1 AFWIJZING HJM Sales Geliefde broeders en zusters, vandaag wil ik een onderwerp aansnijden waar, denk ik, ieder mens in zijn of haar leven in meer of mindere mate wel mee te maken krijgt. Het onderwerp betreft één van de oorzaken, waarom karakters zich in een bepaalde richting ontwikkelen, ja zelfs gaan misvormen. Waarom zijn mensen zoals ze zijn? Waarom reageren sommige mensen voortdurend op dezelfde onaantrekkelijke wijze? Het heeft te maken met (het functioneren van) onze ziel/geest. Daar kunnen diepe wonden zijn ontstaan. Ik ben voor alle duidelijkheid absoluut geen psycholoog of psychiater, maar in de afgelopen jaren werd ik er in bijbeltrainingen van Bevrijdingspastoraat regelmatig mee geconfronteerd. En ik herkende ook in mijn eigen leven een aantal negatieve gedragspatronen. Ook recent las ik in studies van de bekende bijbelleraars Derek Prince en Neil Anderson over dit onderwerp. Voor mij waren het regelrechte ‘eye-openers’. Waarom zitten sommige mensen altijd stil en timide in een hoekje? Waarom zijn sommige mensen nauwelijks te bewegen tot activiteit? Waarom zwijgen anderen altijd in gezelschap? Waarom zijn bepaalde mensen haast niet te benaderen? Waarom zijn anderen altijd zo fanatiek? Waarom dringen bepaalde mensen zich altijd op de voorgrond? Waarom zijn anderen extreem ambitieus? Waarom willen sommigen altijd de baas spelen? Waarom zijn bepaalde mensen heel snel geprikkeld en agressief? Waarom zitten anderen voortdurend in de put? Waarom manipuleren sommige mensen steeds? Waarom kunnen anderen zo moeilijk vergeven en zijn sommigen zelfs onverzoenlijk? Waarom zijn sommige mensen altijd jaloers? Waarom sommigen zo haatdragend? De reden waarom karakters van mensen zich sterk in een bepaalde richting kunnen ontwikkelen, hoeft niet alleen in hun afkomst, in de genen, te liggen. Er kunnen ook andere oorzaken zijn, bijvoorbeeld de opvoeding. Maar een oorzaak kan ook een traumatische ervaring van afwijzing zijn. Afgewezen zijn of worden door anderen óf jezelf om de een of andere reden afwijzen. Met andere woorden, (direct of indirect) ongewenst worden verklaard, waardoor er een wond ontstaat! Want een “trauma” is het Griekse woord voor “een verwonding, of een hevige zielsaandoening die een stoornis veroorzaakt”. Dit terwijl elk mens graag geliefd en geaccepteerd wordt! Elk mens wil er graag bijhoren! Elk mens wil graag bestaansrecht hebben! Thuis, of in de familie, of in de sociale groep, of in de gemeente, of op het werk. Pas als anderen je liefhebben of nodig hebben, denkt men zelf bestaansrecht te hebben. Het gevoel om overbodig te zijn, is dan ook vreselijk! Maar mensen kunnen tóch regelmatig vervelende gebeurtenissen van afwijzing ondergaan, of een zodanig hevige afwijzing ondergaan, dat er een diepe wond in hun ziel ontstaat. Deze wond kan een opening bieden aan een geest (een demon) van afwijzing om binnen te komen. Boze geesten proberen om mensen van God weg te trekken. De boze geest zal de persoon dan ook plagen met gevoelens van pijn en minderwaardigheid. Deze gevoelens kunnen zo heftig, kwetsend en schadelijk inwerken, dat de persoon zich ongewenst en verlaten, wanhopig en radeloos gaat voelen. Zodanig, dat ter bescherming van zichzelf hij of zij allerlei mechanismen gaat ontwikkelen om maar nooit meer die hevige pijn te moeten ervaren. Sommige mensen zijn zo verwond, dat zij nooit geen vrienden meer toelaten! Het kan de reden zijn, waarom mensen altijd stil in een hoekje zitten, hopend dat niemand hen zal opmerken om hen pijn te doen. Het kan de reden zijn waarom mensen voortdurend stekelige opmerkingen maken teneinde andere mensen de mond te snoeren, zodat ze niet op het idee komen om hen af te wijzen. Wetenschappers hebben zelfs geconstateerd, dat het trauma (de wond in de ziel) zo diep en heftig kan zijn, dat het verstand het bestaan van de afwijzing kan gaan negeren, ontkennen en ook ‘vergeten’.
