MARINE IN WONDERLAND Een oud-leerling blogt vanuit de USA
PETER & METER Wegwijs in een nieuwe school
CELEBRITY CRUSHES & KLASSFEER Het relaas van de vormingsdagen
OEPS…. Lachen mag
BEZOEK UIT NICARAGUA In het kader van de Damiaanactie
HET VRAGENVUUR Interview met Jeroen Lenaerts
GRIEKENLAND 2013 Mevrouw Notelaers zoekt reisgenoten
UIT DE OUDE DOOS Kinderkiekjes van de HHCleerkrachten
PRE X-MOS Over de pré, natuurlijk!
BROODJE AAP Huiveringwekkende stadssage over het HHC
UIT DE KAFT VAN MEVR. LOYENS HHC creatief
ECHANGE Tandemproject met het Athénée Royal de Soumagne
WE RUN, WE RULE De Maasrun en ander sportief nieuws
DE OUDDERRAAD Uitnodiging brunch
FRIDAY NIGHT FEVER Uitnodiging galabal
PRIKBORD Losse berichtjes
McDONALDS & DUITSE WIJN In Trier
RIJZENDE STER Interview met Danny Vanderhoven WEL & WEE
HERDENKING Herdenking vermoorde paters 1964
KALENDER
WHAT MAKES YOU SMILE? De fotowedstrijd!
3
Vergissen is menselijk en uit je fouten leer je. Huizenhoge clichés, maar dat we met sommige fouten ook kunnen én mogen lachen staat ook buiten kijf. Zoals gewoonlijk willen we jullie de leukste bloopers niet onthouden. Vooral geschiedenis heeft zich in de afgelopen maanden geleend tot het verzinnen van veel “creatieve” antwoorden.
Duid de Middellandse zee aan op de kaart... leerling kleurt ZuidAfrika in!
"Welke rivier stroomt er door Rome?" Antwoord: de Nijl (i.p.v de Tiber) Versailles blijkt tegenwoordig geen luisterrijk kasteel te zijn, maar wel een groot Frans filosoof… Dat Frans klopt dan nog net!
Een persoon die stripalbums maakt? Dat noemt men een stripper!
De ontdekker van Amerika is volgens één van onze leerlingen Napoleon!
Pasteuriseren: Het benoemen van pastoors. Monogamie: een nieuw soort Monopoly
Columbus mag dan de echte ontdekker van Amerika zijn, maar volgens een andere leerling reisde hij wel per trein.
“Ze is verdronken in het zwembad” wordt in “modern Frans” zoveel als: “Elle a bu trop dans la piscine”
Een derdejaars vond zopas een nieuwe chemische verbinding uit: koolstofmonokini. “Het fabriek is gesloten” wordt dan weer: “The fabric (het stof) is closed” 5
Op de vraag "Wat hebben mevr. Notelaers en Leonardo da Vinci gemeen?" antwoordden twee grapjassen: ‘ze zijn geniaal’ en ‘ze zijn uitvinders’. Het juiste antwoord was echter: ze zijn beide linkshandig. De oorzaak van de kruistochten vraagt u? Augustus II lustte geen hosties In de middeleeuwen stierf een groot deel van de bevolking aan de buidelpest, ook de beulenpest bleek een ernstige ziekte.
9
Hoewel de tijd van griezelen samen met Halloween al gepasseerd is, kan een goed eng verhaal op een koude winteravond net zo leuk zijn. De leerlingen van het vierde werd gevraagd een stadssage, of broodjeaapverhaal te schrijven. Dit zijn verhalen die verzonnen zijn, maar wel doorverteld worden alsof ze waargebeurd zijn. Vaak zijn het sensationele, lugubere of bizarre verhalen die inspelen op allerlei angsten van de mensen, of in dit geval van onze leerlingen. Zij schreven namelijk ietwat huiveringwekkende verhalen over het HHC…. U bent gewaarschuwd….
