Moon Blaisse Ik hoop mijn vrijheid te kunnen behouden

1 STE T R I M E S T E R 2 0 1 1

NUMMER 64 DRIEMAANDELIJKS TIJDSCHRIFT 17DE JAARGANG

AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X

www.sabam.be

M

A

G

A

Z

I

N

E

Jong filmtalent

Moon Blaisse

‘Ik hoop mijn vrijheid te kunnen behouden’

ALEX AGNEW KONING VAN HET SPORTPALEIS

JEF NEVE EN DE MIA’S

MERCI, JARI ERESALUUT VOOR DE AB-BAAS

JAN EELEN EN YOURI BOONE VERLEGGEN FICTIEGRENZEN

BELGISCHE VERENIGING VOOR AUTEURS, COMPONISTEN EN UITGEVERS M

I

N

A

G

H

A

O

Z

I

U

N

E

D

EVENTS

4 6 14

Auteurscafé à la Turalura Jef Neve en de Mia’s Kunstenaars thuis bij SABAM

AUDIOVISUEEL

8

Kevin Meul : Publieksprijs Leuven gaf zin in nieuwe kortfilm // Jan Eelen en Youri Boone verleggen fictiegrenzen met De ronde

9 10

Moon Blaisse : Ik hoop mijn vrijheid te kunnen behouden Mathias Verleyen Documentaires maken met alle stijlmiddelen van de filmwereld // De Middagdocu strijkt neer in het nieuwe audiovisuele auditorium Servais - Storck Jozefien Scheepers Ik schrijf aan mijn eerste langspeelfilm // Maarten Verhulst Filmen is samenwerken met hetzelfde doel voor ogen

11

THEATER

12 13

Staande ovaties voor De Golf van Alex & Stijn Van Haecke Alex Agnew : Engeland is een piste waarover ik al heb nagedacht

LITERATUUR

16

Multimedia, antistress en rock’n roll op de boekenwoensdag

DOSSIER

20

Het reprografierecht

MUZIEK

18 19 22 24 25 26 27 28 29 30

31

Selah Sue heelt tienerblues met crazy vibes // Lady Angelina stelt voor : Amor y Coraçon Meer speelkansen voor jonge bands // Witloof Bay, op naar de finale van het Eurovisiesongfestival 2011 ! Merci, Jari Eresaluut voor de AB-baas // Gouden Klaprozen voor... Alex Callier Popmuziek is geen exacte wetenschap Garcia Goodbye verovert Europa op eigen houtje Dominique Corbiau Muzikale kruisbestuiving Tussen kunst en kunst Didier François & de nyckelharpa Van Spring in ’t veld tot duizendpoot Jelle Cleymans Vlinders en een maagzweer - Arne Van Haecke // Onuitwisbaar Hannelore Bedert Grammy Award voor album met nummers Dhruba Ghosh // Sherman boekt succes met nieuwe single On Your Side // The Galacticos gaan interactief 50ste verjaardag Dirk Brossé met A Portrait in Music // Nieuwe jonge componisten gezocht voor MusMA

RUBRIEK

32 34

Tempo Synopsis

36 38 40

Ars pictura SABAM info Visuele kunsten 2

SABAM MAGAZINE 64 > 2011

REDACTIONEEL Christophe Depreter CEO

COMMUNICATIE IS BIJ SABAM AANDACHTSPUNT NUMMER ÉÉN. Eerst haalde Basta ons door de mangel op de VRT. Resultaat: wie een hekel aan ons had, heeft er nu een nog grotere, en wie ons een warm hart toedroeg, doet dat nu nog meer. De Apero Galerie heeft inmiddels haar tweede editie achter de rug: daarmee vormt onze etalage een kleurrijke blikvanger in de eentonige Aarlenstraat. Begin dit jaar zwaaiden nieuwe vergaderzalen hun deuren open. Het team van SABAM greep die opening aan om onze waarde auteurs, componisten, uitgevers en uitvoerders een voorspoedig jaar toe te wensen. Op de boekenbeurs van Brussel bemande SABAM een stand (die qua look voor verbetering vatbaar is…). De Boekenwoensdag liet ons nieuw leesvoer proeven. De Middagdocu bestookte ons met beelden en informatie. Marc Hermant en Jean-Luc Fonck vestigden – met het nodige tromgeroffel en een knipoog – de aandacht op de kersverse uitgaven van een partneruitgever van SABAM. Onze stand op de Midem rolde de rode loper uit op een weliswaar gehalveerde oppervlakte (het is crisis voor iedereen), maar werd door onze leden en klanten toch druk bezocht en bijzonder gesmaakt. Het Auteurscafé was, zoals elk trimester, een trefpunt voor onze leden uit alle disciplines. Ten slotte zette SABAM Frank Michaël in de bloemetjes voor een carrière die zich van de crisis in de platenindustrie geen sikkepit aantrekt… Het relaas van al die evenementen vindt u verder in dit Magazine of, wegens plaatsgebrek, op onze website SABAM WEBTV onder het kopje “events”. Tegelijkertijd hebben wij besloten om onze slagkracht qua communicatie nog te vergroten. Daarvoor is begin januari Nathalie Suwier aangeworven. Zij zal voortaan instaan voor alle aspecten in verband met interne communicatie, het organiseren van evenementen, onze website (die volledig zal worden herzien), het Magazine, de communicatie aan de leden en de promotie van cultuur en onze vennoten. Thierry Dachelet, die wij hier bedanken voor het werk dat hij heeft geleverd, zal onze relaties met de pers en de media opdrijven. Hiermee hebben we een team dat het imago van SABAM zal doen veranderen. Te beginnen met, naar wij hopen, de manier waarop onze leden tegen de vennootschap aankijken. We blijven immers herhalen dat de rechthebbenden die wij vertegenwoordigen en van wie wij de rechten beheren, onze beste ambassadeurs bij de publieke opinie zijn. Maar het imago mag dan al een belangrijk facet zijn, het is uiteraard niet onze kerntaak. Eind 2010 hebben de afrekeningen meermaals vertraging opgelopen. Daarom hebben onze operationele teams alles in het werk gesteld om ze voortaan op de aangekondigde datum buiten te laten gaan. Is de kous daarmee af? Verre van. De modernisering van onze vennootschap is aardig opgeschoten, maar de uitdagingen blijven pittig : bepaalde instrumenten moderniseren, al onze waarden daadwerkelijk toepassen op alle niveaus, internationale samenwerkingen tot stand brengen… Er lopen dan ook tal van projecten en wij hopen die nader te kunnen toelichten op de Algemene Vergadering. Die vindt dit jaar plaats op maandag 6 juni om 14.00 uur. Graag willen wij daar meer van maken dan een saaie administratieve formaliteit. Maar dat hangt ook van onze rechthebbenden af. Wij rekenen dus op u!

3


AUTEURSCAFÉ À LA TURALURA Ijsbreker Sacha moet Will Tura vast en zeker hebben doen terugdenken aan de tijd dat hij nog een Tuurke was, een jong talent dat 70 jaar later is uitgegroeid tot een icoon.

De man die in zijn eentje zorgt voor een hoofdstuk apart in onze muziekgeschiedenis heeft nog niets aan creativiteit ingeboet. Verjaardagsjaar 2010 stond bol van boeiende samenwerkingen met oude en nieuwe bekenden. Ook de huidige generatie singer-songwriters vindt de weg naar het Tura-repertoire en blaast het nieuw leven in. SABAM stak een tandje bij en verraste Will met een Auteurscafé-award èn Kelstones Engelstalige versie van Draai dan 797204.

Nog voor hij begin 2011 een welverdiende MIA in ontvangst mocht nemen kreeg Will deze Auteurscafé Award mee naar huis. Met felicitaties van Johan Verminnen.

Kelstone is overigens niet enkel de band rond Jan Van Kelst maar ook een revolutionair snaarinstrument , dat tijdens ons auteurscafé in primeur werd voorgesteld. Intussen lieten diverse creatievelingen zich inspireren door het nieuwe instrument, dat “pianogewijs” wordt bespeeld. Zo schreef Dirk -The Neon Judgement- Da Davo, die tijdens het auteurscafé een interessante ontmoeting had met componist Alex Otterlei, er al een nieuw nummer mee.

Jan van Kelst demonstreert zijn bijzondere instrument...

Onze redactie zag Sacha, een jonge ster in de dop, enkele jaren geleden voor het eerst aan het werk tijdens de Sound & Music Expo in Brussel. Dat deze “Graine de Star” van weleer als performer en songwriter intussen een grondige evolutie doormaakte mocht hij uitgebreid komen tonen in het auteurscafé.

Monsieur Dupont, de cover van onze Franstalige evenknie, trakteerde op een kleurrijke performance.

Sacha 4


Eregast Will Tura wordt hartelijk begroet door onze CEO Christophe Depreter en Johan Verminnen.

Ook harpiste Janu, die al vaak met Will Tura op het podium stond, was op de afspraak.

Jo Declercq, veelvoudig leverancier van Tura-repertoire, amuseert zich best in het gezelschap van de familie Tura.

Songwritersonderonsje : Jeroen Swinnen (r) praat bij met Stefaan Fernande (midden) en Danny Riesterer

Interview met Joe di Dio, regisseur en producent van het televisieconcept Permis d’rire

(TG) foto’s © SABAM/GVW

Dirk Da Davo van cultband The Neon Judgement en Alex Otterlei, componist van o.a. het theatersprookje Eeuwige Sneeuw ontmoetten elkaar op ons auteurscafé. Het klikte meteen. 5


JEF NEVE EN DE MIA’S

de

Met

steun van

SABAM CULTUUR

Na het nieuwjaarsgedruis vierde de muziekindustrie onverstoorbaar verder en maakte het officieel: Jef Neve is met voorsprong de beste auteur componist van het jaar. In de “categorie der categorieën” kaapte hij de felbegeerde Mia weg. Stromae schoot zoals verwacht hoofdvogels af en ook Selah Sue, Daan, Triggerfinger, Zornik, Kapitein Winokio, Goose, Will Tura, The Black Box Revelation e.v.a. deelden in de prijzenregen. De auteur componist van 2010 was in zijn nopjes met deze MIA: Jef Neve: Ik heb me in de eerste plaats altijd als componist gezien, de piano is voor mij een manier om me uit te drukken. Zelf muziek schrijven, iets toevoegen aan het bestaande repertoire, was mijn droom. Daarom is deze erkenning vanuit de muziekwereld een echte aanmoediging. Momenteel werk ik aan een tweede pianoconcerto, waarvan de uitvoering voorzien is in de lente van 2012. Dit jaar ga ik mijn laatste trio-cd Ima ginary Road voorstellen over de hele wereld, en in de zomer speel ik de festivals met Gabriel Rios en Kobe Proesmans. Verder schrijf ik momenteel de muziek voor een prachtig poppentheater, De Maan, uit Mechelen en ik sta met Pascal Schumacher in Europese concertzalen om onze duocd Face to Face voor te stellen. Pakweg een jaar geleden nam een andere maestro met potentieel een videoclip op in en rond het SABAMgebouw. Alors on danse schrijven maakte hem duidelijk welke richting zijn album uit moest gaan, maar toch vermoedde hij toen in de verste verte

Jef Neve

Deze erkenning vanuit de muziekwereld is een echte aanmoediging.

niet dat het succes van zijn single dergelijke propor ties zou aannemen. Vandaag blijft hij de prijzen binnenrijven. Na zijn Mia-triomf wachtte Stromae nog een ware kettingreactie van in ternationale awards. Maar wereldhit Alors on danse is slechts het topje van de ijsberg. Zo is Stromae niet alleen zanger en muzikant maar combineert hij muziek vanuit zijn opleiding ook met het visuele en regisseert hij zelf mee zijn videoclips. Zijn co-regisseurs worden zonder aarzelen mee betrokken in de hulde. Stromae: Voor het werk van Jérome

Guiot, regisseur van Alors on danse heb ik enorm veel respect. En ook met Emré Olcayto werk ik graag samen, hij heeft me altijd aangenaam verrast. Tijdens mijn voorbereidende jaren aan het Inraci een vijftal jaar geleden zijn de kiemen voor mijn album ontstaan. De teksten die ik destijds schreef waren meer hip hop getint. Oorspronkelijk combineerde ik hip hop met electro. Het chanson- of folkaspect, noem het zoals je wil, is onbewust ontstaan. Dat hij met zijn muziek een nieuwe stijl zou introduceren vindt Stromae een brug te ver.

Wereldhit Alors on danse is slechts het topje van de ijsberg. Zo is Stromae niet alleen zanger en muzikant maar combineert hij muziek vanuit zijn opleiding ook met het visuele en regisseert hij zelf mee zijn videoclips.

Bart Peeters en Stromae: Gevestigd en aanstormend talent verbroederde op de Mia's.

6


Voor de hoofdrol in de videoclip van The boatman, de vierde single uit Applause, het beste album op de Mia's, strikte Balthazar niemand minder dan charmezanger Bart Kaëll. De Kortrijkse band is bezig aan een Europese tournee en staat op 24 april in de Ancienne Belgique.

Iedereen komt met zijn eigen stijl voor de dag. Op het vlak van elektronische muziek waren ar tiesten als Kanye West en Technotronic (om maar een voorbeeld van bij ons te noemen) hun tijd al ver vooruit. Ook de “Kidspop” van Winok Seresia blijkt erg in trek. Sinds 2004 giet hij kinderliedjes uit het collectief geheugen in een eigentijds jasje. Met zes uitverkochte concerten in de AB dit jaar hoor je de Kapitein niet klagen. Hij werkt in 2011 zijn vierde Berenalbum af en brengt een nieuw boekje op de markt, maar nu met eigen liedjes, Kapitein Winokio zingt.

Selah Sue

Voor The Black Box Revelation, Beste rock/pop alternative èn live-act, ging het na de uitreiking richting Hollywood waar een nieuwe plaat in de maak is, vertelde Jan Paternoster aan onze redactie. Wordt vervolgd. Selah Sue aka Sanne Putseys is naar eigen zeggen de enige “into music” in haar familie. Het belette haar niet om in 2010 een opgemerkte doorbraak te forceren. Haar inmiddels bekende down to earth-mentaliteit kreeg ze overigens wel met de paplepel mee. Komt deze Mia toch niet een beetje te vroeg ? Selah Sue: Ik zou liegen mocht ik nu beweren dat ik hem liever nog niet had gewonnen (lacht). De verwachtingen voor haar album zijn nu wel hooggespannen. Die druk pareert de nuchtere Sanne met gemak. Lees meer op p. 18. (TG)

Kapt Winokio: In een kinderliedje kunnen zowel mama’s, papa’s als kinderen zichzelf terugvinden. Je bereikt meteen twee generaties. Deze Mia krijgt morgen een plaatsje op het podium van de AB. Met dank aan ons publiek.

Het Mia-palmares: Hit van het jaar Beste solo man Beste solo vrouw Beste groep Beste videoclip Beste pop(artiest) Beste Nederlandstalig Beste dance/elektronica Beste rock/alternative Beste populaire artiest Beste kidspop Beste live-act Beste album Beste doorbraak Beste auteur/componist Beste muzikant Beste artwork

Stromae Alors on danse Daan Selah Sue Triggerfinger Zornik The enemy Ozark Henry Bart Peeters Goose The Black Box Revelation Will Tura Kapitein Winokio The Black Box Revelation Balthazar Applause Stromae Jef Neve Mario Goossens (Triggerfinger) Goose Synrise

de

Met

steun van

SABAM CULTUUR

Foto’s © SABAM De winnaars

7


KEVIN MEUL

‘PUBLIEKSPRIJS LEUVEN GAF ZIN IN NIEUWE KORTFILM’

Met de

steun van het

sonorisatie

Fonds van SABAM

Maar wie is nu Rocky De Vlaeminck? Een jongen die denkt dat hij ongeluk aantrekt”, grinnikt geestelijke vader Kevin Meul. In de film van zijn leven ziet Rocky met lede ogen aan hoe iedereen die hem dierbaar is gruwelijk aan z’n einde komt, telkens wanneer hij in de buurt is. Daarom denkt Rocky dat hij de oorzaak van alle ongeluk is, dus beslist hij van niemand meer te houden. Hoe ik op dat idee gekomen ben? Eén van mijn hobby’s is de gekste dingen opzoeken op het internet. Oude familiefoto’s bijvoorbeeld. Ik vond er eentje met allemaal vrolijke mensen op, behalve één jongetje dat heel droevig keek. En kijk, Rocky was geboren. Het verfilmen van dat bijzondere leven was anders geen sinecure. Vooral omdat ik het verhaal op verschillende periodes in het leven van Rocky liet afspelen: kindertijd, jeugd, volwassenheid… En dat dus in telkens andere tijden: de jaren zestig, zeventig, tachtig, met dan nog eens flashbacks. On danks steun van het VAF was het geen vanzelfsprekende productie. De oorspronkelijke producer haakte af, maar dankzij productiehuis Visual antics en sponsors als SABAM is het toch gelukt. Terwijl Rocky zich opmaakt om festivals aan te doen, zit

© www.themkr.com

Zeg nu zelf, door een titel als Het bijzondere leven van Rocky De Vlaeminck wil je gewoon meer te weten komen. En niet alleen de bijzondere titel maar de hele kortfilm valt in de smaak want regisseur Kevin Meul ging op het Kortfilm festival aan de haal met de publieksprijs.

