Stichting Wil Bus Fonds Sociaal Talent Rubenslaan 109 3582 JH Utrecht Telefoon: (030) 252 16 01 E-mail:
[email protected] IBAN: NL76 RABO 0394 4840 10
Nieuwsbrief 12, maart 2014
Lieve, beste mensen, Het jaar 2014 is al weer enkele maanden oud. Toch willen wij u hartelijk bedanken voor uw bijdrage aan ons fonds in 2013. Helaas gaat de crisis ook aan ons fonds niet voorbij. De inkomsten waren iets minder dan de uitgaven. We ondersteunden 22 studenten. In de vorige nieuwsbrief heeft u kunnen lezen hoe het gaat met een aantal van de inmiddels vele jonge mensen die wij de mogelijkheid hebben kunnen geven hun talent te ontwikkelen via een adequate studie en dit ten dienste te stellen van de gemeenschap waarbinnen zij leven. Ook van onze contactpersonen kregen wij hartverwarmende verhalen over het grote belang van ons fonds. Wij sloten de nieuwsbrief af met de overweging dat ons fonds echt werkt: onze kleine druppel op de grote gloeiende plaat kan het verschil maken voor mensen in ontwikkelingslanden. De getuigenissen in de vorige nieuwsbrief lieten dat overduidelijk zien. Helaas moesten we van twee contactpersonen afscheid nemen vorig jaar. Pater Jan Derickx stierf plotseling. Hij werkte meer dan 40 jaar in Brazilië. Zuster Irmentrudis moest vanwege ziekte haar activiteiten stoppen. Wij zijn hen dankbaar voor de inzet en de bijdrage die zij leverden door ons studenten aan te bevelen. Wij hopen dat u ook het komende jaar ons wilt blijven steunen. Ons (nieuwe) IBAN-nummer is: NL76 RABO 0394 4840 10. Bij voorbaat onze hartelijke dank! Met vriendelijke groet, Wil Bus, voorzitter Jack de Valk, penningmeester Marianne Vermeer, secretaris Guido de Kanter, lid
Stichting Wil Bus Fonds Sociaal Talent, Nieuwsbrief 12, maart 2014, pagina 1
Financiën In 2013 hebben wij in totaal een bedrag van € 12.387,97 ontvangen. We gaven € 14.150,- uit aan studenten. De bankkosten bedroegen € 92,93. We hebben vooral lopende trajecten gefinancierd en enkele nieuwe aanvragen gehonoreerd.
Gehonoreerd in 2013 Totaal 22 studenten, waarvan: in in in in
Brazilië: Tanzania: Congo: India:
6 2 9 5
studenten studenten studenten studenten
ANBI We hebben het al eerder gemeld: de Stichting Wil Bus Fonds Sociaal Talent is door de belastingdienst erkend als ANBI. Een ANBI is een Algemeen Nut Beogende Instelling. Een instelling kan alleen een ANBI zijn, als ze zich voor minstens 90% inzet voor het algemeen nut. Wij doen dat voor 100%! Ons voordeel: wij betalen geen erfbelasting of schenkbelasting voor erfenissen en schenkingen die de instelling gebruikt voor het algemeen belang. Uw voordeel als donateur: u mag uw giften namelijk aftrekken van de inkomsten- of vennootschapsbelasting. Kijk voor meer informatie op: www.belastingdienst.nl. Ga naar zakelijk en vervolgens naar bijzondere regelingen.
