MOTOR. Politieke investeringen in het midden- en kleinbedrijf. Ieke van den Burg Pauline Smeets

HOUD DE MOTOR DRAAIEND! Ieke van den Burg & Pauline Smeets

HOUD DE MOTOR DRAAIEND!

Politieke investeringen in het midden- en kleinbedrijf

Ieke van den Burg Pauline Smeets

HOUD DE MOTOR DRAAIEND! Politieke investeringen in het midden- en kleinbedrijf Ieke van den Burg Pauline Smeets

Nederlandse delegatie van de sociaal-democratische fractie in het Europees Parlement/PvdA-eurodelegatie April 2009

INHOUDSOPGAVE

Voorwoord Inleiding

Colofon:

5 6

Aan deze brochure werkten mee:

Het midden- en kleinbedrijf en de sociaal-democratie Motor van de economie

9 12

1 1.1 1.2 1.3

Initiëren en netwerken Kennis, innovatie en ondernemerschap Economische netwerken Lokale economie

18 18 20 23

2 2.1 2.2 2.3 2.4

Stimuleren en voorwaarden scheppen Financiering Belastingen Betalingsverkeer De overheid als klant: aanbesteden

26 26 32 35 36

3 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5

Reguleren en beschermen Regeldrukvermindering Boekhouden Ondernemersrecht Rechtsbescherming van de ondernemer Oneerlijke beroepspraktijken

40 40 42 44 47 49

Samen aan de slag met het MKB

52

Verantwoording

56

Ieke van den Burg Karishma Chafekar Henriëtte Hulshoff Johan van Gilst Thijs Kerckhoffs Marijn Molema Pauline Smeets

Eindredactie: Camiel Hamans

Vormgeving: Studio Marise Knegtmans, Amsterdam Foto omslag: x Druk: Drukkerij Elco, Amsterdam

5|

Voorwoord In het najaar van 2008 begonnen wij aan een project met betrekking tot het MKB. Het doel was om systematisch aandacht te besteden aan wat we op regionaal, nationaal en Europees niveau vanuit sociaal-democratische uitgangspunten voor het MKB kunnen betekenen. Al gauw bleek de kredietcrisis in een wereldwijde recessie te ontaarden, die ook de bedrijven die wij (in het kader van ons project) bezochten, niet onberoerd liet. In de brochure, die het voorlopige resultaat van dit project is, kunnen we daar niet helemaal aan voorbij gaan, maar op het moment dat we dit schrijven, is alles nog volop in beweging. Er is nog geen EU-stimuleringsplan in zicht en ook op nationaal niveau beraadt men zich nog op de te nemen stimuleringsmaatregelen. Dat brengt het risico met zich mee dat een aantal zaken achterhaald zijn.Toch denken we dat het goed is om op dit moment de brochure uit te brengen. Immers juist in turbulente tijden is het belangrijk om aan te geven hoe de Europese sociaal-democratie hart heeft voor kleine ondernemers. Wat we op verschillende plekken in Brussel, Den Haag en lokaal gedaan hebben blijft staan en is de moeite van het vermelden waard. Voor wat we allemaal nog kunnen en moeten doen kan deze brochure handvatten en richtsnoeren bieden. We bedanken iedereen die heeft meegewerkt aan deze brochure. Ieke van den Burg, lid van het Europees Parlement voor de PvdA Pauline Smeets, lid van de Tweede Kamer voor de PvdA Maart 2009

7|

|6

van economische activiteiten; van de productie van leer en rubber tot veters en schoenendozen. Zo zorgt de ondernemer in het midden- en kleinbedrijf (MKB) voor werkgelegenheid en productie. Deze maatschappelijke waarde maakt politieke aandacht voor het MKB onmisbaar.

INLEIDING

Het is geen toeval dat ouders in jeugdboeken vaak ondernemers zijn. Neem de smederij van Pa Klinkhamer: vader van Hielke en Sietse, schippers van de Kameleon. Of denk aan de schoenenzaken waarin Pietje Bel en Kees de Jongen zijn opgegroeid. In deze verhalen was het familiebedrijf een ideale omgeving voor spannende avonturen van de jeugd. Dat zegt iets over het leven van de ondernemer: een eigen bedrijf leidt tot een boeiend bestaan. Een bestaan vol met inspanning, uitdaging en ontdekkingen. Maar wie thuis is in de jeugdklassiekers, weet dat een eigen bedrijf niet alleen maar leuk is. Om succesvol te zijn, moet een ondernemer ook in economisch zware tijden het hoofd boven water houden. De economische crisis waarin wij ons nu bevinden, leert dat maar al te goed. Het doorzettingsvermogen en de moed die hiervoor nodig is, verdient veel respect. Door drempels te overwinnen leveren ondernemers bovendien een fundamentele bijdrage aan de samenleving. Ondernemers scheppen economische dynamiek die cruciaal is om welvaart en welzijn te behouden. Want een ondernemer zoals een schoenwinkelier levert niet alleen schoeisel. Hij of zij neemt ook een verkoopster, boekhouder, schoonmaker en reclamemaakster in dienst. Schoenwinkeliers zijn daarnaast een onmisbare schakel in een keten

Deze brochure Met deze brochure streven wij drie doelen na.Ten eerste willen wij aangeven, hoe en waarom een florerend midden- en kleinbedrijf cruciaal is voor een sterke en sociale samenleving.Ten tweede biedt deze brochure een overzicht van de handelingen van de sociaal-democraten op nationaal en Europees niveau voor het MKB. Tot slot, willen wij een aantal actiepunten formuleren. Actiepunten die deels aansluiten bij bestaand beleid, maar soms ook een nieuwe richting aangeven. Ondernemers en politici, of andere partijen die het MKB een warm hart toedragen, moeten deze punten samen omzetten in actie. Vanuit drie invalshoeken worden de ontwikkelingen rondom het MKB geschetst, invalshoeken die overeen komen met drie rollen die de politiek kan innemen. Zo kan de politiek initiëren. In deze rol wordt het initiatief gegrepen om – in samenwerking met anderen – ontwikkelingen in gang te zetten. Maar de politiek kan ook direct stimuleren. Met financiële prikkels, door overheidsconsumptie of kapitaalinjecties, wordt het bedrijfsleven zonder omwegen een steun in de rug gegeven.Tenslotte kan de politiek door op slimme wijze te reguleren en/of te herreguleren een gunstig ondernemersklimaat creëren. Volgens deze invalshoeken – initiëren, stimuleren en reguleren – is de brochure opgezet. In drie afzonderlijke hoofdstukken wordt de horizon afgespeurd naar kansen en bedreigingen voor het MKB. Daarbij is veel aandacht voor concrete illustraties en voorbeelden, die gepresenteerd worden in tekstboxen. Voordat we hier aan beginnen, zal een algemene uiteenzetting volgen. Eerst zal nader worden ingegaan op de relatie tussen het midden- en kleinbedrijf en de idealen van een sterke en sociale politiek. Het perspectief van de ‘ondernemende samenleving’ speelt daarbij een belangrijke rol. Vervolgens zal er een korte maar krachtige schets van het MKB gegeven worden. Kwalitatieve kenmerken worden daarbij afgewisseld door kwantitatieve gegevens. In het afsluitende hoofdstuk zullen actiepunten worden geformuleerd. Met deze actiepunten kunnen politici, maar ook ondernemers en andere partijen, samen aan de slag met het MKB. De brochure heeft een brede opzet en is geschreven voor een algemeen publiek. Daarom kan niet al te diep op de ontwikkelingen worden ingegaan. Toch is hiervoor gekozen, omdat wij naast politici ook ondernemers en andere

8|

9|

doelgroepen willen bereiken. Bovendien hebben wij ons niet geografisch willen beperken, maar zowel het Europese als het nationale, regionale en lokale niveau willen aanspreken. Zo hopen wij zoveel mogelijk mensen die het MKB een warm hart toedragen, te inspireren om samen te werken aan een sterk & sociaal middenen kleinbedrijf. We bedanken iedereen die heeft meegewerkt aan deze brochure. Marijn Molema en Karishma Chafekar hebben het raamwerk geschreven en achtergrondstudies en interviews gedaan. Samen met hen hebben we in werkbezoeken op verschillende plekken in het land MKB ondernemers, lokale en provinciale bestuurders en ondersteuners van onder andere de regionale ontwikkelingsmaatschappijen NOM, BOM en LIOF gesproken. De deelnemers aan het ondernemersnetwerk Rood in Bedrijf hebben met kritisch meedenken en meelezen de inhoud aangescherpt. Onze medewerkers Thijs Kerckhoffs, Henriette Hulshoff en Johan van Gilst hebben bijgedragen aan de beschrijving van de beleidsonderdelen. Camiel Hamans deed de eindredactie en de afdeling publieksactiviteiten van de PvdA Eurodelegatie zorgde voor de productie. Op 18 april zal de brochure worden aangeboden aan staatssecretaris Frank Heemskerk. We hopen dat de inhoud en aanbevelingen een stimulans kunnen zijn om in deze moeilijke tijden de motor van het MKB draaiend te houden.

HET MIDDEN- EN KLEINBEDRIJF E N D E S O C I A A L - D E M O C R AT I E

Beleid voor het midden- en kleinbedrijf valt onder het veelzijdige spectrum van de economische politiek. Sociaal-democraten hebben een rijke traditie als het gaat om economische politiek. In tegenstelling tot liberale en vaak ook christen-democratische politici, pleiten zij doorgaans voor een actieve overheidsrol in het economische leven. Daarbij ontfermen sociaal-democraten zich in het bijzonder over de schaduwzijden van het kapitalisme. Uitwassen zoals economische marginalisering of de kloof tussen arm en rijk, worden bestreden met een politiek van verdelende rechtvaardigheid. Het sociale karakter van de sociaal-democratie wordt terzijde gestaan door het ideaal van de sterke gemeenschap. In deze gemeenschap is een sterke economie voorwaarde voor de zelfontplooiing van groepen en individuen. Al snel zijn deze idealen verbonden met de Europese dimensie van de interne markt. In die Europese markt worden nationale krachten gebundeld en hebben ondernemingen groeikansen.Een sterke economie is lange tijd nagestreefd met macro-beleid, geïnspireerd op het Keynesiaanse gedachtegoed. Maar vanaf de economische recessie van begin jaren zeventig tot halverwege de jaren tachtig is dit gedachtegoed onder druk komen te staan. Daarvoor in de plaats kwam een liberaal programma. Vanuit een sterk geloof in marktwerking stond het beleid in het teken van

11 |

10 |

privatisering en deregulering. De keerzijde van deze aanpak wordt nu akelig zichtbaar. De overheid is weer meer dan ooit nodig om de markt goed te laten functioneren. De ondernemende samenleving Om een krachtig en samenhangend alternatief voor het liberale programma te bieden, is een ambitieus maar realistisch toekomstbeeld nodig. Bij een dergelijk beeld helpt het perspectief van de ‘ondernemende samenleving’, zoals deze uiteen gezet is door de sociaal-democratische denkers Ben Dankbaar en Frans Becker. De ondernemende samenleving staat over de volle breedte in het teken van ontwikkeling. Alle individuen, groepen en organisaties moeten, ieder naar eigen kunnen, een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de samenleving en het oplossen van maatschappelijke problemen. Voorbij het denken in het traditionele onderscheid moeten politiek en overheid, marktpartijen, kennisinstellingen en maatschappelijke organisaties de handen ineen slaan en gezamenlijke doelen nastreven. Ondernemen betekent ook dat je de mogelijkheden die er zijn, zo goed mogelijk benut. Daarom vinden ook mensen die beschikken over minder geld, kennis of sociaal kapitaal hier een plek. De mogelijkheid om iets te ondernemen en zodoende iets op te bouwen en te participeren, leidt tot de zelfontplooiing, verheffing en emancipatie die de sociaal-democratie traditioneel hoog in het vaandel heeft staan. Natuurlijk moeten sommige groepen hierbij geholpen worden. Maar uiteindelijk moet iedereen, vanuit eigen kennen en kunnen, zelf werken aan een volwaardige plek. Het is deze nadruk op proactief handelen – in alle geledingen van de samenleving – die in de nieuwe economische politiek van de Europese sociaal-democratie voorop staat. Het midden- en kleinbedrijf sterk & sociaal Het beleidsterrein van het midden- en kleinbedrijf is bij uitstek geschikt om dit gedachtegoed concreet te maken. Daarvoor zijn drie redenen.Ten eerste vindt men in het MKB de zuiverste vorm van ondernemerschap. Individuen proberen hun ideeën zo goed mogelijk uit te werken en te koppelen aan een maatschappelijke vraag. Het resultaat van dit proces kan leiden tot volwaardige producten en diensten, maar ook tot ontplooiing en zelfverwerkelijking van de ondernemer. De ondernemende samenleving vindt zo haar fundament in het midden- en kleinbedrijf. Dit brengt ons op een tweede aspect, namelijk het proactief handelen met behulp van de mogelijkheden die binnen handbereik liggen. Ieder individu bezit

kwaliteiten die via het ondernemerschap gecultiveerd en nuttig gemaakt kunnen worden. Ondernemerschap kan daarom dè weg zijn voor mensen die vooruit willen komen. Een eigen onderneming kan het middel zijn om de eigen kansen en mogelijkheden te verwezenlijken, ongeacht maatschappelijke afkomst, opleiding of inkomen. De derde reden is gericht op het midden- en kleinbedrijf als economische krachtpatser. Alle MKB-ondernemingen samen leveren de grootste banenmotor op. Bovendien wordt het overgrote deel van de productiviteit geleverd in de ontelbare kleine en middelgrote bedrijfjes. Het MKB wordt daarom ook wel met de ‘haarvaten van de economie’ vergeleken.Tegelijkertijd is het MKB kwetsbaar, omdat het de organisatorische en financiële kracht van de grote ondernemingen mist. Juist in die kwetsbaarheid ligt een belangrijke opgave voor de politiek.

| 12

13 |

medium enterprises, bedrijven die 50 tot 250 werknemers in dienst hebben. In totaal worden 210.000 middenbedrijven geteld, ofwel 1,1% van het totale aantal bedrijven. Grootbedrijven tenslotte worden niet tot de SME’s gerekend. Zij hebben 250 of meer werknemers in dienst en zijn met een aantal van 40.000 of 0,2% van het totaal aantal bedrijven de hekkensluiters. Niettemin nemen de grootbedrijven een groot deel van de werkgelegenheid (32,9%) en toegevoegde waarde (42,4%) voor hun rekening. Dat laat onverlet dat de SME’s goed zijn voor 67,1% van de banen in het bedrijfsleven, ofwel 850 miljoen banen. Zij nemen een aandeel van 57,6% van de totale productie voor hun rekening en een winst van 3.090 miljard euro. Nederland Het Economisch Instituut voor het midden- en kleinbedrijf (EIM) hanteert de volgende indeling: tot het MKB worden alle bedrijven tot honderd werknemers gerekend, exclusief de overheidssector. In Nederland was begin 2009 een aantal van 809.800 actieve MKB-ondernemingen. Dit aantal betreft 99,3% van het totale aantal actieve, zelfstandige ondernemingen.

