Nieuwsbrief 11 – April 2015
Trots op onze ! e i t a c o l e w u e ni
1
Veranderingen
Groepsproces integratie teams Gier en Dreef.
Verandering is het enige constante Deze zin kwam ik tegen en wilde ik u niet onthouden. Als u deze nieuwsbrief leest heeft de grootste verandering, die Stichting Hospice Groep Haarlem e.o. kent sinds de oprichting in 1987, zich voltrokken. Het achterlaten van de Gierstraat als Bijna Thuis Huis en als stichtingsadres én het achterlaten van het Bijna Thuis Huis aan de Dreef vanwege de verhuizing naar één nieuw onderkomen, concretiseert deze verandering. Het doorgeven van ons nieuwe adres aan de Kamer van Koophandel maakt het ook officieel definitief. Het zal u niet verbazen dat op het moment van schrijven ons pand nog niet af is. De estrich-vloeren worden op dit moment gelegd. Vloeren die niet alleen brandwerend zijn maar met name geluidsisolerend. En dat brengt mij in een bijzonder goed en tevreden humeur. Niet voor niets heeft een gast, die inmiddels 5 ½ jaar geleden bij ons lag, de penningmeester van onze stichting naast zijn ziekbed geroepen. Hij ergerde zich aan de geluidsoverlast van onze bovenburen in de Gierstraat. Zijn nalatenschap zou naar onze stichting toegaan met de uitdrukkelijke wens een pand te vinden waar dit fenomeen zich niet zou voordoen. Zo werd het notarieel ook vastgelegd. Zonder zijn schenking en zonder de bijzondere bijdrage van Sint Jacobs Godshuis was het niet mogelijk om het pand aan de Zuiderhoutlaan 10 te kopen. Zonder alle fondsen en particuliere bijdragen zouden er op dit moment geen estrich-vloeren in gelegd worden. Ik denk aan onze gast van destijds en u snapt mijn tevredenheid. Voor alle vrijwilligers en met name de vrijwilligers die de zorg aan het bed geven in –nu nog maar héél even- de Gierstraat en op de Dreef, is de verandering enorm. Niet alleen een andere behuizing, maar ook een modern zorgoproep-systeem, nieuwe telefoons, een brandmeldinstallatie waar men mee moet leren werken, andere hoog-laag bedden, nieuwe keukens met een nieuwe indeling, een lift, andere routes in het huis en ga zo maar door. De meest indrukwekkende verandering is wel, dat de beide teams gemengd gaan worden, zodat er twee nieuwe teams zullen ontstaan. Een team, dat zich boven richt op de zorg voor de drie terminale gasten aldaar. En met boven
2
bedoel ik de eerste verdieping. Beneden het andere team om de gasten op de begane grond de zorg te geven, die ze nodig hebben. Gezamenlijk, onder leiding van een externe trainer, zijn we bezig geweest om dit groepsproces te laten plaatsvinden. Met de beide coördinatoren heb ik er alle vertrouwen in dat de veranderingen, die plaats vinden of al hebben gevonden goed verlopen. Een vogel is nooit bang dat zijn tak breekt, want hij vertrouwt niet op de tak maar op zijn eigen vleugels. Al onze vrijwilligers zijn toppers en maken al lange, lange tijd vele vlieguren. Zij mogen en zullen op hun eigen vleugels vertrouwen. En als deze verandering achter de rug is? U weet het antwoord al, dan verandert er wel weer iets anders.
Tot slot Onze organisatie heeft de laatste maanden gestaan in het teken van verbouwen, fondsen blijven werven, het interne beleid uitstippelen om de te verwachten veranderingen goed te kunnen sturen, en het inrichten van het nieuwe pand. U leest hierover meer in deze speciale nieuwsbrief. Op deze plaats wil ik iedereen, die in welke vorm dan ook heeft meegewerkt aan de realisatie van onze nieuwe locatie, ontzettend bedanken voor zijn of haar inzet. Het was regelmatig ontroerend mooi om jullie betrokkenheid te mogen ervaren. Daarnaast wil ik alle vrijwilligers bedanken die, ondanks alle hectiek de afgelopen tijd, de stabiele factor waren en zijn. Zonder deze basis in onze organisatie was het hele project niet van de grond gekomen.
