas t een trotse vermelding op website en Conv o, uiteraard het eeuwig aanzien onder ASAC ers! Dus neem die sticker mee, maak de meest gave, indrukwekkende en verbazen de foto en win de onovertroffen Zomer-Foto-W edstrijd! Zonnige vakantiegroet van de AC!

25

asac convo#5, juli 2007

NSK Boulderen Op zaterdag 15 septem ber organiseert de GSAC het La Turf NSK Bou lderen 2007 Het evenement zal plaats vinden in en om Klimcentrum Bjoeks te Groningen, www.bjoeks. nl (Check ook de 150 nie uwe supervette betonnen boulders!) Het wordt een wedstrijd voor zowel voor toppers als voor complete beginners, wat voor deelnemers en toeschouw ers spectaculair en uitdagend is! Dus wil je een gooi doen naar de kampioenstitel, of wil je gewoon relaxed boulderen en naar de bik kels kijken, schrijf je dan meteen in! nskb.clim bing.nl

Kortingsregelingen Bever: 10% Carl Denig: 15% op klimhardware Demmenie: 10% Trek Outdoor (Hoorn): 15% op klimhardware, 10% op overige assortiment THEA: maandag € 6,CENTRAAL: vrijdag € 7,-

Almanak Almanak, Jawel, je kan hem nog kopen: de met en elen smo rie, histo , alen verh vol terdam. Ams van opo dert natuurlijk de Boul je er Moet je hebben! Op maandag kan bij het één halen in de THEA, vraag er naar . Heb je bestuur of de Almanakcommissie niet om een almanak besteld, vergeet dan n. hem op te hale

Hieperdepiep!

hoera

Verjaardagen 1 2 2 3 4 4 5 6 7 2 3 4 6 10 10 11 11

juli

Niels ten Oever Patricia Leach Bas Hartel Aad Sleutel Marcus Kempers Merel Gosens Tonje Langeveld Kimo van Dijk Jippes Huibregtse augustus Erica Pepping Martijn v Staaveren Martijn JW Nijkamp Paul Korver Coen Wijnands Cees Conijn Vicky Kaland Karin van der Lee

8 10 10 10 13 14 19 20 20 11 12 12 18 18 20 21

Mark van den Bos Lisette vd Houwen Ula Kraus Elout Korevaar Daan de Lange Ben van der Veen Martin Schuurmans Bart Vosters Minke in ‘t Velt Iris Benjamins Stijn Braas Emie Stroink Allard Katan Eva van Arnhem Johan Boogaart Maaike Krikke

22 23 23 24 26 28 28 30 22 25 25 26 27 28 29

Vereena Schoonen Sara Polle Debora Hartman Mauk Tilanus Judith de Kroon Thijs Gerbrandy Carolien Schouten Judith van Hagen Paulien Gankema Joseph Reijnders Sander Koolwijk Kieran Larkin Alexander Prick Annelies van den Berg Mirte Dekker


26

Nr Titel 4. Redactioneel 5. Van de Voorzitter 6. Even voorstellen

Recommend Documents