Mainstream Music Band vzw

2014 70 jaar Bevrijding Bevrijdingsconcert Mainstream Music Band vzw i.s.m. De Kortrijkse Revue

·

Mainstream Music Band vzw Tom Vandersarren Duivekotestraat 11 8501 Bissegem

Bevrijdingsconcert Mainstream Music Band

Persdossier

“Bevrijdingsconcert” Mainstream Music Band vzw i.s.m. De Kortrijkse Revue

Zaterdag 13 september 2014 20u00 in de Schouwburg te Kortrijk

2


1. Inleiding We schrijven september 1944. Kortrijk wordt bevrijd. Na 4 jaren van oorlog, bezetting en onderdrukking wordt “den Duits” verdreven door de Britten. De Kortrijkse bevolking herademt en herleeft. De bevrijding zorgt voor een massale vreugdeuitbarsting na jaren van ontbering en onderdrukking. Zware geallieerde bombardementen in de loop van 1944 hebben de stad tot een puinhoop herleid. De wederopbouw kan beginnen. Bovenstaand stukje staat in schril contrast met de muzikale stijlperiode die toen hoogtij vierde. Hoewel veelal een verhaal van kommer en kwel, staat de Tweede Wereldoorlog eveneens synoniem voor een ware muzikale revolutie. Op het thuisfront van de geallieerden, het Amerikaanse continent, stond muziek niet alleen synoniem voor amusement en vertier. De muziek diende ook een hoger, politiek doel. Via de muziek werd propaganda gevoerd tegen de Duitsers en tot geruststelling van de achtergebleven familieleden. Via de muziek werden verhalen verteld over heldendaden van soldaten, het verzet tegen de Duitsers, de geleidelijke machtsovername van de geallieerden. Een typisch Amerikaanse orkestvorm, de bigband, speelde hierin een grote rol. Deze orkestvorm werd voornamelijk beoefend in militaire muziekgezelschappen. Mede dank zij enkele legendarische componist-arrangeurs, denk maar aan Glenn Miller en Harry James, bestaat op vandaag een schier onuitputtelijk repertorium van de zogenaamde Muziek uit de Oorlogsjaren. Vele bigbands vandaag brengen via transcripties van deze originele muziek een hulde aan “The Swing Era”, zoals deze periode de geschiedenis is ingegaan. In 2014, 70 jaar na de bevrijding, wil Mainstream Music Band die periode doen herleven, en op een positieve manier deze mijlpaal uit de vaderlandse geschiedenis in herinnering brengen en houden.

3


2. Concept Na de totale verwoesting van Kortrijk door de geallieerde bombardementen, kon na de bevrijding gestaag maar resoluut met de heropbouw van deze mooie stad begonnen worden. De bevrijding was dus niet alleen in die tijd van groot belang voor de bevolking van Kortrijk, maar staat eveneens symbool voor de heropbouw en de heropstanding van stad en bevolking. Als een Kortrijkzaan dan toch kan getypeerd worden in enkele woorden, dan wel als een noeste, nuchtere werker die na om het even welke tegenslag licht ziet aan het einde van de tunnel en onverstoorbaar, maar vastberaden orde op zaken stelt. Het is dan ook niet meer dan passend om een eerbetoon te brengen, niet alleen aan de moedige geallieerde helden die de Duitse bezetters hebben verslagen en verdreven, maar eveneens aan een stad en haar bevolking, die getekend, maar niet verslagen uit de oorlog is gekomen. Een eerbetoon kan verschillende vormen aannemen. En hoogstwaarschijnlijk zullen in 2014, naar aanleiding van de 70ste verjaardag van de Bevrijding nog enkele projecten op stapel staan. Maar Mainstream Music Band vzw wil op haar eigen manier, een uniek eerbetoon, een muzikale hulde brengen. In een totaalconcept wil Mainstream Music Band vzw het collectief geheugen opfrissen, en herinneren aan wat toentertijd realiteit was. Wat nu de ver-van-ons-bed-show is, was in de jaren 30 en 40 ook in onze streken keiharde werkelijkheid. Daarom ook dat Mainstream Music Band een sfeer van “verbondenheid” en een collectief besef “dat dit nooit meer mag gebeuren” wil creëren. Een evenement in het teken van de Hoop, dat dit ons in de toekomst mag bespaard blijven. Het eerste deel van het concert speelt de bigband een traditioneel programma met typische muziek uit die periode. Na een pauze, brengt de bigband in samenwerking met De Kortrijkse Revue een evocatie rond enkele opmerkelijke gebeurtenissen/feiten in en rond Kortrijk in oorlogstijd en ten tijde van de Bevrijding. Doorheen dit alles blijft muziek in al haar facetten een centrale rol spelen. De Schouwburg van Kortrijk dient als locatie voor dit alles. Als historisch gebouw, en een van de mooiste schouwburgen van het land, is dit pand uitermate geschikt voor een dergelijk evenement.

