Met wat commentaar NRC 13 juli Marian Donner: Online puber

Met wat commentaar NRC 13 juli Marian Donner: Online puber Als een woord de huidige tijdgeest goed samenvat is het wel sharing. We delen ons helemaal gek. Via sociale media laten we zien wat we gemaakt hebben: een baby, een appeltaart; wat ons geraakt heeft. Zie mij Hoor mij. klinkt het onafgebroken vanaf de digitale zijlijn. De tirannie van het intieme, noemde Richard Sennett dat40 jaar geleden al. Tegenwoordig spreken critici van narcisme en exhibitionisme, met een vleugje voyeurisme. We beter kijkt, ziet iets heel anders. Want mensen zijn wel degelijk op zoek naar een oprechte connectie. Juist in deze vluchtige tijden waarin het nieuws van hype naar spektakel raast, meningen over elkaar heenbuitelen en iedereen drukdrukdruk doet, heerst een haast kinderlijk verlangen naar een essentie. Iets dat beklijft. En dat vindt men in het eigen gevoel. Wat mensen met al dat sharen vooral proberen is het persoonlijke universeel te maken, waar ze op mikken is ontroering (behalve dan bij geen stijl, en Spanishmotorcrashes.gross where the tour passes by now and they have rain and we don't). Geen beter voorbeeld daarvan dan Instagram, de dienst waarmee je (commerciebla) foto's neerpleuaht (Irfanviewfunctionaliteit dus, maar dan in 150 woorden, CEO heet Kevin, moet dan wel) pomtiedom istnouklaar? Het zijn beelden van lege straten bedekt onder een maagdelijke laag sneeuw. Van zonlicht dat door halfgeopende gordijnen valt. Een kat die zich uitrekt, een bloem naast de snelweg, een cappucino met een haertje in he schuim (kortom Toon Hermans en stockfotografie)(zijn er twee toepasselijke vaktermen die iedereeen in een oogwenk snapt, wil je opeens weer geen signaalwoorden). bladibla, end dan heb je ook nog tumblr, dat is trouwens het woord voor een bierglas, als je nou toch zo omgevallen aan het boekenkasten bent moet je dat ook weten, en Aristoteles heeft hier geen donder mee van doen. Instant-emotie, dus Dat er veel sites en teksten op het Internet zijn met een beeld van goedkope filmsentimentaliteit, zoals de man who dresses like a bible-salesman, geknipt voor de reluctant Spartanette, komt omdat het -net als hijgevoelig is, uit een pakje. Just add water. En de man is wel degelijk een creep, en die moeten hun gevoelige kant daarom faken. De geobserveerde grote stappen snel thuis, zijn een symptoom van het feit dat mensen in weinig tijd, en zonder moeite, iets van zichzelf willen laten zien dat helemaal niet een wond of een zenuw blootlegt. Precies, ze willen het eigenlijk niet. Dit, echter, pleit niet tegen hen. Het bewijst, dat velen tegen heug en meug al dat Internet opgedrongen krijgen. Terwijl de relnicht op de Vriendinsite, poserend als 'n pruilerig hansje pansje kevertje spelend Stepfordtype, de rukkerige fotozoeker, de wetenschapper, de fokker van Chinchilla's en eenzame oma's die recepten voor langoustines of hun slaapverwekkende levensverhaal posten .. op de achtergrond raken. Men concludere dat de commercie nu onderzoekt of ze aan het medium iets kunnen hebben, en daarom de oorspronkelijke gebruikers even overstemt. Dat drijft over, ebt weg. Of niet. In het laatste geval kunnen we op een forum nooit meer een gemeende mening verwachten. Is het voor foto's niet meer de plek - wat nu al slecht loopt, mensen als Anna Lacazia niet toen ze schattig was en beroemd, wel nu. Britt Ekland idem dito met een sterretje. Een triljoen hits op een Idolnerd omdat die club van hun toevallig errrg handig is met het medium en 0,0 foto's van Hans van de Togt in 924 upholsteryFarbe - leuk hoor, dat Endemol zo handig is, maar met een bibliotheekachtig, betrouwbaar foto-medium wezen heeft het minder dan niets van doen, of je schat die