2 Derek Prince merkte daarover op, dat dit soort zielewonden erg moeilijk te verdragen zijn. In Spr. 18:14 zegt Gods Woord: “De geest eens mans zal zijn krankheid ondersteunen; maar een verslagen geest, wie zal dien opheffen?” Een ziek of verwond lichaam ondervindt nog steun van de eigen geest. Maar als de geest (d.w.z. de ziel) verwond is, is er géén ondersteuning meer. Dan is verdringing van de pijn ter bescherming nog de enige oplossing. Verdringing kan de wond zelfs zo diep verbergen, dat men niet meer eens beseft, dat de oorzaak van veel problemen in het leven afwijzing is. Afwijzing is méér dan kritiek van anderen krijgen of kritiek op zichzelf hebben. Ieder mens krijgt in het leven wel eens kritiek van anderen en/of heeft kritiek op zichzelf. Wijs gezonde kritiek niet bij voorbaat af, maar wees dankbaar als u op uw zwakke punten wordt gewezen! Want dan kunt u uw energie in een positieve verandering steken. De meeste mensen konden oorspronkelijk, zeker toen zij nog kinderen waren, gezonde en opbouwende kritiek wel verdragen. Maar het werd anders toen het pijn ging doen! Het ging pijn doen, nadat zij verkeerd en onrechtvaardig werden behandeld en/of juist gedenigreerd. Waarom die pijn? Omdat men niet op de juiste waarde werd gewaardeerd. Vandaar de minderwaardigheidsgevoelens. Maar we zullen straks zien, dat God juist hierin de oplossing geeft! Afwijzing houdt zoals gezegd dus in, dat we door andere mensen worden aangeklaagd en afgewezen. Maar vervolgens kunnen we ook onszelf gaan aanklagen en afwijzen. Een trotse, zelfgerechtigde houding gepaard gaande met schaamte omdat we hebben gefaald, is hier de ‘trigger’. (NB, jezelf ergens voor generen, is nog geen zelfafwijzing! Maar kan het wel worden.) Bij het behandelen van het onderwerp is het goed om te bedenken, dat satan steeds op de loer ligt. De bijbel noemt hem immers onze aanklager (Openb. 12:10; Zach. 3:1). Hij zal alles op alles zetten om ons te laten geloven, dat onze schuld té groot is om nog vergeven te kunnen worden. Zodat we onszelf gaan afwijzen! Want: “mijn schuld is nu immers veel te groot geworden, hoe kan God mij ooit nog liefhebben?” Maar prijst God, Jezus heeft al onze schulden weggenomen en betaald (Col. 2:13-15). Waar komt afwijzing oorspronkelijk vandaan? Afwijzing is het eerste en rechtstreekse gevolg van de zondeval van Adam en Eva, het eerste mensenpaar. Het is wellicht daarom, dat afwijzing zo’n intense pijn in de ziel veroorzaakt. Door de zondeval heeft het zich als het ware vastgehecht in de menselijke natuur. In het verhaal van Adam en Eva zien we gebrek aan ware liefde voor elkaar en voor God. We zien wél wantrouwen naar elkaar toe. Ook zien we dat zij hun eigen ego voorop stelden. Door hun zonde waren Adam en Eva ongehoorzaam aan God. Zij deden niet Zijn wil, maar hun eigen wil (Gen. 3:6). Dit was het eerste geval van afwijzing! Namelijk van God! Vóór hun zonde waren Adam en Eva naakt en zij schaamden zich niet (Gen. 2:25). Een aanwijzing voor hun oorspronkelijke openheid en oprechtheid naar elkaar en naar God toe! Maar ná hun zonde ontdekten zij hun naaktheid. Zij durfden zich niet meer aan elkaar te laten zien en bedekten zich met vijgenboombladeren als typebeeld van eigen kracht en menselijke oplossingen (Gen. 3:6-7). We zien hier het eerste geval van zelfafwijzing! Ook waren zij bang voor God geworden en zij verstopten zich voor Hem. Zij vermeden gemeenschap met Hem. Want ze wisten dat zij ongehoorzaam waren geweest (Gen. 3:810). We zien hier het eerste geval van angst om te worden afgewezen! Maar Adam en Eva staken niet de hand in eigen boezem. Zij erkenden niet, dat de oorzaak van hun zonde bij henzelf lag (Gen. 3:12-13). Adam gaf denigrerend de schuld aan zijn eigen vlees en bloed Eva en aan God: “De vrouw, die Gij bij mij gegeven hebt, gaf mij te eten.”