Meul zelf niet stil. Ik heb net het dossier voor mijn volgende kortfilm ingediend. Het geld van de publieksprijs, 10.000 euro voor postproductie van een volgend project, heeft me hierover trouwens over de streep getrokken. Verder ben ik bezig als regisseur van videoclips en de live-programma’s van betaalzender Prime. Het grotere filmwerk? Graag, al moet ik mezelf daarvoor, met scenario ateliers, nog op punt stellen. (HVG)

JAN EELEN EN YOURI BOONE

VERLEGGEN FICTIEGRENZEN MET DE RONDE De sfeer van de grote zondagavonden herleeft bij Eén met De ronde, een negendelige reeks waarvoor Jan Eelen samen met Youri Boone het verloop van wielerklassieker De ronde van Vlaanderen gebruikte als tableau voor een mozaïekvertelling van bijzondere verhalen over gewone mensen, gaande van schrijnend tot tragikomisch. Op hoogtepunten piekten de kijkcijfers rond de twee miljoen, volgers kwamen woorden van lof te kort. Met De ronde schrijft Jan Eelen, die z’n strepen ruimschoots verdiende met In de gloria en Het eiland, opnieuw tvgeschiedenis. Niet alleen is de bijzonder uitgesproken respons op De

ronde, zowel pro als contra, redelijk ongezien. Ook de manier waarop Jan de verschillende verhalen, vertolkt door een keur van vermaarde acteurs, door elkaar weeft op het ritme van een wielerwedstrijd was uniek. Nadat bijvoorbeeld een verhaal even stil was blijven staan bij een dramatische gebeurtenis wisselden de volgende beelden elkaar af als splijtende demarrages. De credits van De ronde deelt Jan met Woestijnvis-collega Youri Boone. Een wandelend Excelformulier, met die titel bedacht Jan Eelen in De Standaard zijn compagnon de route die de verwezenlijking van De ronde mogelijk maakte. Ik ben iets te veel een creatieve chaoot, ik heb zulke mensen rond mij nodig. Youri hielp mij door eerlijke commentaar te geven op de verhaallijnen, maar ook door informatie te verzamelen en allerlei praktische beslommeringen uit mijn handen te nemen. (HVG)

Youri Boone (co-scenarist) op de set van De Ronde

8


Met de

steun van het

Moon Blaisse:

sonorisatie

Fonds van SABAM

Ik hoop mijn vrijheid te kunnen behouden Eind vorig jaar maakte de filmwereld kennis met Moon Blaisse. De jonge cineaste maakte indruk aan de filmschool het Rits met Misschien later. Dit afstudeerproject sleepte kort daarna een Wildcard van het Vlaams Audiovisueel Fonds in de wacht. De Nederlandse Moon Blaisse hoopt deze te verzilveren tijdens haar masteropleiding aan de vermaarde National Filmschool in Londen.

Misschien later gaat over de snelheid van de tijd waarin we leven. Waarom heb je daar voor gekozen? Dat kwam naar boven op het moment dat ik zou afstuderen. Dan moet je jezelf neerzetten en richting kiezen in een zeer snelle wereld. Dat zorgt voor faalangst, een soort verdwaalangst vanwege de talloze mogelijkheden waar uit je kan kiezen. Dat merkte ik bij mezelf en bij de mensen rondom mij. Ik ben beginnen schrijven op basis van die gedachten in mijn hoofd. Heel losse dingen, zonder plot…

En dat vertaalde zich ook naar jouw film? Ik heb me afgevraagd: durf ik deze lijn doortrekken naar een compleet niet narratieve film ? Na verschillende gesprekken met mijn begeleidster Fien Troch heb ik besloten om tijd en plaats toch onbepaald te maken. De uitdaging bestond er dan in om een flow te creëren waarin de kijker toch wou meegaan. Met de hulp van Nico Leunen heb ik die flow ook kunnen bereiken in de montage. Tot mijn grote verbazing kreeg ik grote onderscheiding voor mijn rare film. Stijn Coninx, die in de jury zat, vertelde me achteraf dat een paar mensen niet wisten wat ze met mijn film aan moesten maar dat de meerderheid enthousiast was.

foto’s : www.pain-perdu.be

Hoe ben je als Nederlandse in Brussel terecht gekomen?

Moon Blaisse © Floore Blaisse

O m d a t M i s s ch i e n l a t e r h a n d e l t over de snelheid, het niet-lineaire en vluchtige van vandaag de dag, is het belangrijk dat de film hier ook vormelijk bij aansluit”, noteerde Blaisse in haar intentiever klar ing voor Mis schien later. Er is een vrij groot risico genomen door plaats en tijd onbepaald te laten. Nederlandse en Vlaamse acteurs bewegen dwars door elkaar, het is nooit precies duidelijk wanneer iets zich afspeelt en hoeveel “filmtijd” er tussen de opeenvolgende scènes zit.

Dat is toevallig gegaan. De audities voor de Nederlandse filmscholen vallen vroeger in het jaar, op een moment dat ik nog op reis was. Eenmaal ter ug nam ik mij voor om over de grens te kijken. De stad Brussel beviel mij wel als een inspirerende plek en het Rits als filmschool in het bijzonder. In te genstelling tot de Nederlandse school wordt je individuele creativiteit er gestimuleerd. Ik vind het ontzettend leuk om als filmmaker het beste op te pikken in verschillende En wat brengt omgevingen. Ik heb dat nu al kunnen doen in de toekomst? Nederland en België, hetzelfde wil ik binnenkort Op basis van een ruwe versie in Engeland doen. van Misschien later ben ik toegelaten tot de Nation Film school in Londen voor een masterop- Wat zijn jouw wildste dromen leiding. Eigenlijk had ik daar al in als filmmaker? oktober moeten beginnen maar ik heb Ik vind het ontzettend leuk om als hen kunnen overtuigen om mij een filmmaker het beste op te pikken in jaar uitstel te geven. In de tussentijd verschillende omgevingen. Ik heb plan ik een documentaire te draaien dat nu al kunnen doen in Nederland over designer Maarten Van Severen en België, hetzelfde wil ik binnenkort en in de zomer hoop ik een kortfilm te in Engeland doen. In de verdere toedraaien. Het is mijn stiekeme droom komst hoop ik vooral de vrijheid te dat mijn eindwerk in Londen een lang- behouden om te kunnen maken wat ik speler kan worden waar voor ik de wil. Natuurlijk streef ik naar films die Wildcard van het VAF inzet, maar door andere mensen gezien willen daar moet nog over gesproken wor- worden maar dat zonder mijn eigenden. heid te moeten opgeven. (Hans Van Goethem) 9


Met de

steun van het

sonorisatie

MATHIAS VERLEYEN

Fonds van SABAM

DOCUMENTAIRES MAKEN MET ALLE STIJLMIDDELEN VAN DE FILMWERELD

Voor Sous la peau stelde Verleyen zijn camera op in het mortuarium van Jette waar jaarlijks 600 autopsies worden uitgevoerd door drie mensen. Hoe komt hij daar toch bij? Ik zoek graag de vervreemding op. Ik vermijd het gesproken woord liever. Ik probeer in mijn films de emoties die de mensen ondergaan op een vormelijke manier weer te geven. Het mortuarium is zo’n plek waar niet te veel woorden aan te pas komen. De emoties van de mensen spelen er zich vooral af tussen de oren. Ik probeer die emoties af te lezen van hun gezicht. Weinig tot geen gesproken woorden, een eigenzinnige beeldtaal, de stijl van Mathias verschilt behoorlijk van wat er van documentaires verwacht wordt. Ik gebruik de stijlmiddelen, die de filmwereld biedt, waar ze van

DE MIDDAGDOCU STRIJKT NEER IN HET NIEUWE AUDIOVISUELE AUDITORIUM SERVAIS - STORCK Sinds begin dit jaar ontvangen we de gasten van onze Middagdocu in het gloednieuwe auditorium Servais / Storck, dat ruimte biedt aan een veertigtal auteurs, in technisch optimale omstandigheden. Klara Van Es luidde het seizoen in met een beklijvend portret van drie Alz heimerpatiënten. Verdwaald in het Geheugenpaleis gaf stof tot nadenken. Olivier Van Malderghem dompelde ons met Hors Limites, le cinéma de Jaco Van Dormael onder in de creatieve wereld van de Belgische cineast, die drie dagen eerder liefst zes Magrittes wegkaapte tijdens de eerste uitreiking van die Franstalige filmprijzen. Muzikant, televisiemaker en regisseur

© foto’s www.souslapeau.be

Met zijn afstudeerproject Emerging from the shadow of an inferior physique kaapte Mathias Verleyen een Wildcard van het Vlaams Audiovisueel Fonds weg en die liet hij niet onbenut. De eigenzinnige documentairemaker draaide er Sous la peau mee, en die docu was reeds te zien op Canvas en de infosessie van SABAM.

pas komen. Zo liet ik de muziekleraar die bodybuilder wil worden, uit mijn afstudeerproject, trainen met het licht uit om de vervreemding te benadrukken. Ik werk ook met een scenario, al leg ik dat vooraf altijd voor aan de mensen die ik volg. Terwijl Sous la peau is ingeschreven voor verschillende festivals, broedt Verleyen alweer op een volgend idee. Na bodybuilding en het mortuarium

kies ik wellicht opnieuw voor iets wa a r m e e i k d e m e n s a l s f y s i s c h gegeven kan benaderen. Deze keer overweeg ik het seksmilieu waar mensen daadwerkelijk dag in dag uit hun geld met hun lichaam verdienen. Ik ben nog op zoek naar het juiste personage. De ene keer dient iemand zich vanzelf aan, de andere keer stuit ik er uiteindelijk op door research. (HVG)

Stijn Meur is kwam langs met zijn documentaire Tijl van Limburg, eind vorig jaar te zien op Canvas. Die gaat over Mario Roymans, een jongeman die in de nacht van 23 september 1971 aan de haal ging met het meesterwerk De liefdesbrief van Johannes Vermeer uit het Brusselse Paleis voor Schone Kunsten. Onder de schuilnaam Tijl Van Limburg eiste Roymans 200 miljoen frank losgeld voor het uit Nederland geleende kunstwerk. Daarmee wilde hij de noodlijdende bevolking van Ban gla desh helpen. Het hoofdpersonage, de maker en de film veroverden de harten van het aanwezige publiek. Over goed twee weken zal een andere belangrijke documentairemaker uit Franstalig België te gast zijn op de – alweer – 17e editie van de Middagdocu. Het idee van Richard Olivier is eenvoudig. Alleen had nog niemand het ooit uitgewerkt. Het is de bedoeling om alle cineasten van ons land onder eenzelfde label, onder eenzelfde paraplu

samen te brengen. Big Memory zal ongeveer 40 uur duren en daarmee de langste documentaire van België en zelfs van de hele wereld worden. Nergens valt echter het woord einde. Want het is de bedoeling dat nieuw filmtalent er mettertijd een vervolg aan breit. Het hele opzet bestaat erin Belgische cineasten van diverse pluimage te portretteren. Big Memory wil een levend geheugen zijn en mensen warm maken via de bioscoop, radio, televisie en internet. Dat moet het publiek in binnenen buitenland meer waardering doen krijgen voor filmmakers van bij ons. Tot dusver zijn al 160 cineasten ge filmd! Elke regisseur komt op dezelfde manier aan bod, met een opname van 13 minuten op een plaats naar keuze, eventueel geïllustreerd met passend beeldmateriaal. De opnamen lopen volop en tijdens de volgende Middagdocu, op 12 april 2011, geven we u alvast een voorsmaakje. (FS) 10


JOZEFIEN SCHEEPERS

Met de

steun van het

sonorisatie

Fonds van SABAM

IK SCHRIJF AAN MIJN EERSTE LANGSPEELFILM

Het leuke aan zo’n prijs op een filmfestival is dat de mensen daardoor je naam leren kennen, weet Jozefien Scheepers te vertellen. En naambekendheid is niet onbelangrijk om sponsors te vinden voor je volgende project. Momenteel ben ik aan het schrijven aan mijn eerste langspeelfilm. Het plan is om mijn eerste dossier tegen juni in te dienen bij het Vlaams Audiovisueel Fonds om dan hopelijk scenariosteun te krijgen. Onder tussen zit Scheepers niet stil. Marie werd als afstudeerproject aan het Rits begeleid door Felix Van Groeningen en Dirk Impens. Zij boden mij aan om aan de slag te gaan bij filmproducent Menuet. Momenteel werk ik mee aan de casting van kinderen voor de nieuwe Fien Troch-film en de zoektocht naar jonge acteurs voor Allez Eddy, de nieuwe film met Peter Van den Begin. Allemaal heel spannend en boeiend. Elke werkdag is anders en door met al die mensen samen te werken leer ik elke dag bij. Van de schoolbanken recht de filmindustrie inrollen, Scheepers beseft dat het niet vanzelfsprekend is. Ik ben me ervan bewust dat ik kansen krijg die niet voor elke schoolverlater zijn weggelegd. Ik ontsnap aan het zwarte gat, al is een sprong in de onbekende grote wereld ook

© www.mariethemovie.com

Vorig jaar won Jozefien Scheepers de prijs voor beste afstudeerproject op het Filmfestival voor Marie, die op 16 december vertoond werd op de infosessie van SABAM. De jonge cineaste is inmiddels aan de slag bij filmproducent Menuet.

best angstaanjagend. Hoe ik nu terugkijk op Marie? Ik ben er trots op. Met Marie bewees ik dat ik wat ik in mijn hoofd heb ook verfilmd krijg. Nu ben ik vooral benieuwd naar de evolutie die ik hopelijk zal maken. Charlotte Vandermeersch speelt de hoofdrol in Marie

MAARTEN VERHULST

FILMEN IS SAMENWERKEN MET HETZELFDE DOEL VOOR OGEN Op het Internationaal Kortfilmfestival van Leuven vorig jaar ging Maarten Verhulst aan de haal met de Humo Award, goed voor 1.000 euro. De beloftevolle regisseur maakt momenteel video’s voor de website van VRT-radiozender MNM. Die stek bij MNM heeft Verhulst zelfs een beetje te danken aan Alles voor de show. Met deze kortfilm liet hij radioster Peter Van de Veire zijn acteerdebuut maken. En Van de Veire moet onder de indruk geweest zijn van het jonge talent want toen hitzender MNM op zoek ging naar de geknipte persoon om webvideo’s te maken, nam Van de Veire contact op met Verhulst. Inter net is een medium op z i c h , h o e a n d e r s e r va a r t Verhulst dan het maken van film? Ik werk nu voor een zeer concreet publiek: de MNMluisteraars, terwijl ik met een kor tfilm eerder mijn eigen verhaal vertelde, voor wie het wil zien. Nog een verschil is uiteraard de snelheid van het medium. Je zit ’s morgens aan tafel om te brainstormen, daarna ga je aan de slag en tegen het einde van de dag heb je resultaat. Aan een kortfilm wer k je een jaar lang. Daar heb je uiteindelijk wel

veel voldoening van maar het is ook wel fijn om korter op de bal te spelen.” Een dagelijkse job als webregisseur belemmert de creativiteit niet volgens Verhulst. Integendeel, het neemt de tijdsdruk weg om er zo vlug mogelijk met een nieuw project te staan. Nu maak ik ook regelmatig tijd om te schrijven aan iets nieuws. Een langspeelfilm? Dat blijft de ultieme droom. Het fijne aan een kortfilm maken vond ik om samen met de ploeg met één doel voor ogen te werken. Bij een langspeelfilm moet dat vijf keer zo hard genieten zijn. (HVG)

Met de

steun van het

sonorisatie

Fonds van SABAM

11


Staande ovaties voor De Golf van Alex & Stijn Van Haecke

Sinds de première van het stuk wisselen spontane ovaties en positieve reacties elkaar af. Een staande ovatie voor drie vierde van de voorstellingen, dat hadden we niet verwacht. Alex Van Haecke is niet enkel actief in het theater, maar ook gekend door rollen in series als Wittekerke en Niet voor publicatie. Stijn Van Haecke is net als zijn vader ook thuis in de theaterwereld, maar nam ook al acteerrollen in onder andere Spring en Flikken voor zijn rekening. Het theaterstuk De Golf is gebaseerd op een essay van Ron Jones. Tijdens de jaren ’80 is er in Amerika een tv-film gedraaid, een boek verschenen en een tv-uitzending vertoond op basis van dit essay. Ongeveer zeven jaar later is er hiervan een theaterbewerking gemaakt in Vlaanderen door Wim Verbeke. Alex vond de tijd rijp voor een theaterstuk voor een breed publiek en waagde zich aan een modernere versie van het essay, in de vorm van een avondvoorstelling. Het stuk gaat kort samengevat over de neerslag van waargebeurde feiten uit 1967 in Palo Alto, een stadje in de buurt van San Francisco. Ron Jones, een leraar geschiedenis, probeerde met een experiment aan te voelen of het nog mogelijk was dat er alsnog een dictatuur zou ontstaan in de Westerse wereld. Tijdens zijn lessen deed hij veel aan rollenspellen. Zo begon hij aan het

© Mon Huysmans

Theater is niet enkel een begrip, maar ook een passie die een prominente plaats inneemt in het leven van Alex Van Haecke en zoon Stijn. Hun theaterstuk De Golf is gebaseerd op een essay van Ron Jones en is nog te zien tot 16 april in Theater Zeemanshuis in Antwerpen.

Het theaterstuk De Golf is gebaseerd op een essay van Ron Jones. Tijdens de jaren ’80 is er in Amerika een tv-film gedraaid, een boek verschenen en een tv-uitzending vertoond op basis van dit essay. Ongeveer zeven jaar later is er hiervan een theaterbewerking gemaakt in Vlaanderen door Wim Verbeke.

experiment The Wave. Het experiment ontaardde echter in pesten en uitsluiting van niet-leden van deze nieuwe beweging. Een grote heisa ontstond in de school en op het einde van de experimentele week werd hij ontslagen. Na vier jaar besliste Ron Jones een essay te schrijven over wat er exact was gebeurd en wat zijn gevoelens waren bij deze week vol emoties. Stijn Van Haecke neemt de hoofdrol voor zijn rekening, hij speelt de leraar en is in bijna elke scène te zien. Verder schitteren er nog achttien jongeren die zorgvuldig via audities werden geselecteerd. Er is niet gekozen voor bekende namen, maar toch herkennen Alex & Stijn al opkomend talent binnen hun cast. De regie wordt volledig verzorgd door Luc De Clerck, eveneens theater-

maker. Het verhaal is hem niet onbekend. Hij speelde dit stuk tien jaar geleden al bij een amateurgezelschap en zorgt hierdoor voor de perfecte aanvulling. Iedereen is welkom op de voorstelling. De eerste doelgroep was enkel de jeugd, maar Alex besloot te vertrekken van het uitgangspunt dat het ook interessant kon zijn voor volwassenen. Hij maakte een versie die volledig aansluit bij het echte gebeuren en zorgde ervoor dat het stuk zowel geschikt is voor jongeren als volwassenen. Een voorstelling bijwonen? Reserveren is mogelijk via www.theaterzeemanshuis.be Voordeeltarief: groepen van +10 personen < 25 jaar aan € 10 per persoon

© Mon Huysmans

(Ellen Dessart) In 1983 richtte Alex Theaterhuis Zeemanshuis op. Zoon Stijn groeide op in het theater. Deze maand bestaat het huis 28 jaar en de inspiratie is nog lang niet opgedroogd. Eind september mogen we Nen doop, nen trouw en een begrafenis verwachten, een soort van komedie. Midden november staat het stuk Noenkel Wannes op het programma waarbij de rollen worden omgedraaid. Stijn gaat regisseren en Alex acteren. Maar Alex zit niet stil, eerstdaags wordt zijn nieuw boek over de Red Star Line officieel voorgesteld. Theaterliefhebbers en boekenwurmen zullen hun gading in het aanbod van vader & zoon zeker kunnen vinden.