4


3. (Swing)muziek uit die periode In de jaren ‘30 en ’40 fungeerde swing-muziek als ontsnappingsmogelijkheid uit de ellende van oorlog en depressie. Swingmuziek was zowel opzwepend als romantisch. Mensen, zowel uitvoerder als toehoorder, konden er zichzelf in verliezen, laten door meeslepen, wegdromen. Kortom, de bigband-swing gold in een tijd van kommer en kwel als muzikaal medicijn. Maar componisten beperkten zich niet alleen tot het schrijven/arrangeren van zogenaamde uptempo nummers. De stijl leende zich ook perfect tot het maken van prachtige romantische muziek. Bekende componisten-arrangeurs-orkestleiders van die tijd zijn de alom bekende en geprezen Glenn Miller, maar ook andere namen als Harry James, Benny Goodman, Jerry Gray, Duke Ellington, … Daarnaast vervulde muziek ook tal van andere functies. Zo was er de militaire propaganda. In protestliederen werd tegen de vijand, of tegen de oorlog op zich geprotesteerd. Het moreel van de troepen werd hoog gehouden met liederen en muziek waarin de draak werd gestoken met de tegenpartij. Daarnaast werd muziek ook gebruikt als een repressiemiddel door de bezetter. Amerikaanse en zogenaamde negroïde invloeden werden verboden. Engels klinkende benamingen van bands en groepen werden geweerd, en omgevormd tot Nederlandstalig klinkende afkooksels. De bands werden gecensureerd door alle Amerikaanse muziek uit het repertoire te weren.

5


4. Het orkest In 2003 werd Mainstream Music Band boven de doopvont gehouden als “Prestige”. De bedoeling was om met een kleine bezetting blazers een amusant en gevarieerd programma te brengen op recepties, feesten, barbecues, academische zittingen enz.

Maar zoals het elke goede baby betaamt groeide de groep en evolueerde zowel qua bezetting als repertorium. De groep profileerde zich meer en meer als een echte bigband, met een voorkeur voor het traditionele repertoire, genre Glenn Miller en Harry James. Wel was het nog steeds zo dat de groep enkel te horen was op feesten en dergelijke, met andere woorden op vraag en uitnodiging van een organiserend orgaan. In 2006 achtte de groep zich klaar voor het grotere werk. Voor het eerst zou de groep naar buiten treden met een eigen concert. Met een bescheiden geloof in eigen kunnen, maar met de nodige twijfels, werd aanvankelijk wel nog de steun gezocht bij een bevriende groep, de Kortrijkse folkformatie FLINT. In de kerk van Aalbeke weerklonk de “Midwinternightmusic” (de titel van het concert), afwisselend gebracht door beide groepen. Hoewel niet alledaags werd deze samenwerking zowel door het publiek als de beider groepen fel gesmaakt. Een vervolg kon niet uitblijven. Vol goeie moed en vertrouwen werden al vroeg plannen gesmeed voor een nieuw concert, dit maal in organisatorische samenwerking met het Davidsfonds van Bellegem. Muzikaal werd opnieuw voor een joint-ventureproject gekozen. Ditmaal kwam de medewerking van over de noordelijke landsgrenzen. Het Nederlandse Close-harmony en Barbershop-koor 4Tune uit Malden, bij Nijmegen, werd in het programma ingepast. Elk bracht zijn eigen programma en enkele keren werd eveneens, in groep of met een solist, een gezamenlijk nummer gebracht. Het concert Winter Cocktail, of hoe de vlag de lading kan dekken, werd wederom enthousiast onthaald door het publiek.