M OTO R VA N D E E CO N O M I E

Tabel 1: Actieve ondernemingen in Nederland (x 1.000)

Wat we verstaan onder het MKB is afhankelijk is van de definitie die je hanteert. De Europese Unie gaat daarbij vooral uit van het aantal werknemers. Ondernemingen die tot 250 werknemers in dienst hebben, worden nog tot het MKB, of Small and Medium sized Enterprises (SME) gerekend. Statistisch bureau Eurostat heeft over 2005 een kleine twintig miljoen bedrijven geteld. Bedrijven in de financiële sector zijn daarbij niet meegenomen. Van alle bedrijven worden 19.600.000 als SME aangemerkt, dat komt met 99,8% van alle bedrijven neer op het leeuwendeel. Binnen de categorie van de SME wordt weer een nadere onderverdeling gemaakt.Ten eerste zijn er de micro enterprises, bedrijfjes die gemiddled over een jaar 1 tot 10 mensen in dienst hebben, een balans hebben tot 500.000 euro en een omzet tot 1 miljoen. Deze categorie vertegenwoordigt een dikke 18 miljoen, of 91,8% van het totale aantal bedrijven. Micro-bedrijven zijn relatief sterk vertegenwoordigd in de vastgoedsector, horeca, autobranche, detailhandel en de bouw. Ten tweede zijn er de small enterprises, de kleine ondernemingen waarvan er 1.350.000 of 6,9% van het totale aantal bedrijven zijn. Elk bedrijf dat 10 tot 50 werknemers in dienst heeft, wordt tot het kleinbedrijf gerekend. Ook in deze categorie is de bouwsector en autobranche goed vertegenwoordigd.Ten derde zijn er de

Aantal actieve ondernemin-

Sectoren

MKB

Grootbedrijf

Totaal

Percentage

Industrie

46,1

1,2

47,3

5,8%

gen in Nederland per 1 januari

Bouw

97,8

0,3

98,1

12,0%

2009 in duizendtallen voor het

Groothandel

60,7

0,5

61,1

7,5%

MKB, grootbedrijf en totale

Detailhandel

80,7

0,3

80,9

9,9%

aantal actieve ondernemin-

Autosector

23,7

0,1

23,8

2,9%

gen, met procentuele onder-

Horeca

35,7

0,1

35,7

4,4%

verdeling naar sectoren. Bron: EIM

Transport & communicatie

28,8

0,3

29,2

3,6%

Financiële & zakelijke diensten 217,0

1,1

218,1

26,8%

Persoonlijke dienstverlening

78,6

0,3

78,9

9,7%

Zorgsector

48,8

1,0

49,8

6,1%

Overige sectoren

92,0

0,1

92,2

11,3%

809,8

5,3

815,1

100%

Totaal bedrijfsleven

Uit tabel 1 blijkt verder, dat de financiële en zakelijke diensten goed vertegenwoordigd zijn binnen het MKB. Ook de bouw, persoonlijke dienstverlening, detail- en groothandel zijn goed vertegenwoordigd.

15 |

14 |

Motor van de economie Het Economisch Instituut voor het midden- en kleinbedrijf (EIM) heeft berekend dat alle MKB-bedrijven bij elkaar over 2007 een bedrag van 661 miljard euro hebben omgezet. Dit leidde tot een winst (voor belasting) van 70 miljard euro, dat is 60% de totale winst die in het bedrijfsleven is gemaakt. Een deel van de omzet is daarbij in het buitenland gerealiseerd, namelijk 26%. Hoewel dit aandeel goed is voor een derde deel van de totale Nederlandse export, liggen hier kansen voor verbeteringen. Uit de EIM-cijfers blijkt verder dat het midden- en kleinbedrijf aan vier miljoen mensen een baan geeft. Als je bedenkt dat het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS) in 2007 een beroepsbevolking van 7,6 miljoen mensen telde, dan neemt het MKB inderdaad een uitzonderlijke positie in de Nederlandse arbeidsmarkt in. Het aantal full-time MKB-banen bedroeg volgens het EIM in 2007 4 miljoen en 4000 banen. Daarvan nemen de zelfstandige ondernemers zelf ongeveer een kwart voor hun rekening. Deze MKB-ondernemers scheppen met hun bedrijf dus voor ruim drie miljoen mensen een baan. Afgerond vindt ongeveer 40% van de (niet-zelfstandige) beroepsbevolking dus een baan in het MKB. Het MKB kan daarom met recht, ook in Nederland, de motor van de economie worden genoemd.

is de Lissabon-strategie, die voor het MKB-beleid van de EU nog steeds van grote waarde is. Het streven om in 2010 de meest competitieve en dynamische economie van de wereld te hebben, met meer en betere banen en een grotere sociale samenhang, werkte als een katalysator op een groot aantal Europese beleidsterreinen. In de Europese Raad, bijeengekomen in de Portugese hoofdstad op 23 en 24 maart 2000, werd de ‘Lissabonagenda’ overeengekomen. De doelen daarvan werden verder uitgewerkt in een Europees Handvest voor kleine bedrijven, dat drie maanden later door de regeringsleiders in Feira, Noord-Portugal, ondertekend werd. De tomeloze ambitie die aan het begin van de 21e eeuw werd getoond, laat zich goed illustreren met de eerste zinnen van het Handvest:‘Kleine ondernemingen vormen de ruggengraat van de economie. Zij zijn een belangrijke vorm van werkgelegenheid en een kweekvijver voor nieuwe bedrijfsconcepten. Alleen als kleine ondernemingen bovenaan de politieke agenda worden geplaatst, zal Europa in de nieuwe economie het voortouw kunnen nemen’. Met principes en actielijnen werd de strategie voor meer kennisintensieve en innovatieve bedrijvigheid vervolgens uitgewerkt.

MKB-beleid in vogelvlucht De economische betekenis van het MKB wordt ook door de politiek erkend. Het MKB heeft een vaste plaats in het algemene, sociaal-economische beleid. In de recente geschiedenis is de aandacht voor het MKB gegroeid. Deze ontwikkeling moet in het licht van de economische recessie uit de jaren zeventig en tachtig worden gezien. Concurrentie van de Aziatische economieën leidde tot bijzondere aandacht voor de modernisering van de economie. Vernieuwing werd daarbij niet alleen bij industriële zwaargewichten als Unilever en Philips gezocht. Juist de kleinere bedrijven gingen een cruciale rol vervullen bij de economische specialisatie en verandering, zoals recentelijk ook werd erkend in het regeringsprogramma van het kabinet Balkenende-IV uit 2007. Aanvankelijk riep men op tot ‘speur- en ontwikkelingswerk’, woorden die nog steeds voortleven in de Wet Bevordering Speur- en Ontwikkelingswerk (WBSO). Maar tegenwoordig spreken we eerder van ‘innovatie’. Onder innovatie worden alle activiteiten verstaan die ten doel hebben om producten, diensten of bedrijfsprocessen te vernieuwen. Innovatie werd van levensbelang in een mondiale economie waarin de internationale concurrentie zich verhevigde. Sinds het Verdrag van Maastricht uit 1992 is de betrokkenheid van de EU bij de slagkracht van de Europese economie enorm toegenomen. Een volgende mijlpaal

De Small Business Act In de traditie van het Lissabonakkoord en het Europees Handvest voor kleine bedrijven heeft de Europese Commissie in juni 2008 een nieuw initiatief de wereld ingestuurd: de Small Business Act (SBA). Hiermee onderstreept de Europese Commissie het belang van het MKB als motor van de economie. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, is de SBA geen wet of juridische bepaling. De naam is afgeleid van de Amerikaanse Small Business Act waarvan het belangrijkste onderdeel de vastgestelde quotering is voor het gunnen van overheidsopdrachten aan het MKB, een element dat helaas in de Europese plannen ontbreekt. Sociaal-democraten zijn in principe positief over de SBA, maar hadden graag een nog ambitieuzere Europese agenda voor het MKB gezien. De SBA bevat namelijk weinig concrete wetgevingsvoorstellen, enkel een initiatief tot vrijstelling voor staatssteun (1); een Europese rechtsvorm voor grensoverschrijdende ondernemingen (2); een richtlijn over lagere btw-tarieven voor lokale, arbeidsintensieve diensten (3); administratieve lastenverlichting in de BTWfacturering (4) en aanscherping van een richtlijn op het gebied van betalingsachterstand (5).

17 |

16 |

쑺

쑺 쑺

쑺

Meer concrete maatregelen richting de lidstaten waren wenselijk geweest, zoals: een verplichte voorkeursbehandeling voor het MKB binnen de aanbestedingsregels naar Amerikaans voorbeeld de mogelijkheid om grote overheidsopdrachten te mogen splitsen het verminderen van administratieve lasten via een gestructureerde invoering van XBRL (een open en digitale boekhoudmethode) de Europese Commissie had voorstellen moeten doen om zelfstandigen meer rechtszekerheid te geven in Europa. Het moet zelfstandigen expliciet worden toegestaan om tariefafspraken te maken. Het Europees Parlement heeft in maart 2008 voorstellen van de sociaal-democraten op deze drie punten aangenomen in een resolutie over de SBA en de Europese Commissie opgeroepen om hier werk van te maken. Het motto van de SBA is think small first,‘denk eerst klein’. In de SBA zijn daarom tien basisbeginselen opgenomen die beleidsmakers en politici in ogenschouw moeten nemen bij de ontwikkeling van nieuw Europees en nationaal beleid om zo goed rekening te houden met de wensen en behoeften van het kleinere ondernemingen. PRINCIPES EU basisbeginselen voor MKB-beleid

쑺

Een klimaat scheppen waarin ondernemers en familiebedrijven kunnen floreren en ondernemerschap beloond wordt

쑺

Ervoor zorgen dat eerlijke ondernemers die failliet gegaan zijn snel een tweede kans krijgen

쑺

Bij het opstellen van regels uitgaan van het principe ‘denk eerst klein’

쑺

Ervoor zorgen dat overheden openstaan voor de behoeften van het MKB

쑺

Aanpassen van overheidsbeleid aan de behoeften van het MKB, onder andere door deelname van het MKB aan overheidsopdrachten en het gebruikmaken van mogelijkheden rondom staatsteun

쑺

Vergemakkelijken van financiering en het respecteren van betalingstermijnen

쑺

Hulp bieden aan het MKB om de mogelijkheden van het MKB beter te benutten

쑺

Bijscholing en alle vormen van innovatie in het MKB bevorderen

쑺

Het MKB in staat stellen om uitdagingen op milieugebied aan te gaan

쑺

Het MKB steunen en stimuleren om van groeiende markten te profiteren Bron: Small Business Act for Europe

Het economische beleid van de EU is voor de ontwikkeling van Europa en haar lidstaten van onschatbare waarde. Door de interne markt is de mobiliteit van personen, goederen en diensten enorm toegenomen. Er zijn nieuwe kansen geboden

aan economische samenwerking en gemeenschappelijke groei en vooruitgang. Tegelijkertijd blijven er kansen onbenut. Europese marktpotenties kunnen beter benut worden, vooral in het midden- en kleinbedrijf. Zoals uit een OECD studie over het MKB en global value chains (2008) is gebleken, ontbreekt vaak de kennis, expertise en knowhow om deel te nemen aan grensoverschrijdend ondernemerschap. Dat is ook niet vreemd. Zaken doen in het buitenland is niet gemakkelijk. Het vraagt om tijd, overwinnen van taalbarrières en om oplossen van problemen in verband met rechtsverschillen. Juist de extra’s die hiervoor nodig zijn, ontbreken in het MKB vaak. De OECD roept overheden daarom op om de participatie van het MKB aan internationale productieketens te faciliteren. In de SBA worden verschillende handreikingen geboden om deze faciliterende taak concreet te maken. Daarvoor verdient het initiatief van de Europese Commissie alle lof. Maar de SBA kan niet zonder een eigen, sociaal-democratische visie op het MKB. Er zijn twee redenen waarom sociaal-democraten, in Nederland en Europa, niet blind op het kompas van de SBA mogen varen.Ten eerste mag de impuls die men aan het MKB wil geven, niet ten koste gaan van de sociale agenda voor Europa. Er moet een degelijke balans ontstaan tussen het Europese economische en sociale beleid, dusdanig dat beiden elkaar versterken. Onder het mom van competitie en innovatie wordt maar al te vaak gepleit voor deregulering en liberalisering, een proces dat ook in het licht van de huidige financiële crisis ernstige schade kan berokkenen. Sociaal-democraten moeten daarom voorkomen dat de balans tussen economie en sociale zekerheid zoek raakt. Voortdurend moet een kritische afweging gemaakt worden, of het streven naar economische groei niet een onverantwoorde wissel trekt op de toekomst van de Europese burgers. Ten tweede moet de SBA vooral in de lidstaten en regio’s uitgewerkt worden.. Het is een politiek belangrijk statement, maar het echte werk moet op veel beleidsterreinen nog beginnen. De inspirerende woorden zullen geconcretiseerd moeten worden. Ook zullen we moeten kijken naar harmonisatie en uniformiteit van bepaalde maatregelen die de lidstaten nemen. Fragmentatie van de wet- en regelgeving in Europa brengt administratieve lasten en rechtsonzekerheid met zich mee voor ondernemers. Daarom zullen de Partij van de Europese Socialisten (PES) en de sociaal-democratische partijen in de lidstaten voortdurend blijven aandringen op eenvoudige, uniforme en evenwichtige regels voor het MKB die recht doen aan de Europese ondernemerstraditie. De interne markt moet er niet alleen zijn voor grote ondernemingen, maar juist ook voor het MKB. Om het potentieel van de interne markt te benutten hebben we een proactieve politiek voor het MKB nodig.

19 |

| 18

worden met een scherpe (internationale) concurrentie geconfronteerd, waardoor zij hun producten voortdurend moeten vernieuwen en aanpassen. Dat vraagt naast goede ondernemerszin om deskundigheid over nieuwe technologie, de marktvraag en veranderende organisatieprincipes. Werknemers moeten deze trends ook bijbenen en daarom is voortdurende scholing cruciaal.

|1

Onderwijs & Ondernemerschap Een goede opleiding draagt bij tot succesvol ondernemerschap. Scholen en kennisinstellingen kunnen nieuwe werknemers de bagage meegeven, die helpt om bedrijven succesvoller, winstgevender en duurzamer te maken.Toch denken lang niet alle jongeren met een diploma op zak, erover na om een eigen bedrijf te beginnen. Zo overweegt maar een karig percentage van 9% van de Nederlands afgestudeerden aan het hoger onderwijs om voor zichzelf te gaan beginnen. Zij gaan liever direct aan de slag bij grote bedrijven van naam en faam, want daar ligt meer zekerheid met een vaste baan en een vast salaris. Zo vloeit potentieel ondernemerstalent en gekwalificeerd personeel voor het MKB weg.

INITIËREN EN NETWERKEN TU DELFT Een mooi initiatief om studenten kennis te laten maken met allerlei aspecten van

Ontwikkelingen in het MKB zijn nooit het werk van politici alleen. Maar politici kunnen op de verschillende bestuurlijke niveaus wel ontwikkelingen in gang zetten. Dit kan door bijvoorbeeld voortdurend gericht te blijven investeren in onderwijs. Op die manier sluiten we opleiding en kennis in de regio aan bij de vraag van ondernemingen. Ook kunnen politici (grensoverschrijdende) netwerken en/of clusters van bedrijvigheid creëren. Dergelijke netwerken en/of clusters werken doorgaans positief uit voor het MKB, omdat de krachten van verschillende ondernemingen in een productieketen of (grens)regio worden gebundeld, eendracht maakt macht. Een specifieke uitdaging ligt in de wijkeconomie die voor de PvdA één van de speerpunten van het huidige coalitiebeleid is. Hier kan sociaal en economisch beleid op een hele bijzondere manier aan MKB beleid gekoppeld worden. 1.1

Kennis, innovatie en ondernemerschap Onderwijs, ondernemerszin en ondernemerschap zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Kennis is naast grond, arbeid en kapitaal een vierde productiefactor geworden, die steeds belangrijker wordt in onze complexe economie. Voor zowel werknemer als ondernemer is kennis en opleiding het sleutelwoord. Ondernemers

het ondernemerschap, is het college Turning Technology into Business. Het college is opgezet en wordt gegeven door Dap Hartmann van de Technische Universiteit Delft. Professor Hartmann boekt er successen mee. In een beschermde omgeving wordt geprobeerd om uit bestaande patenten producten te ontwikkelen. Daarvoor worden de studenten ook geschoold in het schrijven van een business plan. Ideeën die levensvatbaar zijn, kunnen worden uitgewerkt in ‘YES! Delft’. Deze incubator levert de technische en organisatorische faciliteiten die nodig zijn bij het begeleiden van startende bedrijven.