fotobanken echt erg laag in - een bibliotheek verdient nooit niks, dus die doen hun best ook niet. Wat we zien is en tijdloze essentie - wij waren altijd al hier. Hetzelfde geldt voor de toenemende hoeveelheid tv-programma's over de dood. In de nieuwste editie liefde voor later zien we mensen waar we praktisch iets van weten - yeppediyep - (beetje hollen of stilstaan bij die dagbladen he, de metro's en spitzen geen woord teveel, hier geen woord te weinig) De dood verbindt ons allemaal. Of neem de trend van de zogenoemde decay/porn, gephotoshopte foto´s van vervallen gebouwen (volgt een nogal lengende uitleg erover, en een vervolgstap die daarentegen geheel niet wordt toegelicht: dit (die vervallen gebouwen op het net zetten) is met andere woorden lyriek. De lyrische mens wil zijn innerlijk tonen, het diepste wezen ervan, in de hoop iets gemeenschappelijks te raken bij anderen. Want we verschillen misschien van mening over de toekomst van Europa en de oorzaken van armoede, maar iedereen heeft lief. Iedereen drinkt koffie, iedereen vindt Kittens schattig, en een mooie zonsondergang laat niemand onberoerd. Als je maar lang genoeg inzoomt, zo is het idee, vindt je niets dan liefde. Lyriek, aldus Kundera, is de gemoedsgesteldheid van de puber. Alleen pubers zijn zo op zichzelf gericht en hun eigen gevoel.Volwassenen richten zich op ideeën achtergronden en verbanden. Omdat ze begrijpen dat de mens slechtst bestaat bij de gratie van de wereld om hem heen. Tuttut. Dus al die A5-sturende Machers, afgetankt met testosteron, met de elleboog en anders wel het gestreke been erin, een erfenis erachter, je moet het goed toeleiden; greed is good it works, die weten zich afhankelijk van de wereld, dat weet toch immers iedereen? Quatsch!

Verder is het aantal ietwat kinderlijke, flapuit-ige media helemaal niet zo groot. Kan dat geen voordeel zijn, iets wat er nog niet was? Een aanwinst? .. bij de gratie van de wereld om hem heen. Maar juist begrip mist van in de verheerlijking van 'het moment', Instagram, Pinterest en Tumblr al die sentimentele tv-programma's over de dood. Er wordt wel gezegd dat we in nostalgische tijden leven. Mensen verzamelen langspeelplaten, drinken koffie uit jaren vijftig espresso-apparaten, streven naar een authentieke lifestyle. Het zou een reactie zijn op de huidige vertechnologiseerde, gekapitaliseerde en geglobaliseerde wereld. Niemand wil tenslotte een product of een nummer zijn. Sluit de gedachte niet uit, Beste Marian, dat de fabrikant gewoon niet biedt wat de klant wil. Zo is het bijvoorbeeld het nogal pedant danwel mainstream -als we toch labels uitdelen- een prima product zoals een LP die als bestond toen Daf nog moest beginnen en die nog gebruikt zal worden als VDL aan de Mini's Voor Yuppen Die Kim Phukgewijs Aan Komen Rennen In 2013 is overleden, voor nostalgie te houden. Is het gelijk geen reactie meer, maar een actie, je kan alles wel een reactie noemen, en dat klinkt dan defensief voor extreem taalgevoeligen, maar da's nou niet echt consultancyvaardigheid waarmee je bij PWC komt te werken (hoogstens Berk). Maar intussen is iedereen via zijn smartphone of tablet wel voortdurend ingeplugd. Nostalgie heeft er dan ook niet zo veel mee te maken, waar we naar verlangen is een tijd die stilstaat (spannende stap, argumentatiekundig). Hoe zou zo iemand het verscheiden en verdolen van de Chipknip dan beoordelen, in al zijn techno-hyperbolisme? Rechten van de mensschending? Met die prijswinnende versleuteling, meerdere beurzen op een SIM, Zwits-Belgisch van oorsprong en ABN AMRO heeft er ook een heel vermogen inzitten aan manuren minstens, en toen Europees uitgerold technisch vele malen geavanceerder dan die domme auto's, wanneer veranderde daar voor het laatst qua concept