dit gesprek hadden we een aantal vragen op papier gezet, maar dat bleek niet echt nodig. Bevlogen als hij is vertelde Edwin zijn verhaal en stelde zo nu en dan zichzelf een eigen (soms retorische) vraag. Die nemen we gemakshalve van hem over, maar de eerste vraag is toch echt van ons! Hoe kwam onze organisatie bij jou terecht en hoe lang is dat geleden? Via architect Yske Braaksma. Dat is mijn voormalige baas en mentor. Tegenwoordig zijn we collega’s en hebben samen met zijn zoon een eigen architectenbureau, COLLO restauratie en architectuur B.V. Zo’n drie jaar terug kwam er voor het eerst een pand in beeld, dat geschikt zou kunnen zijn als nieuw hospice. Ik heb daar toen wat schetsen voor gemaakt, zodat op basis daarvan het hospice kon besluiten of het zou voldoen aan het plan van eisen. Dat was niet het geval. En zo zijn er nog enkele panden gepasseerd, totdat vorig jaar de Zuiderhoutlaan 10 zich aandiende.
Meer dan alleen een mooie klus
Hoe werkt het creatieve proces bij jou? Het bekijken en beoordelen van die verschillende panden en het maken van die schetsen is een proces geweest om te komen tot de beste keus. De kernvraag was steeds, of het een echt Bijna Thuis Huis zou kunnen worden. Zo moesten we bij de Zuiderhoutlaan door de puinhoop heen kunnen kijken. Aan de inrichting en aankleding was sinds 1970 niets meer gedaan. Het was er donker en somber. Op de muren zat nog jute behang en de op het houtwerk de kleuren groen, bruin en oranje.
Edwin Ames is de architect, die bijna vanaf het begin bij onze zoektocht naar een nieuw geschikt pand betrokken is geweest. Als voorbereiding op
Mijn moeder heeft in 2006 in een hospice gelegen. Daardoor heb ik vanaf het begin het gevoel
Gabriëlle Konings, Directeur
De architect
“De verandering voor de vrijwilligers is enorm”
gehad, dat het hierbij verder ging dan alleen een mooie klus. Waardoor je net een stapje harder loopt. Het gaat natuurlijk in eerste instantie om de mensen, voor wie het huis bedoeld is. Dan zijn dus de gasten- en de woonkamers op de begane grond en de eerste verdieping het belangrijkste. De bestaande kamers dicteerden eigenlijk zelf al hun bestemming. Maar oorspronkelijk was de eerste verdieping te klein. Door de balkons te ‘overbouwen’ tot erkers wonnen we aan binnenruimte en werden de kamers gelijk getrokken aan de kamers op de begane grond. Zijn er nog andere ‘hobbels’ of beperkingen geweest, waar je je creativiteit op hebt los kunnen laten? We hadden een integrale vergunning nodig van de gemeente. Ik ben daar met Ad van de Nes en Gabrielle Konings geweest. Het huis mocht niet te boek staan als een zorginstelling, want dan zit je vast aan allerlei onhaalbare brandveiligheidseisen, vluchtvoorzieningen (buitentrap) en installaties. Dit is gelukt! De vergunning geldt voor ons pand als woonhuis, dat voldoet aan de daarvoor geldende brandveiligheidseisen.
“Een mooie klus, waarvoor je een stapje harder loopt”
En wat is je nu bijgebleven als het leukst in die hele periode? Het hele proces. Om met al die mensen iets moois tot stand te brengen. Als het pand uit de steigers komt en je denkt: ‘Já, het is gelukt!’ Dat is de kick. Als alles straks functioneert zoals het bedoeld is, dan hebben we het goed gedaan! Ik rijd elke ochtend en avond over de Zuiderhoutlaan naar en van mijn kantoor. Wat zal ik nog vaak met trots en genoegen naar dat mooie pand kijken. Anja Roelofs en Anne de WitZuidema, leden PR-groep
3
De uitvoerder Een perfecte samenwerking
Opgesloten in de lift.
Alex Tromp is de uitvoerder van het ‘project’ Zuiderhoutlaan 10. Hij coördineert het werk, doet de planning, zorgt voor de bestelling van de materialen en werkt ook actief mee. Hij werkt al 27 jaar bij Tervoort en is van huis uit timmerman.
het mompelen van enkele krachttermen, maar Gabrielle moest er hartelijk om lachen. zeggen, dat de samenwerking perfect verloopt. Iedereen is enthousiast en dat geldt zeker ook voor ‘de jongens’. Ook zij zijn vaak bereid door te werken tot 6 uur, als het werk daarom vraagt. We zijn zelfs in de kerstvakantie doorgegaan. Dat kan alleen maar als er een goede sfeer heerst onder de werkers.