Gelukkig wordt er binnen de curricula van verschillende opleidingen steeds meer aandacht besteed aan ondernemerschap. In alle regionen van het onderwijs zijn goede initiatieven te vinden. Met ondernemersklasjes, excursies, projectonderwijs en een systeem van mentoren wordt geprobeerd het jonge talent te voeden en te kweken. Overheden zouden dit soort initiatieven van harte moeten ondersteunen. Met Erasmus for Young Entrepreneurs probeert de Europese Unie een belangrijke onderwijsfaciliteit te kweken. Dit programma beoogt een uitwisseling van ambitieuze jongeren die plannen hebben voor een eigen bedrijf. Zij worden niet bij een (hoge)school of universiteit ondergebracht, maar bij een onderneming ergens in

21 |

20 |

Europa. Het bedrijf waar zij stage gaan lopen mag niet in het land van herkomst liggen en de directeur van het bedrijf moet zich persoonlijk over de buitenlandse gast ontfermen. Erasmus for young entrepeneurs staat nog in de startblokken, de toekomst zal uitwijzen of dit initiatief concreet zal bijdragen tot meer en beter ondernemerschap. Leven-lang-leren Vraag en aanbod op de arbeidsmarkt zijn twee grootheden die nooit volledig op elkaar aansluiten. Dat laat onverlet dat altijd geprobeerd moet worden om de match tussen beide te verbeteren. Het is wrang als duizenden werklozen thuis op de bank zitten, terwijl bedrijven geen gekwalificeerd personeel kunnen vinden. Ontegenzeggelijk hebben werkgevers en werknemers hier een eigen verantwoordelijkheid. Bijleren en op de hoogte blijven van vakrelevante ontwikkeling is voor werknemers cruciaal. Werkgevers moeten hun arbeidskrachten hierbij helpen door een passend cursusaanbod en individuele begeleiding. Maar ook het onderwijs heeft een belangrijke taak. Het onderwijs moet voortdurend inspelen op economische ontwikkelingen en goed samenwerken met het bedrijfsleven. Met actuele informatie over de arbeidsmarkt kunnen studiekeuzes en studierichtingen gestuurd worden. Je kunt niemand dwingen een bepaalde opleiding te volgen, maar je kunt mensen wel op verschillende manieren prikkelen en opleidingen aantrekkelijk maken. Ook ondernemers die willen bijleren, kunnen een duwtje in de rug krijgen. Hiervoor is een goede relatie met kennisinstellingen cruciaal. Om innovatie te stimuleren heeft het Ministerie van Economische Zaken bijvoorbeeld de subsidieregeling innovatievouchers in het leven geroepen, zodat het MKB de weg naar die kennisinstellingen weet te vinden. Een innovatievoucher is een soort van tegoedbon waarmee het MKB kennis kan inkopen. Er zijn vouchers van € 2.500,- en € 7.500,- die je één keer per jaar kan aanvragen voor kennisoverdracht of octrooikosten. Dit initiatief van EZ blijkt erg succesvol.

gende homo economicus. Vertrouwen, sociale conventies en respect voor elkaars cultuur is bijzonder belangrijk om resultaten uit netwerken te halen. Economische netwerken zijn niet nieuw. Het gildensysteem uit de Middeleeuwen kan ook als een netwerk gezien worden, waarin relaties tussen meester en gezel, het stadsbestuur en andere gilden domineerden. Maar in onze moderne, complexe samenleving zijn de netwerken wel veelzijdiger geworden. Netwerken in de regio Nabijheid kan een belangrijke factor zijn in de ontwikkeling van netwerken. Door elkaar geregeld te zien en te spreken ontstaat het vertrouwen dat nodig is om succesvol zaken te doen. In samenwerking met kennisinstellingen kunnen bedrijven proberen om de productieketen efficiënter te maken, door slimmere productie en betere organisatie. Het afstemmen van vraag en aanbod tussen zakenpartners vraagt om intensief overleg, dat vergemakkelijkt wordt door ruimtelijke nabijheid. Voorbeelden van dergelijke ruimtelijke geconcentreerde netwerken zijn te vinden in Zuid-Duitsland rondom de auto-industrie, in NoordItalië rondom de productie van keramiek en in Oost-Nederland rondom de metaalindustrie en machinebouw. In Zuid Limburg is een chemisch cluster ontstaan rondom de oude Staatsmijnen. Grote en kleine bedrijven zijn aan elkaar gelinkt door de aard van het productieproces. Politici en overheidsinstellingen kunnen een belangrijke rol vervullen. Zij kunnen participeren als één van de spelers in het netwerk. Daarbij kunnen zij als organisator en katalysator optreden. Door het initiatief te nemen kan de overheid creatieve en ondernemende geesten bij elkaar brengen, waardoor samenwerking rond concrete, collectief gedragen doelen ontstaat. ACHTERHOEKS CENTRUM VOOR TECHNOLOGIE Het Achterhoeks Centrum voor Technologie (ACT) is een schoolvoorbeeld voor stimulering van het MKB in netwerken. Met kennis, kunde en financiële participatie wordt dit centrum ondersteund door de provincie Gelderland en de Europese

1.2

Economische netwerken

Unie. Het Achterhoeks Centrum voor Technologie ondersteunt individuele bedrijven in de maakindustrie met technologisch en bedrijfskundig advies. Daarvoor is

Veel mensen die het functioneren van de economie willen begrijpen, maken dankbaar gebruik van het begrip ‘netwerk’. In een netwerk zijn talrijke individuen, bedrijven en organisaties met elkaar verbonden. Zij maken gebruik van elkaars kennis en producten, waardoor een dynamisch geheel ontstaat. Samenwerken en zaken doen met partners uit het netwerk, vraagt meer dan de calculerende, winstbeo-

een forumwebsite opgezet en een ‘innovatiemakelaar’ aangesteld. De innovatiemakelaar reist voortdurend heen en weer tussen de bedrijven en brengt nieuwe mogelijkheden voor innovatieve samenwerking in beeld.

23 |

22 |

쑺 쑺 쑺 쑺 쑺 쑺 쑺

쑺

쑺

쑺

Grensoverschrijdend ondernemerschap Netwerken gedijen dus goed in de regio en zijn niet aan ruimtelijke beperkingen gebonden.Toch is grensoverschrijdend ondernemerschap voor het MKB niet gemakkelijk. Fysieke afstanden en taalbarrières moeten worden overbrugd. Daarnaast zijn fiscale regelingen en ondernemings-, sociaal en arbeidsrechtrecht overal weer anders, hetgeen ondernemen over de grens bemoeilijkt. Het potentieel van de interne markt gaat hierdoor helaas vaak aan het MKB voorbij. Dit soort hobbels overwinnen vraagt om extra maatregelen, waar het MKB bij geholpen kan worden. Nederland is momenteel de zesde exporteur ter wereld. We exporteren vooral naar onze buurlanden, België en Duitsland. Via bilaterale afspraken over belastingen en administratieve verplichtingen kunnen extra administratieve lasten en rechtsonzekerheid worden voorkomen. Nog beter zijn uniforme Europese regels, omdat we op die manier een wirwar van nationale regels en uitzonderingsbepalingen op de regels voorkomen. Bij het bevorderen van grensoverschrijdend ondernemerschap kunnen de Euregio’s, die vanaf de jaren zestig zijn opgericht, een belangrijke rol spelen. We kennen in Nederland de volgende euroregio’s: Euregio Benelux Middengebied (België-Nederland) Euregio Eems-Dollard (Duitsland-Nederland) Euregio Gronau-Enschede (Duitsland-Nederland) Euregio Maas-Rijn (België-Duitsland-Nederland) Euregio Rijn-Maas Noord (Duitsland-Nederland) Euregio Rijn-Waal (Duitsland-Nederland) Euregio Scheldemond (België-Nederland) De Euroregio’s kunnen zich vaak op het gebied van arbeidsmarkt, onderwijs, gezondheidszorg, openbaar vervoer en veiligheid verder ontwikkelen zonder gehinderd te worden door binnengrenzen. Ze zijn daardoor uitermate geschikt om grensoverschrijdende netwerken op te zetten waarmee kennis, personeel en andere diensten kunnen worden uitgewisseld. Zeker voor regio’s in Zuid-Limburg, Zeeland of het oosten van Nederland zijn de buurlanden van evident belang voor de ontwikkeling van ondernemingen en de desbetreffende regio. Er wordt in deze Euregio’s gewerkt aan: informatie en personeel van onderwijsinstellingen uitwisselen over de nationale grenzen heen om elkaars kracht te benutten; effectiever samen optreden van politie en justitie om zo grensoverschrijdende criminaliteit tegen te gaan, spoorwegverbindingen over de grens,

쑺 쑺

grensoverschrijdende erkenning van beroepskwalificaties en diploma’s, grensoverschrijdende mobiliteitscentra om grensarbeid en de bemiddeling van vacatures te bevorderen. Ook Europese structuurfondsen stimuleren de totstandkoming van talrijke kleinschalige, maar vaak erg doeltreffende initiatieven in Euregio’s.. Ondernemers aan beide zijden van de grens worden met elkaar in contact gebracht om mogelijkheden voor gezamenlijke investeringen te zoeken. Box: Grensoverschrijdende bedrijventerreinen In Coevorden staat een prachtig voorbeeld van een grensoverschrijdend bedrijventerrein: Europark Coevorden. Het Europark is een groot bedrijvenpark tussen Coevorden en Emlichheim in Duitsland en is ideaal voor bedrijven die afhankelijk zijn van logistieke voorzieningen. In Heerlen is Avantis het grensoverschrijdende bedrijfsterrein voor het zuiden, het terrein ligt op de grens met Aken. Zowel de Duitse- als Nederlandse Kamer van Koophandel heeft hier een kantoor.

1.3

Lokale economie Ondernemerschap wordt heel concreet als we afdalen naar een winkelstraat of marktplein. De lokale economie die zich hier afspeelt, wordt gekenmerkt door een specifieke structuur en een bepaald type van bedrijvigheid. De kansen en bedreigingen voor het midden- en kleinbedrijf komen daardoor haarscherp in het vizier. Op dit concrete niveau van lokale economie worstelt men met diefstal en andere kleine criminaliteit, wordt veel aandacht besteed aan het imago van het gebied en streven bedrijven naar een goede relatie met de buurt. Het contact tussen MKB en de directe omgeving levert zowel kansen als bedreigingen op. Een initiatiefrijke politiek kan helpen om hier op een verantwoorde wijze mee om te gaan. Wijkeconomie De afgelopen jaren is er een groeiende aandacht voor de economie in wijken. Daar heeft het Actieplan Krachtwijken uit 2007 zeker aan bijgedragen. Met een integrale aanpak van problemen rondom wonen, werken, integratie en veiligheid vestigde de Nederlandse regering ook de aandacht op wijkeconomie. Ondernemerschap en bedrijvigheid is namelijk één van de beste middelen voor arbeidsparticipatie en sociale samenhang. Dus togen wethouders Economische Zaken aan het werk, bogen kennisinstellingen zoals het onderzoeksinstituut voor stedelijke

25 |

24 |

vraagstukken NICIS zich over het thema en namen ook bedrijven zelf bewonderenswaardige initiatieven. Ondanks alle negatieve publiciteit is dit nog steeds een heel belangrijk spoor, voor de leefbaarheid en het midden- en kleinbedrijf in de stedelijke samenleving. WIJKECONOMIE IN ZEEBURG In samenwerking met woningbouwcorporaties en het Rijk investeerde het Amsterdamse stadsdeel Zeeburg stevig in de openbare ruimte van het Timorplein, gelegen in het hart van de Indische buurt. Onderdeel van de plannen was de verbouwing van een oude ambachtschool tot verzamelplaats voor ondernemer-

afspraken maakt met gemeente en ondernemers over de (verplichte) BIZ-heffing en de uitvoeringsovereenkomst. Hoewel er ook kritiek op de BIZ-regeling valt te beluisteren, is dit toch een effectief instrument om collectieve investeringen in een bepaald gebied mogelijk te maken. Mits gemeenten en het bedrijfsleven erop toezien, dat BIZ-beleid aanvullend is en niet ten koste gaat van de primaire overheidstaken, is de regeling een aanwinst. Lokale politici kunnen helpen de regeling, die in het voorjaar van 2009 van kracht is gegaan, tot een succes te maken. Zo kunnen zij bekendheid aan de regeling geven, maar wellicht ook een financiële bijdrage leveren. Samenwerking en krachtenbundeling tussen ondernemers wordt dan beloond.

schap, voortgetrokken door een jeugdherberg, een culturele instelling en een keur aan jonge bedrijven. Sinds de opening in 2007 hebben de ondernemers

WIJKGERICHTE CLUSTERAANPAK IN ARNHEM

laten zien dat zij inderdaad dynamiek in een wijk kunnen creëren. Onderling ver-

In Arnhem is de achterstandswijk Klarendal er flink op vooruit gegaan. In 2000

bonden in de ‘Timorplein Community’ zijn vernieuwende en levensvatbare initia-

is het programma ‘Klarendal Kom Op’ gestart. Er is geïnvesteerd in leefbaarheid

tieven ontstaan. Zo mogen bewoners van de Indische Buurt ideeën aandragen,

en veiligheid. Het bijzondere aan dit project was de aandacht die werd geves-

die met hulp van de ondernemers aangescherpt en uitgewerkt worden. Uit het

tigd op mode. Dankzij de Hogeschool voor de Kunsten en het accent dat die

ondernemersnetwerk zijn ook andere buurtactiviteiten ontstaan, zoals cursussen

opleiding legt op modevorming kon er gebruik gemaakt worden van de crea-

en concerten.

tieve sector in de wijk. Bedrijvigheid werd bevorderd door aangekochte woonruimten en opgeknapte panden ter beschikking te stellen. Sociale cohesie werd

Gebiedsgericht beleid Ook op een geheel ander vlak kunnen overheidsinitiatieven bijdragen aan de samenhang in een gebied. Ondernemers moeten vaak met elkaar samenwerken. Of het nu gaat om de feestverlichting in de straat, camerabeveiliging of de marketing van een winkelgebied; soms moeten collectieve investeringen worden gedaan. Daarbij treedt vaak het free-rider probleem op. Sommige ondernemers willen, om wat voor reden dan ook, aan deze gezamenlijke uitgave niet meedoen. Brancheorganisaties hebben dan ook herhaaldelijk om een overheidsinitiatief gevraagd, waarmee het free-rider probleem kan worden opgelost. In samenspraak met gemeenten en ondernemersorganisaties heeft de Rijksoverheid een alternatieve mogelijkheid geboden, namelijk die van de Bedrijfs Investering Zone (BIZ). Het woord ‘investeringszone’ wijst op een gedetailleerde afbakening van een gebied, waarin collectieve investeringen worden gedaan. Een dergelijke zone kan alleen op initiatief van de ondernemers zelf tot stand komen en heeft een looptijd van vijf jaar. Het systeem werkt als volgt: initiatiefnemers stellen in samenwerking met de gemeente een plan van aanpak op, die door een gekwalificeerde meerderheid van de betrokken ondernemers moet worden goedgekeurd. Bij toestemming wordt een vereniging of stichting opgericht, die

steeds grote door de positieve verandering in de lokale economische structuur. Arnhem heeft zich in relatief korte tijd weten te profileren als modestad.

