november 2009

Algemeen Nijmeegs Studentenblad / november 2009

De gevoelige kant van beroepschagrijn Hugo Borst

Alcohol of ecstasy? Een vergelijkend warenonderzoek

Van Franse chansons naar Engelse pop Wende Snijders

Vooraf Tekst: Redactie P. 02

commentaar ‘Borrels, drugs en seks, ANS is wel erg laagdrempelig deze keer.’ ‘Wat een gelul! We schrijven toch niet alleen voor een pseudo-intellectueel stelletje linkse pluizen?’ Slechts een uur voor de deadline vulden geagiteerde stemverheffingen het kantoor. De onderwerpkeuze van deze uitgave heeft felle discussies veroorzaakt binnen de redactie. Sommigen waren zelfs bang dat ANS in een papieren versie van Spuiten en Slikken zou veranderen. ‘Maar ja’, luidde het repliek, ‘als dat is wat het volk wil?’ Toegegeven, het was een erg leuke ANS om te maken. Met plezier dompelden wij ons onder in het constitutiecircus, corporale ballen steeds zatter zien worden blijft immers een lust voor het oog. En zelfs spaarlamplicht werd een visueel orgasme, na het slikken van een pilletje. Maar hoe declareer je een my first cockring eigenlijk? Nu klinken we wel erg platvloers. Gelukkig staat de winter voor de deur, inclusief naargeestigheid, sarcasme en zware depressies. Iedere dag slepen we ons moeilijker uit ons bed en steeds vaker verslapen we ons. ‘Was het maar zomer’, zullen we verzuchten. Alles waar maar een greintje hoop in doorklinkt, wordt genadeloos afgefakkeld. Aan de redactietafel zullen slechts chagrijnige gezichten verschijnen. ‘Verloedering van het onderwijs’, ‘de hoger opgeleide Wildersfanaat’ en ‘torenhoge schulden’, dergelijke onderwerpen zullen mompelend worden voorgesteld. ‘Wat een zware, mistroostige ANS.’ We horen het de lezer al denken. Is dat erg? Natuurlijk niet, het zorgt voor variatie. Het is onze fuck you naar lezers met een eenzijdige smaak. ANS is studentikoos én serieus. We schrijven voor de lambal én voor de cvneuker. Maar behoed ons voor verzuurde journalistiek. Mochten we die oude vriend alsnog tegenkomen, dan slikken we snel weer een supersmartie. De hoofdredactie

07

16

DEZE ANS 04 Tweede studie problematiek Op 1 augustus treedt de wet in werking waardoor een tweede studie veel meer geld gaat kosten. Over het hoe en wat heerst echter nog veel onduidelijkheid. ‘Bij de Centrale Studentenbalie is het enige wat men zei: “Wij weten daar niets over. Kom over een tijdje nog maar eens terug.”’ 07 Wende Snijders Met haar nieuwe cd No. 9 maakt zangeres Wende Snijders de switch van het Franse chanson naar Engelse pop. ‘Het Engels verdraagt meer ironie en sensualiteit.’ 12 Alcohol of MDMA? Sinds de jaren negentig is ecstasy dé partydrug van kaalgeschoren bomberjackdragend tuig. Ontwikkeld als ze zijn, drinken studenten liever een biertje in een bruin café. De stereotype gedachte is dat het gezelliger en gezonder is dan het slikken van supersmarties. ANS nam de proef op de som 20 Hugo Borst Hij staat bekend als chagrijnige voetbalanalyticus, maar in Over vaders & zonen laat Borst zich van een andere kant zien. ‘Spottend noem ik mezelf wel eens Dr. Phil, maar ik wil natuurlijk niet op hem lijken. Ik vind het zwak om alleen maar tranen uit te melken.’ 05 06 12 18 25 26 28 30 31 32

18

De nieuwe stad Het laatste oordeel Lieve ANS Het constitutiecircus De graadmeter Het Issue De deurwaarder Colofon Crypto De biecht

25

Tekst: Redactie/ Illustratie: Erik Molkenboer ANS-Online.nl P. 03

niet Trimbos: NEE Had ze last van ontwenningsverschijnselen? Was ze onder invloed? Of frustreerde een potje Freecell haar gewoon mateloos tijdens het checken van haar dagelijkse portie spam? Feit blijft dat Marjan Heuving, communicatievoorlichter bij het Trimbos-instituut, de core business van het landelijke kennisinstituut voor verslavingszorg niet lijkt te begrijpen. Op een doodnormaal mailtje antwoordde zij: ‘Als wij op alle verzoeken van studenten in zouden gaan, zouden wij bijna een extra medewerker alleen voor drugs in dienst moeten nemen.’ In mail nummer twee verzochten wij haar beleefd toch kort een paar vragen te beantwoorden. Het repliek - zonder aanhef, afsluiting of vriendelijke groet: ‘Leren jullie op de universiteit ook de betekenis van het woord NEE?’ Hierbij een wedervraag: Leren jullie bij Trimbos ook de betekenis van het woord communicatievoorlichter? Kenny/Saskia: JA/JA Wat hebben de rode lantaarndrager van de Tour de France en de schrijfster van het kersverse Dit is van mij gemeen? Beiden worden komende maand geïnterviewd voor ANS-Online als traktatie voor de trouwe bezoeker! ‘Ik dacht dat jullie alleen muzikanten voor de site interviewden?’ Sorry, maar ook dit klinkt ons als muziek in de oren. ANS kinderopvang: NEE Of wij even zijn column konden publiceren in de papieren ANS. Dat koekjesfabriek.com geen student is, hoeft niet uit te maken. Dat hij schrijft over zaken als zijn stickerverzameling en zijn leergedrag, én zichzelf badeendhersenspoeler noemt, zullen we hem maar vergeven. Want vooruit, de schrijfstijl van Rutger de Quaay is alles behalve beroerd. Voor een veertienjarige. Kom je weer langs zodra je een snor kunt laten staan?

Exit Laatste oordeel: NEE Jaarlijks komt papa PR langs op het ANS-kantoor. Of we niet weten dat Het Laatste Oordeel echt niet té negatief mag zijn. Want woorden doen ook pijn. Naar aanleiding van afgelopen LO belde ook Carel Jansen, vice-decaan onderwijs van de Faculteit Letteren. ‘Een persoonlijke aanval’, zo noemde hij het stuk. Vooruit, dit was het allerLaatste oordeel, schaffen jullie dan ook tentamens af? ANS on tour: JA Wat Propria Cures en Hard gras kunnen, kunnen wij ook. Daarom staat ANS on tour in november tweemaal op de bühne, en nog in dezelfde week ook. Maandag 23 november om 13.00 in de Rode Laars kijkt hoofdredacteur Timo Pisart naar zijn spiegelbeeld, om te zien wie hij werkelijk is. Een prachtige reflectie van de onzekere student. Tevens zal ANS donderdag 26 november de Wintertuin-yurt opsieren: verwacht een hond in de ruimte en zap-poëzie, afgegoten met een muzikaal sausje. Tot dan! Big Brother: NEE Eigenlijk is het heel lief natuurlijk, een camera plaatsen om te controleren of invalide studenten niet verongelukken op de wc. Helaas dacht onze universiteit daar anders over, en ontsloeg de invalidofiele medewerker op staande voet. Jammer, het leek ons een leuk livestreamexperiment. Kijk voor uitgebreidere berichtgeving en meer nieuws op ANS-online.nl

Het Algemeen Nijmeegs Studentenblad is een onafhankelijk maandblad dat gratis in de binnenstad en op de universiteit van Nijmegen wordt verspreid. Het verschijnt 10 keer per jaar in de maanden september t/m juni. De uitgave van ANS wordt mede mogelijk gemaakt door:

Tweede studie problematiek Tekst: Henk Strikkers en Martijn Wehrens P. 04

vagER KUNNEN WE HET NIET MAKEN, WEL duurder Ambitieuze studenten worden beroofd waar ze bij staan. De wet die een tweede studie duurder maakt is door de Tweede Kamer goedgekeurd, maar niemand weet wat er gaat gebeuren. Dood aan de campusdino! Twee studies achter elkaar volgen wordt binnenkort onbetaalbaar. Met het bespaarde geld wordt de studie van dertigplussers bekostigd. Deze moeten nu het instellingsgeld, meestal rond de 4.000 euro, betalen. De wet, die dit mogelijk maakt, treedt al op 1 augustus in werking, maar toch heerst er nog veel onduidelijkheid. Lars Hanssen (21), vierdejaars Biologiestudent: ‘Ik wil de master Moleculaire Levenswetenschappen gaan volgen. Daarvoor moet ik volgend jaar nog een cursus uit het schakelprogramma doen. Ik heb geen idee of ik dan duizenden euro’s moet gaan betalen. Bij de Centrale Studentenbalie is het enige wat men zei: “Wij weten daar niets over. Kom over een tijdje nog maar eens terug.”’ Mooie woorden Volgens minister Plasterk van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap zou de wet nodig zijn om ‘de collegegeldsystematiek en de rechtspositie van de student te versterken’. Vager kon hij het niet beschrijven. Het doel van de wet is wel duidelijk. De overheid bekostigt per student maar één bachelor en één master. De universiteiten ontvangen geen subsidie meer voor studenten die verder willen studeren. Nu geldt nog voor alle studenten onder de dertig het wettelijk collegegeld van 1.620 euro, ongeacht je behaalde diploma’s. Wanneer de wet is ingevoerd mogen onderwijsinstellingen zelfstandig het verschuldigde collegegeld bepalen voor studenten die een tweede bachelor of master volgen. Aan dit instellingsgeld is geen maximum verbonden. Daar staat tegenover dat de leeftijdsgrens voor het wettelijk collegegeld wordt losgelaten. Er zijn echter nog vele onduidelijkheden. Of schakelprogramma’s bijvoorbeeld onder de wet vallen is onderwerp van twist. Volgens CDA’er Jan Jacob van Dijk blijft de overheid dit bekostigen, het Interstedelijke Studentenoverleg (ISO) en de SP destilleren uit het voorstel dat dit niet het geval is. Daarnaast doen veel indianenverhalen de ronde over de hoogte van het bedrag. Zo zouden studenten 20.000 euro college-

geld per jaar moeten gaan betalen. Vijf grote universiteiten - RU, UU, UvA, UniMaas & RUG – hebben echter nog geen van allen een bedrag vastgesteld en studieadviseurs stuurden ons van het kastje naar de muur. Ook andere partijen tasten in het duister. Het ISO en het CDA willen zich niet aan een voorspelling wagen en de SP kan er ook geen chocola van maken: ‘Tussen de 2.000 en de 12.000 euro, al kan het ook meer zijn.’ Studerende moeders en excellente studenten ISO-voorzitter Henno van Horssen betwijfelt of het voorstel leergierige dertigplussers de collegebanken in helpt. ‘Hun belangrijkste hindernis is dat het onderwijs überhaupt te moeilijk toegankelijk is. Het is bijvoorbeeld voor velen lastig om naast een baan ook nog te studeren.’ ‘Klinkklare onzin’ volgens Jan Jacob van Dijk (CDA), ‘de hoge prijs is de belangrijkste barricade.’ Het valt inderdaad te betwijfelen of deze maatregel zorgt voor een toeloop van oudere studenten. Hiervoor bestaat geen bewijs. Wanneer zij al de collegebanken in worden gejaagd, is het nog steeds de vraag of dit de economie ten goede komt. Nadat hun diploma is behaald werken zij nog maximaal 25 jaar. Jonge alumni kunnen de bij twee studies opgedane kennis echter veel langer combineren. Het wetsvoorstel lijkt de nekslag voor de leergierige student die zich op meerdere gebieden wil ontwikkelen. Volgens Jan Jacob van Dijk (CDA) niet: ‘Als je tweede studies achter elkaar plakt, is van excellentie geen sprake. Dat kan iedereen. We moeten paal en perk stellen aan studenten die alsmaar doorstuderen.’ Over belofte en schuld Is dit geen roofbouw op de kenniseconomie? Had het kabinet niet juist beloofd daarin te investeren? In het regeerakkoord stond: ‘Er zal extra worden geïnvesteerd in het hoger onderwijs.’ Daarnaast vormt excellentie volgens het regeerakkoord een speerpunt binnen het onderwijsbeleid. ‘Nu de economie meer en meer een kenniseconomie wordt, komt er steeds meer behoefte aan goed opgeleide mensen. We willen tot de

