MET GOUDEN MENSEN KUN JE DE WEDSTRIJD WINNEN

INDIEN ONBESTELBAAR RETOURADRES: UMC ST RADBOUD 528 STAF CONCERNCOMMUNICATIE POSTBUS 9101 6500 HB NIJMEGEN

VEERTIENDAAGS INFORMATIEBLAD VAN HET UNIVERSITAIR MEDISCH CENTRUM ST RADBOUD JAARGANG 33 NUMMER 1 19 JANUARI 2007

‘MET GOUDEN MENSEN KUN JE DE WEDSTRIJD WINNEN’ Foto: Jan van Teeffelen

Een staande ovatie kreeg Emile Lohman, voorzitter Raad van Bestuur, na het uitspreken van de nieuwjaarstoespraak donderdag 4 januari. Het auditorium zat bomvol, zijn boodschap was krachtig. Een speech over ‘heilige grond’, beter maken en het Nijmeegse ‘nuilen’. JANNIE MEUSSEN

Even leek zijn toespraak erg de katholieke kant op te gaan, maar dat bleek een aanloop naar het nu en straks. ‘Laten we voortgaan en niet vergeten welke waarden onze organisatie destijds tot grote bloei hebben gebracht.’ Lohman citeerde priester/dichter Huub Oosterhuis die een ziekenhuis vergeleek met de bijbelse heilige grond: ‘Daar waar het leven van iedere mens heilig wordt geacht; waar ieder mens recht heeft op intensive care’. Hij benadrukte dat honderdduizenden mensen van dichtbij en verderaf afhankelijk zijn van de topzorg van het Radboud en speelde in zijn speech met het begrip ‘beter maken’. Volgens de nieuwe bestuursvoorzitter is er een subtiel evenwicht nodig in de drie-eenheid: patiëntenzorg, onderzoek en onderwijs. ‘De één niet zonder de twee andere; de één niet ondergeschikt aan de twee andere; de één bevorderend en versterkend aan de twee andere.’ Maar het draait volgens hem altijd om beter maken. ‘Het primaire doktersgevoel moet hier dominant aanwezig zijn, daarvoor moet alles wijken.’ Lohman riep op om de ambitie ‘beter maken’ ook te laten gelden voor de

Pagina 5 Reactie op nieuwjaarstoespraak van Emile Lohman

Pagina 8 Uitreiking Radboudpluimen

organisatie als geheel. ‘We moeten het beste van het beste zijn. Uitstekend in medische en verpleegkundige dienstverlening, in onderzoek en onderwijs, in gastvrijheid, service en dienstverlening, financieel-economisch gezond en het moet een feest zijn voor onze medewerkers om hier te werken. We zijn pas tevreden als ánderen ons zien als een top academisch medisch centrum, toonaangevend en vernieuwend.’ Met gouden mensen kan het Radboud de wedstrijd winnen, aldus de RvB-voorzitter. ‘Laat ieder van ons zich elke dag afvragen wat er beter kan. Zeg wat er niet goed gaat, en spreek elkaar daarop aan vanuit een eerlijke, positief kritische geesteshouding, veilig en respectvol.’ Lohman introduceerde een aantal spelregels. ‘Laten we zo min mogelijk over geld praten. Iedereen houdt zich aan zijn afgesproken begroting. Van iedere verdiende euro moeten we minstens drie cent overhouden, dan is de bedrijfsvoering gezond en kunnen we ons iets permitteren.’ Ook wil hij de scheidslijn tussen lijn- en staffuncties verscherpen. ‘Staffunctionarissen zijn zeer gewaardeerd, maar ondersteunend. Zij dienen zich hiernaar te gedragen.’ Ook over het Nijmeegse ‘nuilen’ is hij duidelijk: ‘Er mag pas genuild worden als je aan het onderwerp van nuilen zelf iets gedaan hebt om het te verbeteren.’ Hij roept medewerkers op om met hernieuwd elan, goede moed en vol vertrouwen het nieuwe jaar in te gaan. ‘Laten we niet bang zijn om daarbij een paar ramen open te zetten, zodat we weer met fierheid over dit huis kunnen spreken.’ Het komende jaar worden zes concrete verbeterprojecten opgepakt: het borgen van het medisch kwaliteitsbeleid; het uitbouwen van het elektronisch patiëntendossier; professionalisering van de patiënten- en ketenlogistiek; het opnieuw vaststellen van bevoegdheden en verantwoordelijkheden in een doorzichtige organisatiestructuur; een nieuw transparant en eerlijk intern financieringssysteem en het inrichten van een handzame administratieve organisatie.

Pagina 10 Een keurmerk voor bloeddrukmeters

Pagina 16 Pionierswerk van de physician assistant

RADBODE 1 - 2007

INHOUD 3

Beleid Na het ontslag • Wachttijden voor patiënten die nazorg nodig hebben worden veel korter. • Het Radboud schrapt dit jaar 220 functies. Over welke medewerkers gaat dit?

4

AGENDA 11

Oecumenische vieringen Om 10.00 uur in het personeelsrestaurant.

Onderzoek Vici voor celfysioloog Peter Deen

Voorganger Pastor Stieneke Reeders.

Deens onderzoek richt zich met name op de heropname van water in de nier.

Voorganger Pastor Wim Smeets.

21 januari

4 februari Voorganger, Pastor Ries van de Sande.

Reportage/patiëntenzorg Israël, Palestina en Radboud samen voor een hart Een Palestijnse patiënt maakte onlangs met zijn ouders een lange tocht vanuit zijn vaderland naar het Radboud voor een hartoperatie.

11 februari Voorganger Pastor Stieneke Reeders.

13

PAOG Informatie over alle paog-cursussen en -bijeenkomsten zijn te vinden op www.umcn.nl/paog.

Onderwijs

25 en 26 januari

• Arts-assistenten Neurologie beoordelen opleiders.

8

Personeel Uitreiking Radboudpluimen Dit jaar reikte de Raad van Bestuur 28 pluimen uit aan medewerkers die zich op een bijzondere wijze hebben ingezet.

10

Onderzoek Een keurmerk voor bloeddrukmeters Promovendus Richard Braam pleit voor een keurmerk van digitale doe-het-zelfbloeddrukmeters. ‘Zelfcontrole kan nuttig zijn. Maar een onnauwkeurige meter werkt averechts.’

28 januari

• Een basis- en een gevorderdencursus voor professionals die studenten begeleiden bij hun onderzoeksstage.

Op 25 januari Multiple Sclerose Neuro-degeneratieve aandoeningen en op 26 januari Revalidatieseksuologie. Bestemd voor revalidatieartsen (in opleiding) en geïnteresseerden.

26 januari

En verder...

Heupprothesiologie, voor AIO’s orthopedie.

29 januari

Nieuwsladder Het moment PIPpagina In bedrijf: Ergonomisch poetsen, Verpleegkundige rekentoets, Budget voor topreferente zorg, PSV in kinderziekenhuis, Max Havelaarkoffie, OR-kandidatenlijst. Prijzen en benoemingen Column buitenland Mensen, ingezonden, IM, Kleine boodschap, Stelling van de week Het betoog, Ethiek Actueel, Jennertje

3 5 6

Avondcyclus Jeugdgezondheidszorg: Dermatologische problemen bij kinderen, voor jeugdartsen, huisartsen en cb-artsen.

2 februari 7 11 13 14 15 16

PACO NU: Letsels: arm/pols/hand, voor AIO’s heelkunde.

6 februari Oncologische thema-avond AOCN Coloncarcinoom Screening, voor medisch oncologen, chirurgen, radiologen, radiotherapeuten en pathologen.

8 en 9 februari PACO NU: basiscursus operatieve technieken, voor AIO’s heelkunde.

FOCUS

Overige 30 januari Scholing ‘Diabetische voet’, door Ronny Manupassa (Wond- en decubitusconsulent CWZ) van 14.00- 16.00 uur in het leslokaal fysiotherapie, route 645. In de komende serie scholingen zullen onderwerpen die in de WCS-cursus gegeven worden hier in het ziekenhuis behandeld worden. Deze scholing gaat in op het voorkomen van diabetische voet, het ontstaan, de behandeling, wondzorg en de preventie. Iedereen die geïnteresseerd is in het onderwerp kan zich inschrijven. Inschrijven: w. [email protected]. Bij minder dan 5 aanmeldingen gaat de scholing niet door.

30 januari Informatiebijeenkomst over MATRIX, 12.00 tot 13.00 uur, locatie Lammerszaal, route 86. (Meer info, zie nieuwsladder pag. 3)

Exposities Tot 26 januari Marieke Schouten loopt haar senior co-schap op de afdeling Keel- Neus- en Oorheelkunde

Colofon

Foto: Frank Muller

Radbode is het veertiendaags opinieregistrerend informatieblad van het UMC St Radboud. Het blad wordt verspreid in een oplage van 13.000 exemplaren Redactie: Nelleke Dinnissen (eindredactie), Jannie Meussen , Gijs Munnichs, Walther Verhoeven Redactie-adres: UMC St Radboud, Staf Concerncommunicatie (528), Geert Grooteplein 10, 6525 GA Nijmegen (eerste verdieping), routenummer 528, telefoon: (024) 361 72 61 of 361 35 28, fax: (024) 361 06 26, e-mail: [email protected] Aan dit nummer werkten verder mee: Marten Dooper, Flip Franssen, Paul van Laere, Frank Muller, Jan van Teeffelen Redactieraad: René Bakker, prof.dr. Rob Bleichrodt, Ruben Cremers, Henk Gerrits, mr. Æmiel Kerckhoffs, drs. Sander van Woudenberg Vormgeving en lay-out: Puntkomma Creatieve Communicatie Druk: Wegener Nieuwsdrukkerij Gelderland Advertenties: Bureau van Vliet BV, Passage 13-21, Postbus 20, 2040 AA Zandvoort, telefoon: (023) 571 47 45, fax: (023) 571 76 80, e-mail: [email protected] Kopij: Ingezonden stukken en reacties (max. 200 woorden), voorzien van naam, afdeling en telefoonnummer, komen voor plaatsing in aanmerking. De redactie kan ingezonden stukken inkorten of weigeren Berichten: Berichten kunnen tot vrijdag 09.00 uur in de week vóór verschijning bij de redactie worden aangeleverd Abonnement: Kosten e 13,60 Informatie: Sylvia van Brück-Engelen, telefoon (024) 361 54 42 Bezorging: Voor vragen en klachten over de bezorging van Radbode kunt u op werkdagen tussen 09.00 en 12.00 uur contact opnemen met Mediamail: (024) 377 79 63. De volgende Radbode verschijnt vrijdag 2 februari 2007.

2

Tentoonstelling van portretten van Emo Verkerk, Zuidcorridor 1ste verdieping UMC St Radboud en in de Aula van de RU Nijmegen.

1 jan t/m 31 maart 2007 ‘Het bijzondere van het gewone’, expositie van Jetty Antvelink van 1 jan t/m 31 maart 2007 op de vijfde verdieping van het A-gebouw, route 633.

BELEID

RADBODE 1 - 2007

NA HET ONTSLAG

NIEUWSLADDER Geen geld voor nieuw hoortoestel Een nieuw, semi-implanteerbaar hoortoestel kan in Nederland niet toegepast worden, omdat het College tarieven gezondheidszorg (CTG), sinds kort opgegaan in de Nederlandse Zorgautoritieit, al meerdere jaren nalaat om hiervoor een tarief vast te stellen. De behandeling, een uitkomst voor slechthorenden met eczeem of chronische ontstekingen van de gehoorgang, behoort sinds 2003 tot de reguliere geneeskunde. In zijn oratie, vrijdag 12 januari, pleitte prof.dr.ir. Ad Snik, als audioloog verbonden aan het UMC St Radboud, voor een snelle beëindiging van deze impasse.

Nieuw behandelcentrum voor aangezichtschirurgie Links: transferverpleegkundige Angeliek Mol. Voor patiënten die na ontslag uit het ziekenhuis thuiszorg nodig hebben of naar een verpleeghuis of verzorgingshuis moeten is er vaak niet meteen plek. Verpleeghuispatiënten liggen gemiddeld negentien dagen te lang in het ziekenhuis. Door een intensief samenwerkingsverband met het Centrum Indicatie Zorg (voorheen RIO genoemd) en de ZZG (Zorggroep Zuid-Gelderland) gaat het Transferpunt de wachttijden extreem verkorten. Wachttijden voor verpleeghuis-, verzorgingshuis- en thuiszorg kunnen veel korter. Dat bleek uit een pilot op de afdeling Interne. Grootste bottleneck in de verwijzing is dat er te laat wordt gekeken welke zorg een patiënt na ontslag nodig heeft. Minke Nieuwboer, medewerker staf Zorg met transmurale zorg in haar portefeuille, heeft samen met het CIZ en ZZG een nieuwe aanpak bedacht. Hierin krijgen vooral transferverpleegkundigen een vooruitgeschoven post. Moesten die tot nu toe wachten op een fax van de verpleegafdeling voor een zorgaanvraag, nu gaan zij in een eerder stadium zelf de afdeling op. Nieuwboer: ‘In een gesprek met verpleegkundigen en eventueel behandelaar weten zij dan tijdig of de patiënt bij ontslag nazorg nodig heeft en welke. Dat is vaak bij opname al duidelijk.’ Fungeerden transferverpleegkundigen voornamelijk als doorgeefluik voor zorgaanvragen van afdelingsverpleegkundigen naar het CIZ, nu zijn zij belangrijke spelers in het veld om de aanvraag en daarmee de zorg zo snel mogelijk op te starten. ‘Daarvoor is het nodig dat zij wekelijks dan wel dagelijks afdelingen opgaan om poolshoogte te nemen. Ze kunnen zien welke patiënten er liggen en vervolgens een inschatting over de zorg maken’, meent Nieuwboer. Gaat het om complexe patiënten, dan

Foto: Frank Muller

schakelt de transferverpleegkundige een indicatiesteller in, die eveneens op het Transferpunt werkt. Indicatiestellers diagnostiseren complexe zorg en zijn degenen die bij een hulpvraag altijd een objectief en onafhankelijk advies uitbrengen. Heel belangrijk in de nieuwe aanpak is ook dat transferverpleegkundigen bij eenvoudige zorg de hulpvraag zelf digitaal kunnen aanmelden bij het CIZ. Dat scheelt buitengewoon veel tijd. Bovendien nemen zij door structurele aanwezigheid op afdelingen verpleegkundigen enorm veel werk uit handen. ‘Een zorgaanvraag indienen is gedoe’, zegt Nieuwboer. ‘Ook omdat de regelgeving aan verandering onderhevig is.’ Voorheen was een dergelijke werkwijze niet mogelijk, omdat er domweg geen tijd voor was, maar per 1 januari is de formatie van 1.3 naar 4,4 transferverpleegkundigen uitgebreid. Met de nieuwe aanpak kan het ziekenhuis de extra ligduur van negentien dagen voor verpleeghuispatiënten halveren. Daarvoor heeft de afdeling Interne ook afspraken met verpleeghuis Margriet. De patiënt of familie geven aan waar de patiënt naar toe wil. Is daar geen plek dan verzorgt Margriet de overbruggingsperiode. Dat kan zijn in Margriet zelf of in een ander verpleeghuis, totdat de patiënt terechtkan op de plek waar zijn voorkeur naar uitgaat. Ook het lange wachten op thuiszorg is in de toekomst van de baan. Patiënten hoeven geen zes, maar nog slechts één dag te wachten, volgens Nieuwboer. ‘Niet de afdelingsverpleegkundigen, maar de transferverpleegkundigen regelen de thuiszorg en blijven net zolang zoeken totdat ze een instantie binnen de regio hebben gevonden die snel zorg kan leveren.’ ND

Eerste medewerkers melden zich bij Mobiliteitspunt

Dit jaar komen circa 220 functies te vervallen in het UMC St Radboud, om te bezuinigen en geld om te buigen voor nieuwe activiteiten. De eersten hebben zich al gemeld bij het speciaal daarvoor ingerichte mobiliteitspunt, waar boventallige medewerkers van deskundige externe mensen begeleiding krijgen van werk naar werk, binnen of buiten het Radboud.

