Nieuwsbrief Mascha Pijnenborg Uitgave 5, 2011
Nieuwsbrief nr. 5 Deze nieuwsbrief ontvangt u iets later dan u gewend bent. Dit heeft te maken met de planning van wedstrijden in de afgelopen maand. Maar niet getreurd, de nieuwsbrief is dit keer extra lang! Ook volgende maand zal de nieuwsbrief iets later dan gewend verschijnen, dit heeft te maken met de etappekoersen die ik dan rijd, maar daarover later meer!
Persconferentie 7-dorpenomloop Aalburg In aanloop naar de 7-dorpenomloop Aalburg, kreeg ik een uitnodiging om de persbijeenkomst van de wedstrijd bij te wonen, als zijnde regionale renster. De 7-dorpenomloop is vijf jaar geleden in het leven geroepen als cadeau van de gemeente Aalburg aan Marianne Vos, toen zij wereldkampioen op de weg werd. De wedstrijd heeft zich de afgelopen vijf jaar ontwikkeld van nationale wedstrijd, naar een grote internationale wedstrijd. Sinds dit jaar maakt de wedstrijd zelfs deel uit van de topcompetitie. Hierdoor en doordat de wedstrijd gunstig in de kalender gepland staat, hebben veel wereldtoppers zich ingeschreven voor deze wedstrijd. Tijdens de persconferentie werd de organisatie, de ontwikkelingen die de omloop heeft doorgemaakt, het programma en uiteraard de sponsors voorgesteld. Daarnaast werd er een kort interview met mij en Marianne gehouden over onze doelen en verwachtingen van de wedstrijd. Het was weer een mooie ervaring en het is toch altijd weer een eer dat je hiervoor gevraagd wordt!
1
Dubbelinterview met Marianne Vos Na afloop van de persconferentie werden Marianne en ik benaderd voor een dubbelinterview voor een wielerspecial van de regionale krant ‘Het Kontakt’. Het resultaat van het interview vind u via deze link: http://www.maschapijnenborg.nl/20110528HK.pdf (Klik op het onderste artikel van Het Kontakt. Zie vervolgens blz 3 van Het Kontakt.)
Kaakchirurg Zoals ik al vaker dit seizoen verteld heb, bleef ik last houden van een verstandskies. Al eerder was de conclusie getrokken dat ik het best alle vier de verstandskiezen kon laten verwijderen. In eerste instantie zou ik dat het best in de rustmaand oktober kunnen laten doen. Echter één kies bleef sinds afgelopen januari steeds weer opspelen. Doordat ik er soms last van had, maar ook doordat ik het hele seizoen nog niet zo rijd als ik zou moeten, leek het toch beter te zijn om nu al in ieder geval die kies te laten verwijderen. Daarom stond er een afspraak bij de kaakchirurg gepland in de rustweek in aanloop naar een nieuwe opbouwperiode. Helaas verliep het verwijderen niet zoals ik gehoopt had. Waar ik na tien minuten weer buiten had moeten staan, lag ik na anderhalf uur nog badend in het zweet in de stoel. Ik zal jullie de details besparen, maar het eindresultaat was een hoop pijn, hechtingen en een antibioticakuur. Twee weken heb ik er veel last van gehad, maar toen uiteindelijk de hechtingen eruit waren, was ik van alle ellende verlost! Het viel me behoorlijk tegen, maar een ding is zeker: aan deze twee kiezen kan het niet meer liggen!
Sponsordag Flexpoint Met de hechtingen nog in mijn mond, was ik blij dat ik na vijf dagen rust, eindelijk weer een stukje kon fietsen. We waren met alle Dolmans Ladies bijeengekomen voor een sponsordag met werknemers en klanten van sponsor Flexpoint. Vanuit hotel Van de Valk in Maastricht vertrokken we ’s morgens voor een mooie ronde door Limburg. Lunch hadden we in het hoofdkantoor van Flexpoint, in het stadion van Roda JC. Mooi om daar eens geweest te zijn en heerlijk om weer op de fiets te zitten!
