Maximiliansweg Lindau - Berchtesgaden 19 oktober 2007 - ??
Kaarten staan aan het eind van het verslag. Tekst: Trudi; foto’s: Wim
Vrijdag 19 oktober
237 km
Heel - Stromberg
Weer: half bewolkt Deze vakantie gaan we een begin maken met de Maximiliansweg. Dit pad is 360 km lang en loopt van Lindau aan de Bodensee tot Berchtesgaden en heeft een totale stijging van meer dan17.000 m excl. de varianten die meestal over hogere toppen gaan. Het pad is genoemd naar Maximilian II, koning van Beieren, die in de zomer van 1858 van de Bodensee naar het Berchtesgadener Land trok. Het moderne wandelpad volgt niet precies de historische route, die vooral door de dalen liep, maar kiest gelukkig vaak voor bergkammen en toppen. Deze vakantie willen we tot het plaatsje Schwangau bij Füssen lopen. We hebben besloten om vandaag alvast een stuk richting Zuid-Duitsland te rijden. Om 3 uur vetrekken we en na een rit van 2,5 uur zonder files komen we aan bij de camperplek aan de A61 vlakbij het plaatsje Stromberg. We doen nog een paar boodschappen bij de Liddl die vlakbij de camperplek ligt.
Zaterdag 20 oktober
403 km
Stromberg - Wangen
Weer: half bewolkt. Als we deze morgen om 8 uur opstaan schijnt de zon inmiddels al. Wel is het buiten koud, -0,2 0C. We halen verse broodjes bij de bakker en vertrekken om half 9. De reis gaat voorspoedig ondanks dat we een enkele keer in een korte file staan. Om 3 uur arriveren we op de camperplek in Wangen die al behoorlijk volstaat.
Zondag 21 oktober
22 km
Lindau - Wolfurt
Laagste punt: 397 m Totale stijging: Hoogste punt: 427 m Totale daling: Weer: miezerig, maar geen regenjas nodig
26 m 6m
We zijn deze morgen al vroeg wakker en staan om kwart voor 7 naast ons bed. We beginnen de dag met warme broodjes uit onze oven en kopen daarna verse broodjes voor onderweg bij de bakker die langs komt op de camperplek. Wat een service! Om 8 uur vertrekken we naar Wolfurt in Oostenrijk, ongeveer 35 km rijden. We zetten de camper in het centrum neer en lopen ruim 2 km naar het station. Daar nemen we om 9.34 uur de trein naar Bregenz, waar we overstappen op de trein naar Lindau, dat weer bij Duitsland hoort.
Zo beginnen we om 10 uur aan onze wandeling met een kijkje in de haven. De lucht is grauw en het miezert wat.
We lopen via de Maximilianstrasse richting het centrum.
Hier zien we een oud gebouw waar al eeuwen een bakkerij is gevestigd. De namen met de jaartallen staan aangegeven op de gevel.
Dit fraaie pand is het oude stadhuis en het doet nu dienst als restaurant.
Onze wandeling van vandaag loopt voor een groot langs de Bodensee. Hier zien we in de verte Lindau achter ons liggen.
Ondanks dat het weer zich niet echt leent voor een tochtje over het meer zien we toch diverse rondvaartboten.
Als we net na het middaguur in Bregenz arriveren zien we de Stadt Bregenz klaar liggen om uit te varen.
Even later komen we aan op een plein waar het publiek, met name veel jonge kinderen, zich kunnen vermaken met diverse outdooractiviteiten.
Bij de Bregenzer Ach nemen we afscheid van de Bodensee en lopen richting de bergen.
Vlak voor Wolfurt zien we dit vreemde gesteente in de rivier de Bregenzer Ach. Volgens de beschrijving ontstond dit gesteente 20 miljoen jaar geleden in de zee die hier toen blijkbaar was.