Een nieuw schooljaar op het Heilig-Hartcollege. Hier keek ze al het hele jaar naar uit, eindelijk nieuwe leerlingen… Eén voor één bekeek ze ze zorgvuldig, kijkend of de goede maat ertussen zat. Ze had er goede hoop op. En zelfs Ludo zag het positief dit jaar. Hij hoopte dat zijn geliefde collega eindelijk verlost zou worden van de helse pijnen. Twee weken later. Eindelijk werd DE lijst aan haar gegeven. Alle niet-gelovigen prijkten mooi op dit blad. Ze bekeek elke leerling zorgvuldig. Er zaten vast een paar goede exemplaren tussen. Die avond, nadat ze voor haar gezin gekookt had, trok ze zich terug in haar werkkamer. De selecties werden gemaakt en de mogelijke slachtoffers werden met een bloedrode pen omcirkeld. Enkele uren later kwam ze tevreden uit haar kamer. Ze verheugde zich al op morgen. Vrijdagmiddag, laatste uur. De leerlingen slenterden langzaam de gangen uit en klaslokalen werden gesloten, behalve dat ene lokaal, waar de lichten eeuwig branden. Dat ene meisje, die moest ze hebben. Haar handlanger Ludo stond achter de deur, met de verdovende handdoek, klaar om toe te slaan. Het meisje kwam nietsvermoedend het lokaal binnen, nog geen minuut geleden geroepen door de leerkracht. Ze voelde een hete adem in haar nek en 5 seconden later lag ze gedrogeerd en bewusteloos op de grond. Ze keken grijnzend toe. Zondag 10 uur ’s ochtends. De paters liepen één voor één met een blij gezicht naar de kapel. Het was alweer een jaar geleden dat ze konden offeren naar God. Het slachtoffer werd met het gelaat naar beneden in het midden van het altaar gelegd. Het gitzwarte kruis pronkte al in haar nek. De bange ogen van het nu weer bewuste meisje gaven hen een enorme kik. Nadat alle paters langzaam gingen zitten, liep Ludo de kamer in met de heilige hamer. Nu kon echt spektakel echt beginnen. De mis kwam rustig op gang: eerst de gebeden, daarna de hostie en de wijn, vervolgens kwam de preek aan bod. Iedereen ging er goed voor zitten. Nadat de preek door de pastoor werd voorgelezen en de hele zaal “amen” had gezegd, mocht Ludo eindelijk zijn ding doen. Op de plek in haar nek waar de twee balken van het kruis elkaar raakten, werd de kop van de hamer keihard geslagen. Er liep een straaltje bloed uit haar mond. Een paar uur na de mis werd het dode meisje door de tuin van de paters gesleept, richting het P.O.-lokaal. Onvoorzichtig werd ze op de werkbank gesmeten. De kettingzaag werd aangezet en Ludo zette zijn beschermbril op.
10
Lanaken staat sinds kort nog een beetje steviger op de culinaire kaart. In de nieuwe Michelingids prijkt er immers naast de naam van Lanakenaar Danny Vanderhoven een sterretje. Op de vorige pagina kon u al lezen dat onze leerlingen onlangs op pad gingen om eender welke kookfanaat het vuur aan de schenen te leggen met hun vragen. Vera Manders en Hélène Lethion kozen niet voor de eerste de beste ‘foodie’, maar kozen voor ‘rijzende ster’ Danny Vanderhoven. Nog net voor hij zijn eerste ster binnenhaalde.
Danny Vanderhoven weet wel van aanpakken. Na jarenlang in zijn eigen staalbedrijf te werken, besloot hij om een andere richting uit te gaan in zijn leven, namelijk chef worden. Na veel ervaring op te doen in verschillende restaurants, opende hij nog niet eens zo lang geleden zijn eigen restaurant. ‘Als je altijd zelfstandige geweest bent, is het moeilijk om weer voor een baas te gaan werken’, zegt hij. Samen met zijn vriendin verwezenlijkt hij nu zijn kinderdroom. Mijn vader echter vond dat niks om 2 redenen. Ten eerste meende hij dat ik in het weekend vrij moest hebben en ten tweede was de hotelschool in Hasselt een staatschool en ik moest naar een katholieke school gaan.