27 |

26 |

|2 STIMULEREN EN VOORWAARDEN

worden ze extra nauwkeurig toegepast? De banken ontkennen; volgens hen is het aantal aanvragen afgenomen. Zo ontstaat de situatie dat er minder kredieten worden verleend, maar dat niet goed duidelijk is in hoeverre dat normaal is voor een recessie (minder vraag), en in hoeverre dat komt doordat banken extra risicomijdend zijn (minder aanbod). Het is van groot belang dat banken hun functie als kredietverschaffer blijven uitvoeren. De situatie is extra complex, omdat banken het moeilijk vinden de kredietwaardigheid van bedrijven in te schatten, door de economische onzekerheid die de crisis met zich mee brengt. Feit is dat het aantal kredieten afneemt. Om de motor draaiend te houden, kan de overheid ook zelf maatregelen treffen. Met allerlei financiële instrumenten kan zij de toegankelijkheid van krediet voor het MKB verruimen. Zowel de Europese als de Nederlandse overheden kunnen op een directe of een indirecte weg stimulerende prikkels geven. INTERVENTIETEAM In het kader van de Limburgse Taskforce KoersVast zijn er zogenaamde in-

SCHEPPEN

terventieteams samengesteld. Een team bestaat doorgaans uit 2 personen die ruime ervaring hebben in het bankwezen en in het bedrijfsleven. Het interventieteam maakt een bedrijfsscan van een klein of middelgroot bedrijf.

Politici zijn in staat om het ondernemersklimaat direct te stimuleren. Met directe prikkels, gericht op de winst, innovativiteit en duurzaamheid van een ondernemer, kan de politiek bijdragen aan een florerend MKB. De economische crisis vraagt om ingrijpen van de overheid om de economie op gang te houden. Als de overheid de economische groei stimuleert betekent dit niet dat politici op de stoel van de ondernemer gaan zitten. Stimuleringen zijn juist nodig om ondernemers stevig op hun stoel te laten blijven zitten. Het bijvoorbeeld weer op gang brengen van de kredietverlening, het verlagen van het BTW- tarief voor arbeidsintensieve diensten en het gunstig aanbesteden voor het MKB draagt eraan bij dat we een langdurige en pijnlijke recessie kunnen voorkomen. 2.1

Kredietverlening Geld is het smeermiddel van de economie. Dat dit smeermiddel voor het middenen kleinbedrijf niet altijd beschikbaar is, maakt de crisis duidelijk. In het najaar van 2008 werd pijnlijk duidelijk dat veel bedrijven moeilijker aan kredieten konden komen. Dat geldt ook voor de bedrijven die, naar eigen zeggen, goede winstcijfers en een aantrekkelijke business-case hebben. Zijn de voorwaarden aangescherpt, of

De scan toont aan of er in de nabije toekomst financiële knelpunten te verwachten zijn bij de desbetreffende MKB-ondernemer. De teams worden betaald door de provincie en de banken. De MKB-ondernemer betaalt ook een geringe bijdrage.

Europese instrumenten Europese kredietsteun wordt verleend door de Europese Investeringsbank. Naast kredieten voor grote infrastructurele projecten zoals spoorwegen en energiecentrales en rechtstreekse leningen aan grote bedrijven voor research & development heeft de EIB ook een kredietlijn voor het MKB. Deze kleinere kredieten voor het MKB moeten via bestaande intermediaire banken verleend worden aan MKB-ondernemingen in de lidstaten. Deze samenwerking tussen nationale financiële instellingen en de Europese Investeringsbank werpt vruchten af, want op deze manier worden kunnen bedrijven op goedkopere wijze gefinancierd worden. De Europese Investeringsbank heeft in het kader van de crisis nog eens dertig miljard euro extra uitgetrokken voor het MKB. In Nederland hebben de commerciële banken geen gebruik gemaakt van deze mogelijkheden. Ze hadden de Europese Investeringsbank ook niet nodig, omdat de

29 |

28 |

concurrentie tussen banken ervoor zorgde dat zij zelf voldoende middelen beschikbaar hadden tegen een vergelijkbaar tarief aan dat van de EIB. Bovendien bracht deze vorm van kredietverlening veel administratieve rompslomp met zich mee. De banken bedankten daarom voor de mogelijkheid. Maar in tijden van schaarste is er nu hard behoefte aan de Europese middelen. Nu de crisis ook de Nederlandse economie teistert, is het van belang om de Europese kredieten snel en efficiënt beschikbaar te stellen voor het Nederlandse bedrijfsleven. Een aantal Nederlandse banken is op dit moment in gesprek met de EIB om op termijn wél leningen aan het midden- en kleinbedrijf te gaan verstrekken. Dit overleg echter al maanden. Het is hoogtijd is dat we resultaten zien! Vanuit de Europese Unie wordt ook via andere wegen gestimuleerd. In 1994 is het Europese Investeringsfonds opgericht om groei en ontwikkeling van het MKB te bevorderen. Het fonds richt zich voornamelijk op investeringen in risicokapitaal en garanties via bemiddelende financiële instellingen. Ook investeren zij in zogenaamde incubators, voornamelijk gericht op technostarters. Daarnaast zijn verschillende budgetten binnen de Europese structuurfondsen bestemd voor het midden- en kleinbedrijf. MKB EN EUROPESE STRUCTUURFONDSEN JEREMIE staat voor Joint European Resources for Micro to Medium Enterprises. Dit initiatief van de Europese Commissie en de Europese Investeringsbank betrekt haar middelen uit de Europese structuurfondsen. De JEREMIE-middelen moeten in de periode 2007-2013 ten goede komen aan het MKB. Doel is een betere toegang tot financiering d.m.v. risicokapitaal, microkredieten en garanties. Alleen door tussenkomst van banken en durfkapitaalfondsen kan hier gebruik van gemaakt worden. http://ec.europa.eu/regional_policy/funds/2007/jjj/jeremie_en.htm

JESSICA is een ander programmatisch zwaartepunt binnen het budget van de Europese structuurfondsen. Deze regeling is speciaal voor stedelijke gebieden, JESSICA staat voorJoint European Support for sustainable Investment in City Areas. Naast de Europese Commissie en de Europese Investeringsbank is ook de Europa Ontwikkelingsbank (COEBank) betrokken. JESSICA bevordert groei en banen in de stedelijke gebieden van Europa. Verschillende projecten voorzien in gebouwen voor kleine en middelgrote ondernemingen. http://ec.europa.eu/regional_policy/funds/2007/jjj/jessica_en.htm

Nederlandse crisismaatregelen Sinds oktober 2008 is fors ingegrepen in de financiële sector, om te voorkomen dat er banken failliet zouden gaan. Dat zou de economie volledig stilgelegd hebben, omdat burgers en kleine ondernemers hun spaargeld dan kwijt waren en het betalingsverkeer niet meer kon functioneren. Ten tijde van het schrijven van deze brochure zijn de uitkomsten van het crisispakket waar de autoriteiten mee komen nog niet bekend. Deskundigen en politici worden het maar moeizaam eens: de één wil actief stimuleren, de ander is spaarzamer. Er kan nog weinig gezegd worden over de positie van het MKB. Wel wordt op deze plaats aandacht gevraagd voor de speciale positie waarin het MKB zich bevindt. Het is zaak om creatieve oplossingen te bedenken. Eén van de maatregelen die al snel genomen zijn is de vervroegde afschrijving. Hierdoor mogen bedrijven nu al meer afschrijvingen doen, waardoor de boekwinst daalt en de belasting ook. Het effect is dat het betalen van belasting feitelijk wordt uitgesteld. Dat is goed, omdat bedrijven het schaarse geld nu kunnen gebruiken om te investeren of extra reserves op te bouwen. Als de economie weer omhoog gaat, wordt de belasting alsnog betaald. Daarnaast is de exportkredietverzekering uitgebreid. Deze is van belang voor ondernemers die exporteren naar landen waar een betalingsrisico is. Een andere maatregel die frequent genoemd wordt is het verlagen van de BTW in de bouw om daarmee die specifieke sector een impuls te geven. Of dit in Nederland werkelijk gaat gebeuren is nog de vraag; in ieder geval heeft het Europees Parlement er met succes op aangedrongen dat de mogelijkheid voor het hanteren van het lage BTW tarief voor arbeidsintensieve sectoren zoals de bouw nu structureel kan worden toegepast. De Europese BTW-richtlijn staat deze maatregel niet langer in de weg, door het akkoord dat de EU landen hier kort geleden over hebben bereikt. Borgstellingsregelingen: stimuleren kredietverlening Het Besluit Borgstelling MKB Kredieten (BBMKB) heeft tot doel het stimuleren van de kredietverlening aan het midden- en kleinbedrijf. Door de regeling vergroot een ondernemer de kans op een lening. De regeling werkt als volgt: stel een ondernemer heeft ambitie om een eigen bedrijf te starten, of hij of zij is al ondernemer en wil bijvoorbeeld uitbreiden of innoveren. Om de bedrijfsplannen te realiseren, heeft de (potentiële) ondernemer geld nodig. Maar als de ondernemer te weinig zekerheden kan bieden, is de kans groot dat de bank geen lening verstrekt. In zo’n situatie kan de borgstellingsregeling uitkomst bieden: de overheid staat dan ga-

31 |

30 |

rant voor een deel (50%) van de lening. De bank zal daardoor eerder bereid zijn om krediet te verlenen. Duizenden MKB’ers maken er gebruik van. Na de uitbraak van de kredietcrisis is de borgstellingsregeling verruimd. De regeling is nu bestemd voor ondernemingen tot maximaal 250 werknemers met een jaaromzet tot € 50 miljoen. De regeling was de afgelopen jaren een groot succes. Brancheorganisaties vroegen met succes om verhoging van de het budget toen de bodem van de kas in zicht kwam. In de eerste week van maart 2009 heeft het ministerie van Economische Zaken nog eens € 1,5 miljard beschikbaar gesteld voor garanties. Regeling Groeifaciliteit Een vergelijkbare regeling die garanties biedt aan kredietverlenende banken is de Regeling Groeifaciliteit. De regeling is bedoeld voor snelgroeiende bedrijven in het MKB die anders niet aan het benodigde kapitaal kunnen komen. Voordat de crisis uitbrak gold een plafond van € 5 miljoen. Begin 2009 is dit plafond verhoogd tot € 50 miljoen, zodat nu ook grotere bedrijven, met meer dan 250 werknemers een beroep kunnen doen op de regeling. Uitvoeringsorgaan SenterNovem staat dan garant voor de helft van het leenbedrag. Het geld kan worden gebruikt voor groei op eigen kracht of voor groei door overnames. Tot voor de verhoging maakten niet meer dan enkele tientallen bedrijven van de regeling gebruik, vooral door gebrek aan bekendheid bij de doelgroep. Ook twijfelende banken zorgden voor een onderbenutting van de budgetten. Microkredieten Het argument van banken is vaak dat financiële investeringen in jonge, startende bedrijven te risicovol zijn. In de praktijk zou de lening zich niet laten terug betalen. Om als Nederlandse overheid o.a. startende ondernemers tegemoet te komen, is de Stiching Microkrediet Nederland opgericht. Op 1 januari 2009 is deze stichting onder de naam Qredits van start gegaan. Qredits is een samenwerkingsverband tussen banken en verschillende overheidsinstellingen. Ondernemers kunnen bij deze stichting terecht en een lening van maximaal € 35.000,- aanvragen. Uitgangspunt is om ondernemend Nederland eenvoudiger toegang tot kleine kredieten te verschaffen en op die manier ondernemerschap te stimuleren. Ook mensen in een uitkeringspositie worden geprikkeld om voor zichzelf te beginnen. Qredits biedt ook professionele begeleiding in de vorm van coaches. Vaak zijn dat ervaren ondernemers die weten waar starters tegenaan lopen.

Het Europees Parlement heeft in maart 2009 met overgrote meerderheid een resolutie aangenomen waarin de Europese Commissie wordt opgeroepen met wetgevende voorstellen te komen ten aanzien van micro krediet. Een micro krediet wordt in Europees verband gedefinieerd als een lening van maximaal 25.000 euro.Typerend is dat die vaak niet door banken wordt verstrekt, maar door maatschappelijke organisaties, coöperaties of particulieren. Behalve meer coördinatie bepleit het EP een helder wettelijk kader voor de niet-bank instellingen. Ook voor micro kredietverleners die niet onder de bankregulering vallen, moeten regels gelden om derden te beschermen. En waar sprake is van overheidssteun bij micro kredietprogramma’s wordt een eenvoudig staatssteungoedkeuringsprocedure bepleit. Late betalingen door overheden Europese overheden kopen jaarlijks voor ongeveer bijna 2000 miljard euro aan goederen en diensten in. De betalingen worden echter nog te vaak vooruit geschoven ten koste van de leverancier. Zeker in het licht van de economische crisis en de beperkte toegang tot bankkredieten voor ondernemingen is het van evident belang dat overheden sneller hun rekeningen aan bedrijven gaan betalen. De Europese Commissie stelt daarom voor om een oude richtlijn over late betalingen uit 2000 aan te passen. De belangrijkste wijziging is dat een nota binnen dertig dagen na ontvangst moet worden voldaan. Zo niet, dan komt er bovenop te betalen rente in verband met het verlopen van de betalingstermijn een te betalen compensatie aan de leverancier van bijvoorbeeld 5% van de rekening die openstaat. Een sanctie kan noodzakelijk zijn om de huidige betalingstermijn van 30 dagen in Nederland ook weer strak te hanteren. Grote ondernemingen bieden momenteel overheden vaak de mogelijkheid van een langere betalingstermijn tot wel 90 dagen om zo een concurrentievoordeel te verkrijgen ten aanzien van het MKB. Volgens Intrum Justitia zou een betaling binnen 30 dagen door de gehele Nederlandse overheid een impuls aan het bedrijfsleven geven van 1,5 miljard euro. Als ook bedrijven dan het goede voorbeeld van de overheid zouden volgen gaar het zelf om 15 miljard euro. Ruim 60% van de bedrijven zou dan minder afhankelijk worden van banken en bereid zijn om meer te investeren. Wat ons betreft hebben ondernemingen ook als ze over de grens handelen recht op om zijn minst binnen dertig dagen betaald te worden als er verder geen contractuele afspraken zijn gemaakt. Gemiddeld betalen Europese overheden binnen 65 dagen, 10 dagen meer dan dat ondernemingen nodig hebben om elkaar te betalen, en nemen vooral de zuidelijke lidstaten het niet zo nauw met de termij-

33 |

32 |

nen. Voorlopig lijkt het nog een stap te ver om de regeling uit te breiden naar consumententransacties. Hierover zal eerst nog een effectbeoordeling moeten komen en een bredere discussie over gevolgen voor het consumentenrecht. Het is daarom beter om deze regeling nu niet te belasten met dergelijke vraagstukken. Het Europees Parlement en de Raad van Ministers zullen de komende periode hopelijk snel een overeenkomst bereiken over dit voorstel. Het tijdig betalen door overheden in Europa moet zo snel mogelijk de absolute norm zijn waarmee ook de economie een goede oppepper kan krijgen. 2.2

Belastingen Behalve met het vooruitschuiven van de inning van belastingen, kan het MKB ook in de inhoud van het fiscaal beleid tegemoet gekomen worden. Onder andere op het gebied van BTW-afdracht en de bedrijfsopvolging zijn er plannen ontwikkeld. Verlaagd BTW-tarief Al eind jaren ‘90 hebben sociaal-democraten in het Europees Parlement samen met de vakbeweging bij de eerste werkgelegenheidstop van Luxemburg ingezet op een verlaagd BTW tarief voor arbeidsintensieve diensten. Een verlaagd BTW tarief voor arbeidsintensieve lokale diensten voor particulieren hoeft geen negatief effect op de interne markt te hebben en stimuleert de werkgelegenheid en het omzetten van zwart werken tot regulier werk in de formele sector. In 2000 is vervolgens een experiment gestart met de verlaging van het BTW-tarief voor arbeidsintensieve diensten. In de proef mochten lidstaten de belastingafdracht voor enkele arbeidsintensieve diensten naar keuze, verlagen naar het lage BTW-tarief. EU-regels schrijven voor dat die ondergrens minimaal 5% bedraagt, in Nederland ligt het lage BTW-tarief op 6%. Nederland koos ervoor om beroepsgroepen zoals kappers, schilders en fietsenmakers te ontzien. Door een BTW-verlaging kan de prijs dalen en de vraag naar deze diensten toenemen. Bovendien was het doel is om op deze manier zwartwerken tegen te gaan en reguliere werkgelegenheid te stimuleren, waardoor weer belastinggeld naar de schatkist vloeit. Over de effecten is sinds 2000 veel discussie geweest. Onderzoeksrapporten spraken elkaar tegen en een aantal lidstaten waaronder vooral Duitsland, wilden zo snel mogelijk van het experiment af.Toch lukte het – niet in met minst door veel druk van het Europees Parlement – steeds weer op het laatste nippertje verlenging te krijgen. Anders zouden bij plotselinge verhoging naar het hoge tarief ongetwijfeld de negatieve effecten op de werkgelegenheid gebleken zijn.

