NOTACHAM Jaargang 67, nummer 8, september 2013

NOTACHAM

Jaargang 67, nummer 8, september 2013

De NotACHAm is het clubblad van de Aeroclub Hilversum-Amsterdam (ACHA) Een exemplaar van deze NotACHAm kunt u binnenkort op de website vinden

Inhoudsopgave

Van de voorzitter

5

Van de secretaris

5

Uit de Operatiekamer

6

Charles Baarslag

7

Uit de werkplaats

8

Uit het Archief

9

ACHA Hemelvaartclubvlucht 2014

9

Luchtvaartagenda

9

Geslaagd!!

10

Check, check, dubbel check !!

10

Boekbespreking

11

Ik quiz't, u ook?

15

My first solo

16

Onze club en onze leden

17

Over nieuwe leden (1)

17


18


18

Miscellaneous

18

Activiteiten/verslagen

19

Op zoek naar het Noorderlicht

23

Impressies van de Zilveren Vleugel 2013

23

ACHA Wijnweekend 2013

26

Nachtvliegen

26

Thee-koff(ie) agenda en andere ACHA activiteiten

28

Antwoorden quiz

28

2

NOTACHAM


Colofon Website

Bestuur e-mail: voorzitter: penningmeester: secretaris:

[email protected] Gert van Baren 035-5380533 Jan Schipper 035-5269374 Frank Olberts 035-6922549

Oscar Luchtvaartbedrijf en boekingen

035-5771300 [email protected]

Havendienst vliegveld Hilversum

035-5771209 www.ehhv.nl

Chef-instructeur Jaap Backx

06-20049051

FAA Flight instructor CFI/CFII/MEI/MEII and AGI/IGI Mario L. Nienhuis www.basic6aviation.com

06-21564528

www.vliegclubhilversum.nl [email protected]

Redactie René Hesseling Mariëlle Lugard Jan Schipper Gabe Spalburg René Verjans

06–22301193 035-6563717 035-5269374 0348-421704 06-51237059

Copy mailen vóór 15 oktober aan [email protected] Foto’s en grafisch werk, in losse jpg-bestanden, liefst met minstens 300 dpi bij voorkeur met toelichting of onderschrift aanleveren.

Onze clubtoestellen

Commissie

Leden

Clubhuis

Vacant

Clubvluchten

John Dijksma, Mariëlle Lugard, Hans van Noort, Léander Petit en Ernst Visser

Evenementen

Vacant

Opleidingen

Jaap Backx en Marianne Toorenburgh

Veiligheidsmanagement

Hans Houtman en

Soos Website

Henk de Bruin, Joris Gonggrijp, Mariëlle Lugard en Rolf Migo Quant Koese en Rob Kuijpers

WoensdACHAvond

Vacant

Zilveren Vleugel

Jaap Backx en Hans Houtman

Materiaal/vloot

Jaap Backx, Willem Bennink en Peter de Klerk

René Hesseling

3

Voor technische informatie ga naar de site en klik op Verhuur. Om te reserveren: 035-5771300

NOTACHAM


4

NOTACHAM


Van de voorzitter tekst Gert van Baren In dit schrijven wil ik even stil staan bij het overlijden van Charles Baarslag. Velen van u zullen hem niet hebben gekend. Hij was al een paar jaar ziek.

Beste clubleden. Als ik even terugblik op ons jaarfeest meen ik dat ik spreek namens allen daar aanwezig als ik zeg dat het een echt feest was. We hadden eerst de Zilveren Vleugel die probleemloos verliep dankzijde organisatie van Hans en Jaap en de ondersteuning van vrijwilligers.

Charles is de grondlegger heel lang geleden van de juridische structuur van onze club en zijn entiteiten. Hiervoor is hij toentertijd zelfs naar een professor in Nijmegen gereden.

De prijsuitreiking was weer als vanouds. Glunderende prijswinnaars en plezier.

De structuur toen uitgedacht was nieuw. Hij was een van de voorgaande voorzitters en heeft veel tijd en energie gestoken in onze club.

Daarna de eer om de dit jaar gebreveteerden welkom te heten in ons midden. Het uitreiken van de Wing (u weet allen wat er voor nodig is om dit te bereiken) is voor mij persoonlijk een eer en een waardig symbool dat wij mogen dragen om deze op te spelden.

Waar wij nu van mogen genieten is mede te danken aan zijn inzet en toewijding. Aan hem denkend zeg ik: “Charles dank je wel”. Loes we steunen je om dit verlies te verwerken.

Aansluitend de barbecue, fijn verzorgd door Freek en Patrick en dat zelfs zonder in de rij te moeten staan. Ja een heerlijk jaarfeest.

Hopend op een mooi najaar met veel vliegplezier en natuurlijk altijd die veilige landing. 

Van de secretaris tekst Frank Olberts Nu eens, bij wijze van uitzondering, een ‘van de secretaris’.

ten aankondigen. U leest hierover binnenkort meer. Dan zal Rob Kuijpers (ICT commissie) u nader informeren over de mogelijkheden van de nieuwe site en hoe u daarvan als lid en als commissie optimaal van plezier kunt maken. Voor degenen die het betreft zal er mogelijk een training/introductieavond komen.

In dit nummer wil ik u als secretaris graag informeren over een aantal zaken waar ik mij de laatste tijd mee bezig houd. Allereerst de website. Deze vordert gestaag, maar zoals altijd wegen de laatste loodjes ook hier het zwaarst. De doelstelling is dat de website voor het eind van het jaar volledig werkt. Niet alleen zal de website qua look & feel ingrijpend veranderen, ook zal deze meer mogelijkheden bieden. Zo kunt u zich te zijner tijd via de agenda direct aanmelden voor bepaalde evenementen. Ook kunnen commissies eenvoudiger dan nu hun evenemen-

We zijn een club en daar hoort een bar bij. Inmiddels hebben zich Ben Koele en Koen Stroes zich gemeld om de bar de gaan beheren. Bert Piëst en Hans Faas zijn bereid om als leidinggevende op de vergunning te staan. Hans van Doorn is bezig met de renovatie van de bar. Deze renovatie is namelijk hard nodig omdat een aantal zaken niet meer functioneren Op 5

NOTACHAM


dit moment is er nieuwe regelgeving in voorbereiding en derhalve ben ik recent aanwezig geweest op een voorlichtingsavond van de gemeente Hilversum. Hoe de regels definitief worden is nog niet bekend. Wel is al duidelijk dat de regels de nadruk leggen op verantwoord alcoholgebruik. Om alles zo goed mogelijk te organiseren wordt een ‘barmanual’ gemaakt waarin zo goed als alles staat be-

schreven. We zullen onder andere gebruik gaan maken van een kassasysteem. Ook daarover later meer. Wilt u af en toe achter de bar helpen meldt u dan aan bij het bestuur: [email protected] Tot zover een tipje van de sluier. U ziet het, we hebben niet stilgezeten! 

Uit de Operatiekamer tekst Marianne Toorenburgh een geweldige win-win situatie’. Ik stond nerveus achter de bar. Ik had een uur daarvoor de Ops-functie bij Oscar gekregen, maar het idee was ook de bar erbij te gaan exploiteren en mijn ervaring bij

Mijn herinnering aan Charles Baarslag. Het is erg lang geleden, nazomer 1995. Dus wellicht vertel ik mijn verhaal niet helemaal accuraat. Vóór de oprichting van Oscar Luchtvaartbedrijf was de ACHA in mijn ogen toch wel een beetje ‘deftige’ club. Als clublid zat je ofwel bij Skylight ‘voor de korting’, ofwel was je in clubblazer de trotse eigenaar van een vleugelvliegtuig. Contact met bestuurleden had je als piepkuiken lid al helemaal niet.

Skylight leerde dat dat voor mij niet te combineren zou zijn met het vliegbedrijf. Maar dat was niet het juiste moment om nee te zeggen. Ik volgde het gesprek verder niet en pas veel later leerde ik wat een ‘win-win’ situatie was.