De nieuwe stad P. 05

De Nieuwe Stad

Europese top van wetenschappelijk onderzoek behoren.’ Tweeënhalf jaar later lijkt de regering haar beloftes al lang te zijn vergeten. Jasper van Dijk, onderwijswoordvoerder voor de SP: ‘Het kabinet is inconsequent. Het spreekt mooie woorden, maar voegt daar geen daden bij. De ministers zeggen het ene en doen het andere. De SP vindt juist dat ambitie moet worden beloond. Als een student twee studies wil doen moet dat worden gestimuleerd en niet afgestraft.’ Mazen in de wet Dat er een wetsvoorstel wordt ingevoerd, waarvan zelfs bij de voorstanders bekend is dat dit gemakkelijk te omzeilen is, kan men op zijn minst opmerkelijk noemen. Aangezien het mogelijk blijft om twee studies tegelijkertijd te volgen, kunnen studenten simpelweg het bachelordiploma van hun eerste studie niet aanvragen en zo tegen het wettelijke collegegeld een tweede studie doen. Jan Jacob van Dijk (CDA) noemt dit een ‘volstrekt legitieme mogelijkheid’ om goedkoper een tweede studie te doen. ISO-voorzitter Van Horssen verneemt echter van studenten dat universiteiten de B-in-5-regeling zullen gaan gebruiken om deze mogelijkheid te blokkeren. Wanneer we dit aan Jan Jacob van Dijk (CDA) voorleggen, zegt hij daar nooit eerder van gehoord te hebben: ‘Mag een B-in-5-regeling überhaupt?’ Jasper van Dijk (SP) reageert geagiteerd: ‘De politiek trekt haar handen van het probleem af en de student krijgt de rekening gepresenteerd.’ De wet komt er, zoveel is duidelijk. Hoe deze gaat worden toegepast niet. Universiteiten laten nog niets los of hebben nog geen besluit genomen en zelfs politici kunnen geen duidelijkheid verschaffen. Het effect op de kenniseconomie is weinig onderbouwd en de initiatiefnemers laten een omzeilmogelijkheid open. Hoewel het voorstel wordt gecamoufleerd als de uitgelezen kans voor mensen die vroeg zijn gestopt met studeren, is dit gewoon de zoveelste verkapte bezuinigingsmaatregel. ANS

Alleen de veiligheidswaarschuwingen hangen er nog. De brandblussers zijn gestolen of, ver over hun uiterste houdbaarheidsdatum heen, uit voorzorg verwijderd. Er hangt nog een schakelkast met afgeknipte bedrading. Op de kast ligt een briefje met een kort rapport van de laatste duurproef. ‘Schakelaar nooit uitzetten!!!’, staat er, met drie uitroeptekens. Dat is, voor zover ik dat kan uitmaken, nooit gebeurd. De stroom is allang weg hier. Het gebouw lijkt te willen grijpen naar de batterijen in onze zaklampen en de accu’s in onze telefoons, camera’s en mp3-spelers. Vroeger gebruikte de fabriek die hier zat de helft van de stroom in de stad. Hier werden dingen gemaakt. Dingen die in onze huizen de andere helft van die stroom zouden claimen. En meer dan de helft van onze tijd. Soms slepen we een deel van daarbuiten terug. De vloeren trillen verheugd als we met de aggregaten aankomen. Dit is hoe een gebouw popelt. Het weet dat er geleefd gaat worden. Nu ligt het dood. Dit is de leegstand en daar leven we voor. Niets heeft zoveel potentie als een dode fabriek. We denken in enclaves, want alleen in enclaves is het goed feesten. Er heeft altijd iemand bekers. Er is altijd iemand die plaatjes kan draaien of lampen kan regelen. Voor een blikken biertap mag je binnen; wat flessen sterke drank en je mag in de lounge, die we met kussens van oude bankstellen hebben bekleed. Je moet sowieso min of meer op een lijst staan. We hebben nog nooit een flyer gedrukt. Onze mobiele nummers veranderen elke maand. Wij ontdekken de plekken en stippelen een route uit. We bewaken de ingang en de goede smaak. Eenmaal binnen ben je op jezelf aangewezen, net als de rest. Er zijn geen buren, dus er is geen sluitingstijd. We gaan door tot alles op is en de aggregaten opnieuw moeten worden opgeladen. Vanavond zijn we eigenaar en morgen vragen ook wij ons faillissement aan. Maar dat is morgen. Niets heeft zoveel pretentie als een dode fabriek.

Het laatste oordeel Tekst: Kasper Floor en Ateke Willemse/ Foto: Yahya Hussin P. 06

het laat ste oor deel

college: Wiskunde, Politiek en Economie, donderdag 8 oktober, 15.45 - 17.30, HG00.071 docent: Dr. S. J. Maubach uitstraling: Grote vriendelijke reus met stoppelbaard publiek: Enigmakrakers in wording, kersvers uit de middelbare schoolbanken inhoud: Formules destilleren uit kiezers van vlees en bloed eindcijfer: 6,5

Duffe opsommingen of ultiem entertainment? Iedere maand verschanst ANS zich in de collegebanken om een genadeloos oordeel te vellen over het onderwijs aan de RU. De naam Wiskunde, Politiek en Economie suggereert een monsterverbond tussen de drie wetenschappelijke stromingen. In werkelijkheid is de cursus slechts een keuzevak voor eerstejaars wiskundestudenten. Deze wordt deze bovendien gebruikt om een handvol middelbare scholieren aan de Nijmeegse bètafaculteit te binden. Op deze manier probeert de RU aanstaande studenten voor de neuzen van technische universiteiten als TU Delft en Eindhoven weg te kapen. Dr. Maubach vindt een introductie klaarblijkelijk overbodig en begint het bord direct te bekladden met een grote hoeveelheid ingewikkelde formules en boomdiagrammen. Met een ouderwetse natte spons in de aanslag tracht hij machtsverhoudingen binnen het Yes-No voting system uit te leggen, een kiessysteem waarbij kiezers enkel voor of tegen kunnen stemmen. Belangrijke politieke factoren worden gereduceerd tot wiskundige symbolen als X, Y en Z. Nadat Maubach een tweetal borden volledig heeft volgekalkt, kijkt hij onzeker op en vraagt zijn studenten of alles wel klopt. Uit een kritische reactie blijkt dat er een fout in de variabelen is geslopen. Een andere student roept teleurgesteld: ‘Nou-hou, dat wilde ik ook zeggen!’ Obscure termen als swap robust- en trade robust voting systems vliegen door de collegezaal. Uitspraken in de trant van ‘U verenigd met X is gewonnen’ en ‘Een linear voting system hoeft niet weighted te zijn’ zullen voor een leek moeilijk te begrijpen zijn, maar voor de studenten is het gesneden koek. In deze wondere wereld van formules dartelt de docent vrolijk rond. Maubach zegt stellig: ‘Het moge duidelijk zijn wat we hier aan het doen zijn.’ De wirwar van formules en het slordige handschrift van de docent maken echter dat enkele studenten de draad kwijtraken. De fanatieke worteltrekker begint koortsachtig dingen te verduidelijken en grapt: ‘Het is tijd voor een cursus bordschrijven!’ De tijdelijke wanorde zorgt ervoor dat de aandacht van de studenten verslapt. Maubach stelt gepikeerd: ‘Ik bespeur tot mijn spijt enige consternatie.’ Om de orde weer te herstellen, begint hij zachtjes te praten. Verbazingwekkend genoeg grijpt hij met deze techniek de aandacht weer. De docent vervolgt ijverig met het illustreren van enkele machtsindexen: de Johnston en de Deegan-Packel Index. Bij het vallen van de termen Total Johnson Power en Total Deegan-Packel Power kan een melige student het niet laten om er een Power Ranger-citaat tegenaan te gooien: ‘Go, go, Total Johnston Power!’ Maubach ziet er de humor wel van in: ‘Het klinkt inderdaad erg grappig.’ In een poging het laatste kwartier interactief te maken, start Maubach plotseling een discussie over het verschil tussen het stemmen op een partij en een onafhankelijke politicus. Na een korte stilte oppert een student voorzichtig: ‘Heb je als partij niet gewoon een groter aandeel?’ Wanneer de docent vraagt of de student dit misschien kan toelichten, antwoordt hij: ‘Eh, neuh!’ Niet lang na deze lauwe discussie pakken de studenten net iets te vroeg en met veel rumoer hun tas in. Zo kunnen zij stipt zes uur aanschuiven voor mama’s stamppot. Het Laatste Oordeel der Studenten De studenten vinden het college interessant en gemakkelijk te volgen, maar ook ietwat chaotisch. De docent brengt de stof met veel enthousiasme en liefde voor het vak aan de man. Een enkeling geeft aan dat er minder politiek en economie in de cursus is verweven dan de naam doet vermoeden. Het nut van het college wordt niet door iedereen ingezien en de gedachten dwalen vaak af naar zaken zoals het avondeten en het eerstvolgende SOA-Feest. Maubach wordt door een bijdehante bèta afgeschilderd als ‘een afgestudeerde student die wat te lang is blijven hangen’. Maubachs nonchalante voorkomen staat zijn gedrevenheid om de studenten de stof bij te brengen echter niet in de weg. ANS

Leef, woon, werk, feest... met ANS P. 7

DE Wending Ze zei het Franse chanson adieu en brengt deze maand de Engelstalige cd No. 9 uit. In niet te misstane woorden vertelt Wende Snijders waarom. ‘Ik zal mensen ontzettend op hun zak trappen, maar Franse popmuziek is echt niet zo mooi.’