Wat is het eerste dat u ooit zelf hebt klaargemaakt? Ik denk dat het spaghetti bolognaise was. Ik denk dat ik ongeveer 7-8 jaar oud was. Met hulp? Nee, dat heb ik helemaal alleen gedaan.
Is uw job makkelijk te combineren met uw persoonlijk leven? Nee, dat valt bijna niet te combineren. Ik ben alle dagen in het restaurant en kan zelden op vakantie gaan.
Wat was uw lievelingsgerecht als kind? Ik at graag spaghetti, nu nog steeds eigenlijk. U werkte eerst in een metaalbedrijf, heeft u lang getwijfeld over de overgang naar chef? Ja, ik heb eerst een boekhouderopleiding gevolgd. Ik werkte samen met mijn broer in dat bedrijf, maar na een tijd botste het en het beste was dat één van ons 2 zou opstappen. Het enige waar ik iets mee verder kon doen, was met mijn passie voor koken.
Hoe is het dan om samen te werken met uw vriendin? Het is fijn, maar de ene keer gaat het goed en de andere keer botst het wel eens. Maar we krijgen toch goede commentaren, dus dat is het bewijs dat het wel goed samengaat. Let u veel op de commentaren van de gasten? Ik luister wel naar ze, maar als ze het niet lekker vinden, ga ik niet speciaal mijn gerechten veranderen. Het kan zijn dat ze iets niet lekker vinden, maar dat is ieder zijn eigen smaak. Ik heb ook niet het doorsnee restaurant, ik combineer graag verschillende keukens. Het is meer een wereldkeuken. Sommige mensen kunnen dat niet verdragen.
Bent u blij dat u de overstap hebt gemaakt? Ja, ik doe dit nu al 6 jaar, 7 dagen op 7. Ik moest van onderaan de ladder beginnen, maar ik ben toch al ver gekomen. Hoe heeft u uw passie voor koken ontdekt? Door mijn grootouders, zij waren gastronomisch aangelegd. We gingen veel uit eten. Ik wou al van jongs af aan kok worden en naar de hotelschool gaan. 14
Verandert u vaak uw menu? Om de 6 weken verander ik van menukaart. Dat is ontzettend veel werk en daar kruipt natuurlijk veel tijd in.
U werkte eerst in andere restaurants. Hoe kwam u bij het idee om zelf een restaurant te openen? Als je altijd zelfstandig geweest bent, is het moeilijk om weer voor een baas te gaan werken. Ik ben niet in de horeca gegaan om altijd voor een baas te werken. De meest logische stap was dat ik na al deze leerprocessen wel een eigen zaak ging opstarten.
Heeft u een favoriet kookboek? Ja, die heb ik zeker. Dat is ‘Ons kookboek’ van de boerinnenbond. Dat is een heel ouderwets kookboek, maar ik vind het geweldig. Niet dat ik er veel recepten van gebruik, maar het is wel een basis die belangrijk is.
Eenmaal dat u op het idee gekomen was om een restaurant te openen, heeft het toen nog lang geduurd voordat het definitief open was? Het gebeurde vrij snel. Ik denk dat ik half mei op het besluit ben gekomen en in september zijn we opengegaan. Het was oorspronkelijk een gewoon woonhuis, dus we moesten alles verbouwen zoals een nieuwe keuken plaatsen.
U houdt zich zelf ook nog bezig met het schrijven in tijdschriften? Ja, dat is correct. Ik heb een column in een paar tijdschriften. Hoe bent u daar mee begonnen? Ik heb eerst met die mensen aan tafel gezeten, wat overlegd en toen is dat idee tot stand gekomen. Het is wel veel werk, ik zit vaak nog tot 4 uur ’s morgens daaraan te werken, want ik moet de deadline natuurlijk halen. Maar het is wel leuk. Soms schrijf ik iets over de zaak, soms iets over collega’s.