Of ik een half uurtje eerder kan komen, want om negen uur komen ‘de jongens’ schaften. Dus tref ik om half negen Alex aan in de bouwkeet. Alex steekt gelijk van wal en vertelt: ‘Er loopt hier nu zo’n 23 man rond. Het is belangrijk om de sfeer goed te houden. Wat daar enorm aan bijdraagt is het enthousiasme van Gabrielle. Ik wil niet overdrijven, maar dat is uniek!’ Hoe is het om in een huis met deze bestemming te werken? Ik wist er in eerste instantie niet veel van, maar ik ben er over gaan lezen. En natuurlijk krijgen we ook heel wat mee van Gabrielle en Pauline, want die lichten hun ideeën ook graag toe aan de hand van voorbeelden. Het is bijzonder dat we dit mogen doen, maar laten we wel wezen.... een opdrachtgever is een opdrachtgever. Waren er veel hobbels en tegenvallers, waar jullie een oplossing voor moesten vinden? Bij een wat ouder gebouw als dit moet je vaak improviseren. Waar we bijvoorbeeld niet op gerekend hadden was, dat het stucwerk er aan de binnenkant helemaal af moest. Voor dat dat er weer op zat en voldoende uitgedroogd was, waren we weer een eind verder. Een andere hobbel was de zolder. De tekening daarvan was pas op 11 november definitief. Voor die tijd kwamen ‘die meiden’ vaak weer langs en moest het steeds weer anders, vertelt Alex met een grijns op zijn gezicht. De planning was oorspronkelijk om van boven naar beneden te werken, maar dat hebben we vanwege die zolder maar omgegooid van beneden naar boven. Hoe verliep de samenwerking in het bouwteam? In het bouwteam zijn alle betrokken partijen vertegenwoordigd. Eens in de twee weken vergaderen we hier in de bouwkeet. Dan zitten we hier met een man of tien, elf en Gabrielle. Soms schuift Pauline ook aan. Ik kan wel
4
En toen werd het schafttijd en kwamen er achter elkaar tien werklieden met hun pakjes brood de bouwkeet binnen. Anne de Wit-Zuidema, lid PR groep
Zijn er nog bijzondere of gekke dingen gebeurd? Bij de oplevering en de presentatie van de lift stagneerde deze halverwege en zaten Gabrielle en nog twee anderen samen met de Duitse liftmonteur enige tijd in het donker opgesloten. De monteur uitte zijn frustratie door
Brengen en halen Gevonden tijdens de verbouwing Oude kranten In een krant uit november 1918 stond een stuk over de terugtrekking van de Duitsers uit België. In een andere krant zag hij staan, dat het loon van schoonmakers in die tijd F.25,- per week bedroeg. In een krant uit 1969 stonden recensies van de films Easyrider en Midnight cowboy.
Sigarettenpakje Leeg met de prijs er op: 20 cent.
Mummie Een rat, volkomen gemummificeerd, met een punaise voor de lol aan de muur gehangen door bouwlieden.
“Bij een oud gebouw als dit moet je vaak improviseren”
Bijzondere locatie Nieuwjaarsreceptie 2015 Op dinsdag 6 januari hield de stichting haar nieuwjaarsreceptie op een wel heel bijzondere locatie, namelijk in onze toekomstige locatie in staat van verbouwing. Geen verwarming, geen gas, uit de hoofdkraan water en licht van bouwlampen. De geur van vocht, stucwerk, hout, glühwein en soep was een wonderlijke combinatie die het uitstekend deed. Rond de 90 vrijwilligers kwamen in de namiddag het pand in die staat bekijken. Het enthousiasme was enorm, de sfeer oergenoeglijk, de soep schoon op en de glühwein letterlijk verwarmend. Dit was de eerste en tevens de laatste keer, dat deze locatie hiervoor gebruikt werd. Noot: hulde aan het team van verbouwers! Zij hadden speciaal voor die namiddag de hele begane grond leeggeruimd en geveegd!