3 Eva gaf de schuld aan de slang. Dit is het eerste geval van het afwijzen van anderen! Inderdaad zond God hen weg uit de hof. Maar dat was geen afwijzing. Omdat God hen niet persoonlijk afwees. Hij zond hen weg ter bescherming van henzelf, namelijk opdat zij niet eeuwig zondaar zouden hoeven te blijven door te eten van de Boom des Levens in de hof (Gen. 3:22). En eerst bekleedde Hij hen met dierenvellen, een heenwijzing dat Jezus, Zijn eigen Zoon, Zijn Bloed zou offeren voor de vrijmaking en vergeving van de mens (Gen. 3:21). Jezus, het Lam van God, is Degene die herstel kan bieden en kan bevrijden van de geest van afwijzing (Gen. 3:15). Broeders en zusters, we ontdekken reeds hier in dit verhaal dat God de Vader ons nooit afwijst. Hij trekt ons juist naar Zich toe. Maar zolang wij in de zonde blijven leven, kan Hij geen gemeenschap met ons hebben, hoewel Hij ons blijft liefhebben. Het is ook een les, dat wij andere mensen (ook broeders en zusters) nooit mogen afwijzen. Ook niet als zij blijven volharden te zondigen. De gemeenschap wordt helaas verbroken, maar we behoren hen te blijven liefhebben. Voorbeelden voor het ontstaan van traumatische gevoelens van afwijzing Bij het ontstaan van traumatische gevoelens van afwijzing is er doorgaans sprake geweest van ervaringen van verwaarlozing, verlatenheid of misbruik. Bij wie en in welke situaties kunnen deze gevoelens ontstaan? Bij: - kinderen geboren uit ongewenste zwangerschappen. Zij voelen snel aan dat hun ouders hen eigenlijk hebben afgewezen. Men zegt dat deze gevoelens al in de moederschoot kunnen ontstaan vóórdat het kind geboren is. - kinderen die door de natuurlijke ouders zijn afgestaan en zijn geadopteerd. - kinderen die reeds op jonge leeftijd in het ziekenhuis zijn beland. - kinderen die nooit door de ouders op schoot worden genomen of geknuffeld. Bijvoorbeeld omdat de ouders geen idee hebben hoe zij hun liefde voor het kind kunnen uiten. - kinderen wiens ouders nooit tijd voor hen hebben. Ze zijn te druk! - kinderen waarvan een ouder depressief is. Of beide ouders! - kinderen die regelmatig door hun ouders worden gekleineerd (emotioneel misbruik). - kinderen met agressieve of gewelddadige ouders (emotioneel misbruik). - kinderen die sexueel zijn misbruikt. - kinderen waarvan een ouder vroeg is gestorven. - kinderen van ouders die steeds maar ruzie maken. - kinderen waarvan de ouders zijn gaan scheiden. - kinderen en tieners die regelmatig worden gepest (op school). En u weet dat het minste of geringste aanleiding tot pesten kan geven. - mannen en vrouwen die voortdurend op hun werk worden gepest. - vrouwen die (regelmatig) door hun mannen worden verwaarloosd, of gekleineerd of zelfs vernederd. Of ook andersom! Terwijl ze zich zoveel van hun huwelijk hadden voorgesteld. - vrouwen of mannen die door hun echtgeno(o)t(e) worden ‘ingeruild’ voor een ander. - mensen die langdurig ongeneeslijk ziek of gehandicapt zijn. Er ontstaan gevoelens van minderwaardigheid en negativiteit. - mensen die steeds weer onrechtvaardig worden behandeld. - kinderen en mensen die het volgens de normen van hun omgeving nooit goed genoeg kunnen doen. Een aantal van deze situaties is ook op mijn leven van toepassing. Zij hebben mijn karakter mede vorm gegeven. Maar hoe staat het met uw leven, broeders en zusters? Wilt u vandaag de Heilige Geest de gelegenheid geven om uw zielewonden aan te raken en te genezen?