Diverse medewerkers hebben al gehoord dat hun functie komt te vervallen. Zoals bijvoorbeeld de medewerkers van het kwaliteitsbureau van Staf Info, want dat wordt opgeheven, en schoonmaakwerkers van het Facilitair Bedrijf, daar is een nieuwe schoonmaakmethode ingevoerd. Ook bij de staf Financiën en Economie weten ze dat er door de invoering van het digitale systeem MATRIX veertien banen op de tocht staan. ‘UMC-breed komen er zo’n 220 functies te vervallen,’ rekent directeur P&O Pierre Rutgers voor op basis van de ingediende jaarplannen. ‘We verwachten echter dat circa honderd medewerkers begeleiding zoeken bij het Mobiliteitspunt, inclusief degenen die gebruik maken van de seniorenregeling uit het Sociaal Plan.’ Een deel van de reductie is namelijk al gerealiseerd door tijdelijke contracten niet meer te verlengen en door functies van medewerkers die vertrekken niet meer in te vullen. Ook door de in december 2005 ingevoerde vacaturestop lost de personeelskrimp zich volgens Rutgers voor een deel zelf op. ‘Afdelingen mogen vanaf die tijd alleen met toestemming extern werven. Er vindt wekelijks een UMCbreed matchingsoverleg plaats met P&O en clusters, bedrijven en staven om te kijken welke interne voorrangskandidaten geschikt zijn voor vrijkomende functies. Hierdoor is deze lijst enorm geslonken.’ Ook de arbeids-

markt trekt volgens Rutgers aan. ‘Met als positief gevolg dat boventallige medewerkers gemakkelijker spontaan een nieuwe werkplek vinden buiten het Radboud.’ ‘Dat doet natuurlijk niets af aan de ‘pijn’ voor degenen die boventallig raken. Ze gaan een onzekere tijd tegemoet,’ zegt Rutgers. ‘Maar mijn ervaring is dat ook degenen voor wie het moeilijk lijkt, omdat ze bijvoorbeeld al op leeftijd zijn of omdat ze gedeeltelijk zijn afgekeurd, toch een nieuwe baan vinden.’ Bij het mobiliteitspunt kunnen medewerkers een persoonlijk coachingstraject ingaan.Wat kan en wil ik? Wat zijn opleidingsmogelijkheden en hoe vergroot ik mijn sollicitatiekansen? ‘Mocht na al die inspanningen toch ontslag volgen, dan gaat de begeleiding nog een jaar door. Bovendien wordt de uitkering in die tijd aangevuld tot 90 procent van het laatstgenoten salaris.’ ‘Het lijkt veel, dat er 220 functies verdwijnen,’ zegt Rutgers. ‘Dat is echter slechts een kleine 3 procent van het totale personeelsbestand. De afgelopen drie jaar is dat bestand met 650 medewerkers (ruim 8 procent) gegroeid. We zijn eigenlijk te hard gegroeid en daar leveren we nu weer iets op in. Zo kun je het ook zien.’ En hij benadrukt: ‘De totale formatie van het Radboud krimpt nauwelijks, want door deze actie komt er meer ruimte vrij voor nieuwe activiteiten. Op andere plekken komen er straks nieuwe banen voor terug.’ JM Meer informatie: intranet onder button ‘Kiezen voor morgen’

3

Op donderdag 18 januari is met een symposium het officiële startsein gegeven voor een nieuw behandelcentrum voor aangezichtschirurgie in het UMC St Radboud. In dit centrum worden patiënten behandeld met diverse aandoeningen in het aangezicht: variërend van kinderen met ernstige aangeboren gelaatsafwijkingen, tot kankerpatiënten of traumapatiënten met ernstige gezichtsverminkingen. Ook esthetische vragen en wensen worden in behandeling genomen. Jaarlijks verwacht het Centrum voor Aangezichtschirurgie ongeveer vijfhonderd patiënten te behandelen. Het nieuwe centrum is een initiatief van de afdelingen Mond-, Kaak- en Aangezichtschirurgie, Keel- Neus en Oorheelkunde en Plastische chirurgie. Ook specialisten van andere afdelingen, zoals Dermatologie, Orthodontie en Oogheelkunde participeren in de behandeling van patiënten.

E x t r a i n f o b i j e e n k o m s t M AT R I X Op 30 januari vindt er een extra informatiebijeenkomst plaats over MATRIX. Dit geïntegreerde digitale systeem voor inkoop, logistiek en financiën gaat 2 april 2007 werken. De bijeenkomsten in december zijn heel druk bezocht. Vandaar dat er nu een extra bijeenkomst is gepland voor belangstellende medewerkers. Met de ingebruikname van dit systeem verdwijnt onder andere de model-8-bon grotendeels. Inmiddels is begonnen met de opleiding van 2000 medewerkers. Eenieder die meer wil weten over het systeem en wat er gaat veranderen is van harte welkom op dinsdag 30 januari 2007, 12.00 – 13.00 uur, locatie Lammerszaal, route 86.

Minder postrondes Het Facilitair Bedrijf voert momenteel een aantal bezuinigingsmaatregelen uit. Eén daarvan is de reductie van het aantal postrondes tot één maal per dag. Met ingang van 5 februari 2007 vervalt de middagpostronde. De postrondes worden dan gelopen tussen 10.00 en 11.30 uur. Aansluitend volgen de sorteerwerkzaamheden. Stukken voor externe adressen worden dezelfde dag aangeboden aan TPG, stukken voor interne adressen worden de volgende dag via de postronde verstrekt. Voor spoedstukken naar externe adressen kunnen medewerkers tot 14.30 uur de postkamer bellen (T 13550). Deze worden dan alsnog bij u opgehaald en diezelfde dag verstuurd. Tot 15.30 uur kunt u eventuele overige stukken aanleveren bij de postkamer.

Uitstrijkje al vanaf 25ste jaar De leeftijd waarop vrouwen een oproep krijgen voor het bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker, moet omlaag naar 25 jaar. Dat bepleit Leon Massuger, hoogleraar gynaecologische oncologie. Momenteel krijgen vrouwen tussen de 30 en 60 jaar eens in de vijf jaar een oproep om een uitstrijkje te laten maken. Volgens Massuger stijgt het aantal gevallen van baarmoederhalskanker bij jonge meisjes, omdat vrouwen steeds jonger seksueel actief zijn. Baarmoederhalskanker wordt veroorzaakt door een virus dat overdraagbaar is door geslachtsgemeenschap. Het Nijmeegse Initiatief Gynaecologische Oncologie (Nigyo), een stichting door Massuger opgericht, gaat handtekeningen verzamelen om de leeftijd omlaag te krijgen. Hij schat de extra kosten op twee tot drie miljoen euro per jaar.

Nieuwe bestemming helidek Het helidek van het UMC St Radboud, dat op het voormalige B-gebouw stond, heeft een nieuwe bestemming gekregen bij het St. Elisabeth Ziekenhuis in Tilburg. Het platform daar voldeed niet meer aan de eisen. Tilburg behoort nu tot een van de tien traumacentra van Nederland.

REPORTAGE

RADBODE 1 - 2007

ISRAËL, PALESTINA EN RADBOUD SAMEN VOOR EEN HART Vorige week dinsdag opereerde het UMC St Radboud een zesjarige Palestijnse patiënt. Via de Israëlische organisatie ‘Save a child’s heart’ kwam de jongen vanuit Palestina in het Radboud terecht. Het kind had een gaatje tussen de twee hartkamers, een extreem vernauwde longslagaderklep en de uitstroom van de rechterhartkamer naar de longslagader was ernstig vernauwd. In een operatie van negen uur werd de hartafwijking gecorrigeerd. NELLEKE DINNISSEN

‘De moeilijkste dag van ons leven’, zeggen de ouders van Zaïd (6), die vanuit Palestina naar Tel Aviv afreisden en daar werden opgehaald door Kindercardioloog Livia Kapusta van het UMC St Radboud en met een cameraploeg van de NCRV in hun kielzog naar Nederland vlogen. Zaïd, hun zesde zoon werd geboren met een hartafwijking. Een operatie in zijn vierde levensjaar in Jordanië was niet afdoende. Zijn vermoeidheidsklachten en blauwe kleur dwongen een nieuwe operatie af. Dinsdagochtend om kwart voor acht wordt Zaïd naar de operatiekamer gereden, waar kinderhartchirurg Aagje Nijveld de operatie zal uitvoeren. De ouders van Zaïd verblijven in het Ronald McDonaldhuis, waar ze de hele dag met spanning

Israël en Palestina, over hun angst op Israëlisch grondgebied in Tel Aviv, over hun dorp dat in the middle of nowhere ligt en afgesloten is van stromend water en elektriciteit. Desalniettemin heeft ook daar het mobieltje zijn intrede gedaan. Regelmatig gaat het ding af. Nu weer is het zijn dochter (21) die voor de andere kinderen van het gezin zorgt, dan weer is het een van zijn zonen. Ze willen weten of de operatie achter de rug is, of het goed gaat met Zaïd en of de ouders hem al hebben gezien. Terwijl de vader het mobieltje weer in zijn zak stopt, zegt hij met een gelukzalige glimlach: ‘Dit is wel de moeilijkste dag van ons leven, maar straks ook de gelukkigste: dan zullen we Zaïd zien, vanaf nu wordt hij gezond.’ De ouders zijn zichtbaar verheugd over de opvang door Baktit die hun moedertaal spreekt. ‘We wisten niet wat ons te wachten stond. We waren bang. Zouden ze ons

Palestijnse ouders met Zaïd, tweede van rechts: zorgconsulente Saïda Baktit en rechts: verpleegkundige Rickey Wijnen. wachten op de afloop. Om half zes komt het verlossende telefoontje van zorgconsulente allochtone patiënten Saïda Baktit: de operatie is klaar. De ouders slaken een zucht van verlichting als Baktit het Ronald McDonaldhuis binnenkomt. De moeder omhelst haar in tranen. Hamdilulah, hamdilulah, zegt ze achter iedere zin.

Veilig Nog maar net bekomen van de cultuurshock die Nederland hen gaf, bieden ze opgelucht en gastvrij een stoel, limonade en snoepjes aan. Om zes uur mogen ze mee naar de IC. Er is dus nog even tijd. Ze vertellen dat Zaïd vanaf zijn geboorte een zorgenkindje was. ‘De laatste tijd kon hij niet meer naar school lopen, zo moe was hij’, vertelt de vader. De man praat honderduit. Niet alleen over zijn zoon, maar ook over de spanningen tussen

Foto: Jan van Teeffelen

wel begrijpen? Maar we voelen ons hier veilig,’ zegt de moeder en pakt Baktits hand vast.

Zaïd is nog op de OK en samen met Kapusta, Baktit en Ineke Hulstijn, kinderpsycholoog van het Kinderhartcentrum, wachten de ouders in de familiekamer. Hulstijn begeleidde samen met Baktit en Rianne van Hulst, pedagogisch medewerker, de patiënt en ouders. ‘Want wat vertel je de ouders precies? Hier zijn artsen bij de wet verplicht alles uit te leggen over de behandeling. Maar kunnen de ouders zoveel spannende informatie aan? In sommige culturen zijn ze dit helemaal niet gewend. Afgelopen vrijdag had de moeder het er erg moeilijk mee, en hebben wij de informatie wat gedoseerd’, legt Hulstijn uit. In de familiekamer zegt Baktit tegen de ouders dat ze niet moeten schrikken als ze straks hun kind op de Intensive Care zien. ‘Hij ligt aan de beademing, kan niet praten, slaapt nog en is met allerlei slangetjes verbonden aan apparatuur.’ Maar er is ook een verrassing zegt Kapusta. ‘Ze zullen zien dat hun zoon geen blauwe lippen en nagels meer heeft.’ ‘Hamdilulah, hamdilulah, reageert de moeder. Ze heeft een armbandje om met een handje eraan. Kapusta deed het de moeder in Tel Aviv om. Kapusta, zelf van Israëlische komaf, legt uit dat in haar cultuur het handje symbool staat voor geluk. ‘Het verdrijft het kwaad.’

Operatie Als de kinderhartchirurg Aagje Nijveld binnenkomt staat moeder op en kust haar op beide wangen, zoals moslimvrouwen dat gewoontegetrouw onder elkaar doen. Nijveld vertelt dat de operatie goed is gegaan. ‘We zijn tevreden. De vorige operatie was een tussenoplossing. Die hebben we helemaal ongedaan gemaakt.’ Kapusta belooft de ouders een tekening te maken, waarop ze precies kunnen zien wat er is gedaan. De vader blijkt goed op de hoogte, want hij vraagt of er ook iets aan de klep en de bloedsomloop is gedaan. ´De bloedsomloop is hersteld. De klep zat bijna helemaal dicht. Die hebben we open moeten snijden’, antwoordt Nijveld.Vader: ‘Dus hij krijgt nu genoeg zuurstof? ‘Ja’, geeft Nijveld te kennen. ‘Het is toch wel goed dat ik zoveel vragen stel?’, vraagt de vader. Ja, ja, zegt iedereen in koorzang. ‘Bij de eerste operatie in Jordanië drukten ze de zuurstoftoevoer uit in procenten, weet de vader. ‘Dat lag tussen de 60 en 80 procent. Is dat nu meer geworden?’ Kapusta: ‘Dat ligt nu tussen de 95 en 100 procent.’ Het hart van Zaïd knijpt goed, dus Nijveld vermoedt dat Zaïd geen medicijnen nodig heeft om de pompfunctie te ondersteunen en vocht kwijt te raken. Maar zeker is dat niet. Nijveld zegt ook dat zolang Zaïd op de IC ligt de situatie spannend blijft. ‘Ze kunnen nog niet meteen de vlag uitsteken. We zijn pas echt tevreden als hij daar weg is.’ Zaïd is op de IC aangekomen, eindelijk mogen ze naar hun jongen toe. De moeder is een beetje van slag als ze terugkomt. Baktit neemt haar hand tussen de hare. ‘Ze is geschrokken, maar ze is ook blij, want Zaïd heeft weer een gewone kleur’, licht Baktit toe. De moeder wil het geluksarmbandje teruggeven. ‘Doe het morgen’, zegt Kapusta. Nee, ze wil het nu. Ze heeft vertrouwen in een goede afloop. Behoedzaam doet ze zelf het armbandje bij Kapusta om. ‘Hamdilulah zegt ze en blaast een kushand naar Kapusta.’ ■

Wachten Om zes uur staat Kapusta in de hal te wachten op de komst van de ouders. Ook haar omhelst de moeder zichtbaar geroerd. Mensen in de hal kijken nieuwsgierig en een tikkeltje verbaasd naar de begroetingsceremonie van een gesluierde moslimvrouw en een arts in witte jas. Kapusta beantwoordt deze warme omhelzing met tranen in haar ogen.Een spannende dag, vond ook zij. Op weg naar de familiekamer van de IC zegt Kapusta: ‘De operatie duurde lang. Zaïd had een gaatje tussen de twee hartkamers, een extreem vernauwde longslagaderklep en de uitstroom van de rechterhartkamer naar de longslagader was ernstig vernauwd.’

4

‘Save a Child’s heart’ is een Israëlische organisatie. Geheel belangeloos behandelen artsen over de hele wereld in Tel Aviv kinderen met een hartafwijking, waaronder ook kindercardioloog Livia Kapusta en echoscopist Bob Rijk van het Radboud. KidsRights, een Nederlandse hulporganisatie, organiseerde onlangs een fundraiser voor Save a Child’s Heart in Nijmegen. Het UMC St Radboud doneerde toen drie operaties. Kapusta: ‘Save a Child’s Heart droeg Zaïd voor, daardoor konden wij hem hier gratis opereren. ’

BELEID

RADBODE 1 - 2007

Nieuwjaarstoespraak: uitermate inspirerend

HET MOMENT In deze rubriek vertellen medewerkers over een bijzondere ervaring tijdens het werk in het UMC St Radboud. Een ongewoon en persoonlijk verhaal. Dit keer een verhaal van Miranda van de Westen, IC-verpleegkundige Neonatologie.