12


AlEx AgnEw:

EngElAnd is EEn pistE wAARoVER ik Al hEb nAgEdAcht

foto’s © smart-lab www.alexagnew.be/downloads

Alex Agnew had een stoutmoedig plan: met een best of-show het Antwerpse Sportpaleis één keer laten vollopen. Het werden uiteindelijk vijf uitverkochte voorstellingen in de gigantische evenementenarena op 25, 26, 28 februari en 5 en 6 maart.

Stand-up comedy, dat maak je mee in een café, een achterzaaltje of een cultureel centrum. Die wetmatigheid ligt nu ook in ons land tegen de vlakte dankzij de zegetocht van de Antwerps sprekende komiek met Britse roots door het Sportpaleis. Het publiek had Alex haast bij voorbaat mee, maar ook alle recensies achteraf waren lovend: de grofgebekte komiek bleef ook overeind in de arena. De stemeffecten, het handelsmerk van Alex, klonken sterker dan ooit en er was ook plaats voor een buitenissigheid, zoals de reusachtige speelgoedrobot op het podium. Inmiddels is Agnew aan het schrijven aan een nieuwe show en haalt hij ook zijn rockband Diablo Blvd, met Andries Beckers, Dave Hubrechts, Kris Martens en Tim Bekaert, weer van stal. Dit voorjaar verschijnt er een nieuw album,

Het publiek had Agnew haast bij voorbaat mee maar ook alle recensies achteraf waren lovend: de grofgebekte komiek bleef ook overeind in de arena.

Builders of empires det The greater god opvolgt. Daarna volgt een wellicht goedgevulde festivalzomer. En wat met de verdere toekomst? Een oversteek over het kanaal? In Gazet van Antwerpen liet Alex al even in z’n kaarten kijken. Engeland is een piste waarover ik al nadacht. Met mijn naam en mijn Noord-Engels accent zal ik het krediet van een Hans Teeuwen (de Nederlandse cabaretier die in Engeland bijval oogstte, red.) niet krijgen. Dus is een doorbraak afhankelijk van mijn materiaal, van wat ik te vertellen heb. Maar een doorbraak komt er sowieso. Op een dag verover ik het Verenigd Koninkrijk. Zo kennen we Agnew. (Hans Van Goethem)

Alex Agnew : Op een dag verover ik het Verenigd Koninkrijk. 13


Christophe Depreter verwelkomt onze kunstenaars

KUNSTENAARS THUIS BIJ SABAM Vandaag kunnen we deze slogan absoluut letterlijk nemen want sinds kort kunnen onze leden- fotografen, beeldhouwers, kunstschilders en andere beeldende kunstenaars hun scheppingen tentoonstellen bij SABAM. Bij onze allereerste ver nissage in december met werk van Jean-François S p r i c i g o, A n n e M a r i e Weye r s e n Patryck de Froidmont werd meteen duidelijk dat er nood was aan een evenement voor en door beeldend kunstenaars. Na de Boekenwoensdag en de Middagdocu is er nu de Apero Galerie, ons vrijdags aperitief als “aftrap” voor elke expo. Met een streepje muziek, zoals op 25 februari, toen muzikant componist -beeldhouwer Didier Fran-

çois ons publiek een eigen compositie serveerde. Het bespeelde instrument is een kunstwerkje op zich. Meer over Didier François en de nyckelharpa leest u op pagina 27. Na een warm welkom door onze CEO Christophe Depreter kon het publiek kennis maken met drie nieuwe exposanten: Ervaring, aankomend talent en veelzijdigheid zitten verweven in deze eerste tentoonstelling van 2011. Na haar gesmaakte Silkhouse-rockperiode maakte schilderes Monica Macken een bocht van 90 graden en koos ze resoluut voor acryl op doek. Gaandeweg verdween het kleurrijke en figuratieve uit haar werk om plaats te maken voor abstractie. Liefst vier exemplaren uit deze recente periode hangen momenteel in de Apero Galerie. Illustrator, digitaal en grafisch kunstenaar Jook, pseudoniem voor Joke Neyrinck, ontwerpt CD-hoezen voor haar vriend Augustijn Vermandere aka Willemsson. Maar ze voelt zich klaar voor het grote werk èn een première. We zijn niet weinig fier dat Jook haar eerste tentoonstelling bij ons beleeft. Haar werkwijze beschrijft ze als “momentopnames, een dans van de cre-

Didier François trakteert op een mini-concert

atieve geest” zonder voorbedachte rade, die ze eerst met pen (inkt) creërt, en nadien digitaal inscant en –kleurt. De vorm is primordiaal. Haar herkenbare, grafische tekeningen brengen kleur en schwung in onze galerij. Didier François is de duizendpoot van het gezelschap. Deze uitspraak typeert hem: Of ik nu een muzikale compositie maak, teken, beeldhouw of in de keu-

Van de ervaren Monica kreeg Joke heel wat tips voor de toekomst mee

Augustijn Vermandere aka Willemsson in gesprek met Johan Verminnen

Interview met Monica

Johan Verminnen met Augustijn en Joke 14


Beeldhouwers Didier François en Hélène Jacubowitz delen dezelfde passie : bronzen sculpturen

ken sta ; het is één en dezelfde uitdrukking maar met een ander medium. Ik gebruik als het ware mijn technische bagage uit de muziek om me uit te drukken in de beeldhouwkunst. Hetgeen de muzikant-kunstenaar als beeldhouwer boeit is niet nood zake lijk dat wat als esthetisch wordt beschouwd. Het oog van de toeschouwer primeert. Kom gerust een kijkje nemen, elke expo duurt acht weken. Bent u een kandidaat-koper, vraag gerust meer info aan onze receptie. (TG) Voor de bio’s van onze kunstenaars kunt u terecht op www.sabam.be

Onze kunstenaars in het gezelschap van onze Gedelegeerd Bestuurder Johan Verminnen en CEO Christophe Depreter in de Apero Galerie

Ook onze eerste vernissage op 11 december vorig jaar was bijzonder stemmig. Patryck de Froidmont is duidelijk overtuigd: “Na literatuur, film en muziek maakt SABAM nu de cirkel rond. Deze galerie is een prachtig promotiemiddel voor artiesten”. De compromisloze fotograaf Jean-François Spricigo pakt uit met zwart-witfoto’s. De unieke kracht van zijn momentopnames bij daglicht komt de eenvoud alleen maar ten goede. Jean-François Spricigo : Ik vind het belangrijk mijn steun te betuigen aan een organisatie die niet altijd in een goed daglicht staat. Ik heb een lezing afgezegd om vandaag hier te zijn want in de strijd die SABAM voor de kunstenaars voert, staat solidariteit centraal”. De fotograaf praat honderduit voort met de poëtische kracht, de scheppingsdrang en het licht dat een boom uniek maakt in het bos. Een allround kunstenaar.

Patryck de Froidmont kent die sfeer door en door. Dit initiatief lag hem na aan het hart en hij is trots er officieus de peter van te zijn. Hij stelt zijn schalkse creaties en verhalen met een knipoog tentoon. Patryck is al dertig jaar lid van SABAM als tekstschrijver, maar toen hij voor het eerst aanklopte, droeg hij verschillende petjes (illustrator, scenarioschrijver...). Hij kan niet genoeg herhalen hoezeer hij houdt van ontmoetingen tussen kunstenaars uit diverse disciplines. Door naar verschillende evenementen te komen, kunnen zij hun vriendenlijstje immers stevig uitbreiden. Het is toch geweldig als een illustrator een muzikant ontmoet en ze ter plekke besluiten om een platenhoes te maken. Kom je alleen in galeries, op avonden met artiesten uit dezelfde discipline, dan ga je minder snel vooruit. Als je vijf minuten over een vernis hebt gebabbeld, dan heb je zin om op te krassen. Het moge duidelijk zijn: de Apero Galerie is voor elke artiest een extra kans om er andere tegen te komen, kennis te maken en creativiteit te proeven. (LM/SG)

Anne-Marie Weyers onderstreept het belang van deze c r e a t i eve k w e e k v i j ve r. SABAM beschouwt ons niet alleen als artiest maar ook als mens. Dat gevoel ervaar je nergens anders dan hier, o p d e z e b i j e e n ko m s t e n : vriendschappelijke omgang en professionele contacten vloeien naadloos in elkaar over. Het is niet oppervlakkig. 15


MULTIMEDIA, ANTISTRESS EN ROCK-’NROLL OP DE BOEKENWOENSDAG 12 JANUARI WAPENLAND De eerste boekenwoensdag van het jaar bracht een opmerkelijk duo naar de voordrachtzaal van SABAM. Marc Hendrickx en Dirk Dobbeleers zijn niet aan hun proefstuk toe met het project Wapenland. Ja, een heel project, want het omvat niet enkel een boek, er hoort een toneelstuk bij, een tentoonstelling, een weblog, een themalied en (straks) een 3D-game. Van een multimediale constructie gesproken! De inleiding begon uiteraard met het boek. Een verhaal dat begint in Brecht, bij de familie Hennaert, net voor de zomervakantie. Plotseling blijken de plannen voor Venetië in het water te vallen omdat vader Peter voor zijn werk dringend naar Colombia moet – vrouw Marijke en zoon Robbe mogen mee. Maar Robbe hoopte zijn Spaans vakantieliefje terug te zien... dat wordt dus balen. Voor hem is dat land synoniem met drugs, moord en geweld. Hij noemt het stiekem apenland. Marc en Dirk vervolgden het verhaal, met fragmenten uit het boek en verhalen over de achtergond. Met de morele hulp van Amnesty International en Broederlijk Delen hebben ze het land en de

plaatselijke problemen leren kennen. Het verhaal van Robbe en de Indiaanse Ursula is spannend opgebouwd, met de nodige verrassende wendingen en ook humor – want het is toch de bedoeling om jongeren aan het lezen te houden. Al is het boek zeker voor volwassenen ook een “oog-opener”. Dat in Midden-Amerika mensen brutaal worden verjaagd om op hun grond, waar ze al eeuwen wonen, suikerriet te kweken voor bio-diesel die het groene ideaal in Europa moet dienen, was voor alle aanwezigen een schok. Tussendoor werden fragmenten uit de theatervoorstelling getoond om het multimediale te illustreren, plus beelden die een cameraploeg speciaal voor de opvoeringen ter plekke heeft gemaakt. Het einde is geen zoetig happy-end, een verhaal over het échte Colombia kan geweld en dood niet uit de weg gaan. Op video werd ook het themalied bekeken en beluisterd – LEKI zingt erg overtuigend en de tekst is treffend.

Bestuurslid Patrick Mortier en Geertje Slangen, producer bij de VRT, in gesprek met Dirk Dobbeleers (r), één van de auteurs van Wapenland

Dirk en Marc hebben zoals gezegd al heel wat samen gepresteerd op gebied van boeken en theater. Een mooi voorbeeld uit het stuk Ma, Pa, Puinhoop in het Nederlands én het Frans toonde aan dat de problematiek van het boek niet stopt aan een taalgrens... Een geanimeerde babbel van de auteurs met het publiek sloot zoals gebruikelijk de boeiende voormiddag af.

Marc Hendrickx signeert voor Nicole Vandeweghe

Journalist auteur Walter Gansemans zorgde voor een geanimeerde interactie met het publiek

KALENDER 2011 12 JANUARI 9 FEBRUARI 9 MAART 13 APRIL 11 MEI

Marc Hendrickx en Dirk Dobbeleers, Wapenland Ernst Löw, En wie ben jij ?, Kroniek van een Rock ‘n Roll Monkey Nicole Vandeweghe, Vreugdevol werken, kijk eens over de muur, Dynamisch onthaasten Mark Tijsmans, De ridders van de ronde keukentafel Joost Vandecasteele, Opnieuw en opnieuw en opnieuw

16


Ernst signeert voor Jan Hautekiet

Op 9 februari steeg het rock’n roll-gehalte al vroeg in de ochtend bij SABAM. En daar had onze gastauteur Ernst Löw alles mee te maken. Tussen de anekdotes uit zijn boek En wie ben jij ?, Kroniek van een Rock ’n Roll Monkey door trakteerde hij ons publiek op stemmige muziek uit zijn album Jongen toch, geproduceerd door muzikale metgezel Rick De Leeuw.

9 FEBRUARI ERNST LÖW : KRONIEK VAN EEN ROCK & ROLL MONKEY Op de boekenwoensdag van 9 februari was acteur-zanger-muzikant- schrijver Ernst Löw te gast. Hij stelde er zijn eerste boek voor En wie ben jij, het verhaal van Junior die absoluut een grote ster wil worden. Ernst vertelde met zijn diepe, melodieuze acteur-zanger-stem hoe het verhaal eigenlijk is begonnen in 1991. Na een relatiebreuk schreef hij barstensvol woede 350 pagina's vol – naar eigen zeggen niet te lezen. Jaren later, na veel optredens met zijn groepen Tweetakt en New Romance (tribute Herman Brood) plus theater en televisie, overtuigde Chris Van Camp hem om uit dat verhaal enkele sleutelzinnen te halen. Daarmee ging hij aan de slag – en het resultaat is dit boek. Soms hilarisch, soms pijnlijk, wel eerlijk en altijd direct raak. Het is dan ook deels autobiografisch van inspiratie. Ernst praatte over zijn fascinatie voor Herman Brood en zijn manier van muziek brengen. De Nederlandse artiest is een rolmodel geweest : openhartig en toch afwijzend. Een man die nu heel ver van Ernst af staat : hijzelf wil geen speed of drugs in zijn leven. Het boek speelt zich af in 1991, Junior duikt in de rock&roll. Dat loopt niet op wieltjes, en pas na een onverwachte ontmoeting met Herman Brood ziet hij in dat niet het uiterlijke telt, wel wat je doét. Dat is een keerpunt voor Junior. Ernst bracht één van zijn eigen nummers uit die tijd : De koning en de nar – in het boek vernoemt hij het zelfs. Een cameo, zowaar. Zijn herinneringen aan eigen optredens in het TV-programma “Tien om te zien” zijn ook verwerkt in het verhaal, een fragment dat hijzelf voorlas – om te gieren zo sterk. Zijn nieuwste single Waarom is de rumfles leeg zorgde voor een heel andere sfeer, en om af te sluiten zong hij een zacht, intiem liedje Thuis. Nee, een tweede boek zit er niet direct aan te komen, zei Ernst, daarvoor is schrijven een té eenzaam werk. Muziek, zingen en acteren krijgen nu even de voorkeur.

9 MAART / VREUGDEVOL WERKEN MET NICOLE VANDEWEGHE SABAM biedt onderdak aan de meest uiteenlopende auteurs. Dat bleek op de Boekenwoensdag-editie van maart. Toen was er geen fictieauteur of poëet te gast maar Nicole Vandeweghe, kinesitherapeut en stressmanager, om te praten over haar boek Vreugdevol werken.

Dynamisch onthaasten met Ernst Löw bleek de geknipte illustratie voor de boeken van Nicole Vandeweghe.

Vreugdevol werken, over omgaan met stress op de werkvloer, mag dan wel een ernstige aangelegenheid zijn. Acteur en auteur Ernst Löw, een maand eerder zelf de centrale gast van de Boekenwoensdag, zorgde er als presentator voor dat het publiek op een uiterst geanimeerde manier kennis maakte met de bevindingen van Nicole Vandeweghe. Haar eerdere boek luisterde naar de titel Dynamisch onthaasten, een begrip dat de rusteloze Löw in de praktijk had proberen toepassen. Zijn hilarische relaas hierover had de lachers meteen op de hand. Maar gelanceerd door gul gelach hadden Löw en Vandeweghe meteen ook de aandacht van het publiek beet om dieper in te gaan op de kern van haar betoog: hoe nefast een werkomgeving, waarin men zich ongelukkig voelt, is. Hier en nu leven, bestaat niet volgens Van de Weghe, wel zijn we de som van onze gedachten aan het verleden en de verwachtingen voor de toekomst. Daar een evenwicht in vinden is iets wat we vooral kunnen bereiken door samen te werken en te luisteren, was de positieve boodschap die ze wou meegeven.