6


Ter gelegenheid van dit concert werd eveneens een complete restyling doorgevoerd. De naamsverandering van “Prestige” naar Mainstream Music Band werd officieel voorgesteld en de witte hemden werden omgeruild voor een nieuw uniform. De traditie was zo onderhand geboren om jaarlijks een Eindejaarsconcert, sedert enkele jaren zelfs een Eindejaarsdubbelconcert, te organiseren waarop de groep zelf, maar steeds ook een externe partner (een artiest, een professionele solist, een zanggroep of instrumentaal ensemble allerhande, …) uitgebreid aan bod komt. Zo probeert Mainstream Music Band steeds haar eigen grenzen en die van haar muziek te verkennen en te verleggen. In de naam, Mainstream Music Band, ligt meteen ook de bedoeling en de missie van de groep, namelijk steeds opnieuw proberen om aan te bieden wat als algemeen geapprecieerd kan worden ervaren door een breed publiek. Met zijn optredens wil Mainstream Music Band de traditionelere bigband muziek, in combinatie met de wat toegankelijker hedendaagse werken, het brede publiek (de mainstream) bereiken.

7


5. De Kortrijkse Revue Anno 1990 ontstond bij Erwin Busschaert en later bij journalist Gerrit Luts de idee om op een ludieke manier het Kortrijkse dialect en het Kortrijkse reilen en zeilen, in de kijker te zetten. De “Spatjes” deden dat op Overleie al van tijdens of kort na WO II, maar de initiatiefnemers wilden graag de hele Kortrijkse bevolking bereiken. Medewerkers werden gezocht en… gevonden. De idee werd een concept, het concept werd uitgebouwd en de “Stichting Kortrijkse Revue” was een feit en bereidde een eerste productie voor: “Kortrijk en Oeneffen”, een spittante persiflage op de historische evocatie Kortrijk 800 van de hand van Bert Dewilde en Gerrit Luts. Marc Claerhout, bekend van het Kortrijks Lyrisch Toneel, Toneelvereniging Taal en Kunst en stedelijke cultuurinitiatieven (o.a. het Guldensporenmassaspel van 1962), was de eerste regisseur. Hij bleef dapper regisseren tot op 65-jarige leeftijd. In 1995 werd hij opgevolgd door Rudy Suwyns die vanaf 2000 door Philip Strobbe werd vervangen. In 2012 geeft ook Philip de fakkel door. Het was er de groep vooral om te doen situaties die zich in Kortrijk voordoen op een speelse en volkse manier naar voor te brengen en een grote groep acteurs, zangers en dansers erbij te betrekken. Acteurs waren achtereenvolgens Bert Dewilde, Luc Demiddele en Eddy Cosaert. Vanaf 2012 wordt geopteerd om met een schrijverscollectief te werken, kwestie van het werk wat te verdelen, de inspiratie te verruimen en de creativiteit te vermeerderen. Natuurlijk vormen de acteurs een belangrijk (zoniet het belangrijkste) ingrediënt van het theater. Een 70-tal medewerkers maken deel uit van de groep, waarvan een twintigtal acteurs, een volwaardig orkest, zangers, een zangkoor, een dansgroep en de mensen die zorgen voor decor en techniek. Zowel jong als oud proberen er elk jaar weer een leuke bedoening van te maken met grappige dialogen, slap stick humor, muziek en zang, dans en variété en vooral grote herkenbaarheid. Ronny Delombaerde schrijft de muziek bij de volkse liedjes en dirigeert het orkest dat ondertussen uitgegroeid is tot een bigband van twintig gedreven en getalenteerde muzikanten. De choreografie is in handen van Fanny Decock. En het publiek bepaalt het succes. Uiteraard.

8

Mainstream Music Band vzw

Recommend Documents