4 Verschillende reacties op afwijzing Personen die ervaringen van afwijzing hebben ondergaan en ook door een geest van afwijzing worden geplaagd, zijn in hun ziel verwond. Zelfs een geest van angst zou hen dan kunnen gaan plagen met vrees voor herhaling. Hun emotionele reacties kunnen daarom heel negatief en zondig zijn. Waardoor andere boze geesten ook weer ingang kunnen krijgen. Uiteindelijk kan er zelfs een generatievloek worden doorgegeven aan het nageslacht. Zo kunnen zij bijvoorbeeld gevoelens van bitterheid of jalouzie jegens anderen ontwikkelen. Als dit een vast patroon wordt, kunnen er boze geesten van bitterheid of jalouzie binnenkomen. Steeds opvliegend en stekelig, of adrem en scherp reageren, is vaak ook een gevolg van ooit afgewezen te zijn. Op zeker moment kan er een geest van boosheid binnenkomen. Afgewezen personen kunnen ook haat- en nijdgevoelens jegens anderen ontwikkelen. Op zeker moment kunnen ook geesten van haat of nijd binnenkomen. Door hun gedrag wijzen afgewezenen in al deze gevallen in feite juist zelf anderen af. Weer andere afgewezen personen zoeken bevestiging van hun waarde en aantrekkingskracht door voortdurend met leden van het andere geslacht te flirten. Maar op zeker moment kunnen zij in beslag worden genomen door onreine, overspelige geesten. Afgewezen personen kunnen op zeker moment ook zichzelf gaan afwijzen. Afwijzing doet immers pijn en veroorzaakt angst om nogmaals te worden afgewezen. Dit kan leiden tot allerlei minderwaardigheidsgevoelens: “Waarom ben ik niet mooi? Waarom ben ik niet knap? Waarom ben ik zo klein, zo dun, zo lang, zo dik? Waarom heeft God mij zo gemaakt? Waarom zijn mijn oren zo groot en is mijn neus zo lang?” Boze geesten van afwijzing en zelfafwijzing beliegen hen, dat God hen niet accepteert of liefheeft. Met als gevolg dat zij vervolgens ongenuanceerde kritiek op zichzelf gaan uitoefenen, welke zij nog gaan geloven ook. Dit alles leidt tot zelfafwijzing, een mogelijke oorzaak vanallerlei problemen. Bijvoorbeeld eetstoornissen als anorexia of boulimia en geestesziekten als bijvoorbeeld borderline. Maar andere afgewezen personen gaan juist te pas en te onpas overal afwijzing vermoeden. Zij ontwikkelen geen gevoelens van minderwaardigheid. Zij gaan juist zélf andere mensen afwijzen. Voortdurend wijzen zij kritisch naar anderen. Daarmee stellen zij zich open voor een boze, kritische geest. Maar hun afwijzende, kritische gedrag roept onvermijdelijk tegenreacties op. Want de andere mensen gaan zich op een zeker moment óók negatief gedragen en hen juist mijden. Deze zelfde personen kunnen zich ook te buiten gaan aan agressief en zelfs manipulerend gedrag. Boze geesten van manipulatie en machtsmisbruik liggen op de loer. Een heel ander type afgewezen personen zal zichzelf gaan verstoppen. Als een bang muisje zullen zij in een hoekje zitten, hopend dat niemand hen opmerkt. En in bijeenkomsten zullen zij altijd zwijgen, bang om iets verkeerds of foutiefs te zeggen. Een geest van angst of van minderwaardigheid beheerst hun leven. Terwijl anderen juist heel erg voor zichzelf gaan opkomen. Zij willen iets bereiken en zijn erg ambitieus. Maar dan op een negatieve, meedogenloze manier. Want zij hebben geleerd om zich met anderen te meten. Daarom willen zij hun zin doordrijven en uiteindelijk de baas spelen en zélf controle gaan uitoefenen. Maar zij hebben niet in de gaten dat zij daardoor