Charles Baarslag was geruime tijd voorzitter van de ACHA geweest, ver voor mijn tijd. Nazomer 1995, toen bekend was geworden dat Skylight, ons verhuurbedrijf, zou stoppen met de Operatie leidde Willem Bennink, toen voorzitter, een lood

Charles had een eigen vliegtuig op Lelystad, ik zag hem dus zelden, maar hij bleef een rots in de branding op de (B)ALV’s en was hij een steun voor de besturen. Op (B)ALV’s kon hij op een bijzondere manier vanuit de zaal de gemoederen kalmeren, of de meningsvorming in de voor de ACHA goede richting leiden.

zware vergadering met als doel de oprichting van een eigen vliegbedrijf. Vooren tegenstanders, veel gesteggel en onbegrip, zoals dat gaat op een ledenvergadering. En toen was er de wijze inbreng van Charles Baarslag, die met scherpe oneliners de aanwezigen het licht deed zien.

Groot was de schrik toen zijn vrouw Loes een aantal jaren terug ons vertelde dat Charles vermoedelijk aan Alzheimer leed. In juni dit jaar kwam Loes ons persoonlijk vertellen dat Charles was overleden. Jammer dat zovelen van u, onze jongere leden, hem niet persoonlijk gekend hebben. Charles was een ware ACHA coryfee. Wij wensen Loes sterkte om dit gemis een plaats te geven. 

Ik herinner mij dat na de vergadering Charles, doorgewinterd debater –al was dat woord toen nog niet uitgevonden– tegen Willem zei: ‘Goed gedaan kerel,

6

NOTACHAM


Charles Baarslag Een interview met Loes BaarslagSchuursma door Jan A. Schipper Op 16 juni 2013 overleed ons lid en oud voorzitter Charles Baarslag. Er zijn nog maar weinig mensen uit de beginperiode in de club die hem van nabij gekend hebben. Het was dan ook lastig om een in memoriam te schrijven. Tijdens de BBQ na de Zilveren Vleugel ontmoetten wij Charles’ vrouw Loes en later spraken wij met haar. Wanneer is Charles lid geworden? Toen Charles in 1973 zijn brevet haalde, bestond er op het vliegveld Hilversum al een klein vliegclubje van oudere heren met vaak ook een eigen vliegtuig. Zij waren blij dat jongeren zoals Hedde Kleve en Charles Baarslag lid werden. Al snel werden zij gevraagd een bestuurs-functie te vervullen. Met hun zakelijke achtergrond konden zij, als een van hun eerste taken, de club een goede financiële basis geven. Dit was een belangrijke actie van Charles en Hedde in hun beginjaren. Het kostte heel veel tijd en energie. Door de met behulp van deskundigen uitgekiende clubstructuur konden de vlieglessen goedkoper worden aangeboden, waardoor ook anderen dan vliegtuigbezitters lid van de club konden worden. De club bouwde een financiële buffer op, voor ‘slechtere’ tijden. Dat kwam later goed van pas. Is het huidige clubgebouw ook van zijn tijd? Omdat een brand het onderkomen van de club verwoest had, moesten bouwplannen gemaakt worden. Charles was in die tijd bezig met het bouwen van een nieuw bedrijfspand, dus nam hij Hilversum er maar even bij. De clubactiviteiten werden in de tussenliggende periode gedaan vanuit een grote caravan die door bemiddeling van Hedde tijdelijk op het veld was geplaatst.

Als bestuur zag men in dat het aantrekkelijk zou zijn om naast een clubhuis ook een restaurant te bouwen zodat het publiek met een drankje zou kunnen genieten van de vliegactiviteiten op het veld. De exploitatie van het restaurant is ook in die tijd niet altijd gemakkelijk geweest, maar in zijn totaliteit werd het als een goede zet gezien. En het clubleven in die tijd? Het clubleven werd door het bestuur sterk gestimuleerd en vooral Hedde was veel op het veld. De mannen waren dan ook erg trots toen zij het 100ste clublid konden verwelkomen. Was Charles ook actief in de clubvluchten? Omdat hij nog wel eens zakelijk naar het buitenland vloog, werd Charles een vraagbaak voor vliegers die dat ook wel eens wilden doen. Zo ontstond het idee om het als clubactiviteit te ondernemen. Om het betaalbaar te houden, werd geprobeerd om bij de ontvangende vliegclubleden thuis te logeren. Dat bleek heel aantrekkelijk, er zijn lange vriendschappen uit ontstaan. Maar de organisatie kostte veel tijd en moeite.

Clubvlucht Zweden 1981, Charles achteraan in het midden’

Daarom werd na een aantal vluchten bedacht om het voortaan in een vaste periode te organiseren: zo zijn de Hemelvaartvluchten ontstaan. Charles en Jan 7

NOTACHAM


Hoefs werkten vooraf met alle deelnemers de vliegplannen uit. Wij vlogen naar onder andere Engeland, Frankrijk en Zweden. De Zweden hadden wij leren kennen op Hilversum tijdens een van hun ‘hamster’ vluchten: zij kochten hier goedkoop hun sterke drank in. Bij ons tegenbezoek -Charles en ik vlogen toen met de linnen TRT- stonden in Stockholm zo’n 20 fietsen op het veld om ons op de Hollandse manier de stad te laten beleven. Toen kwam er een eigen kist? Eind jaren 80 kocht Charles met een maatje een Mooney, maar omdat zij met het intrekbaar landingsgestel niet op Hilversum (toen in hun ogen een ‘knollenveld’) durfden te landen, vertrokken zij met de kist naar Lelystad.

En de ACHA, hoe ging dat verder? De ACHA bleef Charles aan het hart gebakken, hij was een bestuurder in hart en nieren en ook na zijn voorzitterschap bleef hij achter de schermen in de buurt van het bestuur met raad en daad actief. En hij bezocht alle (B)ALVs waar hij menige heikele situatie heeft helpen oplossen. Totdat hij door zijn ziekte het contact met de wereld ging verliezen. Voor mij was het ontzettend mooi om na de Zilveren Vleugel dit jaar op het veld weer verschillende bekende gezichten te zien en met leden te spreken die een deel van ons en daardoor van mijn verleden vormen. 

Uit de werkplaats tekst Willem Bennink De vleugel van de SKN is weer gerepareerd en nadat deze weer gedeeltelijk was gespoten, is die weer aan de romp bevestigd. Zo’n vleugel lijkt niet zo groot, totdat je de vleugel op een aanhanger gaat leggen. Pas dan valt op hoe groot die aanhanger moet zijn om de vleugel er mee te kunnen vervoeren. Het monteren van de vleugel gaat niet zo maar. Deze moet uiteraard met nieuwe bouten en moeren weer worden gemonteerd. En geloof me, de vleugel moet exact (en dan bedoel ik ook exact) op de millimeter nauwkeurig voor de betreffende ophangpunten worden gemanoeuvreerd, anders gaan de bouten er niet in. Dat tijdens de werkzaamheden lichaamsvocht vrij kwam lag niet alleen aan de buitentemperatuur!

Omdat we gekeken hebben of de andere vleugel ook corrosie zou hebben is ook die van de kist gehaald en toen bleek dat bovengenoemd probleem zich dus zowel aan bak- als aan stuurboord voordoet. Gelukkig was de andere vleugel geheel corrosievrij. Omdat de kist toch langer aan de grond zou staan is Ronald begonnen aan een uitgebreide inspectie waarbij ook een groot aantal interieurdelen worden vervangen. De weekmaker die het kunststof enigszins flexibel houdt, is uitgewerkt waardoor deze delen stuk gaan. Het gevaar is dan dat iemand bij heftige turbulentie of een mishap met hoofd dan wel ledematen tegen het kunststof klapt en zich door de scherven ernstig blesseert. Voorkomen ….. De “assemblage” van de SKN gaat tussen de inspecties door en dat betekent dat het nog wel even kan duren voor de kist weer op de lijn staat. Op deze plek wil ik nog wel even een lans breken voor de MFT. Het verhaal gaat dat de performance van de kist veel minder zou zijn dan die van de SKM.