Om 3 uur zijn we weer terug bij de camper. Nadat het even na 12 uur opgehouden was met miezeren begint het nu weer te regenen. We rijden in een half uur naar de camping Feurstein op 743 m, een boerencamping net buiten het plaatsje Lingenau. Onderweg zien we dat er toch al behoorlijk veel sneeuw is gevallen in de bergen en even later begint het ook op de camping te sneeuwen en te hagelen. En nu maar hopen dat we morgen toch de bergen in kunnen.
Maandag 22 oktober Laagste punt: 418 m Hoogste punt: 1183 m Weer: half bewolkt
Wolfurt - Müselbach
17 km
Totale stijging: 1080 m Totale daling: 880 m
We hadden eerst in gedachten dat we vandaag van Wolfurt naar het plaatsje Hittisau zouden gaan lopen over een afstand van 25 km. Maar daar we het weer niet helemaal vertrouwen en de looptijd ongeveer 9 uur bedraagt beslissen we anders. We lopen vandaag tot Müselbach en de rest lopen we morgen. We doen het daarom vanmorgen rustig aan. Om half 10 vertrekken we naar de bushalte vlakbij Müselbach aan de weg nr. 200 tegenover de bakker. Helaas is er geen parkeerplaats voor de camper, maar we vinden een mooi parkeerplaatsje 400 m verderop richting het plaatsje Egg. Om 10 uur arriveert keurig op tijd de bus en deze brengt ons in 20 minuten naar Wolfurt op 420 m hoogte.
We lopen al snel het plaatsje uit en komen na een stevige klim door bos en weilanden aan bij Gasthaus Dreiländerblick op 760 m. Bij helder weer kun je hier Duitsland, Zwitserland en natuurlijk Oostenrijk zien liggen. Ondanks dat het weer vandaag veel beter is dan gisteren is het niet helder genoeg. We klimmen verder naar Buggenegg op 940 m en moeten dan 200 m dalen naar Alberschwende.
Rond 900 m aan de noordkant van de bergen is de sneeuw nog volop aanwezig.
Na Alberschwende begint een forse klim naar de Brüggelekopf. Op deze steile skihelling is mooi de sneeuwgrens te zien.
Even later verruilen we de steile skihelling in een nog steiler en vreselijk glibberig pad. Het laatste deel van het pad is moeilijk begaanbaar door omgevallen bomen. Bovengekomen geeft een bord aan dat dit pad afgesloten is. Misschien is het handig om beneden ook zo’n bordje neer te zetten?
Hierna klimmen we nog iets verder en zien vlak onder de top een kabelbaan in ruste. In deze tijd van het jaar is deze alleen in het weekend in bedrijf.
Het is nu nog maar een klein stukje klimmen naar de eerste top van deze vakantie, de Brüggelekopf op 1182 m.
Nu hebben we voor vandaag het klimmen gehad. We pauzeren nog voor de tweede keer op een wel heel bijzondere beschutte plek en lopen daarna in ongeveer anderhalf uur naar Müselbach waar we deze morgen de camper hebben geparkeerd. We gaan weer terug naar de camping Feurstein om daar nog een nacht te blijven. We hebben vandaag mooi weer gehad, geen neerslag en met temperaturen boven in de bergen rond het vriespunt.
Dinsdag 23 oktober Laagste punt: Hoogste punt: Weer: bewolkt
580 m 935 m
Müselbach - Hittisau Totale stijging: Totale daling:
10 km
360 m 180 m
Deze ochtend beginnen we met een rustig ontbijt met verse broodjes die we besteld hebben bij de eigenaresse van de camping. Vervolgens rijden we naar het plaatsje Hittisau waar we om 20 voor 10 de bus nemen naar Egg. Daar kunnen we gelijk overstappen op de bus naar Müselbach en om 10 uur beginnen we aan onze wandeling. We steken al heel snel de Bregenzer Ach over die we 90 m beneden ons zien stromen (zie volgende bladzijde) Ook vandaag lopen we weer veel over glooiend terrein waar we heel veel grote boerderijen zien.
