NEPAL Werkbezoek mondt uit in noodhulp bieden Pagina 7

PB- PP B- 03110 BELGIE(N) - BELGIQUE

CUNINA COURANT - nr 27 Editie juni 2015 Halfjaarlijks magazine

NEPAL Werkbezoek mondt uit in noodhulp bieden Pagina 7 HAITI 3 nieuwe lagere scholen ingehuldigd Pagina 12

Inhoud Voorwoord 3 Nieuws uit het Cuninahuis Moeder van 12.000 kinderen Walk 4 Charity

4

5

Antwerp 10 Miles 5 Wees je bewust van je rol als peetouder 6 Nieuws uit het Zuiden Nepal 7 Filipijnen

11

Oeganda

11

Haïti

12

Nieuw project: Hoger onderwijs

14

Zij steunen Cunina

15

Onze partners & sponsors

16

Voorwoord Solidariteit - innige verbondenheid Beste Cuninasympathisanten Meer dan ooit heb ik de afgelopen weken solidariteit mogen ervaren. Van overal kwamen donaties en ondernamen jullie acties voor de heropbouw van Nepal. Kleine en grote giften, we hebben ze allemaal met grote dankbaarheid ontvangen want jullie gaven vanuit het hart. Deze innige verbondenheid heeft me diep geraakt. Het is mijn oprechte wens dat jullie doorgaan met acties en donaties. Nog altijd heel veel mensen rekenen op onze steun. Ik was zelf getuige van de 2de aardbeving in Nepal en wilde niet alleen maar toekijken op al die ellende. Samen met onze Nepalese medewerkers ondernam ik actie! In deze Courant lezen jullie hoe we daken brachten naar afgelegen bergdorpen waar mensen nog geen hulp hadden gekregen. Het zijn beelden die voor altijd op mijn netvlies gebrand staan. Maar dankzij de solidariteit die jullie toonden, hebben meer dan 6000 mensen een nieuw dak boven hun hoofd. In deze Courant lees je ook over de inhuldiging van 3 nieuwe schoolgebouwen in het binnenland van Haïti. Voortaan volgen de kinderen er les in leuke en propere klaslokalen en zitten ze op nieuwe schoolbanken. Op 19 maart vond de boekvoorstelling van ‘Moeder van 12.000 kinderen’ plaats. Het boek heeft enorm veel positieve reacties uitgelokt. Ik ben jullie dankbaar voor zoveel lovende woorden. Als mijn boek jullie een beetje inspiratie heeft bijgebracht dan is mijn opzet geslaagd.

“Dankzij jullie bijdragen hebben meer dan 6000 mensen een nieuw dak boven hun hoofd”

1 mei organiseerden we Walk 4 Charity, onze langeafstandswandeling. Met 417 deelnemers mogen we deze eerste editie een succes noemen. Dit jaar waren we ook het goede doel van de Antwerp 10 Miles. En of er gelopen werd! We verwelkomen onze nieuwe partners en sponsors met open armen: Freja Food, Beneens, Veritas en Odrada Interieur. Hun financiële bijdragen krijgen één voor één een prachtige bestemming.

Trots stellen we 2 nieuwe projecten voor. Het eerste is Hoger Onderwijs. Dat is een fonds waarmee we petekinderen ondersteunen die willen verder studeren, maar niet de financiële middelen hebben. Daarnaast zoeken we peetouders voor studenten in de opleiding van assistent-verpleegkunde. Het is een kortetermijnopleiding van 15 maanden. Lees er meer over op pagina 9. Tot slot wil ik jullie oproepen om 21 november 2015 aan te stippen in jullie agenda’s. We vieren dan 25 jaar Cunina. Dankzij de genereuze bijdrage van Hilton Antwerp Old Town kunnen wij een galaevent organiseren op deze prachtige locatie. Bij deze Courant vinden jullie een uitnodiging voor onze onvergetelijke jubileumavond. Ik hoop van harte jullie te mogen begroeten op 21 november. Eens te meer bedankt voor het warme hart dat jullie Cunina toedragen. Hartelijke groeten

Sophie Stichter-voorzitter Cunina 3

Nieuws uit het Cuninahuis Sophie is terecht trots op “Moeder van 12.000 kinderen” Na maanden vertellen, opzoeken, schrijven, lezen, schrappen en herlezen is het er: Moeder van 12.000 kinderen. Het levensverhaal van Sophie is helemaal gebaseerd op de filosofie ‘waar je wieg staat, bepaalt de loop van je leven’. De wieg van Sophie stond in Geel, maar haar pad leidde haar na een wonderlijke kindertijd en een verpleegstersopleiding naar plekken waar toeristen zelden komen. Met een grote glimlach en af en toe een traan nodigt Sophie je uit om te ontdekken wat je moet doen als er op Haïti een slang in het toilet zit (hard roepen om een pater!) of in Zuid-Afrika het Zoeloe-stamhoofd niet meewerkt (niet toegeven!). Maar ze nodigt je vooral uit stil te staan bij je eigen pad. Leiden je keuzes je naar jouw doel? En maken die keuzes je echt gelukkig? Moeder van 12.000 kinderen ligt in de boekhandel. Per verkocht exemplaar schenkt uitgeverij Lannoo € 2 aan Cunina.