Training voor de vrijwilligers naar aanleiding van alle veranderingen Om de veranderingen die er aan zitten te komen goed een plek te kunnen geven, zijn alle betrokken vrijwilligers - onder begeleiding van een externe trainer- drie keer bij elkaar gekomen. Ondermeer kwam aan bod: de
eigenheid van het team van de Gier en die van het team van de Dreef, de veranderende teamsamenstelling en een speeddate tussen de nieuwe teamleden. Verder werd er gesproken over wat men fijn vond om los te laten, lastig vond om kwijt te raken, waar men naar uitkeek in de nieuwe situatie en welke geschreven en ongeschreven regels er zijn in de zorg aan het bed. Ook werden alle deelnemers op de hoogte gebracht van de gestage voortgang van de verbouwing. De drie ochtenden werden als zeer waardevol ervaren.
Proefdraaien in het nieuwe BTH aan de Zuiderhoutlaan 10 Bij het lezen van deze nieuwsbrief hebben we het inmiddels achter de rug: twee dagen proefdraaien voor en door vrijwilligers in het nieuwe pand. We zullen kritisch letten op alles wat nog niet soepel loopt, nog mist, nog aangepast of nog anders georganiseerd moet worden. Woorden als spannend, leuk, hilarisch en zinvol komen naar boven als we het in de voorbereidingsgroep hier over hebben. We zijn benieuwd hoe het zal verlopen…
“Ik kan wel zeggen dat de samenwerking perfect is verlopen”
5
Met dank aan...
Domotica
De inrichtingsgroep draait op volle toeren In dit proces worden wij bijgestaan door Annemarie Visscher, binnenhuisarchitecte. Wij maken dankbaar gebruik van haar kennis, ervaring en contacten. Nu de badkamers en keukens zijn gerealiseerd en de schilders kleur bekennen, zijn we toe aan de selectie van gordijnen en meubels, die we nog nodig hebben. De keuzemogelijkheden, zo ook onze (soms verschillende) ideeën. Ons doel is eenzelfde en dat is om er bovenal een sfeervol huis van te maken, waar een ieder zich thuis kan voelen. Noor Funcke Küpper, lid inrichtingsgroep
8
De verhuizing We trekken in beide huizen de deur achter ons dicht Voordat we gaan verhuizen, moet er nog enorm veel gedaan worden. Beide huizen moeten klaar gemaakt worden voor oplevering, er worden verhuisberichten en uitnodigingen verstuurd, telefoonnummers worden veranderd, nieuwe folders gedrukt enz. We ontkomen niet aan verhuisstress, maar gelukkig hebben zich veel enthousiaste vrijwilligers gemeld die hun steentje zullen bijdragen. Vele handen… Om de verhuizing goed te laten verlopen, is er een verhuisgroep opgezet. We beslissen welke spullen er mee gaan, wat er met het grof vuil mee kan en we zoeken een bestemming voor wat over blijft. Twee volledige huishoudens met hun tijdelijke bewoners maken zich klaar voor de verhuizing die in twee fasen zal plaatsvinden. Op 22
“Ons doel is bovenal om er een sfeervol huis van te maken”
april verhuizen we vanuit de Gierstraat en op 29 april vertrekken we uit het huis op de Heemsteedse Dreef. We kunnen nu nog niet voorzien welke gasten er op dat moment in de huizen zullen verblijven en of hun conditie zodanig zal zijn, dat ze vervoerd kunnen worden. Beslissingen hieromtrent zullen in de weken voor de verhuizing zorgvuldig genomen moeten worden. Natuurlijk zullen we ons uiterste best doen om onze gasten de liefdevolle aandacht te geven, die wij altijd bieden. Op ‘de Dreef’ overheerst het enthousiasme over het nieuwe pand, dat zich op slechts 5 minuten loopafstand bevindt en dat qua ruimte een enorme vooruitgang zal zijn. Bij “de Gier” echter zal met pijn in het hart afscheid genomen worden van het fijne pand midden in de stad met de heerlijke tuin, de gezellige huiskamer met uitzicht op de stadse drukte en de mogelijkheid om afleiding te zoeken door even te gaan winkelen of een terrasje te pakken. Toch begrijpt iedereen dat het tijd is om te gaan; de bereikbaarheid is in de afgelopen jaren steeds lastiger geworden, het pand is verkocht en de steigers van de nieuwe eigenaar staan al in de tuin!