Wat wilt u nog bereiken in uw carrière? Iedere kok droomt wel van een Michelinster. Die ambitie heb ik wel omdat te bereiken, natuurlijk liever gisteren dan vandaag. We hebben al controles gehad dit jaar, misschien dat we wel eens scoren. Mijn ambitie is eigenlijk vanaf het begin geweest dat de zaak zo vol mogelijk moet zitten.
Heeft u veel personeel in uw zaak? Ik wissel af en toe van personeel, want als je een jaar open bent, zie je dat sommige mensen minder bekwaam zijn. Maar meestal zijn we met een man of 5. Voor een kleine zaak is dat toch al behoorlijk. We zoeken iemand die allround is.
Bedankt, en nog veel succes in uw carrière!
Gebeuren er wel eens ongelukjes in de keuken? Nee, niet echt. Het kan wel eens zijn dat ik me snij of dat er eens een bakje valt. Maar niks dramatisch, geen vechtpartijen. Welke gerechten maakt u het liefste klaar? Ik werk ontzettend graag met grijze garnalen. Niet die wat je in pakjes in de supermarkt kan kopen, maar die wat je zelf nog moet pellen. Dat vind ik schitterend. U bent vorig jaar verkozen tot beste nieuwe restaurant van België? Wat was uw reactie? Toen ze me opbelden was ik totaal verrast. Dat streelt je ego wel, dat is altijd fijn natuurlijk. 15
Vera Manders Hélène Lethion
Chrysostomos
Oudercontact Projectdag (leerlingen namiddag lesvrij)
Galabal
Excursies 3,4,5,6
Oudercontact zesdejaars
Tussentijds rapport tweede graad
Begin proefwerken tweede graad
Pedagogische studiedag: leerlingen lesvrij Toneel tweede graad
Tussentijds rapport tweede graad
Bijmaken proefwerken + klassenraden (leerlingen lesvrij)
Vastenacties + tussentijds rapport derde graad
t.e.m. 14 april: paasvakantie
T.e.m.17 februari: krokusverlof
Doedag
Tussentijdsrapport derde graad
Brunch oudleerlingen (ouderraad) 17
Op 13 en 14 september vonden onze jaarlijkse vormingsdagen plaats. Deze dagen worden elk jaar opnieuw georganiseerd om onze leerlingen dichter bij elkaar te brengen en ook zichzelf een beetje beter te leren kennen. Elk leerjaar had hiervoor een aangepast programma. Leerkracht Jeroen Lenaerts beschrijft de avonturen van onze vierdes.
Zoals we kunnen verwachten van onze geweldige leerlingen waren ze op die grauwe herfstdag in oktober mooi op tijd op de speelplaats aanwezig . Volledig gepakt en gezakt stonden ze klaar om de bus te bestijgen richting ‘De Kalei’. Eventjes werd er echter gezucht toen de bussen blijkbaar weer eens te laat waren (leerlingen lijken meestal graag te denken dat dit komt door een gebrekkige organisatie van de leerkrachten). Eenmaal aangekomen werden snel de kamers verdeeld en de koffers uitgepakt, zodat de eerste activiteit onmiddellijk van start kon gaan. De leerlingen werden in groepen verdeeld en iedere groep ging samen zitten voor een eerste gesprek. Waarover er die twee dagen gepraat werd mochten de leerkrachten natuurlijk niet weten. Desondanks vingen we hier en daar wat verhalen op over celebrity crushes, prille liefdes en een goede klassfeer. Tussendoor konden de leerlingen zich af en toe uitgebreid uitleven. Bij de jongens werd er vooral gevoetbald, bij de meisjes bleken de geopende ramen een perfecte gelegenheid om binnen warm te zitten terwijl ze nog rustig konden praten met mensen die buiten in de kou stonden. Moesten er ouders zijn die zich wat vragen stellen bij de kosten van de vormingsdagen: uw dochters hebben het alvast lekker warm gehad.
20