Tot tevredenheid van sociaal-democraten en de vakbeweging hebben de Europese Ministers van Financiën onlangs een akkoord bereikt om het experiment van een verlaagd BTW tarief voor arbeidsintensieve- en lokale diensten te verbreden en om te zetten in een permanente optie voor lidstaten. De categorieën worden verbreed waardoor bijvoorbeeld niet enkel kappers onder een verlaagd BTW tarief mogen vallen, maar ook nagelstudio’s en dergelijke op de persoonlijke verzorging gerichte diensten. Ook voor schoonmakers en de ouderen- en gehandicaptenzorg mag van Brussel vanaf nu een verlaagd BTW tarief gerekend worden.Tot slot kunnen lidstaten ervoor kiezen om de door de economische crisis zwaar getroffen en voor de economie belangrijke bouwsector te ondersteunen via de introductie van een laag BTW tarief. Dat zou vooraol voor energiebesparende en energie-efficiënte renovatie en herstelwerkzaamheden van woningen en gebouwen gebruikt kunnen worden. In België hebben studies aangetoond dat investeringen hierdoor aantrekkelijker worden waardoor mensen in de bouw aan het werk kunnen worden gehouden. En daarnaast is het natuurlijk nog eens goed voor het milieu. Op de website van de belastingdienst kan worden gezien welke diensten in Nederland onder een verlaagd BTW tarief vallen (www.belastingdienst.nl). Vennootschapsbelasting Bedrijven die in Nederland gevestigd zijn, moeten in Nederland Vennootschapsbelasting betalen over de gehele winst van het bedrijf. Ook als die deels in het buitenland is behaald. Dit wordt de binnenlandse belastingplicht genoemd. Om te voorkomen dat bedrijven twee keer belasting moeten betalen over dezelfde winst, heeft Nederland met veel landen belastingverdragen afgesloten. Daarmee wordt de zogenaamde dubbele belasting voorkomen. In zo’n verdrag is afgesproken welk land in welke situatie de belasting mag heffen. Nederland heeft met bijna honderd landen een verdrag afgesloten of is in onderhandeling over een verdrag. Voor een kleine, open economie als Nederland is het belangrijk om daar met heel veel landen goede afspraken over te hebben. Want een onderneming die dubbel belasting moet betalen, kan niet concurreren. Door het grote aantal verdragen dat Nederland kent, is dit goed geregeld. Daarnaast wordt door Europees Commissaris Kovacs, gesteund door het Europees Parlement bepleit dat er meer harmonisatie van de berekening van de grondslag voor de Vennootschapsbelasting komt in de Europese Unie. Voor internationaal opererende bedrijven zou dat een vereenvoudiging betekenen en bovendien zou het de concurrentie tussen lidstaten ontmoedigen om met lage tarieven bedrijven te lokken. Daarnaast is er een plan om het vooral voor MKB be-

35 |

34 |

drijven in grensregio’s mogelijk te maken de Vennootschapsbelasting te berekenen op grond van het systeem van het land waar ze gevestigd zijn, home based taxation. De belasting zelf blijft betaald worden waar de activiteiten plaatsvinden. Dit zou het voor MKB bedrijven simpeler maken om hun belastingen te berekenen. Echter, omdat deze onderwerpen vooral bij Ierland en Engeland gevoelig liggen (de regeringen van deze landen zijn tegen iedere Europese bemoeienis met de directe belastingen), zijn beide plannen op de lange baan geschoven. Bedrijfsopvolging Als alle problemen uit de weg geruimd zijn en de ondernemers uiteindelijk aan het hoofd van een florissant en solide bedrijf staat, komt op een gegeven moment onherroepelijk de vraag op hoe lang de ondernemer nog wil doorwerken en bij wie het bedrijf in de toekomst in veilige handen zou zijn. M.a.w. er zal voor bedrijfsopvolging moeten worden gezorgd en het is niet alleen prettiger voor de ondernemer dit goed geregeld te hebben, het is ook belangrijk om economische redenen. Arbeidsplaatsen blijven zo immers behouden en starters die bedrijven overnemen blijken vaak succesvoller en winstgevender dan starters die vanaf nul beginnen. Bedrijfsoverdracht is echter zeer complex. Bovenop het emotionele aspect komt er ook nog eens een scala aan belastingregels en -wetgeving kijken. Bij bedrijfsopvolging is het grootste knelpunt voor de verkoper het vinden van een geschikte opvolger. Voor de koper is dat het rond krijgen van de financiering. Ongeveer 5000 overnames per jaar gaan niet door omdat kopers geen financiering kunnen vinden. In de economische crisis waarin we nu verkeren, is dit alleen maar lastiger geworden. Ook maakt het fiscaal nogal wat uit of familieleden of buitenstaanders het bedrijf overnemen. Steeds meer zijn het overigens derden, omdat bedrijven minder vaak van ouders op kinderen worden overgedragen. Als de werknemers financieel participeren is de overdracht doorgaans verzekerd. De werknemers krijgen dan namelijk gedurende hun loopbaan een deel van hun inkomen uitbetaald in aandelen van de onderneming. Hiermee kopen zij zich als het ware in. Naast voordelen in relatie tot bedrijfsopvolging biedt financiële participatie van werknemers nog een aantal voordelen zoals een extra motivatie bij werknemers, op stabiele wijze extra kapitaal vergaren voor de onderneming en min of meer beschermd zijn tegen vijandelijke overnames. In Nederland komt financiële participatie echter veel minder voor dan in bijvoorbeeld Frankrijk of Groot-Brittannië. Sociaal-democraten dringen daarom aan op fiscale en administratieve maatregelen die financiële participatie stimuleren in

Nederland zowel als voor grensoverschrijdende ondernemingen in Europa. Een zogenaamd optioneel 28e regime zou daarvoor uitkomst kunnen bieden. Onderzoekers van de Universiteit van Tilburg, ondersteund door BDO belastingadviseurs, brachten onlangs een rapport uit over de complexe regelgeving rondom bedrijfsoverdracht. Volgens dit rapport kunnen bedrijfsoverdrachten efficiënter verlopen als de overheid een paar specifieke maatregelen neemt. Ten eerste zouden alle mogelijkheden rondom bedrijfsoverdracht ‘fiscaal identiek’ behandeld moeten worden zodat er geen verschil meer is tussen overdracht bij leven of bij vererving, binnen of buiten de familie.Ten tweede moeten belastingmaatregelen versoepeld worden. Denk daarbij aan het opknippen of uitsmeren van belastingen.Ten derde moet de zogenaamde doorschuiffaciliteit verbeterd worden. In dit geval neem de koper de fiscale balans en de fiscale claim van de ondernemer over, waardoor de koper minder betaalt voor het bedrijf en de verkoper minder belasting hoeft te betalen. Deze regeling kan echter alleen toegepast worden als de overnemer minstens drie jaar in het te overnemen bedrijf heeft gewerkt. Het rapport beveelt aan om de periode van drie jaar te verkorten. Ook een niet onbelangrijke maatregel om bedrijfsopvolging qua financiering efficiënter te maken is de Tante Agaath Regeling (TAR). Particulieren worden hierbij, tegen de achtergrond van enkele vrijstellingen in de belastingsfeer, gestimuleerd om leningen te verschaffen aan een ondernemend familielid. Het Nederlands Agrarisch Jongeren Kontakt (NAJK) is gekomen met een plan, het Familiaire en Particulier Financieringsplan (FPFP) om de TAR te verruimen. Dit plan stelt ten eerste voor om het maximaal te lenen bedrag te verhogen, omdat de prijs van bedrijven bij overname stijgt. Ook ziet het NAJK graag dat de vrijstelling voor de inkomstenbelasting voor de geldschieter wordt verlengd tot tien jaar.Ten slotte zouden zij ook graag zien dat het te betalen rentepercentage over de lening wordt verlaagd tot 3%, zonder dat dit als schenking wordt gezien. Volgens het NAJK zouden deze maatregelen voor zowel uitlener als overnemer voordeliger zijn, waardoor financiering van bedrijfsoverdracht beter gestimuleerd kan worden. 2.3

Betalingsverkeer Grensoverschrijdende elektronische betalingen zijn nu nog vaak ingewikkeld en kosten zeker meer tijd en moeite dan een binnenlandse betaling. Door de invoering van de Single Euro Payments Area (SEPA) gaat dit veranderen. Alle nationale betaalmarkten worden geïntegreerd tot één Europese betaalmarkt. Er komen uniforme betaalproducten in de Europese Unie die gebonden zullen zijn

37 |

36 |

aan Europese standaarden. Ondernemers en consumenten kunnen dan overal betalen. Een Italiaanse incasso uitvoeren is dan net zo gemakkelijk als een Nederlandse. En een overschrijving naar een leverancier in Polen is dan net zo gemakkelijk als een eenvoudige binnenlandse overschrijving. Voor ondernemers is dit een grote verbetering ten opzichte van de huidige situatie. Voor Nederland betekent deze invoering dat er langzaamaan zal worden overgegaan naar Europese betaalmiddelen. Nederlandse overschrijvingen en betaalpassen worden Europees met Europese rekeningnummers. Bedrijven kunnen in de EU makkelijker betalen en ontvangen met een Europese overschrijving. Ook op PIN-gebied zal het een en ander veranderen. De ouderwetse en fraudegevoelige magneetstrip zal op den duur plaatsmaken voor een veilige chip, onder de afkorting EMV, wat staat voor Europay, Mastercard, Visa. Dit systeem is minder fraudegevoelig dan de oude magneetstrip. Winkeliers en toonbankinstellingen zullen hun terminals daarop moeten aanpassen om ook buitenlandse passen te kunnen accepteren. Voordeel hiervan is dat particulieren in heel de EU met hun nationale betaalpas kunnen betalen.Toeristen kunnen dan overal pinnen. Dat scheelt wisselkosten. Bovendien is de kans kleiner dat ze bij een louche wisselkantoor valse biljetten krijgen, die ze vervolgens bij ondernemers uitgeven.

Aanbesteden Voor overheidsaanbestedingen gelden in Europa al vele decennia richtlijnen. Deze bevatten regels en procedures waaraan overheden moeten voldoen bij het aanbesteden van werkzaamheden en het kopen van producten en diensten. Doel is het verkrijgen van de beste dienst of product voor zo weinig mogelijk belastinggeld. Sociaal-democraten in het Europees Parlement hebben ervoor gezorgd dat ook sociale en ecologische criteria mogen worden opgenomen in de aanbestedingsprocedure. En juist het MKB is vaak goed instaat om op deze specifiekere eisen van regionale en lokale overheden in te spelen. Het is dus een misverstand dat het in de Europese aanbestedingsregels enkel zou gaan om de goedkoopste aanbieder. Dit neemt niet weg dat overheden natuurlijk wel zuinig moeten omgaan met belastinggeld en de eerlijke concurrentie tussen bedrijven moeten bevorderen om zo vriendjespolitiek te voorkomen. Europees aanbesteden is verplicht boven een bepaald drempelbedrag. De bedragen variëren en zijn afhankelijk van het soort opdracht. In onderstaand overzicht zijn de drempelwaarden in euro’s (excl. BTW) voor de jaren 2008 en 2009 weergegeven. DREMPELWAARDEN

2.4

De overheid als klant: aanbesteden

Drempelwaarden overheidsopdrachten 2008-2009 Centrale Overheid Decentrale overheid Werken € 5.150.000 € 5.150.000 Diensten € 133.000 € 206.000

De overheid is zelf een belangrijke opdrachtgever. In elk dorp, iedere stad en alle provincies wordt belastinggeld gebruikt voor goederen, diensten en projecten. Ook de Ministeries en organisaties die nauw gelieerd zijn aan de overheid, zoals ziekenhuizen en openbaar vervoersbedrijven, zijn goed voor ontelbare opdrachten aan het bedrijfsleven op het gebied van de thuiszorg, het regionaal en lokaal openbaar vervoer tot het re-integratieonderwijs. Veel opdrachten gaan naar grote bedrijven, omdat de opdrachten vaak te groot zijn voor het MKB. Het MKB zou wat ons betreft echter veel meer aanspraak moeten maken op een substantieel deel van het totaal aan overheidsopdrachten. Juist het MKB kan de broodnodige verfrissing op een markt brengen en het maatwerk leveren, waar een opdrachtgever behoefte aan heeft. Om dit ongekende potentieel beter te benutten, zou de overheid extra rekening moeten houden met de kleine en middelgrote bedrijven.