2
Grenslandklassieker Met een paar meiden van de ploeg wilden we de sponsordag van gister combineren met nóg een mooie training in de Limburgse heuvels. Op zondag werd de toertocht ‘de Grenslandklassieker’ georganiseerd met start en finish in Geleen. Ideaal dus voor ons als duurtraining! Ondanks het slechte weer, hebben we toch lekker kunnen fietsen.
Aalburg FM Zoals ik in de vorige nieuwsbrief al aangaf, was ik naar aanleiding van de 7-dorpenomloop Aalburg gevraagd voor een radio-interview op Aalburg FM. De woensdag voor de wedstrijd, zou ik live in de studio een interview geven. En zo geschiedde. Weer een nieuwe en leuke ervaring rijker!
Verkenning NK-parcours Ootmarsum Zaterdag 26 juni is het weer tijd voor het Nederlands Kampioenschap! Dit jaar wordt het gehouden in Ootmarsum. Met de ploeg hadden we een verkenning van het parcours gepland. Het parcours is, op 500 meter na, hetzelfde als dat van drie jaar terug. Niet iedereen van ons heeft het toen gereden, dus naast dat het weer een mooie duurtraining met de ploeg was, was het ook zeer nuttig om het gereden te hebben! Persoonlijk zou ik het NK liever in Limburg georganiseerd zien, maar voor een vlak parcours, is het zeker niet verkeerd in Ootmarsum! Door de smalle wegen, de open stukken, het vals plat omhoog, en de oplopende finish is het toch een mooi selectief parcours!
Berg en Dal Vorige maand heb ik in de etappekoers in Tsjechië samen met mijn trainer een planning gemaakt voor de nieuwe opbouwfase naar het tweede wedstrijdblok. Stappen in dit plan waren onder andere: verstandskiezen laten verwijderen, duurtrainingen, afsluitend met krachttrainingen op de fiets.
3
De duurtrainingen mochten echte duurtrainingen zijn. Daarom ben ik samen met ons pap twee keer naar Berg en Dal gefietst. Dat was lang geleden dat we dat gedaan hadden samen! Het werden heerlijke dagen op de fiets!
Veilig op weg door Ritel Waalwijk Dankzij Ritel Waalwijk bel ik voortaan handsfree naar huis na de koers! Iets waar ik natuurlijk heel blij mee ben! Ook tijdens de opwarming voor een tijdrit of tijdens het vele reizen, denk ik nog eens aan Ritel! Dankzij de nieuwe IPod Shuffle heb ik voortaan altijd mijn eigen muziek bij me!
7-Dorpenomloop Aalburg Zaterdag 28 mei was het zover: de Dorpenomloop. Er stond een krachtige wind, dus dat beloofde een zware wedstrijd op het smalle en open parcours. Vanaf het begin van de wedstrijd brak het peloton steeds in vele stukken. Elke keer wist ik me weer in de eerste groep te vechten. Maar het was dan ook echt ‘vechten’ voor mij onder deze stormachtige omstandigheden! Uiteindelijk wist een groep van 12 rensters zich los te maken uit het peloton. Namens Dolmans zat hierin Martine. Na een zinderende finale wist Vos haar thuiswedstrijd te winnen. Martine werd 7e. Zelf zat ik in het eerste peloton, maar meer dan een 45e plaats zat er helaas niet in.
Ronde van het Ronostrand Vanuit Wijk en Aalburg zijn we meteen doorgereisd naar het noorden van het land. De dag erna klonk namelijk om 9 uur alweer het startschot voor de Ronde van het Ronostrand, met start en finish in Roden. Deze wedstrijd staat erom bekend te eindigen in een massasprint. Maar vroeg in de wedstrijd reed er toch een kopgroep van 9 weg, met daarin Janneke Ensing namens Dolmans. De kopgroep bleef geruime tijd weg, maar 30 kilometer voor het einde werden de rensters toch bijgehaald door het eerste peloton. Er ontstond een mooie finale, vol met demarrages, waarin de Dolmans-rensters het voortouw namen. Om de beurt sprong er iemand van ons weg. Maar toch eindigde ook deze keer de wedstrijd in een massasprint., die gewonnen werd door sprintster Kirsten Wild. Ik finishte als 23e. Het gevoel is nog niet top, maar ik voel dat ik wel op de goede weg ben!