Daarna moet de instelhoek worden afgesteld om te voorkomen dat de kist continue de bocht om gaat. Dat betekent op het oog instellen en dan gaan vliegen om te kijken of het oog het goed heeft gezien. Zo niet dan weer wat bijstellen en weer proberen. 8

NOTACHAM


Inmiddels heb ik tientallen uren op beide toestellen gevlogen en als je je als vlieger aan het handboek houdt (en waarom zou je dat niet doen??) dan blijkt de kist misschien twee knopen langzamer dan

de SKM, maar daartegenover klimt hij (of zij?) 150 fpm beter dan de SKM. Wel de juiste settings en snelheden aanhouden. Maar dat spreekt voor zich toch? 

Uit het Archief Al enige tijd zijn Jan Schipper, Jan Vermeij en Mariëlle Lugard doende het ACHA archief te catalogiseren. Dit begon met de nalatenschap van Jan Hoefs en zijn vele clubvluchten verslagen en NotACHAms.

(nog in het oude clubhuis, op het veld) een aanvulling voor het archief ontvangen. Hartelijk dank hiervoor Willem. En hopelijk een goed voorbeeld voor wie er nog meer ACHA/vliegveld Hilversum materiaal thuis heeft liggen en aan opruimen denkt. 

Afgelopen maand mochten we van Willem Tolenaar, oud havenmeester van Hilversum en oud clubcaptain van de ACHA

ACHA Hemelvaartclubvlucht 2014 tekst Clubvluchten commissie Het duurt nog ongeveer een half jaar, maar de clubvluchten commissie buigt zich nu al weer over de kaart van Europa om een leuke en haalbare bestemming te vinden voor het Hemelvaart weekend volgend jaar (donderdag 29 mei t/m zondag 1 juni 2014). Wij willen alle ACHA leden uitnodigen om ideeën aan te dragen om ons te helpen bij het kiezen van de bestemming. Uitgangspunten daarbij zijn: - Afstand moet in een dag te vliegen zijn.

- Ook piloten met nog niet zo’n ruime buitenland ervaring moeten kunnen deelnemen. Dus rekening houden met de moeilijkheidsgraad van de vlucht. - Op de plaats van bestemming moet een attractief programma samen te stellen zijn. Stuur per e-mail je suggesties voor een originele en leuke bestemming voor deze jaarlijkse buitenlandse ACHA clubvlucht Graag ontvangen wij zo veel mogelijk suggestie(s) op e-mail adres: [email protected]

Luchtvaartagenda tekst Marcel Millenaar Data

Omschrijving

Locatie

Website

Oktober 2013 9 - 10

Air Power Demo

Axalp (CH)

http://www.lw.admin.ch/internet/luft waffe/en/home/aktuell/airshows/axalp _ebenfluh.html

13

Autumn Airshow

Duxford (UK)

http://www.iwm.org.uk/visits/iwmduxford

9

NOTACHAM


Geslaagd!! Tekst Redactie Na afloop van de Zilveren Vleugel was het dan tijd om even “officieel” stil te staan bij de geslaagden van het afgelopen jaar. Uit handen van onze voorzitter kregen de aanwezige geslaagden (de rest ontvangt hun Wing alsnog) hun ACHA wing uitgereikt. Namens de redactie van de NotACHAm willen wij de geslaagden hartelijk feliciteren, Wij wensen ze veel mooie en veilige (club)vluchten toe.  Op de foto: Mark Philips, Eelke Ritsma, Ben Niestadt, Adri van der Sluis, Gert van Baren (onze voorzitter), Rowland de Roode, Roger Baltus, Geert Berghuis en Marcel Mazereeuw

Niet aanwezig: Richard van Staden ten Brink, Steven Zeeuw van der Laan, Paul Driegen, Lenje te Velde en Quant Koese

Check, check, dubbel check !! Tekst Hans Houtman Het leven is te kort om alle fouten zelf te maken. Het wordt dus interessant om te leren van ervaringen van anderen.

werd de vlucht aangevangen en naar een oefengebied gevlogen om daar een aantal basishandelingen te demonstreren door de instructeur waarna de leerling deze nadeed. Op de weg terug naar het vliegveld stopte de motor ineens. De instructeur nam de vlucht over en trachtte door de throttle te bewegen te zien of de motor weer wilde oppikken maar dat lukte niet. Omdat het vliegveld niet meer haalbaar was vanaf de ongeveer 650 voet hoogte en de instructeur een geschikt veldje zag, mikte hij op dat veldje.

In dat kader zal informatie worden gegeven die gerelateerd is aan vliegveiligheid door het “VMS comité van ACHA”. Geanonimiseerd, ontdaan van tijd en plaats. Aflevering: Brandstof management. Het correct beheren van de hoeveelheid brandstof is een van de zaken waar we tijdens de vlucht mee bezig zijn. Dat leren we van onze instructeurs en als het goed is dan beoefenen we dat ook tijdens onze vluchten als de stem rechts van ons niet naast ons zit. Maar ook instructeurs kunnen wel eens verkeerd handelen.

De instructeur liep hierna door de noodprocedure (brandstofpomp aan; magneten op beide) en daarna concentreerde hij zich op het beoogde landingsveldje. Hij zag dat het veldje niet helemaal vlak was en mikte op het meest vlakke deel waarbij hij op 100 voet de flaps uitdeed. Nadat de wielen de grond hadden geraakt, remde de instructeur voorzichtig om niet te gaan glijden of over de kop te slaan. De snelheid was evenwel te hoog

De instructeur in dit geval maakte zijn eerste lesvlucht met zijn eerste leerling. De pre-flight inspectie was dus een erg uitgebreide omdat de leerling alles nog moest leren. In elk van de beide tanks van het vliegtuig zat 18 US gallon brandstof. Nadat alle checks gedaan waren 10

NOTACHAM


en de bomen aan het einde van het veldje kwam snel naderbij en uiteindelijk kwam het vliegtuig tussen de bomen tot stilstand. De snelle vertraging tussen de bomen leidde er toe dat zowel de instructeur als de leerling de headset kwijtraakten.

Maar het systeem werkte zoals het hoorde te werken: er was compressie in de cilinders, de motor werd gestart en sloeg aan, liep gedurende vijf minuten en daarna werd de afslag van de magneten gecontroleerd (geen probleem) en werd het mengsel dichtgetrokken (ook geen probleem, de motor sloeg normaal af).

Onderzoek leerde dat in de ene tank een paar druppels bruikbare brandstof zat, maar in de andere tank nog 18 US gallon aanwezig was. Er was geen probleem met het brandstofsysteem zichtbaar op de plaats van de noodlanding. Het vliegtuig werd geborgen en daarna getest. Wie weet welke blokkade er nog kon zijn.

Het vliegtuig liep aanzienlijke schade op. De inzittenden bleven ongedeerd. Wie weet wat de afloop was geweest als elke 20 minuten geschakeld was van de linker- naar de rechtertank en terug..

Boekbespreking tekst René Verjans (www.aviationbookreviews.com) Luck of a Lancaster- Gordon Thorburn (2013, 200 pagina’s, Engels)

om je goed in te leven in de wereld van de mensen en hun ‘Lancs’ van het Bomber Command (BC) en dan specifiek ook nog de wereld van de crew en operaties van Lanc W4964. Als je dit boek leest dan zit je met je gedachten echt terug in de donkere tijden van de Tweede Wereldoorlog. Het waren tijden waarin de geallieerden van destijds geloofden in de macht van de bommenwerper. Terwijl Hitler geloofde in tanks en jagers om meer Lebensraum te krijgen, geloofde zijn tegenstander in een combinatie van jagers en bommenwerpers om hem te laten doen inbinden.

Waar moet je beginnen bij een review over dit boek?! Geen idee eigenlijk, maar ik begin maar gewoon aan de bar waar Sticky Lewis Sgt William Charles Lewis - in '43 veel te vinden was om, naar ik aanneem, het allemaal aan te kunnen wat hij meemaakte als flight engineer op de Lancasters waarop hij vloog. Aan die bar liep het vaak ietwat uit de hand wat ervoor zorgde dat hij diverse malen -na promotie- weer werd gedegradeerd van Flight Sergeant naar Sergeant...... Terwijl Lewis zijn 'tour' van 30 ops er al op had zitten en niet meer hoefde te vliegen, vloog hij toch door. Zijn vlucht naar Lutzkendorf was de laatste. Zijn toestel werd boven deze stad door flak (Flugabwehrkanone) neergehaald.