r boek Op 19 maart stelde Sophie haa in het ilie voor aan vrienden en fam Zuiderpershuis in Antwerpen. Anja Daems wist Sophie en Sabine te temperen in hun ontelbare verhalen Niemand beter dan Sabine De Vos kon e Sophies verhaal schrijven. Al 25 jaar is Sabin Cunina-ambassadrice en zag ze ons groeien tot een professionele ngo met een grote impact in 6 partnerlanden. Bedankt, Sabine!

Wouter Torfs sprak lov ende woorden over Sophie.

Showbizz Bart vierde mee! Ook Marleen Merckx en Guy Mortier wilden Sophie en Sabine graag feliciteren!

Trotse Sophie!

4

Nathalie Meskens las een ontroerend stukje voor uit Moeder van 12.000 kinderen

Nieuws uit het Cuninahuis Eerste editie van Walk 4 Charity is groot succes! 9185 km stapten alle wandelaars en Cuninasympathisanten samen tijdens de eerste editie van Walk 4 Charity. Dat is verder dan van Brussel naar Kathmandu. Met 417 deelnemers voor een eerste editie is dat een fantastisch resultaat. 1 mei was het ideaal wandelweer, niet te koud of te warm maar vooral geen regen. Zo’n 125 moedige sportievelingen gingen vanaf 6 uur ‘s ochtends de strijd aan met de 44 km. Goed getrainde wandelaars en impulsievelingen stapten samen door het mooie parcours in de Kempen. “Eigenlijk gingen we vandaag traditiegetrouw te voet naar Scherpenheuvel. Toen we door Geel reden, merkten we Walk 4 Charity op en beslisten om 44 km te wandelen in plaats van de 26 naar Scherpenheuvel,” besliste een koppel. Voor wie 44 km te veel van het goede was, kon kortere afstanden afleggen van respectievelijk 15 en 5 km zodat iedereen aan bod kon komen. Bij de langeafstandswandeling hadden we enkele rustplaatsen voorzien voor de deelnemers, waar ze konden genieten van een gratis hapje en een verfrissende sportdrank. Aan de finish in de Leonardozaal in Geel kon iedereen terug op krachten komen met een pintje en een overheerlijke spaghetti. Blaren en andere euveltjes werden verzorgd door het Rode Kruis. Cunina kijkt terug op een eerste, zéér geslaagde editie van Walk 4 Charity. Door de positieve reacties van veel deelnemers zullen we onze langeafstandswandeling ook volgend jaar organiseren, op een verbeterd parcours, met meer rustposten en een nog betere bewegwijzering. Wij hopen op nog meer deelnemers zodat we nog grotere onderwijsprojecten kunnen realiseren in onze partnerlanden. Onze dank gaat uit naar alle deelnemers, sponsors en vrijwilligers die van dit event een heus wandelfeest maakten. De opbrengsten van Walk 4 Charity gaat integraal naar de slachtoffers van de aardbevingen in Nepal. Tot volgend jaar, tot 1 mei 2016!

Cunina schittert op de Antwerp 10 Miles Opgevallen hebben ze zeker, de 53 Cuninalopers in fel oranje shirts op de 10 Miles! Cuninapeetouders en medewerkers van Cargill en Hilton trokken hun loopschoenen voor Cunina aan om de 10 miles doorheen Antwerpen te lopen in de 3de wave (“De beste”, volgens Nathalie Meskens). Ondanks haar overvolle agenda hield Nathalie er aan om zelf ook mee te lopen. De harde regen deerde haar en onze andere lopers niet! Oorspronkelijk wilden we met de opbrengsten nieuwe klaslokalen in Haïti bouwen. Door de aardbeving in Nepal de dag voordien, hebben we onze plannen omgegooid. De opbrengst investeren we integraal in Nepal.

5

Wees je bewust van je rol als peetouder Toen je Cuninapeetouder werd, vinkte je op onze website het charter voor peetouders aan. We hechten bij Cunina veel belang aan dat charter. Het houdt de basisprincipes van het Cuninapeterschap in. Omdat het een lange tekst is, geven we jullie graag nog eens de belangrijkste elementen mee.