Opgesloten


‘Niet eerder is er zo’n krachtige taal gesproken.’ Dat was de reactie van veel medewerkers na afloop van de nieuwjaarstoespraak van RvB-voorzitter Emile Lohman.

JANNIE MEUSSEN

‘Inspirerend en wervend, met een heldere boodschap: we moeten deze organisatie met z’n allen beter maken. Niet alleen met ingewikkelde acties, maar gewoon door open en eerlijk te communiceren, door elkaar - met respect - ook aan te spreken op dingen die niet goed gaan.

‘Emmy-award’ ‘Ik voel me ere-Radboudiaan voor het leven,’ enthousiaste woorden van Emmy Janssen. Tijdens de nieuwjaarsreceptie op 4 januari heeft zij de Radboudpenning gekregen. Voor het eerst is die onderscheiding uitgereikt aan een ex-medewerker. Janssen heeft haar functie van directeur staf Zorg onlangs neergelegd en werkt inmiddels als directeur van de Waalboog. Toen haar tijdens het UMC-concert in de Vereniging werd gevraagd in de pauze even naar de garderobe te komen omdat de Raad van Bestuur iets wilde vragen, piekerde ze zich wild onder de mineurklanken van Moussorsky: ‘Wat ben ik vergeten, is het eerste lijk uit de kast van staf Zorg gekomen?’ Na de pauze werd het concert rustiger en hervond ze ook haar eigen rust. ‘Langzaam kwam het besef, welke eer mij in die garderobe te beurt was gevallen. Kennelijk heb ik het in de afgelopen 36 jaar nog niet zo slecht gedaan, dacht ik, dat ze mij die penning willen toekennen.’ Toen de rustige muziek van het Universitair Studentenorkest overging in het ‘vuurwerk’ van het slotakkoord ging ook Janssen uit haar dak. ‘Yes, yes, yes, dacht ik bij mezelf. Dit is een eerbetoon aan alle collega’s uit de verpleegkundige en paramedische beroepsgroep die zich hebben ingezet voor de professionalisering en academisering. Het UMC St Radboud behoort als profileringscentrum voor de zorgdisciplines tot de top van Nederland. En ik ga er vanuit dat dit niveau ook zonder mij behouden blijft, sterker nog, zich verder ontwikkelt.’ Als directeur staf Zorg ging Emmy Janssen voor haar missie: de verpleegkundige en paramedische beroepsgroep inhoudelijk op de kaart te zetten. ‘Zij heeft op toegewijde wijze leiding gegeven. Ze was de drijvende kracht achter kwaliteitsverbeteringen en zorgde ervoor dat onderwijs en onderzoek in de zorg geen vergeten terreinen werd,’ zo sprak RvB-voorzitter Emile Lohman haar toe. Ze heeft destijds een sterke lobby ingezet om de leerstoelen verpleegwetenschap en paramedisch onderzoek te realiseren. Onder haar leiding kwam ook de functiedifferentiatie van de grond met nieuw carrièreperspectief voor de verpleegkundige beroepsgroep. Ze heeft zich bovendien jaren sterk gemaakt voor een goede ketenzorg. ‘Ze wierp zich op als een ambassadrice, zowel landelijk, regionaal als plaatselijk. Unaniem zijn wij van mening dat zij deze penning van harte heeft verdiend.’ JM

Dat gebeurt nu inderdaad te weinig. Ik vind het geweldig dat één man met zoveel enthousiasme zo’n cultuuromslag kan verwezenlijken, ons weet te raken. We zullen er allemaal ons steentje aan moeten bijdragen. Ik ben heel benieuwd waar we volgend jaar staan, of woorden in daden zijn omgezet.’ Marjo Peters, afdeling Diëtiek ‘Heerlijk die daadkracht. Ik heb het gevoel dat we met elkaar behoefte hadden aan een blik op de toekomst. Lohman schetst een realistische visie en ik vind het heel prettig dat hij daarbij concrete doelen stelt. Ik ben ervan overtuigd dat er veel zal veranderen de komende jaren.’ Nicoline Hoogerbrugge, internist ‘De toespraak raakte me diep. Ik heb eigenlijk niet eens zoveel nieuws gehoord. Maar het appel dat hij op iedereen deed, om de basale waarden uit onze katholieke ontstaansgeschiedenis als achtergrond te zien van ons handelen, vond ik prachtig. Lohman beklemtoonde dat het primaire doktersgevoel ook in een academisch ziekenhuis dominant aanwezig moet zijn. Dat deel ik volledig met hem. Dat is ook wat hoogleraar medisch onderwijs, Rob Holdrinet, telkens benadrukte bij de onderwijsvernieuwing voor medisch studenten. Studenten worden niet voor niets opgeleid door professionele artsen die midden in de praktijk staan. Jan Bulte, seniorbeleidsmedewerker onderwijs ‘Een stevig en overtuigend verhaal, hier werken we naartoe met z’n allen. Ook de boodschap kwam over dat we gewoon moeten erkennen dat het beter kan. Betermakers van huis uit, dat wordt vast een slogan het komende jaar. Dat we elkaar daarop moeten aanspreken, maakte overigens meer indruk op mij dan dat we de lat hoger moeten leggen. Dat we nationaal en internationaal bij de absolute top van de branche moeten behoren, dat we de beste van de beste moeten zijn, dat zegt ieder UMC.’ Wim Dekkers, ethicus Het was echt een managerspeptalk en dat bedoel ik in positieve zin, uitermate inspirerend. De cultuur moet veranderen, en dat is niet vrijblijvend: er gelden regels en we spreken samen af wat onze ambities zijn. Eén ding viel op, dat hij de patiëntenzorg erg naar de voorgrond schoof. Maar dat is geen verwijt, ik denk dat hij daar meer affiniteit mee heeft omdat hij uit een algemeen ziekenhuis komt. Ik ga er vanuit dat ook het managen van onderwijs en onderzoek zijn volle aandacht zal krijgen. Ik zag overigens veel gezichten in het Auditorium, die ik normaalgesproken niet tegenkom bij dergelijke gelegenheden. Kennelijk is men nieuwsgierig naar het nieuwe beleid. Ik hoop dat Lohman die aandacht kan vasthouden, want betrokkenheid is heel belangrijk bij veranderprocessen. Leo Booij, directeur Onderwijsinstituut

5

‘Het was al avond, toen de telefoon ging. We zouden een opname krijgen van een acht weken te vroeg geboren baby met een afgesloten slokdarm, anus en dunne darm. Het jongetje werd diezelfde avond nog geopereerd. Een uur later ging opnieuw de telefoon, nu vanuit de OK. De intubatie (red: een pijpje in de luchtpijp) lukte niet. Alhoewel de artsen geen voorspellingen konden doen over de uitkomst, vroegen ze toestemming aan de ouders een tracheacanule in te brengen, waarvoor ze een gaatje door de hals in de luchtpijp moesten boren. De ouders vonden het goed, want niets doen betekende onherroepelijk de dood. De operatie lukte. Het kind kwam weer terug op onze afdeling, moest aan de beademing en kreeg het met allerlei infecties zwaar te verduren. Vanwege de tracheacanule bleef het op IC-Neonatologie liggen.We zagen dat het jongetje abnormaal onrustig was. Artsen dachten aanvankelijk dat dit te wijten was aan het IC-klimaat, waar het druk en heel licht is. We richtten voor hem een eigen kamer in, want ontslag zat er voorlopig niet in. Helaas verdween de onrust maar zelden. Vaak zaten we de hele nacht met hem op. Niets hielp. Soms was het zo erg dat je er helemaal akelig van werd. Ook overdag. Heel wrang voor de ouders. Die moesten volharden. Wij hadden inmiddels een heel team rondom het kind geformeerd. Ik had ontzag voor de draagkracht van deze ouders. Die kregen de ene

De ouders verlegden steeds hun grenzen tegenslag na de andere te verwerken. Vanwege de langdurige opname, in totaal een half jaar, werd het ook ons kindje. Het groeide onder onze ogen op. Door het intensieve contact zagen we al snel dat er meer dingen niet in orde waren. Het jongetje reageerde bijvoorbeeld niet op geluid. Hij bleek doof te zijn. En Later ontdekten we dat hij ook bijna blind was. Dit kind zat opgesloten in zijn eigen lichaam. Dat zag je. Heel naar. We waren machteloos. De ouders verlegden getrouw hun grenzen. Een kindje dat niet kon horen: ze accepteerden het. Dat het niet kon zien: ze vonden het verschrikkelijk, maar de bakens werden verzet. Gelukkig hebben ze ook goede momenten gekend, al was dat sporadisch. Soms lag het jongetje rustig te spelen in de box en konden ze met hem in de kinderwagen wandelen op de gang. Af en toe namen we hem mee naar de snoezelkamer, dat vond hij heerlijk. Na een half jaar kreeg hij een fikse hersenbloeding. Het hersenweefsel was zo erg beschadigd dat behandelen zinloos was. Ouders uiten hun frustraties soms naar het personeel. Vind ik heel begrijpelijk. Maar van deze ouders kregen wij nooit verwijten. Op een bewonderenswaardige manier regelden zij zelf het afscheid. Niet alleen voor de familie, maar óók voor het team. Ze lieten hun kind speciaal voor óns terugkomen van het mortuarium. Ik zou wel iets anders aan mijn hoofd hebben, dan rekening te houden met het personeel. Voor ons was dat heel fijn, want we verloren een kind dat ook een beetje van ons was.’ Nelleke Dinnissen

PIPpagina

Vacatureladder Beleid en staf

De volledige vacaturetekst kunt u vinden op internet: www.umcn.nl/vacatures. Alle vacatures zijn ook te zien op het presentatiebord van het Personeels Informatie Punt. Vacatures met een sterretje * zijn alleen bestemd voor medewerkers van UMC St Radboud. De sluitingsdatum voor de vacatures is 2 februari 2007, tenzij anders aangegeven op de vacaturepresentatie.

07487* Leidinggevende apotheek, Radboud Poliklinische Apotheek, 36 uur, Schaal 10 Dienstverlening

Flex

07479* Controller, Financiën en Economie, 36 uur, Schaal 10 07493 Restaurantkok, Restauratieve Voorzieningen, 24-36 uur, Schaal 5 07485 Logistiek medewerker, Logistiek, 24 uur, Schaal 3

U bent verpleegkundige met een parttime aanstelling in het UMC St Radboud en wil af en toe bij andere specialismen ervaring opdoen? Neem voor meer informatie contact op met FLEX, (024) 361 03 03 of [email protected]

Leren en werken

Vrijwilliger

07404* Laborant in opleiding (MBRT duaal), Radiotherapie, 36 uur, Schaal A* 07241 Student HBOV-Duaal Verkort Traject, Staf Zorg, 32 uur, Schaal A* 07318 Leerling Operatie-assistent, Onderwijs en opleidingen, 36 uur, Schaal A*

Wilt u als vrijwilliger aan de slag? Bel dan de coördinator Vrijwilligerswerk van het UMC St Radboud, (024) 361 53 28. Medisch 07135 07494* 06913 07502* 07145 04961

Patholoog, Pathologie, 40-48 uur, Schaal 97A, u.m.s. Gynaecoloog, Verloskunde en Gynaecologie, 40-48 uur, Schaal 95, m.s. Arts-assistent niet in opleiding, Thorax Hartchirurgie, 46 uur, Schaal 11A Arts-assistent, Heelkunde, 46 uur, Schaal 11A Arts-assistent niet in opleiding, Thorax Hartchirurgie, 46 uur, Schaal 11A Arts-assistent niet in opleiding, Kindergeneeskunde, 46 uur, Schaal 11A

PIP nieuws Openingstijden PIP: maandag t/m donderdag van 11:30 tot 14:00 en van 15:00 tot 17:00 uur en vrijdag van 11:30 tot 14:00 uur. Telefoon (024) 361 91 66. Routenummer 536. Internet: medewerker>pip on line, e-mail: [email protected].

Paramedisch 07442 03182 07455 07453 07480*

Projectapotheker, Apotheek/Klinische Farmacie, 36 uur, Schaal 10 NVZ Anesthesiemedewerker, Anesthesie, 18-36 uur, Schaal 8 Radiotherapeutisch laborant, Radiotherapie, 36 uur, Schaal 7 Apothekersassistent, Radboud Poliklinische Apotheek, 16 - 36 uur, Schaal 7 Tandartsassistent, Centrum voor Bijzondere Tandheelkunde, 14,4 uur, Schaal 6

Salarisstroken op afgesloten functies Bij medewerkers met een aanstelling bij het UMC die eerder een andere aanstelling hebben gehad welke inmiddels afgesloten is, kan het voorkomen dat zij nog steeds salarisstroken krijgen van deze afgesloten functies. Hier is helaas niets aan te doen. Het salarissysteem berekent over het totale bruto salaris de in te houden premies en loonbelasting en verdeelt dit over de (ook reeds afgesloten) functieplaatsen. Het totaal van de inhoudingen klopt wel, maar de verdeling over de functieplaatsen kan dus willekeurig zijn.

Verpleegkundig en verzorgend 06647 07394 07382 06964* 07233 07294* 07368 06967*

Senior verpleegkundige, Cardiologie, 36 uur, Schaal 9B Diabetesconsulent, Polikliniek Interne Specialismen, 24 uur, Schaal 8B Dialyseverpleegkundige, Dialyse, 32-36 uur, Schaal 8A Verpleegkundige i.o. tot dialyse verpleegkundige, Dialyse, 32 uur, Schaal 6/7 FLEX Verpleegkundige, FLEX, 0-36 uur, Schaal 6/7 Verpleegkundige, Verpleegafdeling Urologie/Gynaecologie, 36 uur, Schaal 7 Verpleegkundige, Cardiologie, 36 uur, Schaal 7 Verpleegkundige, Verpleegafdeling Cardiologie, 36 uur, Schaal 7

Jaaropgave 2006 De jaaropgaven over het jaar 2006 zullen begin februari naar de medewerkers worden verstuurd. Dit gebeurt via een aparte zending, dus niet zoals voorgaande jaren gelijk met de salarisstrook van januari.

Onderwijs en onderzoek 07102 07500* 07499* 07110 07496* 07489* 07472* 07483* 07492* 07428 07144

Tandartsdocent, Tandheelkunde, 16-40 uur, Schaal 10/11 Onderzoeker in opleiding, Orthodontie en Orale Biologie, 36 uur, Schaal 10A Onderzoeker in opleiding, Radiologie, 36 uur, Schaal 10A Tandarts, Tandheelkunde, 16-40 uur, Schaal 10/12 Postdoc, EFG, 18 uur, Schaal 10 Postdoc, Verpleeghuisgeneeskunde, 18 uur, Schaal 10 Postdoc, Antropogenetica, 36 uur, Schaal 10 Postdoc, Antropogenetica, 36 uur, Schaal 10 Wetenschappelijk onderzoeker, Sociale Geneeskunde, 28,8 uur, Schaal 10 Wetenschappelijk onderzoeker, Kwaliteit van Zorg, 28,8-36 uur, Schaal 10 Docent gynaecologisch onderzoek, Verloskunde & Gynaecologie, 2,41 uur, Schaal 7

Verrekening reiskosten met eindejaarsuitkering Bij een aantal medewerkers die zich na mei hebben aangemeld voor de fiscale reiskostenregeling of waarbij een correctie van de reiskosten moest plaatsvinden i.v.m. een wijziging, is de koppeling naar het salarissysteem fout gelopen. Bij deze groep medewerkers zouden de reiskosten verrekend worden met de eindejaarsuitkering, dit is niet gebeurd. Een correctie hiervan zal met het salaris van januari plaatsvinden.