Nicole signeert voor Alex Van Haecke, theaterauteur en - acteur

17

(WG/HVG/TG)


SELAH SUE

HEELT TIENERBLUES MET CRAZY VIBES

“Goed bezig”. Deze commentaar krijgt Sanne Putzeys aka Selah Sue wel vaker te horen. Als we haar, tussen opnames voor Stu Bru in, opzoeken in de wandelgangen van de VRT, komt ook Phara de Aguirre het meisje hoogstpersoonlijk aanmoedigen. Dat ze op de goede weg is, lijdt geen twijfel meer. Zelden werd zo naar een debuutplaat uit gekeken. De meeste nummers dateren van haar tienertijd, die ze letterlijk van zich af heeft ge schreven. Mocht ze haar album kor t voor de opnames bijeen gepend hebben, had het wellicht heel anders geklonken, liet Selah Sue zich onlangs ontvallen. Selah Sue: Dat is de aard van een artiest, je blijft heel snel evolueren. Ik sta absoluut nog altijd achter het album, maar intussen heb ik alweer nieuwe muziek ontdekt en nieuwe invloeden doorgemaakt. Deze songs maken inderdaad min of meer komaf met mijn tiener tijd. Ik heb mezelf gevonden, het album was een zoektocht, zelfs op muzikaal vlak nog een klein beetje. Ook qua tekst heb ik mijn identiteit gaandeweg ontdekt. Ik denk dat ik nu meer elektronisch zou gaan. Just because I do, het allerlaatste nummer dat ik heb gemaakt

© Warner/ Cédric Viollet

Het regent interviews en concerten voor een nieuwe ster aan het firmament. Door vibes gedreven, op sleeptouw genomen door Prince en Cee Lo Green, ligt de weg naar internationaal succes voor Selah Sue, het frele ragga-meisje met de stoere soulstem, wagenwijd open. Enkele kantelmomenten waardoor alles in een stroomversnelling kwam, schrijft Sanne toe aan haar optredens in programma’s zoals het Nederlandse De wereld draait door, Taratata in Frankrijk (met Moby!) en natuurlijk het voorprogramma voor zijne purperen hoogheid in het Sportpaleis. Dour en Couleur Café, dat is waar Selah Sue haar geliefde dubstep en undergroundcultuur-met stip ervaart als toeschouwer maar op de podia zal ze alom tegenwoordig zijn deze festivalzomer.

Na een nokvol AB op 11, 12 et 13 maart volgt een nieuwe mijlpaal. De eerste liveversie van haar duet met Cee Lo Green, volgens Selah Sue zelf absoluut de coolste soulstem ter wereld, laat wellicht niet lang meer op zich wachten. Onze noorderburen zouden de primeur krijgen.

voor de plaat onstond al in een ander soort vibe, waarin ik door kan gaan. Het album is een samenraapsel van twee soorten composities. Ofwel zijn de nummers ontstaan op akoestische gitaar en is er daarna een arrangement op geschreven, ofwel omgekeerd, ben ik vertrokken van een beat, een ritme, een bepaalde vibe. Wat ik tof vind -maar dat blijft niet duren vrees ik-, is dat ik geen enkel nummer uit verplichting heb geschreven. Alle songs zijn spontaan, op gevoel, geschreven. Concertinfo op www.selahsue.com

LADY ANGELINA

(Tania Ghyselinck) © Warner/ Cédric Viollet

STELT VOOR : AMOR Y CORAÇON Een vleugje Vlaams, Spaans en Mexicaans afgewisseld met een flamenco touch. Dat is de cocktail die de nieuwe cd van Lady Angelina kenmerkt. Amor y Coraçon werd midden februari officieel voorgesteld in de AB Club in Brussel. Amor y Coraçon, letterlijk vertaald De Liefde en het Hart is een verzameling van verschillende genres, ondergedompeld in Angelina-stijl. Vlaamse, Spaanse en Mexicaanse teksten wisselen elkaar af en symboliseren haar zoektocht naar verbinding en diepgang. Lady Angelina, in het dagelijks leven beter bekend als Trijn Janssens, is erin geslaagd om een bonte verzameling liedjes tot een harmonieus geheel te vormen voor de luisteraar. Ze kreeg daarbij hulp van producer Roel Poriau. Wim Janssens zorgde voor de arrangementen en Karel De Backer voor de mastering. Wie de variatie en samensmelting van de verschillende genres live wil meemaken kan op 26 maart naar Fnac Toison d’Or in Brussel, 2 april naar Fnac Antwerpen of 29 mei naar het Vrijbroekpark in Mechelen. Info www.ladyangelina.com

(ED) 18

© Kika Da Silva


MEER SPEELKANSEN VOOR JONGE BANDS Jeugdhuizen met een goede concertwerking zijn een belangrijke schakel in het groeitraject van beginnende bands. SABAM wil het organiseren van speelkansen en concerten stimuleren, in dit geval door jeugdhuizen aangesloten bij Formaat te erkennen en te ondersteunen als volwaardige concertplek. Het 100% Puur project van Poppunt bleek hiertoe de perfecte gelegenheid. Onder de vlag 100% Puur biedt Poppunt twee jaar lang speelkansen aan de finalisten uit de zes provinciale popconcoursen. Op 100procentpuur.be vind je een overzicht van de 100%Puurbands van de huidige editie.

Dankzij SABAM wordt het voor jeugdhuizen extra interessant om een 100% Puur-naam te boeken: naast de garantie op een goeie band komt er ook gratis promo én financiële support hun richting uit. Uiteraard waakt 100% Puur wel over de kwaliteit van de speelkansen. Het project wil kansen creëren, niet louter financieren. 100% Puur kan één maal per jaar financieel tussenkomen voor de helft van de gage van de band, met een maximum van 200 euro. Promotionele support bieden we via 100procentpuur.be en advertenties in muziektijdschrift RifRaf. Zelf een jeugdhuis en nog niet gecontacteerd door Poppunt? Voor meer info mail [email protected]

© Fotolia

WITLOOF BAY

OP NAAR DE FINALE VAN HET EUROVISIESONGFESTIVAL 2011 ! Het Eurovisiesongfestival nadert met rasse schreden! De typisch Belgische groep Witloof Bay plaatste zich onlangs voor de halve finale. Die vindt dit jaar plaats in Düsseldorf. De jonge wolven krijgen hiermee een mooie kans om in de kijker te lopen. Ze zullen ons laten kennismaken met hun onconventionele, ietwat eclectische stijl. En wie weet betekent dit meteen hun definitieve doorbraak! Witloof Bay pakt de zaken alvast eigenzinnig aan. De vijf klassiek geschoolde vocalisten en een Beatboxer zetten met hun ver uit elkaar liggende stijlen een verrassend resultaat neer! De groep ontstond in 2005 en bestaat uit zes bevriende musici en zangers. De band heeft een voorliefde voor pop en jazz en is op-en-top Belgisch, getuige de oer-Vlaamse groente in de naam. Een beetje zelfspot kan nooit kwaad. Verleden maand waagde Witloof Bay zijn kans in de preselecties op de RTBF. En terecht. Het a-capellaliedje With Love Baby gooide hoge ogen! Over de keuze van dat nummer moesten ze niet lang nadenken. De song draagt een universele boodschap uit: “Wat je ook doet, doe het met liefde”. De vijf profes-

sionele zangers en één beatboxer zingen dus volledig a capella. Dat hoeft niet te verwonderen als je kunt rekenen op een sopraan, alt, tenor, bariton, bas en een wereldbekende Vlaamse beatboxer. Je zou haast denken dat je met een orkest te maken hebt, maar er komt geen instrument aan te pas. Alles gebeurt puur vocaal! De groep richt zich op Franse en Engelse songs en arrangeert zijn nummers zelf. Daarbij passeren grote klas-

siekers de revue, naast minder populaire evergreens en jazz- of folknummers. In het begin coverden ze bestaande nummers, waarop ze arrangementen maakten. Zo wilden ze hun eigen stijl ontwikkelen, met een keur aan erg uiteenlopende songs. Momenteel werkt Witloof Bay aan een nieuw album. We kijken er naar uit! Info? http://users.skynet.be/sb248981/WitloofBay.html

(FC/FP)

19


N ° 3 6 - 1 STE T R I M E S T E R 2 0 1 1

dossier HET REPROGRAFIERECHT Kopiëren van foto’s, illustraties, wetenschappelijke artikelen, kranten, boeken en partituren is in onze moderne informatiemaatschappij een ingeburgerd fenomeen. Niemand staat er nog bij stil, maar voor auteurs en uitgevers betekent dat naarstig kopiëren een belangrijk verlies aan inkomen. Reprobel en het reprografierecht streven een evenwicht na tussen de belangen van de verschillende spelers. Maar wat is reprografie? En wie is Reprobel. Een korte voorstelling is wellicht niet overbodig.

Met de nieuwe technologieën en het vrije verkeer van goederen en diensten bestaan er geen grenzen meer. In tellectuele creaties (artikelen, foto’s, illustraties, boeken, liedjes, verhalen…), zowel in originele versie als in vertaling of bewerking circuleren vrij. Wie heeft er nog nooit een fragment van een boek of een artikel of een foto uit een tijdschrift gefotokopieerd om een bericht of een emotie met anderen te delen? Maar waar men vaak niet bij stil staat is dat die tekst, dat artikel of die foto die men kopieert het werk zijn van auteurs en hun uitgevers, die daardoor inkomsten derven. De Auteurswet van 30 juni 1994 laat het fotokopiëren van beschermde werken onder bepaalde strikte voorwaarden toe, maar in ruil daarvoor is een vergoeding aan de auteurs en de uitgevers van de gepubliceerde werken

Om reprorechten te krijgen moet je de daarvoor bestemde formulieren invullen, die je kunt aanvragen bij SABAM

© Fotolia

In een notendop

verschuldigd. Dat is de zogenaamde reprografievergoeding. REPROBEL is de overkoepelende beheersvennootschap die alle rechthebbenden groepeert en die erkend is door de overheid om de reprografierechten te innen en te verdelen. Deze vennootschap int in België bij de fabrikanten en invoerders van kopieerapparaten en bij de gebruikers van kopies de reprografievergoedingen die verschuldigd zijn voor het maken van kopies van beschermde werken van zowel Belgische als van buitenlandse auteurs en uitgevers. Daartoe sluit zij bilaterale akkoorden met zustervereni-

gingen over de hele wereld. De door Reprobel geïnde vergoedingen komen, na aftrek van de werkingskosten, voor 50 % toe aan de auteurs en voor 50 % aan de uitgevers. SABAM is stichtend lid van Reprobel en zetelt in de Raad van Bestuur. Als multidisciplinaire beheersvennootschap die auteurs van alle genres van werken vertegenwoordigt alsook uitgevers van voornamelijk muziekwerken, maakt SABAM deel uit van het Auteurscollege en van het Uitgeverscollege, die respectievelijk instaan voor de verdeling van de reprografierechten aan auteurs en aan uitgevers.

De door REPROBEL geïnde vergoedingen voor kopieën van beschermde werken komen voor 50% toe aan de auteurs en voor 50% aan de uitgevers.

© Fotolia

SABAM EN REPROBEL Om de rechten van de bij haar aangesloten auteurs en uitgevers te behartigen en te innen, maakt SABAM deel uit van beide Colleges van Reprobel: het Auteurscollege en het Uitgeverscollege.

20


De publicatie waarin het werk is verschenen, mag niet groter zijn dan A3-formaat

1) Wat is het reprografierecht? Het reprografierecht is een vergoeding waar de auteurs en uitgevers recht op hebben ter compensatie van de fotokopieën die door derden van hun werken, gepubliceerd op een grafische of soortgelijke drager (lees: op papier of dergelijke), kunnen worden gemaakt. De publicatie waarin het werk is verschenen mag niet groter zijn dan A3-formaat, om de eenvoudige reden dat het werk, om reprografierechten te kunnen krijgen, fotokopieerbaar moet blijven. Het maken van kopies van beschermde werken is slechts toegelaten onder bepaalde cumulatieve voorwaarden. De kopies mogen uitsluitend gemaakt worden voor privé gebruik of ter illustratie bij onderwijs of voor wetenschappelijk onderzoek. Het kopiëren mag ook geen afbreuk doen aan de normale exploitatie van het werk. Artikelen en werken van beeldende kunst mogen zowel integraal als gedeeltelijk worden gekopieerd. Artikelen uit kranten en tijdschriften, illustraties en foto’s mogen bijvoorbeeld volledig gekopieerd worden. Van literaire of wetenschappelijke boeken en van partituren daarentegen mogen slechts kopies van korte fragmenten gemaakt worden. Het reprografierecht geldt voor alle gepubliceerde teksten (literaire, educatieve, wetenschappelijke, journalistieke en andere teksten zoals reisgidsen, almanakken …), bladmuziek, foto’s en andere visuele werken. Het reprografierecht geldt daarentegen niet voor filmproducties, radio- of tv-uitzendingen, werken op CD of CD-rom of beschikbaar via het internet … Maar ondertussen werd in de Auteurswet een nieuwe reprografieregeling voorzien waardoor de bestaande fotokopieregeling wordt uitgebreid tot de reproductie van beschermde werken van digitale dragers naar papier (lees: prints). Hoewel die wetswijziging al dateert van 2005 moet de Federale Overheid nog de nodige uitvoeringsbesluiten uitvaardigen. Op dat ogenblik zal REPROBEL ook reprografierechten kunnen innen enerzijds voor prints van beschermde werken en anderzijds op

© Fotolia

Reprografie in de praktijk

© foto’s fotolia

de printers waarmee de werken kunnen worden gereproduceerd. 2) Wat moet ik doen om een reprografievergoeding te krijgen? Je bent als auteur of uitgever aangesloten bij SABAM en heb het beheer van je reprografierechten overgedragen aan SABAM. Om reprografierechten te krijgen moet je de daarvoor bestemde formulieren invullen die je kan aanvragen bij SABAM of kunt terugvinden op www.sabam.be (rubriek “Over SABAM /reprografierechten). De aangifteformulieren moeten ingevuld en opgestuurd worden tussen 1 januari en 31 december van het jaar volgend op het jaar van publicatie. De aan te geven werken behoren tot een van de onderstaande rubrieken waarvoor telkens een apart formulier moet worden ingevuld :

3) Moet ik mijn werken ieder jaar aangeven? Alleen nieuwe publicaties of heruitgegeven werken moeten via de daartoe bestemde formulieren worden aangegeven en wel in het jaar dat volgt op het het jaar van de publicatie of van de heruitgave. Reeds aangegeven werken krijgen automatisch een vergoeding gedurende een periode van 3 jaar. Iedereen die voor alle of één van die drie jaren een aangifte heeft gedaan van haar/ zijn gepubliceerde werken ontvangt naast een variabel bedrag dat rekening houdt met de gegevens van de aangifte een vast bedrag van 50 euro. Het enige wat men als auteur of uitgever moet doen is jaarlijks een aangifte indienen van de nieuwe publicaties.

Of men veel of weinig publiceert, elke aangifte geeft recht op een vergoeding

Voor de auteurs: - Auteurs van gepubliceerde literaire teksten - Auteurs van gepubliceerde educatieve en wetenschappelijke teksten - Auteurs van gepubliceerde journalistieke teksten - Auteurs van andere gepubliceerde teksten - Auteurs en/of componisten van gepubliceerde partituren - Auteurs van gepubliceerde visuele werken (andere dan foto’s) en werken van beeldende kunsten - Auteurs van gepubliceerde foto's

AANGIFTEFORMULIEREN De aangifteformulieren zijn terug te vinden op www.sabam.be (rubriek “reprografie”) of op eenvoudig verzoek verkrijgbaar bij: [email protected] Ingevulde aangiften kunnen worden opgestuurd: ofwel via e-mail naar: [email protected] ofwel per brief (SABAM, Soumaya El Khazrouni, Afdeling Productie en Toekenningen, Aarlenstraat 75/77, 1040 Brussel)

Voor de uitgevers: - Uitgevers van boeken - Uitgevers van partituren - Uitgevers van andere publicaties 21


Merci, Jari Eresaluut voor de AB-baas

© AB/Mich Leemans

De Ancienne Belgique ziet zijn algemeen directeur met pensioen gaan. Jari Demeulemeester geeft de leiding over de rocktempel in hartje Brussel door aan voormalig platenbaas Dirk De Clippeleir (ex-EMI en –Universal). De AB-medewerkers liepen de laatste maand niet toevallig met een ‘Merci Jari’-T-shirt rond. Tot ver buiten de hoofdstad mogen muziekliefhebbers Demeulemeester erkentelijk zijn voor ’s mans verwezenlijkingen. Tijdens de uitreiking van de Gouden Klaprozen ontving hij dan ook zeer terecht de troubadour van SABAM.

Rond zijn zesde kwam Jari, toen nog Jean-Marie geheten, met zijn familie vanuit het West-Vlaamse Veurne naar de Br usselse gemeente Jette. De Ancienne Belgique bestond toen al maar was een heel andere gelegenheid, een variétézaal. In Knack haalde Demeulemeester onlangs herinneringen op aan zijn eerste concert, van Joe Dassin. De zaal zat vol madammen-met-een bontjas die koffie dronken en een pateeke aten. Tijdens het voorprogramma begonnen die allemaal met hun lepel tegen hun kopje te tikken. Tik, tik, tik,... De artiest mocht beschikken, ze waren aan de hoofdact toe. Het was toen midden jaren zestig en de tijden zouden veranderen. Jari, een naam die hij oppikte uit het striptijdschrift Kuifje, zette zich in bij jeugdhuis De rivieren in Ganshoren. Zijn eerste grote wapenfeit pleegde de onverdroten organisator in 1972 op het Brusselse Muntplein met Mallemunt, het eerste openluchtfestival. Men zei me vooraf dat ik in de bak zou vliegen. Wannes Van de Velde haalde zijn doedelzak uit en kreeg prompt een boete toen hij erop speelde. Maar zie je, er gebeurde toen écht iets, vertelt Demeulemeester in zijn afscheidsinterview met De Standaard. En of er iets gebeurde. Een paar jaar later werd hij artistiek directeur van De Beursschouwburg. Ik maakte deel uit van een groepje jonge, actieve Vlamingen die Brussel wilden promoten als de hoofdstad van Vlaanderen. Dat

Ik maakte deel uit van een groepje jonge, actieve Vlamingen die Brussel wilde promoten als de hoofdstad van Vlaanderen. Dat was ook het opzet van wijlen minister Renaat Van Elslande (CVP), toen hij de Beurs opkocht. Hij wou er een vrijplaats van maken voor Nederlandstalig cabaret en toneel.

was ook het opzet van wijlen minister Renaat Van Elslande (CVP), toen hij de Beurs opkocht. Hij wou er een vrijplaats van maken voor Nederlandstalig cabaret en toneel. Aanvankelijk liep dat niet van een leien dakje. Met Omroep Brabant organiseerde Demeulemeester er zogenaamde troubadoursavonden en bood ar tiesten van Neerlands Hoop tot Johan Verminnen een podium. Er zat een duidelijke filosofie achter de werking van de Beurs. We wilden de Vlaamse pendelaars ervan overtuigen dat Brussel meer was dan een werkstad. Gaandeweg groeide ook in het Vlaamse politieke milieu het besef dat een eigen polyvalente zaal in Brussel geen slecht idee was. De keuze viel uiteindelijk op de Ancienne Belgique. Midden jaren tachtig was Demeulemeester een aantal jaren actief als beleidsmaker op het cultuurkabinet van toenmalig Vlaams minister Patrick Dewael, waar hij ondermeer instond voor de campagne Vlaanderen leeft, en eind jaren tachtig nam hij opnieuw de leiding over de Ancienne Belgique, kortweg AB, op zich. De zaal bleef worstelen met financiële problemen en conflicten met de 22


Er zat een duidelijke filosofie achter de werking van de Beurs. We wilden de Vlaamse pendelaars ervan overtuigen dat Brussel meer was dan een werkstad. Gaandeweg groeide ook in het Vlaamse politieke milieu het besef dat een eigen polyvalente zaal in Brussel geen slecht idee was.

