Spreekbuis 3 | 2013
2 Hoog (klant)bezoek
3 Alpe d’HuZes 2013
5 De Rank
6 Meisjes van Abbenbroek
7 Girlsday
Project Keystone feestelijk geopend door Peter en Jon M. Huntsman Warm onthaal tijdens MDI Splitter Grand Opening Ceremony
O
p 18 juni is het een drukte van jewelste op en rond de Huntsman site. Rond de tweehonderd in- en externe genodigden vinden hun weg naar het feestpaviljoen dat voor de gelegenheid naast de MDI 2-fabriek is neergezet. De nieuwe MDI Splitter wordt officieel geopend. Sinds maart dit jaar is ‘project Keystone’ operationeel en draait de Splitter op volle toeren om klanten te voorzien van kwalitatief hoogstaande MDI. Na een welkomstwoord van gastheer Max van der Meer aan (internationale) collega’s, leveranciers, klanten, autoriteiten en overheidsfunctionarissen, startte CEO & President Peter Huntsman de ceremonie door, naast zijn dank voor het snelle en harde werk, duidelijk te maken dat Huntsman blijft investeren in Europa. “In de kranten lees je niets dan slechte berichten over het Europese investeringsklimaat, maar wanneer ik met klanten praat hoor ik veel positieve geluiden. Wij zien het zeer positief in, de vraag naar goede producten neemt toe en de installatie die we vandaag gaan openen is daar een mijlpaal in.” Lees meer in de speciale bijlage over de Grand Opening van de MDI Splitter.
Peter Huntsman ziet de toekomst positief in
“No man stands alone” O
p de ochtend van 18 juni, voorafgaand aan de openingsceremonie, namen zowel Peter Huntsman als Founder & Chairman Jon M Huntsman de moeite om nader kennis te maken met de medewerkers van Huntsman Holland tijdens een ontvangst in de kantine.
Na een korte inleiding van Max van der Meer nam Peter Huntsman het woord. “Het is een hele eer om vandaag hier te zijn, in het gezelschap van mijn vader op deze feestelijke dag. Laat me even naar jullie kijken. Sommige van jullie zien er wat vermoeid uit. Dat vind ik heel begrijpelijk met het vele harde werk dat jullie verzetten. Ik zal een korte update geven van waar we staan als bedrijf en stilstaan bij de rol die ieder van jullie hierin speelt. Het eerste dat ik met jullie wil delen zijn de veiligheidscijfers. Ik wil graag zekerstellen dat we niet naar deze cijfers kijken als een getal en losstaande, individuele incidenten, maar als een onderdeel van onze Process Safety. We zijn een lerende organisatie, als je geen fouten meer durft te maken gaat het niet goed. Wanneer we kijken naar de grote industriële incidenten van de afgelopen jaren, waren ze bijna allemaal bij bedrijven met goede scores op het gebied van persoonlijke veiligheid. Die cijfers kunnen nog zo goed zijn, maar ik heb jullie waakzaamheid en intelligentie nodig om ook de installaties zo te besturen en te onderhouden dat de processen veilig gevoerd kunnen worden. Iedere lekkage is er een teveel. Het is niet voor niets dat we in de 20:20 EHS-visie veel aandacht besteden aan Process Safety.
Voordat ik het woord aan mijn vader geef wil ik graag mijn oprechte dank en waardering uitspreken voor het geweldige werk dat jullie gedaan hebben in de afgelopen maanden. We hebben een turnaround gehad die uitstekend verliep, maar daarna een opstart met uitdagingen. Om juist dan overzicht te houden, scherp te blijven en niet voor de gemakkelijkste en mogelijk onveilige weg te kiezen, getuigt van grote klasse. Ik weet dat sommige van jullie extreem veel uren en lange dagen gemaakt hebben. Mijn boodschap is ook toen duidelijk overgekomen: laten we vooral slim werken, liever een paar dagen langer en veilig en goed dan de gemakkelijke weg waarbij we concessies moeten doen op het gebied van veiligheid. Laten we hard werken, maar wel slim.” Jon M. Huntsman: “Het is geweldig weer terug te zijn bij jullie op jullie mooie terrein. Het ziet er zoals altijd zeer verzorgd uit. Als Huntsman staan we voor kwaliteit. Kwaliteit van mensen zoals jullie, kwaliteit van producten. En ook kwaliteit van leven, zoals we dat willen uitdragen in het Huntsman Cancer Institute, waar we op jaarbasis 125.000 patiënten behandelen en onderzoek doen naar het genezen en behandelen van vele vormen van kanker. We zijn blij hier te zijn en jullie kwaliteiten te zien en zeer Spreekbuis | juli 2013 | 1
vereerd dat we vandaag de nieuwe Splitter installatie mogen openen. Jim Miller (Keystone Project Director) wil ik speciaal bedanken voor een uitstekende prestatie voor dit goede en veilig verlopen project. Laat me jullie iets over mezelf vertellen: Mijn vader verdiende 99 dollar per maand als leraar. We hadden het niet breed en hij heeft nooit durven dromen dat een van zijn kinderen de mogelijkheid zou hebben de armen en hulpbehoevenden van de samenleving te ondersteunen zoals ik dat nu doe met mijn familie. Ik heb van hem niet geleerd hoe ik veel geld moest verdienen, wel hoe ik integer en liefdevol met mensen om moet gaan. Het enige dat ik graag wil van u is dat u weet dat u niet een nummer bent, niet alleen een medewerker maar ook een vriend. Ik zou graag willen dat u naar huis gaat vanavond en daar vertelt: Die oude Huntsman kwam vandaag langs en ik dacht dat
ik een verhaal zou krijgen over hoe fabrieken efficiënter te bedienen, maar hij begon over familiewaarden en hoe trots hij is op ons. Uw belangrijkste taak is niet het werk dat u hier bij Huntsman moet doen, maar het werk dat u thuis doet en de vrije tijd die u doorbrengt met uw familie. En realiseer u dat u veel tijd doorbrengt met uw collega’s, dus ik raad u aan hen te respecteren en te bedenken dat zij ook geliefd zijn bij hun families en u moet ze daarom benaderen als familie. Wees trots op uw omgeving, uw collega’s en familie en vrienden en laat het hen weten. Ook als het tegenzit. Om af te sluiten wil ik graag deze gedachte met u delen: No man is an island, no man stands alone; Each man’s joy is joy to me and each man’s grief is my own; We need one another; So I only treat each man as my brother and each man as my friend.”