Voor onderstaande trainingen zijn nog plaatsen beschikbaar Coachend Leidinggeven: 6 maart, 27 maart, 24 april en 22 mei 2007. Nog 6 plaatsen beschikbaar. Harmony (Basiscursus): 19 en 20 maart 2007. Nog 4 plaatsen beschikbaar. Training Jaargesprekken voor medewerkers: 3 april 2007. Nog 9 plaatsen beschikbaar. Notuleren op de laptop: 6 maart, 13 maart, 20 maart, 27 maart en 4 april 2007. Deze training wordt gegeven door het Universitair Taal- en Communicatiecentrum Nijmegen. Persoonlijke Communicatiestijlen: 5 en 6 maart 2007. Nog 5 plaatsen beschikbaar. Presentatietechnieken: 4 en 25 april 2007. Nog 6 plaatsen beschikbaar. Projectmatig Werken: 3 en 24 april 2007. Nog 5 plaatsen beschikbaar. Traumaopvang: 22 maart 2007. Nog 10 plaatsen beschikbaar. Efficiënt en inspirerend vergaderen: 17 april 2007. Nog 7 plaatsen beschikbaar.

Administratief en secretarieel 07389* 07501* 07495* 07475*

Hoofd secretariaat, Medische Oncologie, 36 uur, Schaal 7 Hoofd secretariaat, Spoed Eisende Hulp, 36 uur, Schaal 6 Afdelingssecretaresse, Verpleegafdeling Urologie/Gynaecologie, 8 uur, Schaal 5 Secretaresse, Kindergeneeskunde, 22 uur, Schaal 5

Techniek en laboratorium 07491* 07476* 07331 07497* 07484* 07337

Klinisch moleculair geneticus, Antropogenetica, 36 uur, Schaal 10 Research analist, Antropogenetica, 36 uur, Schaal 8 Researchanalist, Laboratorium Kindergeneeskunde Infectieziekten, 36 uur, Schaal 8 Researchanalist, Laboratorium Kindergeneeskunde & Neurologie, 36 uur, Schaal 8 Analist speciale bepalingen, Antropogenetica, 36 uur, Schaal 7 IVF-analist, Verloskunde en Gynaecologie Fertiliteitslaboratorium, 36 uur, Schaal 7

Meer informatie: Intranet ➔ Medewerker ➔ Leren in het Radboud ➔ Functiegericht ➔ ..... of E-mail: [email protected] / Tel. (024) 361 72 90

ICT De inhoud van deze pagina valt onder verantwoordelijkheid van Staf P&O.

07481* Functioneel beheerder, Inkoop, 36 uur, Schaal 10

6

IN BEDRIJF

RADBODE 1 - 2007

580 miljoen euro topreferente zorg

Publieke taken UMC’s

Op 21 december zijn de spelers van PSV op bezoek geweest in de kinderkliniek. De spelers hebben het initiatief genomen om, vlak voor de kerst, de kinderen in ons ziekenhuis te verwennen met vele cadeaus. Daarnaast was het voor de oudere kinderen, hun ouders en de medewerkers een unieke kans deze BN’ers in levende lijve te zien en te spreken. De spelers hebben ook een bezoek gebracht aan de kinderen die niet hun kamer uit mochten. Kortom, een geweldige opsteker voor de patiënten die deze kerstdagen in het ziekenhuis moesten doorbrengen.

Schoonmaak

Efficiënter en schoner met microvezel De schoonmakers van het UMC St Radboud gaan over op een nieuw schoonmaaksysteem met doekjes en vlakmoppen van microvezel. Dit biedt vele voordelen: het zorgt voor een schoner resultaat in minder tijd, is fysiek minder belastend, hygiënischer én milieuvriendelijker. ‘Het werkt sneller omdat je met microvezel maar één keer een oppervlakte hoeft af te doen’, vertelt Gerrit Jan Heeroma, interim-hoofd Schoonmaak. ‘Voor elke oppervlakte wordt een schone doek gebruikt, doekjes hoef je dus niet meer uit te wringen. Fysiek is dat minder belastend.’

Universitaire Medische Centra (UMC’s) onderscheiden zich van reguliere ziekenhuizen door hun academische taak. Zij ontwikkelen kennis over medisch-specialistische zorg en vertalen deze naar concrete toepassingen. Daarmee leveren ze een bijdrage aan belangrijke vraagstukken in de zorg. Zij moeten superspecialistische patiëntenzorg leveren, innovatief zijn, onderzoek doen en artsen opleiden. Daarvoor kregen zij van oudsher middelen van het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Tegelijkertijd hebben zij ook een publieke functie voor de regio. Sinds de marktwerking in de zorg en de invoering van de zogenoemde Diagnose Behandelingscombinatie ontstond er voor de academische ziekenhuizen een probleem. Zij zouden door hun complexe functie op veel hogere prijzen uitkomen dan die van reguliere ziekenhuizen. De ministeries VWS en OCW hebben onlangs heel duidelijk de uitzonderlijke positie van de UMC’s bevestigd, door een regeling te treffen voor hun specialistische zorgfuncties. Het gaat hierbij om de zogeheten topreferente zorg. Het publiek belang van deze taken is zo groot dat ze niet aan de markt kunnen worden overgelaten. De UMC’s krijgen voor deze functies 580 miljoen euro in de vorm van de zogeheten academische component. Alle UMC’s moeten verantwoording afleggen voor gebruik van dit geld en moeten garanderen dat alle patiënten die topreferente zorg nodig hebben in Nederland altijd bij ten minste één van de UMC’s terechtkunnen. Dit geldt ook voor de onderwijstaken en het wetenschappelijk onderzoek. Die blijven afzonderlijk gefinancierd door het ministerie van OCW. Voor de basispatiëntenzorg moeten de UMC’s net als alle andere aanbieders van medischspecialistische zorg contracten sluiten met zorgverzekeraars. Ze kunnen met andere zorgaanbieders concurreren als het gaat om kwaliteit en tevredenheid van patiënten. Ook de kapitaallasten die samenhangen met basispatiëntenzorg worden voor de UMC’s per 1 januari 2008 opgenomen in de prijzen en tarieven. ND

‘Dat de arbeidsomstandigheden verbeteren, is een belangrijk voordeel’, vindt Jeannette Nabuurs, bedrijfsfysiotherapeut bij de Arbo- en Milieudienst. ‘Veel schoonmaakmedewerkers kampen met klachten aan rug, schouders, arm of pols. Het microvezelsysteem kan klachten mogelijk voorkomen.’ Ook leidt het tot een ‘zichtbaar schoner resultaat’, aldus Leo Ummels, consulent infectiepreventie. ‘Microvezel absorbeert beter. Omdat voor iedere oppervlakte een apart doekje gebruikt wordt, is er ook geen bacteriële overdracht meer tussen ruimtes. Tenslotte is microvezel milieuvriendelijker, omdat er geen chemicaliën in zitten. Het schoonmaken met microvezel is overigens niet een alternatief voor het volledig desinfecteren van een ruimte.’ Er is op twee afdelingen in het Radboud proefgedraaid met het nieuwe systeem. Het zal nu gefaseerd in heel het UMC doorgevoerd worden. Ook verpleegkundigen die delen van bijvoorbeeld een IC schoonmaken, gaan ‘proefdraaien’ met microvezeldoekjes. Ummels: ‘We beginnen met een pilot op de IC van Neonatologie waar verpleegkundigen de couveuses schoonmaken.’ GM

Wat gebeurt er eigenlijk als de verpleegkundige een onvoldoende haalt voor de rekentoets? De Leeuw: ‘Uiteraard zijn er herkansingen mogelijk. Lukt het dan nog niet, dan volgt een gesprek met de leidinggevende. Hierin kan worden beoordeeld of het onvoldoende rekenen gevolgen heeft voor de uitvoering van de taken van de verpleegkundige. Mogelijk kunnen taken aangepast worden. Over dergelijke zaken wachten wij overigens het advies van de OR af. Elk risico op een fout door onkunde in rekenen, moeten we uitsluiten, dáár gaat het om.’ GM

RvB maakt geld vrij

OR voor Max Havelaarkoffie

Ondernemingsraadsverkiezingen

Kandidaten gevraagd De driejarige zittingsperiode van de OR loopt ten einde. De verkiezingen staan voor de deur. Belangstellende medewerkers kunnen zich van 31 januari tot 14 februari kandidaat stellen voor de 25 zetels. ‘Graag zelfs, want van een goed functionerende medezeggenschap heeft de hele organisatie profijt,’ zegt OR-secretaris Marianne van Bergen. ‘Ik verwacht dat er voor de komende OR ook een boeiende periode aankomt.Voorlopig zijn de reorganisaties vanwege de ombuigingen nog niet afgerond. De RvB heeft een nieuw strategisch beleidsplan aangekondigd. We hebben nog steeds een vacature in de RvB en ook de ver- en nieuwbouw loopt nog enkele jaren door. Onderwerpen genoeg!’


of opgelost worden’, zegt Jacqueline de Leeuw, voorzitter van de VAR. ‘Uit eerdere metingen blijkt dat verpleegkundigen ongeveer een zes scoren op de rekentoets. We mogen daar geen genoegen mee nemen. Om fouten in de toediening van medicatie te voorkomen, moet iedere verpleegkundige foutloos kunnen rekenen.’ De rekentoets moet onderdeel worden van het opleidingsbeleid binnen de verpleegkundige beroepsgroep, aldus De Leeuw. ‘Net als andere disciplines moeten verpleegkundigen hun kennis op peil houden door scholing en deskundigheidsbevordering.’ Onderwijskundigen binnen het UMC St Radboud gaan zich buigen over hoe de rekentoets er concreet uit moet gaan zien. ‘De managers zorg en Staf Zorg hebben in ieder geval groen licht gegeven voor de toets’, aldus De Leeuw. De Raad van Bestuur heeft over dit onderwerp tevens advies gevraagd aan de Ondernemingsraad.

Iedereen die op 21 maart een half jaar of langer in dienst van het UMC St Radboud is, kan zich kandidaat stellen. De kandidaatstelling voor de vakbonden is al van start gegaan. Niet-georganiseerde medewerkers kunnen van 31 januari tot 14 februari een kandidaatstellingsformulier inleveren (verkrijgbaar via Bureau OR of te printen vanaf intranet), dat voorzien moet zijn van dertig handtekeningen van medewerkers die de kandidaatstelling ondersteunen. Het kiesregister ligt ter inzage bij het bureau OR, vijfde verdieping opnamegebouw. Ook voor verdere informatie kunnen medewerkers terecht bij het Bureau OR, telefoon 14565 of 14882, of via de mail [email protected]. Meer informatie staat ook op de intranetpagina van de Ondernemingsraad. Op 21 maart worden de stemmen geteld. De nieuwe raad treedt op 1 mei aan. JM

Verpleegkundige rekentoets

Geen genoegen met een zesje De Verpleegkundige Adviesraad heeft voorgesteld dat alle verpleegkundigen in het Radboud periodiek een rekentoets gaan afleggen. ‘Goed rekenen is essentieel bij het toedienen van medicatie, vooral als medicijnen verdund

7

Foto: Nelleke Dinnissen

Het UMC St Radboud neemt al jarenlang Max Havelaarkoffie af. Max Havelaar is een keurmerk voor eerlijke handel. De organisatie staat garant voor rechtvaardige handelsprijzen voor ontwikkelingslanden en goede werkomstandigheden voor de arbeiders daar. De extra kosten voor Max Havelaarkoffie zijn 35.000 euro per jaar. Vanwege bezuinigingen stelde het Facilitair Bedrijf voor de Max Havelaarkoffie te schrappen. De OR, voorvechter van de Max Havelaarkoffie, ging hierover in discussie met de Raad van Bestuur. Louis Hoofd, voorzitter van de OR zegt: ‘Wij snappen dat het management van FAB, dat ook fors moet bezuinigen, vindt dat de kosten voor Max Havelaarkoffie niet alleen op hun budget moet drukken. Daarom stelt de OR voor om een deel van het budget dat vrijkomt via de nieuwe vergoeding woon/werkverkeer te stoppen in Max Havelaarkoffie. Sinds vorig jaar is er namelijk voor de woon-werkverkeervergoeding een fiscale regeling getroffen, waarmee het Radboud ruim 1 miljoen per jaar bespaart.’ ‘Dit geld’, zegt Pierre Rutgers directeur staf P&O, ‘gaan we investeren in de gevolgen van de ombuigingen en de reorganisatie’. Maar de RvB gaat op advies van de OR 175.000 euro van dit bedrag vrijmaken om de komende vijf jaar Max Havelaarkoffie te bekostigen. De voorzitter van de RvB wil overigens nog wel in debat of het Radboud in zulke projecten geld moet investeren. Die discussie volgt later. Het FAB had het contract al met de leverancier van Max Havelaarkoffie opgezegd, maar heeft dit inmiddels weer hersteld. Wel is er van een ander merk koffie in huis. Die voorraad moet eerst op. ND

PLUIMEN ? Lilibeth Triebels, managementassistent afdeling Farmacologie-Toxicologie. Zij heeft een grote kennis over de afdeling en is een constante en betrouwbare factor. Door haar grote communicatieve en diplomatieke vaardigheden heeft zij met veel leidinggevenden en medewerkers een prettige en professionele verstandhouding. Zij heeft een groot organisatorisch talent, plezier in haar werk, humor en gevoel voor sfeer. Voert het secretariaat voor de Nederlandse Vereniging voor Klinische Farmacologie en de Stichting Farmacologische Wetenschappen.

? Mascha Weijers, senior communicatieadviseur was klankbord en vervanger voor perscontacten tijdens de crisis rond de hartchirurgie en werd in augustus 2006 eerste aanspreekpunt. Zij was een belangrijke ondersteuning bij de voorbereiding van het inspectiebezoek en hield zich in de crisis rondom de hartchirurgie op kritische, loyale en intelligente wijze uitstekend staande. Foto: Theo van den Berk


A Marieke Hoefnagel-Meuwissen, hoofdverpleegkundige polikliniek Dermatologie. Zij beheerst de kerntaken patiëntenzorg, teamleiding en management uitstekend. Patiëntenzorg staat voorop met grote aandacht voor kwaliteitsverbetering en zorginnovatie. Ze draagt dat met overtuiging uit. Stimuleert zorgmedewerkers tot bij- en nascholing.Maakt gebruik van ieders kwaliteiten, waardoor plezier in het werk en onderling respect tot een grondhouding worden. Is zeer integer en gericht op het welzijn van teamleden. Vindt steeds opnieuw de motivatie en inspiratie om het management, ondanks bedrijfsmatige tegenslagen, positief te benaderen. Is actief, belangstellend, vasthoudend en energiek.

A John van Baal, medewerker Systeembeheer en Informatievoorziening van Staf P&O. Met groot enthousiasme zet hij zich al lange tijd in voor informatievoorziening op personeelsterrein UMC-breed. John combineert kennis en vaardigheid over automatisering met inhoudelijke kennis over personeelsbeleid. Maakt complexe regelingen daardoor uitvoerbaar en leverde een essentiële bijdrage aan de invoering fiscale regeling reiskosten. Ook zorgde hij voor vermindering van de uitvoeringskosten 2007. Foto: Jan van Teeffelen


? Anita van Rossum, hoofdverpleegkundige Reumatologie/Algemeen Interne EOV. Heeft aandacht voor kwaliteit van zorg voor patiënten én personeel. Geeft leiding aan een afdeling met twee verschillende specialismen met grote en resultaatgerichte aandacht voor integratie. Koppelt toenemende werkdruk aan handhaving en verbetering van de kwaliteit van zorg. Zorgt voor tijdige beddensluiting, roulatie binnen teams, opleiding en bijscholing. Speelt een pioniersrol bij vernieuwingstrajecten als functiedifferentiatie, verkeerde-bedproblematiek en inzet van de nurse practitioner. Is constructief, daadkrachtig en vastberaden.

RADBOUDPLUIMEN In december werden 28 medewerkers verrast met een bezoek van de Raad van Bestuur die hen een oorkonde en een geldbedrag van 150 euro overhandigde. Ieder jaar deelt het UMC St Radboud pluimen uit aan medewerkers die door afdelingshoofden worden voorgedragen vanwege hun bijzondere inzet. De motivatie voor de keuze van de hoofden is hieronder samengevat.