In ieder Lancaster zaten 7 bemanningsleden. Het waren vaak mannen van in de 20 jaar oud die in de VS, Canada of Zuid Afrika hadden leren vliegen en daarna al snel in een letterlijk waanzinnige wereld verzeild raakten; een wereld waarin Commander Harris aan het roer stond van Bomber Command en er bij vliegbaar weer vrijwel dagelijks raids waren richting steden in Nazi-Duitsland.

Gordon Thorburn maakt het met dit gedetailleerde en leesbare boek mogelijk 11

NOTACHAM

Jaargang 67, nummer 8, september 2013 schoten op weg naar en van Berlijn en terug bij de Engelse kust bleek er dikke mist te zijn aan de oostkust. Veel bemanningen maakten een bail out of crashten in de mist. Nu is het al wereldnieuws als er een enkel gevechtsvliegtuig zoek raakt boven vijandelijk gebied! Tijden veranderen. Door het boek heen lees je parallel aan de geschiedenis van W4964 over de roemruchte geschiedenis van Bomber Command. De hoofdstukken zijn tevens voorzien van aardig wat mooie foto's.

Doel was om de industrie te ontwrichten die de oorlogsmachinerie van Hitler ondersteunde.

Gordon Thorburn heeft een meer dan boeiend boek opgeleverd voorzien van veel gegevens over de mensen die meevlogen, de logboeken die bijgehouden werden, de dagelijkse operaties en nog veel meer. Hulde daarvoor.

Het waren wrede tijden in verschillende opzichten. Op de grond werden lang niet altijd alleen maar de geplande strategische doelen geraakt. Door slecht zicht of gewoon omdat het moeilijk mikken was waren er vele burgerslachtoffers aan Duitse zijde. Hele steden werden aan puin gebombardeerd. Aan de kant van de geallieerden was het ook geen pretje en ook dat is een understatement. Bij de raids -waar vaak honderden vliegtuigen aan mee deden- was een acceptabel verlies van bommenwerpers 5%. Soms was het dus meer, soms ook minder. Bij 800 vliegtuigen in de lucht en 5% verlies kwam dit dus neer op 40 Lancs die of neergehaald werden door flak of Duitse jagers, of de Lancasters botsten op elkaar of maakten een crashlanding op het Engelse vaste land na ontstane schade op de heen of terugvlucht. Het kon dus zo zijn dat er na een nacht vliegen met gemak 280 mensen misten bij het ontbijt de volgende ochtend. Tel uit je kans op overleven! Totaal gingen er 9000 vliegtuigen (je leest het goed) van Bomber Command verloren en verloren vele mensen hun leven of raakten gewond.

...en laten we Lewis postuum toch weer Flight Sgt maken!  Luchtvaartgehalte: Leesbaarheid: Spanning: Beeldmateriaal: Algehele beoordeling:

    

Zo nu en dan een mooi boek op je boekenplank?! Ik gaf in een NOTACHAM van onlangs al aan dat ik krap in de tijd zit met het schrijven van nieuwe reviews. Het lot wil echter dat de stroom nieuwe boeken niet echt wil stoppen. Nu heb ik bijvoorbeeld 2 nieuwe boeken over de Lancaster en de Dambuster raid. Heeft er iemand zin mee te lezen met mij om vervolgens hier een mooie review van te maken voor de NOTACHAM? Boeken die je leest en reviewt zijn uiteraard voor jou en kunnen op je boekenplank! Interesse?

'Black Thursday' op 16 dec 43 spande de kroon; 483 lancs gingen weg, 54 gingen verloren (11%). Veel werden neerge-

Mail mij via: [email protected]

12

NOTACHAM


13

NOTACHAM


14

NOTACHAM


Ik quiz't, u ook? tekst René Hesseling Dit keer wat vragen die te maken hebben met brandstofmanagement.

3. Op welke hoogte kun je in de praktijk het beste vliegen met een C-172 als je de grootste vliegafstand wilt bereiken?

1. Je vliegt van Hilversum naar Texel. Boven Edam-Volendam besluit je om een uitwijk te maken naar Lelystad en je koerst naar Bravo. De wind is 260/15, je ware vliegsnelheid bedraagt tijdens de hele uitwijkvlucht 100 kts en je brandstofverbruik bedraagt 8 GPH. Hoeveel brandstof verbruik je van EdamVolendam naar Bravo? a) b) c) d)

a) b) c) d)

4. De meeste vliegtuigmotoren kun je veilig “leanen” bij een vermogensinstelling van niet meer dan

2,10 gallon 1,95 gallon 1,47 gallon 1,00 gallon

a) b) c) d)

2. Stel dat je 27 USG brandstof hebt en het verbruik bedraagt 6,8 GPH, hoe ver kun je dan vliegen met een grondsnelheid van 93 kts waarbij ook nog voor 1 uur reservebrandstof in de tanks aanwezig blijft? a) b) c) d)

zo laag mogelijk op 2000 ft met 75% power en 112 kts True Airspeed volgashoogte zo hoog mogelijk

55% 65% 75% geen van deze vermogensinstellingen, want leanen doe je pas boven de 3000 ft

5. Wil je veilig vliegen dan denk je bij het woord brandstofmanagement vooral in termen van

276 NM 310 NM 200 NM 230 NM

a) b) c) d)

15

liters en kilo’s gallons en pounds verbruik per uur uren en minuten

NOTACHAM


My first solo tekst Anton Vogelaar 22 juli was een bijzondere dag. Om 16:00 LT zou ik mijn 40e vliegles van Jaap Backx krijgen. Op kantoor werd stevig geklaagd over het weer, het was veel te heet, wel 32 graden. Een mooie gelegenheid om met behulp van de KNMI metar van EHAM via de pressure altitude de density altitude te berekenen. Vandaag ligt EHHV op 1700 ft. Omdat dit slechts 510 meter was dacht ik dat het wel zou kunnen. Veertig lessen en nog geen solo, U zult wel denken, nou dat deed ik wel anders. Neem het volgende in overweging: gedurende deze periode heb ik wegens ziekte een half jaar niet gevlogen en de helft van mijn lessen waren in Hilversum EHHV (voertaal Nederlands, grasbaan, 3 runways, C172 en een klein circuit op 700ft) en de andere helft op Fife Airport in Glenrothes EGPJ (voertaal schots, asfaltbaan, 1 runway met veel cross wind, PA28-161 en een normaal circuit op 1000ft). Dan kijk je toch anders tegen die 40 uur aan. Voor het vliegen nog een korte briefing waarin het vliegen met slip werd doorgenomen en dan op weg naar de PH-SKE. Niet geheel verrast was ik toen ik hoorde dat we circuits gingen vliegen van run-

way 31. Dit ging erg goed omdat het bijna windstil was en een uitmuntend goed zicht. Tijdens het vliegen had Jaap het over de vuile voorruit met veel dode vliegen. Na vijf rondjes kreeg ik de opdracht om een full stop te maken en richting groene hangaars te taxiën. Omdat daar een wasplaats is ging ik er van uit dat we eerst de voorruit gingen reinigen. Ik was hoogst verrast toen ik te horen kreeg dat ik een solo circuit kon gaan vliegen. Dat was even schrikken, hier was ik niet op voorbereid! Omdat de voorgaande circuits wel redelijk waren gevlogen was ik het met Jaap eens dat het zou moeten kunnen. Wel even gevraagd of Jaap een mobiele telefoon bij zich had om indien nodig 112 te bellen en of het vliegtuig wel goed was verzekerd. De take off was spannend zonder instructeur, bij de landing was ik zo geconcentreerd bezig dat ik totaal vergat dat ik solo was. Het vliegtuig wilde niet landen! terwijl mijn snelheid toch 65 knots was. Uiteindelijk kwam ik halverwege de baan toch goed aan de grond. Later begreep ik dat door het geringere gewicht (één piloot, tanks bijna leeg) de landingssnelheid wel iets lager mocht zijn. Terug kijkend, na de vele felicitaties, een gebeurtenis om niet meer te vergeten. Jaap bedankt. 

16

NOTACHAM


Onze club en onze leden tekst Mariëlle Lugard Totaal aantal leden 418 waarvan 27 begunstigers, 1 lid van verdienste: Mariëlle Lugard.