4
Gooik De wedstrijd in Gooik was een nieuwe wedstrijd op de internationale kalender. De wedstrijd maakt deel uit van de Lotto Cycling Cup 2011. Het parcours was erg mooi. Als eerste werd er een grote ronde gereden met daarin twee klimmen en een kasseienstrook. Vervolgens werd er zeven keer een finaleronde verreden, zonder klim, maar wel op een steeds glooiend terrein. Als in de eerste grote ronde wist Marianne Vos zich los te maken van het peloton. Ze bleek oppermachtig en haar voorsprong breidde zich uit. Het peloton stond op de finaleronde ook niet stil, er werd vele demarrages geplaatst. Zelf was ik in de laatste ronde weg met vier andere rensters. En we leken het te gaan halen! Maar helaas, twee kilometer voor de streep werden we bijgehaald door het jagende peloton, dat zich opmaakte voor een massasprint om de tweede plaats. Martine werd 6e, ik finishte als 31e. Omdat ik geen echte rassprintster ben, heb ik veel geprobeerd om weg te komen uit het peloton. Dat is een gok, het is alles of niets. Even leek het dus te gaan lukken, maar helaas. Toch voel ik me elke wedstrijd beter worden. Ik voel dat ik, na het bezoek aan de kaakchirurg, eindelijk weer iets aan het opbouwen ben! En dat is een heel goed gevoel!!
Exloo De Therme Keienomloop is een wedstrijd die ik dit jaar alweer voor de derde maal rijdt. Tweemaal eerder werd deze wedstrijd voor mij gekenmerkt door pech, materiaalpech. Toch vind ik het een hele mooie koers! De wedstrijd wordt verreden over een parcours dat bestaat uit verschillende lussen. In die lussen zijn keienstroken van drie tot vijf kilometer opgenomen. Deze stroken zorgen voor een zware en selectieve wedstrijd, iets waar ik wel van houd ;)
5
Alie en ik aan de kant aan het wachten op nieuwe wielen… Ook dit jaar had ik, al na 8 kilometer, pech. Ik reed lek. Maar door een snelle wielwissel, was er niet veel aan de hand. Ik zat als snel weer terug in de groep. Ik voelde me goed, en voelde dat er een mooie uitslag viel te rijden hier vandaag! Maar helaas, op de laatste keienstrook, in de volle finale, reed ik nogmaals lek. En op de keienstroken lek rijden, betekent heel veel tijdverlies. De stroken zijn namelijk zo smal, dat alle rensters er achter elkaar rijden. Omdat niet iedereen het hoge tempo op deze stroken kan volgen, ontstaan er breuken in het peloton. Zo ontstaat er een kilometerslang lint van rensters. Daarachter komen pas de auto’s die de rensters met pech kunnen helpen. Ploegmaatje Alie wist dit ook, en toen ze me zag staan, aarzelde ze geen moment en stond me haar wiel af! Zo zou ik verder kunnen rijden en kon zij op de auto wachten. Zo’n mooi gebaar van teamwork, alleen hielp het ons vandaag niet… Ook haar band bleek precies op dat moment lek te zijn…! Er restte ons niets meer dan te wachten op onze ploegleiderswagen. Zo ging de inmiddels ontstane kopgroep, verder de finale in, zonder mij. Door de pech zat er voor mij niet meer in dan een 44e plaats. Ik heb er even heel hard van gebaald, zeker omdat dit een wedstrijd is, die me echt ligt. Maar ja, ook dit is wielrennen. Pech en geluk hoort erbij. Ik hou me vast aan het gevoel dat steeds beter aan het worden is!
Trainen in de Ardennen De opbouwfase die ik vanaf het verwijderen van mijn verstandskiezen ben begonnen, is toe aan de periode met kwaliteitstrainingen op de fiets. Dit wil zeggen dat ik nu krachttrainingen op de fiets ga doen.
