Nieuwsbrief NCRO* School *NCRO = New Covenant Rural Orphans Beste vrienden & sympathisanten, Nu we weer samen rond de tafel zitten met vrienden en familie en we ons verwarmen aan overbodig haardvuur, wegens abnormale buitentemperaturen, stuur ik jullie met plezier nog eens een nieuwsbrief door. Er is namelijk heel wat nieuws te melden en plannen te maken. Voor deze nieuwsbrief doe ik voornamelijk beroep op twee gastauteurs, namelijk twee studenten Ingenieur Bouwkunde van Campus De Nayer, die ter plaatse hun stage hebben gedaan en de bouw van een toiletgebouw en twee klassen voor de kleuters hebben ondersteund. Laurent en Xavier hebben er 6 weken in totaal doorgebracht, waarbij ze voornamelijk aan de “pit-latrine” hebben gewerkt. Een toilet bouwen in Oeganda lijkt niet direct glorieus, maar door de specifieke vereisten en functie, is er wel heel wat engineering mogelijk bij zo een gebouw, op vlak van gebruiksgemak en onderhoud. Een aantal verlangens: -
zo weinig mogelijk geurtjes geen vervuiling van het grondwater geen overloop van de put aparte en veilige toiletten voor jongens en meisjes
Ze hebben dat in elk geval goed gedaan. Proficiat!
Op vlak van het wettelijk kader rond onze activiteiten, heb ik dit jaar geprobeerd om een vergunning te bekomen voor het uitschrijven van fiscale attesten, bij het ministerie voor ontwikkelingssamenwerking en het ministerie van financiën. Tot mijn spijt is dit niet mogelijk voor een onderwijsinstelling, omdat dit niet onze kernactiviteit is. Om dit wel te bekomen, moeten we een eigen vzw oprichten. Dus dit jaar kunnen we nog geen attesten uitschrijven. Dat we tot hiertoe werkten met een project binnen de hogeschool had een aantal voordelen, namelijk dat al de financiële opbrengsten via de boekhouding van Thomas More kwamen en zodoende onder strenge controle stonden van de Vlaamse verificateur. Dit was een mooie garantie naar sponsors toe voor efficiënte en effectieve besteding van het geld. De steun van Thomas More is uiteraard ook een mooi signaal naar buiten toe dat de hogeschool zijn bredere maatschappelijke rol opneemt, zijn sociale taken vervult en dat de vrijwilligers geen eenzame Don Quichots zijn. Het plan is om in 2016 wel een vzw op te richten. Dit geeft het voordeel dat we wel eventueel wel een vergunning voor fiscale attesten kunnen verkrijgen en dat we ons kunnen registreren voor Music For Life. Een initiatief als het onze noemt met een 4e pijler-initiatief, namelijk zeer persoonlijke en directe ontwikkelingshulp ter plaatse, naast de traditionele NGO’s zoals 11.11.11 en dergelijke. Het voordeel is uiteraard dat het grootste deel van de ingezamelde fondsen naar het ontwikkelingswerk gaat. In ons geval benaderen we 100%, enkel bankkosten voor transfer van onze fondsen naar het lokale team moeten in vermindering gebracht worden. Dit is wat ook door onze sympathisanten, jullie dus, zeer geapprecieerd wordt. Tot hiertoe werd een deel van boekhoudkundige en organisatorische kosten gedragen door Thomas More. Bij het oprichten van een eigen vzw, zal er allicht een deel wel naar registratiekosten moeten gaan. Ter informatie, vorig academiejaar haalden we maar liefst €17.000 op, dankzij jullie allemaal. Bedankt hiervoor! In Oeganda Ondertussen in Oeganda is het kleuterschooltje bijna helemaal af en worden de plannen voor de lagere school gemaakt. Aangezien de lokale gemeenschap hun maatschappelijke rol wil opnemen, wil men de gebouwen ook gebruiken om gerichte technische opleidingen te voorzien voor lokale werklozen, zodat ze zelfstandig kunnen worden. Dit kadert dan weer uitstekend in een Europees project, East African Schools Of Technology, dat we aan het schrijven zijn om 7 universiteiten in Ethiopië, Oeganda en Tanzania te ondersteunen met nieuw en up-to-date lesmateriaal en labo-uitrusting voor technologie en ingenieursopleidingen. Hieronder een aantal foto’s van de huidige stand van zaken:
Twee klassen en bureau met metalen deuren - Health Care Center op de achtergrond
Toiletgebouw