Flight Performance and Planning: Anton Vogelaar

Nieuw lid:

Aircraft General Knowledge/Principles of Flight: Anton Vogelaar

Bas van Atteveldt uit Westbroek (PPL), Erik Bouwman uit Hilversum, Paul Kipping uit Soest, Nico Passchier uit Alphen aan den Rijn, Fredrik Westveld uit Vleuten (frozen ATPL) en Olie van Zweden uit Amsterdam

Gehele theorie: Arie Boogaard PPL A: Paul Driegen met Helga Gstöttner en Fred Corporaal

Verhuisd: Wouter van den Bosch Oudewijkerveldstraat 12-1, 3581 JL Utrecht  ongewijzigd

Van harte proficiat allemaal ! Geboren: Op 21 augustus zag Bram het levenslicht. Broertje van Casper en zoon van Jacco en Nathalie van Alphen.

Geslaagd PPL A SEP: Meteorology: Robert Denahm Human Performance and Limitations: Robert Denham

Op 27 augustus werden Sandra Könissrer en Steven Zeeuw van der Laan de trotse ouders van Louis Lourens.

Navigation: Anton Vogelaar

Wij wensen beide ouderparen heel veel geluk met hun zoon

Over nieuwe leden (1) tekst Matthijs uit de Bos Mijn naam is Matthijs uit de Bos. Ik ben, 27 jaar en sinds kort woonachtig in Utrecht. Ik heb een pilotenopleiding gevolgd bij de EPST. Voor deze opleiding heb ik één jaar in San Diego/Los Angeles area gevlogen en vervolgens een half jaar in Zweden (Stockholm area). Ik ben inmiddels (helaas) alweer een jaar klaar met mijn studie en op zoek naar een baan in de luchtvaart.

Afgelopen jaar ben ik lid geweest van een vliegclubje op Lelystad. Echter, sinds ik hier in Utrecht woon zocht ik een vliegclub dichter bij huis. Hilversum bood een perfecte uitkomst voor mij. De eerste vluchten met collega's, vrienden en familie zijn al achter de rug. Mijn 'velddoop' heb ik ook al gehad, aangezien ik bij mijn eerste vluchten alle drie de banen heb mogen verkennen. Ik hoop nog veel landingen te mogen maken bij de club. Van meet af aan dat ik lid ben geworden bevalt mij het uitermate goed. De sfeer, mensen en omgeving hebben absoluut een positieve invloed op mijn vliegen. Tot op het veld!  17

NOTACHAM


Over nieuwe leden (2) tekst Erik Bouwman Mijn naam is Erik Bouwman, 48 jaar oud en in het dagelijks leven als fiscaal jurist werkzaam bij PwC in Amsterdam. Al vele jaren gelukkig getrouwd met Cissy en wij wonen in Hilversum zuid met onze drie kinderen dicht bij de downwind final van baan 25. Als kind heb ik vele uren op

vliegvelden en in vliegtuigen doorgebracht met mijn vader, die niet alleen bij de Rijksluchtvaarschool werkte, maar ook in zijn vrije tijd aan motor- en zweefvliegen deed. Na vele jaren wat op afstand van het vliegen te hebben gestaan dan nu toch maar een keer de stap gezet om een PPL te halen. Ik hoop de komende jaren met veel plezier lid van de vliegclub te zijn en vele happy flights te maken ! 

Over nieuwe leden (3) tekst Nico Passchier Na ruim 40 jaar alleen maar kijken naar (en lezen over) vliegtuigen, vond mijn gezin dat ik eindelijk maar eens zelf moest leren vliegen. Het gevolg is dat ik nu lid ben van de ACHA. Mijn naam is Nico Passchier. Ik ben 50 jaar, en woon en werk in Alphen aan den Rijn. Volgens mij vliegen veel leden wel eens over onze wijk, er komt hier van alles langs: Katana's,

Cessna's, maar ook 747's (van een andere club dan natuurlijk). Professioneel heb ik niets met luchtvaart, en de eerste praktijkles moet nog volgen. Door kijken en lezen leer je in 40 jaar blijkbaar wel iets: op de eerste theorieles werden opeens een heleboel dingen duidelijk. Erg leerzaam! Een aantal leden hebben me al welkom geheten in het clubgebouw, de rest hoop ik in de komende maanden/jaren te ontmoeten. 

Miscellaneous In deze rubriek “Miscellaneous” wordt vaak verwezen naar internet sites waarvan leden vinden dat ze voor andere leden handig, nuttig, interessant of vermakelijk kunnen zijn. De redactie is vanzelfsprekend niet verantwoordelijk voor de informatie die op zo’n site staat. Het is aan de leden (vliegers) zelf om te bepalen of de informatie bruikbaar, correct en eventueel voor de vluchtvoorbereiding te gebruiken is

Overzicht havengelden Tekst Marcel Millenaar Als je een overzicht zoekt van havengelden, kijk dan eens op www.eddh.de (info ==> Landeinformationen) Er staan ook velden buiten Duitsland op. Ik weet niet of de info up to date is, maar je kunt ook al veel afleiden uit de pireps. Sowieso een leuke site om toe te voegen aan de vluchtvoorbereiding. 18

NOTACHAM

Jaargang 67, nummer 8, september 2013 therlands de enige website is, die volledige en recente informatie geeft (http://www.ais-netherlands.nl/), zijn vrijwel alle Visual Approach Charts op de in NotACHAm aanbevolen site sterk verouderd. De kaart van EHAL is bijvoorbeeld van 17 december 2009, terwijl de meest recente kaart van 7 maart 2013 is. Voor vluchtvoorbereiding dus absoluut niet gebruiken!

Google Maps niet als vluchtvoorbereiding Tekst Kees Hordijk In juli- augustus NotACHAm, onder het artikel Miscellaneous werd verwezen naar een site met alle Nederlandse VFR-circuits op Google Maps: “ideaal is voor vluchtvoorbereiding”. Ten onrechte wordt naar deze site voor vluchtvoorbereiding verwezen. Los van het feit dat “AIS the Ne-

Activiteiten/verslagen waar de kinderen konden genieten van de vliegactiviteiten door zweefvliegtuigen en motorvliegtuigen. Ook het optrekken van reclamedoeken (met dank aan AS&S) was hier goed te zien, alsmede een demo van Ryfass helicopters.

Wings for all tekst Max Heldring Afgelopen vrijdag 6 september werd voor de 20ste keer de WFA dag georganiseerd op vliegveld Hilversum voor de kinderen van onderwijsinstituut Zonnehuizen in Zeist. Deze dag georganiseerd door vliegers en parachutisten van het vliegveld was weer een groot succes. Ieder jaar biedt de organisatie Wings for All een rondvlucht aan, aan een van tevoren geselecteerde organisatie of instelling voor kinderen met een geestelijke of lichamelijke achterstand. Meer dan 130 kinderen met begeleiders konden mede dankzij het prachtige weer genieten van verschillende demonstraties van onder andere de parachutisten en luchtreclamebedrijf AS&S. Het hoogtepunt was een rondvlucht met een van de vliegtuigen, die op vliegveld Hilversum gestationeerd zijn. Helaas moesten de rondvluchten voortijdig afgebroken worden in verband met een dreigend onweer en konden een aantal kinderen niet vliegen.

Belangrijke gasten waren onder andere een tweetal Stampe SV tweedekkers uit België, opleidingsvliegtuigen van voor en tijdens de tweede wereldoorlog, die door Bosal ter beschikking waren gesteld en waarmee ook rondvluchten konden worden gemaakt. De rondvluchten werden allen geheel belangeloos uitgevoerd door vliegers van vliegveld Hilversum en bijzonder van leden van Acha. Belangrijke sponsor van het evenement was supermarkt C-1000 uit Loosdrecht en werd mede financieel gesteund door de ING bank. Tijdens de activiteiten en rondvluchten trad ook de S.O.S. Dixielandband op, die al vanaf dag een bij de WFA dag betrokken is en ook een belangrijke sfeermaker vormt. Aan het einde van de middag kon iedereen genieten van een flinke portie oer Hollandse frieten. Mede door het mooie weer, medewerking van de Stichting Vliegveld Hilversum, sponsors, parachutisten, vliegers en vele vrijwilligers was het opnieuw een groot succes. De afsluitende barbecue voor de vrijwilligers en vliegers was super gezellig.