6
Het meest ideale zou hiervoor zijn om trainingsblokjes te doen op klimmen van een paar kilometer. De Limburgse heuvels zijn hiervoor te kort, daarom ben ik een paar dagen in de Ardennen gaan trainen met ons pap als trainingsmaatje! We hebben er heerlijk getraind. Ondanks het slechte weer dat voorspeld was hebben we er heel goed kunnen fietsen! We hebben er duurtrainingen gecombineerd met zware krachtblokken bergop. Ook heb ik een dag mee kunnen doen aan een ‘veldtest’ met de Nederlandse Baanselectie. Tijdens deze test rijd je met een achterwiel, waarmee het aantal wattages dat je levert op je pedalen gemeten en geregistreerd. Op die manier kreeg ik allerlei opdrachten om te rijden, van sprints tot 5’ volle bak klimmen. Voor mij was het een nieuwe manier van testen. Erg mooi om eens te doen! Naast trainingszones en gedetailleerde metingen en conclusies, bleek uit de uitslag ook wat we al wisten… Op het vlakke ben ik in het nadeel, maar op een klim (en zeker een lange klim) ben ik in mijn voordeel ten opzichte van anderen. Kortom: een klimmer! Ook al weet je dit wel, toch is het altijd mooi om dit in een test zo duidelijk terug te zien!
Koersen in België Aansluitend op de trainingsdagen in de Ardennen hebben we vier wedstrijddagen achter elkaar gepland om hierin de ‘wedstrijdhardheid’ aan te scherpen. Dit is nodig om de snelheid en het steeds opnieuw moeten aanzetten weer opnieuw te trainen. Dit kun je in een training nooit zo goed nabootsen als in een wedstrijd. Hiermee willen we de laatste puntjes op de i zetten, aan het einde van deze opbouwfase! Le Bizet De eerste wedstrijd uit de reeks was in Le Bizet. Een wedstrijd over slechts 60 kilometer. Na een aanvallende wedstrijd te hebben gereden en één ronde alleen vooruit te zijn geweest, maakten we ons op voor een massasprint. Ik werd 15e. Belsele Vanuit de ploeg werden overnachtingen in België geregeld tussen de wedstrijden door. Voor acht rensters van Dolmans werd dit namelijk gebruikt als een mooie laatste trainingsstage voor het NK en de daarop volgende etappekoersen. De wedstrijd in Belsele was pas aan het einde van de middag. Om dit weekend als een echte laatste trainingsinvestering te gebruiken, deden we ’s morgens een duurtraining van drie uur.
7
De wedstrijd in Belsele werd ook gekenmerkt door vele aanvalspogingen, eigenlijk altijd met iemand van Dolmans erbij. Uiteindelijk reed er een kopgroep van 4 weg, met daarin Nina Kessler van Dolmans. Ze liet zich verrassen in de laatste bocht en werd zo 4e. Zelf finishte ik als 14e. Boutersem Op zondag reden we de wedstrijd in Boutersem. Het was een wedstrijd over 100 kilometer. Ook vandaag kregen we te maken met een massasprint. We zetten de sprint in voor Nina, ze eindigde daardoor op het podium met een derde plaats. Zelf werd ik 17e.