Interview Wende Snijders Tekst: Timo Pisart en Laura van der Sman/ Foto’s: Valentijn Brandt P. 08

Alles gaat bij haar andersom, zo vindt ze zelf. Zangeres Wende Snijders (31) begon haar carrière met chansons die al het leed van de wereld meetorsten. Haar werk sloeg onmiddellijk in als een bom. Ze trok uitverkochte zalen en kreeg contracten in de schoot geworpen. ‘Ik dacht: “Nee! Nee! Ik wil alleen een avondvullende voorstelling maken!” Een vriend van me zei: “Je bent echt een mongool, als je geen plaat gaat opnemen.” Toen heb ik dat toch maar gedaan. Ook dat was weer een groot succes en ik was natuurlijk heel blij en dankbaar, maar ik werd echt een Franse chansonnière.’ Na zeven jaar, drie cd’s en legio theatertours was het voor Wende tijd de schepen achter zich te verbranden, vertelt ze in het bijna kitscherig chique café van het American Hotel aan het Leidseplein. Geïnteresseerd vooroverhangend zakt ze weg in een leren fauteuil, af en toe nipt ze aan een immens grote koffie verkeerd. Na jaren dramatische en ‘moeilijke’ nummers te zingen, komt ze voor het eerst met ‘echte liedjes’, in de traditie van menig singersongwriter. De cd No. 9 is volledig Engelstalig en bevat onvervalste pop die alle kanten uitschiet, net als Wende zelf. Van radiovriendelijke ballads, via theatrale musicalmuziek tot scheurende gitaren. Wende is geboren in het Britse plaatsje Beckenham en heeft haar kinderjaren in Indonesië en Afrika doorgebracht. Op de basisschool sprak ze Frans. Op negenjarige leeftijd kwam ze terecht in het provinciale Zeist. Haar volgende levensfase werd ingeluid in Amsterdam, waar ze vanaf haar achttiende aan de kleinkunstacademie studeerde. ‘Het eerste jaar was in mijn herinnering heel heftig. Ik zat zestig uur per week op school en werd continu met mezelf geconfronteerd, in tegenstelling tot mijn vriendinnen op de universiteit. Zij dronken, neukten en stapten er de eerste twee jaar op los.’

‘Ik ontdek nu pas dat ik ook een sociaal leven heb en me niet alleen de pleuris moet werken.’ Je hebt dus geen heftig studentenleven gehad? ‘Dat klopt. Ik was heel erg aan het zoeken naar wat ik nou wilde, wat ik daar deed. Niet dat ik helemaal celibatair leefde, maar ik ontdek nu pas dat ik ook een sociaal leven heb en me niet alleen de pleuris moet werken. ‘Pas in het vierde jaar kwam ik erachter dat ik zangeres wilde worden, nadat ik Concours de la Chanson won. Daaraan voorafgaand zag ik een krantenberichtje staan: als je de finale haalt, mag je in de Kleine Komedie optreden. Voor mij was dat het fucking walhalla. En het

was Frans, de taal uit mijn jeugd. Maar als het Swahili was geweest, had ik een nummer in het Swahili ingestudeerd. ‘Althans, dat is natuurlijk niet helemaal waar. Ik heb me altijd enorm verbonden gevoeld met het chanson. Het daagde me niet alleen muzikaal en intellectueel uit, maar ook als performer en actrice. Ik kwam van school met de droom een avondvullende voorstelling te maken. Toen heb ik het concept opgepakt alleen Franse chansons uit de jaren vijftig en zestig te vertolken. Dat is gaandeweg verworden tot een voorstelling van een dik uur.’

‘In mijn tweede voorstelling zong ik in vijf talen. Dat was een soort “fuck you, ik ga niet alleen maar Franse nummers zingen.’ ” Na drie succesvolle cd’s, uitverkochte zalen en lyrische recensenten was je het chanson zat? ‘Ik werd er zo op vastgepind. Mensen zeiden: “Jij moet alleen nog maar in het Frans zingen.” Dat intimideerde me, ik had er helemaal geen zin in. In mijn tweede voorstelling zong ik al in vijf talen, dat was een soort “fuck you, ik ga niet alleen maar Franse nummers zingen”. Met No. 9 wilde ik vervolgens echt van de traditie afstappen en de poprichting op, omdat dat me meer vrijheid geeft. In het Nederlands wil ik nog wel eens wollig zijn en beeldspraak gebruiken. Engels, toch de oorspronkelijke taal van de pop, dwingt mij simpeler te zijn.’ Vind je Engels net zo mooi als Frans? ‘Franse chansons zijn naar het Engels vertaald minder mooi. En popmuziek in het Frans - ik zal sommige mensen nu ontzettend in hun zak trappen - is echt niet zo mooi als Engelse pop. ‘Talen kun je bijna zien als personages op zich, die ook culturele verschillen met zich meebrengen. Het Frans verdraagt meer dramatiek, het Engels meer ironie en meer sensualiteit. Nederlands is een moeilijke taal. Ik bewonder mensen die dat goed kunnen zingen, zoals Ramses Shaffy en Maarten van Roozendaal. Zij kunnen grote thema’s aansnijden zonder klef te worden. Wel is Nederlands een goede cabarettaal, die in de kleinkunst is geworteld.’ Wat voor personage is de Wende die Engels zingt? ‘Ik ben jonger en zing meer op mijn leeftijd. De Franse taal klonk af en toe te intellectueel, ik voelde me vaak te volwassen.’

ANS-online.nl P. 09

Bij muziektheaterproductie Het Verschil ontmoette Wende de muzikant Jan van Eerd. Al na een paar van zijn nummers te hebben gehoord, stapte ze op hem af. ‘Wij gaan samen een cd maken’, stelde ze ogenblikkelijk. Zijn antwoord: ‘Dat heb ik nog nooit gedaan.’ Wende stond erop, dus zo geschiedde. Van september tot juli hebben ze iedere maandag aan nummers zitten knutselen. Af en toe vlogen ze elkaar in de haren. Steeds weer zei hij: ‘Kun je alsjeblieft íets minder zingen?!’ Toch is Wende lyrisch over haar muzikale sparringpartner. Ze lacht: ‘Hij is een lefgozer en kan serieus en volledig geconcentreerd zijn. Hij is hét geheim van Nederland. Er zit een bepaalde sensualiteit en seksualiteit in de dingen die hij maakt, ik kan er ontzettend opgewonden van raken. En hij is overwerkt, net als ik.’ Tussen het schrijven door ging Wende op reis, alwaar de inspiratie voor No. 9 vanzelf kwam. In Zuid-Afrika nam ze met een recorder de stem van een vrouw op die haar

gebeden tot god uitschreeuwde, op Terschelling vond ze de rust terug en in New York kocht ze een gitaar. ‘In New York ben ik acht dagen ziek geweest. Midden in Manhattan, niet normaal! De laatste dag wilde ik toch shoppen, maar ik had geen geld. Ik stapte een winkel binnen, waar meteen een ontzettende homo op me afkwam. Die heeft me helemaal beslijmd en echt genaaid, maar wel op een leuke manier! “Oh gorgeous”, zei hij. Hij zag aan me dat ik het ontzettend nodig had om me even goed te voelen en heeft daar zo’n gebruik van gemaakt. Hij heeft me allerlei kleren aangesmeerd.’ Voelde je je niet eenzaam op reis? ‘Ik vind eenzaamheid wel fijn. Het is voor mij juist moeilijk om mijn sociale leven te onderhouden. Dat is ook iets waar ik elke keer weer heel hard aan moet werken. Ik ben geneigd om te verdwijnen in mijn werk en ga gemakkelijk een maand alleen weg.’

Leef, woon, werk, feest... met ANS ANS-Online.nl P.P.10 10

Heb je ook rust gevonden? ‘Op Terschelling heb ik vooral uitgerust. Half maart stortte ik volledig in en dacht dood te zullen gaan aan een fucking hartaanval. Ik zou maar vijf dagen naar Terschelling gaan, maar dat bleek niet genoeg. Uiteindelijk werden het vijftien dagen. Ik vond het heerlijk op dat eiland, alleen maar over het strand lopen en verder niets doen. ‘Ook de cd heeft me rust gebracht; het was een ei dat ik moest leggen, hoewel ik Jan meerdere malen dood had willen schieten. Ik ben van nature best onzeker. Doordat ik even heb stilgestaan, groeit het besef dat ik zelfvertrouwen mag hebben. Daar word ik rustig van.’ Is die stilstand van korte duur? ‘Nu doe ik de clubtour, in januari ga ik met het Amsterdam Sinfonietta - met tweeëntwintig strijkers en een ritmesectie - langs de concertzalen. In april en mei doe ik een solotourtje langs de middengrote zalen dat Chaos

‘Ik dacht dood te zullen gaan aan een fucking hartaanval.’ zal heten. Vervolgens ga ik in november een grote zalentour doen en eindig ik met twee optredens in Carré.’ Ze grapt: ‘En daarna zal ik sterven, voor een jaar.’ Je klinkt nu al weer overwerkt. ‘Ik heb zaterdag mijn eerste vrije dag sinds... Ik weet niet eens sinds wanneer. In februari 2011 ga ik een maand naar Thailand om yoga te doen in de jungle. Dat zal ik wel nodig hebben.’ ANS Vanaf 5 november gaat Wende Snijders de Nederlandse clubs langs, donderdag 12 november zal zij de Vereeniging in Nijmegen aandoen.

Adverteren? Kijk feest... op ANS-Online.nl Leef, woon, werk, met ANS P. P. 1111

Elke woensdag: Taizéviering 3/4 nov.: start 3 meditatiecursussen 5 nov.: bekende vragen, nieuwe perspectieven 10 nov.: omgaan met rouw en verdriet 11 nov.: start meditation (Engelstalig) 18 nov.: Crossroads (Engelstalig) 23 nov.: soeplezing, gast: een Uruzganmilitair

www.ru.nl/studentenkerk

ansjes Een Ansje mag maximaal 35 woorden bevatten en kost 5 euro. De waarde van de aangeboden goederen mag de 900 euro niet te boven gaan. Mail naar [email protected]. Help ons met geld inzamelen voor een kinderziekenhuis in Oekraïne! Functies vrij van een paar uurtjes per maand tot een paar uur per week. We horen graag van je via [email protected] /SVO.ruhosting.nl Het wekelijkse radioprogramma The Friday(E)motion op Nijmegen1 zoekt met spoed een vrouwelijke sidekick op vrijwillige basis. Iemand met humor, mooie stem, creatief en kennis van muziek. Beschikbaar op vrijdagavond. Info: [email protected] of [email protected] Blazersensemble Laudate Musica zoekt leden! Wil je klassieke muziek spelen onder leiding van een professionele dirigent, kijk dan op www.laudatemusica.nl of bel 026 - 3254877. Er is plaats voor diverse houtblazers en een hoornist.