5 juist ooit opnieuw zullen worden afgewezen. Deze mensen zijn vatbaar voor geesten van trots en hoogmoed. Personen die afwijzing hebben ondergaan, kunnen dus bepaalde negatieve gedragsmechanismen ontwikkelen. Hieruit komen andere negatieve reacties voort. Maar het zijn mechanismen om zichzelf te verdedigen en te verhinderen, dat men ooit nog pijn wordt gedaan. Daarom moeten we een bewogen hart voor hen hebben en hen liefhebben. Derek Prince onderscheidt twee hoofdtypen, die ik hierna beschrijf. Maar het is goed om ons te realiseren, dat deze verdedigingsmechanismen ook door elkaar kunnen lopen of elkaar kunnen overlappen. De twee typen: Personen die zich afgewezen voelen, gaan zich allereerst eenzaam voelen. Hierdoor gaan zij zich ongelukkig voelen, hetgeen weer kan leiden tot voortdurend aandacht vragen, klagen en zelfmedelijden: “Niemand heeft aandacht voor mij! Niemand zoekt mij op! Waarom hebben anderen het zo goed en ik niet? Waarom ben ik altijd ziek?” Ook zullen zij vaak proberen om andere mensen te behagen, maar zonder resultaat. En zij gaan dan nog meer aan zichzelf twijfelen. Zij voelen zich nutteloos en minderwaardig. Al deze negativiteit kan leiden tot buien van neerslachtigheid, hetgeen weer kan uitmonden in een depressie. En een depressie kan resulteren in wanhoop. En dan wordt het gevaarlijk. Want wanhoop kan leiden tot herhaaldelijke gedachten aan de dood of gedachten van zelfmoord: “Ik zou willen dat ik dood was. Mijn leven heeft geen zin. Ik kan er beter een eind aan maken.” Het behoeft ons dan niet te verbazen, dat op een zeker moment ook een boze geest van dood het leven daadwerkelijk zal binnenkomen. In een bijbelcursus die ik volgde, werd verhaald over een dergelijke situatie en waarin een familie vervolgens werd geplaagd door een geest van dood. Een ander verdedigingsmechanisme is gebaseerd op de gedachten: “Ze hebben mij niet nodig. Nu, ik heb hen ook niet nodig. Zij houden niet van mij. Nu, ik ook niet van hen.” Het begint dus met verharding van het hart. De verharding leidt daarna tot onverschilligheid: “Het maakt mij totaal niets uit. Ik laat nooit meer iemand toe om mij pijn te doen”. Met als gevolg dat deze personen een muur rondom zich heen bouwen en niemand toestaan om binnen te komen. Er ontstaat innerlijk een intieme plek van gevoelens waar nooit meer iemand bij kan komen. De volgende fase is rebellie. Dat kan in een vorm van tegenstand tegen mensen zijn: “Iedereen is tegen mij en daarom ben ik tegen hen.” Maar het kan ook rebellie tegen God zijn: “Ik haat God. Ik haat de mensen in de gemeente.” Rebellie zegt de bijbel, kan tot toverij leiden (1 Sam. 15:23). En toverij hoeft niets met hocus pocus te maken te hebben, maar is in essentie: “proberen om mensen of situaties naar eigen hand te zetten vanuit een geest die niet de Heilige Geest is”. Hier zien we dus dat verharding uiteindelijk leidt tot totale liefdeloosheid. Ja, zelfs tot haat en rebellie! En de boze geesten van haat, machtsmisbruik en toverij krijgen vrij spel. God biedt ons een geweldige oplossing Hoe kunnen wij bevrijd worden van