No. 514^ 1. ^D e c e m b e r*!l RUDE MÄ1 debuteert in de Ufa-tc Er was eens een ' I. ^f^,

TT-'

—-—

Wij komen met...iets bijzomlers!

1

No. 514^

^D e c e m b e r* !l 9 3 3

7 Nieuwste Opus-romans van Annemarie Land (5) en Hedw. Schobert (2) SERIE

ROMANS

ZULLEN

U

BIJZONDER

iNTERESSEEREN

Geluk en Liefdesmart, de regen en zonneschijn van het leven worden U in onze romanserie geschilderd. Schrijvers en Schrijfsters wier werken door het leven gelouterd werden, stalen uw karakter voor de levensstrijd die ook U wacht. OPUS-romans geven U een kijk op de zon- en schaduwzijde van het Leven. Wij brengen U de eerste romans van de jonge Schrijfsters

Annemarie Land en 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

Hedwig Schobert

Alle deelen gebonden in kunstlederen prachtbanden met gouddruk en fraai geïllustreerd kleurendruk stofomslag. Nog nooit werden goede romans als deze, in een dergelijke uitvoering, ca. 240 pagina's in flink formaat, geheel op houtvrij papier en in stevige artistieke prachtbanden, voor slechts f. 2.25 per deel aangeboden.

Deze 7 boeken kosten

betaalbaar

in van

f. 1.50 meer

#

een prettig en kostelijk bezit.

maandelijksche termijnen

|

Het is

slechts

f. 15.75,

of

I

Dwalende menschen Tweestrijd Melodie der Liefde Zijn Bruid Alleen jij...! Geluksdroomen De diamanten van de Hertogin

Schaf U daarom deze boeken aan

naar

verkiezing.

Goede boeken zijn onze beste Vrienden en zij zullen dat door alle tijden steeds blijven. Alle deelen zijn ook afzonderlijk verkrijgbaar op gemakkelijke betalingscondities Franco toezending der complete

serie of welke gevraagd worden,

G. J. GR A AU W ^l--..L-.„.-„..„./?._.„

0e

geschiedt onmiddellijk na ontvangst van onderstaand bestelbiljet door:

? . !?hand.e!.aEa^ Tele,oon 44505

BeStCklhSiickt Ondergeteekende wenscht franco te r^, **= '*" ' JJL* ontvangen van G. J. GRAAUW, Boekhandelaar te Amsterdam (C), Keizersgracht J 68, Telefoon 44505, Kostgirorekening 48605, Gem. Giro G. 2021;

-

AMSTERDAM «:.). Postgirorek. 48605

_ Keizer,flracht 168. - Gem. Girp G. 2021

^f^,

Naam:

7 Nieuwste Opus-romans van Annemarie Land (5) en Hedw. Schobert (2)

Woonplaats:

alle deelen gebonden in kunstlederen band met gouddruk en voorzien van een omslag in kleuren, voor den prijs van f. 15.75 betaalbaar in maandelijksche termijnen van f. 1.50 of meer naar verkiezing.

Straat: Beroep:

RUDE MÄ1

| debuteert in de Ufa-tc „Er was eens een ' I

Deze Ideaal zuivere zeep U samengesteld uit bestaaddeelcn, wdkc onmisbaar zijn voor het verkrljgtn van een fraaie, ge-' zonde huid. Het mollige schuim Old Cottage Lavender complete Toiletserie, Importeart: RICHARD WERNEKINCK 6 Co. Huddcstraat 9 Aautcrdaa-C.

©UOSSMITHS

©ïd Cotïagc fallender TOILET ARTIKELEN

Sint Nicolaas verstaat de kunst van geven 1 Telken jare brengt hij de stil begeerde, met vreugde begroete "4711". Bij oud en jong Is deze edele en echte Eau de Cologne bijzonder welkom. Haar frissche geur en opwekkende kracht maken haar tot een even schoon als nuttig geschenk "4711" Eau de Cologne: Origlneele kropHesschen f 1.20, 2.10, 3-10 Moderne platte flesschen f I.—, 1.75, 2.50 "4711" Tosca Eau de Cologne (Voor liefhebbers van geparfumeerde Eau de Cologne»: f ü.45, 0.85, 1.60, 2.60, 4.50.

JEaude Cologne

BEZOEKT HET

LUXOR PALAST

ERY BOS, die In de Neco-film „De Omweg" de vrouwelijke hoofdrol speelt.

KE GOEDE IM^D

TE ROTTERDAM

SCHRIFELIJKE DANSLESSEN SCHRIFTELIJKE DANSLESSEN TWEEDE UITGAVE

Door COR KLINKERT VERKRIJGBAAR IN ALLE AMSTERDAMSCHE, ROTTERDAMSCHE EN HAAGSCHE KIOSKEN è 1.-, OF TEGEN CHEQUE BIJ DEN UITGEVER

COR KLINKERT STADHOUDERSKADE 152. AMSTERDAM-Z. TEL. 24232

OVERTOLLIG HAAR varwijdard door ELECTROLIJSE komt niet torug, Eonig afdoend systeem. Adviseer uw art*. Behandeling absoluut pijnloos. Laat gaan lldlaakans na. Gratis advies. Inttlt. v. aiectr. onlharing E. Nootabeom. Goudscho Singel 83a - ReUwrdam

(Foto Ufm)

XXN COMPLEET YZ'RJIAAIL Waarom filmt U nog niet? Weet U niet dat filmen goedkooper is dan foto« grafeeren? En hoeveel aardiger 'n levend beeld van iets of van iemand te bezitten precies zooals U dit in de bioscoop ziet. Aarzelt niet langer. Vraagt eens Inlichtingen an brochures bij Uw lotohandelaar of bij da:

Importrice voor Nederland: Mevrouw L. Justet Raadhuisstraat 42 - Amsterdam

Een van de voorschriften voor den padvinder is, dat hij iederen dag een goede daad moet doen. Voor een echten padvinder is de dag niet goed, als deze daad niet verricht is. Jimmy Reeder had deze daad volbracht door zijn zusje Sadie dien morgen tien cent te geven. Ze kon nu naar de -„Palace" gaan naar een bioscoopvoorstelling of, als ze haar schat m tweeën deelde, kon ze zelfs tweemaal genieten in den goedkooperen bioscoop in Lennox-Avenue. Jimmy liet dat heelemaal aan haar eigen initiatief over. Hij ging naar het jaarlijksche kamp op Hunters Island; zelfs de bioscoop zonk

WEETU

in het niet bij het vooruitzicht van zóó iets heerlijks. Maar Sadie kon ook wel onzelfzuchtig zijn. Met waren heldenmoed maakte ze een beweging alsof ze hem zijn geld terug wilde geven. „Neen, Jimmy, ik kan het niet van je aannemen. Jij hebt het overgespaard en jij moet het nu niet weggeven." „Ik heb het nog niet overgespaard," zei Jimmy. „Maar ik ga het op het spoorkaartje uitsparen. Ik stap bij City Island uit in plaats van bij Pelham Manor en wandel dan verder. Dan is het tien cent goedkooper." „En dat met die zware tasch!" riep Sadie vol bewondering uit.

„O, dat is niets," zei de jongen. „Dag moeder! Tot ziens, Sadiel" >Hij raadde zijn zuster nog haastig aan „De Kaïnsvloek" te gaan zien en rende toen de deur uit. Hij had zijn khaki-uniform aan; over zijn schouders droeg hij een rugzak, zijn tasch zwaaide hij aan zijn hand en boven zijn dikke sportkousen kwamen de knieën te voorschijn, die nog gebruind moesten worden door de zon en die vol schrammen zaten van het kruipen door struiken. Sadie en moeder wuifden hem na; de jongens op straat begroetten hem afgunstig; zelfs de poUtie-agent knikte.

reeds, dat U ook Uwe

BEGRAFENIS (CREMATIE) VERZEKERING

HAVBANK

zeer voordeeilg kunt sluiten bij de

SCHIEDAM

'

-3:

■

■■

-

■

„Ben je padvinder, Jimmy?" vroeg hij. „Neen," antwoordde Jimmy. „,Dat zie je toch wel. Ik ben Sinterklaas en ga de kousen van de kinderen vullen." De politieagent was niet gespeend van humor. „Dan mag je zelf eerst wel een paar behoorlijke aantrekken. Als een hond je meisjesknieën ziet, hapt hij er in." Een uur later liep Jimmy met zijn tasch in zijn eene en een stok in de andere hand puffend en hijgend op den postweg van Boston. Voor . zijn oogen strekte zich een onafzienbare asfaltweg uit; de lucht trilde van de hitte. Het duurde niet lang of de rugzak drukte hem als lood op de schouders; hij kon haast niet meer voort op zijn dunne beenen. Zijn oogen deden hem pijn van het steken van de zon. Nu had hij er spijt van, dat hij uit den trein was gestapt, dat hij geen andere „goede daad" had uitgekozen, bijvoorbeeld een oude dame helpen oversteken en het geld weigeren, dat zij hem zeker aangeboden zou hebben. Dat zou vrij wat gemakkelijker zijn geweest, dan belast en beladen vijf mijl te wandelen bij negen en negentig graden hitte. Twintigmaal had hij de tasch van de eene hand in de andere ge-

FOTOSTUOIE

nomen; twintigmaal had hij haar laten vallen, om er zelf een poosje op te gaan zitten. En toen, toen hij zijn last weer opnam, naderde de barmhartige Samaritaan. Hij kwam in een grooten grijzen racewagen met een vaart van veertig mijl in het uur, stopte plotseling op nog geen honderd voet van Jimmy en wuifde hem toe. De barmhartige Samaritaan was een jeugdig uitziend man met lichtblond haar. Hij had een blauw cheviot pak aan, een pet op en groote gele handschoenen aan de handen, die het stuur omkneld hielden. Toen de wagen stilstond, keek hij naar den vermoeiden jongen. „Ben jij padvinder?" vroeg hij. Voor den een en twintigsten keer liet Jimmy zijn tasch vallen en salueerde. De heer in den auto maakte een hoofdbeweging naar de leege plaats naast hem. „Stap in." Toen Jimmy doodgelukkig naast hem zat, merkte hij tot zijn groote teleurstelling, dat de auto met een kalmer vaart verder reed dan waarmee hij hem achterop gekomen was. De weldoener scheen een beetje met zijn jeugdigen buurman te willen praten.

„Ik heb nog nooit een padvinder ontmoet," zei hij. „Vertel me er eens wat van. Maar vertel me eerst eens wat je doet als je niet padvindert." Met groote radheid vertelde Jimmy, dat hij portiersjongen was en de deu: ren van Caroll en Hastings, makelaars in effecten, beveiligde tegen bedelaars en andere minder gewenschte bezoekers. Hij sprak de namen van zijn werkgevers met eerbied uit. Het was een oude, solide, aanzienlijke firma, deelde hij mede. De man met het lichtblonde haar knikte instemmend. „Kent u ze dan ?" vroeg Jimmy. „Bent u soms een klant van ons ?" „Ik ken de firma," was het antwoord. „Het zijn klanten van mij." Jimmy vroeg zich af hoe Caroll en Hastings klanten van den man naast hem konden zijn. Naar zijn uiterlijk te oordeelen, was hij een kleermaker. Het kon ook wel zijn, dat hij in manufacturen handelde. Jimmy deed zijn verhaal verder. Hij woonde bij zijn moeder; Sadie, zijn zusje, ging nog op school. Hij hielp verdienen en nu had hij vacantie, die hij fijn op Hunters Island ging doorbrengen, waar hij zijn eigen eten zou koken en in een tent ging slapen. „En vind je dat nou leuk?" vroeg de eigenaar van den auto een beetje smalend. „En ofl" protesteerde Jimmy. „Gaat u ook kampeeren ?" „Ik ga altijd kampeeren," zei de ander schertsend, „als ik de stad uitga. Maar je ziet er niet naar uit of je tegen het kampleven kunt." Jimmy keek schuldig naar zijn witte knieën. „U moet me over twee weên maar eens zien! Dan ben ik door de zon verbrand en kan ik tegen alles!" De jeugdige man keek hem ongeloovig aan. „Je stond op het punt een zonnesteek te krijgen, toen ik je oppikte," lachte hij. „Waarom ben je niet met den trein gegaan als je toch naar Hunters Island moet?" „Ja, dat zit zóó. Ik wou dat uitsparen om Sadie naar den bioscoop te laten gaan. Daarom Hep ik." De ander bemerkte de verlegenheid van den knaap. „Neem me niet kwalijk," zei hij. Maar Jimmy hoorde hem niet. Hij trok zijn tasch achter uit den auto. „Stop," riep hij, „,ik moet er uit! Ik moet loopenl" Zijn metgezel keek hem verbaasd aan. „Loopen! Heb je een weddenschap?" Jimmy gooide de tasch uit den auto en maakte aanstalten om zelf te volgen. Het duurde een poosje voor hij alles verteld had. Eerst over de padvinder svoorschri f ten, over die goede daad van lederen dag en dat deze met zelfopoffering gepaard moest gaan. En als Jimmy nu in een fijnen race-auto verder ging, was er immers geen sprake van zelfopoffering. Als hij niet liep zou hij Sadie's dankbaarheid door een onwaarheid verdiend hebben! „Onzin," protesteerde de man in het blauwe pak. „Hoe zou je zuster het gevonden hebben als je een zonnesteek

'^rf^îiiîS^W^flBft

Wie is dat meisje met die leelijke huid?

Zoo spreekt men al gauw. Puistjes, vetwormpjes, etc. kunt II niet goed maken door poeder en crème. Uw omgeving' merkt het toch op en men spreekt er over. En welke vrouw wil aldus worden aangeduid? Maak daar dus een eind aan, nu direct. Neem het eenvoudige, natuurlijke middel, Radox, dat ook U spoedig verbetering zal brengen. Huidontsieringen ontstaan door slechte werking der onderhuidsche weefsels, welke onbereikbaar zijn voor crème of zeep. Radox nu maakt in water zuurstof vrij, en deze antiseptische zuurstof zal de verstopte poriën openen en reinigen en regelrecht doordringen tot de verslapte en slecht functionneerende kliertjes. Wanneer U nu weet, dat Uw teint afhangt van de onderhuidsche weefsels, dan zult U ook begrijpen, wat het gevolg zal zijn, wanneer Radox deze van zuiverende, geneeskrachtige zuurstof voorziet Meng daarom telkens wanneer ge het gezicht wascht wat Radox door het water. En hoe slecht Uw huid ook vroeger was, al spoedig zult U trotsch zijn op Uw frisch, aantrekkelijk teint, zacht en gaaf, zonder eenige hinderlijke ontsiering. Radox is heerlijk geparfumeerd en verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten. Een pak is toereikend voor verscheidene weken.