Interview Oda le Noble Tekst: Andy Leenen/ Foto: Tom de Goeij P. 12

Lieve ANS, Nijmegen is kut. Ik ben verhuisd uit mijn dorp om een wereldburger te worden maar er is hier geen zak te doen, er zijn geen leuke mensen en de stad is spuuglelijk. Neem nou Plein ‘44, daar wil je toch niet dood gevonden worden? Het uitgaansleven is naadje want de kroegen zijn ruk. Dansen kun je eigenlijk nergens. Ik wil weg uit dit stinkhol van een studentenstad en de wijde wereld in. Ik zit echter aan mijn studie en mijn bijbaantje vast. Wat nu? Groet,

SMOORVERLIEFD OF STRAALBEZOPEN In extase tijdens het stappen, maar niet kruipend naar huis. Is MDMA de gouden drug, of kun je beter een biertje pakken? Een vergelijkend warenonderzoek.

JvD Lieve JvD, Je komt uit een boerendorp. Dat kun je niet verdoezelen met hoofdstedelijke arrogantie. Probeer eens een positieve benadering. Plein ’44 heeft best zijn charme vergeleken met het erf van boer Klaas. Liever op het gras van het lelijkste plein van Nederland liggen dan tussen de koeienvlaaien in het weiland van je overbuurman, toch? Stop met zeuren, Nijmegen wordt nu eenmaal nooit een wereldstad met florerende coffeeshops, stinkende grachten en in American Apparel gestoken hoogleraren. Zit je studie gewoon uit en zorg zelf voor hippe vrienden en een leuke kamer met ingebouwde cocktailbar. Daar kun je kosmopolitische borrels organiseren en met gelijkgestemden verzuchten dat jullie vastzitten in dit uit de kluiten gewassen dorp. Zo val je studenten die wel tevreden zijn met hun keuze niet lastig met jouw misère. Nijmegen is super chill! Jij kunt beter een enkeltje Amsterdam kopen en nooit meer terugkomen. Of ben je bang om in onze hoofdstad te verdrinken in de grijze massa van mensen die net zo hip pretenderen te zijn als jij? Ciao! ANS

Tot twaalf uur ’s middags stampen op een alsmaar doordreunende bas, met de kaken strak op elkaar en een moordlustige blik in de ogen. Sinds de jaren negentig is ecstasy dé partydrug van kaalgeschoren bomberjackdragend tuig. Ontwikkeld als ze zijn, drinken studenten liever een biertje in een bruin café. De stereotype gedachte is dat het gezelliger en gezonder is dan het slikken van supersmarties. Begin jaren tachtig kwam het middel MDMA op de markt, dat vanwege zijn effect de straatnaam ecstasy kreeg. Al gauw vielen er doden door uitdroging, waarop de World Health Organisation de drug het predicaat ‘harddrug’ gaf: MDMA werd verboden. Om dit verbod te omzeilen werden verwante stoffen ontwikkeld, waaronder MDA en MDEA. Tegenwoordig vallen al deze middelen onder de verzamelnaam ecstasy en zijn ze illegaal. In 2007 publiceerde het vooraanstaande medische tijdschrift The Lancet een onderzoek dat de heersende opvatting over ecstasy had kunnen veranderen. Het artikel, waarin twintig typen drugs worden vergeleken, plaatst alcohol in de top vijf van meest schadelijke drugs. Ecstasy staat daarentegen op de achttiende plaats. Het blijkt minder verslavend en minder gevaarlijk voor de gezondheid dan alcohol. Ook zorgt het volgens de auteurs voor minder problemen in de samenleving dan ons geliefde biertje. Irmgard Poelmans, preventiewerker bij de Gelderse verslavingszorgorganisatie Iriszorg, bevestigt dit. ‘Alcohol is voor het gehele lichaam veel verslavender en giftiger dan MDMA.’ Bij Iriszorg kloppen dan ook vrijwel geen ecstasyverslaafden aan. Poelmans benadrukt wel dat ecstasy vaak een opstap vormt naar gevaarlijkere drugs als cocaïne en speed.

MDMA of alcohol? Tekst: Frank van de Akker en Dirk van den Brand/ Illustratie: Joost Dekkers P. 13

Studenten die regelmatig een pilletje slikken kunnen zich vinden in de uitleg van Poelmans. Een twintigjarige bètastudent: ‘Niets maakt meer kapot dan alcohol. Ik heb een sterke voorkeur voor MDMA.’ Een vierentwintigjarige studente aan de faculteit der Sociale Wetenschappen zegt van ecstasy ‘heel vrolijk en energiek’ te worden, maar wel helder te blijven. Ze heeft slechts één keer een vervelende ervaring gehad. ‘Meestal neem ik halve doseringen. Die avond nam ik een hele pil, waardoor ik een paniekaanval kreeg. Het effect kwam veel sneller en was veel heviger, daar moest ik erg aan wennen. Binnen een half uur vond ik het weer geweldig.’ Als we de verhalen mogen geloven, kunnen studenten hun biertje beter laten staan om massaal op MDMA over te stappen. Tijd om de proef op de som te nemen. Zuipen en slikken Voor 20 euro kopen we vier pillen met Mitsubishi-logo van een vriendin, die had ze al een half jaar in haar nachtkastje liggen. Ze drukt ons op het hart dat het topkwaliteit is. Ook geeft ze ons de tip slechts een halfje per persoon te nemen, anders kan het effect te groot zijn. ‘Op feestjes die minimaal twaalf uur duren, neem ik verspreid over de avond maximaal twee pilletjes.’ Hoewel we haar vertrouwen, kiezen we het zekere voor het onzekere. Daarom kloppen we aan bij Drugstestservice Nijmegen aan de Oranjesingel. Iedere donderdag lopen gebruikers tussen vijf en acht ’s uur avonds af en aan om hun vers aangeschafte stuff te checken. Na ons een weg te hebben gebaand door de zwervers in het portiek, treffen wij een bedeesde man achter de balie. Wanneer we ons willen voorstellen, wijst hij ons op onze anonimiteit. Met een simpele zuurtest kan hij bevestigen dat er een ecstasyachtige stof

inzit. Via een uitgebreid fotobestand wordt de pil vervolgens vergeleken met soortgenoten. Waarschijnlijk gaat het om MDMA, is het eindoordeel. 22:05 Het onderzoek gaat van start. Ons MDMA-testpanel, bestaande uit Ronald en Frank, vertrouwt op de zuurtest. Om het experiment enigszins wetenschappelijk te houden fungeert Dirk als controlegroep. Hij gaat aan het bier. Door Nick Cave’s ‘Get Ready for Love’ hangt er een ontspannen sfeer op de kleine studentenkamer van Frank. Nadat Dirk van een biertje is voorzien, breekt Frank de eerste pil doormidden. Twee glazen water worden gevuld en de stukjes pil worden geslikt. ‘Het smaakt een beetje naar paracetamol.’ 22:37 Ronald: ‘Ik voel nog niets.’ Bij Frank komt inmiddels een euforisch gevoel opborrelen. Dit is vooral te merken aan de oneindige woordenstroom die zijn mond verlaat. Een kwartier later besluiten de proefpersonen onder druk van Dirk om nog een halfje te nemen. ‘Ik drink toch ook meer dan één biertje.’ 23:08 Het is goed te merken dat Ronald in hogere sferen is beland. Hij kan nog net op de bank blijven zitten, maar deint wel ritmisch mee op de klanken van de muziek. Frank lijkt geobsedeerd door de rode lamp op zijn nachtkastje. ‘Het licht is zoveel mooier. En ik voel me nu ontzettend goed. Eigenlijk zou ik dit altijd willen gebruiken.’ Hij vervolgt: ‘Wat als politici dit zouden gebruiken? De wereld zou zo veel beter kunnen zijn.’ Dirk pakt nog maar een biertje. 00:00 Nadat Ronald tien minuten naar het keukenkastje heeft gestaard, zegt hij opeens: ‘Het lijkt me nu zo lekker om

ANS-Online.nl P. 14

die aardbeienjam en fritessaus door mijn handen te voelen glibberen.’ Nadat Dirk en Frank een lachbui te boven zijn gekomen, wordt Ronald’s kleverige droom verwezenlijkt. Ronald, kreunend van genot: ‘Ahhh, dit is bijna net zo lekker als klaarkomen.’ 00:53 ‘Is het nu bijna uitgewerkt?’, begint Frank. Dirk: ‘Jullie worden inderdaad minder grappig.’ Aldus besluit het testpanel nog een halve pil te nemen. Wanneer deze laatste versnapering is genuttigd, duikt het drietal het Nijmeegse nachtleven in. 01:39 In de kroeg wordt duidelijk dat de panelleden heel verschillend reageren. Frank is compleet in zichzelf gekeerd en herhaalt steeds dezelfde minimalistische move. Ronald is ontzettend uitbundig en danst alsof zijn leven ervan afhangt. Starend naar hun strakgespannen kaken concludeert Dirk: ‘Jullie zullen morgen wel spierpijn in de kaken hebben.’ Ronald kijkt dromerig om zich heen: ‘Hebben jullie ook het gevoel iedere tien seconden verliefd te worden op een ander meisje?’ 02:55 Inmiddels heeft Dirk een hoeveelheid gerstenat op waar de gemiddelde Carolinger ‘u’ tegen zegt. Hij lijkt het nu zwaarder te hebben dan de smartieslikkers. ‘Volgens

mij worden jullie steeds helderder en ik steeds zatter.’ Frank: ‘Ik voel me nu erg nuchter. Ik kan heel normaal nadenken, toch ziet de hele wereld er anders uit.’ 04:30 Eindelijk in bed aanbeland kan Frank geen oog dichtdoen. Hij houdt een anderhalf uur durende liefdesserenade voor zijn vriendin, dat ze slaapt is voor hem bijzaak. De volgende ochtend heeft Dirk last van de ingecalculeerde kater, terwijl Frank en Ronald nog van de naweeën genieten. De één heeft enorme knuffelbuien en is emotioneel instabiel, de ander ervaart elk meisje als de zijne en ziet nog steeds kunst in elk licht. Hoewel slikkers vaak een zogenaamde dinsdagdip ervaren, is daar bij het testpanel geen sprake van. Ze zijn alleen wat moe. De eindafrekening Wanneer Dirk in zijn portemonnee kijkt, concludeert hij dat hij de volgende keer toch beter aan de pillen kan gaan. Frank: ‘Het was heel intens, maar geestelijk vermoeiend. Ik zou dit graag vaker doen, maar niet iedere week. Dat zou me opbreken.’ Ronald voegt hieraan toe onder invloed liever naar een dancefeest te gaan. Donderdagavond in de kroeg kun je immers niet alsmaar doorgaan. ‘En dat is het enige wat je dan wil.’ ANS

MDMA, 3,4-methyleendioxymethamfetamine, is de werk-

Ethanol is het type alcohol dat in drank is

zame stof in XTC of ecstasy.

te vinden.