Als peetouder: • engageer ik me om me te houden aan het Cuninacharter en de regels van de lokale school en cultuur. • weet ik dat mijn financiële bijdrage gaat naar de onderwijskosten van mijn petekind. • besef ik dat naast mijn financiële bijdrage ook de familie van mijn petekind een financiële bijdrage en verantwoordelijkheid moet leveren aan de schoolkosten van het petekind. • stel ik me op als peetouder en niet als ouder. Ik bewaar afstand uit respect voor de ouders of voogden van mijn petekind. • ben ik bereid om me in te leven in de waarden en normen van de cultuur en gemeenschap waar mijn petekind deel van uitmaakt. • bezoek ik mijn petekind enkel tijdens een inleefreis die Cunina organiseert.

Wij maken de ouders bewust van hun rol Ook de ouders van onze petekinderen ondertekenen een overeenkomst. Daarmee willen we hen ook bewust maken van de kans die hun kinderen van Cuninapeetouders krijgen. Onze plaatselijke verantwoordelijken roepen geregeld de ouders samen om deze overeenkomst te overlopen. Ze wijzen hen op de kansen die het Cuninapeterschap biedt, maar ook op de verwachtingen die Cunina heeft van hun als ouders ten opzichte van de peetouders. Het is ontzettend belangrijk dat de ouders hun kinderen motiveren en steunen in hun opleiding. Wie in zijn vertrouwde Regioverantwoordelijke Surendra overloopt de omgeving geen steun vindt, zal veel sneller afhaken. Ook een verhuis overeenkomst met de ouders. van het gezin naar een andere regio betekent het einde van een peterschap. Cunina werkt samen met enkele partnerscholen per land die ons een goede onderwijskwaliteit kunnen garanderen. 6

Nieuws uit het Zuiden Griet vertelt hoe het werkbezoek met Sophie aan Nepal veranderde in noodhulp bieden Toen Sophie me vorige zomer vertelde dat ik met haar mee mocht op werkbezoek naar Nepal had ik nooit gedacht dat het zo’n intens bezoek zou worden. Ondertussen heeft Nepal me in haar netten gevangen. Dat kunnen de smog in Kathmandu, de ellende en de hartverscheurende, mensonwaardige taferelen die ik er zag (en die er nog steeds zijn!) niet veranderen. Tegelijk ontmoette ik ongelooflijk vriendelijke, gemotiveerde en moedige mensen, zag een prachtig land en een fantastische werking van Cunina die een verschil maakt voor heel veel Nepalese families. Pashupathinath in Kathmandu toont me meteen de harde realiteit. Hindu’s brengen hun overledenen naar hier, wassen de voeten in de heilige Bagmatirivier (overigens heel vuil), gieten melk en water in de mond van de overledenen en verbranden ze daarna. Daags na de eerste aardbeving werden hier meer dan 700 mensen verbrand. Nog steeds is het er een komen en gaan. Als ik een knal hoor, denk ik meteen aan een pistoolschot, maar het is het hersenvocht van een overledene dat ontploft door de verhitting. Aan de Bouddhanath, een van de grootste stoepa’s van boeddhisten in Zuidoost-Azië, is het opvallend kalm. Cuninacoördinator Tashi Sherpa vertelt dat dit normaal een van dé toeristische plekken in de stad is. Het moet wel, zo veel winkeltjes. Maar Sophie en ik zijn de enige ‘witten’ die er rondlopen. Het hele verblijf zal me opvallen dat er duizenden winkeltjes zijn, maar geen kopers. Het toerisme is volledig stil gevallen en veel Nepalezen zijn alles kwijt. Als we gaan bekijken hoe de aardbeving heeft huisgehouden in Kathmandu zie ik hallucinante taferelen. Een gebouw staat schuin en lijkt te wachten op instorting. In een straat wordt elk huis gestut met houten rotte palen. Pas later besef ik hoe gevaarlijk het daar moet zijn. En toch, mensen zitten op de stoep van hun huis en beschermen wat hen nog rest. Anderen zoeken tussen het puin naar wat nog bruikbaar is. In een huis met duidelijke scheuren op het gelijkvloers zwaait iemand naar ons vanaf de 3de verdieping. Aan hen denk ik nog vaak na de 2de aardbeving. Leven ze nog? Wat rest hen nog? Ik geef toe, ik ben blij als we naar Khandbari, Sekha en Num vertrekken. Het lijkt een beetje vluchten uit de ellende. Het Sankhuwasabha disctrict waar Cunina heel actief is, is niet zo hard getroffen. Ik ben vooral verheugd omdat ik daar kan zien welk verschil Cunina maakt. Eindelijk zal ik de scholen zien waar ik al zo vaak over geschreven én gelezen heb. In het Cuninahostel in Khandbari ervaar ik een eerste keer de Nepalese dankbaarheid. De 40 studenten assistent-verpleegkunde staan ons op te wachten met bloemen en sjaaltjes. En hupla, mijn ogen schieten vol. 40 keer horen Sophie en ik ‘namasté’ en het zullen niet de laatste keren zijn. De studenten krijgen allemaal een oranje Cuninaregenjas en willen daarna met ons op de foto. Een specifieke jongen moet naast me staan zodat ik niet té groot zou lijken tussen de rest. Regioverantwoordelijke Surendra toont zijn administratie. Hij beheert zo’n 750 peterschappen waarvan alle dossiers netjes alfabetisch geordend liggen. Ook zijn Excellbestanden zijn haast griezelig volledig. Van elk petekind kan hij in een vingerknip de schoolresultaten tonen. Surendra heeft zijn leven gewijd aan Cunina. Hij woont en werkt in het Cuninahostel in Khandbari terwijl zijn vrouw, zonen en moeder in Bakthapur, vlakbij Kathmandu wonen. Als we nog van wonen mogen spreken. Na 2 aardbevingen is hun huisje onbewoonbaar. Ze koken er ’s middags nog wel (eigenlijk onverantwoord om het huis nog binnen te gaan), maar verblijven de rest van de tijd in een tegenoverliggende tempel met nog zo’n 30 andere gezinnen. 7