© AB/Mich Leemans

buurt vanwege de geluidshinder. Het noopte de directeur meermaals tot verbouwingswerken. Precies daardoor is het vandaag een van de beste drie concer tzalen ter wereld – volgens een recent Amerikaans onderzoek dan toch, kan Demeulemeester vandaag concluderen. Naargelang de jaren vestreken en er steeds meer nieuwe stromingen kwamen in de popmuziek, van allerhande rockvarianten tot techno, gaf Jari Demeulemeester de artistieke leiding uit handen. Zelf legde hij zich toe op het managen van de concertzaal - someone’s got to do the dirty job, klinkt het in z’n eigen woorden - die uitgroeide tot een muzikale referentie. Al greep Demeulemeester zijn afscheidsinterviews aan om te waarschuwen voor de besparingsdrift van de overheid. Uitgerekend twee dagen na zijn afzwaaien heeft Demeulemeester alweer een radio-uitzending op de agenda staan, bij de stadszender FM Brussel. Ik moet er nog steeds elke week present zijn en dat dwingt me om gewoon verder te doen. Daar ben ik toch blij om. Het bevalt me, om vanuit de eenzaamheid van de studio iets door te geven aan duizenden mensen. En als hij nog iets verder naar de toekomst blikt, dan zou ik het liefst in de muziekwereld blijven. Jonge mensen scouten en opleiden. Merci Jari. (HVG)

Gouden Klaprozen

voor... Naast de Troubadour van SABAM voor Jari De Meulemeester, werden er in de Zuiderkroon in Antwerpen op 21 maart natuurlijk ook Gouden Klaprozen uitgereikt. Op de valreep geven we u bij ter perse gaan, graag de winnaars mee. Proficiat iedereen !

1. Jeugdauteurs: Jan Sobrie 2. Beeldende Kunst : Annelies Wouters 3. Media Spelprogramma: De Slimste Mens 4. Literatuur(Toneel): Stefan Perceval 5. Singer-Songwriters: Regi Penxten 6. Documentaires : Mieke Struyve 7. Kamermuziek: Hanne Deneire 8. Audiovisueel : Oud België 9. Lichte Muziek: Lady Linn

23


Alex Callier

‘Popmuziek is geen exacte wetenschap’

© Liesje Reyskens

Alex Callier en Raymond Geerts hebben het ‘m weer geflikt. Twee jaar geleden werd gevreesd dat hun band Hooverphonic op apegapen lag door het vertrek van zangeres Geike Arnaert. Niets van, het schrijversduo zocht een nieuwe zangeres, vond die uiteindelijk in Noémie Wolfs en scoorde prompt een hit met ‘The night before.’

‘Opluchting’, dat is het gevoel dat overheerst bij Alex Callier. Je kan vooraf wel denken dat alles goed zit, maar uiteindelijk moet je altijd een plaat uitbrengen en dan afwachten of ze aanslaat. Elke keer is het bang afwachten, al maakt het onze job wel spannend. Popmuziek is nu eenmaal geen exacte wetenschap. Het was ook een gok om zich met een nieuwe zangeres te presenteren, al bleken de fans Noémie Wolfs meteen in de ar men te sluiten. De nieuwe plaat met haar klinkt als vintage Hoover phonic. Hebben Callier en Geerts daarmee op veilig gespeeld? Niet echt, na het donkerdere The president of the LSD golf club hadden we weer heel erg zin in een popplaat.

Door deel te nemen aan internationale workshops streeft Alex Callier ernaar om zich te blijven verfijnen als songschrijver. In de toekomst krijgt hij misschien nog extra hulp, van zangeres Noémie die liet verstaan graag voor eigen inbreng te zorgen. Ze moet nog de eerste song van haar leven schrijven, maar ik kijk er wel naar uit. Al wil ik benadrukken dat ze nu al veel bijdraagt aan Hooverphonic. Om een lied te vertolken, ook al heb je het zelf niet geschreven, heb je evenzeer talent nodig.

Alex Callier : Noémie moet de eerste song van haar leven nog schrijven, maar ik kijk er wel naar uit. Al wil ik benadrukken dat ze nu al veel bijdraagt aan Hooverphonic. Om een lied te vertolken, ook al heb je het zelf niet geschreven, heb je evenzeer talent nodig.

(Hans Van Goethem)

© Liesje Reyskens

De tijdsgeest speelt ook mee. Door iTunes en andere webplatforms kopen de mensen, net zoals in de jaren zestig, weer vooral singles. Dus moest elk nummer van The night before catchy zijn maar tegelijkertijd niet vrijblijvend, je mag het niet na drie keer beu zijn. Dat The night before onze eerste platina single oplever t, is wat dat betreft een extra opsteker.

24


GARCIA GOODBYE VEROVERT EUROPA OP EIGEN HOUTJE Je ziet of hoort ze niet altijd meteen. Maar ze zijn er wel, de muzikale doe-het-zelvers die het zonder hulp van buitenaf klaarspelen om een platendeal en een wereldwijd publishingcontract in de wacht te slepen. Dat en een debuutrelease in de gehele Benelux is wat fijne pop zonder franjes Garcia Goodbye heeft opgeleverd. Want ze komt recht uit het hart van singer songwriter Tommy Gontie en bevriend producer Ruben Debusschere.

Ruben: Tommy had zijn eigen ideeën. Bij de meeste bands moet je te veel compromissen maken waardoor je je eigen ding niet helemaal kunt doen. Dat heeft soms ook te maken met het niveau van sommige muzikanten. Tommy had een pak nummers op gitaar klaar en ik heb geprobeerd ze te interpreteren zoals hij ze graag wou maar met mijn eigen touch.Het fijne aan de plaat is net dat een producer ze niet “hervormd” heeft. Daydreamer Sleepwalker is echt onze plaat. Ruben is geen producer pur sang, hij schrijft zelf ook nummers. De live bezetting van Garcia Goodbye werd aange-

foto’s © www.garciagoodbye.be

To m my : H e t ve r h a a l va n G a r c i a Goodbye begint in 2008. Ik zat toen in een fase waar ik al in ontelbare groepjes had gespeeld. Altijd volgens het zelfde patroon: samenkomen, nummers schrijven, er komt een demo van en we zien wel. Dat was ik een beetje beu. Ik leerde Ruben kennen bij de Rockfabriek in Brussel, als producer van één van mijn onfortuinlijke bands (lacht). Het klikte niet alleen artistiek maar ook op alle andere vlakken die nodig zijn om een project als dit te kunnen opstarten.Heel veel groepen focussen enkel op het muzikale terwijl er zo veel meer komt bij kijken.

Tommy Gontie: De kern van het Garcia Goodbye-verhaal is dat alles tweeledig is, niet enkel de naam van de groep en de titel van de plaat, alles heeft een dubbele constructie. Dat maakt het interessant. In tegenstelling tot klassieke bands zijn we omgekeerd te werk gegaan. Eerst de plaat gemaakt en dan de groep gezocht. vuld met Tim van Passel op basgitaar en Jens Leen op drums. Op de podia goed voor een stevigere, naar eigen zeggen iets meer rock-versie van Garcia Goodbye. Eerstdaags staat een volledige tour door alle Nederlandse A-clubs op het programma. Verder wachten festivals in Oostenrijk en Zwitserland, een promobezoek aan

Brazilië en dichterbij huis de Palm Parkies Tour (op 10 verschillende locaties in Vlaanderen). De trailer van Garcia’s nieuwe videoclip is te bekijken via www.facebook.com/pages/GarciaGoodbye/30912685933 Voor meer info surf naar www.garciagoodbye.be

foto’s © www.garciagoodbye.be

Geen conceptplaat of politieke statements voor Garcia Goodbye, wel verhalen die zweven tussen dromen en realiteit. Songwritergewijs laat Tommy zich graag beïnvloeden door John Lennon en Ashcroft. Inspiratie die al een mooi palmares opleverde: Nominaties voor Song van het jaar in Nederland, Album van de week in Luxemburg, airplay op de grootste radiozenders in Brazilië enz.

Tommy: Teksten schrijven wordt zwaar overschat vind ik. Ik ga uit van het principe dat ik als tekstschrijver gewoon verhaal wat er rondom mij gebeurt. Eigenlijk schrijven de mensen de verhalen al voor mij, ik moet ze enkel nog onder woorden brengen of er muziek op plakken. (Tania Ghyselinck) 25


Dominique Corbiau Muzikale kruisbestuiving

Dominique Corbiau is een opvallende verschijning. De talentvolle contratenor brengt visueel verzorgde voorstellingen en slaat de brug tussen verschillende kunstuitingen. Hij heeft tal van projecten lopen en op zijn programma staan dit jaar een massa prestigieuze shows. De zanger presenteert een staalkaart van klassieke muziek, maar dan anders bekeken, met een eigen toets. Zo laat hij door dit ietwat conventionele repertoire een frisse wind waaien!

Dominique Corbiau kijkt op naar mensen als Scarlatti en laat zich leiden door de manier waarop die sterke emoties overbrengt. De artiest vertolkt uiteenlopende rollen, gaande van castraten voor het barokrepertoire, tot allegorische, symbolische personages. Maar ook onheilbrengers of personages die niet bij zijn persoonlijkheid passen komen aan bod. Artistiek gezien is hij van vele markten thuis en als begenadigde contratenor heeft hij een stem die je androgyn zou kunnen noemen (tussen een kinderen een mannenstem in). Door dat bijzondere timbre kan hij moeiteloos verschillende muziekgenres aan. Zo verleent hij zijn medewerking aan een nakend album met elektronische p o p mu z i e k . D a a r n a a s t w e r k t h i j vocaal mee aan filmmuziek en klassiek getinte liedjes in een hedendaags jasje. En daarnaast is hij in studio’s aan het experimenteren. Op 2 maar t voerde het gezelschap Sferartefact Cantico op, een cantate

voor contratenor, begeleid door een kinder koor en een instr umentaal ensemble. Door de visuele uitwerking viel die voorstelling te bestempelen als een totaalspektakel. “Beeldende kunst zo duidelijk met muziek vervlechten komt niet vaak voor. Ik geef mijn voorstellingen graag een visuele toets. De stem van een contratenor ligt zowat in het verlengde van een kinderstem want je gebruikt je kopstem. Uiteraard was dus ook het kinderhart van de partij”. De voorstelling had als thema het “Loflied op de Schepselen” van SintFranciscus van Assisi. “Denkbeeldige

Ik probeer het hedendaags aan te pakken. Ik hou ervan als verschillende disciplines samenkomen. Dat is erg verrijkend want de wisselwerking tussen kunsttakken verruimt mijn visie op kunst. Zo kan ik mezelf in vraag stellen. Dat is niet altijd gemakkelijk maar doet me wel vooruitgaan.

personages spelen geeft je een bepaalde vrijheid, laat je toe om met beperkte middelen toch subtiel aan de slag te gaan.”

Op 6 augustus is hij te horen op de Nuit Musicale in Seneffe. Info? http://www.dominiquecorbiau.be/

(Florence Cardillo / Flore Poli) 26


© Ingrid Otto

“Ik probeer het hedendaags aan te pakken. Ik hou ervan als verschillende disciplines samenkomen. Dat is erg verrijkend want de wisselwerking tussen kunsttakken verruimt mijn visie op kunst. Zo kan ik mezelf in vraag stellen. Dat is niet altijd gemakkelijk maar doet me wel vooruitgaan”.

© Luc Viatour

Dominique Corbiau volgde van kindsbeen af een klassieke opleiding en begon zijn professionele carrière als hij veertien is. De jongeman trad voornamelijk op in Europa en viel herhaaldelijk in de prijzen. In 1998 richte hij het ensemble Sferarte op alsook zijn eigen gezelschap, Sferartefact. Dat brengt vooral barokoperavoorstellingen en heeft als peter Thierry Bosquet.

Tussen kunst en kunst

Didier François & de nyckelharpa

Een musicus-kunstenaar met idealen bovendien. Zo maakt hij jeugdig talent warm voor bijzondere snaarinstrumenten. De nyckelharpa, zijn lievelingsinstrument, demonstreerde hij uitgebreid tijdens onze Apero Galerie. (zie reportage op p. 14-15). Dat instrument is echter te duur voor jonge studentjes vertelt Didier. Momenteel ben ik budgetvriendelijkere verwante studie-instrumenten aan het ontwerpen. Sowieso is de nyckelharpa de neef van de viool. Het grootste verschil met andere snaarinstrumenten is dat je naast de strijkstok ook een klavier hanteert. De vingers drukken dus niet rechtstreeks op de snaren zoals bij een viool of een gitaar. Een gestemd klavier maakt dat je altijd juist kunt spelen. Da’s een voordeel. Je hebt instant resultaat en meer spelplezier. Daarna kun je het zo moeilijk maken als je zelf wil. Maar de eerste stappen zijn eenvoudiger omdat de houding makkelijker is. Ik draag het instrument als een folkgitaar om de hals.

Componeren op de nyckelharpa Didier: Het klavier biedt ook op dat vlak meer mogelijkheden, je kan bijvoorbeeld de duim gebruiken terwijl dat op de viool niet kan. Je kan polyfonisch werken, verschillende stemmen door elkaar laten klinken. Een fuga van Bach spelen gaat veel makkelijker. Alle mogelijkheden van het klavier benutten is de boodschap om meerstemmig en kruisgewijs te gaan schrijven. De compositie wordt toegankelijker voor muzikanten. Als ik een fuga schrijf is het niet enkel meer voor de elite bestemd (lacht). Het tweede aspect dat de nyckelharpa aantrekkelijk maakt is dat je heel veel sympathiesnaren hebt. Per noot heb je één bijkomende snaar die het in strument doet vibreren. Net alsof je steeds in de kerk speelt, galm verzekerd. Ik speel trouwens even graag in een woonkamer als op een podium of in een kerk. Tegenwoordig doe ik veel huiskamerconcertjes. Die zijn erg in trek nu, heel gezellig en intimistisch. Ideaal als je solo speelt.

© Ronald Rietman

Muziek of beeldhouwkunst. Didier François heeft getwijfeld maar uiteindelijk koos hij resoluut voor een artistiek compromis: bronzen beelden èn gevoelige snaren.

Er bestaan maar twee soorten muziek, goede en slechte, ik pin me niet vast op één bepaalde stijl. Maar het moet wel klikken. Zoals bvb met Michel Bisceglia.

De groove primeert Mijn solo-cd wordt in maart opgenomen. Waarop ik o.a. Bach speel maar ook vroegbarokke stukken en veel, zo polyfoon mogelijk geschreven, eigen composities. De bedoeling is volledig naakt te staan, in die zin dat ik helemaal alleen speel maar ook zonder overdub. Ik sta er ook op om de opnames in één stuk door op te nemen, live voor publiek. Ik wil dat alles ineens goed klinkt. Een enorme uitdaging. Ik ben enorm kritisch wat de sfeer betreft. Wat voor mij belangrijk is, is de groove.

Hetgeen je in de muziek steekt is belangrijker dan de noten zelf. Neem nu een sonate van Bach of één van Eugène Ysaye, twee totaal ve r s c h i l l e n d e c o m p o s i t i e s . H o e je het speelt -en dan heb ik het zelfs nog niet eens over de vertolking-, is voor mij van belang. Naast mijn eigen werk probeer ik ook ander Belgisch werk te spelen maar ik pin me niet vast op klassieke composities. Ook het lichtere genre wil ik spelen. (Tania Ghyselinck)

“Outlaw en autodidact” Het is dankzij de techniek van de Belgische violist Arthur Grumiaux, dat Didier, van oorsprong violist, een techniek op punt heeft kunnen zetten voor de nyckelharpa, gebaseerd op ontspanning en vloeiende bewegingen (totnogtoe vooral gekend door de Zweedse volksmuziek). Met hemelse, etherische klanken als hedendaags resultaat. Outlaw en autodidact, zo beschrijft Didier zichzelf als muzikant. Op conservatorium kreeg ik ruzie met al mijn leraars, tot privédocente Myriam Kersin me een heel nieuwe wereld leerde kennen via de techniek van Grumiaux. Intussen geeft deze “outlaw” zelf les in Duitsland, Italië en Zweden.

Meer weten, surf naar www.didierfrancois.be

27


VAN SPRING IN ’T VELD TOT DUIZENDPOOT

JELLE CLEYMANS Jelle Cleymans mag dan op zijn jongste album de gevleugelde woorden Naakt doe ik de afwas zingen, de spring-in- t-veld van weleer ontpopte zich in een paar jaar tijd tot een ware duizendpoot. De rol van Kuifje in de musical Kuifje: De Zonnetempel en een hoofdrol in Daens, dé kaskraker van de laatste jaren in musicalland, deden zijn ster tijdens de nillies gestaag rijzen.

© ajaproductions/Johannes Vande Voorde

Jelle Cleymans groeide op in een artistiek nest, papa is muzikant, mama acteert en zus Clara, ook actrice, gooit momenteel hoge ogen met haar humoristisch talent in het programma Tegen de sterren op.