De straatwaarde van een pil ligt tussen de 3 en 6

Naar schatting zijn er een miljoen probleem-

euro, van één pil raak je gemiddeld 4 uur onder invloed.

drinkers in Nederland.

De drug zorgt ervoor dat de neurotransmitter seroto-

De stof ethanol bindt zich in de hersenen aan

nine in de hersenen tijdelijk verhoogd wordt afgegeven,

de GABAA-receptor, wat tot meer remming van

en het blokkeert de heropname van noradreline

hersenactiviteit leidt.

en dopamine. Bij kleine hoeveelheden heeft dit ontspanning, Dit zorgt voor een uiterst vrolijke stemming, empa-

euforie en moeite met coördinatie van handen

thie en verliefde gevoelens. Tevens onderdrukt het

tot gevolg, bij meer drank ook verwarring,

gevoelens van honger, dorst en vermoeidheid.

duizeligheid, slaperigheid en verminderd waarnemingsvermogen.

Grootste gevaar bij MDMA- en XTC-gebruik is uitdroging en verhoogde lichaamstemperatuur, simpel te

De kater die volgt na een avond flink doorzakken

verhelpen door veel water te drinken.

is te wijten aan vochttekort. Misselijkheid is het gevolg van de afbraak van alcohol in je lever.

Twee dagen na gebruik treedt vaak de zogenaamde ‘dinsdagdip’ op door een verlaagde hoeveelheid sero-

Door langdurig alcoholmisbruik kan de ziekte

tonine in de hersenen.

van Korsakov ontstaan, een vroeg optredende vorm van dementie. Ook ernstige levercirrose en

Er zijn geen onderzoeken die aantonen dat regelma-

vele vormen van kanker kunnen zich ontwikkelen

tig gebruik leidt tot permanente hersenbeschadigingen.

door overmatige alcoholconsumptie.

Adverteren? Leef, woon, werk, Kijk op feest... ANS-Online.nl met ANS P.P.15 15

www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon P. 16

Ans deze maand P. 17

Maaike verwijs ‘Ik teken graag benarde situaties, horror scenario’s, macabere onderwerpen en alles wat in het verlengde daarvan ligt.’ Kijk voor meer informatie over deze kunstenaar en haar werk op ANS-online.nl

Constitutieborrels Tekst: Anne Elshof en Eva-Marijn de Vries/ Illustratie: Chris Berenbak P.18

het constitutie circus Een schreeuwende pedel, stijve mantelpakjes en liters bier: ANS maakte een rondgang langs constitutieborrels. Wat bezielt besturen om drie maanden lang borrels af te lopen en elkaar te feliciteren? De constitutieborrels vieren weer hoogtij. In de eerste maanden van het nieuwe collegejaar organiseert vrijwel elke vereniging een receptie om het nieuwe bestuur te presenteren. Verenigingen hoppen van borrel naar borrel om de besturen te feliciteren met hun functie, oftewel te recipiëren. Onzinnige cadeaus en het jatten van de pedelstaf zijn onlosmakelijk verbonden met deze formele gelegenheid. Met zo’n vijf borrels per week kost het veel tijd en geld en kom je iedere keer dezelfde mensen tegen. Is het de moeite waard? ‘Alleen als de benzine eruit is te zuipen!’ Afgeragde jasjes en lulverhalen Met de vele tradities lijken constitutieborrels een typisch corporale aangelegenheid. De mannelijke bestuursleden zijn gehuld in pak en de vrouwen presenteren zich in mantelpakjes. Bij roeiverenigingen dienen daaroverheen de bestuursjasjes te worden gedragen. Deze felgekleurde, oversized kledingstukken worden ieder jaar doorgegeven aan het volgende bestuur. Op de constitutiereceptie van roeivereniging Phocas springen de roeiers van Asopos de Vliet (AV) uit Leiden het meest in het oog met hun afgeragde paarse vodden die bijeen worden gehouden met spelden. Phocas boft, hun jasjes zijn drie jaar geleden nog vernieuwd. Het feliciteren van een bestuur dient in een vaste volgorde te gebeuren: eerst de voorzitter die in het midden staat, dan de vice-voorzitter aan de rechterhand, vervolgens de secretaris aan de linkerhand en daarna eventuele overige bestuursleden. Tijdens het recipiëren geeft de voorzitter van het uitgenodigde bestuur een speech waarin hij aan de hand van een cadeau een link legt tussen beide verenigingen. Dit wordt niet altijd even goed voorbereid. Zo blijkt tijdens de borrel van de Studenten ProgrammeringsCommissie (SPC) dat de sociologen van Den Geitenwollen Soc (GWS) niet op de hoogte zijn van het feit dat het SPC-bestuur een cadeau

verwacht. Door tijdsgebrek worden een batterij en een pak thee van de GWS-kamer gegrist. Hun verhaal hierbij? ‘Een symbolisch lulverhaal over het toewensen van warmte’, aldus GWS-voorzitter Juriaan van Kan. Jatten is de norm Geheel in lijn met het corporale karakter van de borrels is het geoorloofd te jatten. Wanneer iets wordt ontvreemd, mag de dief een brief schrijven waarin een tegenprestatie van de beroofde vereniging wordt geëist. De gedroomde buit voor genodigden van een constitutieborrel is de pedelstaf. De taak van de pedel is om met deze staf luid op de grond te bonken en de naam van het volgende bestuur dat mag recipiëren aan te kondigen. Een onofficiële traditie is om de pedel zo dronken mogelijk te voeren, iets waarvan Phocas-pedel Bas Peeters luttele uren tevoren op de hoogte werd gebracht. ‘Met die traditie was ik het niet helemaal eens’, zegt hij enigszins aangeschoten om zeven uur ’s avonds. Het oude bestuur giet nog een biertje in zijn megafoon. Om diefstal te voorkomen worden de al dan niet beschonken pedel en staf vaak bijeen gehouden met kettingsloten of tape. Ook zijn er beschermheren die de pedel assisteren in het bewaken van zijn staf. Niet elke constitutieborrel is even traditioneel. Zo neemt het bestuur van SPC in casual shirtjes met Cultuur op de Campus logo cadeaus in ontvangst en zijn ze niet volgens de vaste volgorde opgesteld. Het gastenboek is tweeledig: aan het echte boek is nog een creatief geknutseld bord vastgeketend met daarnaast een potje vingerverf. Ook de traditionele beschermheren zijn bij SPC ver te zoeken. Dit gebrek aan beveiliging heeft tot gevolg dat de staf met de daaraan vast getapete pedel ruw naar buiten wordt gesleept. Chaos ontstond ook bij de receptie van Natuur- en Sterrenkundevereniging Marie Curie. GWS-voorzitter Juriaan vertelt: ‘Het bestuur vond het ontzettend spannend, ze waren zenuwachtig en

ANS-Online.nl P. 19

kwamen ongelukkig over. Bètamannetjes in hun natuurlijke habitat dus.’ Ook als gasten staan de bètaverenigingen volgens Juriaan niet goed te boek. ‘Ze jatten veel en komen onaangekondigd op borrels. Ik vind dat stijlloos.’ Gezelligheid kent geen prijs Constitutieborrels worden vaak opgeluisterd door zusterverenigingen uit andere steden. Op de vraag of het de moeite waard is stad en land af te reizen voor dit soort recepties, antwoordt een van de bestuursleden van het Leidse AV: ‘Als de benzinekosten eruit te zuipen zijn wel’. Drank blijkt een belangrijke factor in het succes van een constitutieborrel. Wanneer er veel besturen zijn kan het uren duren voordat je aan de beurt bent om te recipiëren. Drank is dan het uitgelezen middel om de tijd te doden. Ook voor Bas Borst, vice-preses intern van Argus, is het van belang of er gratis onbeperkt kan worden gedronken. ‘De constitutieborrels van grotere verenigingen zijn meestal goed verzorgd, daar is de drank afgekocht. Bij kleinere verenigingen krijg je vaak maar een of twee consumptiebonnen. Dan wegen de baten van het bezoeken van de borrel niet op tegen de kosten’, verklaart Bas. Waar de baten behalve gratis drank verder uit bestaan, weet hij zelf ook niet precies. ‘Het is traditie en het is gezellig.’ Dat een afgekochte bar geen garantie is voor een gezellige avond, blijkt wanneer een in mantelpakje gehulde dame op de Phocas-receptie tegen een collega-bestuurslid zegt: ‘Het is echt kei schraal, ik denk dat ik hier alleen ga indrinken en dan naar de stad ga.’ Alcohol of appeltaart? De meeste bestuurders die hun tijd liever elders besteden of anderszins kritiek hebben op het fenomeen constitutieborrels, willen dit niet publiekelijk kenbaar maken. De angst om het zwarte schaap binnen de verenigingswereld te worden

is groot. Een bestuurslid dat om deze reden liever anoniem wil blijven, vertelt: ‘Met name binnen studieverenigingen zijn de kosten voor constitutieborrels een issue. Leden hebben hier niet direct profijt van, maar betalen er via contributie wel aan mee. Van het geld dat naar zo’n borrel gaat zou je ook mooie activiteiten voor de leden kunnen organiseren.’ Met een volledig afgehuurde locatie als het chique de Kolonie, waar de constitutieborrel van de Juridische Faculteitsvereniging plaats had, kunnen die kosten in de duizenden euro’s lopen. AKKU-secretaris Arne Pronk werpt hier een kritische blik op. ‘Verenigingen moeten het rendement wel in de gaten houden.’ Arne lijkt geen boodschap te hebben aan het gezelligheidsargument. ‘Ik zie het als werk. Ik kom naar borrels met een agenda, mijn doel is om bepaalde mensen te kunnen spreken.’ In het kader van netwerken kunnen constitutieborrels volgens Arne wel degelijk nuttig zijn. ‘Aan je eigen borrel heb je vrij weinig, dan spreek je iedereen maar vluchtig. Bij andere borrels kun je mensen gemakkelijk aanschieten. Uit zulke gesprekken kunnen interessante dingen voortkomen, zoals het organiseren van een debat.’ Een enkele vereniging ziet toch meer in een andere vorm van contact leggen. Het AIESECbestuur koos er dit jaar bijvoorbeeld voor bij verenigingen langs te gaan met een appeltaart. Vice-voorzitter Kathrine van den Bogert vertelt: ‘Het oude bestuur zei ons dat ze vorig jaar een maand lang brak waren van het borrelen en dat je net zo goed met een taartje op visite kon gaan. Die manier van kennismaken bevalt ons veel beter en we merken ook dat andere besturen er positief op reageren.’ Wellicht zal de aclohol ooit nog definitief worden ingeruild voor de appeltaart. ANS Benieuwd naar de tegenprestatie van SPC? Kom dan op maandag 23 november om 13:00 uur naar de Rode Laars.