Leveringen € 133.000 € 206.000

Kansen en bedreigingen Naast het maatschappelijk verantwoord aanbesteden zetten sociaal-democraten in op een aanbestedingsbeleid dat gericht is op deelname van het MKB. Het Economisch Instituut voor het midden- en kleinbedrijf calculeerde dat in 2006 een bescheiden percentage van 44% van alle (Nederlandse) aanbestedingen naar Nederlandse MKB-ondernemingen ging. Slechts 1% ging naar buitenlandse ondernemingen, dit bevestigt het idee dat MKB’ers zich sporadisch op de Europese markt begeven. De waarde van de opdrachten die in die 44% besloten lag, bedroeg 15% van de totale waarde aan aanbestede opdrachten. Dit zijn magere resultaten. Degene die zijn oor te luister legt bij het MKB, krijgt inzicht in de achtergrond van deze magere deelname. De regels met betrekking tot aanbesteden zijn, met name voor het MKB, vaak onredelijk zwaar. Aan eisen ten aanzien van ervaring en financiële draagkracht is doorgaans niet te voldoen voor de doorsnee MKB’er. Ook brengen openbare aanbestedingen hoge transactiekosten met zich mee

39 |

38 |

en de inschrijvingsprocedure neemt veel tijd in beslag. Aanbesteden is dus zeer arbeidsintensief en niet zonder risico’s. Voor veel ondernemers zijn deze risico’s simpelweg te groot. De overheid moet daarom de aanbestedingsprocedures vereenvoudigen en de criteria proportioneel maken ter bescherming van het MKB. Een andere klacht is dat veel overheden nog steeds inzetten op de goedkoopste aanbieder in plaats van de beste. Grote ondernemingen kunnen vaak vanwege lagere overheadkosten e.d. tegen een lagere prijs een bepaalde dienst of product aanbieden of gaan zelfs tijdelijk onder de gangbare marktprijs zitten om zo concurrenten uit de markt te duwen. Ook zijn de gestelde criteria voor het MKB soms moeilijk. Regionale en lokale overheden moeten op eenvoudigere wijze sociale en ecologische criteria durven in te dammen binnen hun aanbestedingsopdracht. Op die manier creëren we met aanbesteden niet alleen maatschappelijke meerwaarde met belastinggeld, maar helpen we eveneens kleinere ondernemingen om overheidsopdrachten binnen te slepen. Bovendien hebben MKB-ondernemers het gevoel, dat zij op voorhand worden geweerd. Bij de aanbestedingsprocedure moet de opdrachtgever een aantal criteria opstellen. Het bedrijf dat de opdracht wil binnenhalen, moet bijvoorbeeld technisch bekwaam zijn en financieel draagkrachtig zijn. Vergelijk het met een vacaturetekst, waarin meestal een aantal functie-eisen staan. Om mogelijke risico’s af te dekken, worden eisen vaak hoog gesteld. Dat schrikt het midden- en kleinbedrijf af, waardoor hun ‘sollicitatie’ uitblijft. AANBESTEDEN Nigel Clements is docent Engels en geeft cursussen aan particulieren, bedrijven en overheden. Voor hem zijn de Ministeries van Buitenlandse Zaken en Defensie de grootste afnemers van talendiensten. Hij is dan ook helemaal niet tevreden over het aanbestedingsbeleid. Dankzij Clements’ goede resultaten kreeg hij de kans om een aantal mensen van de douane van cursussen Engels te voorzien. Echter, die opdracht moest aanbesteed worden en dat maakten de kansen van Clements aanzienlijk kleiner. Zijn ervaring is dat grotere talenbedrijven een grotere kans hebben bij aanbestedingsopdrachten, omdat zij wel aan de strenge criteria kunnen voldoen, terwijl hij als kleine ondernemer de taalcursussen zeker net zo goed kan aanbieden. De PvdA pleit samen met hem voor de mogelijkheid om opdrachten te kunnen opknippen zodat hij ook een eerlijke kans krijgt op die aanbestedingsmarkt, want in de huidige praktijk werkt het niet concurrentiebevorderend voor het MKB.

Nieuwe Aanbestedingswet In 2004 zijn de Europese aanbestedingsrichtlijnen vernieuwd en vereenvoudigd en in Nederland omgezet in het Besluit bestedingregels voor overheidsopdrachten (BAO) en het Besluit aanbesteden special sectoren (BASS). Destijds hadden de verschillende nationale en Europese aanbestedingsregels eigenlijk helder geordend moeten worden, maar Minister Brinkhorst van Economische Zaken heeft dat toen nagelaten. Nadat de Eerste Kamer onder aanvoering van de PvdA in juli 2008 een voorstel voor een nieuwe aanbestedingswet daarom heeft verworpen is er een nieuwe kans op een overzichtelijke en eenvoudigere aanbestedingswet. De Europese aanbestedingsregels zijn namelijk niet zo vreselijk ingewikkeld, maar als de regels in combinatie met oudere en nationale bepalingen niet helder worden geordend, dan ziet niemand door de bomen het bos meer. Naast ordering in de lappendeken van regels en criteria van de verschillende aanbestedende diensten (rijk, provincie, gemeenten en ZBO’s) zijn de belangrijkste wijzigingen in de nieuwe wet dat er een integriteitstoets komt voor bedrijven (naar aanleiding van de parlementaire enquête Bouwfraude) en dat deze criteria helder en proportioneel zijn. Vooral voor het MKB biedt een nieuwe wet kansen om meer overheidsopdrachten in de wacht te slepen. Voor meer informatie over Europees aanbesteden, zie de brochure: Maatschappelijk verantwoord aanbesteden binnen de Europese regels’ van Ieke van den Burg en Max van den Berg. In deze brochure geven zij aan hoe lokale bestuurders de Europese aanbestedingsregels kunnen gebruiken om sociaal-democratisch beleid te maken. Een ‘case’ verduidelijkt hoe maatschappelijk verantwoord aanbesteden in de praktijk werkt.

41 |

| 40

|3 REGULEREN EN BESCHERMEN De financiële en economische crisis heeft bewezen dat geen markt functioneert zonder een sterke overheid. Hoezeer de ‘vrije jognens’normaliter ook afgeven op al die overheidsregels en bemoeienis, zelfs de meest liberale econoom zal nu niet meer ontkennen dat de politiek regels moet vaststellen. Vergelijk het met een spelletje ‘Mens, erger je niet’: als er geen regels zijn, zal het spel snel aan chaos en vals spelen ten onder gaan. Soms hebben MKB’ers zorgen over overheidsinterventie, maar ook zij zullen inzien dat de overheid via regelgeving juist het MKB kan helpen en beschermen. Ondernemers zijn in sommige gevallen beter af met minder regelgeving, in andere gevallen moeten de regels slimmer geformuleerd worden en meer op Europees niveau geharmoniseerd en soms hebben we meer regelgeving nodig om juist ondernemers, consumenten of nieuwe markten te beschermen en zich te helpen ontplooien. 3.1

Regeldrukvermindering Overheden maken regels om uiteenlopende doelstellingen te bereiken: zorgen voor eerlijke concurrentie, beschermen van de solidariteit in de gezondheidszorg, zorgen voor veiligheid, aanmoedigen van innovatie en het verbeteren van het milieu. Hierbij staat voorop dat de baten zo groot mogelijk zijn en de kosten en

mogelijke neveneffecten zoveel mogelijk worden beperkt. Slecht opgestelde en niet doordachte regelgeving kan belastend zijn voor ondernemers. Sommige regels zijn veel te gedetailleerd, andere regels leiden tot ongerechtvaardigde uitgaven of werken contraproductief. Ook verouderde regel-geving kan sterk belemmerend werken. De snelle technologische ontwikkelingen, de open en uitbreidende mondiale markten en de steeds grotere toegang tot informatie brengen mee dat regelgeving voortdurend moet worden gecontroleerd en aangepast. In heel Europa willen de overheden de bureaucratie verminderen en de administratieve rompslomp terugdringen. Nederland is op dit terrein koploper in Europa, en de aanpak is zelfs in de wereld to standaard verheven1. In de periode van Balkenende III (2003 – 2007) kwam het kabinet met een doelstelling van 25% vermindering van de administratieve lasten2. Die doelstelling is niet volledig gehaald, omdat het kabinet vroegtijdig ten val kwam. Balkenende IV heeft eveneens een doelstelling van 25% vermindering van de lasten op zich genomen. Meer in het algemeen is in deze kabinetsperiode een bredere aanpak, in de vorm van regeldrukvermindering, tot speerpunt verheven. Dan gaat het ook om nalevingslasten (het voldoen aan voorschriften van de overheid) en inspectielasten (kosten die gepaard gaan met inspecties en controles). Daarbij zet het kabinet vooral in op de merkbaarheid van de reductie. Immers, als de ondernemer in de dagelijkse praktijk ‘voelt’ dat de regeldruk vermindert, dan heeft dat een positief effect op de bedrijvigheid. Het motto van dit kabinet is daarom ‘Merkbaar Minder Makkelijker’. Inzetten op voortraject Maar niet alleen in het ‘natraject’, dat wil zeggen bij bestaande regels, is lastenvermindering te bereiken. Al in het ‘voortraject’, vóórdat wet- en regelgeving wordt ingevoerd, is een cultuuromslag nodig. Door speciale toetsing in het voortraject wordt (zoveel mogelijk) voorkómen dat slechte regels de ondernemers en burgers bereiken. In Nederland wordt het zogenoemde Integrale Afwegingskader (IAK) voor dit doel opgesteld. Op Europees niveau is er al geruime tijd een soortgelijk instrument operationeel, te weten de Regulatory Impact Assessment(RIA). Het instrument moet heldere en transparante indicatoren bevatten die een goed beeld geven van de impact van een beleidsmaatregel voor burgers en ondernemers. De sociaal-democraten in Nederland en Europa streven ernaar bij de beleidsvoorbereiding grote slagen te maken en een daadwerkelijke cultuuromslag bij beleidsambtenaren te bewerkstelligen. Zich inleven in de ondernemer dient een vast 1 – De OESO concludeerde in 2007 dat de Nederlandse aanpak ‘world leading’ is. 2 – Administratieve lasten zijn de kosten om te voldoen aan informatieverplichtingen die voortvloeien uit wet- en

regelgeving van de overheid. Het gaat om het verzamelen, bewerken, registreren, bewaren en ter beschikking stellen van informatie. Voorbeeld: omzetgegevens t.b.v. statistieken van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS).

43 |

42 |

kenmerk te zijn van ambtenaren die regels bedenken. De RIA is het geëigende instrument om de effecten van de maatregel te doorgronden. We gaan ervan uit dat een bewezen goed werkend instrument snel en adequaat kan worden ingezet in de Nederlandse situatie. Het wiel opnieuw uitvinden bij de invoering van het IAK is bovendien niet efficiënt. Externe waakhond De ‘waakhond’ Adviescollege Toetsing Administratieve Lasten (Actal) is destijds speciaal in het leven geroepen om het proces van regeldrukvermindering in Nederland extern te begeleiden en te volgen. Hoofdtaak van Actal is om een cultuuromslag te bewerkstelligen bij regelgevers. Zij moeten de regeldruk voor bedrijven, burgers, instellingen en professionals ‘automatisch’ en blijvend verlichten. Cut the red tape Onder de noemer ‘cut the red tape’heeft ook de Europese Commissie een ambitieus plan aangekondigd om de administratieve lasten voor ondernemingen terug te brengen. Op een aantal terreinen is al vooruitgang geboekt. Verplichtingen voor ondernemingen om statistische gegevens aan te leveren aan Eurostat en Intrastat en publicatieverplichtingen van de financiële jaarverslagen en/of de gegevens bij fusies en overnames in de kranten zijn verminderd. Ook wordt gewerkt aan bijvoorbeeld het elektronisch factureren en aan maatregelen met het oog op een verdere vereenvoudiging, modernisering en harmonisering van de factureringsbepalingen voor de BTW. De Europese Commissie heeft een expertgroep benoemd om advies te geven over lastenverlichting voor het MKB. Deze groep staat onder leiding van de vroegere premier van Beieren, Edmund Stoiber. 3.2

Boekhouden Financiële verslaggeving is belangrijk voor ondernemingen. De boekhouding ordent de administratie van een onderneming en geeft inzicht in de resultaten. De regels hiertoe zijn in eerste instantie vooral opgesteld ten behoeve van grote (beursgenoteerde) ondernemingen, ze doen daardoor niet altijd recht aan de specifieke wensen en behoeften van kleinere ondernemingen. Er zijn daarom later ook specifiekere regels opgesteld voor het MKB. Deze zijn in principe Europees om zo oneerlijk concurrentie te voorkomen en de financiële huishouding inzichtelijk en begrijpelijk te maken voor grensoverschrijdende investeerders, werknemers en andere belanghebbenden. Daarnaast is een Europees en uniformstelsel van de boek-

houdregels kostenbesparend voor ondernemingen. Deze zijn Europees geharmoniseerd om oneerlijke concurrentie te voorkomen en de financiële huishouding inzichtelijk en begrijpelijk te maken voor grensoverschrijdende investeerders. Daarnaast is een Europees en uniform stelsel van boekhoudregels kostenbesparend voor ondernemingen, omdat er zo niet voor activiteiten in diverse lidstaten steeds verschillende boekhoudsystemen moeten worden gehanteerd. De afgelopen jaren is er hard aan getrokken om ook op mondiaal niveau boekhoudregels te uniformeren, de zogenaamde IFRS (International Financial Reporting Standards ). Deze richtten zich in eerste instantie op beursgenoteerde bedrijven, maar binnen de International Accounting Standards Board (IASB) wilde men ook een IFRS-’light’ voor het MKB ontwikkelen. Het Europees Parlement heeft zich daar echter tegen verzet. De voorstellen waren te belastend en deden te weinig recht aan de Europese tradities. Vooral voor kleine ondernemingen leveren boekhoudregels grote administratieve lasten op. Zij moeten veelal voldoen aan strenge en gecompliceerde vereisten waarvoor ofwel kennis noodzakelijk is bij de ondernemers of dure kennis moet worden ingehuurd. Dit laatste is natuurlijk een kostbare aangelegenheid. In het Europees Parlement trachten de sociaal-democraten de boekhoudregels steeds simpeler en evenwichtiger te maken. Onlangs is bijvoorbeeld de verplichting voor middelgrote ondernemingen om in bepaalde gevallen een geconsolideerde jaarrekening op te stellen vervallen. Ook hoeven middelgrote ondernemingen niet langer informatie te verschaffen over de kosten van oprichting en uitbreiding. Op voorstel van de Stoiber groep heeft de Europese Commissie nu voorstellen gelanceerd die beogen lidstaten de mogelijkheid te geven om micro enterprises, dat zijn dus kleine ondernemingen zoals de kruidenier op de hoek van de straat, uit te zonderen van de Europese boekhoudvereisten. Dat is voor de korte termijn een prima maatregel om de administratieve lastendruk te verminderen, maar het lost niets op aan de fragmentatie in regelgeving die er nog steeds heerst in Europa en die voor MKB bedrijven die in meerdere lidstaten opereren, nog steeds dubbel werk opleveren. Immers als ze orders willen binnenhalen of krediet van de bank willen, dan zal hun toch om financiële gegevens gevraagd worden. Daarom zien wij liever een vereenvoudiging voor het MKB in een uniform stelsel van Europese boekhoudregels. Nationale regels zullen immers blijven bestaan en een wirwar van die regels maakt het lastiger om op de Europese markt te opereren. Alle bedrijven, ook kleine, zijn gebaat met simpele en eenduidige Europese regels met zo min mogelijk nationale toevoegingen en afwijkingen. Bovendien hebben wij in Brussel steeds het XBRL systeem gepropageerd en commissaris McCreevy om een roadmap voor het introduceren daarvan gevraagd.