Met een vaste rol in de Eén-soap Thuis en theaterstukken De muizenval en Tien kleine negertjes (beide van Agatha Christie) timmert hij tegelijkertijd aan zijn acteercarrière op televisie en in het theater. Jelle: Die polyvalentie is iets wat ik nooit zal opgeven. Maar ik heb wel de indruk dat mijn muzikale talent het meest waardevol is. In die acht jaar dat ik professioneel bezig ben met dit vak, heb ik wel telkens een soort van limiet gevoeld, een soort grens waar ik niet over kon geraken. Namelijk dat ik een “uitvoerder” was, dat iedereen me zo herkende en misschien zelfs ook erkende. Maar als je je eigen materiaal kan maken komt er toch een flinke dosis geloofwaardigheid bij, die voor mij heel belangrijk is.

Was de songwriter in jou al op jonge leeftijd aanwezig ? Sinds mijn zeventiende ben ik begonnen met het schrijven van muziek. In het begin zijn dat niet meteen de grote hits. Dat is trouwens ook niet mijn bedoeling. Schrijven is een métier, zeker tekstueel. Ik vind een tekst zelden heel erg goed. Als je dan je eigen muziek maakt, moet je minstens even kritisch voor jezelf zijn, vind ik. Naakt doe ik de afwas is puur beeldspraak. Het gaat over een gevoel dat iedereen herkent, je relatie is voorbij en de maanden nadien moet je weer in je plooi vallen. Je moet de meest banale dingen doen zoals poetsen en gaan werken, maar dan wel met een slecht

gevoel dat constant aanwezig is. Die eenzaamheid, dat is wat ik bedoel met “Naakt doe ik de afwas” Niet alle nummers zijn autobiografisch. Shakespeare Motillium is het zeker niet bvb maar de meeste andere wel. Dat is juist het leuke aan luisteren naar een CD van iemand die alles zelf heeft geschreven, dat het heel duidelijk wordt waar die persoon mee bezig is, wat hij heeft meegemaakt en waar hij wakker van ligt. Een soort van visie op de wereld. Ik denk dat dat bij mijn plaat niet anders is. Je krijgt een heel duidelijk beeld: aha dat is dus Jelle Cleymans. Iets wat me in het verleden nooit gelukt is. Spring stond redelijk veraf van mijn eigen leefwereld, al was het natuurlijk wel een goede leerschool. En toch, ooit deden we drie akoestische toernees langs culturele centra. Niet echt winstgevend maar heel gezellig, met veel humor en de liedjes in een andere bewerking. Hierin kon ik plots wel veel van mijn persoonlijkheid kwijt. Ik ben Studio 100 nog steeds dankbaar dat ik die kans heb gekregen, ik krijg er nog steeds veel goede commentaren op. Mensen die toen zijn komen kijken, keren nu terug omdat ze het toen zo goed vonden... Wie Jelle live aan het werk wil zien kan voor concertinfo terecht op www.jellecleymans.be

(Tania Ghyselinck) 28


“VLINDERS EN EEN MAAGZWEER”

ARNE VAN HAECKE

© LC Music

Poseren met een tennisracket als gitaar, in het kader van een zelf geschreven afscheidshymne aan Justine Henin, daar moet je Arne Van Haecke voor heten. Vlinders en een Maagzweer, is een titel die meteen de toon zet voor het nakende album van de jonge duizendpoot. Eentje die een patent op geniale invallen blijkt te hebben als het over liedjesteksten gaat. Ze daarna vertolken op Arnes wijze is een koud kunstje. Het begon allemaal met Schrijf er maar éen, de liedjeswedstrijd van Radio 2 en SABAM, waar Arne als winnaar uit de bus kwam met het nummer Luisje. Even later toonde hij zijn kunnen tijdens die andere muzikale zoektocht: Zo is er maar éen. Sindsdien heeft Vlaanderen Arne in de armen gesloten. Debuutsingle Dronken Romantiek smaakt naar meer. Arnes recept luidt als volgt: Als je zowat 25 liedjes bij elkaar hebt geschreven komt natuurlijk die drang om een plaat te maken. Dan stel je je de vraag, wat wordt het concept ? Kijk dan gewoon naar de nummers die je geschreven hebt. In mijn geval gingen heel veel liedjes over verliefdheid of liefdesverdriet maar nooit echt over liefde an sich. Je kan maar schrijven wat je meemaakt hè (lacht). Ik zie het ook als een soort therapie, een vreselijk gevoel kunnen controleren door het in één zinnetje te proppen, zoals bvb bij Luisje.“Ze huilde wat toen je me zei, je bent gek maar niet van mij, dus vertrek ik maar” Ik vind het trouwens fijn dat alle liedjes een soort naïviteit in zich dragen, de manier waarop ik tegen het echte leven zou willen aankijken, zeg maar. Arne ziet het groots, op zijn manier wil hij Herman Van Veen achterna. Nu maak ik liedjes, maar ik zou het uiteindelijk veel leuker vinden om een complete zaalshow met een verhaal te hebben. Zijn zelfverzonnen bindteksten zoals bij Dronken romantiek, gaan alvast de goede kant op : Als het nuchter niet meer lukt, dan maar dronken. (lacht)

Tussen het therapeutisch songschrijven en VJ-en voor Kazoom door zwoegt student Arne verder aan zijn thesis.

ONUITWISBAAR

HANNELORE BEDERT Ooit verblijdde ze bezoekers van onze SABAM-stand met een heuglijk akoestisch concert tijdens de Sound&Music Expo bij Thurn & Taxis.

© www.hannelorebedert.be

Nadat ze jaren later, op Nekka 2010 om precies te zijn, een Sportpaleis muisstil kreeg, ging de bal voor Hannelore danig aan het rollen. Haar ferme optreden daar liet een diepe indruk na bij profs en publiek.

Paradoxaal genoeg heet het jongste ei van deze dame Uitgewist, waarmee ze dankzij haar groeiende schare fans blijft stijgen in de Ultratop. CD van de week en viersterren recensies in diverse toonaangevende kranten voorspellen veel goeds voor de schrijfster van songparels als Hart van mij. De komende maanden concerteert Hannelore in België en Nederland. Op 8 april kan je haar aan het werk zien in het concertgebouw van Brugge. www.hannelorebedert.be

(TG) 29


Grammy Award voor album met nummers Dhruba Ghosh SABAM-repertoire op de Amerikaanse Grammy Awards dit jaar ! Bekroond op de koop toe, het album Miho: Journey To The Mountain van Paul Winter Consort, verzilverde de nominatie in de categorie “best new age” album’. Op dat album staan twee nummers van ons lid, Dhruba Ghosh, notoir sarangispeler vandaag de dag in India. De instrumentist doopte zijn creaties Sarangi (Dawn Raga) en Whale Raga. Het Grammy winnende new age album van 2010 werd opgenomen in het Miho Museum, iconisch gebouw in het Japanse Kyoto . Niet alledaagse instrumenten zoals taiko drums, bansuri fluit, sarangi fluit zetten de toon van het album. D e G r a m m y Aw a r d s w o r d e n b e schouwd als één van de belangrijkste muziekprijzen ter wereld. Paul Winter Consort haalde het binnen de Grammycategor ie van albums Ocean van Michael Brant DeMaria, Sacred Journey Of Ku-Kai, Volume 4 van

Kitaro, Dancing Into Silence van R. Carlos Nakai, William Eaton & Will Clipman en Instrumental Oasis, volume 4 van Zamora. Proficiat! Dhruba Ghosh: “Ik had er altijd van gedroomd om muziek te spelen in combinatie met geluiden uit de natuur. Dit project gaf me die kans, dankzij Paul Winter. We hebben toen nog een nummer opgenomen. Daarbij zaten de meeste hoofdmusici in een van de lobby’s van het Miho Museum. Dat heeft een toren met galmborden en er stond wind die nacht. Op zijn weg langs de galmborden gaf de wind ons lukraak heldere noten als van een gigantische fluit. We begonnen op die geluiden te spelen en maakten er een vrije improvisatie van. Dat was onwijs gaaf.

Door met dit project een Grammy te winnen, voelde ik me net een onderdeel van een reusachtig wiel dat voortrolt, ten dienste van de mensheid. Het betekende veel voor mij dat muziek en natuur gelijktijdig zo ontroerend en ongemeen boeiend kunnen zijn. Tijdens de Whale Raga vo e l d e i k M o e d e r N a t u u r letterlijk naderbij komen en mij raken via de walvissen. Dat zal ik nooit vergeten. De Grammy was ook zoiets. Alsof de mensheid inzag dat ze één is met de natuur. Hoewel veel mensen de natuur al hebben proberen te overwinnen, zal de mensheid alleen maar overleven als ze de natuur niet tegen de haren in strijkt.” (TG)

© Dhruba Ghosh

Meer info: www.grammy.com http://paulwinter.com/music/miho/

Sherman boekt succes met nieuwe single On Your Side

Sherman is een bandnaam die misschien niet meteen bekend in de oren klinkt, maar wel de hitlijsten bereikt met hun nieuwe single On your side.

© Thomas Vandenberghe

De band van Steven Bossuyt, singer-songwriter in hart en nieren, speelde begin februari een supportshow voor de Engelse singer-songwriter Eliza Doolittle voor een uitverkochte AB Club in Brussel. Steven begon als artiest met soloconcertjes, maar ondertussen vormt hij een band samen met David Demeyere (drum), Gerben Hemelsoen (gitaar) en Timothy Jacobs (bas). Hun eerste single doet het goed in de Belgische lijsten. On your side stond talloze weken in de Afrekening, bemachtigde een dertiende plaats in de Ultratip en was nummer twee in de Hotlist van 6 maart van Studio Brussel. Wie Sherman aan het werk wil zien, moet zeker afzakken naar Het Depot in Leuven waar ze op 27 april op de planken staan. Info: www.shermantheband.com

The Galacticos gaan interactief Een nieuwe single, een eerste full album, een interactieve videoclip en live optredens. Het staat momenteel niet stil voor The Galacticos. © Lieftenup

Een nieuwe manier zoeken van origineel en digitaal omgaan met je idool, The Galacticos slagen erin om aan deze eisen te voldoen. Bij hun nieuwe single Aunt Mary creëerden ze een interactieve video waarin je kan kiezen hoe je de jonge band kan zien spelen. Fans kunnen hun idool onder meer zien spelen in één van de vier seizoen. Je kan ze eveneens oud, jong, relax, hyper of gewoon galactisch aan het werk zien. The Galacticos zijn erin geslaagd om grenzen te verleggen. Naast de interactieve video op hun website gingen The Galacticos nog een stapje verder. Fans kregen de mogelijkheid om de single gratis legaal te downloaden via de Humo site. Naast al deze digitale beschikbaarheid kan je de jongens natuurlijk ook nog in levende lijve aan het werk zien op 26 maart in de Warande in Turnhout en 30 april op het Festival pour Julien in Thuin. (ED) Info: www.thegalacticos.be 30


50ste verjaardag Dirk Brossé met A Portrait in Music

© 2010 Luk Monsaert

EMI Classics bracht naar aanleiding van de 50ste verjaardag van Dirk Brossé een deluxe 6CD box uit, A portrait in Music verzamelt zijn belangrijkste composities en geeft een overzicht van verschillende stijlen en genres waarin de maestro zijn inspiratie de vrije loop liet. Dirk Brossé, die in vijf decennia een indrukwekkend palmares opbouwde schreef 200 werken en dirigeerde de belangrijkste Belgische orkesten. Enkele van zijn bekendste wer ken zijn La Soledad de América Latina en Artesia. Deze “Cultureel Ambassadeur van Vlaanderen” is nog steeds niet toe aan een rustigere werkomgeving, momenteel is hij ook actief als muziekdirecteur van The Chamber Orchestra in Philadelphia en als eerste dirigent en muziekdirecteur van de Star Wars in Concert World Tour. A portrait in Music, is een selectie van zijn beste composities, per genre. Zo staan er op de ene cd liedjes zoals Millenium Ouverture en Principals onder het genre Symphonic. Bij de andere cd staan Elegy for cello and strings en War Concerto for clarinet and orchestra onder Concerto.

Projecten op stapel Op 31 maart dirigeert Dirk Brossé een concert met het Harmonie orkest van het Conservatorium van Gent. Van 9 tot 11 april concerteert hij met The Chamber Orchestra Philadelphia in het Please Touch Museum en Kimmel Center in Philadelphia. Op 12 april vindt de Amerikaanse release van Dirk Brossé – A Portrait in Music plaats. Momenteel werkt Dirk zowel aan nocturnes voor een

piano solo, een musical in samenwerking met Frank Van Laecke, een requiem in samenwerking met Elie S a e g e m a n , e e n g i t a a r c o n c e r t o i n o p d r a c h t va n Hogeschool Gent als een filmscore in opdracht van een Oscar Winning Hollywood Regisseur. Wordt vervolgd. www.dirkbrosse.be

Nieuwe jonge componisten

© Fotolia.com

gezocht voor MusMA

Jonge componisten op zoek naar de aanzet voor een even indrukwekkend palmares als maestro Dirk Brossé kunnen misschien heil vinden in volgend project. Tien Europese festivals en hun radiozenders slaan de handen in elkaar en werken samen voor MusMA, Music Masters on Air. Ondersteund door the European Union, the European Broadcasting Union (EBU) en de European Festival Association. De bedoeling van dit gebeuren is aan het Europese publiek nieuwe hedendaagse klassieke muziek voor te stellen. Dit jaar is België van de partij samen met de andere deelnemende landen: Spanje, Slovenië, Polen, Tsjechië, Portugal, Turkije, Servië en Italië. Radiozender Klara werkt voor de eerste keer hieraan mee met het

Festival van Vlaanderen Internationaal Brussel. Hiervoor is Klara op zoek naar jonge, gemotiveerde componisten die dolgraag in 2012 hun compositie willen laten horen. Dit jaar bestaat de opdracht uit een compositie van ongeveer tien minuten voor een percussiekwartet met als thema “Exotisme in muziek”. De winnende composities van elk land worden gebundeld en uitgevoerd op verschillende Europese festivals door plaatselijke muzikanten. Wie zijn kans wil wagen kan zich inschrijven tot 15 juni via klara.be of belgianselection.musma.eu.

www.musma.eu (ED) 31


muziek-

genres

Baz, nieuwe hiphopsensatie

Twenty 4 Seven reloaded

Hip hop sensatie Baz is klaar om iedereen te veroveren met het nieuw album Stadsleven. De eerste single Dans, geschreven in samenwerking met Diggy Dex en Surya, is een eerste stap naar succes binnen de Vlaamse hiphopwereld. Op het album, dat deze maand wordt verwacht, staan uiteraard nog andere nummers zoals Geduld, Samen en Doodlopend.

Slave to the Music klinkt als song waarschijnlijk niet onbekend in de oren. Twenty 4 seven, een groep die in de nineties met hits als Leave them Alone, I can’t stand it en Is it love zowel nationaal als internationaal succes boekte, zorgt voor een volledig reloaded versie van hun oude hit.

Sinds 2006 gaat de carrière van Baz in stijgende lijn. In dat jaar werd zijn hit Zomer opgepikt door Radio Donna. Het eerste album Punt Komma werd in samenwerking met Pita, LC Morais en Fatty K eind 2007 uitgebracht. Wie thuis is in de hiphopwereld zal hier zeker zijn gading vinden. Info: www.myspace.com/bazhiphop

Veerle Baetens geeft bijzondere performance met een hart voor daklozen

Hun single Slave to the Music blijft scoren. Gestart als hit in 1993 waarvan meer dan drie miljoen plaatjes over de toonbank zijn gegaan is er nu dus een reloaded versie van de single uitgebracht, waarop de sterke vocale kwaliteit van Stay-C in samenwerking met zijn nieuwe zangeres Li-Ann te horen is. Aan de release ging een samenwerking tussen verschillende personen vooraf middels zes radio mixes en 3 radio edits door Kings & Bergwall, Dirty Ztylerz, Joop Junior en Clubcrew. 2Brains, een muziekbedrijf dat alles aanbiedt van artiesten tot promotie en begeleiding, verdient eveneens een naamsvermelding aangezien zij de uitgever zijn van het project. Na het uitbrengen van deze single trekt Twenty 4 seven terug op tournee. Een nieuw album is gepland voor het najaar. Info: www.2brainsentertainment.be

In de overgang van oud naar nieuw gaf Dallas’ leading-lady Veerle Baetens een 24 uur durende performance op het Brusselse Poulaertplein. De actrice bewoog door weer, en wind heel traag tot ‘s middags op nieuwjaarsdag. De bedoeling? Veerle wilde een timelapse videoclip draaien voor Tic Tac Toc, een nummer waarmee Dallas in 2011 ook muzikaal graag wil doorbreken. In de montage wordt de video versneld waardoor ze normaal gaat bewegen en alles rond haar (Brussels vuurwerk, dansers, feestmeute…) supersnel. De clip moet Dallas op Akamusic promoten. Via deze fan-funding site wil ze het budget bij elkaar halen om haar debuutcd op te nemen, uit te brengen en te promoten, wat intussen aardig lukt. Op Akamusic kunnen fans investeren in artiesten en krijgen ze niet alleen de muziek maar ook een aandeel in de winst (zie ons dossier in SABAMM agaz ine nr 63 ). A l w i e ti j d e n s d e p e rfo r m ance/fl ashmob ter plaatse incheckte via de mobiele applicatie Foursquare kreeg overigens een gratis aandeel van Dallas op Akamusic. Bovendien werd er ook een collecte gehouden, waarvan de opbrengst gaat naar een Brusselse daklozenorganisatie.