iets aan? Voorwielgedreven, MacPherson, zelfdragend: niks dat een Morris Minor niet had. Tenzij het gasvernevelingsysteem De Hele Auto is, zo oud als 1965. Dat mensen het kopen, daar moet een team missionarissen op af, en rap een beetje. Stelletje inboorlingen. Opvoeden, minstens besnijden. Waar het rumoer van de buitenwereld verstomt en alleen nog de ziel weerklinkt, vol liefde en ontroering. De moderne mens blikt niet terug, hij infantiliseert. Til er niet te zwaar aan, 't is maar html. Hoogstens smaadschrift. Het is geen rapport over het functioneren van Justitie. En dan is het ook nog eens zo, dat die moderne mens, geëxalteerde artiste manquee van jou de (zeg maar) Lowlandsmens is, die probeert Internet uit de gretige knuistjes van de hardcore oldskool gebruikers weg te kapen. Oma met haar langoustinesrecept en haar veel te saaie levensverhaal. De plaatjesrukkerzoeker en zijn providers. De chinchillafokker. De relnicht op de Vriendinsite die de standaardvrouw (van de brede schouder en het rolpatroon) een hak wil zetten. De Sluimerende Literaire Ambitie. En, spits de oren Internetonkundigen, winkels die écht in specialty goods doet, waar je wel wat verzendkosten voor over hebt, zoals Semtex of atoomgeheimen. Met alle consequenties van dien. Want behalve het zwelgen in emotie hebben pubers nog een aantal eigenschappen gemeen. Impulsiviteit, hebzucht en egocentrisme bijvoorbeeld. Grijp dit moment, volg je gevoel, laat zien wie je bent. Wees dat kind in die snoepwinkel - en klik dan op die advertentie. Van vervallen gebouw naar impulsief klikken vind ik nogal een stap. En banners werken niet, dat is al zo´n 10 jaar bekend, lieve nostalgie allergie die van Internet houdt (of juist niet). Erg volwassen kan ik een dweperig meeleven met Kapitalistische Helden die een Miljard uitgeven niet vinden. Dan moet een Warschaupact toch ook af en toe een graanoogst met 20% mogen overdrijven? Llijkt me billijk. In het dagelijkser handelsverkeer overigens, is een goede inkoper iemand die een lage prijs betaalt. Had je dat echt nog nooit opgevangen? Want TW=TO-TK. Dus men optimaliseert met een lage K. En daarna veel O zien te maken. erger/al dat sharen/connectie/wezenlijk toch onbegrijpelijk/onkenbare dus niet wiskundig I presume, het verschil. Hartekreet. Ja, dat lijkt me dus het typische incoherente formuleren met huiliehuilie nader dan het lachen wat probleemdrinkers in hun uppie vaker hebben, van iemand die te diep in de Sherry droesem zit te spitten. Ach jeetje, ben ik me even Geenstijl, zeker omdat vrouwen dat in de jaren zeventig ook deden, niet kunnen schrijven (onder andere). Wat erg van me. Ik schaam me diep. Depressie en cynisme, als synoniem voor lyrische plaatjes waar ruïnes op staan? (kheb wel gekkere metaforen gehoord) In het dagelijks leven wat moi betreft aanmerkelijk meer dan op het net, is dat murwgetrokkenlamgeslagen levensgevoel bepaaldelijk waar te nemen. De nieuwe tijd voegt daar dan drie tinten en niet te verstaan da's nou onze Jeugd aan toe, featuring de bril van Brunswijk (statistisch-historisch is dat toch buitengewoon feitelijk, dat hij daarmee het meest in beeld was), Gers P. Geurt W. toen we Janmaat nog hadden was het (gelukkig) evenmin een deuk in een pak boter, maar amusanter was het zeker, het culti-debat wat helemaal geen debat is maar een soort Oranjehuis, hebben de Gewone Mensje wat om over te lulluh anders gaan ze zo zeiken, want meer opties zitten er niet op, op de crosspolio Fiesta GVD i.e .. En de overheid hoefde er toen geen drie beveiligers op uit te sturen. Mensen werken onder het motto de Spits bij demente bejaarden in de bus doen en aan 't eindejaar 3 euro ontvangen. Metaforisch. Leuke vrouwen zijn hier vermoedelijk nooit geweest, de import is hier lang en divers, en Robert Scott had natuurlijk de zeevarende natie als echte voorouder, zijn roots sozusagen. Zelfs industrieën die daar eigenlijk gevaarlijk weinig belang bij hebben -het Mode met Verlinde-Umfeld- zetten de omhooggevallen Alles is Dictie-blaters neer als voetbalvrouwen in rinkelend