deze banden? Bevrijding door Jezus is mogelijk in drie stappen, broeders en zusters. Prijst onze wondervolle God! 1. We moeten weten en geloven, dat Jezus ook onze afwijzing heeft gedragen! Reeds de stal waarin Hij werd geboren, typeert dat Hij door de mensen werd afgewezen. Als baby moest Jezus met Zijn ouders naar Egypte vluchten. In Zijn eigen woonplaats Nazareth werd Hij verworpen. In eerste instantie verwierpen ook Zijn eigen broers en zussen Hem. In Jeruzalem de stad waar God wilde tronen, werd Hij verworpen. Zijn eigen volk verwierp Hem (Joh. 1:11) en stuurde Hem als een misdadiger naar Golgotha’s kruis. En hangend aan het kruis van Golgotha werd Jezus door Zijn hemelse Vader verlaten (Matt. 27:46). De bijbel zegt, dat God zelfs Zijn eigen Zoon niet heeft gespaard, maar Hem uit liefde voor ons heeft
6 overgegeven in de dood (Rom. 8:32). Jezus werd afgewezen, zodat Hij onze afwijzing kon dragen. Hij betaalde de prijs, zodat wij vrij zouden kunnen worden. Jezus was in de ogen van de mensen minderwaardig. Zij verachtten Hem. Jes. 53:3 – “Hij was veracht, en de onwaardigste onder de mensen, een Man van smarten, en verzocht in krankheid; en een iegelijk was als verbergende het aangezicht voor Hem; Hij was veracht, en wij hebben Hem niet geacht.” Jezus werd de onwaardigste, zodat Hij onze gevoelens van minderwaardigheid kon dragen. En Zijn waarde werd niet hoger geschat dan dertig zilverlingen (Zach. 11:12-13; Matt. 26:15). Dat was de prijs van een slaaf. 2. We moeten van Jezus een openbaring ontvangen over ónze werkelijke waarde! Door afwijzing ontstaan gevoelens van minderwaardigheid. We vinden dat onze waarde niet naar behoren wordt ingeschat. We moeten daarom ontdekken dat we in Gods ogen een geweldig grote schat zijn en dat Hij ons innig en onvoorwaardelijk liefheeft. Efez. 1:4-5 – “Gelijk Hij ons uitverkoren heeft in Hem, voor de grondlegging der wereld, opdat wij zouden heilig en onberispelijk zijn voor Hem in de liefde; Die ons te voren verordineerd heeft tot aanneming tot kinderen, door Jezus Christus, in Zichzelven, naar het welbehagen van Zijn wil.” God besloot om ons uit te kiezen en toen schiep Hij ons naar Zijn Beeld en Zijn gelijkenis. Dat besluit gaf Hem veel vreugde. Het beviel Hem. God heeft ons gewild. Hij wenst ons. Het bevalt Hem dat wij bestaan. En Zijn liefde voor ons gaat nooit weg. Rom. 8:35a, 38-39 – “Wie zal ons scheiden van de liefde van Christus? ……………………… Want ik ben verzekerd, dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch machten, noch tegenwoordige, noch toekomende dingen, Noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onzen Heere.“ In Jes. 43:1 lezen we dat God ons bij onze naam heeft geroepen en dat we van Hem zijn. En Jer. 29:11 verklaart dat Zijn gedachten over ons altijd goed zijn. Ps. 139 leert ons, dat God ons voortdurend omringt en álles van ons gadeslaat. Niet uit controledwang, maar uit liefde, interesse en behulpzaamheid. Job 36:7a verklaart dat Hij Zijn ogen niet van ons af kan houden. Dik, dun, klein, flaporen, noem maar op. God houdt van ons. Hallelujah! 