Stan Van Samang is King In My Head Het derde album van Stan Van Samang ligt sinds 11 maart in de winkels. De cover valt meteen op door een niet alledaags beeld, een werk van de Zweedse fotokunstenaar Erik Johansson waarop Stan verkleed is als vorst en uit zijn eigen hoofd verschijnt. Duidelijk een stijlbreuk met al zijn vorige covers. De kunstenaar liet zich inspireren door songs van Stan. Stan Van Samang brak door in 2007 met hitsingle Scars, geschreven door Stefaan Fernande en gecomponeerd door Luca Chiaravalli. Stan werd bekend als acteur en groeide door als zanger tijdens de talentenjacht Steracteur Sterartiest. Op King In My Head zijn twaalf nieuwe songs te horen waaronder Show Me Who I Am, Waiting To Be Saved, Under My Skin en de bonustrack Is It Over You. Ook Ingrid Mank en Hans Francken schreven mee aan dit album. Titeltrack King In My Head is momenteel te horen op verschillende radiozenders. Wie Stan wil zien optreden kan op 9 april afzakken naar de Lotto Arena in Antwerpen voor vijf jaar Stan Van Samang. (ED) Info: http://www.stanvansamang.com/ © Akamusic

Tempo

Alle

Info: http://nl.akamusic.com/dallas

32


WEL EN WEE VAN EEN SECTOR IN VERANDERING

MIDEM 2011

De muziekindustrie boert jaar na jaar achteruit. Idealisten winden zich daarover op, trendwatchers voelen zich gesterkt in hun overtuiging. In beide kampen regent het commentaar. Wie zich aan de feiten houdt, kan alleen maar vaststellen dat de MIDEM 2011 andermaal minder volk lokte: het aantal bezoekers van de Internationale Muziekbeurs in Cannes zakte onder de 7000. Dat is ongeveer 5% minder dan in 2010. Ook de tentoonstellingszaal telde een dertigtal stands minder. Nogal wiedes dat de sponsors niet stonden te dringen om de draagtassen van professionele bezoekers (journalisten, exposanten…) vol te proppen. Ondanks die opvallende, jammerlijke veranderingen blijft de MIDEM een must om te weten wat er in de sector leeft. De muziekindustrie is immers onmisbaar en haar ups en downs hangen voor een stuk samen met hoogstandjes van spitstechnologie. Op de SABAM-stand in Cannes vielen verscheidene anekdotes op te tekenen. Zo was er bijvoorbeeld de uitreiking van een gouden plaat aan twee partners van de firma CNR/MOSTIKO, één van de grootste onafhankelijke platenmaatschappijen van België, voor wie 2010 een uitstekend jaar was! De eerste gouden plaat mocht Tom De Meijer overhandigen aan Maykel Piron, MD van Armada Music (Nederland), de tweede aan Maurizzio Collela, Sirup Music (Zwitserland). Dit heuglijke moment werd vereeuwigd in het bijzijn van CEO Christophe Depreter. In die licht bedrukte sfeer leek één stand het verschil te maken: die van SABAM! Er vonden voortdurend werkvergaderingen plaats, de ene al interessanter dan de andere, en er vielen leuke anekdotes uit het vak te rapen. De Algemene Directie van SABAM hield ter plaatse een enquête om te peilen naar de tevredenheid van de deelnemende firma’s. Die geven we alvast rendez-vous op de Midem 2012!

Born Crain (midden), trotse eigenaar van een gloednieuw album Anatomy, kwam ook een bezoekje brengen aan onze stand.

foto’s © SABAM/ALL VRT Publishing en BMG Rights Management hebben op de MIDEM een contract gesloten voor de subuitgave en het beheer van de VRT-catalogus voor de hele wereld (uitgezonderd België). De overeenkomst werd beklonken en ondertekend door Luc Standaert (VRT Publishing Manager) (links) en Frank Bruens (M.D. BMG Rights Mgmt Benelux). 33


Synopsis Anima 2011

Met medewerking

van

SABAM

Voor het ter perse gaan reikte SABAM traditiegetrouw een prijs uit tijdens ANIMA, het Brusselse festival van de Animatiefilm. ANIMA vierde haar dertigste editie met nog meer nationaal en internationaal animatiefilmgeweld. Dit jaar stonden o. a. the Borrowers, Allez raconte!, Dit is Belgisch en The Road to El Dorado op het programma. De SABAM-prijs voor het meest beloftevolle jonge animatiefilmtalent ging dit jaar naar Sébastien Laudenbach (Vasco), die de prijs uit handen van coryfee Raoul Servais mocht ontvangen. www.anima2011.eu

Amerikaanse versie Het huis Anubis nu al groot succes Studio 100 verwezenlijkt nu ook de American dream. De Amerikaanse versie van Het Huis Anubis, volledig geproduceerd door Studio 100 en sinds kort te zien op Nickelodeon, is nu al een groot succes. Sinds ze internationaal gaan, openen zich steeds meer deuren voor Studio 100. Na slechts een week uitzenden gingen de kijkcijfers in stijgende lijn. Volgens Nickelodeon is het tot nu toe het populairste p r o g r a m m a o p d e z e n d e r. House of Anubis draait rond de Ame rikaanse Nina Martin die aankomt in een oud en griezelig internaat in Engeland. Het begin van een mysterieus avontuur. Info: www.studio100.be

Audiovisueel

Literatuur

Theater & Dans

Alice in Wonderland, eerste musical in 3 D voor Studio 100 En nog een primeur voor Studio 100. In de nieuwe musical van K3, Alice in Wonderland, wordt voor het eerst gebruik gemaakt van 3D-technologie. Vanaf 9 april spelen Karen, Kristel en Josje samen met o.a. Jacques Ver meire, Nicole & Hugo en Koen Crucke de musical Alice in Won derland in 3D. De musical is gebaseerd op het be roemde verhalen Alice’s Adventures in Wonderland en Achter de Spiegel en wat Alice daar aantrof. Digitale stereoscopie en projectietechnologie maken het gebruik van 3D effecten tijdens deze musical mogelijk. Achteraan in de zaal wordt een projector geplaatst waardoor er live entertainment is voor een silverscreen scherm, een doek met een dunne zilveren of aluminium laag. Het voordeel hiervan is dat wanneer de toeschouwer zijn hoofd draait, het 3D effect steeds in stand blijft. Samen met een live-orkest en spectaculaire decors zorgt de crew ervoor dat de bezoekers een onvergetelijke avond beleven. De regie van het stuk is volledig in handen van Gert Verhulst. Wie deze primeur van Studio 100 met eigen ogen, wll aanschouwen, kan hiervoor vanaf 9 april terecht in de Koningin Elisabethzaal in Antwerpen.

Zevende editie Docville in zicht

Met medewerking

van

SABAM

Leve de docu. Docville, het internationale documentaire filmfestival, schotelt van 30 april tot 7 mei voor de zevende keer een gevarieerd programma voor in Leuven. Ook dit jaar staat een ruime selectie van avant-premières en recente releases op het programma. Verder tonen ze de beste nieuwe Belgische documentaires en een aantal thematische reeksen. Tijdens dit festival wordt er eveneens uitgepakt met een selectie van internationale onuitgegeven films. Traditiegetrouw worden er dit jaar door een jury en het publiek prijzen uitgereikt in zowel de nationale als internationale competitie. Vorig jaar was de prijs van de jury voor Beste Internationale Documentaire voor Norber to Lopez Amado & Carlos Carcas met H o w M u c h D o e s Yo u B u i l d i n g Weigh, Mr. Foster?. De prijs van de jury voor de Beste Belgische documentaire was voor Jan Lapeire met Vlasman. De vorige editie kon op veel persbelangstelling en bezoekers rekenen. Op naar de volgende. Info: www.docville.be

Info: www.studio100.be

Wat als ? Aangename verrassingen in de voorjaarsprogrammatie van de VMMA. Wat als?, de nieuwe comedy-show van Benidorm Bastards-bedenker Tim Van Aelst belooft de kijker hilarische taferelen. Tja, wat als Barbie echt bestond ? Wat als alcohol verboden was ? Wat als de Titanic nooit gezonken was ? Wat als puzzelen levensgevaarlijk was ? Wat als beenhouwers rockhelden waren ? Wat als Facebook al bestond in de Middeleeuwen ? Wat als sleurt de kijker mee in een nieuwe realiteit, in het leven zoals het nèt niet i s. I n d e c a s t o. m . B r u n o Va n d e n Broecke, Günther Lesage, Charlotte Vandermeersch en Ben Segers. Vanaf 24 maart op VTM. 34


Biografische films en op bestaande personen geïnspireerde fictieve personages Het gebeurt dat cineasten films maken over historische feiten of over het leven van – al dan niet beroemde – bestaande personen. Denk maar aan Stijn Coninx, die onlangs het leven van Sœur Sourire heeft verfilmd. Bij zulke films rijst de vraag of de producent toestemming van de verfilmde personen nodig heeft en welke juridische risico’s hij loopt. Auteursrechtelijk doet er zich eigenlijk geen probleem voor. Een persoon wordt niet als ‘auteur’ van zijn eigen leven beschouwd en kan dus geen auteursrechten claimen op gebeurtenissen die hij heeft beleefd. Historische of waargebeurde feiten zijn evenmin auteursrechtelijk beschermd. Maar pas op voor de manier waarop die feiten worden beschreven! De vorm is in principe wel beschermd. Indien wordt uitgegaan van een bestaand werk – bijvoorbeeld een boek, artikelen of een film –, dan is geen toestemming nodig om de beschreven feiten te gebruiken. Maar de beschrijving van die feiten (teksten, dialogen, afbeeldingen, enz.) mag niet worden gekopieerd. Om een biografie te maken of om zich bij het filmen door een persoon te laten inspireren is in principe dus geen toestemming van de betrokkene nodig. In bepaalde gevallen kan dat echter als een onrechtmatige daad worden beschouwd. Er moet immers worden gelet op de eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer. Ter illustratie kunnen we de audiovisuele bewerking van het leven van de Franse topgangster Jacques Mesrine aanhalen. In die film vielen, zonder hun toestem-

ming, de familienamen van twee personen die door de onverlaat waren ontvoerd. Volgens het Franse Hof van Cassatie vormde dat een inbreuk op de persoonlijke levenssfeer “zelfs gesteld dat zij niet kwetsend is” voor de personen in kwestie. Zij waren immers herkenbaar en werden in hun huis gefilmd. Gaat het om bekende personen, dan mogen feiten die verband houden met hun openbare activiteit zonder voorafgaande toestemming in de film komen. Zulke feiten behoren immers tot hun openbare leven. Hetzelfde geldt trouwens voor ‘gewone’ mensen die voorkomen in verslaggeving over actuele gebeurtenissen. Dat neemt niet weg dat het privéleven van een persoon, bekend of niet, alleen mag worden getoond mits instemming van de betrokkene. In artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek staat dat wie door zijn schuld schade veroorzaakt aan een ander, die moet vergoeden. In Frankrijk, bijvoorbeeld, had een van de scenarioschrijvers van de film “La vie est un long fleuve tranquille” zich geïnspireerd op een schouwspelartieste die hij kende en die optrad onder het pseudoniem Madame Groseille. Die laatste voelde zich door het gelijknamige filmpersonage gekrenkt en had de scenarioschrijvers en de producent van de film daarom voor de rechter gedaagd. In die zaak oordeelde het Franse Hof van Cassatie, in een vonnis van 21 november 1990, dat “al wie ‘Madame Groseille’ in haar privé- of beroepsleven kende, haar onvermijdelijk in het filmpersonage herkende”. De gelijkenis tussen het fictieve personage en de bestaande persoon was dus bewezen. Daar om was het Hof van oordeel dat het feit dat Madame Gro-

seille in de film als een vulgair, lui en geldbelust persoon werd afgeschilderd, een onrechtmatige daad vormde op grond van artikel 1382 van het Bur gerlijk Wetboek. Elke persoon heeft een recht op zijn afbeelding en kan zich tegen het onrechtmatige gebruik van zijn afbeelding verzetten. Dat geldt ook wanneer een acteur wordt gekozen wegens zijn gelijkenis met de bestaande persoon waarop de film is geïnspireerd. De afbeelding van publieke figuren of andere personen die in verslagen over actuele gebeurtenissen aan bod komen, mag echter zonder hun toestemming worden gebruikt als dat gebruik gerechtvaardigd is met het oog op informatie. In dat geval moet het recht op afbeelding wijken voor de persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting. Ook moet worden aangestipt dat het recht op afbeelding toebehoort aan levende personen en personen die minder dan 20 jaar geleden zijn overleden. Volgens de wet van 30 juni 1994 betreffende het auteursrecht en de naburige rechten is immers toestemming vereist van de geportretteerde of, gedurende twintig jaar na diens overlijden, van zijn rechtverkrijgenden. Kortom: de vraag of men zich in een film door een bestaande persoon mag laten inspireren, is een beoordelingskwestie. Bij een geschil zal de rechter een afweging maken tussen de vrije meningsuiting van de cineast en de rechten van de verfilmde persoon, dat wil zeggen zijn recht op afbeelding en zijn recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer. Bovendien zal de rechter ook nagaan of door de schuld van de maker geen schade is berokkend aan de verfilmde bestaande persoon. Delphine Coppe Dirk Vervenne

Franstalige filmprijzen “Magritte du Cinéma” Onlangs reikte de Académie André Delvaux voor de eerste keer haar “Magrittes du Cinéma” uit, de gloednieuwe filmprijzen van de Franse Gemeenschap. De uitreiking lokte maar liefst 1200 leidde alles van begin tot einde in mensen en was live en ongecodeerd g o e d e b a n e n . A l zo r g d e n e n ke l e enfants terribles wel voor wat op te zien op Be TV. schudding! De verschijning van Benoît Kort voor achten maakten piekfijn uitgedoste regisseurs, scenarioschrijvers, Poelvoorde, François Damiens en Jean-Claude Van Damme bleef immers componisten en filmtechnici hun opwachting voor het grote feest. Samen niet onopgemerkt. met tal van instellingen, sponsors en Grote winnaar van de avond was ongeal wat naam en faam heeft in de audio- twijfeld Mr. Nobody. Die prent van Jaco visuele wereld. Als partner van het Van Dormael werd uitgeroepen tot gebeuren was SABAM uiteraard goed beste film van het jaar. Jaco zelf viel in de prijzen als beste scenarioschrijver vertegenwoordigd. De vlotte plechtigheid voldeed aan de en beste regisseur. Daarnaast kreeg verwachtingen: gastvrouw Helena M r. N o b o dy n o g d r i e a n d e r e b e Noguerra, de zus van zangeres Lio, kroningen, voor de beste fotografie

(Christophe Beaucarne), de beste muziek (Pierre Van Dormael) en de beste montage (Matyas Veress). Drie films sleepten twee Magrittes in de wacht: Illégal, Panique au Village en Élève Libre. André Delvaux, de peetvader van alle Belgische cineasten, kreeg postuum een Ere-Magritte. Die mocht zijn dochter Catherine in ontvangst nemen uit handen van Charly Herscovici, de voorzitter van de Stichting René Magritte. Ten slotte werd Benoît Poelvoorde beloond door het publiek. Samen met François Damiens, zijn kompaan van Rien à déclarer, zorgde hij zoals gewoonlijk voor vuurwerk op het podium. (FS) 35


Ars pictura Volgrecht Europese Unie De Europese Commissie is onlangs een openbare raadpleging gestart over de uitvoering en de gevolgen van de richtlijn “volgrecht” (2001/84/EG). Door die richtlijn is de toepassing van het volgrecht uitgebreid tot alle lidstaten van de Europese Unie. Vijf lidstaten, waaronder het Verenigd Koninkrijk en Nederland, hoefden het aanvankelijk alleen toe te passen voor levende kunstenaars. Zij kregen tot eind 2011 de tijd om zich aan te passen. Sinds enkele maanden zien we dan ook dat actoren uit de professionele kunsthandel, zowel individueel als via hun verenigingen, de druk op politici en zelfs op de kunstenaars aan het opvoeren zijn. Het liefst willen ze het volgrecht gewoon afgeschaft zien. Of op zijn minst geen volgrecht meer voor overleden kunstenaars in geen enkel land van de Europese Unie. Hun belangrijkste argumenten zijn een gebrek aan concurrentie, het risico op faillissementen, enz. Het volgrecht komt in België echter neer op minder dan 1% van de kunsthandel. Laten we dus wel wezen, beste kunsthandelaars! SABAM en haar zusterverenigingen staan paraat om het volgrecht in Europa en wereldwijd te verdedigen. Zij verzetten zich tegen de hypocrisie van mensen die zich verrijken zonder de kunstenaars of hun rechthebbenden in de winst te laten delen. De Europese Commissie heeft al individuele en collectieve reacties mogen ontvangen. Heel 2011 lang zullen SABAM en haar Europese zusterverenigingen zich samen blijven inspannen om uw rechten afdoend te verdedigen.

VS Sinds enkele jaren ijveren de Ame rikaanse verenigingen voor visuele kunsten om het volgrecht ook in de Verenigde Staten te doen invoeren. De Europese verenigingen helpen hen daarbij.

Alle

kunstgenres

Om schot in de zaak te krijgen was het nodig om Amerikaanse kunstenaars (Frank Stella, Christo…) en/of hun rechthebbenden (Roy Lichtenstein, Andy Warhol…) op te trommelen en stevig te lobbyen bij Amerikaanse politici. Binnenkort zal een wetsontwerp worden ingediend. Dat moet op dit vlak wederkerigheid mogelijk maken tussen de Europese Unie en de VS.

Naar het voorbeeld van de poëzie Het gebruik van technieken die ook in de poëzie worden gehanteerd, verraadt de invloed van de surrealistische dichters die hij ontmoet in de rue Blomet in Parijs, waar hij enige tijd verblijft. Zo ontstaat een schilderij soms uit een voorval, een vorm of een textuur, een vrije associatie van grafische motieven of werkt hij met collages, een belangrijk element in het ontstaan van een reeks schilderwerken in 1933.

Vlucht in de verbeelding Joan Miró, het palet van de dichter 24.03.2011 > 19.06.2011 Locatie: ING Cultuurcentrum, Koningsplein 6 te 1000 Brussel Het ING Cultuurcentrum en de Ko n i n k l i j k e M u s e a vo o r S c h o n e Kunsten van België organiseren dankzij de Stichting Joan Miró in Barcelona een tentoonstelling bestaande uit ca. 120 schilderijen, prenten, beeldhouwwerken en tekeningen die het werk van Miró belichten en ook getuigen van het belang dat hij hechtte aan de relatie tussen poëzie en schilderkunst. Het accent van de tentoonstelling ligt op de laatste werken van de Catalaanse kunstschilder die hij net vóór de Tweede Wereldoorlog vervaardigde samen met de belangrijke “Constellatie” reeks die hij tijdens de oorlog uitwerkte.