klatergoud. En Linda poseert nog es als een kirrend ding in passiemokkelstijl, alsof ze geen 60 is (ja die hebben iets met scooters, ik weet zo 123 ook niet waarom). Welke tactiek het ook is die men toepast, laat de aanstaande Bismarckbemanning geen splitseconde in de waan dat zij deugen, want hun motto is one must present an image of BKNL/OD at all times. Dat veel kinderen in de hulpverlening lopen, getuigt dan in principe slechts van inzicht in erfelijkheid van gedrag, bekend uit de criminologie. Jongetjes die van jongs af aan crypto-homo denken te zijn of fladderen tout court dat komt door hun hoor, maar dat mag je dan weer niet zeggen of zo. In het Nederlandse taalgebied maakt men nog weleens de fout te denken dat een kind hebben een soort Verklaring van goed Gedrag is. Denken aan Engeland gedurende 5 minuten, ratten kunnen het. Als ik het over Katholieke VrouwenB heb, waar ook u in de bieb een boek over kunt opslaan, dan zie ik dat de vermoeide egoïsten de hand werd gereikt, om binnen kaders iets van het leven te maken en -stemming stuurt gedrag- niet ook hun man naar de hoeren te sturen met de nadruk op ook hun en niet op hoeren. Terwijl dat qua kindertal in feite al heel nuttige mensen waren voor de maatschappij, vergeleken met de pré-bejaarden van nu die productplacement doen en dat geeneens zelf snappen, via een uitgekiend brainwasprogramma van hun enige echte God, de directeur, op wie ze dan wel hoofs verliefd zullen zijn nou ik wil Elize wel degelijk fysiek uh waar was ik nou ja die waren al veel nuttiger en veel minder irritant en die werden wel opgezocht. U kunt zich voorstellen dat vanuit mannelijk, menselijk perspectief dat beulswek voor hun Hem nog wel het lastigst in te leven is. 't Is toch Stockholmsyndroom-beulswerk featuring oefenen met overspel, als een verlicht soort pooier met een Gouden Hart. Komkom, dus een secretaresse is er niet om te zeggen dat hij u terugbelt en een intercedent niet om je trots en je wil te breken? Dacht u dat een 1 Deloittemens doet? Goed? Reorganiseren is als een oor, kwartslag draaien en peuteren maar. En vroeger was werken gewoon voor ons ook gezellig, voor mannen, met elkaar. Naast, als u opeens zo kattig wordt. Als u dat niet van fabrieken en havenplaatsen meekrijgt, is dat Internet toch ook wel te moeilijk voor u, vrees ik.

1

Ik weet toch vrij zeker dat gewonere meisjes met gezelliger beroepen, die ik ben mooi dus heb ervaring met het slechtnieuwsgesprek en nu is mijn hobby mijn beroep, ook niet zo trekken, met hun Barlaeusgymnasiale rotkop. Misschien kunnen u ze een keer in een plas duwen of per ongeluk expres een vlecht afknippen of gluton in de kontzak doen. Ik voel me nu zo dissident, ik vind niet alle vrouwen leuk namelijk alleen de leuke, en dat is niet de beleidslijn van de Partij.

(ik ben erg blij met mijn Alles-is-dictie metafoor voor de 241 delige PC-Hoofthysterica met toebehoren in meeneemverpakking, valt het u op hoe vaak hij langskomt? Carice heeft ook echt zo'n ikdeugnietbek, en daarom is ze ook geadopteerd als PR-ding door iemand in a league so different it's a completely different sport (of u moest oordelen dat zo'n film en de Shakespeares, de getemde Feeksen en meer van zulks erg veel met elkaar overlappen) Die algehele malaise valt ook mij wel op. De voorbeelden die Donner, M. als ondernemers noemt, Instagram, Tembl enz. zijn van elke innovatieve kracht gespeend, wat exact in het ziektebeeld past. Over succes liegt men tegengewoordig gewoon de hele boel onder, nog erger zelfs dan met de internetbubble zelf! Couponnen, fotosites, aanbrengcommissies: elke activiteit kan daar tot gevierd ondernemerschap leiden. In het dagelijks leven is intercedente een opleiding met een diploma, en nemen ze geen artsenbezoeker meer aan. En op helpdesks die nu van de detacheerder zijn, kom je echt niet zo makkelijk meer binnen, als schooldropout. En dat ik de encyclopieCD-ROM hier nonverbaal aanprijs, is dus ook niet toevallig, bakermat van de reïntegratie. The world is in bad shape, en de Amerikaans Handelsbalans biedt toch echt geen ruimte voor een Marshallplan, te zijner tijd.