Dit wandelbord zien we in het plaatsje Lingenau waar we een poosje oplopen met de E4 en de E5.
Wij zijn geen echte grote vogelkenners, dus vinden wij deze eenden wel heel bijzonder om te zien.
Op deze plek houden wij een pauze en vinden ondanks de mist het uitzicht toch nog de moeite waard. Beneden zien we Lingenau liggen.
Hierna gaat onze wandeling door bosgebied. Eén van de weinige uitzichten geeft ons weer zicht op Lingenau.
Nadat we het bos hebben verlaten eten we ons laatste broodje op, zittend op een bankje met uitzicht op Hittisau. Je zou niet zeggen dat het misschien maar een graad of 5 is.
Om ongeveer kwart voor 3 zijn we weer bij de camper. Een korte relaxte wandeling vandaag. We vertrekken hierna naar Sonthofen en gaan daar staan op de Campingplatz an der Iller.
Woensdag 24 oktober Laagste punt: 748 m Hoogste punt: 1652 m Weer: zonnig, bewolkt, mist
Sonthofen - Obergschwend
16 km
Totale stijging: 1110 m Totale daling: 820 m
We hebben door de winterse omstandigheden ons plan moeten aanpassen. De 2-daagse naar het Staufner Haus op 1614 m en vervolgens de wandeling over de Nagelfluhkette op 1834 m vinden we te gevaarlijk worden. Het advies van de deskundigen is om deze wandeling absoluut niet te doen bij slecht weer en wij denken dat de grootste boosdoener de grote hoeveelheid sneeuw is die de laatste dagen is gevallen. We bewaren deze wandeling voor een volgende vakantie. We lopen daarom vanaf Sonthofen verder.
We vertrekken vanaf de camping en lopen dwars door het plaatsje om aan de oostkant deze weer te verlaten. Het pad gaat hier gelijk omhoog en we lopen al snel langs de Burgruine Fluhenstein.
We lopen door het piepkleine plaatsje Unterried om vervolgens via een mooie asfaltweg door de glooiende weilanden, waar nog een laagje sneeuw ligt, verder te stijgen.
Even later verruilen we de weilanden voor bos en we zien dat hier de sneeuw aanmerkelijk hoger ligt. Een prachtig gezicht.
Intussen heb ik het behoorlijk warm gekregen met dat geploeter door de sneeuw en de temperatuur is inmiddels ook al zo’n 5 graden boven nul.
Als we even later het bos uitkomen zien we een mooie witte wereld omgeven door wit geworden sparren. De zon doet hier zijn uiterste best om alles nog mooier te laten zijn.
Een paar minuten later! We komen bij de Tiefenbacher Eck op 1525 m. We zien niets meer, ineens is er een dikke mist en de temperatuur daalt snel.
Wim raadpleegt zijn kaart en gps en we dalen een stukje. We besluiten bij een hutje beschutting te zoeken, wat te eten en hopen dat de mist wat optrekt.
Maar helaas, de mist blijft en met gps, kaart en kompas zoeken wij onze weg richting de Spieser. Na ruim een haf uur zien we in de verte de Spieser op 1652 m verschijnen, nog omringd door flarden mist.
Nog geen 5 minuten later ligt de Spieser te glinsteren in de zon. Wat kan het weer snel omslaan.
Aan de voet van de Spieser staat dit ”koude” wandelbord dat de weg naar de top aangeeft.
Maar door de sneeuw is er geen pad te bekennen en omdat er voor ons niemand heeft gelopen klimmen wij maar “gewoon” naar boven en dat valt niet mee.
Als we bijna boven zijn zien we het kruis al staan. Het is nog maar een klein stukje.
Boven gekomen hebben we een magnifiek uitzicht. Dit hadden we niet durven dromen!