RADOX

NU 70 CTS per pak

Imp. N.V. Rowntree Handels Maatschappij, Heerengracht 209 — Amsterdam (C). gekregen had ? Ik geloof, dat je hem al hebt. Je bent van de wijs door de hitte. Stap in, dan gaan we verder 1" Jimmy stapte haastig uit. „Ik loop toch heusch liever," hield hij vol. „Luister eens. Die goede daad van jou was een vergissing. We zullen opnieuw beginnen. Doe nou eens een goede daad voor mij." Jimmy keek den spreker wantrouwend aan. „Ik ga naar het restaurant op Hunters Island, maar ik ben den weg kwijt. Stap in en wijs mij den weg." Jimmy knikte. „Het is heel vriendelijk van u mijnheer, maar ik moet loopen." Hij draaide de verleiding den rug toe en vervolgde zijn weg door de trillende hitte. De man in den auto deed geen verdere moeite om hem te overreden. Aan den kant van den weg, onder de

schaduw van een reuzenolm, bleef hij met zijn armen op het stuurrad en met gefronste wenkbrauwen, onbeweeglijk de zich verwijderende gestalte van Jimmy nakijken. Maar het was niet de magere, tengere jongen, die zijn aandacht gevangen hield, maar het voorschrift waarover Jimmy het had gehad. Hij zelf was gevlucht met een vaart van veertig mijl in het uur, om zich niet te laten verleiden een goede daad voor een medemensch te verrichten. Dien morgen had hij op de smeekbede van een verdrinkenden Caesar, die hem „Help me Cassius of ik zink," toegeroepen had, geantwoord: „Zink dan maar!" En hij had geen zin om over dit antwoord verder te piekeren. En daarom had hij zijn wagen genomen, want hij had al eerder ondervonden, dat een race-auto van zestig paardekracht een jaloersche schoone is en den man aan het stuur voor sentimenteele of filantropische overpeinzingen geen gelegenheid geeft. Maar iemand had hem aan zijn moreele jas getrokken en die iemand was Jimmy. Een half uur lang zagen anderen, die voorbij raceden, aan den kant van den weg een auto staan met trillenden motor, met een gestalte er in, die zijn armen op het stuurrad steunde en onbewust van wat er om hem heen gebeurde, maar zat te staren, te staren. Toen het halve uur om was, zwenkte de jeugdig uitziende man zijn auto terug naar de stad. Bij het eerste café, dat een telefoon scheen te bezitten, stapte hij uit. Hij wenschte mr. Caroll te spreken, zei hij in het toestel mr. Caroll van Caroll en Hastings, en toen hij hoorde, dat mr. Caroll juist order gegegeven had, om hem niet te storen, gaf hij zijn naam op. De oudste firmant van Caroll en Hastings luisterde in Wallstreet aan den anderen kant van de lijn. Hij zat in zijn privé-kantoor en hield zich bezig met hoogst eigenaardige voorbereidingen. Op de schrijftafel voor hem lag een brief aan zijn advocaat, een aan zijn vrouw en een aan den „coroner", en verborgen onder een stapel papieren, maar binnen het bereik van zijn hand lag een automatisch pistool. En toen de telefoon bescheiden rinkelde, nam hij mechanisch den hoorn op. De stem aan den anderen kant kwam in vlugge afgebeten zinnen. „De brief, dien ik vanmorgen gestuurd heb? Vergeet dienl Verscheur hem! Ik heb er over nagedacht en ik ben van plan het er op te wagen. Ik zal jullie steunen en ik weet, dat jullie het in orde zullen maken. Ik kom direct aan de bank. Dus jullie kunnen binnen het uur een wissel op ons trekken. En... hallo... kom je er met zeshonderdduizend doorheen?" Er kwam geen antwoord uit het kantoor in Wall Street. De hand van den man aan de telefoon had den hoorn losgelaten en hijzelf was met het hoofd op zijn schrijftafel gevallen. Hij deed zijn gezicht pijn en dat wekte het besef in hem van het wonderlijke feit, dat hij niet alleen nog leefde, maar dat hij op veertigjarigen leeftijd wedergeboren was. -6-

Het was heel laat toen dien middag het kantoorpersoneel vertrekken kon on twee bedienden moesten zelfs blijven overwerken. En in de diepste vertrouwelijkheid van zijn privé-kantoor riep Caroll den bureauchef Gaskell, en in het hoofdkantoor riep Hastings den jongen Thome bij zich. „Gaskell," zei mr. Caroll, „als we naar jou geluisterd hadden, als we alles hadden gelaten zooals het was toen vader leefde, zou dit nooit gebeurd zijn. Het is niet tot het allerergste gekomen, maar we hebben een lesje gehad. Van nu af aan, gaan we langzaam, maar langs het rechte pad. En dan hebben we jou niet noodig om ons te zeggen, hoe we dat moeten doen. Dus neem jij vanaf morgen een maand vacantie. Toen ik dacht, dat we failliet .gingen, heb ik 't zoo geregeld, dat de kinderen met de gouvernante een zeereis zouden gaan maken, zoodat ze de kranten niet in handen kregen. Nu kan ik hen weer in de oogen zien, ik heb ze noodig. Ik kan ze niet laten gaan. Dus als jij je vrouw mee wilt nemen op een zeereis naar Nova Scotia en Quebec, dan zijn hier de tickets voor de gereserveerde hutten. Ze noemen de hutten de „Royal Suite" en de reis duurt een maand. Morgen vertrekt de boot. Ga niet te laat naar bed, anders verslaap je je morgen." De bureauchef stopte de kaarten in zijn portefeuille. Zijn vingers trilden en toen hij lachte was zijn stem onvast. „De boot missen!" riep hij uit, „dan zou die vanavond al moeten vertrekken. Millie en ik gaan vanavond aan boord!" Een half uur later lag Millie op haar knieën haar koffer te pakken en haar man telefoneerde om een sponzenzak en een middel tegen zeeziekte. De tranen van dankbaarheid drupten in den koffer. Plotseling ging ze op flen grond zitten. „John," riep ze, „vind je het geen zonde om deze heerlijke flat zoolang leeg te laten staan ?" Onder het telefoneeren keek hij Millie aan. „We kunnen niet op twee plaatsen tegelijk zijn. „Neen ik ben niet zeeziek", dit laatste in de telefoon „ik moet een middel er tegen hebben!" „Denk eens aan al die arme menschen die op de daken slapen," zei Millie weer, „omdat ze het door de hitte in huis niet kunnen uithouden en dan aan onze beerlijke, koele, ruime flat." John knikte. „Ja, ruim is het hier, maar het is toch niet ruim genoeg om alle menschen te herbergen, die vannacht in de parken en op de daken slapen." „Ik dacht aan je broer en aan „Grace," zei Millie. „Ze zijn pas twee weken getrouwd en ze hebben zoo'n stoffige slaapkamer en ze eten met alle

Ho® Bang umi h*t nog c8uir«n7 (Foto p^mmoant) Gary Grant en Randolph Scott, staan bekend als Hollywoods populairste vrijgezellen. De vraag, die men zich echter algemeen stelt, is: hoe lang zal dat nog duren? doopt en ook „champion" in een geandere pensiongasten samen. Wat zouden ze gelukkig zijn met acht kamers renommeerd voetbal-elftal geweest. en een eigen keuken en een bad en „Champ," bfegon mr. Hastings, „je dan onzen nieuwen ventilator en den hebt me een maand geleden gevraagd gramofoon. Zalig gewoon! Dat zouden om je salaris te verhoogen; de reden dat ik dat niet wilde, was niet omdat nog eens wittebroodsweken voor hen zijn!" ' je het niet verdiende, maar omdat ik wel wist dat je dan onmiddellijk zou John rende van de telefoon weg, trouwen." nam Millie in zijn armen en kuste haar, want op zijn vrouw na, was zijn jongere De ex-voetbal Captain haalde de Schouders op en snoof verontwaardigd. broer het liefste wat hij op de wereld bezat. „En waarom zou ik niet mogen trouwen ?" vroeg hij. „U hebt mooi Op dat oogenblik zaten de jongere praten. U bent zelf immers zoo gebroer en Grace op de veranda van hun lukkig getrouwd als het maar kan." „Waarschijnlijk weet ik beter hoe boardinghouse. Verderop zaten de andere pensiongasten, dus spraken de gelukkig ik ben, dan jij," berispte de jongste firmant hem; „maar ik weet twee tortelduiven fluisterend. Er heerschte een allesbehalve f rissche ook, dat het een hoop geld kost om een Vrouw te onderhouden." atmosfeer. De lucht van verrot fruit „Als u me die salarisverhooging geeft, trok naar boven; voorbijrijdende taxi's joegen wolken stof op en vulden de kan ik best een vrouw onderhouden." lucht met benzinegeur. „Een maand geleden," vervolgde Hastings, „hadden we die salarisverPlotseling reed een auto met een hooging wel kunnen geven, maar zouden koffer voorop de straat in en stopte voor hun veranda; John Gaskell, de we niet geweten hebben, hoe lang we dat bureauchef en Millie, zijn echtgenoote, vol konden houden. We wilden niet, stapten uit. Zij praatten zoo vlug met dat je hals over kop een of ander aardig meisje zou trouwen ...." de „tortelduiven", dat de andere pen„Een of ander aardig meisje", momsiongasten er niets van verstonden, maar pelde mr. Thome verontwaardigd. als ze een uur later het koele water hadden hooren klateren in de badkamer „Nota bene het aardigste meisje van New York!" van den bureauchef en hun medebe„Hoe aardiger het meisje," legde woner de jubelende tonen nagalmen Hastings uit, „hoe moeilijker het voor van de beroemde „Alexander Band" die de gramofoon afdraaide, dan zouden je geworden ?ou zijn, als we het niet hadden kunnen volhouden en je je ze hem zonder twijfel benijd hebben. baantje was kwijtgeraakt." Terwijl Carroll zijn bureauchef geIn de oogen van den jongeman lukkig maakte, hield Hastings zich met kwam een uitdrukking van bezorgdheid „Champ" Thome bezig. Deze was zesen sympathie. en-twintig jaar geleden Champneys ge„Dat spijt me", mompelde hij. wIk wist het niet. Is het zoo erg?" Hastings slaakte een zucht van verlichting, „'t Was zoo erg," zei hij, „maar vanmorgen heeft onze vriend uit Wallstreet een goede daad gedaan; heeft ons en onze crediteuren gered, onze gezinnen en onzen goeden naam. We beginnen opnieuw en betalen onze schulden en we hebben besloten, dat BRENGT STEEDS de eerste schuld die we zouden betalen, DE BESTE die aan jou zou zijn, hoeveel kleiner PROGRAMMA'S [Veruoli op pagina 21) — 1 —

REMBRANDT THEATER AMSTERDAM

Ik begin aardig in de correspondentie te raken. Eiken morgen is er minstens één brief op m'n óntbijtbordje en verzacht de ergernis, omdat d'r geen zacht eitje meer staat. Dat kan d'r niet meer af, zegt m'n vrouwlief, die maar altijd pruttelt, over wat ze regeeringsmalligheid noemt. En volgens haar beweren, zou het de schuld van den Minister zijn, dat de prijs van de eieren omhoog ging. En tot m'n ergernis kan ik d'r niet achter komen, welken Minister ze bedoelt en of de schuld ligt aan te veel of te weinig produceeren. Maar laten we liever over m'n correspondentie praten. Soms bevatten de brieven uitingen van menschen, die zich ergeren over m'n ergernis en die van mij wel zullen verwachten, dat ik me ergeren zal, omdat zij zich ergeren over mijn ergernis. Zü zullen zich nu wel meer ergeren over mijn niet ergeren over hun zich wel ergeren over mijn ergernis (houwen jullie het goed uit elkaar!) maar dat mot dan maar. Doch d'r zijn ook heel vriendelijke brieven bij. Zoo merkte ik onlangs uit een schrijven, dat ik in het Zuiden van ons land een,,collega"heb. Waarom ik hem zoo noem, dat kan ik jullie niet zeggen, omdat ik wil, dat hij met zijn vrouw en ik met de mijne goede vrienden blyf. Een andere kwam van een dame, die onder haar naam „moeder" zette, omdat ze op een, zooals ze schreef, onopvallende wijze haar leeftijd wilde bekennen. Ik vond het mooi gezegd. Maar niet veelzeggend. Want ik heb wel ereis gehoord, dat in sommige oostersche landen, de meisjes die functie als met 15 jaar beginnen en ik ken hier te lande gehuwde dames, die 85 jaar oud zijn en nog geen moeder. Een voortreffelijke leeftijdsaanwüzer is dat mooie woord, door vele dichters schoon bezongen (al betrof het dan meestal geen combinatie van schoon — en moeder!) dus niet, mevrouwtje! Gelukkig schreef ze er bij, dat ze een dochter van 20 jaren had, wat dus zeggen wil, dat ze in het Oosten 35 jaar zou kunnen zijn. Aangezien de brief uit Broekheurne, de meest oostelijk gelegen gemeente van ons land kwam, bestaat er omtrent de limiet naar beneden van heur leeftijd dus wel eenige zekerheid. Deze mevrouw was het met m'n ergernis over de om twaalf uur 's avonds nog alléén fietsende of kuierende jonge meisjes niet eens. En zij beweerde, dat het allemaal larie was (ze schreef het veel netter en vriendelijker, doch het kwam er toch op neer). In haar jeugd mocht je 's avonds niet zoo alleen op straat gaan, maar dan moest d'r een gedienstige geest, die heelemaal niet gedienstig was en het land aan dit onnoodige karreweitje had, je komen halen of een manspersoon je begeleiden. Nou of dat zooveel beter was, dat geloofde de mevrouw uit Broekheurne, die daar ons weekblad. Het Weekblad, hoog houdt en vereert, niet. Beste mevrouwtje, ik houd d'r niet van om dames tegen te spreken, zeker niet als ze zoover af wonen en lezeressen van ons blad zijn, maar als ik je niet al te zeer erger, zou ik willen zeggen: dat hing van de manspersonen en de vrouwspersonen af. Ik heb wel ereis hooren vertellen, dat ze direct naar huis gingen en ook (ik durf het haast niet neer te schrijven) dat ze ook wel ereis een straatje omgingen. Tot ergernis van d'r lui ouders, als het geen goeie partij was en tot hun vreugde, als het een net manspersoon was, in huwbaren leeftijd en ongehuwd, benevens in het bezit van een net inkomen. Maar zoo'n bij familie en vrienden bekende begeleider uit den ouden tijd was toch zeker niet de eerste de beste onbekende, dien je op straat tegenkomt en tegen je kan zeggen: Zoo lief kind, nog zoo laat op straat, mag ik zoo ver met je meeloopen.... f Ttr-«f-r^f*

T T^-I

T-^r-\

T

maaPM -T

■ •

■

■;■

. ■ .

■■',■ v.-;

:

'

gifl Een Froelich-film van Robert A. Stemmler en Walter Supper, in Nederland uitgebracht door de UFA, naar Max Dreyers tooneelstuk „Eindexamen". Maziek: Walter Gronostay. s's'

Tobis-Klangfilm.

Personen: Rector Brodersen . . Heinrich George. Dr. Kerner Peter Voss. Dr. Hepp Paul Henckels. Elfriede Albing Hertha Thiele. Christa von Borck Marie Louise Claudius. Annelore Winkel Sabine Peters. Knud Sengebusch .... Albert Lieven. Bert Frederiksen Rolf Kästner. Fritz Hannemann . . Hermann Noack. Erwin Pape Friedrich Karl. Nockelmann, daviger . . Hugo Froelich. Stine, zijn dochter .... Carsta Lock. Regie: Carl Froelich. rie meisjes, Elfriedc, Christa en An rapt wordt, bij het stelen van examenopneiure, oesiocen zijn te gaai„ja ven uit de kamer van den rector, waarnelore, uie die besloten studeeren, verzoeken om toegelater oe Z'J ôor ecn êr andere gymnasiasten « rtot ^ Adea u««„o», te worden hoogste LI klasse van een:jon. was overgehaald. Maar Knud is niet de gensgymnasium in een kleine Oostzeestad enige, die genegenheid voor Elfriede koesdaar hun school geen voldoende voorberei ert, ook Dr. Kerner, de jonge, populaire latuurkundeleeraar heeft haar lief gekregen. ding is voor een universitaire studie. De rector van de school, welke ondergc n zijn positie als leeraar kan hij haar echter bracht is in een uit de 13de eeuw dateerem llet vragen: gddt je bewondering den leer klooster, staat het hun slechts noode toe, iar 0^ den .man' cn zoo wacht hij met evendaar hij, evenals de oudere leeraren, e« 'ee' sPanning als zijn pupillen het eindexa tegenstander van een wetenschappelijke loop ne" **. dat haar vrij zal maken. De gevoelens van Dr. Kerner zijn even-, baan voor een vrouw is. ^-ijn aanwezigneid der meis vel' voor ' .l Knud •v""u niet »"ei verborgen veruorgen gebleven geoieven en Zijn vrees, aat dat ae de aanwezigheid jes tot ongewenschte complicaties aanleidini en hevige jaloezie maakt zich van den zou geven, scheen echter ongegrond gewees ongcn meester. Ditzelfde gevoel drijft hem te zijn, want ze gaan als kameraden met d r toe Elfriede en den leeraar te bespieden' jongens om, leven met hen in een gemeen ijdens een onderhoud, en hij ziet dan hoe schappelijken angst voor het naderend eind ie twee menschen elkaar vinden. Uit wraak examen cn pogen samen met hen de ver ischt Knud van Dr. Kerner, die hem juist n zijn zwakke vakken onderwijst, dat deze cischte kennis in hun hoofd te stampen. De vrees van rector Brodersen schee« iem over een bepaald onderwerp zal exalechter ongegrond te zijn, want inderdaa nineeren, onder bedreiging van anders leeft bij Knud Sengebusch, een der ijverigst kenbaarheid aan zijn ongeoorloofde ver;n sympathiekste leerlingen, de vriendscha, louding tot Elfriede te geven. Dr. Kerner laat zich echter niet intimiplaats moeten maken voor een dieper gevoel Hij meent recht op Elfriede te krijgen, a leeren en hij vraagt Knud op het examen ze hem uit bewondering een kus geef ïooals hij juist oordeelt. Uit koppigheid wanneer hij vrijwillig de schuld op zie leeft de jongen geen enkel antwoord en ; akt. Rector Brodersen, ecn groot menneemt als de dochter van den concierge icbenkenner cn ecn ware vriend van zijn «rlingen, die vermoedt dat hier iets niet in len haak is, vraagt Dr. Kerner om opheling. Deze legt de heele situatie bloot. 'e rector waardeert de houding van Dr. •erner, maar hij zal dezen toch een straf loeten opleggen als Knud zijn bedreiging [en uitvoer brengt. Dr. Brodersen acht den pngen echter niet tot ecn dergclijken streek p ;taat. Hij vraagt hem, of hij iets te zeg*er heeft, doch Knud antwoordt ontken'«".d. Hij heeft werkelijk zoo'n edel karak: tt als de rector veronderstelde. E>ezc weet «t te bewerkstelligen, dat Knud toch nog ''s geslaagd beschouwd wordt. Menschen van ( ar ikter, zooals hij, zijn noodig in de maat[cn ppij, is des rectors stelling. â het examen zijn ook alle obstakels "s chen Elfriede en Dr. Kerner weggeno^1 en zij worden een gelukkig paar. h,'.'? m*'sies worden aan de leerlingen voorge-, Jp'e d. 2. De twee vrienden. 3 en 8. Hertha Thiele en 1,e'9r Voss. |,-=r voss. ■». 4. marie Marie Luise Claudius. S. 5. L)e De bijeenbijeen ■ £1 ist na het examen. 6. Rector Brodersen (HeinIj01' George) met zijn klas tijdens een zeiltocht. De zeiltocht. 9. Na het examen. 10. Carsta Lock. 11. Sabine Peters.