Helemaal van de kaart ben ik als we de poort van de Cunina Boarding School in Sekha binnenrijden. Alle leerlingen (zo’n 300!) staan ons in hun oranje uniform op te wachten, allemaal kinderen die dankzij een Cuninapeetouder naar school kunnen. Grappig is dat ik veel kinderen herken van foto’s die ik gebruik in de Cuninacommunicatie. Allemaal hebben ze een bloemetje vast en begroeten ze met ‘namasté’. De grotere kinderen laten trots horen dat ze ook Engels kunnen. Fantastisch om te zien en horen! De school begint in Sekha om 10u met een overweldigende ceremonie. 2 van de oudste leerlingen slaan op een trommel een ritme waarop alle leerlingen turnoefeningen - in de maat! - doen. Of het mijn beste idee is, betwijfel ik maar ik doe de oefeningen mee. Hilariteit alom bij de kinderen want ik ben altijd net te laat. Die hilariteit verdwijnt als de kinderen eerst vol overgave bidden en daarna met dezelfde toewijding het Nepalese volkslied zingen. 2 uur hobbelen we met een jeep over een rotsig pad naar Num. De uitzichten onderweg zijn fantastisch. Dat is de verwelkoming in Num ook. We zijn er om 4 nieuwe klaslokalen in te huldigen die Cunina er bouwt. Alles verloopt volgens Nepalese traditie tot er wat oproer ontstaat bij de kinderen. Ik heb niet door wat er scheelt tot Sophie mijn hand vastgrijpt en “een aardbeving” fluistert. Inderdaad, we zien de aarde van links naar rechts bewegen en voelen het trillen. Ik kan alleen maar staren en hopen dat dit snel overgaat. Later horen we dat in Kathmandu de beving veel zwaarder was en dat de schade opnieuw groot is. Ik kan me niet voorstellen hoe de mensen zich daar moeten voelen. Terwijl grote delen van Nepal in rep en roer staan en half Vlaanderen ons probeert te bereiken, gaat de inhuldiging in Num ‘gewoon’ verder. Elektriciteit en gsm-bereik zijn er niet. Het is bizar om te beseffen dat familie, vrienden én collega’s proberen te achterhalen dat wij oké zijn, maar wij hen niet kunnen bereiken. Ik probeer mezelf ‘s avonds te overtuigen dat het primitief verblijf waar we overnachten zal blijven rechtstaan en er geen nieuwe aardbeving komt. Het is de enige keer dat ik bang ben. De zorgende mama in Sophie komt boven: “Je mag bij mij slapen. Ik ga je niet kunnen redden, maar dan ben je tenminste niet alleen.” Ik sukkel in slaap tot… Is dit echt? Voel ik iets? “Sophie, weer een beving!” roep ik, maar Sophie slaapt gewoon verder. Ik zal het wel gedroomd hebben. ’s Ochtends blijkt het toch echt te zijn. De rest van ons verblijf, heb ik de aarde elke dag voelen bewegen. Meestal zachtjes en kort, 1 keer ben ik naar buiten gelopen en vroeg de hoteluitbater in Kathmandu waar ik zo lang bleef. Als we met een helikopter uit Num vertrekken, geniet ik eerst van het prachtige Nepal. Tot we over getroffen gebieden vliegen. Ik kan niet beschrijven wat er door mij gaat. Machteloosheid komt het meest in de buurt. Dorpen zijn gewoon weg. Alleen schroot blijft over. We zijn op weg naar Mankha om er daken te brengen. Het is zo’n klein dorp dat de piloot op aanwijzingen van Pasang Sherpa, raadsman van Sophie, vliegt om er te geraken. We denken er te zijn, de dorpsbewoners juichen ons alvast toe. Als we landen, blijkt het toch een ander dorp te zijn en moeten we onherroepelijk opnieuw opstijgen. Sophie en ik zitten vooraan en zien de hoop in de ogen van de mensen veranderen in wanhoop. Dat beeld blijft me voor altijd bij en nog steeds heb ik het moeilijk als ik er aan denk. Dat we daarna de mensen van Mankha letterlijk een dak boven het hoofd kunnen bieden, maakt veel goed. Tegelijk blijft het besef dat we niet iedereen kunnen helpen. Dat doet nog altijd veel pijn. Ons werkbezoek verandert definitief in noodhulp bieden. Cunina verleent normaal geen noodhulp, maar we kunnen niet blind zijn voor de zware problemen waar Nepal voor staat. Sophie gaat nog daken kopen voor dorpsbewoners in Nuakot. We willen niet selecteren wie we wel of niet helpen, daarom kiezen we kleine dorpen waar we iedereen een dak kunnen bieden. Wennen doet het niet om zoveel leed te zien. Ik voel me ongemakkelijk in Bakthapur waar we Surendra en zijn familie bezoeken. Het is zo dicht bebouwd dat elke kleine schok volstaat om gebouwen te laten instorten of stenen te laten vallen. Veel bewoners blijven voor hun verwoeste huizen zitten en vrouwen openen hun fruitkraampje opnieuw. Tegelijk angstaanjagend en fascinerend. 8