VAN ONZE CONTACTPERSONEN Brazilië In memoriam Pater Jan Derickx CCSp, door Wil Bus en Jack de Valk
Wat een schok was het voor ons te horen dat Jan op 77-jarige leeftijd in het verre Belém op 16 juni 2013 plotseling was overleden. En dat nog wel aan de fatale vogelgriep. Jan was 'Pater van de Heilige Geest' en meer dan 40 Stichting Wil Bus Fonds Sociaal Talent, Nieuwsbrief 12, maart 2014, pagina 2
jaar missionaris in het Amazonegebied. Eerst in Manaus, het binnenland met zijn vissers en rubbertappers, later in Belém, midden in het deltagebied met zijn slums, vissers en sloebers. Jan zette daar veel projecten op. De meeste op het gebied van gemeenschapsopbouw, gezondheidszorg, sport en onderwijs. Wij konden verschillende van zijn (talentvolle) pupillen ondersteunen. De Emeriusbisschop van Tefe-Amazonas, Mario Nete, schreef ons: "Het is buiten kijf hoe niet alleen jullie financiële maar ook morele steun, en vooral de vriendschap die jullie gaven aan je landgenoot Jan Derickx hem de kracht gaf met vreugde bij ons te werken, soms onder zeer moeilijke omstandigheden". Als Jan op verlof was in Nederland, kwam hij altijd even in Utrecht langs om te vertellen waar hij mee bezig was. Hij bleef ook altijd belangstelling houden voor ons wel en wee en was nieuwsgierig naar het verloop van ons Fonds Sociaal Talent. "Jan, rust nu in vrede, in de aarde van jouw Amazonas!"
Hier volgt een stukje uit zijn reactie op onze jubileumnieuwsbrief, die wij op15 maart 2013 van Jan kregen: "Heb zojuist jullie Nieuwsbrief nummer 11 gelezen met hele mooie getuigenissen van jongeren die via jullie in de prijzen mochten vallen en betere levenskansen kregen. Ik wil jullie van harte feliciteren met de uitstekende resultaten van jullie Fonds Sociaal Talent. Ook jullie zijn missionarisssen 'all over the world', en wel vanuit de Rubenslaan. Dat doet niemand jullie na… Ook ik kreeg steun voor de opleiding van enkele jongeren voor onze computerschool waarmee we heel wat jongens en meisjes
van de parochiejeugd (en anderen) aan een baantje hebben geholpen in deze grote stad Belém (waar je voor de kassa van een supemarkt al een basisdiploma moet hebben). Ik ben nu (na 16 jaar) twee jaar weg uit de parochie maar de computerschool gaat door (tegenwoordig met steun van een regeringsorganisatie). Ik help nu in het Landpastoraat van de streek zolang mijn slijtend hart dat toestaat". "Wens jullie alvast een hele Goede Week toe met Gods zegen en die van de (eenvoudige) Chico zoals de paus hier genoemd wordt. Houdt het fijn samen. Het allerbeste en liefs. Van verre en van harte, Jan Derickx".
Jongeren' in de gemeente Barra de Guabiraba. Ik weet niet of ze de studie weer wil opnemen in januari 2014. Dit betekent dat het Fonds Sociaal Talent op dit moment hier ter plekke drie mensen ondersteunt: Renato César Sampaio da Silva, Afra Maria de Lima en Ailton Aparecido L. de Lima. Verder gaat hier alles redelijk goed. Het heeft na twee jaar droogte eindelijk geregend. Alles ziet wel weer groen maar de watervoorraden zijn bij lange na nog niet voldoende aangevuld.
Tanzania Brazilië Van Sœur Laurentia in Utinga, Brazilië, kregen we het verzoek om wederom drie jongeren de mogelijkheid te bieden om een opleiding van één jaar te volgen om zo snel als mogelijk hun gemeenschappen te ondersteunen bij de grote problemen als droogte, gezondheidszorg, voeding en onderwijs voor kinderen, hygiëne in huis en de omgeving. Het gaat om Franciele Costa da Cruz (24 jaar), Judith Arlego Soares Reis (27 jaar) en Cruz Suzarte (25 jaar). Eerder is deze opleiding al door drie andere studenten gevolgd. Zij zijn inmiddels aan het werk en hieruit blijkt de noodzaak van deze vorm van ondersteuning. En dat drie niet genoeg is. Vandaar deze aanvraag voor nog eens drie personen.