In de verte zien we de Aggenstein, die we nog goed kennen van de vakantie van vorig jaar.
We blijven een poosje van het uitzicht genieten om vervolgens aan de afdaling te beginnen. Maar door de sneeuw is er geen enkel pad te zien. We moeten het zien te redden met wederom de gps, kaart en kompas. Het wordt een hele toer, temeer doordat de sneeuw soms 50 cm hoog is. Ook het zicht is weer erg slecht, we kunnen niet ver naar beneden kijken om te zien of we op de goede weg zijn. Volgens Wim is dit zijn moeilijkste klus sinds hij wandelt. Maar het lukt en we komen heelhuids om even na 4 uur aan bij de bushalte in Obergschwend. Daar blijkt dat de bus die om half 5 aankomt maar tot Oberjoch gaat en dat we daar een uur moeten wachten op de bus naar Sonthofen. Wij lossen dit op om eerst naar Oberjoch te gaan en daar in het plaatsje op zoek te gaan naar een restaurant en vervolgens om half 7 de bus naar Sonthofen te pakken. En zo zijn we na een enerverende wandeldag om kwart over 7 met een volle buik weer terug op de camping.
Donderdag 25 oktober
Obergschwend - Pfronten Ried
Laagste punt: 858 m Hoogste punt: 1102 m Weer: even zonnig, daarna bewolkt
Totale stijging: Totale daling:
15 km
150 m 340 m
Vandaag staken de Duitse Spoorwegen, dus moeten wij onze planning aanpassen. We besluiten om eerst met de bus vanuit Oy-Mittelberg naar Obergschwend te gaan en vervolgens naar station van Pfronten-Ried te lopen. Van daaruit moeten we weer terug zien te komen in Oy. Maar dat laten we nog maar even voor wat het is.
We nemen om half 11 dus de bus en beginnen na een half uur aan onze wandeling. We kijken nog een keertje om naar het berggebied waar we gisteren onze memorabele wandeling hebben gemaakt. Je zou niet zeggen dat daar zo’n dik pak sneeuw ligt.
We lopen in het begin heerlijk in het zonnetje maar zien in de verte de dikke bewolking al weer.
Als we omkijken zien we voor het laatst vandaag de zon boven het Allgäuer landschap.
Even later komen we bij het riviertje de Vils. We volgen dit riviertje, voor een deel op Oostenrijks grondgebied, over een rustig dalend weg totdat we 2,5 uur later in Pfronten aankomen.
We lopen naar het station en daar vertelt men ons dat er inderdaad geen treinen rijden maar dat een busdienst het vervoer heeft overgenomen en zodoende rijden wij met de bus om kwart voor 3 naar Oy. Wat een geluk. Hierna rijden wij door naar Füssen om daar op de voor ons bekende camperplek te gaan staan.
Vrijdag 26 oktober Laagste punt: 790 m Hoogste punt: 1289 m Weer: bewolkt en mistig
Pfronten Ried - Schwangau Totale stijging: Totale daling:
24 km
760 m 800 m
Deze morgen rijden we eerst naar de Tegelbergbahn en nemen daar om half 10 de bus via Füssen naar Pfronten Ried. Om half 11 beginnen we aan onze wandeling. We lopen vanaf Pfronten omhoog richting Falkenstein en zien achter ons nog het kerkje van Pfronten liggen.
De Maximiliansweg volgt ook vandaag weer een stuk de A4.
Vlak voordat we bij de Falkenstein arriveren gaan wij richting de Zirmgrat en zien aan de grenssteen dat we op de grens van Duitsland en Oostenrijk lopen.
Ons pad blijft stijgen en even later lopen wij uit de mist en zien een prachtig landschap.
Door de sneeuw ziet het pad over de Zirmgrat er nog mooier uit.
We kunnen geen genoeg krijgen van de vergezichten, temeer daar we er vandaag niet meer zoveel tegen zullen komen.