ï

\,

\:-^

:

\

i

)

\

)

' ^%^' ^rs» \ UM

»"i

AM ST ER DAM SC HE KRONIEK JAN KIEPURA BEZOEKT ONS LAND Wij wenschen alles wat film is, naar het land waar zinnig. Zooiets zou men in Europa niet de peper groeit en staan des avonds allemaal weer verfilmen. Ik heb dan ook dadelijk als eisch even enthousiast op hem te wachten. Onze groep is gesteld, dat ik medezeggenschap over mijn thans veel grooter, eenige tientallen dames- en heerenscenario's moet hebben. Technisch staan filmenthousiatften hebben zich bij vons gevoegd. De de Amerikaansche producten op hoog peil, pages van het Carlton-Hotel kijken blasé, ze hebben hoewel de Europeesche geluidsweergave reeds zoovele filmsterren zien aankomen. Een van hen op zijn minst even goed is." fluistert me toe, dat hij het veel leuker zou vinden als „Wanneer gaat U naar Amerika?" Kiepura een Zesdagen-renner was. Maar de fotografen „Dat weet ik nog niet precies. Eerst zijn nu in hun sas, want nu kunnen ze magnesium-licht moet ik naar Berlijn terug om er een film februiken. En wij zijn trotsch op onzen collega Max voor de Cine-Allianz te spelen. De titel is ak, want die is in rok. Dat staat deftig en Kiepura zal toch wel niet vermoeden, dat Max „Vorhang auf". Eindelijk eens een titel, straks het orkest van Tuschinsky moet waarin niet het woord „Lied" voorkomt. dirigeeren. Hoe vinden Uw landgenooten eigenlijk Precies op tijd dondert de Berlijnsche mijn films?" D-trein het Centraalstation binnen. We Op dat punt kan ik, met een gerust gehoeven niet te zoeken. Uit een der couweten, Kiepura tevreden stellen. pé-ramen wuift ons een jongeman „Eerlijk gezegd, vond ik zelf mijn eervriendelijk toe. En ik voel plotseling, ste film niet mooi. En dat was alleen omdat het net is, alsof ik een goeden kendat ik niet spelen kon. Ik stond en liep nis van den trein moet halen. Het pualsof ik een lineaal ingeslikt had. En met bliek juicht, Kiepura glimlacht en wuift. zingen alleen maak je geen film," Als deze glimlach gemeend is, dan is hij een hartelijke jongeman, als het pose „Zingt U Vrijdagavond ook film-schlais, welnu, dan is hij een zeer goed toogers?" neelspeler. We stellen ons voor en Kie„Ja, en wat graag! Het is eigenaardig, en fmra doet alsof hij ons allen reeds jarenandere zangers kunnen het niet begrijpen, ang kent. Hij zegt ons zelfs in een onmaar ik vind filmen en alles wat er mee verstaanbaar Nederlandsch, dat hij zoo te maken heeft, heerlijk zelfs het zingen blij is in Amsterdam te zijn. van filmliedjes, U komt toch zeker ook Éen half uurtje later zit ik in het luisteren?" Carlton Hotel in zijn gezellige kamer Ik beloof Kiepura te komen, en ik heb en verzoek hem voor onze lezers het mijn belofte gehouden. Een lange rij meneen en ander te vertellen. Het interview tot morgen uitstellen? Weineen, daarschen om halfacht voor het nog gesloten van wil hij niets weten. Concertgebouw te Amsterdam wees er „Ik.ben in het geheel niet moe, zoo'n reeds op, dat er iets bijzonders op handen reisje van Berlijn naar Amsterdam is was. Om acht uur was de zaal dan ook uitniet de moeite waard." verkQcht. Inderdaad, Kiepura kan met de „Bent U voor de eerste maal in NeZesdaagsche concurreeren, en zij, die voor derland?" , den film-acteur Kiepura kwamen, zijn op „Ja. Ik ben werkelijk blij Uw land te hun kosten gekomen. Zij, die voor den zanleerén kennen. Mijn impresario heeft ger Kiepura kwamen niet. Zijn stem klinkt beloofd, mij Volendam, Marken en het dikwijls zeer koud en hij probeert te vaak Rijksmuseum te laten zien. — Wat is dit door volume 'n gebrek aan gevoel te vervaneen modern hotel. Ik heb verstand van hotels. Niet alleen door mijn vele'reigen. Men zou kunnen zeggen, dat hij alleen zen, maar ik heb er zelf een laten boumet zijn keel en zonder hart zingt. Maar de wen. Niet voor mij, maar voor mijn uitverkochte zaal deerde dit blijkbaar niet ouders. Het ligt in een badplaats bij Men was voor den filmacteur uit „Das Krakau. Ik heb het „Patria-Hotel" geLied einer Nacht" en „Ein Lied für Dich" noemd. Reuze-modern ingericht, maar gekomen, en .men bejubelde hem zoo luid, ik denk. dat dit Uw lezers niet zoozeer dat het Concertgebouw op zijn grondvesten zal interesseeren." trilde. De film-acteur Kiepura kan. tevreden „U gaat toch naar Amerika?" zijn. „Ja. Binnenkort vertrek ik naar Hollywood om er de Engelsche versie van JAN KIEPURA „Ein Lied für Dich" voor de Universal te spelen. Ik ken Amerika al van een Woensdag 22 November, des morgens concerttournée." om Q.47, zou de beroemde Poolsche „Vindt U het tenor en filmacteur Jan Kiepura aan prettig om er te het Centraalstation te Amsterdam arrifilmen?" veeren. Het was koud en mistig1, echt on„Eerlijk gezegd, gezellig' herfstweer. Op het derde perron ik ben er den laathet gewone beeld van een „filmsterrensten tijd een beetontvangst". Eenige persfotografen, verslag- je angstig voor gevers en wat nieuwsgierige kruiers. De geworden. Ik zag fotografen zijn de wanhoop nabij, want te Parijs een nieuonder de kap is het te donker om een foto we Amerikaansche te nemen, en buiten de overkapping hangt super-film, die dit als een grauw gordijn de dikke mist. Oan seizoen was opgerolt de trein uit Praag binnen. We rennen nomejj. Ramon langs de coupe's en zoeken het ons van Novarro speelde het witte doek zoo bekende gelaat van en zong de hoofdKiepura. Maar tevergeefs. Hij is er niet. rol. Het publiek Een van ons rent naar de telefoon en belt heeft de film uitde Ufa op. gefloten. Ramon is „O, wacht U op Kiepura?" klinkt het een prachtig aclaconieke antwoord. „Ja, dan zult U tot teur en zanger, ik vanavond 9.T4 geduld moeten hebben. Hij zie hem dolgraag, heeft vannacht getelegrafeerd, dat hij over maar het scenario Berlijn reist." was meer dan onDE AANKOMST TE AMSTERDAM VAN JAN KIEPURA (x)

-10 -Il .

■

,

innen kort zal de Ufa een film in ons land uitbrengen, die naar den bekenden roman „Heideliefde" van Felicitas Rose is vervaardigd. Deze liefdes-film van Uwe Karsten en Ursula Diewen speelt op de wijde Lttneburger heide. De handeling, het landschap en de mooie liederen maken deze film, die opgenomen is onder regie van Carl Heinz Wolff, tot een prachtig geheel. De hoofdrollen worden vertolkt door; Hans Schlenck, Marianne Hoppe, Heinrich Heilinger, Walter Steinbeck, Eberhard Leithoff en Brigitte Horney. 1. Een aardig scènebeeld. 2. Marianne Hoppe en Hans Schlenck. 3. Brigitte Horney en Günther Ballier. ♦. Paul Henckels en Hans Schlenck. 5. Brigitte Horney en Heinrich Heilinger.

■

■

■

■

■

■■

■

.

TAP'DÄNCINQ DOOR

ACHTTIENDE LES.

jm ifiMpî *

J^T ^ /M^±

w

GESPREKKEN MET MIJN

COR KLINKËRT

1

Dt Pick-Up' 5. — I. Zet den linkervoet op den grond. 2. Plaats den rechtervoet naar achteren, zooals in de betreffende afbeelding is aangegeven. 3. Breng den linkervoet naar voren op den grond. 4. Breng den rechtervoet naar voren, terwijl de bal van den voet den grond raakt. Het tellen gaat als volgt: 1-2-3-1.

Terug in Avenue A. staan we tegenover hét grootsche adtninistratiegebouw, waarin Mr. Winfield Sheehan, vice-president en generaal Manager van FoxFilm zijn kantoren heeft. Het was Mr. Sheehan, die de plannen voor dit moderne, grootsche, uitgebreide studio-complex ontwierp en het is aan zijn doorzettingsvermogen te danken, dat deze, opname-stad tot stand gekomen is. Ook is er hier een gezellige ontvangkamer voor bezoekers en

"*••». n*** NEGENTIENDE LES.

* ^^■f^ j8

^•^•^.«•»,l

De 'Pick-Up' 6. 1. Breng den rechtervoet naar achteren, terwijl de bal van den voet den grond raakt. 2. Zet den rechtervoet stevig op den grond. 3. Zet den linkervoet achterwaarts naast den rechtervoet en stamp daarbij op den grond. 4. Breng den linkervoet naar voren en stamp daarbij stevig op den grond, zooals afgebeeld. Het tellen geschiedt als volgt; 23-4-5. Opmerking. Dit voltooit den ,Pick-Up'. voorkomende in de lessen H, 15, 16, 17. 18 en 19. Het tellen voor den volledigen step is als volgt: 1-2-3-4-5. en1-2-3-4-5, en-1-2-34-5. I-2-3.4-5-6-hopl-2-hop-l-2-3-l-2-3^ ■5, dan de .break'.

TWINTIGSTE LES. De .Half Torn' 1. — 1. Spring op met den linkervoet en kom op denzelfden voet neer. 2. Breng den rechtervoet naar voren, terwijl de bal van den voet den grond aanraakt, 3, Zwaai den rechtervoet naar achteren, waarbij de bal van den voet wederom den grond moet aanraken. 4. Spring op met den linkervoet en kom op denzelfden voet neer. Het tellen gaat als voïgt: hop-I-2-hop.

v

EEN ZWEEDSCH DORPJE.

bovendien het aanneembureau voor acteurs, actrices en figuranten. In de eerste straat, tegen den achterkant van de studio's 5 en 6, is een groote auto-parkeerplaats, ruimte biedend aan twee honderd en vijftig auto's. Daarnaast is het geluidslaboratorium gelegen, waar constant electrische controle en proeven worden gehouden, voor het vervolmaken van de geluidssynchronisatie, door vaklieden. De volgende deur brengt ons in het „Café de Paris", dat gecopiëerd is naar de bekende eetgelegenheid in het Bois de Boulogne bij Parijs. Dit is het café, waar dagelijks het studio-personeel komt eten. Hiernaast is aan de linkerzijde de foto-afdeeling gelegen, waar de starfoto's gemaakt worden. Nu komen we in het heiligdom van Rita Kaufman, de ontwerpster van de toiletten der dames. Rita Kaufman was, voor zij naar Amerika ging, een bekende autoriteit op modegebied te Parijs; in Hollywood heeft zij de alge-

heele leiding van de mode-ateliers, en wordt zij bijgestaan door een staf ontwerpers voor de toiletten, mantels, hoeden, enz. In de volgende straat vinden we de kleermakersafdeeling voor de beeren en, doorloopende langs een lange rij kleedkamers, komen we aan de lunchroom. Aan het einde van deze straat betreden we door een poort het Noordelijke deel van de stad. Onder ons loopt die Olympic Boulevard, door een tunnel onder Movietone City, naar de kust. Aan' den linkerkant zien we, na een ravijn te hebben overgestoken, ver in de diepte, een gehucht en rechts, door een steenen poort, een imposant kasteel met een zwembad er voor, waaromheen de „Garden of all Nations" is gelegen, met planten uit alle deelen der wereld. Verder gaande, komen we aan een afgezet gedeelte, waar „In old Arizona", de eerste sprekendefilm, welke in de openlucht gemaakt is, werd opgenomen. Hier zijn typische WQd-West-scènes gebouwd met de bekende palen, waar de paarden aan vast gebonden worden, de plaatselijke gevangenis, café's, de Parijschc winkel, een Chineesche wasscherij, enz. enz. Naar links, een heuvel afgaande, komen we aan de gebouwtjes, waar „Sherlock Holmes" gedraaid werd. Links is een deel van de haven van

EEN DORPJE UIT NEW-ENGLAND,

KRUISING ACHTSTE AVENUE EN ZEVEN EN VEERTIGSTE STRAAT.

Singapore met Sampans en rechts een tafereel van de jungle in MiddenAfrika. Een eindje verder zien we de ijzeren afrasteringen met de gestreepte schildwachthuisjes, welke voor „Paniek in den dierentuin" gebruikt werden. Rechts van ons vinden we nu den prachtigen ingang van de kathedraal in Genève, door Warner Baxter gebruikt in „Zes uur te leven" en dan komen we door 't Europeesche kwartier met

^j

EEN VEEL GEBRUIKT FILM-POORTJE.

de typische, nauwe, kronkelige straten en lanen, welke een trouwe nabootsing zijn van de meest bekende deelen der hoofdsteden uit de oude wereld. We zien er het terras van een Fransch café, de" puntgeveltjes van een rij Zweedsche huisjes, het solide metselwerk van een Duitsch kasteel en de grimmige muren van forten en oude paleizen. Aan onze rechterzijde zien we vervolgens door een poort het prachtige marktplein van Genève met de artistieke fontein; daartegenover is de ingang van 't Secretariaat van den Volkenbond met het uitzicht op het meer, geflankeerd door eenige der bekende Zwitsersche chalets. Door een andere poort betreden we nu een Beiersch straatje, waar eenige. opnamen voor de film Âdorable" met Janet Gaynor en Henry Garat werden gemaakt. Recht hiertegenover is een gebouw in Maroccaanschen stijl, gecopiëerd naar het haremgebouw van den Sultan van Turkije, versierd met Arabisch kunstsnijwerk. Door een andere poort komen we in België, „achter het front." De beschadigde gebouwen zijn zwart geblakerd door rook en vuur van de gesprongen granaten. Daarachter zien we een stukje Frankrijk „achter het front", hetwelk gebruikt werd voor de opname van „Pilgrimage", „What Price Glory" en „Seventh Heaven". Aan den anderen kant van den heuvel is nu een stukje van Cairo te zien, met het hotel „De la Méditerranée" in Algiers. Aan het einde van een laan, zien we Stockholm met een Zweedsch schip in het dok. Als we dan den heuvel weer beklimmen, komen we in New York bij de kruising achtste Avenue en de Zeven en veertigste Straat. Hier is het station van den nieuwen ondergrondschen spoorweg. Tegenover ons, als we Ninth

