maart 2014 Wings of Support viert 15-jarig jubileum! maart 2012 december 2011 Bushcampers beklimmen berg Vers brood in Sao Paulo Swingen in Zutphen

maart 2014

april 2010

juni 2012

KLM bestek weer in gebruik Petjes de wereld rond Wandelen voor het goede doel

december 2011

Bushcampers beklimmen berg Vers brood in Sao Paulo Swingen in Zutphen

maart 2012

EHBO les op de Filipijnen Agenda’s de wereld over Inschrijving Bushcamp 1 april

Wings of Support viert 15-jarig jubileum!

Voorwoord Door het steeds verder uitbreidende netwerk van KLM, komen er ook steeds meer bestemmingen bij waar Wings of Support haar hulp kan aanbieden. Meest in het oog springend zijn natuurlijk de vele landen in Afrika waar de KLM op vliegt. Iedereen die daar vanaf het vliegveld naar zijn hotel rijdt, kan al een beetje inschatten waar in zo een land meestal behoefte aan is. Vaak rij je eerst langs grote krottenwijken waar het aan alles ontbreekt. Niet voor niets staan er in iedere Woswijs wel een paar verhalen van projecten waar er op een school in Afrika het sanitair is aangelegd, een dak geMenno de Kuyer maakt of geholpen is met de aanschaf van schoolboeken. Maar KLM breidt ook uit in Latijns-Amerika en het Verre Oosten. Onder andere steden als Buenos Aires en Taipei. Terecht wordt dan de vraag gesteld of wij als Wings of Support daar wel wat te zoeken hebben. Taipei lijkt meer op Singapore en Buenos Aires heeft de uitstraling van een stad als Parijs of Madrid. Toch is er in deze steden voor Wings of Support wel degelijk wat te doen. In Buenos Aires leeft 30% van de bevolking onder de armoedegrens. In 1930 was Argentinië nog een van de rijkste landen ter wereld, maar door militaire dictaturen en corrupte politici is het land langzaam afgegleden naar een bedenkelijk niveau. In deze Woswijs kunt u lezen hoe onze stichting het project Che Amigo steunt, gerund door twee Nederlanders. In Taipei gaat onze projectcoördinator Yvonne Welzen naar de bakker en raakt in gesprek met de eigenaar. Die wees haar op een stichting Garden of Mercy die zich bezighoudt met de opvang van hiv-baby’s. Op aids heerst in Taiwan nog altijd een groot taboe. Deze kinderen, vaak van Indonesische moeders die in de gevangenis zitten, krijgen weinig steun van de Taiwanese overheid. Als een baby kort na de geboorte medicatie krijgt toegediend, wordt er geen hiv ontwikkeld. Dit gebeurt nu nog heel weinig. In de baby-opvang Garden of Mercy krijgen de kinderen gedurende 18 maanden medicijnen toegediend en zijn dan genezen van hiv. Twee mooie projecten dus die prima passen binnen de doelstellingen van Wings of Support. Menno de Kuyer hoofdredacteur

WosWijs, nummer 1 maart 2014

Woswijs is een uitgave van de Stichting

Wings of Support en verschijnt vier keer per jaar Volgend nummer: juni 2014 Inzenden kopij vóór 1 mei Oplage: 3.000

Druk: Sodexo Altys Document Center i.o.v. SPL/LE Website:

www.wingsofsupport.org

Wings of Support op Facebook:

Waar vraag aanbod elkaar ontmoeten

&

www.facebook.com/wingsofsupport Redactie:

WoS SPL/NK, Postbus 7700, 1117 ZL Schiphol

[email protected] www.wingsofsupport.org

Menno de Kuyer, hoofdredacteur Anne Olimulder, coredacteur

Emilie van der Ven, coredacteur Vormgeving: Hella Matroos Bestuur:

Eugène van Halder - voorzitter Karin van Krimpen - secretaris

Sharon Kustarjo/ Manon Smits (plv) - penningmeester

Angela van der Burgt/ Robin Ruijter (plv) - BL projecten Caroline Liem/ Gerry Bouma (plv) - BL communicatie Marius den Dulk - erevoorzitter Rekeningnummer:

8127072 te Hoofddorp

IBAN: NL86INGB0008127072 en BIC: INGBNL2A

Van de voorzitter

Door Aria den Hartog

H

et was alweer even geleden dat ik het project Urban Poor Child Organisation (UPCO) in Accra had bezocht, omdat ik het vereiste type vliegtuig voor deze leuke bestemming niet vlieg. De laatste keer, alweer een paar jaar geleden, maakten we bij dit project een start met de schoenenzakken die ondertussen door veel collega’s met plezier gebruikt worden. Regelmatig zie ik de vrolijk gekleurde zakken verschijnen bij het wisselen van de schoenen. Net als de waterzakken die niet lang daarna het licht zagen. Allemaal initiatieven die voort komen uit de vraag: ‘Heb je een idee?’ Reden van deze vraag is het besef te laten groeien dat de bijdrage van Wings of Support wel eens zou kunnen verminderen en wat dan te doen? Je eigen geld verdienen of er een bijdrage aan kunnen leveren is een belangrijk gegeven. Of je nu in Afrika woont of in Nederland. Het geeft een gevoel van vrijheid en trots. Zeker als je iets moois kunt maken waar ook anderen blij mee zijn. Zo reisde ik, samen met een vriendin, eind november weer eens afnaar Accra. Gewapend met stanleymessen, garen, scharen en een aantal ideeën. Dit keer kwam de vraag om een nieuw idee niet alleen uit Accra, maar ook van Kitty Meijburg (de coördinator van de Goodies binnen WoS) die de stapels dozen met oude leren headrestcovers in haar garage steeds groter zag worden. Eens in de zoveel tijd worden de headrestcovers van de Boeings 737 vervangen. In een tijd waar we allemaal ons best doen om zo veel mogelijk te recyclen, kunnen deze mooie blauwe leren lapjes toch niet op de vuilnisbelt verdwijnen.

‘Heb jij een idee wat je ervan kunt maken?’ vroeg ze mij. Deze uitdaging ging ik graag aan en na mijn vlucht haalde ik een stapeltje covers uit het bekende WoS-hok, snelde naar huis en ging de uitdaging aan. Na heel wat gepuzzel, met Afrikaanse stof of toch maar zonder, kwam het uiteindelijke resultaat tot stand. Telefoonhoesjes, iPadhoezen en schoudertassen.- In Accra, bij UPCO, is de start gemaakt met de telefoonhoesjes. De naaimachines bleken niet sterk genoeg om de grotere stukken te maken. Op dit moment wordt er een goede machine gebracht zodat binnenkort ook de andere producten het licht zien. Heb je belangstelling voor een echt, 737 gerecycled telefoonhoesje, laat het mij dan weten. Ik verkoop ze voor UPCO. Natuurlijk is het nog leuker om zelf bij het project te gaan kijken en er daar een te kopen. Aria den Hartog [email protected]

Het tienjarig bestaan van Wings of Support hebben we in 2008 groots gevierd. Trots als wij waren, haalden we alles uit de kast. Aanvankelijk leek het erop dat we de volgende mijlpaal in 2023 zouden vieren, maar niets is minder waar gebleken. De Raad van Toezicht, het bestuur en de medewerkers stonden erop ook het derde lustrum feestelijk te vieren. Want we willen samen terugkijken op wat we met al onze projecten bereikt hebben in 15 jaar. En we willen samen stil staan bij Eugène van Halder de tienduizenden kinderen die we geholpen met onderwijs en opvang. Met speelgoed, kleding en knuffels. Maar vooral met aandacht. Medewerkers van Wings of Support doen hun werk vaak in stilte. Zij doen projectenbezoek in hun eentje en zitten uren achter de computer om de diverse databases te vullen. Daarom vierden we dit lustrum in gezamenlijkheid op 2 november 2013. Dat ons werk in de afgelopen 15 jaren flink is veranderd spreekt vanzelf. Uit alle verhalen, zoals te lezen in de Woswijs, maar ook in het Jubileum Boek, blijkt steeds weer dat de Stichting bol staat van het enthousiasme en barst van de energie. Meer dan genoeg voor komende lustrums. En in de tussentijd blijven we ons inzetten voor kinderen die onze hulp nodig hebben. Ik wens u veel leesplezier.