Gastheer was ook deze keer weer parachutistencentrum Midden Nederland, die zijn hangaar ter beschikking stelde. Daardoor is het niet nodig een tent te huren en dat scheelt nogal met de centen. Voor de hangaar was een groot stuk terrein afgebakend, 19

NOTACHAM


Volgend jaar zal de Stichting Sociale Activiteiten Vliegveld Hilversum weer een andere organisatie uitnodigen om een dag te komen vliegen op Hilversum op vrijdag 5 september 2014.

maar de werkelijke GS was 85. We waren nog geen minuut onderweg en lagen al veel te ver voor op schema. Daarnaast zat ik op schoot met een 20-tal foto’s die ik met de grond moest checken en dat viel nou niet bepaald mee. Na enig bijsturen in de snelheid kwamen we qua tijd behoorlijk goed uit boven Almere, slechts zo’n 20 seconden voor op schema, niet mopperen dus, daarna met een lichte knik door naar Spakenburg. Inmiddels hadden we gelukkig een aantal foto’s herkend, maar het stapeltje was nog wel erg dik en ik kreeg het vermoeden dat we toch al een deel gemist hadden.

Zilveren Vleugel 2013 tekst Marcel Mazereeuw Zo, daar sta je dan met een beker van de derde prijs in je hand en Hans die vraagt of ik een stukje voor de Notacham wil schrijven. Nog een beetje verbaasd van ons resultaat zeg ik natuurlijk ja om verslag van onze beleving te doen. Dit jaar hadden Adri van der Sluis en ondergetekende, Marcel Mazereeuw, de eer om voor het eerst aan de Zilveren Vleugel mee te mogen doen. Met welgeteld tezamen slechts 7 gebrevetteerde vlieguren, mocht het team Sluis/Mazereeuw zich wel het meest junioren team noemen.

Na Spakenbrug vervolgde de route naar de radar van Dutch Mil op de Veluwe. Boven de Veluwe kwam ik tot de conclusie dat het vriendelijke knikken van Jaap pure misleiding was. De radarbol op de foto had ik verwacht bij De Bilt aan te treffen en deze radarbol lag toch echt op de Veluwe. De vooraf ingevulde antwoorden waren toch niet helemaal correct, dus maar doorgestreept. Vanuit de Veluwe op naar Veenendaal, Houten en als laatste punt De Bilt (en ja die radarbol zag er toch echt wel anders uit).

Maar gesterkt met onze recent opgedane know how vanuit de schoolbanken, begonnen we positief aan de opdracht. In het leslokaal waren we met veel enthousiasme de foto’s al aan het herkennen en Jaap Backx knikte vriendelijk positief mee. Daarna maar eens de route uitzetten, kaart op tafel, vliegplannetjes erbij, het was wel erg nauwkeurig, maar eitje…. Totdat we bij nader inzien niet IAS maar GS moesten hebben… Oeps, die rekenvolgorde had ik al weer verdrongen van de theorielessen. Dus dat was even wat experimenteren en omgekeerd rekenen. Maar na enkele dubbele checks was het vliegplan, met tijden, tracks en de juiste IAS toch een feit en konden we aan de vliegopdracht beginnen.

Bij het laatste checkpunt lagen we ongeveer één minuut voor op schema, dus ik was als navigator best tevreden met het behaalde resultaat. En ik kon eindelijk weer ontspannen, mijn taak zat er op en kon dus alle papieren weer opbergen. Nu was het aan Adri om een mooie landing te maken, nou dat ging helemaal prima. Beiden tevreden over het eindresultaat reden we terug naar de parkeerplaats. Het enige wat we niet konden uitstaan was het aantal foto’s wat we gemist hadden, maar ja daar viel niets meer aan te doen. Achteraf bleek de zorg dus onterecht met onze derde plek. Geheel onverwachts, maar ook super leuk. Enige smet is dat we de prijsuitreiking net gemist hebben, maar dat mocht de pret niet drukken!

Adri had zich opgeofferd om de PIC te zijn en ik mocht als navigator de begeleiding doen. Vanuit de bekende f van de Loosdrechtse Plassen zetten we koers in de richting van Almere. Als snel moest ik als navigator de eerste ingrepen doen, de opdracht was een GS van 75 knopen, 20

NOTACHAM


Hans, Jaap en alle andere vrijwilligers van de Zilveren Vleugel organisatie: hartstikke bedankt!

rond het eiland of er tegenin was snel gemaakt: dode vis drijft met de stroom mee en levende vis zwemt er tegenin.....

Bonaire, juli 2013 tekst Peter Staal

Via de woeste noord oost kust ronden we de noordelijke punt van het eiland waar het nationaal park Washington Slagbaai zich uitstrekt met bergtoppen en het Soto meer. We worden gewaarschuwd om niet dichter dan drie nautical miles bij de kust vandaan te komen omdat Curacao ons op de radar kan volgen. Langs de westkust vliegen we naar het zuiden en kruipen door het kanaal dat Bonaire en klein Bonaire van elkaar scheidt. De donkere zee gaat langs de kust over in fel lichtblauw, mooie huizen staan tegen de berghellingen op en ten zuiden van Kralendijk crossen we final. De zuid west punt van het eiland bestaat uit grote zoutpannen, bassins met water dat in verschillende stadia is wat betreft het vormen en neerslaan van zoutkristallen. Van licht taupe naar algengroen en oud roze wordt het witte zout uiteindelijk in bergen bijeen gebracht. Vanaf boven is goed te zien hoe het eeuwen geleden begon met kleine zoutpannen die alleen zichtbaar zijn als je door het oppervlak van het water heen kunt kijken. De slavenhutjes die erbij staan geven antwoord op de vraag hoe en door wie het werk toen werd gedaan.....

Je bent op Bonaire, de zon schijnt, de zee is blauw and so is the sky, dus wat doe je dan? Je Googled Evert Dini Bonaire en dan blijkt dat ze een appartementencomplex beheren net voorbij Flamingo Airport. Mooie appartementen en Dini gaat elke dag met de gasten duiken, een eigen strand is er ook en Evert blijkt de instructeur te zijn van de Bonaeroclub. Die hebben, naast een kekke polo met clublogo, ook een Cessna 172. Dus de afspraak was snel gemaakt om een rondje Bonaire te gaan doen met Evert als instructeur. De VFR kaart blijkt de rijk gelardeerde en in liboza (linker borstzak) formaat opgevouwen free map van de lokale rental company te zijn. De no go areas worden met pen gearceerd en op de checklist kan dat deel van de preflight worden afgevinkt. Op een airport zoals Flamingo heb je geen avgas want het aantal GA kisten is op een hand te tellen. Dus gewoon met een speciaal tank-aanhangertje wordt er fuel gehaald bij de pomp aan de periferique van Kralendijk. Een strak windje dat zo'n beetje recht op de baan staat zorgt voor wat verkoeling en als je dan die baan op mag, wordt ie nog breder en vooral langer. Met iets upsloap kan je het einde ervan niet helder zien, dus ruimte genoeg. Gas erop en ik trek hem in seemingly no time naar boven. De baan is echt lang want twee touch-and-goes-in-between hadden best gekund. Als piper vlieger ken ik een Cessna nauwelijks dus ik was aangenaam verrast door de ingebouwde airco, die eruit bestond het raampje van de left chair begeleid tegen de vleugel aan te laten rusten. Tip van Evert: laat je linkerarm lekker half uit het raam steken en zo geschiede. De keuze tussen clockwise

De verschillende kleuren van zowel de Caribische zee als de zoutpannen zijn niet in woorden te vatten, dus dat probeer ik dan maar niet. Via de oostkust vliegen we richting Kralendijk waar ik een paar rondjes orbit. Om left downwind te joinen moet je de zee op, richting klein Bonaire waar je linksaf gaat naar base en door naar final. Mooi aankomen over een azurblauw final op een baan die uitnodigt! Zie www.bonairaeroclub.com Er is niet bijster veel talenkennis nodig om te consateren dat het inderdaad klopt: Bon Aire! 21

NOTACHAM


Succesvolle start SOOS seizoen ’13 -‘14 tekst SOOS commissie

Zilveren Vleugel 2013 tekst Marianne Rollf of Roelofs

Woensdag, 18 september, de eerste middag hebben we alweer achter de rug en we mogen zeggen dat deze start van het seizoen gelijk al een succes was.