Regiokampioenschap Zuid Meteen na de Ardennen en de drie wedstrijden in België reed ik op maandag het Regiokampioenschap van Zuid-Nederland in Breda. Vorig jaar werd ik hier 2e. Ik stond nu dan ook weer met podiumambities aan de start. Bij aankomst in Breda bleek de organisatie besloten te hebben om de elite-vrouwen samen te laten rijden met de junioren (jongens van 16 – 18 jaar). Dit deden ze wegens tijdgebrek in het dagprogramma. Deze beslissing van de organisatie had een hele rare wedstrijd tot gevolg. Door de lichamelijke verschillen tussen mannen en vrouwen, rijden de junioren doorgaans nou eenmaal harder van de vrouwen. Het gevolg als je deze twee categorieën samen laat koersen, is dat het voor de vrouwen een afvalrace wordt. Degene die het langst aan kan pikken bij de mannen, blijft over. Ook merkte ik dat het een gokspel was. Je kent de junioren niet, en het is dus een gok met welke aanval van welke junior je mee springt en welke je laat gaan. Uiteindelijk was er een juniorenkopgroep weg met daarin twee vrouwen. Daarachter reed het juniorenpeloton met daarin nog ongeveer vijftien overgebleven vrouwen. Hierin zat ik ook. Op de finish sprintte mijn groep dus voor een derde plaats bij de vrouwen. Ik werd 2e in de sprint en dus miste ik net het podium met een 4e plaats. Ondanks dat ik vind dat het niet hoort dat twee categorieën samen rijden, vond ik het wel leuk om te doen. Je kunt je echt helemaal uitleven tussen de jongens. Ook weleens lekker!!
8
More Sports
Trots stel ik u een nieuwe persoonlijke sponsor voor:
Dankzij More Sports kan ik de komende twaalf maanden voldoende krachttrainingen doen! More Sports is gevestigd in Kaatsheuvel en biedt naast mooie kracht- en cardiotoestellen ook veel groepslessen, waaronder spinning! Hier zal ik de komende twaalf maanden dan ook met grote regelmaat te vinden zijn! Meer persoonlijke aandacht Onze deskundige begeleiding Ruim aanbod groepslessen Elke dag van de week geopend Sport & spel voor kinderen Persoonlijk Dieetprogramma Opvang voor kinderen Ruim parkeer gelegenheid Trainingsprogramma op maat Sauna, zonnebank en DVD uitleen
Giro del Trentino 19e 19e 20e 20e Als eerste écht krachtmeting na de opbouwperiode van de laatste maand, reed ik Giro del Trentino met de Nederlandse Selectie. Giro del Trentino is een driedaagse met korte etappes, maar over een mooi ‘klim-parcours’! 1e etappe De eerste etappe begon meteen met een klim. Helaas voor mij werden de eerste 6 kilometer geneutraliseerd verreden. Dat wil zeggen dat de wedstrijd nog niet officieel vrijgeven wordt door de jury en alle rensters achter de auto van de wedstrijdleiding dienen te blijven.
9
Na deze zes kilometer omhoog werd het officiële startsein gegeven en kon de koers beginnen. We hadden direct nog 8 klimkilometers voor de boeg. Op deze klim werden wel gaten geslagen, maar doordat eigenlijk de laatste 70 kilometer van de wedstrijd alleen maar naar beneden was, kwamen veel groepjes weer samen. In de afdaling werden er wel nog rensters gelost, maar het grote peloton maakte zich uiteindelijk toch op voor een massasprint. Hierbij was ik de lead-out voor Martine; ik zette Martine voor af in de sprint. En niet zonder succes, ze wist in dit topveld aan sprinters 3e te worden! Voor mij zelf zat er nog een 19e plaats in. 2e etappe Gister voelde ik al dat het klimmen me weer beter vergaat als in het voorseizoen, nog niet helemaal top, maar zeker op de goede weg! Vandaag draaiden m’n benen weer beter dan gister. Wat een heerlijk gevoel! Eindelijk had ik weer eens het gevoel een echte klimmer te zijn! Helaas moest ik in de volle finale een groepje van 18 rensters laten gaan. Ik kon net niet mee aanhaken. Ik finishte er net achter op een 20e plek.
3e etappe De laatste etappe bestond uit diverse lange en korte klimmen. Ik voelde me in deze koers met de dag beter worden. Vandaag draaide het eindelijk zó lekker!! Ik kon de hele wedstrijd weer echt met de eerste klimmers omhoog! Steeds brak het peloton in stukken op de klimmen, ik zat steeds in de eerste groep. In de finale waren we weg met een kopgroep van 35 rensters. Ik probeerde Martine nog te helpen in de sprint. Ze werd 8e. Ik zelf 19e. Daarmee kwam Martine op een 19e plaats in het eindklassement en ik zelf op een 20e plaats. Blijdschap overheerste bij mij na de finish. Nu gaat het zoals het zou moeten gaan. Iets waar ik al lange tijd naar toegewerkt en uitgekeken heb! Ik voelde me steeds beter worden gedurende de etappes! Jammer dat het maar een driedaagse was ;)
10
Nu doortrekken naar het NK en de Giro!