A Riny van der Ven, hoofdverpleegkundige Spoedeisende Hulp (SEH). Heeft gedurende twaalf jaar vanuit een grote vakinhoudelijke en sociale betrokkenheid een heel nieuwe SEH-organisatie opgezet dat leidde tot een kwalitatief hoogstaande personele bezetting. Stimuleerde een openen afspraak-isafspraak-cultuur. Hij zette zich in voor uitstekende materiële faciliteiten. Neemt actief deel aan patiëntenzorg ook buiten de reguliere diensten bij calamiteiten in het dienstrooster. Hij is duidelijk, benaderbaar en sociaal.

A Sandra Eichelsheim, secretaresse afdeling Kindergeneeskunde. Zij is de spil van de afdeling, efficiënt, intelligent, heeft een grote inzet en is loyaal. Zij ondersteunde de familie bij de organisatie van de begrafenis van het vorige afdelingshoofd prof. Rob Sengers. Is goed in staat zich aan te passen aan de cultuurverandering bij aantreden van het nieuwe hoofd.



? Toon Janssen, amanuensis afdeling Anatomie. Bij uitval van de hoofdamanuensis in 2004 zijn door hem taken overgenomen tot volle tevredenheid van docenten op de snijzaal. Hierdoor zijn alle aanvragen vanuit de kliniek gehonoreerd. Hij pakte werkzaamheden op hoger niveau uitstekend op. Beperkt zich niet tot de reguliere werktijden, kent zijn eigen grenzen, zoekt hulp bij fysiek zwaarder werk. Is pro-actief en heeft een groot arbeidsethos.

? Daan van der Vliet, hoofd leider Regionaal Uitnameteam Nijmegen. Hij levert een bijdrage aan de zorg voor patiënten met terminaal orgaanfalen. Het zogenoemde RUN-initiatief is landelijk overgenomen. Zijn inzet, samen met het team, leidt tot een grotere beschikbaarheid van organen. De werkzaamheden zijn emotioneel zwaar: veelal jonge onverwacht overleden donoren, vaak in de avond of nacht. Heeft een tomeloze inzet en excellente resultaten.



A Puck Erren-Bertrand, verpleegkundige afdeling A20 Urologie/Gynaecologie. Zij zette zich jarenlang met hart en ziel in voor de gynaecologische patiënten en een reeks aan gynaecologen, oncologische gynaecologen en obstetrici. Ze stond altijd open voor ontwikkelingen en veranderingen.

A Hans Otten, onderwijs- en onderzoeksmedewerker afdeling Epidemiologie en Biostatistiek. Ondersteunt onderzoek naar borstkankerscreening. Hij volgde een opleiding epidemiologie met enkele zeer goede publicaties en voordrachten. Draagt zorg voor een plezierige werkomgeving door het coördineren van interne verhuizingen, het verfraaien van gemeenschappelijke ruimtes, het verzorgen van de afdelingswebsite en het nemen van initiatieven voor sociale activiteiten. Foto: Jan van Teeffelen


? Musa Ilkay, medewerker ICT-ondersteuning met als bijzonder aandachtspunt DigiTop, het EPD van Tandheelkunde. Is bescheiden en toegewijd, klantgericht en klantvriendelijk. Zoekt naar oplossingen. Laat zich niet beperken door werktijden en functieomschrijving. Maakt scripts, test nieuwe onderdelen van programma’s en is ook voor AKMA ‘de man die alles oplossen kan’.

? Carla Stronks, hoofd secretariaat Kinderhartcentrum. Heeft het stafsecretariaat op niveau gebracht door het ontleden van de administratieve processen en de juiste mensen op de juiste plek te zetten. In de komende herinrichting van de secretariaten binnen Kindergeneeskunde zal haar functie en positie veranderen. Pluim als waardering voor haar jarenlange inzet.



8

RADBODE 1 - 2007 ? Minke Nieuwboer, beleidsmedewerker transmurale zorg. Is zeer actief in de ontwikkeling en het uitdragen van kennis rond transmuraal beleid. Onder haar hoede heeft de samenwerking met verpleeg- en verzorgingshuizen een sterke impuls gekregen. Ze was projectleider COPD, deed verbetervoorstellen voor het ontslagproces van patiënten in samenwerking met KWAZO (Kwaliteit van Zorg). Geeft leiding aan het Transferpunt Zorg. Heeft een brede visie, is een goede netwerker, beschikt over doorzettingsvermogen en is een prima ambassadeur in interne en externe contacten.

? Willie Verlaan, seniorverpleegkundige Kwaliteit en voorzitter bedrijfseenheid Neonatologie. Is verantwoordelijk voor invoering Neosafe ofwel blame-free melden. Werkt aan vervolmaking van afdelingskwaliteitssysteem. Is positief en constructief en stimuleert haar medewerkers daarin.



A R. van Dalen, internist. Een voorbeeld in de patiëntenzorg en betrokken bij wel en wee van de arts-assistenten. Is verantwoordelijk voor inroostering arts-assistenten en handhaving van de arbeidstijdenwet. Altijd aanwezige uitstekende humor.

A Karin van Otterloo (boven) en Hilde de Heus, beide paramedisch hoofd Radiologie, hadden een cruciale en leidende rol bij het digitaal gaan van het UMC. Brachten het veranderingsproces met humor, vaste hand, doorzettingsvermogen en vakkennis tot een goed einde.

Foto: Theo van den Berk Foto's: Jan van Teeffelen

? Petra Luyken-Derks, medewerkster polikliniek Neurologie/Neurochirurgie/Geriatrie en Revalidatie werkt met veel enthousiasme aan de opbouw van het archief, ook tijdens de verhuizing. Toont veel inzet, is klantgericht, accuraat en humorvol. Door wisselingen en uitval in de personele sfeer is de verantwoordelijkheid voor het archief bij haar komen te liggen.

? Nine van Slobbe-Knoers, klinisch geneticus, is een ware ambassadeur voor de afdeling Antropogenetica. Ze functioneert uitstekend als klinisch geneticus, opleider, wetenschapper en docent en is lid van veel in- externe commissies en adviesraden. Ze zet zich onvolprezen in voor het UMC als geheel en de afdeling in het bijzonder.



A Natasja Reijnen-van den Hurk, doktersassistente OK Oogheelkunde. Heeft de voorbereiding poliklinische patiënten opgestart.Heeft een luisterend oor voor patiënten, collega’s en artsen. Is een vraagbaak voor OK-assistenten en leidinggevenden. Is volledig op de hoogte van de logistieke organisatie op de afdeling en begeleidt leerling OK-assistenten.

A Mia Willemsen, analist. Is breed inzetbaar binnen afdeling Hematologie. Heeft een groot aandeel in het kwaliteitssysteem. Is bekwaam, secuur en heeft een hoog plichtsbesef en grote loyaliteit. Heeft in de reorganisatietijd de verantwoordelijkheid genomen voor speciële hematologie. Heeft een afdelingsoverstijgende positieve uitstraling.

Foto: Theo van den Berk


? Tiny van der Weerden-Nabuurs, OK-assistente OK-complex Keel-, Neus en Oorheelkunde/ Mond-, Kaak- en Aangezichtschirurgie. Nam taken van de leidinggevende waar en zorgde voor het voorkomen van uitval OK’s. Was meewerkend hoofd. Maakte microchirurgische reconstructies binnen Mond-, Kaak- en Aangezichtschirurgie mogelijk, gaf medewerkers kans zich hierin te bekwamen en organiseerde uitbreiding OK-tijd voor MKA-chirurgie zonder extra fte’s. Heeft de terugkomst van externe activiteiten van KNO uit Boxmeer opgevangen.

? Anja van den Goorbergh, hoofd OK Oogheelkunde en ad interim leidinggevende van team anesthesiemedewerkers. Bracht na een flink aantal wisselingen in de leiding van het team anesthesiemedewerkers rust en stabiliteit. Biedt duidelijkheid aan medewerkers en communiceert goed met de medische staf. Heeft persoonlijke aandacht voor medewerkers, is loyaal en resultaatgericht.



A Gerard Jorna, nurse practitioner Kinderneurologie. In zorgketens als spina bifida en hersentumoren geeft hij vorm aan het invullen van deze nieuwe functie waardoor de acceptatie soepel verloopt. Zijn positieve houding en werkwijze zijn een steun voor allen in moeilijke perioden. Als professional en teambuilder is hij van onschatbare waarde.

A Wim Kleinhans, senior instrumentatietechnicus van Instrumentele Dienst bij het Cluster Anesthesiologie, Intensive Care en Operatiekamers. Is zeer betrokken bij de afdeling, komt op elke tijd om problemen op te lossen. Denkt mee over creatieve oplossingen. Speelt een rol in het nieuwbouwtraject en nog een grotere bij het NOVAS-project met het up to date houden van patiëntenverslaglegging. Heeft grote kennis, ervaring en deskundigheid. Foto: Jan van Teeffelen


? Marie-Jose Jorna, hoofdverpleegkundige afdeling Hematologie, is een inspiratiebron voor medewerkers. Toont krachtig leiderschap en heeft functiedifferentiatie doorgevoerd. Creëert een effectieve en prettige samenwerking binnen het verpleegteam, werkplekmanagement en managementteam afdeling Hematologie. Is betrokken en heeft oog voor persoonlijke ontplooiing van medewerkers. Integriteit staat hoog in haar vaandel.

? Ria Berbers-Bos, verpleegassistent afdeling Cardiologie. Werkte eerst bij de schoonmaak, werd zorghulp en deed patiëntentransport, is nu verpleegassistent en zeer betrokken bij patiënt en familie. Vangt patiënten goed op, luistert en vervult hun wensen. Is een goede collega, duidelijk, open en zorgzaam. Is opbouwend in haar kritiek.



9

ONDERZOEK

EEN KEURMERK VOOR BLOEDDRUKMETERS Het afgelopen decennium is de markt overspoeld met digitale doe-het-zelf-bloeddrukmeters. Zijn die betrouwbaar? Promovendus Richard Braam nam twee typen onder de loep en constateerde dat beide onder de maat waren. Hij pleit voor een keurmerk. ‘Zelfcontrole kan nuttig zijn. Maar een onnauwkeurige meter werkt averechts.’ PAUL VAN LAERE

Een bloeddrukbepaling is een precisiewerkje, weet promovendus en cardioloog in opleiding Richard Braam. ‘Als iemand met de benen over elkaar zit, gaat de bloeddruk al omhoog. Net als door praten, een volle blaas of een kop koffie. Mensen moeten rustig rechtop zitten, met de rug tegen de leuning, de bovenarm het liefst op harthoogte. En de meting moet je meerdere keren herhalen, op verschillende tijdstippen en over een periode van enkele weken.’ Maar een betrouwbare meting vereist allereerst een nauwkeurig apparaat. De gouden standaard is een methode van ruim een eeuw oud. In 1896 bedacht de Italiaan Riva Rocci om een manchet rond de bovenarm op te pompen tot deze de armslagader volledig dichtdrukt. Vervolgens liet Rocci langzaam de lucht uit de manchet. ‘Op een gegeven moment is de bloeddruk dan opgewassen tegen de manchetdruk, en loopt bij elke hartpuls weer een bloedgolfje door de slagader.’ Voelde Rocci dat nog aan de pols, de Rus Korotkov verfijnde een paar jaar later de methode door met een stethoscoop op de elleboogholte te luisteren wanneer de eerste bloedstroom optreedt (de bovendruk) en bij welke manchetdruk het bloed weer permanent stroomt, de onderdruk.

‘Het is vreemd dat die digitale meters g ewoon in de winkel te koop zijn, zonder een deugdelijke onafhankelijke controle vooraf’

Nog steeds wordt in de officiële doktersnotatie de boven-en onderdruk voorafgegaan door RR, herinnerend aan de Italiaanse grondlegger. Die druk wordt uitgedrukt in millimeters kwik: een bovendruk van 120 betekent dat het vaatsysteem bij elke hartsamentrekking een kolom van 12 cm kwik omhoog duwt, wat overeenkomt met zo’n anderhalve meter bloed. Die druk is dus aanzienlijk; niet voor niets spuit het bloed eruit wanneer een slagader wordt geraakt.

Trillingen Inmiddels is in de medische praktijk vanwege het schadelijke kwik de klassieke kwik-bloeddrukmeter vervangen door veermanometers, waarbij de drukmeting via een veersysteem verloopt. Naast deze professionele apparaten zijn er een heleboel automatische digitale meters. Ze zijn simpel in gebruik en bedienen tevens de thuismarkt. Ook deze meters gebruiken de manchetmethode, alleen hoeft niet met een stethoscoop de bloedstroomruis beluisterd te worden. Boven- en onderdruk verschijnen na enige tijd volautomatisch op het display. De manchet registreert de trillingen in het bloedvat. Een ingebouwd rekenprogramma leidt uit het trillingsverloop de bovenen onderdruk af. Maar hoe nauwkeurig zijn deze berekende waarden? Braam testte, onder leiding van hypertensie-hoogleraren prof. dr. Theo Thien (inmiddels met emeritaat) en prof. dr. Jacques Lenders, een arm- en een polsbloeddrukmeter die beiden in de winkel te koop zijn. De promovendus bepaalde bij 85 mensen met uiteenlopende bloeddrukken drie maal de bovenen onderdruk met de meters, en vergeleek deze met metingen volgens de gouden standaard. Het bleek dat beide meters er gemiddeld zo’n 5 tot 7,5 mm

Richard Braam, die 31 januari op zijn onderzoek promoveert: ‘Nu is het mogelijk dat patiënten op grond van onnauwkeurige thuismetingen de inname van hun pillen tegen de hoge bloeddruk ten onrechte stoppen.’ Foto: Frank Muller

10

RADBODE 1 - 2007

Hg naast zaten, met individuele uitschieters van wel 20 à 30 mm Hg. ‘De nauwkeurigheid van deze twee meters is dus matig tot slecht, zeker die van de polsmeter. Teleurstellend, want doe-het-zelf-meters kunnen zeker nuttig zijn. Bijvoorbeeld om mensen met hypertensie te helpen bij het thuis controleren van hun bloeddruk. Maar dan moeten de meters natuurlijk wel nauwkeurig zijn. Nu is het mogelijk dat op basis van onjuiste metingen patiënten de inname van pillen tegen de hoge bloeddruk ten onrechte stoppen.’ ‘Eigenlijk is het vreemd dat die dingen gewoon in de winkel te koop zijn, zonder een deugdelijke onafhankelijke controle vooraf. Ik pleit er daarom voor dat een neutrale instantie deze meters test vóór marktintroductie. Er moet een soort keurmerk voor deze digitale meters komen.’ Braams bevindingen impliceren overigens niet dat álle vrij verkrijgbare digitale meters onnauwkeurig zijn. Een kwaliteitsoordeel is te vinden op www.dableducational.com.

Ontrouw Braam boog zich voor zijn promotiestudie over nog een ander probleem: de therapietrouw. Volgens de richtlijnen moeten mensen met een bloeddruk boven de 140/90 bloeddrukverlagende middelen slikken. Onderzoek wijst echter uit dat op de lange termijn slechts eenderde van de patiënten zijn pillen nog steeds netjes inneemt. De

PRIJZEN EN BENOEMINGEN

anderen doen dat matig, slecht of stoppen zelf helemaal. ‘Meestal is het geen kwade opzet. Cardiologische patiënten gebruiken soms wel zes verschillende medicijnen. Het is dan niet gemakkelijk elke dag precies de juiste pillen te slikken. Anderen hebben weer last van bijwerkingen en slaan dan af en toe over of stoppen helemaal.’ Therapie-ontrouw op het spoor komen is niet gemakkelijk. ‘Artsen dénken weliswaar dat ze precies weten of patiënten de medicijnen innemen, maar hun inschatting is even vaak fout als goed.’ Braam onderzocht daarom een objectieve controlemethode, waarbij kaliumbromide aan het medicijn wordt toegevoegd. ‘Dat stofje blijft lang in het bloed en de spiegel stijgt dus naarmate mensen hun pillen, inclusief het bromide, trouw innemen. Wanneer je dan na een tijdje de bromidespiegel bepaalt kun je dus zien of patiënten inderdaad hun pillen geslikt hebben.’ In theorie is de methode best aardig, maar in de praktijk blijkt het toch nogal lastig, erkent Braam. ‘Je moet dat bromide toevoegen, extra bloed afnemen. En de bepaling is niet eenvoudig. Dat doe je alleen in hele bijzondere gevallen. Een makkelijkere controlemethode zijn de MEMS-potjes. Electronica in het dekseltje registreert dan precies wanneer het pillenpotje opengaat. Dan mis je alleen de mensen die na het openen de pil weggooien. Maar die zijn gelukkig zeldzaam.’ ■

Vera van Noort ontvangt Rubiconsubsidie

VICI-beurs voor onderzoek waterbalans Het jaar 2006 kende voor celfysioloog dr. Peter Deen, verbonden aan het NCMLS, een plezierig einde. Vlak voor Kerst verblijdde de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) hem met de mededeling dat hem een VICI-beurs was toegekend. Het onderzoek van zijn groep naar de opname van water in de nier krijgt hiermee voor de komende vijf jaar een financiële impuls van ruim 1 miljoen euro.

De Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) heeft aan drs. Vera van Noort van het UMC St Radboud, NCMLS, een Rubiconsubsidie toegekend. Met deze subsidie kunnen gepromoveerden onderzoekservaring opdoen in het buitenland. In totaal heeft NWO 25 Rubiconsubsidies toegekend voor een verblijf van een half jaar tot twee jaar aan een buitenlands instituut. De succesvolle kandidaten worden geselecteerd vanwege hun talent voor het doen van innoverend en grensverleggend onderzoek aan een excellent instituut in binnen- of buitenland. Vera van Noort gaat in het European Molecular Biology Laboratory in Heidelberg onderzoek verrichten. Eiwitten in de cel werken samen als grotere complexen. Deze complexen zijn volledig in kaart gebracht voor het eencellige organisme gist. Van Noort gaat onderzoeken hoe complexen in de evolutie tot stand zijn gekomen. Daarvoor zal ze de ‘boom-van-het-leven’ gebruiken, zowel als de complete genomen van een aantal eukaryote organismen, met een volledige celbouw waarin het DNA in de celkern is verpakt, zoals de mens.

Subsidie Hartstichting voor Gerard Rongen Internist dr. Gerard Rongen, werkzaam bij de afdelingen Farmacologie-Toxicologie en Algemeen Interne Geneeskunde heeft een subsidie van 500.000 euro van de Nederlandse Hartstichting gekregen. Met de subsidie zal hij binnen Farmacologie-Toxicologie het mechanisme en de klinische implicaties onderzoeken van de annexine A5-binding na ischemie (verminderde weefseldoorbloeding) en reperfusie ( herstel daarvan) bij de mens. De onderzoekslijn zal een brug slaan tussen prekliniek en kliniek in het onderzoek naar de preventie van ischemie-reperfusie schade.

Promoties, oraties, afscheidsredes* • Promotie mw. drs. Gerly van der Vleuten, donderdag 18 januari om 13.30 uur. Titel: Familial Combined Hyperlipidemia. A complex mulitfactorial lipid disorder • Promotie mw. drs. Marije Koenders, donderdag 18 januari om 15.30 uur. Titel: Interleukin-17 and its relation to IL-1 and TNF in experimental arthritis Peter Deen, celfysioloog. ‘Een erkenning voor mijn kwaliteiten als onderzoeker’, reageert Deen op de prestigieuze VICI-beurs ter waarde van 1.250.000 euro. ‘En natuurlijk een flinke hoeveelheid geld, die ons onderzoek de komende jaren verzekert van de nodige financiële ruimte.’ Dat onderzoek richt zich op de details van de werking van de nier, en dan met name de heropname van water in de nier. Bij het zuiveren van het bloed persen de nefronen, de miljoenen werkeenheden van de nier, het bloed eerst uit totdat dit niet meer bevat dan bloedcellen en grote eiwitten. Uit de voorurine die dit oplevert pikken de niercellen vervolgens die bestanddelen op die nodig zijn om het bloed weer op de juiste samenstelling te krijgen en voegen deze toe aan het ingedikte bloed. Daarbij gaat het onder meer om suikers, allerlei zouten en vooral water, heel veel water. Van de ongeveer 180 liter voorurine die een mens per dag aanmaakt, blijft uiteindelijk maar een kleine twee liter urine over. ‘Die heropname van water luistert heel nauw’, vertelt Deen. ‘Kleine afwijkingen daarin kunnen de waterbalans in het lichaam flink verstoren. Te weinig waterheropname, zoals bij de ziekte diabetes insipidus, leidt tot een enorme urineproductie en uitdroging van

Foto: Flip Franssen

het lichaam. Te sterke heropname van water in de nier kan leiden tot levensgevaarlijk oedeem.’ Als sinds begin jaren negentig doen de afdelingen Kindernefrologie, Celfysiologie en Antropogenetica gezamenlijk onderzoek naar de moleculaire details van de heropname van water in de nier. ‘We kennen inmiddels een aantal belangrijke spelers hierbij’, schetst Deen de stand van zaken. ‘Zoals het hormoon vasopressine dat de niercellen aanspoort tot meer heropname van water, en de aquaporines, waterkanalen die als reactie op vasopressine op het membraan van de niercellen worden gebracht, zodat het water vanuit de voorurine terug kan stromen naar het bloed. Sinds kort weten we ook hoe de aquaporines weer van de membraan afgehaald worden. Van enkele aandoeningen die gepaard gaan met een verstoorde waterbalans weten we dat zij het gevolg zijn van afwijkingen in de receptor voor vasopressine of een onvermogen aquaporines op het membraan te zetten. De VICI-beurs biedt ons mogelijkheden de details hiervan verder te ontrafelen. Dat levert enerzijds fundamentele kennis over de processen op, maar anderzijds mogelijk ook aanwijzingen voor nieuwe therapievormen bij een verstoorde waterbalans.’ MD

11

• Promotie drs. Jorn Bovenschen, maandag 22 januari om 13.30 uur. Titel: Immunopathogenesis of Psoriasis and Treatment Interference • Promotie mw. drs. Mariëtte van Kouwen, woensdag 24 januari om 13.30 uur. Titel: Possibilities of FDG-PET in the diagnosis of pre-malignant gastrointestinal disorders and early cancers of the digestive system • Promotie drs. Björn de Rijke, woensdag 24 januari om 15.30 uur. Titel: Characterization of leukaemia - associated minor histocompatibility antigens as targets in anti-leukemic immunotherapy • Promotie drs. Richard Braam, woensdag 31 januari om 15.30 uur. Titel: Methodological aspects of blood pressure measurement and adherence to antihypertensive drug therapy * Locatie: Radboud Universiteit, Academiezaal Aula, Comeniuslaan 2, tenzij anders vermeld

Speciale behandeling Zeer aantrekkelijke courtagekortingen voor alle leden van de Personeelsvereniging

Oranjesingel 21 • 6511 NM Nijmegen T (024) 360 69 00 E [email protected] I www.beaufortmakelaars.nl

Ùw huis onze Hoofdzaak

12

ONDERWIJS

BUITENLAND In deze rubriek schrijven studenten over hun ervaring in het buitenland. Dit keer student geneeskunde Maartje de Hosson. Zij deed haar afsluitend co-schap van september tot en met november 2006 in Suriname.

Flying co-assistent Woensdagmiddag vier uur, mijn dienst zit er bijna op. De telefoon gaat, het is de medische zending die net radiotelefonisch contact heeft gehad met een klein dorpje in het binnenland. Een ernstig ziek kindje van 9 maanden moet opgehaald worden. Voordat ik het eigenlijk besef loop ik al in witte jas, gewapend met stethoscoop snel naar de taxi om mij naar het vliegveld te laten brengen. Op het vliegveld staat het minuscule vliegtuigje van ‘blue wings’ al klaar, ik mag plaatsnemen naast de piloot. Het is een uur vliegen vanaf Paramaribo richting het westen, prachtig, hoog boven de jungle, zo groen en zo immens groot; het lijkt wel een oneindig broccoliveld. Onderweg hoop ik van harte dat het kindje niet zo heel ernstig ziek is en dat het de één uur durende tocht naar de stad zal overleven. Zo zeker ben ik toch niet, daar hoog in de lucht in mijn eentje in een vliegtuigje met turbulentie, zonder zuurstof of medicijnen. Daar komen we midden in de jungle op een klein grasveldje aan. Alle loslopende kippen en varkentjes stuiven weg en alle blote inheemse kinderen uit de buurt komen even een kijkje nemen Terwijl moeder met het gelukkig rustig slapende kindje geïnstalleerd worden in het vliegtuigje, rennen de piloot en ik snel het dorpje in voor een plaspauze. Door het hoge gras zie ik het eerste beste houten hutje met een hartje in de deur staan, mooi zo, een gat in de grond met een aantal planken eromheen. Hobbelend stijgen we even later weer op, uitgezwaaid door de hele familie, op weg naar de stad. De moeder spreekt zeer matig Nederlands, maar met handen en voeten kom ik er achter dat het kind een paar dagen ziek is, hoge koorts heeft en veel moet hoesten. Onderweg, terwijl het kindje op de schoot van zijn moeder zit, kijk ik het vast snel na. Toch lastig, crepitaties en rhochigeluiden onderscheiden van de ronkende vliegtuigmotor achter me, ‘hoe zouden die flying doctors dat toch doen?’. Als we de grote brug van Paramaribo zien, de eerste speelgoedauto’s kunnen onderscheiden en de piloot zich klaarmaakt om te gaan landen, grijpt de jonge indianenmoeder mijn hand vast en knijpt hem bijna fijn. Ik besef dat het voor haar nog veel spannender is dan voor mij; de eerste keer in een vliegtuig, maar ook de eerste keer in een grote stad. Ze woont al haar hele leven in dat kleine dorpje ver weg van de bewoonde wereld. Bij aankomst in de stad staat er een ambulance klaar om ons naar het ziekenhuis te vervoeren, met sirenes aan worden we snel door het drukke verkeer van Paramaribo gedirigeerd, de kinderarts wacht namelijk al op ons. Daar aangekomen blijkt dat het kind inderdaad een ernstige longontsteking heeft. Er wordt meteen gestart met intraveneuze antibiotica en zuurstof en gelukkig knapt het kind snel op. Na twee weken mag het kindje met zijn moeder weer naar huis; een twee dagen durende reis in een soort gepimpte boomstamkano terug naar het dorp. Het was een groot avontuur en bijzondere ervaring voor mij, voor het kind maar vooral voor zijn moeder! Maartje de Hosson

RADBODE 1 - 2007

Arts-assistenten Neurologie beoordelen opleiders Op de afdeling Neurologie van het UMC St Radboud beoordelen arts-assistenten hun opleiders aan de hand van een vragenlijst. Naar aanleiding van de resultaten krijgt iedere opleidende neuroloog een gesprek met twee arts-assistenten over zijn functioneren. Doel van de feedback is de kwaliteit van de opleiding te verbeteren. ‘We willen de beste opleiding Neurologie van Nederland worden.’ Afgelopen herfst is de vragenlijst afgenomen, waarin arts-assistenten van Neurologie beoordelen hoe ze de begeleiding door hun supervisors ervaren. Positieve waardering is er onder meer voor het veilige leerklimaat op de afdeling, de frequentie van begeleiding en de kwaliteit van kennisoverdracht en ‘bedside teaching’ door de neuroloog. Er zijn ook verbeterpunten, zoals het geven van feedback over het functioneren van de artsassistent en de begeleiding bij timemanagement. Het algemene beeld is dat de ongeveer dertig arts-assistenten heel tevreden zijn over hun dertien supervisors. ‘Het is heel belangrijk om geen oogkleppen op te hebben, ervan uitgaande dat alles goed gaat’, vertelt prof.dr. George Padberg, hoofd Neurologie. ‘Je moet openstaan voor kritiek, pas dan kun je daadwerkelijk de begeleiding van arts-assistenten verbeteren.’ Padberg wil dat zijn afdeling ‘de beste opleidingsplaats Neurologie van

Nederland’ wordt. ‘Daarvoor moet je goed luisteren naar je klanten, in dit geval de arts-assistenten.’

Open sfeer ‘Wij willen een open sfeer’, aldus arts-assistent Karlijn de Laat, ‘waarbij arts-assistenten en neurologen feedback geven over elkaars functioneren om zo het leerklimaat en de opleiding verder te verbeteren.’ Iedere opleider kreeg een aparte beoordeling van alle arts-assistenten. Vervolgens gingen twee arts-assistenten in een gesprek met de neuroloog hier verder op in, waarbij ze geassisteerd werden door de personeelsadviseur van het cluster. Prof.dr. Baziel van Engelen: ‘Eén op één geeft een arts-assistent niet zo makkelijk feedback aan de neuroloog. Door de enquête en de gesprekken is het nu geformaliseerd. Het uiteindelijke doel is ervoor te zorgen dat arts-assistenten met supervisors kunnen discussiëren over de kwaliteit van de opleiding.’ De afdeling Neurologie is de eerste afdeling in het Radboud die de opleiders laat beoordelen door de arts-assistenten. In de toekomst wordt de vragenlijst opnieuw afgenomen. ‘Om de twee jaar zou een goede frequentie zijn’, stelt Padberg. ‘Dan heb je ook tijd om verbeterpunten door te voeren.’ GM

Prof.dr. Baziel van Engelen, neuroloog: "Eén op één geeft een arts-assistent niet zo gemakkelijk feedback aan de neuroloog."

Foto: Flip Franssen

Docentprofessionalisering uitgebreid met cursussen onderzoeksstages In het UMC St Radboud gaat een basis- en een gevorderdencursus van start voor professionals die studenten begeleiden bij hun onderzoeksstage. Deze cursussen maken deel uit van het cursusaanbod docentprofessionalisering. ‘In de onderzoeksstage moet het leerdoel van de student een centrale rol spelen.’

Leerproces van de student

dit proces mag hij fouten maken; hij moet de kneepjes van het onderzoeksvak leren.’ In de basiscursus leren (junior)begeleiders welke didactische vaardigheden nodig zijn om studenten te ondersteunen. De begeleiders leren stageplannen te beoordelen en oefenen in het geven van feedback en het voeren van beoordelingsgesprekken. ‘Wat doe je als een student beneden de maat presteert? Of niet gemotiveerd is? Dergelijke vragen worden ook in de cursus behandeld’, aldus Engbers. Naast de basiscursus, die twee dagdelen duurt, komt er ook een cursus voor gevorderden, die één dagdeel beslaat. ‘Deze is bedoeld voor artsen en specialisten die heel veel ervaring hebben in het begeleiden van studenten bij onderzoeksstages’, licht Engbers toe. ‘Door de cursus kunnen ze hun vaardigheden in het feedback geven en beoordelen bijschaven.’ Ook komt voor deze gevorderden aan bod hoe zij (junior)begeleiders kunnen ondersteunen in het begeleiden van studenten. GM

‘Het komt voor dat het onderzoeksbelang van de begeleider tijdens de onderzoeksstage voorop wordt gesteld’, vervolgt Engbers. ‘In de onderzoeksstage moet echter het leerproces van de student een centrale rol spelen. In

Meer informatie over ‘docentprofessionalisering onderzoeksstages’, zoals cursusdata en inschrijving, via www. umcn.nl/docentprofessionalisering.

Het Radboud hecht veel belang aan de professionalisering van de bij het onderwijs betrokken medewerkers. Vanuit het Onderwijsinstituut is er in dit kader een breed cursusaanbod ontwikkeld voor zowel theoretisch als praktisch klinisch onderwijs. ‘Er bestonden nog geen cursussen voor begeleiders van onderzoeksstages’, zegt beleidsmedewerker Rik Engbers. ‘In mei gaat hiervoor de basiscursus van start. Hierin leren professionals hoe ze studenten het beste kunnen begeleiden in het doen van onderzoek.’