Ik kan er vertrekken, zij riskeren hun leven. Beseffen ze dat? Hebben ze een alternatief? In de tuin van het hotel zie ik een Nepalees koppel met grote zakken sjouwen. Ze huren voor minstens een maand een kamer in het hotel. In hun appartement voelen ze zich niet meer veilig, het hele gebouw staat leeg. “Ik ben gewoon heel blij dat ik nog leef”, laat de vrouw weten. Als we daken naar Nuakot brengen, ontvangen de dorpsbewoners ons als helden. Ik heb het er moeilijk mee. We brengen ‘maar’ daken, we geven hen geen nieuw leven. Mijn rugzak kost een gemiddeld maandloon in Nepal (€70). Zij applaudisseren voor ons, hun dankbaarheid brengt me volledig van de kaart. Maar dankzij Cunina kunnen ze zich beschermen tegen de moesson. Ik heb niets verteld over de honderden tentenkampen, hoe ontzettend gastvrij en angstig Nepalezen tegelijk zijn, hoe ze er allemaal rekening mee hielden dat ik vegetariër ben, hoe snottebellen bij kindjes me niet meer deren. Nepal is vandaag een land van extremen, maar nog altijd een fantastisch land. Onze medewerkers van Cunina Nepal zijn stuk voor stuk geweldige mensen die alleen maar het allerbeste voorhebben met hun land. Sophie en ik hebben met onze eigen ogen gezien dat zij jullie donaties heel goed besteden. Ondertussen hebben ze mensen geholpen in meer dan 10 afgelegen bergdorpen.

Vlaanderen zet zich massaal in voor Nepal via Cunina.... Dankzij jullie snelle en gulle donaties voor “Help Nepal” kon Sophie tijdens haar werkbezoek meteen actie ondernemen. Daarnaast bereikten ons al tientallen initiatieven. Het is hartverwarmend om te ervaren hoe jullie meeleven met de Nepalezen. Bedankt dat jullie wafels en snoepgoed verkochten, dat jullie benefiets en concerten organiseerden, dat jullie percentjes gaven op de inkomsten van jullie winkels of cafetaria’s, dat jullie wenskaarten maakten en verkochten... Het zou ons te ver leiden om álle acties te vermelden. Wees er zeker van dat we het geld goed besteden! We mochten ook meer dan 150 nieuwe peetouders verwelkomen die een kind de kans geven om naar school te gaan en zo op weg helpen naar een betere toekomst. Tenslotte ook een dankjewel aan Gazet van Antwerpen, onze mediapartner, voor de fijne samenwerking en de steun. Reporter Dirk Hendrikx reisde met ons mee naar Nepal en bracht bijna dagelijks verslag uit.

Help mee de gezondheidszorg in Nepal te verbeteren! Nu is er meer dan ooit nood aan goede gezondheidszorg in Nepal. Miljoenen mensen zijn gewond en hebben nog geen verzorging gekregen. De studenten assistentverpleegkunde van Cunina in Khandbari staan te trappelen om aan de slag te kunnen en hun landgenoten te helpen. In september starten opnieuw 40 studenten aan de opleiding van 15 maanden. Ze krijgen 12 maanden theorie- en praktijklessen. Als ze hun examen succesvol afronden, lopen ze 3 maanden stage in het hospitaal van Khandbari. Na de vreselijke gebeurtenissen kunnen we met deze opleiding echt een verschil maken in Nepal. Voor deze nieuwe studenten zoeken we peetouders. Wil jij mee helpen om de gezondheidszorg in Nepal te verbeteren? Word dan voor 15 maanden peetouder van student assistent-verpleegkunde. Meer info op www.cunina.org of bij Kathleen ([email protected]). 9

Cunina kwam meteen in actie in Nepal Cunina bleef niet bij de pakken zitten: actie - reactie! Een groot deel van jullie bijdragen aan onze hulpactie “Help Nepal” is al ter plaatse geïnvesteerd!