Nederlands Kampioenschap Het NK werd dit jaar niet in Limburg, maar ik Ootmarsum verreden. Net als in 2008, reden we het kampioenschap op een mooi en selectief ronde. Hoewel in Ootmarsum geen echte klimmen liggen, loopt het parcours toch wel licht op en af. Door de smalle wegen, de keitjes en bochtjes in het dorp en de open winderige polder, beloofde het toch een ware afvalrace te worden! En dat werd het inderdaad! In de eerste ronde verraste Nederland Bloeit al, door met een zeer hoog tempo de winderige polder in te duiken. We hebben alle zeilen bij moeten zetten, maar uiteindelijk was er een kopgroep van zo’n 35 rensters weg, met daarin Martine, Winanda, Petra, Janneke, Marissa en ikzelf daarin namens Dolmans Landscaping!
We wisten dat het een grote strijd zou worden tussen de grote blokken van Nederland Bloeit en AA-Drink. Daar moesten wij gebruik van maken, ze verrassen door zelf initiatief te nemen om de koers hard te maken. Om de beurt vielen de meiden van Dolmans aan. Ik viel aan, meteen nadat de poging van Petra teniet was gedaan. Ik was daardoor een halve ronde uit de greep van het peloton, maar werd weer terug gepakt. Even later resulteerde een aanval in een kopgroep van drie, met daarin Petra van Dolmans, die meer ruimte wist te pakken. Even leken ze het te gaan halen tot de finish. Maar de laatste tijd staat er geen maat op Marianne Vos, en ook vandaag niet. In de volle finale wist ze nog los te komen van haar medevluchtsters en kwam solo over de meet. Martine werd nog knap 5e. Ik finishte als 23e. Dit is niet mijn beste uitslag op een kampioenschap, maar gezien het parcours en het verloop van de koers, mag ik zeker niet ontevreden zijn!
11
Het bolt weer dankzij mijn Quasar wielen! Net als vorig heeft Cycle Center 53-11 er weer voor gezorgd dat het weer ‘bolt’ dankzij de Quasar wielen die zij mij tot mijn beschikking hebben gegeven! De wielen zijn heel licht, iets wat een absolute must is in de klimkoersen! De wielen rijden heerlijk! Klimmen, afdalen, aanzetten na de bochten… Super!!!
Giro Ondanks eerdere berichten, heb ik de dag voor het NK te horen gekregen dat ik geen Giro kan rijden dit jaar. De bedoeling was dat ik deze met de Nederlandse Selectie zou rijden. En ondanks dat ik in Trentino bewezen heb weer op de goede weg terug te zijn, ben ik niet opgesteld voor de Giro. De bondscoach heeft me dan ook verzekerd dat het niet met mijn eigen vorm van dit moment te maken heeft, maar meer met de selectie voor het EK (voor rensters onder de 23 jaar). Deze meiden rijden namelijk de Giro als laatste voorbereiding op het EK. Wisselingen hierin hebben ervoor gezorgd dat er geen plaats meer was voor mij. Een flinke tegenvaller, omdat ik de laatste anderhalve maand hier naar toe heb gewerkt en er echt op gerekend had. Maar ook dit soort dingen horen bij topsport. Ik heb nu met de ploeg een zo goed mogelijk alternatief proberen te plannen. Op korte termijn betekent dit dat ik komende week naar Tsjechië vertrek voor een etappekoers. Ik zal daar als gastrenster aansluiten bij de Tsjechische nationale ploeg. Reken maar dat ik erop gebrand ben om daar mijn benen te laten spreken!
Wat kun je volgende maand verwachten? • Steenokkerzeel (B) • Zwevegem (B)
12
13