Planning 2015 - 2016 Om de nieuwe gebouwen op het stuk grond te bouwen, wordt er dit jaar ook weer geld ingezameld. De leerlingen van het Sint-Jozefinstituut in Kontich organiseerden de vrijdag voor de herfstvakantie op de dag van de solidariteit een spookhuis en verkochten ze suikerspinnen om te sponsoren. Bedankt iedereen! Bedankt Cindy! Ook dit jaar zullen we acties organiseren op verschillende campussen van Thomas More. We mogen het project ook gaan voorstellen in de kleuter- en lagere school van Emma & Marie Van Merode, Virgo Maria in Merksem. Met het Klein Seminarie in Hoogstraten zijn er eveneens initiatieven. Greet Dufraing loopt dit jaar weer de 10 Miles met een aantal vrienden, waarbij ze zich laten sponsoren door vrienden en familie. Er is een quiz georganiseerd in het Antwerpse. Kortom, er beweegt nog altijd heel wat, maar extra suggesties zijn steeds welkom. Alle acties, verenigingen en steun zijn van groot belang en zoals steeds zal al het ingezamelde geld correct worden gebruikt om onze plannen te realiseren en de situatie voor de kinderen en de gemeenschap te verbeteren. Het is uiteraard zo dat spontane aanmeldingen zeer sterk geapprecieerd worden, het is niet zo vanzelfsprekend om steeds nieuwe sponsors te zoeken. Er is ook nog altijd maandelijkse abonnementen te verkrijgen om de werkingskosten van de school te helpen dragen. Xavier & Laurent Ter info, een deel van het reisverslag van onze studenten: Na een tijdrovend vliegschema landden we om drie uur ’s nachts in Entebbe waar een taxi klaarstond om aan een rit van zes uur te beginnen dwars door Oeganda tot in Fort Portal. Na wekenlang gesprekken via Facebook was het moment eindelijk daar om father Tom in persoon te ontmoeten. De joviale bisschop verwelkomde ons met open armen en begeleidde ons naar het hotel waar we die nacht zouden verblijven. Na een grondige kennismaking en een lunch bij hem thuis begon ons avontuur stilaan vorm te krijgen. De volgende dag vervolgden we onze reis naar Bwera, het dorp waar de werf gelokaliseerd is. Bij aankomst op de werf werden we verwelkomd door tientallen kindjes die luidkeels in koor begonnen te zingen. Vervolgens werd er een korte vergadering gehouden waar we kennismaakten met de lokale bouwers. Na een grondige observatie van de werf; het nodige vragenuurtje en een gesprek waarin beide partijen hun doelstellingen konden concreet maken, voelden we ons volledig klaar om van start te gaan.
Voor ons vertrek verrichtten we beiden opzoekwerk over latrines en de verschillende soorten. Hierdoor stelden we de voor-en nadelen van de verschillende latrines vast en lag de keuze voor de zogenaamde VIP latrine snel vast. Dit is een latrine waarbij er een schoorsteen verbonden is met de put waarin de uitwerpselen terecht komen. Hierdoor worden alle vuile geurtjes steeds via het gat waar ze hun behoefte in doen langs de schoorsteen naar buiten gezogen en heeft men binnen geen last van onaangename geuren. Belangrijk is hierbij dat de ventilatieopeningen aan de zijde van het gebouw zijn daar waar de wind op blaast. Hierdoor zal er een overdruk ontstaan in de latrine waardoor het schoorsteeneffect wordt bevorderd. De VIP latrine was maar één onderdeel van ons plan. Omdat de latrine uit degelijk materiaal zou bestaan en een septische put vol kan geraken, wilden we een systeem gebruiken zodat de latrine even lang zou kunnen gebruikt worden als de levensduur van het gebouw. De oplossing hiervoor wordt ook wel twin-pit latrine genoemd. Hierbij wordt er gebruik gemaakt van 2 grote septische putten die zich onder de latrine bevinden. Deze worden afwisselend in gebruik gesteld. Is de ene septische put vol, dan wordt deze niet meer gebruikt tot wanneer de tweede septische put ook vol is. Wanneer dit gebeurd is, zijn de uitwerpselen van septische put 1 reeds voor een zeer groot deel gezakt en omgezet in compost. Bij de observatie kwam aan het licht dat de vloerplaat al gegoten was om te voorkomen dat kinderen zouden verongelukken. Ondanks herhaaldelijke communicatie voor het uitstel van de bouw van de latrines tot onze aankomst, kon de lokale bevolking niets kwalijk genomen worden over de veiligheid van de kinderen. Na overleg met de plaatselijke bouwers konden we aan de slag gaan met het herpositioneren van de gaten.
Omdat de betonplaat even moest uitharden werd begonnen met het bepleisteren van het schoolgebouw. Ook hielden we zelf een grondige opruimactie om de volgende dag het metsen van de latrines aan te vangen. Er werd maram, de plaatselijke mortel, geleverd en Xavier ging mee toezien of het lot bakstenen van volwaardige kwaliteit waren om deze ook op te kopen en te laten leveren. Op afbeelding tien zijn alle materialen te zien zoals bakstenen, granulaten, zand en vooraan rechts de maram.
Op woensdag 16 september was het moment eindelijk daar om aan te vangen met de bouw van de latrines. Het metsersteam bestaat uit vijf leden waarvan twee ervaren metsers en drie dienders. Om een idee te geven van de lonen; de ervaren metsers verdienen 15,000 UGX terwijl een diender amper 8,000 UGX verdiend, omgerekend geeft die respectievelijk een kleine 4 euro en slechts 2 euro voor een hele dag hard labeur in de vlakke zon.