Adverteren? Kijk op ANS-online.nl P. 20

ruzie zoeker Als chagrijnig voetbalanalyticus maakte Hugo Borst jaren geleden zijn entree op televisie. In zijn programma Over vaders & zonen laat hij zich van zijn gevoelige kant zien. ‘De band tussen vader en zoon lijkt een kapstok om problemen in het leven aan op te hangen.’

Interview Hugo Borst Tekst: Henk Strikkers en Mart Waterval/ Foto’s: Boy van Dijk P. 21

Na afloop van de Hard gras-theatervoorstelling in het LUX Theater treffen we Hugo Borst (47) in de sfeerloze foyer van het arthouse. De vele handtekeningenjagers van middelbare leeftijd die het gesprek voortdurend verstoren, illustreren zijn populariteit. Ooit was de rasechte Rotterdammer een voetbaljournalist in de luwte. Hij werd landelijk bekend toen hij in 2003 plaatsnam in het wekelijkse panel van de populaire voetbaltalkshow Studio Voetbal. Inmiddels schuift hij ook regelmatig aan bij De Wereld Draait Door en schrijft hij columns voor het Algemeen Dagblad en Esquire. Naar aanleiding van zijn boek Over vaders & zonen maakte hij een gelijknamige televisieserie. Hierin brengt hij vader-zoonrelaties van bekende Nederlanders in beeld. Het beschrijven van de band tussen vaders en zonen sloop er bij Borst langzaam in. Als beginnend journalist bij literair voetbaltijdschrift Hard gras ontdekte hij zijn bijzondere interesse in familiebanden. ‘Misschien kwam het wel voort uit luxe. Mijn eigen vader heeft alles voor mij betekend, daar ben ik hem heel dankbaar voor. Hij gaf me zelfvertrouwen en dankzij hem heb ik het zo ver geschopt.’ Veel mensen kennen je slechts als cynische criticus, terwijl je in je eigen programma heel gevoelig overkomt. Speel je af en toe gewoon de chagrijn? ‘In Studio Voetbal probeer ik te provoceren wanneer het saai is. Zo tracht ik de andere kant van iemand bloot te leggen voor het publiek. Ik ben een humeurige jongen, maar wel altijd eerlijk. Toneelspelen doe ik nooit. Ik volg simpelweg mijn journalistieke instinct. Ik ben nu eenmaal journalist, of dat nu voor de camera of achter de schrijftafel is.’ Zie je jezelf meer als schrijver of televisiemaker? ‘Ik voel me in de commerciële televisiewereld minder op mijn plaats dan wanneer ik rustig aan een boek werk. Op tv speelt spektakel een grotere rol, dat trekt me minder. Het draait meer om oneliners en over het algemeen zijn oppervlakkige emoties belangrijker. Hierdoor worden in het tv-programma de achtergronden van de relatie tussen vader en zoon minder uitgediept. Het bereik van het programma is veel groter, wat niet wegneemt dat televisie een erg onhandig medium is. Met een kladblok ben je veel minder aanwezig dan met een cameraploeg inclusief geluidsman en regisseur. In het boek kan ik aan een verhaal bouwen en mezelf daardoor meer laten gelden. Het geschreven woord blijft uiteindelijk sterker dan een televisie-uitzending, daarom beschouw ik mijn boek als hoogwaardiger. Een vader-zoonrelatie die in het boek al de revue is gepasseerd, zal ik dan ook niet snel in

een televisieprogramma in beeld brengen. Ik haal meer voldoening uit een geschreven stuk. Dat kan ik nooit meer op tv verbeteren, al heeft het een veel groter publiek en beklijft het beter.’ Haal je er voldoening uit dat je mensen helpt hun ruzies bij te leggen? ‘Spottend noem ik mezelf wel eens Dr. Phil, maar ik wil natuurlijk niet op hem lijken. Hij ziet er mallotig uit en zijn programma is erg Amerikaans. Hij is slechts uit op drama en sentiment. Ik vind het zwak om alleen maar tranen uit te melken. Daarom wil ik het integer houden en wegblijven van het sentimentele gedoe, al moet ik toegeven dat het niet altijd lukt.’ De meest aangrijpende relatie die Borst in beeld heeft gebracht, is volgens hem die tussen ex-proftennisser John van Lottum en zijn vader Chris. Vader Van Lottum onderwierp zijn talentvolle zoon aan een Spartaanse opvoeding. Wanneer John bijvoorbeeld een wedstrijd had verloren, ging hij bewust achter zijn vader in de auto zitten. Hij wist dat hij daar geen klappen kon krijgen. Naar eigen zeggen werd de jonge tennisser ernstig mentaal vernederd. Als tiener pikte John het niet langer, waarna hij jarenlang al het contact met zijn vader verbrak. Een half jaar voor de uitzending spraken ze elkaar weer voor het eerst. Borst: ‘Die situatie vond ik behoorlijk heftig en het was dan ook heel knap dat de vader er zo open over wilde praten.’ Zoek je dit soort pijnlijke situaties bewust op? ‘Natuurlijk doe ik dat. Als ik in een harmonieuze relatie ga wroeten, is er niets aan. Je moet het wel 25 minuten spannend houden. Er zijn natuurlijk ook andere voorwaarden voor een goede uitzending. De deelnemers moeten over persoonlijke angsten durven vertellen en zich goed uit kunnen drukken. Een pijnlijke relatie tussen mensen die op tv niets willen zeggen is niet boeiend. Daarnaast is het mogelijk dat de verhouding simpelweg niet interessant genoeg is.’ Zit de kracht van het programma in de pijnlijke relaties? ‘Het is een goed begin, maar de ware kracht is dat mensen bereid zijn om zich open en kwetsbaar op te stellen. De band tussen vader en zoon lijkt een kapstok om problemen in het leven aan op te hangen. Van de netmanager moeten de deelnemers bovendien een beetje bekendheid genieten. Dat beperkt mij enorm in mijn keuzemogelijkheden, ik zou veel betere afleveringen maken met onbekende mensen.’

ANS-Online.nl P. 22

Wat maakt een band tussen vader en zoon perfect? ‘Je moet alles tegen elkaar kunnen zeggen. Belangrijk is dat er na de dood van je vader geen oud zeer meer is. Mijn vader is inmiddels overleden en ik geloof dat wij alles wel tegen elkaar hebben gezegd. Dat maakt het voor mij draaglijker dat hij er nu niet meer is. Onze band was heel harmonieus, omdat mijn vader een gentleman was. Hij vergaf mij mijn onvolkomenheden. Wanneer ik als jonge knul bijvoorbeeld bij Sparta op de tribune zat en als supporter opstond en verontwaardigd “Godverdomme!” uitriep, dan legde hij zijn hand op mijn knie. “Beheers je”, zei hij dan met een streng gezicht. We hebben veel over de belangrijke zaken in het leven gesproken. Het is jammer dat ik dat niet heb vastgelegd.’ Inmiddels is Borst zelf vader. Hoewel hij zichzelf niet als slechte vader ziet, denkt hij niet te kunnen tippen aan zijn eigen ouweheer. ‘Als mijn zoon zou moeten kiezen, acht ik de kans groot dat hij de voorkeur zou geven aan zijn moeder, al moet je zoiets natuurlijk nooit aan een kind vragen. Ik ben veel van huis. Zelfs op zondag snijd ik het vlees niet, mijn werk voor Studio Voetbal gaat dan voor.’ Zijn zoon Charlie is licht autistisch, wat in huize Borst tot moeilijke situaties

kan leiden. Borst geeft toe dat zijn eigen ongeduld daarom soms problemen oplevert. ‘Ik maak natuurlijk fouten, maar probeer die te voorkomen. Ik zie mijn eigen tekortkomingen wel.’ Bovendien zijn Charlie en Hugo allebei dominante persoonlijkheden, wat wel eens tot botsingen leidt. ‘We hebben hem ooit beloofd dat hij na school een uurtje televisie mag kijken. Als ik dan op zijn plekje zit, stuurt hij mij weg. Er is dan van twee kanten veel trots in het spel, beiden zijn we stronteigenwijs.’ Dit jaar maakt Hugo Borst geen nieuw seizoen Over vaders & zonen; hij heeft het te druk met de theatervoorstelling Hard gras on Tour en zijn werkzaamheden voor overige televisieprogramma’s. Volgend jaar zullen er nieuwe afleveringen worden opgenomen. Waarschijnlijk zal er dan aandacht zijn voor de overige familiebanden. ‘Het is goed mogelijk dat we ook contacten tussen vaders en dochters en tussen moeders en dochters gaan filmen. Ik zou bijvoorbeeld graag aandacht besteden aan de relatie tussen zangeres Anouk en haar moeder. Als zij mee willen werken, wordt het zeker een heel bijzondere aflevering. Zij schijnen namelijk enorme ruzie te hebben. Wanneer ik Anouk observeer kan ik me daar ook wel wat bij voorstellen.’ ANS

Adverteren? Kijk op ANS-Online.nl P. 23

Van Welderenstraat 104 Tel: 024-3226812 Café 't Haantje Zondag 22 november komt

Sinterklaas

aanvang 16:00 uur Daalseweg 19 6521 GE Nijmegen telefoon 024-3230257 www.haantje-nijmegen.nl

Gratis zaal voor borrels, feesten en vergaderingen

Tekst: Lis Engelsman en Jozien Wijkhuijs De graadmeter P. 25

De graadmeter Twintig kebabzaken, talloze bijbaantjes en tien soorten glijmiddel. Om de keuzestress te reduceren treedt ANS elke maand op als keuringsdienst van studentenwaren. Welke optie doet de graadmeter het hoogst uitslaan en wat kun je beter links laten liggen? Deze keer: seksspeeltjes van de drogist

Wat: Massage Ice 2 in 1 Hoeveel: 7,95 euro voor 6 klontjes

Wat: Vibrations ring Hoeveel: 7,95 euro voor 20 minuten vibratie

Wat: Tingle glijmiddel Hoeveel: 6,50 euro voor 50 ml

Hete seks maak je nog heter met ijs, moet men bij Durex hebben gedacht. Het verklaart in ieder geval het bestaan van Massage Ice: ijsklontjes van glijmiddel en massagegel. Voordat deze icecubes kunnen bijdragen aan een zinderend hoogtepunt, moet echter de verpakking worden verwijderd. Dit blijkt lastig, er moet zelfs een schaar aan te pas komen. ‘Een groot deel van de romantiek ging hierdoor al verloren voordat we begonnen’, aldus het testkoppel. Bij het uitvoeren van de tips en trucs uit de bijgevoegde handleiding blijken deze ijsblokjes geen voordeel te hebben boven gewone ijsklontjes. Ze hebben eerder meer nadelen: ze smaken vies, zijn plakkerig en alles komt onder het glijmiddel te zitten. ‘Het werd een enorme sopzooi, op den duur zat het zelfs aan de lamp.’ De uiteindelijke samenvatting: ‘Vies en glibberig. We worden er niet warm of koud van!’