Ik ben sinds dit jaar lid van de ACHA. Ik haalde mijn ATPL aan de Oxford Aviation Academy en heb een FI (Flight Instructor) aantekening. Dit jaar en ook vorig jaar wonnen mijn vader en ik de Zilveren Vleugel en de redactie heeft mij gevraagd om daar iets over te schrijven.

John Dijksma heeft een presentatie gehouden over zijn reis in maart van dit naar de Lofoten/Vesterålen in het kader van het fotograferen en vastleggen van het Noorderlicht.

Sinds mijn zevende jaar vlieg ik al rally’s met mijn vader. Eerst achterin en later ook voorin. Rally vliegen is een van de leukste dingen die je kunt doen. Dat geldt speciaal voor de ZV omdat die al sinds 1935 gevlogen wordt en een erelijst kent met daarop vele grote namen uit het verleden. Om goed te presteren in een rally moet je foutloos kunnen navigeren en heel precies kunnen vliegen. Maar er zijn ook trucjes, zowel in de voorbereiding als in het materiaal wat je gebruikt als tijdens het vliegen. Daarover straks meer.

Naast een duidelijke uiteenzetting over het ontstaan van het Noorderlicht ging hij in op het bijzondere van de Lofoten/Vasterålen archipel. Dit alles ondersteund met prachtige foto’s van natuur, landschappen, visserij en natuurlijk het Noorderlicht. Adembenemend!!!

Dit jaar was de ZV iets makkelijker dan vorig jaar. We kregen te vliegen koersen op, plus daarbij behorende afstanden en moesten die uitzetten in de kaart. Omdat het ene punt uit het ander punt volgde was het zaak om zeker de eerste paar punten heel precies uit te zetten. Zou je daar een fout maken dan zit je aan het eind zomaar enkele mijlen mis. De passeertijden over de punten moesten we tot op de seconde nauwkeurig doorgeven aan de jury. De jury (Jaap Backx en Hans Houtman) rekenden dat nauwkeurig na en voor elke seconde mis kreeg je een strafpunt. Om ons flink van de wijs te brengen kregen we maar liefst zeventien foto’s mee van objecten die we onderweg zouden tegenkomen. Eenmaal in de lucht moesten we dan opschrijven waar op de route we die objecten gezien hadden. Omdat de foto’s in de winter genomen waren met veel kale bomen en donker gekleurde aarde, konden we er maar twaalf vinden. Eén foto bleek achteraf vals te zijn en lag niet op de route.

Als toetje liet hij ook nog een aantal foto’s zien van een winterse Noordkaap, waar hij aansluitend op de Lofoten/Vesterålen reis met de Hurtigruten ferry naar toe gevaren is. Voor hen die er ’s zomers geweest zijn een feest van herkenning, maar wel een totaal andere wereld. Na afloop was iedereen zo enthousiast dat de vraag op kwam of deze presentatie op een Woensdag avond herhaald kan worden. John heeft zich daartoe bereid verklaard. We hebben daarbij gekozen voor woensdagavond 23 oktober 2013. (zie blz. 23)

22

NOTACHAM


Wie die zogenaamd gezien had kreeg veel strafpunten.

Dank aan de club en de organisatoren die dit elk jaar weer mogelijk maken. Over de trucjes waar ik het over had, dat is een goed bewaard geheim. Ervaring is het belangrijkste, je moet het een keer gezien hebben. Daarom hebben we besloten dat de nummers 1 en 2 van dit jaar volgend jaar een jong gebrevetteerde vlieger gaan meenemen. Die leren dan de trucjes en de goed bewaarde geheimen. Voorwaarde is wel dat je het jaar daarop dan probeert je leermeester te overtreffen. Gezien de leeftijd van mijn vader en “opa” Jaap de Ruiter (de nummer twee) moet dat geen probleem zijn. Maar ik zal niet zo makkelijk toegeven (grapje). Kijk ook eens op ook Wikipedia, onderwerp: vliegrally

Bij aankomst moest er een vaklanding gemaakt worden. Dat wil zeggen dat je binnen een vak van ongeveer 50 meter moet landen, aangegeven door markers naast de baan. Dat lukte ons niet, de kist waarin wij vlogen was daarvoor veel te snel. Voor we het wisten zaten we al meters voorbij de laatste marker. Gelukkig werd de landing zelf positief beoordeeld. Bij de briefing werd ons gezegd dat een mooie landing dit maal voor de jury belangrijker is dan binnen het vak landen. Na aankomst moesten we van drie objecten op de foto’s de juiste naam opzoeken. Met een beetje googelen op de smart Phone was dat een koud kunstje.

Op zoek naar het Noorderlicht tekst John Dijksma WoensdACHAvond 23 oktober: Op zoek naar het noorderlicht

Het bleek dat deze eilandengroepen niet alleen een eldorado zijn voor net noorderlicht, maar ook vanwege het prachtige landschap, de natuur en de cultuur.

In maart van dit jaar zijn John en Nel Dijksma op zoek gegaan naar het Noorderlicht op de Lofoten en Vesterålen.

Een presentatie om van te genieten. 

Impressies van de Zilveren Vleugel 2013 tekst Jaap Backx en Hans Houtman 31 augustus De dag van de Zilveren Vleugel 2013. Een impressie vanuit de organisatie.

het moment dat op baseleg werd gevlogen. Het geheel werd gecombineerd met een leuke route over midden Nederland en een lunchpakket.

De voorbereiding

Enkele dagen voor de “rally dag” hadden wij de route nog een keer gevlogen om te kijken of het allemaal klopte. We hadden ons kostelijk geamuseerd: het geheel klopte als een bus. Een passagier die met ons meevloog en als taak kreeg te helpen bij de fotoherkenning moest toegeven dat het een interessante route was.

Het was weer leuk om uit te zetten en uit te proberen en het was een uitdaging voor de deelnemers. Voor die mensen die er niet bij waren: de opdracht was in een aantal delen. Dit keer: een navigatietrip met een vaste grondsnelheid over een aantal tracks, een stuk fotoherkenning vanuit een set foto’s die eerder in het jaar gemaakt waren, en een landing die beoordeeld werd door de CFI vanaf 23

NOTACHAM


En toen werd het afwachten hoe het zou gaan lopen. Enkele zaken konden we al voorzien: de foto’s die bij de keerpunten lagen konden voor verwarring zorgen want op de keerpunten moest de tijd worden genoteerd over het punt én de juiste foto er bij worden geplaatst. Dat is “de handen vol hebben”. En als je dan ook nog eens met een laagdekker vliegt….

met de grondsnelheid. Ook in het tweede team is dit een lastige en wordt er verkeerd gerekend. Tja, 75 of 80 knopen grondsnelheid is toch echt iets anders dan dezelfde snelheid aanhouden als true of indicated airspeed.

Wat we ook herontdekten is dat een klein streepje naast de lijn vliegen aan het begin leidt tot een aardige afwijking op de langere tracks en dat bemoeilijkt dan ineens ook het vorige punt van de fotoherkenning. De uitvoering Na alle voorbereidingen komt dan de uitvoering: “the proof of the pudding”. Hoe zou het gaan? Eerst vanuit het leslokaal, waar de deelnemers de voorbereidingen deden.

Kort erna vond het team dat het probleem zag, dat het er meer op leek, dat het beter was. Wat zal het worden?

Links en rechts in het leslokaal zitten mensen te werken aan de navigatie. Meneer 1 is eerder begonnen dan meneer 2. De eerste is dus al iets verder met plannen dan de tweede en denkt dus na over andere koersen, terwijl hij alleen in stilte zit te werken.

Het lijkt toch niet zo makkelijk voor de deelnemers. Als je ineens moet gaan rekenen met je NAV plan vanaf de andere kant, dan moet je toch weer gaan nadenken over de opbouw van de winddriehoek…..hoe was dat ook al weer? Ik zag een van de deelnemers ernstig nadenken en kijken naar zijn flight computer om er uit te komen. Met zijn handen (en waarschijnlijk ook in zijn hoofd) kwamen de lessen navigatie weer terug.