44 |

45 |

XBRL Er is bijna geen onderneming meer die zijn administratie nog met het klassieke kasboek bijhoudt: tegenwoordig gebruikt bijna iedereen een computer. De voordelen van de computer zijn legio. Eén van de pluspunten is de ‘uitwisseling’ van gegevens. Ondernemers moeten gegevens verzenden naar de belastingdienst, statistische bureaus en nog vele andere partijen. Die gegevens kunnen nu per email worden verstuurd, maar deze financiële gegevens moeten door de ontvangende partij wel ‘gelezen’ kunnen worden. Een Excel-spreadsheet is voor weinigen een probleem: bijna iedereen heeft het Windows-office pakket met daarin het programma Excel. Maar wat als de boekhouding met speciale programma’s bijgehouden wordt, die veel meer en betere functies kennen? Duizenden bedrijven kiezen voor duizenden boekhoudprogramma’s, hoe zorg je ervoor dat ze elkaars digitale bestanden kunnen openen en lezen? Hier heeft een groep accountants uit Amerika iets bedacht: XBRL, voluit eXtensible Business Reporting Language. XBRL is een digitale standaard voor de uitwisselbaarheid van financiële gegevens. Als de ondernemer gebruik maakt van een boekhoudprogramma dat gebruik maakt van de standaard XBRL, hoeven de gegevens slechts één keer ingevoerd te worden. Vraagt de overheid of een andere instantie om financiële gegevens, dan kan met één druk op de knop dat XBRL-bestand verstuurd worden. Er hoeven geen aparte formulieren ingevuld te worden, of gegevens ingevoerd te worden in een ander soort boekhoudprogramma. Het

Sociaal-democraten staan positief tegenover de komst van de Europese BV, maar hebben wel kanttekeningen geplaatst. Er moet worden voorkomen dat louter nationaal opererende bedrijven overgaan tot een Europese rechtsvorm om zo nationale voorwaarden en wet- en regelgeving te ontlopen, bijvoorbeeld op het gebied van medezeggenschap voor werknemers. De Europese BV is wat ons betreft alleen bedoeld voor ondernemingen die echt de grens over willen. We hebben het voorstel van de Commissie en van de christendemocratische rapporteur van het Europees Parlement op die punten dus grondig aangepast en hopen dat de Ministers ons daarin zullen volgen. Met de komst van een Europese BV kunnen administratieve lasten en rechtsonzekerheid verminderd worden. Dat scheelt tijd en geld en bevordert de mobiliteit van het MKB binnen de Europese markt. Belastingrecht, arbeidsrecht, verslaggeving- en jaarrekeningenrecht evenals regels voor omzetting, fusie en splitsing van de Europese BV blijven nog steeds verschillend in iedere lidstaat. Op veel van deze terreinen dringen Europese sociaal-democraten ook aan op specifieke evenwichtige wetgeving om zo verantwoord ondernemerschap binnen de interne markt te bevorderen en concurrentie tussen lidstaten te voorkomen. Het is daarvoor noodzakelijk dat de Europese Commissie in samenwerking met sociale partners en andere belanghebbenden werkt aan verdere voorstellen voor bijvoorbeeld een Europees kader voor vennootschapsbelasting en uniforme boekhoudregels voor het MKB.

gebruik van XBRL zorgt dus voor minder administratieve lasten en meer transparantie. De Europese sociaal-democraten hebben meermaals aangedrongen bij de Europese Commissie om te komen tot een gestructureerde introductie om het gebruik van XBRL te stimuleren.

3.3 Ondernemingsrecht In de Small Business Act van de Europese Commissie worden verschillende juridische zaken aangesneden, zoals de Europese rechtsvorm, het octrooibeleid, staatssteun en de gevolgen van faillissementen. Europese rechtsvorm Om de grensoverschrijdende mobiliteit van het MKB te bevorderen, heeft de Europese Commissie een Europese rechtsvorm voorgesteld, het Europees statuut Besloten Vennootschappen. De introductie van een Europese rechtsvorm voor besloten vennootschappen kan het makkelijker maken voor het MKB om op de Europese interne markt te operen.

Octrooibeleid Patenten en octrooien moeten investeringen in research & developmentbevorderen. Een ondernemer moet ook kunnen profiteren van zijn product- of procesinnovatie, zonder dat het jarenlange studiewerk onder zijn neus wordt weggehaald. Bedrijven met veel organisatorische kracht beschikken over het geld en de middelen om hun kennis en producten te beschermen. Veel MKB’ers kunnen daar niet tegenop. Voor het MKB is vereenvoudiging van het octrooibeleid belangrijk. Op het moment bestaan er twee vormen van octrooibescherming in de Europese Unie: het nationale en het Europese octrooistelsel. Het nationale octrooi biedt echter onvoldoende bescherming in het buitenland. Een uitvinding met een octrooirecht in het ene land kan gewoon worden geëxploiteerd in een ander land. Om een octrooi ook in het buitenland veilig te stellen zijn er op dit moment drie mogelijkheden.Ten eerste kan men meerdere nationale octrooien aanvragen in de betreffende landen waar de ondernemer zijn vinding graag beschermd ziet.Ten tweede kan dat in de vorm van een Europese octrooi bij de European Patent Office (EPO). Dit octrooi is geldig in de door de ondernemer te kiezen landen, waarbij na

47 |

46 |

toekenning het octrooi uiteenvalt in een verzameling nationale octrooien. De laatste mogelijkheid gaat langs de Patent Cooperation Treaty (PCT) waarbij maar één aanvraag ingediend hoeft te worden met de gewenste landen over de hele wereld voor octrooirecht. Welke weg men ook bewandelt, uiteindelijk krijgt men steeds een bundel van verschillende nationale octrooien. Met het gemeenschapsoctrooi, waaraan al tientallen jaren wordt gewerkt, wordt gestreefd naar één octrooiaanvraag. Dat octrooi zou geldig moeten zijn voor de hele Europese Unie. In geval van geschillen zou daarbij één gecentraliseerde Europese rechtsgang geldig moeten zijn. Dit zou voor veel ondernemers in het MKB een uitkomst zijn, maar de ministers van de Europese Unie komen er maar niet uit. Waar men het in mei vorig jaar wel over eens werd, was het Londen Protocol dat de voorschriften voor vertalingen van Europese octrooien vereenvoudigt. Dit scheelt enorm in de vertaalkosten voor het MKB. Staatssteunbeleid Het Europese mededingingsbeleid voorziet in een reglementair stelsel dat oneigenlijke concurrentie moet voorkomen. Het subsidiëren door overheden van individuele ondernemingen en bedrijfstakken wordt aan strikte regels gebonden, zodat staatssteun geen marktverstorende werking heeft binnen de Europese interne markt. Dat is ook belangrijk: samen moeten we ervoor zorgen dat de markt transparant blijft en protectionisme wordt tegengegaan. De regels voor staatssteun zijn dus onmisbaar. De uitwerking en uitvoering ervan kan echter eenvoudiger en efficiënter. Mededingingscommissaris Neelie Kroes heeft samen met het Europees Parlement in de afgelopen periode diverse vereenvoudigingen doorgevoerd. Drempelbedragen voor melding zijn opgetrokken. Bepaalde categorieën van steun zijn vrijgesteld van melding. Steun voor innovatie en research en development wordt juist aangemoedigd. Financiële steun van de overheid is in de huidige crisis een belangrijke steun in de rug voor groei en ontwikkeling van het bedrijfsleven. Bepaalde vormen van subsidiëring en kapitaalinjecties zijn dan ook bijzonder nodig. In haar European Recovery Plan (november 2008) riep de Commissie op om maximaal gebruik te maken van de mogelijkheden. Eind januari 2009 heeft de Commissie een handboek opgesteld waarin de mogelijkheden voor staatssteun aan het MKB tijdens deze financiële crisis staan geformuleerd. HANDBOEK Begin 2009 bracht de Europese Commissie een handboek uit waarin de regels rondom steun aan het midden- en kleinbedrijf staan uitgelegd. Hierin zijn tevens enkele verruimende maatregelen opgenomen, in verband met de ‘finan-

ciële en economische crisis’. Tot eind 2010 kunnen lidstaten,onder bepaalde voorwaarden, een bedrag van maximaal € 500.000,- steun aan een bedrijf geven binnen een tijdspanne van drie jaar. Bedragen hoger dan € 500.000,moeten eerst voorgelegd worden aan de Europese Commissie. Daarnaast werden verruimde mogelijkheden van andere regelingen onder de aandacht gebracht, zoals de verstrekking van risico-kapitaal. Een MKB-onderneming mag onder voorwaarden € 1.500.000,- aan risicio-kapitaal ontvangen. Bron: Handbook on community state aid rules for SMEs

Voor meer informatie over de mededingingsregels en de regels voor staatssteun zie ‘De Markt Meester’ van Ieke van den Burg. In deze brochure is het spanningsveld tussen de regels van interne markt en de publieke dienstverlening uiteengezet. De brochure geeft een uitleg over de toepassing van de staatssteun-, mededinging-, en aanbestedingsregels voor lokaal bestuurders, dienstverleners en werknemers. 3.4

Rechtsbescherming van de ondernemer Bij ondernemerschap horen risico’s. Het meest vergaande risico is dat van een faillissement. Maar ook het risico van het omvallen van een bank is niet meer ondenkbaar in deze tijd. Bescherming daartegen en tegen oneerlijke handelspraktijken, acquisitiefraude en schade door kartels of andere overtredingen van het Europese recht, is nodig. MKB ondernemers zijn in een aantal opzichten vergelijkbaar met particuliere consumenten en zouden daarom meer moeten kunnen profiteren van consumentenbescherming. Faillissement en rechtshulp Een groot verschil tussen de VS en Europa is hoe er tegen faillissementen wordt aangekeken. In Amerika is het veel gebruikelijker en gemakkelijker om weer opnieuw te starten na een faillissement. De Europese Commissie propageert dat ook voor Europa. Voor sociaal-democraten zijn er daarbij wel mitsen en maren. Immers een faillissement betekent dat derden, bijvoorbeeld banken en schuldeisers zoals leveranciers, maar ook de belastingbetaler gedupeerd kunnen worden, evenals werknemers. Er zal dus altijd sprake moeten zijn van echte overmacht en van een evenwichtige verdeling van lasten. De consequenties van een faillissement merken ondernemers niet alleen in de financiële afwikkeling, maar ook bijvoorbeeld in de zoektocht naar rechtsbijstand in de sociale advocatuur.Voor werknemers is de sociale advocatuur een normaal verschijnsel. Voor wie een advocaat niet kan betalen, is er de pro deo advocaat.Voor ondernemers

49 |

48 |

is die regeling er niet, omdat de wet op de rechtsbijstand niet geldt voor zelfstandige beroepen of bedrijven. Er wordt namelijk van uit gegaan dat ondernemers zelf middelen opzij zetten voor de toekomstige mogelijkheid van rechtsbijstand. Gezien de economische crisis, die ongetwijfeld het aantal faillissementen zal vergroten, is het belangrijk dat snel wordt onderzocht wat er mogelijk is op dit gebied. Een belangrijk onderscheid dient gemaakt te worden tussen een persoonlijk faillissement en een zakelijk faillissement. Bij een persoonlijk faillissement betreft het natuurlijke personen; schuldeisers kunnen jaren later nog steeds bij hen hun schulden innen. Bij een zakelijk faillissement van rechtspersonen, kunnen ondernemers in principe weer met een schone lei beginnen. Voor beide gevallen echter bestaan er mogelijkheden als bijzondere bijstand of Wet schuldsanering natuurlijke personen (Wnsp) om een faillissement af te wenden. Dat neemt niet weg dat dit een zwaar traject is, waarbij ongeveer drie jaar lang heel zuinig zal moeten worden geleefd, maar uiteindelijk kunnen deze kleine ondernemers dan niet meer worden achtervolgd door schuldeisers. Ook bestaan er regelingen, zoals het Besluit Bijstandsverlening Zelfstandigen voor financiële ondersteuning. Genoemde regelingen en mogelijkheden zijn echter relatief onbekend. Het is dus zaak om de mogelijkheden die bestaande regelingen bieden, beter bekend te maken onder de ondernemers. De overheid stimuleert dit door een pilot schuldhulpverlening voor ondernemers (SVO) te subsidiëren gedurende drie jaar. Met dit initiatief worden ondernemers gericht voorgelicht over wat te doen als ze in de problemen dreigen te komen. De uitvoerende stichting werk echter alleen voor Friesland. Voor de overige provincies zijn ondernemers aangewezen op één particuliere aanbieder, waarbij men afhankelijk is van de wil van gemeenten om budget vrij te maken voor schulphulpverlening aan ondernemers. Gekeken moet worden of het huidige pakket aan maatregelen voldoende is, gezien de uitdagingen waar wij voor staan. Depositogarantiestelsels De financiële crisis heeft aangetoond dat banken en andere financiële instellingen in de gevarenzone terecht kunnen komen. In het geval dat het misgaat verdienen spaarders en kleine ondernemingen een zekere bescherming. De Europese Richtlijn voor Depositogarantiestelsels is in verband met de crisis snel aangepast. Niet alleen is het minimumbedrag verhoogd naar 50.000 en over twee jaar 100.000 euro in de hele EU. In het Europees Parlement hebben we bepleit dat de regeling ook voor (spaar)rekeningen van MKB ondernemers moet gelden. Lidstaten hebben in de tekst die aangenomen is de mogelijkheid om zowel spaarders als ook het MKB

onder de depositogarantieregeling te laten vallen. Niet alleen spaarders zijn namelijk kwetsbaar gebleken voor de instabiliteit van de financiële markten, maar ook het MKB. 3.5

Oneerlijke handelspraktijken In de afgelopen jaren is er voor consumenten veel Europese wetgeving tot stand gekomen. De sociaal-democratische fractie in het Europees Parlement heeft daarbij aaltijd voorop gelopen. Ook in Nederland heeft dat tot resultaten geleid. Er zijn diverse wetten aangenomen, zoals die over oneerlijke handelspraktijken (één op één overgenomen van de Europese Richtlijn). Ook de Consumentautoriteit die is opgericht om klachten te behandelen en systematisch de vinger aan de pols te houden, is een rechtstreeks gevolg van een Europese verplichting waarvoor het Europees Parlement heeft gepleit. MKB ondernemers zullen soms minder gelukkig zijn met lastige en veeleisende consumenten, maar hebben uiteraard belang bij objectieve klachtenregelingen en een eerlijke rechtsgang. Andersom zijn zij zelf vaak in een positie vergelijkbaar met die van een particuliere consument, als ze tegenover een grote machtige leverancier staan. Eén van de problemen die de laatste tijd veel opdoemen is acquisitiefraude. Acquisitiefraude Zwendel via misleidende reclame is een toenemend probleem voor met name het MKB in heel Europa. Ondernemers worden het slachtoffer van acquisitiefraude door ongewild in te tekenen op een advertentie in een bedrijvengids. De ondernemer wordt, meestal per mail, gevraagd om bedrijfsgegevens te controleren en eventueel aan te vullen. Expliciet wordt daarbij vermeld dat het bijwerken van deze informatie gratis is. Maar de ondernemer beseft op dat moment niet dat hij door zijn ondertekening tegelijkertijd een contract ondertekend heeft waardoor hij zich bindt aan het plaatsen van een advertentie in een bedrijvengids. De contractperiode is vaak minimaal drie jaar en kost € 1.000 per jaar. Hoewel het duidelijk gaat om een geval van misleidende handelspraktijken, is het lastig om vast te kunnen stellen dat hiertegen effectief wordt opgetreden in de verschillende lidstaten. Ondernemingen die achter de misleidende bedrijvengidsen zitten maken gebruik van mazen in de wet en profiteren van het gebrek aan handhaving in de individuele lidstaten. Een probleem dat optreedt bij de effectieve aanpak is dat de firma’s vaak in andere landen zitten dan waar de slachtoffers zijn