Voor wie een cockring eerder angstaanjagend vindt dan lustopwekkend, bestaat er een vriendelijker alternatief. Een trillende ring die volgens de verpakking maximale stimulatie voor man en vrouw biedt. Het speeltje ziet er op zijn zachtst gezegd interessant uit. Bovendien lijkt hij aan de kleine kant. ‘Dit past alleen om mijn duim!’, claimt de mannelijke proefpersoon. Eenmaal bezig blijkt dat echter mee te vallen. Het gebruik is simpel: ‘Alsof je een condoom om doet, snel en makkelijk.’ Uiteindelijk voegt het voor het genot van de man niets toe, maar heeft de vrouw er wel degelijk profijt van. Vooral als zij bovenop zit en zelf kan sturen hoeveel en waar ze de ring wil laten trillen. Ze komt er echter niet door klaar, ‘en dat is zonde.’

Bracht jouw moeder je vroeger met de naar menthol geurende Vicks VapoRub al in vervoering, dan is Tingle voor jou het glijmiddel onder de glijmiddelen. Als deze geur bij jou niet meteen als afrodisiacum werkt, is de gel toch de moeite van het proberen waard. Hoewel de mannelijke proefpersoon het verwijderen van het cellofaan om het flesje enigszins frustrerend vond, maakte het tintelende effect van het middel een hoop goed. ‘Het voelt erg verkoelend en een tikkeltje scherp. De seks wordt hierdoor veel intenser’, vindt het testkoppel. Als je alleen glijmiddel zoekt is deze variant echter minder geschikt, omdat het erg snel opdroogt. De proefkonijnen noemen het op dat gebied zelfs waardeloos. Wie dit aspect niet per se nodig heeft, gaat met Tingle een waar spektakel tegemoet. ANS

Het issue Tekst: Pieter Hengst en Jolene Meijerink/ Illustratie: Loes van Woezik P. 26

het issue In deze rubriek staat iedere maand een ander Issue centraal, waarover de meningen sterk zijn verdeeld. Deze maand: Blijft 65 wel 65?

er is pensioen na de dood Werken tot de dood erop volgt, door het huidige AOW-voorstel lijkt het steeds dichterbij te komen. Het kabinet heeft immers besloten een wetsvoorstel aan de Tweede Kamer voor te leggen waarin de AOW-gerechtigde leeftijd met twee jaar wordt verhoogd. De ingreep wordt gerechtvaardigd door te wijzen op de vergrijzing en de huidige economische crisis. Hoewel de tegenstanders zich met hand en tand verdedigen, lijken zij weinig invloed te kunnen uitoefenen op het uiteindelijke besluit. Zij voeren aan dat een gering aantal mensen op hun 64ste nog werkt. Er kan volgens hen beter op andere zaken worden bezuinigd, zoals hypotheekrenteaftrek en de aanschaf van de JSFHoewel alle partijen hun vrede dan wel onvrede over dit onderwerp duidelijk laten merken blijft het rondom de jongerenpartijen angstaanjagend stil. Wat vinden zij van de bezuinigingen in de crisistijd?

De stelling van deze maand: Verhoging van de AOW-leeftijd is een onnodige afwenteling op de jongere generatie

Jeroen van Velzen, voorzitter van het CDJA, de jongerenpartij van het CDA ‘De verhoging van de AOW-leeftijd moet plaatsvinden, dat staat vast. Het is logisch deze geleidelijk door te voeren. Wij stellen voor om vanaf januari te beginnen met elk jaar de AOW-gerechtigde leeftijd een kwart jaar te verhogen. Dan ligt de leeftijd waarop iemand recht krijgt op een AOW-uitkering in 2018 op 67. Zo voorkomen we dat de staatsschuld verder groeit en de rekening wordt doorgeschoven naar de jongere generatie.’ ‘Verder is de arbeidsparticipatie onder 55-plussers tussen 2001 en 2008 fors gestegen. De verwachting is dat die stijging de komende jaren doorzet. Door de aankomende vergrijzing hebben we alle mankracht hard nodig en kunnen we mensen niet aan de kant te laten staan. ‘Bovendien zijn andere opties schaars. De vakbonden stellen voor om mensen zelf te laten beslissen wanneer ze met pensioen willen, maar onderzoek wijst uit dat mensen dan al op hun 65ste willen stoppen. Alternatieve voorstellen voor de AOW zijn financieel niet sluitend. De leeftijdsverhoging is niet als bezuiniging bedoeld, het is een manier om ons sociale stelsel in de toekomst betaalbaar te houden.’

Diederik ten Cate, voorzitter van DWARS, de jongerenpartij van GroenLinks ‘Door de vergrijzing zullen de kosten voor de zorg en de AOW enorm stijgen. Om de overheidsfinanciën op orde te houden zal de AOW-leeftijd daarom omhoog moeten. Dit is ook helemaal niet erg. Sinds de invoering van de AOW is de leeftijdsverwachting met acht jaar gestegen. Twee jaar langer doorwerken is dus helemaal niet zo’n probleem. Het is in ieder geval beter dan niets aanpassen. Als daarvoor wordt gekozen, komen we over twintig jaar voor een enorm financieringstekort te staan. Het zal ons dwingen tot enorme bezuinigingen op bijvoorbeeld de hoogte van uitkeringen. Dat is iets wat iedereen wil voorkomen. Daarom moeten we nu kiezen voor de toekomst en geleidelijk de AOWleeftijd verhogen. Overigens is een aanpassing ook meteen een kans om de regeling socialer te maken. Door de gerechtigde leeftijd flexibel te maken kun je ervoor zorgen dat mensen met zware beroepen eerder kunnen stoppen dan hoger opgeleiden. Zij starten vaak op een latere leeftijd met werken en kunnen dus best wat langer doorgaan.’

ANS-Online.nl P. 27

Eva Gerrebrands, voorzitter van ROOD, Jong in de SP ‘ROOD is tegen een verhoging van de AOW-leeftijd. Dit is helemaal niet nodig want de huidige regeling blijft betaalbaar. Over de pensioenen wordt gewoon belasting betaald. Als de regering geld nodig heeft, dient het eerst eens een kritische blik te werpen op de subsidie die we geven aan villabezitters via de hypotheekrenteaftrek of op de aanschaf van de JSF. ‘Het gaat ons om de verplichting langer door te werken. Wanneer iemand door wil werken na zijn of haar 65ste, moet dat vooral mogelijk zijn. Maar in de meeste gevallen willen en, belangrijker nog, kunnen mensen niet meer doorwerken. Er zijn heel veel mensen voor wie het met 65 jaar wel mooi is geweest. Daarbij denk ik niet alleen aan bouwvakkers, maar ook aan docenten, mensen in de verpleging, buschauffeurs en politieagenten. Het is niet voor niets dat van de mensen van 64 jaar en ouder nu maar 14 procent werkt.’ ANS

Kijk voor de reactie van FNV Jong en de door de Europese Commissie voorgestelde alternatieven voor de leeftijdsverhoging op ANS-Online.nl.

DE ARBEIDSMARKT ZAL VANAF 2010 DERTIG JAAR LANG KRIMPEN MET EEN MILJOEN MENSEN IN DIE PERIODE ZULLEN ER DRIE MILJOEN BANEN VRIJKOMEN OP DIT MOMENT LIGT HET VOORSTEL VOOR ADVIES BIJ DE RAAD VAN STATE HET VOORSTEL BEHELST DAT MENSEN DIE 42 JAAR HEBBEN GEWERKT, OP HUN 65STE VERJAARDAG KUNNEN STOPPEN ZIJ KRIJGEN DAN WEL EEN KORTING OP HUN AOW HET LAATSTE VOORSTEL IS DE VERHOGING VAN DE AOW-LEEFTIJD NIET TE LATEN GELDEN VOOR MENSEN DIE 55 JAAR OF OUDER ZIJN

De deurwaarder Tekst: Ceciele Luijnenburg en Jaron van de Wardt/ Foto’s: Yahya Hussin P. 28

de deurwaarder Op zoek naar de motieven van ambitieuze studenten, klopt ANS iedere maand aan bij studentorganisaties. De deurwaarder inventariseert het kantoor van de vereniging en de vakkennis van haar leden. Deze maand: Op ziekenbezoek bij de Nijmeegse Studenten Sport Raad

Ieder jaar melden ruim 10.000 studenten zich aan bij het sportcentrum met de intentie hun bierbuikje te laten verdwijnen. Velen sluiten zich fanatiek aan bij één van de 37 sportverenigingen. Anderen werken zich in het zweet tijdens een ticketuur bommen, terwijl de laatste hit van Rihanna uit de boxen schalt. De Nijmeegse Studenten Sport Raad (NSSR) doet er alles aan om de conditie van studenten op peil te houden. Mike (21), voorzitter van de NSSR en vierdejaars Medische Biologie, vertelt trots over de activiteiten die worden georganiseerd. ‘We doen ontzettend veel, zoals het zorgen voor nieuwe sportvoorzieningen en het organiseren van de verkiezing Sporter van het jaar en de jaarlijkse Battle of the Studies.’ ‘Maar Mike! Je vergeet het belangrijkste’, onderbreekt Myrte (21), penningmeester en vierdejaars Geneeskunde, als volleerd TellSell-verkoopster. ‘We verdelen natuurlijk ook de SNUF-subsidies onder de sportverenigingen. Helaas kunnen we hier niet van op vakantie, want ik moet er wel vier keer per jaar verantwoording over afleggen!’ Dan komt sportcommissaris Joris (23), vijfdejaars Psychologie, binnenstrompelen. Hij komt rechtstreeks van de EHBO omdat hij zich de dag ervoor tijdens een ski-

uitje heeft geblesseerd. Het bestuur blijkt sowieso nogal blessuregevoelig. ‘We hebben allemaal wel een gebrek’, grapt Myrte. ‘Tijdens de intro deden Joris en ik mee met levend tafelvoetbal. Hierbij zag Joris mijn voet aan voor de bal met als gevolg een gebroken teen. Hierdoor heb ik onze constitutieborrel op slippers moeten bijwonen.’ De andere twee bestuursleden Merel (23), masterstudente Bedrijfskunde en Marit (21), vierdejaars Biomedische Wetenschappen, houden zich op de achtergrond. Als er wordt gevraagd naar de levensstijl van de bestuursleden reageert Marit verstandig. ‘We drinken meestal cola op de borrels, want daarna moeten we vaak weer trainen.’ Over het algemeen eten de bestuursleden ook erg gezond. ‘Behalve Joris’, zegt Myrte, ‘zijn eetpatroon bestaat uit ontbijt met taart en lunch met snoep.’ Joris corrigeert: ‘Voor zover daar een patroon in valt te ontdekken.’ De bestuursleden beoefenen zeer uiteenlopende sporten. Joris krijgt een adrenalinestoot tijdens het beklimmen van een wand, terwijl Myrte liever de ranglijst van de volleybalcompetitie bestijgt. Of de uiteenlopende sportkeus ook invloed heeft op hun vakkennis zal snel duidelijk worden. Wordt er een nieuw record gevestigd? ANS

ANS-Online.nl P. 29

De taxatie • Een voorraad knotsbalsticks, ook wel tampons genoemd • Een goed verzorgde plant van Joris. ‘Kan ik alvast oefenen op het onderhouden van een echte vriendin.’ • Geen tosti-ijzer, in verband met kortsluitinggevaar • Een grote tijgermascotte, herkomst onbekend • Boven op de kast staan veel bekers en bokalen, waaronder eentje voor ‘Best verbeterde sportploeg van het jaar.’