Gaat Lil;lian Harvey zich nou einAvenue oversteken, is de Manhattan delijk toch met Willy Fritsch luchtspoorweg. Rechts zien we 't politieyy ^JC verlov verloven?" bureau van de Zeven en veertigste Straat ,,Hoe kom je daar bij, Pietersen?" West, de „Tenderloin" (het stadsdeel ,,Nu, dat las ik van de week in een tijdmet de meeste hotels en schouwburgen). schrift. Er stond nog bij, dat Willy met Op den achtergrond geven de bergen Kerstmis naar Hollywood zou komen en dan een idee van de Palissades langs de meteen daar zou blijven, om er bij de Fox te North River. Verder zien we New Yorkfilmen." sche verkeerslichten, straatverlichting, ,,Het is niet waar, en ... . dat kon je toch brandweerposten, enz. enz. Onder dit wel begrijpen!" segment van Ninth Avenue, vinden we „Waarom?" New Yorksche straten met electrische ,,Ik kan wel denken in welk blad je dezen trams met de ondergrondstations nanonsens gelezen hebt. Hetzelfde blaadje tuurgetrouw nagebootst. Wanneer we schreef een paar nummers te voren, dat verder gaan, komen we aan een permanent dorpje uit New-England met Lilian met regisseur Klagemann in het huwelijk zou treden." echte boomen in de tuinen. Rond het „Maar Willy kust Lilian toch wel?" park zijn het stadhuis, het postkantoor, Dat stond ook in het blad. Ik zal het je de markt, de kapperswinkel, de drovoorlezen. gisterij en op den achtergrond de Luister: „Red. Uit betrouwbare bron versteenen kerk gebouwd. Vervolgens nemen wij, dat er zeer groote kans bestaat, komen we aan de Santa Monica-poort, dat Lilian Harvey en Willy Fritsch tegen waar de expeditie en de garage gelegen zijn, rechts staan de Londensche het eind van het jaar toch de stoute schoeomnibussen, welke gebruikt zijn voor nen zullen aantrekken en met elkaar in het „Cavalcade", en links zien we typische huwelijk treden. Definitieve berichten hierEngelsche „taxicabs" en verschillende omtrent zijn er nog niet, maar alle.« wijst soorten Fransche taxis. Over een brug er op. komen we nu in Ierland met de pittoEenige dagen geleden ontving Lilian een reske, met turf molm gedekte huisjes. kabel-telegram in het Fox-studio, hetgeen We passeeren nu het café-restaurant, de ze met blijkbare opwinding opende. Na het derde eetgelegenheid op het terrein en gelezen te hebben, toonde ze het met schitstaan dan frlotseling voor de rotsforterende oogen aan David Butler, die „My maties van de Grand Canyon uit Weakness" regisseert, „'t Is van Willy," Colorado, waar verschillende Wild-West klonk het jubelend, „lees maar." Dit was nu films zijn opgenomen. Ook is er hier helaas onmogelijk, daar Butler geen ivoord Duitsch kent. Lilian was dus zoo grootmoedig den inhoud voor hem te vertalen, waarvan het slot was: „met duizend kussen." Dit geeft te denken, vind je ook niet?" „Ik vind Pietersen, dat het werkelijk te denken geeft, als men zijn blad met dergelijken uit den duim gezogen nonsens, moet vullen!" „Laten we maar niet meer over dat blad praten, misschien behooren die berichten wel op de moppen-pagina en zijn ze per ongeluk verkeerd geplaatst. Is er nog wat nieuws in de filmwereld?" „De arme Karl Schenström, beter bekend als Watt, is naar een krankzinnigengesticht gebracht. De dokters gelooven niet, dat hij nog zal herstellen." „Verschrikkelijk. Ik vond zijn films altijd zoo aardig." NOORWEGEN IN HOLLYWOOD, „Dan is Max Landau, de vroeger als Joe een groot ziekenhuis, waar een arts en Deebs zoo bekende filmacteur, plotseling eenige gediplomeerde verpleegsters in gestorven." vasten dienst zijn. „Nog meer nieuws?" Dan zien we de groote attributenbewaarplaatsen, waar alles te verkrijgen „Ja, maar prettiger. Fee Malten, de Duitis, van olifantzadels tot een fleschje sche ster, heeft een zoontje gekregen. En dan tatoueerinkt toe. tot slot van deze week het bericht, dat Buster Verder zijn er nog hoekjes uit Spanje, Keaton misschien in Europa gaat filmen, en Mexico, Italië en Griekenland en een dat Heidede, het dochtertje van Mariene reuzenberg, welke speciaal voor „Tess Dietrich, die met haar moeder in een film of the Storm Country" werd opgewor- zou spelen, nu van de Amerikaansche autopen. En wanneer we nu 't ravijn weer riteiten niet mee mag doen." oversteken, zijn we terug op ons uit„Waarom niet?" gangspunt. „De schuld moet bij regisseur Sternberg We hebben een afstand afgelegd van liggen. Die heeft haar lang over den voorgemeer dan tien kilometer, op dit reisje schreven arbeidstijd laten spelen. Zelfs bij om de wereld en we hebben onze opzoo'n kind probeeren ze er al alles uit te name-stad geen moment verlaten I halen, wat het geven kan."

- 12 - 13 -

.

■

ALS HET LEVEN EEN TRIOMF WORDT GAIUS JULIUS CAESAR. - DE MAN. DIE HET ROMEINSCHE RIJK HERVORMDE fschoon de dolken van zijn moordenaars ontijdig zijn dood veroorzaakten, zoodat hij zijn levenswerk onvoltooid moest laten, blijft Gaius Julius Caesar toch een van de weinige groote staatslieden, die de geschiedenis van de wereld volkomen hebben veranderd. Als krijgsman van' onovertroffen bekwaamheid, als schrijver van den eersten rang, als staatsman met een wonderlijk juist- inzicht, staat Caesar in de historie der menschheid als het grootste genie, dat Rome ooit heeft voortgebracht. Temidden van den chaos en de krachteloosheid van een regeeringssysteem; dat zichzelf overleefd had, legde hij de grondslagen van _ een nieuwe orde, die het fundament zou worden van een der grootste en machtigste rijken, welke de oude wereld ooit aanschouwde. Tevens gaf hij den stoot tot een nieuwe beschaving, die tot ver in onzen tijd heeft doorgewerkt. Toen Caesar, die in 100 V. Chr. werd geboren, een jongeman was, werd hij in het Oosten van de Middellandsche Zee door zeeroovers gevangengenomen. Toen zij hem zeiden, dat hij hun twintig talenten moest betalen als losgeld, daar hij anders ter dood gebracht zou worden, had hij voor dit dreigement slechts hoon en minachting over. ,,Wat!" riep hij uit. „Slechts twintig talenten voor mijn leven? Zou het meer niet waard zijn? Ik zal jullie vijftig talenten geven!" En terwijl de boodschappers naar Milete ■ waren vertrokken om het geld te halen, stak hij den draak met degenen, die hem bewaakten en zwoer, dat hij terug zou komen om hen allemaal op te hangen. Natuurlijk moesten de piraten daar hartelijk om lachen, omdat zij er vanzelfsprekend geen idee van hadden, dat hij zijn bedreiging werkelijk ten uitvoer zou leggen. Maar Caesar was reeds toen een man van zijn woord en een paar weken na zijn bevrijding was de heele bende gevangengenomen en had zij haar gerechte straf ondergaan. Terwijl hij zijn ernstigen aanleg behendig wist te verbergen onder een masker van luchthartige vroolijkheid, slaagde Caesar er onder de hand in zich bij de bevolking van Rome geliefd te maken. Toen hij belast was met het oppertoezicht op de openbare spelen, wist hij zijn populariteit te vergrooten door het aanrichten van geweldige feesten voor de vermaaklievende Romeinen, hoewel hij zichzelf hiermee als het ware onder een enormen schuldenlast begroef. De zich volkomen van hun waardigheid bewuste Romeinsche senatoren zouden intusschen hartelijk hebben moeten lachen, indien iemand hen had voorspeld, dat die zorgelooze jonge kwast eens de veroveraar van de wereld en de machtigste man van heel Rome zou worden. Dat zijn lachend gezicht slechts diende om zijn ware bedoelingen te verbergen, dat Caesar de voosheid van de bestaande regeefing duidelijk begreep, dat hij besefte, dat er een sterke centrale macht noodig was om Rome van den ondergang te behoeden, en dat hij zichzelf in staat voelde om die verandering te weeg te brengen — dat doorzag niemand. Toch was zijn streven hierop gericht, en als een onderdeel van zijn plan ging hij een politiek verbond aan met de twee machtigste potentaten van Rome: den rijken Crassus en den populairen veldheer Pompejus. Zijn verkie-

O

Caesar (te paard) trekt de Rubicon over.

zing in 5 9 v. Chr. tot Consul was het resultaat, en de senatoren, die nu verontrust begonnen te worden, waren verheugd toen zij hem na zijn ambtsjaar als proconsul naar Gallic, het tegenwoordige Frankrijk, zagen vertrekken. Hier had Caesar echter alle gelegenheid om de veranderingen voor te bereiden, die volgens zijn overtuiging in Rome tot stand moesten komen. Terwijl hij in Gallic een uitstekend getraind leger samenstelde, onderwierp hij dit land, dempte een gevaarlijken opstand onder Vercingetorix, trok tweemaal over den Rijn, en voerde zijn leger tweemaal naar Engeland. Hij veroverde dit laatste land echter niet, maar bereidde slechts den weg voor de Romeinsche bezetting van dit eiland, een eeuw later. Gedurende deze jaren van strijd en verovering toonde Caesar niet alleen zijn groote bekwaamheid als legeraanvoerder en organisator, maar hij wist bij zijn soldaten tevens zooveel liefde voor zijn persoon aan te kweeken, dat hij overtuigd kon zijn, dat zij hem overal zouden volgen waar hij hen heenbracht. Hij leefde met hen, streed met hen en verdroeg dezelfde ontberingen. Crassus was intusschen gestorven en Pompejus, die jaloersch was op de steeds toenemende macht van Caesar, had de zijde van den Senaat gekozen. Als een gevolg hiervan kreeg Caesar het bevel, zijn leger te ontbinden, maar begrijpend, dat dit zijn politieke ondergang zou beteekenen, weigerde hij aan dit bevel van het hoogste machtscollege van Rome gevolg te geven. In plaats daarvan voerde hij zijn getrouwe legioenen over de rivier de Rubicon, in Noord-Italic, die de zuidelijke grens van zijn provincie vormde, en trok tegen Rome op. Van dit besluit, dat gelijk stond met een oorlogsverklaring aan den senaat, komt onze uitdrukking „Den Rubicon overtrekken", hetgeen zooveel zeggen wil als een onherroepelijk besluit nemen in een zeer gewichtige aangelegenheid.

Gedurende de vijf jaren burgeroorlog, die het gevolg waren van Caesars verschijning te Rome, onderdrukte hij verschillende opstanden in Spanje, versloeg hij Pompejus bü Pharsalus in Griekenland, en wist hü met al zijn tegenstanders in Egypte, Afrika en Klein-Azië af te rekenen. Het was uit KleinAzië, dat hij zijn eveneens beroemd geworden tijding „Veni, vidi, vici" (Ik kwam, zag en overwon) naar den senaat zond. In September van het jaar 45 keerde Caesar naar Rome terug als onbetwist heerscher van heel de Romeinsche wereld. Begrijpend, dat de vroegere instellingen der republiek verouderd en dood waren, behalve in naam, begon hij een nieuwe, sterkere orde op te bouwen, waarbij de macht in handen zou zijn van slechts één man. Natuurlyk moest hijzelf die man zijn, en zoo maakte hij zich dictator voor zijn gansche leven, nam den titel van „Imperator" aan, trok de macht van al de leidende functies van den staat aan zich en begon talrijke boognoodzakelijke en ingrijpende hervormingen door te voeren. Er waren echter nog verscheidene oude leden van den vroegeren senaat, die het niet eens konden zijn met de gedachte, dat alle macht in handen van slechts één man berustte — al regeerde die dan ook nog zoo goed — en zij begonnen een complot tegen hem op touw te zetten. De Senaat zou een bijeenkomst hebben op vijftien Maart van het jaar 44 (een datum, die door de Romeinen den Idus vaq Maart genoemd werd) en de samenzweerders besloten, dat de dictator op dien dag zou sterven. Onder hen, die bij het complot betrokken waren, bevond zich ook Caesars vriend, Marcus Junius Brutus, een Romein van zulke hooge en strenge principes, dat hij bereid was zijn vriend en weldoener op te offeren aan hetgeen hij als de zaak der vrijheid zag. Caesar werd door eeö waarzegger gewaarschuwd, om op zijn hoede te zijn voor den „Idus van Maart", en zijn vrouw, smeekte hem, dien dag uit den Senaat te blijven, maar degenen, die het op zijn leven voorzien hadden, wisten hem te overtuigen, dat hij niet thuis kón blijven en dat zijn plaats in den Senaat was. ... En Caesar ging. . . . Nauwelijks had hij het vertrek, waar de bijeenkomst gehouden zou worden, betreden, of de samenzweerders omringden hem. Op een afgesproken teeken trokken zij hun dolken en vielen hem aan. In het eerst verdedigde Caesar zich, maar toen er niemand kwam om hem te helpen, en toen hij zag, dat ook zijn vriend Brutus met een dolk in de hand gereed stond, gaf hij zijn verzet op en viel met de woorden „Tu quoque, Brutus?" (ook gij, Brutus?) ter aarde voor het standbeeld van Pompejus. Weinige oogenblikken later gaf hij den geest. Zoo verloor Rome zijn grootsten staatsman en veldheer, terwijl zij, die de republiek ' van Rome redden wilden, hun plan niet verwezenlijkt mochten zien, want zeventien jaar later bezat Rome reeds een keizer, in Caesars neef Augustus. Ook de vier eerstvolgende keizers behoorden tot de familie van Caesar, en deze naam verkreeg zoo'n groote waardigheid, dat hij sinds dien gebruikt werd als eeretitel, waardoor Caesar dezelfde beteekenis kreeg als Keizer.

EEN BLIK DOOR HET SLEUTELGAT (THE KEYHOLE) Een blik door het sleutelgat wordt bij herhaling geworpen door Schuyler Brooks, den jaloerschen echtgenoot van Anne, een jonge danseres. Na een zeer ongelukkig huwelijk met haar danspartner Maurice, was Anne naar Amerika gegaan en getrouwd met Brooks, een zeer rijk heer, reeds van middelbaren leeftijd. Als zij eenigen tijd gehuwd zijn, komt Maurice haar bezoeken, en dan blijkt, dat de scheiding in 't geheel niet uitgesproken is. Nadat Anne — tijdens het echtscheidingsproces — naar Amerika gegaan was, had Maurice zyn eisch ingetrokken. Hij dreigt nu met een schandaal, en Anne koopt zijn stilzwijgen met juweelen en geld. Hy komt echter telkens terug om haar meer geld af te

U., *

**

.v^-

^^BÉ^BEB»?

^—"^

_-.. ».-.

.

V

^lrt

<%£*&- -V

^bfi^Bk.'b. AÉMK^^fe^B

v- 4 '

Het lukt Davis inderdaad Anne te veroveren tijdens de zeereis en hij telegrafeert naar Brooks, dat deze per vliegtuig naar Havana moet komen, om zich te overtuigen. Brooks komt, en vindt het tweet^] in eikaars armen. Maar.... de flirtation is voor Davis niet slechts een ambtelijke bezigheid gebleven. Hij is een diepe liefde voor Anne gaan koesteren, en het is hem onmogelijk het minderwaardige spel nog verder voort te zetten. Hij bekent Anne, dat hij een spion is, en legt daarna de zaak aan Brooks uit, Anne van alle schuld vrijpleitend. Dan gaat hij terug naar Anne's kamer om voor altijd afscheid van haar te nemen. Hier vindt hij echter Maurice, die weer probeert Anne geld

f^( ''♦-K-^'

si

...

' ' i

KAY FRANCIS EN GEORGE BRENT.

persen, en ten slotte kan de geplaagde vrouw zyn eischen niet meer inwilligen zonder er haar man in te kennen. En dat durft ze niet. In haar wanhoop stort ze haar hart uit bij haar schoonzuster Portia. Deze weet raad: als Anne zorgt, Maurice het land uit te krijgen, zal zij, Portia, wel maken — dank zij haar relatie in regeeringskringen — dat hij niet meer toegelaten wordt. Anne volgt dezen raad op en gaat alleen een reisje naar Cuba maken, wetend, dat Maurice haar zal volgen. Door al deze bemoeiingen is Brooks echter zoo'n ernstige verdenking gaan koesteren, dat hij een particulier detective, Davis, huurt, die haar moet volgen om te zien of zij werkelijk tot buitenechtelijke escapades in staat is.

KAY FRANCIS EN GEORGE BRENT.

Anne ] Brooks ... Kav Fra-nri« Neil E >avis George Brent. Dat . Glenda Farrell. Hank Wales ...... Allen Jenkinson. Mauric e Le Brun .... Monroe Owsley. Portia Brooks . . , Helen Ware. Schuyl er Brooks Henry Kolker. Regie: Michael Curtiz. Warner-Bros-ZiVm.

HELEN WARE EN GEORGE BRENT.

GLENDA FARRELL EN ALLEN JENKINSON.

- 14 i»

> ,\ •..

MONROE OWSLEY, KAY FRANCIS EN GEORGE BRENT.

af te persen. Davis weet Maurice de kamer uit en op het balcon te krijgen, terwijl Brooks net binnenkomt. Anne is evenwel tot de conclusie gekomen, dat haar gevoel voor Brooks slechts genegenheid, geen liefde, was. Zij voelt, dat ze bij Davis hoort, die de ware liefde in haar heeft wakker geroepen. Het laatste beetje respect, dat ze nog voor Brooks had, heeft hij verspeeld door zijn achterdocht en wantrouwen, die hem haar deden bespionneeren. Haar huwelijk met Brooks was ongeldig door de niet uitgesproken scheiding tusschen haar en Maurice, en een verbintenis met Davis staat niets meer in den weg, want Maurice vindt den dood bij een poging om van het halcon langs een wingerd naar beneden te klimmen.