3. We moeten ontdekken dat God werkelijk van ons houdt en dat bewees door ons op te zoeken teneinde ons vrij te maken. God gaf niet alleen Zijn eigen Zoon, maar zocht ons op! De bijbel zegt dat God schone parels zoekt, ja, een schat in de akker (Matt. 13:44-46). Hij zocht ons op in Jezus. Jezus gaf Zijn kostbare Bloed voor ons aan het kruis. Dat was de prijs om ons vrij te kopen. Jezus werd Zélf door de leiders van Israël, de farizeeërs en overpriesters, gewaardeerd op de prijs van een slaaf. En de bijbel vertelt, dat dit geld naar Judas ging, Zijn verrader (Matt. 26:15). Maar Judas kreeg berouw, ging terug naar de overpriesters en farizeeërs en wierp het bloedgeld in de tempel. Deze kochten van het geld de akker van de pottenbakker om daar vreemdelingen te begraven (Matt. 27:3-10). Op die akker gooide de pottenbakker alle mislukte potten en scherven. Maar de bijbel vertelt ook dat in werkelijkheid Gods hand achter dit alles zat. Want Jezus Zélf kocht die akker van de pottenbakker (Zach. 11:13b). En het was Hem te doen om al die mislukte potten en scherven. En daar in die akker gaat Hij op zoek naar potten, gebroken harten, die bereid zijn om zich door Hem te laten herstellen, helen, vernieuwen. Ezech. 16:4-6 – “En aangaande uw geboorten: ten dage, als gij geboren waart, werd uw navel niet afgesneden; en gij waart niet met water gewassen, toen Ik u aanschouwde; gij waart ook geenszins met zout gewreven, noch in windselen gewonden. Geen oog had medelijden over u, om u een van deze dingen te doen, om zich over u te erbarmen; maar gij zijt geworpen geweest op het vlakke des velds, om de walgelijkheid van uw ziel, ten dage,
7 toen gij geboren waart. Als Ik bij u voorbijging, zo zag Ik u, vertreden zijnde in uw bloed, en Ik zeide tot u in uw bloed: Leef; ja, Ik zeide tot u in uw bloed: Leef!” En er staat geschreven in Jes. 57:15 – “Want alzo zegt de Hoge en Verhevene, Die in de eeuwigheid woont, en Wiens Naam heilig is: Ik woon in de hoogte en in het heilige, en bij dien, die van een verbrijzelden en nederigen geest is, opdat Ik levend make den geest der nederigen, en opdat Ik levend make het hart der verbrijzelden.” Daar, weggeworpen op de akker om weg te rotten, vond Jezus u en mij. En Hij zei: “Leef, wordt hersteld, wordt gezond!” Hij zoekt de verbrijzelde en verbroken harten op en daar bij hen wil Hij wonen. Hij zal de diepe zielewonden van afwijzing herstellen. Als wij ons door Hem laten vinden! En Jezus wil ons ook bevrijden van alle boze geesten. Het heeft niet het gewenste resultaat als wij Jezus alleen vragen om ons vrij te maken van boosheid of haat, van machtsmisbruik, van angst of onreinheid, of noem de geesten maar op door welke wij worden geplaagd. Als wij werkelijk vrij willen worden, dan zullen we de wortels van onze problemen moeten opruimen. Als onze problemen worden veroorzaakt door een geest van afwijzing, dan zal éérst deze geest moeten worden geopenbaard. Zodat na onze belijdenis deze kan worden weggezonden. Daarna kunnen dan de andere banden worden losgemaakt. Laten we daarom Gods Geest vragen om onze geest te onderzoeken, aan te raken en alles te openbaren. Zodat we alle knopen en wonden onderkennen en kunnen belijden. Dan zal Jezus ons volkomen vrijmaken. Óók als wij degenen zijn, die andere mensen hebben afgewezen. Is onze Jezus, onze Heer en Heiland niet geweldig, geliefde broeders en zusters? Moge Hij u en mij zegenen. Amen.