13

RADBODE 1 - 2007

MENSEN Anne-Marie Goesten Op 1 januari is het 30 jaar geleden dat Anne-Marie Goesten ging werken op operatieafdeling Orthopedie. Ze is van grote waarde voor de afdeling gezien haar opgedane kennis en ervaring in de loop der jaren. We zien dan ook graag dat ze nog lang bij ons werkzaam blijft! Justin Bitter, Operationeel manager OK orthopedie

Henk Blom Dr. Henk Blom startte zijn carrière in het Radboud met een promotieonderzoek.Na een jaar verblijf in Amerika keerde hij terug naar Nijmegen, waar hij werkte voor het Klinisch Genetisch Centrum Nijmegen. Zijn wetenschappelijk onderzoek naar het metabolisme van methionine en homocysteïne nam een hoge vlucht, leidend tot momenteel 230 publicaties in internationale tijdschriften. Vele promovendi werden door Henk Blom naar de 'eindstreep' gebracht. Binnen het Laboratorium Kindergeneeskunde en Neurologie (LKN) werd hij twee jaar geleden hoofd van de 'Metaboliesectie' en lid van het Dagelijks Bestuur. Zeker 16 jaar gaf hij leiding aan de homocysteinegroep. Met zijn vertrek neemt het LKN afscheid van een zeer gewaardeerd staflid, een continue bron van wetenschappelijke innovatie en een zeer succesvol onderzoeker. Altijd vriendelijk en goed gehumeurd. Hij gaf zeer gedreven leiding aan zijn groep en verloor daarbij nooit de belangen van het gehele laboratorium uit het oog. Wij wensen Henk een zeer succesvolle voortzetting van zijn carrière toe in Amsterdam. Op 14 februari zal er vanaf 16.00 uur in Huize Heyendael een receptie zijn ter afsluiting van de 'Nijmeegse periode'. U bent van harte welkom. Namens de staf Kindergeneeskunde Prof. R. de Groot, hoofd Kindergeneeskunde en namens staf en medewerkers van LKN Prof.R.A. Wevers, klinisch chemicus, hoofd LKN

INGEZONDEN

IN MEMORIAM Willemijn van Beek

Galgenhumor in de lift.

Maandag 8 januari stierf Willemijn van Beek. Willemijn was een speciale collega. Haar “niet kunnen horen” vormde geen beletsel om een opleiding tot analist te volgen en een carrière op te bouwen in het laboratorium. Het niet kunnen horen erkende ze nooit als een probleem, ook zonder te horen kun je alles bereiken wat je wilt, zei ze. Dit karakteriseerde haar: ze was een doorzetter en hield in alle gevallen de regie van haar werk en leven in eigen handen. Ze was soms moeilijk te overtuigen van een andere mening, maar ze stond er wel open voor. Zij nam een aparte plek in binnen haar werkgroep door haar sociale betrokkenheid bij en interesse in haar collega’s. Gedurende 33 jaren heeft zij bijgedragen aan het uitvoeren van laboratoriumbepalingen voor de patiëntenzorg en onderzoeksprojecten en aan het ontwikkelen van nieuwe analyses.

Om twaalf uur even mijn vrouw opgepikt, die afgeleverd moest worden bij het CDB. Eerst even de videocamera die morgen iemand van het Centraal Dierenlab wil lenen, in veiligheid op mijn kamer op de 4e afleveren. We stappen in de lift op O, en gaan met een koffiejuffrouw even naar -1. Er voegen zich nog een paar mensen bij ons en met vijf man komen we terug op O. Daar staan twee man van de Raad van Bestuur en de secretaris. Even aarzeling of ze wel instappen. Acht man is wel veel voor deze lift. Kan dat? ‘Natuurlijk kan dat’ is de mening van de secretaris, wiens naam aan onze toekomst doet denken. De lift geeft geen kik. ‘Er staat ook: ‘acht personen’ op het bordje, dus wat let ons’. Dus daar gaan we. Een opmerking ‘dat een sprongbeweging duidelijk zal maken dat het gewicht echt op het randje zit’ wordt dankbaar door een van de dames uitgeprobeerd…. Een doordringend alarm kondigt aan dat de lift het begrepen heeft: hij gaat de RvB op de proef stellen.

Willemijn was altijd erg betrokken bij het wel en wee van haar collega’s en ze ontbrak nooit bij de sociale evenementen binnen onze afdeling. Ze hechtte erg aan menselijke contacten en investeerde ook daarin. Net nu ze besloten had om het wat rustiger aan te gaan doen en minder te gaan werken, bleek in oktober dat ze ernstig ziek was. Haar reactie was: dat is pech hebben! Ze accepteerde het dat haar leven eindigde en heeft tot het laatst de regie gevoerd van haar ziek zijn en afscheid nemen. Wij verliezen in haar een bijzondere, betrokken en lieve collega en zijn haar dankbaar voor haar bijdrage voor ons laboratorium. Wij zullen haar niet vergeten. Namens alle collega’s, Coby Arts, hoofd Afdelingsbureau Klinisch Chemie

Trudy Blenckers-Swinkels

KLEINE BOODSCHAP

In het zonnetje gezet worden daar houdt Trudy BlenckersSwinkels niet van, maar daar ontkom je niet aan bij een 25-jarig jubileum, sterker nog, dat komt je toe! In het zonnetje vanwege je niet aflatende zorg voor voeding van en aan onze patiënten met een uitstraling op maat om eetlust van te krijgen. Ook in de samenwerking is zij altijd bereid in zetbaar te zijn voor meerdere taken. E30 viert dit met haar zoals dit bij Trudy past. Namens al je collega’s proficiat!

Gratis, niet commerciële, advertenties van medewerkers, vrijwilligers en studenten. Opgave bij het Voorlichtingscentrum in de hal van het ziekenhuis. Postadres: 528 Staf Concerncommunicatie, voorlichtingscentrum. E-mail: [email protected]. Hieronder een klein gedeelte, op intranet (www.umcn.nl) vindt u alle advertenties. Opgave van (UMC)werkadres of (RU)studentnummer is vereist. Maximale lengte 20 woorden, goederen mogen niet duurder zijn dan g 700, -.

Dennis van Dongen Op 1 december 2006 was het 25 jaar geleden dat Dennis in dienst kwam van het UMC St Radboud. Dennis is een TOP-verpleegkundige met geweldige deskundigheid op het gebied van de kinderhartchirurgie, laat je kind maar aan Dennis over. Als het aan Dennis ligt worden er in de toekomst in het Kinderhartcentrum meer kinderen geopereerd en Dennis wil zich daar dan ook sterk voor maken. Dennis is naast een zeer deskundige collega ook een collega met een niet aflatende energie. Waar hij die vandaan haalt? Fietsen is zijn passie, dag en nacht fietst Dennis van zijn woonplaats Wijchen naar Nijmegen, maar nooit rechtstreeks, altijd met een 'lusje'. Als het aan Dennis ligt wordt iedere medewerker van het UMC verplicht om met de fiets te komen, want dan hebben ze meer energie, is er minder ziekteverzuim en onderweg kunnen ze inspiratie op doen. Dennis, proficiat met je jubileum en nog veel fietsplezier. Collega’s AOV IC

Margreeth Hartskeerl Margreeth Hartskeerl startte in 1969 haar loopbaan binnen het St Radboudziekenhuis met de opleiding verpleegkunde-A. Ruim 16 jaar werkte ze als verpleegkundige op de babykamer en verkoeverkamers. Daarna heeft Margreeth het roer omgegooid en is zij begonnen als administratief medewerker; ze heeft vervolgens op de afdeling Radiologie, Operationele Inkoop en de Polikliniek voor Kinderen & Jeugdigen gewerkt. Na een dienstverband van bijna 25 jaar heeft ze besloten te stoppen met werken. Op donderdag 18 januari is haar een afscheidsreceptie en diner aangeboden. Namens alle collega’s en het Dagelijks Bestuur van de Polikliniek voor Kinderen & Jeugdigen bedanken wij Margreeth voor haar inzet en betrokkenheid en wensen haar heel veel plezierige jaren toe in goede gezondheid. Betty Rikken, Jos Draaisma, Marjo v.d. Doelen

GEVRAAGD: In verband met trouwplannen: zelfstandige huur woonruimte in Nijmegen, per half of najaar 2007. Maximaal e 600, - inclusief, [email protected] Scouting Albertus te Nijmegen heeft weer plaats voor enthousiaste begeleiders op zaterdag. T 024 373 37 01. Op korte termijn: zelfstandige huurwoonruimte in Nijmegen. Bij voorkeur met 2 slaapkamers, huisarts 34 jaar. (In verband met echtscheiding). T 06-38 45 62 13. Rustige woonruimte (vanaf 75m2) voor niet rokende collega en partner in omgeving Nijmegen, voor 2-3 jaar. T 06-17 32 23 71. Huishoudelijke hulp voor 2 x 5 uur per week in Overasselt. T (024) 622 14 73 en/of 06-44 60 20 20. Wegens allergie zijn wij op zoek naar een nieuw baasje voor 2 jaar oude, heel lief poesje (Gismo). T 06-19 86 07 42. Twee kaarten voor de voorstelling van Bert Visscher in Nijmegen op zaterdag 17 februari 2007, T (024) 361 37 71, Petra Janssen. Spelers (goed recreanten-niveau) voor Volleybalvereniging SPOENS Trainen/ spelen donderdagavond 21:30 - 23:00 uur Sporthal Bottendaal. [email protected]. T (024) 378 61 92, 06-51 85 55 44. Per direct zelfstandige woonruimte in omgeving van Oost/ centrum/Radboud voor minimale duur van een half jaar voor 31-jarige AIOS. T 06-51 26 23 03.

AANGEBODEN: Giant Boulder Mountainbike, Wielmaat 26” kleur; aluminium rood Leuke fiets! Vraagprijs e 75,-. T (0487) 51 61 13. Mooi, nieuw driekamerappartement te huur aan Waalbandijk te Nijmegen, dichtbij centrum en station. Uitzicht op de Waal. T 06-53 16 32 13. Twee IKEA meegroeibedjes met matras, samen e 100,-. Traphekje, metaal, wit, breed uitschuifbaar, e 10,-. T (024) 322 34 27. Combi kinderwagen. Maxicosi, Kinderstoel. Fietsstoeltje (voorop). Babybadje. Speelgoed. Alleen in één koop: e 50,-. T 06-27 02 61 05. Matras 140 x 200 cm, vraagprijs e 25,-. T (0481) 46 40 38 / 06-44 46 01 06. Indiaas vloerkleed, mooi motief, 2.10m x 3.00 m e 50,-. Dieprood patchwork vloerkleed (kilim), enkele slijtplekken. 1.80m x 2.35 m, e 25,-. T (024) 355 21 31, [email protected]. Vrijstaande woning met grote tuin en garage, tijdelijk: 1 maart tot 1 september 2007, huurprijs ± e 700,- per maand. T (024) 641 33 43. Per januari te huur: gemeubileerde kamer met (aparte) keuken. Omgeving universiteit en centrum. e 350,- (inclusief internet). T 06 - 26 96 64 24.

14

Er wordt gebeld naar de technische dienst en naar het secretariaat van de RvB. ‘Acht personen klopt natuurlijk wel, maar de kleding werd natuurlijk niet meegerekend”. Of weet de lift dat er drie zwaargewichten onder die acht zitten? Iemand maakt een verwijt over de tas die ik bij me heb. Zo’n lift is grofweg 1 x 1 x 2 m, waarvan 20 procent zuurstof, en het verbruik per persoon 250 ml/minuut. Hoe lang houden we dat uit? Mijn collega van Anesthesie blijft ijzig kalm en eet rustig zijn boterham. Hij weet zeker, dat als hij de Everest kan beklimmen, houdt hij het ook ‘t langst uit bij lage zuurstof. De warmteproductie per persoon is 150 Watt, een lokale klimaatsverandering is dus in aantocht. Lohman denkt aan het broeikaseffect en - de aard van het beestje - wil ook daar schot in de zaak, dus suggereert een sigaar op te steken. De technicus is vrij snel ter plekke, maar kan niet bij de bediening van de deuren. Even geduld dus! Wel gaat na enige tijd het geluid van het alarm af. ‘De lift moet iets omlaag’, de stem van de technicus. Storten we straks omlaag? Om de moed erin te houden wordt de vergelijking getrokken met de laatste val van Saddam. Dus de gedachten aan de toekomst komen weer boven: ‘We komen in ieder geval op elkaars begrafenis’. Dat is natuurlijk niet zo moeilijk te verwezenlijken in een massagraf van 1 x 1 x 2 m! De lift begint te schokken en gaat met kleine stapjes omlaag. ‘Nu kan ik erbij’ klinkt de stem van de techneut. De vloer blijkt zeker 50 cm hoog te liggen. Maar voor de leden van de RvB is geen drempel onneembaar en in no time staan ze buiten. En wij volgen, kan het anders? Weer een ervaring rijker. De Radboud zit echt weer in de lift! Jan van Egmond, Anesthesiologie

STELLING VAN DE WEEK Week 51 (2006) Ik kan mij helemaal vinden in het kwaliteitsbeleid van het Centraal Dieren Laboratorium, want op de uitvoering van ons proefdieronderzoek mag niets aan te merken zijn. Eens 146 (68%) Oneens 20 (9%) Geen mening 49 (23%) Week 1 (2007) Ik verwacht dat 2007 voor het UMC St Radboud een goed jaar gaat worden. Eens 113 (58%) Oneens 46 (24%) Geen mening 36 (18%) Week 2 Ik vind het jammer dat deelnemers aan de UMC-Zorgverzekering sinds 1 januari 2007 veel rekeningen zelf moeten voorschieten (restitutiesysteem). Eens 176 (78%) Oneens 28 (12%) Geen mening 21 (9%)

OPINIE

RADBODE 1 - 2007

Te gek om los te lopen In de forensische geneeskunde krijgen artsen vaak te maken met psychiatrische patiënten die door hun gedrag met de politie in aanraking komen. Wilma Duijst, universitair docent gezondheidsrecht en forensich geneeskundige schetst de problemen die ontstaan als patiënten door instellingen als uitbehandeld worden beschouwd en terechtkomen bij forensische geneeskunde.

ontslag waarom werd er dan geen behoorlijke zorg geregeld? In de somatische zorg is een dergelijke manier van omgaan met patiënten die uitbehandeld zijn niet voorstelbaar. De arts vertelde dat het probleem was dat de vrouw zich niet aan de regels hield en de rust van de overige patiënten verstoorde en hinderlijk was voor het personeel. Mevrouw was nu de wacht aangezegd; als zij zich niet aan de regels zou houden zou ze weg moeten. Hij, de arts, aanvaardde het risico dat mevrouw zich van het leven zou beroven en vond blijkbaar dat ik dat ook moest doen. Iedereen was op de hoogte en was het blijkbaar met hem eens. Vol verbazing en verontwaardiging heb ik naar het verhaal geluisterd. Moet je tegenwoordig op de psychiatrische afdeling ook al normaal doen?