Ria klein Tank, onze contactpersoon voor de twee studenten in Tanzania stuurde ons dit bericht. Twee toekomstige onderwijzeressen komen uit Tanzania: Rosina S. Proces en Happiness P. Urio. Beide jonge vrouwen komen uit de omgeving van de Kilimanjaro en allebei volgen ze de opleiding aan de Northern Highlands Teachers College in Moshe. Vorig jaar in oktober heb ik hen tijdens mijn bezoek bij de zusters o.f.m. Capucinessen gesproken. Rosina is nu tweede jaars student en Happiness is aan haar laatste, derde jaar bezig. Beide zijn begin 20 jaar en werden door de zusters gestimuleerd verder te
Dit verzoek hebben wij kunnen honoreren!
Brazilië Dit schreef Hermien Boudens ons begin september 2013: Maria Gercina heeft begin dit jaar haar studie verpleegkunde onderbroken, vanwege verschillende motieven. Werkloos, de studiekosten rezen de pan uit (maandelijks boven de 800,00 reals) en de hoge eisen van de studie bleken de laatste maanden niet meer haalbaar . Haar man heeft gelukkkig wel werk en werkt bij de 'Raad voor Jeugd en
Happiness
Rosina
Stichting Wil Bus Fonds Sociaal Talent, Nieuwsbrief 12, februari 2014, pagina 3
studeren. De vader van Happiness werd enkele jaren geleden getroffen door een oogziekte en hij kon vanwege geldgebrek niet behandeld worden en werd hij blind. Voor Happiness betekende dit dat ze zou moeten stoppen met de opleiding, die ze, net na de middelbare school, begonnen was. En dat, terwijl ze van kinds af aan al graag onderwijzeres wilde worden. Gelukkig dat ik toentertijd net in Maua bij de zusters logeerde en met een van de zusters enkele workshops zou begeleiden voor de vrouwen uit de parochie. Na overleg met het Fonds Sociaal Talent is Happiness nu al een heel eind op weg haar droom te verwerkelijken. Het leuke is dat zij, in haar vrije tijd en in de vakanties altijd in de weer is met kinderen en hen bijles geeft. Ook Rosina werd al tijdens haar middelbare schooltijd door de zusters gesteund. In de vakanties verblijft ze de meeste tijd bij hen omdat de omstandigheden bij haar thuis niet optimaal zijn. Ze is een intelligente jonge dame en heeft de ambitie om later nog geschiedenis te gaan studeren. Ze is nu volop bezig haar certificaat te halen en wil volgend studiejaar verder gaan voor het diploma. Het Tanzaniaanse systeem, zoals dat vroeger ook in Nederland het geval was, is: eerst het certificaat halen voor onderwijzer(es) en daarna nog een jaar voor het officiële diploma. Het diploma geeft ook de mogelijkheid om in de onderbouw van de middelbare school les te geven.
cursisten waren. De naaicursus kan niet gratis gegeven worden, dat is in strijd met de principes van de organisatie: gratis voorzieningen maakt mensen van je afhankelijk, en daar zijn zij tegen. Kaat vertelt dat door de aanhoudende droogte er in de dorpen veel veranderd is. Er groeit bijna niets op het land, dus vrouwen die normaal op het land werken, zijn hun baan en inkomen kwijt. De koopkracht daalt, dus mensen die in winkels werken, worden ontslagen. Zo zijn er veel voorbeelden van situaties die door de droogte wordt veroorzaakt. Maar een slechte situatie is nooit zo slecht dat er ook niet iets goeds uit voortkomt! Vrouwen die anders bijvoorbeeld op het land of in een winkel werkten, zoeken nu naar andere manieren om hun hoofd boven water te houden. De lokale bevolking moet ook op de centen letten, dus gaan ze weer eerder terug naar de naaister om kleren te laten maken, want dat is daar goedkoper dan de 'ready made' kleren. Een lapje stof kost in India namelijk maar een klein beetje. Dus komt er een gat in de markt, mensen willen kleren kunnen maken voor klanten, om er dus iets aan te verdienen, of gewoon zelfs voor hun eigen gezin. Nu zijn ze dus wel bereid om wat bij te dragen, want ze willen maar al te graag die naaicursus volgen. Iedere vrouw die daaraan deelneemt betaalt 300 Roepies, ongeveer € 4,50. Dat is dus echt niet teveel!