Het Hospice wil de gasten graag een comfortabele en veilige omgeving bieden om te verblijven. Om hen hierin te ondersteunen wordt er in de nieuwe locatie een prachtig elektronisch systeem aangebracht voor telefonie, brandveiligheid en het plaatsen van zorgoproepen. De term voor deze technische apparatuur in een pand is domotica. Het zorgoproepsysteem is uitgevoerd in de vorm van een trekkoord op de badkamer en een drukknopsysteem bij of in het bed. Daarnaast kan men gebruik maken van een polszender als men mobiel is en bijvoorbeeld in de tuin zit. De keuze voor een polszender of bellen via een drukknopsysteem bij het bed is uiteraard afhankelijk van de wens van de gast. Met deze apparatuur is goede ervaring opgedaan binnen andere Hospices. Voor de vrijwilligers zal er in de maand april een instructiedag worden georganiseerd om kennis te maken met alle apparatuur. Op vrijwillige basis heb ik het afgelopen jaar het Hospice in dit traject mogen begeleiden. Een mooie klus om te doen! Ben Levelink, lid domoticagroep
Om afscheid te nemen van het pand in de Gierstraat- dat ons zoveel warmte en veiligheid heeft geboden- zullen we de dag na de verhuizing een borrel organiseren. Ook gaan we afscheid nemen van twee fijne wijkteams, verpleegkundigen die kind aan huis zijn geweest en waar we lief en leed mee hebben gedeeld. Het zal een moment van dierbare herinneringen zijn als we voor de laatste keer in beide huizen de deur achter ons dicht trekken. Óp naar een geweldig mooie nieuwe locatie waar wij net als voorheen mensen kunnen ontvangen die ieder op hun eigen wijze het laatste stuk van hun leven zullen meemaken. Marjolein Rozenstraten, coördinator
“Er zal ook met pijn in het hart afscheid genomen worden”
9
Bestemming bereikt! Een Hospice als een thuis voor onze gasten Het bouwen aan de toekomst nadert haar voltooiing. In de vorige nieuwsbrief was het credo meters maken. Nu kunnen wij zeggen “de meters zijn gemaakt!” Als wij terugkijken op onze “processie van Echternach”, zoals wij onze zoektocht naar nieuwe huisvesting vaak getypeerd hebben, kunnen wij concluderen dat wij onze bestemming bereikt hebben. Een bestemming voor onze gasten die er mag zijn! Dit keer geen verhaal over de verbouwing, stenen, installaties en stucwerk maar over de mensen die dit mogelijk gemaakt hebben.
De nieuwe Hospicetuin De afgelopen maanden heeft de tuingroep ideeën uitgewisseld en wensen aangedragen voor een tuin waarin het voor onze gasten en hun naasten goed toeven is. Tuinarchitecte Jacqueline van der Kloet heeft onze wensen verwerkt in een bijzonder mooi tuinontwerp en beplantingsplan. Hovenier Theo Denayere is al druk bezig met de tuinaanleg, terwijl het huis nog in de steigers staat. Er komen zithoekjes, geurende planten, bloeiende bomen en struiken, een bloemenweitje en een kruidentuin. Ook komt er een waterornament, waarin vogels naar hartenlust kunnen badderen. Het wordt vast een prachtige tuin! Elly van Linschoten, lid tuingroep
10
“Het wordt een prachtige tuin”
Dat wij deze mooie bestemming hebben kunnen realiseren is uniek te noemen. De grote mate van betrokkenheid van onze vrijwilligers en onze donateurs, die ons Hospice een zeer warm hart toedragen, vormen een belangrijke basis om het werk dat wij doen mogelijk te maken. Zonder de fondsen die een belangrijke financiële
bijdrage geleverd hebben zou dit project nooit gerealiseerd zijn. Onze vrijwilligers, de directie en coördinatoren, de domoticaspecialisten die zich belangeloos ingezet hebben, de werkgroepen die vorm gegeven hebben aan de inrichting, het tuinontwerp, de kleurstelling, de keukenopstelling…… al deze mensen hebben het bijna onmogelijke mogelijk gemaakt.
“Chapeau met een grote hoofdletter!”