Fotootjes van divers menselijk wrakhout Jacob Derwig, maar trek het je niet zo aan joh, en get a life dus je bent dé facto enigkind, die zijn er genoeg, toch? Nog bepaald geen spasme en paralysed from the waist down, toch? Ook al niet lelijk. 30 maart 2010, als de dag van gisteren, 21 euro lappen om Belle Perez te zien i.h.verdomde k.v. concurrentie-analyse: dát is erg. Stannie goes cryptonicht, the movie. Falcone naast katholieke vrouwen (gebbetje), zelfmoordenaar uit Le père de mes enfants en Depri in Xantia in dezelfde reeks standaard uitgeverij Ozon nr 286 lees ook De aangespoelde Potvis ooooh wat ruw grappen tegen depressieven. Een duizendjarig huwelijk is ook niet per sé aanbevelenswaardig. Met mate, en alles waar te voor staat .. En Nick Leeson, waar hondenleven, daar Onze Held, onze Roerganger, de

6 miljoen ~ nee veel meer nog!

man van

of je moet inderdaad denken dat directeur van de ING voor jou haalbaar is .. ik snap opeens die ikbetaalmijneigensalaris-DBA's, feat. productplacement in de Oraclekunde best veel landelijk-plats gehad, qua Internetbankieren de laatste tijd! over een paar jaar MARK MY WORDS (ha!) zullen we weten wat een briljante PR-move dat was, Baringsbank opkopen. Het archief viel wel een beetje tegen (dunnetjes) Anna heb een nieuwe film, weetjenie? Ga gauw kijke

♫ joopjoopjoop is er nog hoop voor huize avond rohood Zou dat nou jezelf voor de gekhouden zijn, dat je een -noem iemand- Coen Zuidema matzet in 3 of een parkinsonjoop onderuitlult nu hun brein rabarber is? Eigen lijk -eerlijk zijnwel, ja zeker he. Jammer, ergens. Is ook niet makkelijk, woekeren met geen talenten hebben en ook niet knap of mooi en evenmin sterk en Derwiggewijs denkt iedereen in de familie dat je minstens drie keer aan de drank bent (projectie) of gek of bij een sekte terwijl ze zelf taxichauffeur waren voor de boerenleenbank (of loopjongen, wil ik vanaf wezen) (hitman, kan ook) of makelaar (huh?) omdat je liefhebbende vader zei dat je Jeroen van der Veer materiaal was, okay, so he lied, shoulda spoken to me mum then love, guess he liked me, isn't 1983 the past? It's so long ago, get over it.

troost mezelf in de klokkenwinkel, weet je ook nooit hoe laat het is

Die Flemings deden wel leuke dingen met hun liggende gelden. Als het dezelfde Flemings blijken te zijn. Zou ik leuk vinden.

Be a doll, zet even Depeche Mode op ..

We were promised Mars colonies, instead we got Tumblr, kent u die uitdrukking?

Je hebt zulke personages om verder uit te werken, in je mancave, stillekens met de hand aan de edtior-knop, en wat we krijgen is een gescheiheiden vrouw die een toy-boy doet, hou op schei uit meid wat je niet meemaakt, Libelle 1963-lezers feast your ears! hadden vrouwen een ziel, zouwe ze beledigd moeten zijn, want ga na schaak uit, dat daar mannen naar toe gaan lijkt me toch ook niet watjenoemt aannemelijk. Ok ik vind dat Hello i must be going meer dedainderig naar het publiek toe dan welke uiting sinds maaanden, maar de formulering lukt me nog niet helemaal .. helpt u? Reguur op [email protected].