Cunina handelt snel en transparant! Sophie is dakplaten gaan kopen in een fabriek in Kathmandu en betaalt ze meteen cash.

Cunina vervoert de dakplaten via moeilijke en gevaarlijke wegen naar afgelegen bergdorpen waar nog geen hulp is geweest.

Van veel bergdorpen blijft niets meer over. De dorpsbewoners waren enorm dankbaar voor de hulp die Cunina hen bracht.

De heropbouw is volop bezig: we hebben al meer dan 6000 mensen in tientallen dorpen een dak boven het hoofd kunnen bieden.

10

Filipijnen

Cuninadag in Diadi

Cunina is sinds 2001 actief in Diadi, een verafgelegen dorp, op het Filipijnse eiland Luzon. Vandaag gaan er 67 Cuninapetekinderen naar de Saint Joseph School. Regioverantwoordelijke Racquel vertelt over de werking. Afgelopen februari organiseerden we in samenwerking met de school een Familiedag. Alle leerlingen en studenten van de Saint Joseph School en hun families namen deel. Een heel leuke dag! Rond de kerstperiode organiseerden we zoals elk jaar een Cuninadag. We speelden gezelschapsspelletjes, de kinderen gaven een show die ze zelf in elkaar hadden gestoken en we hebben allemaal samen gegeten. Als kerstcadeautjes gaven we alle families groenten zodat ze een lekkere kerstmaaltijd konden koken. Ondertussen is het schooljaar 2014-2015 beëindigd. 6 Cuninapetekinderen zijn afgestudeerd van de middelbare school en 2 petekinderen volgden een opleiding aan een vakschool. Ze slaagden allemaal en kregen hun diploma. Veel voormalige Cuninapetekinderen zijn succesvol in het beroep dat ze zelf kozen. Sommigen onder hen werken in het buitenland, anderen kozen om op de Filipijnen te blijven. Mooi is vooral dat ook hun families de vruchten kunnen plukken van hun werk. Als plaatselijke Cuninaverantwoordelijke beheer ik al 14 jaar de peterschapppen in Diadi. Ik heb heel veel geleerd en ik waardeer iedereen voor de moeite en de fijne diensten die we krijgen. “Thank you for the Cunina Foundation, our best partner for shaping the future of our young kids.“ Racquel

O e g a n da

STUDENT

EN

De meeste kinderen van onze partnerschool, Adullam Model Primary School in Mbarara, zijn weeskinderen en verblijven het hele jaar door op school. Maar hun verblijfsomstandigheden zijn erbarmelijk. Omdat er niet voldoende plaatsen zijn, slapen kinderen in klassen of in de kerk. Wie wel in de slaapzaal terechtkan, is niet goed beschermd tegen de regen. Het dak lekt, ramen zijn er niet en ook de planken muren bieden maar weinig beschutting. Daardoor worden veel kinderen ziek en gaan ze niet naar school. Cunina is op dit moment een nieuwe slaapzaal aan het bouwen voor de Adullam Model Primary School. Die wordt gemaakt van lokaal vervaardigde bakstenen. We werken samen met lokale mensen en bouwen met lokale materialen om de plaatselijke economie te steunen, werkgelegenheid te creëren en nog meer kinderen op de schoolbanken te krijgen.

11

Ze zijn klaar: 3 nieuwe scholen in

H a it i

In januari was het zover: toen trokken Sophie, Kathleen en Inge naar Haïti voor het jaarlijkse werkbezoek. Na 4 jaar bouwen konden ze er de nieuwe scholen in het binnenland van Haïti inhuldigen. Cunina is actief in het Haïtiaanse Centraal Plateau op 6 uur rijden van hoofdstad Port-au-Prince. In Mombin Crochu hebben we 3 nieuwe scholen gebouwd. In de 3 scholen volgden kinderen eerst les in krotten zonder ramen of deuren en met gaten in het dak. In het droogseizoen waaide het zand hen in de ogen, tijdens het regenseizoen zaten ze met hun voeten in de modder. De eerste stenen van de nieuwe schoolgebouwen werden gelegd in 2010. Elk jaar bouwden we 2 nieuwe klassen per school en ondertussen zijn in elke school al 8 nieuwe lokalen in gebruik. Dieu Seul Maître in Mombin Crochu

De gemeenschap bouwt mee Deze realisatie is niet alleen het werk van Cunina: de lokale gemeenschap, de ouders van de kinderen, de medewerkers van de school... werkelijk iedereen heeft - letterlijk - zijn steentje bijgedragen aan de bouw. De volwassenen haalden kiezelstenen uit de rivier die dienden als fundering.