Inleiding Bij wijze van inleiding start de tentoonstelling met een aantal werken uit de jaren 20, waaruit blijkt dat de kunstenaar geleidelijk aan afstand neemt van de realiteit. De “Spaanse danseres” uit 1924 van de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België en “Het circuspaard” van 1927 uit het Museum van Elsene, getuigen van de transformatie van de figuren in gesuggereerde emoties en gevoelens. Op grond van zijn literaire kennis, zijn ervaringen met het surrealisme, zijn oog voor het primitieve en het kinderlijke, ontwikkelt Miró een œuvre waarin figuren en symbolische kleuren de wereld rondom hem samenvatten in poëzie.

Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1939 verblijft Miró in Varengeville-sur-Mer, waar hij begint aan zijn doekenreeks “Constellaties” ; enkele jaren later maakt hij deze openbaar met begeleidende teksten van André Breton. Miró liet zich voor deze reeks inspireren door de muziek en de natuur. De reeks illustreert de parallelle zoektocht tussen de weergave van de externe realiteit aan de hand van een mythologische vertelling, en het streven naar een innerlijke rust, een soort mysticisme van het oneindige. De weergave van een oneindige ruimte waarbinnen het wemelt van terugkerende motieven die uitgroeien tot echte symbolen (spiralen, sterren, zonnen, ogen, ladders, spinnen, …), verwoordt een diep verlangen naar ontsnapping.

Het palet van de dichter Miró’s passie voor poëzie speelde eveneens een rol in zijn beslissing om mee te werken aan boeken voor bibliofielen. “Parler seul” van Tristan Tzara en “Á toute épreuve” van Paul Eluard, tonen aan hoe persoonlijk en complementair het werk van Miró is. Het is eerder

36


© Fundació Joan Miró, Barcelona / SABAM Belgium 2011

Paul Eluard, Joan Miró, À toute épreuve, 1958, Boek, Xylogravure.

© Fundació Joan Miró, Barcelona / SABAM Belgium 2011

begeleidend dan illustrerend, met oog voor het ritme, de toon en de aard van de verzen. De kleur is van doorslaggevend belang. Een reeks kleine, eveneens zeer kleurrijke werken uit de jaren 70, toont een ander aspect van het werk van Miró: poëzie in kleuren. Tot slot toont de tentoonstelling een aantal werken rond het thema van de vrouw, Moeder Aarde en de mythologische vogel. Deze doeken worden gekenmerkt door levendige kleuren, brede penseelstreken en overweldigend zwart, waarmee de heftigheid van de levenscyclus en van de natuur wordt weergegeven; de vrouw en de vogel symboliseren de aardse verankering en de wens om te vluchten in het oneindige. De tentoonstelling “Joan Miró, het

palet van de dichter” maakt deel uit van het project “Een surrealistische lente op de Kunstberg”. In dit kader organiseert Educateam, de educatieve dienst van de KMSKB, meerdere lezingen in het ING Cultuurcentrum. Praktische informatie Joan Miró, het palet van de dichter Adres: ING Cultuurcentrum, Koningsplein 6, 1000 Brussel Data: 24.03.2011 > 19.06.2011 Openingsuren: dagelijks van 10 tot 18 uur. Woensdag nocturne tot 21uur. Open op feestdagen, 1 mei 2011 inbegrepen. Tickets: Ticket Online op www.ing.be/art

Belgische kunstenaars in de schijnwerpers Felix De Boeck 1920-1930 Deze uitgave situeert het werk van de Vlaamse schilder Felix De Boeck binnen de internationale scène van de abstracte kunst. Een honderdtal van zijn schilderijen worden geconfronteerd met meesterwerken uit prestigieuze internationale collecties. In het boek komen kunstenaars aan bod zoals Alkema, Delaunay, Doesburg, Huszar, Kandinsky, Kupka, Malevitch, Moholy-Nagy, Mondriaan, Servranckx en Seuphor. Meer info: Uitgeverij Snoeck T: 09-267 85 30 F: 056-56 35 79 04 I: http://www.snoeckpublishers.be/

Joan Miró, André Breton, Constellations, 1959, Lithographie.

(Salvador Ferreira) 37


SABAM info

info

info

info

Algemene vergadering Maandag 6 juni 2011 om 14 uur De statutaire Algemene Vergadering vindt plaats op maandag 6 juni 2011 om 14 uur. In mei zullen de vennoten een oproepingsbrief toegestuurd krijgen. Daarin zullen de plaats van de vergadering, de agendapunten en de kandidatenlijst voor de statutaire verkiezingen vermeld staan. Vennoten die de nominale waarde van het maatschappelijk aandeel niet volledig gestort hebben vóór 7 april 2011, kunnen op de Algemene Vergadering hun stemrecht niet uitoefenen (voor inlichtingen in dat verband kunt u terecht bij [email protected] – 02/286.82.11).

Statutaire verkiezingen Het mandaat van de bestuurders duurt vier jaar. De Raad wordt jaarlijks voor een vierde vernieuwd (waarvan de helft van het Nederlandse taalstelsel en de andere helft van het Franse taalstelsel). Aftredende bestuurders zijn herkiesbaar. De Raad van Bestuur is momenteel als volgt samengesteld:

Discipline Muziek (Auteur) Frank Vaganée(1) John Terra Jan Van Landeghem Johan Verminnen Albert Delchambre Robert Janssens Alec Mansion Isabelle Rigaux

Discipline Muziek (Uitgever) EMI Music Publishing Belgium nv (vertgw. door Neil Gaffney)(2) PMP Music (vertegenwoordigd door Patrick Mortier) Timothy Hagelstein(2) TEAM FOR ACTION (vertegenwoordigd door Claude Martin)

Overige disciplines (Auteur) Stijn Baron Coninx Ignace Cornelissen(2) Benoît Coppée Marc Hermant(2) De volgende mandaten zijn vacant:

Raad van bestuur: - Nederlandse taalrol: Discipline muziek: een bestuurdersmandaat voor vier jaar in de hoedanigheid van uitgever. Discipline muziek: een te voltooien mandaat (tot in juni 2012) in de hoedanigheid van auteur. Overige disciplines: een bestuurdersmandaat voor vier jaar in de hoedanigheid van auteur. - Franse taalrol:

Discipline muziek: een bestuurdersmandaat voor vier jaar in de hoedanigheid van uitgever. Overige disciplines: een bestuurdersmandaat voor vier jaar in de hoedanigheid van auteur.

Colleges Overeenkomstig ar tikel 28 van de statuten kiest de Algemene Vergadering jaarlijks de toegevoegde leden van de Colleges. Ieder jaar is er een ander College aan de beurt. De Algemene Vergadering van 6 juni 2011 dient twee toegevoegde leden (één per taalstelsel) van het College voor Muziekrechten te kiezen (mandaten van twee jaar). Op heden zetelen Peermusic nv, vertegenwoordigd door Frederic Schaeren (Nederlandse taalrol) en Strictly Confidential sa, vertegenwoordigd door Pierre Mossiat (Franse taalrol) als toegevoegd lid van het College voor Muziekrechten. Volgens de statuten zijn uittredende leden eenmaal herkiesbaar. Om die reden kan Strictly Confidential sa zich dit jaar geen kandidaat meer stellen. De Algemene Vergadering van juni 2010 heeft de samenstelling van het College voor Toneel, Literaire, Audiovisuele Rechten en Beeldende Kunsten uitgebreid in die zin dat vier toegevoegde leden in dit College kunnen zetelen. Op heden zetelen Geert Bouckaert (Nederlandse taalrol) en Laurent Denis (Franse taalrol) als toegevoegd lid. Gezien er op heden statutair nog 2 mandaten vacant zijn, wordt aan de Algemene Vergadering eveneens de kans geboden om twee toegevoegde leden (een per taalrol) voor het College voor Toneel, Literaire, Audiovisuele Rechten en Beeldende Kunsten te kiezen. Indien u geïnteresseerd zou zijn, kan u zich kandidaat stellen om één van deze vacante mandaten te voltooien, tot juni 2012.

(1) op 11 januari 2011 gecoöpteerd door de Raad van Bestuur ter vervanging van Dirk Brossé, die ontslag heeft genomen (2) mandaten die verstrijken in juni 2011

Te volgen procedure: De verkiesbaarheidsvereisten zijn terug te vinden in artikel 20 van de statuten (wat de Raad van Bestuur betreft) en in artikel 29 van de statuten (wat de Colleges betreft). De statuten staan te lezen op de website www.sabam.be. Wilt u zich kandidaat stellen, dan moet u uw kandidatuur richten aan de Voorzitter van de Raad van Bestuur van SABAM, de heer Stijn Coninx, Aarlenstraat 75-77, 1040 Brussel. U moet ze uiterlijk maandag 2 mei 2011 verzenden per aangetekende brief met ontvangstmelding (poststempel geldt als bewijs). In uw brief moet u vermelden: - voor welk mandaat u zich kandidaat stelt; - tot welke taalrol u behoort; - tot welke discipline u behoort (in geval van dubbel lidmaatschap bent u alleen verkiesbaar in de hoedanigheid waarin u het hoogste quorum aan rechten hebt genoten). Kandidaturen moeten vergezeld gaan van een bewijs van goed zedelijk gedrag (of een uittreksel uit het strafregister). Wij verzoeken de vennoten die zich kandidaat stellen voor een mandaat van bestuurder om onze website te raadplegen en het Corporate Governance Charter en de Deontologische Code na te lezen. Bestuurders worden immers verzocht om deze documenten te ondertekenen. In het Charter staan alle beslissingsorganen met hun specifieke bevoegdheden opgenomen. De Deontologische Code bevat een aantal ethische regels en gedragsregels die de bestuurders dienen na te leven bij de uitoefening van hun mandaat. Beide documenten staan te lezen op de website www.sabam.be. U kunt ze ook eenvoudig aanvragen via [email protected] – 02/286.82.11. 38


Frank Vaganée nieuw lid in de Raad van bestuur van SABAM De raad van bestuur van SABAM verwelkomt een ware jazzcoryfee in de rangen. Frank Vaganée, artistiek leider van het Brussels Jazz Orchestra, en stadsartiest van Mechelen werd onlangs gecoöpteerd in de raad van Bestuur van SABAM. Hij zal het mandaat van componist en dirigent Dirk Brossé voltooien. Vaganeé, saxofonist op Europees niveau en geboren en getogen Mechelaar won in 2001 een prestigieuze Django d’Or. Vaganée is de tweede stadsartiest van de stad der maneblussers. Hij volgde in die hoedanigheid radiomaker en auteur Pat Donné op.

Neil Gaffney volgt Guy Van Handenhove op als vertegenwoordiger voor EMI in de Raad van Bestuur Nog een nieuwigheid in de rangen van onze Raad van Bestuur sinds vorig najaar, is de komst van Neil Gaffney die Guy Van Handenhove opvolgt als vertegenwoordiger van EMI MUSIC PUBLISHING Belgium.

Onuitgegeven muziek en letterkundige werken: Belangrijke wijzigingen in de verwerking van documenten. Jaarlijks ontvangt SABAM de aangifte van duizenden werken, een groot deel daarvan wordt helaas nooit uitgevoerd en/of gepubliceerd. In het verleden werd vaak geworsteld met de vraag: hoe houden wij dit “slapend” oeuvre bij, zonder dat dit negatieve gevolgen heeft voor het documenteren van ons “levend” repertoire? Om op deze vraag te beantwoorden trekken wij vol overtuiging de digitale kaart. Vanaf 1 maart zullen onze auteurs en componisten merken dat hun aangiftes op een andere manier worden verwerkt. We zetten de veranderingen graag even op een rijtje: • Aangiftes via de klassieke formulieren worden niet langer onmiddellijk geregistreerd. In plaats daarvan worden ze elektronisch gearchiveerd. Als het werk in kwestie wordt uitgevoerd of op drager wordt uitgebracht, re gistreren we de aangifte in onze databank en ontvangt u hiervan een bevestiging.

• Worden uw werken uitgevoerd of gepubliceerd? Dan kunt u de documentatie van uw oeuvre nakijken via onze online databank (http://www. sabam.be/nl/getpage.php?i=349). • Aangiftes die gebeuren via onze online diensten (http://www.sabam. be/nl/getpage.php?i=341) komen wel onmiddellijk in de databank terecht. Deze diensten werden onlangs uitgebreid, zodat nu ook partituren bij aangifte kunnen worden gevoegd. Indien uw werken niet meteen worden uitgevoerd of gepubliceerd, maar u toch

graag een bescherming tegen plagiaat wil hebben kan u steeds terecht op het OnlineDepot dat speciaal daarvoor werd ontwikkeld (www.onlinedepot.be). Uw werken kunnen er gratis en in allerlei formaten worden gedeponeerd om hun creatiedatum vast te leggen. Indien u verder nog vragen heeft, helpen onze Frontoffice-medewerkers u graag verder, hetzij telefonisch op het nummer 02 / 286.82.11, hetzij via mail naar [email protected].

De volledige context van het Basta-verhaal Zoals algemeen geweten streek de ploeg van het welbekende ludieke Woestijnvis-programma Basta begin dit jaar incognito neer bij SABAM. Het programma behandelde de werking van SABAM op een manier waar ook wij de humor van inzagen. Toch maken we graag enkele kanttekeningen bij de inhoud van de uitzending. Wat betreft de sequentie over de (zogenaamde) inning van rechten voor nietleden, wil SABAM benadrukken dat er sowieso later een controle zou zijn gebeurd bij de uitkering van de gelden aan de rechthebbenden. De initiële aanvragen tot toelating hadden in dit geval geen betrekking op het gebruik van SABAM-repertoire. Doch op het eerste zicht leken de ingevulde aangiften en betalingen correct. Graag wijst SABAM erop dat zij de laatste jaren, in de sectoren waar dat mogelijk was, voorrang heeft gegeven aan onderhandelde oplossingen op basis van objectieve criteria. Zo heeft zij verschillende overeenkomsten geslo-

ten, met o.a. de sector van de kinderopvang (akkoord met Kind en Gezin), jeugdhuizen, muziekfestivals, de socialprofitsector, de horecasector en de bedrijfswereld. Die akkoorden werden ruimschoots toegelicht en besproken in de media. SABAM besloot in 2010 om geen auteursrechten te innen voor bijvoorbeeld het laten spelen van muziek bij onthaalouders (www.sabam.be). SABAM onderstreept dat zij haar activiteiten aan het moderniseren is. Dat moet onder meer haar transparantie en efficiëntie verbeteren. Zoals bekend heeft SABAM op 31 december 2010 haar netwerk van onafhankelijke agentschappen opgedoekt die sinds 1962

belast waren met de inning van au teursrechten voor occasionele evenementen in heel het land. Nu zijn in alle regio’s commercieel afgevaardigden aan de slag, rechtstreeks in dienst van de hoofdzetel. Voorts kondigde SABAM verleden week ook aan dat ze in elke regio van ons land nog meer haar rol van culturele speler wil vervullen. Bij het innen en verdelen van auteursrechten en het ondersteunen van cultuur (o.a. voor haar 30.000 vennoten) houdt SABAM zich strikt aan de Belgische wetgeving en internationale overeenkomsten. Al deze procedures worden trouwens nauwlettend door de overheid gecontroleerd. 39


Monica met één van haar recentste doeken: Tattoo Sorrow.

Jook poseert met haar werk Roze Speelgoed/Pink Toys, een inkt lijntekening op canvas of dibond plaat.

KUNSTENAARS THUIS BIJ SABAM

© SABAM/ED

Aan dit beeldje legde Didier de laatste hand aan de vooravond van de vernissage.

Vandaag kunnen we deze slogan absoluut letterlijk nemen want sinds kort kunnen onze leden- fotografen, beeldhouwers, kunstschilders en andere beeldende kunstenaars hun scheppingen ten toon stellen bij SABAM.

Hoofdredacteur Nathalie Suwier - Kern-/eindredactie Tania Ghyselinck - Redactiecomité Johan Verminnen, Marc Hermant, Christophe Depreter, Nathalie Suwier, Tania Ghyselinck, Sylvie Godefroid, Marleen Francois, François Stassens - Werkten eveneens mee aan dit nummer Florence Cardillo, Delphine Coppe, Ellen Dessart, Salvador Ferreira, Walter Gansemans, Flore Poli, Hans Van Goethem, Dirk Vervenne - Vertalingen Wim Nicolai, Frédéric De Vadder - Herlezing Sebastien Hermans - Foto's/Illustraties SABAM/GVW/ALL/ED/TG, www.themkr.com, www.pain-perdu.be, www.souslapeau.be, www.mariethemovie.com, Mon Huysmans, smart-lab, www.alexagnew.be/downloads, warner/Cédric Viollet, Kika Da Silva, fotolia.com, AB/Mich Leemans, Liesje Reyskens, Listenup, Ingrid Otto, Luc Viatour, Ronald Rietman, ajaproductions/Johannes Vande Voorde, Thomas Vandenberghe, Luk Monsaert, Akamusic, Fundació Joan Miró, Barcelona/SABAM Belgium 2011, SABAM/ED - Lay out Olagil - Druk en verdeling Druco.

Algemene coördinatie : Nathalie Suwier, Corporate Communication Manager, Aarlenstraat 75-77, 1040 Brussel - Tel 02/286.84.70 - Fax 02/230 38 11 - [email protected] Verantwoordelijke uitgever : Johan Verminnen, Gedelegeerd bestuurder Burgerlijke Coöperatieve Vennootschap met Beperkte Aansprakelijkheid SABAM.- Reg. Burg. Venn. Brussel Nr. 6 -SABAM lid van CISAC • Aarlenstraat 75-77 • 1040 Brussel • Website : www.sabam.be Niets uit dit nummer mag opnieuw gepubliceerd worden zonder voorafgaande toestemming van de verantwoordelijke uitgever. Foto cover : Moon Blaisse © Floor Blaisse

Moon Blaisse Ik hoop mijn vrijheid te kunnen behouden

Recommend Documents