Sponsors Wings of Support:

Eugène van Halder voorzitter

Adspiranten Verkeersvlieger, Cvision BV, Den Dulk

Alfa Register Accountants, Change in the Air, Corps & Partners BV, Exact online BV, Friedberg & Partners Advocaten, Golfmannen, Keesing Technologies, KLM

NV, Martinair Holland NV, MRC-Holland Foundation, Renaissance internet, Salesforce.com, Schleifenbauer

Products BV, Sodexo Food and Management Services, Steigenberger Hotel Amsterdam, Willebois Notariaat

2 woswijs nr.1 2014

3 woswijs nr1 2014

www.wingsofsupport.org

Goed werk in Uganda! Door Anita Kuiper - Projectcoördinator

D

e Ugandese organisatie KACCAD zet zich in voor de meest kwetsbaren in het Wakiso-district. De afgelopen jaren hebben ze verschillende waterbronnen gerealiseerd, te gebruiken door de families in dit gebied. Ze geven voorlichting over hiv en aids, helpen weeshuizen en runnen vier lagere scholen, waaronder Step by Step. Dit laatste schooltje is met behulp van Wings of Support opgeknapt in 2008. Een aantal jaren geleden zijn ze begonnen met een varkens- en kippenproject om zo inkomsten te genereren voor de scholen, weeshuizen en de trainingen die ze geven. Dit project proberen ze in de toekomst uit te breiden, omdat de dieren nogal wat inkomsten opleveren. Een varken krijgt binnen een jaar al een aantal biggen die worden verkocht, net als de eieren van de kippen. De locatie is er al en de leefruimten ook, maar deze laatste dienen eerst te worden opgeknapt. Ze hebben recent een gebouw opgeknapt met goede kamers en badkamers voor vrijwilligers. KACCAD krijgt veel hulp van vrijwilligers, en nu de organisatie hen een goed logeeradres kan bieden, kunnen ze daar ook (meer) geld voor vragen. Wings of Support gaat nu helpen met de aankoop en het opknappen van een oud schoolgebouwtje, om daarin het Faith orphanage onder te brengen. Het stuk grond naast het gebouw is al eigendom van de organisatie en nu het weeshuis hier zal komen, scheelt dat aanzienlijk in de kosten van de huur, die ze nu elke maand moeten betalen voor het gebouw waarin ze nu verblijven. Op het stuk grond hebben ze al wat bomen verwijderd om daar in de toekomst ook een schooltje te bouwen voor de weeskinderen. De bakstenen maken ze zelf en ze hebben er al aardig wat. Heel veel toekomstplannen voor KACCAD!

4 woswijs nr.1 2014

5 woswijs nr1 2014

www.wingsofsupport.org

Een bijzondere ontmoeting onderweg naar Zambia

Sanitaire voorziening bouwen in Uganda

Door Martine Röell- Projectcoördinator

G

ezond gespannen, maar ook erg nieuwsgierig ging ik op reis richting Lusaka begin december. Het was een van mijn eerste Airbusreizen en dan ook nog naar een bestemming waar ik nog niet eerder was geweest. Klap op de vuurpijl was het leuke vooruitzicht van een bezoek aan een potentieel nieuw Wings of Support project Zikomo-Bethesda. Wat verheugde ik me op die drie dagen! Maar eerst de vlucht.  In de business class zaten zeven passagiers waaronder Mister Kelly, bij wie ik terecht kon voor informatie over Zambia. Mister Kelly bleek namelijk Father Kelly te zijn, een Ierse jezuïeten pater die al ruim 50 jaar in Zambia vertoefde. Hij was, vermoed ik, ver in de 70 begin 80 en had al meer dan de helft van zijn leven in Afrika doorgebracht. Father Kelly is een lieve zachtaardig man, met een hart van goud bleek later. Enthousiast vertelde hij me over zijn jaren in Zambia en tot slot vroeg hij of ik de te overbruggen dagen in Lusaka ging doorbrengen op safari. Ik vertelde hem over mijn potentiële nieuwe WoS-project en dat ik daar twee dagen mee onder de pannen zou zijn. Deze reis geen safari maar een kennismaking met een klein schooltje dat begin 2013 was opgezet en waar 15 lichamelijk en verstandelijk beperkte kinderen voor het eerst in hun leven naar school gingen. Meelevend zei Father Kelly: ‘There is still a lot of work to do‘. Halverwege de vlucht trok Father Kelly mijn aandacht en vroeg of ik even tijd had. Op mijn vraag of er iets mis was, antwoordde hij: ‘nothing at all, but before leaving Ireland, I received a gift and I would like you to spend this gift at the school you are going to visit’ en overhandigde me een servetje met daarin gewikkeld zes briefjes van €50. Tranen schoten in mijn ogen door dit gebaar, een onbekende die zo iets liefs deed voor onbekende kinderen. Dit had ik nog nooit mee gemaakt. Ik heb Father Kelly uitvoerig bedankt en hem beloofd per e-mail verslag uit te brengen over mijn bezoek aan het schooltje. Zijn antwoord wil ik graag met jullie delen:

Dear Martine,   Very many thanks indeed for your message and for the photos from Bethesda in Kabwe. I hope you enjoyed your first few days in Zambia and that you saw clearly how great the needs are. It is very impressive to hear that they have such ambitious plans. I hope that over time they will see them coming to fulfillment. The needs of the handicapped are great and, as you noted, there is a tendency to conceal affected children. This is much less now than in the past, but it is still there. It is wonderful that the Bethesda people are trying to overcome it. At one of our parishes in the south of Zambia a survey will soon be undertaken to reveal not just how many people there are who are living with handicaps, but the nature and severity of these and also what steps have to be taken to deal with them. WHO estimates that approximately 10% of any population group is affected by some form of handicap, so clearly this is a major challenge, and all the more so if there is the kind of denial and secrecy that you learned about in Kabwe.   I am greatly moved by the work that you and Wings-for-Support are doing and I encourage you to continue with it. If you can manage to do so, keep me posted on what is being done in Zambia. It is always good to know that there are such good people in the world.   A thousand thanks for all your kindness to me on the flight last week. You and your colleagues were just wonderful. I was delighted afterwards to be able to give very positive responses to a customer satisfaction survey that was sent to me! Please also thank your colleagues. I no longer travel very much, but hope that next time I do so I may meet you and the others again.  With renewed thanks and very warm wishes.   Sincerely,   Michael

Dit is een combinatie van een van de meest bijzondere momenten van mijn twee banen, als senior purser bij de KLM en als projectcoördinator bij WoS. Ik hoop deze bijzondere passagier nog vaak aan boord te mogen ontmoeten! NB: Bethesda zal de gift gebruiken om een aantal gespecialiseerde rolstoelen aan te schaffen voor hun kinderen. Inmiddels is het project Bethesda ZM-004 goedgekeurd en met eer een echt WoS project! 6 woswijs nr.1 2014

Door Kelly Quak

I

k ben vorig jaar voor een kleine twee maanden in Uganda geweest bij project UG 060. We hebben daar een sanitair onderkomen gebouwd waarvan hieronder een kort verslag. Via een grote omweg ben ik bij het project Home Coming van Food Step terecht gekomen. Ik reisde af naar Uganda om daar een sanitaire voorziening op te zetten. En wat was dat nodig! Want wat hadden de kinderen die daar verblijven? Zo goed als niets. Het enige wat er was, waren een paar zeer vieze oude stinkende gaten in de vloer waar ze hun behoeften in moesten doen. Daar moest snel verandering in komen voor de kinderen. Er was een bedrag beschikbaar gesteld en samen met de mensen van Home Coming zijn we hard gaan werken. Het moest een nieuw sanitair gebouw worden met toilet en douches met stromend water en betegelde muren en vloeren zodat het goed schoon gehouden kan worden. Hygiëne is van levensbelang met inmiddels 60 kinderen die er nu verblijven. Als eerste moest er een diepe put gegraven worden waar het restwater in kwam van de douches en er moest een septic tank komen. We zijn met verschillende lokale mensen gestart met de bouw. Na enige tijd stond het casco met de indeling van toiletten en de douches. Maar het meeste werk moest nog komen en dat was het betegelen van de toch niet helemaal egale muren. 7 woswijs nr1 2014