De tweede, die enige hulp heeft, zit hardop te praten over de te vliegen koersen, maar omdat hij later begonnen is, noemt hij andere getallen want andere tracks. De eerste wordt hierdoor afgeleid. Een human factor aan het begin van de rally: stel je voor dat hij het juiste wil plotten maar de koers neemt die de tweede opnoemt! Na een vriendelijk verzoek werd het hardop noemen van de koersen gestopt.

En dan de losse vraag “Wie verzint dit met al die getallen achter de komma?”. Ja, niemand zei dat het alleen maar simpel moest zijn. Als GPS kan helpen tijdens het vliegen van de route dan kan Google Earth helpen met koersen en afstanden. En dat was door de organisatie ook gebruikt om de route uit te zetten.

Een ander team, bezig met de voorbereiding, komt er ineens achter dat het gaat over grondsnelheid. Tja, in je routine van het invullen van het NAV plan kan je zo maar ineens bij de te vliegen snelheid de grondsnelheid invoeren, maar hier moest je toch echt beginnen

Dan iets over de foto’s. Ja, die lagen niet op volgorde van de route want dan is het niet leuk meer. Dus zag ik deelnemers kijken en denken en bezig zijn…dit 24

NOTACHAM


hoort hier, dan ligt daar, dit moet ik herkennen want dat komt mij bekend voor….. Ook dat is grandioos om te zien. Hoort deze foto bij Muiden? Is dit op de Utrechtse Heuvelrug?

Voor de navigatie werden 113 punten uitgedeeld als minimum en 1402 als maximum. De fotoherkenning was een lastiger stuk en leverde als minimum 40 punten en als maximum 340 punten. Voor de landingen was het minimum 20 en het maximum 670 punten. En die 670 punten kwamen van een clublid dat al heel wat jaren vliegt en kans zag om vier keer op de neus te landen, gelukkig zonder schade.

En dan die bijgeleverde kaart…. Tja, die was iets groter dan 1 : 500.000, dus wie daar de route mee had uitgezet, kwam heel anders uit: geen juiste afstanden, geen correcte fotoherkenning… Het eerste punt plotten op de kaart is ook al een uitdaging. Ook uw scribent had daar natuurlijk moeite mee toen de trip werd gecontroleerd in de week voor de uitvoering. Een potloodpunt of een potloodstreep doen al veel.

Zonder de punten te vermelden mag gemeld worden dat de nummer 3 op de ranglijst het team van Marcel Mazereeuw en Adrie van der Sluit was, vliegend met de PH-SKM. De nummer 2 met de mooiste landing van de dag was Jaap de Ruiter met Hans Bleeker in de Piper Pa18 PH-GBA. En de nummer 1 was het team van Marianne en Henk Roelofs die met de Falco D-EHSP de trip vlogen. Zij verdedigden de titel die zij vorig jaar ook al glansrijk hadden gewonnen en mochten de beker wederom in ontvangst nemen.

De landingen Dan de landingen. Jaap stond de hele dag naast de baan met zijn auto om te beoordelen hoe het circuit werd gevlogen vanaf baseleg gevolgd door final, de flare en landing en het wel of niet halen van het vak wat uitgezet was met markeringen links van de baan (deze dag baan 31). De uitslag Het berekenen van de uitslag is een kwestie van tellen en tellen en nog eens tellen. Elk onderdeel werd beoordeeld. Per seconde afwijking van de tijd leverde dit 1 punt op (dus geen punt als alles OK was), punten voor het niet herkennen van de foto en het noemen van de locatie, en punten voor de landingen.

Volgend jaar? Volgend jaar weer? Ja, natuurlijk. Misschien wel een McFly met die gouden M als keerpunt en dan beoordeeld vanaf de grond. Of een andere grappige opdracht. We gaan ons er over buigen. 25

NOTACHAM


Uiteraard hopen we dat er dan meer dan 11 teams meedoen. Jong of oud, ervaren of onervaren, het maakt allemaal niet uit. Er zijn zelfs al clubleden die geroepen hebben dat zij onervaren rallyvliegers willen helpen met het vliegen: een combinatie van een onervaren met

een ervaren rallyvlieger. Leuk, binnen de club, lekker elkaar helpen. Als organisatoren hebben wij het leuk gevonden om deze dag in elkaar te zetten. En uiteraard hopen we op meer deelnemers in 2014 dan de tien equipes die in 2013 deel hebben genomen. 

ACHA Wijnweekend 2013 tekst Leander Petit een attractief programma ‘cultuur en champagne’ organiseren. Daarom wil ik alle ACHA leden die mee willen, vragen om zich zo snel mogelijk per e-mail in te schrijven doch uiterlijk vóór maandag 30 september. U kunt zich hiervoor opgeven bij Léander Petit [email protected] U dient zelf voor de reservering van een vliegtuig te zorgen. Mocht u plaats hebben voor een andere vlieger en/of passagier dan hoort de clubvluchten commissie dit graag, zodat wij desgewenst een ´match´ kunnen maken.

Dit jaar hebben we als bestemming het mooie champagnegebied gekozen en vliegen we naar Reims Prunay (LFQA) (ongeveer 190 NM) in het weekend van 18 (vertrek), 19 en 20 oktober.

Afhankelijk van het aantal aanmelding, zullen wij proberen een gezamenlijke hotelreservering te verzorgen 

Afhankelijk van het aantal aanmeldingen, kunnen wij op zaterdag 19 oktober

Nachtvliegen tekst John Dijksma Ook dit najaar is er weer een avond nachtvliegen in Stadtlohn georganiseerd en wel op vrijdag 15 november. U kunt zich hiervoor opgeven bij John Dijksma via: [email protected] Nadere informatie ontvangt u in het oktober nummer.

26

NOTACHAM


27

NOTACHAM


Thee-koff(ie) agenda en andere ACHA activiteiten tekst mariëlle lugard  Wij vertrekken bij zomertijd om 13.00 uur LT en in wintertijd om 12.00 LT

 Verder kan het zijn dat wij vanwege de afstand of een programma op de plaats van bestemming op een andere tijd vertrekken. Let daar dus goed op.

 Vergeet niet zélf tijdig, bij voorkeur minimaal één week van te voren, een toestel te reserveren.

 Clubvluchten gaan alleen door onder OSCAR condities.

 Let op het uur wachttijd bij buitenlandvluchten en vluchten naar de gecontroleerde velden!

 Een clubvlucht geldt alleen als zodanig wanneer 3 of meer kisten deelnemen

Datum oktober Zo 06

Veld

Nm

contact

EBNM

103

Mariëlle

Wo 16

EHHV 14.00 LT LFQA

000

Henk

187

Leander

EHHV 20.00 LT

000

John

november Z0 03

AHAL

078

Hans

Vrij 15

EDLS

064

John

Vrij 22

EHHV

000

Bestuur

18+19+20

Wo 23

Een vlucht naar het zuiden, naar Namen ACHA Soos middag Het wijnweekend , nu naar de champagne streek Zie elders in deze uitgave Op jacht naar het Noorderlicht Een reis impressie van John Dijksma Ameland, even een Nobeltje halen (voor de niet-vliegers!) Nachtvliegen op Stadtlohn voor meer info, zie elders in deze uitgave BALV Mocht u vragen hebben (of zich willen aanmelden), kunt u terecht bij:

Meedoen met clubvluchten? Meld U aan, zeker als u een plaats over hebt, een maatje zoekt of een plaatsje zoekt. De organisatoren helpen graag een handje.

[email protected] John Dijksma 06-10963306 Mariëlle Lugard 035-6563717 Hans van Noort 06-53934843 Leander Petit 06-53783453 Ernst Visser 06-53729129

Heeft u zelf nog leuke suggesties, ontdekte u ergens een leuk veldje, met aardige mensen, goed restaurant, museum: wij horen het graag van u.

Antwoorden quiz tekst René Hesseling De antwoorden op de maandelijkse quiz zijn: 1c, 2a, 3c, 4c en 5d  28

NOTACHAM Jaargang 67, nummer 8, september 2013

Recommend Documents