Rosina en Happiness vinden beide dat ze het grootste geluk van de wereld hebben door de steun die zij krijgen en willen zich zeker in de toekomst voor andere kinderen inzetten.
India Contactpersoon Kaat Landuyt stuurde ons een uitvoerig verhaal over een van onze afgestudeerde jonge mensen, namelijk Surekha. Surekha heeft met onze steun een naaicursus mogen volgen, en geeft les aan groep meisjes en vrouwen. Dat is een tijdje niet gebeurd, omdat er gewoon te weinig Stichting Wil Bus Fonds Sociaal Talent, Nieuwsbrief 12, maart 2014, pagina 4
Inmiddels is het project 'Helping Hands' gestart: een huis waar vrouwen allerlei vaardigheden leren. Surekha heeft daar
gedeeltelijk de leiding gekregen, zodat ze werkzekerheid heeft, ook als er geen naaigroepen zijn. In het atelier van 'Helping Hands' worden Indische schoudertassen voor de verkoop genaaid en wenskaarten gemaakt met restjes stof. Maar er worden ook andere dingen gemaakt die niets met naaien te maken hebben, zoals wenskaarten, onderzetters en andere kleine kunstwerkjes. Surekha is en blijft dus altijd in het atelier van Helping Hands. Zij heeft de leiding over alles wat met stof, naaien en naaimachines te maken heeft. Kaat meent te mogen zeggen dat Surekha het aan het Fonds Sociaal Talent te danken heeft dat zij haar leven weer op de rails gekregen heeft en dat zij op haar beurt het leven van anderen een duwtje in de goede richting geeft. Daar was het ons van het begin af aan ook om te doen: dat zij een bijdrage zou leveren aan haar eigen gemeenschap. Dankzij de steun van het fonds maakt zij een verschil voor lotgenoten, dat is heel wezenlijk. Kaat bedankt ons voor de fijne verstandhouding, de goede samenwerking en voor ons geloof in haar werk en in Surekha, een eenvoudige dorpsvrouw die nu meer dan haar steentje bijdraagt in barre tijden.
India Van Pater Avin Kunnekkadan kregen we bericht over Tina Sterri. Tina studeert techniek en zij rondt komend jaar haar studie af. Een andere studente die wij via Pater Avin ondersteunen is Merin P. Sunny. Merin is bezig met een medische studie. Dit schreef zij in haar motivatiebrief: Toen ik vier jaar oud was is mijn vader overleden aan een hartaanval. Hij stierf in een andere stad en wij hebben hem niet meer gezien. Op de lagere school vroegen de onderwijzers mij wat ik wilde worden later. Die vragen hielpen mij om te ontdekken wat ik graag wilde doen. Ik antwoordde telkens dat ik graag arts wilde worden. Deze inspiratie is mij ook ingegeven door een tante, een non die verpleegster is. Zij schreef dikwijls over haar missiewerk in het zieken-
huis voor de zieke mensen. Ze vertelde over de de hulpbehoevendheid en het lijden van de patiënten. En ook als ik wel eens op bezoek ging bij mijn oma of andere familileden in het ziekenhuis, zag ik hoe de dokters hun best deden om de mensen te helpen. Ik wil ook iets doen voor die mensen en ik hoop dat ik door mijn studie veel mensen kan genezen. Daar komt nog bij dat de status en de waardigheid van vrouwen in India een belangrijke kwestie is. Er is nog steeds veel discriminatie. Ik ben vrouw en wil graag studeren en als arts de gemeenschap helpen. Zo wil ik laten zien dat arme meisjes zoals ik ook de gemeenschap kunnen dienen. Mijn studie duurt vijf jaar. Ik beloof u dat ik heel erg mijn best zal doen.
India Via de Stichting Anaïs kregen we het verzoek om – nadat Sivagami en Mary Sumathi hun studie hadden afgerond – twee nieuwe getalenteerde jongeren te sponsoren. Het betreft de 20-jarige Jeyabharathi Elizabeth. Zij wil graag verpleegkunde studeren, maar haar vader is overleden en ze behoort tot de laagste klasse. Er zijn daarom te weinig inkomsten. De zusters van de Salesiaanse orde hebben haar geselecteerd, omdat ze de wil en de capaciteiten heeft een studie te volgen om zodoende een beter bestaan op te bouwen. Met haar studie wil zij zich inzetten om de armere bevolking te dienen.