In landen als Uganda gaan ze toch heel anders te werk dan hier. Ze hebben een eigen manier van werken waar ze, ondanks advies of hulp met ideeën, toch krampachtig aan vast blijven houden. Maar als ze eenmaal zien hoe het toch ook kan, dan zijn ze toch ook weer zo dat ze het voordeel ervan inzien en waarderen ze het. Maar hun manier is toch altijd nog de beste omdat hun voorvaderen nu eenmaal ook zo werkten. De tegels van het sanitair gebouw waren rechthoekig en om het gebouw ruimtelijker te laten lijken wilde ik die tegels horizontaal bevestigen maar omdat in Uganda alle rechthoekige tegels standaard verticaal worden geplaatst was het nog een hele klus om mijn idee door te zetten. Veranderen zit niet echt in het systeem van de Ugandese cultuur. Uiteindelijk zijn de tegels horizontaal geplaatst en vonden ze het toch erg mooi. Voor de kinderen was het heel spannend om te zien dat ze binnenkort onder een douche zouden kunnen staan. Normaal wassen ze zich in een teil en diezelfde teil wordt ook gebruikt om hun kleding te wassen. Na vele dagen tegelen was het resultaat heel mooi geworden en kon de afwerking beginnen zoals het ophangen van de douchegordijnen die ik liet meenemen door de bezoekers van Wings of Support. Het uiteindelijke resultaat is dat er een prachtig gebouw staat waar iedereen heel veel plezier aan zal beleven. www.wingsofsupport.org

Door Lyda Mallant

L

agos is een bestemming waar wij het hotel niet uit kunnen om projecten te bezoeken. Dit vanwege de onveilige situatie in Nigeria. Toch weerhoudt dit Wings of Support er niet van om te kijken wat we dan wel kunnen doen aan hulp op een bestemming. Zo ontstond jaren geleden ons contact met Rose Mordi, de oprichtster van Down Syndrome Foundation Nigeria. Zelf is Rose moeder van een dochter met het syndroom van Down. Vanwege het feit dat er vanuit de maatschappij zo weinig acceptatie is voor mensen met deze en vele andere handicaps, vond Rose dat er iets moest gebeuren. Zo begon, inmiddels twaalf jaar geleden, de enige niet winstgevende organisatie in West-Afrika. Doordat kinderen met het downsyndroom speciale zorg nodig hebben, zijn er hier verschillende programma’s variërend van medische hulp tot hulp bij acceptatie en bewustwording van de maatschappij. Volgens de WHO (2013) heeft ongeveer 60% van de mensen met het syndroom van Down ook hartafwijkingen. De Down Syndrome Foundation heeft een project genaamd ‘Red een Leven’. Dit project biedt ouders financiële hulp bij operaties van de kinderen. Vanaf het moment van oprichting zijn er al 40 families geholpen. Naast al deze projecten en programma’s worden er ook veel activiteiten georganiseerd en lessen gegeven op het gebied van sport, kunst, muziek, lezen en kleding maken. Wings of Support zorgt er al jaren voor dat de gedoneerde spullen daar te brengen waar ze het meest nodig zijn. Zodoende reizen we dus ook regelmatig met kleding, speelgoed en schoolartikelen richting Lagos om een bijdrage te kunnen leveren aan het goede werk wat deze stichting doet. De spullen worden opgehaald in het hotel of door collega’s meegenomen als ze op projectbezoek gaan. Dankzij de donaties van spullen door bedrijven en particulieren kunnen we deze mooie organisaties in het buitenland blijven helpen via onze Goodies afdeling.

Onze jarenlange samenwerking met Down Syndrome Foundation Nigeria

8 woswijs nr.1 2014

9 woswijs nr1 2014

www.wingsofsupport.org

Er is er een jarig:

Door Caroline Liem

I

n de vorige Woswijs is er al even kort aandacht aan ons jubileum besteed, wellicht is u dat niet ontgaan. Op 6 november jl. bestond onze Stichting namelijk 15 jaar. Op 2 november vierden wij onze verjaardag en tevens dit jubileum met onze medewerkers. Voordat u een uitgebreid verslag krijgt van deze feestelijkheden neem ik u met deze foto’s graag mee terug naar 2 november 1998. Op die datum tekende gezagvoerder Marius den Dulk de oprichtingsakte van Wings of Support. Wat initieel bedoeld was als hulpproject voor de vliegdienst, werd in 15 jaar tijd een overkoepelende stichting, waarbij inmiddels 87 mensen werkzaam zijn en waarmee in 2013 ruim 21.000 kinderen werden geholpen aan beter onderdak, onderwijs en medische voorzieningen. Wij vierden dit 15-jarig jubileum, deze mijlpaal, bewust klein. Het was onze uitdrukkelijke wens de medewerkers van onze stichting te bedanken voor hun inzet, een unicum, want dat was in de afgelopen 15 jaar nog nooit zo specifiek gedaan. Terwijl het juist deze medewerkers zijn die zich, allen geheel vrijwillig, inzetten voor Wings of

10 woswijs nr.1 2014

Support. Hetzij thuis, hetzij juist als ze aan het werk zijn en zich op ‘de route’ bevinden, of zoals de meesten: beide! De aanloop naar dit jubileum was zeer kort. Eind september werd pas duidelijk dat we dit jubileum niet onopgemerkt voorbij konden laten gaan en dat we het daadwerkelijk zouden gaan vieren. Met nog niets op papier en volledige carte blanche vonden mijn ‘partner in crime’ en ik nog drie medewerkers bereid om zich in te zetten om op 2 november iets moois neer te zetten. Voor de megalomane plannen die wij hadden, bleek tijd de grootste spelbreker te zijn. Downsizen was onze enige optie. Hoe zet je dan tóch je o zo gewaardeerde medewerkers in het welbekende zonnetje? We kwamen al snel op onze gezamenlijke wens om lekker te dineren. Maar we wilden ook onze actiefste vrijwilligers en onze sponsoren bedanken. Zo werd het idee voor een bescheiden receptie geboren. Binnen de kortste keren meldden verschillende trouwe sponsors zich aan om dit jubileum voor ons mogelijk te maken. Zij kozen ervoor deze dag te financieren, niet voor de kinderen, maar juist voor de mensen die het mogelijk maken deze kinderen te helpen. Door gulle giften van verschillende kanten konden wij op deze manier zowel een receptie als een intiem diner organiseren. Aan ideeën om de dag nog leuker te maken geen gebrek. We lieten leuke Wings of Support items maken. Deze werden op de dag zelf verkocht en we kunnen u melden dat er nog enkele exemplaren te koop zijn. Verderop in deze Woswijs leest u hoe u zo’n jubileumitem kunt bemachtigen. De opbrengsten gaan rechtstreeks naar onze projecten. We vroegen onze medewerkers een verhaal te schrijven. Wat heeft hen het meest aangegrepen in hun werk voor Wings of Support? Wat drijft ze zich in te zetten voor deze stichting? Werkelijk prachtige verhalen, die we hebben gebundeld in een boek. Daarnaast konden we in een film beeldmateriaal van Wings of Support presenteren en brachten we een live-verbinding met Curaçao tot stand waar op dat moment de Amstel Curaçao Race werd gereden met onze stichting als goed doel. Wij mochten virtueel een cheque in ontvangst nemen die met deze race werd verdiend. Ook kregen wij een cheque van KLM Flight Operations, onthulden we een schilderij wat speciaal voor deze gelegenheid gemaakt werd en later werd verkocht en als klap op de vuurpijl kreeg een van onze medewerksters, Kitty Meijburg -werkzaam op onze Goodies afdeling- een Lintje van Koning