Als we even later een stuk zijn gedaald belanden we weer in de mist. Ook de Saloberalpe, waar we ons op een goulashsoep trakteren, ligt in nevelen gehuld.
Na de soep lopen we weer Duitsland in.
Tijdens de steile afdaling naar de Alatsee zouden we een blik op de Zugspitze kunnen werpen, maar helaas……. de mist gooit roet in het eten.
Een grappig ideetje van de Duitsers.
Een mooi plaatje van de herfst, weerspiegeld in het water.
In Füssen wordt gewerkt aan een 2-tal springschansen die het hele jaar dienst kunnen doen.
Als we even later de rivier de Lech willen oversteken is de brug afgesloten middels een hekje. Wij doen maar net of we het niet begrijpen en klimmen het hek over. Anders is het wel een heel eind omlopen. Hierna gaan we op weg naar de wereldberoemde kastelen Neuschwanstein en Hohenschwangau. Hier (vanaf de Schwansee) door de mist heel wazig te zien, het is niet anders.
Dat hier veel Japanners naar toe komen blijkt wel uit deze foto.
En dan zijn er natuurlijk altijd weer de toeristische kraampjes.
Heb je geen zin of kan je niet het hoogteverschil van 150m overbruggen naar het slot dan is er altijd nog het paard en wagen. Aan klandizie is er geen gebrek.
Wij lopen omhoog naar Neuschwanstein en willen via de Pöllatschlucht naar de Tegelbergbahn lopen. Maar wat zien we tot onze ergernis, de weg er naar toe is afgesloten. Volgens ons vinden ze het gewoon te gevaarlijk voor de toeristen met hun gladde schoenen en daarom hebben ze deze weg maar afgesloten.
Wij moeten dus weer naar beneden en lopen via een andere weg naar de camper. We zien een boom die zijn wortels helemaal om een rotsblok geslagen heeft. Onderweg zien we dat beneden de weg naar de Pöllatschlucht gewoon open is.
Om kwart over 5 zijn we weer op de parkeerplaats bij de Tegelbergbahn en rijden daarna weer naar de camperplek in Füssen. Daar zetten we nog even snel ons uitzicht op de foto.
Deze avond trakteren wij onszelf op een heerlijk etentje in het restaurantje op de camperplek.
Zaterdag 27 oktober
Füssen - Heel
660 km
We vertrekken om 9 uur op de camperplek en na een voorspoedige reis zijn we om 5 uur weer thuis.
Lindau - Wolfurt 21-10-07
2000 1800 1600
Hoogte (m) .
1400 1200 1000 800 600 400 200 0 0,0
5,0
10,0
15,0 Afstand (km)
20,0
25,0
Wolfurt - Müselbach 22-10-07
2000 1800 1600
Hoogte (m) .
1400 1200 1000 800 600 400 200 0 0,0
5,0
10,0
15,0 Afstand (km)
20,0
25,0
Müselbach - Hittisau 23-10-07
2000 1800 1600
Hoogte (m) .
1400 1200 1000 800 600 400 200 0 0,0
5,0
10,0
15,0 Afstand (km)
20,0
25,0
Sonthofen - Obergschwend 24-10-07
2000 1800 1600
Hoogte (m) .
1400 1200 1000 800 600 400 200 0 0,0
5,0
10,0
15,0
20,0
25,0
Afstand (km)
LET OP: De hieronder getekende route loopt wegens de grote hoeveelheid sneeuw niet overal over het pad!
Obergschwend - Pfronten 25-10-07
2000 1800 1600
Hoogte (m) .
1400 1200 1000 800 600 400 200 0 0,0
5,0
10,0
15,0 Afstand (km)
20,0
25,0
Pfronten - Schwangau 26-10-07
2000 1800 1600
Hoogte (m) .
1400 1200 1000 800 600 400 200 0 0,0
5,0
10,0
15,0 Afstand (km)
20,0
25,0