Een klaslokaal met nieuw schoolmeubilair in Notre Dame, Mombin Crochu

De verkrotte lokalen van enkele jaren geleden hebben intussen plaats gemaakt voor ruime, nette klaslokalen. Los van het hygiënische en comfortaspect spreekt het voor zich dat dit de motivatie en het leerplezier van de leerlingen sterk aanwakkert!

Notre Dame in Mombin Crochu La Sagesse in Mombin Crochu

12

Cunina gaat verder met scholen bouwen Dit jaar bouwt, schildert en richt Cunina nog 2 nieuwe klaslokalen in voor de Notre Dame school in Mombin Crochu. In de school volgen meer dan 1200 leerlingen les en de oude klaslokalen zijn dringend aan vervanging toe. In de Notre Dame school in La Victoire heeft Cunina de daken laten vernieuwen en de muren laten verven. Daarna hebben we ook in deze school, net zoals in de 3 scholen in Mombin Crochu, de klaslokalen uitgerust met nieuwe, stevige houten schoolbanken en ander schoolmeubilair. Deze ambitieuze school gaat met middelbaar onderwijs starten, maar heeft daarvoor nog geen klaslokalen. Daarom bouwt Cunina dit jaar 1 nieuw klaslokaal.

Nieuwe partnerschool Steeds meer petekinderen gaan naar de middelbare school. Tijdens het werkbezoek heeft Cunina beslist om van het Collège de l’Espoir een partnerschool te maken. De kwaliteit van het onderwijs is er prima, de schoolinfrastructuur is dat jammer genoeg niet. De leerlingen zitten in erbarmelijke klaslokalen. Zoals in veel Haïtiaanse scholen zitten 2 klassen in dezelfde ruimte, enkel door een dunne muur of schoolbord van elkaar gescheiden. Daardoor zijn de klassen veel te smal en valt er weinig licht binnen. Dit jaar bouwt Cunina 2 nieuwe klaslokalen voor deze middelbare school.

Lannoo Joanne en Astrid van Uitgeverij Lannoo reisden mee met Sophie, Kathleen en Inge in de voetsporen van hun grootnonkels Luk en Jozef Lannoo die er 35 jaar werkten. Zij deden dit in het kader van Moeder van 12.000 kinderen, het boek van en over Sophie dat Uitgeverij Lannoo publiceerde. Per verkocht exemplaar van het boek schenkt Lannoo € 2 aan Cunina. Met de opbrengst hiervan bouwt Cunina een nieuw klaslokaal in Haïti.

13

N ie u w project

Steun Cuninapetekinderen in het hoger onderwijs !!

Roberto is 20 jaar, de primus van zijn klas en heeft alle capaciteiten om geneeskunde te gaan studeren. Maar... Roberto woont in Mombin Crochu, een dorpje in het diepe binnenland van Haïti op 6 uur rijden van Port-au-Prince. Zijn mama, Marielante staat alleen in voor de opvoeding van Roberto en zijn broer. Zoals zoveel Haïtiaanse vaders is ook die van Roberto met de noorderzon vertrokken.

Roberto is sinds 2005 Cuninapetekind. Dankzij de financiële ondersteuning van zijn Vlaamse peetouders kan hij naar het Collège de l’Espoir in Mombin Crochu. Zijn peetouders staan al meer dan 10 jaar in voor de schoolkosten van Roberto. In juni studeert hij af en is hij klaar voor het volgende hoofdstuk: de studie geneeskunde. Opnieuw staan Roberto en zijn mama voor een ware uitdaging. Hoe vreemd het ook mag klinken: hoger onderwijs is in Haïti – het armste land van het westelijk halfrond – duurder dan in België. En dus financieel niet haalbaar voor Roberto en Marielante.

Gelukkig helpt Cunina! Wij starten met een fonds, Hoger Onderwijs, waarmee we de studies van onze petekinderen in het hoger onderwijs ondersteunen. Belangrijk is natuurlijk of het petekind de capaciteiten heeft om verder te studeren. Het onderwijs in onze partnerlanden voorziet staatsexamens die daarvoor een waardevolle graadmeter zijn.

Roberto hééft de competenties om geneeskunde te studeren. Hij is met glans geslaagd voor het staatsexamen. Zoals Roberto zijn er veel Cuninapetekinderen: ze hebben wel de capaciteiten, maar niet de financiële middelen om verder te studeren.

Ons fonds Hoger Onderwijs biedt een oplossing! Je doneert zelf de bijdrage die je wenst. Jij niet alleen trouwens, meerdere donateurs betalen mee voor dezelfde student. Het is geen persoonlijk peterschap, je bent dus geen peetouder, maar je draagt wel in belangrijke mate bij aan het hoger onderwijs van een Cuninapetekind. Als donateur bepaal je zelf de bijdrage die je wenst te geven. Omdat je geen peetouder bent, is persoonlijk briefcontact niet mogelijk. In onze Cunina Courant en op onze website geven we halfjaarlijks een overzicht van de resultaten van alle studenten in het hoger onderwijs. Belangrijk om te weten, is dat het gaat om Cuninapetekinderen die al jaren vertrouwd zijn met onze werking. Zij beseffen heel goed welke mooie kans ze krijgen om verder te studeren. Natuurlijk mag je als peetouder je petekind financieel blijven steunen in zijn/haar hoger onderwijs.