Willem-Alexander voor al haar verdiensten en vele uren werk voor onder andere onze stichting. Meer dan welverdiend! Uit de toespraak van onze Raad van Toezicht bleek maar weer eens hoe trots wij mogen zijn op onze eigen Stichting. Niet alleen wisten wij de afgelopen jaren onze inkomsten te vergroten, maar ook maakten wij een professionaliseringsslag. De kwaliteit van onze projecten verbeterde, onze administratie werd op kundige wijze gedigitaliseerd en wij behaalden het CBF-Keurmerk. Regelmatig vergeten wij zelf hoe bijzonder het is dat er bij Wings of Support bijna geen overheadkosten zijn. Samen met het feit dat wij geen enkele betaalde medewerker hebben, zorgt dit ervoor dat er van elke Euro maar liefst 96 cent rechtstreeks naar onze projecten gaat. En dat is UNIEK in goededoelen-land. Dit alles wordt mogelijk gemaakt door onze fantastische, inspirerende medewerkers. Alle lof gaat naar hen! Wij vierden met het 15-jarig bestaan van Wings of Support dat wij sterker staan dan ooit. Via deze weg wil ik al onze sponsoren en onze duizenden donateurs heel hartelijk bedanken voor 15 jaar steun, zonder u geen Wings of Support! Ik kijk met bescheiden enthousiasme uit naar ons 20-jarig bestaan en hoop dan een groot feest met u allen te kunnen vieren.   Namens de Jubileumcommissie (Mireille Meijers, Carmen Kruithof, Martine Röell en Angelo Maassen) Caroline Liem

H 11 woswijs nr1 2014

R E O A! www.wingsofsupport.org

Schilderij ter veiling aangeboden Tijdens de jubileumreceptie werd er door kunstenares Yvonne Brouwers een schilderij ter veiling aangeboden. Toen het onthuld werd, was ik meteen onder de indruk van de kleuren en van de vijf gezichtjes die tevoorschijn kwamen. Ik heb een mooi bedrag aan Wings of Support over kunnen maken en ben heel erg blij dat dit werk binnenkort in mijn nieuwe huis zal hangen. Bovendien inspireert het me en laat het me voelen dat wat wij met zijn allen namens Wings of Support doen impact heeft. Marion Kappers

12 woswijs nr.1 2014

13 woswijs nr1 2014

www.wingsofsupport.org

Tussentijds verslag van de bouw van een school in Accra

Oude, nieuwe en lopende projecten in Ecuador

Door Lyda Mallant en Elisabeth Tiesinga

D

e Maranathaschool in Accra is gestart met de bouw van een nieuwe school. De huidige school houdt op te bestaan, omdat de grond na 20 jaar terug moet naar de eigenaren. Er was dus grote noodzaak voor dit project. Doordat we als Wings of Support samenwerking hebben gezocht met Wilde Ganzen en de Jochnick Foundation kan de bouw van de gehele school worden uitgevoerd. Zo kunnen straks niet alleen de huidige 386 kinderen naar school, maar is er ruimte voor groei tot wel 500 kinderen. De opleverdatum en de wens om dit project af te ronden is eind april 2014. Gelukkig is het weer in Accra goed en droog en ziet het ernaar uit dat dit nog steeds haalbaar is. Met trots willen we via een fotoverslag laten zien hoe de werkzaamheden verlopen:

1.Laat het opmetselen van de muren zien.

3.Hier kun je zien dat de houten planken weg zijn en het beton is gestort.

5.Waterreservoir

14 woswijs nr.1 2014

2.Hier worden de stenen tegengehouden door houten planken, zodat er beton in gegoten kan worden.

4.Hier wordt de fundering volgestort met zand.

6.Dit is het gebouw voor opslagruimte. De problemen die tot nu toe zijn ondervonden, hadden te maken met de graafmachine die kapot ging. De grond is erg hard en droog doordat het kleigrond is. Ook is het nu nog het droge seizoen. Uiteindelijk kostte het een hoop tijd om de graafmachine te repareren, maar dit is gelukkig gelukt.

Door Marina Pot

A

ls niet-vliegend medewerkster van Wings of Support was het alweer een tijd geleden dat ik ben meegegaan naar een project. De vijfdaagse reis naar Ecuador van projectcoördinatoren Hanna Paul en Astrid Pauwels, was de uitgelezen kans om alle facetten van een project mee te maken. Twee projecten afronden, twee potentiële nieuwe projecten aanhoren en in Guayaquil een lopend project bezoeken. Een volle agenda waar ik veel zin in had en zo ook mijn oudste dochter Laura die met me meeging. Na een voorspoedige vlucht landden we 14 januari jl. in Quito en konden we na een rit van 1,5 uur bijkomen in het hotel en wennen aan de hoogte voordat we de volgende dag de twee af te ronden projecten zouden gaan bezoeken. De eerstvolgende dag zouden we als eerste naar Villa Ticca gaan. Het was nog een hele toer om er te komen, want een taxi vinden die ons mee wilde nemen was makkelijker gezegd dan gedaan. Niet iedereen leek zin in een ritje te hebben; iets wat we later nog vele malen zouden meemaken! Gelukkig toch een taxichauffeur gevonden die ons vieren wilde meenemen. Het was even zoeken naar het adres, maar eenmaal aangekomen bij Villa Ticca (schooltje waar kinderen van twee tot twaalf jaar worden opgevangen) werden we hartelijk ontvangen door vrijwilligster Tessa, afgestudeerd pedagoge. Zij leidde ons vol trots rond en liet de door Wings of Support gesponsorde meubeltjes zien. Kleurige tafeltjes en stoeltjes voor de kleintjes, nieuwe meubels voor de oudste kinderen maar ook een mooi speeltoestel, lesmateriaal en een nieuwe computer. Onze bijdrage was goed besteed en alles zag er prachtig uit. Kinderen waren ondanks al hun ellende vrolijk en goed gevoed dankzij de dagelijkse voedzame maaltijd die ze daar kregen. Na overhandiging van de bonnetjes gingen we door naar opvangcentrum Sinsoluka (letterlijk: zonder lijm). Daar werden we ontvangen door de zeer gepassioneerde oprichter Mario Piedra, een afgestudeerd psycholoog die zich het lot van de straatkinderen heeft aangetrokken. Het geheel oogde in tegenstelling tot Villa Ticca ongeorganiseerd maar dit bleek schijn, want Mario heeft de touwtjes wel degelijk stevig in handen en wordt zeer gerespecteerd. Zijn pad is niet altijd de makkelijkste geweest, maar met veel doorzettingsvermogen is het hem gelukt dit opvangcentrum op te zetten en daarmee vele straatkinderen te helpen. Zijn woorden ‘de kinderen leren niet van mij, maar ik leer iedere dag van de kinderen’ troffen ons. Hij gaf aan veel bewondering te hebben voor de kracht van de kinderen die vaak onder erbarmelijke omstandigheden opgroeiden. Lijmsnuivende ouders, ouders aan de alcohol, maar één ouder of geen ouder; het waren maar een paar voorbeelden. Mario probeert de kinderen door onderwijs en opvang sturing te geven. Met de door Wings of Support gesponsorde school

15 woswijs nr1 2014

uniformen konden weer veel kinderen naar school, want zonder uniform geen onderwijs. Ook hier werden de bonnen weer keurig overhandigd. Vervolgens gingen we door naar een potentieel nieuw project voor WoS: Local Dreamers, een organisatie van Aldert Schriemer. Het doel van deze organisatie is de dromen van kinderen waar proberen te maken door middel van o.a. onderwijs en sport. Dit alles met als doel: een betere toekomst. Eén van de onderdelen is Engelse les. Wij kwamen net op tijd om het staartje van een les mee te maken die door twee vrijwilligers van gegeven werd. Enorm leuk te zien hoe fanatiek de kinderen hun beste deden Engels te spreken. De hulpvraag van Aldert was vijf computers om zo de kinderen individueel met oefeningen les te kunnen geven. Voor deze dag was het even genoeg en na een goede nachtrust gingen we de volgende dag naar Fundación Mykah, een organisatie van Norbert Groot. Zijn doel is kinderen met autisme een betere kans in het leven te geven. Ook hier troffen we weer een zeer gedreven man aan die vol passie vertelde over ‘zijn’ autistische kinderen die hij zo graag uit de anonimiteit wil halen. De hulpvraag bestond uit drie computers en drie camera’s. Alle wensen werden zorgvuldig genoteerd en in Nederland zou gekeken worden of het haalbaar was. Onze laatste dag in Quito. Die middag vlogen Hanna en Astrid werkend naar Guayaquil en Laura en ik met de maatschappij LAN Ecuador er achteraan. De laatste dag stond een bezoek aan het lopende project van de kliniek Fundación La Sonrisa Naranja gepland. Zij zouden zaterdag 18 januari met 40 kinderen een heerlijk, door WoS gesponsord weekend, aan zee gaan beleven en wij wilden graag weten of alles naar wens verliep. We waren deze keer met een flinke delegatie, want onze Captain Rob Serne had aangegeven mee te willen; erg leuk en zeer welkom. We werden door de stichting zelf opgehaald en na een rit van ongeveer 25 minuten kwamen we echt middenin de sloppenwijk terecht. Daar werkt en woont Els van der Linden, afgestudeerd arts en tropenarts, samen met haar eveneens arts zijnde, Ecuadoriaanse man Gonzalo. Het is heel bijzonder iedere keer weer zulke gedreven mensen te mogen ontmoeten en ook deze twee maakten veel indruk, omdat zij met beperkte middelen proberen de mensen in de sloppenwijk de medische zorg te geven waar ze recht op hebben. Vol trots werd ons de tandartskamer, de apotheek en het laboratorium getoond. Het gebouwtje aan de overkant doet dienst als verloskundeafdeling. De reden dat Els gekozen heeft voor een uitje is omdat ze de kinderen iets wilde geven wat niets met ziek zijn te maken had, maar alles met plezier, iets waar het deze kinderen vaak aan ontbreekt. De foto’s die zij ons na afloop toestuurde, lieten duidelijk zien dat ook hier het geld dat door WoS gegeven was, weer meer dan goed besteed werd. Het waren vijf drukke, maar heel bijzondere dagen die we voor geen goud hadden willen missen! www.wingsofsupport.org

De stichting Che Amigo aan het woord Door Lex de Vries

T

oen de KLM begon met het aanvliegen van Buenos Aires kwam bij mij de gedachte op of er ook mogelijkheden zouden zijn voor Wings of Support. Op het eerste gezicht is er genoeg welvaart en zou WoS hier mogelijk niets te zoeken hebben.  Wat nader onderzoek leert dat in Buenos Aires meer dan 30% van de mensen onder de armoedegrens leeft en de regering helaas uitermate corrupt is. De armoede in Argentinië is ruwweg onder te verdelen in de stroom mensen vanuit alle uithoeken van het land, maar ook uit de regio, die hopen op een beter bestaan door te migreren naar de grote stad Buenos Aires. Dit geeft tal van problemen en de mensen vinden niet het geluk wat ze zoeken. Daarnaast zijn er de groepen van originele bewoners die in grote armoede leven en door de corrupte overheid niet geholpen worden maar juist verder worden verdrukt en in hun voortbestaan worden bedreigd. Met deze wetenschap kwam ik tot de conclusie dat er wel degelijk mogelijkheden zijn voor WoS in het land van Máxima, de Tango, voetbal en grote stukken vlees. Tijdens de onderzoeksfase kwam ik in contact met Jasper Wegman en Christien Oudshoorn van de Nederlandse stichting Che Amigo. Met de hulp van deze

16 woswijs nr.1 2014

twee bijzondere mensen hebben ik inmiddels meerdere projecten in Argentinië succesvol kunnen afronden. De stichting Che Amigo (www.cheamigo.nl) zet zich in voor projecten in Argentinië. Naast financiële steun bestaat een belangrijk deel van het werk van Christien en Jasper uit het geven van trainingen en ondersteuning/coaching aan jongeren op het gebied van leiderschap en sociaal projectmanagement. Gezien de goede ervaringen en de unieke werkwijze van Che Amigo leek het mij een goed idee om deze stichting vanuit Wings of Support te ondersteunen en de te geven trainingen mede mogelijk te maken. WoS-collega’s Astrid en Caroline waren ook enthousiast en gezamenlijk hebben we een projectvoorstel ingediend wat inmiddels is goedgekeurd. In verschillende edities van de Woswijs zal aandacht besteed worden aan de trainingen van Che Amigo. In deze introductie zullen Christien en Jasper zich voorstellen en uitleg geven over de stichting.

Christien Oudshoorn

Ik ben Christien Oudshoorn en heb jarenlang in Nederland in het bedrijfsleven trainingen gegeven over thema’s als communicatie en leiderschap. Daarnaast werkte ik in mijn vakanties samen met een Boliviaanse trainersorganisatie. Eens in de zoveel tijd ging ik één of twee maanden die kant op om daar hun trainers op te leiden. In 2010 ontmoette ik Jasper en ontstond het idee om een Che Amigo training op te zetten. Ik verkocht mijn huis en mijn spullen en liep een marathon om geld in te zamelen. Samen met mijn Boliviaanse collega’s ontwikkelde ik een trainingsprogramma en werkte dat uit in een handboek en we selecteerden gemotiveerde jongeren uit de verschillende organisaties die Che Amigo steunde. In 2011 en 2012 reisden de trainers uit Bolivia meerdere keren naar Argentinië om daar de jongeren te leren hoe ze projecten konden opzetten. Om dat te kunnen doen, leren ze heel veel verschillende vaardigheden, zoals: samenwerken, communiceren en plannen, maar we stimuleren ze vooral om veel over zichzelf te leren; waar ze goed in zijn, wat ze belangrijk vinden en hoe ze om kunnen gaan met hun onzekerheden en emoties. Het raakt mij ontzettend dat er zo veel jongeren zijn die ‘vast zitten’. Hun situatie is zo uitzichtloos en hun eigenwaarde is zo laag dat ze soms helemaal niet meer geloven dat ze iets kunnen veranderen in hun leven. Als er dan opeens een leeftijdsgenoot is die een project opzet dan heeft dat zo ontzettend veel impact. Opeens beginnen andere jongeren dan ook meer in zichzelf te geloven. Daarom richten wij ons met het leiderschapsprogramma van Che Amigo op de jongeren die opvallen door hun initiatief of talenten en helpen we hen om een project op te zetten. We werken daarmee op heel veel verschillende niveaus; de jongeren die deelnemen krijgen een opleiding, de gemeenschap krijgt een project en andere jongeren uit de wijk krijgen een voorbeeld van wat jongeren voor elkaar kunnen krijgen als ze hun best doen. Het is zo ontzettend leuk om dat proces te zien, dat ik inmiddels vier verschillende teams in Argentinië heb opgeleid om deze training te geven en we inmiddels ook bezig zijn hetzelfde verder uit te bouwen in Bolivia. We zijn ongelooflijk dankbaar voor de steun van Wings of Support, die het voor ons mogelijk maakt om dit werk te doen. In de volgende editie van de Woswijs meer! 17 woswijs nr1 2014

Jasper Wegman

Ik ben Jasper Wegman en de oprichter van de Stichting Che Amigo. In 2004 heb ik mijn baan als Management Consultant bij Rabobank Nederland opgezegd om een wereldreis te maken. Ik kwam toen in Argentinië en besloot er langer te blijven om Spaans te leren en vrijwilligerswerk in de sloppenwijken van Buenos Aires te doen. Al met al was ik anderhalf jaar uit Nederland toen ik weer terug kwam om te werken als trainer/coach op het gebied van leiderschap. De vele positieve initiatieven die ik gezien had in arme gebieden hadden me geraakt. Ik besloot om te helpen en de stichting Che Amigo op te richten. De eerste jaren wierven we alleen fondsen voor materiële projecten: school, slaapvertrekken, sportveld, schoolboeken etc. Ik ging er twee keer per jaar naartoe en al snel begreep ik dat er meer en iets anders nodig was dan alleen geld: de mensen hebben vaak geen vertrouwen, geen goede voorbeelden en weten niet zo goed hoe een goed project op te starten. Dat was mijn werk in Nederland! Ik moest dus een trainingsinstituut op gaan starten voor kwetsbare jongeren! Hoe? Met welk geld? Ik wist het niet. Ik begreep wel dat ik er eerst een paar jaar moest wonen om te kijken wat er al was. Gelukkig kwam Chris toen op mijn pad. Met haar ervaring en harde werklust zijn we gekomen waar we nu zijn….

www.wingsofsupport.org

Hiv-baby’s genezen in Taipei

Door renovatie grote stap voorwaarts! Door Lex de Vries

I

Door Lex de Vries

T

ijdens een bezoek aan de bakker in Taipei raakte projectcoördinator Yvonne van Welzen in gesprek met de eigenaar. De bakker kende een Engelse dame die in Taipei woont en een kind had geadopteerd uit een tehuis waar ze baby’s met vermoeden van hiv behandelden (vaak van verslaafde, alleenstaande moeders). Uiteraard de moeite waard om dat eens uit te zoeken en zo kwam Yvonne terecht bij de Garden of Mercy. Aangezien ik ook al bezig was in Taipei met wat verkennend werk voor onze Stichting hebben we de handen ineengeslagen en hebben samen deze projectaanvraag opgepakt. Garden of Mercy foundation trekt zich het lot aan van kinderen en volwassenen met hiv/aids. De organisatie richt zich op preventie en bewustwording in de maatschappij, ondersteuning van aidspatiënten, de opvang van terminale aidspatiënten en opvang van hiv-baby’s. Een hele concrete vraag die we ons meteen aan het begin gesteld hebben: moet Wings of Support projecten doen in Taiwan? Aansluitend bij de uitgangswaarden van WoS is hulp van onze Stichting inderdaad gegrond. De doelgroep van deze aanvraag is met hiv besmette baby’s, afkomstig van vrouwen die in de gevangenis zitten vanwege heroïnegebruik. Dit is ook de bron van hiv. Dit zijn meestal vrouwen uit Indonesië zonder officiële verblijfsstatus. Ze zijn in Taiwan om te werken. Hier is de Garden of Mercy de enige organisatie die zich voor deze doelgroep inzet. In de Taiwanese samenleving is hiv/aids een gestigmatiseerd onderwerp. Zowel kinderen als volwassen met deze ziekte worden in de samenleving niet geaccepteerd en gerespecteerd. Het is voor 18 woswijs nr.1 2014

de organisatie dan ook erg lastig om fondsen te vinden om hun initiatief gefinancierd te krijgen. Deels draagt de overheid bij maar voor het grootste gedeelte moet men elders de middelen zien te vinden. Sinds 2006 heeft de Garden of Mercy een opvang voor baby’s met hiv/aids. Als een baby kort na de geboorte medicatie krijgt toegediend, wordt er geen hiv ontwikkeld. Dit gebeurt eigenlijk meestal niet. In de babyopvang van de Garden of Mercy krijgen de kinderen gedurende 18 maanden medicijnen toegediend en zijn dan genezen van hiv. Daarna gaan de baby’s terug naar familie (indien mogelijk) of naar een adoptiegezin of kindertehuis.

n 2009 ben ik ten tijde van de grote overstroming Ondoy in de Filippijnen, intensief betrokken geweest bij het verlenen van ondersteuning persoonlijk en vanuit Wings of Support. Daar zijn een aantal aanvragen voor noodhulp uit voortgevloeid en ook een projectaanvraag voor een van onze projecten dat ernstig getroffen was en bijna twee meter onder water gestaan heeft. In de nasleep van deze nare periode hoorde ik van een kindertehuis waar Wings of Support nog niet bekend mee was dat ook zeer ernstig getroffen was door de overstroming. Het betreffende kindertehuis, House of Refuge, was net in een fase na herstel van een brand die hun getroffen had. En toen kwam de ernstige overstroming. Ternauwernood hebben ze met z’n allen kunnen vluchten en wonder boven wonder zijn er geen slachtoffers gevallen. De ervaringen waren dermate traumatisch dat men besloten heeft niet meer op de oude locatie terug te keren. Uit de informatie die ik toentertijd kreeg, begreep ik dat ze in verschillende private huizen verbleven in een subdivisie ergens in Quezon City. Naar mijn inschatting geen ideale situatie. Ik heb toen afgesproken om een keer langs te komen (januari 2010), kennis te nemen van hun situatie en ook van de algemene werkwijze en organisatie. Niet met als reden om te kijken naar mogelijkheden voor een projectaanvraag maar in de eerste plaatst om te kijken of er een oplossing geboden kon worden voor hun huisvesting van dat moment. Ik heb toen Peter Emata meegenomen, onze contactpersoon van het Wings of Support project Mango Tree house. Ik was op de hoogte van het feit dat Mango Tree House net een aantal maanden daarvoor naar een nieuwbouw was verhuisd en hun oude locatie te koop stond. Ik zag dus mogelijkheden. Ik heb tijdens mijn bezoek kennis gemaakt met de mensen van House of Refuge en ook

kennis genomen van het project en hun situatie. Tevens heb ik ze in contact gebracht met Peter. In de zomer van 2010 hoorde ik dat House of Refuge (HORF) besloten had om het pand waarin Mango Tree House gevestigd was te kopen. Ze waren heel blij met deze oplossing. House of Refuge is een kleinschalig kindertehuis voor weeskinderen en ontheemde kinderen dat plaats biedt aan 37 kinderen. Alles verloopt in het kindertehuis ordelijk en gestructureerd en alles ziet er netjes en hygiënisch uit. Alle kinderen gaan naar school en HORF heeft bovendien een goed in house scholingprogramma. Openbaar onderwijs op de Filippijnen is in de regel van slechte kwaliteit dus bij het kindertehuis leren de kinderen het nodige bij. Op diverse fronten was onderhoud noodzakelijk en was er dringend behoefte aan bepaalde verbeteringen. Het spreekt bijna voor zich dat Wings of Support hier graag bij wilde helpen. Er is gekozen voor een aanpak in twee fasen om achterstallig onderhoud aan te pakken en het pand te renoveren. Inmiddels zijn alle werkzaamheden afgerond en ziet het kindertehuis er weer goed uit. Het voldoet nu ook weer volledig aan de door de overheid gestelde eisen. Er zijn ook de nodige aanpassingen aan het gebouw doorgevoerd waardoor er nu veel extra ruimte beschikbaar is om zowel tijdens regen als zonneschijn de kinderen de mogelijkheid te geven te spelen en tal van activiteiten aan te bieden. Ze zullen hier weer voor tal van jaren profijt van hebben. We wensen de kinderen van House of Refuge alle goeds toe en zijn blij dat Wings of Support heeft kunnen bijdragen aan het geven van een fijne en veilige plek om te kunnen wonen. Als Manilla weer een bestemming wordt waar de bemanning gaat verblijven dan kunnen we zeker weer een ondersteuning van House of Refuge in overweging nemen.

Projectaanvraag De babybedjes die men nu heeft, zijn voor de grotere baby’s (de kinderen blijven tot ze circa 18 maanden oud zijn), veel te klein. Ook kan men wel wat kinderwagens gebruiken; de karretjes die ze nu hebben zijn niet in goede staat en aan vervanging toe. Men gaat regelmatig met de kinderen naar het ziekenhuis voor controle en medische zorg. Middels een simpele aanvraag ontstaat zo een mooi en concreet project voor Wings of Support.

19 woswijs nr1 2014

www.wingsofsupport.org

Inschrijving Bushcamp 2014 start 1 april aanstaande Vanaf 1 april 2014 om 00:00hr kan iedereen, dus óók grondpersoneel, die reeds in 2013 donateur was van Wings of Support, zich inschrijven voor ons jaarlijkse Bushcamp. Minimumleeftijd is 21 jaar. Inschrijvingen vóór die datum kunnen we helaas niet honoreren. Leg dus een knoop in je zakdoek, of nog beter: schrijf het in je agenda of sla deze datum op in je computer of telefoon. De inschrijving gebeurt op volgorde van inschrijving én overmaking van het inschrijfgeld à €10,- op rekening 563950803 ten name van M.J. den Dulk, inzake Bushcamp. Het Bushcamp is meestal binnen een paar dagen volgeboekt, maar we maken ieder jaar een eerlijke mix van ervaren mensen en nieuwelingen. Hierbij gaan wij uit van deze volgorde: actieve Wings of Support medewerkers, donateurs en sponsoren van WoS. Er komen vier kampen met in totaal 140 kinderen en voor ieder kamp hebben we 25 vrijwilligers nodig. Ieder kamp duurt vier dagen (drie nachten). Het is ook mogelijk om twee kampen mee te draaien.

Een kind vertelt... Door Robin de Geus Sinds ik ben aangesloten bij Wings of Support, heb ik altijd goed contact gehad met collega Astrid Vink. Zij was ook degene die me attendeerde op het project Immanuel’s Haven in Gordon’s Bay, net buiten Kaapstad. Ik ging richting ZuidAfrika en wilde graag langs bij een project waar ik nog nooit was geweest. Zo gezegd, zo gedaan. Immanuel’s Haven is een opvangcentrum voor kinderen die uit huis geplaatst zijn vanwege geweld of seksueel misbruik. Ook weeskinderen worden hier opgevangen. Dit tehuis wordt gerund door George en Bubbles Strangman. Dit echtpaar doet er alles aan om de kinderen te behandelen als hun eigen kinderen. In de loop der jaren is het centrum erg gegroeid en zijn er ook een crèche en een schooltje te vinden op het terrein. Inmiddels ben ik meerdere keren bij dit WoS-project geweest. Ook met de klusreizen van Wings of Support zijn onze teams regelmatig in Gordon’s Bay geweest. Toch viel het me op dat Astrid me steeds naar een specifieke knul vroeg: Kynne. Natuurlijk had ik Kynne Theodorou vaker ontmoet, maar mijn gesprekken hadden zich al die tijd voornamelijk beperkt tot George en Bubbles. Dus jullie begrijpen: ik moest en zou Kynne even aan de tand voelen! Kynne is een jongen van twaalf jaar die al geruime tijd bij George en Bubbles is ondergebracht. Ik had hem al vaker gespot, omdat het me was opgevallen hoe behulpzaam hij is. Als hij niet op het erf helpt met klusjes, helpt hij in de

keuken met de tafel dekken of om een drankje te halen voor bezoekers. Samen met zijn zusje Largo (6), broer James (14) en broertje Tyler (3), is hij uit huis geplaatst. Hij schijnt zich thuis te voelen en het valt me op dat hij Bubbles ook aanspreekt met mom! Hij zit tussen twee lesuren in, dus zegt hij -met zijn ondeugende lach- dat hij vandaag niet veel tijd voor me heeft. Maar hij weet me wel te vertellen dat hij van schilderen houdt op school. Na school mag hij George dan ook vaak helpen met verfklusjes. En wat vind je van kunst? ‘Ja’ zegt hij met grote ogen, ‘ik wil later huizen ontwerpen en bouwen!‘. En daar gaat zeker de kleur geel in terug komen, dat is namelijk zijn favoriete kleur. Voor sporten heeft hij gelukkig ook veel tijd. Met stip op nummer één: cricket. Verder houdt Kynne van voetballen en basketballen met zijn maatje Trevor. Over eten houden we het kort ‘spaghetti, spaghetti, spaghetti… And now I have to go‘! En weg is hij. Het doet me bijzonder goed om te zien dat hij er zo zorgeloos bij loopt en er verzorgd en gezond uitziet. Bubbles zit naast me en heeft zo’n trotse en tevreden uitstraling als we hem zien wegrennen. En dan moet ik toch even aan Astrid denken. Nu begrijp ik ook waarom ze altijd naar Kynne vraagt. Het is zo’n leuke knul, maar vooral een mooi voorbeeld van hoe belangrijk onze projecten zijn om kinderen hoop op een toekomst te geven!

Inschrijving per e-mail naar [email protected] onder vermelding van (graag in deze volgorde): Naam en geboortedatum Functie + bedrijf Personeelsnummer Postvak Telefoonnummer E-mail Adres Helaas is het soms niet mogelijk om je in te delen in het kamp van voorkeur. Met heen en weer vliegen moet je er rekening mee houden dat je voor één kamp minimaal 6 dagen vrij moet zijn. Voor twee kampen moet je dan rekening houden met minimaal 9 dagen. De voorgaande jaren hebben zowel KLM als Martinair het vliegend personeel toestemming gegeven op de Gendec mee te vliegen. Wij hopen dat wij dit jaar weer onder dezelfde voorwaarden mogen reizen. Voor de overige vrijwilligers geldt dat zij op eigen kosten IPB of volbetalend mee gaan. Voor Gendec en IPB geldt dat wij helaas niet kunnen garanderen dat je op de voor jou gunstigste datum kunt vliegen. De data in 2014:

Opbouwen kamp vrijdag 26 september 2014 Kamp 1 van 27 september tot en met 30 september Kamp 2 van 30 september tot en met 3 oktober Kamp 3 van 3 oktober tot en met 6 oktober Kamp 4 van 6 oktober tot en met 9 oktober Afbreken kamp donderdag 9 oktober 2014 Je moet ruim van tevoren je vrije tijd en reizen plannen. Meeste kans om vrij te zijn, maak je als het kamp in je vakantie valt. Helaas kan de organisatie van Bushcamp hierin niet bemiddelen met de werkgever. Op 12 juli om 17:00hr is de Bushcampvergadering/BBQ voor alle vrijwilligers die meegaan op kamp. Tijdens deze bijeenkomst leer je de medevrijwilligers kennen en krijg je een uitgebreide briefing over alles wat met het Bushcamp te maken heeft. De vrijwilligers die meegaan op Bushcamp zullen een uitnodiging voor de Bush-

21 woswijs nr1 2014

campvergadering/BBQ ontvangen. Kosten voor één kamp zijn €60. Voor een tweede kamp €30. Hierin zitten alle kosten voor excursies én kost en inwoning in het kamp. Volbetalende passagiers en IPB´ers moeten rekening houden met U$50 visa kosten. Veiligheid is een belangrijk thema voor het Bushcamp. Wings of Support houdt zich het recht voor om het Bushcamp op het laatste moment af te gelasten. Dat kan om verschillende redenen. Net als in ieder ander Afrikaans land kan er politieke onrust ontstaan. Op dit moment is het rustig in Kenia en we staan in contact met KLM Bedrijfsbeveiliging. Zodoende wordt de situatie doorlopend in de gaten gehouden. Tijdens het Bushcamp gaan we met de kinderen op safari en doen we sportieve dingen. De kinderen, tussen de 5 en 14 jaar, zijn van weeshuizen en sloppenwijken en komen bij ons in een hemel op aarde. Van de vrijwilligers wordt verwacht dat ze de kinderen veel aandacht geven en met ze optrekken. Dus als je meegaat doe je dit voor de kinderen en niet voor jezelf! Dit betekent niet dat het Bushcamp niet vreselijk gezellig en avontuurlijk is. Voor de meeste vrijwilligers is Bushcamp een ervaring die heel veel indruk op ze maakt en die ze nooit zouden hebben willen missen. Het Bushcampteam is op dit moment aan het onderzoeken hoe wij onze vrijwilligers op eenvoudige wijze een Verklaring Omtrent Gedrag kunnen laten aanvragen. Dit is tegenwoordig in Nederland een vereiste voor mensen die met kinderen omgaan zoals wij in het Bushcamp. Zodra hier meer over bekend is, zullen wij dit publiceren. Meer informatie over het Bushcamp kan je vinden op onze website: www.wingsofsupport.org onder projecten/bushcamp Hier staat ook een handleiding voor het Bushcamp ‘Hoe overleef ik Bushcamp?’ Of bezoek onze Facebookpagina Bushcamp Wings of Support. Namens het Bushcampteam, Marius den Dulk

www.wingsofsupport.org

Jubileumartikelen In het kader van het 15-jarig jubileum van Wings of Support hebben wij een aantal jubileumartikelen laten maken: Jubileumboek

We hebben onze medewerkers gevraagd een verhaal te schrijven. Van alle inzendingen hebben we een Jubileumboek gemaakt. In het boek leest u de verhalen achter de projecten; wat heeft onze medewerkers het meest aangegrepen, wat drijft ze in het doen van dit werk? Maar ook worden leuke feitjes en anekdotes beschreven en komt een aantal projecten aan het woord. Wat voor verschil maakte Wings of Support voor hen? Een boek vol foto’s, recht uit het hart van Wings of Support. Ontzettend mooi voor bijvoorbeeld op tafel.