Jeyabharathi
Mary Stella
Stichting Wil Bus Fonds Sociaal Talent, Nieuwsbrief 12, februari 2014, pagina 5
Datzelfde geldt voor de 17-jarige Mary Stella Antony die graag een Bachelor in handel wil behalen. Zij heeft capaciteiten genoeg, maar haar vader (die eigenlijk haar oom is) is een arme boer. Mary Stella is een HIV-patient, maar dit is goed onder controle. Door haar bewogen leven heeft ze als doel anderen te helpen. Ze voelt zich daar verantwoordelijk voor. U begrijpt dat wij deze aanvragen van harte ondersteunen.
India Sister Elsy stuurde ons onderstaand bericht van studente Pulari, die met haar laatste jaar bezig is. Hope you are doing well. Let me give my heartfelt and sincere thanks for your help and incredible support. Now I am in the final stage of my B. Tech education. With the grace of Almighty I maintained the first position in my class till now. I always cherish all your help and my family is always thankful for you. With lots of love and prayers, Pulari Elizabeth Jose Puthumana
Op deze wijze begeleiden ze groepen en families, zowel volwassenen als jongeren, evenals ondervoede kinderen en analfabeten. Alle vier zijn ze snel aan het werk gegaan en maken dankbaar gebruik van de kisten met materialen. Ze zijn uitstekend toegerust. Sœur Anne Marie is erg blij met de beloftes van de dorpshoofden dat zij de jongeren zullen ondersteunen en aanmoedigen. Zij geeft een paar voorbeelden van de activiteiten die opgezet zijn. Alfabeterisering van kinderen die geen financiële middelen hebben om naar school te gaan. Het voorlichting en uitleg geven over nieuwe landbouwmethodes en over het houden van dieren, vooral konijnen, cavia's en kippen. Ze hebben een gemeenschappelijk stuk grond bewerkt om te laten zien dat hun motto 'Samen staan we sterk' ook echt werkt. Ze zijn ook begonnen met lezingen over geweldloosheid. De gemeenschappen zijn erg getraumatiseerd door de burgeroorlog. Sœur Anne Marie beëindigt haar brief met de woorden dat het fonds bijgedragen heeft aan de opleiding en vorming van deze jongeren, die op hun beurt deze verworven kennis overdragen aan hun gemeenschap. Zij zegt dat zij Bukavu met een gerust hart en een gevoel van geluk achterlaat, omdat zij weet dat door de studie van deze jongeren de toekomst er beter uitziet. Zij bedankt ons nogmaals voor onze ondersteuning
Congo Sœur Anne Marie Mbila stuurde ons vanuit Congo het bericht dat zij en haar medezusters van Bukavu overgeplaatst zijn naar Kindu. Zij geeft een uitvoerige beschrijving over de vier studenten die met onze hulp een opleiding hebben gevolgd en nu volop aan het werk zijn in hun eigen gemeenschap. Ze kregen les op allerlei gebieden, zoals over het begeleiden van groepen, plattelandsontwikkeling, waarbij ze bewust werden gemaakt van lopende zaken in hun gemeenschap zoals geweldloosheid, samenwerken, proberen oplossingen te vinden voor problemen in het dorp maar ook over landbouwmethodes en het houden van dieren. Ze hebben geleerd om families bij te staan bij hun ontwikkeling.
Stichting Wil Bus Fonds Sociaal Talent, Nieuwsbrief 12, maart 2014, pagina 6
Met dank aan Kontakt der Kontinenten voor het sponsoren van het drukwerk en de portokosten. Colofon: Redactie: Eindredactie: Opmaak: Uitgave:
Wil Bus, Jack de Valk, Marianne Vermeer Marianne Vermeer Marianne Vermeer maart 2014