51 |

50 |

gevestigd. Daardoor is het voor het slachtoffer lastig een beroep te doen op de nationale wetgeving. Bovendien leggen nationale instanties die verantwoordelijk zijn voor consumentenbescherming de klachten naast zich neer met het argument dat consumentenwetgeving geldt voor consumenten en niet voor bedrijven. Hierdoor staat ondernemers uiteindelijk geen effectief rechtsmiddel ter beschikking en kunnen de zwendelaars hun gang blijven gaan. Binnen het Europees Parlement is naar aanleiding van een groot aantal klachten intussen een actie op gang gekomen om een oplossing te zoeken om dergelijke zwendelpraktijken effectief aan te pakken. Het Parlement streeft ernaar om het bewustzijn van de problematiek te verhogen. De lidstaten moeten nationale wetten aanscherpen en ervoor zorgen dat bestaande EU-wetgeving goed wordt gehandhaafd. Het gaat dan vooral om wetgeving over misleidende reclame en oneerlijke handelspraktijken. Verder moet bestaande EU-wetgeving verbeterd worden door ‘witte vlekken’ aan te pakken.Tot slot wil het Parlement dat slachtoffers steun en begeleiding krijgen. In Nederland houdt de sociaal-democratische fractie al geruime tijd de vinger aan de pols. Door het stellen van Kamervragen is diverse keren aandacht gevraagd voor de misleidende praktijken en de consequenties voor de slachtoffers. Gezien de aard van de zwendel kan effectieve bestrijding van acquisitiefraude in feite alleen op Europees niveau plaatsvinden. Collective redress Leveringen die te laat of niet worden gehonoreerd, onduidelijke prijsafspraken, schadeclaims: economische transacties gaan niet altijd vlekkeloos. Daarvoor is het consumentenrecht in het leven geroepen. Consumenten kunnen (schade)vergoeding eisen, als zij vinden dat zij onterecht behandeld zijn. Dit is niet alleen rechtvaardig, maar stimuleert ook het consumentenvertrouwen. Het consumentenrecht is echter per lidstaat verschillend, waardoor het verhalen van schade in het buitenland geen gemakkelijke zaak is. Zeker voor individuele of kleine bedrijven is het inhuren van advocaten vaak een kostbare zaak. De Europese Commissie heeft voorstellen gedaan om de toegankelijkheid van het nationale consumentenrecht te verbeteren. In november 2008 heeft zij regels gepresenteerd die het voor consumenten mogelijk moet maken, om collectief op te treden. Individuen en bedrijven kunnen hun krachten bundelen en gezamenlijk hun recht nastreven. Deze groep kan zich ook laten vertegenwoordigen door consumentenorganisaties of overheidsinstanties. Het doel van de Commissie is consumenten die zich op een grensoverschrijdende markt begeven, in 2013 net zoveel

vertrouwen te geven als wanneer zij in eigen land ‘winkelen’. Eurocommissaris voor de Mededinging Kroes heeft vooruitlopend op het horizontale kader voor schadeclaims door consumenten alvast voorstellen gedaan voor een collectief schadevergoedingsrecht in het geval van oneerlijke mededinging. Op dit moment legt de Europese Commissie ondernemingen een boete op als zij kartelafspraken hebben gemaakt, de gedupeerden staan dan echter nog met lege handen. Neem het bierkartel, bierbrouwers maakten prijsafspraken en daardoor betaalden niet alleen consumenten, maar ook caféhouders veel te veel voor de inkoop van bier. Ook voor die caféhouders is het dan belangrijk zich te kunnen laten vertegenwoordigen in de rechtszaal door een gezamenlijke belangenbehartiger om zo de proceskosten te drukken. Naast rechtvaardiging voor de geleden schade is het ook een instrument met een afschrikkende werking tegen concurrentievervalsing met prijsafspraken. Immers klikkende partijen uit het kartel die nu bij de beoets van de Europese Commissie vrijuit gaan ondanks dat zij ook schuldig zijn, worden dan toch beboet via private schadeclaims. Ondernemers hoeven niet te huiverig te zijn voor een vorm van collectief schadevergoedingsrecht in mededingingszaken. Zolang zij zich aan de regels houden, zullen er geen claims komen. Een cultuur van claimbelustheid zoals in de Verenigde Staten wordt door alle politieke partijen verworpen. In de VS zijn die claims big business geworden voor advocatenkantoren op zoek naar rechtsprocedures voor gedupeerden met als voornaamste doel daar zelf veel geld aan te verdienen. In de standpuntbepaling van het Europees Parlement willen we dat voorkomen: zolang de claim niet hoger mag zijn dan de geleden schade en de gedupeerden zelf in actie moeten komen ligt een explosie aan rechtszaken niet voor de hand. De Europese sociaaldemocraten zien het voorstel voor collectieve schadeclaims als een weloverwogen rechtsinstrument dat past binnen de tradities van het Nederlands privaatrecht en dat ook voor gedupeerde MKB ondernemers een uitweg biedt. Want het huidige systeem in Nederland van vrijwillige schikking heeft een stok achter de deur nodig: de mogelijkheid om volledige compensatie te behalen in groepsverband.

53 |

| 52

쑺

쑺

쑺

쑺

쑺

SAMEN AAN DE SLAG MET HET MKB 쑺

1 2 3

In deze brochure hebben wij vanuit drie invalshoeken de belangrijkste (beleids) ontwikkelingen rondom het MKB geschetst: vanuit de invalshoek van het initiëren en netwerken, stimuleren en voorwaarden scheppen, reguleren en beschermen. In het voorafgaande hebben wij onderwerpen aan de orde gesteld waarbij een sterke en sociale politiek voor het MKB op het regionale, nationale en Europese niveau kan aansluiten. In dit hoofdstuk vatten we dewe thema’s nog eens samen in actie- en beleidspunten, waarmee sociaal-democraten aan de slag kunnen.

쑺

쑺

쑺

쑺 쑺

쑺

쑺

Initiëren en netwerken – dat willen wij door: jongeren meer te interesseren en op te leiden voor het ondernemerschap; het ondersteunen, uitwerken en implementeren van een Europees uitwisselingsprogramma voor jonge ondernemers (Erasmus for young entrepeneurs); regionale MKB-netwerken te initiëren en te faciliteren, bijvoorbeeld via de regionale ontwikkelingsmaatschappijen (dus niet alleen focussen op landelijk sterke clusters); grensoverschrijdend ondernemen te bevorderen, o.a. via de Euregio-structuren en Europese fondsen en programma’s, ook de Kamers van Koophandel kunnen in de grensstreken hun bijdrage leveren;

쑺

쑺

쑺

de Bedrijfsgerichte Investerings Zone (BIZ-regeling) ruime bekendheid te geven en verder te ontwikkelen. Stimuleren en voorwaarden scheppen – dat willen wij door: in de herstel- en stimuleringsplannen er alles aan te doen om de kredietstromen vanuit de banken naar het MKB weer op gang te laten komen; het instellen van een goed toegankelijk nationaal loket voor klachten van individuele ondernemers rondom het verkrijgen van krediet, zodat de problemen met kredietverlening transparant in kaart gebracht kunnen worden; ervoor te zorgen dat vaart gemaakt wordt met de afspraken tussen Nederlandse banken met de Europese InvesteringsBank over de met 30 miljard euro uitgebreide MKB faciliteit om het Nederlandse midden- en kleinbedrijf in 2009 op grote schaal gebruik te kunnen laten maken van kredieten die door de EIB van extra garanties zijn voorzien; interventieteams op te zetten samen met de banken (model dat in Limburg wordt toegepast) die (gezonde) bedrijven bezoeken om in kaart te brengen of kredietverlening in de komende maanden noodzakelijk is en welke extra hulp hierbij eventueel geboden moet worden; overbruggingsfaciliteiten te bieden door uitstel van belastinginning, vervroegde aftrekmogelijkheden e.d.; verkorting van de termijnen waarbinnen overheden hun rekeningen betalen; de minimumtermijn in de Europese richtlijn daarover uit 2000 en in de Nederlandse regeling moet z.s.m. naar 30 dagen op straffe van forse compensaties; de in de Europese BTW regelgeving structureel gemaakte mogelijkheid om het lage BTW tarief te hanteren voor arbeidsintensieve diensten zo snel mogelijk – tijdelijk of permanent – te gebruiken in het kader van de stimuleringsplannen van het kabinet, met name in de bouw zou dit een goed instrument zijn waarmee ook nog andere doelstellingen zoals bijvoorbeeld het energiezuiniger maken van woningen gestimuleerd kunnen worden; te blijven aandringen op het vereenvoudigen en harmoniseren van de vennootschapsbelasting in Europees verband en door met buurlanden niet alleen afspraken te maken over de verdeling van de belastingheffing, maar ook over een eenduidige grondslag; maatregelen te ontwikkelen om bedrijfsoverdrachten bijvoorbeeld aan werknemers via financiële participatie fiscaal eenvoudiger en aantrekkelijker te maken; de Tante Agaath Regeling aan te passen, zodat bedrijfsopvolging in familiekring wordt gestimuleerd; snelle invoering van SEPA, het uniforme betaalsysteem waarmee in de hele EU

55 |

54 |

쑺

쑺

쑺

쑺

쑺

쑺

쑺

쑺

쑺

쑺

쑺

betaald kan worden, hier en elders te bevorderen en fraude en valsemunterij effectief te bestrijden; in Europese en nationale wetgeving een percentage op te nemen van het aantal overheidsopdrachten dat aan het MKB vergeven moet worden bij openbare aanbestedingen en te zorgen dat tenders, inschrijvingen, niet zo groot gemaakt worden dat MKB bedrijven er niet meer aan te pas komen; een nieuwe Nederlandse aanbestedingswet te maken die aansluit bij de nieuwe Europese Aanbestedingsrichtlijnen, die niet meer alleen van de laagste prijs uitgaat en die ook andere verbeteringen en vereenvoudigingen mogelijk maakt; Reguleren en beschermen – dat willen wij door: een oproep te doen aan alle partijen om kritisch toe te zien op de uitvoering van bestaande plannen om de regeldruk merkbaar te verminderen; het Europese instrument van de Regulatory Impact Assessment snel over te nemen en niet met het Integraal Afwegingskader opnieuw het wiel willen uitvinden voor een nieuw Nederlands instrument; het niet te laten bij alleen een uitzondering voor micro-enterprises van de Europese jaarverslaggevingsrichtlijnen, maar door te gaan met het vereenvoudigen en harmoniseren van boekhoud- en verslagleggingsregels voor het MKB; te pleiten voor een snelle en gestructureerde introductie van XBRL bij de uitwisseling en vergaring van financiële gegevens door de overheid en private partijen; de verdere discussie van de Europese ministers over de Europese BV op de voet te volgen en te zorgen dat de verbeteringen die door het Europees Parlement worden voorgesteld, worden overgenomen; nationale wetgeving rondom patenten en octrooien in te wisselen voor een transparant, Europees regulatoir stelsel dat weinig kosten en lasten met zich meebrengt en voor de hele Europese Unie geldt; de vereenvoudigingen in het staatssteunbeleid van de Europese Commissie in het kader van het Europese Herstelplan van november 2008 maximaal gebruiken; toe te zien op het handhaven en bestraffen van oneerlijke handelspraktijken in alle EU landen om te voorkomen dat er zwakke plekken ontstaan in de handhaving; waar nodig aanscherpen van nationale en Europese wetgeving om acquisitiefraude tegen te gaan; faillissementen, als ze echt niet voorkomen kunnen worden, soepel af te wikkelen en het meer acceptabel te maken dat er een nieuwe start gemaakt kan worden;

쑺

쑺

쑺

쑺

rechtshulp bij de sociale advocatuur en schuldhulpverlening ook voor kleine MKB ondernemers mogelijk te maken; de aangepaste depositogarantiestelsels voor spaargelden niet alleen voor particulieren maar ook voor MKB-bedrijven te laten gelden; het instrument van het collectieve schadevergoedingsrecht (collective redress) waarvoor door de Europese Commissie wordt gepleit zo snel mogelijk te introduceren voor kartelzaken; ook MKB ondernemers, zoals de caféhouders die getroffen waren door prijsafspraken van het bierkartel, moeten daarvan gebruik kunnen maken; meer in het algemeen moeten MKB ondernemers gebruik kunnen maken van de bescherming in het consumentenrecht en de rechtsmiddelen en klachtenregelingen (bijvoorbeeld bij de Consumentenautoriteit) die daartoe aan particuliere consumenten ter beschikking staan;

56 |

Verantwoording

Gesprekspartners - Nigel Clements, directeur

Literatuur - O. Atzema e.a., Ruimtelijke economische dynamiek. Kijk op bedrijfslocatie en regionale ontwikkeling (Bussum 2002) - B. Dankbaar en F. Becker eds., Economisch beleid in een

talenbureau - Sander Collé, directeur Corporate Finance Van Oers - Leon Coolen, directeur Coolen Schilders- en Afwerkingsbedrijf - Bert Duit, business unit director Componenta

ondernemende samenleving (Houten

- Han van den Eijnden, ondernemer

en Diegen 1997).

- Berry Engelen, directeur Engelen

Nota’s, rapporten, brochures en

- Jan van Esch, directeur Trento

geschriften

- Alain van der Haar,

schoenenmode

- DG Enterprise and Industry, Models to reduce the disproportionate regulatory burden on SMEs (Brussel, mei 2007). - EIM, Ondernemen in de sectoren. Feiten en ontwikkelingen 2007-2009 (Zoetermeer, november 2008). - EIM, Review inkomens van

regiostimuleerder Kamer van

Universiteit Delft - Simon van Driel, Eerste Kamerlid voor de PvdA - Theo Hendrikx, manager P&O Componenta - Siem Jansen, directeur NOM

(Zoetermeer, januari 2009).

- Tjerk Jansma, directeur Braincenter

voor kleine bedrijven (Feira 2000). - Eurostat, Statistics in focus (Luxemburg 2008). - MKB Nederland, Voluit vooruit voor het MKB! MKB-pakket voor de middellange termijn. Advies van Prof. dr. L.G.M. Stevens (Zonder plaats, 2005). - OECD, Enhancing the role of SMEs in global value chains (Parijs 2008). - WBS, Een economisch mozaïek. De PvdA en regionale economische politiek (Amsterdam 2007).

director Componenta - Hans van Stappershoef, ondernemer - Patrick Steensels, algemeen directeur Componenta - Jérôme Verhagen, algemeen directeur LIOF - Maurice Tax, directeur Bright Spark - Christian Weinberger, DG for Enterprise & Industry - Theun Wijbenga, Public Relations NOM - Bert de Wit, hoofd ontwikkeling & innovatie LIOF - Bart Zuiderveen, directeur Micro-Key

Koophandel Centraal Gelderland - Prof. Dr. Dap. Hartmann, Technische

ondernemers - Europese Raad, Europees Handvest

- Boudewijn Stals, business unit

- Johan Mekkes, investment manager NOM en lector Ondernemerschap & Risicofinanciering - John Meulemans, directeur DGMpersoneelsgroep - Jacques Mikx, directeur foreign investments & business development LIOF - Hendrik-Jan van Oostrum, Platform Detailhandel - Prof. Dr. Mirjam van Praag, Universiteit van Amsterdam - Hans Praat, investment manager NOM - Surrendra Santhoki, gemeente Den Haag - Ulrich Schröder, UEAPME - Jeffrey Spangenberg, ondernemer

Websites - Kamer van Koophandel Nederland: www.kvk.nl/branches, geraadpleegd 5 januari 2009. - Regiegroep Regeldruk: www.rr.nl, geraadpleegd 10 februari 2009. - Europese Investeringsbank: www.eib.org, geraadpleegd 12 februari 2009. - Europese Investeringsfonds: www.eif.org, geraadpleegd 12 februari 2009. - Jeremie: www.eif.org/jeremie/, geraadpleegd 12 februari 2009. - SenterNovem: www.senternovem.nl, geraadpleegd 13 februari 2009. - Stichting Microkrediet Nederland: www.qredits.nl, geraadpleegd 10 februari 2009. - Stichting Nederland Participatie Instituut: www.snpi.nl - UEAPME: www.ueapme.com, geraadpleegd 7 december 2008. - EIM, www.ondernemerschap.nl, geraadpleegd 3 maart 2009.