KAY FRANCIS EN GEORGE BRENT. - 15 -

.-,'>,

1

■ Paramount-Film Regie van Marion Gering ROLVERDEELING: Jennie Gerhardt . . Sylvia Sidney Lester Kane . . . Donald Cook Letty Pace .... Mary Astor Senator Brander, Edward Arnold William Gerhardt, H. B. Warner Mevrouw Gerhardt, Louise Carter Vesta (6 jaar), Qora. Sue Collins Vesta (17 jaar) . . .GildaStorm Louise Kane. . . Dorothy Libaire Robert Kane. . Theodore von Eltz Ada. ...... Greta Meyer Thomas Kane . . Walter Walker

Jennie Gerhardt, kind van een arme familie in Columbus, Ohio, beztt schoonheid en charme. Door haar lieftaUigheid, waarvan zij zichzelf niet bewust is, helpt men haar aan werk, zoodat zij een ware steun is voor het huisgezin. In het hotel, waar zij haar moeder en zichzelf werk weet te verzekeren, komt zij in aanraking met Senator Brander, een vriendelijken vrijgezel op leeftijd. Deze ziet in de jonge Jennie de vervulling van zijn jeugddroomen en besluit het gezin Gerhardt te helpen. Op een avond vraagt de Senator haar met hem uit te gaan en tè dansen. Jennie, die ontroerd is door de goedheid van Brander, neemt de invitatie aan. Als haar vader op de hoogte komt van de attenties, welke de Senator zijn dochter bewijst, wordt hij woedend en dreigt Jennie het ouderlijk huis te ontzeggen, indien zij er mee door gaat. Op een dag, dat een van Jennie's broers steenkool steelt van een wagon, wordt hij betrapt en gearresteerd. Brander is de eenige, die hier helpen kan en Jennie gaat, tegen den wensch van haar vader, naar hem toe. Hij weet gedaan te krijgen, dat de jongen vrij wordt gelaten en uit dankbaarheid blijft Jennie dien avond bij hem. Brander vertrekt den volgenden dag naar Washington en als hij terugkomt zullen zij samen trouwen. Op zijn terugreis wordt de Senator bij een spoorwegongeluk gedood en Jennie verlaat haar huis. Zij gaat bij haar nicht Ada in Cincinnati wonen en daar wordt haar kind Vesta geboren. Zoo spoedig mogelijk gaat zij op werk uit en vindt tenslotte een betrekking als dienstmeisje bij Louise Kane, een rijke, jonge vrouw. 'Lester Kane, Louise's broer, wordt ver-

0,.-

'*

liefd op Jennie en vervolgt haar zoodanig met zijn attenties, dat hij z'n eigen verloofde Lettjr Pace totaal vergeet. Jennie voelt zich eveneens zeer aangetrokken tot den jongen Kane en tusschen de twee jonge menschen bloeit een groote liefde op. Als Lester voor zaken naar Chicago moét verhuizen, neemt hij Jennie mee Ofschoon zij uit angst, dat Lester haar zal verlaten, niets over haar kind en

verteld heeft, ?orgt zij toch, en het meisje m Chicago 'onen. Vijf jaar lang leeft zij iet Lester en bezoekt in het haar. dochtertje. De praatjes, .hen de ronde doen, bereiken van Lesters vader en hij geeft zes maanden den tijd om te usschen zijn erfdeel en zijn ndel met Jennie Gerhardt. Lesdt na een hevige woordenwis-

seling niet zijn vader, Jènme te trouwen. Doch dan vertelt Jennie van haar kind en woedend verlaat Lester het huis. Een week verloopt en Lester komt weer bij Jennie terug, daar hij niet zonder naar kan leven, maar nu hij het Idnd tusschen hen voelt staan, kan hij er niet toe komen Jennie te trouwen. Zij besluiten naar Europa te gaan. Daar ontmoeten zij Letty Pace, Lesters vroegere verloofde, die in den loop der jaren getrouwd en weduwe geworden is. Bij deze ontmoeting komt ter sprake, dat Lester zijn carrière en erfdeel voor Jennie heeft opgegeven. Jennie wist hier niets van en zij beslint Lester niet in den weg te ^taan. Zij vertrekt weer naar Amerika en eenige maanden later verneemt zij, dat Lester en Letty getrouwd zijn. Van nu af wijdt zij zich geheel aan haar dochter. Doch op zeventienjarigen leeftijd krijgt Vesta een ongeluk. Zij roept Lester, maar deze kennt a}6 Vesta is overleden en Jennie heeft weinig te zeggen. Verscheidene jaren later... Lester is een alom bekend industrieel geworden. Hij wordt ernstig ziek en vraagt naar Jennie. Zij komt bij hem, zij praten over het verleden en Lester vervloekt het leege succes, dat hij verkozen heeft boven het geluk met Jennie, van wie hij altijd is blijven houden. Lester sterft in haar armen. Afgezonderd van de familieleden staart Jennie met oogen vol tranen den trein na, die het lichaam vervoert van hem, die in zijn laatste oogenblik in haar armen het geluk hervond 1. Sylvia Sidney. 2 en 3. Sylvia Sidney en Donald COOK. 4. Jennie hoort, dat Lester naar Chicago wil vertrekken. 5. Sylvia Sidney, H.B. Warner en Edward Arnold. 6. Sylvia Sidney en Edward Arnold. 7. Sylvia Sidney en Cora Sue Collius. 8. Sylvia Sidney, Edward Arnold en Louise Carter.

«11

ir-v^:: -■•

iDO

M

i

*

i

*

»

Hd -

•«■a-«;..

■i. *»

• aw?^

:

\

-

■■

MOOIIiGlT AND

Ook gij kunt het thans zien

Universal film ROL VERDEELING: Nick Leo Carillo Sally Mary Brian George Dwight . . . Roger Pryer Powell .... Herbert Rawlison Elsie Lillian Miles VERDER WERKEN MEE: Jack Denny en zijn orkest. Frank en Milt Britton Band. De vier Eton Boys en 50 van New Yorks mooiste revue-girls.

„Ja Jo", zei Kerel, „jullie vrouwen hoeven toch lang niet meer zoo te sloven als vroeger".

DE SHOW VAN GEORGE

Op een dag ontdekt hij, dat zijn directeuren, de gebroeders Hobart, hem bedriegen, en hij sticht dan een eigen revuegezelschap, waarin Elsie, een zangeresje, als ster schittert. Zijn populariteit neemt nu nog meer toe, en ook Sally leest er van in de kranten. Zij heeft George nooit kunnen vergeten en besluit ook naar New York te gaan om te trachten een baantje bij zijn gezelschap te krijgen. Ze wordt inderdaad aangenomen als koormeisje, maar George herkent haar niet. Door haar wanhoop tot het uiterste gedreven, zoekt ze na de repetitie George in zijn kantoor op, en de zaak neemt dan een gunstige wending. Dienzelfden dag hebben de gebroeders Hobart echter alle aandeelen van Georges gezelschap opgekocht, om hem zoo in hun macht te krijgen. Als de musicus niet binnen 24 uur 30.000

te winnen. Hij wil George dan wel finan: cieel steunen, maar hij geeft Sally de rol van Elsie. George is er van overtuigd, dat de onervaren Sally er niets van

py^j

mkjm ■ ^M^VJ

M '

'v^v "■ H

'**■,■

' *

■ frî Bf^^^J

1 Vn

Filma

brengt binnenkort

IK WAS EEN SPION met Conrad Veldt, Madeleine Carroll. Herbort Marshall do meest botprokon film lor wereld

beter dan in de cinema en voor niet méér geld dan.... ge verteerd zoudt hebben indien ge thuis gebleven waart.

Dat ge geen Fransch spreekt „Ja, als je bijv. er aan denkt, hoe je tegenwooraig een kop bouillon maakt! Met een Oxo Blokje van 2 cent in een kop kokend water heb je hetineenminimumvan tijd klaar! En smakelijk! Dat was vroeger héél wat anders!" Oxo Bouillon Blokje« van de Compagnie Liebig zijn verkrijgbaar in blikken busje* van f 0.24. Inhoud 12 blokjes. Een blokje van 2 cent Is een afgepaste hoeveelheid voor een groote kop bouillon.

behoeft voor U geen beletsel meer te zijn om naar Frankrijk te gaan: Wij hebben HOLLANDSCHE KELLNERS en v een HOLLANDSCH MENU; Wij zorgen voor uw hotel-kamer, bij ons naast de deur; Bij ons kunt ge plaatsen bespreken voor alle Parijsche schouwburgen zonder opslag of kosten; Wij helpen u op weg en verstrekken alle mogelijke inlichtingen; Wij bezorgen u desgewenscht een behoorlijken tolk en gids.... doch ge kunt het even goed zonder hem af. Wij maken voor u, als ge er over denkt Parijs eens te gaan bekijken, gratis een begrooting op, ja, wij richten voor u een verblijf in voor elk beschikbaar bedrag.

Meld ons slechts wat ge wenscht en wij maken het voor U mogelijk.

Café-Restaurant „Bij LeO FailSt"

w

AMERICAN BAR

36 RUE PIGALLE, Paris (IXe)

t b het gahalt» een Liabig VleMcbextrert, dat 4« woerd« ven • • O x o • I o k j • uitmaakt I

MK

ROGER PRYER EN MARY BRIAN

George Dwight, een, naar zijn eigen idee miskend schlager-componist, wordt door Sally Upton geëngageerd om muziek bij haar revue ê- maken. Spoedig gaat ze van den jongen, energieken musicus houden, maar hij beantwoordt haar liefde niet;, hij wordt slechts door één gevoel beheerscht: bekendheid, roem, eer verwerven. Op zekeren dag krijgt hij bericht, dat een zijner schlagers door eengroote New Yorksche revue geaccepteerd is, en onmiddellijk gaat hij naar New York, een diep teleurgestelde Sally achterlatende. Georges bekendheid wordt nu voortdurend grooter.

WlEÉomlnielïan Parus?...

Jo is het er mee eens!

(Bewaar het adres, t kan u of uw vrienden te pas komen)



dollar tot zijn beschikking heeft, is hij totaal geruïneerd. Elsie kent echter een dobbelaar, Nick. Zij vertelt dezen de kwestie, en hij weet van een confrater, Powell, de noodige fondsen te winnen, en de repetities vinden weer voortgang. Maar Powell is verliefd op Sally, en daar hij haar gaarne beter werk dan dat van een koormeisje zou zien doen, weet hij Nick weer tot een spel-letje over te halen en al het geld terug j - 18-

terecht zal brengen en gaat weg. Sally, die inziet, dat de revue zonder George een mislukking wordt, gaat naar Powell en beweegt hem de leiding weer aan George toe te vertrouwen. Overgelukkig deelt ze George het goede nieuws mee... om te ervaren, dat hij haar nu voor Powells geliefde aanziet. Diep gekwetst gaat zij heen Dan legt Nick de heele kwestie aan George uit, die nu begrijpt, dat het succes niets beteekent, als hij het niet piet Sally kan deelen. Op den avond der première ontdekt hij haar echter tusschen de toeschouwers, en dan is alle leed geleden.

fllM-ENTHOUSIASTEN

LA IT I N NOX A k/|et lait INNOXA kan men het gebruik van zeep voor het gelaat vermijden. Zij reinigt de huid volkomen, zonder haar te irrlteeren en stelt haar in staat haar normale werking te hervatten. Lalt INNOXA Is een mellcdleet voor de huid dank zij de verzachtende bestanddeelen, die zij bevat, kalmeert zij de opperhuid.

VERWACHT DE GROOTE METROGOLDWYN-M A VER-FILM

ESKIIflO Opgenomen onder leiding van don rogiuour W. S. van Dyko in hot Hoogo Noorden van Alaska

Door deze te voeden blijft de soepelheid e

bewaard, zij voorkomt rimpelvorming, ontstaan door het uitdrogen en de slechte voeding van het huidweefsel. Knip dexe advertentie uit, zend ze met 40 cent In postzegels aan RICHARD WERNEKINCK & Co., HUDDESTRAAT 9. AMSTERDAM, en U ontvangt een keurig doosje monsters.

H. v. d. K. te GRONINGEN. Het adres van Lil Dagover i» Arys.AUee 4, Berlijn. II moet haar in bet Duitsch schrijven. N. T. te MEDAN. Het adre» van Ellaaa Landi is 1401 Western Avenue, Los Angelos. Zij filmt nog steeds. De twee gevraagde foto's zijn aan Uw adres verzonden. B. W. te ROTTERDAM. Wolf Al bach. Retty is ook dit seizoen bij de Ufa ge* engageerd. Wat vraas 3 betreft: wendt U tot Croeze-Bosman film, N. Doelenstraat 8, Arasterdam. G. B. v. H. te AMSTERDAM. Hierbij de gevraagde adressen. Eugen Klopfer, Schillerstrasse 116, Berlijn. Ernst Rüdkett, Halleschestrasse 13, Berlijn. W. M. K. te •s.GRAVENHAGE.j Wfl zonden U de twee gevraagde foto s. R. V. te ROTTERDAM. Het adreé van Ramon Novarro is Metro-Goldwyn-Mayèr Studios, Culver-City, Californië. U moét hem in het Engelsch schrijven en drie antwoord'coupoos insluiten. De twee ge* vraagde foto's zijn aan Uw adres verzonden. A. R. te ROTTERDAM. Rudolf Foratér was ernstig ziek. Hij Is thans herstellende en zal binnenkort weder optreden. A. H. te DORDRECHT. Zend het acenarlo aan Hollandia Film, Keizersgracht 338, Amsterdam.

,,

sipippp

Wat zegt U van 200*11 cadeau? Tafellepels 2.7 Tafelvorkcn 2.7 Desscrtlepds 2.5 Dessertvorken 2.5 Soeplepel 3.2 Sauslepel 1.6 Groentelepel 1.7 1.7 Aardappellepel Inhoud ôtaal fl. 18.7 en de waardevolle cassette gratis er bij! U weet toch, Zilmeta het onovertroffen, doo en door vlekvrije en zilverwitte Gero - metaal dat gegarandeerd bestam js tegen mosterd, zurei en wat voor scherpe stoffen ook. Nooit poetser dus en onverslijtbaar. Alle goede zaken leggen U gaarne de keurcollectie van modellen voor.

r VICTORIA-WATER H NEDERLANDSCHE

MIJ.

OPGERICHT

1887

NATrCRI.UK BRONWATER

IN SMAAK EN KWALITEIT ONOVERTROFFEN

[Vervolè van pag. 7) die, in geld uitgedrukt, ook is dan de andere. Je hebt ons meer gegeven dan wij jou; als je wilt blijven, zullen we je geven wat je verlangt. Wat is je antwoord?" De jonge Thome sprong op en zijn antwoord luidde: „Waar is mijn hoed?" Toen hij zijn hoofddeksel gevonden had en bij de deur stond, kwam hij 'n beetje tot zichzelf. „Dank u duizendmaal," riep hij over zijn schouder. „Neemt u me niet kwalijk, maar ik moet weg. Ik moet het nieuws aan ..." Hij zei er niet bij, aan wie hij het nieuws moest vertellen, maar Hastings giste het, want hij lachte hardop. Het was verscheidene maanden geleden, dat hij hardop gelachen had.... Senator Barnes en zijn dochter Barbara logeerden in Ritz-Carlton. Ze war.n n Augustus in de stad — een ongewoon verschijnsel — omdat er een vergadering van commissarissen van de Brazilen Accra Rubber Company, waarvan Senator Barnes president was, werd gehouden. Het was een zeer geheime KAPSIEINl IMOIRILEV, vergadering en een de echtgenoote van den regisseur King Vidor, met haar zoontje. — Karen heeft in afwachting van de zeer gewichtige tevens. aanstaande feestdagen baby's kousje reeds opgehangen. Wie zal het vullen? De leidende mannen de Amazone zijn geen slaven. De menvan de maatschappij, die genoten van de Barnes in de stad was en dat hij einschen zijn er vrij en het werk is niet koelte aan het strand van den Oceaan, delijk een positie had om haar ten zwaar. Vader heeft het me zoo dikwijls wa'-en telegrafisch opgeroepen en die zich huwelijk te kunnen vragen. Dat was verteld." alles wat hem interesseerde. op hun vacantiereis aan boord van een Thorne had geen antwoord gegeven. Een jaar geleden had hij zijn onafmailboot bevonden, waren draadloos Hij verafschuwde Senator Barnes en hankelijkheidsdeclaratie uitgevaardigd 1 gewaarschuwd. Want van den Aequahij wist, dat als Barbara merkte, dat Vóór hij zou trouwen, had hij haar tor was de dreiging van een schandaal de vader, dien zij liefhad, en de man verteld, moest hij in staat zijn eenvrouw komen aandrijven; beklemmend, grimdien zij liefhad, elkaar wantrouwden, te kunnen onderhouden van wat hij vermig en verschrikkelijk. Nu smeulde het zij niet zou rusten voor zij de reden diende, zoodat het niet noodig was, nog, maar het verspreidde een geur daarvan had ontdekt. dat zij geld van haar vader kreeg en zoo kwalijk, als die van brandende rubToen Barbara eens in een krant iets daarom moesten zij nog wachten. ber 1 En elk oogenblik konden die gelezen had van de gruwelen in Putu„Wat is er dan met mijn vaders laaiende vlammen uitbreken. Het was mayo, van de slaven in 'de wildernis, geld?" had Barbara verwonderd genu maar de vraag, wat het beste was: die opgeofferd werden aan het roode vraagd. de zaak haar beloop te laten en het rubber, was zij met het blad naar haar „Hij heeft er te veel van," was het schandaal op goed geluk te laten voortvader gegaan en deze had verklaard, antwoord geweest. kruipen of om zelf het eerste alarm te dat alles gelogen was. Als het waar „Heb je misschien bezwaar tegen de geven, de vlammen te laten uitslaan en was zou hij er toch zeker wel van gemanier, waarop hij het verdient? Rubzich met grooten ijver op het blushoord hebben I ber is toch een heel nuttig product! schingswerk te werpen ? Senator Barnes hield van alle goede Ze maken er golfballen van en autoChamp Thorne wist niets van dit dingen, die het leven hem bood, maar banden en overschoenen 1" alles, hij wist alleen, dat door een of het meest hield hij van zijn dochter. „Ik heb niet het minste bezwaar ander onverklaarbaar wonder Barbara Dus, toen zij hem ongeloovig aangetegen het product," had hij verlegen keken had, beloofde hij, dat hij een gemompeld, „maar tegen de manier WIST U onderzoek zou laten instellen. waarop ze het krijgen." „Maar het zal verscheidene maanden „Ze halen het uit de boomen," had OAT U TEGENWOORDIG AL VOOR duren voor mijn vertegenwoordigers Barbara gezegd, maar direct had zij IVï TOT 2 CENT EEN „TOGCOS" hun rapporten zullen kunnen uitbrener aan toegevoegd: „O, je denkt natuur(de fijnste Egyptische Import) gen," had hij gewaarschuwd. lijk aan Afrika. Dddr is het verKUNT HEBBEN??? Zijn dochter bleef twijfelen. schrikkelijk? Dat is slavernij. Maar aan — 21 -