Voor de lunch werden we meegevraagd voor de ondertekening van de aankoop van een stuk grond waarop in een volgend stadium de lagere school moet komen. Dit lot is enorm en biedt enorme mogelijkheden voor de toekomst.
Na de lunch bezichtigden we de werf en tot onze grote verbazing was de hoge muur al bijna volledig bepleisterd. Om op zo’n grote hoogte te werken en bij gebrek aan een stelling werden de dag voordien bomen opgekocht in het bos. Deze slanke maar stevige bomen werden omgekapt en naar de werf gedragen. Deze bomen werden vervolgens aan elkaar gesjord en konden een stellingopbouw tot zes meter verzekeren.
Nadat in het weekend alle maatregelen getroffen werden om een nieuwe werkweek aan te vatten, stelden we vast dat het grondwaterpeil veel te laag stond. Het geplande werk zoals bepleisteren en het vervaardigen van de betonnen ligger vereisen beiden een aanzienlijke hoeveelheid water dus werden de werken opgeschort. Voorlopig kon er dus enkel bekisting en de wapeningskorf gemaakt worden. Tegen het vallen van de avond werd besloten om een aantal lokale dames voor een vergoeding water uit de rivier te laten halen zodat we toch al konden opschieten met de betonnen balk.
De aanhoudende waterproblematiek kwam tot zijn einde en de pleisterwerken van de kleuterschool kunnen hervat worden. Dankzij een grootschalige opkomst is de lange flank bijna volledig bepleisterd.
De daarop volgende dag was het tijd voor een nieuwe mijlpaal in het project. Vandaag wordt er aangevangen met het plaatsen van de dakstructuur op de latrine. Twee dagen was er nodig om de bouw van het dak te voltooien. De aluminium platen werden op het houten frame genageld door de timmerman die dit uiteraard op zijn blote voeten deed. In de aluminium golfplaten werden gaten gemaakt voor de plaatsing van de buizen. Deze buizen staan helemaal in verbinding met de put om zo kwalijke geuren af te voeren. Om het schoorsteeneffect te bevorderen besloten we de buis zwart te schilderen omdat hete lucht steeds wil stijgen en zwart de warmte van de zon beter absorbeert.
De latrine werd volledig afgewerkt langs binnen en Xavier hield zich bezig met het zagen van de houten zitjes die boven de gaten komen. We kozen voor dit type omdat we zelf de hurktoiletten gebruikt hadden en dit als uitermate oncomfortabel ervaarden. Om de mensen ook eens te laten genieten van op het gemak naar het gemak te gaan. In de tussentijd hield Laurent zich bezig met het ophangen van de dakgoot. Om de overvloedige regen in ons voordeel te laten spelen, dachten we om deze regen op te vangen in tonnen die dan water kunnen leveren voor het handenwassen. Om beide toiletten te voorzien van dit water, moest de dakgoot afhellen naar beide kanten. Aangezien de dakgoot vrij plastisch was, konden we deze subtiel buigend ophangen waardoor beide kanten voorzien werden van het nodige water.
Na wat navraag over de voornaamste windrichting bij aanvang van ons project bleek dat de windrichting wijzigt afhankelijk van het seizoen. Hierdoor opteerden we om langs beide zijden verluchtingsgaten te plaatsen om zo de verse luchttoevoer te verhogen. Donderdag werden de metalen deuren geleverd.
De laatste dag op het project was aangebroken voor ons en in onze ere werd er een gedenksteen aangebracht op de latrine. Geëmotioneerd door dit gebaar gingen we van start met een dubbel gevoel. In de voormiddag werd een tandje bijgestoken om zitjes van de toiletten te bepleisteren. Vanachter werd de houten luifel gehangen die de wind in het regenseizoen moet buitenhouden. De deuren werden bevestigd met een cementpasta en er werd druk geposeerd. Naar lokale traditie kochten we een geit waarna we deze slachtte en met de hele gemeenschap opaten. Het was het perfecte afscheid van ondertussen levenslange vrienden en tevens de afronding van een geslaagd project. Xavier de Beauffort & Laurent Van den Abeele – studenten KU Leuven Ingenieur Bouwkunde
Bedankt Xavier & Laurent! Ook volgend jaar sturen we studenten naar Oeganda om het project verder te ondersteunen. Later zenden we ook studenten onderwijskunde voor de kleuterschool en lagere school.
Alle vragen en suggesties zijn zoals steeds welkom. Tot snel.
Beste wensen! Het Oegandateam
Contact: Dirk Van Merode Thomas More | Campus De Nayer Technology & Design J. P. De Nayerlaan 5 2860 Sint-Katelijne-Waver Belgium
[email protected] Skype dirkvanmerode www.thomasmore.be Bishop Kiiza Thomas New Covenant Rural Orphans and Poor Children Community School Nyabugando Village, Kasese Uganda Skype : reena.tom14 Facebook: New Covenant Rural Orphans School Stortingen: rekening BE23 2300 7233 0391/GEBABEBB, vermelding Oeganda W60ZZSR14001