HET BETOOG Forensische geneeskunde is een geweldig vak. Altijd anders, altijd onverwacht. In dit vak word ik vaak geconfronteerd met psychiatrie. Meestal bevinden mijn cliënten zich op het politiebureau vanwege hinderlijk gedrag met een strafrechtelijk tintje. Zo ook deze meneer, voor wie ik werd gebeld. Het was het bekende verhaal. Meneer had zijn ex lastig gevallen, door aan te bellen, op de ramen te bonzen, in haar tuin te zitten, en zij was hem zat geworden en had de politie gebeld. Na een waarschuwing, zoals gewoonlijk zonder effect, was meneer meegenomen naar het bureau. Bij mijn komst op het bureau trof ik de man in tranen aan, en hij kon ook niet meer ophouden met huilen. Hij bedoelde het goed, wilde alleen maar van haar houden, waarom wees ze hem nu af, zijn leven was waardeloos en waarom ging het toch altijd zo? Na drie kwartier huilen sprak ik met meneer af dat hij terug zou gaan naar de psychiatrische inrichting waar hij op vrijwillige basis verbleef om daar eerst eens te gaan slapen en uit te rusten. Maar toen ik de psychiatrische inrichting belde wachtte mij een verrassing. Meneer kon niet zomaar terug. Was meneer misschien suïcidaal? Dat konden ze echt niet hebben in de inrichting. Zou hij geen overlast gaan veroorzaken? Pas na behoorlijk aandringen en het geven van de verzekering dat meneer niet suïcidaal was, maar alleen doodmoe, was de arts bereid meneer terug te nemen. Hij moest het nog wel even opnemen met zijn achterwacht. En of meneer toch wel gebracht kon worden. Maar het kan nog gekker. Wat te denken van

Het gesprek ging verder en ik was er nog steeds niet uit wat de arts van mij wilde. Ik vroeg of hij verwachtte dat ik het aan mijn collega’s zou melden. Nee, dat ging wel wat ver. Maar misschien wilde ik haar naam wel

dit telefoontje dat ik kreeg van een assistent psychiatrie. De assistent belde mij om een vooraankondiging te doen. Nu ken ik binnen de forensische geneeskunde het woord ‘vooraankondiging’ alleen van euthanasie. De euthanasie wordt vooraf aangekondigd zodat de forensisch geneeskundige nog een keer de voorwaarden kan langs lopen met de behandelend arts. Maar het was in dit geval niet zo dat de arts een euthanasie, die immers ook bij psychiatrische patiënten mogelijk is, aan wilde kondigen. De arts vertelde mij dat hij een jonge vrouw ging ontslaan. De vrouw was begin twintig en uitbehandeld in de psychiatrie. Zij had een borderline persoonlijkheidsstoornis, automutileerde en was suïcidaal. Zo op het eerste gezicht ontging mij de reden van ontslag. En als er sprake zou moeten zijn van

bekend maken aan mijn collega’s zodat zij als zij een melding kregen over mevrouw haar elektronisch patiëntendossier konden raadplegen. Even schoot het door mij heen ’Mag dat dan zomaar?’. En wat verwachtte de arts dat ik (en mijn collega’s) gingen doen na het raadplegen van het medisch dossier? Even bekroop me het gevoel dat een behoorlijke aap, van het formaat gorilla, op mijn schouders werd gezet. Moest ik afzien van behandeling? Zoiets als ‘laat maar lopen, er is toch niets aan te doen’? Als zij zelfmoord zou plegen en ik zou komen schouwen, zou ik de familie durven zeggen dat ik haar had laten lopen? Ik ben benieuwd hoe het medisch tuchtcollege zou reageren als ik zou vertellen dat ik mevrouw had laten lopen, omdat de arts-assistent van de psychiatrische inrichting had gezegd dat zij was uitbehandeld. Zou het tuchtcollege niet gewoon zeggen: ‘ Mevrouw, dit is toch te gek om los te lopen’? Wilma Duijst, forensisch geneeskundige en universitair docent Gezondheidsrecht

Boost uw taalkennis in 2007! Vreemde talen Chinees • Duits • Engels • Frans • Italiaans • Russisch • Spaans • Turks • verschillende niveaus *** Nieuw *** Portugees voor beginners English writing fot students Nederlands voor anderstaligen Dag- en avondcursussen NT2: alle niveaus En meer • Webschrijven • Speedreading • Nieuwe spelling • Mindmappen

KAAIJ ADVOCATEN

Voor de persoonlijke aanpak

1E CONSULT (20 MIN.) GRATIS

Het UTN verzorgt al jaren tal van taal- en communicatietrainingen en tekstwerk voor uiteenlopende opdrachtgevers. Snel, praktisch en altijd van hoog niveau. Voor studenten en medewerkers gelden speciale tarieven!

FRANSESTRAAT 12 6524 JA NIJMEGEN

Mr. Michaëla B.M. Kaaij, gecertificeerd NMI mediator Mr. Drs. H.A.M. Schouten TEL : (024) 324 59 37 Strafrecht, mediation, echtscheiding, alimentatie, omgangsregeling en andere familiezaken, huur, arbeid en ontslag, uitkering, consument en incasso.

ETHIEK Gedreven door kennis De Vereniging van Universiteiten (VSNU) heeft in december 2006 een manifest uitgebracht waarin gepleit wordt voor verbetering van het perspectief en de positie van jonge onderzoekers. Dit manifest Talent in eigen hand is een oproep aan de politiek om meer te investeren in de wetenschap. Waarom deze oproep? Volgens de gegevens van de VSNU was op 31 december 2005 55,7 procent van het wetenschappelijk personeel in tijdelijke dienst. De meesten van hen hebben geen uitzicht op een vaste aanstelling, al zijn ze nog zo succesvol. Op dit moment is het zogenaamde ‘stapelen’ van tijdelijke contracten dan ook de enige manier om als wetenschapper aan het werk te blijven. Volgens de huidige regelgeving is het niet vreemd om als wetenschapper te horen te krijgen

dat je 6 maanden iets anders moet gaan doen om vervolgens weer voor 6 jaar op tijdelijke contractbasis in dienst te kunnen blijven. Er gaan zelfs geluiden op om alléén nog maar met tijdelijke contracten te werken in de wetenschap. Dit zou de dynamiek ten goede komen; tijdelijke contracten zouden een betere doorstroom bevorderen en leiden tot innovatie.

Echter, feitelijke situatie is dat wetenschappers in toenemende mate hun toevlucht zoeken tot het bedrijfsleven of naar het buitenland vertrekken. Door gebrek aan perspectief lekken wetenschappelijke expertise en kennis weg en gedane investeringen worden niet of

15

slechts ten dele benut. Kapitaalvernietiging heet dat. Hoog tijd dus voor meer structurele aandacht voor de wetenschappers van morgen. Op de Radboud Universiteit wordt inmiddels gewerkt aan een meerjarenplan (De kracht van kwaliteit), een beleid met specifieke aandacht voor het toekomstperspectief van promovendi en postdocs. De Radboud Universiteit heeft de ambitie om de komende jaren haar plaats in de top te versterken. De verbetering van de kwaliteit van het onderzoek en onderwijs staan daarbij voorop. Ook het UMC St Radboud dient de ambitie te hebben om op alle mogelijke gebied, nationaal en internationaal, een ‘topspeler te worden in de branche’, toonaangevend en vernieuwend, zo benadrukt Emile Lohman in zijn nieuwjaarstoespraak van 4 januari jongstleden. Primair is hiervoor nodig dat er een organisatie gecreëerd wordt die ‘talentvolle mensen verder ontwikkelt en aan zich bindt…’ Deze woorden stemmen hoopvol aan het begin van een nieuw jaar! Maaike Hermsen

ACTUEEL

RADBODE 1 - 2007 Méér physician assistants

Het pionierswerk van de physician assistant

Mark Smeenge werkt als physician assistant op de poli Urologie.

Foto: Flip Franssen

Met de komst van de physician assistant als nieuwe beroepsgroep in het UMC St Radboud was het ook worstelen met hun positie. Want wat zijn hun taken; maken ze wél of niet onderdeel uit van de medische staf? De eerste lichting PA’s – ruim een half jaar geleden studeerde deze af – is enthousiast over de functie. Het aantal aanmeldingen voor de opleiding loopt echter terug. De stuurgroep ‘Physician assistant’ pleit voor meer PA’s in het Radboud. ‘De physician assistant moet kans krijgen zich als beroepsgroep te ontwikkelen in het UMC.’

GIJS MUNNICHS

Visitekaartje van de functie

In 2003 is in het Radboud gestart met de opleiding voor physician assistant (PA). De gedachte erachter: laat verpleegkundigen en paramedici zich omscholen, zodat zij routinematige taken van de arts of specialist op zich kunnen nemen. De eerste lichting physician assistants van het Radboud rondde vorig jaar mei de opleiding af en werkt nu binnen diverse specialismen in het UMC. Enkele voorbeelden van hun taken: Mark Smeenge doet de algemene poli bij Urologie; Wilmy van Meeteren voert bij Dermatologie spreekuren voor patiënten met handen voeteczeem; Anja Bos verricht bloeddrukonderzoek bij geriatrische patiënten die geregeld vallen. Ook werken PA’s als zaalarts of assisteren ze de specialist op de OK. Alledrie zijn ze heel enthousiast over hun werk. Toch, erkent Smeenge, was het in het begin worstelen om als PA je plek te vinden in het UMC. ‘Wij nemen taken over van de medisch specialist en werken volledig binnen het medisch domein. Dat roept allerlei vragen op. Wat is je positie als PA in het UMC, val je onder de medische staf, welke taken doe je wel, welke niet? Een afdeling die een physician assistant aanneemt, moet daarom goed weten wat de PA gaat doen.’ Dat de ene PA andere taken heeft dan de andere is eigen aan de functie. ‘We zijn generalistisch medisch opgeleid en dus breed inzetbaar.’

Het schort in het Radboud aan bekendheid met het werk van de physician assistant. ‘We verrichten pionierswerk’, zegt Lisette Draaijer, PA in opleiding bij KNO. ‘Wij moeten laten zien dat de physician assistant meerwaarde heeft. Tijdens mijn stages merk ik dat specialisten heel positief reageren. Ik zie mezelf als visitekaartje van de functie.’ De PA is ooit in het leven geroepen vanwege het artsentekort; is er nog bestaansrecht nu er geen tekort meer is? Smeenge vindt van wel: ‘Physician assistants doen veel dezelfde taken als arts-assistenten. Een arts-assistent wisselt echter veel van afdeling tijdens de opleiding. Een PA blijft werkzaam binnen een afdeling, waardoor kennis wordt behouden en de continuïteit wordt gewaarborgd.’ Ook voor specialisten is er voordeel. ‘Door het werk van de PA, krijgen zij meer tijd voor complexere zorg en onderzoek.’ Volgens Smeenge hoeft er geen taakverwarring te zijn met de medisch specialist. ‘Daar zit misschien enig zeer’, zegt hij. ‘Het verschil is dat de physician assistant alleen minder complexe medische handelingen verricht én altijd onder supervisie van de specialist staat. Voor de duidelijkheid: wij zijn geen medici.’ Smeenge maakt wel deel uit van de medische staf. ‘Je taken wijzen uit wat hierin het meest praktisch is’, licht hij toe. Wilmy van Meeteren: ‘Voor mij is het niet nodig bij de medici te horen. Ik heb overleg met ze, maar de beleidsvoering laat ik graag aan hen over. Laat mij maar lekker werken, dat bevalt prima.’

JENNERTJE

Ondanks het pionierswerk van de physician assistants lopen de aanmeldingen voor de opleiding terug. In het Radboud begonnen in 2003 zes mensen met de opleiding, in 2004 waren dat er vier, in zowel 2005 als 2006 waren er twee mensen die startten. ‘Een verklaring is dat men de positie van de PA nog te onduidelijk vindt’, zegt Frank Holweg, secretaris van de stuurgroep ‘Physician assistant’. ‘Meer nog lijkt het een geldkwestie, een afdeling moet fte vrijmaken voor de PA.’ Holweg bespeurt ook koudwatervrees voor de jonge beroepsgroep. En er is nog steeds verwarring tussen de physician assistant en de nurse practitioner. ‘De PA werkt volledig in het medisch domein, terwijl de nurse practitioner vanuit het verpleegkundig werkveld soms medische handelingen verricht’, verdedigt Holweg. De stuurgroep ‘Physician assistant’ heeft voorgesteld om jaarlijks vijf tot acht personen in het Radboud te laten starten met de opleiding. Holweg: ‘Zo krijgt de functie van PA kans om zich te ontwikkelen in het UMC.’ Daarnaast pleit deze groep ervoor om meer geld vrij te maken voor specialismen om een plek voor een PA vrij te maken. De Raad van Bestuur heeft over het voorstel advies gevraagd aan Staf P&O, Staf Medische Zaken en het Stafconvent. Het Stafconvent vindt het een goede ontwikkeling dat physician assistants in het UMC St Radboud worden opgeleid. ‘Zij kunnen net als nurse practitioners het medisch middenkader versterken en de medische kwaliteit ten goede komen’, aldus voorzitter Didi Braat. ‘Wel is het belangrijk dat de precieze taakomschrijving verder wordt uitgewerkt, en het duidelijk wordt op welke afdelingen PA’s het meest tot hun recht komen. Ook is goede afstemming nodig met de opleidingen van arts-assistenten en co-assistenten. Tenslotte moeten er goede afspraken komen over de financiering en moet de inbedding van afgestudeerde PA’s in de organisatie helder zijn.’ ■

(SBOE#VGGFU

4NBBLWPMWBOPQCPVX ,PVECVGGFU .FFSEBOTPPSUFOWMFFTFOWJT %JWFSTFTBMBEFT WMFFT WJT WFHFUBSJTDI

8BSNCVGGFU /VPPLNFU5IBJTFXPLFO)PMMBOETFHSJMMHFSFDIUFO

(SBOEEFTTFSU 3VJNFLFV[FBBOJKT LPVEFFOXBSNF OBHFSFDIUFO

"BOCJFEJOH .BBOEBHUN7SJKEBH 4QFDJBMFBSSBOHFNFOUQSJK[FOWPPSHSPFQFO 3JKLTXFH.PPLXXXEFTDIBOTOM

Daarnaast moeten goede afspraken gemaakt worden met de zorgverzekeraars, waarbij men zich moet realiseren dat een academisch ziekenhuis andersoortige zorg biedt dan een perifeer ziekenhuis. Het is niet goed voor ons ziekenhuis teveel ‘standaardpatiënten’ te zien. Wij moeten ons, veel meer dan de perifere ziekenhuizen, richten op onderwijs en opleidingen van nieuwe generaties zorgverleners en op onderzoek en kennisvermeerdering. Het is belangrijk dat alle Radboudmedewerkers zich daarvan bewust zijn en het beleid ondersteunen. Bij veel onderzoeken is het vinden van geschikte patiënten echter nog een heikel punt. Ook komt het te vaak voor dat artsen andere medicatie voorschrijven dan in het kader van de onderzoeksvraag is afgesproken en dat verpleegkundigen niet op de hoogte zijn van een onderzoeksprotocol. Eigenlijk moet eenieder met verve aan het klinisch onderzoek meewerken. Wees trots op ons goede onderzoek! Jenner hoopt ook dat ‘hogerhand’ gaat beseffen dat het indienen van onderzoeksaanvragen beter begeleid moet worden. Het is toch te gek dat onderzoekers weken moet wachten voordat goedkeuringen op onderzoeksvoorstellen binnen zijn omdat niemand eerder tijd heeft om ze te beoordelen. En is het nodig dat een subsidieaanvraag door het halve UMC gezien wordt voordat hij de deur uitgaat? Het is voorgekomen dat potentiële subsidiegevers afhaakten in verband met het lange wachten. Laten we gaan voor goed - gesubsidieerd - onderzoek, dat zichzelf bedruipt en dat weer nieuwe inkomsten genereert. Jenner wenst iedereen een goed en pro-actief 2007.

2007 Jenner is, met u, weer een nieuw jaar ingegaan en vraagt zich af wat 2007 gaat brengen. Jenner hoopt dat de berichtgeving rondom de hartchirurgie eindelijk eens wat minder kan. Bijna elke Radbode werd dit proces bijgehouden, dus vanaf nu: geen bericht, goed bericht! Laten er dit jaar geen andere spoken uit de kast komen rollen. Ook hoopt Jenner, met u, dat de bezuinigingen zoveel mogelijk gezocht worden in efficiencyverbetering en het afschaffen van onnodige bestellingen. Van “mag het ietsje meer” naar “mag het ietsje minder”. Binnen Jenners cluster wordt iedere aanvraag voor bijvoorbeeld PC’s, inrichting werkplekken en dergelijke met een microscoop bekeken, wat vele euro’s heeft opgeleverd. En wat denkt u van koffieloze vergaderingen met alleen besluiten- en actielijsten?

16

MET GOUDEN MENSEN KUN JE DE WEDSTRIJD WINNEN

Recommend Documents