DAME UIT DEN HAAG LEED LANGEN TIJD AAN SPIERPIJNEN. Nu van alle pijn verlost. „Sedert langen tijd leed ik aan spierpijnen, die in hoofdzaak veroorzaakt werden door het zenuwgestel. Van alles had ik al geprobeerd om van die pijnen af te komen, echter zonder resultaat. Totdat ik — nu een jaar geleden — begonnen ben met het gebruiken van Kruschen Salts. Eigenlijk gezegd had ik er al na een half jaar zooveel baat van: de pijnen waren nagenoeg geheel weg. Tóén had ik U reeds willen berichten, hoeveel succes ik met het gebruik van Kruschen Salts gehad had. Ik heb echter een vol jaar gewacht om met te meer zekerheid de genezing aan bovengenoemd middel toe te schrijven en het iedereen te kunnen aanbevelen. Ik geef U daarom ook het recht, van mijn schrijven gebruik te maken als aanbeveling van het voortreffelijke „Kruschen Salts'. A. B." De pijnen van allerlei vormen van rheumatiek zijn meestal een aanduiding van te trage werking der inwendige organen, een gebrek, waarvan de lijder zich zelden bewust is. Deze toestand brengt echter een ongemerkte ophooping van schadelijke stoffen, die langzamerhand het bloed onzuiver maken en de ondraaglijke pijnen veroorzaken. De „kleine, dagelijksche dosis" Kruschen Salts houdt Uw inwendige organen in actieve werking, zoodat alle onzuiverheden volledig en regelmatig uit het lichaam verwijderd worden. Het gevolg is een inwendige „reinheid" en een zuivere bloedsomloop, vrij van alle schadelijke stoffen, welke verantwoordelijk zijn voor menigen onverklaarbaren toestand van slechte gezondheid. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten h fO.QO en ƒ 1.60 per flacon. Stralende gezondheid voor één cent per dag. Op het oogenblik kunt U Kruschen Salts probeeren zonder dat het U iets kost. Er zijn namelijk onlangs onder de apothekers en drogisten een aantal flacons Kruschen verdeeld, die alle verpakt zijn met een gratis proefflacon. U kunt dezen gratis proefflacon gebruiken zonder den gewonen flacon Kruschen te openen. En indien U na deze proef niet volkomen tevreden bent, kunt U den grooten flacon ongeschonden terugbrengen naar den apotheker of drogist, bij wien U dezen gekocht hebt. Hij zal U Uw geheele uitgave — ƒ 1.60 — onmiddellijk en zonder omwegen terugbetalen. Maar vergeet niet, dat de gratis proefflacon alleen verpakt is bij de groote maat en slechts voor een beperkten tijd verkrijgbaar is. Gaat dus naar Uw apotheker of drogist, voordat hij deze „groote proefpakken'' uitverkocht heeft. Let op dat op het etiket op de flesch, zoowel als op de buitenverpakking, de naam Rowntree Handels Maatschappij Amsterdam voorkomt. „Ik ben bang, dat het waar is," had zij geantwoord. Dat was zes maanden, voordat de commissarissen van de Brazil en Accra Rubber Company bijeengeroepen waren door hun president. Een half uur voor het begin van de vergadering, terwijl Senator Barnes op hen wachtte, kwam zijn dochter bij hem. In haar oogen was een licht, dat het bijna onnoodig voor haar maakte om het groote nieuws te vertellen. Er kwam een gevoel van jaloezie over hem. Hij verlangde om een werk? . zaam aandeel in haar geluk te hebben,

hij was bang, dat zij hem uit haar leven zou bannen en als zij hem de helft van zijn koninkrijk gevraagd had, zou hij het haar gegeven hebben. „En wat kan ik mijn kleine meisje nog meer geven dan mijn toestemming?" vroeg de Rubber-Koning. „Diamanten om in het haar te dragen of paarlen om den hals, of een huis in Fifth Avenue?" De fijne handen van Barbara bleven op haar vaders schouders rusten; haar lief gezicht was vlak bij het zijne; haar vochtig glanzende oogen keken hem smeekend en een beetje schuw aan. „Wat zouden die dingen wel kosten ?" vroeg het meisje, nog steeds licht be-" dremmeld. Van die vrääg begreep de Senator niets. Maar hij begreep er in elk geval uit, dat zij hem nooit vergeten zou... Hij glimlachte en antwoordde luchtig: Zooveel als je wilt. Een millioen dollar 1" j.Dan zou ik dolgraag van u dat millioen als huwelijksgeschenk willen hebben, om daarvoor een expeditie naar de Amazone te sturen. En dan zal ik de mannen uitkiezen I Dappere kerels, die niet bang zijn voor koorts en ook niet bang om de waarheid te zeggen. En ik — ik bedoel zij, zullen die menschen bevrijden!" Senator Barnes ontving zijn medecommissarissen met een verlegenheid, die hij onder geveinsde verontwaardiging verborg. „Ik ben van meening," zei hij, „dat de toestand, zooals hij thans is, niet mag worden bestendigd. En daarom ben ik van plan, om op eigen kosten een expeditie naar Zuid-Amerika uit te rusten. Die moet alles nauwkeurig onderzoeken, de toestanden verbeteren en straffen en ontslaan waar dit noodig is. Ik stel voor, met het oog op de geweldige hitte, de vergadering te verdagen." Dien avond op Long Island vertelde Caroll zijn vrouw alles of bijna alles; over het automatische pistool zweeg hij. En samen 'slopen ze op hun teenen naar de kinderkamer en keken neer op hun slapend kroost. Toen zij weer uit hun gebukte houding opston-. den, zei de moeder: „Hoe zou ik hem kunnen bedanken ?" „Hem" was de man met het lichtblonde haar. „Je kunt hem niet bedanken," antwoordde Caroll. „Hij wil er niet over gesproken hebben." Toen, na een lange stilte, kwam de trillende stem van de moeder: „Ik zal hem een portret van de kinderen sturen. Denk je, dat hij het begrijpen zal?"

VERSTOPPING.... en een goeden sto*tgang worden geregeld <en bevorderd ^^^^^*^Zm' "C^thJ door

«oö*

oogen gleden liefkoozend over den tuin vol bloemen en het witte landhuis. „Morgen zal ik hem een bos rozen sturen," vervolgde de jonge vrouw. „Denk je dat hij het begrijpen zal ?" Op een schandelijk laat uur, met een schandelijk gevoel van jolige onafhankelijkheid, reden Champ Thome en Barbara in een auto door Central Park. „Het leven is toch wonderlijk," vond Barbara. „Als die financieele potentaat uit Wallstreet mr. Hastings niet geholpen had, had mr. Hastings jouw salaris niet kunnen verhoogen; dan zou jij me niet gevraagd hebben en als jij me niet gevraagd had, zou vader me geen huwelijkscadeau gegeven hebben en " „En," borduurde Champ op het thema voort, „duizenden slaven zouden in de wildernis verder gezwoegd hebben, ver van him vrouwen en kinderen en van alle levensgeluk. Zij zouden zijn omgekomen van koorts en honger." Hij drukte haar tegen zich aan en gaf haar een kus. Op Hunters Island draaiden en woelden Jimmy Reeder en zijn tentgenoot Sam Sturgas ieder op hun stroozak. De hitte, het maanlicht en dé muskieten hielden hen uit den slaap. „Zeg Sam, dat was reuze," meende Jimmy, „wat jij vandaag hebt gedaan om dien hond te redden. Als jij hem niet geholpen had zou hij verdronken zijn." „Neen hoor, vast nietl" protesteerde Sammy, die vooral de waarheid niet te kort wou doen. „Het was niet diep genoeg!" „Malligheid. De hopman kan het weten. Hij zei, dat het de beste „goede daad" was, die vandaag gedaan was!" „Ik wil wedden," meende de andere jongen trouwhartig, „dat- jouw „goede daad" nog fijner was!" Jimmy gaapte en lachte spottend. „De mijne! Nogal de moeite waard! Ik heb mijn zusje naar den bioscoop laten gaan..."

'SÄÄ

Ëij Apoth en Drogisten

-22 .

D«i*

pillen verdrijven overtollig gal en slijm. Alleen echt met den neem BOOM. Verkrijgbaar in Apotheken en Drogistwinkel» a 30 en 65 cent per dooije.

In Seabright wandelden Hastings met zijn vrouw in den geurenden tuin; De maan was zoo helder, dat de kleuren van de rozen te onderscheiden waren. „Ik zou hem wel willen bedanken," zei de jonge vrouw. Ook zij bedoelde den jeugdig uitzienden man met 't lichtblonde haar. „Zonder hem zouden we dit allemaal verloren hebben." Haar

- ^ •.,..;....:?;■>..

w^sZ^'*

:::VA;:

:

Gaat U het Kerstfeest IS slank tegemoet?

der Universal- Film Carl Be. directeur di Laemmle, is na een reis door Europa Hebt U die heerlijke zekerheid, dat wear Hollywood teruggekeerd. Onder regie van Georg Jacoby wordt de U ook komt op de feesten en de bals met en Nieuwjaar, de menschen zullen film „De dame Kerstmis zeggen: „Om toch zoó'n figuur te hebben!" met de zwarte Laat Uw Kerstvreugde niet door een paar sluier" opgeno- overtollige kilo's bederven. U kunt daar nog men. De hoofd- vóór Kerstmis gemakkelijk van afkomen als rollen spelen U maar dadelijk vandaag nog een FacilOlga Tschecho- kuur begint, dus zonder dieeten zonder wa, Johannes het geringste gevaar voor de gezondheid. Riemann, Ursu- F a oil is verkrijgbaar in Apotheken en Drola van Diemen, gisterijen a f3.— per buis van 100 pastilles Hansi Niesen voor een vermageringskuur van 3 weken. en Käthe Haack. Max Nosseck voert regie over Ill M1MIKH SI AVKIN de Portugeesche film ,,Gado Bravo". D. G. £e VUGHT. Indien U Käthe von OLGA TSCHECHOWA Onder regie Nagy (Kranzallee 8. Berlijn) en Joan Crawvan David O. Selznick zal de Metro-Film £ord (Mefcfo-Goldwyn-Mayer Studio«, Cul„Three men" worden opgenomen. ver-City) drie antwoord-coupons zendt, ontvangt U zeker een foto met hand. De filmregisseur Stefan Szekely is te teekening. Dat kan echter eenise maanden Praag met de filmactrice Irene Agai in het duren. ElUsa Landi moet U achriiven huwelijk getreden. 1401 Weatern Avenue, Lo» Angelo». Ook Viktor Jansen zal regie voeren over de zij zal U gaarne een foto zenden. De heer film „Die grosse Chance". Martens, directeur van het Luxor Theater, zal U zeker de gewenachie inlichtingen William A. Wellmann zal regie voeren verstrekken. over de film „The College Coach". De L. A. te VENLO. Dank voor Uw aardigen hoofdrollen spebrief. Roae Baraony »peelt nog In verlen Dick Poschillende nieuwe film» mede. Zij i» niet well, Lyde Talverloofd. bot en Ann M. v. d. N. £e ROTTERDAM. De brieven Dvorak. worden door on» in volgorde van binnenClara Bow komst beantwoord. zal de hoofdT. v. W. te CURACAO. Janet Gaynor rollen vervullen kuné U »chrijven 1401 We»tern Avenue, in de film Lo» Angelo». Zij leest haar brieven zelf. „Hoopla". De U moet een antwoord-coupon insluiten. mannelijke Meestal Iaat Janet niet te lang op anthoofdrol speelt woord wachten. Preston Foster. Frank Lloyd is voor de regie geëngageerd. >MSi WiKEUJilCSCHi DICK POWELL Paul Henckels en Ingolf Kunze zijn voor de film „Kampioenen der lucht" geëngageerd.' Regie Vraag tweehonderd twee en vijftig. voert Frank Wysbar. Gretl Theimer speelt een der hoofdrollen Wat zijn isothermen? in de film „Einmal eine grosse Dame sein". Regie over deze film voert Gerhard LampWij zullen een hoofdprijs van / 2.50 en vijf troostprijzen verdeelen onder degenen, recht. Carmen Boni en Francesco Coop spelen die ons vóór 16 December (Indische abonné's de hoofdrollen in de Italiaansche film vóór 16 Februari) goede antwoorden op „Costuums en mantels". Regie voert Nunzio deze vraag zenden aan ons adres: Redactie „Het Weekblad", Galgewater 22, Leiden. Malasomma. King Vidor heeft de regie van de film Op briefkaart of enveloppe a.u.b. duidelgk „Give us the vermelden: Vraag 252. right to live" op zich genomen. Warner Baxter en Helen Vraag tweehonderd acht en veertig. Vinson spelen de hoofdrollen De gebroeders Montgolfier stegen voor in de film „As het eerst in 1783 met een ballon op. husbands go". De heer J. H. Fenth te Rotterdam, ver Regie voert Hamilton Mac wierf met de juiste beantwoording van deze vraag den hoofdprijs. De troostprgzen zonFadden. De M.G.M.- den wjj aan mevrouw Plath-Tertoole, Rot terdam; den heer M. Bcekmans, Amsterdam film „The Good Earth" den heer J. M. Nieuwmeyer, Overveen; den WARNER BAXTER zal onder regie heer J. W. C. Coenen, Schiedam; mevrouw van Wijnbergen, Den Haag. van George Hill worden opgenomen. — 23-

Gretl Varnon. b.roemd. W..nich* NachtMsal, trad daxa waak In hal Carlton Hot.l ta Aimtardam op.

Ronald Colman, da bakanda (ilmilar, haah plotsallng da Malro Goldwyn Mayar Film Maat•chappll varlalan. Hij achHa sieh door da dlractla balaadlgd.

Albart Préjaan haaft ileh mat da Dullscha «Imrtar Grall Barndt varlooM.

Adolpha Manjou haaft daxa waak xijn var loving gavlard mat da fllmae- BB trlea Varraa Fsidata,

Dr. Frladar Walumann dirlgaarda hat Concart g.bouw-orltait la Am-

tt.rdam.

;

-—■—~-—^^^^■-^^^^^_

F= 1 l_ M

E P? C? E- M ABC 31

was naar een receptie geweest, en had er een echtpaar, dat vijf en twintig jaar was getrouwd, hartelijk geluk en nóg vijf en twintig jaar gewenscht. „Een alleraardigst paar!" zuchtte mijn nicht verteederd, toen zij er thuis nog eens met mijn neef over napraatte. „Ik heb zelden zooiets meegemaakt. Die menschen denken nu eenvoudig overal hetzelfde over!" „H'm, ja," zei mijn neef. „Maar ik meen te hebben opgemerkt, dat zij altijd het eerst denkt!" Boer Nelis wilde bij een bezoek in de stad, telefoneeren naar een van zijn familieleden. De telefoonjuffrouw kon hem echter niet verstaan en zei, dat hij harder moest praten. Doch dit was boer Nelis toch te erg. „Als ik harder praten kón," schreeuwde hij woedend, „zou ik .dat zotte mirakel van een toestel van jullie niet noodig hebben!" „Ik lijd aan hevige aanvallen van hik, zei Doris tot een vriend, en ik weet niet wat ik er aan doen moet." „Probeer een baantje te krijgen in èen glasblazerij, dan kun je prachtig zandloopers blazen!"