Jon Huntsman geeft een inspirerende speech
De praktijk in! H
et moet anders, vinden Marco Ros en Willem Lans, de kersverse trainingscoördinatoren voor Downstream en Upstream. Ze willen de trainingen dichter bij de praktijk brengen, of beter gezegd de ‘operator in opleiding’ dichter bij de praktijk brengen. Want die praktijk vind je niet in een boek
Ervaring is van onschatbare waarde, maar de afgelopen tijd hebben wij veel ervaring zien vertrekken uit de fabriek. Collega’s met 40+ dienstjaren trokken de poort achter zich dicht om te genieten van hun pensioen. Andere collega’s vertrokken van de continudienst naar de dagdienst. Dit betekent dat hun plek ingenomen wordt door collega’s die soms nog in hun opleidingstraject zitten. Dat is het moment dat Willem Lans en Marco Ros in beeld komen, zij gaan die operators begeleiden en de trainingen actief aanpakken. Willem: “We willen mensen binnen de organisatie sneller getraind hebben, want we hebben goed gekwalificeerd personeel heel hard nodig. Zeker nu. Het RMT vraagt daar om. Als we dat doen, dan moeten we ook zorgen dat we de operators in opleiding de aandacht geven die ze verdienen. Ik maak het regelmatig mee dat er geko-
zen wordt om het werk op de eerste plaats te laten komen. Daardoor wordt de begeleiding in handen gegeven van mentoren, die het zelf al erg druk hebben. Wij gaan de mentoren ontlasten en de operators-in-opleiding begeleiden. We gaan wat meer vragen van de operators die in training zijn. Het vrijblijvende moet eraf. Want voor wat, hoort wat.” Dicht op het vuur Willem en Marco zijn ooit zelf opgeleid door een trainingsvoorman. Een vakman die ervoor zorgde dat je de kneepjes van het vak leerde. Helemaal terug naar die tijd, dat gaat niet meer, maar de aandacht voor de operator en vooral de praktijk willen ze graag terug. Zowel Willem als Marco zijn voor die functie gevraagd en beiden hebben ja gezegd omdat de functie nu onder productie komt te vallen. Willem: “Dan ben je toch minder een buitenstaander en
zit je dichter op het vuur. Je bent een van de mannen en dus nemen ze makkelijker dingen van je aan. Dat vind ik persoonlijk belangrijk.” Marco: “Binnen Downstream werd er altijd getraind door collega’s die vanuit de Upstream kwamen. Dat was toch altijd lastig. Lastig omdat de fabrieken wat verschillen en lastig omdat het voor sommige operators een grote stap was om naar de andere fabriek te gaan om daar hulp te vragen aan de trainingsvoorman. Ik ben blij dat we daar nu verandering in kunnen brengen, ik ben straks voor de jongens makkelijk bereikbaar.” Veel plannen Marco en Willem hebben veel plannen voor de nieuwe functie die ze straks gaan vervullen. Willem: “Het zou mooi zijn als het RMT ons speelveld afbakent en dat wij dat lege speelveld verder samen kunnen inrichten.” Beide heren willen graag veel tijd uittrekken voor het actief begeleiden van de operators in opleiding. Willem: ”Nu ligt er veel van de begeleiding bij de shift supervisor, terwijl er al zo veel werk en verantwoordelijkheid in de ploeg ligt. Dat willen we graag ontlasten. Het mooist is dat wij de jongens onder onze hoede krijgen en pas overdra-
Zero workplace injuries. Zero by choice. (Y)our choice.
Trainingscoördinatoren Willem Lans en Marco Ros willen de praktijk in training brengen
gen aan de ploeg als ze de belangrijkste trainingen achter de rug hebben. We willen dat de nieuwe jongens het proces echt onder de knie hebben voordat we ze overdragen.” Wat Willem en Marco betreft horen daar strakke trainingsschema’s bij. Kortere, afgebakende trainingsmodules en heldere afspraken. Marco:
“Wij zetten ons in en we verwachten commitment terug. Maar het moet ook leuk zijn en dus wordt er al gedacht aan masterclasses door de ’masters’ die we binnen Huntsman hebben en College Tour-achtige sessies waar je je voor kan inschrijven.” Marco en Willem, heel veel succes in jullie nieuwe functie!
Hoog (klant)bezoek
Verspreid over haventerrein 5210 staan negen spandoeken met daarop situaties afgebeeld die betrekking hebben op de Life Savers en één doek waarop onze aannemers de Life Savers onderschrijven. Het doel van deze spandoeken is om de Life Savers op ludieke wijze te verduidelijken en aandacht te vragen voor deze negen regels die ons elke dag scherp moeten houden. Want onze veiligheid en die van de bewoners en bedrijven om ons heen begint immers bij onszelf en bij commitment aan die negen belangrijkste veiligheidsregels. We kunnen ze dus niet vaak genoeg tonen. De posters zullen elke twee maanden van plek op de site wisselen, zodat je regelmatig met een andere cartoon geconfronteerd wordt.
te og
e gd
in!
ho
i
il Ve 5.Werken erken op h hoogte oogte Zorg bij werkzaamheden op hoogte, bij meer dan 200 cm, voor de juiste valbescherming.
always online
2.00 meter
BMW
Bij overtreding van een Life Saver wordt een sanctiebeleid toegepast dat afhankelijk van de ernst van de overtreding kan leiden tot ontzegging van toegang tot de site of anders in lijn met het Huntsman Holland huishoudelijk reglement
Life Savers: werken op hoogte
Tempur
Op 12 en 13 juni mochten wij twee klanten begroeten op onze site, BMW en Tempur. Zowel de Downstream- als de Upstream-fabrieken werden bezocht en beide delegaties werden uitgebreid rondgeleid. Ronald van der Kooij (Costomer and Logistics Technology Manager), die beide groepen op de site begeleidde: “Het waren twee positieve, leuke bezoeken. Het is voor de inkopers vaak heel goed om met eigen ogen te zien hoe het er bij ons aan toe gaat.” Spreekbuis | juli 2013 | 2
Column We hebben een zeer intensieve periode achter de rug waarbij alle aandacht uitging naar het oplossen van de problemen in de MDI 2-fabriek. In deze hectiek vergeet je vaak te kijken naar de zaken die wel goed gingen, zoals bijvoorbeeld de productie van MDI 1. Bij deze wil ik alsnog het team van MDI 1-fabriek bedanken voor de stabiele productie op het moment dat de business dit zo hard nodig had. De contouren van de nieuwe Rotterdam 15-organisatie worden steeds meer zichtbaar. Alle functies zijn benoemd en per 1 juli zijn de productieploegen van de diverse fabrieken samengevoegd tot Downstream en Upstream productieploegen. De Lean Teams hebben de afgelopen tijd erg veel werk verzet en er zijn gigantische stappen gezet die ook buiten onze site niet onopgemerkt blijven. Daarvoor wil ik eveneens mijn waardering uitspreken.
Onze Founder en Chairman, Jon M. Huntsman en onze CEO Peter Huntsman waren zeer onder de indruk van dit knap staaltje werk. Zij voelden zich bijzonder vereerd om onder het toeziend oog van belangrijke klanten, leveranciers en Nederlandse overheidsfunctionarissen de MDI-splitter officieel te openen. En wat was ik die dag ongelooflijk trots. Trots op de mooie complimenten die we ontvingen van Jon, Peter, Peter's kinderen en onze klanten. Wij hebben wederom laten zien waar wij als organisatie toe in staat zijn. Om in de woorden van Tony Hankins te spreken: “The expertise of the Huntsman associates at this site has made it possible to undertake such a project with the certain knowledge that the products would be excellent.” Een mooier compliment kan je als organisatie niet krijgen.
De vakantieperiode is aangebroken en ik wens iedereen een zeer mooie en In mijn vorige column vertelde ik dat ‘Keystone’ door het project- en zonnige vakantie toe. commissioningteam precies op tijd voor de grote turnaround was opgeleverd. De nieuwe MDI-splitter staat inmiddels bekend als een van de meest succesvolle investeringen in de Huntsmangeschiedenis. Direct vanaf het begin heeft de MDI-splitter laten zien waarom deze investering voor onze business zo belangrijk is. Max van der Meer De openingsceremonie op 18 juni was dan ook een mooie kroon op het werk van Algemeen directeur de teams die zo hard hebben gewerkt om ‘Keystone’ tot een succes te maken.
Alpe d'HuZes 2013, een persoonlijk indruk H
et begon in juli 2011 met een mail van mij met de vraag of Huntsman dit mooie evenement zou willen sponsoren. Het antwoord was JA en al snel was er een team met gemotiveerde sportievelingen die de Alpe in juni 2012 wilden beklimmen voor dit fantastische doel en met een indrukwekkend resultaat.
Juni 2013... Met een kleine wijziging in het team staan Marja, Hans, Jurgen, Bas, René, Jos, Marc, Sjors en onze supporters (Johan, Remco, Ingrid, Simone, Wilma, Annelies, Joyce) weer te popelen om naar de Alpe te gaan. Die Alpe die je vervloekt als je er tegen op moet fietsen, die Alpe die je een gevoel geeft dat je eigenlijk alleen kan
beschrijven als je er bij bent geweest, maar die je ook zo’n voldaan gevoel geeft als je 21 bochten verder bent en boven even denkt waarvoor je het ook al weer deed... Een lach, een traan en weer verder gaan ... nog een keer ... opgeven is geen optie ... willen is kunnen. Het is eindelijk 6 juni 2013, de dag waarop het moet
gebeuren. Half drie in de morgen en de wekker gaat. Om kwart over drie is Team Huntsman klaar voor de eerste afdaling naar de massastart voor de eerste klim. Het is koud maar dankzij de jacks die Birgit heeft georganiseerd goed te doen. Iedereen staat net buiten het dorp opgesteld, Dries van Agt en Joop Zoetemelk staan gereed om de deelnemers weg te schieten. Het startschot klinkt, verder is het muisstil. Is het de spanning, het respect, de gedachte waar je het voor doet…? De eerste bocht het dorp in, wij zijn niet de enigen
Vlnr: achterste rij Marja Woensdregt, Sjors Buitenhuis, René van der Vlugt, Marc Goudappel en Simone Leerdam; voorste rij: Johan Eland, Hans Houps, Jos Videler, Bas van der Kooij en Jurgen Leerdam
Spreekbuis | juli 2013 | 3
meer; honderden mensen moedigen de fietsers aan. Brok in je keel, daar gaan we. Bocht 1, of beter, bocht 21 want we tellen van beneden naar boven. Waar zijn we aan begonnen? In het donker is die berg nog imposanter dan in het daglicht, maar de supporters langs de kant helpen met hun aanmoediging een ieder naar boven. Iedere bocht weer staan er kaarsen, spandoeken, mensen maar ook muziek ... langzaam wordt het lichter en zelfs de zon laat zich zien. Steeds meer supporters komen de helden aanmoedigen, maar ook collega’s sturen berichten ter aanmoediging, het wordt warmer en sponsen met koud water worden uitgedeeld, zelfs door VanVelzen. Iedereen bedwingt de berg op zijn of haar manier en ieder met zijn of haar eigen motivatie. Op mijn shirt staan drie namen en bij bocht 3 sta ik even stil bij de kaarsen ... ik ga weer verder want ik wil de 3x halen vandaag... Heb het beloofd ... de finish bijna in zicht, nog drie bochten te gaan, de laatste rotonde over en daar is’ie dan... Iedereen gaat die eindstreep over met emotie, maar zeker ook voldaan.
Sjors over de streep
Het eindresultaat mag er weer zijn; Team Huntsman heeft bijna 29.000 euro bij elkaar gefietst en gelopen. Jos, Bas en Jurgen hebben ieder vier maal de Alpe d'Huez bedwongen, Hans, Marja, Marc en Sjors ieder drie maal en René tweemaal. Daarvoor wil ik het team, de supporters maar zeker ook eenieder die gedoneerd heeft bedanken. Namens Team Huntsman
Make & Maintain H
et leegstaande DB-gebouw is tegenwoordig in gebruik als de Lean ‘war room’. Alle Lean Six Sigma teams komen hier bij elkaar om te werken aan hun projecten, twaalf in totaal. Deze projecten vallen onder de noemer ‘Make & Maintain’.
Huntsman heeft ten opzichte van de (nieuwe) concurrentie hogere vaste kosten; dit zijn kosten die onafhankelijk zijn van de doorzet. Om de concurrentie het hoofd te kunnen bieden moeten wij deze kosten verlagen. Dit kan op twee manieren. De eerste manier is met de kaasschaaf: zonder efficiëntieverlies net zo lang schaven tot je op het gewenste kostenniveau bent met alle risico’s die daarbij horen. De tweede manier is het totale Make & Maintain-proces zó ontwerpen dat dit efficiënt en effectief is. Belangrijk hierbij is dat we Make & Maintain, die altijd zeer nauw met elkaar verweven zijn geweest, van elkaar scheiden. We hebben voor deze manier gekozen omdat we dan kunnen blijven samenwerken en weer focus aan kunnen brengen in de taken en verantwoordelijkheden van operators en het ondersteunende stafteam. Hieronder leggen diverse
teamleaders deze hernieuwde focus uit. Team 10 Ewald Pfeiffer, teamleader van groep 10, legt uit hoe hij en zijn team met Peter van Dompselaar, Kees Kooijmans en Richard van Vliet het proces tot nu toe hebben ervaren en wat hun Day-2-Day-project nu beoogt. Ewald: “Team 10 heeft zich gestort op de dagelijkse werkzaamheden in de Downstream- en Upstreamfabrieken. Hierin is eerst in kaart gebracht welke taken en verantwoordelijkheden productie heeft, wie de (interne) klanten zijn, welke afdelingen binnen Huntsman invloed hebben op de werkprocessen van productie en hoe de werkprocessen eruit zien. Daarna is gekeken hoe werkprocessen er in de toekomst uit zouden kunnen en moeten zien om het werk te kunnen blijven doen. Aan de hand daarvan worden verspillingen gedefinieerd en wordt er een
schifting gemaakt in taken. Welke afdeling zou dan de taken moeten overnemen of zijn er andere (technische) oplossingen te bedenken?” Team1-2 Team 1-2 met Ton van der Ent, Hans Brandenburg, Jurgen Leerdam, Jan Lako en Ron Jansen houdt zich bezig met het verbeteren van de storingsmeldingen en het afhandelen van die storingen. Wat in 2012 werd geconstateerd is dat er na een storingsmelding soms te vaak aanvullende uitleg over die storing nodig was. Met andere woorden, het was geen vloeiend proces, er was geen ‘flow’. Dit zorgde voor veel onduidelijkheden, verlies van tijd en dus ook geld. Samen met productie wordt er nu gewerkt aan een duidelijke storingsmelding. Want productie moet een analyse van de storing maken: wat gebeurt er precies, waar is de storing, wat wil men dat er gebeurt? Ook het proces erna, de storingsafhandeling, is onder de loep genomen. Team 11 Team 11, bestaande uit Ron Groenland, Onno van Laarhoven, Mark Baumann en Rene Spruijt, houdt zich bezig met die zaken voor het pro-
Van alle markten thuis A
fgelopen april nam Jannie de Jong afscheid van Huntsman. Na 36,5 jaar werkzaam geweest te zijn bij ICI/Huntsman, bereidt Jannie zich samen met haar man Hans nu voor op een toekomst in Frankrijk. Een droom die werkelijkheid wordt. Wij keken met haar terug op haar loopbaan. Jannie begint op 31 augustus 1976 als uitzendkracht op de telexafdeling van ICI. Eigenlijk was het de wens van ICI dat Jannie op 30 augustus in dienst zou treden, maar dat was niet mogelijk. Jannie’s dochters gaan dat jaar op 31 augustus allebei naar school en vanaf dat moment kan Jannie aan de slag. “Ik weet nog dat ik best gespannen
was voor mijn eerste werkdag, ICI was pas mijn tweede werkgever. Daarvoor (voor de geboorte van mijn dochters) had ik bij James Walker in Schiedam gewerkt. Ik was ook heel blij toen ik in december 1976 in vaste dienst mocht treden, ik zag het niet zo zitten weer elders ingewerkt te moeten worden en ik had het naar mijn zin.”
Een nog piepjonge Jannie op de telex-afdeling
Van alle markten thuis In de jaren erna komt er receptiewerk bij en Jannie gaat zelfs een tijdje formulieren tekenen op de afdeling van Arjo van der Niet. Op een groot tekenbord tekent zij de formulieren die elders op de site gebruikt worden. Jannie: “Nu kun je je dat haast niet meer voorstellen, maar aangezien Excel toen nog niet bestond, werden alle formulieren met de hand getekend. Iets waarvoor ik nooit had geleerd, maar ik leerde gaandeweg. Zo kwam ook de ideeënbuscommissie op mijn pad. Eén keer in de maand notuleerde ik de vergadering van deze commissie. Steno kende ik niet, nog steeds niet overigens, maar notuleren kon ik wel.” Van 1985 tot 1989 werkt Jannie op de Wijnhaven. Spreekbuis | juli 2013 | 4
Op een ludieke manier wordt verslag uitgebracht
ductie support team die vooral op de lange termijn gericht zijn. Dus zaken die je veelal kunt plannen en die te maken hebben met procesverbetering. Onno van Laarhoven legt het als volgt uit. “We willen dat het productieteam zich volledig kan richten op het produceren van onze producten, zonder zich, zoals nu het geval is, bezig te moeten houden met allerlei zaken die niet direct aan de productie
bijdragen. Dat moet het supportteam gaan doen. Wij leggen dat nu vast in werkinstructies.” Het team concludeert dat het opvallend is hoeveel overeenstemming in werkprocessen er is in Upstream en Downstream. Onno: “In hoofdlijnen doen we heel veel zaken op dezelfde manier. Pas nu blijkt dat je als je de details van een proces beschrijft, je slechts kleine verschillen ziet.
Ze voert inkooporders in SAP in, houdt de tijdsregistratie bij en verwerkt de ziekmeldingen. Jannie is op alle fronten inzetbaar. Maar het reizen gaat niet in de koude kleren zitten en dus vraagt zij toch weer overplaatsing aan naar Rozenburg. Hier komt zij op Accounting te werken, de afdeling waar zij ook haar loopbaan zal afsluiten. Jannie: “Hier kwam ik voor het eerst met Tineke Mulder te werken en ook met Trudy Lugtenburg. Met Tineke heb ik echt een hoop meegemaakt. Ik kan me nog zo goed herinneren dat zij als traktatie mosselen klaar wilde maken op ons kantoor. Ze waste de mosselen in de wasbak in het toilet, had een elektrische plaat meegenomen en de groente al voorgesneden bij zich. “Onze leidinggevende vond dat niet zo’n goed plan, maar vooruit, het mocht als we de deur dicht deden. Nou, je rook het door het gehele kantoor, want de lucht verspreidde zich via het luchtbehandelingsysteem. Achteraf gezien moesten wij ook concluderen dat het misschien niet zo slim was, maar het was wel lekker!”
instantie voor een uurtje in de week. Koos Kruit, de afdelingsmanager, vroeg haar om in een soort spreekuur (van 9 uur tot 10 uur) brieven op te nemen en dan uit te werken. “Het was eigenlijk best een rare situatie, ik zat daar in een apart kantoortje en nam de brieven op. Daarna ging ik weer facturen inboeken. Maar aangezien het heel vaak voorkwam dat iemand zich na tienen met werk meldde, volgens mij was het Sjaak Suikerbuik, werd het uurtje verlengd naar twee uur.” Wanneer de afdeling accounting naar de site verhuist en de afdelingen van de Wijnhaven naar Rozenburg komen, wordt Jannie fulltime secretaresse. Iets wat ze met heel veel plezier doet tot en met april van dit jaar.
Het secretaresse spreekuur In 1991 maakt Jannie de stap naar secretaresse, in eerste
De Franse toekomst Hans en Jannie hebben al een aantal jaar een huis in Frankrijk dat zij aan het verbouwen zijn. Na haar pensionering kunnen Hans en Jannie meer tijd besteden aan hun klushuis in het prachtige Frankrijk. Na 36,5 jaar is dat een heel nieuw avontuur, waar zij beiden naar uitkijken. Jannie en Hans, het is jullie gegund!
Het is vet cool bij Huntsman H
et is alsof ze nog nooit een touringcar hebben gezien, zo enthousiast zijn de leerlingen van groep 7 van Basisschool de Rank. “Gaan we nu helemaal met de bus naar Spijkenisse?” Het is weer tijd voor het traditionele bezoek aan haventerrein 5210. 35 enthousiaste tien- en elfjarigen mogen samen met Juf Evelien, Juf Veronica en moeders Jolanda en Nastasja een kijkje nemen in het lab en bij MDI 2 met als hoogtepunt van de dag; de zelfgemaakte schuimbeker.
Vragenvuur Op MDI 2 zijn de vragen niet van de lucht: “Hoeveel energie verbruiken jullie nou?”, “Hoe lang duurt een opleiding tot
operator?”, “Hoeveel meter kabel zit er nou in de kasten in de blind control room?”. Ton Zantman begeleidt de groep in de controlekamer,
maar de meest vragen zijn voor de operators zelf, die overal op antwoorden. Op de vraag, wat is het engste wat je hebt meegemaakt is het antwoord van Wilco Landman: “Nou, een groep kinderen in de controlekamer.” En daar zit wat in, want het vuur wordt hen flink aan de schenen gelegd. Buiten leggen Ewald en Iris het een en ander uit over de fabrieken. De vele pijpleidingen maken indruk. “Kun je daar doorheen
kruipen?” en de leerlingen ervaren dat een ademluchtbepakking toch wel wat zwaarder is dan een gymtas. Vet cool Van Erwin krijgen de kinderen een exclusief kijkje in de keuken van het lab, ze mogen de schuimrobot in actie zien (“Maakt íe nou koffie?”). En natuurlijk doen ze diverse pH-tests en maken schuimbekers en dit alles onder de
deskundige begeleiding van Jasper, Vivian, Roy, en Mohamed. De schuimbekers worden alsof het een wedstrijd is tegen elkaar afgemeten. Is mijn beker groter dan de jouwe? En bij de pH-test worden stripjes met elkaar vergeleken. “Op het lab werken is echt wel vet cool, dat wil ik later ook!” Na een lunch in de kantine gaat de groep, een ervaring rijker en vol verhalen op weg naar school. En wij, wij hebben ook weer genoten van alle vragen en opmerkingen. Tot volgend jaar, tot de volgende groep 7!