Uiteraard moeten de studenten ook hun verantwoordelijkheid nemen. Daarom stellen we voor elke student een intentieverklaring op met de volgende voorwaarden: • de student betaalt zelf het ingangsexamen tot het studieprogramma • de student draagt zelf bij aan het inschrijvingsgeld, boeken, studiemateriaal, examenkosten enz. • de student houdt de plaatselijke Cuninaverantwoordelijke op de hoogte in het geval van veranderingen zoals verhuis, ziekte, afwezigheid van de lessen.

We nemen ook op dat Cunina de overeenkomst kan eindigen in geval: • dat de student niet op regelmatige basis naar de lessen gaat • dat de student meer dan 2 keer niet slaagt • van onregelmatigheden.

Steun onze competente petekinderen in het hoger onderwijs en help hen op weg naar een betere toekomst! Neem vrijblijvend contact op met Kathleen: [email protected] of 014/58 01 01. 14

it Wil je ook een activite n? voor Cunina organisere Meld je activiteit dan aan via www.cunina.org

Zij steunen ons! Lesmarathon

5-gangendiner voor Cunina

De leerlingen 5de Latijn van het Sint-Janscollege in Poperinge organiseerden een lesmarathon om geld in te zamelen voor een goed doel. Op 20 maart volgden ze 24 uur non-stop les ten voordele van Cunina.

De Watermolen organiseerde een diner voor Cunina. Op vrijdag 20 maart schotelde De Watermolen in Houtum (Kasterlee) zijn gasten een vijfgangendiner voor ten voordele van Cunina.

Cuni na in de med ia

ren te gast bij Ilse Nathalie en Sophie wa op Libelle TV. Van Hoecke in Spoor 18

Sponsortocht Kogeka Ook in 2015 organise erde het SintAloyisiusinstituut van Geel vlak voor de paasvakantie een spo nsortocht met alle leerlingen van de school.

Heroes for 1 day Daisy, Marleen, Sneza na & Bob van Ecover Belgium verstu urden in maart de fiscale attesten. Zij waren “Hero for a Day”: een initia tief van Ecover waarbij een personeels lid een dag verlof krijgt als hij/zij zich engageert om een dag vrijwilligers werk te doen bij een organisatie.

Nieuwe partners

Beneens

ie acties en Bedankt voor al jull we ze niet nen kun s laa He n. eve initiati . allemaal publiceren

Trots mogen we met Freja Food, Beneens en Odrada interieur 3 nieuwe Cuninasponsors aankondigen. Freja Food concentreert haar activiteiten op Nepal, Beneens steunt onze onderwijsprojecten in ZuidAfrika en Odrada gaat klaslokalen bouwen in Haïti.

Cunina besteedt geen geld aan betalende reclame. Toch slagen we er in om media-aandacht te krijgen.

In 4 afleveringen toonde RTV 25 jaar Cunina. De reportages gingen over peterschappen, o n d e r w i j s p ro j e c te n , gezondheidszorg en cultuur in Nepal.

Sophie was verschillende keren te horen bij De Madammen op Radio 2. Ze vertelde er over momenten in haar leven die haar altijd zullen bijblijven.

Iedereen Be roemd trok met Cunina mee naar Haïti om er de inhuldigin g van de 3 sc ho len mee te maken . In februari kon je een week lang de verh alen volgen.

Reporter Dirk Hendrikx van Gazet van Antwerpen reisde mee naar Nepal en bracht bijna dagelijks verslag uit van de activiteiten van Cunina in het zwaar getroffen Nepal. 15

Onze partners en sponsors:

TRENDY & BETAALBAAR

CLOSE UP WWW.CLOSE-UP.BE

Beneens

Aan dit nummer werkten mee Inge Bollen, Rita Dekkers, Dirk Jacxsens, Raquel Jallorina, Nick Mathé, Kathleen Op de Beeck, Tashi Sherpa, Joshua Tukesiga, Lut Verheyen Redactie & vormgeving Griet Geebelen Eindredactie Sophie Vangheel Druk Boone-Roosens, Lot

Verantwoordelijke uitgever Sophie Vangheel - Retieseweg 77 - 2440 Geel Contactgegevens Cunina vzw - Retieseweg 77 - 2440 Geel Tel 014 58 01 01 - [email protected] - www.cunina.org IBAN BE29 2300 3660 2564 Je gift is fiscaal aftrekbaar vanaf € 40 op jaarbasis. Volg ons op www.facebook.com/cuninavzw