STEPIN FETCHIT, de negtr-filmster. is te New York. in de wijk Harlem, geboren. Zijn vader waa muzikant en speelde in een groot revue-theater in Stepins geboortestad. Stepin wilde danser worden en heeft het dan ook ver gebracht in deze kunst. William Fox gaf hem een contract voor de film. en na ecnige kleine rollen speelde hij een belangrijke rol in „Salute". Stepin heeft nog een langdurig contract met de Fox-Film.

MARGARET FISCHER is te Asheville geboren. Haar vader was een beroemd acteur, haar moeder een operette-ster. Op jeugdigen leeftijd bezocht Margaret de tooneelschool te San Francisco en debuteerde, toen zij zestien was. te New York. Carl Laemmle ontdekte haar voor de film en gaf haar een. contract voor twee jaar voor de Universal. Het bekendst is Margaret geworden door haar rol in de film ,,De negerhut van oom Tom".

JACQUES FEYDER zijn ware naam luidt: Jacques Frlederii. Hij werd in België geboren. Zijn grootvader was een beroemd criticus en een goed vriend van Victor Hugo en Gounod. Jacques werd als film-regisseur beroemd door zijn werk „L'Atlantide"; daarna volgden ..Therese Raquin" en ..Les Nouveaux Messieurs". In 1928 vertrok hij naar Hollywood als regisseur voor de Metro-Goldwyn-Mayer. Hij behoort tot de vooraanslaande filmkunstenaars.

HUGO FISCHER-KOPPE is te Bielefeld geboren en door den intendant Weichen aan het tooneel gekomen. Hij debuteerde in een ernstige rol en werd door het publiek uitgelachen. In Leipzig had hij echter meer geluk, want hij kreeg een contract. In den oorlog was hij aan het front en tweemaal werd hij ernstig gewond. Na den oorlog kreeg hij een contract van Halier te Berlijn voor een revue. Zijn grootste fllmsucces behaalde hij met Gustav Frölich en Brigitte Helm in ..Gloria".

ERIKA FIEDLER aanschouwde het levenslicht op den 4en September te Sonneber in Thüringen. Als zeer jong kind verhuisde ze met haar ouders naar Berlijn. Zij werd daar later assistente bij een tandarts; vervolgens probeerde zij aan de film te komen. Ten tijde van de zwijgende film debuteerde zij in de Camilla Hom-rolprent ,.Drei um Edith". Zij nam les bij Ilka GrUning en ging aan het toonecl. Haar eerste toonfilmrol speelde zij in ..Eine Tür geht auf".

•MAX FLEISCHER, de schepper van ontelbare teekenfilms. Is Oostenrijker van geboorte. Op vierjarigen leeftijd verhuisde hij naar New York. Na de school doorloopen te hebben, werd hij lid van de Art'Students League en volgde cursussen in handteekenen aan hel Cooper Institute en in technisch tcekenen aan. de Mechanics High School. Na den oorlog werd hij regisseur van wetenschappelijke films. Daarna legde hij zich speciaal op teekenfilms toe.

SUSAN FLEMING is als figurante in de Columbia-studio's begonnen. Zij had geen succes en werd koormeisje in een revue te Los Angelos. Daar werd zij door Jesse Lasky ontdekt, die haar een engagement voor kleine rollen bij de Paramount gaf. Zij werkte hard en bleek talent te bezitten. In de films .,He learned about women" en ..Million dollar legs" speelt zij belangrijke rollen.

Mevrouw A: „Die hoed staat je uitstekend. Hij maakt je gezicht korter." Mevrouw B: „Dat is merkwaardig! Mijn mans gezicht werd er juist langer door!" Meta: „Mannen zijn toch wonderlijke wezens. Als je ze zes maanden na je huwelijksreis vertelt, dat je liefde koud is geworden, kijken ze niet eens op van hun krant!" Greta: „Ja, maar vertel ze eens, dat de soep koud geworden is — dan is 't huis te klein!"

Onder degenen, die ons het goed samengestelde portret en den naam zenden van de filmster, wier foto hierboven in eenigszins eigenaardigen vorm is afgedrukt en die reeds in talrijke komische films groote successen wist te behalen, zullen wij tien foto's van haar verdeelert. Oplossingen vóór 12 December (Indische abonné's vóór 12 Februari) zenden aan ons adres: Red. „Het Weekblad", Galgewater 22, Leiden. Op de enveloppe duidelijk vermelden: „C. S Th.-Puzzles No. 514'. Degenen, die onze Wekelijksche Vraag ook op willen lossen, kunnen die tegelijk met deze puzzles inzenden, mits zij haar op een apart, duidelijk van naam en adres voorzien velletje papier schrijven.

Wat leest ge hieruit ? Onder degenen, die ons een juist antwoord zenden, zullen wij een hoofdprijs van f. 2.50 en drie troostprijzen verdeelen.

OPLOSSBNOEN C. & m-PUZZLES No. 511 KNIPPUZZLE

De tien foto's werden deze week verkregen door: den heer R. R. Blokstna, Eindhoven; den heer K Kerklaan, Vlaardingen; den heer J Hortum, Eindhoven; den heer J. Mali, Den Ha ?s; aen heer L. van den Berg, Leeuwardenmejuffrouw E. M. A. Oudshoorn, Rotterdam; den heer W. Kersten, Nijmegen; mejuffrouw M. Kelder, Gouda; mejuffrouw A. Huhle bneek; mejuffrouw A. Jeukens, Den Haag

VISITEKAARTJESRAADSEL

„Mijn vrouw had een vuiltje in haar oog, en toen zij naai- den dokter ging, kostte het mij vijftien gulden om 't er te laten uithalen." „Och kom, wat beteekent dat nu?! Mijn vrouw kreeg een bontmantel in 't oog en toen zij naar den winkel ging, kostte 't mij vijftienhonderd gulden!"

VERA FLORY is een Engelsche filmster, die in ons tand nog geen groote bekendheid gfenict. Dat is jammer, want zij is een zeer talentvolle actrice. Nadat zij te Londen op het tooneel veel successen behaalde, kreeg zij een engagement bij de ..Strand Film Co Ltd.". Haar beste film is ..The Feather", waarin zii naast den bekenden En geischen acteur Jameson Thomas de hoofdrol vervult.

Oude zeerob: „Toen ik eens in Nieuw Zeeland was, heb ik een vreeselijke aardbeving meegemaakt." Luisteraar: „Was je erg bang?" Oude zeerob: „Heelemaal niet. Ik kan je vertellen, dat de aarde harder beefde dan ik, hoor!" „U hebt te snel gereden!" constateerde de verkeersagent. „Ik moet uw naam noteeren." „Dan bent U te laat!" lachte de lieftallige automobiliste. „Dat heeft uw collega bij den vorigen hoek al gedaan!"

De namen der tooneelspelers zijn:

Fientfe de Ia Mar Adolphe Engers Ank van der Moer Met de juiste oplossing van deze puzzle verkreeg mejuffrouw N. van Brussel te De Bilt den hoofdprijs. De troostprijzen werden verworven door mejuffrouw E. J. Lobé Hoffman, Dordrecht; den heer b. Roomer, Rotterdam en den heer J. A. Raverschot, Rotterdam.

— '24 -

„Heb jij wel eens een auto-ongeluk gehad?" „Dat is, hoe je 't wilt opvatten. Ik heb mijn vrouw in een garage ontmoet." „Zeg eens, Pieters, heb jij die paraplu nog, die ik je onlangs heb geleend?" „Neen, die heb ik aan een vriend geleend! Heb je haar noodig?" „Dat niet, maar die vent, waarvan ilt haar heb geleend, zegt dat de eigenaar haar terug wil hebben!"

- 25 -

OLAF FONNS. eens een van de meest beminde sterren van het witte doek, behoort thans tot de vele vergetenen. De sprekendcfilm was zijn artistieke ondergang; thans heeft hij een sigarenwinkel te Kopenhagen.

^^^"

— ,

HAJUTTUO^Z

>mw. ■

ipilîiPliJ!^^^

'wwH^w^'^^^'TPr^ Een bloemlezing van den geestigsten geïllustreerden humor uit de bultenlandsche tydschriften.

GARY COOPER

SIGAREN 's-Morgens, 's Middags, 's Avonds.

Een modern zakenman in Amerika geeft al zijn vrouwelijke employees met Kerstmis en St. Nicolaas een nieuwen hoed. — Hoofdelijke omslag voor" het personeel I

De kruier: „Kom zussie, maak je niet zoo overstuur! Hij komt wel weer terug- en as U soms met my naar den bioscoop wil — Woensdagavond ben ik altijd vrij!"

„Geweldig practisch, too'n steenen pijpl" „Hoezoo, practisch?'' »Wel, voor een houten ptfp had je nu weer moeten bukken I"

Van zekeren filmacteur in Hollywood vertelt men, dat hii den meest cynischen glimlach ter wereld heeft. — Men neemt aan, dat hij, vóör hij aan de film kwam, golf-caddie is geweestI „Wie heeft de punaises uitgevonden??" vraagt een lezer ons. — Waarschijnlijk een of andere zeer zuinige huurder, die zelf de muren wijde behangen, maar het zonde vond als hij ging verhuizen. „Om een hardnekkigen hoest te bestrijden moet men den stoom van hop inhaleeren, die men in een wijde kom heeft geplaatst," schrijft een medische medewerker aan een maandschrift. —Men kan natuurlijk ook de hop zelf consumeeren; dan vindt men het niet erg meer om te hoesten I Een dichter vertrouwde ons toe, dat hij zoo gaarne iets wilde schrijven voor zijn geliefde, als hij maar wist, waarvan zij het meeste houdt. — Als wij niet vreesden, zijn dichterlijke gevoelens hevig te krenken, zouden wij hem adviseeren, een cheque te schrijven I

Inbreker {na zijn zoon een flinke aframmeling- te hebben gegeven): „Dat jong kan niet eens een blik openmaken en hij heeft allemaal vingerafdrukken met jam op zijn bordjachtergelaten!"

Gary Cooper heeft VMI gerebd, o«. hmah hl] aen locht deer Afrika endamoman, waarbij hij op groot wild haaft gajaagd In da hiarboren algabaalda kamar van iljn villa zlat man da trophaaAn, walka hlj van deza rate haeft maogabracht.

Er was eens.... zoo beginnen alle sprookjes. Maar ik wil U vandaag geen sprookje vertellen, doch iets uit het leven van Gary Cooper, Gary, die het klaar heeft gespeeld om het in acht jaar tijd van figurant tot beroemden ster te brengen. Het klinkt zoo eenvoudig en er is toch zooveel voor noodigf Maar laat ik ter zake komen. Het is nog niet zoo lang geleden, dat een schuchtere jongeling het bureau van een dagblad te Los Angelos binnentrad en voor een groote teekentafel ging zitten. Hij kon niet teekenen dien dag, enzooals zijn vrienden beweerden, de andere dagen ook niet. Maar de jongeman zat daar, staarde uit het raam en zat over zijn toekomst te mijmeren.... Hij was knap van uiterlijk, ten minste, dat nadden verschillende meisjes hem' verteld. Hij was levendig en vol ambitie, maar hij was zich er van bewust, dat hij niets zou bereiken met op een kantoor te zitten

en dat er als teekenaar geen toekomst voor hem was weggelegd, want niemand wist beter dan hijzelf, hoe beperkt zijn teekentalent was. Lezeressen en lezers van „Het Weekblad", deze jongeman was Gary Cooper. Hadt u dat kunnen denken? Ten einde te bewijzen, dat hij de film iets te bieden had — filmen was zijn ideaal — had hij zich laten inschrijven bij een engagementsbureau en wachtte geduldig af. Toen hij drie dagen bij een Tom Mix-film mee mocht figureeren, was hij er vast van overtuigd, dat hij voor de film geschapen was. Het werk als figurant was zwaar en de dagen lang, maar Gary's ijver kende geen grenzen. Naderhand, toen Clara Bow hem uitzocht om een rolletje te spelen in „Children of Divorce", moest hij tegen zijn verlegenheid vechten, daar hij een smoking moest dragen, wat hij verschrikkelijk vond. Het resultaat was, dat iedereen hem vree-

Door een cycloon, die niet lang geleden in Amerika woedde, kwam een huis geheel ondersteboven te staan. — De bewoners hebben zich echter zeer snel aan dezen nieuwen toestand aangepast: zij gaan naar beneden als zij naar bed willen en naar boven om te ontbijten en wachten nu maar geduldig op de volgende cycloon, die het huis waarschijnlijk weer in normalen stand zal terugbrengen.

Gary Ceepar mat zijn trouwen vlarvoatlgan makker

VLUCUTELIMGEM WANP ALBEDP IÄTMEVOMNAGY Winkelier :„M&&T waar hebt U in 's hemelsnaam honderd mottenballetjes voor noodig, mijnheer?" De klant: „Nu ja, ieder balletje is toch niet raak ("

EUGEM ICLOPFEO CAe/V „Maar juffrouw Smit, wat is dat toch hier? Ik heb dien jongen Bakker vanmiddag al vrij gegeven. Waarom moet U nou ook naar den Burgerlijken Stand ? ' Juffrouw Smit: „Omdat ik de bruid bent"

— 26 -

É>

Er wat aam aan lijd, dat Gary Ceepar nlat zoo amicaal wai mat dazan laauw. Oat wa>, toan hl) ham In Afrika op da Jaeht ontmoatta. Nu da kop gapraparaard Is laat Gary zijn bazoakart graag da landen zlan, waar hij bijna tunchan haait gazaian.

Gary Coepar h 'n ultzlakend zallar, an wannaar hij «ans aan vrljan dag haalt, hatgaan tot da zaldzaamhadan ba* hoort, brengt hij dien hat lieht aan boord van zijn Jaeht door

— 27 -'"

selijk zelfbewust vond. Dienzelfden dag moest hij een liefdesscène spelen met Esther Ralston, die hij nog nooit had gezien. „Ik was niet genoeg acteur om te beseffen, dat we alleen maar moesten doen alsof," vertelt Gary. „En ik denk, dat het voor Esther 'n even moeilijke situatie was als voor mij." Gary was echter voorzichtig den volgenden morgen verdween hij uit den studio. Hij was n.l. bang, dat hij ontslagen zou worden. Maar zie, hij ontving een telegram, waarin nien hem vroeg of hij terug wilde komen. Onnoodig te vertéllen, dat nij zulks deed! En noch Gary, noch wij hebben er spijt van, dat hij in Hollywood is gebleven. Meer dan dertig films heeft hij thans achter den rug; het waren ook meer dan dertig goede creaties! Maar steeds is Gary de eenvoudige jongeman gebleven, die hij was, toen hij nis .gebrekkig teekenaar begon....

■-rw'rT'TTr-'^'B'*^

■■..--• ■VJ-T'-.-'-,-* .v...

•■•%W-',:T'

DOOR „Ik had gedacht, dat het 't beste was in het water te springen en naar de volgende brug te zwemmen." „Geef mij maar vasten grond onder de voeten," was het geprikkelde bescheid. „Ik voel er niets voor om onder water gehouden te worJen als een kat, die ze willen verdrinken." „Dan zit er niets anders op dan te rennen. Als het niet gelukt....'' „Het moét gelukken. Bent u gewapend? " „Neen. Het is tegen de voorschriften van de zending om wapens te dragen." „H'mï" Barringtons toon liet geen twijfel aan zijn diepe minachting voor de mannen der zending en hun gewoonten. Daarop vervolgde hij kwaadaardig: „We kunnen hier | niet blijven wachten....'' „Neen. Ik zal voorop gaan. Miss Barrington tusschen ons in. En let u alsjeblieft goed op mogelijke aanvallen van achteren." Dick Forsyth zette zich weer in beweging. Hij had geen andere verdedigingsmiddelen dan zijn handen: zelfs geen stok. Toen hij bij het brughoofd aan de andere zijde kwam, spande hij zijn oogen tot het uiterste in om te ontdekken of er onraad was. Het was vrijwel pikdonker vóór hem en eerst kon hij niets onderscheiden, maar haast direct werd het besef in hem levendig dat de aanwezigheid van hem en zijn metgezellen op de brug, door een schemerigen lichtglans op 't water, zichtbaar moest zijn voor iemand, die hen bespiedde. Toen langzamerhand zijn blik meer ingesteld was op 't doordringen van de duisternis en in staat vage omtrekken waar te nemen, werd hij zich bewust dat een paar schaduwige gedaanten op enkele meters afstand van het begin van het brughoofd, stonden te wachten. Een deel der vervolgers had blijkbaar een omtrekkende beweging weten uit te voeren en was er in geslaagd hen de pas af te snijden; de kreten van de zee-vogels vóór en achter hen, waren signalen geweest, dat de troepen hun strategische posities hadden ingenomen. Forsyth fluisterde den ouderen man een waarschuwing toe, dat deze de achterhoede zou blijven vormen en wendde zich toen tot het meisje. „Blijf op de brug. Miss Barrington, tot ik het sein geef weg te rennen." Kwasi-achteloos, als op z'n dooie gemak, liep hij verder naar het begin van de brug. Maar toen hij de kade bereikt had, nam hij een plotselingen sprong, zijn arm schoot met kracht uit en op hetzelfde moment belandde een van de loerende figuren met een plof op den grond. De tweede belager ,sprong op hem toe, toen hij zich omdraaide ym dien te grijpen. Even zag hij het bleeke , îmmen van een mes; hij sloeg zijn rech«Srarm stevig om het middel van den aan'jaller en met zijn linkerhand pakte hij de suist vast, die het moordwerktuig omklemd *ield. Terwijl hij worstelde, was de weg voor Kathleen Barrington en haar vader vrij, en hijgend riep hij het meisje toe: „Vooruit, Miss Barrington; nu hollen!"