Vesting Golf Toernooi H
et gebeurt niet zo vaak dat je op een prachtig zonnige dag een partijtje golf mag spelen op de vestingwallen van Hellevoetsluis. Toch hebben Rick Brand, Eduard Peeters, Tino Hengeveld en Paul Rollé dat op 7 juni gedaan.
Eduard, Paul, Tino, Rick en Peter aan slag
Wat was er aan de hand? Lionsclub Zuidland/Haringvliet had een golftoernooi georganiseerd waarbij de banen uitgezet waren op de vestingwallen van Hellevoetsluis. Het gemeentebestuur van Hellevoetsluis had een vergunning voor één dag uitgegeven. De opbrengst van het Vestinggolftoernooi ging naar de KanjerKetting. De KanjerKetting is opgezet als beloningssysteem voor kinderen met kanker. De KanjerKralen zijn een lichtpuntje tijdens de zware behandeling en kinderen kijken uit naar hun kleine, kleurige beloning. Maar de KanjerKetting is meer. Door de KanjerKetting begrijpen kinderen beter wat er met hen gebeurt en krijgen ze grip op hun situatie. Ouders gebruiken de KanjerKetting als leidraad om hun kind uitleg te geven en om ze voor te bereiden op wat hen te wachten staat. Huntsman was bereid gevonden om aan dit unieke project mee te doen en op te treden als Spreekbuis | juli 2013 | 5
sponsor. Er is een team van vier Huntsmanmedewerkers uitgenodigd om mee te doen aan dit golftoernooi. Rond het middaguur kwamen Rick Brand, Tino Hengeveld, Eduard Peeters en Paul Rollé aan in de vesting van Hellevoetsluis. Eerst werden de spelregels doorgenomen, met bijzondere nadruk op de veiligheid. Per slot van rekening werd er wel gespeeld op openbaar terrein. Daarna kon er afgeslagen worden, over bolwerken, bomen, verdedigingswerken, vestinggrachten en bunkers heen. Na ongeveer vier uur spelen waren alle banen gespeeld en kon de puntentelling beginnen. Rick, Eduard, Tino en Paul hebben allen een keurige plaats behaald. De uiteindelijke opbrengst van het toernooi kwam op €4.500 uit. Dit bedrag is ’s avonds overhandigd aan Angela Poort, voorzitter van de KanjerKetting. Een mooie afsluiting van een prachtige dag. Peter Oostveen. Lionslid.
Meisjes uit Abbenbroek Redactielid Jopie Donkersloot in gesprek met Paméla Blok-van Werkhoven
Zes of zeven jaar geleden trof ik mijn oude schoolvriendinnetje Paméla van Werkhoven op de tennisbaan van Oostvoorne. Het was een vluchtige ontmoeting wat ik jammer vond. We kennen elkaar vanaf de kleuter- en basisschool in Abbenbroek en zijn elkaar na de middelbare school uit het oog verloren. Gelukkig doet de gelegenheid zich nog eens voor: Ik kom Paméla tegen in de hal van Huntsman, waar zij een afspraak heeft. Ze is, tot mijn verbazing, voorzitter van de Deelgemeente van Rozenburg. Ik neem het voortouw om een afspraak te maken. Met een fotoboek en een bosje bloemen ga ik naar het Stadskantoor van Rozenburg, want daar is Paméla’s kantoor. Ik besluit er gelijk een interview voor de Spreekbuis van te maken. Hoe komen twee meisjes uit Abbenbroek tot Deelraadsvoorzitter in Rozenburg en Accountant bij Huntsman? We beginnen bij de kleuterschool in Abbenbroek met juffrouw Willy. Onze klas telde maar negen leerlingen, samen kunnen we alle verjaardagen nog opdreunen, dat waren namelijk echte hoogtepunten in het jaar, met een traktatie en een verjaarsfeestje. De lagere school met onder andere meester Visser was een combinatie van twee klassen. Wat er van de andere klasgenoten is geworden, weten we eigenlijk niet. Ik vraag Paméla hoe zij in Rozenburg terecht is gekomen? “Mijn ouders gingen vanwege mijn ziekte, ik had jeugdreuma en heb een tijd in een rolstoel gezeten, op zoek naar een ander huis. Uiteindelijk kwamen we in de bungalow in Rozenburg terecht en zijn we nooit meer uit Rozenburg vertrokken. Ze zijn er een uitvaartonderneming begonnen, deze hebben ze inmiddels weer verkocht. We waren daardoor wel een begrip in Rozenburg. Ik herinner me dat jij en je zussen bekend stonden als de schildersdochters van Donkersloot. Had jouw opa nou een fabriek?” Ik moet erom lachen als ik eraan terugdenk, mijn grootvader had een machinefabriek: De Van Pelt fabriek waar toen zo’n honderd man werkte. Mijn ouders hadden een doe-het-zelf winkel in Abbenbroek vandaar de ’schilders-dochters’
De kleuterklas van de basisschool in Abbenbroek
Paméla: “Na de basisschool ben ik vwo gaan doen en daarna het bedrijfsleven in. Mijn ouders hebben mij altijd gestimuleerd om mijn hersens te gebruiken en ik heb altijd willen werken. Ik heb bij veel bedrijven gewerkt bij Randstad en bij Mourik, in HR en communicatiebanen. Daar heb ik veel geleerd, heel veel. Na de geboorte van mijn dochters ben ik het wat rustiger aan gaan doen. Ik ben niet van het ‘half/half’, dus wilde toen ze klein waren, thuis zijn. Als ze wat ouder worden krijg je wat meer tijd en ik werd steeds vaker voor politieke (vrijwilligers) activiteiten gevraagd en daar heb ik mijn baan van gemaakt. Jarenlang als gemeenteraadslid en nu als bestuurder. Ik had vroeger nooit echt een politieke ambitie, als kind wilde ik dierenarts worden, maar daar heb ik de competenties niet voor. Voor het sociale en communicatieve wat bij politiek hoort wel. Ik vind het prettig als mensen mij aanspreken in de supermarkt over wat hen dwars zit. Ik wil geen, of zo min mogelijk afstand tussen bestuur en burgers. Het is voor mij een zegen dat ik niet aan een grote politieke partij verbonden ben, het is al hengelen en lobbyen genoeg nu we verbonden zijn met Rotterdam en we veel eigenaarschap kwijt zijn. Voorheen konden we onze eigen straatstenen leggen en inkopen, nu wordt dat centraal geregeld.”