De betrokkenheid van de architect, de vakmensen van de aannemer en alle onderaannemers en ook de wijze waarop in het bouwteam samengewerkt is, zijn belangrijke succesfactoren geweest. Iedereen die betrokken was had maar één belang voor ogen. Een Hospice als een thuis voor onze gasten. Drie mensen wil ik toch extra aandacht geven. Beschouw het als symbool voor de complimenten, die ik graag aan alle betrokkenen geef. Als eerste onze directeur, Gabrielle Konings, die met een niet aflatende ijver en betrokkenheid er voor gezorgd heeft dat bijna alles wat in de werkgroepen bedacht werd ook gerealiseerd is. Als tweede onze tovenaar Alex Tromp, de uitvoerder van Tervoort, die meedacht, oplossingen aandroeg en zorgde dat het geregeld werd. Ook als er tussentijds toch weer wijzigingen of nieuwe inzichten aangedragen werden. En als derde onze coördinator Pauline Jäger, die de hele inrichting van het nieuwe pand als portefeuille heeft en dit fantastisch neerzet met behulp van een aantal vrijwilligers. Chapeau met een grote hoofdletter voor iedereen die een bijdrage, in welke vorm en omvang dan ook, geleverd heeft. Enorm bedankt voor je bijdrage en je inzet! Wij mogen met z’n allen trots zijn op het resultaat. Medio april kunt u ons nieuwe pand bewonderen. Bestemming bereikt, deze titel, heeft voor mij een diepere betekenis gekregen. Ed van den Berg, bestuurslid Hospice Haarlem e.o.
11
Hoe kunt u ons helpen? Stichting Hospice Groep Haarlem e.o. Telefoon (023) 303 43 43 of (023) 303 43 45 De coördinatie is op deze nummers te bereiken tijdens kantooruren. Indien u een dringende vraag heeft kunt u ons ook ’s avonds en in het weekend op deze nummers bereiken. Website www.hospicehaarlemeo.nl E-mail
[email protected] Bijna Thuis Huis Haarlem Zuiderhoutlaan 10 2012 PJ Haarlem Telefoon begane grond: (023) 303 43 41 Telefoon 1e verdieping: (023) 303 43 42 De stichting heeft een ANBI status
Spreekt het werk van de Hospice Groep Haarlem e.o. u aan? En bent u bereid ons werk te ondersteunen? U kunt ons op twee manieren helpen: • U kunt ons eenmalig een bedrag schenken. Alle giften, schenkingen en legaten zijn van harte welkom op iban-nummer NL22ABNA0560199996 t.n.v. Steunfonds Hospice Groep Haarlem. • U kunt zich opgeven als vriend/donateur van Stichting Hospice Groep Haarlem e.o.. U kunt uw donatie (minimaal €25,- per jaar) overmaken op iban-nummer NL22ABNA0560199996 t.n.v. Steunfonds Hospice Groep Haarlem. Desgewenst sturen we u elk jaar in het voorjaar een acceptgiro kaart toe. Voor uw opgave kunt u gebruik maken van onderstaande antwoordkaart. Bij voorbaat hartelijk dank voor uw steun. De kosten van de stichting De stichting heeft de volgende kosten: • huur, vaste lasten en onderhoud van de Bijna Thuis Huizen • salarissen van de coördinatoren • opleiding van de vrijwilligers • reiskosten van de vrijwilligers • voedingskosten van de gasten in de huizen • kantoorbenodigdheden
KvK nummer 41224742
Colofon Redactie Gabriëlle Konings, Anja Roelofs, Anne de Wit Zuidema
Ter bestrijding van deze kosten ontvangt de stichting een aantal vergoedingen. Zo vragen wij voor een verblijf in een Bijna Thuis Huis een wekelijkse vergoeding. Van het ministerie van VWS ontvangen wij een bijdrage in de salariskosten van de coördinatie en een tegemoetkoming in de huisvestingskosten. Dit is echter niet voldoende om al onze kosten te dekken. Vandaar dat wij een beroep doen op vrijwillige bijdragen van particulieren en bedrijven.
Beeld Gabriëlle Konings
Ik wil graag de stichting Hospice Groep Haarlem e.o. steunen. Noteert u mij daarom als vriend/donateur van Stichting Hospice Groep Haarlem e.o.
Vormgeving Annelot Storm, www.stormenvorm.nl
❍ wilt u mij een acceptgirokaart sturen ❍ ik zal zelf mijn donatie overmaken
Druk Reclameland
Naam: Mevr/Dhr: Adres: Deze kaart kan worden verstuurd naar Postcode: Stichting Hospice Groep Haarlem e.o. Plaats: Zuiderhoutlaan 10 2012 PJ Haarlem Telefoon:
