NIEUWSBRIEF FEBRUARI 2014 Jaargang 10 no. 52
STICHTING COMING HOME!
Help mee! Uw geld komt geheel ten goede aan ons werk met de zigeunerkinderen
VAN HET BESTUUR Beste lezers, lieve Coming Home vrienden,
!
Voor u ligt de eerste nieuwsbrief van 2014!
Bent u het jaar ook gestart met goede voornemens? Misschien wilde u meer gaan sporten of meer aandacht besteden aan uw gezin.
En nu, zijn we zeven weken verder, hoe staat het ermee?
Heeft u zich ook al weleens afgevraagd wat Gods voornemen is voor 2014? Hij maakt ook plannen, grote plannen…en zijn plannen falen nooit! Wat vraagt Hij van ons in 2014? Nog veel is onzeker. Toch mogen we tegen elkaar zeggen: Laten we vol vertrouwen vooruit kijken! God is erbij! Want Jezus Christus is gisteren en vandaag Dezelfde en tot in eeuwigheid!
Een veelbewogen jaar hebben we afgesloten. We hebben mooie reizen gemaakt naar Roemenië, waar we o.a. hebben geklust, geëvangeliseerd, hulp verleend en kampen hebben georganiseerd. Er zijn mooie thema’s behandeld, er zijn vrijwilligers bijgekomen, we hebben nieuwe contacten gelegd en we hebben lokaal een super enthousiast team!
En zo zijn er nog veel meer zegeningen te noemen. Maar daarnaast maakten we ook nare dingen mee. Ik denk dan aan de mensen die overleden zijn, de hutjes die afgebrand zijn, de armoede en ziektes van mensen die ons lief zijn. Ook waren er zorgen over teruglopende sponsorgelden en een tekort aan projectmedewerkers.
Maar door alles heen merken we steeds weer dat God voor ons zorgt en onze gebeden verhoort.
! —lees verder op pagina 2—
1
Inhoud!
!
1. Van het bestuur 2. Hulpgoederen & transport
3. Voorstellen: Ilse Hartog
4. Uit het team: Petri
5. Uit het team: Baba
6. Annemieke Bregman &
Restaurant Roma
7. Terugblik op de CH! avond
10. Slotwoord zomerreis
VERVOLG - VAN HET BESTUUR In deze eerste nieuwsbrief van dit jaar zijn wij blij om Annemieke Bregman aan u voor te stellen. Annemieke komt uit Benthuizen. Zij is een 3e-jaars SPH-studente en gaat een periode van vijf maanden het Roemeense team versterken als werkstage voor haar opleiding. In deze nieuwsbrief leest u meer over haar!
Daarnaast zullen in de periode van 17 t/m 21 maart 2014 drie 3e-jaars VWO-leerlingen van de Passie uit Rotterdam een week stage gaan lopen onder leiding van een bestuurslid bij ons team in Roemenië. We hopen voor hen en voor Annemieke op een hele mooie en gezegende periode!
Er staan nog veel meer mooie berichten in deze nieuwsbrief maar uiteraard verklap ik niet alles. Hartelijk dank voor uw (financiële) steun en gebed het afgelopen jaar. Ik sluit graag af met mooie Roemeense woorden die vorige maand geregeld hebben geklonken: “ Vǎ dorescun an nou binecuvantat” óf voor de niet-Roemenen onder ons “Ik wens jullie een gezegend jaar”! Veel leesplezier…
Hanneke Ottervanger
HULPGOEDEREN & TRANSPORTEN
Winteraktie Zeeman De Korf leverde weer 10 dozen met nieuwe kleding op voor Roemenië.
Regelmatig gaan er transporten naar Roemenië met hulpgoederen. Deze hulpgoederen zijn primair bestemd voor ons project in Tirgu Mures. Regelmatig krijgen wij echter ook materialen aangeboden, waar onze mensen in Roemenië niet direct zelf iets aan hebben. Wel kunnen zij andere hulporganisaties in Tirgu Mures of de directe omgeving daar weer mee helpen. Zo is er inmiddels een mooi netwerk ontstaan van hulporganisaties waar wij nauw mee samenwerken. En je ziet zo ook regelmatig gebeuren dat wij anderen kunnen helpen en even vaak anderen ons. Heel recent konden wij zo een wasmachine in ontvangst nemen van de stichting Diaconos uit Pasareni.
!
Schroomt u daarom niet om contact met ons op te nemen als u goede spullen hebt, die overbodig zijn geworden. Natuurlijk denkt u dan het eerst aan kleding. En dat klopt, die kunnen wij nog steeds hard gebruiken. De grootste behoefte is op dit moment aan kleding voor jong volwassenen.
Maar ook is er behoefte aan knutsel en speelmateriaal voor kinderen. Papier, kleurtjes, lijm, scharen etc. etc.
!
Met enige regelmaat krijgen wij ook (school-/kantoor) meubilair aangeboden. Afhankelijk van de wensen van ons team zenden wij ook dat naar Roemenië.
!
De belangrijkste boodschap aan u dus: heeft u spullen, neem aub contact met ons op om te vernemen of het geschikt voor transport naar Roemenië. Email:
[email protected]
[2]
EVEN VOORSTELLEN:
!
ILSE HARTOG, NIEUW BESTUURSLID
WAAROM?
Mijn naam is Ilse Hartog en na de zomer van 2013 ben ik gevraagd om bestuurslid te worden van de stichting Coming Home! Uiteraard kende ik de stichting van naam, wist ik wie Daan en Debora waren en had ik gehoord over de reizen die door de stichting worden georganiseerd. Maar in Roemenië was ik nog nooit geweest. Toch heb ik vrijmoedig „ja” gezegd op de vraag en ik zal u uitleggen waarom.
We zijn inmiddels een half jaar verder en ik begin de stichting steeds beter te leren kennen. Ik zie het enthousiasme en de betrokkenheid van de commissieleden, reizigers en vrijwilligers. Ik heb kennis kunnen maken met projectleiders Daan en Debora en het team in Roemenië. Ik heb ontdekt dat de stichting Coming Home! bestaat uit een mooie club mensen die zich met hart en ziel inzetten. Mooi dat ik daar me daarbij mag aansluiten!
Ik ben getrouwd met Joost Hartog en woon in Krimpen aan den IJssel. Tijdens mijn studie Geschiedenis en Afrikaanse Taal en Cultuur ben ik geïnteresseerd geraakt in ontwikkelingswerk. Ik heb mijn studie afgerond met een onderzoek in Oeganda. Daarna heb ik bij verschillende hulpverleningsorganisaties gewerkt in Nederland (Tear, World Vision). In 2011 hebben Joost en ik de keuze gemaakt om een jaar voor ZOA in de Democratische Republiek Congo te gaan werken. De Republiek Congo is een van de armste landen ter wereld en in het gebied waar wij woonden heeft een jarenlange oorlog gewoed. Dit komt door de vele grondstoffen die in de bodem liggen begraven. Ook tijdens ons verblijf in Congo waren er regelmatig rebellengroepen actief en laaide de strijd steeds op. Wonen en werken in Congo was dus een intensieve-, maar vooral erg waardevolle ervaring!
Inmiddels werk ik alweer bijna een jaar bij een hulporganisatie in Amsterdam. Daar werk ik mee aan de coördinatie van een programma dat wordt gefinancierd door de Nederlandse overheid en wordt uitgevoerd in zes Afrikaanse landen. Juist vanwege deze kennis en mijn betrokkenheid bij- en hart voor ontwikkelingswerk hoop van toegevoegde waarde te zijn in het bestuur. Ik wil mijn kennis en ervaring van hulpverleningsprogramma’s graag inzetten voor het werk van de stichting Coming Home! In april dit jaar zal ik voor het eerst van mijn leven afreizen naar Roemenië, samen met een aantal andere bestuursleden. Ik zie er erg naar uit om de mensen die betrokken zijn bij CH! te ontmoeten, om verhalen te delen en om een beter beeld te krijgen van de activiteiten van CH! door te zien wat er gebeurd in de praktijk!
LET OP!
! Het IBAN nummer van stichting Coming Home! is:
! NL51 RABO 0335 794 319
Ilse Hartog
[3]
DEEL I: VANUIT HET TEAM: Mijn naam is Petri Ioan en sinds juni 2013 werk ik voor de stichting Coming Home! Ik ben blij dat ik onderdeel van dit team mag uitmaken. Inmiddels ben ik aardig ingewerkt en gewend in deze familie.
Sinds januari ben ik verantwoordelijk voor het inloopprogramma in de ochtend. Mijn verlangen is om te luisteren naar Gods stem. Het was in het begin niet al te makkelijk, maar nu beginnen er dingen te gebeuren en zien we mensen veranderen. Halverwege januari heb ik enkele nieuwe regels ingevoerd in het programma en ik hoop dat hierdoor liefde en blijdschap de boventoon zullen voeren tijdens het inloopprogramma. Zodat de tieners die komen zullen veranderen in hun gedrag, houding en manier van praten.
Ik was verrast dat één van de jongens (Andras) zo snel veranderde sinds de ‘nieuwe’ regels werden ingevoerd en ook werden gehandhaafd. Het is een lieve jongen, maar hij kent weinig discipline en zorgt voor veel onrust. Binnen een week zei hij netjes ‘alsjeblieft’ als hij iets wilde en „dankjewel” als hij iets kreeg. Dit zei hij niet alleen tegen ons als leiding, maar ook tegen zijn straatgenootjes.
Een tijdje hebben we geprobeerd om lijm, alcohol en sigaretten apart te houden en aan het eind van het programma terug te geven. Dit werkte niet en daarom is het nu verboden om met deze dingen het terrein op- en het gebouw binnen te komen. Als ik zie dat één van hen het toch bij zich heeft, moeten ze het of weggooien of buiten ons terrein ergens verstoppen.
Mijn verlangen is dat we door dit werk veel levens kunnen veranderen en dat velen van hen Jezus zullen zoeken en volgen en door Hem bevrijd worden. Ik wil eindigen met een tekst uit 1 Corinthe 2:9:
“Maar het is zoals geschreven staat: Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en in geen mensenhart is opgekomen, dat is wat God bereid heeft voor hen die Hem liefhebben.”
Petri Ioan
Sociaal werker
PETRI IOAN 1 Cor. 2 vs 9:"
!
“Maar het is zoals geschreven staat: Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en in geen mensenhart is opgekomen, dat is wat God bereid heeft voor hen die Hem Liefhebben”.
[4]
BABA DEEL II: VANUIT HET TEAM:
!
Graag wil ik met jullie iets delen over “mijn kinderen” uit Mureseni. Sinds deze zomer ga ik twee keer in de week naar zes van hen toe om hen te leren lezen en schrijven. Veel kinderen gaan daar niet school, omdat ze voor hun kleine broertjes en zusjes moeten zorgen. Als ik les geef, zitten ook al die kleine kinderen rondom ons heen en voor hen neem ik kleurplaten en kleurtjes mee om ze rustig te houden. In september hebben we ook enkele houten stoeltjes gebracht, waar de kinderen op konden zitten en op leren schrijven.
Nu het winter is, hebben de mensen hout nodig. Wellicht voelt u’m al aankomen. Vorige week kwam ik weer om les te geven en alle stoeltjes waren weg. De ouders hadden ze in de kachel gedaan om het huis warm te houden. Dus nu zitten we weer op de grond. Ondanks dat blijven de kinderen leergierig en vrolijk. Iedere keer komen ze me tegemoet rennen om te laten zien dat ze hun huiswerk gemaakt hebben. De lessen zijn hun enige vertier in hun verdere harde leven. Meisjes tussen 8 en 11 jaar zijn bijna volleerde huisvrouwen. Ze koken, wassen, maken schoon en zorgen voor jongere kinderen. De jongens in dezelfde leeftijd moeten het bos in om hout te zoeken. De kinderen zien er altijd smoezelig uit, lopen vaak zonder sokken in hun hun gummilaarzen. De momenten dat wij er zijn, kunnen ze zich even echt kind voelen. Het is moeilijk om ze achter te laten in het leven dat ze hebben. Maar ik ben blij dat ons project iets voor deze kinderen kan betekenen.
Een ander mooi moment voor ons is het verhaal van een jongen van 14 jaar die bij ons in het inloopprogramma kwam. Hij heet Adi. Het bleek dat hij van huis was weggelopen en dat hij liever op straat wilde leven. Zijn ouders wilde hem niet ophalen en hadden liever dat hij naar een kinderhuis ging. De kinderbescherming wilde er niets aan doen, omdat zijn ouders hem al eerder uit een kinderhuis hadden gehaald. Na veel brieven en telefoontjes was de kinderbescherming bereid hem weer op te nemen. Samen hebben we op de maatschappelijk werkster van de kinderbescherming gewacht. We hadden een pakket met kleding en speelgoed gemaakt en beloofd dat we met hem in contact zouden blijven. Toch moest hij huilen, want hij wilde op straat blijven, met zijn nieuwe vriendjes. Hij rookte al en ook rook hij af en toe naar lijm. Gelukkig is hij van de straat en binnenkort zal hij naar pleegouders gaan. We hopen en bidden dat hij deze nieuwe kans zal grijpen en iets van zijn leven gaat maken.
Baba
Maatschappelijk werker [5]
ANNEMIEKE BREGMAN Beste lezers,
!
Graag wil ik me aan u voorstellen. Ik ben Annemieke Bregman, 20 jaar oud en woon in Benthuizen. Ik ben 3e jaars SPH (Sociaal Pedagogische Hulpverlening) studente. Toen mij vorig jaar bekend werd dat ik de helft van de tien maanden stage ook naar het buitenland mocht, hoefde ik hier niet lang over na te denken. Ook de keuze voor Roemenië was snel gemaakt, want ik ben er al verschillende keren geweest.
!
In Zăuan, net over de grens met Hongarije, heeft onze kerk een zustergemeente en wat meer in het oosten van het land woont een goede kennis van ons, Saskia Verdoes in Oneşti. Ook heeft mijn zus een jaar in Bacău vrijwilligerswerk gedaan voor Asociaţia Betania, onderdeel van stichting HCR (Hulpverlening door Christenen in Roemenië).
Het leek me leuk om me voor een nieuwe organisatie in te zetten en na zoeken op internet kwam ik terecht bij de stichting Coming Home! Na eerst een gesprek gehad te hebben met het Nederlandse bestuur, heb ik de knoop doorgehakt en besloten er voor te gaan. Begin februari ben ik voor vijf maanden vertrokken om het Roemeense team te gaan versterken. Ik keek er erg naar uit en ben benieuwd naar wat me te wachten. Gelukkig heb ik heb al mogen ervaren dat het als het ware één grote familie is en ik welkom ben. Jullie gaan vast nog van mij horen!
Annemieke Bregman
RESTAURANT ROMA Voor de zomervakantie was Restaurant Rome er niet meer van gekomen. De tweede zomerreis vertrok toch nog eerder dan de eerste reis, dus was het actieprogramma wel erg vol. Een nieuwe datum vinden is dan lastig, zeker met opstartweekenden in de kerken en de nodige open dagen van de gemeenten. Weifelend werd gekozen voor 28 december.
!
Achteraf bleek het een geweldige datum! Iedereen heeft genoeg gekookt met de Kerstdiners, de familiebezoekjes zijn weer even ‘klaar’ en we puffen uit op de bank, op naar oud en nieuw… Ideaal dus voor een verwenmoment!
De reisdeelnemers hadden van alles uit de kast gehaald, diverse salades, voorgerechtjes en lekkere hapjes gemaakt door alles en iedereen. Het hoofdgerecht was een keur aan pasta’s, rollades en sauzen, waar een aantal keer flink van werd opgeschept. Gelukkig bleef er nog genoeg over, waar het keukenpersoneel goed raad mee wist! Het was gewoon te lekker.
!
En tussendoor speelden Bert en Ineke met een vrolijke giraffe verschillende ronden crazy bingo. Er werden de nodige grappen en grollen uitgehaald. Mensen werden flink in de gesponsorde prijzen gezet. Het was erg gezellig. Zonder dat je er erg in had, werd het toetje geserveerd: ijs, chocoladetaarten, bokkepootjes taarten, tiramisu en vruchten. Vreselijk lekker en goed verzorgd! En: €1.000 netto bijdrage voor de reizen! Super gedaan organisatoren. Het was een mooie avond met zoveel Krimpense en Capelse vrienden. Het doet goed dat ons werk zo breed gedragen blijft. Op naar de volgende!
Kees Kropff, voorzitter [6]
TERUGBLIK INFORMATIE-AVOND COMING HOME! Op12 oktober vorig jaar was het zover: weer een ouderwetse informatieavond over het werk van de stichting Coming Home!
Als bestuur hadden we er voor gekozen het team vanuit Roemenië naar Nederland te halen. Daan en Debora waren hier al voor een korte break, maar wij hadden ook onze Roemeense medewerkers Jeno, Baba en Petri voor een paar dagen naar Nederland gehaald.
De avond begon met een „Meet and Greet”, in het kerkelijk centrum van de Dorpskerk was ruimschoots de gelegenheid te spreken met Daan en Debora, met onze teamleden en met de diverse bestuursleden. De opkomst overtrof onze verwachtingen!
!
Ruim anderhalf uur werd er in een vol kerkelijk centrum gesproken met iedereen. Het was mooi om iedereen te treffen: oud reisgenoten, sponsoren, belangstellenden, familieleden, geïnteresseerden etc. etc. Een geanimeerde avond.
!
Om acht uur trokken we de kerk in voor een presentatie over het werk van de stichting Coming Home! Bestuurslid John Hagers nam de aanwezigen mee in een presentatie met de onderwerpen:
- waar staan we?
- waar willen we naar toe?
- welke activiteiten ondernemen we in Nederland
- wat verwachten wij van U?
- en … een surprise
!
De surprise bestond uit het afscheid van twee Coming Home-ers van het eerste uur. Allereerst werd afscheid genomen van Guus van de Giessen. Guus was er bij bij een van de eerste reizen en heeft sinds die tijd, altijd op de achtergrond, hard gewerkt voor het collecteren en sorteren van kleding en andere hulpgoederen en hij regelde alle transporten naar Roemenië.Vanwege zijn inmiddels hoge leeftijd moest Guus met pijn in het hart stoppen. Hij werd nog even door ons in het zonnetje gezet.
!
Daarnaast namen we afscheid van een echte ‚founder’.
Jean Kasbergen, man achter de eerste reizen, man die jaarlijkse naar Roemenië reist, lang het gezicht van Coming Home! was en veel voor de stichting heeft betekend, nam afscheid. Ook Jean werd door Kees Kropff in het zonnetje gezet met verhaal en een compilatie foto’s van 10 jaar reizen naar Roemenië.
!
Hierna was het tijd voor de praiseband Testify, waar ons bestuurslid Gerard Kalkman deel van uit maakt, om de avond met lofprijzing en dankzegging af te sluiten. Als bestuur willen wij hierbij iedereen bedanken die aanwezig is geweest en ons op deze avond te kennen heeft gegeven het werk te steunen. Want zonder uw steun is het moeilijk invulling te geven aan de taak die wij ervaren te hebben binnen ons project in Tirgu Mures.
John Hagers, secretaris [7]
MEER OVER
COMING HOME!
HELPT U OOK MEE?
Stichting Coming Home! is een stichting die staat voor transparantie, oprechtheid en gelijkwaardigheid. Alle sponsorgelden komen ten goede aan het project zigeunerkinderen en daklozen. Wij hebben uw steun hard nodig om dit werk voort te zetten!
!
Een kleine gift kan het verschil maken of een kind wel of geen eten krijgt. Alle giften zijn aftrekbaar voor de belastingdienst.
! ! !
Namens de zigeunerkinderen en daklozen hartelijk dank aan alle donateurs!
STICHTING COMING HOME!
!
Postadres:
Chopinstraat 61
Telefoon:
2901 EC Capelle aan den IJssel 0180-551232/ 010-4423062
Fax:
0180-590044
voorzitter:
[email protected]
secretaris:
[email protected]
penningmeester:
[email protected]
!
Bankrekeningno.
NL51 RABO 0335 794 319
Kvk nummer:
24392814
! Uw gift is meer dan welkom!
!
WWW.STICHTINGCOMINGHOME.NL
[8]