Naam
Jopie Donkersloot
Paméla Blok- van Werkhoven
Geboorteplaats
Abbenbroek
Abbenbroek
Leeftijd
54
54
Sterrenbeeld
Schorpioen
Waterman
Burgelijke staat
Samenwonend
Gehuwd
Kinderen
Annemiek getrouwd met Remon, kleinzoon Jorrit, Matthijs woont samen met Claudia
Vickey 18 en Audrey 25
Opleiding
mavo
vwo en diverse bedrijfsopleidingen
Functie
Nu werkzaam als Treasury accountant op de 4e verdieping van het hoofdgebouw van Huntsman Rotterdam
Sinds 2010 voorzitter deelgemeente Rozenburg op het Stadskantoor
Wat is je favoriete tijdschrift, krant en boek
Jeanne d’Arc living, AD, Joe Speedboot (Tommy Wieringa)
De donkere torenserie van Stephen King
Hoeveel tijd besteed je dagelijks aan e-mails
Ongeveer 1 à 1 1/2 uur
1-2 uur
Welke websites bezoek je regelmatig
Vakantiesites, Receptensites, Facebook, Marktplaats, Funda
Overheidssites, facebook, twitter
Welk boek ligt op dit moment op je nachtkastje
Balans tussen werk en thuis (geschreven door mijn schoonzus Marianne Thans)
Aantekenboek ;-)
Wat is voor jou nog steeds de boeiendste film
Leuke film: Thé Intouchables; huilfilm: Sophies Choice
The Deer Hunter
Welke CD heb je laatst gekocht
Armin van Buuren
Racoon - Liverpool Rain
Voor welk tv-programma blijf je thuis
30 april had ik een echte tv dag. Ik kijk graag naar: Homeland, Borgen, Herman den Blijker, Ik vertrek, Olympische Spelen en Feyenoord
Geen enkel
Welk tv programma mag van jou van de buis verdwijnen
GTST
Geen voorkeur
Ben je een goede kok
Ik probeer het wel, ik kook heel graag, maar soms mislukt er een recept en dan vind ik mezelf een mislukte kok
Redelijk
Culinair hoogtepunt
Dineren bij restaurant Beluga in Maastricht
Zelfgevulde varkenshaasjes
Wat neem je in elk geval mee op reis
Creditcard
iPad
Wat was je favoriete speelgoed
Knutsel spullen
Elastiekentwist
Ben je een goede moeder
Ik heb een heel goede band met mijn kinderen
Dat hoop ik
Waar kom je niet graag
Op roltrappen (doodeng, ik heb hoogtevrees)
Volle winkels
Wie ontmoet je liever niet
Geert Wilders
Onbeschofte mensen
Welke ruimte in je huis is jouw favoriete plek
Buiten aan de eettafel met mooi weer; met veel mensen eromheen
Eettafel
Waar heb je spijt van
Nergens van!
Ik heb nergens spijt van
Wat is je favoriete vakantieland
Italië
Oostenrijk
Welk maatschappelijk debat mag van jou nu eens losbreken
Specialisten die meerdere malen fouten maken en niet verantwoordelijk worden gesteld en in het buitenland weer opnieuw aan het werk gaan
Schaalvergroting in gemeenteland stoppen!!
Bespeel je een instrument
Een heel klein beetje blokfluit
Niet actief maar ik kan piano en blokfluit spelen
Wie is je favoriete kunstenaar
Jan Tamineau (prachtige jurken voor Maxima)
Geen speciale voorkeur maar ik houd van glaskunstwerken
Wat vind je het leukste aan je baan
Dat ik meestal met plezier naar mijn werk ga
Alles
Wat wilde je worden als tiener
Handwerkonderwijzeres
Dierenarts
Wat wil je graag binnen Nederland veranderen
Donorregistratie
Beeldvorming over Rozenburg
Wat doe je in je vrije tijd
Sporten, luieren, shoppen, vrienden bezoeken, kleinkind verwennen koken of uit eten gaan, huis gezellig maken, met Rob een terrasje pakken
Relaxen en lezen
Waar blink je in uit
Nergens in jammer genoeg. Ben behoorlijk middelmatig
Verbinden van mensen en hun wensen
Waar woon je en waarom
Meestal in Oud-Beijerland, omdat mijn partner daar een fysiotherapiepraktijk heeft. Eigen huis staat in Oostvoorne te koop! Funda: Schoutweg 22
Rozenburg, omdat het mijn stekje is
Over straat gesproken: de A15 en de files daar, daar word ik persoonlijk nogal droevig van. Voel jij je niet machteloos ingesloten en is er iets wat je kan doen?
Wat zijn jouw ambities voor 2021? Heb je nog landelijke politieke ambities? Paméla: “Ik zou graag nog een termijn willen uitdienen, dus nog vier jaar. In de politiek is vier jaar niets en ik wil deze termijn volmaken en er nog wel een tweede aan vastplakken. Ik hoef geen landelijke functie, ik denk dat er hier werk genoeg is en daar voel ik me prettig bij.”
Paméla: “Jazeker en we strijden ook voor betere ontsluiting en zijn nu bezig met het inpassen van het tracé voor de Blankenburgtunnel, maar als Rozenburgers kijken we uit naar de resultaten van de verbreding van de A15. Want die tunnel is er op z’n vroegst pas in 2021.”
Terug naar Abbenbroek: We praten nog door over jeugdliefdes, onze ouders en zussen en broer. We bladeren door de fotoboeken en besluiten na ruim een uur om maar weer een afspraak te maken om nog wat bij te praten. Eén van de foto’s van vroeger plaatsen we bij het artikel en uiteraard leggen we de hereniging vast. Het was een bijzonder leuk gesprek. Bedankt Paméla en tot gauw. Spreekbuis | juli 2013 | 6
And the winner is…
door de leden van het Huntsman Technology Team. Een aantal van de belangrijkste functies en ideeën uit deze inzendingen zullen verder worden onderzocht en waarschijnlijk in een van de Huntsman fafrbieken wereldwijd worden geïmplementeerd. Er zal zeker moeite worden gedaan om een geschikte katalysator te vinden om het winnende ontwerp in de praktijk te testen.