Mike: ‘Oké... Joris is hier voor het seksuele tintje.’ Hoe Joris hiervan op de hoogte is blijft onduidelijk, maar het is wel juist. Bij vrouwen vindt vermannelijking plaats: de clitoris wordt groter en borsthaar prijkt boven het t-shirt. Mannen kunnen een beha gaan dragen door hun borstvorming. Waaruit bestaan de Highland Games? Joris: ‘Boomstammen werpen!’ Marit: ‘Nee, met vrouwen gooien.’ Mike: ‘Komt mobieltje werpen daar ook vandaan?’ Myrte: ‘Mijn vriend was in 2006 Nederlands kampioen mobieltje werpen!’ De Highland Games zijn een voortzetting van traditionele negentiende eeuwse clanspelen uit de hooglanden van Schotland. Hierbij wordt onder andere touwgetrokken, met boomstammen gegooid en met kogels geslingerd. Voor zover wij weten bestonden er in de negentiende eeuw nog geen mobiele telefoons. Een half breintje voor de bestuursleden.

Het kantoor oogt wat klein voor vijf mensen. Van luxe en comfort is geen sprake, daarnaast ontbreken ook enkele essentiële kantoorattributen zoals het tosti-ijzer. Verder ziet het kantoor er redelijk opgeruimd uit, hoewel alle hoeken worden gebruikt als opbergplaats voor van alles en nog wat.

vakKennisvragen Onder welke vereniging viel de NSSR vroeger? In koor: ‘Carolus Magnus!’ Marit: ‘We kennen onze eigen geschiedenis!’ Myrte: ‘Hoe weten jullie dat eigenlijk?’ Het eerste breintje is een inkoppertje. Tijdens de oprichting in 1958 viel de NSSR onder Carolus Magnus en gingen zij door het leven als de Nijmeegse Studenten Sport Commissie. Wat zijn de lichamelijke bijwerkingen van anabole steroïden? Myrte: ‘Botbreuken die niet helen.’ Marit: ‘Overdreven haargroei, toch?’ Joris: ‘Bij vrouwen wordt de clitoris 7 centimeter groter!’

Wat houdt de nationale Afghaanse sport buzkashi in? Merel: ‘In boerka sporten!’ Mike: ‘Nee!’ Joris: ‘Dat is met zo’n dood schaap! Dat slinger je naar een ander veld!’ Mike: ‘Jij bent niet normaal.’ Joris komt aardig in de buurt en haalt een half breintje binnen. Buzkashi betekent vrij vertaald ‘geit grijpen’ of ‘geit doden’. Het doel is om te paard het karkas te pakken en het over de doellijn te brengen. Of de mannen hierbij een boerka dragen is ons onbekend. Wanneer besloten de Verenigde Naties dat dwergwerpen als mensonterend moest worden beschouwd? Joris: ‘Is dat al besloten dan?’ Merel: ‘Dat heb ik in mijn opleiding gehad!’ Joris: ‘Hebben jullie dan Dwergologie?’ Merel: ‘Het was rond 2003.’ Wij staan versteld van de behandelde stof bij Bedrijfskunde. Op 27 september 2002 besloten de Verenigde Naties dat er niet meer met dwergen mocht worden gegooid. Het antwoord valt binnen onze marge. Het laatste breintje is binnen.

Het juryrapport: Hoewel de sportfanaten enkele steekjes lieten vallen, is hun vakkennis goed op niveau. De inventaris van de NSSR prijzenkast kan worden aangevuld met een nieuwe trofee: vier breintjes van de deurwaarder. Niet slecht, een nieuw record!

Colofon P. 30

Restaurant

Ankara

Al 30 jaar het adres voor Turkse specialiteiten Vleesgerechten vegetarische gerechten pizza's

Afhalen mogelijk Iedere dag geopend vanaf 17.00 uur

Burg.v.d.Berghstraat 144 Nijmegen 024-3228108 www.restaurantankara.nl

Ontwerp

24e jaargang.

Medewerkers

Illustraties

Columnisten

Oplage 10.000 stuks.

Frank van de Akker

Chris Berenbak

Dennis Gaens

Marloes de Laat en

Dirk van den Brand

Joost Dekkers

Lieve ANS

Roel Vaessen

Aan deze ANS

Lis Engelsman

Erik Molkenboer

werkten mee:

Kasper Floor

Loes van Woezik

Uitgave,

Lay-out

Abonnementen en

Anne Elshof Timo Pisart

Pieter Hengst Hoofdredactie

Michael Joó

Foto’s

Advertentieacquisitie

Anne Elshof

Ceciele Luijnenburg

Valentijn Brandt

Stichting MultiMedia

Timo Pisart

Laura van der Sman

Boy van Dijk

[email protected]

Lucy Vleeshouwers

Yayha Hussin

Redactie

Eva-Marijn de Vries

Martijn Wehrens

Jolene Meijerink

Jaron van de Wardt

Mart Waterval

Jozien Wijkhuijs

Heyendaalseweg 141, Dagelijks bestuur:

6525 AJ Nijmegen,

Sofie Engelsman

024-3612176

Derk-Jan Schonewille

Boy van Dijk

Martijn Wehrens Ateke Willemse

Voorpagina

Druk

Eindredactie Koos ten Bras

Crypto

Drukkerij Offsettservice

Webredacteur

Boy van Dijk

Rob Ramaker

Valkenswaard

Henk Strikkers

Marieke Haafkes

Martijn Wehrens

Andy Leenen Stefan Meeuws Sjors Overman

Redactieadres

Ans deze maand Crypto P.P.31 31

CRYPTO

HORIZONTAAL 1. Zei de boer tegen de overbodige aspergesteker (7) 4. Zelfs het merk stortte uiteindelijk neer (6) 7. Hier verhonger je je buikje rond (6) 9. Deze trillingen zijn echt werelds (10) 13. Een topuitvinding die lucht nodig heeft (4) 17. Hij heeft een vurige roeping (8) 18. Explosief van een luie bank opstaan (11) 19. Dankzij deze rode badpakken zijn Nederlands Unox mutsen veilig (15) 21. Deze kerel is vooraf het meest nuttig (9) 22. Tegenovergestelde van en garde (8) 23. Hier zijn je tegoeden dubbel bevroren (6) VERTICAAL 2. Verontrustende atmosfeer (10) 3. Arbeidzaam geknal (8) 5. Natuurgeweld dat een naam mag hebben (6) 6. Dit eten komt uit de lucht vallen (15) 8. Deze helpende hand wordt niet teruggevraagd (13) 10. Een winkel voor jezelf en anderen (4) 11. Natte droom van elke surfer (7) 12. In het huidige klimaat was Leonardo nooit de boot in gegaan (7) 14. Signaleert hoestende kamelen (10) 15. Dit is niet je geluksnummer (11) 16. Voor zulke hete vuren staat deze bankenredder gelukkig niet (10) 20. Deze soa loop je in de woestijn op (7)

OPLOSSING crypto oktober

winnaaR

Horizontaal: 2. Onderwijs; 6. Internationaal; 8. Ambitieus; 10. Facebook; 11. Cultuurshock; 12. Tropenjaren; 14. SNUF; 16. IJsberen; 17. VOC; 18. Erasmus; 19. Beurs; 21. Budget

Winnaar van de vorige crypto is Hilde Hekster uit Nijmegen. Wil jij ook 15 euro winnen? Stuur je oplossing van de ANS crypto voor 17 november onder vermelding van naam, adres en bank/ gironummer naar de redactie of naar [email protected].

Verticaal: 1. Academici; 3. Woordenboek; 4. Spanje; 5. Steenkolenengels; 7. Liften; 9. Waarbenjij.nu; 12. Taalcursus; 13. Harvard; 15. Heimwee; 20. ECTS

www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon P. 32

Tekst: Michael Joó en Lucy Vleeshouwers/ Foto: Martijn Wehrens

Gerben Hoekman (21), vierdejaars Geschiedenis

je je grenzen verleggen. Als ze niet veel jonger is dan ik en ze ziet er volwassen uit, is het geen probleem. Met mokkels van zestien heb ik geen moeite. Maar ook tegen dertigers met geld zeg ik geen nee.’

Waar ben je het meest trots op?

Wat is je grootste angst?

‘Mijn goddelijke lichaam. Als ik mezelf vergelijk met anderen, steek ik er met

‘Ik heb een fobie voor de politie ontwikkeld, omdat ik het afgelopen jaar

kop en schouders bovenuit. Toch is er ruimte voor verbetering. Ik zou de looks

twee keer ben opgepakt. Als zo’n auto de hoek om komt, keert mijn maag

van Kevin Zegers, de intelligentie van Albert Einstein en het charisma van

om. De avond op het bureau resulteerde in een nachtje cel en dat hakte er

Brad Pitt willen hebben.’

flink in. Een vent van 21 jaar hoort niet te huilen om zijn moeder. Ik was toen op heterdaad betrapt tijdens het ontvreemden van enkele kerstbomen. Een

Waar heb je spijt van?

andere avond zat ik lusteloos voor de tv met een huisgenoot. Uit verveling heb

‘Er zijn periodes geweest waarin de nachten steeds langer leken en de dagen

ik met mijn luchtdrukpistool een verkeersbord onder vuur genomen. Niet veel

steeds korter. Het was een soort alcoholroes waar ik niet meer uit kwam.

later stonden er twee agenten voor de deur. Gelukkig kwam ik er met een

Tijdens een van die nachten heb ik bij een huisgenoot door het raam naar

boete vanaf.’

binnen gepist. Daar ben ik niet trots op, maar ach, ik word nu eenmaal gezien als een studentikoze lambal.’

Op wie zou je wraak willen nemen? ‘Op degenen die over me roddelen. Als ik wraak zou nemen, zouden geniepige

Hanteer je een strikte leeftijdsgrens voor romantische escapades?

praktijken zoals het plegen van neptelefoontjes mijn voorkeur genieten. Maar

‘Moeilijke vraag. Het ligt vooral aan haar persoonlijkheid, maar af en toe moet

als iemand de confrontatie opzoekt, sla ik hem gewoon op zijn bek.’ ANS