Na ontvangst van deze bevestigingsmail kun je het geld overmaken op rekeningnummer 43.38.49.347 t.n.v. MJ den Dulk o.v.v. je naam en postvaknummer. Wij doen de items dan zo snel als mogelijk in je postvak.

Flessenhoes

Bij onze lieve collega (en tevens WoS-donateur) Inge Koppelaar hebben wij haar welbekende flessenhoezen besteld in de kleur van onze Stichting: donkerblauw met daarop het WoS-logo. Deze flessenhoes is er in de maat bedoeld voor 1,5L flessen. Voorkom dat er weer een passagier aan je fles lurkt en markeer je eigen waterfles: onmisbaar aan boord! 

Trolleylabel

Ook hebben we een donkerblauw leren label laten bedrukken met een zilveren WoS-logo. Een eyecatcher en ook nog handig voor aan je trolley. Deze items zijn in zeer beperkte oplage besteld. Wil je zeker weten dat je niet misgrijpt, bestel dan NU! Vanzelfsprekend komt de opbrengst van de items geheel ten goede aan de WoS-projecten. Het Jubileumboek bieden wij aan voor €7,50, de flessenhoes ook voor €7,50 (vaste prijs van Inge Koppelaar) en het trolleylabel voor €5,00. Voor alle drie de items samen hebben we een speciale prijs van €15. Bij gebrek aan een webshop hebben wij hiervoor de volgende procedure: Wil je een van deze unieke Jubileumitems kopen, stuur ons dan een mailtje op het e-mailadres: [email protected] o.v.v. welke items je wilt hebben, je naam en je postvaknummer. Wij controleren vervolgens of de items nog beschikbaar zijn en mailen je zo snel mogelijk terug.

In Memoriam Hans Katoen

Nieuws over de fiscale aftrek van uw periodieke gift Per 1 januari 2014 is de notariële akte niet langer verplicht (mag wel) voor de fiscale aftrek, een schriftelijke overeenkomst met de instelling waaraan u de gift doet is nu ook toegestaan. Hiermee vervalt ook de ondergrens van 180 euro per jaar die wij hanteerden i.v.m. de kosten van de notariële akte. Hieronder de voorwaarden voor het aftrekken van periodieke giften per 1 januari 2014. Uw gift is een aftrekbare periodieke gift als: u de gift hebt laten vastleggen; u regelmatig (minstens 1 keer per jaar) bedragen overmaakt naar de ANBI of vereniging die in de notariële akte of schriftelijke overeenkomst wordt genoemd deze bedragen steeds (ongeveer) even hoog zijn; u deze bedragen minimaal 5 jaar achter elkaar overmaakt naar de22 woswijs nr.1 2014

Met droefheid deel ik u mede dat onze zeer gewaardeerde WoS-collega Hans Katoen op 2 januari 2014 is overleden. Velen zullen zich Hans herinneren als een bevlogen man, die, wanneer hij enthousiast was, nauwelijks in toom te houden was; hij was ons altijd vele stappen voor.
 Ik leerde Hans kennen als collega-purser. Met een eigen stijl, soms tikje tegendraads, maar altijd met zijn passagiers en zijn crew in het vizier. 
Ik zag Hans zich vanaf 2006 ontwikkelen binnen Wings of Support. Klusreizen, projecten in Zuid-Afrika (één van zijn lievelingsbestemmingen), makkelijk contacten leggend, lachend, genietend met een enorm grote grijns op zijn gezicht.
 Als hij temidden van kinderen speelde was je hem kwijt; hij was zelf kind geworden en daarom zag je hem niet. Zo makkelijk namen kinderen hem op.
Vorig

jaar mocht ik met hem een plan opzetten voor hergebruik van in Nederland afgedankte tablets, ten behoeve van onderwijs aan kinderen in townships. Dit was het kader van zijn grote droom ‘Dreams Can Come True’.
Een plan dat intern gevoelig lag en waarbij Hans en ik veel contact hadden. 
We gingen dan koffie drinken in Amsterdam, waarbij ik hem een hart onder de riem probeerde te steken. Hoe hij het deed weet ik niet, maar als ik weer thuis was had ik iedere keer het idee dat hij mij goede moed en energie gaf in plaats van ik hem.
Dat is de Hans zoals ik hem ken.
 Zo iemand kun je niet missen.
 Wij zullen echter zonder hem, maar met zijn inspiratie, zijn werk voor kinderen voortzetten. Hans, je was een heel bijzonder mens.
 Eugène van Halder

zelfde instelling of vereniging; de ANBI of vereniging u geen tegenprestatie levert voor de gift. Meer informatie kunt u vinden op de site van de belastingdienst: www.belastingdienst.nl onder schenken. Voor vragen kunt u zich ook wenden tot Caroline Alders van de donateuradministratie: [email protected]

Medewerkers Wings of Support: Caroline Alders, Jeanette Bekkema, Giancarlo Blanken, Esther Bohre, Eva Bosnjakovic, Gerry Bouma, Eunice van der Bovenkamp, Barbara

Bregman, Carla Broere, Constance Broertjes-Wittebrood, Angela van de Burgt, Maurice Coldewijn, Sjef Dirckx, Inske den Dulk, Joost den Dulk, Marius den Dulk, Sjef Dirckx, Auke van Elten, Carmen Frederiks, Sara Gasseling, Mirte Gerritsen, Robin de Geus, Pauline Gombault-Pareau Dumont, Jan Willem Goudriaan, Yvonne de Graaf, Madelon de Haer, Eugene van Halder, Marleen Hartkamp, Alex Hoedemaker, Frank Hop, Sas Hovinga, Cindy Ibrahim, Marije Jelly, Carien Jipping, Erik Julian Labrana, Jeroen van Kempen, Marthe Klap, Mirjam Kneppers, Karin van Krimpen, Marianne de Kruif, Carmen Kruithof, Anita Kuiper, Astrid Kuijper, Sharon Kustarjo, Menno de Kuyer, Mirjam Leemans-Kneppers, Liesbeth de Leth, Caroline Liem, Petros Linaras, Martin Lont, Gerben Los, Angelo Maassen, Lyda Mallant, Hella Matroos, Hubert Maynard, Kitty Meijburg, Mireille Meijers, Rob Merlchiot, Pien Metz, Pamela van der Meulen, Jolanda Nieuwenhuizen, Linsey Nijdeken, Anne Olimulder, Suzanne van den Oudenhoven, Hanna Paul, Astrid Pauwels, Wouter Pleijsier, John Pot, Marina Pot, Ernst Rensink, Martine Roëll, Ad Röling, Paul Rommerts, Robin Ruijter, Jura Sala, Paul Santman, Bianca Smid, Manon Smits, Bram Snel, Marianne Snelleman, Benella Spelde, Maaike Steijger, Elisabeth Tiesinga, 23 woswijs nr1 Torre, 2014 Elise Theil, Vincent van Valkenburg, Lucille Traas-van Vianen, Bart van de Ven, Emilie van der Ven, Cindy Vet, www.wingsofsupport.org Marije van der Astrid Vink, David Vinke, Lex de Vries, Desiree de Vroomen, Ron van Wagtendonk, Richard Waning, Marlies van Waveren, Annemiek van de Weg, Yvonne Welzen, Wido de Wilde, Friso Zomer.