V
an 21 tot en met 25 april werd in Den Haag de 9e editie van het European Conference of Chemical Engineering (ECCE) gehouden. Huntsman was hier als exposant aanwezig en presenteerde er met trots de Student Design Competition. Na het succes van vorig jaar (toen Huntsman de Design Competition voor de eerste keer uitschreef) besloot Huntsman ditmaal de wedstrijd internationaal uit te schrijven. Twaalf teams van studenten, uit onder andere Zuid-Korea, Spanje en Duitsland, stuurden hun ontwerp in. Vijf genomineerde teams werden uitgenodigd om hun oplossing te presenteren op het 9e European Conference of Chemical Engineering / 2e European Congress of Applied Biotechnology in Den Haag. Hier werden ook de winnaars bekendgemaakt. Een groot product Aniline, met een productie van meer dan 700.000 ton per jaar, is een belangrijke grondstof voor de Huntsman Corporation. Het wordt geproduceerd in de vloeistoffase door het reduceren van nitrobenzeen met waterstof in verschillende geroerde reactoren. Dit levert een product op dat ongeveer 99% aniline bevat, 0,1% onzuiverheden, ongereageerd nitrobenzeen en 0,3% teer. Zo goed als dit klinkt, een dergelijke zuiverheid is niet
hoog genoeg voor de productie van MDA (methyleendianiline) en MDI (methyleen difenyl diisocyanaat). Om de vereiste 99,9+% zuiverheid te verkrijgen, wordt het reactieproduct gevoed aan een reeks van destillatiekolommen. Vanwege een ‘azeotroop’ en ‘close boilers’ die in het mengsel aanwezig zijn, is de scheiding moeilijk. De zuivering is zeer energieintensief, en dit vormt een belangrijk deel van de operationele kosten van het produceren van aniline. Studenten wereldwijd werden uitgedaagd nieuwe procesontwerpen voor te stellen voor dit deel van de plant die het energieverbruik met ten minste 50% zou verminderen. De winnende inzending V. Thiruvengadam Aishwarya en Bart Zijlstra van de TU Eindhoven werden door de jury als de winnaars van de Huntsman Student Design Competition geselecteerd. Ze ontvingen de prijs van € 3.000 tijdens het afsluitende strandfeest in Scheveningen. Het winnende ontwerp werd door de jury gekozen omdat het team de gelijksoortige
The lucky winners krijgen van Alan Gow en Arend Jan Zeeuw hun oorkonde
fysische eigenschappen van het product aniline en de onzuiverheid nitrobenzeen als belangrijkste kwestie juist had geïdentificeerd. In plaats van het veranderen van de scheidingswerkwijze kozen ze ervoor de fysische eigenschappen te veranderen door nitrobenzeen over een katalysator te laten reageren met een deel van het product aniline en zo een minder vluchtig azo-teer te vormen. Dit is vervolgens veel eenvoudiger te scheiden van de aniline omdat dit teer een veel hoger kookpunt heeft. Dit elimineert nagenoeg de noodzaak tot V. Thiruvengadam Aishwarya
enige reflux in de scheidingskolom en daarmee reduceert het de benodigde energiebehoefte voor de scheiding. De jury waardeerde ook het feit dat het ontwerp gemakkelijk achteraf in bestaande eenheden was in te passen. Hoewel er niet een katalysator werd geïdentificeerd door het team, gaf de lijst van mogelijkheden, samen met Huntsman’s al aanwezige kennis, de jury een hoge mate van vertrouwen dat een geschikte katalysator binnen een redelijke tijd zou kunnen worden gevonden. Alle ontwerpen zijn beoordeeld Eindhoven University of Technology Eindhoven, Netherlands
Conversion of NB to tars over a catalyst and then distillation between tars and aniline
University of Twente Enschede, Netherlands
Extraction of the aniline followed by distillation to recover the selected solvent
Yeungnam University Gyeongsan, South Korea
Optimisation of heat usage by making use of vapour recompression technology (VRC)
Eindhoven University of Technology Eindhoven, Netherlands
Centrifuge for tar removal followed by a micro reactor to convert residual NB
Technical University of Dortmund Dortmund, Germany
Transformation of the aniline to a salt allowing separation using filtration and recovery via neutralisation
Bart Zijlstra Max Haker Lars Schut Riezqa Andika Yus Donald Chaniago Ferdinand Leeger Dannie van Osch Tim Seifert
De toekomst Huntsman is van plan om na de succesvolle overgang van het Nederlandse platform tijdens de NPS11 naar het Europese toneel van het ECCE door te gaan met de Design Competition bij toekomstige gelegenheden. Contact is al gelegd met de organisatoren van het ECCE10, dat in Nice gehouden wordt in 2015, en de volgende NPS in 2014 wordt ook overwogen. Daarnaast is Huntsman gevraagd om de organisatie van een wedstrijd tijdens een congres in Duitsland volgend jaar te overwegen. De Design Competition heeft dus een glanzende toekomst.
Christian Dowidat
De vijf geselecteerde teams gerangschikt op basis van economisch effect
De jury
Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid!
I
n het kader van Girlsday bezochten op 25 april ongeveer dertig meisjes van het Helinium Technasium uit Hellevoetsluis Huntsman. Girlsday is een landelijk initiatief om meisjes te interesseren voor beta, techniek en ICT. De dames van klas V2U kregen van Magdalena Smieszkol en Margo Reitsema (beiden process engineer)
een rondleiding op MDI 2, waarbij zij de controlekamer bezochten en onze nieuwste fabriekstelg, Keystone. Op het PU PR&D lab kregen de dames uitleg van Mark Smit en Kimberly de Cuba (research scientists). De groepen werden begeleid door Anneke van der Helm (office manager) en Iris Meijer (secretaresse).
Girlsday ’s Morgens vroeg stonden alle meisjes al vol ongeduld te trappelen om aan Girlsday mee te doen. Zij werden met de bus opgehaald om een bezoek te brengen aan het bedrijf Huntsman, dat zo vriendelijk was geweest de deuren voor ons te openen. Toen alle meiden in de bus zaten, werd er door onze gids het één en ander uitgelegd over Huntsman. Door een aantal vragen te stellen zoals, “Wie heeft er iets van Ikea thuis staan?” of “Wiens ouders rijden er in een BMW?” had ze al snel de aandacht te pakken en wisten de meiden waar producten van Huntsman onder andere voor gebruikt worden. Al snel waren we op het enorme terrein van Huntsman. Daar aangekomen werd de groep in tweeën gesplitst. Onze groep kreeg eerst een kijkje in de controlekamer waar acht mensen zaten die de hele fabriek konden aansturen. Dat is erg weinig voor zo’n grote fabriek! Hier was ook de gelegenheid tot het stellen van vragen, waarna iedereen naar buiten ging en er een nieuw stuk fabriek werd bekeken, die in de testfase zat. Daarna gingen ze door naar een ander gedeelte van het Huntsmanterrein om een kijkje te nemen in het lab. Hier kregen we een proefje te zien met purschuim, wat leuk was om te zien. De meiden hadden hier zelf ook best mee aan de slag willen gaan. Ook was de bak met verschillende soorten schuim erg in trek, vooral het traagschuim vonden ze erg leuk om in te knijpen. Na nog een korte rondleiding door het lab en een korte presentatie over welke opleiding je nodig hebt voor het laboratoriumwerk, was het helaas alweer tijd om te gaan. Bedankt iedereen, het was een leerzame dag! Hopelijk zijn er enkele meiden geïnteresseerd geraakt en zijn zij geprikkeld voor de beta-hoek. Verslag Helinium
De girls van groep V2U
Spreekbuis | juli 2013 | 7
Personalia