BEM

—-—^

' V" ■•" '

:

^mr^w^^^^^f*V^!^'^!f^^fi^W^!awf'^

BOLX

Al zijn spieren en zenuwen gespannen om den Chinees in bedwang te houden, was hij toch nog in staat vluchtig op te merken dat het meisje zijn bevel gehoorzaamde en dat haar vader, onverschillig voor het lot, dat den man wachtte, die zich voor de veiligheid van zijn dochter in de waagschaal had gesteld, haar volgde. Maar zeer duidelijk drong het klinken van stemmen aan 't andere einde van de brug, tot zijn bewustzijn door. Hij wist, dat nu Barrington hem in den steek had gelaten, zijn toestand wanhopig was en dat slechts luttele seconden en één kans op de duizend, tusschen hem en den dood stonden. Het gele gezicht, vlak bij het zijne, was al in een grijns geplooid, in het vooruitzicht van triomf, want de twee andere vervolgers waren vlakbij. Maar het was juist deze duivelsche grijns, die Forsyth een haast bovenmenschelijke kracht gaf. En het gelukte hem de hand met het doodelijke mes er in, zoover achteruit te wringen, dat zijn aanvaller gedwongen was het wapen met een kreet van pijn los te laten. Bijna op hetzelfde oogenblik dat het kletterend op de steenen terechtkwam, had hij den Chinees reeds tegen den grond geslingerd, met zóó'n geweld dat de

man met een smak tegen zijn beide bondgenooten aanvloog, die in draf te hulp schoten. De dokter hoorde den doffen plof van de botsing, toen het kraken van splinterend hout. De houten brugleuning, niet berekend op het weerstaan van dergelijke aanslagen op haar zwakheid, was bezweken onder het gemeenschappelijk gewicht der drie mannen en de luide plons, die Forsyth's ooren het volgend moment bereikte, liet aan duidelijkheid niets te wenschen over: de drie helden uit de Cantonsche onderwereld spartelden in het water. Numero vier, die weer 'n weinig was opgekrabbeld, staarde hem in zittende houding verbouwereerd aan. Die was voorloopig buiten gevecht gesteld! Dick Forsyth had dus geen enkele reden tot verder oponthoud hier en zoo snel zijn beenen hem konden dragen, sloeg hij' de richting in, waarin Barrington en zijn dochter een goed heenkomen had gezocht. Hij vertraagde zijn tempo niet, vóór hij bij een andere brug kwam, ergens in een doodstille buurt, en daar bleef hij staan om te luisteren. Achter hem was geen geluid te hooren, maar uit de donkere straat aan den anderen

HET TRIO BAR! > omdat zij hun geestitjheden in het Nederlandsch Een drietal muzikale clowns, lanceeren, op hun tournee door ons land veel succes oogsten i

- 29 -

•

■

■

kant van de brug, kwam het geluid van gebij de brug had neiging mij een mes in en trok haar half naar den ingang, onderjaagde voetstappen. mijn ribbenkast te steken, maar ik dwong wijl een booze, gebiedende beweging ma„Het meisje en haar vaderf" hem het mes te laten vallen, toen smeet ik kend naar den Chinees. Deze wierp een Hij sprak de gedachte halfluid uit en hem tegen zijn compagnons aan, die juist schichtigen, steelschen blik op den dokter zette den ren van zooeven weer voort, de over de brug kwamen aanhollen. De leuning en volgde hen. bi>ug over, de zich verwijderende voetstapwas niet tegen den schok bestand toen ze Dick Forsyth keek het trio een oogenpen achterna. Opeens hielden deze op en er met z'n drieën tegenaan ploften en het blik na — er kwam een verbaasde niet-betoen hij een hoek omsloeg, zag Forsyth op heele stel ging kopje-onder. Toen het zoogrijpende uitdrukking op zijn gezicht. Ten een afstand twee gestalten staan onder een ver was," — weer lachte hij hartelijk — slotte volgae ook hij, met bedachtzamen groote papieren lantaarn: Barrington en „maakte ik, dat ik weg kwam." pas. Toen hij het hotel binnentrad was er zijn dochter. Hij begon langzamer te loo„U bent erg dapper/' zei het meisje eenvan geen van drieën meer een spoor te pen en terwijl hij zonder dat ze hem zagen voudig-, maar met een trilling van oprecht bekennen, maar in de hall stond, de oogen aankomen, in bedaarden pas op hen toegevoel in haar stem peinzend op den zendingsarts gericht, de ging, hoorde hij de stem van het meisje, "Hm., zoo, zoo " weerde hij af. mandarijn, die in het „Paleis der Tienduidringend, verwijtend, klinken in de verlaten „De eerste man van de zending met meer zend Zaligheden", Kathleen Barrington was straat. moed dan een juffershondje." Barrington komen begroeten. „Vader, u moet teruggaanl" achtte het noodig op zijn plompe, tactlooze „Wat heeft het voor nut?" Er was iets manier zijn meening ten beste te geven. HOOFDSTUK BI. harteloos', onmeedoogends, in den toon, „Dan kan ik alleen maar concludeeren, dat waarop Barrington de woorden uitstiet. u nog niet dikwijls met menschen van de DE WAARSCHUWING VAN DEN „Het is eenvoudig uw plicht! Ik kan nu zending in aanraking bent gekomen," beet MANDARIJN. wel alleen thuiskomen, en Dr. Forsyth vecht Dick Forsyth hem verontwaardigd toe. misschien voor zijn leven." Plotseling voelde hij, dat een kleine hand Toen Dokter Dick Forsyth naar de trap „Malligheid, hoorNEen zendeling minder zich zacht op zijn arm legde en het hoofd liep, was hij zich terdege bewust van de in China is zoo'n groot verlies niet," was licht buigend, keek hij in de donkere oogen aanwezigheid van die in zijde gehulde gehet ruwe bescheid. „De kerel " van hét meisje, die als smeekend naar hem daante. Kathleen Barrington had gezegd, Kathleen hoorde de naderende voetwaren opgeheven. Hij sprak niet verder uit, dat dit de gouverneur was van de provinstappen en ze wendde het hoofd in de wat hem op de tong brandde en in plaats richting er van. -' cie, waar, — hoewel zij het niet wist — daarvan liet hij een bruusken lach hooren zijn nieuw arbeidsveld zou liggen. Hij kon „O, daar is hij!" viel ze haar vader in de en zei koel: dan ook niet anders dan belangstelling rede. „Gelukkig veilig en wel " „Het komt me voor, dat het tijdverspilhebben voor den man, die daar stond, met Barrington volgde den blik in het donker. ling is om over dit punt verder van gezijn cornalijnen halsketting om, spelend „Hallo dokter," riep hij met 'n air van dachten te wisselen, maar hoe dan ook, u met een kleine, kunstig besneden ivoren onverschilligheid, „we hadden het juist zult reden hebben ten minste één persoon, over u." waaier. Terwijl hij naar hem keek, bedie tot de zending behoort, voor de rest groette Li Weng-Ho hem met zijn waaier. „Dat meende ik al," antwoordde Forsyth van uw leven dankbaar te zijn. En nu moet droogjes. De zendings-arts maakte een buiging. ik afscheid van u nemen, ik woon in het „Zoo, Dr. Forsyth, bent u aan de ge„In ieder geval maakt uw komst een eind hotel daar aan den overkant." varen van Chinatown ontsnapt?" zei de aan de discussie: het lijkt me het beste nu „Wij ook," riep Kathleen uit. mandarijn, met een rustig glimlachje. maar zoo gauw mogelijk verder te gaan," „Is het heusch?" De oogen van den dokLi Weng-Ho sprak het Engelsch nageverklaarde de handelaar, kennelijk geheel ter verrieden duidelijk hoeveel genoegen noeg zonder accent; en Dick Forsyth was ongevoelig voor wat de ander van hem deze mededeeling hem deed. „Dan zullen mocht denken. even geschrokken, niet zoozeer om 't perwe elkaar ongetwijfeld nog wel eens ontfecte Engelsch dan wel om het hooren van Forsyth keek naar het meisje. Ze was moeten en " zijn ijaam. Hij wist zijn verbazing echter vuurrood en hij twijfelde er niet aan, dat ze Zijn woorden werden eensklaps onderte verbergen en antwoordde, eveneens met zich schaamde over de houding van haar broken. Terwijl'het meisje sprak, was een een glimlach: vader. Verlangend haar op haar gemak te Chinees, die in een donkeren hoek naast „Ik ken die buurt nogal goed. Ik heb zetten, ging hij naast haar loopen. Eerst het hotel op de loer had gestaan, op hen daar in een ziekenhuis gewerkt en aangewas er een eenigszins beklemmend zwijgen afgevlogen en hij praatte zóó opgewonden zien Miss Barrington haar vader moest tusschen hen, maar na enkele minuten betegen Barrington, dat Forsyth wel notitie spreken, heb ik haar begeleid." gon ze verlegen: van den man moest nemen. De zoon van „AW „Ik ben zoo blij, dat u er goed bent afhet Hemelsche Rijk had echter nog niet De oogen van Li Weng-Ho ontmoetten gekomen en ongedeerd bent." heel veel kunnen zeggen, toen Barrington die van Forsyth in een ijzigen blik. Zijn „En ik ben blij, dat ik van u hetzelfde hem snauwend beval te zwijgen, waarop gezicht was absoluut uitdrukkingloos en kan zeggen," antwoordde hij met een ophij zich haastig naar zijn dochter keerde. gewekt lachje. de Engelschman kon slechts vage gissin„Kom mee, Kathleen, we hebben geen gen maken wat deze uitroep te beteekenen „Vertelt u mij eens precies, wat er getijd meerl" beurd is, dokter." had. Daarna trok er een lachje over het Zonder zich te bekommeren om het koele gezicht. „Och, niet veel bijzonders," verklaarde feit, dat Forsyth eveneens in het hotel hij luchtig. „Een van die waardige beeren woonde, nam hij de hand van zijn dochter (Wordt vervolgd)

AAN ALLE NEDERLANDSCHE VROUWEN Juist in deze tijden, waarin van iedere vrouw gevraagd wordt om er voor te zorgen, dat zij meewerkt aan verstandige bezuiniging, is het van het grootste belang, dat u kennis maakt met het aanbod, dat u hierbij wordt gedaan. Wij vestigen uw aandacht op een weekblad, samengesteld en uitgegeven voor de Nederlandsche vrouwen, jong en oud. voor de moeders van gezinnen zoowel als voor de vrouw, die alleen voor zichzelve heeft te zorgen. HET RIJK DER VROUW biedt Mn haar '««ressen groote voor■ deelen. Het is niet een MODEBLAD alleen, het is een ECHT VROUWENBLAD. De redactie stelt zich als taak nletalleen de voorlichtster, maar ook de raadgeefster van haar lezeressen té zijn.

7 (TM8). Pakje van dik donkergrijs flanel voor kleine m». De kiel met de korte mouwen heeft voor en achter plooien- Kraagje en mouwopslagen van wit piqué; das narineblauwe crêpe de Chine. Ben.: (leeft. 6 j.) 1,50 M. van 1.40 M. breedte. 8 (1889). BH een kort broekje van bruin cheviot wordt »eige flanellen blouse gedragen met een paar plooitjes r de gladde schouderstukken. De broek wordt met knoopen blouse geset. Ben.: (leeft. 8 a 9 j ) 1 M. flanel van M. breedte eoJD.öO M. cheviot van 1.40 M. breedte. 21—29 (703). Voor het kleine zusje is zoo'n jurkje van een licht geruit stofje allerliefst, net gladde schouderstukje en de aangeknipte vooren achterbaan zijn recht genomen, terwijl de rest van het Jurkje schuin is. Benoodigd.: (leeft. 5 j.) 1 M. stof van 0.90 J breedte.

ftféVUl ;

mm

^vS^f .;

|

WAT

Een schat van practlsche en in alle opzichten bruikbare modeteekenmgen, voor dames van eiken leef. tijd en ook voor kinderen. —

25 Cent Langoor steekt z'n lepels op; Laurel denkt: Nou da's een bof

Laurel en Hardy -30

Doch geen vette lekk're hazen„„ , [bout Maar n vette Hardy komt uit 't [woud

In plaats van 'n hapje te kunnen Istroopen Moet Laurel gauw er een gaan (koopen

per patroon te verkrijgen.

24

Iêr

PAG.

Halfjaar

10 cents

Modellen voor handwerken. — Aanwijzingen om allerlei nuttige en aangename zaken zelf te maken. —

Laurel denkt: nou 'n harenkluifje, Dat wordt vanavond vatt 'n fuifje.

\ \

ELK No.

BIEDT:

Van alle modefl(uren. die in HET RIJK DER VROUW voorkomen, zijn GEKNIPTE PATRONEN tegen slechts

^

Geen voordeeliger uitgave

HET RIJK DER VROUW

III. Het jachtgenot m'n kinderen, kan vaak genoeg je hinderen

\ !

1

Si

ä

N

per week

f2.60

dan deze uitgave

Een blad, dat voor elke vrouw in elk nummer meer waarde brengt, dan een heele jaat-gang kost.

Boelende novellen. — Interessante romans, die als boeken kunnen worden bewaard. — Een vragenbus. — Wenken voor de huishouding en de keuken. — Artikelen over en voor kinderen.— Premies en prijsvragen. — Gratis advertenties.

De ondergeleekende

De prijs van HET RIJK DER VROUW is slechts f 2.60 per halfjaar, 10 CENTS PER WEEK

verlengt tot wederopzeggens toe een abonnement op het weekblad | HET RIJK DER VROUW (12.60 per halfjaar, 10 cent per week) ' Handteekenlng i

.

I Af te geven aan onzen agent of te zenden een de Administratie

■^■■i

e e e Tekst van Guus Betlem Jr. Muziek van Henk Stuurop

^

1

Mi ''i ^ l j, lil I i c

|i| i ji liiM

.

J.-L.

_

Een dichter zat eens met een vriend

l'i1'1

! ' ner.

I' Ml1 1' | '''ll 1'''M i II Ji Ji I Toen kreeg hij blijkbaar plotseling

p i ' 'i| i i m en

Keekstarendvoorzichuit,

n

Te-zaam aan een di

SE plp^'^'p

Een grootsch en schocm i - dee !

in i, 'J h M

n hi i (Mi if

Hetgeen hij vergezeld deed gaan

Van'n gorgelend

geluid!

ÏA Hij draaide met z'n oogen, en Vertrok nerveus z'n mond, Hij prevelde wat zinnen, die Geen sterveling verstond... „Hal'sprak de vriend met kennersblik, „Jij peinst op een gedicht! Dat voel ik, hè., dat ziè ik zoo Op 't allereerst gezicht!

Dat is de Inspiratie nu. Waar men zoo over praat, Dèt is de Ziel des Dichters, die Zich thans ontplooien gaat! Dat is de Gave van den Geest, Die plóts'ling in je vaart.... De eerste reeg'len hebben zich Alreeds aanéén geschaard!

'jrh '"«Jl

É

Hij smakte er zijn vork ne

*

O, 'k voel 't maar al te duidelijk, Je leeft in hooger sfeer ... Vertél me. Meester van het Woord, Is 't waar wat ik beweer ? Is dit een uiting van je Kunst ? Je Dichtersziel, Minstreel ? ?" „Och, kerel., klets toch niet., ik heb... Een... graatje in m'n keel!!"

Dit is belangstelling voor geluidsopname van Stem en Instrument I Sublieme wedergave op 25 cM. dubbelzijdige onbreekbare Gramophone platen met 6 minuten speelduur a f 3.50 en f5.-, meerdere afdrukken f 1.- minder. Dag en uur vooraf te bespreken bij:

Willem Sprenger's Opname Studio Passage 46 - Den Haag - Tel. 113778 Red. en Adm. Oalflewater 22. Lelden. Tel. 7ÖO. Postrekenlnß 1T8«0.

Verschont wekeluKs — Prys per Kwartaal t. i.9j. ■

,■■

^

.

No. 514^ 1. ^D e c e m b e r*!l RUDE MÄ1 debuteert in de Ufa-tc Er was eens een ' I. ^f^,

Recommend Documents