Personalia komt tot stand onder verantwoordelijkheid van de afdeling Human Resources. Wilt u, in verband met het goed kunnen verrichten van betalingen en uitvoeren van personeelsregelingen, wijzigingen in uw persoonsgegevens tijdig doorgeven aan de afdeling Human Resources d.m.v. een mail naar:
[email protected]
Benoemingen
In dienst RMG Bart Groenenboom
In memoriam
Communications Postbus 1020 3180 AA Rozenburg tel. 0181 - 29 91 11 e-mail:
[email protected] www.huntsman.nl twitter: @huntsmannl
Gerard den Heijer van Wachtchef Upstream naar Shift Supervisor Downstream Finance Alessandra Peterson
Arjan Kuipers van Process Technician naar Shift Supervisor Downstream Nico Pons van Production Supervisor Formulaties naar Shift Supervisor Downstream
EHS Erwin Smits
Uit dienst Periode mei t/m augustus 2013 Fer Andeweg Nicole Effertz Koos de Graaf Constance de Groot Steven van Klei Stephan Kool Frank Meijburg Harrij Mensinga Tim Olivier Jan van der Sluis Ruud Vlendré Theo Voerman Huig van Wijnen Henk van Zanten
Pensioen 01-08 Hennie van Rees
Jubilarissen 10 jaar 01-08 Christian Spruijt 01-09 René Spruit 01-10 Sharon Lapar 25 jaar 11-07 Rick Brand 18-07 Michel Taillie 01-08 Ben de Jong 15-08 Niek Bezuijen 15-08 Ron Jansen 15-08 Rinus Sparenberg 01-09 Han de Hoog 30 jaar 22-08 Jaap Kweekel 22-08 Jan Verburg 35 jaar 28-08 Ernst van Goor den Oosterlingh 40 jaar 08-10 John van Aaken
Rob Weenink van Wachtchef Upstream naar Shift Supervisor Downstream Ad Gort van Chief Guard naar Security & Emergency Response Coordinator Joke Radijs van Assistant Financial Accountant naar Assistant VAT Accountant Engracia Stella van Source to Pay Specialist naar Assistant Cost Analyst René van der Vlugt van Project Engineer naar Maintenance Engineer Jeroen Vrijland van Operator II naar Operator I
Geboren 16-04 Joris, zoon van Lennart en Marian Maliepaard
Op 10 mei 2013 overleed Eric Muste. Eric heeft ruim 34 jaar voor ICI/Huntsman gewerkt en was een vaste waarde in ons Centraal Magazijn. Zo heeft Eric ons Centraal Magazijn helpen ontwikkelen en hiermee een grote bijdrage geleverd aan het huidige professionele werkniveau. Eric had veel aandacht voor zijn omgeving. Hij zorgde er altijd voor dat zijn werk goed georganiseerd, schoon en opgeruimd, maar vooral veilig was. Met zijn respectvolle manier van omgang met collega's, leveranciers en vervoerders droeg Eric bij aan een prettige werksfeer. In 2011 pakte Eric een nieuwe uitdaging op en aanvaardde de functie van inkoper. In deze nieuwe werkomgeving heeft Eric aangetoond ook als inkoper prima uit de voeten te kunnen. Eric heeft met zijn enthousiasme, zijn inzet en zijn collegialiteit er voor gezorgd dat het inkoopproces op rolletjes liep. In november vorig jaar werd Eric geconfronteerd met een ernstige ziekte. Na de diagnose is hij met een grote dosis humor en een positieve instelling blijven knokken voor zijn herstel. Tijdens deze periode heeft Eric veel contact gehad met collega's uit de gehele Huntsman-organisatie. Het was fijn om te zien dat hij er in deze periode niet alleen voor stond, maar een collega bleef van ons allemaal. De strijd tegen de ziekte was een ongelijke strijd die Eric niet kon winnen, maar de wijze waarop hij hiermee omging is een inspiratie voor ons allemaal. Eric, we gaan je missen!
Huwelijk 31-05 Patricia Bakvis en Remko van der Meijden
Overleden 21-04 G. Filippo. De heer Filippo werd geboren op 29 oktober 1937. 06-05 C.A. van der Leeden. De heer Van der Leeden werd geboren op 20 mei 1933. 09-05 P.C. Vree. De heer Vree werd geboren op 5 juni 1927. 10-05 E. Muste. De heer Muste werd geboren op 16 januari 1959. 01-06 A. Kornelisse. De heer Kornelisse werd geboren op 28 december 1938. Het is niet meer mogelijk om de laatste functie te vermelden.
De volgende Dag van de Chemie is op zaterdag 5 oktober 2013. Chemiebedrijven, maar ook bedrijven en instellingen die veel te maken hebben met chemie laten op deze dag zien welke belangrijke plek de chemie in de maatschappij inneemt. Houd de website www.ziedechemie.nl in de gaten. Inschrijven mogelijk vanaf augustus.
SPREEKBUIS is het personeelsblad voor (oud)medewerkers en relaties van Huntsman Holland BV. Oplage: 1700 exemplaren
(Eind)redactie
Eric Muste
Frans van Delft van Process Technician naar Shift Supervisor Downstream
Colofon
Directie en collega's Huntsman Holland BV
Buizenpost
Jopie Donkersloot Hans Houps Birgit Ros Monique van Rossum Wendy de Vos Ton van der Gaag Ans Impens
tst 2200 tst 2469 tst 3004 tst 2122 tst 2152
Ofschoon ernaar gestreefd is de juiste informatie te verschaffen, kan geen garantie voor correctheid of volledigheid worden gegeven. Overname van materiaal door andere publicaties wordt toegejuicht. Vermelding van Spreekbuis als bron wordt daarbij op prijs gesteld. Kopij voor het volgende nummer inleveren vóór 4 september 2013 De Spreekbuis wordt gedrukt op FSC-gecertificeerd papier.
Grafische realisatie LNO drukkerij, Zierikzee
Huntsman Holland levert wereldwijd halffabrikaten voor de polyurethaan-industrie Deze uitgave van de Spreekbuis vindt u ook op www.huntsman.nl
Beste collega's van Eric, Hierbij wil ik eenieder heel hartelijk bedanken voor alle morele steun - in welke vorm dan ook - tijdens de zes zeer zware maanden van zijn ziekzijn. Ook alle aandacht van iedereen tijdens zijn crematie heeft mij zeer goedgedaan. Heel erg bedankt hiervoor. Barbara Muste en de kinderen
Pensioenfonds Het jaarverslag van het pensioenfonds over 2012 is besproken door het bestuur, het verantwoordingsorgaan, de actuaris en de accountant. In het jaarverslag is het verslag van het verantwoordingsorgaan, de actuariële verklaring en de controleverklaring van de accountant opgenomen. In het jaarverslag is ook tekst opgenomen over het herstelplan. Vanaf september 2012 is een nieuw kortetermijnherstelplan in werking getreden. Dit kortetermijnherstelplan is erop gericht te voldoen aan de minimale eis van 104,1% dekkingsgraad binnen een periode van drie jaar. De Nederlandsche Bank heeft als toezichthouder dit herstelplan beoordeeld en heeft geconcludeerd dat zij dit plan concreet en haalbaar acht. In de praktijk bleek dat met name de waarde van de beleggingen harder zijn gestegen dan aangenomen in het herstelplan. Dit heeft er voor gezorgd dat de dekkingsgraad op het einde van de afgelopen drie kwartalen boven de minimaal vereiste dekkingsSpreekbuis | juli 2013 | 8
graad heeft gelegen. Volgens de regels van De Nederlandse Bank mag het kortetermijnherstelplan als beëindigd worden beschouwd zodra de dekkingsgraad minimaal drie aaneengesloten kwartaaleindes boven het wettelijk minimum heeft gelegen. Hoewel dit een goed resultaat is, kunnen hiermee de ingegane pensioenen nog niet volledig geïndexeerd worden. Indexatie is een voorwaardelijke toezegging (d.w.z. de indexatie wordt alleen uitgekeerd als er voldoende financiële middelen zijn). Het bestuur heeft echter wel het streven om de pensioenen volledig te indexeren. Om deze reden blijft het langetermijnherstelplan nog in werking. Dit heeft als doel om een dekkingsgraad te bereiken waarbij de pensioenen weer volledig geïndexeerd kunnen worden. Het jaarverslag van het pensioenfonds kunt u vinden op www.pensioenfondshuntsman.nl. Op deze website kunt u ook het verloop van de dekkingsgraad vinden. Peter Oostveen, Manager Pensioenfonds
